Livre, Chap.
[13, 6]	πονηρὰς μή; Ναί. Χρησταὶ δὲ	οὐχ	αἱ τῶν φρονίμων, πονηραὶ δὲ
[13, 13]	με ἔγνως ὡς θεός εἰμι.	Οὐχ	ἁλωτὸν γὰρ εἶναι θνητῷ οὐδὲ
[13, 13]	ἐν τῷ Φαίδρῳ Σωκράτης ὡς	Οὐχ	εἵμαρται κακὸν κακῷ φίλον εἶναι
[13, 21]	ἀποθάνῃ, θανάτῳ θανατούσθω. Ὁ δὲ	οὐχ	ἑκών, ἀλλ´ ὁ θεὸς παρέδωκεν
[13, 13]	τὸν κατὰ τὴν διακόσμησιν, εἰδὼς	οὐχ	ἕτερον ὄντα ἐκείνου πως ἔχοντος.
[13, 6]	ἡ παροῦσα συμφορά. Σκόπει δή·	οὐχ	ἱκανῶς δοκεῖ σοι λέγεσθαι ὅτι
[13, 21]	ζημιούσθω. Κἀνταῦθα μὲν ἐζημίωται θανάτῳ	οὐχ	ὁ παρακινήσας τι τῶν ἀπειρημένων,
[13, 10]	δεῦρο εἰσελθεῖν ἢ ἐπειδὴ εἰσῆλθον	οὐχ	οἷόν τ´ εἶναι τὸ μὴ
[13, 3]	ἄνευ ὑπονοιῶν. Ὁ γὰρ νέος	οὐχ	οἷός τε κρίνειν ὅ τι
[13, 15]	πῶς δ´ ἀγαθῆς οὔσης πηγῆς	οὐχ	ὅμοια καὶ τὰ παρ´ αὐτῆς;
[13, 19]	φοιτῶντας ὅσα τε πρὸς μουσικήν,	οὐχ	ὃν μὲν ἂν ὁ πατὴρ
[13, 12]	στιβαρὴν κρατεροῖο θεοῖο. Αὐτὸν δ´	οὐχ	ὁρόω· περὶ γὰρ νέφος ἐστήρικται
[13, 17]	οἰκείαν φύσιν ἐπειγομένων. Ἦ γὰρ	οὐχ	ὁρῶμεν καὶ τὸ φύσει βαρύ,
[13, 3]	οὐ πάνυ ἄκρατον ψεῦδος. Ἢ	οὐχ	οὕτω; Πάνυ μὲν οὖν. Τὸ
[13, 13]	ἡ φιλόσοφος Ἐμπεδοκλέους λέγει ποιητική.	Οὐχ	οὕτως τις μέγας ἔσται καὶ
[13, 14]	καὶ εἰκασίαις, ὄναρ ὥσπερ, ἀλλ´	οὐχ	ὕπαρ, τῆς τῶν ὄντων φύσεως
[13, 8]	ἡμᾶς αὐτοὺς καὶ ὁμολογίας παραβαίνεις,	οὐχ	ὑπὸ ἀνάγκης ὁμολογήσας οὐδὲ ἐν
[13, 9]	μὲν ἠδικημένος ἄπει, ἐὰν ἀπίῃς,	οὐχ	ὑφ´ ἡμῶν τῶν νόμων, ἀλλ´
[13, 12]	τὸν θεὸν ἐν αὐτῇ, τοῦτο	οὐχ,	ὥς τινες ὑπολαμβάνουσι, μηκέτι ποιεῖν
[13, 13]	ἀλλὰ ταὐτόματον ὃ γίγνεται ὡς	{ἔτυχ{	εν} ἑκάστῳ, προσαγορεύεται Τύχη. Σοφοκλῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/02/2009