Chapitre |
[6] |
σωφροσύνης
ἀνάθημα,
ἡ
εὐπρόσιτος
σεμνότης,
|
ἡ
|
ἀκαταφρόνητος
ἡμερότης,
ἡ
ὑψηλὴ
ταπεινοφροσύνη, |
[4] |
ἐν
τῇ
καθ´
ἡμᾶς
γενεᾷ
|
ἡ |
ἀνθρωπίνη
φύσις
ἐκβᾶσα
τοὺς
ἰδίους |
[8] |
πορφυρίδι
κεκαλυμμένη
ἐπὶ
τὴν
πόλιν
|
ἡ |
βασιλὶς
ἐκομίζετο
(κλίνη
δὲ
ἦν |
[7] |
διαιρεῖν
τὸν
θρῆνον;
στεναζέτω
πᾶσα
|
ἡ |
γενεὰ
βύθιον
ἐκ
μέσης
καρδίας |
[4] |
τὸ
ὑπήκοον,
ὄντως,
καθώς
φησιν
|
ἡ |
γραφή,
βοηθὸς
(αὐτῷ
πρὸς
πᾶν |
[12] |
ταπεινοφροσύνην
ποῦ
θήσομεν
ἣν
προτιμοτέραν
|
ἡ |
γραφὴ
ποιεῖται
παντὸς
τοῦ
κατ´ |
[10] |
χόρτος
ἐκ
φύσεως
ἀηδίαν
ἔχει,
|
ἡ |
δὲ
σὰρξ
ἡμῶν
ὀσμῆς
ἐστιν
|
[13] |
Ἰησοῦ
τῷ
κυρίῳ
ἡμῶν·
ᾧ
|
ἡ |
δόξα
εἰς
τοὺς
αἰῶνας
τῶν |
[5] |
ἡττώμενος.
ἴση
τις
ἦν
ἀμφοτέρων
|
ἡ |
ἐπ´
ἀλλήλοις
χάρις·
ἡ
μὲν |
[9] |
διοιδούσῃ
πληγῇ·
οἶδε
γὰρ
καὶ
|
ἡ |
εὐαγγελικὴ
ἰατρεία
τῇ
στύψει
τοῦ |
[6] |
τὸ
ἁγνὸν
τῆς
σωφροσύνης
ἀνάθημα,
|
ἡ |
εὐπρόσιτος
σεμνότης,
ἡ
ἀκαταφρόνητος
ἡμερότης, |
[10] |
βίον
ὁρᾷς;
κατανόησον
ἐν
τίσιν
|
ἡ |
ζωὴ
θεωρεῖται.
οὐ
λέγω
σοι |
[7] |
τὸν
στεναγμὸν
(ἀναπέμπουσα.
συμπενθείτω
καὶ
|
ἡ |
ἱερωσύνη
αὐτὴ
τὸν
κοινὸν
κόσμον |
[1] |
τὸ
ἄλγημα)
ἔτι
ταράσσεται
ἡμῶν
|
ἡ |
καρδία
καὶ
καθάπερ
τις
θάλασσα |
[3] |
οὐ
πάσης
ἀθρόως
τῆς
οἰκουμένης
|
ἡ |
κατὰ
πόλεμον
ἅπτεται
συμφορά,
ἀλλὰ |
[8] |
βασιλὶς
ἐκομίζετο
(κλίνη
δὲ
ἦν
|
ἡ |
κομίζουσα)
καὶ
πᾶσα
ἀξία
καὶ |
[8] |
φησιν
ὁ
ἀπόστολος,
καὶ
αὐτὴ
|
ἡ |
κτίσις
τῷ
ἡμετέρῳ
κακῷ
συνεστέναξεν. |
[11] |
εἰ
τῶν
τοῦ
βίου
κακῶν
|
ἡ |
μακαρία
κεχώρισται
καὶ
ὥσπερ
τινὰ |
[12] |
ἀνεκλήθησαν.
ἐν
ὀφθαλμοῖς
τῶν
εἰρημένων
|
ἡ |
μαρτυρία.
(εἶδες
παρὰ
τὸ
θυσιαστήριον |
[5] |
ἀμφοτέρων
ἡ
ἐπ´
ἀλλήλοις
χάρις·
|
ἡ |
μὲν
ἀρετῆς
ἆθλον
εἶχε
τὸν |
[11] |
καὶ
οὐ
παραμένει
τῷ
ἔχοντι·
|
ἡ |
μὲν
γὰρ
περὶ
τὴν
δόξαν |
[10] |
ἐν
τοῖς
ἀπορρήτοις
τῆς
βασιλείας
|
ἡ |
οἴκησις·
τότε
ὄψει
ὅταν
καὶ |
[7] |
παρθενία,
θρηνείτω
ἡ
χηρεία,
ὀδυρέσθω
|
ἡ
|
ὀρφανία,
γνώτωσαν
τί
εἶχον
ὅτε |
[7] |
κοινὸς
τῶν
καταπονουμένων
λιμήν.
~πενθείτω
|
ἡ |
παρθενία,
θρηνείτω
ἡ
χηρεία,
ὀδυρέσθω |
[10] |
ζωῆς
δυσχεραίνει
Οἴμοι,
λέγων,
ὅτι
|
ἡ
|
παροικία
μου
ἐμακρύνθη;
ἢ
οὐκ |
[2] |
αἷμα
τὸ
δάκρυον.
τοῦτο
καὶ
|
ἡ
|
Παροιμία
Σολομῶντός
φησιν
ὅτι
Καρδίας |
[6] |
ἀκαταφρόνητος
ἡμερότης,
ἡ
ὑψηλὴ
ταπεινοφροσύνη,
|
ἡ
|
πεπαρρησιασμένη
αἰδώς,
ἡ
σύμμικτος
τῶν |
[12] |
ἐλαχίστων,
ἐμοὶ
ἐποιήσατε.
εἰ
οὖν
|
ἡ |
περὶ
ταῦτα
σπουδὴ
βασιλείας
πρόξενος |
[6] |
κόσμος,
ὁ
τῶν
πενομένων
πλοῦτος,
|
ἡ
|
πολυαρκὴς
δεξιά,
ὁ
κοινὸς
τῶν |
[13] |
τὴν
τοῦ
παραδείσου
πηγὴν
(ἧς
|
ἡ |
ῥανὶς
ἐπὶ
τοὺς
ἀπίστους
οὐκ |
[1] |
κατάλληλον
εἶναι
τοῖς
πενθοῦσι
φάρμακον
|
ἡ |
σιγὴ
τὸ
διοιδοῦν
τῆς
ψυχῆς |
[12] |
ὅπως
τῇ
μνήμῃ
τῆς
βασιλίδος
|
ἡ |
σκυθρωπὴ
τοῦ
θανάτου
ψῆφος
εἰς |
[6] |
ὑψηλὴ
ταπεινοφροσύνη,
ἡ
πεπαρρησιασμένη
αἰδώς,
|
ἡ |
σύμμικτος
τῶν
ἀγαθῶν
ἁρμονία.
οἴχεται |
[6] |
ἐγκαλλώπισμα,
τὸ
τῆς
δικαιοσύνης
πηδάλιον,
|
ἡ |
τῆς
φιλανθρωπίας
εἰκών,
μᾶλλον
δὲ |
[11] |
δουλεία
καὶ
κυριότης
καὶ
πᾶσα
|
ἡ |
τοιαύτη
τοῦ
βίου
ἀνωμαλία
ὡς
|
[10] |
θέαν
περιεργάζεσθαι,
φοβερὰ
περὶ
αὐτὴν
|
ἡ |
τῶν
δορυφόρων
φρουρά,
οὐ
τούτων |
[6] |
εὐπρόσιτος
σεμνότης,
ἡ
ἀκαταφρόνητος
ἡμερότης,
|
ἡ |
ὑψηλὴ
ταπεινοφροσύνη,
ἡ
πεπαρρησιασμένη
αἰδώς, |
[11] |
πίθος
μένει
ἀπλήρωτος.
τί
δὲ
|
ἡ |
φιλοχρηματία;
(οὐκ
ἀληθῶς
πίθος
τετρημένος |
[4] |
τὰ
συνήθη
μέτρα
νικήσασα,
ἤνεγκεν
|
ἡ |
φύσις,
μᾶλλον
δὲ
ὁ
τῆς
|
[7] |
λιμήν.
~πενθείτω
ἡ
παρθενία,
θρηνείτω
|
ἡ |
χηρεία,
ὀδυρέσθω
ἡ
ὀρφανία,
γνώτωσαν |
[7] |
ποικίλων
αἱρέσεων
αὕτη
καθ´
ἡμῶν
|
ἡ |
ψῆφος
ἐκράτησεν;
ὁρᾶτε
γὰρ
οἵοις |