[183] (Version A)
Κύων καὶ μάγειρος.
Κύων εἰσπηδήσας εἰς μαγειρεῖον καὶ, τοῦ μαγείρου ἀσχολουμένου,
καρδίαν ἁρπάσας, ἔφυγεν. Ὁ δὲ μάγειρος ἐπιστραφείς, ὡς εἶδεν
αὐτὸν φεύγοντα, εῖπεν· " Ὦ οὗτος, ἴσθι ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί
σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν ἔδωκας." Ὁ
μῦθος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα
γίνονται.
(Version B)
Κύων καὶ μάγειρος.
Κύων εἴς τι μαγειρεῖον εἰσελθών, τοῦ μαγείρου ἀσχοληθέντος,
καρδίαν ἁρπάσας ἔφυγεν. Ὁ δὲ ἐπιστραφείς, ὡς ἐθεάσατο αὐτόν,
εἶπεν· Ἀλλ', ὦ οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ
καρδίαν εἴληφας, ἀλλ' ἐμοὶ καρδίαν δέδωκας.
Ὁ λόγος δηλοῖ ὅτι πολλάκις τὰ παθήματα τοῖς ἀνθρώποις μαθήματα
γίνονται.
| [183] LE CHIEN ET LE BOUCHER
Un chien, s'étant élancé dans une boucherie, y saisit un coeur, tandis que le
boucher était occupé, et prit la fuite. Le boucher s'étant retourné et le voyant
fuir, s'écria: «Toi, sache bien que, partout où tu seras, je te tiendrai à
l'oeil ; car ce n'est pas à moi que tu as pris le coeur, bien au contraire tu
m'en as donné.»
Cette fable montre que souvent les accidents sont des enseignements pour les
hommes.
|