Discours, par.
[12, 34]	ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν	λαβεῖν	{μάλιστα δὲ} τοῦ κορυφαίου προεστῶτος
[12, 53]	τῶν ἰδόντων δόξαν ἑτέραν ἔτι	λαβεῖν	ῥᾳδίως. ~ἆρ´ οὖν οἴει τὸν
[12, 48]	οὗτοι ξυνᾴδουσιν, ὥσπερ ἑνὸς ἴχνους	λαβόμενοι,	καὶ τοῦτο σῴζοντες, οἱ μὲν
[12, 85]	τε ἑορτῶν καὶ μυστηρίων ἔθη	λαβοῦσα	διαφυλάττεις. ἀλλὰ ἐκεῖνο φροντίζων σκοπῶ,
[12, 82]	πρῶτος καὶ τελειότατος δημιουργός, χορηγὸν	λαβὼν	τῆς αὑτοῦ τέχνης οὐ τὴν
[12, 6]	δήμῳ. Περικλέα δὲ καὶ αὑτὸν	λαθὼν	ἐποίησεν, ὥς φασιν, ἐπὶ τῆς
[12, 45]	καὶ δημοσίᾳ χορηγοὺς τὰς πόλεις	λαμβάνοντες,	πολλῆς ἐνέπλησαν ὑπονοίας καὶ ποικίλης
[12, 13]	πολλῶν οὐδὲν ὄφελος. οὐ γὰρ	λαμβάνω	μαθητάς, εἰδὼς ὅτι οὐδὲν ἂν
[12, 53]	τῷδε τῷ φάσματι, θεσπέσιον καὶ	λαμπρὸν	ἀποδείξας, ὡς μηδένα τῶν ἰδόντων
[12, 80]	ἦν ἑτέρα φύσις ἀμείνων οὐδὲ	λαμπροτέρα	πρὸς ὄψιν, ἣν δυνατὸν εἰς
[12, 56]	τὴν ἀκρίβειαν τῆς ποιήσεως, ἐῶ	λέγειν.	~δόξας δὲ ὑμετέρας κατέλαβον παλαιὰς
[12, 6]	~ὑφ´ ἧς καὶ τῇ Ἀθηνᾷ	λέγεται	προσφιλὲς εἶναι τὸ ὄρνεον, τῇ
[12, 50]	τὸν ἀγῶνα· εἰ οὖν δὴ	λέγοι	τις πρὸς αὐτόν, Ὦ βέλτιστε
[12, 31]	~σχεδὸν γὰρ ἂν ταύτην δικαιότερον	λέγοιμεν	πρώτην τροφὴν τοῖς τε πρότερον
[12, 31]	φθέγξασθαι παρέσχεν. ταύτην εἰκότως πρώτην	λέγοιτ´	ἂν τοῖς γεννωμένοις ἡ φύσις
[12, 39]	τοῦ λογικοῦ γένους· δευτέραν δὲ	λέγομεν	τὴν ἐπίκτητον καὶ δι´ ἑτέρων
[12, 41]	ἔν τισιν. ~ἀμφοῖν δὲ τοῖν	λεγομένοιν	ποτέραν πρεσβυτέραν φῶμεν τῷ χρόνῳ
[12, 1]	ΘΕΟΥ ΕΝΝΟΙΑΣ. ~Ἀλλ´ ἦ τὸ	λεγόμενον,	ὦ ἄνδρες, ἐγὼ καὶ παρ´
[12, 71]	πολλοῖς ἔτεσι. καὶ δὴ τὸ	λεγόμενον,	ὡς ἔστιν ἀκοῆς πιστότερα ὄμματα,
[12, 22]	τῆς ἀξίας, αὐτά που ταῦτα	λέγοντες.	~ἆρ´ οὖν κατὰ Ἡσίοδον ἄνδρα
[12, 14]	οὖν ἐπίσταμαι ὅτι πιστεύετέ μοι	λέγοντι	ὑπὲρ τῆς ἀπειρίας τε κἀνεπιστημοσύνης
[12, 44]	θεῖα ἀγάλματα καὶ τὰς εἰκόνας,	λέγω	δὲ γραφέων τε καὶ ἀνδριαντοποιῶν
[12, 58]	εἰκασίαν. ~τὰ γὰρ θεῖα φάσματα,	λέγω	δὲ ἡλίου καὶ σελήνης καὶ
[12, 81]	ἐν ἅπασι τούτοις στερεὸν ἕρμα·	λέγω	δὲ οὐ χρυσοῦ καὶ λίθου,
[12, 63]	βούλεσθε ζημίαν ἕτοιμος ὑπέχειν ἐγώ.	λέγω	δὲ πρὸς τὸ δυνατὸν τῆς
[12, 47]	ἀπείρως ἡγούμενον ἔχειν ὑπὲρ αὐτῶν,	λέγω	δὲ τὸν φιλόσοφον ἄνδρα, {ἢ}
[12, 40]	τὴν δὲ ἀναγκαίαν καὶ προστακτικήν.	λέγω	δὲ τοῦ μὲν ἑκουσίου καὶ
[12, 4]	πρὸς ὄχθην ποταμοῦ τινος ἢ	λειμῶνα	πλατὺν ἢ καθαρὰν ᾐόνα λίμνης
[12, 18]	οὐδὲ ἀμῆσαι χιλὸν ἐκ πολεμίου	λειμῶνος	πυκνὰ μεταστρεφόμενος, οὐδὲ ἐγεῖραι σκηνὴν
[12, 12]	ἀπερριμμένον ἤδη καὶ ἕωλον σοφίας	λείψανον	χήτει τῶν κρειττόνων τε καὶ
[12, 69]	ὀνομάτων καὶ ἡδέων, ἔτι δὲ	λείων	καὶ τραχέων καὶ μυρίας ἄλλας
[12, 84]	ἄν. {ἴσως δὲ τοὺς πολλοὺς	λέληθεν	ὁ λόγος ὑπὲρ ὧν γέγονε,
[12, 66]	ὃς οὐχ ἕνα εἵλετο χαρακτῆρα	λέξεως,	ἀλλὰ πᾶσαν τὴν Ἑλληνικὴν γλῶτταν
[12, 65]	γενέσθαι μᾶλλον ἢ φωνῆς καὶ	λέξεως·	τούτου δὲ μόνου κέκτηται θαυμαστόν
[12, 51]	ἀετῶν τε καὶ ἵππων καὶ	λεόντων,	ὡς τὸ ἀνήμερον καὶ ἄγριον
[12, 4]	εὐγήρως, ὑπὸ ἡδονῆς τε καὶ	λήθης	τῶν ἐν τῷ βίῳ χαλεπῶν
[12, 18]	ὅπλισιν στρατιωτῶν οὐδ´} ἀκοντιστὴς ἢ	λιθοβόλος,	οὐδ´ αὖ τεμεῖν ὕλην ἢ
[12, 56]	νομιζούσης ἰσχυρῶς. καὶ ὅσα μὲν	λιθοξόων	ἔργα ἢ γραφέων ἀρχαιότερα τῆς
[12, 44]	γραφέων τε καὶ ἀνδριαντοποιῶν καὶ	λιθοξόων	καὶ παντὸς ἁπλῶς τοῦ καταξιώσαντος
[12, 68]	θαλάττης, ἔτι δὲ χαλκοῦ καὶ	λίθου	καὶ ξυμπάντων ἁπλῶς ζῴων καὶ
[12, 81]	λέγω δὲ οὐ χρυσοῦ καὶ	λίθου,	ταῦτα μὲν γὰρ σμικρὰ καὶ
[12, 61]	καὶ δένδρα ἀργὰ καὶ ἀσήμους	λίθους,	οὐδαμῇ {οὐδαμῶς} οἰκειότερα τῆς μορφῆς.
[12, 44]	σχεδὸν τὸ ἀκριβέστατον περιλαμβανούσῃ, εἴτε	λίθων	γλυφαῖς εἴτε ξοάνων ἐργασίαις, κατ´
[12, 4]	λειμῶνα πλατὺν ἢ καθαρὰν ᾐόνα	λίμνης	ἤ τινα σμικρὰν εὐθαλῆ ποταμίαν
[12, 7]	τὸν ἰξόν. πάλιν δὲ τὸ	λίνον	τῶν ἀνθρώπων σπειρόντων, ἐκέλευε καὶ
[12, 30]	ὥσπερ ἀπὸ μητρὸς τῆς γῆς	λιχμωμένοις	καὶ, καθάπερ τὰ φυτὰ νῦν,
[12, 32]	θεῶν πρὸς τὰ ἄλλα ζῷα,	λογίζεσθαι	καὶ διανοεῖσθαι περὶ αὐτῶν. ~σχεδὸν
[12, 39]	τι κοινὴν καὶ δημοσίαν τοῦ	λογικοῦ	γένους· δευτέραν δὲ λέγομεν τὴν
[12, 27]	καὶ ἔμφυτος ἐν παντὶ τῷ	λογικῷ	γιγνομένη κατὰ φύσιν ἄνευ θνητοῦ
[12, 50]	~ταῦτα μὲν γὰρ Ἠλείοις προσήκοντα	λογίσασθαι	τοῖς ἀναλώσασιν ἀφθόνως καὶ μεγαλοπρεπῶς·
[12, 36]	καὶ ἀρχαῖοι δόξομεν ἐπὶ τοῖς	λόγοις,	ἐγγυτέρω φάσκοντες εἶναι τὴν τοιαύτην
[12, 8]	βέλη. τὰ δὲ ἠπίστει τοῖς	λόγοις	καὶ ἀνόητον αὐτὴν ἡγοῦντο καὶ
[12, 43]	{ἐν τοῖς περὶ τῶν θεῶν	λόγοις	καὶ μύθοις μᾶλλον δὲ τοῦτο
[12, 48]	εὐσέβειαν τοῖς αὑτῶν ἔργοις ἢ	λόγοις,	ὅπως τε ἔχουσιν ὁμολογίας ἢ
[12, 39]	δι´ ἑτέρων ἐγγιγνομένην ταῖς ψυχαῖς	λόγοις	τε καὶ μύθοις καὶ ἔθεσι,
[12, 16]	ἐὰν φαίνωμαι πλανώμενος ἐν τοῖς	λόγοις,	ὥσπερ ἀμέλει καὶ τὸν ἄλλον
[12, 55]	μὴ διῴκηται, τὰ νῦν ὑπέχω	λόγον,	ἀλλὰ περὶ τοῦ πάντων κρατοῦντος
[12, 49]	τὴν Ἀσίαν, οὐ τῶν χρημάτων	λόγον	ἀπαιτῶν οὐδὲ τῆς περὶ τὸ
[12, 28]	μένειν, {ἄλλως τε σύνεσιν καὶ	λόγον	εἰληφότες περὶ αὐτοῦ, ἅτε δὴ}
[12, 65]	ἐξουσία καὶ δύναμις ἀνθρώπῳ περὶ	λόγον	ἐνδείξασθαι τὸ παραστάν. ~ἡ δὲ
[12, 38]	τὸν τοῦ φιλοσόφου νοῦν καὶ	λόγον	ἐπισχεῖν, ἔνθα ἂν ὁρμήσῃ, τοῦ
[12, 9]	μόνον. ἴσως οὖν παρειλήφατε ὑμεῖς	λόγον	τινὰ ἀληθῆ καὶ ξυμβουλὴν συμφέρουσαν,
[12, 43]	γὰρ εἰκὸς τοὺς πεπαιδευμένους, ὧν	λόγον	τινὰ ἔχειν ἄξιον, συνεξανύειν καὶ
[12, 38]	~ταῦτα μὲν οὖν ἐπεξῆλθεν ὁ	λόγος	καθ´ αὑτὸν ἐκβάς· τυχὸν γὰρ
[12, 25]	οὖν εἴπατε πότερον ἁρμόζων ὁ	λόγος	οὗτος καὶ τὸ ᾆσμα τῇ
[12, 84]	δὲ τοὺς πολλοὺς λέληθεν ὁ	λόγος	ὑπὲρ ὧν γέγονε, καὶ μάλα,
[12, 59]	σῶμα ὡς ἀγγεῖον φρονήσεως καὶ	λόγου	θεῷ προσάπτοντες, ἐνδείᾳ καὶ ἀπορίᾳ
[12, 70]	πρέπειν ἡγῶνται, καὶ ἔργα καὶ	λόγους,	καὶ προσέτι οἶμαι τὸ τῆς
[12, 43]	κοπῶδες καὶ τὰ περὶ τοὺς	λόγους	οὐδὲν ἧττον οἷς μέλει πλήθους
[12, 43]	δυσχωρίας καταστήσωμεν εἰς εὐθεῖαν τοὺς	λόγους.	~τριῶν δὴ προκειμένων γενέσεων τῆς
[12, 22]	αὐτοῦ καὶ τὴν δύναμιν ὑμνῆσαι	λόγῳ	βραχεῖ καὶ ἀποδέοντι τῆς ἀξίας,
[12, 47]	δὲ τὸν φιλόσοφον ἄνδρα, {ἢ}	λόγῳ	ἐξηγητὴν καὶ προφήτην τῆς ἀθανάτου
[12, 47]	ξυγγενῶς πᾶσιν ἀνθρώποις ἅμα τῷ	λόγῳ	φυομένης πρὸς τοῖς τρισὶ τούτοις
[12, 16]	ᾖ δυνατὸν ἡμῖν. οὐ μέντοι	λόγων	ἀκούσεσθε ὁποίων ἄλλου τινὸς τῶν
[12, 43]	ἀπό τινος ἀρχῆς ἀρχόμενοι τῶν	λόγων,	ἀλλ´ αὐτό γε, ὥς φασιν,
[12, 19]	νωθροὺς οὐδὲ σχολὴν ἄγοντας ἀκροᾶσθαι	λόγων,	ἀλλὰ μετεώρους καὶ ἀγωνιῶντας καθάπερ
[12, 25]	ἐπίσκοποι τῶν ἐνθάδε ἔργων καὶ	λόγων·	ἢ δεῖ θεατὰς εἶναι μόνον
[12, 5]	ξυγγραφέας ἡδίστους ἐμμέτρων καὶ ἀμέτρων	λόγων,	τοῦτο δὲ {ταῶς ποικίλους, τοῦτο
[12, 12]	ἐὰν καὶ βούλησθε καταγελᾶν τῶν	λόγων.	~ὥσπερ γὰρ ἐκείνη αὐτὴ μὲν
[12, 11]	καὶ βαρβάροις ὀνομαστοὶ ὦσι τὸ	λοιπόν,	διαφέροντες ἀρετῇ καὶ δόξῃ καὶ
[12, 2]	ποικίλον ἄστροις, σύν γε τῷ	λοιπῷ	σώματι θαυμαστόν, ἐγγύτατα χρυσοῦ κυάνῳ
[12, 48]	ὑμετέρας ἀσχολίας. ὑπὲρ δὲ τῶν	λοιπῶν	ἑκάστου γένους προχειρισάμενοι τὸν ἄκρον
[12, 85]	κομιδὴ ἔχει, ἀλλ´ ἅμα γῆρας	λυγρὸν	ἔχεις αὐχμεῖς τε κακῶς καὶ
[12, 54]	οἴει τὸν Ἴφιτον καὶ τὸν	Λυκοῦργον	καὶ τοὺς τότε Ἠλείους διὰ
[12, 51]	ψυχήν, πολλὰς ἀναντλήσας συμφορὰς καὶ	λύπας	ἐν τῷ βίῳ μηδὲ ὕπνον
[12, 1]	ὁποίαν ἴσμεν, ὅταν δήποτε φθέγξηται	λυπηρὸν	καὶ οὐδαμῶς ἡδύ, περιέπουσι τὰ
[12, 20]	στέμματα ἱερὰ θεοῦ τινος, ἐπὶ	λύσει	θυγατρὸς ἥκων εἰς τὸ στρατόπεδον
[12, 13]	προσπετομένοις, ἀνδρὶ δὲ ὀρνιθοθήρᾳ πάντων	λυσιτελέστατόν	ἐστι κτημάτων· οὐδὲν γὰρ δεῖ
[12, 15]	εἰ δ´ ὑμῖν δοκέει τόδε	λωίτερον	καὶ ἄμεινον, ~δραστέον τοῦτο καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 18/10/2007