Chapitre
[19]	ὁ Κορίνθιος Ἀμεινοκλῆς ὁ κατασκευάσας	Σαμίοις	πρῶτος τέτταρας τριήρεις, καὶ ὁ
[5]	οἷς ἐστιν Εὐγέων τε ὁ	Σάμιος	καὶ Δηίοχος ὁ Προκοννήσιος καὶ
[19]	πρῶτος τέτταρας τριήρεις, καὶ ὁ	Σάμου	τύραννος Πολυκράτης ὁ Ῥήνειαν ἑλὼν
[54]	τὸ περιττὸν αὐτῶν ἐν τῷ	σαφεῖ.	Ἐν δὲ τῇ μεγίστῃ τῶν
[48]	ἐσμεν; Ταῦτα γὰρ ἐν τῷ	σαφεῖ	καὶ καθαρῷ τῆς διαλέκτου τρόπῳ
[41]	καὶ λέξει κέχρηται καθαρᾷ καὶ	σαφεῖ	καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ σχῆμα βεβασανισμένον
[36]	τε κεκόσμηκεν αὐτοὺς καθαρᾷ καὶ	σαφεῖ	καὶ συντόμῳ καὶ τὰς ἄλλας
[42]	ἄλλαι τοιαῦται δημηγορίαι καθαραὶ καὶ	σαφεῖς	καὶ εἰς τοὺς ἀληθινοὺς ἀγῶνας
[20]	δὲ βουλήσονται τῶν γεγονότων τὸ	σαφὲς	σκοπεῖν καὶ τῶν μελλόντων ποτὲ
[7]	βουλήσονται τῶν τε γεγονότων τὸ	σαφὲς	σκοπεῖν, καὶ τῶν μελλόντων ποτὲ
[9]	τοὐναντίον ἢ προσεδόκησεν. Οὐ γὰρ	σαφεστέρα	γέγονεν ἡ διαίρεσις τῶν χρόνων
[25]	οὕτω σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ δεινοτέρα,	σαφεστέρα	δὲ καὶ ἡδίων ἐκείνως ἂν
[31]	διδόμενοι, οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν	σαφέστερον	ἂν ἦν οὕτως ἐξενεχθέν· διὰ
[29]	τὰ ἐφυστερίζοντά που δυσείκαστόν ἐστι·	σαφέστερον	δ´ ἂν ἐγένετο ῥηθὲν οὕτως·
[5]	προείλοντο τῶν διαλέκτων χαρακτῆρας, τὴν	σαφῆ	καὶ κοινὴν καὶ καθαρὰν καὶ
[9]	καὶ δυναμένας ἄγειν ἐπὶ τὴν	σαφήνειαν	μετῆλθον. ~(Αἰτιῶνται δὲ καὶ τὴν
[55]	σὺν ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς τὴν	σαφήνειαν,	οὐκ ἔχει λόγον· ἀνάγκη δὲ
[31]	ἐπιτίθησιν, ὅτι τόλμαν ἀπροφάσιστον παρείχοντο.	Σαφὴς	δ´ ἂν ἦν ὁ λόγος,
[23]	ἔχει (καὶ γὰρ καθαρὰ καὶ	σαφὴς	καὶ σύντομός ἐστιν ἀποχρώντως, σῴζουσα
[51]	βραχὺς ἀπόχρη μοι λόγος καὶ	σαφής,	ὅτι πολλῶν γενομένων Ἀθήνησι κατὰ
[31]	τούτοις, καὶ οὔτε ἰσχυρῶς οὔτε	σαφῶς	ἀπήγγελται· Οὐ γὰρ μετὰ τῶν
[31]	εἰρημένην καὶ δυνατῶς μετὰ τοῦ	σαφῶς·	Ἁπλῶς δὲ ὁ φθάσας τὸν
[40]	τε θεῖον δόξῃ τἀνθρώπειόν τε	σαφῶς	διὰ παντὸς ἀπὸ φύσεως ἀναγκαίως,
[45]	γὰρ γνούς φησί καὶ μὴ	σαφῶς	διδάξας ἐν ἴσῳ καὶ εἰ
[55]	ζηλωτὰ εἶναι, τά τε μὴ	σαφῶς	εἰρημένα ὑπὸ τοῦ συγγραφέως καὶ
[10]	πλὴν ἡ δύναμις τῶν Ἀθηναίων	σαφῶς	ᾔρετο καὶ τῆς συμμαχίας αὐτῶν
[26]	οἱ δὲ Συρακόσιοι, εἰ οὓς	σαφῶς	ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ
[25]	αὐτῶν καὶ τὰ ἔτι παλαιότερα	σαφῶς	μὲν εὑρεῖν διὰ χρόνου πλῆθος
[20]	πρὸ αὐτῶν καὶ ἔτι παλαιότερα	σαφῶς	μὲν εὑρεῖν διὰ χρόνου πλῆθος
[28]	διαλέκτου τρόπῳ τὰ πραχθέντα δηλοῖ,	σαφῶς	τε καὶ συντόμως καὶ δυνατῶς
[20]	σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη	σεισμῶν	τε πέρι, οἳ ἐπὶ πλεῖστον
[23]	ὕψος λέγω καὶ καλλιρημοσύνην καὶ	σεμνολογίαν	καὶ μεγαλοπρέπειαν· οὐδὲ δὴ τόνον
[50]	αἷς μεγαλοπρεπείας τε δεῖ καὶ	σεμνολογίας	καὶ καταπλήξεως, παντὸς μάλιστα προσήκει
[12]	τὴν ἱστορίαν, τῇ περὶ Κυνὸς	σῆμα	ναυμαχίᾳ τὴν ὀγδόην βύβλον παρεκτείνας,
[52]	πολυπλόκους καὶ ἐξ ἀποκοπῆς πολλὰ	σημαίνειν	πράγματα βουλομένας καὶ διὰ μακροῦ
[24]	πειρᾶσθαι δι´ ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα	σημαίνειν	πράγματα καὶ πολλὰ συντιθέναι νοήματα
[24]	πτώσεις ποτὲ μὲν πρὸς τὸ	σημαινόμενον	ἀπὸ τοῦ σημαίνοντος ἀποστρέφων, ποτὲ
[31]	γὰρ ὅρκοι τῆς συναλλαγῆς τὸ	σημαινόμενον	ἔχουσι τοιοῦτον· οἱ δὲ περὶ
[32]	ἀφανεῖ δὲ κείμενον ἔχει τὸ	σημαινόμενον.	Χαλεπὸν γὰρ μαθεῖν, τίνας δή
[24]	πρὸς τὸ σημαῖνον ἀπὸ τοῦ	σημαινομένου·	ἐν δὲ τοῖς συνδετικοῖς καὶ
[24]	ἀποστρέφων, ποτὲ δὲ πρὸς τὸ	σημαῖνον	ἀπὸ τοῦ σημαινομένου· ἐν δὲ
[24]	πρὸς τὸ σημαινόμενον ἀπὸ τοῦ	σημαίνοντος	ἀποστρέφων, ποτὲ δὲ πρὸς τὸ
[24]	τῆς ἁρμονίας, τὸ τάχος τῶν	σημασιῶν·	χρώματα δὲ αὐτῆς τό τε
[24]	καὶ χρόνων ἐναλλαγαῖς καὶ τροπικῶν	σημειώσεων	μεταφοραῖς ἐξηλλαγμένα τῶν συνήθων καὶ
[5]	ὁ Λέσβιος καὶ Δαμάστης ὁ	Σιγειεὺς	καὶ Ξενομήδης ὁ Χῖος καὶ
[26]	δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις	Σικανὸς	μὲν καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας ἑκάτερος
[18]	ἢ πεντεκαίδεκα ὄντας, οἱ ἐν	Σικελίᾳ	μετὰ Νικίου καὶ Δημοσθένους ἀποθανόντες
[18]	δημοσίᾳ πενθεῖν, τοὺς δ´ ἐν	Σικελίᾳ	πεσόντας, ἐν οἷς τῶν δ´
[48]	ἀπ´ αὐτονόμου τῆς Πελοποννήσου τὴν	Σικελίαν	οἰκοῦντες. Ἢ μένομεν, ἕως ἂν
[48]	ἐπαινέσαιμι· Νῦν γὰρ εἰς τὴν	Σικελίαν	προφάσει μέν, ᾗ πυνθάνεσθε, διανοίᾳ
[42]	ἐν Ἀθήναις ὑπὲρ τῆς εἰς	Σικελίαν	στρατείας· τήν τε πεμφθεῖσαν ὑπὸ
[9]	ταῦτα ἡμιτελῆ περὶ τῆς εἰς	Σικελίαν	στρατείας τῆς προτέρας Ἀθηναίων ὀλίγα
[9]	καὶ τοὺς ἠπειρωτικοὺς πολέμους καταλιπὼν	Σικελίας	ἅπτεται πάλιν, καὶ μετὰ τοῦτο
[34]	εἴ τι περὶ αὐτὰς ὑπάρχει	σίνος,	ὡς βασκάνους καὶ συκοφάντας προβέβληνται·
[52]	ἔτι πρὸς τούτοις κατὰ τοὺς	σκαιοὺς	καὶ πεπλανημένους ἐκ τῆς κατὰ
[5]	τοῖς πράγμασι προσφυῆ καὶ μηδεμίαν	σκευωρίαν	ἐπιφαίνουσαν τεχνικήν· ἐπιτρέχει μέντοι τις
[29]	ἄλλο ποιητικῆς, μᾶλλον δὲ διθυραμβικῆς	σκευωρίας	οἰκειότερον· τῶν τ´ ἐπιχειρήσεων ἐπιτεχνήσει
[15]	δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτους	Σκιωναίους	Ἀθηναῖοι ἐκπολιορκήσαντες ἀπέκτειναν τοὺς ἡβῶντας,
[30]	τὰ μὲν καλλωπίζων, τὰ δὲ	σκληραγωγῶν	τὴν λέξιν, ἧττον ἂν ὀχληρὸς
[29]	Λακεδαιμονίους. ~(Ἃ δὲ τούτοις ἐπιφέρει,	σκολιὰ	καὶ δυσπαρακολούθητα καὶ τὰς τῶν
[24]	τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά τε	σκολιὰ	καὶ πολύπλοκα καὶ δυσεξέλικτα καὶ
[27]	τὸ φορτικὸν τῆς λέξεως καὶ	σκολιὸν	καὶ δυσπαρακολούθητον· ὁ δὲ σπάνιος
[39]	ἀρχομένοις δηλούμενον ἐνθύμημα πονηρὸν καὶ	σκολιῶς	ἀπηγγελμένον· εἰ δὲ τὸ νόημα
[32]	διδόμενοι ἐν τῷ παραχρῆμα ἴσχυον.	~(Σκολιώτερα	δὲ τούτων ἐστὶ καὶ ἃ
[40]	ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον ἀποκρινόμενον λαβυρίνθων	σκολιώτερα	περὶ τῆς ἐλπίδος ἐπὶ κακῷ
[41]	ἐν Θρᾴκῃ διέτριψε. Λείπεται δὴ	σκοπεῖν,	εἰ τοῖς τε πράγμασι προσήκοντα
[20]	βουλήσονται τῶν γεγονότων τὸ σαφὲς	σκοπεῖν	καὶ τῶν μελλόντων ποτὲ αὖθις
[7]	τῶν τε γεγονότων τὸ σαφὲς	σκοπεῖν,	καὶ τῶν μελλόντων ποτὲ κατὰ
[25]	μου τῆς ὑποθέσεως ἧς προῄρημαι	σκοπεῖν,	ὅτι χαρακτῆρός ἐστι δήλωσις ἅπαντα
[39]	τὸ νόημα βούλεταί τις αὐτοῦ	σκοπεῖν,	τοιόνδε ἐστίν, ὅτι φιλοῦντες μὲν
[54]	εἴ γ´ ἐπ´ ἀληθείας δέοι	σκοπεῖσθαι	ἢ τὸ καταψεύδεσθαι καὶ δι´
[40]	ὑμεῖς ἀσθενεῖς τε καὶ ἐπὶ	σκοπῆς	μιᾶς ὄντες μὴ βούλεσθε παθεῖν
[25]	συμβεβηκότα αὐτῷ καὶ δεόμενα λόγου,	σκοπὸν	ἔχουσα τὴν ὠφέλειαν αὐτῶν τῶν
[5]	ἕνα καὶ τὸν αὐτὸν φυλάττοντες	σκοπόν,	ὅσαι διεσῴζοντο παρὰ τοῖς ἐπιχωρίοις
[3]	ἐνθυμούμενος ὅτι τῆς φιλοσόφου θεωρίας	σκοπός	ἐστιν ἡ τῆς ἀληθείας γνῶσις,
[25]	δὲ τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον	σκοποῦντί	μοι ξυνέβη πιστεῦσαι, οὐ μεγάλα
[20]	δὲ τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον	σκοποῦντι	πιστεύειν ξυμβαίνει, οὐ μεγάλα νομίζω
[26]	πάντων ἅμα ἐς τὸ αὐτὸ	σκοπούντων,	εἰ μέν τινες ἴδοιέν πῃ
[20]	θαυμαζόντων, ἀπ´ αὐτῶν τῶν ἔργων	σκοποῦσι	δηλώσει ὅμως μείζων γεγενημένος αὐτῶν.
[46]	ὑπέρφρονος ὀχυρωτέραν παρέχεται τῶν Ἡρακλειτείων	σκοτεινῶν	ἀσαφεστέραν ἔχει τὴν δήλωσιν, ἥ
[32]	μᾶλλον ἢ ἀπὸ τοῦ προφανοῦς	σκοτεινῶς	περιπέφρασται, καὶ ἐλλείπει τι μόριον
[33]	πλείων ἔνεστι τῆς θέλξεως ἡ	σκοτίζουσα	τὴν διάνοιαν ὄχλησις, ἕως ἑκατὸν
[52]	πάντα λυμαινομένη τὰ καλὰ καὶ	σκότον	παρέχουσα ταῖς ἀρεταῖς ἀσάφεια παρῆλθεν
[2]	σοῦ μὰ Δία καὶ τῶν	σοὶ	παραπλησίων ἕνεκα, τῶν ἀπὸ παντὸς
[55]	δυνατόν; Τούτων ἡδίω μὲν εἶχόν	σοι	περὶ Θουκυδίδου γράφειν, ὦ βέλτιστε
[37]	οὐκ ἂν φθάνοι πάντας τοὺς	σολοικισμούς,	ὅσοι γίγνονται παρὰ τοὺς ἀριθμοὺς
[24]	μεταφοραῖς ἐξηλλαγμένα τῶν συνήθων καὶ	σολοικισμῶν	λαμβάνοντα φαντασίας· ὁπόσα τε γίγνεται
[33]	καὶ βεβιασμένα σχήματα, ὧν ἔνια	σολοικισμῶν	παρέχεται δόξαν, ἀρκεσθήσομαι τούτοις, ἵνα
[29]	καὶ τὰς τῶν σχηματισμῶν πλοκὰς	σολοικοφανεῖς	ἔχοντα καὶ οὔτε τοῖς κατ´
[55]	πολὺ τὸ βεβασανισμένον καὶ τὸ	σολοικοφανὲς	ἐν τοῖς σχηματισμοῖς ἐχούσας μήτε
[53]	κατὰ φύσιν ἀκολουθίας καὶ τὸ	σολοικοφανὲς	ἠγάπησεν, ἀλλ´ ἐν τοῖς συνήθεσιν
[1]	ἐλάχιστον ὄγκον συναγαγεῖν τὴν πραγματείαν.	Σοῦ	δὲ βουληθέντος ἰδίαν συντάξασθαί με
[2]	τῆς πραγματείας βούλομαι προειπεῖν· οὐ	σοῦ	μὰ Δία καὶ τῶν σοὶ
[25]	δι´ ἃς τοιαῦτά ἐστι· δεηθεὶς	σοῦ	πάλιν καὶ τῶν ἄλλων φιλολόγων
[48]	ἐφ´ ἡμᾶς τὰ αὐτὰ παρόντα	σοφίσματα,	Λεοντίνων τε ξυγγενῶν κατοικίσεις καὶ
[50]	Ἐπιχειροῦσι δέ τινες οὐκ ἄδοξοι	σοφισταὶ	λέγειν, ὅτι τοῖς μὲν πρὸς
[46]	τε τῶν ὀνομάτων ἐξήγησις ἀμφότερον	σοφιστικὴ	καὶ ἀπειρόκαλος· ἥ τε τόλμα
[16]	καὶ μεγάλας συνταχθεῖσα πράξεις δημηγορικῶν	σπανίζει	λόγων. ~(Ἤδη δὲ ἔγωγε καὶ
[1]	ὀλιγωρίαν καὶ ῥᾳστώνην οὐδὲ διὰ	σπάνιν	τῶν δυνησομένων βεβαιῶσαι τὰς προθέσεις,
[27]	σκολιὸν καὶ δυσπαρακολούθητον· ὁ δὲ	σπάνιος	καὶ οὐδ´ ἐκ τῆς ἐπιτυχούσης
[20]	ἀκοῇ μὲν λεγόμενα, ἔργῳ δὲ	σπανιώτερον	βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη σεισμῶν
[14]	βοήθειαν ἄλλην ἀπέστειλαν πρεσβείαν εἰς	Σπάρτην	εἰρήνης τυχεῖν δεόμενοι, οὔτε τοὺς
[10]	καὶ τὴν Πελοποννησίων σύνοδον εἰς	Σπάρτην	καὶ τοὺς ῥηθέντας ἐκεῖ κατὰ
[15]	καὶ ἐπὶ τῶν ἐκ τῆς	Σπάρτης	ἀφικομένων εἰς τὰς Ἀθήνας; Οὐδὲ
[13]	οἱ δ´ ἄλλοι ἀπέθανον. Καὶ	Σπαρτιᾶται	τούτων ἦσαν εἴκοσι καὶ ἑκατὸν
[36]	ποιεῖν ταῦτα. Μέχρι δὲ τούτου	σπείσασθαι	σφίσιν ἐκέλευον καὶ τὴν γῆν
[14]	δι´ ἃς οὐκ ἐπετελέσθησαν αἱ	σπονδαί.	~(εἰ μὲν οὖν ἐπὶ τῆς
[20]	καὶ Πελοποννήσιοι λύσαντες τὰς τριακοντούτεις	σπονδάς,	αἳ αὐτοῖς ἐγένοντο μετ´ Εὐβοίας
[10]	καὶ Πελοποννήσιοι, λύσαντες τὰς τριακοντούτεις	σπονδάς,	αἳ αὐτοῖς ἐγένοντο μετὰ Εὐβοίας
[15]	μήτε πεισθέντων μήτε δεξαμένων τὰς	σπονδὰς	Λακεδαιμονίων, τί δή ποτε οὐ
[10]	Ἐψηφίσαντο δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς	σπονδὰς	λελύσθαι καὶ πολεμεῖν Ἀθηναίοις οὐ
[12]	διαφοράν τε καὶ ξύγχυσιν τῶν	σπονδῶν	καὶ τὰ ἔπειτα, ὡς ἐπολεμήθη,
[24]	τῶν πρὸ αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενος	σπουδήν.	Διετέλεσέ γέ τοι τὸν ἑπτακαιεικοσαετῆ
[45]	εὕρεσις αὐτὴ καθ´ ἑαυτὴν ἀξία	σπουδῆς,	εἰ μὴ καὶ τοῖς πράγμασιν
[18]	τὸ μικρὸν καὶ οὐκ ἄξιον	σπουδῆς	ἔργον τὸν ὑπὲρ τὴν ἀξίαν
[33]	ἰδέα κατέστη κακοτροπίας διὰ τὰς	στάσεις	τῷ Ἑλληνικῷ· καὶ τὸ εὔηθες,
[20]	πόλεμον, ὃ δὲ διὰ τὸ	στασιάζειν.	Τά τε πρότερον ἀκοῇ μὲν
[28]	καὶ ἀνόσια ἔργα διὰ τὴν	στάσιν	εἰς τοὺς δυνατωτάτους ἐκ τοῦ
[28]	τῷ ἱερῷ ἀπέθανον οὕτως ὠμὴ	στάσις	προὐχώρησε, καὶ ἔδοξε μᾶλλον, διότι
[26]	Συνετύγχανέ τε πολλαχοῦ διὰ τὴν	στενοχωρίαν	τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ
[26]	καὶ πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ	στερῆσαι	σφᾶς τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο· οἳ
[47]	ἐλευθερίας, ἀγωνίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ ἀρχῆς	στερήσεως	καὶ κινδύνου ὧν ἐν τῇ
[37]	ὑμεῖς οἱ προκαθήμενοι ἔτι ἀσφαλέ–	στερον	ποιήσετε. Καὶ μηδ´ ὑμεῖς ἐν
[54]	τῶν δικανικῶν, τῷ περὶ τοῦ	στεφάνου	γραφέντι λόγῳ τῆς Φιλίππου δεινότητος,
[40]	δὲ τοῦ δρωμένου ἔτι καὶ	στῆναι	ἐλπὶς ὀρθῶς. Πρὸς ταῦτα ποιεῖ
[24]	τὴν ἀξιωματικὴν καὶ αὐστηρὰν καὶ	στιβαρὰν	καὶ βεβηκυῖαν καὶ τραχύνουσαν ταῖς
[10]	ἐπιτροχάδην ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντακοσίοις	στίχοις.	Ἀναμνησθεὶς δ´ ὅτι πρότερα τῶν
[19]	διηγήσεως, ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντήκοντα	στίχοις·	ὥστε τὰ πολλὰ ἐκεῖνα καὶ
[13]	καὶ δυνατῶς, πλείους ἢ τριακοσίους	στίχους	αὐτὸς ἀποδεδωκὼς ταῖς μάχαις, καὶ
[33]	διάνοιαν ὄχλησις, ἕως ἑκατὸν ἐκμηκύνεται	στίχων.	Θήσω δὲ καὶ τὰ ἑξῆς
[19]	τῆς ἱστορίας μέχρι πεντακοσίων ἐκμηκύνει	στίχων,	τὰ πρὸ τοῦδε τοῦ πολέμου
[10]	Ταῦτα δὲ μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνας	στίχων,	τότε περὶ τῆς ἑτέρας αἰτίας
[22]	διαιρεῖται, ἡ μὲν ἐκλογὴ τῶν	στοιχειωδῶν	μορίων (ὀνοματικῶν λέγω καὶ ῥηματικῶν
[26]	μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ τε καὶ	στόνῳ	πάντες δυσανασχετοῦντες τὰ γιγνόμενα, οἳ
[4]	καὶ ὅτι πᾶσα τέχνη τούτων	στοχάζεται	τῶν κριτηρίων καὶ ἀπὸ τούτων
[50]	οὐ τῶν μεθ´ ἑαυτὸν ἐσομένων	στοχαζόμενος	ὁ συγγραφεὺς οὕτως ἔγραψε τὰς
[1]	ἀλλὰ τῆς εὐκαιρίας τῶν γραφομένων	στοχαζόμενος,	ὡς καὶ περὶ τῶν ἄλλων
[9]	καὶ Λακεδαιμονίων τὴν ἐπὶ Δωριεῖς	στρατείαν	τὰ περὶ Λευκάδα πραχθέντα ὑπὸ
[42]	Ἀθήναις ὑπὲρ τῆς εἰς Σικελίαν	στρατείας·	τήν τε πεμφθεῖσαν ὑπὸ αὐτοῦ
[9]	ἡμιτελῆ περὶ τῆς εἰς Σικελίαν	στρατείας	τῆς προτέρας Ἀθηναίων ὀλίγα λέγει.
[26]	ἀπώλλυντο. Ἦν τε ἐν τῷ	στρατεύματι	τῶν Ἀθηναίων, ἕως ἀγχώμαλα ἐναυμάχουν,
[36]	ἐστε, ἐς γῆν τὴν Πλαταιέων	στρατεύοντες.	Παυσανίας γὰρ ὁ Κλεομβρότου Λακεδαιμόνιος
[36]	τὴν σφετέραν ἔχοντας αὐτονόμους οἰκεῖν,	στρατεῦσαί	τε μηδένα ποτὲ ἀδίκως ἐπ´
[38]	τὴν ἐπὶ τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας	στράτευσιν,	ἐπειδὴ περὶ μηδετέρου τούτων βούλεται
[41]	ὅτι μετὰ τὴν ἐν Ἀμφιπόλει	στρατηγίαν	ἐξελαθεὶς τῆς πατρίδος πάντα τὸν
[12]	εἴκοσι μετὰ τὴν εἰς Ἀμφίπολιν	στρατηγίαν,	καὶ γενομένῳ παρ´ ἀμφοτέροις τοῖς
[14]	πολλοὶ διεφθάρησαν. ~(Τῆς δὲ Νικίου	στρατηγίας	μνησθείς, ὅτε ναῦς ἑξήκοντα καὶ
[26]	ἐπὶ τὰς ναῦς τῶν Ἀθηναίων	στρατηγοὶ	ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν
[26]	πατρίδα νικήσαντας ἐπαυξῆσαι· καὶ οἱ	στρατηγοὶ	προςέτι ἑκατέρων, εἴ τινά που
[40]	τις ἐπαινέσειεν ὡς προσήκοντα εἰρῆσθαι	στρατηγοῖς	Ἀθηναίων, ὅτι λυμαίνεται τοὺς ἀνθρώπους
[41]	αὐτούς, οὕτως καὶ τοῖς Ἀθηναίων	στρατηγοῖς	πρέποντες ἦσαν οἱ περὶ τῶν
[37]	Πρὶν ἄρξασθαι τοῦ πολέμου, τὸν	στρατηγὸν	τῶν Ἀθηναίων καὶ τοὺς προβούλους
[17]	αἰχμαλώτων ἄφιξιν, οὓς ἀπέστειλεν ὁ	στρατηγὸς	Πάχης, διττῶν ἐκκλησιῶν γενομένων ἐν
[8]	ἐγκώμιον· περί τε Δημοσθένους τοῦ	στρατηγοῦ	καὶ Νικίου τοῦ Νικηράτου καὶ
[9]	Λευκάδα πραχθέντα ὑπὸ Δημοσθένους τοῦ	στρατηγοῦ	καὶ τὸν πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον
[42]	καὶ τοὺς ὑπὸ Νικίου τοῦ	στρατηγοῦ	ῥηθέντας ἐν Ἀθήναις ὑπὲρ τῆς
[13]	ἀμφότερα Ἀθηναῖοι Κίμωνος τοῦ Μιλτιάδου	στρατηγοῦντος,	καὶ εἷλον τριήρεις Φοινίκων καὶ
[15]	πάλιν ἐς Εὔβοιαν διαβάντες Περικλέους	στρατηγοῦντος	κατεστρέψαντο πᾶσαν· καὶ τὴν ἄλλην
[8]	Ἀλκιβιάδου τοῦ Κλεινίου καὶ ἄλλων	στρατηγῶν	τε καὶ ῥητόρων ἀναγκασθεὶς λέγειν,
[14]	καὶ χωρήσαντες εὐθὺς πάσῃ τῇ	στρατιᾷ	αἱροῦσι τὴν Θυρέαν, καὶ τήν
[37]	χαρακτῆρος τούτου θαυμασταί. Ὑποτίθεται δή,	στρατιὰν	ἀποστειλάντων Ἀθηναίων ἐπὶ Μηλίους Λακεδαιμονίων
[42]	παραμυθητικὸν λόγον, ὅτε πεζῇ τὴν	στρατιὰν	ἔμελλεν ἀπάγειν, ἀπολωλεκὼς τὰς τριήρεις
[18]	τοῦ μὴ προδρόμους ἀπὸ τῆς	στρατιᾶς	ἐσπίπτοντας εἰς τοὺς ἀγροὺς τοὺς
[42]	νόσου· καὶ τὴν παράκλησιν τῶν	στρατιωτῶν,	ἣν ἐποιήσατο πρὸ τῆς τελευταίας
[36]	Λακεδαιμονίων βασιλεύς· καὶ καθίσας τὸν	στρατὸν	ἔμελλε δῃώσειν τὴν γῆν. Οἱ
[36]	ἐπιθειάσας καθίστη εἰς πόλεμον τὸν	στρατόν.	~(Ἐξετάσωμεν δὴ παρὰ τοῦτον τὸν
[26]	ἑάλωσαν, κατενεχθέντες ἐξέπεσον ἐς τὸ	στρατόπεδον.	Ὁ δὲ πεζὸς οὐκέτι διαφόρως,
[26]	ὅσα ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ μέγα	στρατόπεδον	πολυειδῆ ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. Παραπλήσια δὲ
[26]	ἐπέβησαν) ἄραντες ἀπὸ τοῦ ἑαυτῶν	στρατοπέδου	εὐθὺς ἔπλεον πρὸς τὸ ζεῦγμα
[26]	Τότε δὴ ὁ μὲν ναυτικὸς	στρατὸς	ἄλλος ἄλλῃ, ὅσοι μὴ μετέωροι
[24]	ὀκτὼ βύβλους, ἃς μόνας κατέλιπεν,	στρέφων	ἄνω καὶ κάτω καὶ καθ´
[53]	καὶ τὸ πικρὸν καὶ τὸ	στριφνὸν	καὶ τὴν ἐξεγείρουσαν τὰ πάθη
[24]	χρώματα δὲ αὐτῆς τό τε	στριφνὸν	καὶ τὸ πυκνόν, καὶ τὸ
[2]	καὶ προσήκοντας ἐμαυτῷ προῄρημαι λόγους,	σύ	τε κρινεῖς καὶ τῶν ἄλλων
[35]	Εἰ δὲ τὰ εἰκότα ἔγνωκα,	σύ	τε κρινεῖς καὶ τῶν ἄλλων
[31]	καὶ τὸ ἑταιρικόν ἀντὶ τῆς	συγγενείας	καὶ τῆς ἑταιρίας κείμενον μετείληπται·
[31]	γὰρ ἀποδούς, δι´ ἣν τοὺς	συγγενεῖς	ἀλλοτριωτέρους ἔκρινον τῶν φίλων, ἐπιτίθησιν,
[40]	αὐτοῖς βοηθήσειν καὶ οὐ περιόψεσθαι	συγγενεῖς	ἀπολλυμένους, αὐθαδέστερον ἔτι τὸν Ἀθηναῖον
[55]	καὶ ἡ μεγαλοπρέπεια καὶ αἱ	συγγενεῖς	ταύταις ἀρεταὶ πᾶσιν ἀνθρώποις εἰσὶ
[31]	εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν. Τὸ γὰρ	συγγενές	καὶ τὸ ἑταιρικόν ἀντὶ τῆς
[31]	μεταλήψει· Καὶ μὴν καὶ τὸ	συγγενὲς	τοῦ ἑταιρικοῦ ἀλλοτριώτερον ἐγένετο διὰ
[49]	διαλεγόμεθα πολίταις ἢ φίλοις ἢ	συγγενέσιν	διηγούμενοί τι τῶν συμβεβηκότων ἑαυτοῖς
[24]	δυσεξέλικτα καὶ τὰ ἄλλα τὰ	συγγενῆ	τούτοις. Εὕροι δ´ ἄν τις
[31]	τὸ ἑταιρικὸν οἰκειότερον ἐγένετο τοῦ	συγγενοῦς	διὰ τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως
[31]	νῦν εἴ τε ἐπὶ τῶν	συγγενῶν.	Αἰτίαν γὰρ ἀποδούς, δι´ ἣν
[7]	ἀνδράσιν, ἀλλὰ καὶ πολλὴν ἔχων	συγγνώμην,	εἰ καὶ τῶν μυθικῶν ἥψαντο
[39]	καταλύσωσιν αὐτῶν Λακεδαιμόνιοι τὴν ἀρχήν,	συγγνώμην	ἕξουσι, καὶ αὐτοὶ πολλὰ τοιαῦτα
[34]	καὶ τὰ μὴ προσόντα τῷ	συγγραφεῖ	μαρτυροῦσιν· ἃ γὰρ ἕκαστος εἶναι
[45]	ἦν πρέπον τῷ μιμεῖσθαι βουλομένῳ	συγγραφεῖ	τὴν ἀλήθειαν. ~(Ὀχληρὰ δὲ κἀκεῖνα
[34]	θαυμαστή τίς ἐστι παρὰ τῷ	συγγραφεῖ·	φέρει γὰρ ὥσπερ ἐκ πηγῆς
[7]	τὸ κοινὸν ἐκφέρειν οὕτως ἠξίουν	συγγράφειν,	ὡς παρὰ τῶν ἀρχαίων ἐδέξαντο.
[23]	πάντες οἱ πρὸ Θουκυδίδου γενόμενοι	συγγραφεῖς	καὶ τίνων ἐπὶ μικρὸν ἥψαντο,
[51]	ἑρμηνείαν, ἵνα διαλλάξῃ τοὺς ἄλλους	συγγραφεῖς.	Ὅταν μὲν οὖν τεταμιευμένως αὐτῇ
[5]	ἡ δύναμις. Ἀρχαῖοι μὲν οὖν	συγγραφεῖς	πολλοὶ καὶ κατὰ πολλοὺς τόπους
[1]	ἐπιφανεστάτους εἶναι ποιητάς τε καὶ	συγγραφεῖς,	ὦ Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, καὶ
[18]	ἀξιῶσαι τιμῆς. Ἀλλ´ ἔοικεν ὁ	συγγραφεὺς	(εἰρήσεται γὰρ ἃ φρονῶ) τῷ
[45]	τὴν ἑαυτοῦ γνώμην ἀποδεικνύμενος ὁ	συγγραφεύς,	ἣν εἶχε περὶ τῆς Περικλέους
[18]	ταφὰς ἀνοίγει τὰς δημοσίας ὁ	συγγραφεὺς	καὶ τὸν ἐπιφανέστατον τῶν δημαγωγῶν
[8]	περὶ τὸν πραγματικὸν τόπον ὁ	συγγραφεὺς	κατορθοῖ, καλὰ καὶ μιμήσεως ἄξια.
[50]	μεθ´ ἑαυτὸν ἐσομένων στοχαζόμενος ὁ	συγγραφεὺς	οὕτως ἔγραψε τὰς ἱστορίας, ἀλλὰ
[10]	αὐτοῖς τῆς κατηγορίας ταύτης ὁ	συγγραφεὺς	παρέσχηται· προειπὼν γάρ, ὡς μέγιστος
[41]	εἰ μὴ ἄρα μνησικακῶν ὁ	συγγραφεὺς	τῇ πόλει διὰ τὴν καταδίκην
[41]	μὲν οὔτε αὐτὸς μετέσχεν ὁ	συγγραφεὺς	τῷ συλλόγῳ τότε παρατυχὼν οὔτε
[52]	τὸν ἄνδρα ῥητόρων τε καὶ	συγγραφέων,	ἀναγκαῖος μὲν ὤν, ὥςπέρ τις
[5]	παραλειφθείσας ὑπὸ τῶν πρὸ αὐτοῦ	συγγραφέων	ἀρετάς. ~(Τούτοις ἐπιγενόμενος Θουκυδίδης οὔτ´
[1]	ἀποτυχίας φυλαττόμενοι· ἁψάμενός τε τῶν	συγγραφέων	ἐδήλωσα καὶ περὶ Θουκυδίδου τὰ
[5]	ὀλίγα βούλομαι περὶ τῶν ἄλλων	συγγραφέων	εἰπεῖν, τῶν τε πρεσβυτέρων καὶ
[9]	ἄλλοι τινὲς τῶν πρὸ αὐτοῦ	συγγραφέων	ἐποίησαν· οὔτε τοῖς χρόνοις, ὡς
[9]	ὅτι τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων	συγγραφέων	ἢ κατὰ τόπους μεριζόντων τὰς
[9]	δῆλον. Οὐδεὶς γὰρ τῶν μεταγενεστέρων	συγγραφέων	θερείαις καὶ χειμῶσι διεῖλε τὴν
[6]	τοῦτο διήλλαξε τῶν πρὸ αὐτοῦ	συγγραφέων,	λέγω δὲ κατὰ τὸ λαβεῖν
[52]	ἔτι καταπαύσομεν αὐτοῦ τὸν λόγον.	Συγγραφέων	μὲν οὖν ἀρχαίων, ὅσα κἀμὲ
[21]	παρὰ τῶν πρὸ αὐτοῦ γενομένων	συγγραφέων	παρέλαβε, καὶ τίνα μέρη πρῶτος
[2]	πρῶτον εἰς τὸν ἐπιφανέστατον τῶν	συγγραφέων	τὴν οὔτ´ ἐλευθέροις ἤθεσι πρέπουσαν
[48]	ἔχω ταῦτα τὰ κατορθώματα τοῦ	συγγραφέως·	Ἀλλ´ οὐ γὰρ δὴ τὴν
[19]	τὸ περὶ τὰς ἐξεργασίας τοῦ	συγγραφέως	ἀνώμαλον ἐπιλογισάμενος, ὅτι πολλὰ καὶ
[34]	οἴονταί τινες τὴν ἄκραν τοῦ	συγγραφέως	εἶναι δύναμιν, διελόμενος καὶ ταύτην
[55]	μαθόντες ἅπασαν τὴν διάλεκτον τοῦ	συγγραφέως	ἐπαινοῦμεν καὶ βιαζόμεθα λέγειν, ὅτι
[49]	Ταῦτα ἔστιν ἃ περὶ τοῦ	συγγραφέως	ἐπείσθην, μετὰ πάσης ἀληθείας εἰρημένα
[35]	τὸ περὶ τὴν εὕρεσιν τοῦ	συγγραφέως	εὔστοχον, καὶ εἴ τις ἄλλως
[55]	μὴ σαφῶς εἰρημένα ὑπὸ τοῦ	συγγραφέως	καὶ τὰ προσειληφότα σὺν ταῖς
[21]	ἁμαρτήματά τε καὶ κατορθώματα τοῦ	συγγραφέως	ταῦτά ἐστι. Τὰ δὲ περὶ
[11]	καὶ ἥψατο ἐν τῇ Ἀττικῇ	συγγραφῇ	Ἑλλάνικος, βραχέως τε καὶ τοῖς
[39]	καὶ τῶν Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ	συγκαταβαινόντων	αἵρεσιν Ὥστε δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας
[47]	ἀκριβῶς καὶ ἡρμηνευμένα περιττῶς καὶ	συγκείμενα	ἡδέως· καὶ γὰρ οἷς μὲν
[9]	ὅλη γὰρ ἡ βύβλος οὕτω	συγκέκοπται	καὶ τὸ διηνεκὲς τῆς ἀπαγγελίας
[13]	τὰ ὅπλα. Αὐτός γέ τοι	συγκεφαλαιούμενος	τὰ περὶ τὴν μάχην κατὰ
[9]	ἄπεισιν ἔργα· καὶ οὐδὲ ταῦτα	συγκορυφώσας	τῆς Πλαταιέων μέμνηται πολιορκίας· ἀφεὶς
[51]	μετρίως, θαυμαστός ἐστι καὶ οὐδενὶ	συγκριτὸς	(οὐδ´) ἑτέρῳ· ὅταν δὲ κατακόρως
[14]	πρὸς δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους ὥρμηντο	συγχωρεῖν,	καὶ πρέσβεις τινὰς πέμψαντες πρὸς
[52]	πεπλανημένους ἐκ τῆς κατὰ φύσιν	συζυγίας	καὶ οὐδ´ ἐν ἁπάσῃ ποιητικῇ
[34]	ὑπάρχει σίνος, ὡς βασκάνους καὶ	συκοφάντας	προβέβληνται· οὗτοί τε ὑπὸ τῆς
[52]	παράσχωμεν ἀφορμὴν διαβολῆς τοῖς πάντα	συκοφαντεῖν	εἰωθόσιν ἀλλοτρίαν τῆς ἐπιεικείας, ᾗ
[2]	τι τῶν ὑπὸ Θουκυδίδου γραφέντων	συκοφαντεῖν	ἐπιβαλοίμεθα, οὐ ταῖς κοιναῖς μόνον
[41]	καὶ τοῖς συνεληλυθόσιν εἰς τὸν	σύλλογον	προσώποις ἁρμόττοντα πέπλακε τὸν διάλογον
[41]	μόνην, ἣν ἀπαλλαττόμενος ἐκ τοῦ	συλλόγου	ὁ Ἀθηναῖος εἴρηκεν· Ἀλλ´ ὑμῶν
[41]	αὐτὸς μετέσχεν ὁ συγγραφεὺς τῷ	συλλόγῳ	τότε παρατυχὼν οὔτε τῶν διαθεμένων
[51]	εἰσιν οἷοι πάντα τὰ Θουκυδίδου	συμβαλεῖν,	καὶ οὐδ´ οὗτοι χωρὶς ἐξηγήσεως
[15]	προείλετο πρεσβείαν ἐξεργάσασθαι, οὐκ ἔχω	συμβαλεῖν,	κατὰ τί τὴν Λακωνικὴν προέκρινε
[23]	τινὰ λέξιν ἐπετήδευσαν, οὐκ ἔχω	συμβαλεῖν,	πότερα τὴν λιτὴν καὶ ἀκόσμητον
[22]	περιόδους, καὶ ὅτι τούτοις ἀμφοτέροις	συμβέβηκε	(λέγω δὴ τοῖς τε ἁπλοῖς
[3]	τῶν λόγων, ἅπαντα περιειληφώς, ὅσα	συμβέβηκεν	αὐτῷ κοινά τε πρὸς ἑτέρους
[9]	τὴν ἱστορίαν. Ἐκ δὲ τούτου	συμβέβηκεν	αὐτῷ τοὐναντίον ἢ προσεδόκησεν. Οὐ
[17]	αὐταῖς ἔδοξα ταῖς ῥητορείαις τοῦτο	συμβεβηκέναι	τῷ ἀνδρὶ τὸ πάθος, ὥστε
[25]	ἐστι δήλωσις ἅπαντα περιειληφυῖα τὰ	συμβεβηκότα	αὐτῷ καὶ δεόμενα λόγου, σκοπὸν
[35]	προείρηκα, πλεῖστα καὶ μέγιστα ταύταις	συμβεβηκότα	ταῖς ἰδέαις· καὶ γὰρ αἱ
[49]	ἢ συγγενέσιν διηγούμενοί τι τῶν	συμβεβηκότων	ἑαυτοῖς ἢ συμβουλευόμενοι περί τινος
[54]	πράγματα πάντων αἰτίους ἀποφαίνει τῶν	συμβεβηκότων	τοῖς Ἕλλησι κακῶν, κατὰ λέξιν
[49]	τι τῶν συμβεβηκότων ἑαυτοῖς ἢ	συμβουλευόμενοι	περί τινος τῶν ἀναγκαίων, ἢ
[50]	ὁ χαρακτὴρ οὔτ´ εἰς τοὺς	συμβουλευτικοὺς	οὔτ´ εἰς τοὺς δικανικοὺς ἀγῶνας,
[55]	κρίσεις ἀδιαστρόφους ἔτι φυλάσσουσι, Δημοσθένει	συμβούλῳ	χρησαμένους, ὃν ἁπάντων ῥητόρων κράτιστον
[10]	Ἀθήνηθεν ἀποσταλεῖσαν Κερκυραίοις κατὰ Κορινθίων	συμμαχίαν,	οὐκ ἀπὸ τῆς ἀληθοῦς καὶ
[36]	ὤμοσαν, μηδὲν νεωτερίζειν περὶ τὴν	συμμαχίαν.	Τοιαῦτα τῶν πρέσβεων ἀπαγγειλάντων οἱ
[42]	Ἀθηναίοις ἐπιστολήν, ἐν ᾗ χρῄζει	συμμαχίας	ἄλλης καὶ διαδόχου, κάμνων τὸ
[10]	Ἀθηναίων σαφῶς ᾔρετο καὶ τῆς	συμμαχίας	αὐτῶν ἥπτετο· τότε δὲ οὐκέτι
[54]	τοῦ βασιλέως ὑπαρχούσης οὔτε τῆς	συμμαχικῆς	πιστῶς καὶ βεβαίως τῶν κινδύνων
[36]	ἐλευθερίῳ καὶ ξυγκαλέσας πάντας τοὺς	συμμάχους,	ἀπεδίδου Πλαταιεῦσι γῆν καὶ πόλιν
[36]	Πλαταιὰς Λακεδαιμονίων τε καὶ τῶν	συμμάχων	ἔλασιν ἀρξάμενος γράφειν ὑποτίθεται, τοῦ
[18]	Δημοσθένους ἀποθανόντες Ἀθηναίων καὶ τῶν	συμμάχων	ἔν τε ταῖς ναυμαχίαις ἔν
[26]	σφίσι τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν	συμμάχων	ἐπιφερομένων οὐ μόνον πρὸς τῷ
[10]	πολεμεῖν Ἀθηναίοις οὐ τοσοῦτον τῶν	συμμάχων	πεισθέντες τοῖς λόγοις, ὅσον φοβούμενοι
[51]	τῶν πάνυ ἡδέων, ἡ δὲ	συμμετρία	πανταχῇ χρήσιμον. ~(Εἷς ἔτι μοι
[19]	κατὰ τὸν Τρωικὸν πόλεμον οὔπω	σύμπασα	ἐκαλεῖτο ἑνὶ ὀνόματι ἡ Ἑλλάς,
[41]	διάλογον ἐχόμενος ὡς ἔγγιστα τῆς	συμπάσης	γνώμης τῶν ἀληθῶς λεχθέντων ὡς
[26]	κτύπον μέγαν ἀπὸ πολλῶν νεῶν	συμπιπτουσῶν,	ἔκπληξίν τε ἅμα καὶ ἀποστέρησιν
[32]	ἐλλείπει τι μόριον εἰς τὸ	συμπληρωθῆναι	τὴν νόησιν. Εἰκάζειν δὲ ἔστιν,
[54]	ἰδίας ἕνεκ´ αἰσχροκερδείας τὰ κοινῇ	συμφέροντα	προἵεντο, τοὺς ὑπάρχοντας ἑκάστοις πολίτας
[41]	ἐπεσπάσατο ἡσσηθεῖσι τοῦ ῥήματος ἔργῳ	συμφοραῖς	ἀνηκέστοις ὁρῶντας περιπεσεῖν. Τούτων τῶν
[44]	ὀργὰς τῶν εἰκότως ἐπὶ ταῖς	συμφοραῖς	ἀχθομένων, τετμημένης μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[44]	ἐπεὶ δ´ ἐν ταῖς ἐσχάταις	συμφοραῖς	ἦσαν ἅπαντες, οὐκέτι καλῶς. Οὐδὲ
[18]	τε γὰρ ἐν ταῖς μεγάλαις	συμφοραῖς	τῆς πόλεως, ἐν αἷς Ἀθηναίων
[47]	κατειληφυῖαν αὐτοὺς ἐπὶ ταῖς παρούσαις	συμφοραῖς,	ὧν αἱ πλείους παράλογοί τε
[15]	τῆς ἄκρας δυνάμεως ἐξείργασται τὰς	συμφορὰς	αὐτῶν. Ἐν αἷς δ´ ἐπιτρέχει
[47]	καὶ ἀπροσδόκητοι, καὶ παρακαλῶν τὰς	συμφορὰς	γενναίως ὑφίστασθαι μὴ ἀφανίζοντας τὴν
[47]	αὐτῇ τεθραμμένους χρεὼν καὶ τὰς	συμφορὰς	ἐθέλειν ὑφίστασθαι καὶ τὴν ἀξίωσιν
[28]	ἐπιτραγῳδεῖν τὰς κοινὰς τῶν Ἑλλήνων	συμφορὰς	καὶ τὴν διάνοιαν ἐξαλλάττειν ἐκ
[15]	καὶ ἀνδραποδισμοὺς καὶ ἄλλας τοιαύτας	συμφορὰς	πολλάκις ἀναγκασθεὶς γράφειν ποτὲ μὲν
[14]	ἐν ἀρχῇ τοῦ πολέμου μεγάλων	συμφορῶν,	δι´ ἃς ἐπεθύμησαν ἀμφότεραι τῆς
[18]	μετὰ ταῦτα γενομένων τῇ πόλει	συμφορῶν	παρεγένετο, εἰς ἐκεῖνο τὸ μικρὸν
[55]	τοῦ συγγραφέως καὶ τὰ προσειληφότα	σὺν	ταῖς ἄλλαις ἀρεταῖς τὴν σαφήνειαν,
[40]	Λεγόντων τε τῶν Μηλίων, ὅτι	σὺν	τῇ παρὰ τῶν θεῶν βοηθείᾳ
[5]	Ἀσίας εἰς μιᾶς περιγραφὴν πραγματείας	συναγαγεῖν	(ἀρξάμενος γοῦν ἀπὸ τῆς τῶν
[6]	ἐπιτελεσθείσας πράξεις εἰς μίαν ἱστορίαν	συναγαγεῖν,	μιμησάμενος Ἡρόδοτον· τῆς μὲν προτέρας
[1]	ποιεῖσθαι, προελόμενον εἰς ἐλάχιστον ὄγκον	συναγαγεῖν	τὴν πραγματείαν. Σοῦ δὲ βουληθέντος
[16]	καὶ τὰ παραλειφθέντα ὑπ´ αὐτοῦ	συναγαγὼν	γέγραφεν, οὐ μόνον ταῖς πράξεσιν
[13]	μηκυνόμενα πέρα τοῦ δέοντος ἢ	συναγόμενα	εἰς ἔλαττον τοῦ μετρίου. Τὰ
[24]	ποιῶν, τοτὲ δ´ εἰς ὄνομα	συνάγων	τὸν λόγον· καὶ νῦν μὲν
[16]	καταλιπεῖν, ὡς καὶ Κράτιππος ὁ	συνακμάσας	αὐτῷ καὶ τὰ παραλειφθέντα ὑπ´
[49]	ἢ συνηδόμενοι τοῖς ἀγαθοῖς ἢ	συναλγοῦντες	τοῖς κακοῖς· ἐῶ γὰρ λέγειν,
[31]	φησίν εἴ που ἄρα ἐγίγνοντο	συναλλαγῆς,	ἐν τῷ αὐτίκα πρὸς τὸ
[31]	οἱ μὲν γὰρ ὅρκοι τῆς	συναλλαγῆς	τὸ σημαινόμενον ἔχουσι τοιοῦτον· οἱ
[29]	δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ	συναπτόμενα·	τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου
[5]	(καὶ) αὐτάς τε ταύτας οὐ	συνάπτοντες	ἀλλήλαις, ἀλλὰ κατ´ ἔθνη καὶ
[24]	θηλυκοῖς καὶ οὐδέτερα τούτων τισὶ	συνάπτων,	ἐξ ὧν ἡ κατὰ φύσιν
[36]	Μήδων μετὰ Ἑλλήνων τῶν ἐθελησάντων	συνάρασθαι	τοῦ κινδύνου καὶ τῆς μάχης,
[37]	καθ´ ἡσυχίαν οὐ ψέγεται ἔπειτα	συνάψας	τῷ ἑνικῷ καὶ κατὰ τὴν
[24]	τοῦ σημαινομένου· ἐν δὲ τοῖς	συνδετικοῖς	καὶ τοῖς προθετικοῖς μορίοις καὶ
[22]	(ὀνοματικῶν λέγω καὶ ῥηματικῶν καὶ	συνδετικῶν)	εἴς τε τὴν κυρίαν φράσιν
[54]	Φίλιππος ἔστιν ἰδεῖν, ἑτέροις πειραθῆναι	συνέβη,	τῆς δὲ φιλανθρωπίας, ἣν τὰ
[47]	ὧν αἱ πλείους παράλογοί τε	συνέβησαν	αὐτοῖς καὶ ἀπροσδόκητοι, καὶ παρακαλῶν
[14]	τὴν ἄνω πόλιν καὶ ὕστερον	συνέβησαν	πρὸς Νικίαν καὶ τοὺς ξυνάρχοντας,
[20]	τρόπον αὐτὸ κατεσκεύασε· Θουκυδίδης Ἀθηναῖος	συνέγραψε	τὸν πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ
[37]	εἴπατε. Οἱ δὲ τῶν Μηλίων	σύνεδροι	ἀπεκρίναντο· Ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ
[20]	μᾶλλον πιστεύων, οὔτε ὡς λογογράφοι	συνέθεσαν	ἐπὶ τὸ προσαγωγότερον τῇ ἀκροάσει
[8]	ψεύδεσθαι μηδὲ μιαίνειν τὴν αὑτοῦ	συνείδησιν.	~(ἃ δ´ ἐλλιπέστερον κατεσκεύασε καὶ
[51]	τῶν εὐπαιδεύτων ἀναγνῶναί τε καὶ	συνεἷναι	τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον ταῦτα λέγειν
[24]	προαίρεσις αὐτοῦ καὶ ἡ δύναμις	συνεκδράμῃ,	τέλεια γίνεται κατορθώματα καὶ δαιμόνια·
[41]	τε πράγμασι προσήκοντα καὶ τοῖς	συνεληλυθόσιν	εἰς τὸν σύλλογον προσώποις ἁρμόττοντα
[55]	θαυμάζειν μήτε μιμεῖσθαι. Ἵνα δὲ	συνελὼν	εἴπω, ἀμφότερα μὲν ἐπ´ ἴσης
[24]	γίνεται τὸ βραχύ. Ἵνα δὲ	συνελὼν	εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν ὥσπερ
[16]	ὀχληρὰς εἶναι. Τοῦτό γέ τοι	συνέντα	αὐτὸν ἐν τοῖς τελευταίοις τῆς
[24]	τῆς λιγυρᾶς καὶ μαλακῆς καὶ	συνεξεσμένης	καὶ μηδὲν ἐχούσης ἀντίτυπον· ἐπὶ
[6]	καὶ ταύτας εἰς ὁμιλίαν ἀνθρώποις	συνερχομένας,	καὶ ἐκ θνητῶν καὶ θείων
[49]	καὶ μεγάλων αἱ πόλεις βουλευσόμεναι	συνέρχονται,	οὔτ´ ἐν τοῖς δικαστηρίοις, ἔνθα
[50]	οὐχ οἵους ὁ Θουκυδίδης ὑπέθετο,	συνέρχονται.	~(Πρὸς μὲν οὖν τοὺς οἰομένους
[32]	ἐλογίζετο, καὶ ὅτι ἀπάτῃ περιγενόμενος	συνέσεως	ἀγώνισμα προσελάμβανε τὸ δὴ παρατυχόν
[32]	ἐπέθετο μᾶλλον ἢ φυλαττομένῳ· καὶ	συνέσεως	δόξαν προσελάμβανε, τό τε ἀσφαλὲς
[46]	ἀπὸ τῆς ὁμοίας τύχης ἡ	σύνεσις	ἐκ τοῦ ὑπέρφρονος ὀχυρωτέραν παρέχεται·
[46]	ἀπὸ τῆς ὁμοίας τύχης ἡ	σύνεσις	ἐκ τοῦ ὑπέρφρονος ὀχυρωτέραν παρέχεται
[2]	τινος, ἔξω μιᾶς πραγματείας, ἣν	συνεταξάμην	ὑπὲρ τῆς πολιτικῆς φιλοσοφίας πρὸς
[29]	δὲ σώφρονες ἄνανδροι, καὶ οἱ	συνετοὶ	πρὸς ἅπαντα ἐν ἅπασιν ἀργοί.
[29]	πρόσχημα, καὶ τὸ πρὸς ἅπαν	συνετὸν	ἐπὶ πᾶν ἀργόν κυριώτερον δ´
[41]	δυνάμενος ἔτι διανοίας παρασχέσθαι τὸ	συνετὸν	ἐχούσας πονηρόν, ἵνα μὴ πλείων
[26]	ἐπειρῶντο ταῖς ἀλλήλων ναυσὶν ἐπιβαίνειν.	Συνετύγχανέ	τε πολλαχοῦ διὰ τὴν στενοχωρίαν
[37]	λόγοι γίγνονται, ὅπως δὴ μὴ	συνεχεῖ	ῥήσει οἱ λαοὶ ἐπαγωγὰ καὶ
[49]	ἢ νουθετοῦντες ἢ παρακαλοῦντες ἢ	συνηδόμενοι	τοῖς ἀγαθοῖς ἢ συναλγοῦντες τοῖς
[55]	τὸν ἐν τῇ κοινῇ καὶ	συνήθει	διαλέκτῳ τὴν ἐξαλλαγὴν ἔχοντα. Ἀλλ´
[33]	τοῖς διηγήμασιν, ὅταν ἐν τῷ	συνήθει	καὶ κοινῷ τῆς διαλέκτου χαρακτῆρι
[28]	μὲν ἐν τῷ κοινῷ καὶ	συνήθει	τῆς διαλέκτου τρόπῳ τὰ πραχθέντα
[53]	σολοικοφανὲς ἠγάπησεν, ἀλλ´ ἐν τοῖς	συνήθεσιν	ἔμεινε, ταῖς μεταβολαῖς καὶ τῇ
[51]	δὴ τοῖς τότε ἀνθρώποις οὖσαν	συνήθη,	βραχὺς ἀπόχρη μοι λόγος καὶ
[49]	ἐστιν ἡ μετρίως ἐκβεβηκυῖα τὰ	συνήθη	καὶ τὰς πρώτας καὶ ἀναγκαίας
[2]	ἐλευθέροις ἤθεσι πρέπουσαν οὔτ´ ἐμαυτῷ	συνήθη	κακοήθειαν ἐναποδείκνυσθαι. Περὶ δὲ τοῦ
[55]	ἀνθρώποις αὐτὰ ὁ Θουκυδίδης ἔγραψε	συνήθη	πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα, ἡμῶν
[23]	τῆς τετριμμένης καὶ κοινῆς καὶ	συνήθους	ἅπασι διαλέκτου. Τὰς μὲν οὖν
[33]	ἐκτρέψῃ τὴν διάλεκτον ἐκ τῆς	συνήθους	ἐπὶ τὰ ξένα ὀνόματα καὶ
[24]	προελόμενος ἀντὶ τῆς κοινῆς καὶ	συνήθους	τοῖς κατ´ αὐτὸν ἀνθρώποις· ἐπὶ
[54]	μὲν ἐκ τῆς πολιτικῆς καὶ	συνήθους	τοῖς πολλοῖς ἀπαγγελίας, καὶ κρείττονά
[24]	τροπικῶν σημειώσεων μεταφοραῖς ἐξηλλαγμένα τῶν	συνήθων	καὶ σολοικισμῶν λαμβάνοντα φαντασίας· ὁπόσα
[18]	ἔπαινον ὡς ὑπ´ ἐκείνου ῥηθέντα	συνθεῖναι,	ἐπειδὴ κατὰ τὸ δεύτερον ἔτος
[24]	αὐτὸν ἀνθρώποις· ἐπὶ δὲ τῆς	συνθέσεως	τῶν τ´ ἐλαττόνων καὶ τῶν
[23]	τῶν ὀνομάτων καὶ κατὰ τὴν	σύνθεσιν	καὶ κατὰ τὴν τῶν σχηματισμῶν
[23]	ταύτην δὲ ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον,	σύνθεσίν	τε ὀνομάτων ὁμοίαν ἅπαντες ἐπετήδευσαν
[22]	τὰ πράγματα, καὶ εἰς τὴν	σύνθεσιν	τῶν ἐλαττόνων τε καὶ μειζόνων
[42]	δαιμονίως καὶ οὔτε κατὰ τὴν	σύνθεσιν	τῶν μορίων οὔτε κατὰ τὴν
[22]	εἰς τὴν τροπικήν, ἡ δὲ	σύνθεσις	εἴς τε τὰ κόμματα καὶ
[42]	τὰς ἀκοάς· ἥ τε γὰρ	σύνθεσις	εὐεπὴς καὶ τὰ σχήματα τῶν
[22]	ὀνόμασι καὶ τοῖς ἐκ τούτων	συνθέτοις)	τὰ καλούμενα σχήματα, καὶ ὅτι
[24]	ἄλλοις, ὧν πρότερον ἐμνήσθην, καὶ	συνιδὼν	ἃς ἕκαστος αὐτῶν ἔσχεν ἀρετάς,
[37]	καὶ τοὺς προβούλους τῶν Μηλίων	συνιόντας	εἰς λόγους περὶ καταλύσεως τοῦ
[12]	ἐν τῇ πέμπτῃ βύβλῳ πάλιν	συνκεφαλαιοῦται	τοὺς χρόνους, ἀφ´ οὗ τε
[31]	ὠφελείαις αἱ τῶν ἑταιριῶν ἐγίνοντο	σύνοδοι,	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ παρὰ τοὺς
[31]	κειμένων νόμων ὠφελείας αἱ τοιαῦται	σύνοδοι,	ἀλλὰ παρὰ τοὺς καθεστῶτας πλεονεξίᾳ.
[10]	περὶ Ποτίδαιαν καὶ τὴν Πελοποννησίων	σύνοδον	εἰς Σπάρτην καὶ τοὺς ῥηθέντας
[6]	καὶ ἐκ θνητῶν καὶ θείων	συνουσιῶν	γονὰς ἡμιθέους, καὶ ἄλλας τινὰς
[6]	μείζονος ἢ δυνατῆς πεσεῖν εἰς	σύνοψιν	ἀνθρωπίνου λογισμοῦ κατὰ τὸν ἀκριβέστατον
[19]	αὑτήν. Οἱ δὲ τὰς ῥητορικὰς	συνταξάμενοι	τέχνας παραγγέλλουσι δείγματα τῶν λόγων
[1]	πραγματείαν. Σοῦ δὲ βουληθέντος ἰδίαν	συντάξασθαί	με περὶ Θουκυδίδου γραφὴν ἅπαντα
[5]	Ἑλλήνων τε καὶ βαρβάρων μιᾷ	συντάξει	περιλαβών) καὶ τῇ λέξει προσαπέδωκε
[7]	ἣν ἐκεῖναι πεφύκασι φέρειν αἱ	συντάξεις,	ἀλλὰ πρὸς τὴν ὠφέλειαν, ὡς
[16]	δὲ περὶ πολλὰς καὶ μεγάλας	συνταχθεῖσα	πράξεις δημηγορικῶν σπανίζει λόγων. ~(Ἤδη
[17]	τοὺς πολλούς, περὶ τὴν αὐτὴν	συνταχθέντας	ὑπόθεσιν παρέλαβεν ὡς ἀναγκαίους. ~(Ὁ
[52]	τις καὶ ἄλλος, εἰς τὴν	συντέλειαν	τῆς ὑποθέσεως, ὄκνον δέ τινα
[6]	τῶν ἐπιτυχόντων ἀκουσμάτων τὰς πράξεις	συντιθείς,	ἀλλ´ οἷς μὲν αὐτὸς παρῆν,
[24]	πλεῖστα σημαίνειν πράγματα καὶ πολλὰ	συντιθέναι	νοήματα εἰς ἕν, καὶ τὸ
[5]	καὶ κοινὴν καὶ καθαρὰν καὶ	σύντομον	καὶ τοῖς πράγμασι προσφυῆ καὶ
[23]	γὰρ καθαρὰ καὶ σαφὴς καὶ	σύντομός	ἐστιν ἀποχρώντως, σῴζουσα τὸν ἴδιον
[36]	αὐτοὺς καθαρᾷ καὶ σαφεῖ καὶ	συντόμῳ	καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς ἐχούσῃ·
[1]	περὶ Θουκυδίδου τὰ δοκοῦντά μοι,	συντόμῳ	τε καὶ κεφαλαιώδει γραφῇ περιλαβών,
[28]	πραχθέντα δηλοῖ, σαφῶς τε καὶ	συντόμως	καὶ δυνατῶς ἅπαντα εἴρηκεν· ἀρξάμενος
[10]	τε μήκει καὶ παθημάτων πολλῶν	συντυχίαις,	τελευτῶν τοῦ προοιμίου τὰς αἰτίας
[27]	καὶ χαμαιτυπὲς καὶ ἀκατάσκευον. Ἀλλὰ	συνῳδὸν	ἔσται τό τε λογικὸν καὶ
[26]	θαλάσσης ἡγούμενοι ἀποχωροῦσιν· οἱ δὲ	Συρακόσιοι,	εἰ οὓς σαφῶς ἴσασι προθυμουμένους
[26]	ἔπασχον, πρίν γε δὴ οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι, ἐπὶ πολὺ
[26]	ἀμφοτέροις καὶ ἀνδρῶν ἀπολομένων οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐπικρατήσαντες τά
[26]	τὸ ἔξω. Προεξαναγόμενοι δὲ οἱ	Συρακόσιοι	καὶ οἱ ξύμμαχοι ναυσὶ παραπλησίαις
[26]	ποτε, προθύμως ἀντιλαμβάνεσθαι· τοῖς δὲ	Συρακοσίοις	καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι κωλῦσαί
[26]	Ἦρχον δὲ τοῦ ναυτικοῦ τοῖς	Συρακοσίοις	Σικανὸς μὲν καὶ Ἀγάθαρχος, κέρας
[48]	τῳ ἄρα παρέστηκε τὸν μὲν	Συρακόσιον,	ἑαυτὸν δ´ οὐ πολέμιον εἶναι
[48]	τε Ἀθηναῖον μὴ τὴν τοῦ	Συρακοσίου	ἔχθραν κολάσασθαι. Ταῦτα γὰρ καὶ
[43]	βύβλῳ· οὐδὲ τὴν Ἑρμοκράτους τοῦ	Συρακοσίου	πρὸς Καμαριναίους· οὐδὲ τὴν Εὐφήμου
[26]	τὴν ἐσχάτην ναυμαχίαν Ἀθηναίων καὶ	Συρακοσίων	ἀφηγούμενος οὕτως ὠνόμακέ τε καὶ
[26]	δὲ τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν	Συρακοσίων	καὶ τῶν συμμάχων ἐπιφερομένων οὐ
[48]	μείζω) διὰ δ´ αὐτὰ τὰς	Συρακόσσας	κακωθῆναι μέν, ἵνα σωφρονισθῶμεν, βούλεται,
[25]	αὐτοὺς οἱ ψιλοὶ βραδυτέρους ἤδη,	συστραφέντες	καὶ ἐμβοήσαντες, ὥρμησαν ἐπ´ αὐτοὺς
[53]	τὰ τάχη λέγω καὶ τὰς	συστροφὰς	καὶ τοὺς τόνους καὶ τὸ
[5]	Ξάνθος ὁ Λυδὸς καὶ ἄλλοι	συχνοί.	Οὗτοι προαιρέσει τε ὁμοίᾳ ἐχρήσαντο
[13]	πραχθέντα καὶ τὰ περὶ τὴν	Σφακτηρίαν	καλουμένην νῆσον, ἐν ᾗ Λακεδαιμονίους
[39]	δικαίου, μὴ καὶ αὐτοί ποτε	σφαλέντες	ὑπ´ ἄλλων (ἐν) ἐξουσίᾳ γένωνται
[40]	γὰρ φύσει) ἅμα τε γιγνώσκεται	σφαλέντων,	καὶ ἐν ὅτῳ φυλάξεταί τις
[44]	τῶν πολιτῶν εὐπραγοῦσαν, ἀθρόαν δὲ	σφαλλομένην.	Καλῶς μὲν γὰρ φερόμενος ἀνὴρ
[40]	θεῖον νεμέσεως τῶν τ´ εἰς	σφᾶς	αὐτοὺς βουλήσεων δικαιοῦμεν ἢ πράσσομεν.
[26]	καὶ οἱ πλεῖστοι ἤδη περὶ	σφᾶς	αὐτοὺς καὶ ὅπῃ σωθήσονται διεσκόπουν.
[33]	κἂν προαισθέσθαι, καὶ ἔργῳ οὐδὲν	σφᾶς	δεῖν λαμβάνειν, ἃ γνώμῃ ἔξεστιν,
[14]	ἐν αἰτίᾳ εἶχον ὡς πείσαντα	σφᾶς	πολεμεῖν καὶ δι´ ἐκεῖνον ταῖς
[26]	πρὸς ἀνάκλησιν θεῶν μὴ στερῆσαι	σφᾶς	τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο· οἳ δὲ
[36]	Πλαταιεῦσι γῆν καὶ πόλιν τὴν	σφετέραν	ἔχοντας αὐτονόμους οἰκεῖν, στρατεῦσαί τε
[26]	μέν τινες ἴδοιέν πῃ τοὺς	σφετέρους	ἐπικρατοῦντας, ἀνεθάρσησάν τε ἂν καὶ
[36]	τείχους ἀποκρίνασθαι, ὅτι ἀδύνατά ἐστι	σφίσι	ποιεῖν ἃ Λακεδαιμόνιοι προκαλοῦνται. Ὡς
[36]	ἀπεκρίναντο αὐτῷ, ὅτι ἀδύνατα εἴη	σφίσι	ποιεῖν, ἃ προκαλεῖται, ἄνευ Ἀθηναίων·
[26]	κλείσεις· μετὰ δὲ τοῦτο πανταχόθεν	σφίσι	τῶν Συρακοσίων καὶ τῶν συμμάχων
[25]	τοῦ μηκέτι δεινοὺς αὐτοὺς ὁμοίως	σφίσι	φαίνεσθαι καταφρονήσαντες, ἐπειδὴ οὐκ εὐθὺς
[25]	μᾶλλον μηκέτι δεινοὺς αὐτοὺς ὁμοίως	σφίσι	φαίνεσθαι, ὅτι οὐκ εὐθὺς ἄξια
[15]	ἐπικαλέσαντες οὐχ ἥκιστα τοῦ πολέμου	σφίσιν	αἰτίους εἶναι· καὶ τὴν Αἴγιναν
[48]	περὶ δὲ τοῦ, οἳ μὲν	σφίσιν	ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἳ
[48]	Ἑλλήνων, ὡς ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες	σφίσιν	αὐτοῖς, καὶ νῦν ἐφ´ ἡμᾶς
[36]	ταῦτα. Μέχρι δὲ τούτου σπείσασθαι	σφίσιν	ἐκέλευον καὶ τὴν γῆν μὴ
[36]	μὴ ´κείνων ἀποχωρησάντων Ἀθηναῖοι ἐλθόντες	σφίσιν	οὐκ ἐπιτρέπωσιν ἢ Θηβαῖοι ὡς
[28]	ἔχθρας ἕνεκα, καὶ ἄλλοι χρημάτων	σφίσιν	ὀφειλομένων ὑπὸ τῶν λαβόντων. Πᾶσά
[20]	ὑπὸ βαρβάρων, αἳ δ´ ὑπὸ	σφῶν	αὐτῶν ἀντιπολεμούντων, εἰσὶ δὲ αἳ
[14]	τοὺς ξυνάρχοντας, Ἀθηναίοις ἐπιτρέψαι περὶ	σφῶν	αὐτῶν πλὴν θανάτου. Περὶ δὲ
[28]	ταῖς ἑξήκοντα ναυσὶ παρέμεινε, Κερκυραῖοι	σφῶν	αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς δοκοῦντας εἶναι
[36]	προκαλεῖται, ἄνευ Ἀθηναίων· παῖδες γὰρ	σφῶν	καὶ γυναῖκες παρ´ ἐκείνοις εἴησαν.
[36]	κατὰ τὸ ἀμφοτέρους δέχεσθαι αὖθις	σφῶν	τὴν πόλιν πειράσωσι καταλαβεῖν. Ὃ
[41]	καὶ σαφεῖ καὶ οὐδὲν ἐχούσῃ	σχῆμα	βεβασανισμένον οὐδὲ ἀνακόλουθον· ἐν τούτῳ
[37]	μιᾶς δ´ ἀποκρίσεως τοῦτο τὸ	σχῆμα	διατηρήσας, τὸ διηγηματικόν, προσωποποιεῖ τὸν
[44]	ὃν ὑπ´ ἐκείνου πεισθέντες ἀνεδέξαντο.	Σχῆμά	τε οὐ τοῦτο τῇ διανοίᾳ
[29]	θεατρικὸν ἀλλ´ ἀναγκαῖον τῆς λέξεως	σχῆμα	τοιοῦτ´ ἂν ἦν· τὴν μὲν
[37]	τελευταῖον εἴ τις ἐν τοῖς	σχήμασιν	ἀξιώσει φέρειν, οὐκ ἂν φθάνοι
[46]	καὶ τὰ πολύπλοκα τῶν ἐνθυμημάτων	σχήματα·	Ἰέναι δὲ τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε
[22]	ἐκ τούτων συνθέτοις) τὰ καλούμενα	σχήματα,	καὶ ὅτι τῶν καλουμένων ἀρετῶν
[37]	ἀριθμοὺς καὶ παρὰ τὰς πτώσεις,	σχήματα	καλῶν; Προθεὶς γὰρ ἡ μὲν
[35]	πολύπλοκα καὶ ἀγκύλα καὶ βεβιασμένα	σχήματα	πλεῖστα περὶ ταύτας ἐστίν. Εἰ
[24]	ἄν τις εὕροι παρ´ αὐτῷ	σχήματα	προσώπων τε ἀποστροφαῖς καὶ χρόνων
[48]	καὶ πολλὰς τὰς ἕλικας ἔχοντα	σχήματα	ταυτί· Καὶ οὐ περὶ τῆς
[29]	οἰκειοτέρα. οἷς ἐπιτίθησι τὰ θεατρικὰ	σχήματα	ταυτί· Τόλμα μὲν γὰρ ἀλόγιστος
[42]	γὰρ σύνθεσις εὐεπὴς καὶ τὰ	σχήματα	τῶν πραγμάτων ἴδια. Ταῦτα δὴ
[33]	τὰ ξένα ὀνόματα καὶ βεβιασμένα	σχήματα,	ὧν ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν,
[27]	ἐφ´ ὅτῳ δυσχεραίνουσιν ὀνόματι ἢ	σχήματι,	οὔθ´ οἱ πάνυ περιττοὶ καὶ
[44]	περὶ τοῦ ἀνδρὸς ἐν ἱστορικῷ	σχήματι	προσήκοντα ἦν, Περικλεῖ δὲ ἀπολογουμένῳ
[23]	ἀνεπιτήδευτον, καὶ οὐδ´ ἐν τῷ	σχηματίζειν	τὰς λέξεις καὶ τὰς νοήσεις
[31]	τρόπον κατὰ τὴν ἑαυτοῦ βούλησιν	σχηματίζων·	καὶ μὴν καὶ τὸ ἑταιρικὸν
[37]	ἂν ὁ λόγος κατάλληλος οὕτω	σχηματισθείς·	Ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ διδάσκειν
[25]	μὲν οὖν ἡ φράσις οὕτω	σχηματισθεῖσα	γέγονε καὶ δεινοτέρα, σαφεστέρα δὲ
[29]	πλοκῆς οὐδὲ οἱ τῶν ὀνομάτων	σχηματισμοὶ	ταῖς ἀκοαῖς εἰσιν ἡδεῖς. Τούτοις
[26]	ὀνόμασι καὶ περιείληπται τοῖς ἐπιτηδειοτάτοις	σχηματισμοῖς,	ἀρετῆς τε οὐδεμιᾶς ὡς εἰπεῖν
[55]	καὶ τὸ σολοικοφανὲς ἐν τοῖς	σχηματισμοῖς	ἐχούσας μήτε θαυμάζειν μήτε μιμεῖσθαι.
[52]	ἐν ἁπάσῃ ποιητικῇ χώραν ἔχοντας	σχηματισμούς,	ἐξ ὧν ἡ πάντα λυμαινομένη
[24]	ἐχούσης ἀντίτυπον· ἐπὶ δὲ τῶν	σχηματισμῶν,	ἐν οἷς μάλιστα ἐβουλήθη διενέγκαι
[29]	καὶ δυσπαρακολούθητα καὶ τὰς τῶν	σχηματισμῶν	πλοκὰς σολοικοφανεῖς ἔχοντα καὶ οὔτε
[23]	σύνθεσιν καὶ κατὰ τὴν τῶν	σχηματισμῶν	ποικιλίαν μακρῷ δή τινι τοὺς
[42]	οὔτε κατὰ τὴν ἐξαλλαγὴν τῶν	σχηματισμῶν	τῶν ἀνακολούθων καὶ βεβιασμένων ἐνοχλοῦντα
[49]	τῶν κοινῶν ὀνομάτων τε καὶ	σχημάτων	εἰς τὰ ξένα καὶ βεβιασμένα
[50]	καὶ ἐξηλλαγμένην τῶν ἐν ἔθει	σχημάτων	ἐπὶ τὸ ξένον καὶ περιττόν.
[24]	οὐκ ὀλίγα καὶ τῶν θεατρικῶν	σχημάτων	κείμενα παρ´ αὐτῷ, τὰς παρισώσεις
[47]	ἐξαλλαγὰς τῶν ὀνομάτων καὶ τῶν	σχημάτων	μετρίας ἔχει καὶ οὔτε περιέργους
[53]	ἀγῶσι παρέλιπε, καὶ οὐδὲ τῶν	σχημάτων	τὸ πεπλανημένον ἐκ τῆς κατὰ
[24]	τῶν ὀνομάτων, τὸ πολυειδὲς τῶν	σχημάτων,	τὸ τραχὺ τῆς ἁρμονίας, τὸ
[37]	καὶ ἑνικῷ καὶ ὀνοματικῷ προσαρμοττόμενον	σῴζει	τὴν ἀκολουθίαν οὔτε τῷ πληθυντικῷ
[54]	τὰ ὑμέτερα αὐτῶν ἐπισχεῖν δεομένους	σῴζειν	καὶ εὖ εἰδέναι πάντας ἥξοντας
[40]	πολλοῖς, οἷς παρὸν ἀνθρωπείως ἔτι	σῴζεσθαι,	ἐπειδὰν πιεζομένους αὐτοὺς ἐπιλείπωσιν αἱ
[48]	μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν δύναμιν	σῴζοι	ἄν τις, ἔργῳ δὲ τὴν
[23]	σαφὴς καὶ σύντομός ἐστιν ἀποχρώντως,	σῴζουσα	τὸν ἴδιον ἑκάστη τῆς διαλέκτου
[54]	μετὰ τούτων ἀσφαλέστατ´ ἂν ἡγούμενος	σωθῆναι·	οὐκοῦν ἐκ μὲν τοῦ καλεῖν
[26]	ἀνέλπιστον ἦν τὸ κατὰ γῆν	σωθήσεσθαι,	ἢν μή τι παρὰ λόγον
[26]	περὶ σφᾶς αὐτοὺς καὶ ὅπῃ	σωθήσονται	διεσκόπουν. Ἦν τε ἐν τῷ
[51]	Κριτίαν καὶ Ἀντισθένη καὶ Ξενοφῶντα	Σωκρατικοί.	Ἐκ δὴ τούτων ἁπάντων δῆλός
[6]	ἐσπούδασεν ἀναγράψαι· ἐρρωμένος τε τὸ	σῶμα	καὶ τὴν διάνοιαν ὑγιαίνων καὶ
[42]	ἄλλης καὶ διαδόχου, κάμνων τὸ	σῶμα	ὑπὸ νόσου· καὶ τὴν παράκλησιν
[26]	ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης καὶ τοῖς	σώμασιν	αὐτοῖς ἴσα τῇ δόξῃ περιδεῶς
[24]	γίγνεται πράγματα ἀντὶ σωμάτων ἢ	σώματα	ἀντὶ πραγμάτων· καὶ ἐφ´ ὧν
[24]	ὁπόσα τε γίγνεται πράγματα ἀντὶ	σωμάτων	ἢ σώματα ἀντὶ πραγμάτων· καὶ
[48]	τις, ἔργῳ δὲ τὴν ἑαυτοῦ	σωτηρίαν.	~(Ἔστι δὲ καὶ ἄλλα ἐν
[47]	τὰ ἴδια τοῦ κοινοῦ τῆς	σωτηρίας	ἀντιλαμβάνεσθαι, καὶ μετὰ τοῦτο διεξελθών,
[37]	παρόντων καὶ ὧν ὁρᾶτε περὶ	σωτηρίας	βουλεύσαντες τῇ πόλει, παυόμεθα· εἰ
[26]	θεῶν μὴ στερῆσαι σφᾶς τῆς	σωτηρίας	ἐτρέποντο· οἳ δὲ ἐπὶ τὸ
[38]	Ἡ μέντοι ξύνοδος καὶ περὶ	σωτηρίας	ἤδη πάρεστι, καὶ ὁ λόγος,
[26]	περὶ τῆς ἐς τὴν πατρίδα	σωτηρίας	νῦν, εἴ ποτε, προθύμως ἀντιλαμβάνεσθαι·
[29]	καὶ τὰ συναπτόμενα· τὸ δὲ	σῶφρον	τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα, καὶ τὸ
[29]	ἂν οὕτως ἐλέχθη· οἱ δὲ	σώφρονες	ἄνανδροι, καὶ οἱ συνετοὶ πρὸς
[41]	μεταστησάμενοι ἡμᾶς ἄλλό τι τῶνδε	σωφρονέστερον	γνώσεσθε. Οἷς ἐπιτίθησιν Οὐ γὰρ
[48]	τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν, ἵνα	σωφρονισθῶμεν,	βούλεται, περιγενέσθαι δὲ ἕνεκα τῆς
[33]	τε ἰσονομίας πολιτικῆς καὶ ἀριστοκρατίας	σώφρονος	προτιμήσει, τὰ μὲν κοινὰ λόγῳ