HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, SOCRATE (II,18 à 47)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 33 formes différentes pour 62 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Livre, Par.

[2, 38]   ὁ σοφιστής, ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ Ἄνυτος, ὥς τινες· προητοίμασε δὲ

[2, 41]   δικαστῶν τί χρὴ παθεῖν αὐτὸν ἢ ἀποτῖσαι, πέντε καὶ εἴκοσιν ἔφη

[2, 40]   γὰρ ἦν τὸ πλέον δικανικὸς ἢ ἐμφιλόσοφος. ~εἰπόντος δὲ τοῦ Λυσίου,

[2, 33]   ἐᾶν ἀπολωλέναι. ἐρωτηθεὶς πότερον γήμαι ἢ μή, ἔφη, ὃ ἂν αὐτῶν

[2, 30]   πόλει περιποιεῖν καθάπερ φασιανὸν ὄρνιν ἢ ταώ. Ἔλεγε δὲ ὡς θαῦμα

[2, 46]   ἐν Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες· ἦ σε γὰρ ὄντως καὶ σοφὸν

[2, 42]   Αἰσώπειον οὐ πάνυ ἐπιτετευγμένως, οὗ ἡ ἀρχή· Αἴσωπός ποτ´ ἔλεξε Κορίνθιον

[2, 42]   παιᾶνα κατά τινας ἐποίησεν, οὗ ἡ ἀρχή· Δήλι´ Ἄπολλον χαῖρε, καὶ

[2, 40]   ὕστερον. καὶ ἔστιν οὕτως ἔχον. ~Ἡ δ´ ἀντωμοσία τῆς δίκης τοῦτον

[2, 47]   τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν αὐτὸς συνεστήσατο. ἡ μὲν οὖν ἀκολουθία τοῦτον ἐχέτω

[2, 36]   Ἀλκιβιάδην εἰπόντα ὡς οὐκ ἀνεκτὴ ἡ Ξανθίππη λοιδοροῦσα, ἀλλ´ ἔγωγ´, ἔφη,

[2, 40]   Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων,

[2, 46]   σοφὸν εἶπε θεός, καὶ θεὸς ἡ σοφίη. πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον

[2, 35]   σου κατέγνωσαν Ἀθηναῖοι, κἀκείνων, εἶπεν, ἡ φύσις. οἱ δὲ τοῦτ´ Ἀναξαγόραν

[2, 25]   ἰαμβεῖα· τὰ δ´ ἀργυρώματ´ ἐστὶν ἥ τε πορφύρα εἰς τοὺς τραγῳδοὺς

[2, 32]   τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν ἡγούμενος τὴν τοιαύτην γυμνασίαν, ὡς καὶ

[2, 32]   ἀπειργάσατο. ~Ἀλλὰ καὶ λυρίζειν ἐμάνθανεν ἤδη γηραιός, μηδὲν λέγων ἄτοπον εἶναι

[2, 27]   τε οὐδένα εἰσεπράξατο. καὶ ἔλεγεν ἥδιστα ἐσθίων ἥκιστα ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ

[2, 27]   ἐσθίων ἥκιστα ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ ἥδιστα πίνων ἥκιστα τὸ μὴ παρὸν

[2, 21]   μηδὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς, τὰ ἠθικὰ φιλοσοφεῖν ἐπί τε τῶν ἐργαστηρίων

[2, 45]   Ξενοφῶν, καίτοι περὶ μόνων τῶν ἠθικῶν ποιεῖσθαι τοὺς λόγους αὐτὸν εἰπών.

[2, 29]   ἀπήγαγε. καὶ τὸν Λύσιν δὲ ἠθικώτατον ἐποίησε προτρέψας. ἦν γὰρ ἱκανὸς

[2, 28]   βέλτιστ´ ὀλίγων, πολλῷ δὲ ματαιόταθ´, ἥκεις καὶ σὺ πρὸς ἡμᾶς. καρτερικός

[2, 27]   εἰσεπράξατο. καὶ ἔλεγεν ἥδιστα ἐσθίων ἥκιστα ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ ἥδιστα πίνων

[2, 27]   ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ ἥδιστα πίνων ἥκιστα τὸ μὴ παρὸν ποτὸν ἀναμένειν·

[2, 45]   τελευτῆσαι αὐτόν φασιν. ~ἀμφότεροι δ´ ἤκουσαν Ἀναξαγόρου, καὶ οὗτος καὶ Εὐριπίδης,

[2, 28]   ματαιόταθ´, ἥκεις καὶ σὺ πρὸς ἡμᾶς. καρτερικός γ´ εἶ. πόθεν ἄν

[2, 36]   εἰ δ´ οὔ, οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς. πρὸς Ξανθίππην πρότερον μὲν λοιδοροῦσαν,

[2, 21]   φυσικὴν θεωρίαν μηδὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς, τὰ ἠθικὰ φιλοσοφεῖν ἐπί τε

[2, 35]   ὄναρ δόξας τινὰ αὐτῷ λέγειν, ἤματί κεν τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἵκοιο,

[2, 42]   καὶ δεθεὶς μετ´ οὐ πολλὰς ἡμέρας ἔπιε τὸ κώνειον, πολλὰ καλὰ

[2, 34]   συμπεριενεχθεῖεν ἄν· εἰ δὲ φαῦλοι, ἡμῖν αὐτῶν οὐδὲν μελήσει. ἔλεγέ τε

[2, 28]   κἀνυπόδητος κακὰ πόλλ´ ἀνέχει, κἀν ἡμῖν σεμνοπροσωπεῖς. καίτοι ἐνίοτε πρὸς τοὺς

[2, 28]   τοὺς καιροὺς ἁρμοττόμενος καὶ λαμπρὰ ἠμπίσχετο· καθάπερ ἐν τῷ Πλάτωνος Συμποσίῳ

[2, 46]   τελευτὴν αὐτῷ. ~Ἔστι δὲ καὶ ἡμῶν εἰς αὐτὸν οὕτω· πῖνέ νυν

[2, 37]   ἀμύνασθαι· νὴ Δί´, εἶπεν, ἵν´ ἡμῶν πυκτευόντων ἕκαστος ὑμῶν λέγῃ, εὖ

[2, 43]   ~Ὁ μὲν οὖν ἐξ ἀνθρώπων ἦν· Ἀθηναῖοι δ´ εὐθὺς μετέγνωσαν, ὥστε

[2, 29]   Λύσιν δὲ ἠθικώτατον ἐποίησε προτρέψας. ἦν γὰρ ἱκανὸς ἀπὸ τῶν πραγμάτων

[2, 19]   ἀποφήνας, μυκτὴρ ῥητορόμυκτος, ὑπαττικὸς εἰρωνευτής. ἦν γὰρ καὶ ἐν τοῖς ῥητορικοῖς

[2, 27]   ὅθεν τοῦτο ποιῆσαι καὶ Σωκράτην. ~Ἦν δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν σκωπτόντων

[2, 24]   ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἀπομνημευμάτων. ~Ἦν δὲ καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ δημοκρατικός,

[2, 22]   Ἐπεμελεῖτο δὲ καὶ σωμασκίας, καὶ ἦν εὐέκτης. ἐστρατεύσατο γοῦν εἰς Ἀμφίπολιν·

[2, 29]   Ἀγάθωνα βαδίζων. ~Ἱκανὸς δ´ ἀμφότερα ἦν, καὶ προτρέψαι καὶ ἀποτρέψαι. ὥσπερ

[2, 24]   ἐκείνους δεδεμένον διαθέσθαι. Αὐτάρκης τε ἦν καὶ σεμνός. καί ποτε Ἀλκιβιάδου,

[2, 25]   ἐμαυτῷ ~ὑποδήματα ποιησαίμην, καταγέλαστος ἂν ἦν λαβών. πολλάκις δ´ ἀφορῶν εἰς

[2, 25]   παρ´ αὐτοὺς ἀπελθών. εὔτακτός τε ἦν τὴν δίαιταν οὕτως ὥστε πολλάκις

[2, 40]   ἁρμόττων γ´ ἐμοί. δηλαδὴ γὰρ ἦν τὸ πλέον δικανικὸς ἢ ἐμφιλόσοφος.

[2, 18]   ~ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν ἦν υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας,

[2, 43]   Σωκράτην δὲ χαλκῇ εἰκόνι ἐτίμησαν, ἣν ἔθεσαν ἐν τῷ Πομπείῳ, Λυσίππου

[2, 26]   τὴν Ἀριστείδου τοῦ δικαίου θυγατέρα, ἣν καὶ ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ ἧς

[2, 21]   ἀνεξικάκως. ὅθεν καὶ λακτισθέντα, ἐπειδὴ ἠνέσχετο, τινὸς θαυμάσαντος, εἰπεῖν, εἰ δέ

[2, 33]   μὴ ὁμοίους τῷ λίθῳ φαίνεσθαι. ἠξίου δὲ καὶ τοὺς νέους συνεχὲς

[2, 30]   Καλλίου πτερυξαμένους. καὶ αὐτὸν Γλαυκωνίδης ἠξίου τῇ πόλει περιποιεῖν καθάπερ φασιανὸν

[2, 43]   καὶ γὰρ Ὅμηρον καθά φησιν Ἡρακλείδης, πεντήκοντα δραχμαῖς ὡς μαινόμενον ἐζημίωσαν,

[2, 22]   δ´ Εὐριπίδην αὐτῷ δόντα τὸ Ἡρακλείτου σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν

[2, 43]   Ἄνυτόν τε ἐπιδημήσαντα αὐθημερὸν ἐξεκήρυξαν Ἡρακλεῶται. οὐ μόνον δ´ ἐπὶ Σωκράτους

[2, 23]   καὶ πάντων φευγόντων Ἀθηναίων αὐτὸς ἠρέμα ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ καὶ τηρῶν

[2, 26]   ἀγαγέσθαι· προτέραν μὲν Ξανθίππην, ἐξ ἧς αὐτῷ γενέσθαι Λαμπροκλέα· δευτέραν δὲ

[2, 26]   ἣν καὶ ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ ἧς γενέσθαι Σωφρονίσκον καὶ Μενέξενον. οἱ

[2, 46]   Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος· καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδῳ ζῶντι, τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος

[2, 23]   Ἀθηναίων αὐτὸς ἠρέμα ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ καὶ τηρῶν ἀμύνασθαι εἴ τις

[2, 20]   Ἀριστοφάνης αὐτὸν κωμῳδεῖ ὡς τὸν ἥττω λόγον κρείττω ποιοῦντα. καὶ γὰρ

Livre, Par.
[2, 38]	ὁ σοφιστής, ὥς φησιν Ἕρμιππος,	ἢ	Ἄνυτος, ὥς τινες· προητοίμασε δὲ
[2, 41]	δικαστῶν τί χρὴ παθεῖν αὐτὸν	ἢ	ἀποτῖσαι, πέντε καὶ εἴκοσιν ἔφη
[2, 40]	γὰρ ἦν τὸ πλέον δικανικὸς	ἢ	ἐμφιλόσοφος. ~εἰπόντος δὲ τοῦ Λυσίου,
[2, 33]	ἐᾶν ἀπολωλέναι. ἐρωτηθεὶς πότερον γήμαι	ἢ	μή, ἔφη, ὃ ἂν αὐτῶν
[2, 30]	πόλει περιποιεῖν καθάπερ φασιανὸν ὄρνιν	ἢ	ταώ. Ἔλεγε δὲ ὡς θαῦμα
[2, 46]	ἐν Διὸς ὤν, ὦ Σώκρατες·	ἦ	σε γὰρ ὄντως καὶ σοφὸν
[2, 42]	Αἰσώπειον οὐ πάνυ ἐπιτετευγμένως, οὗ	ἡ	ἀρχή· Αἴσωπός ποτ´ ἔλεξε Κορίνθιον
[2, 42]	παιᾶνα κατά τινας ἐποίησεν, οὗ	ἡ	ἀρχή· Δήλι´ Ἄπολλον χαῖρε, καὶ
[2, 40]	ὕστερον. καὶ ἔστιν οὕτως ἔχον.	~Ἡ	δ´ ἀντωμοσία τῆς δίκης τοῦτον
[2, 47]	τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν αὐτὸς συνεστήσατο.	ἡ	μὲν οὖν ἀκολουθία τοῦτον ἐχέτω
[2, 36]	Ἀλκιβιάδην εἰπόντα ὡς οὐκ ἀνεκτὴ	ἡ	Ξανθίππη λοιδοροῦσα, ἀλλ´ ἔγωγ´, ἔφη,
[2, 40]	Ἀλωπεκῆθεν· ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν	ἡ	πόλις νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων,
[2, 46]	σοφὸν εἶπε θεός, καὶ θεὸς	ἡ	σοφίη. πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον
[2, 35]	σου κατέγνωσαν Ἀθηναῖοι, κἀκείνων, εἶπεν,	ἡ	φύσις. οἱ δὲ τοῦτ´ Ἀναξαγόραν
[2, 25]	ἰαμβεῖα· τὰ δ´ ἀργυρώματ´ ἐστὶν	ἥ	τε πορφύρα εἰς τοὺς τραγῳδοὺς
[2, 32]	τῇ τοῦ σώματος εὐεξίᾳ λυσιτελεῖν	ἡγούμενος	τὴν τοιαύτην γυμνασίαν, ὡς καὶ
[2, 32]	ἀπειργάσατο. ~Ἀλλὰ καὶ λυρίζειν ἐμάνθανεν	ἤδη	γηραιός, μηδὲν λέγων ἄτοπον εἶναι
[2, 27]	τε οὐδένα εἰσεπράξατο. καὶ ἔλεγεν	ἥδιστα	ἐσθίων ἥκιστα ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ
[2, 27]	ἐσθίων ἥκιστα ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ	ἥδιστα	πίνων ἥκιστα τὸ μὴ παρὸν
[2, 21]	μηδὲν εἶναι πρὸς ἡμᾶς, τὰ	ἠθικὰ	φιλοσοφεῖν ἐπί τε τῶν ἐργαστηρίων
[2, 45]	Ξενοφῶν, καίτοι περὶ μόνων τῶν	ἠθικῶν	ποιεῖσθαι τοὺς λόγους αὐτὸν εἰπών.
[2, 29]	ἀπήγαγε. καὶ τὸν Λύσιν δὲ	ἠθικώτατον	ἐποίησε προτρέψας. ἦν γὰρ ἱκανὸς
[2, 28]	βέλτιστ´ ὀλίγων, πολλῷ δὲ ματαιόταθ´,	ἥκεις	καὶ σὺ πρὸς ἡμᾶς. καρτερικός
[2, 27]	εἰσεπράξατο. καὶ ἔλεγεν ἥδιστα ἐσθίων	ἥκιστα	ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ ἥδιστα πίνων
[2, 27]	ὄψου προσδεῖσθαι· καὶ ἥδιστα πίνων	ἥκιστα	τὸ μὴ παρὸν ποτὸν ἀναμένειν·
[2, 45]	τελευτῆσαι αὐτόν φασιν. ~ἀμφότεροι δ´	ἤκουσαν	Ἀναξαγόρου, καὶ οὗτος καὶ Εὐριπίδης,
[2, 28]	ματαιόταθ´, ἥκεις καὶ σὺ πρὸς	ἡμᾶς.	καρτερικός γ´ εἶ. πόθεν ἄν
[2, 36]	εἰ δ´ οὔ, οὐδὲν πρὸς	ἡμᾶς.	πρὸς Ξανθίππην πρότερον μὲν λοιδοροῦσαν,
[2, 21]	φυσικὴν θεωρίαν μηδὲν εἶναι πρὸς	ἡμᾶς,	τὰ ἠθικὰ φιλοσοφεῖν ἐπί τε
[2, 35]	ὄναρ δόξας τινὰ αὐτῷ λέγειν,	ἤματί	κεν τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἵκοιο,
[2, 42]	καὶ δεθεὶς μετ´ οὐ πολλὰς	ἡμέρας	ἔπιε τὸ κώνειον, πολλὰ καλὰ
[2, 34]	συμπεριενεχθεῖεν ἄν· εἰ δὲ φαῦλοι,	ἡμῖν	αὐτῶν οὐδὲν μελήσει. ἔλεγέ τε
[2, 28]	κἀνυπόδητος κακὰ πόλλ´ ἀνέχει, κἀν	ἡμῖν	σεμνοπροσωπεῖς. καίτοι ἐνίοτε πρὸς τοὺς
[2, 28]	τοὺς καιροὺς ἁρμοττόμενος καὶ λαμπρὰ	ἠμπίσχετο·	καθάπερ ἐν τῷ Πλάτωνος Συμποσίῳ
[2, 46]	τελευτὴν αὐτῷ. ~Ἔστι δὲ καὶ	ἡμῶν	εἰς αὐτὸν οὕτω· πῖνέ νυν
[2, 37]	ἀμύνασθαι· νὴ Δί´, εἶπεν, ἵν´	ἡμῶν	πυκτευόντων ἕκαστος ὑμῶν λέγῃ, εὖ
[2, 43]	~Ὁ μὲν οὖν ἐξ ἀνθρώπων	ἦν·	Ἀθηναῖοι δ´ εὐθὺς μετέγνωσαν, ὥστε
[2, 29]	Λύσιν δὲ ἠθικώτατον ἐποίησε προτρέψας.	ἦν	γὰρ ἱκανὸς ἀπὸ τῶν πραγμάτων
[2, 19]	ἀποφήνας, μυκτὴρ ῥητορόμυκτος, ὑπαττικὸς εἰρωνευτής.	ἦν	γὰρ καὶ ἐν τοῖς ῥητορικοῖς
[2, 27]	ὅθεν τοῦτο ποιῆσαι καὶ Σωκράτην.	~Ἦν	δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν σκωπτόντων
[2, 24]	ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Ἀπομνημευμάτων.	~Ἦν	δὲ καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ δημοκρατικός,
[2, 22]	Ἐπεμελεῖτο δὲ καὶ σωμασκίας, καὶ	ἦν	εὐέκτης. ἐστρατεύσατο γοῦν εἰς Ἀμφίπολιν·
[2, 29]	Ἀγάθωνα βαδίζων. ~Ἱκανὸς δ´ ἀμφότερα	ἦν,	καὶ προτρέψαι καὶ ἀποτρέψαι. ὥσπερ
[2, 24]	ἐκείνους δεδεμένον διαθέσθαι. Αὐτάρκης τε	ἦν	καὶ σεμνός. καί ποτε Ἀλκιβιάδου,
[2, 25]	ἐμαυτῷ ~ὑποδήματα ποιησαίμην, καταγέλαστος ἂν	ἦν	λαβών. πολλάκις δ´ ἀφορῶν εἰς
[2, 25]	παρ´ αὐτοὺς ἀπελθών. εὔτακτός τε	ἦν	τὴν δίαιταν οὕτως ὥστε πολλάκις
[2, 40]	ἁρμόττων γ´ ἐμοί. δηλαδὴ γὰρ	ἦν	τὸ πλέον δικανικὸς ἢ ἐμφιλόσοφος.
[2, 18]	~ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Σωκράτης Σωφρονίσκου μὲν	ἦν	υἱὸς λιθουργοῦ καὶ Φαιναρέτης μαίας,
[2, 43]	Σωκράτην δὲ χαλκῇ εἰκόνι ἐτίμησαν,	ἣν	ἔθεσαν ἐν τῷ Πομπείῳ, Λυσίππου
[2, 26]	τὴν Ἀριστείδου τοῦ δικαίου θυγατέρα,	ἣν	καὶ ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ ἧς
[2, 21]	ἀνεξικάκως. ὅθεν καὶ λακτισθέντα, ἐπειδὴ	ἠνέσχετο,	τινὸς θαυμάσαντος, εἰπεῖν, εἰ δέ
[2, 33]	μὴ ὁμοίους τῷ λίθῳ φαίνεσθαι.	ἠξίου	δὲ καὶ τοὺς νέους συνεχὲς
[2, 30]	Καλλίου πτερυξαμένους. καὶ αὐτὸν Γλαυκωνίδης	ἠξίου	τῇ πόλει περιποιεῖν καθάπερ φασιανὸν
[2, 43]	καὶ γὰρ Ὅμηρον καθά φησιν	Ἡρακλείδης,	πεντήκοντα δραχμαῖς ὡς μαινόμενον ἐζημίωσαν,
[2, 22]	δ´ Εὐριπίδην αὐτῷ δόντα τὸ	Ἡρακλείτου	σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν
[2, 43]	Ἄνυτόν τε ἐπιδημήσαντα αὐθημερὸν ἐξεκήρυξαν	Ἡρακλεῶται.	οὐ μόνον δ´ ἐπὶ Σωκράτους
[2, 23]	καὶ πάντων φευγόντων Ἀθηναίων αὐτὸς	ἠρέμα	ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ καὶ τηρῶν
[2, 26]	ἀγαγέσθαι· προτέραν μὲν Ξανθίππην, ἐξ	ἧς	αὐτῷ γενέσθαι Λαμπροκλέα· δευτέραν δὲ
[2, 26]	ἣν καὶ ἄπροικον λαβεῖν, ἐξ	ἧς	γενέσθαι Σωφρονίσκον καὶ Μενέξενον. οἱ
[2, 46]	Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος· καὶ Κέρκωψ	Ἡσιόδῳ	ζῶντι, τελευτήσαντι δὲ ὁ προειρημένος
[2, 23]	Ἀθηναίων αὐτὸς ἠρέμα ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος	ἡσυχῇ	καὶ τηρῶν ἀμύνασθαι εἴ τις
[2, 20]	Ἀριστοφάνης αὐτὸν κωμῳδεῖ ὡς τὸν	ἥττω	λόγον κρείττω ποιοῦντα. καὶ γὰρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 28/04/2006