HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, SOCRATE (II,18 à 47)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


δ  =  88 formes différentes pour 212 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Par.
[2, 33]   καλοὶ εἶεν, ἄξιοι γίγνοιντο· εἰ  δ´   αἰσχροί, παιδείᾳ τὴν δυσείδειαν ἐπικαλύπτοιεν.
[2, 33]   προνοεῖν ὅπως ὁμοιότατος ἔσται, αὑτῶν  δ´   ἀμελεῖν, ὡς μὴ ὁμοίους τῷ
[2, 29]   Συμποσίῳ παρ´ Ἀγάθωνα βαδίζων. ~Ἱκανὸς  δ´   ἀμφότερα ἦν, καὶ προτρέψαι καὶ
[2, 20]   εἶτ´ ἀναλώσαντα πάλιν τιθέναι. Κρίτωνα  δ´   ἀναστῆσαι αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἐργαστηρίου
[2, 40]   καὶ ἔστιν οὕτως ἔχον. ~Ἡ  δ´   ἀντωμοσία τῆς δίκης τοῦτον εἶχε
[2, 19]   ἐν τοῖς Σίλλοις εἰπεῖν· ἐκ  δ´   ἄρα τῶν ἀπέκλινεν λαξόος,
[2, 25]   ἐκεῖνα ἀνεφθέγγετο τὰ ἰαμβεῖα· τὰ  δ´   ἀργυρώματ´ ἐστὶν τε πορφύρα
[2, 26]   γενομένων μόνος οὐκ ἐνόσησε. ~Φησὶ  δ´   Ἀριστοτέλης δύο γυναῖκας αὐτὸν ἀγαγέσθαι·
[2, 45]   καίπερ ἀνατιθεὶς πάντα Σωκράτει. Φησὶ  δ´   Ἀριστοτέλης μάγον τινὰ ἐλθόντα ἐκ
[2, 20]   πρῶτος φιλοσόφων καταδικασθεὶς ἐτελεύτα. φησὶ  δ´   αὐτὸν Ἀριστόξενος Σπινθάρου καὶ
[2, 28]   οὕτως οὐπώποτ´ ἔτλη κολακεῦσαι. τοῦτο  δ´   αὐτοῦ τὸ ὑπεροπτικὸν καὶ μεγαλόφρον
[2, 41]   εἴη ἂν ἐμοὶ ἀνάρμοστα. Κρινομένου  δ´   αὐτοῦ φησιν Ἰοῦστος Τιβεριεὺς
[2, 25]   καταγέλαστος ἂν ἦν λαβών. πολλάκις  δ´   ἀφορῶν εἰς τὰ πλήθη τῶν
[2, 39]   πάντα Λύκων δημαγωγός. ~Ἀντισθένης  δ´   ἐν ταῖς τῶν Φιλοσόφων Διαδοχαῖς
[2, 33]   γῆν παραλαβεῖν καὶ παραδοῦναι. ~Εὐριπίδου  δ´   ἐν τῇ αὐτοῦ εἰπόντος περὶ
[2, 28]   καὶ τῶν ἄλλων ἀνοήτων. ~Ἀμειψίας  δ´   ἐν τρίβωνι παράγων αὐτὸν φησὶν
[2, 27]   δεόμενος ἔγγιστα εἶναι θεῶν. τοῦτο  δ´   ἐνέσται καὶ παρὰ τῶν κωμῳδοποιῶν
[2, 46]   κώνειον ἁπλῶς σὺ ἐδέξω· αὐτοὶ  δ´   ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι. Τούτῳ
[2, 43]   αὐθημερὸν ἐξεκήρυξαν Ἡρακλεῶται. οὐ μόνον  δ´   ἐπὶ Σωκράτους Ἀθηναῖοι πεπόνθασι τοῦτο,
[2, 43]   οὖν ἐξ ἀνθρώπων ἦν· Ἀθηναῖοι  δ´   εὐθὺς μετέγνωσαν, ὥστε κλεῖσαι καὶ
[2, 30]   ὀλιγώρως ἔχειν περὶ αὐτούς. ὁρῶν  δ´   Εὐκλείδην ἐσπουδακότα περὶ τοὺς ἐριστικοὺς
[2, 22]   τὸ ἀληθὲς ἐκμαθεῖν πειρᾶσθαι. φασὶ  δ´   Εὐριπίδην αὐτῷ δόντα τὸ Ἡρακλείτου
[2, 45]   ἐτῶν τελευτῆσαι αὐτόν φασιν. ~ἀμφότεροι  δ´   ἤκουσαν Ἀναξαγόρου, καὶ οὗτος καὶ
[2, 27]   τοῦτο ποιῆσαι καὶ Σωκράτην. ~Ἦν  δ´   ἱκανὸς καὶ τῶν σκωπτόντων αὐτὸν
[2, 18]   γὰρ αἴτιος. Ἀριστοφάνης Νεφέλαις· Εὐριπίδῃ  δ´   τὰς τραγῳδίας ποιῶν τὰς
[2, 36]   τῶν προσόντων λέξειαν, διορθώσονται· εἰ  δ´   οὔ, οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς. πρὸς
[2, 30]   ἂν ῥᾳδίως ὅσα ἔχει, φίλους  δ´   οὐκ ἂν ὀνομάσαι ὁπόσους κέκτηται·
[2, 41]   Κατάβα, κατάβα" τουτέστι κατάβηθι.  δ´   οὖν κατεδικάσθη διακοσίαις ὀγδοήκοντα μιᾷ
[2, 40]   νέους διαφθείρων. τίμημα θάνατος.  δ´   οὖν φιλόσοφος, Λυσίου γράψαντος ἀπολογίαν
[2, 33]   μὴ εὑρισκόμενον ἀξιοῦν ζητεῖν, ἀρετὴν  δ´   οὕτως ἐᾶν ἀπολωλέναι. ἐρωτηθεὶς πότερον
[2, 31]   εἴη Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης, σὺ  δ´   ᾤου, ἔφη, οὕτως ἂν γενναῖον
[2, 40]   οὐ νομίζων, ἕτερα δὲ καινὰ  δαιμόνια   εἰσηγούμενος· ἀδικεῖ δὲ καὶ τοὺς
[2, 32]   ἔλεγε δὲ καὶ προσημαίνειν τὸ  δαιμόνιον   τὰ μέλλοντα αὐτῷ· τό τε
[2, 19]   Ἀναξαγόρου κατά τινας, ἀλλὰ καὶ  Δάμωνος,   ὡς Ἀλέξανδρος ἐν Διαδοχαῖς, μετὰ
[2, 44]   ἐκάνετ´ ἐκάνετε τὰν πάνσοφον,  Δαναοί,   τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν ἀηδόνα μουσᾶν.
[2, 19]   οὗτός ἐστι, τὰς σοφάς. ~Ἀκούσας  δὲ   Ἀναξαγόρου κατά τινας, ἀλλὰ καὶ
[2, 36]   ἔφη, λέγειν οὐκ ἔμαθε. ~στρέψαντος  δὲ   Ἀντισθένους τὸ διερρωγὸς τοῦ τρίβωνος
[2, 21]   τ´ ἀγαθόν τε τέτυκται. πολλάκις  δὲ   βιαιότερον ἐν ταῖς ζητήσεσι διαλεγόμενον
[2, 31]   ἐκ δυεῖν Ἀθηναίων γενέσθαι; Φαίδωνα  δὲ   δι´ αἰχμαλωσίαν ἐπ´ οἰκήματος καθήμενον
[2, 47]   Σωσίβιος, καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν  δὲ   διαδεξαμένων αὐτὸν τῶν λεγομένων Σωκρατικῶν
[2, 41]   ἐπὶ τὸ βῆμα ἀναβάντων· τοὺς  δὲ   δικαστὰς ἐκβοῆσαι, Κατάβα, κατάβα" τουτέστι
[2, 37]   εἶπε, χηνῶν βοώντων ἀνέχῃ; τοῦ  δὲ   εἰπόντος, ἀλλά μοι ᾠὰ καὶ
[2, 34]   σωρὸν ὡς δόκιμον ἀποδέχοιτο. Αἰσχίνου  δὲ   εἰπόντος, πένης εἰμὶ καὶ ἄλλο
[2, 34]   ἀνθρώπους ζῆν ἵν´ ἐσθίοιεν· αὐτὸν  δὲ   ἐσθίειν ἵνα ζῴη. πρὸς τὸ
[2, 35]   γυναικὸς εἰπούσης, ἀδίκως ἀποθνήσκεις, σὺ  δέ,   ἔφη, δικαίως ἐβούλου; ὄναρ δόξας
[2, 35]   ἐκείνῳ ἀποθάνῃ. καὶ ὅς, τί  δέ,   ἔφη, τὸ ἐμὸν ἱμάτιον ἐμβιῶναι
[2, 29]   διαλεχθεὶς ἀπήγαγε. καὶ τὸν Λύσιν  δὲ   ἠθικώτατον ἐποίησε προτρέψας. ἦν γὰρ
[2, 43]   καὶ τοὺς μὲν ἐφυγάδευσαν, Μελήτου  δὲ   θάνατον κατέγνωσαν. Σωκράτην δὲ χαλκῇ
[2, 44]   τὸν Εὐριπίδην τοῦ Σωκράτους. Ἐγεννήθη  δέ,   καθά φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς
[2, 22]   μὲν συνῆκα, γενναῖα· οἶμαι  δὲ   καὶ μὴ συνῆκα· πλὴν
[2, 26]   γῆμαι τὴν Μυρτώ φασιν· ἔνιοι  δὲ   καὶ ἀμφοτέρας ἔχειν ὁμοῦ, ὧν
[2, 25]   οὐκ εἰς τὸν βίον. ὑπερεφρόνησε  δὲ   καὶ Ἀρχελάου τοῦ Μακεδόνος καὶ
[2, 19]   παιδικὰ γενέσθαι φησὶν Ἀριστόξενος. Δοῦρις  δὲ   καὶ δουλεῦσαι αὐτὸν καὶ ἐργάσασθαι
[2, 32]   μὲν μὴ εἶναι, παρὰ μικρὸν  δέ·   καὶ εἰδέναι μὲν μηδὲν πλὴν
[2, 23]   εἴ τις οἱ ἐπέλθοι. ἐστρατεύσατο  δὲ   καὶ εἰς Ποτίδαιαν διὰ θαλάττης·
[2, 30]   τοὐναντίον ἔχοντα οἰκείως ἐπέστησεν. ~Ἐπῆρε  δὲ   καὶ εἰς φρόνημα Ἰφικράτην τὸν
[2, 31]   Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν. ἔλεγε  δὲ   καὶ ἓν μόνον ἀγαθὸν εἶναι,
[2, 26]   γαμεῖν μὲν ἀστὴν μίαν, παιδοποιεῖσθαι  δὲ   καὶ ἐξ ἑτέρας· ὅθεν τοῦτο
[2, 47]   τοῦτον ἐχέτω τὸν τρόπον. Γέγονε  δὲ   καὶ ἕτερος Σωκράτης, ἱστορικός, περιήγησιν
[2, 31]   μόνον κακόν, τὴν ἀμαθίαν· πλοῦτον  δὲ   καὶ εὐγένειαν οὐδὲν σεμνὸν ἔχειν,
[2, 46]   ἔσεσθαι τὴν τελευτὴν αὐτῷ. ~Ἔστι  δὲ   καὶ ἡμῶν εἰς αὐτὸν οὕτω·
[2, 24]   τῷ πρώτῳ τῶν Ἀπομνημευμάτων. ~Ἦν  δὲ   καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ δημοκρατικός, ὡς
[2, 29]   πραγμάτων τοὺς λόγους εὑρίσκειν. ἐνέτρεψε  δὲ   καὶ Λαμπροκλέα τὸν υἱὸν τῇ
[2, 42]   εἶναι αὐτοῦ τὸν παιᾶνα. ἐποίησε  δὲ   καὶ μῦθον Αἰσώπειον οὐ πάνυ
[2, 44]   Αἰσχύλον ἐτίμησαν εἰκόνι χαλκῇ. ~Εὐριπίδης  δὲ   καὶ ὀνειδίζει αὐτοῖς ἐν τῷ
[2, 36]   Ξανθίππην πρότερον μὲν λοιδοροῦσαν, ὕστερον  δὲ   καὶ περιχέασαν αὐτῷ, οὐκ ἔλεγον,
[2, 32]   Ξενοφῶν ἐν Συμποσίῳ φησίν. ἔλεγε  δὲ   καὶ προσημαίνειν τὸ δαιμόνιον τὰ
[2, 22]   γέ τινος δεῖται κολυμβητοῦ. Ἐπεμελεῖτο  δὲ   καὶ σωμασκίας, καὶ ἦν εὐέκτης.
[2, 40]   δὲ καινὰ δαιμόνια εἰσηγούμενος· ἀδικεῖ  δὲ   καὶ τοὺς νέους διαφθείρων. τίμημα
[2, 33]   ὁμοίους τῷ λίθῳ φαίνεσθαι. ἠξίου  δὲ   καὶ τοὺς νέους συνεχὲς κατοπτρίζεσθαι,
[2, 40]   νομίζει θεοὺς οὐ νομίζων, ἕτερα  δὲ   καινὰ δαιμόνια εἰσηγούμενος· ἀδικεῖ δὲ
[2, 22]   εἰ μὴ στρατεύεσθαι ἔδει. τὸ  δὲ   λοιπὸν αὐτόθι μένων φιλονεικότερον συνεζήτει
[2, 39]   καὶ τῶν πολιτικῶν ὀργιζόμενον· τὸν  δὲ   Λύκωνα ὑπὲρ τῶν ῥητόρων· καὶ
[2, 28]   Σώκρατες ἀνδρῶν βέλτιστ´ ὀλίγων, πολλῷ  δὲ   ματαιόταθ´, ἥκεις καὶ σὺ πρὸς
[2, 21]   ἠνέσχετο, τινὸς θαυμάσαντος, εἰπεῖν, εἰ  δέ   με ὄνος ἐλάκτισε, δίκην ἂν
[2, 45]   Ὀλυμπιάδος ἐγεννήθη ἐπὶ Καλλιάδου. Δοκεῖ  δέ   μοι καὶ περὶ τῶν φυσικῶν
[2, 26]   ἧς αὐτῷ γενέσθαι Λαμπροκλέα· δευτέραν  δὲ   Μυρτώ, τὴν Ἀριστείδου τοῦ δικαίου
[2, 46]   καὶ Σύαγρος Ὁμήρῳ ζῶντι, ἀποθανόντι  δὲ   Ξενοφάνης Κολοφώνιος· καὶ Κέρκωψ
[2, 46]   καὶ Κέρκωψ Ἡσιόδῳ ζῶντι, τελευτήσαντι  δὲ   προειρημένος Ξενοφάνης· καὶ Πινδάρῳ
[2, 23]   τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶς τρυφῆς. Ἴων  δὲ   Χῖος καὶ νέον ὄντα
[2, 30]   σοφισταῖς μὲν δυνήσῃ χρῆσθαι, ἀνθρώποις  δὲ   οὐδαμῶς. ἄχρηστον γὰρ ᾤετο εἶναι
[2, 22]   ταῦτα μὲν Δημήτριος. ~Ἀποδημίας  δὲ   οὐκ ἐδεήθη, καθάπερ οἱ πλείους,
[2, 35]   ἱμάτιον ἐμβιῶναι μὲν ἐπιτήδειον, ἐναποθανεῖν  δὲ   οὐχί; πρὸς τὸν εἰπόντα, κακῶς
[2, 38]   Ἄνυτος, ὥς τινες· προητοίμασε  δὲ   πάντα Λύκων δημαγωγός. ~Ἀντισθένης
[2, 26]   γενέσθαι Σωφρονίσκον καὶ Μενέξενον. οἱ  δὲ   προτέραν γῆμαι τὴν Μυρτώ φασιν·
[2, 34]   ἄλλο μὲν οὐδὲν ἔχω, δίδωμι  δέ   σοι ἐμαυτόν, ἆρ´ οὖν, εἶπεν,
[2, 18]   Ἀθηναῖος, τῶν δήμων Ἀλωπεκῆθεν. ἐδόκει  δὲ   συμποιεῖν Εὐριπίδῃ· ὅθεν Μνησίλοχος οὕτω
[2, 38]   τὴν γραφὴν Μέλητος, εἶπε  δὲ   τὴν δίκην Πολύευκτος, ὥς φησι
[2, 21]   Δημήτριός φησιν Βυζάντιος. ~γνόντα  δὲ   τὴν φυσικὴν θεωρίαν μηδὲν εἶναι
[2, 36]   γὰρ οὐ πρόσεστι ταῦτα. ἔλεγε  δὲ   τοῖς κωμικοῖς δεῖν ἐπίτηδες ἑαυτὸν
[2, 38]   Φαβωρῖνος ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ συνέγραψε  δὲ   τὸν λόγον Πολυκράτης σοφιστής,
[2, 41]   πλέον δικανικὸς ἐμφιλόσοφος. ~εἰπόντος  δὲ   τοῦ Λυσίου, πῶς, εἰ καλός
[2, 29]   ἔχειν, ὥς φησι Ξενοφῶν· Χαρμίδην  δὲ   τοὐναντίον ἔχοντα οἰκείως ἐπέστησεν. ~Ἐπῆρε
[2, 31]   εὐγένειαν οὐδὲν σεμνὸν ἔχειν, πᾶν  δὲ   τοὐναντίον κακόν. εἰπόντος γοῦν τινος
[2, 35]   κἀκείνων, εἶπεν, φύσις. οἱ  δὲ   τοῦτ´ Ἀναξαγόραν φασίν. τῆς γυναικὸς
[2, 20]   μαθητοῦ Αἰσχίνου ῥητορεύειν ἐδίδαξε· λέγει  δὲ   τοῦτο καὶ Ἰδομενεὺς ἐν τῷ
[2, 29]   καθὰ καὶ Πλάτων φησίν. Εὐθύφρονα  δὲ   τῷ πατρὶ γραψάμενον ξενοκτονίας δίκην
[2, 44]   Ἄρτεμιν Δήλιοι γενέσθαι φασίν. ἐτελεύτησε  δὲ   τῷ πρώτῳ ἔτει τῆς ἐνενηκοστῆς
[2, 42]   γὰρ ἑκατόν φησιν ὁμολογῆσαι· θορυβησάντων  δὲ   τῶν δικαστῶν, ἕνεκα μέν, εἶπε,
[2, 22]   σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί δοκεῖ; τὸν  δὲ   φάναι, μὲν συνῆκα, γενναῖα·
[2, 21]   καὶ ἐν τῇ ἀγορᾷ· κἀκεῖνα  δὲ   φάσκειν ζητεῖν, ὅττι τοι ἐν
[2, 34]   εἶεν μέτριοι, συμπεριενεχθεῖεν ἄν· εἰ  δὲ   φαῦλοι, ἡμῖν αὐτῶν οὐδὲν μελήσει.
[2, 46]   Πινδάρῳ Ἀμφιμένης Κῷος· Θάλητι  δὲ   Φερεκύδης καὶ Βίαντι Σάλαρος Πριηνεύς·
[2, 47]   μὲν Πλάτων, Ξενοφῶν, Ἀντισθένης· τῶν  δὲ   φερομένων δέκα οἱ διασημότατοι τέσσαρες,
[2, 42]   καὶ Ἄρτεμι, παῖδε κλεεινώ. Διονυσόδωρος  δέ   φησι μὴ εἶναι αὐτοῦ τὸν
[2, 44]   καὶ τάδε μὲν ὧδε. Φιλόχορος  δέ   φησι προτελευτῆσαι τὸν Εὐριπίδην τοῦ
[2, 39]   ἅπαντας Σωκράτης διέσυρε. Φαβωρῖνος  δέ   φησιν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν
[2, 43]   Μελήτου δὲ θάνατον κατέγνωσαν. Σωκράτην  δὲ   χαλκῇ εἰκόνι ἐτίμησαν, ἣν ἔθεσαν
[2, 30]   φασιανὸν ὄρνιν ταώ. Ἔλεγε  δὲ   ὡς θαῦμα τὸ μὲν ἕκαστον
[2, 24]   καὶ τοὺς καλλίστους λόγους ἐκείνους  δεδεμένον   διαθέσθαι. Αὐτάρκης τε ἦν καὶ
[2, 42]   προσθέντες ἄλλας ψήφους ὀγδοήκοντα. καὶ  δεθεὶς   μετ´ οὐ πολλὰς ἡμέρας ἔπιε
[2, 32]   μηδὲν ἄγαν, εἶπεν. ἔφασκέ τε  δεῖν   γεωμετρεῖν μέχρι ἄν τις μέτρῳ
[2, 36]   ταῦτα. ἔλεγε δὲ τοῖς κωμικοῖς  δεῖν   ἐπίτηδες ἑαυτὸν διδόναι· εἰ μὲν
[2, 36]   εἰπόντα, οὐ σοὶ λοιδορεῖται  δεῖνα;   οὐχί, ἔφη· ἐμοὶ γὰρ οὐ
[2, 35]   πρὸς τὸν εἰπόντα, κακῶς  δεῖνά   σε λέγει, καλῶς γάρ, ἔφη,
[2, 19]   γὰρ καὶ ἐν τοῖς ῥητορικοῖς  δεινός,   ὥς φησι καὶ Ἰδομενεύς· ἀλλὰ
[2, 30]   εἰς φρόνημα Ἰφικράτην τὸν στρατηγόν,  δείξας   αὐτῷ τοῦ κουρέως Μειδίου ἀλεκτρυόνας
[2, 34]   τὴν δυσείδειαν ἐπικαλύπτοιεν. ~Καλέσας ἐπὶ  δεῖπνον   πλουσίους, καὶ τῆς Ξανθίππης αἰδουμένης
[2, 22]   συνῆκα· πλὴν Δηλίου γέ τινος  δεῖται   κολυμβητοῦ. Ἐπεμελεῖτο δὲ καὶ σωμασκίας,
[2, 47]   περὶ Πλάτωνος, ἐπεὶ κατάρχει τῶν  δέκα   αἱρέσεων καὶ τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν
[2, 47]   Ξενοφῶν, Ἀντισθένης· τῶν δὲ φερομένων  δέκα   οἱ διασημότατοι τέσσαρες, Αἰσχίνης, Φαίδων,
[2, 24]   ἀλλὰ καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι τῶν  δέκα   στρατηγῶν. καὶ ἐνὸν αὐτῷ ἀποδρᾶναι
[2, 27]   παρὸν ποτὸν ἀναμένειν· καὶ ἐλαχίστων  δεόμενος   ἔγγιστα εἶναι θεῶν. τοῦτο δ´
[2, 26]   ἐξ ἧς αὐτῷ γενέσθαι Λαμπροκλέα·  δευτέραν   δὲ Μυρτώ, τὴν Ἀριστείδου τοῦ
[2, 45]   ἄλλα καταγνῶναι τοῦ Σωκράτους καὶ  δὴ   καὶ βίαιον ἔσεσθαι τὴν τελευτὴν
[2, 38]   ἁπάντων Σωκράτης σοφώτατος. ~ἀφ´ οὗ  δὴ   καὶ ἐφθονήθη μάλιστα· καὶ δὴ
[2, 38]   δὴ καὶ ἐφθονήθη μάλιστα· καὶ  δὴ   καὶ ὅτι διήλεγχε τοὺς μέγα
[2, 37]   τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις συμπεριενεχθήσομαι. Ταῦτα  δὴ   καὶ τοιαῦτα λέγων καὶ πράττων
[2, 47]   Αἰσχίνης, Φαίδων, Εὐκλείδης, Ἀρίστιππος. λεκτέον  δὴ   πρῶτον περὶ Ξενοφῶντος, εἶτα περὶ
[2, 18]   καὶ Καλλίας Πεδήταις· {Α} Τί  δὴ   σὺ σεμνὴ καὶ φρονεῖς οὕτω
[2, 37]   Πυθίας ἐμαρτυρήθη, Χαιρεφῶντι ἀνελούσης ἐκεῖνο  δὴ   τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτης
[2, 40]   οὐ μὴν ἁρμόττων γ´ ἐμοί.  δηλαδὴ   γὰρ ἦν τὸ πλέον δικανικὸς
[2, 42]   τινας ἐποίησεν, οὗ ἀρχή·  Δήλι´   Ἄπολλον χαῖρε, καὶ Ἄρτεμι, παῖδε
[2, 44]   τὴν πόλιν καὶ τὴν Ἄρτεμιν  Δήλιοι   γενέσθαι φασίν. ἐτελεύτησε δὲ τῷ
[2, 23]   ἵππου πεσόντα ἐν τῇ ~κατὰ  Δήλιον   μάχῃ διέσωσεν ὑπολαβών. ὅτε καὶ
[2, 22]   καὶ μὴ συνῆκα· πλὴν  Δηλίου   γέ τινος δεῖται κολυμβητοῦ. Ἐπεμελεῖτο
[2, 24]   καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ δημοκρατικός, ὡς  δῆλον   ἔκ τε τοῦ μὴ εἶξαι
[2, 38]   προητοίμασε δὲ πάντα Λύκων  δημαγωγός.   ~Ἀντισθένης δ´ ἐν ταῖς τῶν
[2, 21]   ἐλάγχανον; καὶ ταῦτα μὲν  Δημήτριος.   ~Ἀποδημίας δὲ οὐκ ἐδεήθη, καθάπερ
[2, 44]   ἐτῶν ἑβδομήκοντα. ταὐτά φησι καὶ  Δημήτριος   Φαληρεύς. ἔνιοι γὰρ ἑξήκοντα
[2, 20]   τῆς κατὰ ψυχὴν χάριτος ἐρασθέντα  Δημήτριός   φησιν Βυζάντιος. ~γνόντα δὲ
[2, 39]   τὸν μὲν Ἄνυτον ὑπὲρ τῶν  δημιουργῶν   καὶ τῶν πολιτικῶν ὀργιζόμενον· τὸν
[2, 24]   ~Ἦν δὲ καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ  δημοκρατικός,   ὡς δῆλον ἔκ τε τοῦ
[2, 18]   ἐν Θεαιτήτῳ φησίν, Ἀθηναῖος, τῶν  δήμων   Ἀλωπεκῆθεν. ἐδόκει δὲ συμποιεῖν Εὐριπίδῃ·
[2, 31]   δυεῖν Ἀθηναίων γενέσθαι; Φαίδωνα δὲ  δι´   αἰχμαλωσίαν ἐπ´ οἰκήματος καθήμενον προσέταξε
[2, 37]   οἱ γνώριμοι χερσὶν ἀμύνασθαι· νὴ  Δί´,   εἶπεν, ἵν´ ἡμῶν πυκτευόντων ἕκαστος
[2, 27]   κωμῳδοποιῶν λαβεῖν, οἳ λανθάνουσιν ἑαυτοὺς  δι´   ὧν σκώπτουσιν ἐπαινοῦντες αὐτόν. Ἀριστοφάνης
[2, 23]   ἐστρατεύσατο δὲ καὶ εἰς Ποτίδαιαν  διὰ   θαλάττης· πεζῇ γὰρ οὐκ ἐνῆν
[2, 29]   Πλάτωνος ἀδελφὸν θέλοντα πολιτεύεσθαι ἀπέστησε  διὰ   τὸ ἀπείρως ἔχειν, ὥς φησι
[2, 26]   Ῥόδιος. φασὶ γὰρ βουληθέντας Ἀθηναίους  διὰ   τὸ λειπανδρεῖν συναυξῆσαι τὸ πλῆθος,
[2, 36]   εἰς τοὐμφανές, ὁρῶ σου, ἔφη,  διὰ   τοῦ τρίβωνος τὴν κενοδοξίαν. πρὸς
[2, 47]   καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν δὲ  διαδεξαμένων   αὐτὸν τῶν λεγομένων Σωκρατικῶν οἱ
[2, 39]   δ´ ἐν ταῖς τῶν Φιλοσόφων  Διαδοχαῖς   καὶ Πλάτων ἐν Ἀπολογίᾳ τρεῖς
[2, 19]   καὶ Δάμωνος, ὡς Ἀλέξανδρος ἐν  Διαδοχαῖς,   μετὰ τὴν ἐκείνου καταδίκην διήκουσεν
[2, 24]   τοὺς καλλίστους λόγους ἐκείνους δεδεμένον  διαθέσθαι.   Αὐτάρκης τε ἦν καὶ σεμνός.
[2, 25]   ἀπελθών. εὔτακτός τε ἦν τὴν  δίαιταν   οὕτως ὥστε πολλάκις Ἀθήνησι λοιμῶν
[2, 41]   κατάβηθι. δ´ οὖν κατεδικάσθη  διακοσίαις   ὀγδοήκοντα μιᾷ πλείοσι ψήφοις τῶν
[2, 45]   γε καὶ περὶ προνοίας τινὰ  διαλέγεται,   καθά φησι καὶ Ξενοφῶν, καίτοι
[2, 21]   δὲ βιαιότερον ἐν ταῖς ζητήσεσι  διαλεγόμενον   κονδυλίζεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι, τὸ πλέον
[2, 42]   τὸ κώνειον, πολλὰ καλὰ κἀγαθὰ  διαλεχθείς,   Πλάτων ἐν τῷ Φαίδωνί
[2, 29]   ξενοκτονίας δίκην περὶ ὁσίου τινὰ  διαλεχθεὶς   ἀπήγαγε. καὶ τὸν Λύσιν δὲ
[2, 29]   ὥσπερ τὸν Θεαίτητον περὶ ἐπιστήμης  διαλεχθεὶς   ἔνθεον ἀπέπεμψε, καθὰ καὶ Πλάτων
[2, 40]   φιλόσοφος, Λυσίου γράψαντος ἀπολογίαν αὐτῷ,  διαναγνοὺς   ἔφη, καλὸς μὲν λόγος,
[2, 27]   παρ´ Ἀθηναίοις καὶ τοῖς Ἕλλησι  διάξεις.   εἶ γὰρ μνήμων καὶ φροντιστής,
[2, 42]   ἕνεκα μέν, εἶπε, τῶν ἐμοὶ  διαπεπραγμένων   τιμῶμαι τὴν δίκην τῆς ἐν
[2, 47]   τῶν δὲ φερομένων δέκα οἱ  διασημότατοι   τέσσαρες, Αἰσχίνης, Φαίδων, Εὐκλείδης, Ἀρίστιππος.
[2, 40]   ἀδικεῖ δὲ καὶ τοὺς νέους  διαφθείρων.   τίμημα θάνατος. δ´ οὖν
[2, 38]   γραφὴν ἀσεβείας καὶ τῶν νέων  διαφθορᾶς.   Ἀπηνέγκατο μὲν οὖν τὴν γραφὴν
[2, 20]   οἱ τριάκοντα αὐτὸν ἐκώλυσαν τέχνας  ~διδάσκειν   λόγων, ὥς φησι Ξενοφῶν καὶ
[2, 36]   τοῖς κωμικοῖς δεῖν ἐπίτηδες ἑαυτὸν  διδόναι·   εἰ μὲν γάρ τι τῶν
[2, 24]   ἐν τῷ ἑβδόμῳ τῶν Ὑπομνημάτων,  διδόντος   αὐτῷ χώραν μεγάλην ἵνα οἰκοδομήσηται
[2, 31]   φησίν. ~Χαρμίδου τε οἰκέτας αὐτῷ  διδόντος,   ἵν´ ἀπ´ αὐτῶν προσοδεύοιτο, οὐχ
[2, 34]   οὐκ αἰσθάνῃ τὰ μέγιστά μοι  διδούς;   πρὸς τὸν ἀποδυσπετοῦντα ἐπὶ τῷ
[2, 34]   καὶ ἄλλο μὲν οὐδὲν ἔχω,  δίδωμι   δέ σοι ἐμαυτόν, ἆρ´ οὖν,
[2, 45]   περὶ τῶν φυσικῶν Σωκράτης  διειλέχθαι·   ὅπου γε καὶ περὶ προνοίας
[2, 20]   Σωκρατικῶν. καὶ πρῶτος περὶ βίου  διελέχθη   καὶ πρῶτος φιλοσόφων καταδικασθεὶς ἐτελεύτα.
[2, 36]   ἔμαθε. ~στρέψαντος δὲ Ἀντισθένους τὸ  διερρωγὸς   τοῦ τρίβωνος εἰς τοὐμφανές, ὁρῶ
[2, 39]   ποιητῶν, οὓς ἅπαντας Σωκράτης  διέσυρε.   Φαβωρῖνος δέ φησιν ἐν τῷ
[2, 23]   ἐν τῇ ~κατὰ Δήλιον μάχῃ  διέσωσεν   ὑπολαβών. ὅτε καὶ πάντων φευγόντων
[2, 19]   Διαδοχαῖς, μετὰ τὴν ἐκείνου καταδίκην  διήκουσεν   Ἀρχελάου τοῦ φυσικοῦ· οὗ καὶ
[2, 38]   μάλιστα· καὶ δὴ καὶ ὅτι  διήλεγχε   τοὺς μέγα φρονοῦντας ἐφ´ ἑαυτοῖς
[2, 26]   δὲ Μυρτώ, τὴν Ἀριστείδου τοῦ  δικαίου   θυγατέρα, ἣν καὶ ἄπροικον λαβεῖν,
[2, 35]   ἀδίκως ἀποθνήσκεις, σὺ δέ, ἔφη,  δικαίως   ἐβούλου; ὄναρ δόξας τινὰ αὐτῷ
[2, 27]   τῆς μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας ἄνθρωπε  δικαίως   ὡς εὐδαίμων παρ´ Ἀθηναίοις καὶ
[2, 40]   δηλαδὴ γὰρ ἦν τὸ πλέον  δικανικὸς   ἐμφιλόσοφος. ~εἰπόντος δὲ τοῦ
[2, 41]   τὸ βῆμα ἀναβάντων· τοὺς δὲ  δικαστὰς   ἐκβοῆσαι, Κατάβα, κατάβα" τουτέστι κατάβηθι.
[2, 42]   φησιν ὁμολογῆσαι· θορυβησάντων δὲ τῶν  δικαστῶν,   ἕνεκα μέν, εἶπε, τῶν ἐμοὶ
[2, 41]   τῶν ἀπολυουσῶν· καὶ τιμωμένων τῶν  δικαστῶν   τί χρὴ παθεῖν αὐτὸν
[2, 21]   εἰ δέ με ὄνος ἐλάκτισε,  δίκην   ἂν αὐτῷ ἐλάγχανον; καὶ ταῦτα
[2, 29]   δὲ τῷ πατρὶ γραψάμενον ξενοκτονίας  δίκην   περὶ ὁσίου τινὰ διαλεχθεὶς ἀπήγαγε.
[2, 38]   Μέλητος, εἶπε δὲ τὴν  δίκην   Πολύευκτος, ὥς φησι Φαβωρῖνος ἐν
[2, 42]   τῶν ἐμοὶ διαπεπραγμένων τιμῶμαι τὴν  δίκην   τῆς ἐν πρυτανείῳ σιτήσεως. Καὶ
[2, 40]   ἔχον. ~Ἡ δ´ ἀντωμοσία τῆς  δίκης   τοῦτον εἶχε τὸν τρόπον· ἀνακεῖται
[2, 42]   χαῖρε, καὶ Ἄρτεμι, παῖδε κλεεινώ.  Διονυσόδωρος   δέ φησι μὴ εἶναι αὐτοῦ
[2, 36]   γάρ τι τῶν προσόντων λέξειαν,  διορθώσονται·   εἰ δ´ οὔ, οὐδὲν πρὸς
[2, 46]   αὐτὸν οὕτω· πῖνέ νυν ἐν  Διὸς   ὤν, Σώκρατες· σε
[2, 45]   πέμπτης Ὀλυμπιάδος ἐγεννήθη ἐπὶ Καλλιάδου.  Δοκεῖ   δέ μοι καὶ περὶ τῶν
[2, 22]   τὸ Ἡρακλείτου σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί  δοκεῖ;   τὸν δὲ φάναι, μὲν
[2, 34]   ἐκ τῶν τοιούτων σωρὸν ὡς  δόκιμον   ἀποδέχοιτο. Αἰσχίνου δὲ εἰπόντος, πένης
[2, 22]   πειρᾶσθαι. φασὶ δ´ Εὐριπίδην αὐτῷ  δόντα   τὸ Ἡρακλείτου σύγγραμμα ἐρέσθαι, τί
[2, 22]   προσδιαλεγομένοις, οὐχ ὥστε ἀφελέσθαι τὴν  δόξαν   αὐτούς, ἀλλ´ ὥστε τὸ ἀληθὲς
[2, 35]   δέ, ἔφη, δικαίως ἐβούλου; ὄναρ  δόξας   τινὰ αὐτῷ λέγειν, ἤματί κεν
[2, 19]   φησὶν Ἀριστόξενος. Δοῦρις δὲ καὶ  δουλεῦσαι   αὐτὸν καὶ ἐργάσασθαι λίθους· εἶναί
[2, 19]   καὶ παιδικὰ γενέσθαι φησὶν Ἀριστόξενος.  Δοῦρις   δὲ καὶ δουλεῦσαι αὐτὸν καὶ
[2, 18]   οὕτω φησί· Φρύγες ἐστὶ καινὸν  δρᾶμα   τοῦτ´ Εὐριπίδου, καὶ Σωκράτης
[2, 43]   Ὅμηρον καθά φησιν Ἡρακλείδης, πεντήκοντα  δραχμαῖς   ὡς μαινόμενον ἐζημίωσαν, καὶ Τυρταῖον
[2, 41]   ἀποτῖσαι, πέντε καὶ εἴκοσιν ἔφη  δραχμὰς   ἀποτίσειν. ~Εὐβουλίδης μὲν γὰρ ἑκατόν
[2, 31]   ἔφη, οὕτως ἂν γενναῖον ἐκ  δυεῖν   Ἀθηναίων γενέσθαι; Φαίδωνα δὲ δι´
[2, 30]   Εὐκλείδη, ἔφη, σοφισταῖς μὲν  δυνήσῃ   χρῆσθαι, ἀνθρώποις δὲ οὐδαμῶς. ἄχρηστον
[2, 32]   γεωμετρεῖν μέχρι ἄν τις μέτρῳ  δύνηται   γῆν παραλαβεῖν καὶ παραδοῦναι. ~Εὐριπίδου
[2, 26]   οὐκ ἐνόσησε. ~Φησὶ δ´ Ἀριστοτέλης  δύο   γυναῖκας αὐτὸν ἀγαγέσθαι· προτέραν μὲν
[2, 33]   εἰ δ´ αἰσχροί, παιδείᾳ τὴν  δυσείδειαν   ἐπικαλύπτοιεν. ~Καλέσας ἐπὶ δεῖπνον πλουσίους,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Ugo BRATELLI

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 28/04/2006