Discours, Par.
[30, 40]	ποσὶν ἀπίασι, προσαγορεύσαντες τοὺς φίλους,	φαιδροί	τε καὶ γεγηθότες, ὡς οὐδὲν
[30, 45]	σοι μὴ πολὺ ἐκείνου καταδεεστέρῳ	φαίνεσθαι.	καὶ γὰρ ἄτοπον, εἰ τὴν
[30, 10]	ὑπὸ λιμοῦ καὶ συνηθείας ἡδέα	φαίνεσθαι.	καὶ ταῦτα τὰ σιτία τῇ
[30, 35]	εὐθὺς ἐξίτηλον γίγνεσθαι καὶ μηδαμοῦ	φαίνεσθαι.	τοὺς δὲ πίνοντας μὴ διαλείπειν,
[30, 0]	δηχθῆναι· τὸ μὲν γὰρ μᾶλλον	φάναι	οὐ θεμιτὸν οὐδὲ ὅσιον ἡμῖν,
[30, 0]	τελευτῆσαι γὰρ αὐτοῖν τὸν πρεσβύτερον.	(φανερὸς	οὖν ἦν Χαρίδημον ἀπαγγέλλων τεθνηκέναι·
[30, 20]	δ´ ἂν ἐγγένηται τοῦτο τὸ	φάρμακον	καὶ φιλοπόνως αὐτῷ χρήσηται δι´
[30, 0]	ἀλλ´ ὅμως ἔλαττον αὐτὸν λυπηθῆναί	φασιν	ἢ εἴ τι ἄλλο τῶν
[30, 10]	τροφὴν διδομένην ἀηδῆ τε καὶ	φαύλην·	ἡμᾶς δὲ ἄλλως ἀγαπᾶν διὰ
[30, 0]	ἔοικεν ἡ φύσις ἐν τοῖς	φαύλοις·	οἷόν τι καὶ περὶ τοῦτον
[30, 25]	μὲν ἀμείνονος χώρας, τοὺς δὲ	φαυλοτέρας	τυχόντας. εἶναι δὲ πάντα ὅμοια
[30, 10]	οὐκ ἀνεχομένους τοῦ ἀέρος τὴν	φαυλότητα	καὶ τὰς μεταβολὰς ἕτερα αὖ
[30, 20]	ἐστίν, εὐχερῶς ἤδη τὴν φρουρὰν	φέρει	καὶ περιέρχεται παρὰ τοὺς ἄλλους
[30, 45]	ὑμᾶς τοιούτου στερηθέντας μὴ βαρέως	φέρειν.	οὐδὲ γὰρ ἐμαυτὸν οἷός τέ
[30, 5]	γιγνομένων χαλεπὸν ἡγεῖσθαι μηδὲ δυσχερῶς	φέρειν,	ὡς παραινοῦσιν ἄλλοι τε σοφοὶ
[30, 30]	ταῦτα ἑτέροις· οὐ γὰρ εἶναι	φέρεσθαι	μεθ´ ἑαυτῶν. τούτους μὲν οὖν
[30, 0]	τοὺς Τιμάρχου υἱεῖς λέγω· κἀμοῦ	φήσαντος,	τοῦτον ἐδήλου, τὸν νεώτερον δὴ
[30, 0]	τὸ παράπαν πάνυ μόλις ἤδη	φθεγγόμενος,	καὶ ἡμᾶς ἐκέλευε λέγειν, ὅταν
[30, 10]	θεοῖς καὶ πολεμησάντων οὐδὲ ἡμεῖς	φίλοι	ἐσμέν, ἀλλὰ κολαζόμεθά τε ὑπ´
[30, 25]	ὡς ἀγαθοί τε εἶεν καὶ	φιλοῖεν	ἡμᾶς, ἅτε δὴ ξυγγενεῖς ὄντας
[30, 20]	ἑαυτόν. τοὺς οὖν φιλοτίμους καὶ	φιλοπόνους	μόλις μέν, ὅμως δὲ ἀνευρίσκειν.
[30, 20]	ἐγγένηται τοῦτο τὸ φάρμακον καὶ	φιλοπόνως	αὐτῷ χρήσηται δι´ ἡμέρας καὶ
[30, 20]	ἔπειτα λύσειεν ἑαυτόν. τοὺς οὖν	φιλοτίμους	καὶ φιλοπόνους μόλις μέν, ὅμως
[30, 40]	ἑαυτῶν ποσὶν ἀπίασι, προσαγορεύσαντες τοὺς	φίλους,	φαιδροί τε καὶ γεγηθότες, ὡς
[30, 10]	γὰρ ἑκάστοτε ὑπ´ αὐτῶν καὶ	φοβεῖσθαι	τοὺς ἀνθρώπους, ὁπότε συμβαίνοι. πρὸς
[30, 40]	πρᾴως χρῶνται καὶ διὰ χρόνου	φοβούμενοι·	ὥσπερ {δὲ} ἄνθρωπος ἐλευθέριος κληθεὶς
[30, 35]	ὁ Νοῦς οἰνοχόος, οὕτως οἰνοχοεῖν,	φοβούμενον	καὶ προσέχοντα μή πῃ τῆς
[30, 30]	ἀπλήστους τε καὶ ἀθλίους ὄντας,	φοβουμένους	μήποτε αὐτοῖς ἐλλίπῃ, πρὸς αὑτοὺς
[30, 10]	καὶ λύπας καὶ ὀργὰς καὶ	φόβους	καὶ φροντίδας καὶ μυρία πάθη
[30, 35]	δὲ Ἀκράτειαν. τοὺς μὲν οὖν	φρονίμους	τὸν ἄρρενα οἰνοχόον ἔχειν, καὶ
[30, 10]	καὶ ὀργὰς καὶ φόβους καὶ	φροντίδας	καὶ μυρία πάθη τοιαῦτα ἔχειν
[30, 40]	ἅ τε ἔγνωσαν. καὶ ταῦτα	φροντίζοντες	καὶ μετὰ νοῦ τῆς ἡδονῆς
[30, 5]	γιγνόμενα. (ἐγὼ μὲν οὖν οὕτω	φρονῶ	καὶ δέχομαι πρᾴως τὴν πεπρωμένην,
[30, 10]	καὶ ἐπὶ τιμωρίᾳ γεγόναμεν, ἐν	φρουρᾷ	δὴ ὄντες ἐν τῷ βίῳ
[30, 15]	τοὺς ἀνθρώπους ἐν τῇδε τῇ	φρουρᾷ	καὶ τῷδε τῷ δεσμωτηρίῳ μένειν
[30, 20]	τ´ ἐστίν, εὐχερῶς ἤδη τὴν	φρουρὰν	φέρει καὶ περιέρχεται παρὰ τοὺς
[30, 30]	ἀκτάς, ἐν οἷς τὰ μὲν	φύεσθαι,	τὰ δὲ νέμεσθαι, τὰ δὲ
[30, 10]	τε καὶ στάσιν τοῦ ἀέρος	φυλάττον,	ἀλλὰ ποτὲ μὲν ψυχρόν τε
[30, 10]	ἑτέρας βραχυτέρας ἐνοικοδομοῖ· καὶ τὰ	φυόμενα	ταῦτα καὶ τὸν καρπὸν τὸν
[30, 15]	πρότερον, ἐνούσας δὲ ἐν τῇ	φύσει	(τῶν σωμάτων. καὶ ταῦτα μὲν
[30, 15]	αὐτὰς παραβάλλοι ταῖς ἐκ τῆς	φύσεως.	ἡ γὰρ πυρός τε καὶ
[30, 30]	ἀλλ´ ἕκαστον κατὰ τὴν αὑτοῦ	φύσιν.	τοὺς μὲν γὰρ ἀσώτους καὶ
[30, 0]	οὐ μέγα ἰσχύειν ἔοικεν ἡ	φύσις	ἐν τοῖς φαύλοις· οἷόν τι
[30, 15]	γὰρ πυρός τε καὶ σιδήρου	φύσις	καὶ πληγῶν δὲ καὶ τῶν
[30, 30]	γεωργίαις τε καὶ θήραις καὶ	φυτείαις,	εἶναι τοσοῦτον ὅσον τοῖς κατακειμένοις
[30, 25]	καὶ γῇ καὶ θαλάττῃ καὶ	φυτοῖς,	ἃ δὴ τοῦ θεῶν πλούτου
[30, 25]	ἀγεννέσι θεῖα καὶ μεγάλα εἰκάσαι.	φῶς	τε γὰρ {παρ´} ἡμῖν παρέχειν
[30, 30]	ἀλέᾳ, τοὺς (μὲν ἐγγὺς τοῦ	φωτὸς	ὄντας, τοὺς δὲ πόρρω. τῇ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 6/12/2007