HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
νυκτερίσι 1
νυκτὸς 2
νυν 33
νῦν 27
νύν 1
Νῦν 1
νὺξ 1

Fréquences [« »]
26 ἄνδρα
27 ἐγὼ
26 εἴη
27 νῦν
28 ἀλλ
28 εἶπε
28 Πέρσῃσι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Hérodote, Histoires, livre III

νῦν

Livre, chapitre

[3, 140]   δὸς τὴν πατρίδα Σάμον, τὴν νῦν ἀδελφεοῦ τοῦ ἐμοῦ Πολυκράτεος ἀποθανόντος

[3, 34]   τὸν δὲ θυμωθέντα τοιάδε ἀμείβεσθαι. νῦν ἄρα με φασὶ Πέρσαι οἴνῳ

[3, 83]   ἀλλ᾽ ἐκ μέσου κατῆστο, καὶ νῦν αὕτη ἡ οἰκίη διατελέει μούνη

[3, 120]   πεντεκαίδεκα ὁπλίτῃσι ἐπαναστὰς ἔσχε καὶ νῦν αὐτῆς τυραννεύει; (οἳ μὲν δή

[3, 159]   τουτέων δὲ τῶν γυναικῶν οἱ νῦν Βαβυλώνιοι γεγόνασι. ~Ζωπύρου δὲ οὐδεὶς

[3, 134]   μηδὲ σχολὴν ἄγοντες ἐπιβουλεύωσί τοι. (νῦν γὰρ ἄν τι καὶ ἀποδέξαιο

[3, 113]   πρὸς τῇ γῇ τῶν οὐρέων· (νῦν δ᾽ ἅπας τις τῶν ποιμένων

[3, 155]   ποιήσειν, οὐκ ἄν με περιεῖδες· νῦν δ᾽ ἐπ᾽ ἐμεωυτοῦ βαλόμενος ἔπρηξα.

[3, 109]   οὐκ ἂν ἦν βιώσιμα ἀνθρώποισι· νῦν δ᾽ ἐπεὰν θορνύωνται κατὰ ζεύγεα

[3, 49]   Σάμον ταύτης εἵνεκεν τῆς αἰτίης. νῦν δὲ αἰεὶ ἐπείτε ἔκτισαν τὴν

[3, 21]   ἦγε ὑπ᾽ ὧν μηδὲν ἠδίκηται. νῦν δὲ αὐτῷ τόξον τόδε διδόντες

[3, 35]   τε παραφρονέουσι, δῆλά τοι γέγονε. νῦν δέ μοι εἰπέ, τίνα εἶδες

[3, 25]   ἁμαρτάδι ἦν ἂν ἀνὴρ σοφός· νῦν δὲ οὐδένα λόγον ποιεύμενος ἤιε

[3, 52]   τυραννίδα καὶ τὰ ἀγαθὰ τὰ νῦν ἐγὼ ἔχω, ταῦτα ἐόντα τῷ

[3, 142]   περὶ αὐτὸν οὔρισε τοῦτο τὸ νῦν ἐν τῷ προαστείῳ ἐστί· μετὰ

[3, 48]   οἱ Σάμιοι ὁρτήν, τῇ καὶ νῦν ἔτι χρέωνται κατὰ ταὐτά. νυκτὸς

[3, 52]   τούτων αἱρετώτερα ἐστί, ταῦτα τὸ νῦν ἔχων πρήσσεις, ἢ τὴν τυραννίδα

[3, 71]   ὑμῖν ὅτι ἢν ὑπερπέσῃ ἡ νῦν ἡμέρη, ὡς οὐκ ἄλλος φθὰς

[3, 140]   ἡ χάρις ὁμοίως ὡς εἰ νῦν κοθέν τι μέγα λάβοιμι· ἀντ᾽

[3, 59]   ἱρὰ τὰ ἐν Κυδωνίῃ ἐόντα νῦν οὗτοι εἰσὶ οἱ ποιήσαντες (καὶ

[3, 156]   οὐδεὶς πόρος ἐφαίνετο τῆς ἁλώσιος. (νῦν „τε„ ἔφη λέγων ἐγὼ ὑμῖν

[3, 142]   Πολυκράτεος ἐπιτέτραπται, καί μοι παρέχει νῦν ὑμέων ἄρχειν. ἐγὼ δὲ τὰ

[3, 85]   ἐπαναβεβηκότων, τοῦτον ἔχειν τὴν βασιληίην. νῦν ὦν εἴ τινα ἔχεις σοφίην,

[3, 63]   παρὰ Σμέρδιος τοῦ Κύρου ἄγγελος· νῦν ὦν εἴπας τὴν ἀληθείην ἄπιθι

[3, 62]   ἔκ γε ἐκείνου νεώτερον ἀναβλάστῃ. νῦν ὦν μοι δοκέει μεταδιώξαντας τὸν

[3, 69]   χαίροντα ἀπαλλάσσειν, ἀλλὰ δοῦναι δίκην. (νῦν ὦν ποίησον τάδε· ἐπεὰν σοὶ

[3, 73]   ἐπὶ διαβολῇ ἐδοκέομεν εἰπεῖν Καμβύσεα. (νῦν ὦν τίθεμαι ψῆφον πείθεσθαι Δαρείῳ

Livre, chapitre
[3, 140]	δὸς τὴν πατρίδα Σάμον, τὴν	νῦν	ἀδελφεοῦ τοῦ ἐμοῦ Πολυκράτεος ἀποθανόντος
[3, 34]	τὸν δὲ θυμωθέντα τοιάδε ἀμείβεσθαι.	νῦν	ἄρα με φασὶ Πέρσαι οἴνῳ
[3, 83]	ἀλλ᾽ ἐκ μέσου κατῆστο, καὶ	νῦν	αὕτη ἡ οἰκίη διατελέει μούνη
[3, 120]	πεντεκαίδεκα ὁπλίτῃσι ἐπαναστὰς ἔσχε καὶ	νῦν	αὐτῆς τυραννεύει; (οἳ μὲν δή
[3, 159]	τουτέων δὲ τῶν γυναικῶν οἱ	νῦν	Βαβυλώνιοι γεγόνασι. ~Ζωπύρου δὲ οὐδεὶς
[3, 134]	μηδὲ σχολὴν ἄγοντες ἐπιβουλεύωσί τοι.	(νῦν	γὰρ ἄν τι καὶ ἀποδέξαιο
[3, 113]	πρὸς τῇ γῇ τῶν οὐρέων·	(νῦν	δ᾽ ἅπας τις τῶν ποιμένων
[3, 155]	ποιήσειν, οὐκ ἄν με περιεῖδες·	νῦν	δ᾽ ἐπ᾽ ἐμεωυτοῦ βαλόμενος ἔπρηξα.
[3, 109]	οὐκ ἂν ἦν βιώσιμα ἀνθρώποισι·	νῦν	δ᾽ ἐπεὰν θορνύωνται κατὰ ζεύγεα
[3, 49]	Σάμον ταύτης εἵνεκεν τῆς αἰτίης.	νῦν	δὲ αἰεὶ ἐπείτε ἔκτισαν τὴν
[3, 21]	ἦγε ὑπ᾽ ὧν μηδὲν ἠδίκηται.	νῦν	δὲ αὐτῷ τόξον τόδε διδόντες
[3, 35]	τε παραφρονέουσι, δῆλά τοι γέγονε.	νῦν	δέ μοι εἰπέ, τίνα εἶδες
[3, 25]	ἁμαρτάδι ἦν ἂν ἀνὴρ σοφός·	νῦν	δὲ οὐδένα λόγον ποιεύμενος ἤιε
[3, 52]	τυραννίδα καὶ τὰ ἀγαθὰ τὰ	νῦν	ἐγὼ ἔχω, ταῦτα ἐόντα τῷ
[3, 142]	περὶ αὐτὸν οὔρισε τοῦτο τὸ	νῦν	ἐν τῷ προαστείῳ ἐστί· μετὰ
[3, 48]	οἱ Σάμιοι ὁρτήν, τῇ καὶ	νῦν	ἔτι χρέωνται κατὰ ταὐτά. νυκτὸς
[3, 52]	τούτων αἱρετώτερα ἐστί, ταῦτα τὸ	νῦν	ἔχων πρήσσεις, ἢ τὴν τυραννίδα
[3, 71]	ὑμῖν ὅτι ἢν ὑπερπέσῃ ἡ	νῦν	ἡμέρη, ὡς οὐκ ἄλλος φθὰς
[3, 140]	ἡ χάρις ὁμοίως ὡς εἰ	νῦν	κοθέν τι μέγα λάβοιμι· ἀντ᾽
[3, 59]	ἱρὰ τὰ ἐν Κυδωνίῃ ἐόντα	νῦν	οὗτοι εἰσὶ οἱ ποιήσαντες (καὶ
[3, 156]	οὐδεὶς πόρος ἐφαίνετο τῆς ἁλώσιος.	(νῦν	„τε„ ἔφη λέγων ἐγὼ ὑμῖν
[3, 142]	Πολυκράτεος ἐπιτέτραπται, καί μοι παρέχει	νῦν	ὑμέων ἄρχειν. ἐγὼ δὲ τὰ
[3, 85]	ἐπαναβεβηκότων, τοῦτον ἔχειν τὴν βασιληίην.	νῦν	ὦν εἴ τινα ἔχεις σοφίην,
[3, 63]	παρὰ Σμέρδιος τοῦ Κύρου ἄγγελος·	νῦν	ὦν εἴπας τὴν ἀληθείην ἄπιθι
[3, 62]	ἔκ γε ἐκείνου νεώτερον ἀναβλάστῃ.	νῦν	ὦν μοι δοκέει μεταδιώξαντας τὸν
[3, 69]	χαίροντα ἀπαλλάσσειν, ἀλλὰ δοῦναι δίκην.	(νῦν	ὦν ποίησον τάδε· ἐπεὰν σοὶ
[3, 73]	ἐπὶ διαβολῇ ἐδοκέομεν εἰπεῖν Καμβύσεα.	(νῦν	ὦν τίθεμαι ψῆφον πείθεσθαι Δαρείῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 13/05/2005