HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Denys d'Halicarnasse, Lettres - Examen de Thucydide

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ω = 37 formes différentes pour 195 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[42]   τὴν ἀρχήν· Τῆς μὲν γνώμης, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀεὶ τῆς αὐτῆς

[54]   Ἔστι δὲ πρῶτον τῆς παρασκευῆς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ μέγιστον, οὕτω

[54]   ἀρχὴν εὐθὺς οὕτως κατεσκεύακεν· Πολλῶν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λόγων γιγνομένων ὀλίγου

[54]   ἂν δέῃ ποιήσοντα. Ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι ὅσα μὲν

[36]   Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται τοιάδε· Δίκαια λέγετε, ὦ ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν ποιῆτε ὅμοια

[55]   εἶχόν σοι περὶ Θουκυδίδου γράφειν, ὦ βέλτιστε Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, οὐ

[1]   εἶναι ποιητάς τε καὶ συγγραφεῖς, ὦ Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, καὶ δεδηλωκὼς

[24]   οὐκ εὐπρεπεῖς. Τὸ γὰρ ἐν ᾧ δεῖ τρόπῳ τὰ ξένα καὶ

[10]   καὶ τέλει περιλαβεῖν τὴν πραγματείαν, ᾧ δόξει μηδὲν ἐνδεῖν· ὧν οὐδετέρου

[9]   δυσπαρακολουθητοτέρα (κατὰ τὰς ὥρας) Ἐφ´ ᾧ θαυμάζειν ἄξιον, πῶς αὐτὸν ἔλαθεν,

[21]   δὲ περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν ᾧ μάλιστα ὁ χαρακτὴρ αὐτοῦ διάδηλός

[20]   οὗτος, καίπερ τῶν ἀνθρώπων, ἐν ᾧ μὲν ἂν πολεμῶσι, τὸν παρόντα

[24]   κατὰ τὸν τῆς λέξεως χαρακτῆρα, ᾧ παρὰ τοὺς ἄλλους διήνεγκεν. Ὅταν

[27]   τὸ ἄλογον τῆς διανοίας κριτήριον, ᾧ πεφύκαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἡδέων ἢ

[38]   ἤδη πάρεστι, καὶ ὁ λόγος, ᾧ προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω

[26]   τέχνης, πᾶς τέ τις ἐν ᾧ προσετέτακτο αὐτὸς ἕκαστος ἠπείγετο πρῶτος

[34]   ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ πραγματικοῦ. Ἐν ᾧ πρώτην μὲν ἔχει μοῖραν ἡ

[3]   τι τοιοῦτον ἔργον οὐδέν, ἐν ᾧ τὰ μὲν κατορθώματα καὶ τὰς

[47]   τῷ τιμωμένῳ ἀπὸ τοῦ ἄρχειν, ᾧ ὑπὲρ ἅπαντας ἀγάλλεσθε, βοηθεῖν καὶ

[36]   Ἀρχίδαμος ὁ βασιλεὺς κατέστη λέγων ὧδε· Θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν Πλαταιίδα

[35]   θεωρημάτων κανόνας ὑποτιθέμενος οὔτε πρότερον ὤκνησα τὰ δοκοῦντά μοι φέρειν ἐς

[12]   μὴ κατὰ τὸν ἄριστον τρόπον ᾠκονομῆσθαι τὴν διήγησιν ὑπ´ αὐτοῦ, λέγω

[28]   τρίτῃ βύβλῳ τὰ περὶ Κέρκυραν ὠμὰ καὶ ἀνόσια ἔργα διὰ τὴν

[15]   ἀναγκασθεὶς γράφειν ποτὲ μὲν οὕτως ὠμὰ καὶ δεινὰ καὶ οἴκτων ἄξια

[28]   Διονύσου τῷ ἱερῷ ἀπέθανον οὕτως ὠμὴ στάσις προὐχώρησε, καὶ ἔδοξε μᾶλλον,

[36]   τῶν ὅρκων, οὓς οἱ πατέρες ὤμοσαν, μηδὲν νεωτερίζειν περὶ τὴν συμμαχίαν.

[54]   οὐκέτι προστίθημι, ὅτι τῆς μὲν ὠμότητος, ἣν ἐν οἷς καθάπαξ τινῶν

[52]   τε καὶ συγγραφέων, ἀναγκαῖος μὲν ὤν, ὥςπέρ τις καὶ ἄλλος, εἰς

[47]   αὐτοὺς ἐπὶ ταῖς παρούσαις συμφοραῖς, ὧν αἱ πλείους παράλογοί τε συνέβησαν

[27]   καὶ τὸ ἄλογον κριτήριον, ὑφ´ ὧν ἀμφοτέρων ἀξιοῦμεν ἅπαντα κρίνεσθαι κατὰ

[40]   νόμῳ· οὗτος δ´ ἔστιν ἄρχειν ὧν ἂν δύνηταί τις κρατεῖν. Ἀκόλουθα

[41]   τὰ ὀνείδη κατεσκέδασεν αὐτῆς, ἐξ ὧν ἅπαντες μισήσειν αὐτὴν ἔμελλον. Ἃ

[24]   τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλείπειν· ὑφ´ ὧν ἀσαφὲς γίνεται τὸ βραχύ. Ἵνα

[41]   Ἀθηναίων ἢ Μηλίων ἤκουσεν, ἐξ ὧν αὐτὸς ἐν τῇ πρὸ ταύτης

[20]   λεχθέντων διαμνημονεῦσαι ἦν ἐμοί τε ὧν αὐτὸς ἤκουσα καὶ τοῖς ἄλλοθέν

[6]   μὲν αὐτὸς παρῆν, ἐξ ἐμπειρίας, ὧν δ´ ἀπελείφθη διὰ τὴν φυγήν,

[22]   τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων, ὑφ´ ὧν δηλοῦται τὰ πράγματα, καὶ εἰς

[18]   ἐπὶ ταῖς μεγάλαις εὐπραγίαις, ἐξ ὧν δόξα τις ἐπιφανὴς ἢ δύναμις

[38]   πείσειν, τὰ δυνατὰ δ´ ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι. Τοῦτο

[47]   καὶ ἀρχῆς στερήσεως καὶ κινδύνου ὧν ἐν τῇ ἀρχῇ ἀπήχθεσθε. Ἧς

[46]   παρόντων λαμβάνομεν, ἢ ταῖς ἐλπίσιν, ὧν ἐν τῷ μέλλοντι ἐστὶν ἡ

[24]   σώματα ἀντὶ πραγμάτων· καὶ ἐφ´ ὧν ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων αἱ

[33]   ξένα ὀνόματα καὶ βεβιασμένα σχήματα, ὧν ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν, ἀρκεσθήσομαι

[25]   ἀδύνατον ἦν· ἐκ δὲ τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί μοι ξυνέβη

[20]   ἀδύνατον ἦν· ἐκ δὲ τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντι πιστεύειν ξυμβαίνει,

[5]   αὐτοὺς ἀκμασάντων ἐκείνῳ χρόνους, ἐξ ὧν ἔσται καταφανὴς ἥ τε προαίρεσις

[36]   ἄξια οὔθ´ ὑμῶν οὔτε πατέρων ὧν ἐστε, ἐς γῆν τὴν Πλαταιέων

[3]   εἰρῆσθαι πείθεται τῷ καθηγητῇ Πλάτωνι· ὧν ἐστι τὰ περὶ τῆς ἰδέας

[23]   ἐρρωμένον καὶ ἐναγώνιον πνεῦμα, ἐξ ὧν ἡ καλουμένη γίνεται δεινότης· πλὴν

[24]   οὐδέτερα τούτων τισὶ συνάπτων, ἐξ ὧν ἡ κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται·

[52]   ποιητικῇ χώραν ἔχοντας σχηματισμούς, ἐξ ὧν ἡ πάντα λυμαινομένη τὰ καλὰ

[47]   ἄλλου ἀνθρώπων ἔθνους οὐδενὸς καταλυθήσονται (ὧν ἡ πίστις οὐχ ἡ παροῦσα

[35]   περὶ τὴν λέξιν ἐλαττώματα, περὶ ὧν ἤδη προείρηκα, πλεῖστα καὶ μέγιστα

[22]   ἐμὲ νυνὶ λέγειν οὐδ´ ἐξ ὧν θεωρημάτων τε καὶ παραγγελμάτων τούτων

[23]   χαρακτῆρα) τὰς δ´ ἐπιθέτους, ἐξ ὧν μάλιστα διάδηλος ἡ τοῦ ῥήτορος

[26]   ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς ὧν οἱ κελευσταὶ ἐφθέγγοντο παρέχειν. Πολλὴ

[28]   μήτε ἡδέα εἶναι μήτε ὠφέλιμα· ὧν ὀλίγα παρέξομαι δείγματα παρατιθεὶς εὐθὺς

[37]   ἢ ἐκ τῶν παρόντων καὶ ὧν ὁρᾶτε περὶ σωτηρίας βουλεύσαντες τῇ

[28]   Ἔστι δὲ τὰ μὲν πρῶτα, ὧν οὐδεὶς ἂν ὡς ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο,

[49]   δημηγορίᾳ ταύτῃ μέμψεως ἄξια, περὶ ὧν οὐδὲν δέομαι τὰ πλείω λέγειν·

[10]   πραγματείαν, ᾧ δόξει μηδὲν ἐνδεῖν· ὧν οὐδετέρου πρόνοιαν αὐτὸν πεποιῆσθαι τὴν

[2]   τοὺς πολιτικοὺς λόγους δεινότητος ὅρον· ὧν οὔτε προαιρέσεις ἰσχυρὰς Ταύτας δὴ

[14]   αὐτῶν οὔτε τοὺς ἐναντιωθέντας, ὑφ´ ὧν πεισθέντες Λακεδαιμόνιοι τὰς διαλλαγὰς ἀπεψηφίσαντο·

[1]   καὶ δεδοκιμασμένοι κανόνες ὦσιν, ἐφ´ ὧν ποιήσονται τὰς κατὰ μέρος γυμνασίας

[16]   καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ῥητορείαις. Ὧν προνοούμενος ἔοικεν ἀτελῆ τὴν ἱστορίαν

[24]   Θουκυδίδης ἐπιβαλὼν καὶ τοῖς ἄλλοις, ὧν πρότερον ἐμνήσθην, καὶ συνιδὼν ἃς

[10]   αἰτίας βούλεται πρῶτον εἰπεῖν, ἀφ´ ὧν τὴν ἀρχὴν ἔλαβε. Διττὰς δὲ

[54]   δεῖν καθ´ ἑκάστην ἐκκλησίαν, περὶ ὧν Φίλιππος ἀφ´ οὗ τὴν εἰρήνην

[54]   παριόντες καὶ χειροτονεῖν ὑμεῖς ἐξ ὧν ὡς φαυλότατα ἔμελλε τὰ πράγματα

[26]   Ἀθηναίων καὶ Συρακοσίων ἀφηγούμενος οὕτως ὠνόμακέ τε καὶ ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα·

[26]   τῆς περιγραφῆς πάσης, τἆλλα πάντα ὠνόμασταί τε τοῖς προσφυεστάτοις ὀνόμασι καὶ

[11]   αὐτὰ τὰ Μηδικά. Τούτων δὲ ὧνπερ καὶ ἥψατο ἐν τῇ Ἀττικῇ

[5]   ἐπιφαίνουσαν τεχνικήν· ἐπιτρέχει μέντοι τις ὥρα τοῖς ἔργοις αὐτῶν καὶ χάρις,

[25]   κεφαλαιωδῶς ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις αὐτῶν ὥρα τρέπεσθαι. Ποιήσομαι δὲ οὐ χωρὶς

[9]   βουληθεὶς ὁδὸν θερείαις καὶ χειμερίοις ὥραις ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὴν ἱστορίαν. Ἐκ

[9]   χρόνων ἀλλὰ δυσπαρακολουθητοτέρα (κατὰ τὰς ὥρας) Ἐφ´ ᾧ θαυμάζειν ἄξιον, πῶς

[14]   περιπεπτωκότες· πρὸς δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους ὥρμηντο συγχωρεῖν, καὶ πρέσβεις τινὰς πέμψαντες

[25]   Λακεδαιμονίους, καταφρονήσαντες καὶ ἐμβοήσαντες ἁθρόοι ὥρμησαν ἐπ' αὐτοὺς ἥδ´ ἡ περιοχὴ

[25]   βραδυτέρους ἤδη, συστραφέντες καὶ ἐμβοήσαντες, ὥρμησαν ἐπ´ αὐτοὺς ἀθρόοι· ἔκ τε

[54]   λέγειν ἀνελόντας ἐκ μέσου, τίνες ὡς ἀληθῶς ἦσαν οἷς ἂν εἰκότως

[17]   τὴν αὐτὴν συνταχθέντας ὑπόθεσιν παρέλαβεν ὡς ἀναγκαίους. ~(Ὁ δὲ δὴ περιβόητος

[41]   ὑπομείνωσιν ἐπίταγμα, τῶν ταὐτὰ προαιρουμένων ὡς ἀνοήτων κατηγορεῖν. Οἴομαι δ´, ὅτι

[7]   συντάξεις, ἀλλὰ πρὸς τὴν ὠφέλειαν, ὡς αὐτὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς

[41]   συμπάσης γνώμης τῶν ἀληθῶς λεχθέντων ὡς αὐτὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς

[54]   ταῦτα δὲ ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους, ὡς αὐτὸς μὲν οὐ ποιήσων, τὸν

[18]   οὗτοι λαμπρόν τι πράξαντες ἔργον, ὡς αὐτὸς ὁ Θουκυδίδης γράφει· προειπὼν

[55]   ἐκκλησιῶν ἅπασαν τὴν Θουκυδίδου λέξιν ὡς ἄχρηστον, ἀλλ´ οὐχ ὁμολογοῦμεν τὸ

[34]   τι περὶ αὐτὰς ὑπάρχει σίνος, ὡς βασκάνους καὶ συκοφάντας προβέβληνται· οὗτοί

[20]   τοῖς ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ ἀπαγγέλλουσιν· ὡς δ´ ἂν ἐδόκουν μοι ἕκαστοι

[36]   σφίσι ποιεῖν ἃ Λακεδαιμόνιοι προκαλοῦνται. Ὡς δ´ ἀπεκρίναντο, ἐντεῦθεν δὴ πρῶτον

[20]   καὶ μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων, ὡς δ´ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖστον

[51]   βίον ἀναφέροντας τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον ὡς δὴ τοῖς τότε ἀνθρώποις οὖσαν

[41]   ἁρμόττοντα πέπλακε τὸν διάλογον ἐχόμενος ὡς ἔγγιστα τῆς συμπάσης γνώμης τῶν

[48]   ἔχοντες παραδείγματα τῶν ἐκεῖ Ἑλλήνων, ὡς ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες σφίσιν αὐτοῖς,

[26]   ἐπιτηδειοτάτοις σχηματισμοῖς, ἀρετῆς τε οὐδεμιᾶς ὡς εἰπεῖν οὔτε λεκτικῆς οὔτε πραγματικῆς

[28]   ἐπεὶ ὕστερόν γε καὶ πᾶν ὡς εἰπεῖν τὸ Ἑλληνικὸν ἐκινήθη, διαφορῶν

[19]   Οὔτε γὰρ τἀληθὲς οὕτως εἶχεν, ὡς ἐκ πολλῶν ἔστι παραδεῖξαι πραγμάτων,

[28]   δένδρων τινὲς ἀπήγχοντο, οἳ δ´ ὡς ἕκαστοι ἐδύναντο ἀνηλοῦντο. Ἡμέρας τε

[54]   οὕτω διακεῖσθαι τὰς γνώμας ὑμᾶς, ὡς ἕκαστον ἑκόντα προθύμως ὅ τι

[20]   περὶ τῶν αὐτῶν ἔλεγον, ἀλλ´ ὡς ἑκατέρων τις εὐνοίας ἢ μνήμης

[23]   οὔθ´ αἱ διασῳζόμεναι παρὰ πᾶσιν ὡς ἐκείνων οὖσαι τῶν ἀνδρῶν πιστεύονται·

[11]   τούτων ἀρχὴν ποιεῖσθαι. αὐτὸς γὰρ ὡς ἐκλειφθέντα τὸν τόπον τοῦτον ὑπὸ

[20]   τοῦ παρατυχόντος ἠξίωσα γράφειν οὐδ´ ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ἀλλ´ οἷς τε

[36]   σφίσιν οὐκ ἐπιτρέπωσιν ἢ Θηβαῖοι ὡς ἔνορκοι ὄντες κατὰ τὸ ἀμφοτέρους

[9]   τηλαυγὲς φῶς ἐκεῖνο καὶ καθαρόν ὡς ἐξ αὐτῶν γίνεται τῶν πραγμάτων

[25]   πρῶτον ἀπέβαινον τῆι γνώμηι δεδουλωμένοι ὡς ἐπὶ Λακεδαιμονίους, καταφρονήσαντες καὶ ἐμβοήσαντες

[25]   πρῶτον ἀπέβαινον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένοι ὡς ἐπὶ Λακεδαιμονίους. ~(Ὑπεξαιρουμένης δὲ τῆς

[23]   παρεκτείναντες ἡλικίας ὁμοίας ἔσχον ἅπαντες ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ προαιρέσεις, οἵ

[5]   τοῖς νῦν δοκοῦσαι· λέξιν τε ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὴν αὐτὴν

[12]   τῶν σπονδῶν καὶ τὰ ἔπειτα, ὡς ἐπολεμήθη, ἐξηγήσομαι. ~(ΧΙΙΙ) Ὅτι δὲ

[20]   πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων, ὡς ἐπολέμησαν πρὸς ἀλλήλους, ἀρξάμενος εὐθὺς

[9]   διήγησιν ἐπὶ τὰ περὶ Κέρκυραν, ὡς ἐστασίασαν οἳ μὲν Λακεδαιμονίους, οἳ

[6]   Ἡρόδοτον· τῆς μὲν προτέρας ὑπεριδὼν ὡς εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ

[28]   τῶν ἱκετῶν, ὅσοι οὐκ ἐπείσθησαν, ὡς ἑώρων τὰ γιγνόμενα, διέφθειρον ἐν

[38]   οὔτε αὐτοὶ μετ´ ὀνομάτων καλῶν, ὡς ἢ δικαίως τὸν Μῆδον καταλύσαντες

[14]   εἰσβολὴν τῶν Πελοποννησίων οἱ Ἀθηναῖοι, ὡς ἥ τε γῆ αὐτῶν ἐτέτμητο

[28]   μὲν πρῶτα, ὧν οὐδεὶς ἂν ὡς ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο, ταῦτα· Κερκυραῖοι δὲ

[38]   ἄποικοι ὄντες οὐ ξυνεστρατεύσατε ἢ ὡς ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι

[9]   ἐπετελέσθησαν, ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὰς διηγήσεις, ὡς Ἡρόδοτός τε καὶ Ἑλλάνικος καὶ

[16]   ἔοικεν ἀτελῆ τὴν ἱστορίαν καταλιπεῖν, ὡς καὶ Κράτιππος ὁ συνακμάσας αὐτῷ

[1]   τῆς εὐκαιρίας τῶν γραφομένων στοχαζόμενος, ὡς καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἐποίησα.

[42]   αὐτῆς ἔχομαι, μὴ εἴκειν Πελοποννησίοις ὡς καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν ἡρμηνευμένον δαιμονίως

[37]   κρίνετε· καὶ πρῶτον, εἰ ἀρέσκει ὡς λέγομεν, εἴπατε. Οἱ δὲ τῶν

[20]   μεῖζον κοσμοῦντες, μᾶλλον πιστεύων, οὔτε ὡς λογογράφοι συνέθεσαν ἐπὶ τὸ προσαγωγότερον

[10]   ὁ συγγραφεὺς παρέσχηται· προειπὼν γάρ, ὡς μέγιστος ἐγένετο τῶν πρὸ αὐτοῦ

[6]   ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι· τῆς δ´ ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ δυνατῆς πεσεῖν εἰς

[34]   ἐκτεθαυμάκασιν αὐτὸν ὑπὲρ τὸ μέτριον, ὡς μηδὲν τῶν θεοφορήτων διαφέρειν, διὰ

[47]   τὸ λεκτικόν, οὕτως ἐκεῖνα τεθαύμακα ὡς νενοημένα τε ἀκριβῶς καὶ ἡρμηνευμένα

[6]   ἐβουλήθη τόπου καθιδρῦσαι τὴν ἱστορίαν, ὡς οἱ περὶ τὸν Ἑλλάνικον ἐποίησαν,

[6]   τῶν πολλῶν ἐκτρέψαι τὴν γραφήν, ὡς οἱ πρὸ αὐτοῦ πάντες ἐποίησαν,

[9]   συγγραφέων ἐποίησαν· οὔτε τοῖς χρόνοις, ὡς οἱ τὴν τοπικὴν ἐκδόντες ἱστορίαν

[50]   Ἤδη δέ τινες ἐπεχείρησαν λέγειν, ὡς οὐ τῶν μεθ´ ἑαυτὸν ἐσομένων

[17]   ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν λόγους παρέλιπεν ὡς οὐκ ἀναγκαίους, ἐν ᾗ τούς

[4]   κεχαρισμένον, ῥᾳδίως δ´ ἐξελεγχθῆναι δυνησόμενον, ὡς οὐκ ἔστιν ὑγιές. Οὐ γὰρ

[10]   καὶ τὴν τάξιν αὐτοῦ τινες, ὡς οὔτε ἀρχὴν τῆς ἱστορίας εἰληφότος

[54]   Ἀθηναίους μὴ προχείρως αὐτὸν ἄρασθαι, ὡς οὔτε τῆς οἰκείας αὐτῶν δυνάμεως

[23]   κατὰ λογισμόν τινα ἑκουσίως ὑπεριδὼν ὡς οὐχ ἁρμοττουσῶν ἱστορίαις. Οὔτε γὰρ

[54]   καλέσοντας αὐτοὺς ἐπὶ τὸν πόλεμον, ὡς οὐχ ὑπακουσομένους. Τοῦτο λαβὼν τὸ

[20]   δὲ ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ὡς παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. Καὶ ὁ

[7]   κοινὸν ἐκφέρειν οὕτως ἠξίουν συγγράφειν, ὡς παρὰ τῶν ἀρχαίων ἐδέξαντο. Ἐκείνοις

[14]   τὸν Περικλέα ἐν αἰτίᾳ εἶχον ὡς πείσαντα σφᾶς πολεμεῖν καὶ δι´

[28]   Ἥραιόν τε ἐλθόντες, τῶν ἱκετῶν ὡς πεντήκοντα ἄνδρας δίκην ὑποσχεῖν ἔπεισαν

[14]   φαύλως δέ πως καὶ ῥᾳθύμως ὡς περὶ μικρῶν καὶ ἀδόξων πραγμάτων

[20]   οὔτε ἐς τὰ ἄλλα· οὔτε ὡς ποιηταὶ ὑμνήκασι περὶ αὐτῶν ἐπὶ

[1]   ἐν χερσίν, ὑπεσχόμην τε ποιήσειν, ὡς προῃροῦ, καὶ τελέσας τὴν ὑπόσχεσιν

[40]   οἶδα πῶς ἄν τις ἐπαινέσειεν ὡς προσήκοντα εἰρῆσθαι στρατηγοῖς Ἀθηναίων, ὅτι

[33]   ἐδύναντο. Καὶ οἱ φαυλότεροι γνώμην ὡς τὰ πλείω περιεγίγνοντο. Τῷ γὰρ

[42]   τεθαύμακα παρ´ οὐδὲν οὕτως ἕτερον ὡς τὸ μὴ βεβασανίσθαι μηδὲ κατεπιτετηδεῦσθαι,

[36]   Ἐλθόντες δὲ οἱ Πλαταιεῖς πρέσβεις ὡς τοὺς Ἀθηναίους καὶ βουλευσάμενοι μετ´

[47]   τῷ παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται. Ὡς τυραννίδα γὰρ ἤδη ἔχετε αὐτήν,

[26]   ὀλίγαι ἐγίγνοντο· αἱ δὲ προσβολαί, ὡς τύχοι ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα ἢ

[18]   ἀποχρήσασθαι καὶ τὸν ἐπιτάφιον ἔπαινον ὡς ὑπ´ ἐκείνου ῥηθέντα συνθεῖναι, ἐπειδὴ

[54]   καὶ χειροτονεῖν ὑμεῖς ἐξ ὧν ὡς φαυλότατα ἔμελλε τὰ πράγματα ἕξειν,

[33]   ξυνετόν, μὴ λόγοις τε ἥττους ὦσι καὶ ἐκ τοῦ πολυτρόπου αὐτῶν

[1]   εὖ καλοὶ καὶ δεδοκιμασμένοι κανόνες ὦσιν, ἐφ´ ὧν ποιήσονται τὰς κατὰ

[45]   οἶδ´ ὅς τις ἂν ὁμολογήσειεν, ὥσπερ ἀληθῆ ταῦτα ἦν, οὕτως καὶ

[49]   ἀνάσχοιντο διὰ τὴν ἀηδίαν, ἀλλ´ ὥσπερ ἀλλοεθνοῦς γλώσσης ἀκούοντες τῶν ἑρμηνευσόντων

[34]   παρὰ τῷ συγγραφεῖ· φέρει γὰρ ὥσπερ ἐκ πηγῆς πλουσίας ἄπειρόν τι

[51]   ὀλίγων παντάπασιν ἀνθρώπων οὕτω ποιοῦντες, ὥσπερ ἐν ταῖς ὀλιγαρχουμέναις ἢ τυραννουμέναις

[7]   ἐσῴζοντο καὶ τῶν τοιούτων ἀκουσμάτων, ὥσπερ ἔφην, ἃς διαδεχόμενοι παῖδες παρὰ

[23]   περὶ τὴν τροπικήν, ταύτην δὲ ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον, σύνθεσίν τε ὀνομάτων

[45]   καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν· ἀλλ´ ὥσπερ καὶ κατ´ ἀρχὰς ἔφην, τὴν

[35]   ἀποτρέψομαι. Διδοὺς δὴ τὸ πρῶτον, ὥσπερ καὶ κατ´ ἀρχὰς ἔφην, τὸ

[39]   Οὐ γὰρ οἱ ἄρχοντες ἄλλων, ὥσπερ καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὗτοι δεινοὶ τοῖς

[24]   συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν ὥσπερ ὄργανα τῆς Θουκυδίδου λέξεως· τὸ

[25]   εὐθὺς ἄξια τῆς προσδοκίας ἐπεπόνθεσαν, ὥσπερ ὅτε πρῶτον ἀπέβαινον τῆι γνώμηι

[36]   ὅρκους, ἐᾶν δὲ οἰκεῖν αὐτονόμους, ὥσπερ Παυσανίας ἐδικαίωσε. Τοιαῦτα τῶν Πλαταιέων

[47]   ἡ δήλωσις ἔτι ἀπῆν. Ἀλλ´ ὥσπερ ταῦτα οὐκ ἐπαινῶ οὔτε κατὰ

[52]   καὶ συγγραφέων, ἀναγκαῖος μὲν ὤν, ὥςπέρ τις καὶ ἄλλος, εἰς τὴν

[41]   τῆς ἱστορίας προείρηκεν. Ἆρ´ οὖν ὥσπερ τοῖς Μηλίοις οἰκεῖοι καὶ προσήκοντες

[53]   λόγους. ~(Ῥητόρων δὲ Δημοσθένης μόνος, ὥσπερ τῶν ἄλλων ὅσοι μέγα τι

[23]   μικρὸν ἥψαντο, ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβών, ὥσπερ ὑπεσχόμην, κεφαλαιωδῶς διέξειμι· ἀκριβέστερον γὰρ

[33]   ἦσαν τὴν αὐτίκα φιλονεικίαν ἐκπιμπλάναι. Ὥστ´ εὐσεβείᾳ μὲν οὐδέτεροι ἐνόμιζον, εὐπρεπείᾳ

[39]   Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥστε δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους

[54]   τὰ πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ, ὥστε δέδοικα μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν,

[54]   ἐσκότισταί γε οὐδὲ ἀσαφῆ γέγονεν ὥστε ἐξηγήσεως δεῖσθαι. Ἀρξάμενός τε ὑπὲρ

[11]   καὶ κατημαξευμένα τοῖς πρὸ αὐτοῦ, ὥστε μὴ δεῖν ἀπὸ τούτων ἀρχὴν

[15]   δὲ οὕτως ταπεινὰ καὶ μικρά, ὥστε μηδ´ εἰς αἴσθησιν δεινῶν τι

[18]   δ´ οὕτως ἠμέληκε τῶν ἀνδρῶν, ὥστε μηδὲ τοῦτο αὐτὸ εἰπεῖν, ὅτι

[15]   ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ τὰ πάθη, ὥστε μηδεμίαν ὑπερβολὴν μήτε ἱστοριογράφοις μήτε

[22]   ἰσχὺν λαμβάνουσιν, εἴρηται πολλοῖς πρότερον. Ὥστε οὐδὲν δεῖ περὶ αὐτῶν ἐμὲ

[17]   συμβεβηκέναι τῷ ἀνδρὶ τὸ πάθος, ὥστε περὶ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν καὶ

[19]   ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντήκοντα στίχοις· ὥστε τὰ πολλὰ ἐκεῖνα καὶ καταβλητικὰ

[25]   ἐπ' αὐτοὺς ἥδ´ ἡ περιοχὴ ὤφελε μὲν κατεσκευάσθαι μὴ τοῦτον ὑπ´

[31]   γὰρ ἐπὶ ταῖς κατὰ νόμον ὠφελείαις αἱ τῶν ἑταιριῶν ἐγίνοντο σύνοδοι,

[25]   δεόμενα λόγου, σκοπὸν ἔχουσα τὴν ὠφέλειαν αὐτῶν τῶν βουλησομένων μιμεῖσθαι τὸν

[7]   αἱ συντάξεις, ἀλλὰ πρὸς τὴν ὠφέλειαν, ὡς αὐτὸς ἐν τῷ προοιμίῳ

[31]   γὰρ μετὰ τῶν κειμένων νόμων ὠφελείας αἱ τοιαῦται σύνοδοι, ἀλλὰ παρὰ

[47]   εἶχεν ἤδη παροῦσαν, τῆς δ´ ὠφελείας ἡ δήλωσις ἔτι ἀπῆν. Ἀλλ´

[44]   φησί πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς ἰδιώτας ἢ καθ´ ἕκαστον

[6]   πολλὰ οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι· τῆς δ´ ὑστέρας ὡς μείζονος

[20]   ἀνθρώπινον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι, ὠφέλιμα κρίνειν αὐτά, ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά

[7]   ἀνθρώπειον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι, ὠφέλιμα κρίνειν αὐτὰ ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά

[28]   περιττῷ μήτε ἡδέα εἶναι μήτε ὠφέλιμα· ὧν ὀλίγα παρέξομαι δείγματα παρατιθεὶς

[25]   τρόπον, ἀλλὰ κοινότερον μᾶλλον καὶ ὠφελιμώτερον, τοῦ τελευταίου μορίου τῷ πρώτῳ

Chapitre
[42]	τὴν ἀρχήν· Τῆς μὲν γνώμης,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀεὶ τῆς αὐτῆς
[54]	Ἔστι δὲ πρῶτον τῆς παρασκευῆς,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ μέγιστον, οὕτω
[54]	ἀρχὴν εὐθὺς οὕτως κατεσκεύακεν· Πολλῶν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λόγων γιγνομένων ὀλίγου
[54]	ἂν δέῃ ποιήσοντα. Ὁρᾶτε γάρ,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι ὅσα μὲν
[36]	Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται τοιάδε· Δίκαια λέγετε,	ὦ	ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν ποιῆτε ὅμοια
[55]	εἶχόν σοι περὶ Θουκυδίδου γράφειν,	ὦ	βέλτιστε Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, οὐ
[1]	εἶναι ποιητάς τε καὶ συγγραφεῖς,	ὦ	Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, καὶ δεδηλωκὼς
[24]	οὐκ εὐπρεπεῖς. Τὸ γὰρ ἐν	ᾧ	δεῖ τρόπῳ τὰ ξένα καὶ
[10]	καὶ τέλει περιλαβεῖν τὴν πραγματείαν,	ᾧ	δόξει μηδὲν ἐνδεῖν· ὧν οὐδετέρου
[9]	δυσπαρακολουθητοτέρα (κατὰ τὰς ὥρας) Ἐφ´	ᾧ	θαυμάζειν ἄξιον, πῶς αὐτὸν ἔλαθεν,
[21]	δὲ περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν	ᾧ	μάλιστα ὁ χαρακτὴρ αὐτοῦ διάδηλός
[20]	οὗτος, καίπερ τῶν ἀνθρώπων, ἐν	ᾧ	μὲν ἂν πολεμῶσι, τὸν παρόντα
[24]	κατὰ τὸν τῆς λέξεως χαρακτῆρα,	ᾧ	παρὰ τοὺς ἄλλους διήνεγκεν. Ὅταν
[27]	τὸ ἄλογον τῆς διανοίας κριτήριον,	ᾧ	πεφύκαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ἡδέων ἢ
[38]	ἤδη πάρεστι, καὶ ὁ λόγος,	ᾧ	προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ δοκεῖ, γιγνέσθω
[26]	τέχνης, πᾶς τέ τις ἐν	ᾧ	προσετέτακτο αὐτὸς ἕκαστος ἠπείγετο πρῶτος
[34]	ἀρξάμενος ἀπὸ τοῦ πραγματικοῦ. Ἐν	ᾧ	πρώτην μὲν ἔχει μοῖραν ἡ
[3]	τι τοιοῦτον ἔργον οὐδέν, ἐν	ᾧ	τὰ μὲν κατορθώματα καὶ τὰς
[47]	τῷ τιμωμένῳ ἀπὸ τοῦ ἄρχειν,	ᾧ	ὑπὲρ ἅπαντας ἀγάλλεσθε, βοηθεῖν καὶ
[36]	Ἀρχίδαμος ὁ βασιλεὺς κατέστη λέγων	ὧδε·	Θεοὶ ὅσοι γῆν τὴν Πλαταιίδα
[35]	θεωρημάτων κανόνας ὑποτιθέμενος οὔτε πρότερον	ὤκνησα	τὰ δοκοῦντά μοι φέρειν ἐς
[12]	μὴ κατὰ τὸν ἄριστον τρόπον	ᾠκονομῆσθαι	τὴν διήγησιν ὑπ´ αὐτοῦ, λέγω
[28]	τρίτῃ βύβλῳ τὰ περὶ Κέρκυραν	ὠμὰ	καὶ ἀνόσια ἔργα διὰ τὴν
[15]	ἀναγκασθεὶς γράφειν ποτὲ μὲν οὕτως	ὠμὰ	καὶ δεινὰ καὶ οἴκτων ἄξια
[28]	Διονύσου τῷ ἱερῷ ἀπέθανον οὕτως	ὠμὴ	στάσις προὐχώρησε, καὶ ἔδοξε μᾶλλον,
[36]	τῶν ὅρκων, οὓς οἱ πατέρες	ὤμοσαν,	μηδὲν νεωτερίζειν περὶ τὴν συμμαχίαν.
[54]	οὐκέτι προστίθημι, ὅτι τῆς μὲν	ὠμότητος,	ἣν ἐν οἷς καθάπαξ τινῶν
[52]	τε καὶ συγγραφέων, ἀναγκαῖος μὲν	ὤν,	ὥςπέρ τις καὶ ἄλλος, εἰς
[47]	αὐτοὺς ἐπὶ ταῖς παρούσαις συμφοραῖς,	ὧν	αἱ πλείους παράλογοί τε συνέβησαν
[27]	καὶ τὸ ἄλογον κριτήριον, ὑφ´	ὧν	ἀμφοτέρων ἀξιοῦμεν ἅπαντα κρίνεσθαι κατὰ
[40]	νόμῳ· οὗτος δ´ ἔστιν ἄρχειν	ὧν	ἂν δύνηταί τις κρατεῖν. Ἀκόλουθα
[41]	τὰ ὀνείδη κατεσκέδασεν αὐτῆς, ἐξ	ὧν	ἅπαντες μισήσειν αὐτὴν ἔμελλον. Ἃ
[24]	τὸν ἀκροατὴν ἀκούσεσθαι καταλείπειν· ὑφ´	ὧν	ἀσαφὲς γίνεται τὸ βραχύ. Ἵνα
[41]	Ἀθηναίων ἢ Μηλίων ἤκουσεν, ἐξ	ὧν	αὐτὸς ἐν τῇ πρὸ ταύτης
[20]	λεχθέντων διαμνημονεῦσαι ἦν ἐμοί τε	ὧν	αὐτὸς ἤκουσα καὶ τοῖς ἄλλοθέν
[6]	μὲν αὐτὸς παρῆν, ἐξ ἐμπειρίας,	ὧν	δ´ ἀπελείφθη διὰ τὴν φυγήν,
[22]	τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων, ὑφ´	ὧν	δηλοῦται τὰ πράγματα, καὶ εἰς
[18]	ἐπὶ ταῖς μεγάλαις εὐπραγίαις, ἐξ	ὧν	δόξα τις ἐπιφανὴς ἢ δύναμις
[38]	πείσειν, τὰ δυνατὰ δ´ ἐξ	ὧν	ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι. Τοῦτο
[47]	καὶ ἀρχῆς στερήσεως καὶ κινδύνου	ὧν	ἐν τῇ ἀρχῇ ἀπήχθεσθε. Ἧς
[46]	παρόντων λαμβάνομεν, ἢ ταῖς ἐλπίσιν,	ὧν	ἐν τῷ μέλλοντι ἐστὶν ἡ
[24]	σώματα ἀντὶ πραγμάτων· καὶ ἐφ´	ὧν	ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων αἱ
[33]	ξένα ὀνόματα καὶ βεβιασμένα σχήματα,	ὧν	ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται δόξαν, ἀρκεσθήσομαι
[25]	ἀδύνατον ἦν· ἐκ δὲ τεκμηρίων,	ὧν	ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί μοι ξυνέβη
[20]	ἀδύνατον ἦν· ἐκ δὲ τεκμηρίων,	ὧν	ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντι πιστεύειν ξυμβαίνει,
[5]	αὐτοὺς ἀκμασάντων ἐκείνῳ χρόνους, ἐξ	ὧν	ἔσται καταφανὴς ἥ τε προαίρεσις
[36]	ἄξια οὔθ´ ὑμῶν οὔτε πατέρων	ὧν	ἐστε, ἐς γῆν τὴν Πλαταιέων
[3]	εἰρῆσθαι πείθεται τῷ καθηγητῇ Πλάτωνι·	ὧν	ἐστι τὰ περὶ τῆς ἰδέας
[23]	ἐρρωμένον καὶ ἐναγώνιον πνεῦμα, ἐξ	ὧν	ἡ καλουμένη γίνεται δεινότης· πλὴν
[24]	οὐδέτερα τούτων τισὶ συνάπτων, ἐξ	ὧν	ἡ κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται·
[52]	ποιητικῇ χώραν ἔχοντας σχηματισμούς, ἐξ	ὧν	ἡ πάντα λυμαινομένη τὰ καλὰ
[47]	ἄλλου ἀνθρώπων ἔθνους οὐδενὸς καταλυθήσονται	(ὧν	ἡ πίστις οὐχ ἡ παροῦσα
[35]	περὶ τὴν λέξιν ἐλαττώματα, περὶ	ὧν	ἤδη προείρηκα, πλεῖστα καὶ μέγιστα
[22]	ἐμὲ νυνὶ λέγειν οὐδ´ ἐξ	ὧν	θεωρημάτων τε καὶ παραγγελμάτων τούτων
[23]	χαρακτῆρα) τὰς δ´ ἐπιθέτους, ἐξ	ὧν	μάλιστα διάδηλος ἡ τοῦ ῥήτορος
[26]	ἅμα καὶ ἀποστέρησιν τῆς ἀκοῆς	ὧν	οἱ κελευσταὶ ἐφθέγγοντο παρέχειν. Πολλὴ
[28]	μήτε ἡδέα εἶναι μήτε ὠφέλιμα·	ὧν	ὀλίγα παρέξομαι δείγματα παρατιθεὶς εὐθὺς
[37]	ἢ ἐκ τῶν παρόντων καὶ	ὧν	ὁρᾶτε περὶ σωτηρίας βουλεύσαντες τῇ
[28]	Ἔστι δὲ τὰ μὲν πρῶτα,	ὧν	οὐδεὶς ἂν ὡς ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο,
[49]	δημηγορίᾳ ταύτῃ μέμψεως ἄξια, περὶ	ὧν	οὐδὲν δέομαι τὰ πλείω λέγειν·
[10]	πραγματείαν, ᾧ δόξει μηδὲν ἐνδεῖν·	ὧν	οὐδετέρου πρόνοιαν αὐτὸν πεποιῆσθαι τὴν
[2]	τοὺς πολιτικοὺς λόγους δεινότητος ὅρον·	ὧν	οὔτε προαιρέσεις ἰσχυρὰς Ταύτας δὴ
[14]	αὐτῶν οὔτε τοὺς ἐναντιωθέντας, ὑφ´	ὧν	πεισθέντες Λακεδαιμόνιοι τὰς διαλλαγὰς ἀπεψηφίσαντο·
[1]	καὶ δεδοκιμασμένοι κανόνες ὦσιν, ἐφ´	ὧν	ποιήσονται τὰς κατὰ μέρος γυμνασίας
[16]	καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ῥητορείαις.	Ὧν	προνοούμενος ἔοικεν ἀτελῆ τὴν ἱστορίαν
[24]	Θουκυδίδης ἐπιβαλὼν καὶ τοῖς ἄλλοις,	ὧν	πρότερον ἐμνήσθην, καὶ συνιδὼν ἃς
[10]	αἰτίας βούλεται πρῶτον εἰπεῖν, ἀφ´	ὧν	τὴν ἀρχὴν ἔλαβε. Διττὰς δὲ
[54]	δεῖν καθ´ ἑκάστην ἐκκλησίαν, περὶ	ὧν	Φίλιππος ἀφ´ οὗ τὴν εἰρήνην
[54]	παριόντες καὶ χειροτονεῖν ὑμεῖς ἐξ	ὧν	ὡς φαυλότατα ἔμελλε τὰ πράγματα
[26]	Ἀθηναίων καὶ Συρακοσίων ἀφηγούμενος οὕτως	ὠνόμακέ	τε καὶ ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα·
[26]	τῆς περιγραφῆς πάσης, τἆλλα πάντα	ὠνόμασταί	τε τοῖς προσφυεστάτοις ὀνόμασι καὶ
[11]	αὐτὰ τὰ Μηδικά. Τούτων δὲ	ὧνπερ	καὶ ἥψατο ἐν τῇ Ἀττικῇ
[5]	ἐπιφαίνουσαν τεχνικήν· ἐπιτρέχει μέντοι τις	ὥρα	τοῖς ἔργοις αὐτῶν καὶ χάρις,
[25]	κεφαλαιωδῶς ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις αὐτῶν	ὥρα	τρέπεσθαι. Ποιήσομαι δὲ οὐ χωρὶς
[9]	βουληθεὶς ὁδὸν θερείαις καὶ χειμερίοις	ὥραις	ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὴν ἱστορίαν. Ἐκ
[9]	χρόνων ἀλλὰ δυσπαρακολουθητοτέρα (κατὰ τὰς	ὥρας)	Ἐφ´ ᾧ θαυμάζειν ἄξιον, πῶς
[14]	περιπεπτωκότες· πρὸς δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους	ὥρμηντο	συγχωρεῖν, καὶ πρέσβεις τινὰς πέμψαντες
[25]	Λακεδαιμονίους, καταφρονήσαντες καὶ ἐμβοήσαντες ἁθρόοι	ὥρμησαν	ἐπ' αὐτοὺς ἥδ´ ἡ περιοχὴ
[25]	βραδυτέρους ἤδη, συστραφέντες καὶ ἐμβοήσαντες,	ὥρμησαν	ἐπ´ αὐτοὺς ἀθρόοι· ἔκ τε
[54]	λέγειν ἀνελόντας ἐκ μέσου, τίνες	ὡς	ἀληθῶς ἦσαν οἷς ἂν εἰκότως
[17]	τὴν αὐτὴν συνταχθέντας ὑπόθεσιν παρέλαβεν	ὡς	ἀναγκαίους. ~(Ὁ δὲ δὴ περιβόητος
[41]	ὑπομείνωσιν ἐπίταγμα, τῶν ταὐτὰ προαιρουμένων	ὡς	ἀνοήτων κατηγορεῖν. Οἴομαι δ´, ὅτι
[7]	συντάξεις, ἀλλὰ πρὸς τὴν ὠφέλειαν,	ὡς	αὐτὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς
[41]	συμπάσης γνώμης τῶν ἀληθῶς λεχθέντων	ὡς	αὐτὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς
[54]	ταῦτα δὲ ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους,	ὡς	αὐτὸς μὲν οὐ ποιήσων, τὸν
[18]	οὗτοι λαμπρόν τι πράξαντες ἔργον,	ὡς	αὐτὸς ὁ Θουκυδίδης γράφει· προειπὼν
[55]	ἐκκλησιῶν ἅπασαν τὴν Θουκυδίδου λέξιν	ὡς	ἄχρηστον, ἀλλ´ οὐχ ὁμολογοῦμεν τὸ
[34]	τι περὶ αὐτὰς ὑπάρχει σίνος,	ὡς	βασκάνους καὶ συκοφάντας προβέβληνται· οὗτοί
[20]	τοῖς ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ ἀπαγγέλλουσιν·	ὡς	δ´ ἂν ἐδόκουν μοι ἕκαστοι
[36]	σφίσι ποιεῖν ἃ Λακεδαιμόνιοι προκαλοῦνται.	Ὡς	δ´ ἀπεκρίναντο, ἐντεῦθεν δὴ πρῶτον
[20]	καὶ μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων,	ὡς	δ´ εἰπεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖστον
[51]	βίον ἀναφέροντας τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον	ὡς	δὴ τοῖς τότε ἀνθρώποις οὖσαν
[41]	ἁρμόττοντα πέπλακε τὸν διάλογον ἐχόμενος	ὡς	ἔγγιστα τῆς συμπάσης γνώμης τῶν
[48]	ἔχοντες παραδείγματα τῶν ἐκεῖ Ἑλλήνων,	ὡς	ἐδουλώθησαν οὐκ ἀμύνοντες σφίσιν αὐτοῖς,
[26]	ἐπιτηδειοτάτοις σχηματισμοῖς, ἀρετῆς τε οὐδεμιᾶς	ὡς	εἰπεῖν οὔτε λεκτικῆς οὔτε πραγματικῆς
[28]	ἐπεὶ ὕστερόν γε καὶ πᾶν	ὡς	εἰπεῖν τὸ Ἑλληνικὸν ἐκινήθη, διαφορῶν
[19]	Οὔτε γὰρ τἀληθὲς οὕτως εἶχεν,	ὡς	ἐκ πολλῶν ἔστι παραδεῖξαι πραγμάτων,
[28]	δένδρων τινὲς ἀπήγχοντο, οἳ δ´	ὡς	ἕκαστοι ἐδύναντο ἀνηλοῦντο. Ἡμέρας τε
[54]	οὕτω διακεῖσθαι τὰς γνώμας ὑμᾶς,	ὡς	ἕκαστον ἑκόντα προθύμως ὅ τι
[20]	περὶ τῶν αὐτῶν ἔλεγον, ἀλλ´	ὡς	ἑκατέρων τις εὐνοίας ἢ μνήμης
[23]	οὔθ´ αἱ διασῳζόμεναι παρὰ πᾶσιν	ὡς	ἐκείνων οὖσαι τῶν ἀνδρῶν πιστεύονται·
[11]	τούτων ἀρχὴν ποιεῖσθαι. αὐτὸς γὰρ	ὡς	ἐκλειφθέντα τὸν τόπον τοῦτον ὑπὸ
[20]	τοῦ παρατυχόντος ἠξίωσα γράφειν οὐδ´	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, ἀλλ´ οἷς τε
[36]	σφίσιν οὐκ ἐπιτρέπωσιν ἢ Θηβαῖοι	ὡς	ἔνορκοι ὄντες κατὰ τὸ ἀμφοτέρους
[9]	τηλαυγὲς φῶς ἐκεῖνο καὶ καθαρόν	ὡς	ἐξ αὐτῶν γίνεται τῶν πραγμάτων
[25]	πρῶτον ἀπέβαινον τῆι γνώμηι δεδουλωμένοι	ὡς	ἐπὶ Λακεδαιμονίους, καταφρονήσαντες καὶ ἐμβοήσαντες
[25]	πρῶτον ἀπέβαινον τῇ γνώμῃ δεδουλωμένοι	ὡς	ἐπὶ Λακεδαιμονίους. ~(Ὑπεξαιρουμένης δὲ τῆς
[23]	παρεκτείναντες ἡλικίας ὁμοίας ἔσχον ἅπαντες	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ προαιρέσεις, οἵ
[5]	τοῖς νῦν δοκοῦσαι· λέξιν τε	ὡς	ἐπὶ τὸ πολὺ τὴν αὐτὴν
[12]	τῶν σπονδῶν καὶ τὰ ἔπειτα,	ὡς	ἐπολεμήθη, ἐξηγήσομαι. ~(ΧΙΙΙ) Ὅτι δὲ
[20]	πόλεμον τῶν Πελοποννησίων καὶ Ἀθηναίων,	ὡς	ἐπολέμησαν πρὸς ἀλλήλους, ἀρξάμενος εὐθὺς
[9]	διήγησιν ἐπὶ τὰ περὶ Κέρκυραν,	ὡς	ἐστασίασαν οἳ μὲν Λακεδαιμονίους, οἳ
[6]	Ἡρόδοτον· τῆς μὲν προτέρας ὑπεριδὼν	ὡς	εὐτελοῦς καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ
[28]	τῶν ἱκετῶν, ὅσοι οὐκ ἐπείσθησαν,	ὡς	ἑώρων τὰ γιγνόμενα, διέφθειρον ἐν
[38]	οὔτε αὐτοὶ μετ´ ὀνομάτων καλῶν,	ὡς	ἢ δικαίως τὸν Μῆδον καταλύσαντες
[14]	εἰσβολὴν τῶν Πελοποννησίων οἱ Ἀθηναῖοι,	ὡς	ἥ τε γῆ αὐτῶν ἐτέτμητο
[28]	μὲν πρῶτα, ὧν οὐδεὶς ἂν	ὡς	ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο, ταῦτα· Κερκυραῖοι δὲ
[38]	ἄποικοι ὄντες οὐ ξυνεστρατεύσατε ἢ	ὡς	ἡμᾶς οὐδὲν ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι
[9]	ἐπετελέσθησαν, ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὰς διηγήσεις,	ὡς	Ἡρόδοτός τε καὶ Ἑλλάνικος καὶ
[16]	ἔοικεν ἀτελῆ τὴν ἱστορίαν καταλιπεῖν,	ὡς	καὶ Κράτιππος ὁ συνακμάσας αὐτῷ
[1]	τῆς εὐκαιρίας τῶν γραφομένων στοχαζόμενος,	ὡς	καὶ περὶ τῶν ἄλλων ἐποίησα.
[42]	αὐτῆς ἔχομαι, μὴ εἴκειν Πελοποννησίοις	ὡς	καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν ἡρμηνευμένον δαιμονίως
[37]	κρίνετε· καὶ πρῶτον, εἰ ἀρέσκει	ὡς	λέγομεν, εἴπατε. Οἱ δὲ τῶν
[20]	μεῖζον κοσμοῦντες, μᾶλλον πιστεύων, οὔτε	ὡς	λογογράφοι συνέθεσαν ἐπὶ τὸ προσαγωγότερον
[10]	ὁ συγγραφεὺς παρέσχηται· προειπὼν γάρ,	ὡς	μέγιστος ἐγένετο τῶν πρὸ αὐτοῦ
[6]	ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι· τῆς δ´ ὑστέρας	ὡς	μείζονος ἢ δυνατῆς πεσεῖν εἰς
[34]	ἐκτεθαυμάκασιν αὐτὸν ὑπὲρ τὸ μέτριον,	ὡς	μηδὲν τῶν θεοφορήτων διαφέρειν, διὰ
[47]	τὸ λεκτικόν, οὕτως ἐκεῖνα τεθαύμακα	ὡς	νενοημένα τε ἀκριβῶς καὶ ἡρμηνευμένα
[6]	ἐβουλήθη τόπου καθιδρῦσαι τὴν ἱστορίαν,	ὡς	οἱ περὶ τὸν Ἑλλάνικον ἐποίησαν,
[6]	τῶν πολλῶν ἐκτρέψαι τὴν γραφήν,	ὡς	οἱ πρὸ αὐτοῦ πάντες ἐποίησαν,
[9]	συγγραφέων ἐποίησαν· οὔτε τοῖς χρόνοις,	ὡς	οἱ τὴν τοπικὴν ἐκδόντες ἱστορίαν
[50]	Ἤδη δέ τινες ἐπεχείρησαν λέγειν,	ὡς	οὐ τῶν μεθ´ ἑαυτὸν ἐσομένων
[17]	ὑπὸ τῶν δημαγωγῶν λόγους παρέλιπεν	ὡς	οὐκ ἀναγκαίους, ἐν ᾗ τούς
[4]	κεχαρισμένον, ῥᾳδίως δ´ ἐξελεγχθῆναι δυνησόμενον,	ὡς	οὐκ ἔστιν ὑγιές. Οὐ γὰρ
[10]	καὶ τὴν τάξιν αὐτοῦ τινες,	ὡς	οὔτε ἀρχὴν τῆς ἱστορίας εἰληφότος
[54]	Ἀθηναίους μὴ προχείρως αὐτὸν ἄρασθαι,	ὡς	οὔτε τῆς οἰκείας αὐτῶν δυνάμεως
[23]	κατὰ λογισμόν τινα ἑκουσίως ὑπεριδὼν	ὡς	οὐχ ἁρμοττουσῶν ἱστορίαις. Οὔτε γὰρ
[54]	καλέσοντας αὐτοὺς ἐπὶ τὸν πόλεμον,	ὡς	οὐχ ὑπακουσομένους. Τοῦτο λαβὼν τὸ
[20]	δὲ ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων	ὡς	παλαιὰ εἶναι ἀποχρώντως. Καὶ ὁ
[7]	κοινὸν ἐκφέρειν οὕτως ἠξίουν συγγράφειν,	ὡς	παρὰ τῶν ἀρχαίων ἐδέξαντο. Ἐκείνοις
[14]	τὸν Περικλέα ἐν αἰτίᾳ εἶχον	ὡς	πείσαντα σφᾶς πολεμεῖν καὶ δι´
[28]	Ἥραιόν τε ἐλθόντες, τῶν ἱκετῶν	ὡς	πεντήκοντα ἄνδρας δίκην ὑποσχεῖν ἔπεισαν
[14]	φαύλως δέ πως καὶ ῥᾳθύμως	ὡς	περὶ μικρῶν καὶ ἀδόξων πραγμάτων
[20]	οὔτε ἐς τὰ ἄλλα· οὔτε	ὡς	ποιηταὶ ὑμνήκασι περὶ αὐτῶν ἐπὶ
[1]	ἐν χερσίν, ὑπεσχόμην τε ποιήσειν,	ὡς	προῃροῦ, καὶ τελέσας τὴν ὑπόσχεσιν
[40]	οἶδα πῶς ἄν τις ἐπαινέσειεν	ὡς	προσήκοντα εἰρῆσθαι στρατηγοῖς Ἀθηναίων, ὅτι
[33]	ἐδύναντο. Καὶ οἱ φαυλότεροι γνώμην	ὡς	τὰ πλείω περιεγίγνοντο. Τῷ γὰρ
[42]	τεθαύμακα παρ´ οὐδὲν οὕτως ἕτερον	ὡς	τὸ μὴ βεβασανίσθαι μηδὲ κατεπιτετηδεῦσθαι,
[36]	Ἐλθόντες δὲ οἱ Πλαταιεῖς πρέσβεις	ὡς	τοὺς Ἀθηναίους καὶ βουλευσάμενοι μετ´
[47]	τῷ παρόντι δεδιὼς ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται.	Ὡς	τυραννίδα γὰρ ἤδη ἔχετε αὐτήν,
[26]	ὀλίγαι ἐγίγνοντο· αἱ δὲ προσβολαί,	ὡς	τύχοι ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα ἢ
[18]	ἀποχρήσασθαι καὶ τὸν ἐπιτάφιον ἔπαινον	ὡς	ὑπ´ ἐκείνου ῥηθέντα συνθεῖναι, ἐπειδὴ
[54]	καὶ χειροτονεῖν ὑμεῖς ἐξ ὧν	ὡς	φαυλότατα ἔμελλε τὰ πράγματα ἕξειν,
[33]	ξυνετόν, μὴ λόγοις τε ἥττους	ὦσι	καὶ ἐκ τοῦ πολυτρόπου αὐτῶν
[1]	εὖ καλοὶ καὶ δεδοκιμασμένοι κανόνες	ὦσιν,	ἐφ´ ὧν ποιήσονται τὰς κατὰ
[45]	οἶδ´ ὅς τις ἂν ὁμολογήσειεν,	ὥσπερ	ἀληθῆ ταῦτα ἦν, οὕτως καὶ
[49]	ἀνάσχοιντο διὰ τὴν ἀηδίαν, ἀλλ´	ὥσπερ	ἀλλοεθνοῦς γλώσσης ἀκούοντες τῶν ἑρμηνευσόντων
[34]	παρὰ τῷ συγγραφεῖ· φέρει γὰρ	ὥσπερ	ἐκ πηγῆς πλουσίας ἄπειρόν τι
[51]	ὀλίγων παντάπασιν ἀνθρώπων οὕτω ποιοῦντες,	ὥσπερ	ἐν ταῖς ὀλιγαρχουμέναις ἢ τυραννουμέναις
[7]	ἐσῴζοντο καὶ τῶν τοιούτων ἀκουσμάτων,	ὥσπερ	ἔφην, ἃς διαδεχόμενοι παῖδες παρὰ
[23]	περὶ τὴν τροπικήν, ταύτην δὲ	ὥσπερ	ἥδυσμα παρελάμβανον, σύνθεσίν τε ὀνομάτων
[45]	καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν· ἀλλ´	ὥσπερ	καὶ κατ´ ἀρχὰς ἔφην, τὴν
[35]	ἀποτρέψομαι. Διδοὺς δὴ τὸ πρῶτον,	ὥσπερ	καὶ κατ´ ἀρχὰς ἔφην, τὸ
[39]	Οὐ γὰρ οἱ ἄρχοντες ἄλλων,	ὥσπερ	καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὗτοι δεινοὶ τοῖς
[24]	συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν	ὥσπερ	ὄργανα τῆς Θουκυδίδου λέξεως· τὸ
[25]	εὐθὺς ἄξια τῆς προσδοκίας ἐπεπόνθεσαν,	ὥσπερ	ὅτε πρῶτον ἀπέβαινον τῆι γνώμηι
[36]	ὅρκους, ἐᾶν δὲ οἰκεῖν αὐτονόμους,	ὥσπερ	Παυσανίας ἐδικαίωσε. Τοιαῦτα τῶν Πλαταιέων
[47]	ἡ δήλωσις ἔτι ἀπῆν. Ἀλλ´	ὥσπερ	ταῦτα οὐκ ἐπαινῶ οὔτε κατὰ
[52]	καὶ συγγραφέων, ἀναγκαῖος μὲν ὤν,	ὥςπέρ	τις καὶ ἄλλος, εἰς τὴν
[41]	τῆς ἱστορίας προείρηκεν. Ἆρ´ οὖν	ὥσπερ	τοῖς Μηλίοις οἰκεῖοι καὶ προσήκοντες
[53]	λόγους. ~(Ῥητόρων δὲ Δημοσθένης μόνος,	ὥσπερ	τῶν ἄλλων ὅσοι μέγα τι
[23]	μικρὸν ἥψαντο, ἐξ ἀρχῆς ἀναλαβών,	ὥσπερ	ὑπεσχόμην, κεφαλαιωδῶς διέξειμι· ἀκριβέστερον γὰρ
[33]	ἦσαν τὴν αὐτίκα φιλονεικίαν ἐκπιμπλάναι.	Ὥστ´	εὐσεβείᾳ μὲν οὐδέτεροι ἐνόμιζον, εὐπρεπείᾳ
[39]	Μηλίων εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν	Ὥστε	δὲ ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους
[54]	τὰ πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ,	ὥστε	δέδοικα μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν,
[54]	ἐσκότισταί γε οὐδὲ ἀσαφῆ γέγονεν	ὥστε	ἐξηγήσεως δεῖσθαι. Ἀρξάμενός τε ὑπὲρ
[11]	καὶ κατημαξευμένα τοῖς πρὸ αὐτοῦ,	ὥστε	μὴ δεῖν ἀπὸ τούτων ἀρχὴν
[15]	δὲ οὕτως ταπεινὰ καὶ μικρά,	ὥστε	μηδ´ εἰς αἴσθησιν δεινῶν τι
[18]	δ´ οὕτως ἠμέληκε τῶν ἀνδρῶν,	ὥστε	μηδὲ τοῦτο αὐτὸ εἰπεῖν, ὅτι
[15]	ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ τὰ πάθη,	ὥστε	μηδεμίαν ὑπερβολὴν μήτε ἱστοριογράφοις μήτε
[22]	ἰσχὺν λαμβάνουσιν, εἴρηται πολλοῖς πρότερον.	Ὥστε	οὐδὲν δεῖ περὶ αὐτῶν ἐμὲ
[17]	συμβεβηκέναι τῷ ἀνδρὶ τὸ πάθος,	ὥστε	περὶ τὴν αὐτὴν ὑπόθεσιν καὶ
[19]	ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντήκοντα στίχοις·	ὥστε	τὰ πολλὰ ἐκεῖνα καὶ καταβλητικὰ
[25]	ἐπ' αὐτοὺς ἥδ´ ἡ περιοχὴ	ὤφελε	μὲν κατεσκευάσθαι μὴ τοῦτον ὑπ´
[31]	γὰρ ἐπὶ ταῖς κατὰ νόμον	ὠφελείαις	αἱ τῶν ἑταιριῶν ἐγίνοντο σύνοδοι,
[25]	δεόμενα λόγου, σκοπὸν ἔχουσα τὴν	ὠφέλειαν	αὐτῶν τῶν βουλησομένων μιμεῖσθαι τὸν
[7]	αἱ συντάξεις, ἀλλὰ πρὸς τὴν	ὠφέλειαν,	ὡς αὐτὸς ἐν τῷ προοιμίῳ
[31]	γὰρ μετὰ τῶν κειμένων νόμων	ὠφελείας	αἱ τοιαῦται σύνοδοι, ἀλλὰ παρὰ
[47]	εἶχεν ἤδη παροῦσαν, τῆς δ´	ὠφελείας	ἡ δήλωσις ἔτι ἀπῆν. Ἀλλ´
[44]	φησί πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην	ὠφελεῖν	τοὺς ἰδιώτας ἢ καθ´ ἕκαστον
[6]	πολλὰ οὐ δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας	ὠφελῆσαι·	τῆς δ´ ὑστέρας ὡς μείζονος
[20]	ἀνθρώπινον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι,	ὠφέλιμα	κρίνειν αὐτά, ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά
[7]	ἀνθρώπειον τοιούτων καὶ παραπλησίων ἔσεσθαι,	ὠφέλιμα	κρίνειν αὐτὰ ἀρκούντως ἕξει· κτῆμά
[28]	περιττῷ μήτε ἡδέα εἶναι μήτε	ὠφέλιμα·	ὧν ὀλίγα παρέξομαι δείγματα παρατιθεὶς
[25]	τρόπον, ἀλλὰ κοινότερον μᾶλλον καὶ	ὠφελιμώτερον,	τοῦ τελευταίου μορίου τῷ πρώτῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 14/02/2008