Discours, Par. |
[30, 30] |
γίγνεσθαι
δὲ
καὶ
χοροὺς
(καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
εὐπάθειαν
ἅπασαν.
τὸν
μέντοι |
[30, 40] |
εὐειδεῖς
καὶ
καλὰς
κατανοοῦσι,
καὶ
|
τὴν |
ἄλλην
οἰκονομίαν
τε
καὶ
τάξιν |
[30, 20] |
ὤν,
ὁποίαν
τινὰ
ἔφασκεν
εἶναι
|
τὴν |
ἅλυσιν,
οὔτι
που
ταῖσδε
ὁμοίαν, |
[30, 10] |
ἡμᾶς
δὲ
ἄλλως
ἀγαπᾶν
διὰ
|
(τὴν |
ἀνάγκην
τε
καὶ
ἀπορίαν.
καὶ |
[30, 45] |
τοῦτον
κουφίζειν
καὶ
θεραπεύειν
αὐτοῦ
|
τὴν
|
ἀτυχίαν,
ἐὰν
μέλῃ
σοι
μὴ |
[30, 10] |
χαλεπόν
τε
καὶ
δυσάερον,
οὐδέποτε
|
τὴν |
αὐτὴν
κρᾶσίν
τε
καὶ
στάσιν |
[30, 30] |
ἅπαντας
ὁμοίως,
ἀλλ´
ἕκαστον
κατὰ
|
τὴν |
αὑτοῦ
φύσιν.
τοὺς
μὲν
γὰρ |
[30, 35] |
σφήλῃ
τὸν
δαιτυμόνα
καὶ
καταβάλῃ.
|
τὴν |
δὲ
Ἀκράτειαν
τοῖς
μὲν
πλείστοις |
[30, 35] |
δὲ
αὐτοῖν
τὸν
μὲν
Νοῦν,
|
τὴν |
δὲ
Ἀκράτειαν.
τοὺς
μὲν
οὖν |
[30, 45] |
μὲν
ἤδη
παρείληφας
τοσαύτην
οὖσαν,
|
τὴν |
δὲ
αὖθις
λήψῃ
τοῦδε
ἀποθανόντος, |
[30, 25] |
ἴσως
οὐδὲν
ἡμᾶς
δεῖ
μιμεῖσθαι,
|
τὴν |
δὲ
διάνοιαν
αὐτὴν
ἀπομνησθῆναι
πειρασόμεθα. |
[30, 35] |
παρ´
αὐτούς,
καὶ
προαρπάζειν
ἕκαστον.
|
τὴν |
δὲ
ἐπείγεσθαι
καὶ
περιτρέχειν
ἀσθμαίνουσαν |
[30, 35] |
οἰνοχόους
ἐφεστάναι,
τὸν
μὲν
ἄρρενα,
|
τὴν |
δὲ
θήλειαν·
ὀνομάζεσθαι
δὲ
αὐτοῖν |
[30, 45] |
δὲ
αὖθις
λήψῃ
τοῦδε
ἀποθανόντος,
|
τὴν |
δὲ
σωφροσύνην
καὶ
τὸ
θάρσος |
[30, 25] |
γὰρ
ἅτε
ἀνθρώπους
ἀνθρώπων
διαφέρειν,
|
τὴν |
δὲ
τῶν
θεῶν
ὑπεροχὴν
πρὸς |
[30, 5] |
ἑρμηνείαν
ποθῶ
γνῶναι
τοσοῦτον
ὅσον
|
τὴν |
διάνοιαν
ἀφ´
ἧς
ἔλεγεν,
εἰ |
[30, 10] |
εἶναι
καὶ
διεφθορότα
(δηλοῦσθαι
δὲ
|
τὴν |
διαφθορὰν
ἐκ
τῆς
τῶν
σωμάτων |
[30, 5] |
ὦ
βέλτιστε,
καὶ
ἅμα
οὐ
|
τὴν |
ἑρμηνείαν
ποθῶ
γνῶναι
τοσοῦτον
ὅσον |
[30, 35] |
Ἀκράτειαν
τοῖς
μὲν
πλείστοις
ἄκρατον
|
τὴν |
ἡδονὴν
ἐγχεῖν,
μηδὲ
μικρὸν
σωφροσύνης |
[30, 40] |
καὶ
λύπης
τῆς
ἐσχάτης
τὸ
|
τὴν
|
ἡδονὴν
ἐκβάλλειν.
ὅστις
δ´
ἂν |
[30, 10] |
οὐ
γὰρ
οἶμαι
πρὸς
χάριν
|
τὴν |
ἡμετέραν
γέγονεν·
ἔχοντα
δέ
τι |
[30, 10] |
βασανιζόντων,
ψυχῆς
τε
καὶ
σώματος.
|
τὴν |
μὲν
γὰρ
ἐπιθυμίας
τε
καὶ |
[30, 45] |
εἰ
τὴν
μὲν
οὐσίαν
αὐτοῦ
|
τὴν |
μὲν
ἤδη
παρείληφας
τοσαύτην
οὖσαν, |
[30, 45] |
φαίνεσθαι.
καὶ
γὰρ
ἄτοπον,
εἰ
|
τὴν |
μὲν
οὐσίαν
αὐτοῦ
τὴν
μὲν |
[30, 25] |
ἀσθενῆ
δὲ
πάντα
καὶ
χείρονα.
|
τὴν
|
(μέντοι
διαφορότητα
οὐκ
ἴσην
εἶναι. |
[30, 5] |
οὕτω
φρονῶ
καὶ
δέχομαι
πρᾴως
|
τὴν |
πεπρωμένην,
οὐκ
ἐν
ἑτέρῳ
καιρῷ |
[30, 20] |
κραταιοτέραν,
τὸ
δὲ
σχῆμα
καὶ
|
τὴν |
πλοκὴν
παραπλησίαν.
ὥσπερ
γὰρ
αἵδε |
[30, 5] |
ἀλλὰ
παρούσης
τε
αὐτῆς
καὶ
|
τὴν |
τελευτὴν
ὁρῶν
οὕτως
ἐγγύθεν.
ὑμεῖς |
[30, 10] |
τούτοις
οὐκ
ἀνεχομένους
τοῦ
ἀέρος
|
τὴν |
φαυλότητα
καὶ
τὰς
μεταβολὰς
ἕτερα |
[30, 20] |
οἷόν
τ´
ἐστίν,
εὐχερῶς
ἤδη
|
τὴν |
φρουρὰν
φέρει
καὶ
περιέρχεται
παρὰ |
[30, 40] |
εἰσι
καὶ
καταισχύνουσι
καὶ
ὑβρίζουσι
|
τὴν |
χάριν
τῶν
θεῶν·
οἱ
δὲ |
[30, 15] |
καὶ
τυράννοις,
οἷα
δὴ
πεφυσημένοις
|
τὴν |
ψυχὴν
καὶ
σφόδρα
εὐεκτοῦσι,
μᾶλλον |