Discours, Par. |
[30, 25] |
καὶ
σελήνῃ
καὶ
γῇ
καὶ
|
θαλάττῃ |
καὶ
φυτοῖς,
ἃ
δὴ
τοῦ |
[30, 30] |
κατακλιθῶσιν.
τοὺς
μὲν
γὰρ
πρὸς
|
θαλάττῃ |
τυχεῖν,
τοὺς
δὲ
πρὸς
πεδίοις, |
[30, 30] |
μὴν
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ἐκ
|
θαλάττης. |
εἶναι
δὲ
τὰς
τραπέζας
ἔφη, |
[30, 20] |
ἡδονὴν
ἐπὶ
τέλους
εἶναι
τὸν
|
θάνατον. |
διὰ
τοῦτο
καὶ
λύπην
πρὸ |
[30, 20] |
ὀδύνης
τῆς
(ἀγούσης
ἐπὶ
τὸν
|
θάνατον. |
ἔλεγε
δὲ
καὶ
κατ´
ἄνδρα |
[30, 5] |
ἄρα
ἐξεστηκὼς
ἤδη
διὰ
τὸν
|
θάνατον |
ταῦτα
ποιοῖ·
πλὴν
ὅτι
οἱ |
[30, 0] |
πρὸς
αὐτῷ
σχεδόν
τι
τῷ
|
θανάτῳ |
ἦν,
καὶ
ἡμῶν
ἔνδον
ὄντων |
[30, 5] |
εἰ
τῷ
ὄντι
εὐθύμως
(καὶ
|
θαρρῶν |
ἀπέθνησκεν.
(Ἀλλ´
ἔστι
ταῦτα·
Τὰ |
[30, 45] |
τὴν
δὲ
σωφροσύνην
καὶ
τὸ
|
θάρσος |
καὶ
τὸ
τῶν
καλλίστων
ἐρασθῆναι |
[30, 35] |
ἐπισπέρχειν
τε
αὐτὴν
καὶ
κελεύειν
|
θᾶττον |
ἰέναι
παρ´
αὐτούς,
καὶ
προαρπάζειν |
[30, 40] |
τε
ἀνδρῶνα,
ἐν
ᾧ
κατάκεινται,
|
θαυμάζουσί |
τε
καὶ
ζητοῦσιν
ὅπως
γέγονε, |
[30, 0] |
ἀχθομένω
τῇ
συμφορᾷ·
καὶ
οὐδὲν
|
θαυμαστόν· |
ἐπεὶ
καὶ
τῇ
πόλει
ὑμῶν |
[30, 10] |
ἡμετέραν
γέγονεν·
ἔχοντα
δέ
τι
|
θαυμαστὸν |
ἴσως
ὅτι
τοῦ
τῶν
Τιτάνων |
[30, 5] |
ποιοῖ·
πλὴν
ὅτι
οἱ
παρόντες
|
θαυμαστῶς |
ἐπῄνουν.
(Ἔχεις
οὖν
τὰ
γεγραμμένα; |
[30, 25] |
πλὴν
ὡς
μικροῖς
καὶ
ἀγεννέσι
|
θεῖα |
καὶ
μεγάλα
εἰκάσαι.
φῶς
τε |
[30, 40] |
καὶ
καθαρώτερον,
ὡς
ἂν
οἶμαι
|
θείας |
ὂν
καὶ
ἀληθοῦς
εὐφροσύνης’
~(Παπαῖ, |
[30, 25] |
ἐστι
πάνυ
καλός
τε
καὶ
|
θεῖος |
ὑπὸ
θεῶν
{τε}
κατεσκευασμένος·
ὥσπερ |
[30, 5] |
τὰ
γεγραμμένα;
(Πῶς
γὰρ
οὔ;
|
(Θέλεις |
οὖν
εἰπεῖν;
(Ἀλλ´
αἰσχύνομαι
μὴ |
[30, 0] |
μὲν
γὰρ
μᾶλλον
φάναι
οὐ
|
θεμιτὸν |
οὐδὲ
ὅσιον
ἡμῖν,
εἴ
τις |
[30, 20] |
σφιγγόμενος.
ἐκ
τούτων
ἐνίοτε
οἱ
|
θεοί |
τινας
καὶ
παρέδρους
ἑαυτοῖς
ποιοῦνται |
[30, 25] |
μὴν
ἀληθῆ
γε
οὐδὲ
πρέποντα
|
θεοῖς. |
ἕτερος
δὲ
βελτίων
ἐστὶ
τοῦδε
|
[30, 10] |
οὖν
ἐκείνων
ἐχθρῶν
ὄντων
τοῖς
|
θεοῖς |
καὶ
πολεμησάντων
οὐδὲ
ἡμεῖς
φίλοι |
[30, 40] |
οὐδὲν
(ἀσχημονήσαντες.
ταῦτα
οὖν
ὁ
|
θεὸς |
ἐπισκοπῶν
καὶ
πάντας
ὁρῶν
ὡς |
[30, 15] |
πάρεσίν
τινα
ἔχειν
ἐκ
τοῦ
|
θεοῦ, |
καὶ
δεδέσθαι
μέν,
ἐλαφρῶς
δὲ
|
[30, 25] |
νεοκατάστατος
ὢν
ὁ
βίος,
τοὺς
|
θεοὺς |
αὐτούς
τε
παραγίγνεσθαι
καὶ
πέμπειν |
[30, 25] |
γὰρ
{παρ´}
ἡμῖν
παρέχειν
τοὺς
|
θεοὺς |
διττὸν
διὰ
λαμπτήρων
τινῶν,
τοτὲ |
[30, 25] |
τε
Δία
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
θεοὺς |
ὡς
ἀγαθοί
τε
εἶεν
καὶ |
[30, 35] |
ἑστιάσει
τὸ
πόμα
παρέχειν
τοὺς
|
θεούς, |
ὥστε
ἐξελέγχεσθαι
τὸν
ἑκάστου
τρόπον. |
[30, 45] |
τὸν
πατέρα
τοῦτον
κουφίζειν
καὶ
|
θεραπεύειν |
αὐτοῦ
τὴν
ἀτυχίαν,
ἐὰν
μέλῃ |
[30, 10] |
ὕδατος
ἐμπεπλησμένον,
ποτὲ
δὲ
αὖ
|
θερμόν |
τε
καὶ
πνιγηρόν·
μικρὸν
δέ |
[30, 5] |
οὕτω
γέγονεν
ὡς
ἔδοξε
τῷ
|
θεῷ, |
χρὴ
δὲ
μηδὲν
τῶν
ὑπ´ |
[30, 20] |
ἔφαμεν
τοὺς
(ἀνθρώπους
ὑπὸ
τῶν
|
θεῶν |
δεδέσθαι.
συνηρτῆσθαι
δὲ
αὐτὴν
ἅπασαν
|
[30, 5] |
μηδαμῇ
ἀπόβλητα
εἶναι
ἀνθρώποις
τὰ
|
θεῶν |
δῶρα,
καλῶς
ὀνομάζων
δῶρα
τὰ |
[30, 30] |
οἷα
δὴ
νεωτάτας
οὔσας
τῶν
|
θεῶν, |
εὖ
μὲν
ἀμπεχομένας,
καλὰς
δὲ |
[30, 25] |
ὄντας
αὐτῶν.
ἀπὸ
γὰρ
τῶν
|
θεῶν |
ἔφη
τὸ
τῶν
ἀνθρώπων
εἶναι
|
[30, 10] |
κόσμον
ὀνομάζομεν,
δεσμωτήριον
ὑπὸ
τῶν
|
θεῶν |
κατεσκευασμένον
χαλεπόν
τε
καὶ
δυσάερον, |
[30, 25] |
ἑορτάσοντας,
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
τῶν
|
θεῶν |
κεκλημένους
ἐπ´
εὐωχίαν
τινὰ
καὶ |
[30, 40] |
καὶ
ὑβρίζουσι
τὴν
χάριν
τῶν
|
θεῶν· |
οἱ
δὲ
μέτριοί
τε
καὶ |
[30, 25] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
οὓς
ἀκούομεν
|
θεῶν |
παῖδας,
τοὺς
δὲ
ἐκγόνους,
γενέσθαι |
[30, 25] |
καὶ
φυτοῖς,
ἃ
δὴ
τοῦ
|
θεῶν |
πλούτου
καὶ
τέχνης
τῆς
ἐκείνων |
[30, 25] |
καλός
τε
καὶ
θεῖος
ὑπὸ
|
θεῶν |
{τε}
κατεσκευασμένος·
ὥσπερ
ὑπὸ
τῶν |
[30, 25] |
ἀνθρώπων
διαφέρειν,
τὴν
δὲ
τῶν
|
θεῶν |
ὑπεροχὴν
πρὸς
ἡμᾶς
ἄπειρόν
τινα |
[30, 5] |
ὀνομάζων
δῶρα
τὰ
ἔργα
τῶν
|
θεῶν, |
ὡς
ἅπαντα
ἀγαθὰ
ὄντα
καὶ |
[30, 35] |
τὸν
μὲν
ἄρρενα,
τὴν
δὲ
|
θήλειαν· |
ὀνομάζεσθαι
δὲ
αὐτοῖν
τὸν
μὲν |
[30, 30] |
δοκοῦμεν
ἐν
γεωργίαις
τε
καὶ
|
θήραις |
καὶ
φυτείαις,
εἶναι
τοσοῦτον
ὅσον |
[30, 30] |
τὰ
δὲ
νέμεσθαι,
τὰ
δὲ
|
θηρᾶσθαι. |
ἄλλα
δὲ
ἄλλοις
πλείονα
παρεῖναι, |
[30, 10] |
ἀπήλλακται
τούτων
οὐδενός,
ὥσπερ
δὲ
|
θηρία |
ἔνδον
κατακεκλεισμένα
ἔχει,
μετὰ
βίας |
[30, 15] |
σφόδρα
εὐεκτοῦσι,
μᾶλλον
ἐγκεῖσθαι
καὶ
|
θλίβειν· |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
τὰ
σώματα |
[30, 25] |
κεκλημένους
ἐπ´
εὐωχίαν
τινὰ
καὶ
|
θοίνην |
λαμπράν,
ἁπάντων
ἀπολαύσοντας
τῶν
ἀγαθῶν. |
[30, 35] |
ζητεῖν
ἕκαστον
πλεονεκτεῖν.
πλεῖστον
δὴ
|
θόρυβον |
τούτους
{τε}
καὶ
ἀκοσμίαν
παρέχειν, |
[30, 40] |
δὲ
μεγάλης
κραυγῆς
γενομένης
καὶ
|
θορύβου |
παρὰ
τῶν
μεθυόντων
κἀκεῖσε
ἀπέβλεψαν, |
[30, 25] |
τε
ὀροφὴν
καὶ
τοίχους
καὶ
|
θύρας |
εἰργασμένους·
ὁμοίως
γεγονέναι
τὸν
κόσμον |