Livre, Par.
[2, 28]	τῶν σκυτοτόμων κατ´ ἐπήρειαν γεγένηται.	{Α.	οὗτος μέντοι πεινῶν οὕτως οὐπώποτ´
[2, 18]	Εὐριπίδας σωκρατογόμφους. καὶ Καλλίας Πεδήταις·	{Α}	Τί δὴ σὺ σεμνὴ καὶ
[2, 32]	γηραιός, μηδὲν λέγων ἄτοπον εἶναι	ἅ	τις μὴ οἶδεν ἐκμανθάνειν. ἔτι
[2, 39]	τῶν ὑπὸ Κόνωνος τειχῶν ἀνασταθέντων,	ἃ	γέγονεν ἔτεσιν ἓξ τῆς τοῦ
[2, 22]	τί δοκεῖ; τὸν δὲ φάναι,	ἃ	μὲν συνῆκα, γενναῖα· οἶμαι δὲ
[2, 22]	συνῆκα, γενναῖα· οἶμαι δὲ καὶ	ἃ	μὴ συνῆκα· πλὴν Δηλίου γέ
[2, 42]	κώνειον, πολλὰ καλὰ κἀγαθὰ διαλεχθείς,	ἃ	Πλάτων ἐν τῷ Φαίδωνί φησιν.
[2, 45]	Ἀναξαγόρου καὶ ἄλλων τινῶν φυσικῶν,	ἃ	Σωκράτης ἀρνεῖται, περὶ τούτων αὐτὸς
[2, 24]	Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον, ἄνδρα πλούσιον,	ἀγαγεῖν	πρὸς αὐτοὺς ὥστε ἀπολέσθαι· ἀλλὰ
[2, 26]	δ´ Ἀριστοτέλης δύο γυναῖκας αὐτὸν	ἀγαγέσθαι·	προτέραν μὲν Ξανθίππην, ἐξ ἧς
[2, 31]	ἔλεγε δὲ καὶ ἓν μόνον	ἀγαθὸν	εἶναι, τὴν ἐπιστήμην, καὶ ἓν
[2, 21]	τοι ἐν μεγάροισι κακόν τ´	ἀγαθόν	τε τέτυκται. πολλάκις δὲ βιαιότερον
[2, 28]	ἐν τῷ Πλάτωνος Συμποσίῳ παρ´	Ἀγάθωνα	βαδίζων. ~Ἱκανὸς δ´ ἀμφότερα ἦν,
[2, 32]	τίς ἀρετὴ νέου, τὸ μηδὲν	ἄγαν,	εἶπεν. ἔφασκέ τε δεῖν γεωμετρεῖν
[2, 37]	παιδία γεννᾷ. ποτὲ αὐτῆς ἐν	ἀγορᾷ	καὶ θοἰμάτιον περιελομένης συνεβούλευον οἱ
[2, 21]	τῶν ἐργαστηρίων καὶ ἐν τῇ	ἀγορᾷ·	κἀκεῖνα δὲ φάσκειν ζητεῖν, ὅττι
[2, 29]	Λαμπροκλέα τὸν υἱὸν τῇ μητρὶ	ἀγριαινόμενον,	ὥς που καὶ Ξενοφῶν εἴρηκε.
[2, 29]	καὶ Γλαύκωνα μὲν τὸν Πλάτωνος	ἀδελφὸν	θέλοντα πολιτεύεσθαι ἀπέστησε διὰ τὸ
[2, 40]	ἕτερα δὲ καινὰ δαιμόνια εἰσηγούμενος·	ἀδικεῖ	δὲ καὶ τοὺς νέους διαφθείρων.
[2, 40]	Μελήτου Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου Ἀλωπεκῆθεν·	ἀδικεῖ	Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ πόλις
[2, 35]	Ἀναξαγόραν φασίν. τῆς γυναικὸς εἰπούσης,	ἀδίκως	ἀποθνήσκεις, σὺ δέ, ἔφη, δικαίως
[2, 44]	ὦ Δαναοί, τὰν οὐδὲν ἀλγύνουσαν	ἀηδόνα	μουσᾶν. καὶ τάδε μὲν ὧδε.
[2, 43]	μὲν οὖν ἐξ ἀνθρώπων ἦν·	Ἀθηναῖοι	δ´ εὐθὺς μετέγνωσαν, ὥστε κλεῖσαι
[2, 35]	τὸν εἰπόντα, θάνατόν σου κατέγνωσαν	Ἀθηναῖοι,	κἀκείνων, εἶπεν, ἡ φύσις. οἱ
[2, 43]	οὐ μόνον δ´ ἐπὶ Σωκράτους	Ἀθηναῖοι	πεπόνθασι τοῦτο, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ
[2, 44]	Ὀλυμπιάδος, Θαργηλιῶνος ἕκτῃ, ὅτε καθαίρουσιν	Ἀθηναῖοι	τὴν πόλιν καὶ τὴν Ἄρτεμιν
[2, 41]	εἰπεῖν, νεώτατος ὤν, ὦ ἄνδρες	Ἀθηναῖοι,	τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα ἀναβάντων·
[2, 27]	ἄνθρωπε δικαίως ὡς εὐδαίμων παρ´	Ἀθηναίοις	καὶ τοῖς Ἕλλησι διάξεις. εἶ
[2, 18]	καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ φησίν,	Ἀθηναῖος,	τῶν δήμων Ἀλωπεκῆθεν. ἐδόκει δὲ
[2, 26]	ὁ Ῥόδιος. φασὶ γὰρ βουληθέντας	Ἀθηναίους	διὰ τὸ λειπανδρεῖν συναυξῆσαι τὸ
[2, 23]	ὑπολαβών. ὅτε καὶ πάντων φευγόντων	Ἀθηναίων	αὐτὸς ἠρέμα ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ
[2, 31]	οὕτως ἂν γενναῖον ἐκ δυεῖν	Ἀθηναίων	γενέσθαι; Φαίδωνα δὲ δι´ αἰχμαλωσίαν
[2, 46]	θεὸς ἡ σοφίη. πρὸς γὰρ	Ἀθηναίων	κώνειον ἁπλῶς σὺ ἐδέξω· αὐτοὶ
[2, 45]	τινὰ ἐλθόντα ἐκ Συρίας εἰς	Ἀθήνας	τά τε ἄλλα καταγνῶναι τοῦ
[2, 25]	τὴν δίαιταν οὕτως ὥστε πολλάκις	Ἀθήνησι	λοιμῶν γενομένων μόνος οὐκ ἐνόσησε.
[2, 20]	τιθέντα γοῦν τὸ βαλλόμενον κέρμα	ἀθροίζειν·	εἶτ´ ἀναλώσαντα πάλιν τιθέναι. Κρίτωνα
[2, 34]	δεῖπνον πλουσίους, καὶ τῆς Ξανθίππης	αἰδουμένης	ἔφη, θάρρει· εἰ μὲν γὰρ
[2, 47]	Πλάτωνος, ἐπεὶ κατάρχει τῶν δέκα	αἱρέσεων	καὶ τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν αὐτὸς
[2, 34]	ἐμαυτόν, ἆρ´ οὖν, εἶπεν, οὐκ	αἰσθάνῃ	τὰ μέγιστά μοι διδούς; πρὸς
[2, 35]	τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἵκοιο, πρὸς	Αἰσχίνην	ἔφη, εἰς τρίτην ἀποθανοῦμαι. μέλλοντί
[2, 47]	φερομένων δέκα οἱ διασημότατοι τέσσαρες,	Αἰσχίνης,	Φαίδων, Εὐκλείδης, Ἀρίστιππος. λεκτέον δὴ
[2, 34]	τοιούτων σωρὸν ὡς δόκιμον ἀποδέχοιτο.	Αἰσχίνου	δὲ εἰπόντος, πένης εἰμὶ καὶ
[2, 20]	Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ, μετὰ τοῦ μαθητοῦ	Αἰσχίνου	ῥητορεύειν ἐδίδαξε· λέγει δὲ τοῦτο
[2, 33]	εἶεν, ἄξιοι γίγνοιντο· εἰ δ´	αἰσχροί,	παιδείᾳ τὴν δυσείδειαν ἐπικαλύπτοιεν. ~Καλέσας
[2, 43]	καὶ Ἀστυδάμαντα πρότερον τῶν περὶ	Αἰσχύλον	ἐτίμησαν εἰκόνι χαλκῇ. ~Εὐριπίδης δὲ
[2, 42]	παιᾶνα. ἐποίησε δὲ καὶ μῦθον	Αἰσώπειον	οὐ πάνυ ἐπιτετευγμένως, οὗ ἡ
[2, 42]	πάνυ ἐπιτετευγμένως, οὗ ἡ ἀρχή·	Αἴσωπός	ποτ´ ἔλεξε Κορίνθιον ἄστυ νέμουσι
[2, 18]	Ἔξεστι γάρ μοι· Σωκράτης γὰρ	αἴτιος.	Ἀριστοφάνης Νεφέλαις· Εὐριπίδῃ δ´ ὁ
[2, 31]	Ἀθηναίων γενέσθαι; Φαίδωνα δὲ δι´	αἰχμαλωσίαν	ἐπ´ οἰκήματος καθήμενον προσέταξε Κρίτωνι
[2, 47]	δέκα αἱρέσεων καὶ τὴν πρώτην	Ἀκαδήμειαν	αὐτὸς συνεστήσατο. ἡ μὲν οὖν
[2, 47]	αὐτὸς συνεστήσατο. ἡ μὲν οὖν	ἀκολουθία	τοῦτον ἐχέτω τὸν τρόπον. Γέγονε
[2, 19]	περιλαλούσας οὗτός ἐστι, τὰς σοφάς.	~Ἀκούσας	δὲ Ἀναξαγόρου κατά τινας, ἀλλὰ
[2, 36]	ἔφη, συνείθισμαι, καθαπερεὶ καὶ τροχιλίας	ἀκούων	συνεχές. ~καὶ σὺ μέν, εἶπε,
[2, 19]	ὁ λαξόος, ἐννομολέσχης, Ἑλλήνων ἐπαοιδός,	ἀκριβολόγους	ἀποφήνας, μυκτὴρ ῥητορόμυκτος, ὑπαττικὸς εἰρωνευτής.
[2, 19]	τε αὐτοῦ καὶ τὰς ἐν	ἀκροπόλει	Χάριτας ἔνιοί φασιν, ἐνδεδυμένας οὔσας.
[2, 44]	πάνσοφον, ὦ Δαναοί, τὰν οὐδὲν	ἀλγύνουσαν	ἀηδόνα μουσᾶν. καὶ τάδε μὲν
[2, 30]	δείξας αὐτῷ τοῦ κουρέως Μειδίου	ἀλεκτρυόνας	ἀντίον τῶν Καλλίου πτερυξαμένους. καὶ
[2, 19]	τινας, ἀλλὰ καὶ Δάμωνος, ὡς	Ἀλέξανδρος	ἐν Διαδοχαῖς, μετὰ τὴν ἐκείνου
[2, 22]	δόξαν αὐτούς, ἀλλ´ ὥστε τὸ	ἀληθὲς	ἐκμαθεῖν πειρᾶσθαι. φασὶ δ´ Εὐριπίδην
[2, 39]	πρώτῳ τῶν Ἀπομνημονευμάτων μὴ εἶναι	ἀληθῆ	τὸν λόγον τὸν Πολυκράτους κατὰ
[2, 46]	Σάλαρος Πριηνεύς· Πιττακῷ Ἀντιμενίδας καὶ	Ἀλκαῖος,	Ἀναξαγόρᾳ Σωσίβιος, καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων.
[2, 23]	φασι, καὶ ἀριστεύσαντα αὐτόθι παραχωρῆσαι	Ἀλκιβιάδῃ	τοῦ ἀριστείου· οὗ καὶ ἐρασθῆναί
[2, 36]	βροντῶσα καὶ ὕδωρ ποιήσει; πρὸς	Ἀλκιβιάδην	εἰπόντα ὡς οὐκ ἀνεκτὴ ἡ
[2, 24]	ἦν καὶ σεμνός. καί ποτε	Ἀλκιβιάδου,	καθά φησι Παμφίλη ἐν τῷ
[2, 31]	εἵλετο· καὶ τὸ κάλλος ὑπερεῖδεν	Ἀλκιβιάδου	κατά τινας. καὶ ἐπῄνει σχολὴν
[2, 36]	οὐκ ἀνεκτὴ ἡ Ξανθίππη λοιδοροῦσα,	ἀλλ´	ἔγωγ´, ἔφη, συνείθισμαι, καθαπερεὶ καὶ
[2, 37]	καθάπερ οἱ ἱππικοὶ θυμοειδέσιν ἵπποις.	ἀλλ´	ὡς ἐκεῖνοι, φησί, τούτων κρατήσαντες
[2, 22]	ὥστε ἀφελέσθαι τὴν δόξαν αὐτούς,	ἀλλ´	ὥστε τὸ ἀληθὲς ἐκμαθεῖν πειρᾶσθαι.
[2, 19]	~Ἀκούσας δὲ Ἀναξαγόρου κατά τινας,	ἀλλὰ	καὶ Δάμωνος, ὡς Ἀλέξανδρος ἐν
[2, 23]	καὶ Πυθώδε ἐλθεῖν Ἀριστοτέλης φησίν·	ἀλλὰ	καὶ εἰς Ἰσθμόν, ὡς Φαβωρῖνος
[2, 43]	ἐπὶ Σωκράτους Ἀθηναῖοι πεπόνθασι τοῦτο,	ἀλλὰ	καὶ ἐπὶ πλείστων ὅσων. καὶ
[2, 32]	Κρίτωνι λυτρώσασθαι, καὶ φιλόσοφον ἀπειργάσατο.	~Ἀλλὰ	καὶ λυρίζειν ἐμάνθανεν ἤδη γηραιός,
[2, 24]	ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς ὥστε ἀπολέσθαι·	ἀλλὰ	καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι τῶν δέκα
[2, 19]	δεινός, ὥς φησι καὶ Ἰδομενεύς·	ἀλλὰ	καὶ οἱ τριάκοντα αὐτὸν ἐκώλυσαν
[2, 42]	Πλάτων ἐν τῷ Φαίδωνί φησιν.	ἀλλὰ	καὶ παιᾶνα κατά τινας ἐποίησεν,
[2, 45]	ποιεῖσθαι τοὺς λόγους αὐτὸν εἰπών.	ἀλλὰ	καὶ Πλάτων ἐν τῇ Ἀπολογίᾳ
[2, 37]	βοώντων ἀνέχῃ; τοῦ δὲ εἰπόντος,	ἀλλά	μοι ᾠὰ καὶ νεοττοὺς τίκτουσι,
[2, 45]	Συρίας εἰς Ἀθήνας τά τε	ἄλλα	καταγνῶναι τοῦ Σωκράτους καὶ δὴ
[2, 42]	οἳ θάνατον αὐτοῦ κατέγνωσαν, προσθέντες	ἄλλας	ψήφους ὀγδοήκοντα. καὶ δεθεὶς μετ´
[2, 34]	δὲ εἰπόντος, πένης εἰμὶ καὶ	ἄλλο	μὲν οὐδὲν ἔχω, δίδωμι δέ
[2, 37]	οὕτω κἀγὼ Ξανθίππῃ χρώμενος τοῖς	ἄλλοις	ἀνθρώποις συμπεριενεχθήσομαι. Ταῦτα δὴ καὶ
[2, 47]	ἱστορικός, περιήγησιν Ἄργους γεγραφώς· καὶ	ἄλλος	περιπατητικός, Βιθυνός· καὶ ἕτερος ἐπιγραμμάτων
[2, 34]	μελήσει. ἔλεγέ τε τοὺς μὲν	ἄλλους	ἀνθρώπους ζῆν ἵν´ ἐσθίοιεν· αὐτὸν
[2, 27]	τ´ ἀπέχει κἀδηφαγίας καὶ τῶν	ἄλλων	ἀνοήτων. ~Ἀμειψίας δ´ ἐν τρίβωνι
[2, 37]	φησί, τούτων κρατήσαντες ῥᾳδίως τῶν	ἄλλων	περιγίνονται, οὕτω κἀγὼ Ξανθίππῃ χρώμενος
[2, 45]	τῇ Ἀπολογίᾳ μνησθεὶς Ἀναξαγόρου καὶ	ἄλλων	τινῶν φυσικῶν, ἃ Σωκράτης ἀρνεῖται,
[2, 40]	Μέλητος Μελήτου Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου	Ἀλωπεκῆθεν·	ἀδικεῖ Σωκράτης, οὓς μὲν ἡ
[2, 18]	Θεαιτήτῳ φησίν, Ἀθηναῖος, τῶν δήμων	Ἀλωπεκῆθεν.	ἐδόκει δὲ συμποιεῖν Εὐριπίδῃ· ὅθεν
[2, 31]	καὶ ἓν μόνον κακόν, τὴν	ἀμαθίαν·	πλοῦτον δὲ καὶ εὐγένειαν οὐδὲν
[2, 28]	κἀδηφαγίας καὶ τῶν ἄλλων ἀνοήτων.	~Ἀμειψίας	δ´ ἐν τρίβωνι παράγων αὐτὸν
[2, 38]	ἐφ´ ἑαυτοῖς ὡς ἀνοήτους, καθάπερ	ἀμέλει	καὶ Ἄνυτον, ὡς καὶ ἐν
[2, 33]	ὅπως ὁμοιότατος ἔσται, αὑτῶν δ´	ἀμελεῖν,	ὡς μὴ ὁμοίους τῷ λίθῳ
[2, 23]	ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ καὶ τηρῶν	ἀμύνασθαι	εἴ τις οἱ ἐπέλθοι. ἐστρατεύσατο
[2, 37]	περιελομένης συνεβούλευον οἱ γνώριμοι χερσὶν	ἀμύνασθαι·	νὴ Δί´, εἶπεν, ἵν´ ἡμῶν
[2, 46]	ὁ προειρημένος Ξενοφάνης· καὶ Πινδάρῳ	Ἀμφιμένης	ὁ Κῷος· Θάλητι δὲ Φερεκύδης
[2, 22]	ἦν εὐέκτης. ἐστρατεύσατο γοῦν εἰς	Ἀμφίπολιν·	καὶ Ξενοφῶντα ἀφ´ ἵππου πεσόντα
[2, 29]	παρ´ Ἀγάθωνα βαδίζων. ~Ἱκανὸς δ´	ἀμφότερα	ἦν, καὶ προτρέψαι καὶ ἀποτρέψαι.
[2, 26]	Μυρτώ φασιν· ἔνιοι δὲ καὶ	ἀμφοτέρας	ἔχειν ὁμοῦ, ὧν ἐστι Σάτυρός
[2, 45]	ἑξήκοντα ἐτῶν τελευτῆσαι αὐτόν φασιν.	~ἀμφότεροι	δ´ ἤκουσαν Ἀναξαγόρου, καὶ οὗτος
[2, 34]	μὲν γὰρ εἶεν μέτριοι, συμπεριενεχθεῖεν	ἄν·	εἰ δὲ φαῦλοι, ἡμῖν αὐτῶν
[2, 41]	καλός ἐστιν ὁ λόγος, οὐκ	ἄν	σοι ἁρμόττοι; ἔφη, οὐ γὰρ
[2, 28]	ἡμᾶς. καρτερικός γ´ εἶ. πόθεν	ἄν	σοι χλαῖνα γένοιτο; {Β. τουτὶ
[2, 32]	ἔφασκέ τε δεῖν γεωμετρεῖν μέχρι	ἄν	τις μέτρῳ δύνηται γῆν παραλαβεῖν
[2, 21]	δέ με ὄνος ἐλάκτισε, δίκην	ἂν	αὐτῷ ἐλάγχανον; καὶ ταῦτα μὲν
[2, 33]	γήμαι ἢ μή, ἔφη, ὃ	ἂν	αὐτῶν ποιήσῃς, μεταγνώσῃ. ἔλεγέ τε
[2, 31]	σὺ δ´ ᾤου, ἔφη, οὕτως	ἂν	γενναῖον ἐκ δυεῖν Ἀθηναίων γενέσθαι;
[2, 41]	ἱμάτια καλὰ καὶ ὑποδήματα εἴη	ἂν	ἐμοὶ ἀνάρμοστα. Κρινομένου δ´ αὐτοῦ
[2, 25]	ἵν´ ἐμαυτῷ ~ὑποδήματα ποιησαίμην, καταγέλαστος	ἂν	ἦν λαβών. πολλάκις δ´ ἀφορῶν
[2, 30]	ὅσα ἔχει, φίλους δ´ οὐκ	ἂν	ὀνομάσαι ὁπόσους κέκτηται· οὕτως ὀλιγώρως
[2, 30]	θαῦμα τὸ μὲν ἕκαστον εἰπεῖν	ἂν	ῥᾳδίως ὅσα ἔχει, φίλους δ´
[2, 41]	Ἀθηναῖοι, τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα	ἀναβάντων·	τοὺς δὲ δικαστὰς ἐκβοῆσαι, Κατάβα,
[2, 41]	Τιβεριεὺς ἐν τῷ Στέμματι Πλάτωνα	ἀναβῆναι	ἐπὶ τὸ βῆμα καὶ εἰπεῖν,
[2, 40]	δίκης τοῦτον εἶχε τὸν τρόπον·	ἀνακεῖται	γὰρ ἔτι καὶ νῦν, φησὶ
[2, 20]	τὸ βαλλόμενον κέρμα ἀθροίζειν· εἶτ´	ἀναλώσαντα	πάλιν τιθέναι. Κρίτωνα δ´ ἀναστῆσαι
[2, 27]	ἥκιστα τὸ μὴ παρὸν ποτὸν	ἀναμένειν·	καὶ ἐλαχίστων δεόμενος ἔγγιστα εἶναι
[2, 46]	Πριηνεύς· Πιττακῷ Ἀντιμενίδας καὶ Ἀλκαῖος,	Ἀναξαγόρᾳ	Σωσίβιος, καὶ Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν
[2, 35]	ἡ φύσις. οἱ δὲ τοῦτ´	Ἀναξαγόραν	φασίν. τῆς γυναικὸς εἰπούσης, ἀδίκως
[2, 45]	Πλάτων ἐν τῇ Ἀπολογίᾳ μνησθεὶς	Ἀναξαγόρου	καὶ ἄλλων τινῶν φυσικῶν, ἃ
[2, 45]	αὐτόν φασιν. ~ἀμφότεροι δ´ ἤκουσαν	Ἀναξαγόρου,	καὶ οὗτος καὶ Εὐριπίδης, ὃς
[2, 19]	ἐστι, τὰς σοφάς. ~Ἀκούσας δὲ	Ἀναξαγόρου	κατά τινας, ἀλλὰ καὶ Δάμωνος,
[2, 41]	καὶ ὑποδήματα εἴη ἂν ἐμοὶ	ἀνάρμοστα.	Κρινομένου δ´ αὐτοῦ φησιν Ἰοῦστος
[2, 39]	μνημονεύει τῶν ὑπὸ Κόνωνος τειχῶν	ἀνασταθέντων,	ἃ γέγονεν ἔτεσιν ἓξ τῆς
[2, 33]	κράτιστον εἰκῆ ταῦτ´ ἐᾶν ἀφειμένα,	ἀναστὰς	ἐξῆλθε, φήσας γελοῖον εἶναι ἀνδράποδον
[2, 20]	ἀναλώσαντα πάλιν τιθέναι. Κρίτωνα δ´	ἀναστῆσαι	αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἐργαστηρίου καὶ
[2, 45]	περὶ τούτων αὐτὸς λέγει, καίπερ	ἀνατιθεὶς	πάντα Σωκράτει. Φησὶ δ´ Ἀριστοτέλης
[2, 24]	Κριτίαν κελεύουσι Λέοντα τὸν Σαλαμίνιον,	ἄνδρα	πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς ὥστε
[2, 33]	ἀναστὰς ἐξῆλθε, φήσας γελοῖον εἶναι	ἀνδράποδον	μὲν μὴ εὑρισκόμενον ἀξιοῦν ζητεῖν,
[2, 41]	καὶ εἰπεῖν, νεώτατος ὤν, ὦ	ἄνδρες	Ἀθηναῖοι, τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα
[2, 37]	ἀνελούσης ἐκεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον.	ἀνδρῶν	ἁπάντων Σωκράτης σοφώτατος. ~ἀφ´ οὗ
[2, 28]	παράγων αὐτὸν φησὶν οὕτως· Σώκρατες	ἀνδρῶν	βέλτιστ´ ὀλίγων, πολλῷ δὲ ματαιόταθ´,
[2, 36]	πρὸς Ἀλκιβιάδην εἰπόντα ὡς οὐκ	ἀνεκτὴ	ἡ Ξανθίππη λοιδοροῦσα, ἀλλ´ ἔγωγ´,
[2, 37]	πρὸς τῆς Πυθίας ἐμαρτυρήθη, Χαιρεφῶντι	ἀνελούσης	ἐκεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν
[2, 21]	καταφρονούμενον· καὶ πάντα ταῦτα φέρειν	ἀνεξικάκως.	ὅθεν καὶ λακτισθέντα, ἐπειδὴ ἠνέσχετο,
[2, 25]	οὐκ ἔχω. καὶ συνεχὲς ἐκεῖνα	ἀνεφθέγγετο	τὰ ἰαμβεῖα· τὰ δ´ ἀργυρώματ´
[2, 28]	τὠφθαλμὼ παραβάλλεις, κἀνυπόδητος κακὰ πόλλ´	ἀνέχει,	κἀν ἡμῖν σεμνοπροσωπεῖς. καίτοι ἐνίοτε
[2, 37]	σὺ μέν, εἶπε, χηνῶν βοώντων	ἀνέχῃ;	τοῦ δὲ εἰπόντος, ἀλλά μοι
[2, 23]	πάντων φευγόντων Ἀθηναίων αὐτὸς ἠρέμα	ἀνεχώρει,	παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ καὶ τηρῶν ἀμύνασθαι
[2, 27]	ὦ τῆς μεγάλης ἐπιθυμήσας σοφίας	ἄνθρωπε	δικαίως ὡς εὐδαίμων παρ´ Ἀθηναίοις
[2, 30]	ἔφη, σοφισταῖς μὲν δυνήσῃ χρῆσθαι,	ἀνθρώποις	δὲ οὐδαμῶς. ἄχρηστον γὰρ ᾤετο
[2, 37]	κἀγὼ Ξανθίππῃ χρώμενος τοῖς ἄλλοις	ἀνθρώποις	συμπεριενεχθήσομαι. Ταῦτα δὴ καὶ τοιαῦτα
[2, 34]	ἔλεγέ τε τοὺς μὲν ἄλλους	ἀνθρώπους	ζῆν ἵν´ ἐσθίοιεν· αὐτὸν δὲ
[2, 43]	σοφίῃ. ~Ὁ μὲν οὖν ἐξ	ἀνθρώπων	ἦν· Ἀθηναῖοι δ´ εὐθὺς μετέγνωσαν,
[2, 38]	μέγα φρονοῦντας ἐφ´ ἑαυτοῖς ὡς	ἀνοήτους,	καθάπερ ἀμέλει καὶ Ἄνυτον, ὡς
[2, 27]	ἀπέχει κἀδηφαγίας καὶ τῶν ἄλλων	ἀνοήτων.	~Ἀμειψίας δ´ ἐν τρίβωνι παράγων
[2, 46]	ἐν τρίτῳ Περὶ ποιητικῆς, ἐφιλονείκει	Ἀντίλοχος	Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος,
[2, 46]	καὶ Βίαντι Σάλαρος Πριηνεύς· Πιττακῷ	Ἀντιμενίδας	καὶ Ἀλκαῖος, Ἀναξαγόρᾳ Σωσίβιος, καὶ
[2, 30]	αὐτῷ τοῦ κουρέως Μειδίου ἀλεκτρυόνας	ἀντίον	τῶν Καλλίου πτερυξαμένους. καὶ αὐτὸν
[2, 39]	δὲ πάντα Λύκων ὁ δημαγωγός.	~Ἀντισθένης	δ´ ἐν ταῖς τῶν Φιλοσόφων
[2, 31]	γοῦν τινος αὐτῷ ὡς εἴη	Ἀντισθένης	μητρὸς Θρᾴττης, σὺ δ´ ᾤου,
[2, 47]	οἱ κορυφαιότατοι μὲν Πλάτων, Ξενοφῶν,	Ἀντισθένης·	τῶν δὲ φερομένων δέκα οἱ
[2, 47]	πρῶτον περὶ Ξενοφῶντος, εἶτα περὶ	Ἀντισθένους	ἐν τοῖς κυνικοῖς, ἔπειτα περὶ
[2, 36]	λέγειν οὐκ ἔμαθε. ~στρέψαντος δὲ	Ἀντισθένους	τὸ διερρωγὸς τοῦ τρίβωνος εἰς
[2, 46]	ποιητικῆς, ἐφιλονείκει Ἀντίλοχος Λήμνιος καὶ	Ἀντιφῶν	ὁ τερατοσκόπος, ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων
[2, 40]	τῷ Μητρῴῳ· τάδε ἐγράψατο καὶ	ἀντωμόσατο	Μέλητος Μελήτου Πιτθεὺς Σωκράτει Σωφρονίσκου
[2, 40]	ἔστιν οὕτως ἔχον. ~Ἡ δ´	ἀντωμοσία	τῆς δίκης τοῦτον εἶχε τὸν
[2, 39]	Ἀπολογίᾳ τρεῖς αὐτοῦ κατηγορῆσαί φασιν,	Ἄνυτον	καὶ Λύκωνα καὶ Μέλητον· τὸν
[2, 43]	τῷ Πομπείῳ, Λυσίππου ταύτην ἐργασαμένου.	Ἄνυτόν	τε ἐπιδημήσαντα αὐθημερὸν ἐξεκήρυξαν Ἡρακλεῶται.
[2, 39]	Λύκωνα καὶ Μέλητον· τὸν μὲν	Ἄνυτον	ὑπὲρ τῶν δημιουργῶν καὶ τῶν
[2, 38]	ὡς ἀνοήτους, καθάπερ ἀμέλει καὶ	Ἄνυτον,	ὡς καὶ ἐν τῷ Πλάτωνός
[2, 38]	σοφιστής, ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἢ	Ἄνυτος,	ὥς τινες· προητοίμασε δὲ πάντα
[2, 33]	ἵν´ εἰ μὲν καλοὶ εἶεν,	ἄξιοι	γίγνοιντο· εἰ δ´ αἰσχροί, παιδείᾳ
[2, 34]	ἵνα ζῴη. πρὸς τὸ οὐκ	ἀξιόλογον	πλῆθος ἔφασκεν ὅμοιον εἴ τις
[2, 33]	εἶναι ἀνδράποδον μὲν μὴ εὑρισκόμενον	ἀξιοῦν	ζητεῖν, ἀρετὴν δ´ οὕτως ἐᾶν
[2, 31]	τε οἰκέτας αὐτῷ διδόντος, ἵν´	ἀπ´	αὐτῶν προσοδεύοιτο, οὐχ εἵλετο· καὶ
[2, 39]	Μέλητον ὑπὲρ τῶν ποιητῶν, οὓς	ἅπαντας	ὁ Σωκράτης διέσυρε. Φαβωρῖνος δέ
[2, 37]	ἐκεῖνο δὴ τὸ περιφερόμενον. ἀνδρῶν	ἁπάντων	Σωκράτης σοφώτατος. ~ἀφ´ οὗ δὴ
[2, 31]	προσέταξε Κρίτωνι λυτρώσασθαι, καὶ φιλόσοφον	ἀπειργάσατο.	~Ἀλλὰ καὶ λυρίζειν ἐμάνθανεν ἤδη
[2, 29]	θέλοντα πολιτεύεσθαι ἀπέστησε διὰ τὸ	ἀπείρως	ἔχειν, ὥς φησι Ξενοφῶν· Χαρμίδην
[2, 19]	εἰπεῖν· ἐκ δ´ ἄρα τῶν	ἀπέκλινεν	ὁ λαξόος, ἐννομολέσχης, Ἑλλήνων ἐπαοιδός,
[2, 25]	παρ´ αὐτῶν μήτε παρ´ αὐτοὺς	ἀπελθών.	εὔτακτός τε ἦν τὴν δίαιταν
[2, 38]	Ἀριστοφάνην, ἔπειτα καὶ Μέλητον συνέπεισεν	ἀπενέγκασθαι	κατ´ αὐτοῦ γραφὴν ἀσεβείας καὶ
[2, 29]	Θεαίτητον περὶ ἐπιστήμης διαλεχθεὶς ἔνθεον	ἀπέπεμψε,	καθὰ καὶ Πλάτων φησίν. Εὐθύφρονα
[2, 29]	τὸν Πλάτωνος ἀδελφὸν θέλοντα πολιτεύεσθαι	ἀπέστησε	διὰ τὸ ἀπείρως ἔχειν, ὥς
[2, 27]	οὔτ´ ἀρίστων ἐπιθυμεῖς, οἴνου τ´	ἀπέχει	κἀδηφαγίας καὶ τῶν ἄλλων ἀνοήτων.
[2, 29]	δίκην περὶ ὁσίου τινὰ διαλεχθεὶς	ἀπήγαγε.	καὶ τὸν Λύσιν δὲ ἠθικώτατον
[2, 38]	ἀσεβείας καὶ τῶν νέων διαφθορᾶς.	Ἀπηνέγκατο	μὲν οὖν τὴν γραφὴν ὁ
[2, 46]	σοφίη. πρὸς γὰρ Ἀθηναίων κώνειον	ἁπλῶς	σὺ ἐδέξω· αὐτοὶ δ´ ἐξέπιον
[2, 20]	τιθέναι. Κρίτωνα δ´ ἀναστῆσαι αὐτὸν	ἀπὸ	τοῦ ἐργαστηρίου καὶ παιδεῦσαι τῆς
[2, 29]	ἐποίησε προτρέψας. ἦν γὰρ ἱκανὸς	ἀπὸ	τῶν πραγμάτων τοὺς λόγους εὑρίσκειν.
[2, 32]	τε τὰ ἀώρια πολλοῦ ἐωνημένους	ἀπογινώσκειν	ἔλεγεν εἰς τὰς ὥρας ἐλθεῖν.
[2, 34]	τῶν τοιούτων σωρὸν ὡς δόκιμον	ἀποδέχοιτο.	Αἰσχίνου δὲ εἰπόντος, πένης εἰμὶ
[2, 23]	ὄντα εἰς Σάμον σὺν Ἀρχελάῳ	ἀποδημῆσαι·	καὶ Πυθώδε ἐλθεῖν Ἀριστοτέλης φησίν·
[2, 22]	καὶ ταῦτα μὲν ὁ Δημήτριος.	~Ἀποδημίας	δὲ οὐκ ἐδεήθη, καθάπερ οἱ
[2, 34]	ὅμοιον εἴ τις τετράδραχμον ἓν	ἀποδοκιμάζων	τὸν ἐκ τῶν τοιούτων σωρὸν
[2, 24]	δέκα στρατηγῶν. καὶ ἐνὸν αὐτῷ	ἀποδρᾶναι	τῆς εἱρκτῆς μὴ ἐθελῆσαι· τοῖς
[2, 34]	μέγιστά μοι διδούς; πρὸς τὸν	ἀποδυσπετοῦντα	ἐπὶ τῷ παρορᾶσθαι ὁπότε ἐπανέστησαν
[2, 35]	ἐδίδου καλόν, ἵν´ ἐν ἐκείνῳ	ἀποθάνῃ.	καὶ ὅς, τί δέ, ἔφη,
[2, 46]	Κροτωνιάτης· καὶ Σύαγρος Ὁμήρῳ ζῶντι,	ἀποθανόντι	δὲ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος· καὶ
[2, 35]	πρὸς Αἰσχίνην ἔφη, εἰς τρίτην	ἀποθανοῦμαι.	μέλλοντί τε αὐτῷ τὸ κώνειον
[2, 35]	φασίν. τῆς γυναικὸς εἰπούσης, ἀδίκως	ἀποθνήσκεις,	σὺ δέ, ἔφη, δικαίως ἐβούλου;
[2, 24]	πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς αὐτοὺς ὥστε	ἀπολέσθαι·	ἀλλὰ καὶ μόνος ἀποψηφίσασθαι τῶν
[2, 44]	Σωκράτους. Ἐγεννήθη δέ, καθά φησιν	Ἀπολλόδωρος	ἐν τοῖς Χρονικοῖς, ἐπὶ Ἀφεψίωνος
[2, 35]	τε αὐτῷ τὸ κώνειον πίεσθαι	Ἀπολλόδωρος	ἱμάτιον ἐδίδου καλόν, ἵν´ ἐν
[2, 42]	ἐποίησεν, οὗ ἡ ἀρχή· Δήλι´	Ἄπολλον	χαῖρε, καὶ Ἄρτεμι, παῖδε κλεεινώ.
[2, 45]	ἀλλὰ καὶ Πλάτων ἐν τῇ	Ἀπολογίᾳ	μνησθεὶς Ἀναξαγόρου καὶ ἄλλων τινῶν
[2, 39]	Φιλοσόφων Διαδοχαῖς καὶ Πλάτων ἐν	Ἀπολογίᾳ	τρεῖς αὐτοῦ κατηγορῆσαί φασιν, Ἄνυτον
[2, 40]	δ´ οὖν φιλόσοφος, Λυσίου γράψαντος	ἀπολογίαν	αὐτῷ, διαναγνοὺς ἔφη, καλὸς μὲν
[2, 41]	ὀγδοήκοντα μιᾷ πλείοσι ψήφοις τῶν	ἀπολυουσῶν·	καὶ τιμωμένων τῶν δικαστῶν τί
[2, 33]	ζητεῖν, ἀρετὴν δ´ οὕτως ἐᾶν	ἀπολωλέναι.	ἐρωτηθεὶς πότερον γήμαι ἢ μή,
[2, 23]	Φαβωρῖνος ἐν τῷ πρώτῳ τῶν	Ἀπομνημευμάτων.	~Ἦν δὲ καὶ ἰσχυρογνώμων καὶ
[2, 39]	φησιν ἐν τῷ πρώτῳ τῶν	Ἀπομνημονευμάτων	μὴ εἶναι ἀληθῆ τὸν λόγον
[2, 41]	τί χρὴ παθεῖν αὐτὸν ἢ	ἀποτῖσαι,	πέντε καὶ εἴκοσιν ἔφη δραχμὰς
[2, 41]	πέντε καὶ εἴκοσιν ἔφη δραχμὰς	ἀποτίσειν.	~Εὐβουλίδης μὲν γὰρ ἑκατόν φησιν
[2, 29]	ἀμφότερα ἦν, καὶ προτρέψαι καὶ	ἀποτρέψαι.	ὥσπερ τὸν Θεαίτητον περὶ ἐπιστήμης
[2, 19]	λαξόος, ἐννομολέσχης, Ἑλλήνων ἐπαοιδός, ἀκριβολόγους	ἀποφήνας,	μυκτὴρ ῥητορόμυκτος, ὑπαττικὸς εἰρωνευτής. ἦν
[2, 24]	ὥστε ἀπολέσθαι· ἀλλὰ καὶ μόνος	ἀποψηφίσασθαι	τῶν δέκα στρατηγῶν. καὶ ἐνὸν
[2, 26]	τοῦ δικαίου θυγατέρα, ἣν καὶ	ἄπροικον	λαβεῖν, ἐξ ἧς γενέσθαι Σωφρονίσκον
[2, 34]	ἔχω, δίδωμι δέ σοι ἐμαυτόν,	ἆρ´	οὖν, εἶπεν, οὐκ αἰσθάνῃ τὰ
[2, 19]	τοῖς Σίλλοις εἰπεῖν· ἐκ δ´	ἄρα	τῶν ἀπέκλινεν ὁ λαξόος, ἐννομολέσχης,
[2, 34]	παρορᾶσθαι ὁπότε ἐπανέστησαν οἱ τριάκοντα,	ἆρα,	ἔφη, μήτι σοι μεταμέλει; ~πρὸς
[2, 47]	καὶ ἕτερος Σωκράτης, ἱστορικός, περιήγησιν	Ἄργους	γεγραφώς· καὶ ἄλλος περιπατητικός, Βιθυνός·
[2, 25]	ἀνεφθέγγετο τὰ ἰαμβεῖα· τὰ δ´	ἀργυρώματ´	ἐστὶν ἥ τε πορφύρα εἰς
[2, 32]	ἐλθεῖν. καί ποτε ἐρωτηθείς, τίς	ἀρετὴ	νέου, τὸ μηδὲν ἄγαν, εἶπεν.
[2, 33]	μὲν μὴ εὑρισκόμενον ἀξιοῦν ζητεῖν,	ἀρετὴν	δ´ οὕτως ἐᾶν ἀπολωλέναι. ἐρωτηθεὶς
[2, 42]	Κορίνθιον ἄστυ νέμουσι μὴ κρίνειν	ἀρετὴν	λαοδίκῳ σοφίῃ. ~Ὁ μὲν οὖν
[2, 33]	ἐν τῇ αὐτοῦ εἰπόντος περὶ	ἀρετῆς,	κράτιστον εἰκῆ ταῦτ´ ἐᾶν ἀφειμένα,
[2, 26]	Λαμπροκλέα· δευτέραν δὲ Μυρτώ, τὴν	Ἀριστείδου	τοῦ δικαίου θυγατέρα, ἣν καὶ
[2, 23]	ἀριστεύσαντα αὐτόθι παραχωρῆσαι Ἀλκιβιάδῃ τοῦ	ἀριστείου·	οὗ καὶ ἐρασθῆναί φησιν αὐτὸν
[2, 23]	ἑνὸς σχήματος αὐτόν φασι, καὶ	ἀριστεύσαντα	αὐτόθι παραχωρῆσαι Ἀλκιβιάδῃ τοῦ ἀριστείου·
[2, 23]	οὗ καὶ ἐρασθῆναί φησιν αὐτὸν	Ἀρίστιππος	ἐν τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶς τρυφῆς.
[2, 47]	διασημότατοι τέσσαρες, Αἰσχίνης, Φαίδων, Εὐκλείδης,	Ἀρίστιππος.	λεκτέον δὴ πρῶτον περὶ Ξενοφῶντος,
[2, 19]	οὗ καὶ παιδικὰ γενέσθαι φησὶν	Ἀριστόξενος.	Δοῦρις δὲ καὶ δουλεῦσαι αὐτὸν
[2, 20]	καταδικασθεὶς ἐτελεύτα. φησὶ δ´ αὐτὸν	Ἀριστόξενος	ὁ Σπινθάρου καὶ χρηματίσασθαι. τιθέντα
[2, 26]	μόνος οὐκ ἐνόσησε. ~Φησὶ δ´	Ἀριστοτέλης	δύο γυναῖκας αὐτὸν ἀγαγέσθαι· προτέραν
[2, 46]	στόματι. Τούτῳ τις, καθά φησιν	Ἀριστοτέλης	ἐν τρίτῳ Περὶ ποιητικῆς, ἐφιλονείκει
[2, 45]	ἀνατιθεὶς πάντα Σωκράτει. Φησὶ δ´	Ἀριστοτέλης	μάγον τινὰ ἐλθόντα ἐκ Συρίας
[2, 23]	Ἀρχελάῳ ἀποδημῆσαι· καὶ Πυθώδε ἐλθεῖν	Ἀριστοτέλης	φησίν· ἀλλὰ καὶ εἰς Ἰσθμόν,
[2, 38]	μὲν ἐπήλειψεν αὐτῷ τοὺς περὶ	Ἀριστοφάνην,	ἔπειτα καὶ Μέλητον συνέπεισεν ἀπενέγκασθαι
[2, 20]	λόγων, ὥς φησι Ξενοφῶν καὶ	Ἀριστοφάνης	αὐτὸν κωμῳδεῖ ὡς τὸν ἥττω
[2, 28]	ὑπεροπτικὸν καὶ μεγαλόφρον ἐμφαίνει καὶ	Ἀριστοφάνης	λέγων οὕτως· ὅτι βρενθύει τ´
[2, 27]	δι´ ὧν σκώπτουσιν ἐπαινοῦντες αὐτόν.	Ἀριστοφάνης	μὲν οὕτως. ὦ τῆς μεγάλης
[2, 18]	γάρ μοι· Σωκράτης γὰρ αἴτιος.	Ἀριστοφάνης	Νεφέλαις· Εὐριπίδῃ δ´ ὁ τὰς
[2, 27]	οὔτε ῥιγῶν ἄχθει λίαν, οὔτ´	ἀρίστων	ἐπιθυμεῖς, οἴνου τ´ ἀπέχει κἀδηφαγίας
[2, 41]	ὁ λόγος, οὐκ ἄν σοι	ἁρμόττοι;	ἔφη, οὐ γὰρ καὶ ἱμάτια
[2, 28]	καίτοι ἐνίοτε πρὸς τοὺς καιροὺς	ἁρμοττόμενος	καὶ λαμπρὰ ἠμπίσχετο· καθάπερ ἐν
[2, 40]	λόγος, ὦ Λυσία, οὐ μὴν	ἁρμόττων	γ´ ἐμοί. δηλαδὴ γὰρ ἦν
[2, 45]	ἄλλων τινῶν φυσικῶν, ἃ Σωκράτης	ἀρνεῖται,	περὶ τούτων αὐτὸς λέγει, καίπερ
[2, 42]	ἀρχή· Δήλι´ Ἄπολλον χαῖρε, καὶ	Ἄρτεμι,	παῖδε κλεεινώ. Διονυσόδωρος δέ φησι
[2, 44]	Ἀθηναῖοι τὴν πόλιν καὶ τὴν	Ἄρτεμιν	Δήλιοι γενέσθαι φασίν. ἐτελεύτησε δὲ
[2, 25]	τὸν βίον. ὑπερεφρόνησε δὲ καὶ	Ἀρχελάου	τοῦ Μακεδόνος καὶ Σκόπα τοῦ
[2, 19]	μετὰ τὴν ἐκείνου καταδίκην διήκουσεν	Ἀρχελάου	τοῦ φυσικοῦ· οὗ καὶ παιδικὰ
[2, 23]	νέον ὄντα εἰς Σάμον σὺν	Ἀρχελάῳ	ἀποδημῆσαι· καὶ Πυθώδε ἐλθεῖν Ἀριστοτέλης
[2, 32]	μέλλοντα αὐτῷ· τό τε εὖ	ἄρχεσθαι	μικρὸν μὲν μὴ εἶναι, παρὰ
[2, 42]	οὐ πάνυ ἐπιτετευγμένως, οὗ ἡ	ἀρχή·	Αἴσωπός ποτ´ ἔλεξε Κορίνθιον ἄστυ
[2, 42]	κατά τινας ἐποίησεν, οὗ ἡ	ἀρχή·	Δήλι´ Ἄπολλον χαῖρε, καὶ Ἄρτεμι,
[2, 38]	συνέπεισεν ἀπενέγκασθαι κατ´ αὐτοῦ γραφὴν	ἀσεβείας	καὶ τῶν νέων διαφθορᾶς. Ἀπηνέγκατο
[2, 26]	τὸ πλῆθος, ψηφίσασθαι γαμεῖν μὲν	ἀστὴν	μίαν, παιδοποιεῖσθαι δὲ καὶ ἐξ
[2, 42]	ἀρχή· Αἴσωπός ποτ´ ἔλεξε Κορίνθιον	ἄστυ	νέμουσι μὴ κρίνειν ἀρετὴν λαοδίκῳ
[2, 43]	καὶ Τυρταῖον παρακόπτειν ἔλεγον, καὶ	Ἀστυδάμαντα	πρότερον τῶν περὶ Αἰσχύλον ἐτίμησαν
[2, 32]	ἐμάνθανεν ἤδη γηραιός, μηδὲν λέγων	ἄτοπον	εἶναι ἅ τις μὴ οἶδεν
[2, 43]	ταύτην ἐργασαμένου. Ἄνυτόν τε ἐπιδημήσαντα	αὐθημερὸν	ἐξεκήρυξαν Ἡρακλεῶται. οὐ μόνον δ´
[2, 24]	καλλίστους λόγους ἐκείνους δεδεμένον διαθέσθαι.	Αὐτάρκης	τε ἦν καὶ σεμνός. καί
[2, 37]	φησί, Ξανθίππη παιδία γεννᾷ. ποτὲ	αὐτῆς	ἐν ἀγορᾷ καὶ θοἰμάτιον περιελομένης
[2, 32]	καὶ εἰδέναι μὲν μηδὲν πλὴν	αὐτὸ	τοῦτο {εἰδέναι} τούς τε τὰ
[2, 22]	στρατεύεσθαι ἔδει. τὸ δὲ λοιπὸν	αὐτόθι	μένων φιλονεικότερον συνεζήτει τοῖς προσδιαλεγομένοις,
[2, 23]	σχήματος αὐτόν φασι, καὶ ἀριστεύσαντα	αὐτόθι	παραχωρῆσαι Ἀλκιβιάδῃ τοῦ ἀριστείου· οὗ
[2, 46]	Ἀθηναίων κώνειον ἁπλῶς σὺ ἐδέξω·	αὐτοὶ	δ´ ἐξέπιον τοῦτο τεῷ στόματι.
[2, 44]	χαλκῇ. ~Εὐριπίδης δὲ καὶ ὀνειδίζει	αὐτοῖς	ἐν τῷ Παλαμήδει λέγων, ἐκάνετ´
[2, 26]	~Φησὶ δ´ Ἀριστοτέλης δύο γυναῖκας	αὐτὸν	ἀγαγέσθαι· προτέραν μὲν Ξανθίππην, ἐξ
[2, 20]	πάλιν τιθέναι. Κρίτωνα δ´ ἀναστῆσαι	αὐτὸν	ἀπὸ τοῦ ἐργαστηρίου καὶ παιδεῦσαι
[2, 23]	ἀριστείου· οὗ καὶ ἐρασθῆναί φησιν	αὐτὸν	Ἀρίστιππος ἐν τετάρτῳ Περὶ παλαιᾶς
[2, 20]	φιλοσόφων καταδικασθεὶς ἐτελεύτα. φησὶ δ´	αὐτὸν	Ἀριστόξενος ὁ Σπινθάρου καὶ χρηματίσασθαι.
[2, 27]	ἑαυτοὺς δι´ ὧν σκώπτουσιν ἐπαινοῦντες	αὐτόν.	Ἀριστοφάνης μὲν οὕτως. ὦ τῆς
[2, 30]	ἀντίον τῶν Καλλίου πτερυξαμένους. καὶ	αὐτὸν	Γλαυκωνίδης ἠξίου τῇ πόλει περιποιεῖν
[2, 34]	ἄλλους ἀνθρώπους ζῆν ἵν´ ἐσθίοιεν·	αὐτὸν	δὲ ἐσθίειν ἵνα ζῴη. πρὸς
[2, 45]	τῶν ἠθικῶν ποιεῖσθαι τοὺς λόγους	αὐτὸν	εἰπών. ἀλλὰ καὶ Πλάτων ἐν
[2, 19]	Ἰδομενεύς· ἀλλὰ καὶ οἱ τριάκοντα	αὐτὸν	ἐκώλυσαν τέχνας ~διδάσκειν λόγων, ὥς
[2, 24]	μὴ ἐθελῆσαι· τοῖς τε κλαίουσιν	αὐτὸν	ἐπιπλῆξαι καὶ τοὺς καλλίστους λόγους
[2, 41]	τῶν δικαστῶν τί χρὴ παθεῖν	αὐτὸν	ἢ ἀποτῖσαι, πέντε καὶ εἴκοσιν
[2, 19]	Ἀριστόξενος. Δοῦρις δὲ καὶ δουλεῦσαι	αὐτὸν	καὶ ἐργάσασθαι λίθους· εἶναί τε
[2, 20]	ὥς φησι Ξενοφῶν καὶ Ἀριστοφάνης	αὐτὸν	κωμῳδεῖ ὡς τὸν ἥττω λόγον
[2, 46]	~Ἔστι δὲ καὶ ἡμῶν εἰς	αὐτὸν	οὕτω· πῖνέ νυν ἐν Διὸς
[2, 47]	Σιμωνίδῃ Τιμοκρέων. ~Τῶν δὲ διαδεξαμένων	αὐτὸν	τῶν λεγομένων Σωκρατικῶν οἱ κορυφαιότατοι
[2, 27]	δ´ ἱκανὸς καὶ τῶν σκωπτόντων	αὐτὸν	ὑπερορᾶν. καὶ ἐσεμνύνετο ἐπὶ τῇ
[2, 23]	νυκτὸς ὅλης ἐφ´ ἑνὸς σχήματος	αὐτόν	φασι, καὶ ἀριστεύσαντα αὐτόθι παραχωρῆσαι
[2, 44]	ἔνιοι γὰρ ἑξήκοντα ἐτῶν τελευτῆσαι	αὐτόν	φασιν. ~ἀμφότεροι δ´ ἤκουσαν Ἀναξαγόρου,
[2, 28]	~Ἀμειψίας δ´ ἐν τρίβωνι παράγων	αὐτὸν	φησὶν οὕτως· Σώκρατες ἀνδρῶν βέλτιστ´
[2, 25]	πλήθη τῶν πιπρασκομένων ἔλεγε πρὸς	αὑτόν,	πόσων ἐγὼ χρείαν οὐκ ἔχω.
[2, 23]	ὅτε καὶ πάντων φευγόντων Ἀθηναίων	αὐτὸς	ἠρέμα ἀνεχώρει, παρεπιστρεφόμενος ἡσυχῇ καὶ
[2, 45]	ἃ Σωκράτης ἀρνεῖται, περὶ τούτων	αὐτὸς	λέγει, καίπερ ἀνατιθεὶς πάντα Σωκράτει.
[2, 47]	αἱρέσεων καὶ τὴν πρώτην Ἀκαδήμειαν	αὐτὸς	συνεστήσατο. ἡ μὲν οὖν ἀκολουθία
[2, 38]	καὶ Μέλητον συνέπεισεν ἀπενέγκασθαι κατ´	αὐτοῦ	γραφὴν ἀσεβείας καὶ τῶν νέων
[2, 33]	παραδοῦναι. ~Εὐριπίδου δ´ ἐν τῇ	αὐτοῦ	εἰπόντος περὶ ἀρετῆς, κράτιστον εἰκῆ
[2, 19]	καὶ ἐργάσασθαι λίθους· εἶναί τε	αὐτοῦ	καὶ τὰς ἐν ἀκροπόλει Χάριτας
[2, 42]	πρυτανείῳ σιτήσεως. Καὶ οἳ θάνατον	αὐτοῦ	κατέγνωσαν, προσθέντες ἄλλας ψήφους ὀγδοήκοντα.
[2, 39]	καὶ Πλάτων ἐν Ἀπολογίᾳ τρεῖς	αὐτοῦ	κατηγορῆσαί φασιν, Ἄνυτον καὶ Λύκωνα
[2, 28]	οὐπώποτ´ ἔτλη κολακεῦσαι. τοῦτο δ´	αὐτοῦ	τὸ ὑπεροπτικὸν καὶ μεγαλόφρον ἐμφαίνει
[2, 42]	Διονυσόδωρος δέ φησι μὴ εἶναι	αὐτοῦ	τὸν παιᾶνα. ἐποίησε δὲ καὶ
[2, 41]	ἂν ἐμοὶ ἀνάρμοστα. Κρινομένου δ´	αὐτοῦ	φησιν Ἰοῦστος ὁ Τιβεριεὺς ἐν
[2, 22]	οὐχ ὥστε ἀφελέσθαι τὴν δόξαν	αὐτούς,	ἀλλ´ ὥστε τὸ ἀληθὲς ἐκμαθεῖν
[2, 25]	προσέμενος παρ´ αὐτῶν μήτε παρ´	αὐτοὺς	ἀπελθών. εὔτακτός τε ἦν τὴν
[2, 30]	κέκτηται· οὕτως ὀλιγώρως ἔχειν περὶ	αὐτούς.	ὁρῶν δ´ Εὐκλείδην ἐσπουδακότα περὶ
[2, 24]	Σαλαμίνιον, ἄνδρα πλούσιον, ἀγαγεῖν πρὸς	αὐτοὺς	ὥστε ἀπολέσθαι· ἀλλὰ καὶ μόνος
[2, 24]	τῶν δέκα στρατηγῶν. καὶ ἐνὸν	αὐτῷ	ἀποδρᾶναι τῆς εἱρκτῆς μὴ ἐθελῆσαι·
[2, 39]	τὸν Πολυκράτους κατὰ Σωκράτους· ἐν	αὐτῷ	γάρ, φησί, μνημονεύει τῶν ὑπὸ
[2, 26]	προτέραν μὲν Ξανθίππην, ἐξ ἧς	αὐτῷ	γενέσθαι Λαμπροκλέα· δευτέραν δὲ Μυρτώ,
[2, 40]	οὖν φιλόσοφος, Λυσίου γράψαντος ἀπολογίαν	αὐτῷ,	διαναγνοὺς ἔφη, καλὸς μὲν ὁ
[2, 31]	Εὐθυδήμῳ φησίν. ~Χαρμίδου τε οἰκέτας	αὐτῷ	διδόντος, ἵν´ ἀπ´ αὐτῶν προσοδεύοιτο,
[2, 22]	ἐκμαθεῖν πειρᾶσθαι. φασὶ δ´ Εὐριπίδην	αὐτῷ	δόντα τὸ Ἡρακλείτου σύγγραμμα ἐρέσθαι,
[2, 21]	με ὄνος ἐλάκτισε, δίκην ἂν	αὐτῷ	ἐλάγχανον; καὶ ταῦτα μὲν ὁ
[2, 45]	καὶ βίαιον ἔσεσθαι τὴν τελευτὴν	αὐτῷ.	~Ἔστι δὲ καὶ ἡμῶν εἰς
[2, 35]	δικαίως ἐβούλου; ὄναρ δόξας τινὰ	αὐτῷ	λέγειν, ἤματί κεν τριτάτῳ Φθίην
[2, 36]	λοιδοροῦσαν, ὕστερον δὲ καὶ περιχέασαν	αὐτῷ,	οὐκ ἔλεγον, εἶπεν, ὅτι Ξανθίππη
[2, 35]	εἰς τρίτην ἀποθανοῦμαι. μέλλοντί τε	αὐτῷ	τὸ κώνειον πίεσθαι Ἀπολλόδωρος ἱμάτιον
[2, 32]	προσημαίνειν τὸ δαιμόνιον τὰ μέλλοντα	αὐτῷ·	τό τε εὖ ἄρχεσθαι μικρὸν
[2, 30]	φρόνημα Ἰφικράτην τὸν στρατηγόν, δείξας	αὐτῷ	τοῦ κουρέως Μειδίου ἀλεκτρυόνας ἀντίον
[2, 38]	Σωκράτους χλευασμὸν πρῶτον μὲν ἐπήλειψεν	αὐτῷ	τοὺς περὶ Ἀριστοφάνην, ἔπειτα καὶ
[2, 24]	τῷ ἑβδόμῳ τῶν Ὑπομνημάτων, διδόντος	αὐτῷ	χώραν μεγάλην ἵνα οἰκοδομήσηται οἰκίαν
[2, 31]	τοὐναντίον κακόν. εἰπόντος γοῦν τινος	αὐτῷ	ὡς εἴη Ἀντισθένης μητρὸς Θρᾴττης,
[2, 25]	Λαρισσαίου, μήτε χρήματα προσέμενος παρ´	αὐτῶν	μήτε παρ´ αὐτοὺς ἀπελθών. εὔτακτός
[2, 34]	ἄν· εἰ δὲ φαῦλοι, ἡμῖν	αὐτῶν	οὐδὲν μελήσει. ἔλεγέ τε τοὺς
[2, 33]	ἢ μή, ἔφη, ὃ ἂν	αὐτῶν	ποιήσῃς, μεταγνώσῃ. ἔλεγέ τε θαυμάζειν
[2, 31]	οἰκέτας αὐτῷ διδόντος, ἵν´ ἀπ´	αὐτῶν	προσοδεύοιτο, οὐχ εἵλετο· καὶ τὸ
[2, 33]	λίθου προνοεῖν ὅπως ὁμοιότατος ἔσται,	αὑτῶν	δ´ ἀμελεῖν, ὡς μὴ ὁμοίους
[2, 22]	γοῦν εἰς Ἀμφίπολιν· καὶ Ξενοφῶντα	ἀφ´	ἵππου πεσόντα ἐν τῇ ~κατὰ
[2, 38]	περιφερόμενον. ἀνδρῶν ἁπάντων Σωκράτης σοφώτατος.	~ἀφ´	οὗ δὴ καὶ ἐφθονήθη μάλιστα·
[2, 33]	ἀρετῆς, κράτιστον εἰκῆ ταῦτ´ ἐᾶν	ἀφειμένα,	ἀναστὰς ἐξῆλθε, φήσας γελοῖον εἶναι
[2, 22]	συνεζήτει τοῖς προσδιαλεγομένοις, οὐχ ὥστε	ἀφελέσθαι	τὴν δόξαν αὐτούς, ἀλλ´ ὥστε
[2, 44]	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς, ἐπὶ	Ἀφεψίωνος	τῷ τετάρτῳ ἔτει τῆς ἑβδομηκοστῆς
[2, 25]	ἂν ἦν λαβών. πολλάκις δ´	ἀφορῶν	εἰς τὰ πλήθη τῶν πιπρασκομένων
[2, 27]	ἑστὼς οὔτε βαδίζων, οὔτε ῥιγῶν	ἄχθει	λίαν, οὔτ´ ἀρίστων ἐπιθυμεῖς, οἴνου
[2, 30]	δυνήσῃ χρῆσθαι, ἀνθρώποις δὲ οὐδαμῶς.	ἄχρηστον	γὰρ ᾤετο εἶναι τὴν περὶ
[2, 32]	τοῦτο {εἰδέναι} τούς τε τὰ	ἀώρια	πολλοῦ ἐωνημένους ἀπογινώσκειν ἔλεγεν εἰς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/04/2006