HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, SOCRATE (II,18 à 47)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 14 formes différentes pour 50 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Par.

[2, 41]   βῆμα καὶ εἰπεῖν, νεώτατος ὤν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἐπὶ τὸ

[2, 44]   λέγων, ἐκάνετ´ ἐκάνετε τὰν πάνσοφον, ὦ Δαναοί, τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν ἀηδόνα

[2, 30]   ἐσπουδακότα περὶ τοὺς ἐριστικοὺς λόγους, ὦ Εὐκλείδη, ἔφη, σοφισταῖς μὲν δυνήσῃ

[2, 40]   ἔφη, καλὸς μὲν ὁ λόγος, ὦ Λυσία, οὐ μὴν ἁρμόττων γ´

[2, 46]   πῖνέ νυν ἐν Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες· ἦ σε γὰρ ὄντως

[2, 27]   ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης μὲν οὕτως. ὦ τῆς μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας ἄνθρωπε

[2, 18]   ἐστὶ καινὸν δρᾶμα τοῦτ´ Εὐριπίδου, ᾧ καὶ Σωκράτης τὰ φρύγαν´ ὑποτίθησι.

[2, 37]   τοῦ δὲ εἰπόντος, ἀλλά μοι ᾠὰ καὶ νεοττοὺς τίκτουσι, κἀμοί, φησί,

[2, 44]   ἀηδόνα μουσᾶν. καὶ τάδε μὲν ὧδε. Φιλόχορος δέ φησι προτελευτῆσαι τὸν

[2, 30]   ἀνθρώποις δὲ οὐδαμῶς. ἄχρηστον γὰρ ᾤετο εἶναι τὴν περὶ ταῦτα γλισχρολογίαν,

[2, 41]   τὸ βῆμα καὶ εἰπεῖν, νεώτατος ὤν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἐπὶ

[2, 46]   οὕτω· πῖνέ νυν ἐν Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες· ἦ σε γὰρ

[2, 26]   δὲ καὶ ἀμφοτέρας ἔχειν ὁμοῦ, ὧν ἐστι Σάτυρός τε καὶ Ἱερώνυμος

[2, 27]   λαβεῖν, οἳ λανθάνουσιν ἑαυτοὺς δι´ ὧν σκώπτουσιν ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης μὲν

[2, 31]   Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης, σὺ δ´ ᾤου, ἔφη, οὕτως ἂν γενναῖον ἐκ

[2, 32]   ἐωνημένους ἀπογινώσκειν ἔλεγεν εἰς τὰς ὥρας ἐλθεῖν. καί ποτε ἐρωτηθείς, τίς

[2, 32]   μὴ οἶδεν ἐκμανθάνειν. ἔτι τε ὠρχεῖτο συνεχές, τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ

[2, 19]   κατά τινας, ἀλλὰ καὶ Δάμωνος, ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, μετὰ τὴν

[2, 38]   τοὺς μέγα φρονοῦντας ἐφ´ ἑαυτοῖς ὡς ἀνοήτους, καθάπερ ἀμέλει καὶ Ἄνυτον,

[2, 24]   δὲ καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ δημοκρατικός, ὡς δῆλον ἔκ τε τοῦ μὴ

[2, 34]   τὸν ἐκ τῶν τοιούτων σωρὸν ὡς δόκιμον ἀποδέχοιτο. Αἰσχίνου δὲ εἰπόντος,

[2, 31]   κακόν. εἰπόντος γοῦν τινος αὐτῷ ὡς εἴη Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης, σὺ

[2, 37]   οἱ ἱππικοὶ θυμοειδέσιν ἵπποις. ἀλλ´ ὡς ἐκεῖνοι, φησί, τούτων κρατήσαντες ῥᾳδίως

[2, 27]   μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας ἄνθρωπε δικαίως ὡς εὐδαίμων παρ´ Ἀθηναίοις καὶ τοῖς

[2, 30]   ὄρνιν ἢ ταώ. Ἔλεγε δὲ ὡς θαῦμα τὸ μὲν ἕκαστον εἰπεῖν

[2, 38]   ἀνοήτους, καθάπερ ἀμέλει καὶ Ἄνυτον, ὡς καὶ ἐν τῷ Πλάτωνός ἐστι

[2, 32]   λυσιτελεῖν ἡγούμενος τὴν τοιαύτην γυμνασίαν, ὡς καὶ Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν.

[2, 30]   εἶναι τὴν περὶ ταῦτα γλισχρολογίαν, ὡς καὶ Πλάτων ἐν Εὐθυδήμῳ φησίν.

[2, 18]   υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας, ὡς καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ φησίν,

[2, 31]   κατά τινας. καὶ ἐπῄνει σχολὴν ὡς κάλλιστον κτημάτων, καθὰ καὶ Ξενοφῶν

[2, 43]   καθά φησιν Ἡρακλείδης, πεντήκοντα δραχμαῖς ὡς μαινόμενον ἐζημίωσαν, καὶ Τυρταῖον παρακόπτειν

[2, 33]   ὁμοιότατος ἔσται, αὑτῶν δ´ ἀμελεῖν, ὡς μὴ ὁμοίους τῷ λίθῳ φαίνεσθαι.

[2, 36]   ὕδωρ ποιήσει; πρὸς Ἀλκιβιάδην εἰπόντα ὡς οὐκ ἀνεκτὴ ἡ Ξανθίππη λοιδοροῦσα,

[2, 46]   Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος, ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης· καὶ Σύαγρος

[2, 20]   Ξενοφῶν καὶ Ἀριστοφάνης αὐτὸν κωμῳδεῖ ὡς τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιοῦντα.

[2, 23]   φησίν· ἀλλὰ καὶ εἰς Ἰσθμόν, ὡς Φαβωρῖνος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν

[2, 29]   τὸν υἱὸν τῇ μητρὶ ἀγριαινόμενον, ὥς που καὶ Ξενοφῶν εἴρηκε. καὶ

[2, 38]   ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος, ὥς τινες· προητοίμασε δὲ πάντα Λύκων

[2, 19]   καὶ ἐν τοῖς ῥητορικοῖς δεινός, ὥς φησι καὶ Ἰδομενεύς· ἀλλὰ καὶ

[2, 20]   αὐτὸν ἐκώλυσαν τέχνας ~διδάσκειν λόγων, ὥς φησι Ξενοφῶν καὶ Ἀριστοφάνης αὐτὸν

[2, 29]   ἀπέστησε διὰ τὸ ἀπείρως ἔχειν, ὥς φησι Ξενοφῶν· Χαρμίδην δὲ τοὐναντίον

[2, 20]   κρείττω ποιοῦντα. καὶ γὰρ πρῶτος, ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ,

[2, 38]   εἶπε δὲ τὴν δίκην Πολύευκτος, ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ

[2, 38]   τὸν λόγον Πολυκράτης ὁ σοφιστής, ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος, ὥς

[2, 29]   ἦν, καὶ προτρέψαι καὶ ἀποτρέψαι. ὥσπερ τὸν Θεαίτητον περὶ ἐπιστήμης διαλεχθεὶς

[2, 24]   ἄνδρα πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς ὥστε ἀπολέσθαι· ἀλλὰ καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι

[2, 22]   φιλονεικότερον συνεζήτει τοῖς προσδιαλεγομένοις, οὐχ ὥστε ἀφελέσθαι τὴν δόξαν αὐτούς, ἀλλ´

[2, 43]   ἦν· Ἀθηναῖοι δ´ εὐθὺς μετέγνωσαν, ὥστε κλεῖσαι καὶ παλαίστρας καὶ γυμνάσια.

[2, 25]   τε ἦν τὴν δίαιταν οὕτως ὥστε πολλάκις Ἀθήνησι λοιμῶν γενομένων μόνος

[2, 22]   ἀφελέσθαι τὴν δόξαν αὐτούς, ἀλλ´ ὥστε τὸ ἀληθὲς ἐκμαθεῖν πειρᾶσθαι. φασὶ

Livre, Par.
[2, 41]	βῆμα καὶ εἰπεῖν, νεώτατος ὤν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἐπὶ τὸ
[2, 44]	λέγων, ἐκάνετ´ ἐκάνετε τὰν πάνσοφον,	ὦ	Δαναοί, τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν ἀηδόνα
[2, 30]	ἐσπουδακότα περὶ τοὺς ἐριστικοὺς λόγους,	ὦ	Εὐκλείδη, ἔφη, σοφισταῖς μὲν δυνήσῃ
[2, 40]	ἔφη, καλὸς μὲν ὁ λόγος,	ὦ	Λυσία, οὐ μὴν ἁρμόττων γ´
[2, 46]	πῖνέ νυν ἐν Διὸς ὤν,	ὦ	Σώκρατες· ἦ σε γὰρ ὄντως
[2, 27]	ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης μὲν οὕτως.	ὦ	τῆς μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας ἄνθρωπε
[2, 18]	ἐστὶ καινὸν δρᾶμα τοῦτ´ Εὐριπίδου,	ᾧ	καὶ Σωκράτης τὰ φρύγαν´ ὑποτίθησι.
[2, 37]	τοῦ δὲ εἰπόντος, ἀλλά μοι	ᾠὰ	καὶ νεοττοὺς τίκτουσι, κἀμοί, φησί,
[2, 44]	ἀηδόνα μουσᾶν. καὶ τάδε μὲν	ὧδε.	Φιλόχορος δέ φησι προτελευτῆσαι τὸν
[2, 30]	ἀνθρώποις δὲ οὐδαμῶς. ἄχρηστον γὰρ	ᾤετο	εἶναι τὴν περὶ ταῦτα γλισχρολογίαν,
[2, 41]	τὸ βῆμα καὶ εἰπεῖν, νεώτατος	ὤν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ἐπὶ
[2, 46]	οὕτω· πῖνέ νυν ἐν Διὸς	ὤν,	ὦ Σώκρατες· ἦ σε γὰρ
[2, 26]	δὲ καὶ ἀμφοτέρας ἔχειν ὁμοῦ,	ὧν	ἐστι Σάτυρός τε καὶ Ἱερώνυμος
[2, 27]	λαβεῖν, οἳ λανθάνουσιν ἑαυτοὺς δι´	ὧν	σκώπτουσιν ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης μὲν
[2, 31]	Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης, σὺ δ´	ᾤου,	ἔφη, οὕτως ἂν γενναῖον ἐκ
[2, 32]	ἐωνημένους ἀπογινώσκειν ἔλεγεν εἰς τὰς	ὥρας	ἐλθεῖν. καί ποτε ἐρωτηθείς, τίς
[2, 32]	μὴ οἶδεν ἐκμανθάνειν. ἔτι τε	ὠρχεῖτο	συνεχές, τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ
[2, 19]	κατά τινας, ἀλλὰ καὶ Δάμωνος,	ὡς	Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, μετὰ τὴν
[2, 38]	τοὺς μέγα φρονοῦντας ἐφ´ ἑαυτοῖς	ὡς	ἀνοήτους, καθάπερ ἀμέλει καὶ Ἄνυτον,
[2, 24]	δὲ καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ δημοκρατικός,	ὡς	δῆλον ἔκ τε τοῦ μὴ
[2, 34]	τὸν ἐκ τῶν τοιούτων σωρὸν	ὡς	δόκιμον ἀποδέχοιτο. Αἰσχίνου δὲ εἰπόντος,
[2, 31]	κακόν. εἰπόντος γοῦν τινος αὐτῷ	ὡς	εἴη Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης, σὺ
[2, 37]	οἱ ἱππικοὶ θυμοειδέσιν ἵπποις. ἀλλ´	ὡς	ἐκεῖνοι, φησί, τούτων κρατήσαντες ῥᾳδίως
[2, 27]	μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας ἄνθρωπε δικαίως	ὡς	εὐδαίμων παρ´ Ἀθηναίοις καὶ τοῖς
[2, 30]	ὄρνιν ἢ ταώ. Ἔλεγε δὲ	ὡς	θαῦμα τὸ μὲν ἕκαστον εἰπεῖν
[2, 38]	ἀνοήτους, καθάπερ ἀμέλει καὶ Ἄνυτον,	ὡς	καὶ ἐν τῷ Πλάτωνός ἐστι
[2, 32]	λυσιτελεῖν ἡγούμενος τὴν τοιαύτην γυμνασίαν,	ὡς	καὶ Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν.
[2, 30]	εἶναι τὴν περὶ ταῦτα γλισχρολογίαν,	ὡς	καὶ Πλάτων ἐν Εὐθυδήμῳ φησίν.
[2, 18]	υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας,	ὡς	καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ φησίν,
[2, 31]	κατά τινας. καὶ ἐπῄνει σχολὴν	ὡς	κάλλιστον κτημάτων, καθὰ καὶ Ξενοφῶν
[2, 43]	καθά φησιν Ἡρακλείδης, πεντήκοντα δραχμαῖς	ὡς	μαινόμενον ἐζημίωσαν, καὶ Τυρταῖον παρακόπτειν
[2, 33]	ὁμοιότατος ἔσται, αὑτῶν δ´ ἀμελεῖν,	ὡς	μὴ ὁμοίους τῷ λίθῳ φαίνεσθαι.
[2, 36]	ὕδωρ ποιήσει; πρὸς Ἀλκιβιάδην εἰπόντα	ὡς	οὐκ ἀνεκτὴ ἡ Ξανθίππη λοιδοροῦσα,
[2, 46]	Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος,	ὡς	Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης· καὶ Σύαγρος
[2, 20]	Ξενοφῶν καὶ Ἀριστοφάνης αὐτὸν κωμῳδεῖ	ὡς	τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιοῦντα.
[2, 23]	φησίν· ἀλλὰ καὶ εἰς Ἰσθμόν,	ὡς	Φαβωρῖνος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
[2, 29]	τὸν υἱὸν τῇ μητρὶ ἀγριαινόμενον,	ὥς	που καὶ Ξενοφῶν εἴρηκε. καὶ
[2, 38]	ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος,	ὥς	τινες· προητοίμασε δὲ πάντα Λύκων
[2, 19]	καὶ ἐν τοῖς ῥητορικοῖς δεινός,	ὥς	φησι καὶ Ἰδομενεύς· ἀλλὰ καὶ
[2, 20]	αὐτὸν ἐκώλυσαν τέχνας ~διδάσκειν λόγων,	ὥς	φησι Ξενοφῶν καὶ Ἀριστοφάνης αὐτὸν
[2, 29]	ἀπέστησε διὰ τὸ ἀπείρως ἔχειν,	ὥς	φησι Ξενοφῶν· Χαρμίδην δὲ τοὐναντίον
[2, 20]	κρείττω ποιοῦντα. καὶ γὰρ πρῶτος,	ὥς	φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ,
[2, 38]	εἶπε δὲ τὴν δίκην Πολύευκτος,	ὥς	φησι Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ
[2, 38]	τὸν λόγον Πολυκράτης ὁ σοφιστής,	ὥς	φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος, ὥς
[2, 29]	ἦν, καὶ προτρέψαι καὶ ἀποτρέψαι.	ὥσπερ	τὸν Θεαίτητον περὶ ἐπιστήμης διαλεχθεὶς
[2, 24]	ἄνδρα πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς	ὥστε	ἀπολέσθαι· ἀλλὰ καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι
[2, 22]	φιλονεικότερον συνεζήτει τοῖς προσδιαλεγομένοις, οὐχ	ὥστε	ἀφελέσθαι τὴν δόξαν αὐτούς, ἀλλ´
[2, 43]	ἦν· Ἀθηναῖοι δ´ εὐθὺς μετέγνωσαν,	ὥστε	κλεῖσαι καὶ παλαίστρας καὶ γυμνάσια.
[2, 25]	τε ἦν τὴν δίαιταν οὕτως	ὥστε	πολλάκις Ἀθήνησι λοιμῶν γενομένων μόνος
[2, 22]	ἀφελέσθαι τὴν δόξαν αὐτούς, ἀλλ´	ὥστε	τὸ ἀληθὲς ἐκμαθεῖν πειρᾶσθαι. φασὶ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/04/2006