HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nysse, Épitaphe de Flacille

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 79 formes différentes pour 98 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[10]   Ἢ κρεῖττον οἴει τὸ διὰ σαρκὸς μετέχειν τοῦ βίου; οὐκοῦν παιδευσάτω

[10]   γενέσθαι μὴ διασχόντα τὸ τῆς σαρκὸς παραπέτασμα. Ἢ κρεῖττον οἴει τὸ

[10]   φύσεως ἀηδίαν ἔχει, ἡ δὲ σὰρξ ἡμῶν ὀσμῆς ἐστιν ἐργαστήριον ἅπαν

[10]   τοῦ προφήτου φωνὴν ὅτι Πᾶσα σὰρξ χόρτος· σεμνύνει γὰρ ἐκεῖνος μᾶλλον

[10]   μετέχειν τοῦ βίου; οὐκοῦν παιδευσάτω σε ὁ θεῖος ἀπόστολος ὁ τῶν

[3]   καὶ κοινότερα τῶν κακῶν διεξέλθῃς, σεισμοὺς καὶ πολέμους καὶ ἐπικλύσεις καὶ

[6]   τῆς σωφροσύνης ἀνάθημα, ἡ εὐπρόσιτος σεμνότης, ἡ ἀκαταφρόνητος ἡμερότης, ἡ ὑψηλὴ

[10]   φωνὴν ὅτι Πᾶσα σὰρξ χόρτος· σεμνύνει γὰρ ἐκεῖνος μᾶλλον τῷ ὑποδείγματι

[2]   δάκρυον. ὥσπερ γὰρ ὁ γέλως σημεῖον τῆς ἔνδον φαιδρότητος γίνεται, οὕτω

[1]   εἶναι τοῖς πενθοῦσι φάρμακον ἡ σιγὴ τὸ διοιδοῦν τῆς ψυχῆς χρόνῳ

[10]   τούτων λέγω τῶν δορυφόρων οἷς σίδηρος τὸ ὅπλον ἐστίν, ἀλλὰ τῶν

[1]   ἐν καιρῷ τοῖς οἰκονομουμένοις τὸ σιτομέτριον, καλῶς ἐν τῷ πρὸ τούτου

[3]   εἰπεῖν, ὡς ἄν τις ἐπὶ σκηνῆς ἀναβοήσας εἴποι· ὦ πόλεις καὶ

[3]   εἰρηνεύεται. μέρος τι πάλιν ἢ σκηπτὸς ἐπέφλεξεν ἢ τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν

[3]   καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης ὅσον τῷ σκήπτρῳ τῆς βασιλείας εὐθύνεται, ὦ πάντες

[13]   ἀπίστους οὐκ ἔρχεται) ὑπὸ τὴν σκιὰν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς τοῦ

[6]   ἐγένετο, διὰ τὸ πάθος τῇ σκοτομήνῃ ἐπώνυμον. (ἀκούω γὰρ κατὰ τὴν

[6]   κατὰ τὴν πάτριον αὐτῶν γλῶσσαν Σκοτούμην τὸν τόπον ἐπονομάζεσθαι. ἐκεῖ ἐσκοτίσθη

[2]   ψυχῆς δὲ ἐν λύπαις οὔσης σκυθρωπάζει. οὐκοῦν ἀνάγκη πᾶσα τῇ διαθέσει

[12]   τῇ μνήμῃ τῆς βασιλίδος ἡ σκυθρωπὴ τοῦ θανάτου ψῆφος εἰς ζωὴν

[9]   ἐστοχασάμεθα πλέον ἢ ἔδει τοῖς σκυθρωποῖς ἐμβαθύναντες. (ἴσως γὰρ βούλεται θεραπεῦσαι

[3]   εἴ τι τῶν ἀρχαίων ἐν σκυθρωποῖς μνημονεύεται. χαλεπὰ τὰ τοῦ Ἰὼβ

[9]   καμψάκην, ὥς ἐστι δυνατόν, τὸ σκυθρωπὸν τῶν εἰρημένων εἰς παραμυθίαν παλινῳδήσαντες.

[8]   ἐπικρυπτομένην τὸ εἶδος ἐκείνῳ τῷ σκυθρωπῷ προκαλύμματι, θέαμα δεινόν τε καὶ

[10]   γνῶναι τοῦτο ποθεῖς; οὐκ ἔξεστί σοι βασιλίδος θέαν περιεργάζεσθαι, φοβερὰ περὶ

[10]   ἐπὶ τὰ αὐτὰ ἀναστρέφοντες; εἴπω σοι τὴν κυκλικὴν ταύτην περίοδον; ὄρεξις,

[10]   ἡ ζωὴ θεωρεῖται. οὐ λέγω σοι τὴν τοῦ προφήτου φωνὴν ὅτι

[11]   τοῦ μυλῶνος γενώμεθα. ~καλῶς ὁ Σολομὼν πίθον τετρημένον καὶ οἶκον ἀλλότριον

[2]   δάκρυον. τοῦτο καὶ ἡ Παροιμία Σολομῶντός φησιν ὅτι Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον

[8]   τοῖς δορυφόροις ἀγαλλομένην, ἀλλ´ ἐν σορῷ κεκαλυμμένην, ἐπικρυπτομένην τὸ εἶδος ἐκείνῳ

[7]   τέλος, καὶ διωργίσθη ὁ θυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου; ποίων

[7]   θυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου; ποίων ἁμαρτημάτων τὰς δίκας ἐκτιννύομεν;

[5]   τι τῶν πρὸς τὸ κρεῖττον σπουδαζομένων, πάντα ἐν ἁμίλλῃ ἦν ἀλλήλους

[12]   εἰ οὖν ἡ περὶ ταῦτα σπουδὴ βασιλείας πρόξενος γίνεται, ἀριθμήσατε, εἴπερ

[11]   τὴν δυναστείαν καὶ τὴν τιμὴν σπουδὴ πάντοτε ἐνεργεῖται, ὁ δὲ τῆς

[9]   τὴν γῆν ταῖς τῶν δακρύων σταγόσιν. Ἀλλ´ οὐ καλῶς τάχα τῆς

[7]   βύθιον ἐκ μέσης καρδίας τὸν στεναγμὸν (ἀναπέμπουσα. συμπενθείτω καὶ ἡ ἱερωσύνη

[11]   προφήτης, ὀδύνη καὶ λύπη καὶ στεναγμός. ἀντὶ δὲ τούτων τί; ἀπάθεια,

[7]   καὶ τάξεις διαιρεῖν τὸν θρῆνον; στεναζέτω πᾶσα ἡ γενεὰ βύθιον ἐκ

[10]   ἐξουσίαν εἰς ἀπόλαυσιν ἔχων; οὐ στενοχωρεῖται τῷ βίῳ; οὐ φυλακὴν ὀνομάζει

[12]   κατέλαβεν· ἀπέθετο τὸν ἐκ λίθων στέφανον, ἀλλὰ τὸν τῆς δόξης περιεθήκατο·

[3]   κοινῇ τοῦ θρήνου τὴν συνῳδίαν στήσασθε, κοινῇ τὴν πάντων ζημίαν ἀπολοφύρασθε.

[6]   πίστεως ζῆλος, ὁ τῆς ἐκκλησίας στῦλος, ὁ τῶν θυσιαστηρίων κόσμος, ὁ

[9]   καὶ ἡ εὐαγγελικὴ ἰατρεία τῇ στύψει τοῦ οἴνου καταμιγνύειν τὸ ἔλαιον.

[10]   τὴν ἀπὸ τοῦ σώματος ἔξοδον; σὺ δὲ τί καλόν, εἰπέ μοι,

[10]   οἴκησις· τότε ὄψει ὅταν καὶ σὺ προκύψῃς (τοῦ σώματος, οὐ γὰρ

[8]   ἐν πείρᾳ γενόμενον. ~Ἆρά μοι συγγνώσεσθε, ἀδελφοί, εἴ τι διὰ τὸ

[6]   πάλιν βοᾶν ἀναγκάζομαι καί μοι σύγγνωτε (ὑπερβοῶντι τὸ πάθος· ὦ Θρᾴκη

[5]   τε καὶ θαλάττης τὴν ἐξουσίαν συγκρίσει τοῦ κατ´ αὐτὴν εὐτυχήματος. ἴσας

[13]   τιμίοις τὸ πλέον τῷ ἀνδρὶ συγχωρήσασα. Ἀλλ´ ὃ μάλιστα παρ´ ἡμῶν

[3]   λαοί, φυλαί, γλῶσσαι. μᾶλλον δὲ συγχωρήσατέ μοι προσθεῖναί τι τῷ Ἀσσυρίῳ

[13]   ἔδει πάντως διαλυομένης τῆς σωματικῆς συζυγίας καὶ τὰ τίμια τῶν προσόντων

[1]   οἶδ´ ὅπως ἐν τῷ παρόντι συλλόγῳ πάλιν ἐπανάγει τῇ ἐκκλησίᾳ τὸν

[2]   τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Ἐκκλησιαστὴς συμβουλεύει· Καιρός, φησί, τοῦ γελάσαι καὶ

[6]   ταπεινοφροσύνη, ἡ πεπαρρησιασμένη αἰδώς, ἡ σύμμικτος τῶν ἀγαθῶν ἁρμονία. οἴχεται ὁ

[9]   ἐν γὰρ τοσαύταις μυριάσι τῶν συμπαρόντων οὐκ ἦν ὀφθαλμὸς ὁ μὴ

[3]   καὶ δῆμοι καὶ ἔθνη καὶ σύμπασα γῆ καὶ τῆς θαλάσσης ὅσον

[7]   μέσης καρδίας τὸν στεναγμὸν (ἀναπέμπουσα. συμπενθείτω καὶ ἡ ἱερωσύνη αὐτὴ τὸν

[2]   καὶ πρὸς τὰ λυπηρὰ τῶν συμπιπτόντων οἰκείως ἔχειν· τοῦτο γὰρ καὶ

[3]   οἰκουμένης ἡ κατὰ πόλεμον ἅπτεται συμφορά, ἀλλὰ τὸ μέν τι πολεμεῖται

[3]   οἵους ὁ μέγας Ἰερεμίας τῇ συμφορᾷ ποτε τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐπεθρήνησεν. ἐκείνων

[1]   ὑπερεθαύμασα ὡς καλῶς ἐν τῇ συμφορᾷ τὸν λόγον κατασιγάσαντα. προσφυὲς γάρ

[7]   ἀποψήσαντες πάλιν ἐν τοσαύτῃ γεγόναμεν συμφορᾷ· τότε τὸ νεοθαλὲς ἄνθος ἀπωδυράμεθα,

[3]   κηρύγματι καὶ μεγαλοφωνότερον (ἀνακηρῦξαι τὴν συμφορὰν καὶ εἰπεῖν, ὡς ἄν τις

[8]   κτίσει τοιοῦτον οἷον ἐπισημῆναι τὴν συμφορὰν, οὐ παρὰ τῆς κτίσεως γέγονε

[1]   θάλασσα κυματουμένη τῇ λαίλαπι τῆς συμφορᾶς ἐκ βυθῶν ἀναστρέφεται, ἔτι διοιδοῦσιν

[6]   δὲ τὸ κεφάλαιον τῆς κοινῆς συμφορᾶς ἐν ἑαυτῇ δεξαμένη. ἐκεῖθεν τὸ

[1]   λόγου, καλῶς τοῦ μεγέθους τῆς συμφορᾶς ἐπαισθόμενος καὶ τιμήσας τῇ ἡσυχίᾳ

[6]   ὄνομα, ὦ δυστυχὲς ἔθνος ἐκ συμφορῶν γνωριζόμενον, ὦ πρότερον μὲν πολεμίῳ

[7]   ὑπὲρ τίνος ταῖς ἐπαλλήλοις τῶν συμφορῶν μαστιζόμεθα; ἢ τάχα διὰ τὸ

[10]   λέγει; ὅτι Τὸ ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι πολλῷ κρεῖττον εἶναί

[4]   βίου τε καὶ βασιλείας κοινωνίαν συναρμοσθεῖσα μακαριστὸν ἐποίει δι´ ἑαυτῆς τὸ

[4]   σώματος πᾶσα δὲ ψυχῆς ἀρετὴ συνδραμοῦσα θαῦμα ἄπιστον ἔδειξε τῇ ἀνθρωπίνῃ

[4]   τῇ ἀνθρωπίνῃ ζωῇ, πόσων ἀγαθῶν συνδρομὴν μία ψυχὴ ἐν ἑνὶ ἐχώρησε

[8]   τοῖς ἐντυγχάνουσιν, ἣν ἅπας τῶν συνειλεγμένων ὁ δῆμος ὁ ἔπηλύς τε

[8]   ταῖς νεφέλαις τὰς ἀκτῖνας ἑαυτοῦ συνεκάλυψεν, ὡς ἂν μὴ ἴδοι τάχα

[1]   καίτοι γε σφόδρα θαυμάζων τῆς συνέσεως ἐν πολλοῖς τὸν διδάσκαλον ἐν

[8]   ἡ κτίσις τῷ ἡμετέρῳ κακῷ συνεστέναξεν. ὑπομνήσω δὲ τῶν γεγονότων ὑμᾶς

[5]   φιλανθρωπίας ἦν ὁ καιρός, ἢ συνέτρεχεν αὐτῷ πρὸς τὸ ἀγαθὸν τοῦτο

[4]   τοὺς ἰδίους ὅρους καὶ τὰ συνήθη μέτρα νικήσασα, ἤνεγκεν ἡ φύσις,

[7]   γὰρ οἵοις κακοῖς ἐν βραχεῖ συνηνέχθημεν χρόνῳ. οὔπω ἐπὶ τῇ προτέρᾳ

[12]   τοῦ κατ´ ἀρετὴν κατορθώματος; ἥτις συνηνιοχοῦσα τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ τὴν τοσαύτην

[8]   οἶμαι τοὺς πολλοὺς τοῖς λεγομένοις συνθήσεσθαι· ὅτε χρυσῷ καὶ πορφυρίδι κεκαλυμμένη

[3]   ἐπιστενάξατε, κοινῇ τοῦ θρήνου τὴν συνῳδίαν στήσασθε, κοινῇ τὴν πάντων ζημίαν

[2]   πᾶσα τῇ διαθέσει τῆς καρδίας συσκυθρωπάσαι τὸν λόγον. ~καὶ εἴθε δυνατὸν

[1]   τοῦ λόγου ψῆφον· καίτοι γε σφόδρα θαυμάζων τῆς συνέσεως ἐν πολλοῖς

[4]   γυναικείῳ τῷ σώματι ὑπὲρ πάντα σχεδὸν τὰ προλαβόντα τῆς ἀρετῆς ὑποδείγματα,

[8]   καθαρῷ τῷ φωτὶ μετὰ τοιούτου σχήματος εἰσελαύνουσαν τὴν βασιλίδα τῇ πόλει,

[4]   μία ψυχὴ ἐν ἑνὶ ἐχώρησε σώματι. καὶ ὡς ἂν μάλιστα καταφανὲς

[4]   ἀνθρωπίνην ψυχὴν ἐν γυναικείῳ τῷ σώματι ὑπὲρ πάντα σχεδὸν τὰ προλαβόντα

[13]   τεκμήριον; ἔδει πάντως διαλυομένης τῆς σωματικῆς συζυγίας καὶ τὰ τίμια τῶν

[10]   τῇ ψυχῇ τὴν ἀπὸ τοῦ σώματος ἔξοδον; σὺ δὲ τί καλόν,

[10]   ὅταν καὶ σὺ προκύψῃς (τοῦ σώματος, οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλως ἐντὸς

[4]   ὑποδείγματα, ἐν ᾗ πᾶσα μὲν σώματος πᾶσα δὲ ψυχῆς ἀρετὴ συνδραμοῦσα

[11]   ὥσπερ τινὰ λήμην τὸν τοῦ σώματος ῥύπον ἀποβαλοῦσα καθαρᾷ τῇ ψυχῇ

[10]   τίς με ῥύσεται ἀπὸ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; διὰ τί

[12]   παρὰ τὸ θυσιαστήριον ἀπογνὸν τὴν σωτηρίαν μειράκιον, εἶδες γύναιον ἐπὶ κατακρίσει

[6]   ὁ τύπος, τὸ ἁγνὸν τῆς σωφροσύνης ἀνάθημα, ἡ εὐπρόσιτος σεμνότης, ἡ

Chapitre
[10]	Ἢ κρεῖττον οἴει τὸ διὰ	σαρκὸς	μετέχειν τοῦ βίου; οὐκοῦν παιδευσάτω
[10]	γενέσθαι μὴ διασχόντα τὸ τῆς	σαρκὸς	παραπέτασμα. Ἢ κρεῖττον οἴει τὸ
[10]	φύσεως ἀηδίαν ἔχει, ἡ δὲ	σὰρξ	ἡμῶν ὀσμῆς ἐστιν ἐργαστήριον ἅπαν
[10]	τοῦ προφήτου φωνὴν ὅτι Πᾶσα	σὰρξ	χόρτος· σεμνύνει γὰρ ἐκεῖνος μᾶλλον
[10]	μετέχειν τοῦ βίου; οὐκοῦν παιδευσάτω	σε	ὁ θεῖος ἀπόστολος ὁ τῶν
[3]	καὶ κοινότερα τῶν κακῶν διεξέλθῃς,	σεισμοὺς	καὶ πολέμους καὶ ἐπικλύσεις καὶ
[6]	τῆς σωφροσύνης ἀνάθημα, ἡ εὐπρόσιτος	σεμνότης,	ἡ ἀκαταφρόνητος ἡμερότης, ἡ ὑψηλὴ
[10]	φωνὴν ὅτι Πᾶσα σὰρξ χόρτος·	σεμνύνει	γὰρ ἐκεῖνος μᾶλλον τῷ ὑποδείγματι
[2]	δάκρυον. ὥσπερ γὰρ ὁ γέλως	σημεῖον	τῆς ἔνδον φαιδρότητος γίνεται, οὕτω
[1]	εἶναι τοῖς πενθοῦσι φάρμακον ἡ	σιγὴ	τὸ διοιδοῦν τῆς ψυχῆς χρόνῳ
[10]	τούτων λέγω τῶν δορυφόρων οἷς	σίδηρος	τὸ ὅπλον ἐστίν, ἀλλὰ τῶν
[1]	ἐν καιρῷ τοῖς οἰκονομουμένοις τὸ	σιτομέτριον,	καλῶς ἐν τῷ πρὸ τούτου
[3]	εἰπεῖν, ὡς ἄν τις ἐπὶ	σκηνῆς	ἀναβοήσας εἴποι· ὦ πόλεις καὶ
[3]	εἰρηνεύεται. μέρος τι πάλιν ἢ	σκηπτὸς	ἐπέφλεξεν ἢ τὸ ὕδωρ ἐπέκλυσεν
[3]	καθ´ ἡμᾶς οἰκουμένης ὅσον τῷ	σκήπτρῳ	τῆς βασιλείας εὐθύνεται, ὦ πάντες
[13]	ἀπίστους οὐκ ἔρχεται) ὑπὸ τὴν	σκιὰν	τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς τοῦ
[6]	ἐγένετο, διὰ τὸ πάθος τῇ	σκοτομήνῃ	ἐπώνυμον. (ἀκούω γὰρ κατὰ τὴν
[6]	κατὰ τὴν πάτριον αὐτῶν γλῶσσαν	Σκοτούμην	τὸν τόπον ἐπονομάζεσθαι. ἐκεῖ ἐσκοτίσθη
[2]	ψυχῆς δὲ ἐν λύπαις οὔσης	σκυθρωπάζει.	οὐκοῦν ἀνάγκη πᾶσα τῇ διαθέσει
[12]	τῇ μνήμῃ τῆς βασιλίδος ἡ	σκυθρωπὴ	τοῦ θανάτου ψῆφος εἰς ζωὴν
[9]	ἐστοχασάμεθα πλέον ἢ ἔδει τοῖς	σκυθρωποῖς	ἐμβαθύναντες. (ἴσως γὰρ βούλεται θεραπεῦσαι
[3]	εἴ τι τῶν ἀρχαίων ἐν	σκυθρωποῖς	μνημονεύεται. χαλεπὰ τὰ τοῦ Ἰὼβ
[9]	καμψάκην, ὥς ἐστι δυνατόν, τὸ	σκυθρωπὸν	τῶν εἰρημένων εἰς παραμυθίαν παλινῳδήσαντες.
[8]	ἐπικρυπτομένην τὸ εἶδος ἐκείνῳ τῷ	σκυθρωπῷ	προκαλύμματι, θέαμα δεινόν τε καὶ
[10]	γνῶναι τοῦτο ποθεῖς; οὐκ ἔξεστί	σοι	βασιλίδος θέαν περιεργάζεσθαι, φοβερὰ περὶ
[10]	ἐπὶ τὰ αὐτὰ ἀναστρέφοντες; εἴπω	σοι	τὴν κυκλικὴν ταύτην περίοδον; ὄρεξις,
[10]	ἡ ζωὴ θεωρεῖται. οὐ λέγω	σοι	τὴν τοῦ προφήτου φωνὴν ὅτι
[11]	τοῦ μυλῶνος γενώμεθα. ~καλῶς ὁ	Σολομὼν	πίθον τετρημένον καὶ οἶκον ἀλλότριον
[2]	δάκρυον. τοῦτο καὶ ἡ Παροιμία	Σολομῶντός	φησιν ὅτι Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον
[8]	τοῖς δορυφόροις ἀγαλλομένην, ἀλλ´ ἐν	σορῷ	κεκαλυμμένην, ἐπικρυπτομένην τὸ εἶδος ἐκείνῳ
[7]	τέλος, καὶ διωργίσθη ὁ θυμός	σου	ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου; ποίων
[7]	θυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς	σου;	ποίων ἁμαρτημάτων τὰς δίκας ἐκτιννύομεν;
[5]	τι τῶν πρὸς τὸ κρεῖττον	σπουδαζομένων,	πάντα ἐν ἁμίλλῃ ἦν ἀλλήλους
[12]	εἰ οὖν ἡ περὶ ταῦτα	σπουδὴ	βασιλείας πρόξενος γίνεται, ἀριθμήσατε, εἴπερ
[11]	τὴν δυναστείαν καὶ τὴν τιμὴν	σπουδὴ	πάντοτε ἐνεργεῖται, ὁ δὲ τῆς
[9]	τὴν γῆν ταῖς τῶν δακρύων	σταγόσιν.	Ἀλλ´ οὐ καλῶς τάχα τῆς
[7]	βύθιον ἐκ μέσης καρδίας τὸν	στεναγμὸν	(ἀναπέμπουσα. συμπενθείτω καὶ ἡ ἱερωσύνη
[11]	προφήτης, ὀδύνη καὶ λύπη καὶ	στεναγμός.	ἀντὶ δὲ τούτων τί; ἀπάθεια,
[7]	καὶ τάξεις διαιρεῖν τὸν θρῆνον;	στεναζέτω	πᾶσα ἡ γενεὰ βύθιον ἐκ
[10]	ἐξουσίαν εἰς ἀπόλαυσιν ἔχων; οὐ	στενοχωρεῖται	τῷ βίῳ; οὐ φυλακὴν ὀνομάζει
[12]	κατέλαβεν· ἀπέθετο τὸν ἐκ λίθων	στέφανον,	ἀλλὰ τὸν τῆς δόξης περιεθήκατο·
[3]	κοινῇ τοῦ θρήνου τὴν συνῳδίαν	στήσασθε,	κοινῇ τὴν πάντων ζημίαν ἀπολοφύρασθε.
[6]	πίστεως ζῆλος, ὁ τῆς ἐκκλησίας	στῦλος,	ὁ τῶν θυσιαστηρίων κόσμος, ὁ
[9]	καὶ ἡ εὐαγγελικὴ ἰατρεία τῇ	στύψει	τοῦ οἴνου καταμιγνύειν τὸ ἔλαιον.
[10]	τὴν ἀπὸ τοῦ σώματος ἔξοδον;	σὺ	δὲ τί καλόν, εἰπέ μοι,
[10]	οἴκησις· τότε ὄψει ὅταν καὶ	σὺ	προκύψῃς (τοῦ σώματος, οὐ γὰρ
[8]	ἐν πείρᾳ γενόμενον. ~Ἆρά μοι	συγγνώσεσθε,	ἀδελφοί, εἴ τι διὰ τὸ
[6]	πάλιν βοᾶν ἀναγκάζομαι καί μοι	σύγγνωτε	(ὑπερβοῶντι τὸ πάθος· ὦ Θρᾴκη
[5]	τε καὶ θαλάττης τὴν ἐξουσίαν	συγκρίσει	τοῦ κατ´ αὐτὴν εὐτυχήματος. ἴσας
[13]	τιμίοις τὸ πλέον τῷ ἀνδρὶ	συγχωρήσασα.	Ἀλλ´ ὃ μάλιστα παρ´ ἡμῶν
[3]	λαοί, φυλαί, γλῶσσαι. μᾶλλον δὲ	συγχωρήσατέ	μοι προσθεῖναί τι τῷ Ἀσσυρίῳ
[13]	ἔδει πάντως διαλυομένης τῆς σωματικῆς	συζυγίας	καὶ τὰ τίμια τῶν προσόντων
[1]	οἶδ´ ὅπως ἐν τῷ παρόντι	συλλόγῳ	πάλιν ἐπανάγει τῇ ἐκκλησίᾳ τὸν
[2]	τοῦτο γὰρ καὶ ὁ Ἐκκλησιαστὴς	συμβουλεύει·	Καιρός, φησί, τοῦ γελάσαι καὶ
[6]	ταπεινοφροσύνη, ἡ πεπαρρησιασμένη αἰδώς, ἡ	σύμμικτος	τῶν ἀγαθῶν ἁρμονία. οἴχεται ὁ
[9]	ἐν γὰρ τοσαύταις μυριάσι τῶν	συμπαρόντων	οὐκ ἦν ὀφθαλμὸς ὁ μὴ
[3]	καὶ δῆμοι καὶ ἔθνη καὶ	σύμπασα	γῆ καὶ τῆς θαλάσσης ὅσον
[7]	μέσης καρδίας τὸν στεναγμὸν (ἀναπέμπουσα.	συμπενθείτω	καὶ ἡ ἱερωσύνη αὐτὴ τὸν
[2]	καὶ πρὸς τὰ λυπηρὰ τῶν	συμπιπτόντων	οἰκείως ἔχειν· τοῦτο γὰρ καὶ
[3]	οἰκουμένης ἡ κατὰ πόλεμον ἅπτεται	συμφορά,	ἀλλὰ τὸ μέν τι πολεμεῖται
[3]	οἵους ὁ μέγας Ἰερεμίας τῇ	συμφορᾷ	ποτε τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐπεθρήνησεν. ἐκείνων
[1]	ὑπερεθαύμασα ὡς καλῶς ἐν τῇ	συμφορᾷ	τὸν λόγον κατασιγάσαντα. προσφυὲς γάρ
[7]	ἀποψήσαντες πάλιν ἐν τοσαύτῃ γεγόναμεν	συμφορᾷ·	τότε τὸ νεοθαλὲς ἄνθος ἀπωδυράμεθα,
[3]	κηρύγματι καὶ μεγαλοφωνότερον (ἀνακηρῦξαι τὴν	συμφορὰν	καὶ εἰπεῖν, ὡς ἄν τις
[8]	κτίσει τοιοῦτον οἷον ἐπισημῆναι τὴν	συμφορὰν,	οὐ παρὰ τῆς κτίσεως γέγονε
[1]	θάλασσα κυματουμένη τῇ λαίλαπι τῆς	συμφορᾶς	ἐκ βυθῶν ἀναστρέφεται, ἔτι διοιδοῦσιν
[6]	δὲ τὸ κεφάλαιον τῆς κοινῆς	συμφορᾶς	ἐν ἑαυτῇ δεξαμένη. ἐκεῖθεν τὸ
[1]	λόγου, καλῶς τοῦ μεγέθους τῆς	συμφορᾶς	ἐπαισθόμενος καὶ τιμήσας τῇ ἡσυχίᾳ
[6]	ὄνομα, ὦ δυστυχὲς ἔθνος ἐκ	συμφορῶν	γνωριζόμενον, ὦ πρότερον μὲν πολεμίῳ
[7]	ὑπὲρ τίνος ταῖς ἐπαλλήλοις τῶν	συμφορῶν	μαστιζόμεθα; ἢ τάχα διὰ τὸ
[10]	λέγει; ὅτι Τὸ ἀναλῦσαι καὶ	σὺν	Χριστῷ εἶναι πολλῷ κρεῖττον εἶναί
[4]	βίου τε καὶ βασιλείας κοινωνίαν	συναρμοσθεῖσα	μακαριστὸν ἐποίει δι´ ἑαυτῆς τὸ
[4]	σώματος πᾶσα δὲ ψυχῆς ἀρετὴ	συνδραμοῦσα	θαῦμα ἄπιστον ἔδειξε τῇ ἀνθρωπίνῃ
[4]	τῇ ἀνθρωπίνῃ ζωῇ, πόσων ἀγαθῶν	συνδρομὴν	μία ψυχὴ ἐν ἑνὶ ἐχώρησε
[8]	τοῖς ἐντυγχάνουσιν, ἣν ἅπας τῶν	συνειλεγμένων	ὁ δῆμος ὁ ἔπηλύς τε
[8]	ταῖς νεφέλαις τὰς ἀκτῖνας ἑαυτοῦ	συνεκάλυψεν,	ὡς ἂν μὴ ἴδοι τάχα
[1]	καίτοι γε σφόδρα θαυμάζων τῆς	συνέσεως	ἐν πολλοῖς τὸν διδάσκαλον ἐν
[8]	ἡ κτίσις τῷ ἡμετέρῳ κακῷ	συνεστέναξεν.	ὑπομνήσω δὲ τῶν γεγονότων ὑμᾶς
[5]	φιλανθρωπίας ἦν ὁ καιρός, ἢ	συνέτρεχεν	αὐτῷ πρὸς τὸ ἀγαθὸν τοῦτο
[4]	τοὺς ἰδίους ὅρους καὶ τὰ	συνήθη	μέτρα νικήσασα, ἤνεγκεν ἡ φύσις,
[7]	γὰρ οἵοις κακοῖς ἐν βραχεῖ	συνηνέχθημεν	χρόνῳ. οὔπω ἐπὶ τῇ προτέρᾳ
[12]	τοῦ κατ´ ἀρετὴν κατορθώματος; ἥτις	συνηνιοχοῦσα	τῷ μεγάλῳ βασιλεῖ τὴν τοσαύτην
[8]	οἶμαι τοὺς πολλοὺς τοῖς λεγομένοις	συνθήσεσθαι·	ὅτε χρυσῷ καὶ πορφυρίδι κεκαλυμμένη
[3]	ἐπιστενάξατε, κοινῇ τοῦ θρήνου τὴν	συνῳδίαν	στήσασθε, κοινῇ τὴν πάντων ζημίαν
[2]	πᾶσα τῇ διαθέσει τῆς καρδίας	συσκυθρωπάσαι	τὸν λόγον. ~καὶ εἴθε δυνατὸν
[1]	τοῦ λόγου ψῆφον· καίτοι γε	σφόδρα	θαυμάζων τῆς συνέσεως ἐν πολλοῖς
[4]	γυναικείῳ τῷ σώματι ὑπὲρ πάντα	σχεδὸν	τὰ προλαβόντα τῆς ἀρετῆς ὑποδείγματα,
[8]	καθαρῷ τῷ φωτὶ μετὰ τοιούτου	σχήματος	εἰσελαύνουσαν τὴν βασιλίδα τῇ πόλει,
[4]	μία ψυχὴ ἐν ἑνὶ ἐχώρησε	σώματι.	καὶ ὡς ἂν μάλιστα καταφανὲς
[4]	ἀνθρωπίνην ψυχὴν ἐν γυναικείῳ τῷ	σώματι	ὑπὲρ πάντα σχεδὸν τὰ προλαβόντα
[13]	τεκμήριον; ἔδει πάντως διαλυομένης τῆς	σωματικῆς	συζυγίας καὶ τὰ τίμια τῶν
[10]	τῇ ψυχῇ τὴν ἀπὸ τοῦ	σώματος	ἔξοδον; σὺ δὲ τί καλόν,
[10]	ὅταν καὶ σὺ προκύψῃς (τοῦ	σώματος,	οὐ γὰρ ἔστιν ἄλλως ἐντὸς
[4]	ὑποδείγματα, ἐν ᾗ πᾶσα μὲν	σώματος	πᾶσα δὲ ψυχῆς ἀρετὴ συνδραμοῦσα
[11]	ὥσπερ τινὰ λήμην τὸν τοῦ	σώματος	ῥύπον ἀποβαλοῦσα καθαρᾷ τῇ ψυχῇ
[10]	τίς με ῥύσεται ἀπὸ τοῦ	σώματος	τοῦ θανάτου τούτου; διὰ τί
[12]	παρὰ τὸ θυσιαστήριον ἀπογνὸν τὴν	σωτηρίαν	μειράκιον, εἶδες γύναιον ἐπὶ κατακρίσει
[6]	ὁ τύπος, τὸ ἁγνὸν τῆς	σωφροσύνης	ἀνάθημα, ἡ εὐπρόσιτος σεμνότης, ἡ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/04/2009