Discours, par. |
[12, 53] |
σαφὲς
εἰδότες,
ἄλλην
ἄλλος
ἀνεπλάττομεν
|
ἰδέαν, |
{πᾶν
τὸ
θνητὸν]
κατὰ
τὴν |
[12, 20] |
στρατόπεδον
ἀναγκαίαν
ὁδόν,
ἀλλ´
ἐπιθυμῶν
|
ἰδεῖν |
ἄνδρας
ἀγωνιζομένους
ὑπὲρ
ἀρχῆς
καὶ |
[12, 43] |
καὶ
μύθοις
μᾶλλον
δὲ
τοῦτο
|
ἰδεῖν
|
ἔστιν
ἐπ´
ἀμφοτέρων
γιγνόμενον.
ὁρῶ |
[12, 1] |
ἄλλα
ὄρνεα,
καὶ
ὅταν
γε
|
ἴδῃ |
μόνον,
τὰ
μὲν
καθιζόμενα
ἐγγύς, |
[12, 62] |
τοῖς
θεοῖς,
ἔτι
δὲ
ἐξ
|
Ἴδης
|
ἀφίξεις
πρὸς
οὐρανὸν
καὶ
Ὄλυμπον, |
[12, 81] |
πᾶσαν
ἰσχυρὰν
καὶ
βαρεῖαν
οὐσίαν·
|
ἰδίᾳ |
τε
ἕκαστον
διακρίνοντα
καὶ
συμπλέκοντα |
[12, 45] |
εἰκόνας
καὶ
διαθέσεις
παντοδαπὰς
ἐπιδεικνύντες,
|
ἰδίᾳ |
τε
καὶ
δημοσίᾳ
χορηγοὺς
τὰς |
[12, 16] |
συγγνώμην
ἔχειν,
ἅτε
ἀκούοντας
ἀνδρὸς
|
ἰδιώτου |
καὶ
ἀδολέσχου.
καὶ
γὰρ
δὴ |
[12, 53] |
λαμπρὸν
ἀποδείξας,
ὡς
μηδένα
τῶν
|
ἰδόντων |
δόξαν
ἑτέραν
ἔτι
λαβεῖν
ῥᾳδίως. |
[12, 8] |
ἐπ´
ἀγαθῷ
φυήσεσθαι.
~τρίτον
δὲ
|
ἰδοῦσα |
τοξευτήν
τινα
ἄνδρα
προέλεγεν
ὅτι |
[12, 60] |
γὰρ
ὡς
βέλτιον
ὑπῆρχε
μηδὲν
|
ἵδρυμα |
μηδὲ
εἰκόνα
θεῶν
ἀποδεδεῖχθαι
παρ´ |
[12, 36] |
ὑπερφρονοῦσι
τὰ
θεῖα,
καὶ
μίαν
|
ἱδρυσάμενοι |
δαίμονα
πονηρὰν
καὶ
ἄλυπον,
τρυφήν |
[12, 84] |
τοῦ
τε
ἀγάλματος
καὶ
τῶν
|
ἱδρυσαμένων, |
πολὺ
ἄμεινον.
~τῷ
γὰρ
ὄντι |
[12, 74] |
πόλεως
σοφῆς
καὶ
ἀγαθῆς
βουλευσάμενος
|
ἱδρυσάμην, |
ἥμερον
καὶ
σεμνὸν
ἐν
ἀλύπῳ |
[12, 84] |
πλήθει
ἀκοῦσαι,
περί
τε
ἀγαλμάτων
|
ἱδρύσεως, |
ὅπως
δεῖ
ἱδρῦσθαι,
καὶ
περὶ |
[12, 84] |
τε
ἀγαλμάτων
ἱδρύσεως,
ὅπως
δεῖ
|
ἱδρῦσθαι, |
καὶ
περὶ
ποιητῶν
ὅπως,
ἄμεινον |
[12, 28] |
τε
φθόγγον
ἥδιστον
καὶ
σαφέστατον
|
ἱέντες |
καὶ
ἀγαπῶντες
τῆς
ἀνθρωπίνης
φωνῆς |
[12, 20] |
χρυσοῦν
σκῆπτρον
φέρων
οὐδὲ
στέμματα
|
ἱερὰ |
θεοῦ
τινος,
ἐπὶ
λύσει
θυγατρὸς |
[12, 10] |
γονεῖς
καὶ
πατρίδας
καὶ
θεῶν
|
ἱερὰ |
καὶ
προγόνων
τάφους,
ἐκείνοις
ξυνακολουθοῦντες, |
[12, 36] |
ὠσίν,
ὥσπερ
οἶμαί
φασι
τοὺς
|
Ἰθακησίους |
ναύτας
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
κατακοῦσαι |
[12, 24] |
ἄδηλον
ἀέξει,
ῥεῖα
δέ
τ´
|
ἰθύνει |
σκολιὸν
καὶ
ἀγήνορα
κάρφει
Ζεὺς |
[12, 57] |
δὲ
ἡμετέρων
αὐτουργημάτων
μόνην
ταύτην
|
ἱκανὴν |
ἐχόντων
εἰκασίαν.
~τὰ
γὰρ
θεῖα |
[12, 22] |
σοφοῖς
ποιηταῖς
ἔδοξεν,
ἐάν
πως
|
ἱκανοὶ |
γενώμεθα
τήν
τε
φύσιν
αὐτοῦ |
[12, 38] |
χαλεπόν,
ὥσπερ
ἐν
πλῷ
τοῖς
|
ἱκανοῖς |
κυβερνήταις
οὐ
πολὺ
παραλλάξασι.
~τῆς |
[12, 64] |
χορηγίᾳ
γλώττης
καὶ
πλήθει
ῥημάτων
|
ἱκανὸν
|
ἐξ
αὑτοῦ
πάντα
δηλῶσαι
τὰ |
[12, 18] |
γὰρ
ἱππεύειν
ἐπιστάμενος
οὔτε
τοξότης
|
ἱκανὸς
|
ὢν
οὔθ´
ὁπλίτης,
ἀλλ´
οὐδὲ |
[12, 54] |
μᾶλλον
φοβηθέντας
μήποτε
οὐ
δύναιντο
|
ἱκανῶς |
ἀπομιμήσασθαι
διὰ
θνητῆς
τέχνης
τὴν |
[12, 52] |
τὰ
νῦν·
ὑπὲρ
ὧν
ἀπολογησάμενος
|
ἱκανῶς
|
ἐν
τοῖς
παροῦσι,
καὶ
πείσας |
[12, 77] |
ταῦτα
μὴ
φθεγγόμενον,
ἆρα
οὐχ
|
ἱκανῶς |
ἔχει
κατὰ
τὴν
τέχνην;
τὴν |
[12, 11] |
πάντα
τρόπον,
ὡς
ἂν
παιδευθέντες
|
ἱκανῶς |
καὶ
γενόμενοι
σοφοὶ
παρὰ
πᾶσιν |
[12, 62] |
μέρεσιν
εἰπών,
ὄμματα
καὶ
κεφαλὴν
|
ἴκελος |
Διὶ
τερπικεραύνῳ.
τὸ
δέ
γε |
[12, 77] |
συμβόλου·
τὸν
δὲ
Φίλιον
καὶ
|
Ἱκέσιον |
καὶ
Ξένιον
καὶ
Φύξιον
καὶ |
[12, 76] |
δὲ
ἢ
πολέμιον
οὐδένα
οὐδενός,
|
Ἱκέσιος
|
δέ,
ὡς
ἂν
ἐπήκοός
τε |
[12, 75] |
καὶ
Ἑταιρεῖος,
πρὸς
δὲ
τούτοις
|
Ἱκέσιός |
τε
καὶ
Φύξιος
καὶ
Ξένιος |
[12, 62] |
ἀρχῇ
τῆς
ποιήσεως,
ὅτε
φησὶν
|
ἱκετεύειν |
τὴν
Θέτιν
ὑπὲρ
τιμῆς
τοῦ |
[12, 30] |
νῦν,
ἕλκουσι
τὴν
ἐξ
αὐτῆς
|
ἰκμάδα, |
δευτέραν
δὲ
τοῖς
ἤδη
προϊοῦσι |
[12, 76] |
ὡς
ἂν
ἐπήκοός
τε
καὶ
|
ἵλεως |
τοῖς
δεομένοις,
Φύξιος
δὲ
διὰ |
[12, 23] |
ταῖς
θεαῖς
ἢ
τοὺς
ἐπὶ
|
Ἴλιον |
ἐλθόντας
ἀριθμεῖν,
αὐτούς
τε
καὶ |
[12, 30] |
μαλακῆς
ἔτι
καὶ
πίονος
τῆς
|
ἰλύος |
τότε
οὔσης,
ὥσπερ
ἀπὸ
μητρὸς |
[12, 61] |
πατρὸς
ἢ
μητρὸς
ἀπεσπασμένοι
δεινὸν
|
ἵμερον |
ἔχοντες
καὶ
πόθον
ὀρέγουσι
χεῖρας
|
[12, 53] |
ἑαυτοῦ
δύναμιν
καὶ
φύσιν
ἕκαστος
|
ἰνδαλλόμενοι |
καὶ
ὀνειρώττοντες·
εἴ
τέ
πού |
[12, 7] |
ἄφυκτον,
ὑφ´
οὗ
ἁλώσονται,
τὸν
|
ἰξόν. |
πάλιν
δὲ
τὸ
λίνον
τῶν
|
[12, 43] |
τε
πηλοῦ
καὶ
πολλῶν
καθαρμάτων
|
ἰόντων, |
γλώττης
δὲ
ἀνεπιστήμονος
οὐ
μικρὰ |
[12, 18] |
με
ἠνείχοντο
ὁρῶντες.
οὔτε
γὰρ
|
ἱππεύειν |
ἐπιστάμενος
οὔτε
τοξότης
ἱκανὸς
ὢν |
[12, 14] |
ὡς
οὐδὲν
ᾔδει·
τὸν
δὲ
|
Ἱππίαν |
καὶ
τὸν
Πῶλον
καὶ
τὸν |
[12, 19] |
ἀλλὰ
μετεώρους
καὶ
ἀγωνιῶντας
καθάπερ
|
ἵππους |
ἀγωνιστὰς
ἐπὶ
τῶν
ὑσπλήγων,
οὐκ |
[12, 51] |
ἔτι
δὲ
ἀετῶν
τε
καὶ
|
ἵππων |
καὶ
λεόντων,
ὡς
τὸ
ἀνήμερον |
[12, 19] |
πανταχοῦ
δὲ
δόρατα,
πάντα
δὲ
|
ἵππων, |
{πάντα
δὲ
ὅπλων}
πάντα
δὲ |
[12, 78] |
ἢ
χιόνος,
ἢ
τανύοντα
κυανῆν
|
ἶριν, |
τοῦ
πολέμου
ξύμβολον,
ἢ
ἀστέρα |
[12, 1] |
τὸ
εἶδος,
ἀλλὰ
τοιαύτην
ὁποίαν
|
ἴσμεν, |
ὅταν
δήποτε
φθέγξηται
λυπηρὸν
καὶ |
[12, 63] |
σωφρονέστερος
ποιητής,
τοῦ
δόξαντος
ὑμῖν
|
ἰσοθέου |
τὴν
σοφίαν,
ἣν
βούλεσθε
ζημίαν
|
[12, 78] |
ἀνθρώποις
καὶ
ἀπειρηκόσιν·
οὐδέ
γε
|
ἱστάντα
|
ἐπὶ
πλάστιγγος
ἀνθρώπων
ἡμιθέων
κῆρας |
[12, 21] |
τῆς
πρεσβυτέρας
τε
καὶ
μείζονος
|
ἱστορίας |
περὶ
τοῦδε
τοῦ
θεοῦ,
παρ´ |
[12, 16] |
τὰ
νῦν
πεπορευμένος,
εὐθὺ
τοῦ
|
Ἴστρου |
καὶ
τῆς
Γετῶν
χώρας
ἢ |
[12, 53] |
τὸν
νοῦν.
σὺ
δέ
γε
|
ἰσχύϊ |
τέχνης
ἐνίκησας
καὶ
ξυνέλεξας
τὴν |
[12, 46] |
θεαταῖς.
πάντα
δὲ
ταῦτα
τὴν
|
ἰσχὺν |
ἔσχεν
ἀπὸ
τῆς
πρώτης
ἀρχῆς |
[12, 39] |
οὐδὲ
ὡς
ἔτυχεν,
ἀλλὰ
πάνυ
|
ἰσχυρὰν |
καὶ
ἀέναον
ἐκ
τοῦ
παντὸς |
[12, 81] |
καὶ
φαῦλα,
ἀλλὰ
τὴν
πᾶσαν
|
ἰσχυρὰν |
καὶ
βαρεῖαν
οὐσίαν·
ἰδίᾳ
τε |
[12, 77] |
τὸν
βασιλέα
βούλεται
δηλοῦν
τὸ
|
ἰσχυρὸν |
τοῦ
εἴδους
καὶ
τὸ
μεγαλοπρεπές· |
[12, 60] |
τὴν
πρὸς
τὸ
δαιμόνιον
ὁρμὴν
|
ἰσχυρὸς |
ἔρως
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἐγγύθεν
τιμᾶν |
[12, 15] |
οὔτε
καλοῦ
τὸ
εἶδος
οὔτε
|
ἰσχυροῦ, |
τῇ
τε
ἡλικίᾳ
παρηκμακότος
ἤδη, |
[12, 56] |
θεοὺς
ἤδη
πεπεισμένης
καὶ
νομιζούσης
|
ἰσχυρῶς. |
καὶ
ὅσα
μὲν
λιθοξόων
ἔργα |
[12, 40] |
τῶν
νομοθετῶν·
τούτων
γὰρ
οὐδετέραν
|
ἰσχῦσαι |
δυνατὸν
μὴ
πρώτης
ἐκείνης
ὑπούσης, |
[12, 84] |
δοκοῦσιν
οἱ
Ἕλληνες
στεφανῶσαι
ἄν.
|
{ἴσως |
δὲ
τοὺς
πολλοὺς
λέληθεν
ὁ |
[12, 48] |
δὲ
ἀδηλότερον.
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἴσως |
δέοιτο
παραμυθίας
ὁ
τῇ
ἀληθείᾳ |
[12, 47] |
προφήτην
τῆς
ἀθανάτου
φύσεως
ἀληθέστατον
|
ἴσως |
καὶ
τελειότατον.
~τὸν
μὲν
οὖν |
[12, 58] |
εἰκάσμασιν
οὐδὲν
ἐνδεικνύμενα
τοιοῦτον·
ὅθεν
|
ἴσως |
καὶ
τὸ
ἐξ
ἀρχῆς
οὕτως |
[12, 9] |
οὐδὲν
ἔτι,
ὀδύρεται
δὲ
μόνον.
|
ἴσως
|
οὖν
παρειλήφατε
ὑμεῖς
λόγον
τινὰ |
[12, 71] |
ἔστιν
ἀκοῆς
πιστότερα
ὄμματα,
ἀληθὲς
|
ἴσως· |
πολύ
γε
μὴν
δυσπειστότερα
καὶ
|
[12, 41] |
ἐν
τῷ
παρόντι.
πρέπει
δὲ
|
ἴσως |
τὸ
ἀζήμιον
καὶ
πειστικὸν
ἀρχαιότερον |
[12, 54] |
ῥᾳδίως.
~ἆρ´
οὖν
οἴει
τὸν
|
Ἴφιτον |
καὶ
τὸν
Λυκοῦργον
καὶ
τοὺς |
[12, 48] |
{τοιγαροῦν}
οὗτοι
ξυνᾴδουσιν,
ὥσπερ
ἑνὸς
|
ἴχνους |
λαβόμενοι,
καὶ
τοῦτο
σῴζοντες,
οἱ |
[12, 66] |
τέως
ἀνέμιξε,
Δωριέων
τε
καὶ
|
Ἰώνων, |
ἔτι
δὲ
τὴν
Ἀθηναίων,
εἰς |
[12, 49] |
Πελοποννησίων,
ἔτι
δὲ
Βοιωτῶν
καὶ
|
Ἰώνων |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων
τῶν |