HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὥρη 1
ὤρυξαν 1
ὠρυόμενοι 1
ὡς 142
Ὡς 4
ὥς 8
ὣς 2

Fréquences [« »]
103 ἐπὶ
140 ταῦτα
134 τῆς
142 ὡς
145 τοὺς
154 τῷ
163 γὰρ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre III

ὡς

Livre, chapitre

[3, 69]   δὲ ἀφάσσουσα ἔσται, εὖ εἰδέναι ὡς ἀιστώσει μιν· ὅμως μέντοι ποιήσειν

[3, 148]   διδόμενα οὐκ ἐδικαίου, μαθὼν δὲ ὡς ἄλλοισι διδοὺς τῶν ἀστῶν εὑρήσεται

[3, 14]   δὲ πτωχὸν οὐδὲν σοὶ προσήκοντα, ὡς ἄλλων πυνθάνεται, „ἐτίμησας„ Ὃ μὲν

[3, 85]   εἴ τινα ἔχεις σοφίην, μηχανῶ ὡς ἂν ἡμεῖς σχῶμεν τοῦτο τὸ

[3, 74]   δὲ τοῦ Πρηξάσπεος ποιήσειν ταῦτα, ὡς ἀνέπεισάν μιν οἱ Μάγοι, δεύτερα

[3, 143]   νόῳ εἶχε μετιέναι αὐτήν, ἀλλ᾽ ὡς ἀνεχώρησε ἐς τὴν ἀκρόπολιν, μεταπεμπόμενος

[3, 14]   ἐπὶ γήραος „οὐδῷ„ Καὶ ταῦτα ὡς ἀπενειχθέντα ὑπὸ τούτου εὖ δοκέειν

[3, 54]   ἐτιμωρέετο. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ στόλῳ μεγάλῳ ὡς ἀπίκοντο, ἐπολιόρκεον Σάμον· προσβαλόντες δὲ

[3, 21]   τούτους δὴ ὦν τοὺς ἄνδρας ὡς ἀπίκοντο οἱ Ἰχθυοφάγοι, διδόντες τὰ

[3, 62]   ἐκ Πρηξάσπεος (πεμφθέντα γὰρ αὐτὸν ὡς ἀποκτενέοντα Σμέρδιν οὐ ποιῆσαι ταῦτα)

[3, 52]   ἀπικόμενον. μαθὼν δὲ ὁ Περίανδρος ὡς ἄπορόν τι τὸ κακὸν εἴη

[3, 146]   (ἐρεθίσας ὦν τοὺς Πέρσας ἤθελε ὡς ἀσθενέστατα ποιῆσαι τὰ Σάμια πρήγματα

[3, 140]   περὶ τὴν χλανίδα γενόμενα, καὶ ὡς αὐτὸς εἴη κεῖνος ὁ δούς.

[3, 75]   ἔλεγε τὸν μὲν Κύρου Σμέρδιν ὡς αὐτὸς ὑπὸ Καμβύσεω ἀναγκαζόμενος ἀποκτείνειε,

[3, 84]   δὲ λοιποὶ τῶν ἑπτὰ ἐβουλεύοντο ὡς βασιλέα δικαιότατα στήσονται· καί σφι

[3, 130]   εὐνοῦχοι ἔλεγον πρὸς τὰς γυναῖκας ὡς βασιλέι οὗτος εἴη ὃς τὴν

[3, 85]   εἵνεκεν καὶ θυμὸν ἔχε ἀγαθόν, ὡς βασιλεὺς οὐδεὶς ἄλλος πρὸ σεῦ

[3, 160]   Δαρεῖον λέγεται γνώμην τήνδε ἀποδέξασθαι, ὡς βούλοιτο ἂν Ζώπυρον εἶναι ἀπαθέα

[3, 155]   Βηλίδας καλεομένας καὶ Κισσίας πύλας. ὡς γὰρ ἐγὼ δοκέω, ἐμέο μεγάλα

[3, 1]   εὖ γὰρ ἠπίστατο ὅτι οὐκ ὡς γυναῖκά μιν ἔμελλε Καμβύσης ἕξειν

[3, 117]   τοῖσι δεομένοισι μάλιστα τῶν λοιπῶν. ὡς δ᾽ ἐγὼ οἶδα ἀκούσας, χρήματα

[3, 159]   Βαβυλωνίοισι ἀπέδωκε τὴν πόλιν οἰκέειν. (ὡς δ᾽ ἕξουσι γυναῖκας οἱ Βαβυλώνιοι

[3, 89]   παραπλήσια ταύτῃ ἄλλα λέγουσι Πέρσαι ὡς Δαρεῖος μὲν ἦν κάπηλος, Καμβύσης

[3, 87]   αὐτὴν κρύψας ἐν τῇσι ἀναξυρίσι· ὡς δὲ ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι

[3, 41]   ἀναγαγεῖν ἐκέλευε ἐς τὸ πέλαγος· ὡς δὲ ἀπὸ τῆς νήσου ἑκὰς

[3, 145]   αὐτὸν ἐκέλευε ἄγειν παρ᾽ ἑωυτόν· ὡς δὲ ἄχθη τάχιστα, λοιδορέων τε

[3, 42]   αὐτοῦ ἐνεοῦσαν τὴν Πολυκράτεος σφρηγῖδα. (ὡς δὲ εἶδόν τε καὶ ἔλαβον

[3, 35]   κελεύειν καὶ σκέψασθαι τὸ βλῆμα· ὡς δὲ ἐν τῇ καρδίῃ εὑρεθῆναι

[3, 22]   καὶ περὶ τοῦ εἵματος εἶπε. ὡς δὲ ἐς τὸν οἶνον ἀπίκετο

[3, 83]   τῶν ἑπτὰ ἀνδρῶν προσέθεντο ταύτῃ. ὡς δὲ ἑσσώθη τῇ γνώμῃ ὁ

[3, 157]   καὶ κυκλωσάμενος κατεφόνευσε τοὺς τετρακισχιλίους. ὡς δὲ καὶ τοῦτο κατέργαστο, πάντα

[3, 47]   αὐτοὶ νηυσὶ ἐβοήθησαν ἐπὶ Μεσσηνίους· ὡς δὲ Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, οὐκ οὕτω

[3, 14]   τούτου εὖ δοκέειν σφι εἰρῆσθαι, (ὡς (δὲ) λέγεται ὑπ᾽ Αἰγυπτίων, δακρύειν

[3, 56]   τῶν πρηγμάτων, ἀπαλλάσσοντο ἐς Πελοπόννησον. (ὡς δὲ ὁ ματαιότερος λόγος ὅρμηται,

[3, 153]   οἱ σιτοφόρων ἡμιόνων μία ἔτεκε. ὡς δέ οἱ ἐξαγγέλθη καὶ ὑπὸ

[3, 38]   ἄνδρα γέλωτα τὰ τοιαῦτα τίθεσθαι· ὡς δὲ οὕτω νενομίκασι τὰ περὶ

[3, 16]   τὸν Ἀμάσιος νέκυν ἐκφέρειν ἔξω· ὡς δὲ ταῦτα ἐπιτελέα ἐγένετο, μαστιγοῦν

[3, 140]   τοῦτό οἱ ἀπολωλέναι δι᾽ εὐηθείην. ὡς δὲ τοῦ χρόνου προβαίνοντος Καμβύσης

[3, 3]   „ἄνω„ Ταῦτα εἰπεῖν αὐτὸν ἔτεα ὡς δέκα κου γεγονότα, καὶ τὰς

[3, 156]   ἤιε ἐπὶ τὰς πύλας, ἐπιστρεφόμενος ὡς δὴ ἀληθέως αὐτόμολος. ὁρῶντες δὲ

[3, 105]   αὐτίκα γὰρ οἱ μύρμηκες ὀδμῇ, ὡς δὴ λέγεται ὑπὸ Περσέων, μαθόντες

[3, 143]   τὴν ἀκρόπολιν, μεταπεμπόμενος ἕνα ἕκαστον ὡς δὴ λόγον τῶν χρημάτων δώσων,

[3, 146]   οὐκ ἐς τοῦτο ἀφροσύνης ἀπικόμενος ὡς δόξαι τὴν ἑωυτοῦ δύναμιν περιέσεσθαι

[3, 76]   δὲ δὴ ἑπτὰ τῶν Περσέων ὡς ἐβουλεύσαντο αὐτίκα ἐπιχειρέειν τοῖσι Μάγοισι

[3, 85]   ταῦτα ὁ Οἰβάρης ποιέει τοιόνδε· ὡς ἐγίνετο ἡ νύξ, τῶν θηλέων

[3, 19]   λέγεται εἶναι τοιήδε. Καμβύσῃ δὲ ὡς ἔδοξε πέμπειν τοὺς κατασκόπους, αὐτίκα

[3, 23]   εἴη· ὄζειν δὲ ἀπ᾽ αὐτῆς ὡς εἰ ἴων. (ἀσθενὲς δὲ τὸ

[3, 143]   Τελέσαρχος. Μαιάνδριος δὲ νόῳ λαβὼν ὡς εἰ μετήσει τὴν ἀρχήν, ἄλλος

[3, 140]   ἴση γε ἡ χάρις ὁμοίως ὡς εἰ νῦν κοθέν τι μέγα

[3, 14]   κατημένους Αἰγυπτίων. Ὁ δὲ Ψαμμήνιτος ὡς εἶδε, ἀνακλαύσας μέγα καὶ καλέσας

[3, 3]   τις παρὰ τὰς Κύρου γυναῖκας, ὡς εἶδε τῇ Κασσανδάνῃ παρεστεῶτα τέκνα

[3, 145]   καὶ διακύψας διὰ τῆς γοργύρης, ὡς εἶδε τοὺς Πέρσας εἰρηναίως κατημένους,

[3, 34]   τελέσαι Κῦρον, οἳ δὲ ἀμείβοντο ὡς εἴη ἀμείνων τοῦ πατρός· τά

[3, 156]   ἥκοι. ὁ δέ σφι ἠγόρευε ὡς εἴη τε Ζώπυρος καὶ αὐτομολέοι

[3, 65]   μὲν τοσαῦτα. ἡμέρῃσι δὲ ὕστερον ὡς εἴκοσι μεταπεμψάμενος Περσέων τῶν παρεόντων

[3, 32]   μνησθεῖσά τε Σμέρδιος καὶ μαθοῦσα ὡς ἐκείνῳ οὐκ εἴη ὁ τιμωρήσων.

[3, 78]   τε ἔδραμον πάλιν ἀμφότεροι καὶ ὡς ἔμαθον τὸ ποιεύμενον πρὸς ἀλκὴν

[3, 13]   δὲ παρὰ Κυρηναίων ἀπικόμενα μεμφθείς, ὡς ἐμοὶ δοκέει, ὅτι ἦν ὀλίγα·

[3, 5]   (ἀπὸ δὲ Καδύτιος ἐούσης πόλιος, ὡς ἐμοὶ δοκέει, Σαρδίων οὐ πολλῷ

[3, 30]   ἄγγελον ἐλθόντα ἐκ Περσέων ἀγγέλλειν ὡς ἐν τῷ θρόνῳ τῷ βασιληίῳ

[3, 129]   παρ᾽ ἑωυτὸν ἐκέλευσε· τὸν δὲ ὡς ἐξεῦρον ἐν τοῖσι Ὀροίτεω ἀνδραπόδοισι

[3, 27]   χρόνου πολλοῦ ἐωθὼς ἐπιφαίνεσθαι, καὶ ὡς ἐπεὰν φανῇ τότε πάντες Αἰγύπτιοι

[3, 75]   πατριὴν τὴν Κύρου, μετὰ δὲ ὡς ἐς τοῦτον κατέβη τελευτῶν ἔλεγε

[3, 42]   ὅτεῳ τρόπῳ εὑρέθη. τὸν δὲ ὡς ἐσῆλθε θεῖον εἶναι τὸ πρῆγμα,

[3, 115]   Ἠριδανὸς αὐτὸ κατηγορέει τὸ οὔνομα ὡς ἔστι Ἑλληνικὸν καὶ οὐ βάρβαρον,

[3, 40]   οὐκ ἀρέσκουσι, τὸ θεῖον ἐπισταμένῳ ὡς ἔστι φθονερόν· καί κως βούλομαι

[3, 66]   ἀφθόνῳ διεχρέωντο. (μετὰ δὲ ταῦτα ὡς ἐσφακέλισέ τε τὸ ὀστέον καὶ

[3, 127]   ἠφάνισε αὐτῷ ἵππῳ. ~Δαρεῖος δὲ ὡς ἔσχε τὴν ἀρχήν, ἐπεθύμεε τὸν

[3, 13]   δὲ Αἰγύπτιοι ἐκ τῆς μάχης ὡς ἐτράποντο, ἔφευγον οὐδενὶ κόσμῳ. Κατειληθέντων

[3, 155]   αἱρέομεν Βαβυλῶνα. ἐγὼ μὲν γὰρ ὡς ἔχω αὐτομολήσω ἐς τὸ τεῖχος

[3, 12]   τῶν Περσέων ἔκειτο τὰ ὀστέα, ὡς ἐχωρίσθη κατ᾽ ἀρχάς, ἑτέρωθι δὲ

[3, 1]   ἐμὲ σοὶ κόσμῳ ἀσκήσας ἀπέπεμψε ὡς ἑωυτοῦ θυγατέρα διδούς, ἐοῦσαν τῇ

[3, 1]   καὶ χρυσῷ ἀποπέμπει ἐς Πέρσας ὡς ἑωυτοῦ θυγατέρα. (μετὰ δὲ χρόνον

[3, 140]   βασιληίην ἔσχε, πυνθάνεται ὁ Συλοσῶν ὡς ἡ βασιληίη περιεληλύθοι ἐς τοῦτον

[3, 82]   ἐν τούτῳ δηλοῖ καὶ οὗτος ὡς ἡ μουναρχίη κράτιστον. (ἑνὶ δὲ

[3, 109]   Ἀραβίοισι ὑπόπτεροι ὄφιες εἰ ἐγίνοντο ὡς ἡ φύσις αὐτοῖσι ὑπάρχει, οὐκ

[3, 113]   τῆς χώρης τῆς Ἀραβίης θεσπέσιον ὡς ἡδύ. δύο δὲ γένεα ὀίων

[3, 25]   τε ἐὼν καὶ οὐ φρενήρης, ὡς ἤκουε τῶν Ἰχθυοφάγων, ἐστρατεύετο, Ἑλλήνων

[3, 156]   δή μιν οἱ πυλουροί, ταῦτα ὡς ἤκουσαν, ἐπὶ τὰ κοινὰ τῶν

[3, 128]   κτείνειν „Ὀροίτεα„ οἱ δὲ δορυφόροι ὡς ἤκουσαν ταῦτα, σπασάμενοι τοὺς ἀκινάκας

[3, 69]   οὐκ ἔχοντα τὸν ἄνδρα ὦτα, ὡς ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε, πέμψασα ἐσήμηνε

[3, 98]   τὸ ἐνθεῦτεν φορμοῦ τρόπον καταπλέξαντες ὡς θώρηκα ἐνδύνουσι. ~Ἄλλοι δὲ τῶν

[3, 32]   τι δακρύει, τὴν δὲ εἰπεῖν ὡς ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ

[3, 142]   τῶν ἀστῶν ἔλεξε τάδε. (ἐμοί, ὡς ἴστε καὶ ὑμεῖς, σκῆπτρον καὶ

[3, 159]   προϊδὼν ἐποίησε· τὰς γὰρ ἑωυτῶν, ὡς καὶ κατ᾽ ἀρχὰς δεδήλωται, ἀπέπνιξαν

[3, 86]   διεξελαυνόντων δὲ κατὰ τὸ προάστειον, ὡς κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον ἐγίνοντο

[3, 136]   δὲ αὐτοὺς τοὺς Πέρσας εἶρξε ὡς κατασκόπους δῆθεν ἐόντας. ἐν ᾧ

[3, 36]   δὲ εἴπας ἐλάμβανε τὸ τόξον ὡς κατατοξεύσων αὐτόν, Κροῖσος δὲ ἀναδραμὼν

[3, 61]   μαθών τε τὸν Σμέρδιος θάνατον ὡς κρύπτοιτο γενόμενος, καὶ ὡς ὀλίγοι

[3, 30]   ἱρέες λάθρῃ Καμβύσεω. ~Καμβύσης δέ, ὡς λέγουσι Αἰγύπτιοι, αὐτίκα διὰ τοῦτο

[3, 10]   οὔτε ὕστερον τὸ μέχρι ἐμεῦ, ὡς λέγουσι αὐτοὶ Θηβαῖοι. Οὐ γὰρ

[3, 6]   οἰνηρὸν ἀριθμῷ κεινὸν οὐκ ἔστι ὡς λόγῳ εἰπεῖν ἰδέσθαι. (Κοῦ δῆτα,

[3, 16]   παιδὶ ἐν μυχῷ τῆς θήκης ὡς μάλιστα θεῖναι. (αἱ μέν νυν

[3, 64]   κεφαλῇ τοῦ οὐρανοῦ. (μαθὼν δὲ ὡς μάτην ἀπολωλεκὼς εἴη τὸν ἀδελφεόν,

[3, 111]   ἄλλων ὑποζυγίων τὰ μέλεα διαταμόντας ὡς μέγιστα κομίζειν ἐς ταῦτα τὰ

[3, 146]   Μαιάνδριος δὲ ὑπέλαβε τὸν λόγον, ὡς μὲν ἐγὼ δοκέω, οὐκ ἐς

[3, 35]   γελάσαντα καὶ περιχαρέα γενόμενον (Πρήξασπες, ὡς μὲν ἐγὼ τε οὐ μαίνομαι

[3, 120]   πρότερον, ἐπεθύμεε λαβὼν αὐτὸν ἀπολέσαι, ὡς μὲν οἱ πλεῦνες λέγουσι, διὰ

[3, 47]   παρασκευασάμενοι ἐστρατεύοντο Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ Σάμον, ὡς μὲν Σάμιοι λέγουσι, εὐεργεσίας ἐκτίνοντες,

[3, 16]   νομιζόμενα ἐνετέλλετο ποιέειν ὁ Καμβύσης. (ὡς μέντοι, Αἰγύπτιοι λέγουσι, οὐκ Ἄμασις

[3, 140]   χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἄπλετον δίδωμι, ὡς μή κοτέ τοι μεταμελήσῃ Δαρεῖον

[3, 102]   ἀναβαίνει, ἐπιτηδεύσας ὅκως ἀπὸ τέκνων ὡς νεωτάτων ἀποσπάσας ζεύξει. αἱ γάρ

[3, 143]   δεσμώτας πάντας· οὐ γὰρ δή, ὡς οἴκασι, ἐβούλοντο εἶναι ἐλεύθεροι. ~Ἐπειδὴ

[3, 50]   τύραννος μεταπεμψάμενος παρ᾽ ἑωυτὸν ἐφιλοφρονέετο, ὡς οἰκὸς ἦν θυγατρὸς ἐόντας τῆς

[3, 139]   Αἴγυπτον ἀπίκοντο Ἑλλήνων, οἳ μέν, ὡς οἰκός, κατ᾽ ἐμπορίην στρατευόμενοι, οἳ

[3, 61]   θάνατον ὡς κρύπτοιτο γενόμενος, καὶ ὡς ὀλίγοι εἴησαν οἱ ἐπιστάμενοι αὐτὸν

[3, 126]   ἀγγελιηφόρον ἐλθόντα Δαρείου παρ᾽ αὐτόν, ὡς οὐ πρὸς ἡδονήν οἱ ἦν

[3, 119]   τῷ πεποιημένῳ. (ἐπείτε δὲ ἐξέμαθε ὡς οὐ σὺν κείνοισι εἴη ταῦτα

[3, 71]   ἢν ὑπερπέσῃ ἡ νῦν ἡμέρη, ὡς οὐκ ἄλλος φθὰς ἐμεῦ κατήγορος

[3, 68]   Ὀτάνης πρῶτος ὑπώπτευσε τὸν Μάγον ὡς οὐκ εἴη ὁ Κύρου Σμέρδις

[3, 146]   καὶ οὕτω παραδιδόναι, εὖ ἐξεπιστάμενος ὡς παθόντες οἱ Πέρσαι κακῶς προσεμπικρανέεσθαι

[3, 1]   μιν ἔμελλε Καμβύσης ἕξειν ἀλλ᾽ ὡς παλλακήν. (Ταῦτα δὴ ἐκλογιζόμενος ἐποίησε

[3, 22]   νομίσας εἶναι σφέα πέδας εἶπε ὡς παρ᾽ ἑωυτοῖσι εἰσὶ ῥωμαλεώτεραι τουτέων

[3, 108]   ~Λέγουσι δὲ καὶ τόδε Ἀράβιοι, ὡς πᾶσα ἂν γῆ ἐπίμπλατο τῶν

[3, 25]   ἐν Θήβῃσι, ἀπέκρινε τοῦ στρατοῦ ὡς πέντε μυριάδας, καὶ τούτοισι μὲν

[3, 43]   καταλαβούσης αὐτὸς ἀλγήσειε τὴν ψυχὴν ὡς περὶ ξείνου ἀνδρός. ~Ἐπὶ τοῦτον

[3, 36]   θεράποντες μαθόντες τοῦτο ἐπηγγέλλοντο αὐτῷ ὡς περιείη. Καμβύσης δὲ Κροίσῳ μὲν

[3, 74]   Πέρσῃσι καὶ πολλάκις ἀποδεξαμένου γνώμην ὡς περιείη ὁ Κύρου Σμέρδις, καὶ

[3, 105]   χρυσοῦ οὕτω οἱ Ἰνδοὶ κτῶνται, ὡς Πέρσαι φασί· ἄλλος δὲ σπανιώτερος

[3, 74]   ἄλλου. (ταῦτα δὲ οὕτω ἐνετέλλοντο ὡς πιστοτάτου δῆθεν ἐόντος αὐτοῦ ἐν

[3, 154]   τὴν Βαβυλῶνα ἑλεῖν. πυθόμενος δὲ ὡς πολλοῦ τιμῷτο, ἄλλο ἐβουλεύετο, ὅκως

[3, 120]   οὕτω τὸν εἴπαντα ταῦτα τίσασθαι ὡς Πολυκράτεα πάντως ἀπολέσαι, δι᾽ ὅντινα

[3, 16]   ἐδόκεον Ἀμάσι λυμαίνεσθαι. (λέγουσι γὰρ ὡς πυθόμενος ἐκ μαντηίου ὁ Ἄμασις

[3, 61]   ἐς Αἴγυπτον προερέοντα τῷ στρατῷ ὡς Σμέρδιος τοῦ Κύρου ἀκουστέα εἴη

[3, 64]   τῷ ὕπνῳ ἀπαγγεῖλαι τινά οἱ ὡς Σμέρδις ἱζόμενος ἐς τὸν βασιλήιον

[3, 65]   ἄγγελον ἐλθόντα ἐξ οἴκου ἀγγέλλειν ὡς Σμέρδις ἱζόμενος ἐς τὸν βασιλήιον

[3, 11]   ἄνυδρον ἵζοντο πέλας τῶν Αἰγυπτίων ὡς συμβαλέοντες, ἐνθαῦτα οἱ ἐπίκουροι οἱ

[3, 83]   αἰεὶ „γινόμενοι„ (τούτου εἴπαντος ταῦτα ὡς συνεχώρεον οἱ ἓξ ἐπὶ τούτοισι,

[3, 71]   αὐτοῦ τούτου εἵνεκεν ἥκω σπουδῇ ὡς συστήσων ἐπὶ τῷ Μάγῳ θάνατον.

[3, 51]   διελέχθη. ὁ δέ οἱ ἀπηγέετο ὡς σφέας φιλοφρόνως ἐδέξατο· ἐκείνου δὲ

[3, 85]   ὥρη μηχανᾶσθαι καὶ μὴ ἀναβάλλεσθαι, ὡς τῆς ἐπιούσης ἡμέρης ὁ ἀγὼν

[3, 87]   ἐπ᾽ ἀμφότερα λέγεται ὑπὸ Περσέων) ὡς τῆς ἵππου ταύτης τῶν ἄρθρων

[3, 47]   οὕτω τιμωρῆσαι δεομένοισι Σαμίοισι ἐστρατεύοντο ὡς τίσασθαι βουλόμενοι τοῦ κρητῆρος τῆς

[3, 66]   τὴν ἑωυτοῦ πρῆξιν. ~Πέρσαι δὲ ὡς τὸν βασιλέα εἶδον ἀνακλαύσαντα πάντες

[3, 64]   Ἀγβατάνοισι ἔλεγε ἄρα. (καὶ δὴ ὡς τότε ἐπειρόμενος ἐπύθετο τῆς πόλιος

[3, 130]   οὕτω δή τι δαψιλέι δωρεῇ ὡς τοὺς ἀποπίπτοντας ἀπὸ τῶν φιαλέων

[3, 32]   ἀπολέσθαι ὑπὸ Καμβύσεω, Αἰγύπτιοι δὲ ὡς τραπέζῃ παρακατημένων λαβοῦσαν θρίδακα τὴν

[3, 52]   ἐστρατεύετο ἐπὶ τὸν πενθερὸν Προκλέα ὡς τῶν παρεόντων οἱ πρηγμάτων ἐόντα

[3, 3]   λόγος, ἐμοὶ μὲν οὐ πιθανός, ὡς τῶν Περσίδων γυναικῶν ἐσελθοῦσά τις

[3, 155]   τεῖχος καὶ φήσω πρὸς αὐτοὺς ὡς ὑπὸ σεῦ τάδε ἔπαθον· καὶ

[3, 74]   ἐκέλευον ἀναβάντα ἐπὶ πύργον ἀγορεῦσαι ὡς ὑπὸ τοῦ Κύρου Σμέρδιος ἄρχονται

[3, 27]   Καμβύσης ἔφη ψεύδεσθαι σφέας καὶ ὡς ψευδομένους θανάτῳ ἐζημίου. ~Ἀποκτείνας δὲ

Livre, chapitre
[3, 69]	δὲ ἀφάσσουσα ἔσται, εὖ εἰδέναι	ὡς	ἀιστώσει μιν· ὅμως μέντοι ποιήσειν
[3, 148]	διδόμενα οὐκ ἐδικαίου, μαθὼν δὲ	ὡς	ἄλλοισι διδοὺς τῶν ἀστῶν εὑρήσεται
[3, 14]	δὲ πτωχὸν οὐδὲν σοὶ προσήκοντα,	ὡς	ἄλλων πυνθάνεται, „ἐτίμησας„ Ὃ μὲν
[3, 85]	εἴ τινα ἔχεις σοφίην, μηχανῶ	ὡς	ἂν ἡμεῖς σχῶμεν τοῦτο τὸ
[3, 74]	δὲ τοῦ Πρηξάσπεος ποιήσειν ταῦτα,	ὡς	ἀνέπεισάν μιν οἱ Μάγοι, δεύτερα
[3, 143]	νόῳ εἶχε μετιέναι αὐτήν, ἀλλ᾽	ὡς	ἀνεχώρησε ἐς τὴν ἀκρόπολιν, μεταπεμπόμενος
[3, 14]	ἐπὶ γήραος „οὐδῷ„ Καὶ ταῦτα	ὡς	ἀπενειχθέντα ὑπὸ τούτου εὖ δοκέειν
[3, 54]	ἐτιμωρέετο. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ στόλῳ μεγάλῳ	ὡς	ἀπίκοντο, ἐπολιόρκεον Σάμον· προσβαλόντες δὲ
[3, 21]	τούτους δὴ ὦν τοὺς ἄνδρας	ὡς	ἀπίκοντο οἱ Ἰχθυοφάγοι, διδόντες τὰ
[3, 62]	ἐκ Πρηξάσπεος (πεμφθέντα γὰρ αὐτὸν	ὡς	ἀποκτενέοντα Σμέρδιν οὐ ποιῆσαι ταῦτα)
[3, 52]	ἀπικόμενον. μαθὼν δὲ ὁ Περίανδρος	ὡς	ἄπορόν τι τὸ κακὸν εἴη
[3, 146]	(ἐρεθίσας ὦν τοὺς Πέρσας ἤθελε	ὡς	ἀσθενέστατα ποιῆσαι τὰ Σάμια πρήγματα
[3, 140]	περὶ τὴν χλανίδα γενόμενα, καὶ	ὡς	αὐτὸς εἴη κεῖνος ὁ δούς.
[3, 75]	ἔλεγε τὸν μὲν Κύρου Σμέρδιν	ὡς	αὐτὸς ὑπὸ Καμβύσεω ἀναγκαζόμενος ἀποκτείνειε,
[3, 84]	δὲ λοιποὶ τῶν ἑπτὰ ἐβουλεύοντο	ὡς	βασιλέα δικαιότατα στήσονται· καί σφι
[3, 130]	εὐνοῦχοι ἔλεγον πρὸς τὰς γυναῖκας	ὡς	βασιλέι οὗτος εἴη ὃς τὴν
[3, 85]	εἵνεκεν καὶ θυμὸν ἔχε ἀγαθόν,	ὡς	βασιλεὺς οὐδεὶς ἄλλος πρὸ σεῦ
[3, 160]	Δαρεῖον λέγεται γνώμην τήνδε ἀποδέξασθαι,	ὡς	βούλοιτο ἂν Ζώπυρον εἶναι ἀπαθέα
[3, 155]	Βηλίδας καλεομένας καὶ Κισσίας πύλας.	ὡς	γὰρ ἐγὼ δοκέω, ἐμέο μεγάλα
[3, 1]	εὖ γὰρ ἠπίστατο ὅτι οὐκ	ὡς	γυναῖκά μιν ἔμελλε Καμβύσης ἕξειν
[3, 117]	τοῖσι δεομένοισι μάλιστα τῶν λοιπῶν.	ὡς	δ᾽ ἐγὼ οἶδα ἀκούσας, χρήματα
[3, 159]	Βαβυλωνίοισι ἀπέδωκε τὴν πόλιν οἰκέειν.	(ὡς	δ᾽ ἕξουσι γυναῖκας οἱ Βαβυλώνιοι
[3, 89]	παραπλήσια ταύτῃ ἄλλα λέγουσι Πέρσαι	ὡς	Δαρεῖος μὲν ἦν κάπηλος, Καμβύσης
[3, 87]	αὐτὴν κρύψας ἐν τῇσι ἀναξυρίσι·	ὡς	δὲ ἅμα τῷ ἡλίῳ ἀνιόντι
[3, 41]	ἀναγαγεῖν ἐκέλευε ἐς τὸ πέλαγος·	ὡς	δὲ ἀπὸ τῆς νήσου ἑκὰς
[3, 145]	αὐτὸν ἐκέλευε ἄγειν παρ᾽ ἑωυτόν·	ὡς	δὲ ἄχθη τάχιστα, λοιδορέων τε
[3, 42]	αὐτοῦ ἐνεοῦσαν τὴν Πολυκράτεος σφρηγῖδα.	(ὡς	δὲ εἶδόν τε καὶ ἔλαβον
[3, 35]	κελεύειν καὶ σκέψασθαι τὸ βλῆμα·	ὡς	δὲ ἐν τῇ καρδίῃ εὑρεθῆναι
[3, 22]	καὶ περὶ τοῦ εἵματος εἶπε.	ὡς	δὲ ἐς τὸν οἶνον ἀπίκετο
[3, 83]	τῶν ἑπτὰ ἀνδρῶν προσέθεντο ταύτῃ.	ὡς	δὲ ἑσσώθη τῇ γνώμῃ ὁ
[3, 157]	καὶ κυκλωσάμενος κατεφόνευσε τοὺς τετρακισχιλίους.	ὡς	δὲ καὶ τοῦτο κατέργαστο, πάντα
[3, 47]	αὐτοὶ νηυσὶ ἐβοήθησαν ἐπὶ Μεσσηνίους·	ὡς	δὲ Λακεδαιμόνιοι λέγουσι, οὐκ οὕτω
[3, 14]	τούτου εὖ δοκέειν σφι εἰρῆσθαι,	(ὡς	(δὲ) λέγεται ὑπ᾽ Αἰγυπτίων, δακρύειν
[3, 56]	τῶν πρηγμάτων, ἀπαλλάσσοντο ἐς Πελοπόννησον.	(ὡς	δὲ ὁ ματαιότερος λόγος ὅρμηται,
[3, 153]	οἱ σιτοφόρων ἡμιόνων μία ἔτεκε.	ὡς	δέ οἱ ἐξαγγέλθη καὶ ὑπὸ
[3, 38]	ἄνδρα γέλωτα τὰ τοιαῦτα τίθεσθαι·	ὡς	δὲ οὕτω νενομίκασι τὰ περὶ
[3, 16]	τὸν Ἀμάσιος νέκυν ἐκφέρειν ἔξω·	ὡς	δὲ ταῦτα ἐπιτελέα ἐγένετο, μαστιγοῦν
[3, 140]	τοῦτό οἱ ἀπολωλέναι δι᾽ εὐηθείην.	ὡς	δὲ τοῦ χρόνου προβαίνοντος Καμβύσης
[3, 3]	„ἄνω„ Ταῦτα εἰπεῖν αὐτὸν ἔτεα	ὡς	δέκα κου γεγονότα, καὶ τὰς
[3, 156]	ἤιε ἐπὶ τὰς πύλας, ἐπιστρεφόμενος	ὡς	δὴ ἀληθέως αὐτόμολος. ὁρῶντες δὲ
[3, 105]	αὐτίκα γὰρ οἱ μύρμηκες ὀδμῇ,	ὡς	δὴ λέγεται ὑπὸ Περσέων, μαθόντες
[3, 143]	τὴν ἀκρόπολιν, μεταπεμπόμενος ἕνα ἕκαστον	ὡς	δὴ λόγον τῶν χρημάτων δώσων,
[3, 146]	οὐκ ἐς τοῦτο ἀφροσύνης ἀπικόμενος	ὡς	δόξαι τὴν ἑωυτοῦ δύναμιν περιέσεσθαι
[3, 76]	δὲ δὴ ἑπτὰ τῶν Περσέων	ὡς	ἐβουλεύσαντο αὐτίκα ἐπιχειρέειν τοῖσι Μάγοισι
[3, 85]	ταῦτα ὁ Οἰβάρης ποιέει τοιόνδε·	ὡς	ἐγίνετο ἡ νύξ, τῶν θηλέων
[3, 19]	λέγεται εἶναι τοιήδε. Καμβύσῃ δὲ	ὡς	ἔδοξε πέμπειν τοὺς κατασκόπους, αὐτίκα
[3, 23]	εἴη· ὄζειν δὲ ἀπ᾽ αὐτῆς	ὡς	εἰ ἴων. (ἀσθενὲς δὲ τὸ
[3, 143]	Τελέσαρχος. Μαιάνδριος δὲ νόῳ λαβὼν	ὡς	εἰ μετήσει τὴν ἀρχήν, ἄλλος
[3, 140]	ἴση γε ἡ χάρις ὁμοίως	ὡς	εἰ νῦν κοθέν τι μέγα
[3, 14]	κατημένους Αἰγυπτίων. Ὁ δὲ Ψαμμήνιτος	ὡς	εἶδε, ἀνακλαύσας μέγα καὶ καλέσας
[3, 3]	τις παρὰ τὰς Κύρου γυναῖκας,	ὡς	εἶδε τῇ Κασσανδάνῃ παρεστεῶτα τέκνα
[3, 145]	καὶ διακύψας διὰ τῆς γοργύρης,	ὡς	εἶδε τοὺς Πέρσας εἰρηναίως κατημένους,
[3, 34]	τελέσαι Κῦρον, οἳ δὲ ἀμείβοντο	ὡς	εἴη ἀμείνων τοῦ πατρός· τά
[3, 156]	ἥκοι. ὁ δέ σφι ἠγόρευε	ὡς	εἴη τε Ζώπυρος καὶ αὐτομολέοι
[3, 65]	μὲν τοσαῦτα. ἡμέρῃσι δὲ ὕστερον	ὡς	εἴκοσι μεταπεμψάμενος Περσέων τῶν παρεόντων
[3, 32]	μνησθεῖσά τε Σμέρδιος καὶ μαθοῦσα	ὡς	ἐκείνῳ οὐκ εἴη ὁ τιμωρήσων.
[3, 78]	τε ἔδραμον πάλιν ἀμφότεροι καὶ	ὡς	ἔμαθον τὸ ποιεύμενον πρὸς ἀλκὴν
[3, 13]	δὲ παρὰ Κυρηναίων ἀπικόμενα μεμφθείς,	ὡς	ἐμοὶ δοκέει, ὅτι ἦν ὀλίγα·
[3, 5]	(ἀπὸ δὲ Καδύτιος ἐούσης πόλιος,	ὡς	ἐμοὶ δοκέει, Σαρδίων οὐ πολλῷ
[3, 30]	ἄγγελον ἐλθόντα ἐκ Περσέων ἀγγέλλειν	ὡς	ἐν τῷ θρόνῳ τῷ βασιληίῳ
[3, 129]	παρ᾽ ἑωυτὸν ἐκέλευσε· τὸν δὲ	ὡς	ἐξεῦρον ἐν τοῖσι Ὀροίτεω ἀνδραπόδοισι
[3, 27]	χρόνου πολλοῦ ἐωθὼς ἐπιφαίνεσθαι, καὶ	ὡς	ἐπεὰν φανῇ τότε πάντες Αἰγύπτιοι
[3, 75]	πατριὴν τὴν Κύρου, μετὰ δὲ	ὡς	ἐς τοῦτον κατέβη τελευτῶν ἔλεγε
[3, 42]	ὅτεῳ τρόπῳ εὑρέθη. τὸν δὲ	ὡς	ἐσῆλθε θεῖον εἶναι τὸ πρῆγμα,
[3, 115]	Ἠριδανὸς αὐτὸ κατηγορέει τὸ οὔνομα	ὡς	ἔστι Ἑλληνικὸν καὶ οὐ βάρβαρον,
[3, 40]	οὐκ ἀρέσκουσι, τὸ θεῖον ἐπισταμένῳ	ὡς	ἔστι φθονερόν· καί κως βούλομαι
[3, 66]	ἀφθόνῳ διεχρέωντο. (μετὰ δὲ ταῦτα	ὡς	ἐσφακέλισέ τε τὸ ὀστέον καὶ
[3, 127]	ἠφάνισε αὐτῷ ἵππῳ. ~Δαρεῖος δὲ	ὡς	ἔσχε τὴν ἀρχήν, ἐπεθύμεε τὸν
[3, 13]	δὲ Αἰγύπτιοι ἐκ τῆς μάχης	ὡς	ἐτράποντο, ἔφευγον οὐδενὶ κόσμῳ. Κατειληθέντων
[3, 155]	αἱρέομεν Βαβυλῶνα. ἐγὼ μὲν γὰρ	ὡς	ἔχω αὐτομολήσω ἐς τὸ τεῖχος
[3, 12]	τῶν Περσέων ἔκειτο τὰ ὀστέα,	ὡς	ἐχωρίσθη κατ᾽ ἀρχάς, ἑτέρωθι δὲ
[3, 1]	ἐμὲ σοὶ κόσμῳ ἀσκήσας ἀπέπεμψε	ὡς	ἑωυτοῦ θυγατέρα διδούς, ἐοῦσαν τῇ
[3, 1]	καὶ χρυσῷ ἀποπέμπει ἐς Πέρσας	ὡς	ἑωυτοῦ θυγατέρα. (μετὰ δὲ χρόνον
[3, 140]	βασιληίην ἔσχε, πυνθάνεται ὁ Συλοσῶν	ὡς	ἡ βασιληίη περιεληλύθοι ἐς τοῦτον
[3, 82]	ἐν τούτῳ δηλοῖ καὶ οὗτος	ὡς	ἡ μουναρχίη κράτιστον. (ἑνὶ δὲ
[3, 109]	Ἀραβίοισι ὑπόπτεροι ὄφιες εἰ ἐγίνοντο	ὡς	ἡ φύσις αὐτοῖσι ὑπάρχει, οὐκ
[3, 113]	τῆς χώρης τῆς Ἀραβίης θεσπέσιον	ὡς	ἡδύ. δύο δὲ γένεα ὀίων
[3, 25]	τε ἐὼν καὶ οὐ φρενήρης,	ὡς	ἤκουε τῶν Ἰχθυοφάγων, ἐστρατεύετο, Ἑλλήνων
[3, 156]	δή μιν οἱ πυλουροί, ταῦτα	ὡς	ἤκουσαν, ἐπὶ τὰ κοινὰ τῶν
[3, 128]	κτείνειν „Ὀροίτεα„ οἱ δὲ δορυφόροι	ὡς	ἤκουσαν ταῦτα, σπασάμενοι τοὺς ἀκινάκας
[3, 69]	οὐκ ἔχοντα τὸν ἄνδρα ὦτα,	ὡς	ἡμέρη τάχιστα ἐγεγόνεε, πέμψασα ἐσήμηνε
[3, 98]	τὸ ἐνθεῦτεν φορμοῦ τρόπον καταπλέξαντες	ὡς	θώρηκα ἐνδύνουσι. ~Ἄλλοι δὲ τῶν
[3, 32]	τι δακρύει, τὴν δὲ εἰπεῖν	ὡς	ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ
[3, 142]	τῶν ἀστῶν ἔλεξε τάδε. (ἐμοί,	ὡς	ἴστε καὶ ὑμεῖς, σκῆπτρον καὶ
[3, 159]	προϊδὼν ἐποίησε· τὰς γὰρ ἑωυτῶν,	ὡς	καὶ κατ᾽ ἀρχὰς δεδήλωται, ἀπέπνιξαν
[3, 86]	διεξελαυνόντων δὲ κατὰ τὸ προάστειον,	ὡς	κατὰ τοῦτο τὸ χωρίον ἐγίνοντο
[3, 136]	δὲ αὐτοὺς τοὺς Πέρσας εἶρξε	ὡς	κατασκόπους δῆθεν ἐόντας. ἐν ᾧ
[3, 36]	δὲ εἴπας ἐλάμβανε τὸ τόξον	ὡς	κατατοξεύσων αὐτόν, Κροῖσος δὲ ἀναδραμὼν
[3, 61]	μαθών τε τὸν Σμέρδιος θάνατον	ὡς	κρύπτοιτο γενόμενος, καὶ ὡς ὀλίγοι
[3, 30]	ἱρέες λάθρῃ Καμβύσεω. ~Καμβύσης δέ,	ὡς	λέγουσι Αἰγύπτιοι, αὐτίκα διὰ τοῦτο
[3, 10]	οὔτε ὕστερον τὸ μέχρι ἐμεῦ,	ὡς	λέγουσι αὐτοὶ Θηβαῖοι. Οὐ γὰρ
[3, 6]	οἰνηρὸν ἀριθμῷ κεινὸν οὐκ ἔστι	ὡς	λόγῳ εἰπεῖν ἰδέσθαι. (Κοῦ δῆτα,
[3, 16]	παιδὶ ἐν μυχῷ τῆς θήκης	ὡς	μάλιστα θεῖναι. (αἱ μέν νυν
[3, 64]	κεφαλῇ τοῦ οὐρανοῦ. (μαθὼν δὲ	ὡς	μάτην ἀπολωλεκὼς εἴη τὸν ἀδελφεόν,
[3, 111]	ἄλλων ὑποζυγίων τὰ μέλεα διαταμόντας	ὡς	μέγιστα κομίζειν ἐς ταῦτα τὰ
[3, 146]	Μαιάνδριος δὲ ὑπέλαβε τὸν λόγον,	ὡς	μὲν ἐγὼ δοκέω, οὐκ ἐς
[3, 35]	γελάσαντα καὶ περιχαρέα γενόμενον (Πρήξασπες,	ὡς	μὲν ἐγὼ τε οὐ μαίνομαι
[3, 120]	πρότερον, ἐπεθύμεε λαβὼν αὐτὸν ἀπολέσαι,	ὡς	μὲν οἱ πλεῦνες λέγουσι, διὰ
[3, 47]	παρασκευασάμενοι ἐστρατεύοντο Λακεδαιμόνιοι ἐπὶ Σάμον,	ὡς	μὲν Σάμιοι λέγουσι, εὐεργεσίας ἐκτίνοντες,
[3, 16]	νομιζόμενα ἐνετέλλετο ποιέειν ὁ Καμβύσης.	(ὡς	μέντοι, Αἰγύπτιοι λέγουσι, οὐκ Ἄμασις
[3, 140]	χρυσὸν καὶ ἄργυρον ἄπλετον δίδωμι,	ὡς	μή κοτέ τοι μεταμελήσῃ Δαρεῖον
[3, 102]	ἀναβαίνει, ἐπιτηδεύσας ὅκως ἀπὸ τέκνων	ὡς	νεωτάτων ἀποσπάσας ζεύξει. αἱ γάρ
[3, 143]	δεσμώτας πάντας· οὐ γὰρ δή,	ὡς	οἴκασι, ἐβούλοντο εἶναι ἐλεύθεροι. ~Ἐπειδὴ
[3, 50]	τύραννος μεταπεμψάμενος παρ᾽ ἑωυτὸν ἐφιλοφρονέετο,	ὡς	οἰκὸς ἦν θυγατρὸς ἐόντας τῆς
[3, 139]	Αἴγυπτον ἀπίκοντο Ἑλλήνων, οἳ μέν,	ὡς	οἰκός, κατ᾽ ἐμπορίην στρατευόμενοι, οἳ
[3, 61]	θάνατον ὡς κρύπτοιτο γενόμενος, καὶ	ὡς	ὀλίγοι εἴησαν οἱ ἐπιστάμενοι αὐτὸν
[3, 126]	ἀγγελιηφόρον ἐλθόντα Δαρείου παρ᾽ αὐτόν,	ὡς	οὐ πρὸς ἡδονήν οἱ ἦν
[3, 119]	τῷ πεποιημένῳ. (ἐπείτε δὲ ἐξέμαθε	ὡς	οὐ σὺν κείνοισι εἴη ταῦτα
[3, 71]	ἢν ὑπερπέσῃ ἡ νῦν ἡμέρη,	ὡς	οὐκ ἄλλος φθὰς ἐμεῦ κατήγορος
[3, 68]	Ὀτάνης πρῶτος ὑπώπτευσε τὸν Μάγον	ὡς	οὐκ εἴη ὁ Κύρου Σμέρδις
[3, 146]	καὶ οὕτω παραδιδόναι, εὖ ἐξεπιστάμενος	ὡς	παθόντες οἱ Πέρσαι κακῶς προσεμπικρανέεσθαι
[3, 1]	μιν ἔμελλε Καμβύσης ἕξειν ἀλλ᾽	ὡς	παλλακήν. (Ταῦτα δὴ ἐκλογιζόμενος ἐποίησε
[3, 22]	νομίσας εἶναι σφέα πέδας εἶπε	ὡς	παρ᾽ ἑωυτοῖσι εἰσὶ ῥωμαλεώτεραι τουτέων
[3, 108]	~Λέγουσι δὲ καὶ τόδε Ἀράβιοι,	ὡς	πᾶσα ἂν γῆ ἐπίμπλατο τῶν
[3, 25]	ἐν Θήβῃσι, ἀπέκρινε τοῦ στρατοῦ	ὡς	πέντε μυριάδας, καὶ τούτοισι μὲν
[3, 43]	καταλαβούσης αὐτὸς ἀλγήσειε τὴν ψυχὴν	ὡς	περὶ ξείνου ἀνδρός. ~Ἐπὶ τοῦτον
[3, 36]	θεράποντες μαθόντες τοῦτο ἐπηγγέλλοντο αὐτῷ	ὡς	περιείη. Καμβύσης δὲ Κροίσῳ μὲν
[3, 74]	Πέρσῃσι καὶ πολλάκις ἀποδεξαμένου γνώμην	ὡς	περιείη ὁ Κύρου Σμέρδις, καὶ
[3, 105]	χρυσοῦ οὕτω οἱ Ἰνδοὶ κτῶνται,	ὡς	Πέρσαι φασί· ἄλλος δὲ σπανιώτερος
[3, 74]	ἄλλου. (ταῦτα δὲ οὕτω ἐνετέλλοντο	ὡς	πιστοτάτου δῆθεν ἐόντος αὐτοῦ ἐν
[3, 154]	τὴν Βαβυλῶνα ἑλεῖν. πυθόμενος δὲ	ὡς	πολλοῦ τιμῷτο, ἄλλο ἐβουλεύετο, ὅκως
[3, 120]	οὕτω τὸν εἴπαντα ταῦτα τίσασθαι	ὡς	Πολυκράτεα πάντως ἀπολέσαι, δι᾽ ὅντινα
[3, 16]	ἐδόκεον Ἀμάσι λυμαίνεσθαι. (λέγουσι γὰρ	ὡς	πυθόμενος ἐκ μαντηίου ὁ Ἄμασις
[3, 61]	ἐς Αἴγυπτον προερέοντα τῷ στρατῷ	ὡς	Σμέρδιος τοῦ Κύρου ἀκουστέα εἴη
[3, 64]	τῷ ὕπνῳ ἀπαγγεῖλαι τινά οἱ	ὡς	Σμέρδις ἱζόμενος ἐς τὸν βασιλήιον
[3, 65]	ἄγγελον ἐλθόντα ἐξ οἴκου ἀγγέλλειν	ὡς	Σμέρδις ἱζόμενος ἐς τὸν βασιλήιον
[3, 11]	ἄνυδρον ἵζοντο πέλας τῶν Αἰγυπτίων	ὡς	συμβαλέοντες, ἐνθαῦτα οἱ ἐπίκουροι οἱ
[3, 83]	αἰεὶ „γινόμενοι„ (τούτου εἴπαντος ταῦτα	ὡς	συνεχώρεον οἱ ἓξ ἐπὶ τούτοισι,
[3, 71]	αὐτοῦ τούτου εἵνεκεν ἥκω σπουδῇ	ὡς	συστήσων ἐπὶ τῷ Μάγῳ θάνατον.
[3, 51]	διελέχθη. ὁ δέ οἱ ἀπηγέετο	ὡς	σφέας φιλοφρόνως ἐδέξατο· ἐκείνου δὲ
[3, 85]	ὥρη μηχανᾶσθαι καὶ μὴ ἀναβάλλεσθαι,	ὡς	τῆς ἐπιούσης ἡμέρης ὁ ἀγὼν
[3, 87]	ἐπ᾽ ἀμφότερα λέγεται ὑπὸ Περσέων)	ὡς	τῆς ἵππου ταύτης τῶν ἄρθρων
[3, 47]	οὕτω τιμωρῆσαι δεομένοισι Σαμίοισι ἐστρατεύοντο	ὡς	τίσασθαι βουλόμενοι τοῦ κρητῆρος τῆς
[3, 66]	τὴν ἑωυτοῦ πρῆξιν. ~Πέρσαι δὲ	ὡς	τὸν βασιλέα εἶδον ἀνακλαύσαντα πάντες
[3, 64]	Ἀγβατάνοισι ἔλεγε ἄρα. (καὶ δὴ	ὡς	τότε ἐπειρόμενος ἐπύθετο τῆς πόλιος
[3, 130]	οὕτω δή τι δαψιλέι δωρεῇ	ὡς	τοὺς ἀποπίπτοντας ἀπὸ τῶν φιαλέων
[3, 32]	ἀπολέσθαι ὑπὸ Καμβύσεω, Αἰγύπτιοι δὲ	ὡς	τραπέζῃ παρακατημένων λαβοῦσαν θρίδακα τὴν
[3, 52]	ἐστρατεύετο ἐπὶ τὸν πενθερὸν Προκλέα	ὡς	τῶν παρεόντων οἱ πρηγμάτων ἐόντα
[3, 3]	λόγος, ἐμοὶ μὲν οὐ πιθανός,	ὡς	τῶν Περσίδων γυναικῶν ἐσελθοῦσά τις
[3, 155]	τεῖχος καὶ φήσω πρὸς αὐτοὺς	ὡς	ὑπὸ σεῦ τάδε ἔπαθον· καὶ
[3, 74]	ἐκέλευον ἀναβάντα ἐπὶ πύργον ἀγορεῦσαι	ὡς	ὑπὸ τοῦ Κύρου Σμέρδιος ἄρχονται
[3, 27]	Καμβύσης ἔφη ψεύδεσθαι σφέας καὶ	ὡς	ψευδομένους θανάτῳ ἐζημίου. ~Ἀποκτείνας δὲ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/05/2005