Chapitre |
[54] |
καὶ
πάντων
οἶδ´
ὅτι
φησάντων
|
γ´ |
ἄν,
εἰ
μὴ
καὶ
ποιοῦσι |
[55] |
τελειότερα
καὶ
τῶν
ἀφανεστέρων
τά
|
γ´ |
ἐμφανέστερα.
Τί
οὖν
μαθόντες
ἅπασαν |
[54] |
Ἡρακλέα
καὶ
πάντας
θεούς,
εἴ
|
γ´ |
ἐπ´
ἀληθείας
δέοι
σκοπεῖσθαι
ἢ |
[18] |
Ἀλλ´
ἔοικεν
ὁ
συγγραφεὺς
(εἰρήσεται
|
γὰρ |
ἃ
φρονῶ)
τῷ
Περικλέους
προσώπῳ |
[32] |
ἐπὶ
δὲ
τῷ
ἀγάλλονται
ταῦτα
|
γὰρ |
ἀγκύλως
μὲν
εἴρηται
καὶ
βραχέως, |
[50] |
τὸ
ξένον
καὶ
περιττόν.
Οὐ
|
γὰρ |
ἀγοραίοις
ἀνθρώποις
οὐδ´
ἐπιδιφρίοις
ἢ |
[10] |
Ἑλλάδος
ὑποχείρια
ἤδη
ὄντα.
Οἱ
|
γὰρ |
Ἀθηναῖοι
τρόπῳ
τοιούτῳ
ἦλθον
ἐπὶ |
[35] |
ταύταις
συμβεβηκότα
ταῖς
ἰδέαις·
καὶ
|
γὰρ |
αἱ
γλωττηματικαὶ
καὶ
ξέναι
καὶ |
[10] |
τοῖς
Ἕλλησι
κατέστη.
Τὴν
μὲν
|
γὰρ |
ἀληθεστάτην
πρόφασιν,
ἀφανεστάτην
δὲ
λόγῳ, |
[29] |
θεατρικὰ
σχήματα
ταυτί·
Τόλμα
μὲν
|
γὰρ |
ἀλόγιστος
ἀνδρία
φιλέταιρος
ἐνομίσθη,
μέλλησις |
[29] |
δὲ
προμηθὴς
δειλία
εὐπρεπής
παρομοιώσεις
|
γὰρ |
ἀμφότερα
ταῦτα
καὶ
παρισώσεις
περιέχει, |
[51] |
τε
καὶ
χρήσιμον
ἅπασιν
(οὐδὲν
|
γὰρ |
ἂν
ἀναγκαιότερον
γένοιτο
οὐδὲ
πολυωφελέστερον) |
[43] |
οὐδὲ
τὰς
ὁμοίας
ταύταις·
οὐ
|
γὰρ |
ἀνάγκη
πάσας
ἐξαριθμεῖσθαι
τὰς
εἰς |
[7] |
τοπικὰς
ἐκφέροντες
ἱστορίας·
ἐν
ἅπασι
|
γὰρ |
ἀνθρώποις
καὶ
κοινῇ
κατὰ
τόπους |
[44] |
δεινά,
βέβαιον
εἶχέν
τι·
ἀφανὲς
|
γὰρ |
ἀνθρώπῳ
τὸ
μέλλον
καὶ
πρὸς |
[32] |
τε
καὶ
ἀγαθούς·
εἴ
τε
|
γὰρ |
ἀντιδιαστέλλεται
πρὸς
τοὺς
κακούργους,
οὐκ |
[26] |
αὗται
ἐν
ὀλίγῳ
ἐναυμάχησαν·
βραχὺ
|
γὰρ |
ἀπέλιπον
ξυναμφότεραι
διακόσιαι
γενέσθαι)
αἱ |
[31] |
τε
ἐπὶ
τῶν
συγγενῶν.
Αἰτίαν
|
γὰρ |
ἀποδούς,
δι´
ἣν
τοὺς
συγγενεῖς |
[9] |
γοῦν
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
(ταύτῃ
|
γὰρ |
ἀρκεσθήσομαι
μόνῃ)
τὰ
περὶ
Μυτιληναίους |
[41] |
τὸν
ἕτερον.
Ἐν
ἐκείνῳ
μὲν
|
γὰρ |
Ἀρχίδαμος
ὁ
Λακεδαιμόνιος
δίκαιά
τε |
[3] |
τὰς
γειτνιώσας
αὐταῖς
κακίας.
Οὐδεμία
|
γὰρ |
αὐτάρκης
ἀνθρώπου
φύσις
οὔτ´
ἐν |
[20] |
τὸ
δὲ
καὶ
διανοούμενον.
Κίνησις
|
γὰρ |
αὕτη
δὴ
μεγίστη
τοῖς
Ἕλλησιν |
[39] |
καὶ
οἱ
ἀσθενεῖς
ξυγχωροῦσι.
~(Βασιλεῦσι
|
γὰρ |
βαρβάροις
ταῦτα
πρὸς
Ἕλληνας
ἥρμοττε |
[29] |
ἔργα
ἀντήλλαξαν
τῇ
δικαιώσει.
Ὃ
|
γὰρ |
βούλεται
δηλοῦν
ἐν
τῇ
δυσεξελίκτῳ |
[45] |
μεταφράζει
τὰ
ῥηθέντα·
Ὅ
τε
|
γὰρ |
γνούς
φησί
καὶ
μὴ
σαφῶς |
[33] |
ὡς
τὰ
πλείω
περιεγίγνοντο.
Τῷ
|
γὰρ |
δεδιέναι
τό
τε
αὑτῶν
ἐνδεὲς |
[26] |
παρόντων
ἔτι
χείρω
πράξωσι.
Πάντων
|
γὰρ |
δὴ
ἀνακειμένων
τοῖς
Ἀθηναίοις
ἐς |
[26] |
ἐν
ὀλίγῳ
πολλῶν
νεῶν
(πλεῖσται
|
γὰρ |
δὴ
αὗται
ἐν
ὀλίγῳ
ἐναυμάχησαν· |
[15] |
τί
παρέλιπε
ῥᾳθύμως
ἐκεῖνα;
Οὐ
|
γὰρ |
δή
γε
ἀσθενείᾳ
δυνάμεως
ἐξείργετο |
[18] |
ῥητόρων
λέγειν
ἦν
ἱκανώτατος.
Οὐ
|
γὰρ |
δὴ
εἰκὸς
ἦν
Ἀθηναίους
ἐπὶ |
[41] |
σωφρονέστερον
γνώσεσθε.
Οἷς
ἐπιτίθησιν
Οὐ
|
γὰρ |
δὴ
ἐπί
γε
τὴν
ἐν |
[47] |
τῷ
ἀπόρῳ
ἡ
ἰσχύς.
Ἐναντία
|
γὰρ |
δὴ
ταῦτα
ἀλλήλοις,
εἴ
γε |
[48] |
κατορθώματα
τοῦ
συγγραφέως·
Ἀλλ´
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
τὴν
Ἀθηναίων
εὐκατηγόρητον
οὖσαν |
[31] |
κείμενον
τῷ
αὐτίκα
ἕπεται,
βούλεται
|
γὰρ |
δηλοῦν
ἐν
τῷ
παραυτίκα
ἴσχυον |
[23] |
ὡς
οὐχ
ἁρμοττουσῶν
ἱστορίαις.
Οὔτε
|
γὰρ |
δημηγορίαις
πολλαῖς
ὁ
ἀνὴρ
οὐδ´ |
[23] |
τοὺς
ἐπιθέτους
προσειληφυῖαν
κόσμους.
Οὔτε
|
γὰρ |
διασῴζονται
τῶν
πλειόνων
αἱ
γραφαὶ |
[12] |
δὴ
τοῦτο
ὀχυρῶς
ξυμβάν.
Ἀεὶ
|
γὰρ |
ἐγὼ
μέμνημαι
καὶ
ἀρχομένου
τοῦ |
[45] |
τε
καὶ
χρημάτων
κρείσσων.
Θαυμαστὸν
|
γάρ, |
εἰ
Περικλῆς
ὁ
μέγιστος
τῶν |
[4] |
ὡς
οὐκ
ἔστιν
ὑγιές.
Οὐ
|
γὰρ |
εἰ
τῇ
δυνάμει
λειπόμεθα
Θουκυδίδου |
[19] |
οὕτω
μεθοδεύειν
τὰς
αὐξήσεις
(οὐ
|
γὰρ |
εἴ
τι
τῶν
μικρῶν
μεῖζόν |
[48] |
οἶδ´
ὅπως
ἂν
ἐπαινέσαιμι·
Νῦν
|
γὰρ |
εἰς
τὴν
Σικελίαν
προφάσει
μέν, |
[34] |
προσόντα
τῷ
συγγραφεῖ
μαρτυροῦσιν·
ἃ
|
γὰρ |
ἕκαστος
εἶναι
βούλεται
περὶ
τὸ |
[38] |
ὑμῶν
περιεσόμεθα
τῇ
βίᾳ·
ταῦτα
|
γὰρ |
ἑκατέροις
δυνατά.
Ἔπειτα
τὴν
αἰτίαν |
[26] |
ἑτέρα
τῶν
πρότερον.
Πολλὴ
μὲν
|
γὰρ |
ἑκατέροις
προθυμία
ἀπὸ
τῶν
ναυτῶν |
[11] |
μακρῷ,
τοιαύτης
οἰκονομίας
τυχοῦσα.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐκεῖνό
τις
ἂν
εἰπεῖν
ἔχοι |
[15] |
ἀφικομένων
εἰς
τὰς
Ἀθήνας;
Οὐδὲ
|
γὰρ |
ἐκεῖνοι
διαπραξάμενοι
τὴν
εἰρήνην
ἀπῆλθον. |
[25] |
ὑπό
τινων
αἰεὶ
πλειόνων.
Τῆς
|
γὰρ |
ἐμπορίας
οὐκ
οὔσης,
οὐδ´
ἐπιμιγνύντες |
[49] |
τὴν
ἑαυτῶν
ἐπιδείκνυνται
δύναμιν.
Οὔτε
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
ἐκκλησίαις
χρήσιμόν
ἐστι |
[18] |
οὐκ
ἐν
ἑτέρῳ;
Εἴ
τε
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
μεγάλαις
συμφοραῖς
τῆς |
[33] |
φιλονεικεῖν
καθισταμένων
τὸ
πρόθυμον.
Οἱ
|
γὰρ |
ἐν
ταῖς
πόλεσι
προστάντες,
μετὰ |
[30] |
δ´
ἀντιλέγων
αὐτῷ
ὕποπτος.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τούτοις
πάλιν
ἄδηλον
μέν |
[48] |
ταύτῃ
μόνον
ἁλωτοί
ἐσμεν;
Ταῦτα
|
γὰρ |
ἐν
τῷ
σαφεῖ
καὶ
καθαρῷ |
[24] |
ἐπιφέρει
κῆρας
οὐκ
εὐπρεπεῖς.
Τὸ
|
γὰρ |
ἐν
ᾧ
δεῖ
τρόπῳ
τὰ |
[42] |
φυσικῷ
κεκοσμῆσθαι
χρώματι.
Τά
τε
|
γὰρ |
ἐνθυμήματα
πάθους
ἐστὶ
μεστὰ
καὶ |
[54] |
οὐδὲν
πώποτε
ὑμῖν
ἐγένετο.
Καὶ
|
γὰρ |
ἐνταῦθα
πέπλεκται
μὲν
ἡ
διάνοια |
[40] |
οὐδ´
ἡμεῖς
οἰόμεθα
λελείψεσθαι·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ἔξω
τῆς
μὲν
ἀνθρωπείας,
τῆς |
[32] |
κἀνταῦθα
ἄδηλον,
τίνες·
εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ἐπ´
ἀμφοτέρων
τίθησιν,
οὐκ
ἔχει |
[31] |
μὲν
νοῦς
ἐστὶ
τοιόςδε·
οὐ
|
γὰρ |
ἐπὶ
ταῖς
κατὰ
νόμον
ὠφελείαις |
[26] |
καὶ
Μένανδρος
καὶ
Εὐθύδημος
(οὗτοι
|
γὰρ |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
τῶν
Ἀθηναίων |
[32] |
τίθησιν,
οὐκ
ἔχει
νοῦν·
οὔτε
|
γὰρ |
ἐπὶ
τοῖς
κακούργοις
οἱ
ἀγαθοὶ |
[12] |
κεφάλαια
τετελευτηκέναι
τὴν
ἱστορίαν.
Ἔτη
|
γὰρ |
ἑπτὰ
καὶ
εἴκοσιν
περιειληφότος
τοῦ |
[44] |
ἐπιτιμητικόν,
ἀλλὰ
τὸ
παραιτητικόν·
οὐ
|
γὰρ |
ἐρεθίζειν
προσήκει
τὰς
τῶν
ὄχλων |
[2] |
τῆς
ἀνθρωπίνης
ὄντα
φύσεως.
Ὑποπτεύω
|
γὰρ |
ἔσεσθαί
τινας
τῶν
ἀναγνωσομένων
τὴν |
[26] |
οἱ
κελευσταὶ
ἐφθέγγοντο
παρέχειν.
Πολλὴ
|
γὰρ |
ἑτέρα
ἡ
παρακέλευσις
καὶ
ἡ |
[39] |
ποιήσετε,
μισοῦντες
δὲ
ἰσχυρούς·
οὐ
|
γὰρ |
ζητοῦμεν
εὐνοίᾳ
τῶν
ὑπηκόων
ἄρχειν, |
[9] |
τί
δεῖ
πλείω
λέγειν;
ὅλη
|
γὰρ |
ἡ
βύβλος
οὕτω
συγκέκοπται
καὶ |
[37] |
τὰς
πτώσεις,
σχήματα
καλῶν;
Προθεὶς
|
γὰρ |
ἡ
μὲν
ἐπιείκεια
τοῦ
διδάσκειν |
[25] |
οὔτε
εἰς
τὰ
ἄλλα.
Φαίνεται
|
γὰρ |
ἡ
νῦν
Ἑλλὰς
καλουμένη
οὐ |
[48] |
ἀλλ´
ἡμᾶς
μᾶλλον
ἐξοικίσαι.
Ψυχρὰ
|
γὰρ |
ἡ
παρονομασία
καὶ
οὐ
προσβάλλουσα |
[44] |
ἦσαν
ἅπαντες,
οὐκέτι
καλῶς.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
ἡ
περὶ
τοῦ
μέλλοντος
ἐλπίς, |
[44] |
τῷ
παρόντι
καιρῷ
χρησίμην·
Ἐγὼ
|
γὰρ |
ἡγοῦμαι
φησί
πόλιν
πλείω
ξύμπασαν |
[47] |
δεδιὼς
ἀπραγμοσύνῃ
ἀνδραγαθίζεται.
Ὡς
τυραννίδα
|
γὰρ |
ἤδη
ἔχετε
αὐτήν,
ἣν
λαβεῖν |
[1] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
ἐποίησα.
Οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ἀκριβῆ
καὶ
διεξοδικὴν
δήλωσιν |
[29] |
οὖν
τὰ
τῶν
πόλεων
ὑγιέστερον
|
γὰρ |
ἦν
εἰπεῖν
ἐστασίαζον
αἱ
πόλεις |
[33] |
ἀπίστως
ἐπὶ
πολὺ
διήνεγκεν.
Οὐ
|
γὰρ |
ἦν
ὁ
διαλύσων
οὔτε
λόγος |
[45] |
τῆς
ὀργῆς
ἀποδοῦναι
λόγους·
τοῦτο
|
γὰρ |
ἦν
πρέπον
τῷ
μιμεῖσθαι
βουλομένῳ |
[8] |
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
γνώμαις.
Καὶ
|
γὰρ |
Θεμιστοκλέους
ἐν
τῇ
πρώτῃ
βύβλῳ |
[36] |
δὲ
τἀναντία
ἐκείνοις
δρᾶτε·
μετὰ
|
γὰρ |
Θηβαίων
τῶν
ἡμῖν
ἐχθίστων
ἐπὶ |
[44] |
πολλῷ
μᾶλλον
διασῴζεται.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ἰδίᾳ
τινὲς
ἐβλάπτοντο
τῶν
πολιτῶν, |
[23] |
λέξις
αὐτῶν
πάντων
ἔχει
(καὶ
|
γὰρ |
καθαρὰ
καὶ
σαφὴς
καὶ
σύντομός |
[48] |
τοῦ
Συρακοσίου
ἔχθραν
κολάσασθαι.
Ταῦτα
|
γὰρ |
καὶ
μειρακιώδη
καὶ
περίεργα
καὶ |
[46] |
ἀλλὰ
καὶ
καταφρονήματι.
Φρόνημα
μὲν
|
γὰρ |
καὶ
ὑπὸ
ἀμαθίας
εὐτυχοῦς
καὶ |
[29] |
καινοῦσθαι
τὰς
διανοίας
βούλεται
μὲν
|
γὰρ |
λέγειν·
οἱ
δὲ
ὑστερίζοντες
ἐπιπυνθανόμενοι |
[46] |
βεβαιοτέρα
πρόνοια
ποιητικώτερον
περιπέφρασται·
βούλεται
|
γὰρ |
λέγειν,
ὅτι
δεῖ
τῇ
γνώμῃ |
[4] |
οἱ
μὴ
τηλικοῦτοι
δημιουργοί.
Ἐῶ
|
γὰρ |
λέγειν,
ὅτι
πολλῶν
ἔργων
οὐχ |
[49] |
ἢ
συναλγοῦντες
τοῖς
κακοῖς·
ἐῶ
|
γὰρ |
λέγειν,
ὅτι
τῶν
οὕτως
διαλεγομένων |
[32] |
κείμενον
ἔχει
τὸ
σημαινόμενον.
Χαλεπὸν
|
γὰρ |
μαθεῖν,
τίνας
δή
ποτε
νοεῖ |
[31] |
ἰσχυρῶς
οὔτε
σαφῶς
ἀπήγγελται·
Οὐ
|
γὰρ |
μετὰ
τῶν
κειμένων
νόμων
ὠφελείας |
[36] |
γῆν
τὴν
Πλαταιέων
στρατεύοντες.
Παυσανίας
|
γὰρ |
ὁ
Κλεομβρότου
Λακεδαιμόνιος
ἐλευθερώσας
τὴν |
[51] |
ἐκβεβηκυῖαν
τῆς
ἐν
ἔθει·
ἀνιαρὸν
|
γὰρ |
ὁ
κόρος
καὶ
τῶν
πάνυ |
[30] |
καὶ
τοὺς
ἐναντίους
ἐκπεπληγμένος.
Οὔτε
|
γὰρ |
ὁ
τυχών
ἐμφαίνει
μᾶλλον,
ὃ |
[47] |
ἀξίωσιν
μὴ
ἀφανίζειν·
ἐν
ἴσῳ
|
γὰρ |
οἱ
ἄνθρωποι
δικαιοῦσι
τῆς
τε |
[39] |
καὶ
τὴν
λέξιν
αὐτοῦ·
Οὐ
|
γὰρ |
οἱ
ἄρχοντες
ἄλλων,
ὥσπερ
καὶ |
[18] |
ἥρμοττεν
εἰρῆσθαι·
ἐν
ταύτῃ
μὲν
|
γὰρ |
οἱ
κατὰ
τὴν
πρώτην
τῶν |
[41] |
ἅπαντες
μισήσειν
αὐτὴν
ἔμελλον.
Ἃ
|
γὰρ |
οἱ
προεστηκότες
τῶν
πόλεων
καὶ |
[48] |
ἀνθρωπείας
δυνάμεως
βούλησιν
ἐλπίζει.
Οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τε
ἅμα
τῆς
τε |
[47] |
περιττῶς
καὶ
συγκείμενα
ἡδέως·
καὶ
|
γὰρ |
οἷς
μὲν
αἵρεσις
γεγένηται
τὰ |
[16] |
τῆς
αὐτῆς
δυνάμεως·
ἣ
μὲν
|
γὰρ |
ὀλίγα
πράγματα
καὶ
μικρὰ
περιέχουσα |
[31] |
τε
καὶ
περίφρασις·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
ὅρκοι
τῆς
συναλλαγῆς
τὸ
σημαινόμενον |
[37] |
ἅπαξ
ἀκούσαντες
ἡμῶν
ἀπατηθῶσι
(γινώσκομεν
|
γὰρ |
ὅτι
τοῦτο
φρονεῖ
ἡμῶν
ἡ |
[45] |
περὶ
τιμωριῶν
ὁ
κίνδυνος·
τότε
|
γὰρ |
οὐκ
ἐπαχθεῖς
μόνον
εἰσὶν
ἑτέροις, |
[41] |
τοῖς
ἰσχυροτέροις
δοκεῖ;
Ἐγὼ
μὲν
|
γὰρ |
οὐκ
οἴομαι
τοῖς
ἐκ
τῆς |
[26] |
γῆς
ἠναγκάζοντο
ἔχειν·
δι´
ὀλίγου
|
γὰρ |
οὔσης
τῆς
θέας
καὶ
οὐ |
[29] |
ἐπίθετα
καλλωπισμοῦ
χάριν
κεῖται·
τὸ
|
γὰρ |
οὔτε
θεατρικὸν
ἀλλ´
ἀναγκαῖον
τῆς |
[23] |
διαφορὰς
παρὰ
τὴν
Ἰάδα.
Πάντες
|
γὰρ |
οὗτοι,
καθάπερ
ἔφην,
περὶ
τὴν |
[23] |
ὥσπερ
ὑπεσχόμην,
κεφαλαιωδῶς
διέξειμι·
ἀκριβέστερον
|
γὰρ |
οὕτως
γνώσεταί
τις
τὸν
ἴδιον |
[3] |
Ἀριστοτέλει
καὶ
Πλάτωνι.
Ἀριστοτέλης
τε
|
γὰρ |
οὐχ
ἅπαντα
κατὰ
τὸ
κράτιστον |
[20] |
φθείρασα,
ἡ
λοιμώδης
νόσος·
ταῦτα
|
γὰρ |
πάντα
μετὰ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου |
[26] |
ἐν
τοῖς
χαλεπώτατα
διῆγον·
ἀεὶ
|
γὰρ |
παρ´
ὀλίγον
ἢ
διέφευγον
ἢ |
[34] |
πολὺ
ἀπέχοντι
μανίας.
Ἐκεῖνοί
τε
|
γὰρ |
πάσας
τὰς
ἀρετάς,
ὁπόσαι
γίνονται |
[28] |
ξυνέβη,
καὶ
ἔτι
περαιτέρω·
καὶ
|
γὰρ |
πατὴρ
παῖδα
ἀπέκτεινε,
καὶ
ἀπὸ |
[36] |
ποιῆτε
ὅμοια
τοῖς
λόγοις.
Καθάπερ
|
γὰρ |
Παυσανίας
ὑμῖν
παρέδωκεν,
αὐτοί
τε |
[18] |
αὐτὸς
ὁ
Θουκυδίδης
γράφει·
προειπὼν
|
γὰρ |
περὶ
τοῦ
Περικλέους,
ὅτι
Τὴν |
[20] |
ἕτερα
ἐν
ἴσῳ
χρόνῳ.
Οὔτε
|
γὰρ |
πόλεις
τοσαίδε
ληφθεῖσαι
ἠρημώθησαν
αἳ |
[36] |
ἤν
τι
ποιῶμεν,
ἀδικήσομεν·
προκαλεσάμενοι
|
γὰρ |
πολλὰ
καὶ
εἰκότα
οὐ
τυγχάνομεν. |
[32] |
τῷ
μὲν
αἰσχύνονται
τίνες;
Ἄδηλον
|
γὰρ |
πότερον
ἀμφότεροι
ἢ
οἱ
ἀμαθεῖς. |
[20] |
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον
ἀνθρώπων.
Τὰ
|
γὰρ |
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
ἔτι
παλαιότερα |
[25] |
κατὰ
λέξιν
οὕτω
γράφει·
Τὰ
|
γὰρ |
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
τὰ
ἔτι |
[41] |
διαφθείρουσαν
ἀνθρώπους
αἰσχύνην
τρέψεσθε.
Πολλοῖς
|
γὰρ |
προορωμένοις
ἔτι
ἐς
οἷα
φέρονται |
[9] |
αὐτῷ
τοὐναντίον
ἢ
προσεδόκησεν.
Οὐ
|
γὰρ |
σαφεστέρα
γέγονεν
ἡ
διαίρεσις
τῶν |
[31] |
ἑτοιμότερον
εἶναι
ἀπροφασίστως
τολμᾶν.
Τὸ
|
γὰρ |
συγγενές
καὶ
τὸ
ἑταιρικόν
ἀντὶ |
[42] |
ἀποστρέφουσα
τὰς
ἀκοάς·
ἥ
τε
|
γὰρ |
σύνθεσις
εὐεπὴς
καὶ
τὰ
σχήματα |
[36] |
ἃ
προκαλεῖται,
ἄνευ
Ἀθηναίων·
παῖδες
|
γὰρ |
σφῶν
καὶ
γυναῖκες
παρ´
ἐκείνοις |
[48] |
μὲν
ἢ
καὶ
φοβεῖται
(ἀμφότερα
|
γὰρ |
τάδε
πάσχει
τὰ
μείζω)
διὰ |
[19] |
οὐκ
ἄξια
τῷδε
παραβάλλεσθαι.
Οὔτε
|
γὰρ |
τἀληθὲς
οὕτως
εἶχεν,
ὡς
ἐκ |
[44] |
ὑμῶν
εἰς
ἐμὲ
γεγένηται
(αἰσθάνομαι
|
γὰρ |
τὰς
αἰτίας)
καὶ
ἐκκλησίαν
τούτου |
[4] |
τὸ
θεωρητικὸν
αὐτῶν
ἀπολωλέκαμεν.
Οὐδὲ
|
γὰρ |
τὰς
Ἀπελλοῦ
καὶ
Ζεύξιδος
καὶ |
[22] |
ἑκάστη
γίνεται,
πολλῶν
ὄντων·
καὶ
|
γὰρ |
ταῦτα
τῆς
ἀκριβεστάτης
τέτευχεν
ἐξεργασίας. |
[17] |
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
πεποίηκε·
μετὰ
|
γὰρ |
τὴν
ἅλωσιν
αὐτῆς
καὶ
τὴν |
[48] |
μειρακίῳ
προσῆκον
ἐπιφώνημα·
Λόγῳ
μὲν
|
γὰρ |
τὴν
ἡμετέραν
δύναμιν
σῴζοι
ἄν |
[40] |
δίκαιον
προῃρημένοις
τὸν
βίον.
Εἰ
|
γάρ |
τι
καὶ
ἄλλο,
τῆς
Ἀθηναίων |
[51] |
ὀλιγαρχουμέναις
ἢ
τυραννουμέναις
πόλεσιν·
εὐαρίθμητοι
|
γάρ |
τινές
εἰσιν
οἷοι
πάντα
τὰ |
[40] |
βουλήσεων
δικαιοῦμεν
ἢ
πράσσομεν.
Ἡγούμεθα
|
γὰρ |
τό
τε
θεῖον
δόξῃ
τἀνθρώπειόν |
[9] |
τούτων
τῶν
διαιρέσεων
ἐδοκίμασεν.
Οὔτε
|
γὰρ |
τοῖς
τόποις,
ἐν
οἷς
αἱ |
[29] |
τοιοῦτ´
ἂν
ἦν·
τὴν
μὲν
|
γὰρ |
τόλμαν
ἀνδρίαν
ἐκάλουν,
τὴν
δὲ |
[39] |
Ἀποκρινόμενον
ποιεῖ
τὸν
Ἀθηναῖον
Οὐ
|
γὰρ |
τοσοῦτον
ἡμᾶς
βλάπτει
ἡ
ἔχθρα |
[9] |
οὐδ´
οἰκεῖος
ἱστορίᾳ,
δῆλον.
Οὐδεὶς
|
γὰρ |
τῶν
μεταγενεστέρων
συγγραφέων
θερείαις
καὶ |
[26] |
ἔδρασαν
αὐτοὶ
ἐν
Πύλῳ·
διαφθαρεισῶν
|
γὰρ |
τῶν
νεῶν
τοῖς
Λακεδαιμονίοις
προσαπώλλυντο |
[44] |
ἀθρόαν
δὲ
σφαλλομένην.
Καλῶς
μὲν
|
γὰρ |
φερόμενος
ἀνὴρ
τὸ
καθ´
ἑαυτὸν |
[47] |
κακουμένοις.
Καὶ
ἔτι
ἐκεῖνα·
Δουλοῖ
|
γὰρ |
φρόνημα
τὸ
αἰφνίδιον
καὶ
τὸ |
[46] |
βεβαιοτέρα
ἡ
πρόνοια.
Τά
τε
|
γὰρ |
φρονήματα
ψυχρότερά
ἐστι
καὶ
τῆς |
[40] |
πᾶν
τὸ
ὑπάρχον
ἀναρριπτοῦσι
(δάπανος
|
γὰρ |
φύσει)
ἅμα
τε
γιγνώσκεται
σφαλέντων, |
[11] |
καὶ
ἑαυτῷ
δοκοῦσαν.
Ἥ
τε
|
γὰρ |
φύσις
ἀπῄτει
τὰ
πρότερα
τῶν |
[54] |
τι
ἂν
δέῃ
ποιήσοντα.
Ὁρᾶτε
|
γάρ, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
ὅσα |
[11] |
ἀπὸ
τούτων
ἀρχὴν
ποιεῖσθαι.
αὐτὸς
|
γὰρ |
ὡς
ἐκλειφθέντα
τὸν
τόπον
τοῦτον |
[10] |
ταύτης
ὁ
συγγραφεὺς
παρέσχηται·
προειπὼν
|
γάρ, |
ὡς
μέγιστος
ἐγένετο
τῶν
πρὸ |
[34] |
ἐστι
παρὰ
τῷ
συγγραφεῖ·
φέρει
|
γὰρ |
ὥσπερ
ἐκ
πηγῆς
πλουσίας
ἄπειρόν |
[41] |
τὰ
ἤδη
ἀντιτεταγμένα
περιγενέσθαι.
Πολλήν
|
γε |
ἀλογίαν
φησί
Τῆς
διανοίας
παρέχετε, |
[15] |
ῥᾳθύμως
ἐκεῖνα;
Οὐ
γὰρ
δή
|
γε |
ἀσθενείᾳ
δυνάμεως
ἐξείργετο
περὶ
ἀμφοτέρων |
[45] |
ἔοικεν
εἰρηκέναι
ταῦτα.
Ἐχρῆν
δέ
|
γε |
αὐτὸν
μὲν
ὅ
τι
βούλεται |
[45] |
τὰς
ἐκκλησίας
ἀγῶσιν,
ἐν
οἷς
|
γε |
δὴ
μὴ
περὶ
τιμῶν
αὐτοῖς |
[26] |
τῶν
νεῶν
αὐτοῖς
ἔπασχον,
πρίν
|
γε |
δὴ
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ
οἱ |
[55] |
τοὺς
πολιτικοὺς
λόγους
ὑποτίθεσθαι
τοῖς
|
γε |
δὴ
τὰς
κρίσεις
ἀδιαστρόφους
ἔτι |
[47] |
γὰρ
δὴ
ταῦτα
ἀλλήλοις,
εἴ
|
γε |
δὴ
τὸ
μὲν
λυποῦν
τὴν |
[52] |
μιμητὴς
οὐδεὶς
ἐγένετο
κατὰ
ταῦτά
|
γε, |
καθ´
ἃ
δοκεῖ
μάλιστα
τῶν |
[28] |
τοῖς
πρώτη
ἐγένετο·
ἐπεὶ
ὕστερόν
|
γε |
καὶ
πᾶν
ὡς
εἰπεῖν
τὸ |
[30] |
ὑπονοήσας
ἅμα
νοεῖσθαι
δύναται,
εἴ
|
γε |
ὁ
μὲν
τυχὼν
ἐπὶ
τοῦ |
[54] |
τὸν
ἰδιώτην·
οὐ
μὴν
ἐσκότισταί
|
γε |
οὐδὲ
ἀσαφῆ
γέγονεν
ὥστε
ἐξηγήσεως |
[45] |
πρὸς
αὐτοὺς
λέγεσθαι.
Ἦν
δέ
|
γε |
οὐχ
ἡ
τῶν
κρατίστων
ἐνθυμημάτων |
[13] |
ἔλαττον
τοῦ
μετρίου.
Τὰ
μέν
|
γε |
περὶ
Πύλον
Ἀθηναίοις
πραχθέντα
καὶ |
[8] |
ῥητόρων,
εἰ
δὲ
μή,
τῶν
|
γε |
πλείστων,
ὅτι
καὶ
τῆς
ἀληθείας, |
[27] |
αὐτὴν
ὑπόληψιν
ἕξει·
ὁ
μέν
|
γε |
πολὺς
ἐκεῖνος
ἰδιώτης
οὐ
δυσχερανεῖ |
[3] |
πρεσβυτέρων
ἐπαινοῦσιν,
ἦ
που
τούς
|
γε |
προελομένους
χαρακτήρων
ἰδιότητα
δηλῶσαι
μέμψαιτ´ |
[41] |
ἐπιτίθησιν
Οὐ
γὰρ
δὴ
ἐπί
|
γε |
τὴν
ἐν
τοῖς
αἰσχροῖς
καὶ |
[48] |
Ἀθηναίῳ
καὶ
δεινὸν
ἡγεῖται
ὑπέρ
|
γε |
τῆς
ἐμῆς
κινδυνεύειν,
ἐνθυμηθήτω
οὐ |
[48] |
δεσπότην
ἢ
Μῆδον
ἢ
ἕνα
|
γέ |
τινα
ἀεὶ
μεταβάλλοντες
δουλοῦνται,
ἀλλὰ |
[13] |
τῶν
παραδόντων
τὰ
ὅπλα.
Αὐτός
|
γέ |
τοι
συγκεφαλαιούμενος
τὰ
περὶ
τὴν |
[16] |
τοῖς
ἀκούουσιν
ὀχληρὰς
εἶναι.
Τοῦτό
|
γέ |
τοι
συνέντα
αὐτὸν
ἐν
τοῖς |
[16] |
διαλόγων
καὶ
δημηγοριῶν
ἐπράχθη.
Εἴ
|
γέ |
τοι
τὴν
πρώτην
καὶ
τὴν |
[24] |
αὐτοῦ,
πλείστην
εἰσενεγκάμενος
σπουδήν.
Διετέλεσέ
|
γέ |
τοι
τὸν
ἑπτακαιεικοσαετῆ
χρόνον
τοῦ |
[3] |
καὶ
οὐδεὶς
αὐτῷ
κατ´
αὐτό
|
γε |
τοῦτο
ἐπιτιμᾷ,
ἐνθυμούμενος
ὅτι
τῆς |
[24] |
τοὔνομα
ῥῆμα
ποιῶν,
καὶ
αὐτῶν
|
γε |
τούτων
ἀναστρέφων
τὰς
χρήσεις,
ἵνα |
[44] |
καὶ
δεινῶς
ἀπηγγελμένην,
οὐ
μέντοι
|
γε |
τῷ
παρόντι
καιρῷ
χρησίμην·
Ἐγὼ |
[13] |
ἀπόδοσιν
τῶν
ἑξῆς,
ἅπαντα
τὰ
|
γεγενημένα |
κατὰ
τὰς
μάχας
ὑπ´
ἀμφοτέρων |
[29] |
οἱ
δὲ
ὑστερίζοντες
ἐπιπυνθανόμενοι
τὰ
|
γεγενημένα |
παρ´
ἑτέροις
ἐλάμβανον
ὑπερβολὴν
ἐπὶ |
[20] |
ἔργων
σκοποῦσι
δηλώσει
ὅμως
μείζων
|
γεγενημένος |
αὐτῶν.
Καὶ
ὅσα
μὲν
λόγῳ |
[54] |
εἰκότως
καὶ
δικαίως
τὴν
τῶν
|
γεγενημένων |
αἰτίαν
ἐπὶ
τὴν
κεφαλὴν
ἀναθεῖεν |
[16] |
μόνον
ταῖς
πράξεσιν
αὐτὰς
ἐμποδὼν
|
γεγενῆσθαι |
λέγων,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἀκούουσιν |
[55] |
χρησαμένους,
ὃν
ἁπάντων
ῥητόρων
κράτιστον
|
γεγενῆσθαι |
πειθόμεθα,
ταύτας
μιμεῖσθαι
τὰς
κατασκευάς, |
[44] |
τῆς
ὀργῆς
ὑμῶν
εἰς
ἐμὲ
|
γεγένηται |
(αἰσθάνομαι
γὰρ
τὰς
αἰτίας)
καὶ |
[36] |
παρασκευή
τε
τοσήδε
καὶ
πόλεμος
|
γεγένηται |
αὐτῶν
ἕνεκα
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[47] |
καὶ
γὰρ
οἷς
μὲν
αἵρεσις
|
γεγένηται |
τὰ
ἄλλα
εὐτυχοῦσι,
πολλὴ
ἄνοια |
[25] |
οὖν
ἡ
φράσις
οὕτω
σχηματισθεῖσα
|
γέγονε |
καὶ
δεινοτέρα,
σαφεστέρα
δὲ
καὶ |
[19] |
εἴ
τι
τῶν
μεγάλων
ὑπερέχει)
|
γέγονέ |
τε
αὐτῷ
τὸ
προοίμιον,
τοσαύτας |
[9] |
ἢ
προσεδόκησεν.
Οὐ
γὰρ
σαφεστέρα
|
γέγονεν |
ἡ
διαίρεσις
τῶν
χρόνων
ἀλλὰ |
[54] |
μὴν
ἐσκότισταί
γε
οὐδὲ
ἀσαφῆ
|
γέγονεν |
ὥστε
ἐξηγήσεως
δεῖσθαι.
Ἀρξάμενός
τε |
[20] |
φανεῖται·
ὅσοι
δὲ
βουλήσονται
τῶν
|
γεγονότων |
τὸ
σαφὲς
σκοπεῖν
καὶ
τῶν |
[7] |
ὅσοι
δὲ
βουλήσονται
τῶν
τε
|
γεγονότων |
τὸ
σαφὲς
σκοπεῖν,
καὶ
τῶν |
[16] |
τὰ
παραλειφθέντα
ὑπ´
αὐτοῦ
συναγαγὼν
|
γέγραφεν, |
οὐ
μόνον
ταῖς
πράξεσιν
αὐτὰς |
[12] |
προελθὼν
κατελύθη,
ταῦτα
κατὰ
λέξιν
|
γεγραφώς· |
Καὶ
τοῖς
ἀπὸ
χρησμῶν
τι |
[3] |
λέγεσθαι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
|
γειτνιώσας |
αὐταῖς
κακίας.
Οὐδεμία
γὰρ
αὐτάρκης |
[27] |
ὅτι
πᾶσα
ψυχὴ
τούτῳ
τῷ
|
γένει |
τῆς
λέξεως
ἄγεται,
καὶ
οὔτε |
[26] |
βραχὺ
γὰρ
ἀπέλιπον
ξυναμφότεραι
διακόσιαι
|
γενέσθαι) |
αἱ
μὲν
ἐκβολαὶ
διὰ
τὸ |
[12] |
ὅτι
τρὶς
ἐννέα
ἔτη
δέοι
|
γενέσθαι |
αὐτόν.
Ἐπεβίων
δὲ
διὰ
παντὸς |
[18] |
πόλεως
κακουργεῖν
καὶ
ἱππομαχίαν
φησὶ
|
γενέσθαι |
βραχεῖαν
ἐν
Φρυγίοις
τῶν
τε |
[20] |
μέγα
προὔβη
παθήματά
τε
ξυνηνέχθη
|
γενέσθαι |
ἐν
αὐτῷ
τῇ
Ἑλλάδι
οἷα |
[48] |
τύχης
τὸν
αὐτὸν
ὁμοίως
ταμίαν
|
γενέσθαι |
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τελευτῇ
κείμενα |
[20] |
πιστεύειν
ξυμβαίνει,
οὐ
μεγάλα
νομίζω
|
γενέσθαι |
οὔτε
κατὰ
τοὺς
πολέμους
οὔτε |
[25] |
ξυνέβη
πιστεῦσαι,
οὐ
μεγάλα
νομίζω
|
γενέσθαι |
οὔτε
κατὰ
τοὺς
πολέμους
οὔτε |
[23] |
ποιήσει
τὴν
πεζὴν
φράσιν
ὁμοίαν
|
γενέσθαι |
πειθοῦς
τε
καὶ
χαρίτων
καὶ |
[20] |
φρονῶ,
δοκεῖ
μοι
κράτιστον
ἂν
|
γενέσθαι |
τὸ
προοίμιον,
εἰ
τὸ
τελευταῖον |
[3] |
ῥηθησόμενα
μὴ
τῆς
προαιρέσεώς
μου
|
γενέσθω |
κατήγορος,
ἀλλὰ
τῶν
ἰδίων
τοῦ |
[44] |
ταῦτα
πρὸς
ἀγαθοῦ
τῇ
πόλει
|
γενήσεται |
τὰ
δεινά,
βέβαιον
εἶχέν
τι· |
[43] |
ἵνα
μὴ
μακρὸς
ὁ
λόγος
|
γένηται, |
τῇ
Περικλέους
ἀπολογίᾳ
καὶ
τῇ |
[24] |
ἵνα
τὸ
μὲν
ὀνοματικὸν
προσηγορικὸν
|
γένηται, |
τὸ
δὲ
προσηγορικὸν
ὀνοματικῶς
λέγηται· |
[52] |
μηδεμία
ὑποψία
καθ´
ἡμῶν
τοιαύτη
|
γένηται, |
τὸ
μὲν
ἐπιτιμᾶν
τισι
καὶ |
[37] |
τούτοις
ἑνικὸν
καὶ
κατὰ
τὴν
|
γενικὴν |
ἐσχηματισμένον
πτῶσιν,
εἴ
τε
ἄρθρον |
[33] |
καὶ
τὸ
εὔηθες,
οὗ
τὸ
|
γενναῖον |
πλεῖστον
μετέχει,
καταγελασθὲν
ἠφανίσθη·
τὸ |
[47] |
ἀπροσδόκητοι,
καὶ
παρακαλῶν
τὰς
συμφορὰς
|
γενναίως |
ὑφίστασθαι
μὴ
ἀφανίζοντας
τὴν
τῆς |
[31] |
φιλίας
ὅρκοι
εἴ
που
ἄρα
|
γένοιντο, |
ἀπορίᾳ
πίστεως
ἄλλης
ἑκατέρῳ
διδόμενοι |
[31] |
φιλίας
ὅρκοι
εἴ
που
ἄρα
|
γένοιντο |
Τὸ
δὲ
ἴσχυον
δι´
ὑπερβατοῦ |
[41] |
ἵνα
μὴ
πλείων
ὁ
λόγος
|
γένοιτό |
μοι
τοῦ
μετρίου,
τὴν
τελευταίαν |
[55] |
μακρότερος
τοῦ
δέοντος
ὁ
λόγος
|
γένοιτό |
μοι,
τούτοις
ἀρκεσθεὶς
ἱκανοῖς
οὖσι |
[51] |
ἅπασιν
(οὐδὲν
γὰρ
ἂν
ἀναγκαιότερον
|
γένοιτο |
οὐδὲ
πολυωφελέστερον)
ἀναιροῦσιν
ἐκ
τοῦ |
[28] |
τοὺς
δυνατωτάτους
ἐκ
τοῦ
δήμου
|
γενόμενα |
διεξιών,
ἕως
μὲν
ἐν
τῷ |
[5] |
τοῖς
κ>
καὶ
διακοσίοις
ἔτεσι
|
γενομένας |
πράξεις
ἐπιφανεῖς
Ἑλλήνων
τε
καὶ |
[15] |
καὶ
τὴν
ἐπ´
ἐλάττοσι
κακοῖς
|
γενομένην |
ἀντὶ
τῆς
ἐπὶ
μείζοσι.
Πόλεών |
[26] |
μή
τι
παρὰ
λόγον
γίγνηται.
|
Γενομένης |
δ´
ἰσχυρᾶς
τῆς
ναυμαχίας
καὶ |
[14] |
ἐν
Κυθήροις
πραγμάτων·
καὶ
μάχης
|
γενομένης |
ὀλίγον
μέν
τινα
χρόνον
ὑπέστησαν |
[36] |
τῆς
ἐν
ἐκείνοις
τοῖς
κινδύνοις
|
γενομένης. |
Ὑμεῖς
δὲ
τἀναντία
ἐκείνοις
δρᾶτε· |
[23] |
Οἱ
δὲ
πρὸ
τοῦ
Πελοποννησιακοῦ
|
γενόμενοι |
πολέμου
καὶ
μέχρι
τῆς
Θουκυδίδου |
[23] |
ἐχρήσαντο
πάντες
οἱ
πρὸ
Θουκυδίδου
|
γενόμενοι |
συγγραφεῖς
καὶ
τίνων
ἐπὶ
μικρὸν |
[29] |
τοῖς
κατ´
ἐκεῖνον
τὸν
βίον
|
γενομένοις |
ἐπιτηδευθέντα
οὔτε
τοῖς
ὕστερον,
ὅτε |
[5] |
γραφαί.
Ὁ
δ´
Ἁλικαρνασεὺς
Ἡρόδοτος,
|
γενόμενος |
ὀλίγῳ
πρότερον
τῶν
Περσικῶν,
παρεκτείνας |
[36] |
θεοὺς
τούς
τε
ὁρκίους
τότε
|
γενομένους |
ποιούμενοι
καὶ
τοὺς
ὑμετέρους
πατρῴους |
[12] |
τὴν
εἰς
Ἀμφίπολιν
στρατηγίαν,
καὶ
|
γενομένῳ |
παρ´
ἀμφοτέροις
τοῖς
πράγμασι
καὶ |
[51] |
λόγος
καὶ
σαφής,
ὅτι
πολλῶν
|
γενομένων |
Ἀθήνησι
κατὰ
τὸν
Πελοποννησιακὸν
πόλεμον |
[39] |
παρόντι.
Ἔπειτ´
ὀλίγων
τῶν
μεταξὺ
|
γενομένων |
ἀμοιβαίων
καὶ
τῶν
Μηλίων
εἰς |
[14] |
ἄγοντες
ἀφίκοντο
εἰς
τὰς
Ἀθήνας.
|
Γενομένων |
δὲ
περὶ
τὰς
πόλεις
ἀμφοτέρας |
[17] |
ὁ
στρατηγὸς
Πάχης,
διττῶν
ἐκκλησιῶν
|
γενομένων |
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις
τοὺς
μὲν |
[16] |
πολλῶν
μὲν
κατὰ
τὴν
Ἰωνίαν
|
γενομένων, |
πολλῶν
δ´
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις, |
[9] |
προειπὼν
ὅτι
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
|
γενομένων |
συγγραφέων
ἢ
κατὰ
τόπους
μεριζόντων |
[21] |
Θουκυδίδης
παρὰ
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
|
γενομένων |
συγγραφέων
παρέλαβε,
καὶ
τίνα
μέρη |
[18] |
καὶ
οὐδεμιᾷ
τῶν
μετὰ
ταῦτα
|
γενομένων |
τῇ
πόλει
συμφορῶν
παρεγένετο,
εἰς |
[49] |
ἐκκλησίαις
χρήσιμόν
ἐστι
τοῦτο
τὸ
|
γένος |
τῆς
φράσεως,
ἐν
αἷς
ὑπὲρ |
[2] |
κακοήθειαν
ἐναποδείκνυσθαι.
Περὶ
δὲ
τοῦ
|
γένους |
τῆς
γραφῆς
πλείονα
μὲν
εἶχον |
[2] |
περὶ
ἐμαυτοῦ
τε
καὶ
τοῦ
|
γένους |
τῆς
πραγματείας
βούλομαι
προειπεῖν·
οὐ |
[39] |
σφαλέντες
ὑπ´
ἄλλων
(ἐν)
ἐξουσίᾳ
|
γένωνται |
καὶ
τὰ
αὐτὰ
πάσχωσιν
ὑπὸ |
[14] |
οἱ
Ἀθηναῖοι,
ὡς
ἥ
τε
|
γῆ |
αὐτῶν
ἐτέτμητο
τὸ
δεύτερον
καὶ |
[18] |
ναυμαχίαις
ἔν
τε
τοῖς
κατὰ
|
γῆν |
ἀγῶσι
καὶ
τὸ
τελευταῖον
ἐν |
[15] |
Ἑστιαιεῖς
δ´
ἐξοικίσαντες
αὐτοὶ
τὴν
|
γῆν |
ἔσχον.
Ἀνέστησαν
δὲ
Αἰγινήτας
τῷ |
[18] |
ἄλλας
μάχας
τάς
τε
κατὰ
|
γῆν |
καὶ
κατὰ
θάλατταν,
ἐν
αἷς |
[36] |
πάντας
τοὺς
συμμάχους,
ἀπεδίδου
Πλαταιεῦσι
|
γῆν |
καὶ
πόλιν
τὴν
σφετέραν
ἔχοντας |
[36] |
σπείσασθαι
σφίσιν
ἐκέλευον
καὶ
τὴν
|
γῆν |
μὴ
δῃοῦν.
Ὃ
δ´
ἡμέρας |
[36] |
τὸν
στρατὸν
ἔμελλε
δῃώσειν
τὴν
|
γῆν. |
Οἱ
δὲ
Πλαταιεῖς
εὐθὺς
πρέσβεις |
[26] |
μὲν
Ἀθηναῖοι,
εἰ
τὴν
πολεμιωτάτην
|
γῆν |
οἰκειοτέραν
ἤδη
τῆς
οὐ
δι´ |
[36] |
εἰκὸς
ἦν
κομισθῆναι,
καὶ
τὴν
|
γῆν |
οὐκ
ἔτεμνεν.
Ἐλθόντες
δὲ
οἱ |
[25] |
ἐπιμιγνύντες
ἀδεῶς
ἀλλήλοις
οὔτε
κατὰ
|
γῆν |
οὔτε
διὰ
θαλάσσης,
νεμόμενοί
τε |
[15] |
καὶ
γυναῖκας
ἠνδραπόδισαν
καὶ
τὴν
|
γῆν |
Πλαταιεῦσιν
ἔδωκαν
νέμεσθαι.
Καὶ
Ἀθηναῖοι |
[36] |
Λακεδαιμονίων
Ἀρχιδάμου
μέλλοντος
δῃώσειν
τὴν
|
γῆν, |
πρέσβεις
παρὰ
τῶν
Πλαταιέων
ἀφιγμένους |
[26] |
Ἀθηναίοις
ἀνέλπιστον
ἦν
τὸ
κατὰ
|
γῆν |
σωθήσεσθαι,
ἢν
μή
τι
παρὰ |
[36] |
μὴ
προδιδόναι,
ἀλλ´
ἀνασχέσθαι
καὶ
|
γῆν |
τεμνομένην,
εἰ
δέοι,
ὁρῶντας
καὶ |
[36] |
οὔτε
πατέρων
ὧν
ἐστε,
ἐς
|
γῆν |
τὴν
Πλαταιέων
στρατεύοντες.
Παυσανίας
γὰρ |
[36] |
κατέστη
λέγων
ὧδε·
Θεοὶ
ὅσοι
|
γῆν |
τὴν
Πλαταιίδα
ἔχετε,
καὶ
ἥρωες, |
[36] |
καὶ
ἡμετέρους
ἐγχωρίους
λέγομεν
ὑμῖν,
|
γῆν |
τὴν
Πλαταιίδα
μὴ
ἀδικεῖν
μηδὲ |
[36] |
τῶνδε
προτέρων
τὸ
ξυνώμοτον
ἐπὶ
|
γῆν |
τήνδε
ἤλθομεν,
ἐν
ᾗ
οἱ |
[26] |
διακελευσμῷ
χρώμενοι,
κατεδίωκον
ἐς
τὴν
|
γῆν. |
Τότε
δὴ
ὁ
μὲν
ναυτικὸς |
[25] |
περιουσίαν
χρημάτων
οὐκ
ἔχοντες
οὐδὲ
|
γῆν |
φυτεύοντες,
ἄδηλον
ὂν
ὁπότε
τις |
[6] |
ἐν
ὕλαις
καὶ
νάπαις
ἐκ
|
γῆς |
ἀνἱεμένας,
καὶ
Ναΐδας
ἀμφιβίους
ἐκ |
[26] |
ἔποψιν
τῆς
ναυμαχίας
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
ἠναγκάζοντο
ἔχειν·
δι´
ὀλίγου
γὰρ |
[18] |
πρὸς
Λακεδαιμονίων
δύναμιν
καὶ
ἐκ
|
γῆς |
καὶ
ἐκ
θαλάττης
καὶ
νικήσαντες |
[20] |
οἳ
ἐπὶ
πλεῖστον
ἅμα
μέρος
|
γῆς |
καὶ
ἰσχυρότατοι
οἱ
αὐτοὶ
ἐπέσχον, |
[36] |
ἡμῖν
παράδοτε
τοῖς
Λακεδαιμονίοις,
καὶ
|
γῆς |
ὅρους
ἀποδείξατε,
καὶ
δένδρα
τὰ |
[26] |
φεύγουσιν.
Ὅ
τ´
ἐκ
τῆς
|
γῆς |
πεζὸς
ἀμφοτέρων
ἰσορρόπου
τῆς
ναυμαχίας |
[44] |
μὲν
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
τῆς
κρατίστης
|
γῆς, |
πολλοῦ
δὲ
κατὰ
τὸν
λοιμὸν |
[28] |
οἷον
φιλεῖ
ἐν
τῷ
τοιούτῳ
|
γίγνεσθαι, |
οὐδὲν
ὅ
τι
οὐ
ξυνέβη, |
[38] |
ᾧ
προκαλεῖσθε
τρόπῳ,
εἰ
δοκεῖ,
|
γιγνέσθω |
πρῶτον
μὲν
εἴρηκεν
ἐνθύμημα
οὔτε |
[10] |
γράφει·
Μετὰ
ταῦτα
δὲ
ἤδη
|
γίγνεται |
οὐ
πολλοῖς
ἔτεσιν
ὕστερον
τὰ |
[24] |
σολοικισμῶν
λαμβάνοντα
φαντασίας·
ὁπόσα
τε
|
γίγνεται |
πράγματα
ἀντὶ
σωμάτων
ἢ
σώματα |
[28] |
τῶν
ἐν
ἔθει
μακρῷ
τινι
|
γίγνεται |
χείρων
αὐτὸς
ἑαυτοῦ.
Ἔστι
δὲ |
[26] |
ἢν
μή
τι
παρὰ
λόγον
|
γίγνηται. |
Γενομένης
δ´
ἰσχυρᾶς
τῆς
ναυμαχίας |
[28] |
οὐκ
ἐπείσθησαν,
ὡς
ἑώρων
τὰ
|
γιγνόμενα, |
διέφθειρον
ἐν
τῷ
ἱερῷ
ἀλλήλους, |
[26] |
καὶ
στόνῳ
πάντες
δυσανασχετοῦντες
τὰ
|
γιγνόμενα, |
οἳ
μὲν
ἐπὶ
τὰς
ναῦς |
[27] |
οὐδ´
ἐκ
τῆς
ἐπιτυχούσης
ἀγωγῆς
|
γιγνόμενος |
τεχνίτης
οὐ
μέμψεται
τὸ
ἀγεννὲς |
[10] |
λόγῳ,
τοὺς
Ἀθηναίους
ἡγοῦμαι
μεγάλους
|
γιγνομένους |
καὶ
φόβον
παρέχοντας
τοῖς
Λακεδαιμονίοις |
[54] |
Πολλῶν,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
λόγων
|
γιγνομένων |
ὀλίγου
δεῖν
καθ´
ἑκάστην
ἐκκλησίαν, |
[37] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
οἱ
λόγοι
|
γίγνονται, |
ὅπως
δὴ
μὴ
συνεχεῖ
ῥήσει |
[37] |
φθάνοι
πάντας
τοὺς
σολοικισμούς,
ὅσοι
|
γίγνονται |
παρὰ
τοὺς
ἀριθμοὺς
καὶ
παρὰ |
[42] |
δὲ
περιειληφότα
τὰς
ἀρετάς,
ὁπόσαι
|
γίγνονται |
περὶ
δημηγορικοὺς
λόγους·
καὶ
τοὺς |
[40] |
(δάπανος
γὰρ
φύσει)
ἅμα
τε
|
γιγνώσκεται |
σφαλέντων,
καὶ
ἐν
ὅτῳ
φυλάξεταί |
[23] |
πνεῦμα,
ἐξ
ὧν
ἡ
καλουμένη
|
γίνεται |
δεινότης·
πλὴν
ἑνὸς
Ἡροδότου.
Οὗτος |
[23] |
μάλιστα
διάδηλος
ἡ
τοῦ
ῥήτορος
|
γίνεται |
δύναμις,
οὔτε
ἁπάσας
οὔτε
εἰς |
[24] |
ἀπαγγελίας
ἀσαφής
τε
ἡ
λέξις
|
γίνεται |
καὶ
ἄλλας
τινὰς
ἐπιφέρει
κῆρας |
[1] |
καὶ
πῇ
μάλιστα
χείρων
ἑαυτοῦ
|
γίνεται |
κατὰ
τὰς
ἀποτυχίας,
εἴ
τε |
[24] |
καὶ
ἡ
δύναμις
συνεκδράμῃ,
τέλεια
|
γίνεται |
κατορθώματα
καὶ
δαιμόνια·
ὅταν
δὲ |
[22] |
παραγγελμάτων
τούτων
τῶν
ἀρετῶν
ἑκάστη
|
γίνεται, |
πολλῶν
ὄντων·
καὶ
γὰρ
ταῦτα |
[24] |
ἀκούσεσθαι
καταλείπειν·
ὑφ´
ὧν
ἀσαφὲς
|
γίνεται |
τὸ
βραχύ.
Ἵνα
δὲ
συνελὼν |
[9] |
καὶ
καθαρόν
ὡς
ἐξ
αὐτῶν
|
γίνεται |
τῶν
πραγμάτων
φανερόν.
Ἐν
γοῦν |
[3] |
καὶ
τὸ
τοῦ
βίου
τέλος
|
γίνεται |
φανερόν.
Ὅπου
δὴ
τοὺς
περὶ |
[9] |
ἄλλως
τε
ἐπειδὰν
περὶ
πολλῶν
|
γίνηται |
πραγμάτων
καὶ
δυσκαταμαθήτων.
Ὅτι
δὲ |
[24] |
νοημάτων
αἱ
μεταξὺ
παρεμπτώσεις
πολλαὶ
|
γινόμεναι |
διὰ
πολλοῦ
τὴν
ἀκολουθίαν
κομίζονται· |
[40] |
ἐλπίδος
ἐπὶ
κακῷ
τοῖς
ἀνθρώποις
|
γινομένης, |
κατὰ
λέξιν
οὕτως
γράφων·
Ἐλπὶς |
[2] |
κατὰ
τὸν
ζῆλον
τῶν
ἀρχαίων
|
γινόμενον |
εἴτε
κατὰ
τὴν
ὑπεροψίαν
τῶν |
[9] |
ἅμα
πραγμάτων
κατὰ
πολλοὺς
τόπους
|
γινομένων |
εἰς
μικρὰς
κατακερματιζομένη
τομὰς
ἡ |
[15] |
πρεσβείας
ἡ
τὰ
κεφάλαια
τῶν
|
γινομένων |
περιειληφυῖα
δήλωσις
ἤρκει,
λόγων
δὲ |
[34] |
γὰρ
πάσας
τὰς
ἀρετάς,
ὁπόσαι
|
γίνονται |
περὶ
μορφὰς
εὐπρεπεῖς,
ταῖς
καταδεδουλωμέναις |
[37] |
ἐς
ἅπαξ
ἀκούσαντες
ἡμῶν
ἀπατηθῶσι
|
(γινώσκομεν |
γὰρ
ὅτι
τοῦτο
φρονεῖ
ἡμῶν |
[23] |
πάνυ
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν
μόνον
|
γινωσκόμενοι |
τῶν
ὀνομάτων
ποίαν
τινὰ
λέξιν |
[6] |
τὴν
φυγήν,
παρὰ
τῶν
ἄριστα
|
γινωσκόντων |
πυνθανόμενος.
Πρῶτον
μὲν
δὴ
κατὰ |
[40] |
ὅτι
τὸ
μὲν
θεῖον
δόξῃ
|
γινώσκουσιν |
ἅπαντες,
τὰ
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους |
[52] |
τῶν
ἄλλων
διαφέρειν,
κατὰ
τὴν
|
γλωσσηματικὴν |
καὶ
ἀπηρχαιωμένην
καὶ
ποιητικὴν
καὶ |
[49] |
τὴν
ἀηδίαν,
ἀλλ´
ὥσπερ
ἀλλοεθνοῦς
|
γλώσσης |
ἀκούοντες
τῶν
ἑρμηνευσόντων
ἂν
δεηθεῖεν. |
[35] |
ταῖς
ἰδέαις·
καὶ
γὰρ
αἱ
|
γλωττηματικαὶ |
καὶ
ξέναι
καὶ
πεποιημέναι
λέξεις |
[24] |
τῶν
ὀνομάτων
τὴν
τροπικὴν
καὶ
|
γλωττηματικὴν |
καὶ
ἀπηρχαιωμένην
καὶ
ξένην
λέξιν |
[50] |
ταύτην
ἀσκεῖν
τὴν
φράσιν
τὴν
|
γλωττηματικήν |
τε
καὶ
ἀπηρχαιωμένην
καὶ
τροπικὴν |
[25] |
οὐκέτι
ἐπεκθεῖν,
ᾗ
προσπίπτοιεν,
δυναμένων,
|
γνόντες |
αὐτοὺς
οἱ
ψιλοὶ
βραδυτέρους
ἤδη, |
[25] |
ὀξέως
ἐπεκθεῖν
ἧι
προσπίπτοιεν
δυναμένων,
|
γνόντες |
αὐτοὺς
οἱ
ψιλοὶ
βραδυτέρους
ἤδη |
[45] |
τὰ
ῥηθέντα·
Ὅ
τε
γὰρ
|
γνούς |
φησί
καὶ
μὴ
σαφῶς
διδάξας |
[8] |
ταῖς
περὶ
τῶν
ἀγαθῶν
ἀνδρῶν
|
γνώμαις. |
Καὶ
γὰρ
Θεμιστοκλέους
ἐν
τῇ |
[48] |
ἡμᾶς
Ἀθηναῖοι,
ταῖς
μὲν
ὑμετέραις
|
γνώμαις |
κρατήσουσι,
τῷ
δ´
αὑτῶν
ὀνόματι |
[44] |
παρόντα
τὰς
περὶ
τῶν
ἐσομένων
|
γνώμας |
αἱ
τύχαι
τρέπουσι.
~(Τούτοις
ἐπιτίθησιν |
[14] |
καὶ
ὁ
πόλεμος,
ἠλλοίωντο
τὰς
|
γνώμας, |
καὶ
τὸν
Περικλέα
ἐν
αἰτίᾳ |
[54] |
καὶ
μέγιστον,
οὕτω
διακεῖσθαι
τὰς
|
γνώμας |
ὑμᾶς,
ὡς
ἕκαστον
ἑκόντα
προθύμως |
[48] |
ἔτι
πρὸς
τούτοις·
Καὶ
εἰ
|
γνώμῃ |
ἁμάρτοι,
τοῖς
αὑτοῦ
κακοῖς
ὀλοφυρθεὶς |
[33] |
τὸ
δὲ
ἀντιτετάχθαι
ἀλλήλοις
τῇ
|
γνώμῃ |
ἀπίστως
ἐπὶ
πολὺ
διήνεγκεν.
Οὐ |
[46] |
ἐν
τῷ
ἀπόρῳ
ἡ
ἰσχύς·
|
γνώμῃ |
δὲ
ἀπὸ
τῶν
ὑπαρχόντων,
ἧς |
[25] |
ὑπόληψιν,
ὅτε
πρῶτον
ἀπέβαινον
τῇ
|
γνώμῃ |
δεδουλωμένοι
ὡς
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους.
~(Ὑπεξαιρουμένης |
[33] |
οὐδὲν
σφᾶς
δεῖν
λαμβάνειν,
ἃ
|
γνώμῃ |
ἔξεστιν,
ἄφρακτοι
μᾶλλον
διεφθείροντο.
Ἐκ |
[46] |
γὰρ
λέγειν,
ὅτι
δεῖ
τῇ
|
γνώμῃ |
πιστεύειν
μᾶλλον,
ἣν
ἐκ
τῶν |
[46] |
καταφρόνησις
δέ,
ὃς
ἂν
καὶ
|
γνώμῃ |
πιστεύῃ
τῶν
ἐναντίων
προέχειν·
ὃ |
[25] |
ὥσπερ
ὅτε
πρῶτον
ἀπέβαινον
τῆι
|
γνώμηι |
δεδουλωμένοι
ὡς
ἐπὶ
Λακεδαιμονίους,
καταφρονήσαντες |
[45] |
κατ´
ἀρχὰς
ἔφην,
τὴν
ἑαυτοῦ
|
γνώμην |
ἀποδεικνύμενος
ὁ
συγγραφεύς,
ἣν
εἶχε |
[26] |
δρωμένων
τῆς
ὄψεως
καὶ
τὴν
|
γνώμην |
μᾶλλον
τῶν
ἐν
τῷ
ἔργῳ |
[12] |
τῇ
ἡλικίᾳ
καὶ
προσέχων
τὴν
|
γνώμην, |
ὅπως
ἀκριβῶς
τι
εἴσομαι·
καὶ |
[33] |
πιστεῦσαι
ἐδύναντο.
Καὶ
οἱ
φαυλότεροι
|
γνώμην |
ὡς
τὰ
πλείω
περιεγίγνοντο.
Τῷ |
[46] |
ἀπόρῳ
ἰσχύς
καὶ
ἡ
τῆς
|
γνώμης |
ἀπὸ
τῶν
ὑπαρχόντων
βεβαιοτέρα
πρόνοια |
[26] |
τὸν
ἀγῶνα
καὶ
ξύστασιν
τῆς
|
γνώμης |
εἶχε,
φιλονεικῶν
μὲν
ὁ
αὐτόθεν |
[20] |
ὅ
τι
ἐγγύτατα
τῆς
ξυμπάσης
|
γνώμης |
τῶν
ἀληθῶς
λεχθέντων,
οὕτως
εἴρηται. |
[41] |
ἐχόμενος
ὡς
ἔγγιστα
τῆς
συμπάσης
|
γνώμης |
τῶν
ἀληθῶς
λεχθέντων
ὡς
αὐτὸς |
[33] |
ἐκ
τοῦ
πολυτρόπου
αὐτῶν
τῆς
|
γνώμης |
φθάσωσι
προεπιβουλευόμενοι,
τολμηρῶς
πρὸς
τὰ |
[42] |
τήνδε
τὴν
ἀρχήν·
Τῆς
μὲν
|
γνώμης, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀεὶ
τῆς |
[45] |
ὃς
οὐδενὸς
οἴομαι
ἥσσων
εἶναι
|
γνῶναί |
τε
τὰ
δέοντα
καὶ
ἑρμηνεῦσαι |
[55] |
Θουκυδίδης
ἔγραψε
συνήθη
πᾶσι
καὶ
|
γνώριμα |
ὄντα,
ἡμῶν
δὲ
λόγος
αὐτῷ |
[40] |
ἐν
ὅτῳ
φυλάξεταί
τις
αὐτὴν
|
γνωρισθεῖσαν, |
οὐκ
ἐλλείπει.
Ὃ
ὑμεῖς
ἀσθενεῖς |
[15] |
εἰς
αἴσθησιν
δεινῶν
τι
πεσεῖν
|
γνώρισμα |
τοῖς
ἀναγινώσκουσι
τὸν
ἄνδρα.
Λέγων |
[41] |
ἡμᾶς
ἄλλό
τι
τῶνδε
σωφρονέστερον
|
γνώσεσθε. |
Οἷς
ἐπιτίθησιν
Οὐ
γὰρ
δὴ |
[23] |
κεφαλαιωδῶς
διέξειμι·
ἀκριβέστερον
γὰρ
οὕτως
|
γνώσεταί |
τις
τὸν
ἴδιον
τοῦ
ἀνδρὸς |
[55] |
ἀλλ´
ὅσον
ἐστὶν
αὐτοῦ
μέρος
|
γνωσθῆναι |
μὲν
ἅπασιν
ἀνθρώποις
εὔπορον,
κατασκευασθῆναι |
[5] |
ταύτας
εἰς
τὴν
κοινὴν
ἁπάντων
|
γνῶσιν |
ἐξενεγκεῖν,
οἵας
παρέλαβον,
μήτε
προστιθέντες |
[3] |
σκοπός
ἐστιν
ἡ
τῆς
ἀληθείας
|
γνῶσις, |
ἀφ´
ἧς
καὶ
τὸ
τοῦ |
[6] |
προσάψαι,
μηδ´
εἰς
ἀπάτην
καὶ
|
γοητείαν |
τῶν
πολλῶν
ἐκτρέψαι
τὴν
γραφήν, |
[7] |
ἐγκαταμίσγειν
τῇ
διηγήσει
τὰς
θεατρικὰς
|
γοητείας |
οὐδὲ
πρὸς
τὴν
ἀπάτην
ἁρμόττεσθαι |
[6] |
ἐκ
θνητῶν
καὶ
θείων
συνουσιῶν
|
γονὰς |
ἡμιθέους,
καὶ
ἄλλας
τινὰς
ἀπίστους |
[24] |
καὶ
ἀντιθέσεις,
ἐν
αἷς
ἐπλεόνασε
|
Γοργίας |
ὁ
Λεοντῖνος
καὶ
οἱ
περὶ |
[46] |
φρονήματα
ψυχρότερά
ἐστι
καὶ
τῆς
|
Γοργίου |
προαιρέσεως
μᾶλλον
οἰκειότερα,
ἥ
τε |
[5] |
μιᾶς
περιγραφὴν
πραγματείας
συναγαγεῖν
(ἀρξάμενος
|
γοῦν |
ἀπὸ
τῆς
τῶν
Λυδῶν
δυναστείας |
[35] |
ἐν
αὐτοῖς,
οὐκ
ἐπαινοῦσιν.
~(Ὁ
|
γοῦν |
ἐπὶ
πάντων
ἐγὼ
τῶν
ἐμαυτοῦ |
[28] |
τέλειον
ἀποδίδωσι
τὸ
ἕτερον.
~(Ἐγὼ
|
γοῦν |
οὐκ
ἔχω,
πῶς
ἐκεῖνα
ἐπαινέσω |
[9] |
γίνεται
τῶν
πραγμάτων
φανερόν.
Ἐν
|
γοῦν |
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
(ταύτῃ
γὰρ |
[40] |
καὶ
διὰ
μηδὲν
ἄλλο,
διὰ
|
γοῦν |
τὴν
αἰσχύνην
αὐτοῖς
βοηθήσειν
καὶ |
[51] |
καὶ
οὐδ´
οὗτοι
χωρὶς
ἐξηγήσεως
|
γραμματικῆς |
ἔνια.
Πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐπὶ |
[55] |
δὲ
αἰνιγματώδεις
καὶ
δυσκαταμαθήτους
καὶ
|
γραμματικῶν |
ἐξηγήσεων
δεομένας
καὶ
πολὺ
τὸ |
[24] |
βεβηκυῖαν
καὶ
τραχύνουσαν
ταῖς
τῶν
|
γραμμάτων |
ἀντιτυπίαις
τὰς
ἀκοὰς
ἀντὶ
τῆς |
[23] |
γὰρ
διασῴζονται
τῶν
πλειόνων
αἱ
|
γραφαὶ |
μέχρι
τῶν
καθ´
ἡμᾶς
χρόνων, |
[5] |
ἣν
ἔτι
μένουσιν
αὐτῶν
αἱ
|
γραφαί. |
Ὁ
δ´
Ἁλικαρνασεὺς
Ἡρόδοτος,
γενόμενος |
[5] |
εἴ
τ´
ἐν
βεβήλοις
ἀποκείμεναι
|
γραφαί, |
ταύτας
εἰς
τὴν
κοινὴν
ἁπάντων |
[9] |
μὲν
οἰκονομικόν,
ἐν
ἁπάσαις
δὲ
|
γραφαῖς |
ἐπιζητούμενον,
ἐάν
τε
φιλοσόφους
προέληταί |
[50] |
ἀγωγῆς
ἐλευθερίου
ταύτας
κατασκευάζεσθαι
τὰς
|
γραφάς, |
ἀλλ´
ἀνδράσι
διὰ
τῶν
ἐγκυκλίων |
[3] |
καθ´
ἡμᾶς,
οὐ
φιλαπεχθήμονας
προελόμενοι
|
γραφὰς |
ἀλλὰ
θεωρητικὰς
τῆς
ἀληθείας,
μυρίους |
[52] |
χρησαμένους
παράγομεν
καὶ
παρεχόμεθα
τὰς
|
γραφὰς |
αὐτῶν,
ἐφ´
αἷς
μέγιστον
ἐφρόνουν |
[13] |
τὴν
μάχην
κατὰ
λέξιν
οὕτως
|
γράφει· |
Ἀπέθανον
δὲ
ἐν
τῇ
νήσῳ |
[54] |
Ἕλλησι
κακῶν,
κατὰ
λέξιν
οὕτως
|
γράφει· |
καίτοι
νὴ
τὸν
Ἡρακλέα
καὶ |
[41] |
πρὸ
ταύτης
βύβλῳ
περὶ
αὑτοῦ
|
γράφει, |
μαθεῖν
ῥᾴδιον,
ὅτι
μετὰ
τὴν |
[10] |
τούτων,
ταῦτα
πάλιν
κατὰ
λέξιν
|
γράφει· |
Μετὰ
ταῦτα
δὲ
ἤδη
γίγνεται |
[18] |
ἔργον,
ὡς
αὐτὸς
ὁ
Θουκυδίδης
|
γράφει· |
προειπὼν
γὰρ
περὶ
τοῦ
Περικλέους, |
[25] |
ὁ
Πελοποννησιακός,
κατὰ
λέξιν
οὕτω
|
γράφει· |
Τὰ
γὰρ
πρὸ
αὐτῶν
καὶ |
[13] |
τὴν
τελευτὴν
τῆς
δευτέρας
βύβλου
|
γράφειν |
ἀρξάμενος,
ἐν
αἷς
πρὸς
ἑπτὰ |
[20] |
οὐκ
ἐκ
τοῦ
παρατυχόντος
ἠξίωσα
|
γράφειν |
οὐδ´
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ,
ἀλλ´ |
[15] |
ἄλλας
τοιαύτας
συμφορὰς
πολλάκις
ἀναγκασθεὶς
|
γράφειν |
ποτὲ
μὲν
οὕτως
ὠμὰ
καὶ |
[9] |
μόνῃ)
τὰ
περὶ
Μυτιληναίους
ἀρξάμενος
|
γράφειν, |
πρὶν
ὅλην
ἐκπληρῶσαι
τὴν
διήγησιν, |
[1] |
ἔργοις
κατορθούσης,
ἵνα
τοῖς
προαιρουμένοις
|
γράφειν |
τε
καὶ
λέγειν
εὖ
καλοὶ |
[36] |
καὶ
τῶν
συμμάχων
ἔλασιν
ἀρξάμενος
|
γράφειν |
ὑποτίθεται,
τοῦ
βασιλέως
τῶν
Λακεδαιμονίων |
[55] |
μὲν
εἶχόν
σοι
περὶ
Θουκυδίδου
|
γράφειν, |
ὦ
βέλτιστε
Κόιντε
Αἴλιε
Τουβέρων, |
[54] |
δικανικῶν,
τῷ
περὶ
τοῦ
στεφάνου
|
γραφέντι |
λόγῳ
τῆς
Φιλίππου
δεινότητος,
ᾗ |
[2] |
εἴ
τι
τῶν
ὑπὸ
Θουκυδίδου
|
γραφέντων |
συκοφαντεῖν
ἐπιβαλοίμεθα,
οὐ
ταῖς
κοιναῖς |
[4] |
καὶ
Πρωτογένους
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
γραφέων |
τῶν
διωνομασμένων
τέχνας
οἱ
μὴ |
[8] |
οὔτε
ἀφαιρῶν,
οὐδὲ
ἐνεξουσιάζων
τῇ
|
γραφῇ, |
ἀνέγκλητον
δὲ
καὶ
καθαρὰν
τὴν |
[33] |
μὴ
περαιτέρω
τοῦ
δέοντος
ἡ
|
γραφή |
μοι
προβῇ.
~(Ἐπεὶ
δὲ
καὶ |
[1] |
μοι,
συντόμῳ
τε
καὶ
κεφαλαιώδει
|
γραφῇ |
περιλαβών,
οὐ
δι´
ὀλιγωρίαν
καὶ |
[25] |
ἄλλων
φιλολόγων
τῶν
ἐντευξομένων
τῇ
|
γραφῇ, |
τὸ
βούλημά
μου
τῆς
ὑποθέσεως |
[1] |
ἰδίαν
συντάξασθαί
με
περὶ
Θουκυδίδου
|
γραφὴν |
ἅπαντα
περιειληφυῖαν
τὰ
δεόμενα
λόγων, |
[2] |
τοῦ
παρόντος
καὶ
οὐδεμίαν
ἐκδεδωκὼς
|
γραφήν, |
ἐν
ᾗ
κατηγορῶ
τινος,
ἔξω |
[2] |
ἔσεσθαί
τινας
τῶν
ἀναγνωσομένων
τὴν
|
γραφὴν |
τοὺς
ἐπιτιμήσοντας
ἡμῖν,
ὅτι
τολμῶμεν |
[6] |
γοητείαν
τῶν
πολλῶν
ἐκτρέψαι
τὴν
|
γραφήν, |
ὡς
οἱ
πρὸ
αὐτοῦ
πάντες |
[5] |
δὲ
ἄρχεσθαι
τῆς
περὶ
Θουκυδίδου
|
γραφῆς |
ὀλίγα
βούλομαι
περὶ
τῶν
ἄλλων |
[2] |
Περὶ
δὲ
τοῦ
γένους
τῆς
|
γραφῆς |
πλείονα
μὲν
εἶχον
λέγειν,
ἀρκεσθήσομαι |
[1] |
προθέσεις,
ἀλλὰ
τῆς
εὐκαιρίας
τῶν
|
γραφομένων |
στοχαζόμενος,
ὡς
καὶ
περὶ
τῶν |
[44] |
ξυμφοραῖς
εἴκετε.
Ταῦτα
Θουκυδίδῃ
μὲν
|
γράφοντι |
περὶ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐν
ἱστορικῷ |
[11] |
ἱστορίας
ὑπείληφεν,
αὐταῖς
λέξεσιν
οὕτως
|
γράφων· |
Ἔγραψα
δὲ
αὐτὰ
καὶ
τὴν |
[40] |
ἀνθρώποις
γινομένης,
κατὰ
λέξιν
οὕτως
|
γράφων· |
Ἐλπὶς
δὲ
κινδύνου
παραμύθιον
οὖσα |
[10] |
τῆς
ἑτέρας,
κατὰ
λέξιν
οὕτως
|
γράφων· |
Ἤρξαντο
δὲ
Ἀθηναῖοι
αὐτοῦ
καὶ |
[7] |
ἱστορίας
δεδήλωκε
κατὰ
λέξιν
οὕτως
|
γράφων· |
καὶ
ἐς
μὲν
ἀκρόασιν
τὸ |
[19] |
φανερὸν
ἀποδύντες
λίπα
μετὰ
τοῦ
|
γυμνάζεσθαι |
ἠλείψαντο
Ὁ
δὲ
δὴ
ναυπηγὸς |
[1] |
ὧν
ποιήσονται
τὰς
κατὰ
μέρος
|
γυμνασίας |
μὴ
πάντα
μιμούμενοι
τὰ
παρ´ |
[17] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Μυτιληναίους
ἡβηδόν,
|
γυναῖκας |
δὲ
καὶ
παῖδας
ἀνδραποδίσαι·
τοὺς |
[15] |
τοὺς
ἡβῶντας,
παῖδας
δὲ
καὶ
|
γυναῖκας |
ἠνδραπόδισαν
καὶ
τὴν
γῆν
Πλαταιεῦσιν |
[15] |
Αἰγίνης
Ἀθηναῖοι
αὐτούς
τε
καὶ
|
γυναῖκας |
καὶ
παῖδας,
ἐπικαλέσαντες
οὐχ
ἥκιστα |
[36] |
Ἀθηναίων·
παῖδες
γὰρ
σφῶν
καὶ
|
γυναῖκες |
παρ´
ἐκείνοις
εἴησαν.
Δεδιέναι
δὲ |