HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, SOCRATE (II,18 à 47)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 70 formes différentes pour 105 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Par.

[2, 24]   περὶ Κριτίαν κελεύουσι Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον, ἄνδρα πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς

[2, 46]   Θάλητι δὲ Φερεκύδης καὶ Βίαντι Σάλαρος Πριηνεύς· Πιττακῷ Ἀντιμενίδας καὶ Ἀλκαῖος,

[2, 23]   Χῖος καὶ νέον ὄντα εἰς Σάμον σὺν Ἀρχελάῳ ἀποδημῆσαι· καὶ Πυθώδε

[2, 26]   ἀμφοτέρας ἔχειν ὁμοῦ, ὧν ἐστι Σάτυρός τε καὶ Ἱερώνυμος ὁ Ῥόδιος.

[2, 46]   Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες· ἦ σε γὰρ ὄντως καὶ σοφὸν εἶπε

[2, 35]   τὸν εἰπόντα, κακῶς ὁ δεῖνά σε λέγει, καλῶς γάρ, ἔφη, λέγειν

[2, 18]   Πεδήταις· {Α} Τί δὴ σὺ σεμνὴ καὶ φρονεῖς οὕτω μέγα; {Β}

[2, 31]   πλοῦτον δὲ καὶ εὐγένειαν οὐδὲν σεμνὸν ἔχειν, πᾶν δὲ τοὐναντίον κακόν.

[2, 28]   κακὰ πόλλ´ ἀνέχει, κἀν ἡμῖν σεμνοπροσωπεῖς. καίτοι ἐνίοτε πρὸς τοὺς καιροὺς

[2, 24]   διαθέσθαι. Αὐτάρκης τε ἦν καὶ σεμνός. καί ποτε Ἀλκιβιάδου, καθά φησι

[2, 19]   ὅθεν καὶ Τίμωνα ἐν τοῖς Σίλλοις εἰπεῖν· ἐκ δ´ ἄρα τῶν

[2, 46]   καὶ Ἀλκαῖος, Ἀναξαγόρᾳ Σωσίβιος, καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν δὲ διαδεξαμένων αὐτὸν

[2, 42]   τὴν δίκην τῆς ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως. Καὶ οἳ θάνατον αὐτοῦ κατέγνωσαν,

[2, 25]   καὶ Ἀρχελάου τοῦ Μακεδόνος καὶ Σκόπα τοῦ Κρανωνίου καὶ Εὐρυλόχου τοῦ

[2, 28]   {Β. τουτὶ τὸ κακὸν τῶν σκυτοτόμων κατ´ ἐπήρειαν γεγένηται. {Α. οὗτος

[2, 27]   ~Ἦν δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν σκωπτόντων αὐτὸν ὑπερορᾶν. καὶ ἐσεμνύνετο ἐπὶ

[2, 27]   οἳ λανθάνουσιν ἑαυτοὺς δι´ ὧν σκώπτουσιν ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης μὲν οὕτως.

[2, 41]   ἐστιν ὁ λόγος, οὐκ ἄν σοι ἁρμόττοι; ἔφη, οὐ γὰρ καὶ

[2, 34]   μὲν οὐδὲν ἔχω, δίδωμι δέ σοι ἐμαυτόν, ἆρ´ οὖν, εἶπεν, οὐκ

[2, 36]   κενοδοξίαν. πρὸς τὸν εἰπόντα, οὐ σοὶ λοιδορεῖται ὁ δεῖνα; οὐχί, ἔφη·

[2, 34]   οἱ τριάκοντα, ἆρα, ἔφη, μήτι σοι μεταμέλει; ~πρὸς τὸν εἰπόντα, θάνατόν

[2, 28]   καρτερικός γ´ εἶ. πόθεν ἄν σοι χλαῖνα γένοιτο; {Β. τουτὶ τὸ

[2, 36]   τοῦ τρίβωνος εἰς τοὐμφανές, ὁρῶ σου, ἔφη, διὰ τοῦ τρίβωνος τὴν

[2, 35]   μεταμέλει; ~πρὸς τὸν εἰπόντα, θάνατόν σου κατέγνωσαν Ἀθηναῖοι, κἀκείνων, εἶπεν, ἡ

[2, 18]   τὰς περιλαλούσας οὗτός ἐστι, τὰς σοφάς. ~Ἀκούσας δὲ Ἀναξαγόρου κατά τινας,

[2, 27]   οὕτως. ὦ τῆς μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας ἄνθρωπε δικαίως ὡς εὐδαίμων παρ´

[2, 42]   νέμουσι μὴ κρίνειν ἀρετὴν λαοδίκῳ σοφίῃ. ~Ὁ μὲν οὖν ἐξ ἀνθρώπων

[2, 46]   εἶπε θεός, καὶ θεὸς ἡ σοφίη. πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον ἁπλῶς

[2, 30]   ἐριστικοὺς λόγους, ὦ Εὐκλείδη, ἔφη, σοφισταῖς μὲν δυνήσῃ χρῆσθαι, ἀνθρώποις δὲ

[2, 38]   δὲ τὸν λόγον Πολυκράτης ὁ σοφιστής, ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος,

[2, 46]   ἦ σε γὰρ ὄντως καὶ σοφὸν εἶπε θεός, καὶ θεὸς ἡ

[2, 37]   τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτης σοφώτατος. ~ἀφ´ οὗ δὴ καὶ ἐφθονήθη

[2, 20]   φησὶ δ´ αὐτὸν Ἀριστόξενος ὁ Σπινθάρου καὶ χρηματίσασθαι. τιθέντα γοῦν τὸ

[2, 41]   Ἰοῦστος ὁ Τιβεριεὺς ἐν τῷ Στέμματι Πλάτωνα ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ βῆμα

[2, 46]   αὐτοὶ δ´ ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι. Τούτῳ τις, καθά φησιν Ἀριστοτέλης

[2, 22]   οἱ πλείους, πλὴν εἰ μὴ στρατεύεσθαι ἔδει. τὸ δὲ λοιπὸν αὐτόθι

[2, 30]   καὶ εἰς φρόνημα Ἰφικράτην τὸν στρατηγόν, δείξας αὐτῷ τοῦ κουρέως Μειδίου

[2, 24]   καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι τῶν δέκα στρατηγῶν. καὶ ἐνὸν αὐτῷ ἀποδρᾶναι τῆς

[2, 36]   γάρ, ἔφη, λέγειν οὐκ ἔμαθε. ~στρέψαντος δὲ Ἀντισθένους τὸ διερρωγὸς τοῦ

[2, 31]   ὡς εἴη Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης, σὺ δ´ ᾤου, ἔφη, οὕτως ἂν

[2, 35]   τῆς γυναικὸς εἰπούσης, ἀδίκως ἀποθνήσκεις, σὺ δέ, ἔφη, δικαίως ἐβούλου; ὄναρ

[2, 46]   πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον ἁπλῶς σὺ ἐδέξω· αὐτοὶ δ´ ἐξέπιον τοῦτο

[2, 37]   καὶ τροχιλίας ἀκούων συνεχές. ~καὶ σὺ μέν, εἶπε, χηνῶν βοώντων ἀνέχῃ;

[2, 28]   πολλῷ δὲ ματαιόταθ´, ἥκεις καὶ σὺ πρὸς ἡμᾶς. καρτερικός γ´ εἶ.

[2, 18]   Καλλίας Πεδήταις· {Α} Τί δὴ σὺ σεμνὴ καὶ φρονεῖς οὕτω μέγα;

[2, 46]   ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης· καὶ Σύαγρος Ὁμήρῳ ζῶντι, ἀποθανόντι δὲ Ξενοφάνης

[2, 22]   Εὐριπίδην αὐτῷ δόντα τὸ Ἡρακλείτου σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν δὲ

[2, 34]   εἰ μὲν γὰρ εἶεν μέτριοι, συμπεριενεχθεῖεν ἄν· εἰ δὲ φαῦλοι, ἡμῖν

[2, 37]   Ξανθίππῃ χρώμενος τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις συμπεριενεχθήσομαι. Ταῦτα δὴ καὶ τοιαῦτα λέγων

[2, 18]   τῶν δήμων Ἀλωπεκῆθεν. ἐδόκει δὲ συμποιεῖν Εὐριπίδῃ· ὅθεν Μνησίλοχος οὕτω φησί·

[2, 28]   ἠμπίσχετο· καθάπερ ἐν τῷ Πλάτωνος Συμποσίῳ παρ´ Ἀγάθωνα βαδίζων. ~Ἱκανὸς δ´

[2, 31]   κτημάτων, καθὰ καὶ Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν. ἔλεγε δὲ καὶ ἓν

[2, 32]   γυμνασίαν, ὡς καὶ Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν. ἔλεγε δὲ καὶ προσημαίνειν

[2, 23]   καὶ νέον ὄντα εἰς Σάμον σὺν Ἀρχελάῳ ἀποδημῆσαι· καὶ Πυθώδε ἐλθεῖν

[2, 26]   βουληθέντας Ἀθηναίους διὰ τὸ λειπανδρεῖν συναυξῆσαι τὸ πλῆθος, ψηφίσασθαι γαμεῖν μὲν

[2, 37]   ἐν ἀγορᾷ καὶ θοἰμάτιον περιελομένης συνεβούλευον οἱ γνώριμοι χερσὶν ἀμύνασθαι· νὴ

[2, 38]   φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ συνέγραψε δὲ τὸν λόγον Πολυκράτης ὁ

[2, 22]   δὲ λοιπὸν αὐτόθι μένων φιλονεικότερον συνεζήτει τοῖς προσδιαλεγομένοις, οὐχ ὥστε ἀφελέσθαι

[2, 36]   Ξανθίππη λοιδοροῦσα, ἀλλ´ ἔγωγ´, ἔφη, συνείθισμαι, καθαπερεὶ καὶ τροχιλίας ἀκούων συνεχές.

[2, 37]   εὖ Σώκρατες, εὖ Ξανθίππη; ἔλεγε συνεῖναι τραχείᾳ γυναικὶ καθάπερ οἱ ἱππικοὶ

[2, 38]   περὶ Ἀριστοφάνην, ἔπειτα καὶ Μέλητον συνέπεισεν ἀπενέγκασθαι κατ´ αὐτοῦ γραφὴν ἀσεβείας

[2, 47]   καὶ τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν αὐτὸς συνεστήσατο. ἡ μὲν οὖν ἀκολουθία τοῦτον

[2, 25]   ἐγὼ χρείαν οὐκ ἔχω. καὶ συνεχὲς ἐκεῖνα ἀνεφθέγγετο τὰ ἰαμβεῖα· τὰ

[2, 36]   συνείθισμαι, καθαπερεὶ καὶ τροχιλίας ἀκούων συνεχές. ~καὶ σὺ μέν, εἶπε, χηνῶν

[2, 33]   ἠξίου δὲ καὶ τοὺς νέους συνεχὲς κατοπτρίζεσθαι, ἵν´ εἰ μὲν καλοὶ

[2, 32]   οἶδεν ἐκμανθάνειν. ἔτι τε ὠρχεῖτο συνεχές, τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν

[2, 22]   τὸν δὲ φάναι, ἃ μὲν συνῆκα, γενναῖα· οἶμαι δὲ καὶ ἃ

[2, 22]   οἶμαι δὲ καὶ ἃ μὴ συνῆκα· πλὴν Δηλίου γέ τινος δεῖται

[2, 45]   Ἀριστοτέλης μάγον τινὰ ἐλθόντα ἐκ Συρίας εἰς Ἀθήνας τά τε ἄλλα

[2, 23]   μεῖναι νυκτὸς ὅλης ἐφ´ ἑνὸς σχήματος αὐτόν φασι, καὶ ἀριστεύσαντα αὐτόθι

[2, 31]   Ἀλκιβιάδου κατά τινας. καὶ ἐπῄνει σχολὴν ὡς κάλλιστον κτημάτων, καθὰ καὶ

[2, 40]   καὶ ἀντωμόσατο Μέλητος Μελήτου Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς

[2, 45]   αὐτὸς λέγει, καίπερ ἀνατιθεὶς πάντα Σωκράτει. Φησὶ δ´ Ἀριστοτέλης μάγον τινὰ

[2, 28]   τρίβωνι παράγων αὐτὸν φησὶν οὕτως· Σώκρατες ἀνδρῶν βέλτιστ´ ὀλίγων, πολλῷ δὲ

[2, 37]   πυκτευόντων ἕκαστος ὑμῶν λέγῃ, εὖ Σώκρατες, εὖ Ξανθίππη; ἔλεγε συνεῖναι τραχείᾳ

[2, 46]   νυν ἐν Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες· ἦ σε γὰρ ὄντως καὶ

[2, 43]   ἐφυγάδευσαν, Μελήτου δὲ θάνατον κατέγνωσαν. Σωκράτην δὲ χαλκῇ εἰκόνι ἐτίμησαν, ἣν

[2, 26]   ἑτέρας· ὅθεν τοῦτο ποιῆσαι καὶ Σωκράτην. ~Ἦν δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν

[2, 45]   καὶ ἄλλων τινῶν φυσικῶν, ἃ Σωκράτης ἀρνεῖται, περὶ τούτων αὐτὸς λέγει,

[2, 18]   μέγα; {Β} Ἔξεστι γάρ μοι· Σωκράτης γὰρ αἴτιος. Ἀριστοφάνης Νεφέλαις· Εὐριπίδῃ

[2, 45]   καὶ περὶ τῶν φυσικῶν ὁ Σωκράτης διειλέχθαι· ὅπου γε καὶ περὶ

[2, 39]   τῶν ποιητῶν, οὓς ἅπαντας ὁ Σωκράτης διέσυρε. Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν

[2, 47]   τρόπον. Γέγονε δὲ καὶ ἕτερος Σωκράτης, ἱστορικός, περιήγησιν Ἄργους γεγραφώς· καὶ

[2, 40]   Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει

[2, 37]   δὴ τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτης σοφώτατος. ~ἀφ´ οὗ δὴ καὶ

[2, 18]   ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς

[2, 18]   ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ

[2, 18]   δρᾶμα τοῦτ´ Εὐριπίδου, ᾧ καὶ Σωκράτης τὰ φρύγαν´ ὑποτίθησι. καὶ πάλιν,

[2, 47]   τοῖς κυνικοῖς, ἔπειτα περὶ τῶν Σωκρατικῶν, εἶθ´ οὕτω περὶ Πλάτωνος, ἐπεὶ

[2, 20]   Ἰδομενεὺς ἐν τῷ Περὶ τῶν Σωκρατικῶν. καὶ πρῶτος περὶ βίου διελέχθη

[2, 47]   δὲ διαδεξαμένων αὐτὸν τῶν λεγομένων Σωκρατικῶν οἱ κορυφαιότατοι μὲν Πλάτων, Ξενοφῶν,

[2, 18]   φρύγαν´ ὑποτίθησι. καὶ πάλιν, Εὐριπίδας σωκρατογόμφους. καὶ Καλλίας Πεδήταις· {Α} Τί

[2, 43]   Ἡρακλεῶται. οὐ μόνον δ´ ἐπὶ Σωκράτους Ἀθηναῖοι πεπόνθασι τοῦτο, ἀλλὰ καὶ

[2, 44]   φησι προτελευτῆσαι τὸν Εὐριπίδην τοῦ Σωκράτους. Ἐγεννήθη δέ, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος

[2, 39]   τὸν λόγον τὸν Πολυκράτους κατὰ Σωκράτους· ἐν αὐτῷ γάρ, φησί, μνημονεύει

[2, 45]   τά τε ἄλλα καταγνῶναι τοῦ Σωκράτους καὶ δὴ καὶ βίαιον ἔσεσθαι

[2, 39]   γέγονεν ἔτεσιν ἓξ τῆς τοῦ Σωκράτους τελευτῆς ὕστερον. καὶ ἔστιν οὕτως

[2, 38]   γὰρ οὐ φέρων τὸν ὑπὸ Σωκράτους χλευασμὸν πρῶτον μὲν ἐπήλειψεν αὐτῷ

[2, 22]   δεῖται κολυμβητοῦ. Ἐπεμελεῖτο δὲ καὶ σωμασκίας, καὶ ἦν εὐέκτης. ἐστρατεύσατο γοῦν

[2, 32]   τε ὠρχεῖτο συνεχές, τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν ἡγούμενος τὴν τοιαύτην

[2, 34]   ἀποδοκιμάζων τὸν ἐκ τῶν τοιούτων σωρὸν ὡς δόκιμον ἀποδέχοιτο. Αἰσχίνου δὲ

[2, 46]   Πιττακῷ Ἀντιμενίδας καὶ Ἀλκαῖος, Ἀναξαγόρᾳ Σωσίβιος, καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν δὲ

[2, 26]   ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ ἧς γενέσθαι Σωφρονίσκον καὶ Μενέξενον. οἱ δὲ προτέραν

[2, 40]   ἀντωμόσατο Μέλητος Μελήτου Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν

[2, 18]   ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ καὶ

Livre, Par.
[2, 24]	περὶ Κριτίαν κελεύουσι Λέοντα τὸν	Σαλαμίνιον,	ἄνδρα πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς
[2, 46]	Θάλητι δὲ Φερεκύδης καὶ Βίαντι	Σάλαρος	Πριηνεύς· Πιττακῷ Ἀντιμενίδας καὶ Ἀλκαῖος,
[2, 23]	Χῖος καὶ νέον ὄντα εἰς	Σάμον	σὺν Ἀρχελάῳ ἀποδημῆσαι· καὶ Πυθώδε
[2, 26]	ἀμφοτέρας ἔχειν ὁμοῦ, ὧν ἐστι	Σάτυρός	τε καὶ Ἱερώνυμος ὁ Ῥόδιος.
[2, 46]	Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες· ἦ	σε	γὰρ ὄντως καὶ σοφὸν εἶπε
[2, 35]	τὸν εἰπόντα, κακῶς ὁ δεῖνά	σε	λέγει, καλῶς γάρ, ἔφη, λέγειν
[2, 18]	Πεδήταις· {Α} Τί δὴ σὺ	σεμνὴ	καὶ φρονεῖς οὕτω μέγα; {Β}
[2, 31]	πλοῦτον δὲ καὶ εὐγένειαν οὐδὲν	σεμνὸν	ἔχειν, πᾶν δὲ τοὐναντίον κακόν.
[2, 28]	κακὰ πόλλ´ ἀνέχει, κἀν ἡμῖν	σεμνοπροσωπεῖς.	καίτοι ἐνίοτε πρὸς τοὺς καιροὺς
[2, 24]	διαθέσθαι. Αὐτάρκης τε ἦν καὶ	σεμνός.	καί ποτε Ἀλκιβιάδου, καθά φησι
[2, 19]	ὅθεν καὶ Τίμωνα ἐν τοῖς	Σίλλοις	εἰπεῖν· ἐκ δ´ ἄρα τῶν
[2, 46]	καὶ Ἀλκαῖος, Ἀναξαγόρᾳ Σωσίβιος, καὶ	Σιμωνίδῃ	Τιμοκρέων. ~Τῶν δὲ διαδεξαμένων αὐτὸν
[2, 42]	τὴν δίκην τῆς ἐν πρυτανείῳ	σιτήσεως.	Καὶ οἳ θάνατον αὐτοῦ κατέγνωσαν,
[2, 25]	καὶ Ἀρχελάου τοῦ Μακεδόνος καὶ	Σκόπα	τοῦ Κρανωνίου καὶ Εὐρυλόχου τοῦ
[2, 28]	{Β. τουτὶ τὸ κακὸν τῶν	σκυτοτόμων	κατ´ ἐπήρειαν γεγένηται. {Α. οὗτος
[2, 27]	~Ἦν δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν	σκωπτόντων	αὐτὸν ὑπερορᾶν. καὶ ἐσεμνύνετο ἐπὶ
[2, 27]	οἳ λανθάνουσιν ἑαυτοὺς δι´ ὧν	σκώπτουσιν	ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης μὲν οὕτως.
[2, 41]	ἐστιν ὁ λόγος, οὐκ ἄν	σοι	ἁρμόττοι; ἔφη, οὐ γὰρ καὶ
[2, 34]	μὲν οὐδὲν ἔχω, δίδωμι δέ	σοι	ἐμαυτόν, ἆρ´ οὖν, εἶπεν, οὐκ
[2, 36]	κενοδοξίαν. πρὸς τὸν εἰπόντα, οὐ	σοὶ	λοιδορεῖται ὁ δεῖνα; οὐχί, ἔφη·
[2, 34]	οἱ τριάκοντα, ἆρα, ἔφη, μήτι	σοι	μεταμέλει; ~πρὸς τὸν εἰπόντα, θάνατόν
[2, 28]	καρτερικός γ´ εἶ. πόθεν ἄν	σοι	χλαῖνα γένοιτο; {Β. τουτὶ τὸ
[2, 36]	τοῦ τρίβωνος εἰς τοὐμφανές, ὁρῶ	σου,	ἔφη, διὰ τοῦ τρίβωνος τὴν
[2, 35]	μεταμέλει; ~πρὸς τὸν εἰπόντα, θάνατόν	σου	κατέγνωσαν Ἀθηναῖοι, κἀκείνων, εἶπεν, ἡ
[2, 18]	τὰς περιλαλούσας οὗτός ἐστι, τὰς	σοφάς.	~Ἀκούσας δὲ Ἀναξαγόρου κατά τινας,
[2, 27]	οὕτως. ὦ τῆς μεγάλης ἐπιθυμήσας	σοφίας	ἄνθρωπε δικαίως ὡς εὐδαίμων παρ´
[2, 42]	νέμουσι μὴ κρίνειν ἀρετὴν λαοδίκῳ	σοφίῃ.	~Ὁ μὲν οὖν ἐξ ἀνθρώπων
[2, 46]	εἶπε θεός, καὶ θεὸς ἡ	σοφίη.	πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον ἁπλῶς
[2, 30]	ἐριστικοὺς λόγους, ὦ Εὐκλείδη, ἔφη,	σοφισταῖς	μὲν δυνήσῃ χρῆσθαι, ἀνθρώποις δὲ
[2, 38]	δὲ τὸν λόγον Πολυκράτης ὁ	σοφιστής,	ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος,
[2, 46]	ἦ σε γὰρ ὄντως καὶ	σοφὸν	εἶπε θεός, καὶ θεὸς ἡ
[2, 37]	τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτης	σοφώτατος.	~ἀφ´ οὗ δὴ καὶ ἐφθονήθη
[2, 20]	φησὶ δ´ αὐτὸν Ἀριστόξενος ὁ	Σπινθάρου	καὶ χρηματίσασθαι. τιθέντα γοῦν τὸ
[2, 41]	Ἰοῦστος ὁ Τιβεριεὺς ἐν τῷ	Στέμματι	Πλάτωνα ἀναβῆναι ἐπὶ τὸ βῆμα
[2, 46]	αὐτοὶ δ´ ἐξέπιον τοῦτο τεῷ	στόματι.	Τούτῳ τις, καθά φησιν Ἀριστοτέλης
[2, 22]	οἱ πλείους, πλὴν εἰ μὴ	στρατεύεσθαι	ἔδει. τὸ δὲ λοιπὸν αὐτόθι
[2, 30]	καὶ εἰς φρόνημα Ἰφικράτην τὸν	στρατηγόν,	δείξας αὐτῷ τοῦ κουρέως Μειδίου
[2, 24]	καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι τῶν δέκα	στρατηγῶν.	καὶ ἐνὸν αὐτῷ ἀποδρᾶναι τῆς
[2, 36]	γάρ, ἔφη, λέγειν οὐκ ἔμαθε.	~στρέψαντος	δὲ Ἀντισθένους τὸ διερρωγὸς τοῦ
[2, 31]	ὡς εἴη Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης,	σὺ	δ´ ᾤου, ἔφη, οὕτως ἂν
[2, 35]	τῆς γυναικὸς εἰπούσης, ἀδίκως ἀποθνήσκεις,	σὺ	δέ, ἔφη, δικαίως ἐβούλου; ὄναρ
[2, 46]	πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον ἁπλῶς	σὺ	ἐδέξω· αὐτοὶ δ´ ἐξέπιον τοῦτο
[2, 37]	καὶ τροχιλίας ἀκούων συνεχές. ~καὶ	σὺ	μέν, εἶπε, χηνῶν βοώντων ἀνέχῃ;
[2, 28]	πολλῷ δὲ ματαιόταθ´, ἥκεις καὶ	σὺ	πρὸς ἡμᾶς. καρτερικός γ´ εἶ.
[2, 18]	Καλλίας Πεδήταις· {Α} Τί δὴ	σὺ	σεμνὴ καὶ φρονεῖς οὕτω μέγα;
[2, 46]	ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης· καὶ	Σύαγρος	Ὁμήρῳ ζῶντι, ἀποθανόντι δὲ Ξενοφάνης
[2, 22]	Εὐριπίδην αὐτῷ δόντα τὸ Ἡρακλείτου	σύγγραμμα	ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν δὲ
[2, 34]	εἰ μὲν γὰρ εἶεν μέτριοι,	συμπεριενεχθεῖεν	ἄν· εἰ δὲ φαῦλοι, ἡμῖν
[2, 37]	Ξανθίππῃ χρώμενος τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις	συμπεριενεχθήσομαι.	Ταῦτα δὴ καὶ τοιαῦτα λέγων
[2, 18]	τῶν δήμων Ἀλωπεκῆθεν. ἐδόκει δὲ	συμποιεῖν	Εὐριπίδῃ· ὅθεν Μνησίλοχος οὕτω φησί·
[2, 28]	ἠμπίσχετο· καθάπερ ἐν τῷ Πλάτωνος	Συμποσίῳ	παρ´ Ἀγάθωνα βαδίζων. ~Ἱκανὸς δ´
[2, 31]	κτημάτων, καθὰ καὶ Ξενοφῶν ἐν	Συμποσίῳ	φησίν. ἔλεγε δὲ καὶ ἓν
[2, 32]	γυμνασίαν, ὡς καὶ Ξενοφῶν ἐν	Συμποσίῳ	φησίν. ἔλεγε δὲ καὶ προσημαίνειν
[2, 23]	καὶ νέον ὄντα εἰς Σάμον	σὺν	Ἀρχελάῳ ἀποδημῆσαι· καὶ Πυθώδε ἐλθεῖν
[2, 26]	βουληθέντας Ἀθηναίους διὰ τὸ λειπανδρεῖν	συναυξῆσαι	τὸ πλῆθος, ψηφίσασθαι γαμεῖν μὲν
[2, 37]	ἐν ἀγορᾷ καὶ θοἰμάτιον περιελομένης	συνεβούλευον	οἱ γνώριμοι χερσὶν ἀμύνασθαι· νὴ
[2, 38]	φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ	συνέγραψε	δὲ τὸν λόγον Πολυκράτης ὁ
[2, 22]	δὲ λοιπὸν αὐτόθι μένων φιλονεικότερον	συνεζήτει	τοῖς προσδιαλεγομένοις, οὐχ ὥστε ἀφελέσθαι
[2, 36]	Ξανθίππη λοιδοροῦσα, ἀλλ´ ἔγωγ´, ἔφη,	συνείθισμαι,	καθαπερεὶ καὶ τροχιλίας ἀκούων συνεχές.
[2, 37]	εὖ Σώκρατες, εὖ Ξανθίππη; ἔλεγε	συνεῖναι	τραχείᾳ γυναικὶ καθάπερ οἱ ἱππικοὶ
[2, 38]	περὶ Ἀριστοφάνην, ἔπειτα καὶ Μέλητον	συνέπεισεν	ἀπενέγκασθαι κατ´ αὐτοῦ γραφὴν ἀσεβείας
[2, 47]	καὶ τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν αὐτὸς	συνεστήσατο.	ἡ μὲν οὖν ἀκολουθία τοῦτον
[2, 25]	ἐγὼ χρείαν οὐκ ἔχω. καὶ	συνεχὲς	ἐκεῖνα ἀνεφθέγγετο τὰ ἰαμβεῖα· τὰ
[2, 36]	συνείθισμαι, καθαπερεὶ καὶ τροχιλίας ἀκούων	συνεχές.	~καὶ σὺ μέν, εἶπε, χηνῶν
[2, 33]	ἠξίου δὲ καὶ τοὺς νέους	συνεχὲς	κατοπτρίζεσθαι, ἵν´ εἰ μὲν καλοὶ
[2, 32]	οἶδεν ἐκμανθάνειν. ἔτι τε ὠρχεῖτο	συνεχές,	τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν
[2, 22]	τὸν δὲ φάναι, ἃ μὲν	συνῆκα,	γενναῖα· οἶμαι δὲ καὶ ἃ
[2, 22]	οἶμαι δὲ καὶ ἃ μὴ	συνῆκα·	πλὴν Δηλίου γέ τινος δεῖται
[2, 45]	Ἀριστοτέλης μάγον τινὰ ἐλθόντα ἐκ	Συρίας	εἰς Ἀθήνας τά τε ἄλλα
[2, 23]	μεῖναι νυκτὸς ὅλης ἐφ´ ἑνὸς	σχήματος	αὐτόν φασι, καὶ ἀριστεύσαντα αὐτόθι
[2, 31]	Ἀλκιβιάδου κατά τινας. καὶ ἐπῄνει	σχολὴν	ὡς κάλλιστον κτημάτων, καθὰ καὶ
[2, 40]	καὶ ἀντωμόσατο Μέλητος Μελήτου Πιτθεὺς	Σωκράτει	Σωφρονίσκου Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς
[2, 45]	αὐτὸς λέγει, καίπερ ἀνατιθεὶς πάντα	Σωκράτει.	Φησὶ δ´ Ἀριστοτέλης μάγον τινὰ
[2, 28]	τρίβωνι παράγων αὐτὸν φησὶν οὕτως·	Σώκρατες	ἀνδρῶν βέλτιστ´ ὀλίγων, πολλῷ δὲ
[2, 37]	πυκτευόντων ἕκαστος ὑμῶν λέγῃ, εὖ	Σώκρατες,	εὖ Ξανθίππη; ἔλεγε συνεῖναι τραχείᾳ
[2, 46]	νυν ἐν Διὸς ὤν, ὦ	Σώκρατες·	ἦ σε γὰρ ὄντως καὶ
[2, 43]	ἐφυγάδευσαν, Μελήτου δὲ θάνατον κατέγνωσαν.	Σωκράτην	δὲ χαλκῇ εἰκόνι ἐτίμησαν, ἣν
[2, 26]	ἑτέρας· ὅθεν τοῦτο ποιῆσαι καὶ	Σωκράτην.	~Ἦν δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν
[2, 45]	καὶ ἄλλων τινῶν φυσικῶν, ἃ	Σωκράτης	ἀρνεῖται, περὶ τούτων αὐτὸς λέγει,
[2, 18]	μέγα; {Β} Ἔξεστι γάρ μοι·	Σωκράτης	γὰρ αἴτιος. Ἀριστοφάνης Νεφέλαις· Εὐριπίδῃ
[2, 45]	καὶ περὶ τῶν φυσικῶν ὁ	Σωκράτης	διειλέχθαι· ὅπου γε καὶ περὶ
[2, 39]	τῶν ποιητῶν, οὓς ἅπαντας ὁ	Σωκράτης	διέσυρε. Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν
[2, 47]	τρόπον. Γέγονε δὲ καὶ ἕτερος	Σωκράτης,	ἱστορικός, περιήγησιν Ἄργους γεγραφώς· καὶ
[2, 40]	Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ	Σωκράτης,	οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει
[2, 37]	δὴ τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν ἁπάντων	Σωκράτης	σοφώτατος. ~ἀφ´ οὗ δὴ καὶ
[2, 18]		~ΣΩΚΡΑΤΗΣ.	Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς
[2, 18]	~ΣΩΚΡΑΤΗΣ.	Σωκράτης	Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ
[2, 18]	δρᾶμα τοῦτ´ Εὐριπίδου, ᾧ καὶ	Σωκράτης	τὰ φρύγαν´ ὑποτίθησι. καὶ πάλιν,
[2, 47]	τοῖς κυνικοῖς, ἔπειτα περὶ τῶν	Σωκρατικῶν,	εἶθ´ οὕτω περὶ Πλάτωνος, ἐπεὶ
[2, 20]	Ἰδομενεὺς ἐν τῷ Περὶ τῶν	Σωκρατικῶν.	καὶ πρῶτος περὶ βίου διελέχθη
[2, 47]	δὲ διαδεξαμένων αὐτὸν τῶν λεγομένων	Σωκρατικῶν	οἱ κορυφαιότατοι μὲν Πλάτων, Ξενοφῶν,
[2, 18]	φρύγαν´ ὑποτίθησι. καὶ πάλιν, Εὐριπίδας	σωκρατογόμφους.	καὶ Καλλίας Πεδήταις· {Α} Τί
[2, 43]	Ἡρακλεῶται. οὐ μόνον δ´ ἐπὶ	Σωκράτους	Ἀθηναῖοι πεπόνθασι τοῦτο, ἀλλὰ καὶ
[2, 44]	φησι προτελευτῆσαι τὸν Εὐριπίδην τοῦ	Σωκράτους.	Ἐγεννήθη δέ, καθά φησιν Ἀπολλόδωρος
[2, 39]	τὸν λόγον τὸν Πολυκράτους κατὰ	Σωκράτους·	ἐν αὐτῷ γάρ, φησί, μνημονεύει
[2, 45]	τά τε ἄλλα καταγνῶναι τοῦ	Σωκράτους	καὶ δὴ καὶ βίαιον ἔσεσθαι
[2, 39]	γέγονεν ἔτεσιν ἓξ τῆς τοῦ	Σωκράτους	τελευτῆς ὕστερον. καὶ ἔστιν οὕτως
[2, 38]	γὰρ οὐ φέρων τὸν ὑπὸ	Σωκράτους	χλευασμὸν πρῶτον μὲν ἐπήλειψεν αὐτῷ
[2, 22]	δεῖται κολυμβητοῦ. Ἐπεμελεῖτο δὲ καὶ	σωμασκίας,	καὶ ἦν εὐέκτης. ἐστρατεύσατο γοῦν
[2, 32]	τε ὠρχεῖτο συνεχές, τῇ τοῦ	σώματος	εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν ἡγούμενος τὴν τοιαύτην
[2, 34]	ἀποδοκιμάζων τὸν ἐκ τῶν τοιούτων	σωρὸν	ὡς δόκιμον ἀποδέχοιτο. Αἰσχίνου δὲ
[2, 46]	Πιττακῷ Ἀντιμενίδας καὶ Ἀλκαῖος, Ἀναξαγόρᾳ	Σωσίβιος,	καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν δὲ
[2, 26]	ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ ἧς γενέσθαι	Σωφρονίσκον	καὶ Μενέξενον. οἱ δὲ προτέραν
[2, 40]	ἀντωμόσατο Μέλητος Μελήτου Πιτθεὺς Σωκράτει	Σωφρονίσκου	Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν
[2, 18]	~ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σωκράτης	Σωφρονίσκου	μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ καὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/04/2006