Livre, Chap.
[13, 8]	~ηʹ ΟΤΙ ΜΗ ΔΕΙ ΤΑ	ΑΠΑΞ	ΟΡΘΩΣ ΚΡΙΘΕΝΤΑ ΑΘΕΤΕΙΝ ΜΗ ΕΙ
[13, 6]	ὁ τοῦ θεοῦ λόγος, ὃν	ἅπαξ	κρίσει ἑλομένους προσήκει καὶ τότε
[13, 17]	τοιῶνδε λόγων· ~ιζʹ ΟΤΙ ΜΗ	ΕΞ	ΑΠΑΘΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ Η
[13, 12]	ΟΠΩΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟ ΗΜΩΝ	ΕΞ	ΕΒΡΑΙΩΝ ΑΡΙΣΤΟΒΟΥΛΟΣ Ο ΠΕΡΙΠΑΤΗΤΙΚΟΣ ΕΚ
[13, 13]	τῶν χειρῶν μου. Αὐτὸς δ´	ἐξ	ἀγαθοῖο κακὸν θνητοῖσι φυτεύει καὶ
[13, 12]	νῷ δ´ εἰσοράαται. Αὐτὸς δ´	ἐξ	ἀγαθῶν θνητοῖς κακὸν οὐκ ἐπιτέλλει
[13, 15]	πόθεν ἐξέφυ τῆς ῥίζης ἄνωθεν	ἐξ	ἀγαθῶν καὶ δι´ ἀγαθῶν ἰούσης;
[13, 12]	τε κατὰ τὴν ἐξαγωγὴν τὴν	ἐξ	Αἰγύπτου τῶν Ἑβραίων, ἡμετέρων δὲ
[13, 21]	ὁπόταν βούληται, καρπούσθω· ἐὰν δὲ	ἐξ	ἄλλων μὴ πείσας, ἑπόμενος τῷ
[13, 15]	λογικὰ δ´ οὐκ ἄν ποτε	ἐξ	ἀλόγου τεχθείη, λογικοὶ δὲ οἱ
[13, 16]	σώματα γιγνομένης μεριστῆς, τρίτον δ´	ἐξ	ἀμφοῖν ἐν μέσῳ συνεκεράσατο οὐσίας
[13, 21]	τῳ πάσχειν, πασχέτω· δύο δ´	ἐξ	ἀνάγκης ἔτη φευγέτω, κολάζων τὸν
[13, 19]	ἢ τῶν γεννητόρων ὄντας, παιδευτέον	ἐξ	ἀνάγκης. Ταὐτὰ δὲ δὴ καὶ
[13, 17]	φύσει ἐπιδέχεται, ἡ δὲ ψυχὴ	ἐξ	ἀπαθοῦς καὶ παθητῆς οὐσίας γεγονέναι
[13, 17]	κατὰ Πλάτωνα ψυχῆς, ἥν φησιν	ἐξ	ἀπαθοῦς καὶ παθητῆς οὐσίας συστῆναι
[13, 13]	Ἀλλ´ ὅτι μὲν ἀΐδιον τὸν	ἐξ	ἁπάσης τῆς οὐσίας {α} ἰδίως
[13, 15]	τῶν μοχθηρῶν δαιμόνων γένος, πῶς	ἐξ	ἀπορροίας λέγοιτ´ ἂν τῆς τῶν
[13, 15]	τῆς τῶν σωμάτων ὕλης οὔτ´	ἐξ	ἀπορροίας τῆς ἀγενήτου καὶ ἀεὶ
[13, 15]	ὥσπερ καὶ πᾶσαν ψυχήν, ἔπειτα	ἐξ	ἀπορροίας τῆς τοῦ πρώτου αἰτίου
[13, 13]	ἦν ἔτι ἀρχά, ἀλλ´ ἐκείνα	ἐξ	ἇς ἁ ἀρχὰ ἐγένετο. Ἐρρύη
[13, 8]	οὐδὲ τῶν βαρβαρικῶν, ἀλλὰ ἐλάττω	ἐξ	αὐτῆς ἀπεδήμησας ἢ οἱ χωλοί
[13, 12]	τὸ γὰρ πᾶν φῶς ἐστιν	ἐξ	αὐτῆς. Καί τινες εἰρήκασι τῶν
[13, 13]	ἔδειξε τὸν κόσμον, ἀλλὰ καὶ	ἐξ	αὐτοῦ γεγονέναι σημαίνει, ὡς ἂν
[13, 19]	βιάζεσθαι τῆς κοινωνίας· ἐὰν δὲ	ἐξ	αὐτῶν τῶν ἔξωθεν παιδεύματα εἰς
[13, 13]	Ἑβδομάτῃ δ´ ἠοῖ λίπομεν ῥόον	ἐξ	Ἀχέροντος. Ναὶ μὴν καὶ Καλλίμαχος
[13, 12]	Ἑβδομάτῃ δ´ ἠοῖ λίπομεν ῥόον	ἐξ	Ἀχέροντος. Τοῦτο δὴ σημαίνων, ὡς
[13, 11]	Παραθήσω δὲ πρώτου Ἀριστοβούλου, τοῦ	ἐξ	Ἑβραίων φιλοσόφου, τὰς οὕτως ἐχούσας
[13, 16]	καλοῦσι σωφροσύνην τε καὶ δικαιοσύνην,	ἐξ	ἔθους τε καὶ μελέτης γεγονυῖαν
[13, 13]	φησί, διόπερ αὐτὸν οὐδεὶς ἐκμαθεῖν	ἐξ	εἰκόνος δύναται. Τὰ δὲ ὅμοια
[13, 21]	γιγνέσθω. Γυνὴ δὲ ἄνδρα ἑαυτῆς	ἐξ	ἐπιβουλῆς τοῦ ἀποκτεῖναι τρώσασα, ἢ
[13, 3]	θεὸν οἴει εἶναι καὶ οἷον	ἐξ	ἐπιβουλῆς φαντάζεσθαι ἄλλοτε ἐν ἄλλαις
[13, 13]	Προμηθεὺς ἔπλασε καὶ πηλοῦ μὴ	ἐξ	ἑτέρου γέγονας. Ἡσίοδός τε ἐπὶ
[13, 13]	κρύψας αὖθις φάος ἐς πολυγηθὲς	ἐξ	ἱερᾶς κραδίας ἀνενέγκατο, μέρμερα ῥέζων.
[13, 15]	θεοὶ καὶ αὐτοὶ τοῖς γεγεννηκόσιν	ἐξ	ἴσου; πῶς δ´ ἀγαθῆς οὔσης
[13, 3]	λέγων ὁ θεὸς πρὸς τὸν	ἐξ	οἰκείας προαιρέσεως κακὸν γεγενημένον· Ἐγὼ
[13, 10]	ὦ Σώκρατες, τοιοῦτον ἐπιτήδευμα ἐπιτηδεύσας,	ἐξ	οὗ κινδυνεύεις νυνὶ ἀποθανεῖν; ἐγὼ
[13, 18]	Καὶ πάλιν ὑποβὰς ἐπιφέρει λέγων·	Ἐξ	οὖν λόγου καὶ διανοίας θεοῦ
[13, 13]	δέ γε γυῖα, ἐν νόῳ.	Ἐξ	ὑπάτου κραίνει καὶ τὰ ἐπὶ
[13, 12]	δέ γε γυῖα, ἐν νόῳ·	ἐξ	ὑπάτου κραίνει περὶ πάντ´ ἐνὶ
[13, 14]	τοῦ παντὸς διετείνατο, ἄνωθέν ποθεν	ἐξ	ὑπερκοσμίων ἁψίδων εἰς τὸν κατωτάτω
[13, 13]	τὴν ἀνάστασιν μόνον τοῦ Χριστοῦ	ἐξ	ὕπνου ἔγερσιν, ἀλλὰ καὶ τὴν
[13, 17]	προσυφᾶναι. Ὅτι δὲ μηδετέρως ἔχει,	ἐξ	ὧν ἑκάτεροι εἰρήκασι, Πλάτων τε
[13, 17]	σύστασιν, ἐπὶ τὰ οἰκεῖα ἑκάστου	ἐξ	ὧν συνέστη ἐν χρόνῳ φύσει
[13, 12]	τεταχέναι. Σημαίνει γὰρ ὡς ἐν	ἓξ	ἡμέραις ἐποίησε τόν τε οὐρανὸν
[13, 13]	τὸν ἐν αἰθερίῳ καὶ γῆν	πέριξ	ἔχονθ´ ὑγραῖς ἐν ἀγκάλαις; τοῦτον
[13, 13]	χρυσωπὸς αἰθήρ· ἡ δὲ βοσκηθεῖσα	φλὸξ	ἅπαντα τἀπίγεια καὶ μετάρσια φλέξει
[13, 13]	τὴν ὄψιν ἀφαιρεῖται. Τίς γὰρ	σὰρξ	δύναται τὸν ἐπουράνιον καὶ ἀληθῆ
[13, 13]	μὲν φῶς, πέρι δ´ ὀρφναία	νὺξ	αἰολόχρως, ἄκριτός {τ{ ε} ἄστρων
[13, 10]	φαίνεται οὕτω εἶναι ἢ μία	νύξ.	εἰ δ´ αὖ οἷον ἀποδημῆσαί
[13, 12]	κραίνοντα, εἰ μὴ μουνογενής τις	ἀπορρὼξ	φύλου ἄνωθεν Χαλδαίων· ἴδρις γὰρ
[13, 13]	τούτων· Εἰ μὴ μουνογενής τις	ἀπορρὼξ	φύλου ἄνωθεν Χαλδαίων· ἴδρις γὰρ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 17/02/2009