HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Grégoire de Nysse, Épitaphe de Flacille

Liste des contextes (ordre alphabétique)

θ = 39 formes différentes pour 42 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[1]   ἡ καρδία καὶ καθάπερ τις θάλασσα κυματουμένη τῇ λαίλαπι τῆς συμφορᾶς

[11]   ᾧ κἂν πᾶσαν ἐπαντλήσῃς τὴν θάλασσαν πληρωθῆναι φύσιν οὐκ ἔχει; Τί

[3]   καὶ σύμπασα γῆ καὶ τῆς θαλάσσης ὅσον τε πλόϊμον καὶ ὅσον

[12]   πορφύραν ἀκούω αἵματι κόχλου τινὸς θαλασσίας φοινίσσεσθαι, τὴν δὲ ἄνω πορφύραν

[12]   ἐθνῶν ὑποτελούντων, γῆς τε καὶ θαλάττης ἐκ τῶν οἰκείων ἑκατέρας δωροφορούσης

[5]   μικρὰν ἡγεῖτο γῆς τε καὶ θαλάττης τὴν ἐξουσίαν συγκρίσει τοῦ κατ´

[2]   φησιν ὅτι Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον θάλλει, τῆς ψυχῆς δὲ ἐν λύπαις

[8]   ὧν ἐποίει τῆς ὁσίας τὸν θάνατον· Τίμιος γάρ, φησίν, ἐναντίον κυρίου

[8]   γάρ, φησίν, ἐναντίον κυρίου ὁ θάνατος τῶν ὁσίων αὐτοῦ. ~εἶδον δὲ

[10]   ῥύσεται ἀπὸ τοῦ σώματος τοῦ θανάτου τούτου; διὰ τί τοῦτο λέγει;

[12]   τῆς βασιλίδος ἡ σκυθρωπὴ τοῦ θανάτου ψῆφος εἰς ζωὴν ἀναλύεται. ἆρα

[12]   νόμοις ἀποθανόντες καὶ τὴν ἐπὶ θανάτῳ ψῆφον δεξάμενοι πάλιν δι´ αὐτῆς

[4]   πᾶσα δὲ ψυχῆς ἀρετὴ συνδραμοῦσα θαῦμα ἄπιστον ἔδειξε τῇ ἀνθρωπίνῃ ζωῇ,

[1]   λόγου ψῆφον· καίτοι γε σφόδρα θαυμάζων τῆς συνέσεως ἐν πολλοῖς τὸν

[8]   εἶδος ἐκείνῳ τῷ σκυθρωπῷ προκαλύμματι, θέαμα δεινόν τε καὶ ἐλεεινόν, δακρύων

[9]   ~εἶδον δὲ ἐγὼ τότε ἕτερον θέαμα τῶν εἰρημένων παραδοξότερον· εἶδον διπλοῦν

[10]   ποθεῖς; οὐκ ἔξεστί σοι βασιλίδος θέαν περιεργάζεσθαι, φοβερὰ περὶ αὐτὴν ἡ

[4]   ἀρετῶν καταλάμψειεν. καὶ τῷ κατὰ θείαν ψῆφον τῆς οἰκουμένης ἁπάσης προτεταγμένῳ

[13]   γὰρ ἐν τῇ κτίσει τὸ θεῖον εἶναι νομίζοντας οὐδὲν ἔλαττον ἀσεβεῖν

[10]   βίου; οὐκοῦν παιδευσάτω σε ὁ θεῖος ἀπόστολος ὁ τῶν ἀρρήτων τοῦ

[1]   γὰρ τῶν ἀνεγνωσμένων ἀπὸ τοῦ θείου εὐαγγελίου προοιμιάζομαι) ὃν κατέστησεν ὁ

[7]   τὸ Ἵνα τί ἀπώσω, ὁ θεός, εἰς τέλος, καὶ διωργίσθη ὁ

[13]   τοῦτο μαθοῦσα ὅτι οὐκ ἔστι θεὸς πρόσφατος, μίαν προσεκύνει θεότητα τὴν

[13]   ἔστι θεὸς πρόσφατος, μίαν προσεκύνει θεότητα τὴν ἐν πατρὶ καὶ υἱῷ

[11]   ἀγγέλων ὁμιλία, τῶν ἀοράτων θεωρία, θεοῦ μετουσία, εὐφροσύνη τέλος οὐκ ἔχουσα.

[9]   λαβὼν μὴ μόνον ἀμελοίη τῆς θεραπείας, ἀλλὰ καὶ βρωτικοῖς τισι φαρμάκοις

[9]   σκυθρωποῖς ἐμβαθύναντες. (ἴσως γὰρ βούλεται θεραπεῦσαι μᾶλλον ἢ ἀνιᾶσαι τὴν ἀκοήν,

[10]   κατανόησον ἐν τίσιν ἡ ζωὴ θεωρεῖται. οὐ λέγω σοι τὴν τοῦ

[11]   ἀλλοτρίωσις, ἀγγέλων ὁμιλία, τῶν ἀοράτων θεωρία, θεοῦ μετουσία, εὐφροσύνη τέλος οὐκ

[12]   ταῦτα; τὴν δὲ ταπεινοφροσύνην ποῦ θήσομεν ἣν προτιμοτέραν ἡ γραφὴ ποιεῖται

[6]   σύγγνωτε (ὑπερβοῶντι τὸ πάθος· ὦ Θρᾴκη τὸ φευκτὸν ὄνομα, ὦ δυστυχὲς

[11]   καὶ λύπη καὶ φόβος καὶ θράσος καὶ πενία καὶ πλοῦτος καὶ

[7]   καταπονουμένων λιμήν. ~πενθείτω ἡ παρθενία, θρηνείτω ἡ χηρεία, ὀδυρέσθω ἡ ὀρφανία,

[8]   ὁ ἐγχώριος οὐκ εὐφημίαις, ἀλλὰ θρήνοις εἰσιοῦσαν ἐδέχετο) τότε καὶ ὁ

[7]   μέρη καὶ τάξεις διαιρεῖν τὸν θρῆνον; στεναζέτω πᾶσα ἡ γενεὰ βύθιον

[3]   τῷ πάθει ἐπιστενάξατε, κοινῇ τοῦ θρήνου τὴν συνῳδίαν στήσασθε, κοινῇ τὴν

[2]   τῇ καρδίᾳ πόνος ὑπὸ τῶν θρήνων διερμηνεύεται καὶ γίνεται τῶν τῆς

[4]   τὸ εὐτύχημα, ἐπὶ τὸν ὑψηλὸν θρόνον τῆς βασιλείας ἀνάγεται, ὅπως ἡλίου

[13]   δὲ ἰδίας μερίδος μόνην τὴν θυγατέρα πεποίηται. ὁρᾷς πῶς εὐγνώμων τε

[7]   εἰς τέλος, καὶ διωργίσθη ὁ θυμός σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου;

[12]   ἡ μαρτυρία. (εἶδες παρὰ τὸ θυσιαστήριον ἀπογνὸν τὴν σωτηρίαν μειράκιον, εἶδες

[6]   τῆς ἐκκλησίας στῦλος, ὁ τῶν θυσιαστηρίων κόσμος, ὁ τῶν πενομένων πλοῦτος,

Chapitre
[1]	ἡ καρδία καὶ καθάπερ τις	θάλασσα	κυματουμένη τῇ λαίλαπι τῆς συμφορᾶς
[11]	ᾧ κἂν πᾶσαν ἐπαντλήσῃς τὴν	θάλασσαν	πληρωθῆναι φύσιν οὐκ ἔχει; Τί
[3]	καὶ σύμπασα γῆ καὶ τῆς	θαλάσσης	ὅσον τε πλόϊμον καὶ ὅσον
[12]	πορφύραν ἀκούω αἵματι κόχλου τινὸς	θαλασσίας	φοινίσσεσθαι, τὴν δὲ ἄνω πορφύραν
[12]	ἐθνῶν ὑποτελούντων, γῆς τε καὶ	θαλάττης	ἐκ τῶν οἰκείων ἑκατέρας δωροφορούσης
[5]	μικρὰν ἡγεῖτο γῆς τε καὶ	θαλάττης	τὴν ἐξουσίαν συγκρίσει τοῦ κατ´
[2]	φησιν ὅτι Καρδίας εὐφραινομένης πρόσωπον	θάλλει,	τῆς ψυχῆς δὲ ἐν λύπαις
[8]	ὧν ἐποίει τῆς ὁσίας τὸν	θάνατον·	Τίμιος γάρ, φησίν, ἐναντίον κυρίου
[8]	γάρ, φησίν, ἐναντίον κυρίου ὁ	θάνατος	τῶν ὁσίων αὐτοῦ. ~εἶδον δὲ
[10]	ῥύσεται ἀπὸ τοῦ σώματος τοῦ	θανάτου	τούτου; διὰ τί τοῦτο λέγει;
[12]	τῆς βασιλίδος ἡ σκυθρωπὴ τοῦ	θανάτου	ψῆφος εἰς ζωὴν ἀναλύεται. ἆρα
[12]	νόμοις ἀποθανόντες καὶ τὴν ἐπὶ	θανάτῳ	ψῆφον δεξάμενοι πάλιν δι´ αὐτῆς
[4]	πᾶσα δὲ ψυχῆς ἀρετὴ συνδραμοῦσα	θαῦμα	ἄπιστον ἔδειξε τῇ ἀνθρωπίνῃ ζωῇ,
[1]	λόγου ψῆφον· καίτοι γε σφόδρα	θαυμάζων	τῆς συνέσεως ἐν πολλοῖς τὸν
[8]	εἶδος ἐκείνῳ τῷ σκυθρωπῷ προκαλύμματι,	θέαμα	δεινόν τε καὶ ἐλεεινόν, δακρύων
[9]	~εἶδον δὲ ἐγὼ τότε ἕτερον	θέαμα	τῶν εἰρημένων παραδοξότερον· εἶδον διπλοῦν
[10]	ποθεῖς; οὐκ ἔξεστί σοι βασιλίδος	θέαν	περιεργάζεσθαι, φοβερὰ περὶ αὐτὴν ἡ
[4]	ἀρετῶν καταλάμψειεν. καὶ τῷ κατὰ	θείαν	ψῆφον τῆς οἰκουμένης ἁπάσης προτεταγμένῳ
[13]	γὰρ ἐν τῇ κτίσει τὸ	θεῖον	εἶναι νομίζοντας οὐδὲν ἔλαττον ἀσεβεῖν
[10]	βίου; οὐκοῦν παιδευσάτω σε ὁ	θεῖος	ἀπόστολος ὁ τῶν ἀρρήτων τοῦ
[1]	γὰρ τῶν ἀνεγνωσμένων ἀπὸ τοῦ	θείου	εὐαγγελίου προοιμιάζομαι) ὃν κατέστησεν ὁ
[7]	τὸ Ἵνα τί ἀπώσω, ὁ	θεός,	εἰς τέλος, καὶ διωργίσθη ὁ
[13]	τοῦτο μαθοῦσα ὅτι οὐκ ἔστι	θεὸς	πρόσφατος, μίαν προσεκύνει θεότητα τὴν
[13]	ἔστι θεὸς πρόσφατος, μίαν προσεκύνει	θεότητα	τὴν ἐν πατρὶ καὶ υἱῷ
[11]	ἀγγέλων ὁμιλία, τῶν ἀοράτων θεωρία,	θεοῦ	μετουσία, εὐφροσύνη τέλος οὐκ ἔχουσα.
[9]	λαβὼν μὴ μόνον ἀμελοίη τῆς	θεραπείας,	ἀλλὰ καὶ βρωτικοῖς τισι φαρμάκοις
[9]	σκυθρωποῖς ἐμβαθύναντες. (ἴσως γὰρ βούλεται	θεραπεῦσαι	μᾶλλον ἢ ἀνιᾶσαι τὴν ἀκοήν,
[10]	κατανόησον ἐν τίσιν ἡ ζωὴ	θεωρεῖται.	οὐ λέγω σοι τὴν τοῦ
[11]	ἀλλοτρίωσις, ἀγγέλων ὁμιλία, τῶν ἀοράτων	θεωρία,	θεοῦ μετουσία, εὐφροσύνη τέλος οὐκ
[12]	ταῦτα; τὴν δὲ ταπεινοφροσύνην ποῦ	θήσομεν	ἣν προτιμοτέραν ἡ γραφὴ ποιεῖται
[6]	σύγγνωτε (ὑπερβοῶντι τὸ πάθος· ὦ	Θρᾴκη	τὸ φευκτὸν ὄνομα, ὦ δυστυχὲς
[11]	καὶ λύπη καὶ φόβος καὶ	θράσος	καὶ πενία καὶ πλοῦτος καὶ
[7]	καταπονουμένων λιμήν. ~πενθείτω ἡ παρθενία,	θρηνείτω	ἡ χηρεία, ὀδυρέσθω ἡ ὀρφανία,
[8]	ὁ ἐγχώριος οὐκ εὐφημίαις, ἀλλὰ	θρήνοις	εἰσιοῦσαν ἐδέχετο) τότε καὶ ὁ
[7]	μέρη καὶ τάξεις διαιρεῖν τὸν	θρῆνον;	στεναζέτω πᾶσα ἡ γενεὰ βύθιον
[3]	τῷ πάθει ἐπιστενάξατε, κοινῇ τοῦ	θρήνου	τὴν συνῳδίαν στήσασθε, κοινῇ τὴν
[2]	τῇ καρδίᾳ πόνος ὑπὸ τῶν	θρήνων	διερμηνεύεται καὶ γίνεται τῶν τῆς
[4]	τὸ εὐτύχημα, ἐπὶ τὸν ὑψηλὸν	θρόνον	τῆς βασιλείας ἀνάγεται, ὅπως ἡλίου
[13]	δὲ ἰδίας μερίδος μόνην τὴν	θυγατέρα	πεποίηται. ὁρᾷς πῶς εὐγνώμων τε
[7]	εἰς τέλος, καὶ διωργίσθη ὁ	θυμός	σου ἐπὶ πρόβατα νομῆς σου;
[12]	ἡ μαρτυρία. (εἶδες παρὰ τὸ	θυσιαστήριον	ἀπογνὸν τὴν σωτηρίαν μειράκιον, εἶδες
[6]	τῆς ἐκκλησίας στῦλος, ὁ τῶν	θυσιαστηρίων	κόσμος, ὁ τῶν πενομένων πλοῦτος,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 29/04/2009