Livre, Par. |
[2, 45] |
ἐκ
Συρίας
εἰς
Ἀθήνας
τά
|
τε |
ἄλλα
καταγνῶναι
τοῦ
Σωκράτους
καὶ |
[2, 19] |
αὐτὸν
καὶ
ἐργάσασθαι
λίθους·
εἶναί
|
τε
|
αὐτοῦ
καὶ
τὰς
ἐν
ἀκροπόλει |
[2, 35] |
ἔφη,
εἰς
τρίτην
ἀποθανοῦμαι.
μέλλοντί
|
τε
|
αὐτῷ
τὸ
κώνειον
πίεσθαι
Ἀπολλόδωρος |
[2, 21] |
κονδυλίζεσθαι
καὶ
παρατίλλεσθαι,
τὸ
πλέον
|
τε |
γελᾶσθαι
καταφρονούμενον·
καὶ
πάντα
ταῦτα |
[2, 32] |
τὸ
μηδὲν
ἄγαν,
εἶπεν.
ἔφασκέ
|
τε |
δεῖν
γεωμετρεῖν
μέχρι
ἄν
τις |
[2, 43] |
Πομπείῳ,
Λυσίππου
ταύτην
ἐργασαμένου.
Ἄνυτόν
|
τε |
ἐπιδημήσαντα
αὐθημερὸν
ἐξεκήρυξαν
Ἡρακλεῶται.
οὐ |
[2, 32] |
δαιμόνιον
τὰ
μέλλοντα
αὐτῷ·
τό
|
τε |
εὖ
ἄρχεσθαι
μικρὸν
μὲν
μὴ |
[2, 24] |
λόγους
ἐκείνους
δεδεμένον
διαθέσθαι.
Αὐτάρκης
|
τε |
ἦν
καὶ
σεμνός.
καί
ποτε |
[2, 25] |
μήτε
παρ´
αὐτοὺς
ἀπελθών.
εὔτακτός
|
τε |
ἦν
τὴν
δίαιταν
οὕτως
ὥστε |
[2, 33] |
ἂν
αὐτῶν
ποιήσῃς,
μεταγνώσῃ.
ἔλεγέ
|
τε |
θαυμάζειν
τῶν
τὰς
λιθίνας
εἰκόνας |
[2, 26] |
ἔχειν
ὁμοῦ,
ὧν
ἐστι
Σάτυρός
|
τε |
καὶ
Ἱερώνυμος
ὁ
Ῥόδιος.
φασὶ |
[2, 24] |
τῆς
εἱρκτῆς
μὴ
ἐθελῆσαι·
τοῖς
|
τε |
κλαίουσιν
αὐτὸν
ἐπιπλῆξαι
καὶ
τοὺς |
[2, 31] |
Πλάτων
ἐν
Εὐθυδήμῳ
φησίν.
~Χαρμίδου
|
τε |
οἰκέτας
αὐτῷ
διδόντος,
ἵν´
ἀπ´ |
[2, 27] |
ἐσεμνύνετο
ἐπὶ
τῇ
εὐτελείᾳ,
μισθόν
|
τε |
οὐδένα
εἰσεπράξατο.
καὶ
ἔλεγεν
ἥδιστα |
[2, 25] |
τὰ
δ´
ἀργυρώματ´
ἐστὶν
ἥ
|
τε |
πορφύρα
εἰς
τοὺς
τραγῳδοὺς
χρήσιμ´, |
[2, 32] |
πλὴν
αὐτὸ
τοῦτο
{εἰδέναι}
τούς
|
τε |
τὰ
ἀώρια
πολλοῦ
ἐωνημένους
ἀπογινώσκειν |
[2, 21] |
ἐν
μεγάροισι
κακόν
τ´
ἀγαθόν
|
τε |
τέτυκται.
πολλάκις
δὲ
βιαιότερον
ἐν |
[2, 24] |
καὶ
δημοκρατικός,
ὡς
δῆλον
ἔκ
|
τε
|
τοῦ
μὴ
εἶξαι
τοῖς
περὶ |
[2, 34] |
ἡμῖν
αὐτῶν
οὐδὲν
μελήσει.
ἔλεγέ
|
τε |
τοὺς
μὲν
ἄλλους
ἀνθρώπους
ζῆν |
[2, 21] |
ἡμᾶς,
τὰ
ἠθικὰ
φιλοσοφεῖν
ἐπί
|
τε |
τῶν
ἐργαστηρίων
καὶ
ἐν
τῇ |
[2, 32] |
τις
μὴ
οἶδεν
ἐκμανθάνειν.
ἔτι
|
τε |
ὠρχεῖτο
συνεχές,
τῇ
τοῦ
σώματος |