Chapitre
[34]	ὑφ´ ἑαυτοῦ, ταῦτα οἴεται. Ὅσοι	δ´	ἀδέκαστον τὴν διάνοιαν φυλάσσουσι καὶ
[9]	ἐστασίασαν οἳ μὲν Λακεδαιμονίους, οἳ	δ´	Ἀθηναίους ἐπαγόμενοι· ἀφεὶς δὲ καὶ
[39]	οὐκ ἀθυμοῦμεν τὴν τελευτήν τούτου	δ´	αἰτίαν ἀποδιδόντα, ὅτι κἂν καταλύσωσιν
[44]	τὸν λοιμὸν ἀπολωλότος ὄχλου, τὴν	δ´	αἰτίαν τῶν κακῶν τούτων τοῦ
[15]	διαπραξάμενοι τὴν εἰρήνην ἀπῆλθον. Εἰ	δ´	ἀκριβῶς ἔδει ταῦτα εἰρῆσθαι, διὰ
[5]	μένουσιν αὐτῶν αἱ γραφαί. Ὁ	δ´	Ἁλικαρνασεὺς Ἡρόδοτος, γενόμενος ὀλίγῳ πρότερον
[13]	ἐκομίσθησαν ὀκτὼ ἀποδέοντες τριακόσιοι, οἱ	δ´	ἄλλοι ἀπέθανον. Καὶ Σπαρτιᾶται τούτων
[36]	ἔστε μηδὲ μεθ´ ἑτέρων, δέχεσθε	δ´	ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ πολέμῳ δὲ
[24]	δυνάμεις ποιητοῦ τρόπον ἐνεξουσιάζων. Πλεῖστα	δ´	ἄν τις εὕροι παρ´ αὐτῷ
[24]	ἄλλα τὰ συγγενῆ τούτοις. Εὕροι	δ´	ἄν τις οὐκ ὀλίγα καὶ
[29]	ἐφυστερίζοντά που δυσείκαστόν ἐστι· σαφέστερον	δ´	ἂν ἐγένετο ῥηθὲν οὕτως· αἱ
[20]	ἄλλοθέν ποθεν ἐμοὶ ἀπαγγέλλουσιν· ὡς	δ´	ἂν ἐδόκουν μοι ἕκαστοι περὶ
[31]	ὅτι τόλμαν ἀπροφάσιστον παρείχοντο. Σαφὴς	δ´	ἂν ἦν ὁ λόγος, εἰ
[37]	τὴν αἰτιατικὴν ἐσχηματισμένῳ πτῶσιν. Ἦν	δ´	ἂν ὁ λόγος κατάλληλος οὕτω
[29]	συνετὸν ἐπὶ πᾶν ἀργόν κυριώτερον	δ´	ἂν οὕτως ἐλέχθη· οἱ δὲ
[47]	εὐτυχοῦσι, πολλὴ ἄνοια πολεμῆσαι· εἰ	δ´	ἀναγκαῖον ἦν ἢ εἴξαντας εὐθὺς
[30]	μὲν χαλεπαίνων πιστὸς ἀεί, ὁ	δ´	ἀντιλέγων αὐτῷ ὕποπτος. Καὶ γὰρ
[36]	ποιεῖν ἃ Λακεδαιμόνιοι προκαλοῦνται. Ὡς	δ´	ἀπεκρίναντο, ἐντεῦθεν δὴ πρῶτον μὲν
[6]	αὐτὸς παρῆν, ἐξ ἐμπειρίας, ὧν	δ´	ἀπελείφθη διὰ τὴν φυγήν, παρὰ
[9]	τὰ περὶ τὰς ἐξεργασίας. Ἄρξομαι	δ´	ἀπὸ τῆς διαιρέσεως, προειπὼν ὅτι
[37]	λεχθέντα ὑφ´ ἑκατέρων, ἐπὶ μιᾶς	δ´	ἀποκρίσεως τοῦτο τὸ σχῆμα διατηρήσας,
[1]	μὲν ἀρετὰς αὐτῶν λαμβάνοντες, τὰς	δ´	ἀποτυχίας φυλαττόμενοι· ἁψάμενός τε τῶν
[36]	ἐστράτευσαν δ´ ἐπὶ Πλάταιαν· ἡγεῖτο	δ´	Ἀρχίδαμος ὁ Ζευξιδάμου Λακεδαιμονίων βασιλεύς·
[41]	αἴσχιστα μὲν ἐνθυμήματα φέρουσιν, ἀηδεστάτῃ	δ´	αὐτὰ περιλαμβάνουσι λέξει· εἰ μὴ
[48]	τάδε πάσχει τὰ μείζω) διὰ	δ´	αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν,
[13]	ναυμαχήσαντες ἃς μὲν διέφθειρον, ἃς	δ´	αὐτάνδρους ἔλαβον οὐκ ἐλάττους ἢ
[10]	ἐσπλέοντι τὸν Ἰόνιον κόλπον. Προσοικοῦσιν	δ´	αὐτὴν Ταυλάντιοι βάρβαροι, Ἰλλυρικὸν ἔθνος.
[33]	ἔτι λέξιν ἐμαυτοῦ προστιθείς· Πάντων	δ´	αὐτῶν αἴτιον ἀρχὴ ἡ διὰ
[33]	διὰ πλεονεξίαν καὶ φιλοτιμίαν, ἐκ	δ´	αὐτῶν καὶ ἐς τὸ φιλονεικεῖν
[48]	μὲν ὑμετέραις γνώμαις κρατήσουσι, τῷ	δ´	αὑτῶν ὀνόματι τιμηθήσονται, καὶ τῆς
[54]	οὐδὲν πώποτε ὑμᾶς ἐξέφυγεν· ὅσα	δ´	ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα δὲ
[47]	μέλλοντι ἐστὶν ἡ ἰσχύς. ~(Ἤδη	δ´	ἔγωγε κἀκεῖνο ἐνεθυμήθην, ὅτι παραμυθούμενος
[20]	μέρει τινὶ τῶν βαρβάρων, ὡς	δ´	εἰπεῖν καὶ ἐπὶ πλεῖστον ἀνθρώπων.
[7]	ἀνόητον ἔχειν δοκούσας ἱστορίας. ~(Ταῦτα	δ´	εἰπεῖν προήχθην οὐκ ἐπιτιμῶν ἐκείνοις
[24]	λόγον ἐξ ὀνόματος ποιῶν, τοτὲ	δ´	εἰς ὄνομα συνάγων τὸν λόγον·
[40]	ἔξω τῆς μὲν ἀνθρωπείας, τῆς	δ´	εἰς τὸ θεῖον νεμέσεως τῶν
[40]	ἐμπείρως τοῦ ἀνδρὸς ἔχειν, κατακλείεται	δ´	εἰς τοιοῦτόν τι πέρας, ὅτι
[18]	Σικελίᾳ πεσόντας, ἐν οἷς τῶν	δ´	ἐκ καταλόγου πλείους οἱ διαφθαρέντες
[54]	μᾶλλον ἢ προλέγοντα βιάζεσθαι, ὑμῖν	δ´	ἐκ προρρήσεως πολεμήσειν, καὶ ταῦθ´
[54]	μὲν ἡ διάνοια πολυπλόκως, λέλεκται	δ´	ἐκ τῆς κοινότητος εἰς τὴν
[55]	ὕστερον ἐσομένων οὐκ ἦν, οἳ	δ´	ἐκβάλλομεν ἐκ τῶν δικαστηρίων καὶ
[5]	χάρις, τοῖς μὲν πλείων, τοῖς	δ´	ἐλάττων, δι´ ἣν ἔτι μένουσιν
[9]	μιαίνειν τὴν αὑτοῦ συνείδησιν. ~(ἃ	δ´	ἐλλιπέστερον κατεσκεύασε καὶ ἐφ´ οἷς
[26]	ἕκαστος ἠπείγετο πρῶτος φαίνεσθαι. Ξυμπεσουσῶν	δ´	ἐν ὀλίγῳ πολλῶν νεῶν (πλεῖσται
[18]	πεντεκαίδεκα ἱππεῦσιν δημοσίᾳ πενθεῖν, τοὺς	δ´	ἐν Σικελίᾳ πεσόντας, ἐν οἷς
[16]	κατὰ τὴν Ἰωνίαν γενομένων, πολλῶν	δ´	ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὅσα διὰ
[16]	ἔχοντα τῆς δεινότητος ἐκείνης, μάλιστα	δ´	ἐν ταῖς δημηγορίαις καὶ ἐν
[44]	κοινόν, καλῶς ταῦτ´ ἔλεγεν· ἐπεὶ	δ´	ἐν ταῖς ἐσχάταις συμφοραῖς ἦσαν
[8]	καὶ πάσης κολακείας φυλάττων, μάλιστα	δ´	ἐν ταῖς περὶ τῶν ἀγαθῶν
[43]	τοῖς ἱστοριογραφοῦσιν ὑποτίθεμαι λαμβάνειν. ~(Τὴν	δ´	ἐν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ Περικλέους
[17]	δὲ καὶ παῖδας ἀνδραποδίσαι· τοὺς	δ´	ἐν τῇ ὑστεραίᾳ πάλιν ὑπὸ
[45]	ἐπαχθεῖς τοῖς ἀκούουσι φαίνονται, μάλιστα	δ´	ἐν τοῖς πρὸς τὰ δικαστήρια
[54]	ἐπὶ τῶν δημοσίων ἀγώνων. ~(Θήσω	δ´	ἐξ ἀμφοτέρων παραδείγματα, πολλῶν ὄντων
[38]	λέγοντας οἴεσθαι πείσειν, τὰ δυνατὰ	δ´	ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν
[4]	καὶ τοῖς πολλοῖς κεχαρισμένον, ῥᾳδίως	δ´	ἐξελεγχθῆναι δυνησόμενον, ὡς οὐκ ἔστιν
[15]	τὴν ἄλλην ὁμολογίᾳ κατέστησαν, Ἑστιαιεῖς	δ´	ἐξοικίσαντες αὐτοὶ τὴν γῆν ἔσχον.
[48]	ἀλλὰ μὴ ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἳ	δ´	ἐπὶ δεσπότου μεταβολῇ οὐκ ἀξυνετωτέρου,
[36]	τὴν Ἀττικὴν οὐκ ἐσέβαλον, ἐστράτευσαν	δ´	ἐπὶ Πλάταιαν· ἡγεῖτο δ´ Ἀρχίδαμος
[37]	βουλεύσαντες τῇ πόλει, παυόμεθα· εἰ	δ´	ἐπὶ τοῦτο, λέγοιμεν ἄν. ~(Καὶ
[29]	εἰπεῖν ἐστασίαζον αἱ πόλεις Τὸ	δ´	ἐπὶ τούτῳ λεγόμενον· καὶ τὰ
[26]	κυβερνήταις τῶν μὲν φυλακήν, τῶν	δ´	ἐπιβουλὴν μὴ καθ´ ἓν ἕκαστον,
[36]	ἅμα τοῖς ἡδίστοις παρεξετάζεσθαι· Τοῦ	δ´	ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ Πελοποννήσιοι καὶ
[22]	ὀφείλουσι παρεῖναι τοῖς λόγοις, αἳ	δ´	ἐπίθετοι καὶ ὅταν ὑποστῶσιν αἱ
[23]	ἑκάστη τῆς διαλέκτου χαρακτῆρα) τὰς	δ´	ἐπιθέτους, ἐξ ὧν μάλιστα διάδηλος
[29]	ἄλλως ἠξίουν αὐτὰ καλεῖν. Ἡ	δ´	ἐπιτέχνησις καὶ ἡ τῶν τιμωριῶν
[30]	ἧττον ἂν ὀχληρὸς ἦν. Νῦν	δ´	ἐπιτίθησιν· Ἀσφάλεια δὲ τὸ ἐπιβουλεύσασθαι,
[15]	τὰς συμφορὰς αὐτῶν. Ἐν αἷς	δ´	ἐπιτρέχει καὶ μικρὰ ποιεῖ τὰ
[13]	διέφθειρον τὰς πάσας διακοσίας. Ὅμοια	δ´	ἐστὶ παρ´ αὐτῷ καὶ τὰ
[40]	τῆς φύσεως κρίνουσι νόμῳ· οὗτος	δ´	ἔστιν ἄρχειν ὧν ἂν δύνηταί
[20]	πρὸ τῆς διηγήσεως λέγεσθαι; ~(Εἰ	δ´	ἔστιν ὅσιόν μοι καὶ θεμιτὸν
[26]	ἐπιπλεῖν, ὁπότε κελευσθείη, ἐγίγνετο, πολλὴ	δ´	ἡ ἀντιτέχνησις τῶν κυβερνητῶν καὶ
[36]	τὴν γῆν μὴ δῃοῦν. Ὃ	δ´	ἡμέρας τε ἐσπείσατο, ἐν αἷς
[19]	τοῦ βίου ἐντεῦθεν ἐποιοῦντο. Τί	δ´	ἦν ἀναγκαῖον περὶ τῆς Ἀθηναίων
[26]	τι παρὰ λόγον γίγνηται. Γενομένης	δ´	ἰσχυρᾶς τῆς ναυμαχίας καὶ πολλῶν
[37]	ταῦτα διάλογον καὶ δραματίζει. Ἄρχει	δ´	ὁ Ἀθηναῖος τάδε λέγων· Ἐπειδὴ
[14]	τῶν ἐν Θυρέᾳ· Ἐν τούτῳ	δ´	οἱ Ἀθηναῖοι κατασχόντες καὶ χωρήσαντες
[32]	τὴν ἀπάτην αὐτοῦ περιεγένετο. Ῥᾷον	δ´	οἱ πολλοὶ κακοῦργοι φησίν ὄντες
[49]	δέομαι τὰ πλείω λέγειν· ἱκανῶς	δ´	οἴομαι καὶ διὰ τούτων φανερὸν
[41]	προαιρουμένων ὡς ἀνοήτων κατηγορεῖν. Οἴομαι	δ´,	ὅτι κἂν εἴ τινες ἄλλοι
[10]	ἐλάττοσιν ἢ πεντακοσίοις στίχοις. Ἀναμνησθεὶς	δ´	ὅτι πρότερα τῶν Κερκυραϊκῶν ἦν
[48]	παρέστηκε τὸν μὲν Συρακόσιον, ἑαυτὸν	δ´	οὐ πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ
[3]	χαρακτῆρος ἔργων ἐξεταστὴς δίκαιος. Ὅτι	δ´	οὐκ ἐγὼ τοῦτο πρῶτος ἐπικεχείρηκα
[34]	τούτων τῶν προσώπων λέγεσθαι, ταυτὶ	δ´	οὐκ ἐπὶ τούτοις τοῖς πράγμασιν
[48]	καὶ ζήλου ἄξια ἡγοῦμαι. Ἐκεῖνα	δ´	οὐκ οἶδ´ ὅπως ἂν ἐπαινέσαιμι·
[18]	τε καὶ κόσμων ἐπιταφίων; Ὃ	δ´	οὕτως ἠμέληκε τῶν ἀνδρῶν, ὥστε
[55]	μὲν ἅπασιν ἀνθρώποις εὔπορον, κατασκευασθῆναι	δ´	οὐχἅπασι δυνατόν; Τούτων ἡδίω μὲν
[20]	αἳ μὲν ὑπὸ βαρβάρων, αἳ	δ´	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων, εἰσὶ
[6]	δυνησομένης τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι· τῆς	δ´	ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ δυνατῆς
[29]	ἂν ἐγένετο ῥηθὲν οὕτως· αἱ	δ´	ὑστεροῦσαι πόλεις Οἷς ἐπίκειται· ἐπιπύστει
[28]	τῶν δένδρων τινὲς ἀπήγχοντο, οἳ	δ´	ὡς ἕκαστοι ἐδύναντο ἀνηλοῦντο. Ἡμέρας
[47]	αἴσθησιν εἶχεν ἤδη παροῦσαν, τῆς	δ´	ὠφελείας ἡ δήλωσις ἔτι ἀπῆν.
[24]	συνεκδράμῃ, τέλεια γίνεται κατορθώματα καὶ	δαιμόνια·	ὅταν δὲ ἐλλείπῃ τὸ τῆς
[42]	ὡς καὶ τοῖς ἐνθυμήμασιν ἡρμηνευμένον	δαιμονίως	καὶ οὔτε κατὰ τὴν σύνθεσιν
[45]	καὶ κατηγόρους, μυρίων αὐτῷ δεῖ	δακρύων	τε καὶ οἴκτων εἰς αὐτὸ
[5]	Ἑλλάνικός τε ὁ Λέσβιος καὶ	Δαμάστης	ὁ Σιγειεὺς καὶ Ξενομήδης ὁ
[40]	ἐς πᾶν τὸ ὑπάρχον ἀναρριπτοῦσι	(δάπανος	γὰρ φύσει) ἅμα τε γιγνώσκεται
[53]	ἧττον μὲν ἐπὶ τῶν ἰδιωτικῶν,	δαψιλέστερον	δὲ ἐπὶ τῶν δημοσίων ἀγώνων.
[10]	κατὰ λέξιν οὕτως γράφων· Ἤρξαντο	δὲ	Ἀθηναῖοι αὐτοῦ καὶ Πελοποννήσιοι, λύσαντες
[20]	ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων, εἰσὶ	δὲ	αἳ καὶ οἰκήτορας μετέβαλον ἁλισκόμεναι·
[15]	αὐτοὶ τὴν γῆν ἔσχον. Ἀνέστησαν	δὲ	Αἰγινήτας τῷ αὐτῷ χρόνῳ τούτῳ
[55]	πᾶσιν ἀνθρώποις εἰσὶ φανεραί· τὰς	δὲ	αἰνιγματώδεις καὶ δυσκαταμαθήτους καὶ γραμματικῶν
[28]	ὡς ἡμαρτημένων ἐπιλάβοιτο, ταῦτα· Κερκυραῖοι	δὲ	αἰσθόμενοι τάς τε Ἀττικὰς ναῦς
[36]	ὑμῖν ἱκανὴ μέλλῃ ἔσεσθαι. Οἳ	δὲ	ἀκούσαντες αὖθις εἰσῆλθον εἰς τὴν
[2]	λέγειν, ἀρκεσθήσομαι δὲ ὀλίγοις. Εἰ	δὲ	ἀληθεῖς καὶ προσήκοντας ἐμαυτῷ προῄρημαι
[33]	πλεῖστον μετέχει, καταγελασθὲν ἠφανίσθη· τὸ	δὲ	ἀντιτετάχθαι ἀλλήλοις τῇ γνώμῃ ἀπίστως
[54]	δ´ ἐβουλήθητε μέν, μετὰ ταῦτα	δὲ	ἀπεβλέψατε εἰς ἀλλήλους, ὡς αὐτὸς
[9]	πρὸς Αἰτωλοὺς πόλεμον ἐπιπορεύεται· ἐκεῖθεν	δὲ	ἄπεισιν ἐπὶ Ναύπακτον. Ἀτελεῖς δὲ
[46]	τῷ ἀπόρῳ ἡ ἰσχύς· γνώμῃ	δὲ	ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων, ἧς βεβαιοτέρα
[44]	ἱστορικῷ σχήματι προσήκοντα ἦν, Περικλεῖ	δὲ	ἀπολογουμένῳ πρὸς ἠρεθισμένον ὄχλον οὐκ
[5]	ταῦτα κατατρίψας τὸν λόγον. ~(Μέλλων	δὲ	ἄρχεσθαι τῆς περὶ Θουκυδίδου γραφῆς
[17]	μὲν ἃς οὐκ ἔδει, παραλιπεῖν	δὲ	ἃς ἔδει λέγεσθαι. Οἷόν τι
[3]	ἡ πλεῖστα μὲν ἐπιτυγχάνουσα, ἐλάχιστα	δὲ	ἀστοχοῦσα. Ἐπὶ ταύτην δὴ τὴν
[11]	αὐταῖς λέξεσιν οὕτως γράφων· Ἔγραψα	δὲ	αὐτὰ καὶ τὴν ἐκβολὴν τοῦ
[24]	τὸ τάχος τῶν σημασιῶν· χρώματα	δὲ	αὐτῆς τό τε στριφνὸν καὶ
[11]	τόνδε τὸν πόλεμον. ~(ΧΙ) Ἐχρῆν	δὲ	αὐτὸν ἀρξάμενον τὰς αἰτίας τοῦ
[20]	τοῦ πολέμου ἅμα ξυνεπέθετο. Ἤρξαντο	δὲ	αὐτοῦ Ἀθηναῖοι καὶ Πελοποννήσιοι λύσαντες
[24]	τῶν κατ´ αὐτὸν ἀκμασάντων. Ἐκδηλότατα	δὲ	αὐτοῦ καὶ χαρακτηρικώτατά ἐστι τό
[26]	τὰ μὲν ἄλλοις ἐμβεβληκέναι, τὰ	δὲ	αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι, δύο τε περὶ
[23]	τῆς ἀκριβεστάτης τέτευχεν ἐξεργασίας. ~(Τίσι	δὲ	αὐτῶν ἐχρήσαντο πάντες οἱ πρὸ
[10]	αὐτὸν πεποιῆσθαι τὴν προσήκουσαν. Τὴν	δὲ	ἀφορμὴν αὐτὸς αὐτοῖς τῆς κατηγορίας
[39]	ἴσοις ἐστὶ πρὸς ἀλλήλους, τὰ	δὲ	βίαια τοῖς ἰσχυροῖς πρὸς τοὺς
[1]	ὄγκον συναγαγεῖν τὴν πραγματείαν. Σοῦ	δὲ	βουληθέντος ἰδίαν συντάξασθαί με περὶ
[20]	μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φανεῖται· ὅσοι	δὲ	βουλήσονται τῶν γεγονότων τὸ σαφὲς
[7]	μυθῶδες αὐτῶν ἀτερπέστερον φαίνεται· ὅσοι	δὲ	βουλήσονται τῶν τε γεγονότων τὸ
[45]	τόπον ἔοικεν εἰρηκέναι ταῦτα. Ἐχρῆν	δέ	γε αὐτὸν μὲν ὅ τι
[45]	ἠρεθισμένοις πρὸς αὐτοὺς λέγεσθαι. Ἦν	δέ	γε οὐχ ἡ τῶν κρατίστων
[9]	λεγόμενον μὲν οἰκονομικόν, ἐν ἁπάσαις	δὲ	γραφαῖς ἐπιζητούμενον, ἐάν τε φιλοσόφους
[15]	τε καὶ ἐξειπεῖν λόγους. Εἰ	δὲ	δὴ κατὰ λογισμόν τινα τὴν
[19]	μετὰ τοῦ γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο Ὁ	δὲ	δὴ ναυπηγὸς ὁ Κορίνθιος Ἀμεινοκλῆς
[18]	ὑπόθεσιν παρέλαβεν ὡς ἀναγκαίους. ~(Ὁ	δὲ	δὴ περιβόητος ἐπιτάφιος, ὃν ἐν
[45]	τὸ μετ´ εὐνοίας ἀκουσθῆναι. Ὁ	δὲ	δημαγωγὸς οὐκ ἀρκεῖται τούτοις ἀλλ´
[55]	εἶναι τὰς χρείας εὔθετον, τὸ	δὲ	δημηγορικὸν οὐχ ἅπαν εἰς μίμησιν
[42]	μὲν τῶν διαλόγων ἅλις. ~(Τῶν	δὲ	δημηγορικῶν λόγων τεθαύμακα μὲν τὸν
[26]	καὶ ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα· Ὁ	δὲ	Δημοσθένης καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος
[53]	παρῆλθεν εἰς τοὺς λόγους. ~(Ῥητόρων	δὲ	Δημοσθένης μόνος, ὥσπερ τῶν ἄλλων
[25]	μορίου τῷ πρώτῳ προστεθέντος, τῶν	δὲ	διὰ μέσου τὴν μετὰ ταῦτα
[12]	ἔτη δέοι γενέσθαι αὐτόν. Ἐπεβίων	δὲ	διὰ παντὸς αὐτοῦ, αἰσθανόμενός τε
[20]	κατ´ αὐτὸν τὸν πόλεμον, ὃ	δὲ	διὰ τὸ στασιάζειν. Τά τε
[29]	ἐπιφέρει κεφάλαιον ἄλλο ποιητικῆς, μᾶλλον	δὲ	διθυραμβικῆς σκευωρίας οἰκειότερον· τῶν τ´
[24]	μὲν παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ	δὲ	δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν τε καὶ
[54]	τε καὶ ἐσχημάτικεν οὕτως· Τότε	δέ,	ἐὰν ἄρα ἃ νῦν οἰόμεθα
[17]	πράξεις δημηγορικῶν σπανίζει λόγων. ~(Ἤδη	δὲ	ἔγωγε καὶ ἐν αὐταῖς ἔδοξα
[54]	μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν, ἀληθὲς	δέ·	εἰ καὶ λέγειν ἅπαντες ἐβούλονθ´
[24]	γίνεται κατορθώματα καὶ δαιμόνια· ὅταν	δὲ	ἐλλείπῃ τὸ τῆς δυνάμεως, οὐ
[10]	ἐγένοντο μετὰ Εὐβοίας ἅλωσιν διότι	δὲ	ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προέγραψα πρῶτον
[20]	ἐγένοντο μετ´ Εὐβοίας ἅλωσιν. Διότι	δὲ	ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προέγραψα πρῶτον
[44]	πατρίδος οὐδὲν ἧσσον ξυναπόλλυται, κακοτυχῶν	δὲ	ἐν εὐτυχούσῃ πολλῷ μᾶλλον διασῴζεται.
[13]	κατὰ λέξιν οὕτως γράφει· Ἀπέθανον	δὲ	ἐν τῇ νήσῳ καὶ ζῶντες
[34]	μᾶλλον ἔχουσα τὴν ἰσχύν, αὕτη	δὲ	ἐν τῇ τέχνῃ. Τούτων ἣ
[48]	μέν, ἵνα σωφρονισθῶμεν, βούλεται, περιγενέσθαι	δὲ	ἕνεκα τῆς ἑαυτοῦ ἀσφαλείας, οὐκ
[26]	σφᾶς τῆς σωτηρίας ἐτρέποντο· οἳ	δὲ	ἐπὶ τὸ ἡσσώμενον βλέψαντες ὀλοφυρμῷ
[53]	μὲν ἐπὶ τῶν ἰδιωτικῶν, δαψιλέστερον	δὲ	ἐπὶ τῶν δημοσίων ἀγώνων. ~(Θήσω
[47]	μὲν ἄδικον δοκεῖ εἶναι, ἀφεῖναι	δὲ	ἐπικίνδυνον καὶ τὰ τούτοις ὅμοια,
[28]	καὶ δυνατῶς ἅπαντα εἴρηκεν· ἀρξάμενος	δὲ	ἐπιτραγῳδεῖν τὰς κοινὰς τῶν Ἑλλήνων
[20]	ἀληθῶς λεχθέντων, οὕτως εἴρηται. Τὰ	δὲ	ἔργα τῶν πραχθέντων ἐν τῷ
[40]	κἂν βλάψῃ, οὐ καθεῖλεν· τοῖς	δὲ	ἐς πᾶν τὸ ὑπάρχον ἀναρριπτοῦσι
[10]	ἀναγκάσαι ἐς τὸ πολεμεῖν. Αἱ	δὲ	ἐς τὸ φανερὸν λεγόμεναι αἰτίαι
[36]	καὶ εἰκότα οὐ τυγχάνομεν. Ξυγγνώμονες	δὲ	ἔστε τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι
[9]	ὑποθέσεις ἐάν τε ῥητορικάς. Ταῦτα	δὲ	ἐστὶ τὰ περὶ τὴν διαίρεσιν
[38]	λόγων μῆκος ἄπιστον παρέξομεν· τοῦτο	δέ	ἐστιν ὁμολογοῦντος τὴν ἐπὶ τοὺς
[38]	ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν διαπράσσεσθαι. Τοῦτο	δέ	ἐστιν· Ὑμεῖς μὲν ἀληθῶς φρονοῦντες
[32]	τὸ συμπληρωθῆναι τὴν νόησιν. Εἰκάζειν	δὲ	ἔστιν, ὅτι τοῦτο βούλεται λέγειν·
[20]	ἀκριβείᾳ περὶ ἑκάστου ἐπεξελθών. Ἐπιπόνως	δὲ	εὑρίσκετο, διότι οἱ παρόντες τοῖς
[49]	καὶ ἀναγκαίας ἀρετὰς φυλάσσουσα, χείρων	δὲ	ἡ λαμβάνουσα πολλὴν ἐκτροπὴν ἐκ
[3]	ἐν ἔργοις ἀναμάρτητος εἶναι, κρατίστη	δὲ	ἡ πλεῖστα μὲν ἐπιτυγχάνουσα, ἐλάχιστα
[34]	τε καὶ νοημάτων εὕρεσις, δευτέραν	δὲ	ἡ τῶν εὑρεθέντων χρῆσις· ἐκείνη
[20]	ἐπὶ τὸ μυθῶδες ἐκνενικηκότα· εὑρῆσθαι	δὲ	ἡγησάμενος ἐκ τῶν ἐπιφανεστάτων ὡς
[10]	κατὰ λέξιν γράφει· Μετὰ ταῦτα	δὲ	ἤδη γίγνεται οὐ πολλοῖς ἔτεσιν
[48]	προφάσει μέν, ᾗ πυνθάνεσθε, διανοίᾳ	δέ,	ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν. Καί μοι
[39]	εἰς ἐπιεικῆ συγκαταβαινόντων αἵρεσιν Ὥστε	δὲ	ἡσυχίαν ἄγοντας ἡμᾶς φίλους μὲν
[36]	τὴν πόλιν πειράσωσι καταλαβεῖν. Ὃ	δὲ	θαρσύνων αὐτοὺς πρὸς ταῦτα ἔφη·
[36]	δουλείᾳ τῇ ἡμετέρᾳ ἥκετε. Μάρτυρας	δὲ	θεοὺς τούς τε ὁρκίους τότε
[31]	εἴ που ἄρα γένοιντο Τὸ	δὲ	ἴσχυον δι´ ὑπερβατοῦ κείμενον τῷ
[39]	πρὸς τοὺς ἄλλους ποιήσετε, μισοῦντες	δὲ	ἰσχυρούς· οὐ γὰρ ζητοῦμεν εὐνοίᾳ
[21]	ἐστι, μέλλω νυνὶ λέγειν. Ἀνάγκη	δὲ	ἴσως καὶ περὶ ταύτης τῆς
[49]	δὲ τὴν ἑαυτοῦ σωτηρίαν. ~(Ἔστι	δὲ	καὶ ἄλλα ἐν τῇ δημηγορίᾳ
[48]	ἐν τῇ ἐμῇ μαχόμενος, τοσούτῳ	δὲ	καὶ ἀσφαλέστερον, ὅσῳ οὐ προδιεφθαρμένου
[15]	ἐκπολιορκήσαντες ἀπέκτειναν τοὺς ἡβῶντας, παῖδας	δὲ	καὶ γυναῖκας ἠνδραπόδισαν καὶ τὴν
[20]	ἑκατέρους, τὸ μὲν εὐθύς, τὸ	δὲ	καὶ διανοούμενον. Κίνησις γὰρ αὕτη
[5]	ἑνὸς ἱστορίαν προελόμενος ἀναγράψαι, πολλὰς	δὲ	καὶ διαφόρους πράξεις ἔκ τε
[48]	δεσπότου μεταβολῇ οὐκ ἀξυνετωτέρου, κακοξυνετωτέρου	δέ.	Καὶ ἔτι τὸ κατακορὲς τῆς
[25]	σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ δεινοτέρα, σαφεστέρα	δὲ	καὶ ἡδίων ἐκείνως ἂν κατασκευασθεῖσα·
[8]	οὐδὲ ἐνεξουσιάζων τῇ γραφῇ, ἀνέγκλητον	δὲ	καὶ καθαρὰν τὴν προαίρεσιν ἀπὸ
[26]	οἱ Κορίνθιοι τὸ μέσον. Ἐπειδὴ	δὲ	καὶ οἱ ἄλλοι Ἀθηναῖοι προσέμισγον
[26]	στρατόπεδον πολυειδῆ ἀναγκάζοιτο φθέγγεσθαι. Παραπλήσια	δὲ	καὶ οἱ ἐπὶ τῶν νεῶν
[26]	ἑκάτερος τοῦ παντὸς ἔχων, Πυθὴν	δὲ	καὶ οἱ Κορίνθιοι τὸ μέσον.
[26]	τοῦ τείχους ἐς φυλακήν· ἄλλοι	δὲ	καὶ οἱ πλεῖστοι ἤδη περὶ
[17]	τοὺς ἄλλους Μυτιληναίους ἡβηδόν, γυναῖκας	δὲ	καὶ παῖδας ἀνδραποδίσαι· τοὺς δ´
[15]	γινομένων περιειληφυῖα δήλωσις ἤρκει, λόγων	δὲ	καὶ παρακλήσεων, αἷς ἐχρήσαντο οἱ
[36]	γυναῖκες παρ´ ἐκείνοις εἴησαν. Δεδιέναι	δὲ	καὶ περὶ πάσῃ τῇ πόλει,
[13]	ὡς ἐπολεμήθη, ἐξηγήσομαι. ~(ΧΙΙΙ) Ὅτι	δὲ	καὶ περὶ τὰς ἐξεργασίας τῶν
[34]	ἡ γραφή μοι προβῇ. ~(Ἐπεὶ	δὲ	καὶ περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ
[26]	ἐν τῷ ἔργῳ ἐδουλοῦντο· ἄλλοι	δὲ	καὶ πρὸς ἀντίπαλόν τι τῆς
[33]	ἕως ἑκατὸν ἐκμηκύνεται στίχων. Θήσω	δὲ	καὶ τὰ ἑξῆς οὐδεμίαν ἔτι
[31]	ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν. Περιπέφρασται	δὲ	καὶ τὰ ἐπὶ τούτοις, καὶ
[50]	κατὰ τὴν ἐμὴν δύναμιν. ~(Ἀνάγκη	δὲ	καὶ τὰ λεγόμενα ὑπὲρ αὐτοῦ
[35]	ἐπ´ ὀλίγων πάνυ δημηγοριῶν. Ὁρῶ	δὲ	καὶ τὰ περὶ τὴν λέξιν
[9]	οἳ δ´ Ἀθηναίους ἐπαγόμενοι· ἀφεὶς	δὲ	καὶ ταῦτα ἡμιτελῆ περὶ τῆς
[9]	τῆς Πλαταιέων μέμνηται πολιορκίας· ἀφεὶς	δὲ	καὶ ταύτην ἀτελῆ τοῦ Μυτιληναϊκοῦ
[30]	ἀλλ´ ἔτι μέλλον κακόν. Καθαρὸς	δὲ	καὶ τηλαυγὴς ὁ νοῦς οὕτως
[13]	ἔστειλαν ἐπὶ τὸν πόλεμον. Θήσω	δὲ	καὶ τὴν λέξιν αὐτοῦ. Ἐγένετο
[39]	αὐτοὶ πολλὰ τοιαῦτα πράσσοντες. Θήσω	δὲ	καὶ τὴν λέξιν αὐτοῦ· Οὐ
[10]	ἐπὶ τὴν σαφήνειαν μετῆλθον. ~(Αἰτιῶνται	δὲ	καὶ τὴν τάξιν αὐτοῦ τινες,
[11]	χρόνοις οὐκ ἀκριβῶς ἐπεμνήσθη· ἅμα	δὲ	καὶ τῆς ἀρχῆς ἀπόδειξιν ἔχει
[48]	τῆς ἐμῆς μᾶλλον, ἐν ἴσῳ	δὲ	καὶ τῆς ἑαυτοῦ ἅμα ἐν
[45]	ὁμοίως τι οἰκείως φράζοι· προσόντος	δὲ	καὶ τοῦδε, χρήμασι δὲ νικωμένου,
[9]	δὲ ἄπεισιν ἐπὶ Ναύπακτον. Ἀτελεῖς	δὲ	καὶ τοὺς ἠπειρωτικοὺς πολέμους καταλιπὼν
[46]	βουλομένῳ συγγραφεῖ τὴν ἀλήθειαν. ~(Ὀχληρὰ	δὲ	κἀκεῖνα τὰ μειρακιώδη καλλωπίσματα τῆς
[47]	ὑμῖν πεισθῆναι μὲν ἀκεραίοις, μεταμέλειν	δὲ	κακουμένοις. Καὶ ἔτι ἐκεῖνα· Δουλοῖ
[36]	ἀδικουμένους οὔτε νῦν περιόψεσθαι, βοηθήσειν	δὲ	κατὰ δύναμιν· ἐπισκήπτουσίν τε ὑμῖν
[35]	ἐξέτασιν ἀγόμενος τῶν ἔργων. Ἔσται	δὲ	κατὰ ταὐτὰ ἡ παράθεσις αὐτῶν,
[23]	δεινότης· πλὴν ἑνὸς Ἡροδότου. Οὗτος	δὲ	κατά τε τὴν ἐκλογὴν τῶν
[6]	τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων, λέγω	δὲ	κατὰ τὸ λαβεῖν ὑπόθεσιν μήτε
[44]	Λακεδαιμονίων τῆς κρατίστης γῆς, πολλοῦ	δὲ	κατὰ τὸν λοιμὸν ἀπολωλότος ὄχλου,
[53]	ἐξεγείρουσαν τὰ πάθη δεινότητα· τὸ	δὲ	κατάγλωσσον τῆς λέξεως καὶ ξένον
[51]	οὐδενὶ συγκριτὸς (οὐδ´) ἑτέρῳ· ὅταν	δὲ	κατακόρως καὶ ἀπειροκάλως, μήτε τοὺς
[31]	τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι Τὸ	δὲ	κατάλληλον τῆς διανοίας ἦν ἂν
[33]	πρὸς τὰ ἔργα ἐχώρουν· οἱ	δὲ	καταφρονοῦντες κἂν προαισθέσθαι, καὶ ἔργῳ
[32]	εἴρηται καὶ βραχέως, ἐν ἀφανεῖ	δὲ	κείμενον ἔχει τὸ σημαινόμενον. Χαλεπὸν
[45]	περὶ τοῦ ἀνδρὸς ἀποφαίνεσθαι, τῷ	δὲ	κινδυνεύοντι τοὺς ταπεινοὺς καὶ παραιτητικοὺς
[40]	κατὰ λέξιν οὕτως γράφων· Ἐλπὶς	δὲ	κινδύνου παραμύθιον οὖσα τοὺς μὲν
[10]	ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως, οἱ	δὲ	Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε ἐκώλυον, εἰ
[14]	ἐπαγόμενος ἐπὶ Πελοπόννησον ἔπλευσε, κατακλείσας	δὲ	Λακεδαιμονίους εἰς τὰ φρούρια, τοὺς
[25]	ἡδίων ἐκείνως ἂν κατασκευασθεῖσα· Τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων οὐκέτι ἐπεκθεῖν, ᾗ προσπίπτοιεν,
[25]	ἐπικρατεῖν, οὐ χαλεπῶς ἀπανίσταντο, Τῶν	δὲ	Λακεδαιμονίων οὐκέτι ὀξέως ἐπεκθεῖν ἧι
[10]	τὴν οὐκ ἀληθῆ μέν, ὑπὸ	δὲ	Λακεδαιμονίων πλαττομένην, τὴν Ἀθήνηθεν ἀποσταλεῖσαν
[10]	ἀληθῆ μέν, οὐκ εἰς ἅπαντας	δὲ	λεγομένην, τὴν αὔξησιν τῆς Ἀθηναίων
[55]	πᾶσι καὶ γνώριμα ὄντα, ἡμῶν	δὲ	λόγος αὐτῷ τῶν ὕστερον ἐσομένων
[33]	εὐσεβείᾳ μὲν οὐδέτεροι ἐνόμιζον, εὐπρεπείᾳ	δὲ	λόγου, οἷς ξυμβαίη ἐπιφθόνως τι
[10]	μὲν γὰρ ἀληθεστάτην πρόφασιν, ἀφανεστάτην	δὲ	λόγῳ, τοὺς Ἀθηναίους ἡγοῦμαι μεγάλους
[48]	ἐν εἰδόσιν, ὅσα ἀδικεῖ· πολὺ	δὲ	μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι, ὅτι
[19]	τοῦ πράγματος ἔπαινον ἀποθέσθαι. ~(Ἔτι	δὲ	μᾶλλον ἴδοι τις ἂν τὸ
[29]	γὰρ τόλμαν ἀνδρίαν ἐκάλουν, τὴν	δὲ	μέλλησιν δειλίαν. Ὅμοια δὲ τούτοις
[33]	τι διαπράξασθαι, ἄμεινον ἤκουον· τὰ	δὲ	μέσα τῶν πολιτῶν ὑπ´ ἀμφοτέρων,
[47]	εἰμι καὶ οὐκ ἐξίσταμαι, ὑμεῖς	δὲ	μεταβάλλετε, ἐπειδὴ ξυνέβη ὑμῖν πεισθῆναι
[36]	δυνατὸν εἰς ἀριθμὸν ἐλθεῖν· αὐτοὶ	δὲ	μεταχωρήσατε ὅποι βούλεσθε, ἕως ἂν
[10]	τῆς Ἀθηναίων πόλεως λόγους. Ταῦτα	δὲ	μέχρι δισχιλίων ἐκμηκύνας στίχων, τότε
[5]	ὀλίγῳ πρότερον τῶν Περσικῶν, παρεκτείνας	δὲ	μέχρι τῶν Πελοποννησιακῶν, τήν τε
[36]	αὐτοὺς μηδ´ ἐπὶ δουλείᾳ· εἰ	δὲ	μή, ἀμύνειν τοὺς παρόντας ξυμμάχους
[36]	αὐτοὶ ἐμμείνατε τοῖς ὅρκοις. Εἰ	δὲ	μή, ἅπερ καὶ πρότερον ἤδη
[43]	κατεσκευασμένας τῆς διαλέκτου χαρακτῆρα. Ἵνα	δὲ	μὴ δόξῃ τις φάσεις ἀναποδείκτους
[3]	ἀρετὰς οὐδενὸς ἠξίωκα λόγου, τοῖς	δὲ	μὴ κατὰ τὸ κράτιστον εἰρημένοις
[8]	φιλοσόφων τε καὶ ῥητόρων, εἰ	δὲ	μή, τῶν γε πλείστων, ὅτι
[52]	καὶ δόξης λαμπρᾶς κατηξιώθησαν. Ἵνα	δὲ	μηδεμία ὑποψία καθ´ ἡμῶν τοιαύτη
[36]	δ´ ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ πολέμῳ	δὲ	μηδετέρους. Καὶ τάδε ἡμῖν ἀρκέσει.
[39]	μὲν εἶναι ἀντὶ πολεμίων, ξυμμάχους	δὲ	μηδετέρων οὐκ ἂν δέξαισθε; Ἀποκρινόμενον
[39]	ἡ φιλία μὲν ἀσθενείας, τὸ	δὲ	μῖσος δυνάμεως παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις
[14]	δὲ οὐ πολλοὶ διεφθάρησαν. ~(Τῆς	δὲ	Νικίου στρατηγίας μνησθείς, ὅτε ναῦς
[45]	προσόντος δὲ καὶ τοῦδε, χρήμασι	δὲ	νικωμένου, τὰ ξύμπαντα τούτου ἑνὸς
[48]	ὅσῳ οὐ προδιεφθαρμένου ἐμοῦ, ἔχων	δὲ	ξύμμαχον ἐμὲ καὶ οὐκ ἔρημος
[31]	δυνατῶς μετὰ τοῦ σαφῶς· Ἁπλῶς	δὲ	ὁ φθάσας τὸν μέλλοντα κακόν
[26]	τοῦ πλείονος ἤδη καλοῦ, δεδιότες	δὲ	οἱ ἐπελθόντες, μὴ τῶν παρόντων
[10]	αὐτῷ δοκούσης, ἐνθένδε ἀρξάμενος· Ἐψηφίσαντο	δὲ	οἱ Λακεδαιμόνιοι τὰς σπονδὰς λελύσθαι
[36]	τὴν γῆν οὐκ ἔτεμνεν. Ἐλθόντες	δὲ	οἱ Πλαταιεῖς πρέσβεις ὡς τοὺς
[38]	τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται, δυνατὰ	δὲ	οἱ προὔχοντες πράσσουσι καὶ οἱ
[26]	βιάσασθαι ἐς τὸ ἔξω. Προεξαναγόμενοι	δὲ	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[41]	βεβασανισμένον οὐδὲ ἀνακόλουθον· ἐν τούτῳ	δὲ	οἱ φρονιμώτατοι τῶν Ἑλλήνων αἴσχιστα
[36]	μηδὲ παραβαίνειν τοὺς ὅρκους, ἐᾶν	δὲ	οἰκεῖν αὐτονόμους, ὥσπερ Παυσανίας ἐδικαίωσε.
[2]	πλείονα μὲν εἶχον λέγειν, ἀρκεσθήσομαι	δὲ	ὀλίγοις. Εἰ δὲ ἀληθεῖς καὶ
[39]	οὗτοι δεινοὶ τοῖς νικηθεῖσι. Τοῦτο	δὲ	ὅμοιόν ἐστι τῷ λέγειν, ὅτι
[55]	σαφήνειαν, οὐκ ἔχει λόγον· ἀνάγκη	δὲ	ὁμολογεῖν κρείττονα τῶν ἀτελεστέρων εἶναι
[33]	ἐχυρὸς οὔτε ὅρκος φοβερός. Κρείττους	δὲ	ὄντες πάντες λογισμῷ ἐς τὸ
[30]	καὶ ὑπονοήσας ἔτι δεινότερος· προβουλεύσας	δὲ	ὅπως μηδὲν αὑτῷ δεήσει, τῆς
[46]	καὶ δειλῷ τινι ἐγγίγνεται· καταφρόνησις	δέ,	ὃς ἂν καὶ γνώμῃ πιστεύῃ
[54]	ὅστις ὁρῶν χιλίους ἱππέας, ὁπλίτας	δὲ	ὅσους ἂν ἐθέλῃ τις, ναῦς
[33]	τῆς διαλέκτου χαρακτῆρι μένῃ, χείρων	δέ,	ὅταν ἐκτρέψῃ τὴν διάλεκτον ἐκ
[13]	καὶ ἑκατὸν τῶν ζώντων, Ἀθηναίων	δὲ	οὐ πολλοὶ διεφθάρησαν. ~(Τῆς δὲ
[25]	ἀποδείξεις αὐτῶν ὥρα τρέπεσθαι. Ποιήσομαι	δὲ	οὐ χωρὶς ὑπὲρ ἑκάστης ἰδέας
[38]	ἀνάγκην φέρετε καὶ εἴκετε· ἡμεῖς	δὲ	οὐκ ἀγνοοῦντες, ὅτι ἀδικοῦμεν ὑμᾶς,
[37]	νενοημένον μὲν οὐκ ἀτόπως, ἡρμηνευμένον	δὲ	οὐκ εὐπαρακολουθήτως· Εἰ μὲν τοίνυν
[9]	γίνηται πραγμάτων καὶ δυσκαταμαθήτων. Ὅτι	δὲ	οὐκ ὀρθὸς ὁ κανὼν οὗτος
[10]	τῆς συμμαχίας αὐτῶν ἥπτετο· τότε	δὲ	οὐκέτι ἐποιοῦντο ἀνασχετόν, ἀλλ´ ἐπιχειρητέα
[51]	τὴν ποσότητα ὁρῶν, μεμπτός. Ἐγὼ	δὲ	οὔτε αὐχμηρὰν καὶ ἀκόσμητον καὶ
[37]	τε ἀντονομασίαν, τὸ αὐτοῦ τοῦτο	δὲ	οὔτε τῷ θηλυκῷ καὶ ἑνικῷ
[15]	ἱστοριογράφοις μήτε ποιηταῖς καταλιπεῖν· ποτὲ	δὲ	οὕτως ταπεινὰ καὶ μικρά, ὥστε
[10]	τοῦδε τοῦ πολέμου κατέστη. Ταῦτα	δὲ	πάντα ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες
[26]	καθ´ ἓν ἕκαστον, κατὰ πολλὰ	δὲ	πανταχόθεν περιεστάναι, καὶ τὸν κτύπον
[8]	καλὰ καὶ μιμήσεως ἄξια. (Κράτιστον	δὲ	πάντων τὸ μηδὲν ἑκουσίως ψεύδεσθαι
[36]	ἂν ὁ πόλεμος ᾖ· ἐπειδὰν	δὲ	παρέλθῃ, ἀποδώσομεν ὑμῖν, ἃ ἂν
[41]	ἰσχυρὰ ὄντα ἐλπιζόμενα μέλλεται, τὰ	δὲ	παρόντα βραχέα πρὸς τὰ ἤδη
[18]	οὐκ ἐποίησε τὸν ἐπιτάφιον; Ἵνα	δὲ	πάσας ἀφῶ τὰς ἄλλας μάχας
[26]	ἐξέπεσον ἐς τὸ στρατόπεδον. Ὁ	δὲ	πεζὸς οὐκέτι διαφόρως, ἀλλ´ ἀπὸ
[8]	προσήκοντα ἦν ἑκάστῳ, δεδήλωκε. Παραδείγματα	δὲ	περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι
[16]	περιέχουσα πληθύει τῶν ῥητορειῶν, ἣ	δὲ	περὶ πολλὰς καὶ μεγάλας συνταχθεῖσα
[14]	ἀφίκοντο εἰς τὰς Ἀθήνας. Γενομένων	δὲ	περὶ τὰς πόλεις ἀμφοτέρας εὐθὺς
[31]	τὸ σημαινόμενον ἔχουσι τοιοῦτον· οἱ	δὲ	περὶ τῆς φιλίας ὅρκοι εἴ
[31]	διανοίας ἦν ἂν τοιοῦτο· οἱ	δὲ	περὶ τῆς φιλίας ὅρκοι εἴ
[21]	τοῦ συγγραφέως ταῦτά ἐστι. Τὰ	δὲ	περὶ τὸ λεκτικόν, ἐν ᾧ
[42]	βεβιασμένων ἐνοχλοῦντα τὰς ἀκοάς, πάσας	δὲ	περιειληφότα τὰς ἀρετάς, ὁπόσαι γίγνονται
[36]	ἔμελλε δῃώσειν τὴν γῆν. Οἱ	δὲ	Πλαταιεῖς εὐθὺς πρέσβεις πέμψαντες πρὸς
[36]	μὲν Ἀρχίδαμος τοσαῦτα εἶπεν. Οἱ	δὲ	Πλαταιῶν πρέσβεις ἀκούσαντες ταῦτα εἰσῆλθον
[34]	καὶ ξένων καὶ παραδόξων. Ἣ	δὲ	πλεῖον ἔχουσα τὸ τεχνικὸν καὶ
[54]	αὐτὸς μὲν οὐ ποιήσων, τὸν	δὲ	πλησίον τὰ δέοντα πράξοντα, οὐδὲν
[45]	ὅ τ´ ἔχων ἀμφότερα, τῇ	δὲ	πόλει δύσνους οὐκ ἂν ὁμοίως
[47]	τὸ πλείστῳ παραλόγῳ ξυμβαῖνον· ὅμως	δὲ	πόλιν μεγάλην οἰκοῦντας καὶ ἐν
[36]	αὐτοὺς πρὸς ταῦτα ἔφη· Ὑμεῖς	δὲ	πόλιν μὲν καὶ οἰκίας ἡμῖν
[28]	καὶ κατέγνωσαν ἁπάντων θάνατον· οἱ	δὲ	πολλοὶ τῶν ἱκετῶν, ὅσοι οὐκ
[53]	νόημα κοσμῶν τὴν φράσιν. Τὰς	δὲ	πολυπλόκους νοήσεις καὶ πολλὰ δηλούσας
[32]	ὅτι τοῦτο βούλεται λέγειν· Εἰ	δέ	που παρατύχοι τινὶ καιρὸς καὶ
[5]	καὶ ὁ Χαλκηδόνιος Μελησαγόρας, ὀλίγῳ	δὲ	πρεσβύτεροι τῶν Πελοποννησιακῶν καὶ μέχρι
[23]	καὶ τῶν παραπλησίων τούτοις. Οἱ	δὲ	πρὸ τοῦ Πελοποννησιακοῦ γενόμενοι πολέμου
[41]	μηδὲν ἄσχημον ἀναγκασθῶσι πράττειν, τοὺς	δὲ	προελομένους τήν τε χώραν καὶ
[48]	ποτε βουληθείη αὖθις φθονῆσαι· ἀδύνατον	δὲ	προεμένῳ καὶ μὴ τοὺς αὐτοὺς
[30]	εἰ φυλάξαιντο, ἔτι δεινότεροι· ὁ	δὲ	προἰδόμενος, ὅπως μηδὲν αὑτῷ δεήσει
[29]	ἀλόγιστος ἀνδρία φιλέταιρος ἐνομίσθη, μέλλησις	δὲ	προμηθὴς δειλία εὐπρεπής παρομοιώσεις γὰρ
[40]	θεῖον δόξῃ γινώσκουσιν ἅπαντες, τὰ	δὲ	πρὸς ἀλλήλους δίκαια τῷ κοινῷ
[39]	ἰσχυροῖς πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς. Ὀλίγα	δὲ	πρὸς ταῦτα τῶν Μηλίων ἀποκριναμένων,
[31]	ἐν τῷ παραυτίκα ἴσχυον τὸ	δὲ	πρὸς τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι,
[26]	ἐπὶ τὰς ναῦς παρεβοήθουν, οἳ	δὲ	πρὸς τὸ λοιπὸν τοῦ τείχους
[24]	ἀπὸ τοῦ σημαίνοντος ἀποστρέφων, ποτὲ	δὲ	πρὸς τὸ σημαῖνον ἀπὸ τοῦ
[39]	πρὸς Ἕλληνας ἥρμοττε λέγειν· Ἀθηναίοις	δὲ	πρὸς τοὺς Ἕλληνας, οὓς ἠλευθέρωσαν
[26]	καὶ διέκπλους ὀλίγαι ἐγίγνοντο· αἱ	δὲ	προσβολαί, ὡς τύχοι ναῦς νηὶ
[24]	μὲν ὀνοματικὸν προσηγορικὸν γένηται, τὸ	δὲ	προσηγορικὸν ὀνοματικῶς λέγηται· καὶ τὰ
[26]	ἀφθόνοις ἐπ´ αὐτὴν ἐχρῶντο· ἐπειδὴ	δὲ	προσμίξειαν, οἱ ἐπιβάται εἰς χεῖρας
[20]	τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται. Τῶν	δὲ	πρότερον ἔργων μέγιστον ἐπράχθη τὸ
[6]	τὸν ἀκριβέστατον τῶν τρόπων· ἕνα	δὲ	προχειρισάμενος πόλεμον, ὃν ἐπολέμησαν Ἀθηναῖοι
[54]	παρασκευῆς λέγειν ταῦτα ἐπιτίθησιν· Ἔστι	δὲ	πρῶτον τῆς παρασκευῆς, ὦ ἄνδρες
[14]	Λακεδαιμόνιοι τὰς διαλλαγὰς ἀπεψηφίσαντο· φαύλως	δέ	πως καὶ ῥᾳθύμως ὡς περὶ
[30]	ἐπαύσατο τὰ μὲν καλλωπίζων, τὰ	δὲ	σκληραγωγῶν τὴν λέξιν, ἧττον ἂν
[27]	καὶ σκολιὸν καὶ δυσπαρακολούθητον· ὁ	δὲ	σπάνιος καὶ οὐδ´ ἐκ τῆς
[20]	πρότερον ἀκοῇ μὲν λεγόμενα, ἔργῳ	δὲ	σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη
[51]	καὶ τῶν πάνυ ἡδέων, ἡ	δὲ	συμμετρία πανταχῇ χρήσιμον. ~(Εἷς ἔτι
[55]	μήτε θαυμάζειν μήτε μιμεῖσθαι. Ἵνα	δὲ	συνελὼν εἴπω, ἀμφότερα μὲν ἐπ´
[24]	ἀσαφὲς γίνεται τὸ βραχύ. Ἵνα	δὲ	συνελὼν εἴπω, τέτταρα μέν ἐστιν
[22]	καὶ εἰς τὴν τροπικήν, ἡ	δὲ	σύνθεσις εἴς τε τὰ κόμματα
[26]	ἐκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι ἀποχωροῦσιν· οἱ	δὲ	Συρακόσιοι, εἰ οὓς σαφῶς ἴσασι
[26]	εἴ ποτε, προθύμως ἀντιλαμβάνεσθαι· τοῖς	δὲ	Συρακοσίοις καὶ ξυμμάχοις καλὸν εἶναι
[44]	ἕκαστον τῶν πολιτῶν εὐπραγοῦσαν, ἀθρόαν	δὲ	σφαλλομένην. Καλῶς μὲν γὰρ φερόμενος
[29]	ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα· τὸ	δὲ	σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα, καὶ
[29]	δ´ ἂν οὕτως ἐλέχθη· οἱ	δὲ	σώφρονες ἄνανδροι, καὶ οἱ συνετοὶ
[35]	πλεῖστα περὶ ταύτας ἐστίν. Εἰ	δὲ	τὰ εἰκότα ἔγνωκα, σύ τε
[47]	ἀφανίζοντας τὴν τῆς πόλεωςἀξίωσιν, ἀπαλγήσαντας	δὲ	τὰ ἴδια τοῦ κοινοῦ τῆς
[28]	γίγνεται χείρων αὐτὸς ἑαυτοῦ. Ἔστι	δὲ	τὰ μὲν πρῶτα, ὧν οὐδεὶς
[36]	ἐκείνοις τοῖς κινδύνοις γενομένης. Ὑμεῖς	δὲ	τἀναντία ἐκείνοις δρᾶτε· μετὰ γὰρ
[20]	παρόντα ἀεὶ μέγιστον κρινόντων, παυσαμένων	δὲ	τἀρχαῖα μᾶλλον θαυμαζόντων, ἀπ´ αὐτῶν
[5]	τὰς Ἑλληνικὰς ἀναγράφοντες ἱστορίας, οἳ	δὲ	τὰς βαρβαρικάς, (καὶ) αὐτάς τε
[42]	ἀληθινοὺς ἀγῶνας ἐπιτήδειοι. Ὑπὲρ ἁπάσας	δὲ	τὰς ἐν ταῖς ἑπτὰ βύβλοις
[50]	ἐπιτήδειος οὗτος ὁ χαρακτήρ, τοῖς	δὲ	τὰς ἱστορικὰς πραγματείας ἐκφέρουσιν, αἷς
[19]	τις αὐτὴ καθ´ αὑτήν. Οἱ	δὲ	τὰς ῥητορικὰς συνταξάμενοι τέχνας παραγγέλλουσι
[24]	καὶ (τὸ) φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα	δὲ	ταῦτα τὸ παθητικόν. Τοιοῦτος μὲν
[10]	ὧν τὴν ἀρχὴν ἔλαβε. Διττὰς	δὲ	ταύτας ὑποθέμενος, τήν τε ἀληθῆ
[20]	χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ	δὲ	τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντι
[25]	χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ	δὲ	τεκμηρίων, ὧν ἐπὶ μακρότατον σκοποῦντί
[26]	οὐδὲν δέομαι πάλιν ἐξαριθμεῖσθαι. Ἐν	δὲ	τῇ ἑβδόμῃ βύβλῳ τὴν ἐσχάτην
[54]	αὐτῶν ἐν τῷ σαφεῖ. Ἐν	δὲ	τῇ μεγίστῃ τῶν κατὰ Φιλίππου
[18]	τρόπαιον τῇ ὑστεραίᾳ ἔστησαν. Ἐν	δὲ	τῇ τετάρτῃ βύβλῳ οἱ μετὰ
[14]	ἀδόξων πραγμάτων ταῦτα εἴρηκε· Μετὰ	δὲ	τὴν δευτέραν εἰσβολὴν τῶν Πελοποννησίων
[48]	δύναμιν σῴζοι ἄν τις, ἔργῳ	δὲ	τὴν ἑαυτοῦ σωτηρίαν. ~(Ἔστι δὲ
[9]	ῥᾳδίως οὐδ´ ἀκριβῶς ἀναφερούσης. Χρὴ	δὲ	τὴν ἱστορικὴν πραγματείαν εἰρομένην εἶναι
[14]	σφῶν αὐτῶν πλὴν θανάτου. Περὶ	δὲ	τῆς Αἰγινητῶν ἁλώσεως τῶν ἐν
[48]	οὔτε περιέργους οὔτε δυσπαρακολουθήτους. ~(Ἐκ	δὲ	τῆς Ἑρμοκράτους δημηγορίας ἐπαινεῖν μὲν
[39]	ἀποκρινόμενον ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον Ἡμεῖς	δὲ	τῆς ἡμετέρας ἀρχῆς, ἢν καὶ
[26]	δεδουλωμένοι ὡς ἐπὶ Λακεδαιμονίους. ~(Ὑπεξαιρουμένης	δὲ	τῆς περιγραφῆς πάσης, τἆλλα πάντα
[29]	τὸ διανοεῖσθαί τι καινότερον χωρὶς	δὲ	τῆς πλοκῆς οὐδὲ οἱ τῶν
[14]	μὲν αὐτοῖς τῆς χώρας, οἰκοφθορημένης	δὲ	τῆς πόλεως ὑπὸ λοιμοῦ, πᾶσαν
[24]	τοῖς κατ´ αὐτὸν ἀνθρώποις· ἐπὶ	δὲ	τῆς συνθέσεως τῶν τ´ ἐλαττόνων
[14]	πρὸς αὐτοὺς ἄπρακτοι ἐγένοντο. Περὶ	δὲ	τῆς ὑστέρας, ὅτε Λακεδαιμόνιοι τοὺς
[34]	τὴν προσήκουσαν μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν, εἰ	δέ	τι διημάρτηται μέρος ἐν αὐτοῖς,
[10]	πολέμους, ἢν μὴ ἀναγκάζωνται, τότε	δέ	τι καὶ πολέμοις οἰκείοις ἐξειργόμενοι·
[36]	κολάζεσθαι τοῖς ὑπάρχουσι προτέροις, τῆς	δὲ	τιμωρίας τυγχάνειν τοῖς ἐπιφέρουσι νομίμως.
[9]	ἐπὶ τὰς ἐνιαυσίους ἀρχάς. Καινὴν	δέ	τινα καὶ ἀτριβῆ τοῖς ἄλλοις
[52]	τὴν συντέλειαν τῆς ὑποθέσεως, ὄκνον	δέ	τινα καὶ πολλὴν εὐλάβειαν ἡμῖν
[50]	οὐδὲν φανήσεται τούτων ξένον. Ἤδη	δέ	τινες ἐπεχείρησαν λέγειν, ὡς οὐ
[28]	τοῖς τὸν δῆμον καταλύουσιν· ἀπέθανον	δέ	τινες καὶ ἰδίας ἔχθρας ἕνεκα,
[28]	καὶ πρὸς αὐτοῖς ἐκτείνοντο, οἳ	δέ	τινες καὶ περιοικοδομηθέντες ἐν τοῦ
[50]	φύσιν τὰς αἰσθήσεις ἔχοντες. Ἐπιχειροῦσι	δέ	τινες οὐκ ἄδοξοι σοφισταὶ λέγειν,
[42]	μὴ βεβασανίσθαι μηδὲ κατεπιτετηδεῦσθαι, ἀληθεῖ	δέ	τινι καὶ φυσικῷ κεκοσμῆσθαι χρώματι.
[3]	τὸ κράτιστον εἰρημένοις ἐπιφύομαι· ἐκλογισμὸς	δέ	τις τοῦ χαρακτῆρος τῶν λόγων,
[30]	ἀντιλέγοντα καὶ ἐφ´ ὅτῳ. Ἐπιβουλεύσας	δέ	τις φησί τυχών τε ξυνετός,
[33]	τῇ πόλει ξυμφόρου προστιθέντες, ἐς	δὲ	τὸ ἑκατέροις που αἰεὶ ἡδονὴν
[30]	ἦν. Νῦν δ´ ἐπιτίθησιν· Ἀσφάλεια	δὲ	τὸ ἐπιβουλεύσασθαι, ἀποτροπῆς πρόφασις εὔλογος.
[44]	τινὲς ἐβλάπτοντο τῶν πολιτῶν, εὐτύχει	δὲ	τὸ κοινόν, καλῶς ταῦτ´ ἔλεγεν·
[39]	πονηρὸν καὶ σκολιῶς ἀπηγγελμένον· εἰ	δὲ	τὸ νόημα βούλεταί τις αὐτοῦ
[54]	τὴν ἀσυνήθη φράσιν ἐκβεβηκότα, φυλάττεται	δὲ	τὸ περιττὸν αὐτῶν ἐν τῷ
[46]	πολύπλοκα τῶν ἐνθυμημάτων σχήματα· Ἰέναι	δὲ	τοῖς ἐχθροῖς ὁμόσε καὶ ἀμύνεσθαι
[18]	τραγῳδίαν ἐκείνην εἰσάγει διατιθέμενον· ἐπὶ	δὲ	τοῖς πλείοσι καὶ κρείττοσι, δι´
[24]	σημαῖνον ἀπὸ τοῦ σημαινομένου· ἐν	δὲ	τοῖς συνδετικοῖς καὶ τοῖς προθετικοῖς
[30]	χαλεπαίνοντα καὶ περὶ τίνος, τίνα	δὲ	τὸν ἀντιλέγοντα καὶ ἐφ´ ὅτῳ.
[2]	ἐμαυτῷ συνήθη κακοήθειαν ἐναποδείκνυσθαι. Περὶ	δὲ	τοῦ γένους τῆς γραφῆς πλείονα
[40]	μὲν εἶξαι εὐθὺς ἀνέλπιστον, μετὰ	δὲ	τοῦ δρωμένου ἔτι καὶ στῆναι
[54]	κἂν μὴ τύχητε ἐφαμαρτεῖν, ἐκ	δὲ	τοῦ μετὰ τοῦ παρασκευάσασθαι τὰ
[26]	καὶ αἱ νῆες κατίσχυον. Ἦρχον	δὲ	τοῦ ναυτικοῦ τοῖς Συρακοσίοις Σικανὸς
[48]	ἑαυτῶν τῷ Μήδῳ ἀντέστησαν, περὶ	δὲ	τοῦ, οἳ μὲν σφίσιν ἀλλὰ
[54]	τις ἐπ´ αὐτοὺς ἴῃ· πρὸ	δὲ	τοῦ παρασκευάσασθαι πρέσβεις οὐκ ἐᾷ
[20]	πεζομαχίαιν τὴν κρίσιν ἔσχεν· τούτου	δὲ	τοῦ πολέμου μῆκός τε μέγα
[37]	τὴν ὀρθὴν ἐξενηνεγμένῳ πτῶσιν τὰ	δὲ	τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ
[37]	ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται, τὰ	δὲ	τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ
[37]	ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται· τὰ	δὲ	τοῦ πολέμου παρόντα ἤδη καὶ
[36]	ὑμῖν, ἃ ἂν παραλάβωμεν· μέχρι	δὲ	τοῦδε ἕξομεν ὑμῖν παρακαταθήκην ἐργαζόμενοι
[24]	τὸ ῥηματικὸν ὀνοματικῶς ἐκφέρων, αὖθις	δὲ	τοὔνομα ῥῆμα ποιῶν, καὶ αὐτῶν
[54]	τοῦ πρὸς βασιλέα πολέμου, παρακαλοῦσα	δὲ	τοὺς Ἀθηναίους μὴ προχείρως αὐτὸν
[45]	παρὰ τῶν πολλῶν φθόνον· ὅταν	δὲ	τοὺς αὐτούς τις ἔχῃ δικαστάς
[15]	τῆς ἱστορίας, τούτων μνησθήσομαι· Περὶ	δὲ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους τούτους Σκιωναίους
[51]	χωρὶς ἐξηγήσεως γραμματικῆς ἔνια. Πρὸς	δὲ	τοὺς ἐπὶ τὸν ἀρχαῖον βίον
[14]	ἐκεῖνον ταῖς ξυμφοραῖς περιπεπτωκότες· πρὸς	δὲ	τοὺς Λακεδαιμονίους ὥρμηντο συγχωρεῖν, καὶ
[26]	ἐπειρῶντο λύειν τὰς κλείσεις· μετὰ	δὲ	τοῦτο πανταχόθεν σφίσι τῶν Συρακοσίων
[31]	καὶ τοὺς ἐναντίους ἐκπεπλῆχθαι. ~(μίαν	δὲ	τούτοις ἐπιθεὶς περίοδον ἀγκύλως εἰρημένην
[29]	τοῖς ὀλίγοις τοὺς Λακεδαιμονίους. ~(Ἃ	δὲ	τούτοις ἐπιφέρει, σκολιὰ καὶ δυσπαρακολούθητα
[29]	τὴν δὲ μέλλησιν δειλίαν. Ὅμοια	δὲ	τούτοις ἐστὶ καὶ τὰ συναπτόμενα·
[54]	χεῖρον ἢ νῦν διατεθῆναι. Ὅμοια	δὲ	τούτοις ἐστὶ κἀκεῖνα· Εἶτ´ οἴεσθε,
[36]	πείθωσιν αὐτούς, ποιεῖν ταῦτα. Μέχρι	δὲ	τούτου σπείσασθαι σφίσιν ἐκέλευον καὶ
[9]	ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὴν ἱστορίαν. Ἐκ	δὲ	τούτου συμβέβηκεν αὐτῷ τοὐναντίον ἢ
[12]	κατὰ φύσιν ἔχειν ἀρχήν. Πρόσεστι	δὲ	τούτῳ καὶ τὸ μὴ εἰς
[32]	ἐν τῷ παραχρῆμα ἴσχυον. ~(Σκολιώτερα	δὲ	τούτων ἐστὶ καὶ ἃ μετὰ
[25]	πάσης τῆς ἱστορίας φυλάττει. ~(Προειρημένων	δὲ	τούτων κεφαλαιωδῶς ἐπὶ τὰς ἀποδείξεις
[54]	ὅσους ἂν ἐθέλῃ τις, ναῦς	δὲ	τριακοσίας οὐχ ἥξει καὶ δεήσεται,
[33]	λόγῳ θεραπεύοντες ἆθλα ἐποιοῦντο· παντὶ	δὲ	τρόπῳ ἀγωνιζόμενοι ἀλλήλων περιγενέσθαι ἐτόλμησάν
[32]	ἀμφότεροι ἢ οἱ ἀμαθεῖς. Ἐπὶ	δὲ	τῷ ἀγάλλονται κἀνταῦθα ἄδηλον, τίνες·
[32]	καὶ τῷ μὲν αἰσχύνονται, ἐπὶ	δὲ	τῷ ἀγάλλονται ταῦτα γὰρ ἀγκύλως
[8]	τὸ παραχρῆμα ἀκούειν ξύγκειται. ~(Μαρτυρεῖται	δὲ	τῷ ἀνδρὶ τάχα μὲν ὑπὸ
[54]	ἕως ἂν ἑκόντες ἐξαπατᾶσθε; Ἐν	δὲ	τῷ κρατίστῳ τῶν δικανικῶν, τῷ
[32]	ἃ μετὰ ταῦτα τίθησιν· Ἐν	δὲ	τῷ παρατυχόντι ὁ φθάσας θαρρῆσαι
[7]	ἐπεισοδίοις τὰς τοπικὰς ἀναγραφάς. Θουκυδίδῃ	δὲ	τῷ προελομένῳ μίαν ὑπόθεσιν, ᾗ
[2]	τελέσας τὴν ὑπόσχεσιν ἀποδίδωμι. ~(Μέλλων	δὲ	τῶν κατὰ μέρος ἅπτεσθαι λόγων,
[52]	τῶν ἡμαρτημένων αὐτοῖς ἐάσομεν· περὶ	δὲ	τῶν κατορθωσάντων ἐν τῇ μιμήσει
[37]	ἀρέσκει ὡς λέγομεν, εἴπατε. Οἱ	δὲ	τῶν Μηλίων σύνεδροι ἀπεκρίναντο· Ἡ
[24]	κατὰ φύσιν ἀκολουθία πλανᾶται· τὰς	δὲ	τῶν ὀνοματικῶν ἢ μετοχικῶν πτώσεις
[24]	καὶ μηδὲν ἐχούσης ἀντίτυπον· ἐπὶ	δὲ	τῶν σχηματισμῶν, ἐν οἷς μάλιστα
[36]	οὔτε τὴν ἀρχὴν ἀδίκως, ἐκλιπόντων	δὲ	τῶνδε προτέρων τὸ ξυνώμοτον ἐπὶ
[30]	ἐπιτυχόντος ὃ ἤλπισε λέγεται, ὁ	δὲ	ὑπονοήσας ἐπὶ τοῦ προαισθομένου τὸ
[29]	βούλεται μὲν γὰρ λέγειν· οἱ	δὲ	ὑστερίζοντες ἐπιπυνθανόμενοι τὰ γεγενημένα παρ´
[48]	ὑπὸ Ἰώνων ἀεὶ πολεμίων, προδιδόμεθα	δὲ	ὑφ´ ὑμῶν Δωριεῖς Δωριέων· καὶ
[54]	ἰδεῖν, ἑτέροις πειραθῆναι συνέβη, τῆς	δὲ	φιλανθρωπίας, ἣν τὰ λοιπὰ τῶν
[54]	μηδὲν ἐποίησαν κακόν, μὴ παθεῖν	δὲ	φυλάξαιντο ἴσως, τούτους μὲν ἐξαπατᾶν
[11]	ἢ αὐτὰ τὰ Μηδικά. Τούτων	δὲ	ὧνπερ καὶ ἥψατο ἐν τῇ
[23]	ἢ περὶ τὴν τροπικήν, ταύτην	δὲ	ὥσπερ ἥδυσμα παρελάμβανον, σύνθεσίν τε
[7]	ἐν τῷ προοιμίῳ τῆς ἱστορίας	δεδήλωκε	κατὰ λέξιν οὕτως γράφων· καὶ
[8]	λέγειν, ὅσα προσήκοντα ἦν ἑκάστῳ,	δεδήλωκε.	Παραδείγματα δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν
[1]	ὦ Κόιντε Αἴλιε Τουβέρων, καὶ	δεδηλωκὼς	ἐν ὀλίγοις, τίνας ἕκαστος αὐτῶν
[36]	καὶ γυναῖκες παρ´ ἐκείνοις εἴησαν.	Δεδιέναι	δὲ καὶ περὶ πάσῃ τῇ
[33]	τὰ πλείω περιεγίγνοντο. Τῷ γὰρ	δεδιέναι	τό τε αὑτῶν ἐνδεὲς καὶ
[26]	περὶ τοῦ πλείονος ἤδη καλοῦ,	δεδιότες	δὲ οἱ ἐπελθόντες, μὴ τῶν
[47]	καὶ τόδε ἐν τῷ παρόντι	δεδιὼς	ἀπραγμοσύνῃ ἀνδραγαθίζεται. Ὡς τυραννίδα γὰρ
[54]	πράγματα καὶ προεἱμένα ὁρῶ, ὥστε	δέδοικα	μὴ βλάσφημον μὲν εἰπεῖν, ἀληθὲς
[1]	καὶ λέγειν εὖ καλοὶ καὶ	δεδοκιμασμένοι	κανόνες ὦσιν, ἐφ´ ὧν ποιήσονται
[25]	ὅτε πρῶτον ἀπέβαινον τῆι γνώμηι	δεδουλωμένοι	ὡς ἐπὶ Λακεδαιμονίους, καταφρονήσαντες καὶ
[25]	ὅτε πρῶτον ἀπέβαινον τῇ γνώμῃ	δεδουλωμένοι	ὡς ἐπὶ Λακεδαιμονίους. ~(Ὑπεξαιρουμένης δὲ
[54]	ἑκόντα προθύμως ὅ τι ἂν	δέῃ	ποιήσοντα. Ὁρᾶτε γάρ, ὦ ἄνδρες
[49]	γλώσσης ἀκούοντες τῶν ἑρμηνευσόντων ἂν	δεηθεῖεν.	Ταῦτα ἔστιν ἃ περὶ τοῦ
[25]	αἰτίας, δι´ ἃς τοιαῦτά ἐστι·	δεηθεὶς	σοῦ πάλιν καὶ τῶν ἄλλων
[30]	δὲ προἰδόμενος, ὅπως μηδὲν αὑτῷ	δεήσει	μήτ´ ἐπιβουλῆς μήτε φυλακῆς, τάς
[30]	προβουλεύσας δὲ ὅπως μηδὲν αὑτῷ	δεήσει,	τῆς ἑταιρίας διαλυτὴς καὶ τοὺς
[54]	δὲ τριακοσίας οὐχ ἥξει καὶ	δεήσεται,	μετὰ τούτων ἀσφαλέστατ´ ἂν ἡγούμενος
[45]	τε καὶ κατηγόρους, μυρίων αὐτῷ	δεῖ	δακρύων τε καὶ οἴκτων εἰς
[50]	πραγματείας ἐκφέρουσιν, αἷς μεγαλοπρεπείας τε	δεῖ	καὶ σεμνολογίας καὶ καταπλήξεως, παντὸς
[22]	εἴρηται πολλοῖς πρότερον. Ὥστε οὐδὲν	δεῖ	περὶ αὐτῶν ἐμὲ νυνὶ λέγειν
[9]	ὑπὸ Ἀμπρακιωτῶν καταλείπει. Καὶ τί	δεῖ	πλείω λέγειν; ὅλη γὰρ ἡ
[46]	περιπέφρασται· βούλεται γὰρ λέγειν, ὅτι	δεῖ	τῇ γνώμῃ πιστεύειν μᾶλλον, ἣν
[24]	εὐπρεπεῖς. Τὸ γὰρ ἐν ᾧ	δεῖ	τρόπῳ τὰ ξένα καὶ πεποιημένα
[28]	μήτε ὠφέλιμα· ὧν ὀλίγα παρέξομαι	δείγματα	παρατιθεὶς εὐθὺς ἑκάστοις τὰς αἰτίας,
[19]	τὰς ῥητορικὰς συνταξάμενοι τέχνας παραγγέλλουσι	δείγματα	τῶν λόγων τὰ προοίμια ποιεῖν
[37]	ἐσχηματισμένον πτῶσιν, εἴ τε ἄρθρον	δεικτικὸν	βούλεταί τις αὐτὸ καλεῖν εἴ
[29]	φιλέταιρος ἐνομίσθη, μέλλησις δὲ προμηθὴς	δειλία	εὐπρεπής παρομοιώσεις γὰρ ἀμφότερα ταῦτα
[29]	ἀνδρίαν ἐκάλουν, τὴν δὲ μέλλησιν	δειλίαν.	Ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ καὶ
[46]	καὶ ὑπὸ ἀμαθίας εὐτυχοῦς καὶ	δειλῷ	τινι ἐγγίγνεται· καταφρόνησις δέ, ὃς
[11]	τοῖς πρὸ αὐτοῦ, ὥστε μὴ	δεῖν	ἀπὸ τούτων ἀρχὴν ποιεῖσθαι. αὐτὸς
[54]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λόγων γιγνομένων ὀλίγου	δεῖν	καθ´ ἑκάστην ἐκκλησίαν, περὶ ὧν
[33]	προαισθέσθαι, καὶ ἔργῳ οὐδὲν σφᾶς	δεῖν	λαμβάνειν, ἃ γνώμῃ ἔξεστιν, ἄφρακτοι
[44]	ἀγαθοῦ τῇ πόλει γενήσεται τὰ	δεινά,	βέβαιον εἶχέν τι· ἀφανὲς γὰρ
[15]	ποτὲ μὲν οὕτως ὠμὰ καὶ	δεινὰ	καὶ οἴκτων ἄξια φαίνεσθαι ποιεῖ
[41]	καὶ πάντα ἑτοίμους εἶναι τὰ	δεινὰ	ὑποφέρειν, ἵνα μηδὲν ἄσχημον ἀναγκασθῶσι
[30]	τ´ ἐπιβουλεύοντες ἑτέροις εἰ κατορθώσειαν,	δεινοί·	καὶ οἱ τὰς ἐπιβουλὰς προὑπονοοῦντες
[39]	ἄλλων, ὥσπερ καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὗτοι	δεινοὶ	τοῖς νικηθεῖσι. Τοῦτο δὲ ὅμοιόν
[48]	πολέμιον εἶναι τῷ Ἀθηναίῳ καὶ	δεινὸν	ἡγεῖται ὑπέρ γε τῆς ἐμῆς
[24]	καὶ τὸ ἐμβριθὲς καὶ τὸ	δεινὸν	καὶ (τὸ) φοβερόν, ὑπὲρ ἅπαντα
[23]	οὔτ´ ἐν τῷ παθαίνειν καὶ	δεινοποιεῖν	τὰ πράγματα τὴν ἀλκὴν ἔχει.
[33]	ἀλλήλων περιγενέσθαι ἐτόλμησάν τε τὰ	δεινότατα,	ἐπεξῄεσάν τε τὰς τιμωρίας ἔτι
[25]	φράσις οὕτω σχηματισθεῖσα γέγονε καὶ	δεινοτέρα,	σαφεστέρα δὲ καὶ ἡδίων ἐκείνως
[30]	ἐπιβουλὰς προὑπονοοῦντες εἰ φυλάξαιντο, ἔτι	δεινότεροι·	ὁ δὲ προἰδόμενος, ὅπως μηδὲν
[30]	τε ξυνετός, καὶ ὑπονοήσας ἔτι	δεινότερος·	προβουλεύσας δὲ ὅπως μηδὲν αὑτῷ
[55]	ἥ τε βραχύτης καὶ ἡ	δεινότης	καὶ ἡ ἰσχὺς καὶ ὁ
[23]	ἐξ ὧν ἡ καλουμένη γίνεται	δεινότης·	πλὴν ἑνὸς Ἡροδότου. Οὗτος δὲ
[48]	καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν καὶ τὴν	δεινότητα,	καὶ πάθους ἐστὶν ἐναγωνίου μεστά·
[27]	καὶ τὴν καλλιλογίαν καὶ τὴν	δεινότητα	καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς ἐν
[53]	καὶ τὴν ἐξεγείρουσαν τὰ πάθη	δεινότητα·	τὸ δὲ κατάγλωσσον τῆς λέξεως
[16]	τὴν ἐλαχίστην ἔμφασιν ἔχοντα τῆς	δεινότητος	ἐκείνης, μάλιστα δ´ ἐν ταῖς
[54]	στεφάνου γραφέντι λόγῳ τῆς Φιλίππου	δεινότητος,	ᾗ κατεστρατηγήκει τὰς πόλεις, μνησθεὶς
[2]	τῆς περὶ τοὺς πολιτικοὺς λόγους	δεινότητος	ὅρον· ὧν οὔτε προαιρέσεις ἰσχυρὰς
[25]	ἦσαν, καὶ ἐκ τοῦ μηκέτι	δεινοὺς	αὐτοὺς ὁμοίως σφίσι φαίνεσθαι καταφρονήσαντες,
[25]	φαινόμενοι καὶ ξυνειθισμένοι μᾶλλον μηκέτι	δεινοὺς	αὐτοὺς ὁμοίως σφίσι φαίνεσθαι, ὅτι
[15]	μικρά, ὥστε μηδ´ εἰς αἴσθησιν	δεινῶν	τι πεσεῖν γνώρισμα τοῖς ἀναγινώσκουσι
[44]	ἐπιτίθησι διάνοιαν ἀληθῆ μὲν καὶ	δεινῶς	ἀπηγγελμένην, οὐ μέντοι γε τῷ
[48]	ἐπικουρίας, οὐ ξυστραφέντες βουλόμεθα προθυμότερον	δεῖξαι	αὐτοῖς, ὅτι οὐκ Ἴωνες ταῦτά
[54]	οὐδὲ ἀσαφῆ γέγονεν ὥστε ἐξηγήσεως	δεῖσθαι.	Ἀρξάμενός τε ὑπὲρ τῆς παρασκευῆς
[54]	μὲν τοῦ καλεῖν ἤδη τὸ	δεῖσθαι	κἂν μὴ τύχητε ἐφαμαρτεῖν, ἐκ
[12]	αἰσθέσθαι. Τὴν οὖν μετὰ τὰ	δέκα	ἔτη διαφοράν τε καὶ ξύγχυσιν
[18]	τοὺς περιπόλους τῆς Ἀττικῆς, ἱππεῖς	δέκα	ἢ πεντεκαίδεκα ὄντας, οἱ ἐν
[36]	καὶ γῆς ὅρους ἀποδείξατε, καὶ	δένδρα	τὰ ὑμέτερα καὶ εἴ τι
[28]	ἱερῷ ἀλλήλους, καὶ ἐκ τῶν	δένδρων	τινὲς ἀπήγχοντο, οἳ δ´ ὡς
[39]	ξυμμάχους δὲ μηδετέρων οὐκ ἂν	δέξαισθε;	Ἀποκρινόμενον ποιεῖ τὸν Ἀθηναῖον Οὐ
[15]	οὐδὲν ἔδει, μήτε πεισθέντων μήτε	δεξαμένων	τὰς σπονδὰς Λακεδαιμονίων, τί δή
[10]	ἦσαν. Ἐπίδαμνός ἐστι πόλις εἰς	δεξιὰ	ἐσπλέοντι τὸν Ἰόνιον κόλπον. Προσοικοῦσιν
[32]	οἱ πολλοὶ κακοῦργοι φησίν ὄντες	δεξιοὶ	κέκληνται ἢ ἀμαθεῖς ἀγαθοί, καὶ
[12]	πολλῶν, ὅτι τρὶς ἐννέα ἔτη	δέοι	γενέσθαι αὐτόν. Ἐπεβίων δὲ διὰ
[36]	ἀνασχέσθαι καὶ γῆν τεμνομένην, εἰ	δέοι,	ὁρῶντας καὶ ἄλλο πάσχοντας, ὅ
[54]	θεούς, εἴ γ´ ἐπ´ ἀληθείας	δέοι	σκοπεῖσθαι ἢ τὸ καταψεύδεσθαι καὶ
[26]	πραγματικῆς ἐνδεῶς ἔσχηκεν· ἃς οὐδὲν	δέομαι	πάλιν ἐξαριθμεῖσθαι. Ἐν δὲ τῇ
[49]	μέμψεως ἄξια, περὶ ὧν οὐδὲν	δέομαι	τὰ πλείω λέγειν· ἱκανῶς δ´
[15]	καὶ περὶ τῆς Μηλίων, οὐδὲν	δέομαι	τὰς λέξεις ἐκείνας φέρειν, ἐν
[8]	δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ	δέομαι	τοῖς διεληλυθόσιν αὐτοῦ τὰς ἱστορίας.
[48]	ἐπὶ τελευτῇ κείμενα τοῦ λόγου·	δεόμεθα	οὖν καὶ μαρτυρόμεθα, εἰ μὴ
[25]	περιειληφυῖα τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ καὶ	δεόμενα	λόγου, σκοπὸν ἔχουσα τὴν ὠφέλειαν
[1]	Θουκυδίδου γραφὴν ἅπαντα περιειληφυῖαν τὰ	δεόμενα	λόγων, ἀναβαλόμενος τὴν περὶ Δημοσθένους
[13]	δεομένοις ἢ ῥᾳθυμότερον ἐπιτρέχων τὰ	δεόμενα	πλείονος ἐξεργασίας, πολλοῖς τεκμηρίοις βεβαιῶσαι
[55]	καὶ δυσκαταμαθήτους καὶ γραμματικῶν ἐξηγήσεων	δεομένας	καὶ πολὺ τὸ βεβασανισμένον καὶ
[34]	τὸ φυσικὸν καὶ διδαχῆς ἐλάττονος	δεομένη	θαυμαστή τίς ἐστι παρὰ τῷ
[14]	πρεσβείαν εἰς Σπάρτην εἰρήνης τυχεῖν	δεόμενοι,	οὔτε τοὺς ἀποσταλέντας ἄνδρας εἴρηκεν
[13]	δέοντος λόγους ἀποδιδοὺς τοῖς ἐλαττόνων	δεομένοις	ἢ ῥᾳθυμότερον ἐπιτρέχων τὰ δεόμενα
[4]	ἔτι λείπεταί μοι μέρος ἀπολογίας	δεόμενον,	ἐπίφθονον μέν τι κατηγόρημα καὶ
[54]	παρασκευάσασθαι τὰ ὑμέτερα αὐτῶν ἐπισχεῖν	δεομένους	σῴζειν καὶ εὖ εἰδέναι πάντας
[45]	ἥσσων εἶναι γνῶναί τε τὰ	δέοντα	καὶ ἑρμηνεῦσαι ταῦτα, φιλόπολίς τε
[20]	περὶ τῶν ἀεὶ παρόντων τὰ	δέοντα	μάλιστα εἰπεῖν, ἐχομένῳ ὅ τι
[54]	ποιήσων, τὸν δὲ πλησίον τὰ	δέοντα	πράξοντα, οὐδὲν πώποτε ὑμῖν ἐγένετο.
[34]	φαίνεσθαι τὴν ἑτέραν ἐνδεεστέρα τοῦ	δέοντος	ἐπὶ πολλῶν. Ὅσοι μὲν οὖν
[13]	μάχας ἢ μηκυνόμενα πέρα τοῦ	δέοντος	ἢ συναγόμενα εἰς ἔλαττον τοῦ
[33]	τούτοις, ἵνα μὴ περαιτέρω τοῦ	δέοντος	ἡ γραφή μοι προβῇ. ~(Ἐπεὶ
[13]	ἐπιμελής ἐστιν, ἢ πλείονας τοῦ	δέοντος	λόγους ἀποδιδοὺς τοῖς ἐλαττόνων δεομένοις
[55]	Ἀλλ´ ἵνα μὴ μακρότερος τοῦ	δέοντος	ὁ λόγος γένοιτό μοι, τούτοις
[49]	καὶ φυγῆς καὶ ἀτιμίας καὶ	δεσμῶν	καὶ χρημάτων ἀφαιρέσεως οἱ λόγοι
[48]	οὐδὲ Ἑλλησπόντιοι καὶ νησιῶται, οἳ	δεσπότην	ἢ Μῆδον ἢ ἕνα γέ
[48]	ἐκείνῳ καταδουλώσεως, οἳ δ´ ἐπὶ	δεσπότου	μεταβολῇ οὐκ ἀξυνετωτέρου, κακοξυνετωτέρου δέ.
[18]	περιβόητος ἐπιτάφιος, ὃν ἐν τῇ	δευτέρᾳ	βύβλῳ διελήλυθε, κατὰ τίνα δή
[43]	λαμβάνειν. ~(Τὴν δ´ ἐν τῇ	δευτέρᾳ	βύβλῳ Περικλέους ἀπολογίαν, ἣν ὑπὲρ
[36]	ἀνεγκλήτων. ~(Ἐν μὲν οὖν τῇ	δευτέρᾳ	βύβλῳ τὴν ἐπὶ Πλαταιὰς Λακεδαιμονίων
[8]	Περικλέους πολιτευμάτων ἁψάμενος ἐν τῇ	δευτέρᾳ	βύβλῳ τῆς διαβεβοημένης περὶ αὐτοῦ
[34]	ἐνθυμημάτων τε καὶ νοημάτων εὕρεσις,	δευτέραν	δὲ ἡ τῶν εὑρεθέντων χρῆσις·
[14]	ταῦτα εἴρηκε· Μετὰ δὲ τὴν	δευτέραν	εἰσβολὴν τῶν Πελοποννησίων οἱ Ἀθηναῖοι,
[13]	ἀμφοτέρας περὶ τὴν τελευτὴν τῆς	δευτέρας	βύβλου γράφειν ἀρξάμενος, ἐν αἷς
[18]	ῥηθέντα συνθεῖναι, ἐπειδὴ κατὰ τὸ	δεύτερον	ἔτος ἐτελεύτησεν ἁνὴρ τοῦδε τοῦ
[14]	τε γῆ αὐτῶν ἐτέτμητο τὸ	δεύτερον	καὶ ἡ νόσος ἐπέκειτο ἅμα
[12]	καταλύσεως αὐτοῦ βιώσας, μέχρι τοῦ	δευτέρου	καὶ εἰκοστοῦ κατεβίβασεν ἔτους τὴν
[36]	ἔνορκοι ὄντες κατὰ τὸ ἀμφοτέρους	δέχεσθαι	αὖθις σφῶν τὴν πόλιν πειράσωσι
[36]	καὶ ἔστε μηδὲ μεθ´ ἑτέρων,	δέχεσθε	δ´ ἀμφοτέρους φίλους, ἐπὶ πολέμῳ
[16]	ἐξεργασίας τετυχηκότα καὶ μήτε πρόσθεσιν	δεχόμενα	μήτ´ ἀφαίρεσιν, ἢ ῥᾳθύμως ἐπιτετροχασμένα
[26]	ἔτι χείρω πράξωσι. Πάντων γὰρ	δὴ	ἀνακειμένων τοῖς Ἀθηναίοις ἐς τὰς
[26]	ὀλίγῳ πολλῶν νεῶν (πλεῖσται γὰρ	δὴ	αὗται ἐν ὀλίγῳ ἐναυμάχησαν· βραχὺ
[15]	παρέλιπε ῥᾳθύμως ἐκεῖνα; Οὐ γὰρ	δή	γε ἀσθενείᾳ δυνάμεως ἐξείργετο περὶ
[41]	κοινὸν βίον ἐξημερώσαντες. Ἐγὼ μὲν	δὴ	διὰ ταύτας τὰς αἰτίας οὐκ
[18]	λέγειν ἦν ἱκανώτατος. Οὐ γὰρ	δὴ	εἰκὸς ἦν Ἀθηναίους ἐπὶ μὲν
[41]	γνώσεσθε. Οἷς ἐπιτίθησιν Οὐ γὰρ	δὴ	ἐπί γε τὴν ἐν τοῖς
[9]	διηνεκὲς τῆς ἀπαγγελίας ἀπολώλεκε. Πλανώμεθα	δή,	καθάπερ εἰκός, καὶ δυσκόλως τοῖς
[19]	τῶν μελλόντων δηλοῦσθαι προλαμβάνοντας. Ὃ	δὴ	καὶ πεποίηκεν ὁ ἀνὴρ ἐπὶ
[48]	νίκην παρασχόντα λήψονται. Ταῦτα μὲν	δὴ	καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις καλὰ
[15]	καὶ ἐξειπεῖν λόγους. Εἰ δὲ	δὴ	κατὰ λογισμόν τινα τὴν ἑτέραν
[6]	ἄριστα γινωσκόντων πυνθανόμενος. Πρῶτον μὲν	δὴ	κατὰ τοῦτο διήλλαξε τῶν πρὸ
[20]	καὶ διανοούμενον. Κίνησις γὰρ αὕτη	δὴ	μεγίστη τοῖς Ἕλλησιν ἐγένετο καὶ
[45]	ἐκκλησίας ἀγῶσιν, ἐν οἷς γε	δὴ	μὴ περὶ τιμῶν αὐτοῖς ἐστιν
[37]	πλῆθος οἱ λόγοι γίγνονται, ὅπως	δὴ	μὴ συνεχεῖ ῥήσει οἱ λαοὶ
[19]	τοῦ γυμνάζεσθαι ἠλείψαντο Ὁ δὲ	δὴ	ναυπηγὸς ὁ Κορίνθιος Ἀμεινοκλῆς ὁ
[26]	κατεδίωκον ἐς τὴν γῆν. Τότε	δὴ	ὁ μὲν ναυτικὸς στρατὸς ἄλλος
[26]	νεῶν αὐτοῖς ἔπασχον, πρίν γε	δὴ	οἱ Συρακόσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι,
[37]	εἰς πόλεμον τὸν στρατόν. ~(Ἐξετάσωμεν	δὴ	παρὰ τοῦτον τὸν διάλογον τὸν
[32]	περιγενόμενος συνέσεως ἀγώνισμα προσελάμβανε τὸ	δὴ	παρατυχόν ἀντὶ τοῦ παραχρῆμα κεῖται,
[21]	τοῖς Ἕλλησι κατέστη. ~(Τὰ μὲν	δὴ	περὶ τὸ πραγματικὸν μέρος ἁμαρτήματά
[18]	παρέλαβεν ὡς ἀναγκαίους. ~(Ὁ δὲ	δὴ	περιβόητος ἐπιτάφιος, ὃν ἐν τῇ
[18]	δευτέρᾳ βύβλῳ διελήλυθε, κατὰ τίνα	δή	ποτε λογισμὸν ἐν τούτῳ κεῖται
[32]	σημαινόμενον. Χαλεπὸν γὰρ μαθεῖν, τίνας	δή	ποτε νοεῖ τοὺς ἀμαθεῖς τε
[15]	δεξαμένων τὰς σπονδὰς Λακεδαιμονίων, τί	δή	ποτε οὐ τὴν αὐτὴν προαίρεσιν
[18]	καὶ κρείττους ἦσαν ἐκείνων. Τί	δή	ποτε οὖν ἐπὶ μὲν τοῖς
[32]	τίθησι τοὺς ἀμαθεῖς, κατὰ τί	δή	ποτε τούτους ἀγαθοὺς καλεῖ; Καὶ
[36]	προκαλοῦνται. Ὡς δ´ ἀπεκρίναντο, ἐντεῦθεν	δὴ	πρῶτον μὲν ἐς ἐπιμαρτυρίαν καὶ
[41]	χρόνον ἐν Θρᾴκῃ διέτριψε. Λείπεται	δὴ	σκοπεῖν, εἰ τοῖς τε πράγμασι
[37]	τοῦ χαρακτῆρος τούτου θαυμασταί. Ὑποτίθεται	δή,	στρατιὰν ἀποστειλάντων Ἀθηναίων ἐπὶ Μηλίους
[42]	σχήματα τῶν πραγμάτων ἴδια. Ταῦτα	δὴ	τὰ Θουκυδίδου ζηλωτὰ ἔργα, καὶ
[2]	ὧν οὔτε προαιρέσεις ἰσχυρὰς Ταύτας	δὴ	τὰς ἐπιτιμήσεις ἀπολύσασθαι βουλόμενος ἐχούσας
[55]	πολιτικοὺς λόγους ὑποτίθεσθαι τοῖς γε	δὴ	τὰς κρίσεις ἀδιαστρόφους ἔτι φυλάσσουσι,
[47]	ἀπόρῳ ἡ ἰσχύς. Ἐναντία γὰρ	δὴ	ταῦτα ἀλλήλοις, εἴ γε δὴ
[27]	πόλιν τρόπαιον ἔστησαν. ~(Μοὶ μὲν	δὴ	ταῦτα καὶ τὰ παραπλήσια τούτοις
[48]	τοῦ συγγραφέως· Ἀλλ´ οὐ γὰρ	δὴ	τὴν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν
[3]	ἐλάχιστα δὲ ἀστοχοῦσα. Ἐπὶ ταύτην	δὴ	τὴν ὑπόθεσιν ἀναφέρων ἕκαστος τὰ
[23]	τὴν τῶν σχηματισμῶν ποικιλίαν μακρῷ	δή	τινι τοὺς ἄλλους ὑπερεβάλετο, καὶ
[34]	πάσχοντες τοῖς κεκρατημένοις ὑφ´ οἵας	δή	τινος ὄψεως ἔρωτι μὴ πολὺ
[54]	ἀνεγνωκόσι τὸν ἄνδρα ἀρκοῦντα. Ἔστι	δή	τις αὐτῷ δημηγορία τὴν μὲν
[24]	ταῦτα τὸ παθητικόν. Τοιοῦτος μὲν	δή	τίς ἐστιν ὁ Θουκυδίδης κατὰ
[3]	τῶν ἄλλων φιλολόγων ἕκαστος. ~(Ἔστι	δὴ	τὸ βούλημά μου τῆς πραγματείας
[47]	δὴ ταῦτα ἀλλήλοις, εἴ γε	δὴ	τὸ μὲν λυποῦν τὴν αἴσθησιν
[12]	τὴν διήγησιν ὑπ´ αὐτοῦ, λέγω	δὴ	τὸ μὴ τὴν κατὰ φύσιν
[35]	μέσον οὔτε νῦν ἀποτρέψομαι. Διδοὺς	δὴ	τὸ πρῶτον, ὥσπερ καὶ κατ´
[22]	ὅτι τούτοις ἀμφοτέροις συμβέβηκε (λέγω	δὴ	τοῖς τε ἁπλοῖς καὶ ἀτόμοις
[51]	ἀναφέροντας τὴν Θουκυδίδου διάλεκτον ὡς	δὴ	τοῖς τότε ἀνθρώποις οὖσαν συνήθη,
[23]	καὶ σεμνολογίαν καὶ μεγαλοπρέπειαν· οὐδὲ	δὴ	τόνον οὐδὲ βάρος οὐδὲ πάθος
[3]	βίου τέλος γίνεται φανερόν. Ὅπου	δὴ	τοὺς περὶ δογμάτων διαφερομένους οὐδεὶς
[12]	ἀπὸ χρησμῶν τι ἰσχυρισαμένοις μόνον	δὴ	τοῦτο ὀχυρῶς ξυμβάν. Ἀεὶ γὰρ
[51]	Ἀντισθένη καὶ Ξενοφῶντα Σωκρατικοί. Ἐκ	δὴ	τούτων ἁπάντων δῆλός ἐστιν ἁνὴρ
[24]	τὴν ἀλκὴν ἔχει. ~(Τούτῳ τε	δὴ	τῷ ἀνδρὶ Θουκυδίδης ἐπιβαλὼν καὶ
[26]	τε ἐν τῷ παραυτίκα οὐδεμιᾶς	δὴ	τῶν ξυμπασῶν ἐλάσσων ἔκπληξις. Παραπλήσιά
[5]	Εὐγέων τε ὁ Σάμιος καὶ	Δηίοχος	ὁ Προκοννήσιος καὶ Εὔδημος ὁ
[19]	καὶ ἀναθεὶς τῷ Ἀπόλλωνι τῷ	Δηλίῳ,	καὶ οἱ Φωκαεῖς οἱ Μασσαλίαν
[28]	τῆς διαλέκτου τρόπῳ τὰ πραχθέντα	δηλοῖ,	σαφῶς τε καὶ συντόμως καὶ
[37]	μὲν ἐκ τοῦ ἰδίου προσώπου	δηλοῖ	τὰ λεχθέντα ὑφ´ ἑκατέρων, ἐπὶ
[9]	ἅπτεται πάλιν, καὶ μετὰ τοῦτο	Δῆλον	καθαίρει καὶ τὸ Ἀμφιλοχικὸν Ἄργος
[9]	κανὼν οὗτος οὐδ´ οἰκεῖος ἱστορίᾳ,	δῆλον.	Οὐδεὶς γὰρ τῶν μεταγενεστέρων συγγραφέων
[51]	Σωκρατικοί. Ἐκ δὴ τούτων ἁπάντων	δῆλός	ἐστιν ἁνὴρ πρῶτος ἐπιτετηδευκὼς ταύτην
[9]	καθάπερ εἰκός, καὶ δυσκόλως τοῖς	δηλουμένοις	παρακολουθοῦμεν, ταραττομένης ἐν τῷ διασπᾶσθαι
[39]	μῖσος δυνάμεως παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις	δηλούμενον	ἐνθύμημα πονηρὸν καὶ σκολιῶς ἀπηγγελμένον·
[29]	τῇ δικαιώσει. Ὃ γὰρ βούλεται	δηλοῦν	ἐν τῇ δυσεξελίκτῳ πλοκῇ, τοιοῦτόν
[31]	τῷ αὐτίκα ἕπεται, βούλεται γὰρ	δηλοῦν	ἐν τῷ παραυτίκα ἴσχυον τὸ
[30]	τυχών ἐμφαίνει μᾶλλον, ὃ βούλεται	δηλοῦν,	οὔτε ὁ αὐτὸς τυχών τε
[30]	ἄδηλον μέν ἐστι, τίνα βούλεται	δηλοῦν	τὸν χαλεπαίνοντα καὶ περὶ τίνος,
[53]	δὲ πολυπλόκους νοήσεις καὶ πολλὰ	δηλούσας	ἐν ὀλίγοις καὶ διὰ μακροῦ
[19]	αὐτὰ τὰ κεφάλαια τῶν μελλόντων	δηλοῦσθαι	προλαμβάνοντας. Ὃ δὴ καὶ πεποίηκεν
[22]	ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων, ὑφ´ ὧν	δηλοῦται	τὰ πράγματα, καὶ εἰς τὴν
[3]	τούς γε προελομένους χαρακτήρων ἰδιότητα	δηλῶσαι	μέμψαιτ´ ἄν τις, εἰ μὴ
[21]	καὶ τίνας περιείληφεν ἀρετάς· ἔπειτα	δηλῶσαι,	πῶς ἔχουσαν αὐτὴν ὁ Θουκυδίδης
[20]	ἀπ´ αὐτῶν τῶν ἔργων σκοποῦσι	δηλώσει	ὅμως μείζων γεγενημένος αὐτῶν. Καὶ
[46]	Ἡρακλειτείων σκοτεινῶν ἀσαφεστέραν ἔχει τὴν	δήλωσιν,	ἥ τε τῆς ἐλπίδος ἐν
[1]	γὰρ ἦν ἀκριβῆ καὶ διεξοδικὴν	δήλωσιν	ὑπὲρ ἑκάστου τῶν ἀνδρῶν ποιεῖσθαι,
[25]	προῄρημαι σκοπεῖν, ὅτι χαρακτῆρός ἐστι	δήλωσις	ἅπαντα περιειληφυῖα τὰ συμβεβηκότα αὐτῷ
[47]	παροῦσαν, τῆς δ´ ὠφελείας ἡ	δήλωσις	ἔτι ἀπῆν. Ἀλλ´ ὥσπερ ταῦτα
[15]	τὰ κεφάλαια τῶν γινομένων περιειληφυῖα	δήλωσις	ἤρκει, λόγων δὲ καὶ παρακλήσεων,
[45]	μετ´ εὐνοίας ἀκουσθῆναι. Ὁ δὲ	δημαγωγὸς	οὐκ ἀρκεῖται τούτοις ἀλλ´ ἐπεξεργάζεταί
[17]	τῇ προτέρᾳ ῥηθέντας ὑπὸ τῶν	δημαγωγῶν	λόγους παρέλιπεν ὡς οὐκ ἀναγκαίους,
[18]	συγγραφεὺς καὶ τὸν ἐπιφανέστατον τῶν	δημαγωγῶν	Περικλέα τὴν ὑψηλὴν τραγῳδίαν ἐκείνην
[49]	δὲ καὶ ἄλλα ἐν τῇ	δημηγορίᾳ	ταύτῃ μέμψεως ἄξια, περὶ ὧν
[54]	ἀρκοῦντα. Ἔστι δή τις αὐτῷ	δημηγορία	τὴν μὲν ὑπόθεσιν ἔχουσα περὶ
[42]	εἴ τινές εἰσιν ἄλλαι τοιαῦται	δημηγορίαι	καθαραὶ καὶ σαφεῖς καὶ εἰς
[43]	παρασχέσθαι πίστεις δυνάμενος δυσὶν ἀρκεσθήσομαι	δημηγορίαις,	ἵνα μὴ μακρὸς ὁ λόγος
[16]	ἐκείνης, μάλιστα δ´ ἐν ταῖς	δημηγορίαις	καὶ ἐν τοῖς διαλόγοις καὶ
[23]	οὐχ ἁρμοττουσῶν ἱστορίαις. Οὔτε γὰρ	δημηγορίαις	πολλαῖς ὁ ἀνὴρ οὐδ´ ἐναγωνίοις
[43]	τὰς περὶ τῆς Μυτιληναίων πόλεως	δημηγορίας,	ἃς διέθεντο Κλέων καὶ Διόδοτος,
[48]	δυσπαρακολουθήτους. ~(Ἐκ δὲ τῆς Ἑρμοκράτους	δημηγορίας	ἐπαινεῖν μὲν ἔχω ταῦτα τὰ
[53]	τε καὶ προσέθηκε τοῖς τε	δημηγορικοῖς	καὶ τοῖς δικανικοῖς λόγοις, ἧττον
[55]	τὰς χρείας εὔθετον, τὸ δὲ	δημηγορικὸν	οὐχ ἅπαν εἰς μίμησιν ἐπιτήδειον
[42]	τὰς ἀρετάς, ὁπόσαι γίγνονται περὶ	δημηγορικοὺς	λόγους· καὶ τοὺς ὑπὸ Νικίου
[55]	τοῦ Δημοσθένους λόγων τῶν τε	δημηγορικῶν	καὶ τῶν δικανικῶν, ἃ παρὰ
[42]	τῶν διαλόγων ἅλις. ~(Τῶν δὲ	δημηγορικῶν	λόγων τεθαύμακα μὲν τὸν ἐν
[16]	πολλὰς καὶ μεγάλας συνταχθεῖσα πράξεις	δημηγορικῶν	σπανίζει λόγων. ~(Ἤδη δὲ ἔγωγε
[34]	~(Ἐπεὶ δὲ καὶ περὶ τῶν	δημηγοριῶν	αὐτοῦ τὰ δοκοῦντά μοι φανερὰ
[16]	Ἀθήναις, ὅσα διὰ διαλόγων καὶ	δημηγοριῶν	ἐπράχθη. Εἴ γέ τοι τὴν
[54]	τῇ μεγίστῃ τῶν κατὰ Φιλίππου	δημηγοριῶν	καὶ τὴν ἀρχὴν εὐθὺς οὕτως
[35]	τεχνικόν, πλὴν ἐπ´ ὀλίγων πάνυ	δημηγοριῶν.	Ὁρῶ δὲ καὶ τὰ περὶ
[44]	τὰς τῶν ὄχλων ὀργὰς τοὺς	δημηγοροῦντας	ἀλλὰ πραΰνειν. Τούτοις ἐπιτίθησι διάνοιαν
[4]	Μύρωνος ἔργα οἱ μὴ τηλικοῦτοι	δημιουργοί.	Ἐῶ γὰρ λέγειν, ὅτι πολλῶν
[5]	καὶ Εὔδημος ὁ Πάριος καὶ	Δημοκλῆς	ὁ Φυγελεὺς καὶ Ἑκαταῖος ὁ
[28]	μὲν αἰτίαν ἐπιφέροντες τοῖς τὸν	δῆμον	καταλύουσιν· ἀπέθανον δέ τινες καὶ
[17]	τούς τε αἰχμαλώτους ἀποκτεῖναι ὁ	δῆμος	ἐψηφίσατο καὶ τοὺς ἄλλους Μυτιληναίους
[55]	τὰς κρίσεις ἀδιαστρόφους ἔτι φυλάσσουσι,	Δημοσθένει	συμβούλῳ χρησαμένους, ὃν ἁπάντων ῥητόρων
[26]	ἐσχημάτικε τὰ πραχθέντα· Ὁ δὲ	Δημοσθένης	καὶ Μένανδρος καὶ Εὐθύδημος (οὗτοι
[53]	εἰς τοὺς λόγους. ~(Ῥητόρων δὲ	Δημοσθένης	μόνος, ὥσπερ τῶν ἄλλων ὅσοι
[18]	ἐν Σικελίᾳ μετὰ Νικίου καὶ	Δημοσθένους	ἀποθανόντες Ἀθηναίων καὶ τῶν συμμάχων
[55]	δυναίμην ἂν ἐκ τῶν τοῦ	Δημοσθένους	λόγων τῶν τε δημηγορικῶν καὶ
[18]	τῇ τετάρτῃ βύβλῳ οἱ μετὰ	Δημοσθένους	περὶ Πύλον ἀγωνισάμενοι πρὸς Λακεδαιμονίων
[1]	δεόμενα λόγων, ἀναβαλόμενος τὴν περὶ	Δημοσθένους	πραγματείαν, ἣν εἶχον ἐν χερσίν,
[8]	ἄξιον εἴρηκεν ἐγκώμιον· περί τε	Δημοσθένους	τοῦ στρατηγοῦ καὶ Νικίου τοῦ
[9]	τὰ περὶ Λευκάδα πραχθέντα ὑπὸ	Δημοσθένους	τοῦ στρατηγοῦ καὶ τὸν πρὸς
[18]	ἐπὶ μὲν τοῖς πεντεκαίδεκα ἱππεῦσιν	δημοσίᾳ	πενθεῖν, τοὺς δ´ ἐν Σικελίᾳ
[18]	τοῦτο αὐτὸ εἰπεῖν, ὅτι πένθος	δημοσίᾳ	προὔθετο ἡ πόλις καὶ τοὺς
[18]	τάς τε ταφὰς ἀνοίγει τὰς	δημοσίας	ὁ συγγραφεὺς καὶ τὸν ἐπιφανέστατον
[53]	ἰδιωτικῶν, δαψιλέστερον δὲ ἐπὶ τῶν	δημοσίων	ἀγώνων. ~(Θήσω δ´ ἐξ ἀμφοτέρων
[28]	εἰς τοὺς δυνατωτάτους ἐκ τοῦ	δήμου	γενόμενα διεξιών, ἕως μὲν ἐν
[28]	οὐσῶν ἑκασταχοῦ τοῖς τε τῶν	δήμων	προστάταις τοὺς Ἀθηναίους ἐπάγεσθαι καὶ
[36]	ἐκέλευον καὶ τὴν γῆν μὴ	δῃοῦν.	Ὃ δ´ ἡμέρας τε ἐσπείσατο,
[54]	νῦν οἰόμεθα ἡμεῖς πράττητε, οὐδεὶς	δήπου	τῶν πάντων Ἑλλήνων τηλικοῦτον ἐφ´
[36]	καὶ καθίσας τὸν στρατὸν ἔμελλε	δῃώσειν	τὴν γῆν. Οἱ δὲ Πλαταιεῖς
[36]	βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων Ἀρχιδάμου μέλλοντος	δῃώσειν	τὴν γῆν, πρέσβεις παρὰ τῶν
[4]	κριτὴς ὁ ἰδιώτης, τῶν τε	δι´	αἰσθήσεως ἀλόγου καὶ τοῖς πάθεσι
[35]	τε διὰ φιλονεικίαν εἴ τε	δι´	ἀναισθησίαν, ἁμαρτάνειν αὐτὸν οἰόμενος, θάτερον
[14]	ἀρχῇ τοῦ πολέμου μεγάλων συμφορῶν,	δι´	ἃς ἐπεθύμησαν ἀμφότεραι τῆς εἰρήνης,
[14]	τότε καὶ τὰς αἰτίας ἐπελήλυθε,	δι´	ἃς οὐκ ἐπετελέσθησαν αἱ σπονδαί.
[28]	παρατιθεὶς εὐθὺς ἑκάστοις τὰς αἰτίας,	δι´	ἃς περιέστηκεν εἰς τὰς ἐναντίας
[52]	αἷς μέγιστον ἐφρόνουν ἐκεῖνοι καὶ	δι´	ἃς πλούτους τε μεγάλους ἐκτήσαντο
[25]	κατορθώμασιν ἢ ἁμαρτήμασι τὰς αἰτίας,	δι´	ἃς τοιαῦτά ἐστι· δεηθεὶς σοῦ
[14]	ὡς πείσαντα σφᾶς πολεμεῖν καὶ	δι´	ἐκεῖνον ταῖς ξυμφοραῖς περιπεπτωκότες· πρὸς
[24]	χαρακτηρικώτατά ἐστι τό τε πειρᾶσθαι	δι´	ἐλαχίστων ὀνομάτων πλεῖστα σημαίνειν πράγματα
[54]	σκοπεῖσθαι ἢ τὸ καταψεύδεσθαι καὶ	δι´	ἔχθραν τι λέγειν ἀνελόντας ἐκ
[5]	μὲν πλείων, τοῖς δ´ ἐλάττων,	δι´	ἣν ἔτι μένουσιν αὐτῶν αἱ
[49]	ξένα καὶ βεβιασμένα καὶ ἀνακολούθητα,	δι´	ἣν οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀρετῶν
[31]	τῶν συγγενῶν. Αἰτίαν γὰρ ἀποδούς,	δι´	ἣν τοὺς συγγενεῖς ἀλλοτριωτέρους ἔκρινον
[18]	ὅτι Τὴν πόλιν ἐφύλασσε καὶ	δι´	ἡσυχίας μάλιστα ὅσον ἐδύνατο εἶχεν·
[16]	καὶ ἄλλα τις ἂν εὕροι	δι´	ὅλης τῆς ἱστορίας ἢ τῆς
[26]	ἐκ τῆς γῆς ἠναγκάζοντο ἔχειν·	δι´	ὀλίγου γὰρ οὔσης τῆς θέας
[26]	γῆν οἰκειοτέραν ἤδη τῆς οὐ	δι´	ὀλίγου πόνου ἐκτημένης θαλάσσης ἡγούμενοι
[50]	λεγόμενα ὑπὲρ αὐτοῦ τισιν ἐξετάσαι	δι´	ὀλίγων, ἵνα μηδὲν παρεἱκέναι δοκῶ.
[1]	καὶ κεφαλαιώδει γραφῇ περιλαβών, οὐ	δι´	ὀλιγωρίαν καὶ ῥᾳστώνην οὐδὲ διὰ
[18]	νικήσαντες ἐν ἀμφοτέραις ταῖς μάχαις,	δι´	οὓς ἡ πόλις αὐχήματος ἐπληρώθη,
[18]	δὲ τοῖς πλείοσι καὶ κρείττοσι,	δι´	οὓς ὑπέπεσον Ἀθηναίοις οἱ τὸν
[31]	ἄρα γένοιντο Τὸ δὲ ἴσχυον	δι´	ὑπερβατοῦ κείμενον τῷ αὐτίκα ἕπεται,
[40]	εἰ καὶ διὰ μηδὲν ἄλλο,	διὰ	γοῦν τὴν αἰσχύνην αὐτοῖς βοηθήσειν
[48]	γὰρ τάδε πάσχει τὰ μείζω)	διὰ	δ´ αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι
[16]	δ´ ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὅσα	διὰ	διαλόγων καὶ δημηγοριῶν ἐπράχθη. Εἴ
[34]	κρίσεως μετειληφότες εἴ τε καὶ	διὰ	διδαχῆς ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντες,
[25]	ἀλλήλοις οὔτε κατὰ γῆν οὔτε	διὰ	θαλάσσης, νεμόμενοί τε τὰ αὑτῶν
[2]	βούλομαι προειπεῖν· οὐ σοῦ μὰ	Δία	καὶ τῶν σοὶ παραπλησίων ἕνεκα,
[53]	πολλὰ δηλούσας ἐν ὀλίγοις καὶ	διὰ	μακροῦ κομιζομένας τὴν ἀκολουθίαν καὶ
[52]	πολλὰ σημαίνειν πράγματα βουλομένας καὶ	διὰ	μακροῦ τὰς ἀποδόσεις λαμβανούσας νοήσεις,
[25]	τῷ πρώτῳ προστεθέντος, τῶν δὲ	διὰ	μέσου τὴν μετὰ ταῦτα χώραν
[40]	Λακεδαιμονίοις πεποίθασιν, οὓς εἰ καὶ	διὰ	μηδὲν ἄλλο, διὰ γοῦν τὴν
[40]	θεῖον δόξῃ τἀνθρώπειόν τε σαφῶς	διὰ	παντὸς ἀπὸ φύσεως ἀναγκαίως, οὗ
[12]	δέοι γενέσθαι αὐτόν. Ἐπεβίων δὲ	διὰ	παντὸς αὐτοῦ, αἰσθανόμενός τε τῇ
[24]	πᾶσιν ὄντα τοῖς ἔργοις, οὐ	διὰ	πάσης τῆς ἱστορίας φυλάττει. ~(Προειρημένων
[6]	ἀμφιβίους ἐκ Ταρτάρων ἐξιούσας καὶ	διὰ	πελάγους νηχομένας καὶ μιξόθηρας, καὶ
[33]	δ´ αὐτῶν αἴτιον ἀρχὴ ἡ	διὰ	πλεονεξίαν καὶ φιλοτιμίαν, ἐκ δ´
[24]	αἱ μεταξὺ παρεμπτώσεις πολλαὶ γινόμεναι	διὰ	πολλοῦ τὴν ἀκολουθίαν κομίζονται· τά
[1]	δι´ ὀλιγωρίαν καὶ ῥᾳστώνην οὐδὲ	διὰ	σπάνιν τῶν δυνησομένων βεβαιῶσαι τὰς
[33]	Οὕτω πᾶσα ἰδέα κατέστη κακοτροπίας	διὰ	τὰς στάσεις τῷ Ἑλληνικῷ· καὶ
[41]	βίον ἐξημερώσαντες. Ἐγὼ μὲν δὴ	διὰ	ταύτας τὰς αἰτίας οὐκ ἐπαινῶ
[49]	ἂν καὶ οἱ πατέρες ἀνάσχοιντο	διὰ	τὴν ἀηδίαν, ἀλλ´ ὥσπερ ἀλλοεθνοῦς
[32]	τε ἀσφαλὲς λογιζόμενος καὶ ὅτι	διὰ	τὴν ἀπάτην αὐτοῦ περιεγένετο. Ῥᾷον
[41]	μνησικακῶν ὁ συγγραφεὺς τῇ πόλει	διὰ	τὴν καταδίκην ταῦτα τὰ ὀνείδη
[32]	θαρρῆσαι εἰ ἴδοι ἄφρακτον, ἥδιον	διὰ	τὴν πίστιν ἐτιμωρεῖτο ἢ ἀπὸ
[32]	ἀφυλάκτου καὶ τὸ ἥδιον τιμωρεῖσθαι	διὰ	τὴν πίστιν μᾶλλον ἢ ἀπὸ
[28]	Κέρκυραν ὠμὰ καὶ ἀνόσια ἔργα	διὰ	τὴν στάσιν εἰς τοὺς δυνατωτάτους
[26]	ναυσὶν ἐπιβαίνειν. Συνετύγχανέ τε πολλαχοῦ	διὰ	τὴν στενοχωρίαν τὰ μὲν ἄλλοις
[12]	καὶ οὐχ ἧσσον τοῖς Πελοποννησίοις	διὰ	τὴν φυγὴν καθ´ ἡσυχίαν τι
[6]	ἐξ ἐμπειρίας, ὧν δ´ ἀπελείφθη	διὰ	τὴν φυγήν, παρὰ τῶν ἄριστα
[15]	δ´ ἀκριβῶς ἔδει ταῦτα εἰρῆσθαι,	διὰ	τί παρέλιπε ῥᾳθύμως ἐκεῖνα; Οὐ
[26]	ἀντίπαλόν τι τῆς ναυμαχίας ἀπιδόντες	διὰ	τὸ ἀκρίτως ξυνεχὲς τῆς ἁμίλλης
[26]	τοῦ μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικὼς καὶ	διὰ	τὸ ἀνώμαλον καὶ τὴν ἔποψιν
[31]	συγγενὲς τοῦ ἑταιρικοῦ ἀλλοτριώτερον ἐγένετο	διὰ	τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν.
[31]	ἑταιρικὸν οἰκειότερον ἐγένετο τοῦ συγγενοῦς	διὰ	τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστως τολμᾶν.
[26]	διακόσιαι γενέσθαι) αἱ μὲν ἐκβολαὶ	διὰ	τὸ μὴ εἶναι τὰς ἀνακρούσεις
[31]	σαφέστερον ἂν ἦν οὕτως ἐξενεχθέν·	διὰ	τὸ μηδεμίαν ἄλλην ἔχειν δύναμιν
[34]	ὡς μηδὲν τῶν θεοφορήτων διαφέρειν,	διὰ	τὸ πλῆθος ἐοίκασι τῶν ἐνθυμημάτων
[20]	αὐτὸν τὸν πόλεμον, ὃ δὲ	διὰ	τὸ στασιάζειν. Τά τε πρότερον
[24]	παραμείναντος μέχρι πάντων τοῦ τόνου,	διὰ	τὸ τάχος τῆς ἀπαγγελίας ἀσαφής
[26]	τύχοι ναῦς νηὶ προσπεσοῦσα ἢ	διὰ	τὸ φυγεῖν ἢ ἄλλῃ ἐπιπλέουσα,
[2]	κατὰ τὴν δύναμιν ἐξασθενοῦντα, καὶ	διὰ	τοῦθ´ οὗτος ἡμᾶς ὁ λογισμὸς
[19]	τι τῶν μικρῶν μεῖζόν ἐστι,	διὰ	τοῦτ´ ἐστὶν ἤδη μέγα, ἀλλ´
[49]	λέγειν· ἱκανῶς δ´ οἴομαι καὶ	διὰ	τούτων φανερὸν πεποιηκέναι τὸ προκείμενον,
[50]	κατασκευάζεσθαι τὰς γραφάς, ἀλλ´ ἀνδράσι	διὰ	τῶν ἐγκυκλίων μαθημάτων ἐπὶ ῥητορικήν
[35]	τις ἄλλως προὑπείληφεν εἴ τε	διὰ	φιλονεικίαν εἴ τε δι´ ἀναισθησίαν,
[25]	ἔτι παλαιότερα σαφῶς μὲν εὑρεῖν	διὰ	χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ
[20]	ἔτι παλαιότερα σαφῶς μὲν εὑρεῖν	διὰ	χρόνου πλῆθος ἀδύνατον ἦν· ἐκ
[15]	Καὶ Ἀθηναῖοι πάλιν ἐς Εὔβοιαν	διαβάντες	Περικλέους στρατηγοῦντος κατεστρέψαντο πᾶσαν· καὶ
[26]	οἱ ἐν τῇ νήσῳ ἄνδρες	διαβεβηκότες.	Καὶ τότε τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέλπιστον
[8]	ἐν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ τῆς	διαβεβοημένης	περὶ αὐτοῦ δόξης ἄξιον εἴρηκεν
[52]	παρέχων, μή τινα παράσχωμεν ἀφορμὴν	διαβολῆς	τοῖς πάντα συκοφαντεῖν εἰωθόσιν ἀλλοτρίαν
[27]	οὔτε τὸ λογικόν, ἐφ´ οὗ	διαγιγνώσκεται	τὸ ἐν ἑκάστῃ τέχνῃ καλόν·
[7]	τοιούτων ἀκουσμάτων, ὥσπερ ἔφην, ἃς	διαδεχόμενοι	παῖδες παρὰ πατέρων ἐπιμελὲς ἐποιοῦντο
[21]	ᾧ μάλιστα ὁ χαρακτὴρ αὐτοῦ	διάδηλός	ἐστι, μέλλω νυνὶ λέγειν. Ἀνάγκη
[23]	δ´ ἐπιθέτους, ἐξ ὧν μάλιστα	διάδηλος	ἡ τοῦ ῥήτορος γίνεται δύναμις,
[9]	ἐκδόντες ἱστορίαν προείλοντο, ἤτοι ταῖς	διαδοχαῖς	τῶν βασιλέων μερίζοντες τὰς ἀναγραφὰς
[42]	ᾗ χρῄζει συμμαχίας ἄλλης καὶ	διαδόχου,	κάμνων τὸ σῶμα ὑπὸ νόσου·
[41]	συλλόγῳ τότε παρατυχὼν οὔτε τῶν	διαθεμένων	αὐτοὺς Ἀθηναίων ἢ Μηλίων ἤκουσεν,
[21]	προειπεῖν, εἰς πόσα τε μέρη	διαιρεῖσθαι	πέφυκεν ἡ λέξις καὶ τίνας
[22]	αὖθις ἑκάτερον εἰς ἕτερα μόρια	διαιρεῖται,	ἡ μὲν ἐκλογὴ τῶν στοιχειωδῶν
[22]	ἅπασα λέξις εἰς δύο μέρη	διαιρεῖται	τὰ πρῶτα, εἴς τε τὴν
[9]	εὐπαρακολουθήτους ἐκεῖνος οὐδετέραν τούτων τῶν	διαιρέσεων	ἐδοκίμασεν. Οὔτε γὰρ τοῖς τόποις,
[9]	ἐξεργασίας. Ἄρξομαι δ´ ἀπὸ τῆς	διαιρέσεως,	προειπὼν ὅτι τῶν πρὸ αὐτοῦ
[9]	δὲ ἐστὶ τὰ περὶ τὴν	διαίρεσιν	καὶ τὰ περὶ τὴν τάξιν
[9]	Οὐ γὰρ σαφεστέρα γέγονεν ἡ	διαίρεσις	τῶν χρόνων ἀλλὰ δυσπαρακολουθητοτέρα (κατὰ
[5]	κατ´ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεις	διαιροῦντες	καὶ χωρὶς ἀλλήλων ἐκφέροντες, ἕνα
[54]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ μέγιστον, οὕτω	διακεῖσθαι	τὰς γνώμας ὑμᾶς, ὡς ἕκαστον
[26]	ἐπικείμενοι λαμπρῶς, πολλῇ κραυγῇ καὶ	διακελευσμῷ	χρώμενοι, κατεδίωκον ἐς τὴν γῆν.
[26]	ἐναυμάχησαν· βραχὺ γὰρ ἀπέλιπον ξυναμφότεραι	διακόσιαι	γενέσθαι) αἱ μὲν ἐκβολαὶ διὰ
[13]	Φοινίκων καὶ διέφθειρον τὰς πάσας	διακοσίας.	Ὅμοια δ´ ἐστὶ παρ´ αὐτῷ
[5]	τὰς ἐν τοῖς κ> καὶ	διακοσίοις	ἔτεσι γενομένας πράξεις ἐπιφανεῖς Ἑλλήνων
[49]	ἐν αἷς περὶ τῶν βιωτικῶν	διαλεγόμεθα	πολίταις ἢ φίλοις ἢ συγγενέσιν
[48]	καὶ ἐν ἐκκλησίαις, καὶ φίλοις	διαλεγόμενος.	Καὶ ἔτι πρὸς τούτοις ἐκεῖνα·
[49]	γὰρ λέγειν, ὅτι τῶν οὕτως	διαλεγομένων	οὐδὲ αἱ μητέρες ἂν καὶ
[33]	χείρων δέ, ὅταν ἐκτρέψῃ τὴν	διάλεκτον	ἐκ τῆς συνήθους ἐπὶ τὰ
[51]	τε καὶ συνεἷναι τὴν Θουκυδίδου	διάλεκτον	ταῦτα λέγειν ἔχω, ὅτι τὸ
[23]	οἵ τε τὴν Ἰάδα προελόμενοι	διάλεκτον	τὴν ἐν τοῖς τότε χρόνοις
[55]	Τί οὖν μαθόντες ἅπασαν τὴν	διάλεκτον	τοῦ συγγραφέως ἐπαινοῦμεν καὶ βιαζόμεθα
[51]	ἀρχαῖον βίον ἀναφέροντας τὴν Θουκυδίδου	διάλεκτον	ὡς δὴ τοῖς τότε ἀνθρώποις
[50]	ἑαυτὸν ὄντων, οἷς ἦν ἡ	διάλεκτος	χρήσιμος οὗτος ὁ χαρακτὴρ οὔτ´
[23]	καὶ κοινῆς καὶ συνήθους ἅπασι	διαλέκτου.	Τὰς μὲν οὖν ἀναγκαίας ἀρετὰς
[48]	τῷ σαφεῖ καὶ καθαρῷ τῆς	διαλέκτου	τρόπῳ λεγόμενα προσείληφε καὶ τὸ
[28]	τῷ κοινῷ καὶ συνήθει τῆς	διαλέκτου	τρόπῳ τὰ πραχθέντα δηλοῖ, σαφῶς
[43]	εἰς τὸν αὐτὸν κατεσκευασμένας τῆς	διαλέκτου	χαρακτῆρα. Ἵνα δὲ μὴ δόξῃ
[23]	σῴζουσα τὸν ἴδιον ἑκάστη τῆς	διαλέκτου	χαρακτῆρα) τὰς δ´ ἐπιθέτους, ἐξ
[33]	τῷ συνήθει καὶ κοινῷ τῆς	διαλέκτου	χαρακτῆρι μένῃ, χείρων δέ, ὅταν
[51]	οὐδεὶς αὐτῶν κέχρηται ταύτῃ τῇ	διαλέκτῳ,	οὔθ´ οἱ περὶ Ἀνδοκίδην καὶ
[55]	ἐν τῇ κοινῇ καὶ συνήθει	διαλέκτῳ	τὴν ἐξαλλαγὴν ἔχοντα. Ἀλλ´ ἵνα
[5]	ὅσοι τοὺς αὐτοὺς προείλοντο τῶν	διαλέκτων	χαρακτῆρας, τὴν σαφῆ καὶ κοινὴν
[14]	ὑφ´ ὧν πεισθέντες Λακεδαιμόνιοι τὰς	διαλλαγὰς	ἀπεψηφίσαντο· φαύλως δέ πως καὶ
[51]	ἐπιτετηδευκὼς ταύτην τὴν ἑρμηνείαν, ἵνα	διαλλάξῃ	τοὺς ἄλλους συγγραφεῖς. Ὅταν μὲν
[16]	ταῖς δημηγορίαις καὶ ἐν τοῖς	διαλόγοις	καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις ῥητορείαις.
[38]	τοῦτο ἀποστρέψας τοῦ διηγήματος τὸν	διάλογον	ἐπὶ τὸ δραματικὸν ταῦτα τὸν
[41]	σύλλογον προσώποις ἁρμόττοντα πέπλακε τὸν	διάλογον	ἐχόμενος ὡς ἔγγιστα τῆς συμπάσης
[37]	διηγηματικόν, προσωποποιεῖ τὸν μετὰ ταῦτα	διάλογον	καὶ δραματίζει. Ἄρχει δ´ ὁ
[37]	καὶ περιττῶς ἔχοντα ἕτερον αὐτοῦ	διάλογον,	ὃν μάλιστα ἐπαινοῦσιν οἱ τοῦ
[37]	~(Ἐξετάσωμεν δὴ παρὰ τοῦτον τὸν	διάλογον	τὸν οὕτω καλῶς καὶ περιττῶς
[41]	τὰς αἰτίας οὐκ ἐπαινῶ τὸν	διάλογον	τοῦτον ἀντιπαρεξετάζων τὸν ἕτερον. Ἐν
[41]	αὐτούς. Καὶ περὶ μὲν τῶν	διαλόγων	ἅλις. ~(Τῶν δὲ δημηγορικῶν λόγων
[16]	ἐν ταῖς Ἀθήναις, ὅσα διὰ	διαλόγων	καὶ δημηγοριῶν ἐπράχθη. Εἴ γέ
[30]	μήτε φυλακῆς, τάς τε ἑταιρίας	διαλύειν	ἐδόκει καὶ τοὺς ἐναντίους ἐκπεπλῆχθαι.
[33]	διήνεγκεν. Οὐ γὰρ ἦν ὁ	διαλύσων	οὔτε λόγος ἐχυρὸς οὔτε ὅρκος
[30]	μηδὲν αὑτῷ δεήσει, τῆς ἑταιρίας	διαλυτὴς	καὶ τοὺς ἐναντίους ἐκπεπληγμένος. Οὔτε
[20]	τὴν ἀκρίβειαν αὐτὴν τῶν λεχθέντων	διαμνημονεῦσαι	ἦν ἐμοί τε ὧν αὐτὸς
[29]	τὴν ἐπίδοσιν ἐλάμβανον εἰς τὸ	διανοεῖσθαί	τι καινότερον περὶ τὰς τέχνας
[29]	ἑτέροις ἐλάμβανον ὑπερβολὴν ἐπὶ τὸ	διανοεῖσθαί	τι καινότερον χωρὶς δὲ τῆς
[48]	Σικελίαν προφάσει μέν, ᾗ πυνθάνεσθε,	διανοίᾳ	δέ, ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν. Καί
[54]	γὰρ ἐνταῦθα πέπλεκται μὲν ἡ	διάνοια	πολυπλόκως, λέλεκται δ´ ἐκ τῆς
[44]	Σχῆμά τε οὐ τοῦτο τῇ	διανοίᾳ	πρεπωδέστατον ἦν, τὸ ἐπιτιμητικόν, ἀλλὰ
[44]	δημηγοροῦντας ἀλλὰ πραΰνειν. Τούτοις ἐπιτίθησι	διάνοιαν	ἀληθῆ μὲν καὶ δεινῶς ἀπηγγελμένην,
[50]	ὁμολογήσουσιν οἱ μὴ διεφθαρμένοι τὴν	διάνοιαν	ἀλλ´ ἐν τῷ κατὰ φύσιν
[34]	μιᾶς ταύτης ἀρετῆς κεκαρωμένοι τὴν	διάνοιαν	ἅπαντα καὶ τὰ μὴ προσόντα
[28]	τῶν Ἑλλήνων συμφορὰς καὶ τὴν	διάνοιαν	ἐξαλλάττειν ἐκ τῶν ἐν ἔθει
[54]	τὰς πόλεις, μνησθεὶς οὕτω τὴν	διάνοιαν	ἐσχημάτικεν· καὶ οὐκέτι προστίθημι, ὅτι
[45]	τρέπουσι. ~(Τούτοις ἐπιτίθησιν ἔτι φορτικωτέραν	διάνοιαν	καὶ ἥκιστα τῷ παρόντι καιρῷ
[33]	τῆς θέλξεως ἡ σκοτίζουσα τὴν	διάνοιαν	ὄχλησις, ἕως ἑκατὸν ἐκμηκύνεται στίχων.
[6]	τε τὸ σῶμα καὶ τὴν	διάνοιαν	ὑγιαίνων καὶ μέχρι παντὸς αὐτοῦ
[34]	οἴεται. Ὅσοι δ´ ἀδέκαστον τὴν	διάνοιαν	φυλάσσουσι καὶ τὴν ἐξέτασιν τῶν
[29]	ὑπερβολὴν ἐς τὸ καινοῦσθαι τὰς	διανοίας	βούλεται μὲν γὰρ λέγειν· οἱ
[31]	διδόμενοι Τὸ δὲ κατάλληλον τῆς	διανοίας	ἦν ἂν τοιοῦτο· οἱ δὲ
[9]	τῷ διασπᾶσθαι τὰ πράγματα τῆς	διανοίας	καὶ τὰς ἡμιτελεῖς τῶν ἀκουσθέντων
[27]	καὶ οὔτε τὸ ἄλογον τῆς	διανοίας	κριτήριον, ᾧ πεφύκαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν
[41]	πρέποντα εἰρῆσθαι. ~(Πολλὰς δυνάμενος ἔτι	διανοίας	παρασχέσθαι τὸ συνετὸν ἐχούσας πονηρόν,
[41]	Πολλήν γε ἀλογίαν φησί Τῆς	διανοίας	παρέχετε, εἰ μὴ μεταστησάμενοι ἡμᾶς
[29]	τὴν ὑπερβολὴν τοῦ καινοῦσθαι τὰς	διανοίας	τῶν τ´ ἐπιχειρήσεων περιτεχνήσει καὶ
[20]	μὲν εὐθύς, τὸ δὲ καὶ	διανοούμενον.	Κίνησις γὰρ αὕτη δὴ μεγίστη
[31]	καὶ ὁ ἐπικελεύσας τὸν μὴ	διανοούμενον	ποιητικῇ πάλιν χρήσεται μεταλήψει· Καὶ
[15]	τὰς Ἀθήνας; Οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοι	διαπραξάμενοι	τὴν εἰρήνην ἀπῆλθον. Εἰ δ´
[33]	λόγου, οἷς ξυμβαίη ἐπιφθόνως τι	διαπράξασθαι,	ἄμεινον ἤκουον· τὰ δὲ μέσα
[38]	ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς φρονοῦμεν	διαπράσσεσθαι.	Τοῦτο δέ ἐστιν· Ὑμεῖς μὲν
[24]	καὶ ἔτι μᾶλλον ἐν τοῖς	διαρθροῦσι	τὰς τῶν ὀνομάτων δυνάμεις ποιητοῦ
[9]	δηλουμένοις παρακολουθοῦμεν, ταραττομένης ἐν τῷ	διασπᾶσθαι	τὰ πράγματα τῆς διανοίας καὶ
[44]	δὲ ἐν εὐτυχούσῃ πολλῷ μᾶλλον	διασῴζεται.	Εἰ μὲν γὰρ ἰδίᾳ τινὲς
[23]	καθ´ ἡμᾶς χρόνων, οὔθ´ αἱ	διασῳζόμεναι	παρὰ πᾶσιν ὡς ἐκείνων οὖσαι
[23]	ἐπιθέτους προσειληφυῖαν κόσμους. Οὔτε γὰρ	διασῴζονται	τῶν πλειόνων αἱ γραφαὶ μέχρι
[54]	ἡγοῦμαι δύνασθαι χεῖρον ἢ νῦν	διατεθῆναι.	Ὅμοια δὲ τούτοις ἐστὶ κἀκεῖνα·
[37]	δ´ ἀποκρίσεως τοῦτο τὸ σχῆμα	διατηρήσας,	τὸ διηγηματικόν, προσωποποιεῖ τὸν μετὰ
[18]	τὴν ὑψηλὴν τραγῳδίαν ἐκείνην εἰσάγει	διατιθέμενον·	ἐπὶ δὲ τοῖς πλείοσι καὶ
[34]	μέτριον, ὡς μηδὲν τῶν θεοφορήτων	διαφέρειν,	διὰ τὸ πλῆθος ἐοίκασι τῶν
[52]	ἃ δοκεῖ μάλιστα τῶν ἄλλων	διαφέρειν,	κατὰ τὴν γλωσσηματικὴν καὶ ἀπηρχαιωμένην
[3]	Ὅπου δὴ τοὺς περὶ δογμάτων	διαφερομένους	οὐδεὶς μέμφεται τῆς προαιρέσεως, εἰ
[37]	παρόντα ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα	διαφέροντα	αὐτῆς φαίνεται. Τούτοις ἐπιτίθησιν ἐνθύμημα
[37]	παρόντα ἤδη καὶ οὐ μέλλοντα	διαφέροντα	αὐτοῦ φαίνετε. Τοῦτο τὸ τελευταῖον
[3]	κοινά τε πρὸς ἑτέρους καὶ	διαφέροντα	παρὰ τοὺς ἄλλους. Ἐν οἷς
[5]	καὶ δυνάμεις οὐ πολύ τι	διαφερούσας	ἔσχον ἀλλήλων, οἳ μὲν τὰς
[26]	καὶ ἔδρασαν αὐτοὶ ἐν Πύλῳ·	διαφθαρεισῶν	γὰρ τῶν νεῶν τοῖς Λακεδαιμονίοις
[18]	δ´ ἐκ καταλόγου πλείους οἱ	διαφθαρέντες	ἢ πεντακιςχίλιοι, μηδεμιᾶς ἀξιῶσαι τιμῆς.
[44]	φερόμενος ἀνὴρ τὸ καθ´ ἑαυτὸν	διαφθειρομένης	τῆς πατρίδος οὐδὲν ἧσσον ξυναπόλλυται,
[54]	ὑπάρχοντας ἑκάστοις πολίτας ἐξαπατῶντες καὶ	διαφθείροντες,	ἕως δούλους ἐποίησαν. ~(Μυρία παραδείγματα
[41]	αἰσχροῖς καὶ προὔπτοις κινδύνοις πλεῖστα	διαφθείρουσαν	ἀνθρώπους αἰσχύνην τρέψεσθε. Πολλοῖς γὰρ
[12]	οὖν μετὰ τὰ δέκα ἔτη	διαφοράν	τε καὶ ξύγχυσιν τῶν σπονδῶν
[23]	ἀρχαίαν Ἀτθίδα μικράς τινας ἔχουσαν	διαφορὰς	παρὰ τὴν Ἰάδα. Πάντες γὰρ
[20]	αἰτίας προέγραψα πρῶτον καὶ τὰς	διαφορὰς	τοῦ μή τινα ζητῆσαί ποτε,
[10]	αἰτίας προέγραψα πρῶτον καὶ τὰς	διαφορὰς	τοῦ μή τινας ζητῆσαί ποτε,
[5]	προελόμενος ἀναγράψαι, πολλὰς δὲ καὶ	διαφόρους	πράξεις ἔκ τε τῆς Εὐρώπης
[28]	ὡς εἰπεῖν τὸ Ἑλληνικὸν ἐκινήθη,	διαφορῶν	οὐσῶν ἑκασταχοῦ τοῖς τε τῶν
[26]	στρατόπεδον. Ὁ δὲ πεζὸς οὐκέτι	διαφόρως,	ἀλλ´ ἀπὸ μιᾶς ὁρμῆς οἰμωγῇ
[26]	καλὸν εἶναι κωλῦσαί τε αὐτοὺς	διαφυγεῖν,	καὶ τὴν οἰκείαν ἑκάστους πατρίδα
[26]	ἴσασι προθυμουμένους Ἀθηναίους παντὶ τρόπῳ	διαφυγεῖν,	τούτους αὐτοὶ φεύγοντας φεύγουσιν. Ὅ
[45]	γνούς φησί καὶ μὴ σαφῶς	διδάξας	ἐν ἴσῳ καὶ εἰ μὴ
[37]	ἀπεκρίναντο· Ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ	διδάσκειν	καθ´ ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται·
[37]	σχηματισθείς· Ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ	διδάσκειν	καθ´ ἡσυχίαν ἀλλήλους οὐ ψέγεται,
[37]	γὰρ ἡ μὲν ἐπιείκεια τοῦ	διδάσκειν	καθ´ ἡσυχίαν οὐ ψέγεται ἔπειτα
[34]	ἐσχηκέναι τὸ πάθος. Οὓς ἐὰν	διδάσκῃ	τις ἐφ´ ἑκάστῳ πράγματι παρατιθεὶς
[54]	προλεγόντων ἡμῶν καὶ παρακαλούντων καὶ	διδασκόντων	τὰ βέλτιστα, τῆς ἰδίας ἕνεκ´
[34]	τοῦ τεχνικοῦ τὸ φυσικὸν καὶ	διδαχῆς	ἐλάττονος δεομένη θαυμαστή τίς ἐστι
[34]	μετειληφότες εἴ τε καὶ διὰ	διδαχῆς	ἰσχυρὰ τὰ κριτήρια κατασκευάσαντες, οὔτε
[31]	γένοιντο, ἀπορίᾳ πίστεως ἄλλης ἑκατέρῳ	διδόμενοι	ἐν τῷ παραχρῆμα ἴσχυον. ~(Σκολιώτερα
[31]	αὐτίκα πρὸς τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ	διδόμενοι	ἴσχυον, οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν
[31]	δὲ πρὸς τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ	διδόμενοι,	οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν δύναμιν σαφέστερον
[31]	δύναμιν κατὰ τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ	διδόμενοι	Τὸ δὲ κατάλληλον τῆς διανοίας
[35]	ἐς μέσον οὔτε νῦν ἀποτρέψομαι.	Διδοὺς	δὴ τὸ πρῶτον, ὥσπερ καὶ
[35]	ἁμαρτάνειν αὐτὸν οἰόμενος, θάτερον οὐκέτι	δίδωμι,	τὸ περὶ τὰς οἰκονομίας αὐτοῦ
[13]	ἐλήφθησαν τοσοίδε· εἴκοσι μὲν ὁπλῖται	διέβησαν	καὶ τετρακόσιοι οἱ πάντες· τούτων
[23]	τόνον οὐδὲ βάρος οὐδὲ πάθος	διεγεῖρον	τὸν νοῦν οὐδὲ τὸ ἐρρωμένον
[47]	θρασύτητι ὀρεγόμενον. Καὶ ἔτι τὰ	διεγείροντα	τὰς ψυχὰς τῶν Ἀθηναίων ἐπὶ
[43]	τῆς Μυτιληναίων πόλεως δημηγορίας, ἃς	διέθεντο	Κλέων καὶ Διόδοτος, τὰς ἐν
[9]	μεταγενεστέρων συγγραφέων θερείαις καὶ χειμῶσι	διεῖλε	τὴν ἱστορίαν. Ἀλλὰ πάντες τὰς
[26]	τοῦ λιμένος καὶ τὸν παραλειφθέντα	διέκπλουν,	βουλόμενοι βιάσασθαι ἐς τὸ ἔξω.
[26]	μὴ εἶναι τὰς ἀνακρούσεις καὶ	διέκπλους	ὀλίγαι ἐγίγνοντο· αἱ δὲ προσβολαί,
[18]	ὃν ἐν τῇ δευτέρᾳ βύβλῳ	διελήλυθε,	κατὰ τίνα δή ποτε λογισμὸν
[13]	κατὰ τὰς μάχας ὑπ´ ἀμφοτέρων	διελήλυθεν	ἀκριβῶς καὶ δυνατῶς, πλείους ἢ
[8]	αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι τοῖς	διεληλυθόσιν	αὐτοῦ τὰς ἱστορίας. Ταῦτα μὲν
[34]	ἄκραν τοῦ συγγραφέως εἶναι δύναμιν,	διελόμενος	καὶ ταύτην διχῇ τὴν θεωρίαν
[24]	σχηματισμῶν, ἐν οἷς μάλιστα ἐβουλήθη	διενέγκαι	τῶν πρὸ αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενος
[23]	ἀρχῆς ἀναλαβών, ὥσπερ ὑπεσχόμην, κεφαλαιωδῶς	διέξειμι·	ἀκριβέστερον γὰρ οὕτως γνώσεταί τις
[47]	σωτηρίας ἀντιλαμβάνεσθαι, καὶ μετὰ τοῦτο	διεξελθών,	ὅτι τὴν κατὰ θάλατταν ἀρχὴν
[10]	Ἰλλυρικὸν ἔθνος. Καὶ μετὰ τοῦτο	διεξέρχεται	τὰ περὶ Ἐπίδαμνον καὶ τὰ
[28]	δυνατωτάτους ἐκ τοῦ δήμου γενόμενα	διεξιών,	ἕως μὲν ἐν τῷ κοινῷ
[1]	Οὐ γὰρ ἦν ἀκριβῆ καὶ	διεξοδικὴν	δήλωσιν ὑπὲρ ἑκάστου τῶν ἀνδρῶν
[10]	Περσικὸν πόλεμον ἕως τοῦ Πελοποννησιακοῦ	διεπράξαντο,	κεφαλαιωδῶς καὶ ἐπιτροχάδην ἐν ἐλάττοσιν
[26]	σφᾶς αὐτοὺς καὶ ὅπῃ σωθήσονται	διεσκόπουν.	Ἦν τε ἐν τῷ παραυτίκα
[5]	τὸν αὐτὸν φυλάττοντες σκοπόν, ὅσαι	διεσῴζοντο	παρὰ τοῖς ἐπιχωρίοις μνῆμαι κατὰ
[24]	πρὸ αὐτοῦ, πλείστην εἰσενεγκάμενος σπουδήν.	Διετέλεσέ	γέ τοι τὸν ἑπτακαιεικοσαετῆ χρόνον
[43]	Περικλέους ἀπολογίαν, ἣν ὑπὲρ αὑτοῦ	διετίθετο	τραχυνομένων Ἀθηναίων, ὅτι τὸν πόλεμον
[41]	τοῦ πολέμου χρόνον ἐν Θρᾴκῃ	διέτριψε.	Λείπεται δὴ σκοπεῖν, εἰ τοῖς
[26]	ἀεὶ γὰρ παρ´ ὀλίγον ἢ	διέφευγον	ἢ ἀπώλλυντο. Ἦν τε ἐν
[14]	Αἰγινήτας, ὅσοι μὴ ἐν χερσὶ	διεφθάρησαν,	ἄγοντες ἀφίκοντο εἰς τὰς Ἀθήνας.
[18]	κατὰ θάλατταν, ἐν αἷς πολλοὶ	διεφθάρησαν,	οὓς πολὺ δικαιότερον ἦν κοσμεῖσθαι
[13]	ζώντων, Ἀθηναίων δὲ οὐ πολλοὶ	διεφθάρησαν.	~(Τῆς δὲ Νικίου στρατηγίας μνησθείς,
[18]	Ἀθηναίων πολλοὶ καὶ ἀγαθοὶ μαχόμενοι	διεφθάρησαν,	τοὺς εἰωθότας ὀλοφυρμοὺς ἐπ´ αὐτοῖς
[50]	χαρακτήρ, ἅπαντες ὁμολογήσουσιν οἱ μὴ	διεφθαρμένοι	τὴν διάνοιαν ἀλλ´ ἐν τῷ
[13]	τῶν βαρβάρων ναυμαχήσαντες ἃς μὲν	διέφθειρον,	ἃς δ´ αὐτάνδρους ἔλαβον οὐκ
[28]	ἐπείσθησαν, ὡς ἑώρων τὰ γιγνόμενα,	διέφθειρον	ἐν τῷ ἱερῷ ἀλλήλους, καὶ
[13]	καὶ εἷλον τριήρεις Φοινίκων καὶ	διέφθειρον	τὰς πάσας διακοσίας. Ὅμοια δ´
[33]	ἃ γνώμῃ ἔξεστιν, ἄφρακτοι μᾶλλον	διεφθείροντο.	Ἐκ πολλῶν ἔτι δυνάμενος παραδειγμάτων
[33]	ἢ ὅτι φθόνῳ τοῦ περιεῖναι,	διεφθείροντο.	Οὕτω πᾶσα ἰδέα κατέστη κακοτροπίας
[13]	ἀρξάμενος ἐν τῇ τετάρτῃ βύβλῳ	διηγεῖσθαι	καὶ μεταξὺ τοῦ πολέμου τοῦδε
[33]	ὅτι κρείττων ἐστὶν ἐν τοῖς	διηγήμασιν,	ὅταν ἐν τῷ συνήθει καὶ
[55]	ἄχρηστον, ἀλλ´ οὐχ ὁμολογοῦμεν τὸ	διηγηματικὸν	μέρος αὐτῆς πλὴν ὀλίγων πάνυ
[37]	τοῦτο τὸ σχῆμα διατηρήσας, τὸ	διηγηματικόν,	προσωποποιεῖ τὸν μετὰ ταῦτα διάλογον
[38]	~(Καὶ μετὰ τοῦτο ἀποστρέψας τοῦ	διηγήματος	τὸν διάλογον ἐπὶ τὸ δραματικὸν
[7]	αὐτός, οὐχ ἥρμοττεν ἐγκαταμίσγειν τῇ	διηγήσει	τὰς θεατρικὰς γοητείας οὐδὲ πρὸς
[9]	πράξεις ἐπετελέσθησαν, ἀκολουθῶν ἐμέρισε τὰς	διηγήσεις,	ὡς Ἡρόδοτός τε καὶ Ἑλλάνικος
[10]	δοκούσης τὴν ἀρχὴν πεποίηται τῆς	διηγήσεως,	ἀλλ´ ἀπὸ τῆς ἑτέρας, κατὰ
[11]	ψευδῶν λέγεσθαι, ἥ τε τῆς	διηγήσεως	εἰσβολὴ κρείττων ἂν ἐγίνετο μακρῷ,
[19]	τοῦ προοιμίου, μέλλων ἄρχεσθαι τῆς	διηγήσεως,	ἐν ἐλάττοσιν ἢ πεντήκοντα στίχοις·
[25]	τόπους, μέρη λαμβάνων τῆς τε	διηγήσεως	καὶ τῶν ῥητορειῶν καὶ παρατιθεὶς
[19]	τίνα καιρὸν εἶχε πρὸ τῆς	διηγήσεως	λέγεσθαι; ~(Εἰ δ´ ἔστιν ὅσιόν
[9]	γράφειν, πρὶν ὅλην ἐκπληρῶσαι τὴν	διήγησιν,	ἐπὶ τὰ Λακεδαιμονίων ἄπεισιν ἔργα·
[9]	πολέμου· εἶτ´ ἐκεῖθεν ἄγει τὴν	διήγησιν	ἐπὶ τὰ περὶ Κέρκυραν, ὡς
[12]	τὸν ἄριστον τρόπον ᾠκονομῆσθαι τὴν	διήγησιν	ὑπ´ αὐτοῦ, λέγω δὴ τὸ
[9]	εἰς μικρὰς κατακερματιζομένη τομὰς ἡ	διήγησις	οὐκ ἀπολήψεται τὸ τηλαυγὲς φῶς
[26]	περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς χαλεπώτατα	διῆγον·	ἀεὶ γὰρ παρ´ ὀλίγον ἢ
[49]	πολίταις ἢ φίλοις ἢ συγγενέσιν	διηγούμενοί	τι τῶν συμβεβηκότων ἑαυτοῖς ἢ
[5]	προαίρεσις τοῦ ἀνδρός, ᾗ χρησάμενος	διήλλαξε	τοὺς πρὸ αὐτοῦ, καὶ ἡ
[6]	Πρῶτον μὲν δὴ κατὰ τοῦτο	διήλλαξε	τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων, λέγω
[34]	μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν, εἰ δέ τι	διημάρτηται	μέρος ἐν αὐτοῖς, οὐκ ἐπαινοῦσιν.
[24]	χαρακτῆρα, ᾧ παρὰ τοὺς ἄλλους	διήνεγκεν.	Ὅταν μὲν οὖν ἥ τε
[33]	τῇ γνώμῃ ἀπίστως ἐπὶ πολὺ	διήνεγκεν.	Οὐ γὰρ ἦν ὁ διαλύσων
[9]	βύβλος οὕτω συγκέκοπται καὶ τὸ	διηνεκὲς	τῆς ἀπαγγελίας ἀπολώλεκε. Πλανώμεθα δή,
[29]	κεφάλαιον ἄλλο ποιητικῆς, μᾶλλον δὲ	διθυραμβικῆς	σκευωρίας οἰκειότερον· τῶν τ´ ἐπιχειρήσεων
[36]	ἐν τῇ Πλαταιέων ἀγορᾷ ἱερὰ	Διὶ	ἐλευθερίῳ καὶ ξυγκαλέσας πάντας τοὺς
[50]	οἵ τ´ ἐκκλησιάζοντες καὶ οἱ	δικάζοντες,	οὐχ οἵους ὁ Θουκυδίδης ὑπέθετο,
[36]	Πλαταιέων λεγόντων Ἀρχίδαμος ἀποκρίνεται τοιάδε·	Δίκαια	λέγετε, ὦ ἄνδρες Πλαταιεῖς, ἢν
[50]	ὀχλικὰς ἐντεύξεις παρεσκευασμένοις καὶ τὰ	δίκαια	λέγουσιν οὐκ ἔστιν ἐπιτήδειος οὗτος
[38]	ἀποδοῦναι τούτου βουληθεὶς ἐπιλέγει· Ὅτι	δίκαια	μὲν ἐν τῷ ἀνθρωπείῳ λόγῳ
[36]	τοιάδε· Ἀρχίδαμε καὶ Λακεδαιμόνιοι, οὐ	δίκαια	ποιεῖτε οὐδὲ ἄξια οὔθ´ ὑμῶν
[41]	μὲν γὰρ Ἀρχίδαμος ὁ Λακεδαιμόνιος	δίκαιά	τε προκαλεῖται τοὺς Πλαταιεῖς καὶ
[41]	νόμον εἰσάγοντες καὶ ταῦτ´ εἶναι	δίκαια	τοῖς ἀσθενέσιν ἀποφαίνοντες, ὅσα τοῖς
[39]	ἦν προσήκοντα εἰρῆσθαι, ὅτι τὰ	δίκαια	τοῖς ἴσοις ἐστὶ πρὸς ἀλλήλους,
[40]	ἅπαντες, τὰ δὲ πρὸς ἀλλήλους	δίκαια	τῷ κοινῷ τῆς φύσεως κρίνουσι
[8]	τοῖς πράγμασιν οὐδὲν ὃ μὴ	δίκαιον	οὔτε ἀφαιρῶν, οὐδὲ ἐνεξουσιάζων τῇ
[40]	οὔτε μαντικῆς τοῖς εὐσεβῆ καὶ	δίκαιον	προῃρημένοις τὸν βίον. Εἰ γάρ
[3]	ἰδίων τοῦ χαρακτῆρος ἔργων ἐξεταστὴς	δίκαιος.	Ὅτι δ´ οὐκ ἐγὼ τοῦτο
[18]	αἷς πολλοὶ διεφθάρησαν, οὓς πολὺ	δικαιότερον	ἦν κοσμεῖσθαι τοῖς ἐπιταφίοις ἐπαίνοις
[33]	ἔτι μείζους, οὐ μέχρι τοῦ	δικαίου	καὶ τῇ πόλει ξυμφόρου προστιθέντες,
[39]	ἔχοι τοῖς Ἀθηναίοις προνοεῖν τοῦ	δικαίου,	μὴ καὶ αὐτοί ποτε σφαλέντες
[40]	τ´ εἰς σφᾶς αὐτοὺς βουλήσεων	δικαιοῦμεν	ἢ πράσσομεν. Ἡγούμεθα γὰρ τό
[47]	ἐν ἴσῳ γὰρ οἱ ἄνθρωποι	δικαιοῦσι	τῆς τε ὑπαρχούσης δόξης αἰτιᾶσθαι,
[41]	πρέποντες ἦσαν οἱ περὶ τῶν	δικαίων	μήτ´ ἐξετάζειν ἐῶντες μήτε λέγειν,
[54]	ἦσαν οἷς ἂν εἰκότως καὶ	δικαίως	τὴν τῶν γεγενημένων αἰτίαν ἐπὶ
[38]	μετ´ ὀνομάτων καλῶν, ὡς ἢ	δικαίως	τὸν Μῆδον καταλύσαντες ἄρχομεν, ἢ
[29]	ἐς τὰ ἔργα ἀντήλλαξαν τῇ	δικαιώσει.	Ὃ γὰρ βούλεται δηλοῦν ἐν
[29]	ἡ εἰς τὰ ἔργα ἀντηλλαγμένη	δικαίωσις	περιφράσεως ποιητικῆς ἐστιν οἰκειοτέρα. οἷς
[53]	τοῖς τε δημηγορικοῖς καὶ τοῖς	δικανικοῖς	λόγοις, ἧττον μὲν ἐπὶ τῶν
[50]	τοὺς συμβουλευτικοὺς οὔτ´ εἰς τοὺς	δικανικοὺς	ἀγῶνας, ἐν οἷς οἵ τ´
[55]	τῶν τε δημηγορικῶν καὶ τῶν	δικανικῶν,	ἃ παρὰ τὸν Θουκυδίδου κατεσκεύασται
[54]	Ἐν δὲ τῷ κρατίστῳ τῶν	δικανικῶν,	τῷ περὶ τοῦ στεφάνου γραφέντι
[45]	δὲ τοὺς αὐτούς τις ἔχῃ	δικαστάς	τε καὶ κατηγόρους, μυρίων αὐτῷ
[45]	δ´ ἐν τοῖς πρὸς τὰ	δικαστήρια	καὶ τὰς ἐκκλησίας ἀγῶσιν, ἐν
[49]	βουλευσόμεναι συνέρχονται, οὔτ´ ἐν τοῖς	δικαστηρίοις,	ἔνθα περὶ θανάτου καὶ φυγῆς
[48]	μεστά· οἷς ἂν καὶ ἐν	δικαστηρίῳ	χρήσαιτό τις καὶ ἐν ἐκκλησίαις,
[55]	οἳ δ´ ἐκβάλλομεν ἐκ τῶν	δικαστηρίων	καὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἅπασαν τὴν
[54]	ἐκεῖνος παύσεται τῆς ὕβρεως καὶ	δίκην	δώσει, εἰς τοῦτο ὑπηγμένα πάντα
[28]	τῶν ἱκετῶν ὡς πεντήκοντα ἄνδρας	δίκην	ὑποσχεῖν ἔπεισαν καὶ κατέγνωσαν ἁπάντων
[43]	δημηγορίας, ἃς διέθεντο Κλέων καὶ	Διόδοτος,	τὰς ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ·
[0]		~ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ	ΑΛΙΚΑΡΝΑΣΕΩΣ ΠΕΡΙ ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ. ~(Ἐν τοῖς
[28]	τινες καὶ περιοικοδομηθέντες ἐν τοῦ	Διονύσου	τῷ ἱερῷ ἀπέθανον οὕτως ὠμὴ
[51]	καὶ ἀπειροκάλως, μήτε τοὺς καιροὺς	διορίζων	μήτε τὴν ποσότητα ὁρῶν, μεμπτός.
[10]	αὐτοῖς ἐγένοντο μετὰ Εὐβοίας ἅλωσιν	διότι	δὲ ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προέγραψα
[20]	αὐτοῖς ἐγένοντο μετ´ Εὐβοίας ἅλωσιν.	Διότι	δὲ ἔλυσαν, τὰς αἰτίας προέγραψα
[28]	στάσις προὐχώρησε, καὶ ἔδοξε μᾶλλον,	διότι	ἐν τοῖς πρώτη ἐγένετο· ἐπεὶ
[20]	ἑκάστου ἐπεξελθών. Ἐπιπόνως δὲ εὑρίσκετο,	διότι	οἱ παρόντες τοῖς ἔργοις οὐ
[11]	τὴν ἐκβολὴν τοῦ λόγου ἐποιησάμην,	διότι	τοῖς πρὸ ἐμοῦ ἅπασιν ἐκλιπὲς
[14]	μνησθείς, ὅτε ναῦς ἑξήκοντα καὶ	δισχιλίους	ὁπλίτας Ἀθηναίων ἐπαγόμενος ἐπὶ Πελοπόννησον
[10]	πόλεως λόγους. Ταῦτα δὲ μέχρι	δισχιλίων	ἐκμηκύνας στίχων, τότε περὶ τῆς
[10]	ἀφ´ ὧν τὴν ἀρχὴν ἔλαβε.	Διττὰς	δὲ ταύτας ὑποθέμενος, τήν τε
[17]	οὓς ἀπέστειλεν ὁ στρατηγὸς Πάχης,	διττῶν	ἐκκλησιῶν γενομένων ἐν ταῖς Ἀθήναις
[34]	εἶναι δύναμιν, διελόμενος καὶ ταύτην	διχῇ	τὴν θεωρίαν εἴς τε τὸ
[47]	πόνους, ἢ μηδὲ τὰς τιμὰς	διώκειν·	μηδὲ νομίσαι περὶ ἑνὸς μόνου,
[4]	καὶ τῶν ἄλλων γραφέων τῶν	διωνομασμένων	τέχνας οἱ μὴ τὰς αὐτὰς
[3]	φανερόν. Ὅπου δὴ τοὺς περὶ	δογμάτων	διαφερομένους οὐδεὶς μέμφεται τῆς προαιρέσεως,
[20]	ἠξίωσα γράφειν οὐδ´ ὡς ἐμοὶ	δοκεῖ,	ἀλλ´ οἷς τε αὐτὸς παρῆ
[38]	λόγος, ᾧ προκαλεῖσθε τρόπῳ, εἰ	δοκεῖ,	γιγνέσθω πρῶτον μὲν εἴρηκεν ἐνθύμημα
[41]	ἀσθενέσιν ἀποφαίνοντες, ὅσα τοῖς ἰσχυροτέροις	δοκεῖ;	Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐκ οἴομαι
[47]	αὐτήν, ἣν λαβεῖν μὲν ἄδικον	δοκεῖ	εἶναι, ἀφεῖναι δὲ ἐπικίνδυνον καὶ
[52]	κατὰ ταῦτά γε, καθ´ ἃ	δοκεῖ	μάλιστα τῶν ἄλλων διαφέρειν, κατὰ
[20]	καὶ θεμιτὸν εἰπεῖν ἃ φρονῶ,	δοκεῖ	μοι κράτιστον ἂν γενέσθαι τὸ
[37]	ὀλίγῳ ἀλλὰ πρὸς τὸ μὴ	δοκοῦν	ἐπιτηδείως λέγεσθαι εὐθὺς ὑπολαμβάνοντες κρίνετε·
[28]	ἔχω, πῶς ἐκεῖνα ἐπαινέσω τὰ	δοκοῦντα	μεγάλα καὶ θαυμαστὰ εἶναί τισιν,
[1]	ἐδήλωσα καὶ περὶ Θουκυδίδου τὰ	δοκοῦντά	μοι, συντόμῳ τε καὶ κεφαλαιώδει
[34]	περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ τὰ	δοκοῦντά	μοι φανερὰ ποιήσειν ὑπεσχόμην, ἐν
[35]	ὑποτιθέμενος οὔτε πρότερον ὤκνησα τὰ	δοκοῦντά	μοι φέρειν ἐς μέσον οὔτε
[28]	Κερκυραῖοι σφῶν αὐτῶν τοὺς ἐχθροὺς	δοκοῦντας	εἶναι ἐφόνευον, τὴν μὲν αἰτίαν
[38]	ἐπὶ πολλὰ καὶ λέγοντας καὶ	δοκοῦντας	τραπέσθαι. Ἔπειτα εὐσχήμονα πρόθεσιν ὑποθέμενος
[5]	τὸ ἠλίθιον ἔχειν τοῖς νῦν	δοκοῦσαι·	λέξιν τε ὡς ἐπὶ τὸ
[11]	ἀποδοῦναι τὴν ἀληθῆ καὶ ἑαυτῷ	δοκοῦσαν.	Ἥ τε γὰρ φύσις ἀπῄτει
[6]	καὶ πολὺ τὸ ἀνόητον ἔχειν	δοκούσας	ἱστορίας. ~(Ταῦτα δ´ εἰπεῖν προήχθην
[10]	τῆς ἀληθοῦς τε καὶ αὐτῷ	δοκούσης,	ἐνθένδε ἀρξάμενος· Ἐψηφίσαντο δὲ οἱ
[10]	ἀπὸ τῆς ἀληθοῦς καὶ αὐτῷ	δοκούσης	τὴν ἀρχὴν πεποίηται τῆς διηγήσεως,
[40]	μὲν δυσείκαστος καὶ τοῖς πάνυ	δοκοῦσιν	ἐμπείρως τοῦ ἀνδρὸς ἔχειν, κατακλείεται
[35]	αὐτῶν, ἀντιπαρεξεταζομένων τοῖς ἄριστά μοι	δοκοῦσιν	ἔχειν τῶν οὔτε κατὰ τὰς
[48]	ἣν πάντες ὑπονοοῦμεν. Καί μοι	δοκοῦσιν	οὐ Λεοντίνους βούλεσθαι κατοικίσαι, ἀλλ´
[50]	δι´ ὀλίγων, ἵνα μηδὲν παρεἱκέναι	δοκῶ.	Ὅτι μὲν οὖν οὔτ´ εἰς
[18]	ταῖς μεγάλαις εὐπραγίαις, ἐξ ὧν	δόξα	τις ἐπιφανὴς ἢ δύναμις ἐγένετο
[2]	οὐ ταῖς κοιναῖς μόνον ἐναντιούμενοι	δόξαις,	ἃς ἅπαντες ἐκ τοῦ μακροῦ
[33]	σχήματα, ὧν ἔνια σολοικισμῶν παρέχεται	δόξαν,	ἀρκεσθήσομαι τούτοις, ἵνα μὴ περαιτέρω
[18]	ὀλίγοις ἱππεῦσι καὶ οὐδεμίαν οὔτε	δόξαν	οὔτε δύναμιν τῇ πόλει κτησαμένοις
[32]	μᾶλλον ἢ φυλαττομένῳ· καὶ συνέσεως	δόξαν	προσελάμβανε, τό τε ἀσφαλὲς λογιζόμενος
[10]	τέλει περιλαβεῖν τὴν πραγματείαν, ᾧ	δόξει	μηδὲν ἐνδεῖν· ὧν οὐδετέρου πρόνοιαν
[16]	οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως	δόξειεν	ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς
[40]	πέρας, ὅτι τὸ μὲν θεῖον	δόξῃ	γινώσκουσιν ἅπαντες, τὰ δὲ πρὸς
[26]	τοῖς σώμασιν αὐτοῖς ἴσα τῇ	δόξῃ	περιδεῶς ξυναπονεύοντες ἐν τοῖς χαλεπώτατα
[40]	Ἡγούμεθα γὰρ τό τε θεῖον	δόξῃ	τἀνθρώπειόν τε σαφῶς διὰ παντὸς
[43]	διαλέκτου χαρακτῆρα. Ἵνα δὲ μὴ	δόξῃ	τις φάσεις ἀναποδείκτους με λέγειν,
[47]	ἄνθρωποι δικαιοῦσι τῆς τε ὑπαρχούσης	δόξης	αἰτιᾶσθαι, ὅστις ἂν μαλακίᾳ ἐλλείπῃ,
[8]	βύβλῳ τῆς διαβεβοημένης περὶ αὐτοῦ	δόξης	ἄξιον εἴρηκεν ἐγκώμιον· περί τε
[52]	πλούτους τε μεγάλους ἐκτήσαντο καὶ	δόξης	λαμπρᾶς κατηξιώθησαν. Ἵνα δὲ μηδεμία
[52]	βάσκανόν τι καὶ κακόηθες πρᾶγμα	δόξομεν,	εἰ τοὺς μὴ καλῶς τῇ
[2]	καινοτομεῖν πράγματα πρῶτοι καὶ μόνοι	δόξομεν,	εἴ τι τῶν ὑπὸ Θουκυδίδου
[36]	ἀδίκως ἐπ´ αὐτοὺς μηδ´ ἐπὶ	δουλείᾳ·	εἰ δὲ μή, ἀμύνειν τοὺς
[36]	Θηβαίων τῶν ἡμῖν ἐχθίστων ἐπὶ	δουλείᾳ	τῇ ἡμετέρᾳ ἥκετε. Μάρτυρας δὲ
[47]	μηδὲ νομίσαι περὶ ἑνὸς μόνου,	δουλείας	ἀντ´ ἐλευθερίας, ἀγωνίζεσθαι, ἀλλὰ καὶ
[47]	δὲ κακουμένοις. Καὶ ἔτι ἐκεῖνα·	Δουλοῖ	γὰρ φρόνημα τὸ αἰφνίδιον καὶ
[48]	ἕνα γέ τινα ἀεὶ μεταβάλλοντες	δουλοῦνται,	ἀλλὰ Δωριεῖς ἐλεύθεροι ἀπ´ αὐτονόμου
[54]	πολίτας ἐξαπατῶντες καὶ διαφθείροντες, ἕως	δούλους	ἐποίησαν. ~(Μυρία παραδείγματα φέρειν δυναίμην
[37]	τὸν μετὰ ταῦτα διάλογον καὶ	δραματίζει.	Ἄρχει δ´ ὁ Ἀθηναῖος τάδε
[38]	διηγήματος τὸν διάλογον ἐπὶ τὸ	δραματικὸν	ταῦτα τὸν Ἀθηναῖον ἀποκρινόμενον ποιεῖ·
[31]	φθάσας τὸν μέλλοντα κακόν τι	δρᾶν	ἐπῃνεῖτο καὶ ὁ ἐπικελεύσας τὸν
[24]	παθητικὰ ῥήματα δραστήρια, τὰ δὲ	δραστήρια	παθητικά· πληθυντικῶν τε καὶ ἑνικῶν
[24]	καὶ τὰ μὲν παθητικὰ ῥήματα	δραστήρια,	τὰ δὲ δραστήρια παθητικά· πληθυντικῶν
[36]	γενομένης. Ὑμεῖς δὲ τἀναντία ἐκείνοις	δρᾶτε·	μετὰ γὰρ Θηβαίων τῶν ἡμῖν
[40]	εὐθὺς ἀνέλπιστον, μετὰ δὲ τοῦ	δρωμένου	ἔτι καὶ στῆναι ἐλπὶς ὀρθῶς.
[26]	βοῆς ἐχρῶντο καὶ ἀπὸ τῶν	δρωμένων	τῆς ὄψεως καὶ τὴν γνώμην
[3]	ἀληθείας, μυρίους παρασχέσθαι δυνάμενος μάρτυρας,	δυεῖν	ἀνδράσιν ἀρκεσθήσομαι μόνοις, Ἀριστοτέλει καὶ
[20]	τὸ Μηδικόν· καὶ τοῦτο ὅμως	δυεῖν	ναυμαχίαιν καὶ πεζομαχίαιν τὴν κρίσιν
[55]	δούλους ἐποίησαν. ~(Μυρία παραδείγματα φέρειν	δυναίμην	ἂν ἐκ τῶν τοῦ Δημοσθένους
[4]	ὑγιές. Οὐ γὰρ εἰ τῇ	δυνάμει	λειπόμεθα Θουκυδίδου τε καὶ τῶν
[41]	τὸ αἰσχρὸν καλούμενον ὀνόματος ἐπαγωγοῦ	δυνάμεις	ἐπεσπάσατο ἡσσηθεῖσι τοῦ ῥήματος ἔργῳ
[5]	τὴν ἐκλογὴν τῶν ὑποθέσεων καὶ	δυνάμεις	οὐ πολύ τι διαφερούσας ἔσχον
[24]	τοῖς διαρθροῦσι τὰς τῶν ὀνομάτων	δυνάμεις	ποιητοῦ τρόπον ἐνεξουσιάζων. Πλεῖστα δ´
[9]	πάντες τὰς τετριμμένας ὁδοὺς καὶ	δυναμένας	ἄγειν ἐπὶ τὴν σαφήνειαν μετῆλθον.
[43]	με λέγειν, πολλὰς παρασχέσθαι πίστεις	δυνάμενος	δυσὶν ἀρκεσθήσομαι δημηγορίαις, ἵνα μὴ
[41]	οὔτε Ἕλλησι πρέποντα εἰρῆσθαι. ~(Πολλὰς	δυνάμενος	ἔτι διανοίας παρασχέσθαι τὸ συνετὸν
[3]	θεωρητικὰς τῆς ἀληθείας, μυρίους παρασχέσθαι	δυνάμενος	μάρτυρας, δυεῖν ἀνδράσιν ἀρκεσθήσομαι μόνοις,
[13]	πλείονος ἐξεργασίας, πολλοῖς τεκμηρίοις βεβαιῶσαι	δυνάμενος	ὀλίγοις χρήσομαι· τὰς μὲν πρώτας
[33]	μᾶλλον διεφθείροντο. Ἐκ πολλῶν ἔτι	δυνάμενος	παραδειγμάτων ποιῆσαι φανερόν, ὅτι κρείττων
[25]	Λακεδαιμονίων οὐκέτι ἐπεκθεῖν, ᾗ προσπίπτοιεν,	δυναμένων,	γνόντες αὐτοὺς οἱ ψιλοὶ βραδυτέρους
[25]	οὐκέτι ὀξέως ἐπεκθεῖν ἧι προσπίπτοιεν	δυναμένων,	γνόντες αὐτοὺς οἱ ψιλοὶ βραδυτέρους
[54]	ὡς οὔτε τῆς οἰκείας αὐτῶν	δυνάμεως	ἀξιομάχου πρὸς τὴν τοῦ βασιλέως
[48]	τῆς ἑαυτοῦ ἀσφαλείας, οὐκ ἀνθρωπείας	δυνάμεως	βούλησιν ἐλπίζει. Οὐ γὰρ οἷόν
[15]	ἐν αἷς ἀπὸ τῆς ἄκρας	δυνάμεως	ἐξείργασται τὰς συμφορὰς αὐτῶν. Ἐν
[15]	Οὐ γὰρ δή γε ἀσθενείᾳ	δυνάμεως	ἐξείργετο περὶ ἀμφοτέρων τοὺς ἐνόντας
[16]	ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς	δυνάμεως·	ἣ μὲν γὰρ ὀλίγα πράγματα
[10]	καὶ αὐτοὶ ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν	δυνάμεως,	οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι αἰσθόμενοι οὔτε
[24]	ὅταν δὲ ἐλλείπῃ τὸ τῆς	δυνάμεως,	οὐ παραμείναντος μέχρι πάντων τοῦ
[3]	τῆς Θουκυδίδου προαιρέσεώς τε καὶ	δυνάμεως,	οὐδ´ ἐκλογισμὸς τῶν ἁμαρτημάτων οὐδ´
[1]	λογισμὸν θηρώσης εἴ τε τῆς	δυνάμεως	οὐκ ἐν ἅπασι τοῖς ἔργοις
[39]	μὲν ἀσθενείας, τὸ δὲ μῖσος	δυνάμεως	παράδειγμα τοῖς ἀρχομένοις δηλούμενον ἐνθύμημα
[49]	ἀληθείας εἰρημένα κατὰ τὴν ἐμὴν	δύναμιν.	~(Ἀνάγκη δὲ καὶ τὰ λεγόμενα
[34]	τὴν ἄκραν τοῦ συγγραφέως εἶναι	δύναμιν,	διελόμενος καὶ ταύτην διχῇ τὴν
[31]	διδόμενοι ἴσχυον, οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν	δύναμιν	ἐν τούτοις ὑπερβατόν τε καὶ
[2]	λόγων ἁμαρτάνοντα καὶ κατὰ τὴν	δύναμιν	ἐξασθενοῦντα, καὶ διὰ τοῦθ´ οὗτος
[36]	νῦν περιόψεσθαι, βοηθήσειν δὲ κατὰ	δύναμιν·	ἐπισκήπτουσίν τε ὑμῖν πρὸς τῶν
[18]	περὶ Πύλον ἀγωνισάμενοι πρὸς Λακεδαιμονίων	δύναμιν	καὶ ἐκ γῆς καὶ ἐκ
[31]	διὰ τὸ μηδεμίαν ἄλλην ἔχειν	δύναμιν	κατὰ τὸ ἄπορον ἑκατέρῳ διδόμενοι
[49]	ἀρετῶν οὐδεμίαι τὴν ἑαυτῶν ἐπιδείκνυνται	δύναμιν.	Οὔτε γὰρ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις
[31]	ἑκατέρῳ διδόμενοι, οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν	δύναμιν	σαφέστερον ἂν ἦν οὕτως ἐξενεχθέν·
[48]	Λόγῳ μὲν γὰρ τὴν ἡμετέραν	δύναμιν	σῴζοι ἄν τις, ἔργῳ δὲ
[36]	ἀμύνειν τοὺς παρόντας ξυμμάχους κατὰ	δύναμιν.	Τάδε μὲν ἡμῖν πατέρες οἱ
[18]	καὶ οὐδεμίαν οὔτε δόξαν οὔτε	δύναμιν	τῇ πόλει κτησαμένοις τάς τε
[54]	τε αὐτοὺς παρασκευασαμένους τὴν ἑαυτῶν	δύναμιν	φανεροὺς εἶναι τοῖς Ἕλλησιν, ὅτι
[29]	ὅτε μάλιστα ἤκμασεν ἡ πολιτικὴ	δύναμις·	ἃ μέλλω νυνὶ λέγειν· Ἐστασίαζέν
[5]	τοὺς πρὸ αὐτοῦ, καὶ ἡ	δύναμις.	Ἀρχαῖοι μὲν οὖν συγγραφεῖς πολλοὶ
[18]	ὧν δόξα τις ἐπιφανὴς ἢ	δύναμις	ἐγένετο τῇ πόλει, τιμᾶσθαι τοῖς
[23]	διάδηλος ἡ τοῦ ῥήτορος γίνεται	δύναμις,	οὔτε ἁπάσας οὔτε εἰς ἄκρον
[24]	τε προαίρεσις αὐτοῦ καὶ ἡ	δύναμις	συνεκδράμῃ, τέλεια γίνεται κατορθώματα καὶ
[10]	πολέμοις οἰκείοις ἐξειργόμενοι· πλὴν ἡ	δύναμις	τῶν Ἀθηναίων σαφῶς ᾔρετο καὶ
[54]	πράγματα ἕξειν, οὐκ ἂν ἡγοῦμαι	δύνασθαι	χεῖρον ἢ νῦν διατεθῆναι. Ὅμοια
[5]	γοῦν ἀπὸ τῆς τῶν Λυδῶν	δυναστείας	μέχρι τοῦ Περσικοῦ πολέμου κατεβίβασε
[38]	ἠδικήκατε λέγοντας οἴεσθαι πείσειν, τὰ	δυνατὰ	δ´ ἐξ ὧν ἑκάτεροι ἀληθῶς
[38]	ἀπὸ τῆς ἴσης ἀνάγκης κρίνεται,	δυνατὰ	δὲ οἱ προὔχοντες πράσσουσι καὶ
[38]	τῇ βίᾳ· ταῦτα γὰρ ἑκατέροις	δυνατά.	Ἔπειτα τὴν αἰτίαν ἀποδοῦναι τούτου
[30]	τε καὶ ὑπονοήσας ἅμα νοεῖσθαι	δύναται,	εἴ γε ὁ μὲν τυχὼν
[6]	δ´ ὑστέρας ὡς μείζονος ἢ	δυνατῆς	πεσεῖν εἰς σύνοψιν ἀνθρωπίνου λογισμοῦ
[20]	καὶ παρὰ τῶν ἄλλων ὅσον	δυνατὸν	ἀκριβείᾳ περὶ ἑκάστου ἐπεξελθών. Ἐπιπόνως
[36]	ὑμέτερα καὶ εἴ τι ἄλλο	δυνατὸν	εἰς ἀριθμὸν ἐλθεῖν· αὐτοὶ δὲ
[55]	ἀνθρώποις εὔπορον, κατασκευασθῆναι δ´ οὐχἅπασι	δυνατόν;	Τούτων ἡδίω μὲν εἶχόν σοι
[28]	σαφῶς τε καὶ συντόμως καὶ	δυνατῶς	ἅπαντα εἴρηκεν· ἀρξάμενος δὲ ἐπιτραγῳδεῖν
[31]	ἐπιθεὶς περίοδον ἀγκύλως εἰρημένην καὶ	δυνατῶς	μετὰ τοῦ σαφῶς· Ἁπλῶς δὲ
[13]	ὑπ´ ἀμφοτέρων διελήλυθεν ἀκριβῶς καὶ	δυνατῶς,	πλείους ἢ τριακοσίους στίχους αὐτὸς
[28]	διὰ τὴν στάσιν εἰς τοὺς	δυνατωτάτους	ἐκ τοῦ δήμου γενόμενα διεξιών,
[18]	ἐλάττους ὄντες καὶ οὐδὲ ταφῆς	δυνηθέντες	τυχεῖν τῆς νομίμου πόσῳ μᾶλλον
[10]	τοὺς Ἀθηναίους, μὴ ἐπὶ μεῖζον	δυνηθῶσιν,	ὁρῶντες αὐτοῖς τὰ πολλὰ τῆς
[6]	καὶ ταπεινῆς καὶ πολλὰ οὐ	δυνησομένης	τοὺς ἀναγινώσκοντας ὠφελῆσαι· τῆς δ´
[4]	πολλοῖς κεχαρισμένον, ῥᾳδίως δ´ ἐξελεγχθῆναι	δυνησόμενον,	ὡς οὐκ ἔστιν ὑγιές. Οὐ
[1]	ῥᾳστώνην οὐδὲ διὰ σπάνιν τῶν	δυνησομένων	βεβαιῶσαι τὰς προθέσεις, ἀλλὰ τῆς
[40]	δ´ ἔστιν ἄρχειν ὧν ἂν	δύνηταί	τις κρατεῖν. Ἀκόλουθα καὶ ταῦτα
[10]	καὶ καθαιρετέα ἡ ἰσχύς, ἢν	δύνωνται,	ἀραμένοις τόνδε τὸν πόλεμον. ~(ΧΙ)
[22]	μὲν οὖν ἅπασα λέξις εἰς	δύο	μέρη διαιρεῖται τὰ πρῶτα, εἴς
[26]	ἐμβεβληκέναι, τὰ δὲ αὐτοὺς ἐμβεβλῆσθαι,	δύο	τε περὶ μίαν καὶ ἔστιν
[26]	οἰμωγῇ τε καὶ στόνῳ πάντες	δυσανασχετοῦντες	τὰ γιγνόμενα, οἳ μὲν ἐπὶ
[29]	λεγόμενον· καὶ τὰ ἐφυστερίζοντά που	δυσείκαστόν	ἐστι· σαφέστερον δ´ ἂν ἐγένετο
[40]	τούτων ὁ νοῦς ἔστι μὲν	δυσείκαστος	καὶ τοῖς πάνυ δοκοῦσιν ἐμπείρως
[24]	τε σκολιὰ καὶ πολύπλοκα καὶ	δυσεξέλικτα	καὶ τὰ ἄλλα τὰ συγγενῆ
[29]	γὰρ βούλεται δηλοῦν ἐν τῇ	δυσεξελίκτῳ	πλοκῇ, τοιοῦτόν ἐστι· πολλὴν τὴν
[2]	ὅτι τὸ φιλόνεικον τοῦτο καὶ	δύσερι	καὶ προσυλακτοῦν εἰκῇ πᾶσιν ἐν
[43]	λέγειν, πολλὰς παρασχέσθαι πίστεις δυνάμενος	δυσὶν	ἀρκεσθήσομαι δημηγορίαις, ἵνα μὴ μακρὸς
[55]	φανεραί· τὰς δὲ αἰνιγματώδεις καὶ	δυσκαταμαθήτους	καὶ γραμματικῶν ἐξηγήσεων δεομένας καὶ
[9]	περὶ πολλῶν γίνηται πραγμάτων καὶ	δυσκαταμαθήτων.	Ὅτι δὲ οὐκ ὀρθὸς ὁ
[9]	Πλανώμεθα δή, καθάπερ εἰκός, καὶ	δυσκόλως	τοῖς δηλουμένοις παρακολουθοῦμεν, ταραττομένης ἐν
[45]	ἔχων ἀμφότερα, τῇ δὲ πόλει	δύσνους	οὐκ ἂν ὁμοίως τι οἰκείως
[29]	δὲ τούτοις ἐπιφέρει, σκολιὰ καὶ	δυσπαρακολούθητα	καὶ τὰς τῶν σχηματισμῶν πλοκὰς
[27]	τῆς λέξεως καὶ σκολιὸν καὶ	δυσπαρακολούθητον·	ὁ δὲ σπάνιος καὶ οὐδ´
[9]	ἡ διαίρεσις τῶν χρόνων ἀλλὰ	δυσπαρακολουθητοτέρα	(κατὰ τὰς ὥρας) Ἐφ´ ᾧ
[47]	ἔχει καὶ οὔτε περιέργους οὔτε	δυσπαρακολουθήτους.	~(Ἐκ δὲ τῆς Ἑρμοκράτους δημηγορίας
[18]	καὶ τὸ τελευταῖον ἐν τῇ	δυστήνῳ	φυγῇ τετρακιςμυρίων οὐκ ἐλάττους ὄντες
[45]	μόνον εἰσὶν ἑτέροις, ἀλλὰ καὶ	δυστυχεῖς	ἑαυτοῖς ἐκκαλούμενοι τὸν παρὰ τῶν
[34]	ἐπ´ ἴσης οὔτε πρὸς ἅπαντα	δυσχεραίνουσιν,	ἀλλὰ τοῖς μὲν κατορθώμασι τὴν
[34]	τοῖς πράγμασιν οὐδὲ μέχρι τούτου,	δυσχεραίνουσιν,	ὅμοιόν τι πάσχοντες τοῖς κεκρατημένοις
[27]	ἔμπειροι πολιτικῶν εἰπεῖν, ἐφ´ ὅτῳ	δυσχεραίνουσιν	ὀνόματι ἢ σχήματι, οὔθ´ οἱ
[27]	γε πολὺς ἐκεῖνος ἰδιώτης οὐ	δυσχερανεῖ	τὸ φορτικὸν τῆς λέξεως καὶ
[48]	πολεμίων, προδιδόμεθα δὲ ὑφ´ ὑμῶν	Δωριεῖς	Δωριέων· καὶ εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς
[48]	τινα ἀεὶ μεταβάλλοντες δουλοῦνται, ἀλλὰ	Δωριεῖς	ἐλεύθεροι ἀπ´ αὐτονόμου τῆς Πελοποννήσου
[9]	λέγειν καὶ Λακεδαιμονίων τὴν ἐπὶ	Δωριεῖς	στρατείαν τὰ περὶ Λευκάδα πραχθέντα
[48]	προδιδόμεθα δὲ ὑφ´ ὑμῶν Δωριεῖς	Δωριέων·	καὶ εἰ καταστρέψονται ἡμᾶς Ἀθηναῖοι,
[54]	παύσεται τῆς ὕβρεως καὶ δίκην	δώσει,	εἰς τοῦτο ὑπηγμένα πάντα τὰ