Chapitre |
[2] |
πραγματείας
βούλομαι
προειπεῖν·
οὐ
σοῦ
|
μὰ |
Δία
καὶ
τῶν
σοὶ
παραπλησίων |
[41] |
ταύτης
βύβλῳ
περὶ
αὑτοῦ
γράφει,
|
μαθεῖν |
ῥᾴδιον,
ὅτι
μετὰ
τὴν
ἐν |
[32] |
ἔχει
τὸ
σημαινόμενον.
Χαλεπὸν
γὰρ
|
μαθεῖν, |
τίνας
δή
ποτε
νοεῖ
τοὺς |
[50] |
ἀλλ´
ἀνδράσι
διὰ
τῶν
ἐγκυκλίων
|
μαθημάτων |
ἐπὶ
ῥητορικήν
τε
καὶ
φιλοσοφίαν |
[32] |
που
παρατύχοι
τινὶ
καιρὸς
καὶ
|
μάθοι |
τὸν
ἐχθρὸν
ἀφύλακτον,
ἥδιον
ἐτιμωρεῖτο, |
[55] |
τά
γ´
ἐμφανέστερα.
Τί
οὖν
|
μαθόντες |
ἅπασαν
τὴν
διάλεκτον
τοῦ
συγγραφέως |
[43] |
δυσὶν
ἀρκεσθήσομαι
δημηγορίαις,
ἵνα
μὴ
|
μακρὸς |
ὁ
λόγος
γένηται,
τῇ
Περικλέους |
[25] |
ἐκ
δὲ
τεκμηρίων,
ὧν
ἐπὶ
|
μακρότατον |
σκοποῦντί
μοι
ξυνέβη
πιστεῦσαι,
οὐ |
[20] |
ἐκ
δὲ
τεκμηρίων,
ὧν
ἐπὶ
|
μακρότατον |
σκοποῦντι
πιστεύειν
ξυμβαίνει,
οὐ
μεγάλα |
[55] |
ἐξαλλαγὴν
ἔχοντα.
Ἀλλ´
ἵνα
μὴ
|
μακρότερος |
τοῦ
δέοντος
ὁ
λόγος
γένοιτό |
[53] |
δηλούσας
ἐν
ὀλίγοις
καὶ
διὰ
|
μακροῦ |
κομιζομένας
τὴν
ἀκολουθίαν
καὶ
ἐκ |
[52] |
σημαίνειν
πράγματα
βουλομένας
καὶ
διὰ
|
μακροῦ |
τὰς
ἀποδόσεις
λαμβανούσας
νοήσεις,
καὶ |
[2] |
δόξαις,
ἃς
ἅπαντες
ἐκ
τοῦ
|
μακροῦ |
χρόνου
παραλαβόντες
ἀναφαιρέτους
ἔχουσιν,
ἀλλὰ |
[23] |
κατὰ
τὴν
τῶν
σχηματισμῶν
ποικιλίαν
|
μακρῷ |
δή
τινι
τοὺς
ἄλλους
ὑπερεβάλετο, |
[28] |
ἐξαλλάττειν
ἐκ
τῶν
ἐν
ἔθει
|
μακρῷ |
τινι
γίγνεται
χείρων
αὐτὸς
ἑαυτοῦ. |
[11] |
διηγήσεως
εἰσβολὴ
κρείττων
ἂν
ἐγίνετο
|
μακρῷ, |
τοιαύτης
οἰκονομίας
τυχοῦσα.
Οὐδὲ
γὰρ |
[24] |
ἀκοὰς
ἀντὶ
τῆς
λιγυρᾶς
καὶ
|
μαλακῆς |
καὶ
συνεξεσμένης
καὶ
μηδὲν
ἐχούσης |
[47] |
ὑπαρχούσης
δόξης
αἰτιᾶσθαι,
ὅστις
ἂν
|
μαλακίᾳ |
ἐλλείπῃ,
καὶ
τῆς
μὴ
προσηκούσης |
[23] |
τὴν
ἐν
τοῖς
τότε
χρόνοις
|
μάλιστα |
ἀνθοῦσαν
καὶ
οἱ
τὴν
ἀρχαίαν |
[16] |
ἔμφασιν
ἔχοντα
τῆς
δεινότητος
ἐκείνης,
|
μάλιστα |
δ´
ἐν
ταῖς
δημηγορίαις
καὶ |
[8] |
φθόνου
καὶ
πάσης
κολακείας
φυλάττων,
|
μάλιστα |
δ´
ἐν
ταῖς
περὶ
τῶν |
[45] |
ἀρετὰς
ἐπαχθεῖς
τοῖς
ἀκούουσι
φαίνονται,
|
μάλιστα |
δ´
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὰ |
[23] |
τὰς
δ´
ἐπιθέτους,
ἐξ
ὧν
|
μάλιστα |
διάδηλος
ἡ
τοῦ
ῥήτορος
γίνεται |
[24] |
δὲ
τῶν
σχηματισμῶν,
ἐν
οἷς
|
μάλιστα |
ἐβουλήθη
διενέγκαι
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ, |
[20] |
τῶν
ἀεὶ
παρόντων
τὰ
δέοντα
|
μάλιστα |
εἰπεῖν,
ἐχομένῳ
ὅ
τι
ἐγγύτατα |
[37] |
ἔχοντα
ἕτερον
αὐτοῦ
διάλογον,
ὃν
|
μάλιστα |
ἐπαινοῦσιν
οἱ
τοῦ
χαρακτῆρος
τούτου |
[35] |
καὶ
πεποιημέναι
λέξεις
ἐν
ταύταις
|
μάλιστα |
ἐπιπολάζουσι,
καὶ
τὰ
πολύπλοκα
καὶ |
[29] |
ἐπιτηδευθέντα
οὔτε
τοῖς
ὕστερον,
ὅτε
|
μάλιστα |
ἤκμασεν
ἡ
πολιτικὴ
δύναμις·
ἃ |
[36] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερώσεως.
Ἧς
|
μάλιστα |
μὲν
μετασχόντες
καὶ
αὐτοὶ
ἐμμείνατε |
[10] |
βάρβαρον,
ἐγένοντο
ἐν
ἔτεσι
πεντήκοντα
|
μάλιστα |
μεταξὺ
τῆς
τε
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως |
[21] |
περὶ
τὸ
λεκτικόν,
ἐν
ᾧ
|
μάλιστα |
ὁ
χαρακτὴρ
αὐτοῦ
διάδηλός
ἐστι, |
[18] |
πόλιν
ἐφύλασσε
καὶ
δι´
ἡσυχίας
|
μάλιστα |
ὅσον
ἐδύνατο
εἶχεν·
ἱππέας
μέντοι |
[50] |
καὶ
σεμνολογίας
καὶ
καταπλήξεως,
παντὸς
|
μάλιστα |
προσήκει
ταύτην
ἀσκεῖν
τὴν
φράσιν |
[52] |
ταῦτά
γε,
καθ´
ἃ
δοκεῖ
|
μάλιστα |
τῶν
ἄλλων
διαφέρειν,
κατὰ
τὴν |
[1] |
καὶ
λεκτικὰς
ἀρετάς,
καὶ
πῇ
|
μάλιστα |
χείρων
ἑαυτοῦ
γίνεται
κατὰ
τὰς |
[12] |
φυγὴν
καθ´
ἡσυχίαν
τι
αὐτῶν
|
μᾶλλον |
αἰσθέσθαι.
Τὴν
οὖν
μετὰ
τὰ |
[18] |
ἀποθανόντας,
ἐν
ᾗ
βούλεταί
τις
|
μᾶλλον |
βύβλῳ
ἢ
ἐν
ταύτῃ
τὸν |
[29] |
Τούτοις
ἐπιφέρει
κεφάλαιον
ἄλλο
ποιητικῆς,
|
μᾶλλον |
δὲ
διθυραμβικῆς
σκευωρίας
οἰκειότερον·
τῶν |
[44] |
κακοτυχῶν
δὲ
ἐν
εὐτυχούσῃ
πολλῷ
|
μᾶλλον |
διασῴζεται.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἰδίᾳ |
[33] |
λαμβάνειν,
ἃ
γνώμῃ
ἔξεστιν,
ἄφρακτοι
|
μᾶλλον |
διεφθείροντο.
Ἐκ
πολλῶν
ἔτι
δυνάμενος |
[28] |
ὠμὴ
στάσις
προὐχώρησε,
καὶ
ἔδοξε
|
μᾶλλον, |
διότι
ἐν
τοῖς
πρώτη
ἐγένετο· |
[48] |
ἐνθυμηθήτω
οὐ
περὶ
τῆς
ἐμῆς
|
μᾶλλον, |
ἐν
ἴσῳ
δὲ
καὶ
τῆς |
[24] |
τοῖς
προθετικοῖς
μορίοις
καὶ
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἐν
τοῖς
διαρθροῦσι
τὰς
τῶν |
[48] |
Λεοντίνους
βούλεσθαι
κατοικίσαι,
ἀλλ´
ἡμᾶς
|
μᾶλλον |
ἐξοικίσαι.
Ψυχρὰ
γὰρ
ἡ
παρονομασία |
[23] |
ἔφην,
περὶ
τὴν
κυρίαν
λέξιν
|
μᾶλλον |
ἐσπούδασαν
ἢ
περὶ
τὴν
τροπικήν, |
[34] |
ἐκείνη
μὲν
ἐν
τῇ
φύσει
|
μᾶλλον |
ἔχουσα
τὴν
ἰσχύν,
αὕτη
δὲ |
[20] |
ἕξει·
κτῆμά
τε
ἐς
ἀεὶ
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀγώνισμα
εἰς
τὸ
παραχρῆμα |
[7] |
ἕξει·
κτῆμά
τε
ἐς
ἀεὶ
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀγώνισμα
ἐς
τὸ
παραχρῆμα |
[32] |
ἥδιον
τιμωρεῖσθαι
διὰ
τὴν
πίστιν
|
μᾶλλον |
ἢ
ἀπὸ
τοῦ
προφανοῦς
σκοτεινῶς |
[18] |
ἐν
τούτῳ
κεῖται
τῷ
τόπῳ
|
μᾶλλον |
ἢ
οὐκ
ἐν
ἑτέρῳ;
Εἴ |
[54] |
ἴσως,
τούτους
μὲν
ἐξαπατᾶν
αἱρεῖσθαι
|
μᾶλλον |
ἢ
προλέγοντα
βιάζεσθαι,
ὑμῖν
δ´ |
[32] |
ἥδιον
ἐτιμωρεῖτο,
ὅτι
πιστεύσαντι
ἐπέθετο
|
μᾶλλον |
ἢ
φυλαττομένῳ·
καὶ
συνέσεως
δόξαν |
[48] |
εἰδόσιν,
ὅσα
ἀδικεῖ·
πολὺ
δὲ
|
μᾶλλον |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
αἰτιασόμενοι,
ὅτι
ἔχοντες |
[46] |
ὅτι
δεῖ
τῇ
γνώμῃ
πιστεύειν
|
μᾶλλον, |
ἣν
ἐκ
τῶν
παρόντων
λαμβάνομεν, |
[18] |
δυνηθέντες
τυχεῖν
τῆς
νομίμου
πόσῳ
|
μᾶλλον |
ἦσαν
ἐπιτηδειότεροι
τυγχάνειν
οἴκτων
τε |
[20] |
μέγιστον
κρινόντων,
παυσαμένων
δὲ
τἀρχαῖα
|
μᾶλλον |
θαυμαζόντων,
ἀπ´
αὐτῶν
τῶν
ἔργων |
[19] |
πράγματος
ἔπαινον
ἀποθέσθαι.
~(Ἔτι
δὲ
|
μᾶλλον |
ἴδοι
τις
ἂν
τὸ
περὶ |
[25] |
αὐτοῦ
τὸν
τρόπον,
ἀλλὰ
κοινότερον
|
μᾶλλον |
καὶ
ὠφελιμώτερον,
τοῦ
τελευταίου
μορίου |
[25] |
εἰληφότες
πολλαπλάσιοι
φαινόμενοι
καὶ
ξυνειθισμένοι
|
μᾶλλον |
μηκέτι
δεινοὺς
αὐτοὺς
ὁμοίως
σφίσι |
[30] |
Οὔτε
γὰρ
ὁ
τυχών
ἐμφαίνει
|
μᾶλλον, |
ὃ
βούλεται
δηλοῦν,
οὔτε
ὁ |
[46] |
ἐστι
καὶ
τῆς
Γοργίου
προαιρέσεως
|
μᾶλλον |
οἰκειότερα,
ἥ
τε
τῶν
ὀνομάτων |
[20] |
αὐτῶν
ἐπὶ
τὸ
μεῖζον
κοσμοῦντες,
|
μᾶλλον |
πιστεύων,
οὔτε
ὡς
λογογράφοι
συνέθεσαν |
[33] |
ἀνέλπιστον
τοῦ
βεβαίου
μὴ
παθεῖν
|
μᾶλλον |
προεσκόπουν
ἢ
πιστεῦσαι
ἐδύναντο.
Καὶ |
[15] |
τὴν
Λακωνικὴν
προέκρινε
τῆς
Ἀττικῆς
|
μᾶλλον, |
τὴν
ὑστέραν
τοῖς
χρόνοις
ἀντὶ |
[26] |
τῆς
ὄψεως
καὶ
τὴν
γνώμην
|
μᾶλλον |
τῶν
ἐν
τῷ
ἔργῳ
ἐδουλοῦντο· |
[34] |
ὄψεως
ἔρωτι
μὴ
πολὺ
ἀπέχοντι
|
μανίας. |
Ἐκεῖνοί
τε
γὰρ
πάσας
τὰς |
[40] |
ἐλπίδες,
ἐπὶ
τὰς
ἀφανεῖς
καθίστανται,
|
μαντικήν |
τε
καὶ
χρησμοὺς
καὶ
ὅσα |
[40] |
θεοῖς
ἕπεσθαι
καὶ
μηδὲν
ἄνευ
|
μαντικῆς |
καὶ
χρησμῶν
ἐπιτελεῖν.
Λεγόντων
τε |
[40] |
καὶ
οὔτε
χρησμῶν
ὄφελος
οὔτε
|
μαντικῆς |
τοῖς
εὐσεβῆ
καὶ
δίκαιον
προῃρημένοις |
[36] |
ἐπὶ
δουλείᾳ
τῇ
ἡμετέρᾳ
ἥκετε.
|
Μάρτυρας |
δὲ
θεοὺς
τούς
τε
ὁρκίους |
[3] |
τῆς
ἀληθείας,
μυρίους
παρασχέσθαι
δυνάμενος
|
μάρτυρας, |
δυεῖν
ἀνδράσιν
ἀρκεσθήσομαι
μόνοις,
Ἀριστοτέλει |
[8] |
ἐς
τὸ
παραχρῆμα
ἀκούειν
ξύγκειται.
|
~(Μαρτυρεῖται |
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
τάχα
μὲν |
[2] |
ἐπιφανεστάτων
φιλοσόφων
τε
καὶ
ῥητόρων
|
μαρτυρίαις |
ἀπιστοῦντες,
οἳ
κανόνα
τῆς
ἱστορικῆς |
[34] |
τοῖς
μὲν
κατορθώμασι
τὴν
προσήκουσαν
|
μαρτυρίαν |
ἀπονέμουσιν,
εἰ
δέ
τι
διημάρτηται |
[48] |
τοῦ
λόγου·
δεόμεθα
οὖν
καὶ
|
μαρτυρόμεθα, |
εἰ
μὴ
πείσομεν,
ὅτι
ἐπιβουλευόμεθα |
[3] |
ἄν
τις,
εἰ
μὴ
πάσας
|
μαρτυροῦσι |
τοῖς
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
τὰς |
[34] |
τὰ
μὴ
προσόντα
τῷ
συγγραφεῖ
|
μαρτυροῦσιν· |
ἃ
γὰρ
ἕκαστος
εἶναι
βούλεται |
[19] |
Δηλίῳ,
καὶ
οἱ
Φωκαεῖς
οἱ
|
Μασσαλίαν |
οἰκίσαντες
ὅτι
ναυμαχίᾳ
Καρχηδονίους
ἐνίκων, |
[18] |
καὶ
νικήσαντες
ἐν
ἀμφοτέραις
ταῖς
|
μάχαις, |
δι´
οὓς
ἡ
πόλις
αὐχήματος |
[13] |
τριακοσίους
στίχους
αὐτὸς
ἀποδεδωκὼς
ταῖς
|
μάχαις, |
καὶ
ταῦτα
οὐ
πολλῶν
ὄντων |
[13] |
καὶ
τὰ
κατὰ
τὰς
πεζικὰς
|
μάχας |
ἢ
μηκυνόμενα
πέρα
τοῦ
δέοντος |
[18] |
δὲ
πάσας
ἀφῶ
τὰς
ἄλλας
|
μάχας |
τάς
τε
κατὰ
γῆν
καὶ |
[13] |
ἅπαντα
τὰ
γεγενημένα
κατὰ
τὰς
|
μάχας |
ὑπ´
ἀμφοτέρων
διελήλυθεν
ἀκριβῶς
καὶ |
[13] |
τοι
συγκεφαλαιούμενος
τὰ
περὶ
τὴν
|
μάχην |
κατὰ
λέξιν
οὕτως
γράφει·
Ἀπέθανον |
[14] |
τῶν
ἐν
Κυθήροις
πραγμάτων·
καὶ
|
μάχης |
γενομένης
ὀλίγον
μέν
τινα
χρόνον |
[36] |
συνάρασθαι
τοῦ
κινδύνου
καὶ
τῆς
|
μάχης, |
ἣ
παρ´
ἡμῖν
ἐγένετο,
θύσας |
[18] |
αἷς
Ἀθηναίων
πολλοὶ
καὶ
ἀγαθοὶ
|
μαχόμενοι |
διεφθάρησαν,
τοὺς
εἰωθότας
ὀλοφυρμοὺς
ἐπ´ |
[48] |
ἑαυτοῦ
ἅμα
ἐν
τῇ
ἐμῇ
|
μαχόμενος, |
τοσούτῳ
δὲ
καὶ
ἀσφαλέστερον,
ὅσῳ |
[43] |
μὴ
δόξῃ
τις
φάσεις
ἀναποδείκτους
|
με |
λέγειν,
πολλὰς
παρασχέσθαι
πίστεις
δυνάμενος |
[1] |
Σοῦ
δὲ
βουληθέντος
ἰδίαν
συντάξασθαί
|
με |
περὶ
Θουκυδίδου
γραφὴν
ἅπαντα
περιειληφυῖαν |
[19] |
ἐστι,
διὰ
τοῦτ´
ἐστὶν
ἤδη
|
μέγα, |
ἀλλ´
εἴ
τι
τῶν
μεγάλων |
[10] |
ἐγκρατεστέραν
κατεστήσαντο
καὶ
αὐτοὶ
ἐπὶ
|
μέγα |
ἐχώρησαν
δυνάμεως,
οἱ
δὲ
Λακεδαιμόνιοι |
[20] |
δὲ
τοῦ
πολέμου
μῆκός
τε
|
μέγα |
προὔβη
παθήματά
τε
ξυνηνέχθη
γενέσθαι |
[26] |
ἄλλα
ὅσα
ἐν
μεγάλῳ
κινδύνῳ
|
μέγα |
στρατόπεδον
πολυειδῆ
ἀναγκάζοιτο
φθέγγεσθαι.
Παραπλήσια |
[53] |
μόνος,
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
|
μέγα |
τι
καὶ
λαμπρὸν
ἔδοξαν
ποιεῖν |
[28] |
πῶς
ἐκεῖνα
ἐπαινέσω
τὰ
δοκοῦντα
|
μεγάλα |
καὶ
θαυμαστὰ
εἶναί
τισιν,
ὅσα |
[20] |
μακρότατον
σκοποῦντι
πιστεύειν
ξυμβαίνει,
οὐ
|
μεγάλα |
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
κατὰ
τοὺς |
[25] |
σκοποῦντί
μοι
ξυνέβη
πιστεῦσαι,
οὐ
|
μεγάλα |
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε
κατὰ
τοὺς |
[19] |
ἀνώμαλον
ἐπιλογισάμενος,
ὅτι
πολλὰ
καὶ
|
μεγάλα |
πράγματα
παραλιπὼν
τὸ
προοίμιον
τῆς |
[18] |
λέγεσθαι,
εἴ
τ´
ἐπὶ
ταῖς
|
μεγάλαις |
εὐπραγίαις,
ἐξ
ὧν
δόξα
τις |
[18] |
Εἴ
τε
γὰρ
ἐν
ταῖς
|
μεγάλαις |
συμφοραῖς
τῆς
πόλεως,
ἐν
αἷς |
[16] |
ἣ
δὲ
περὶ
πολλὰς
καὶ
|
μεγάλας |
συνταχθεῖσα
πράξεις
δημηγορικῶν
σπανίζει
λόγων. |
[27] |
καὶ
μιμήσεως
ἐφάνη,
τήν
τε
|
μεγαληγορίαν |
τοῦ
ἀνδρὸς
καὶ
τὴν
καλλιλογίαν |
[47] |
παραλόγῳ
ξυμβαῖνον·
ὅμως
δὲ
πόλιν
|
μεγάλην |
οἰκοῦντας
καὶ
ἐν
ἤθεσιν
ἀντιπάλοις |
[20] |
αὐχμοί
τε
ἔστι
παρ´
οἷς
|
μεγάλοι, |
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν
καὶ
λιμοί· |
[55] |
καὶ
ὁ
τόνος
καὶ
ἡ
|
μεγαλοπρέπεια |
καὶ
αἱ
συγγενεῖς
ταύταις
ἀρεταὶ |
[48] |
καὶ
τὸν
τόνον
καὶ
τὴν
|
μεγαλοπρέπειαν |
καὶ
τὴν
δεινότητα,
καὶ
πάθους |
[23] |
καὶ
καλλιρημοσύνην
καὶ
σεμνολογίαν
καὶ
|
μεγαλοπρέπειαν· |
οὐδὲ
δὴ
τόνον
οὐδὲ
βάρος |
[50] |
τὰς
ἱστορικὰς
πραγματείας
ἐκφέρουσιν,
αἷς
|
μεγαλοπρεπείας |
τε
δεῖ
καὶ
σεμνολογίας
καὶ |
[10] |
δὲ
λόγῳ,
τοὺς
Ἀθηναίους
ἡγοῦμαι
|
μεγάλους |
γιγνομένους
καὶ
φόβον
παρέχοντας
τοῖς |
[52] |
καὶ
δι´
ἃς
πλούτους
τε
|
μεγάλους |
ἐκτήσαντο
καὶ
δόξης
λαμπρᾶς
κατηξιώθησαν. |
[26] |
νικῶντες
κρατούμενοι,
ἄλλα
ὅσα
ἐν
|
μεγάλῳ |
κινδύνῳ
μέγα
στρατόπεδον
πολυειδῆ
ἀναγκάζοιτο |
[49] |
τῶν
ἄλλων
τῶν
κοινῶν
καὶ
|
μεγάλων |
αἱ
πόλεις
βουλευσόμεναι
συνέρχονται,
οὔτ´ |
[14] |
εὐθὺς
ἐν
ἀρχῇ
τοῦ
πολέμου
|
μεγάλων |
συμφορῶν,
δι´
ἃς
ἐπεθύμησαν
ἀμφότεραι |
[19] |
μέγα,
ἀλλ´
εἴ
τι
τῶν
|
μεγάλων |
ὑπερέχει)
γέγονέ
τε
αὐτῷ
τὸ |
[26] |
πανταχόθεν
περιεστάναι,
καὶ
τὸν
κτύπον
|
μέγαν |
ἀπὸ
πολλῶν
νεῶν
συμπιπτουσῶν,
ἔκπληξίν |
[20] |
ἀρξάμενος
εὐθὺς
καθισταμένου
καὶ
ἐλπίσας
|
μέγαν |
τε
ἔσεσθαι
καὶ
ἀξιολογώτατον
τῶν |
[19] |
πολλὰ
ἐκεῖνα
καὶ
καταβλητικὰ
τοῦ
|
μεγέθους |
τῆς
Ἑλλάδος
οὐκ
ἀναγκαίως
αὐτῷ |
[35] |
ὧν
ἤδη
προείρηκα,
πλεῖστα
καὶ
|
μέγιστα |
ταύταις
συμβεβηκότα
ταῖς
ἰδέαις·
καὶ |
[23] |
ἡδονῆς
ἕνεκα·
ἀρετάς
τε
τὰς
|
μεγίστας |
καὶ
λαμπροτάτας
ἔξω
τῶν
ἐναγωνίων |
[20] |
διανοούμενον.
Κίνησις
γὰρ
αὕτη
δὴ
|
μεγίστη |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐγένετο
καὶ
μέρει |
[54] |
τῷ
σαφεῖ.
Ἐν
δὲ
τῇ
|
μεγίστῃ |
τῶν
κατὰ
Φιλίππου
δημηγοριῶν
καὶ |
[20] |
ξύγκειται.
Τῶν
δὲ
πρότερον
ἔργων
|
μέγιστον |
ἐπράχθη
τὸ
Μηδικόν·
καὶ
τοῦτο |
[52] |
τὰς
γραφὰς
αὐτῶν,
ἐφ´
αἷς
|
μέγιστον |
ἐφρόνουν
ἐκεῖνοι
καὶ
δι´
ἃς |
[20] |
ἂν
πολεμῶσι,
τὸν
παρόντα
ἀεὶ
|
μέγιστον |
κρινόντων,
παυσαμένων
δὲ
τἀρχαῖα
μᾶλλον |
[54] |
παρασκευῆς,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
καὶ
|
μέγιστον, |
οὕτω
διακεῖσθαι
τὰς
γνώμας
ὑμᾶς, |
[10] |
συγγραφεὺς
παρέσχηται·
προειπὼν
γάρ,
ὡς
|
μέγιστος |
ἐγένετο
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
πολέμων |
[25] |
τοῦ
προοιμίου
προθέσει
χρησάμενος,
ὅτι
|
μέγιστος |
ἐγένετο
τῶν
πρὸ
αὐτοῦ
πολέμων |
[45] |
Θαυμαστὸν
γάρ,
εἰ
Περικλῆς
ὁ
|
μέγιστος |
τῶν
τότε
ῥητόρων
ἠγνόει
τοῦτο, |
[50] |
ἐπεχείρησαν
λέγειν,
ὡς
οὐ
τῶν
|
μεθ´ |
ἑαυτὸν
ἐσομένων
στοχαζόμενος
ὁ
συγγραφεὺς |
[36] |
ὑμέτερα
αὐτῶν·
καὶ
ἔστε
μηδὲ
|
μεθ´ |
ἑτέρων,
δέχεσθε
δ´
ἀμφοτέρους
φίλους, |
[19] |
τῆς
τέχνης
ὑπαγορεύει
λόγος
οὕτω
|
μεθοδεύειν |
τὰς
αὐξήσεις
(οὐ
γὰρ
εἴ |
[10] |
φοβούμενοι
τοὺς
Ἀθηναίους,
μὴ
ἐπὶ
|
μεῖζον |
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς
τὰ
πολλὰ |
[5] |
τε
πραγματικὴν
προαίρεσιν
ἐπὶ
τὸ
|
μεῖζον |
ἐξήνεγκε
καὶ
λαμπρότερον,
οὔτε
πόλεως |
[19] |
γὰρ
εἴ
τι
τῶν
μικρῶν
|
μεῖζόν |
ἐστι,
διὰ
τοῦτ´
ἐστὶν
ἤδη |
[20] |
ὑμνήκασι
περὶ
αὐτῶν
ἐπὶ
τὸ
|
μεῖζον |
κοσμοῦντες,
μᾶλλον
πιστεύων,
οὔτε
ὡς |
[6] |
ὠφελῆσαι·
τῆς
δ´
ὑστέρας
ὡς
|
μείζονος |
ἢ
δυνατῆς
πεσεῖν
εἰς
σύνοψιν |
[22] |
σύνθεσιν
τῶν
ἐλαττόνων
τε
καὶ
|
μειζόνων |
μορίων,
καὶ
ὅτι
τούτων
αὖθις |
[24] |
τῶν
τ´
ἐλαττόνων
καὶ
τῶν
|
μειζόνων |
μορίων
τὴν
ἀξιωματικὴν
καὶ
αὐστηρὰν |
[15] |
κακοῖς
γενομένην
ἀντὶ
τῆς
ἐπὶ
|
μείζοσι. |
Πόλεών
τε
ἁλώσεις
καὶ
κατασκαφὰς |
[33] |
ἐπεξῄεσάν
τε
τὰς
τιμωρίας
ἔτι
|
μείζους, |
οὐ
μέχρι
τοῦ
δικαίου
καὶ |
[48] |
(ἀμφότερα
γὰρ
τάδε
πάσχει
τὰ
|
μείζω) |
διὰ
δ´
αὐτὰ
τὰς
Συρακόσσας |
[20] |
τῶν
ἔργων
σκοποῦσι
δηλώσει
ὅμως
|
μείζων |
γεγενημένος
αὐτῶν.
Καὶ
ὅσα
μὲν |
[48] |
ἐθελήσαντι
προσλαβεῖν.
Οἷς
ἐπιτίθησιν
οὐδὲ
|
μειρακίῳ |
προσῆκον
ἐπιφώνημα·
Λόγῳ
μὲν
γὰρ |
[48] |
ἔχθραν
κολάσασθαι.
Ταῦτα
γὰρ
καὶ
|
μειρακιώδη |
καὶ
περίεργα
καὶ
τῶν
λεγομένων |
[46] |
ἀλήθειαν.
~(Ὀχληρὰ
δὲ
κἀκεῖνα
τὰ
|
μειρακιώδη |
καλλωπίσματα
τῆς
λέξεως
καὶ
τὰ |
[5] |
Λαμψακηνὸς
Χάρων
καὶ
ὁ
Χαλκηδόνιος
|
Μελησαγόρας, |
ὀλίγῳ
δὲ
πρεσβύτεροι
τῶν
Πελοποννησιακῶν |
[41] |
τὰ
μὲν
ἰσχυρὰ
ὄντα
ἐλπιζόμενα
|
μέλλεται, |
τὰ
δὲ
παρόντα
βραχέα
πρὸς |
[36] |
φέροντες,
ἣ
ἂν
ὑμῖν
ἱκανὴ
|
μέλλῃ |
ἔσεσθαι.
Οἳ
δὲ
ἀκούσαντες
αὖθις |
[29] |
τόλμαν
ἀνδρίαν
ἐκάλουν,
τὴν
δὲ
|
μέλλησιν |
δειλίαν.
Ὅμοια
δὲ
τούτοις
ἐστὶ |
[29] |
γὰρ
ἀλόγιστος
ἀνδρία
φιλέταιρος
ἐνομίσθη,
|
μέλλησις |
δὲ
προμηθὴς
δειλία
εὐπρεπής
παρομοιώσεις |
[44] |
τι·
ἀφανὲς
γὰρ
ἀνθρώπῳ
τὸ
|
μέλλον |
καὶ
πρὸς
τὰ
παρόντα
τὰς |
[30] |
τὸ
μήπω
πραχθὲν
ἀλλ´
ἔτι
|
μέλλον |
κακόν.
Καθαρὸς
δὲ
καὶ
τηλαυγὴς |
[37] |
πολέμου
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
|
μέλλοντα |
διαφέροντα
αὐτῆς
φαίνεται.
Τούτοις
ἐπιτίθησιν |
[37] |
πολέμου
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
|
μέλλοντα |
διαφέροντα
αὐτοῦ
φαίνετε.
Τοῦτο
τὸ |
[37] |
πολέμου
παρόντα
ἤδη
καὶ
οὐ
|
μέλλοντα |
ἐπιζεύγνυσι
τούτοις
ἑνικὸν
καὶ
κατὰ |
[31] |
Ἁπλῶς
δὲ
ὁ
φθάσας
τὸν
|
μέλλοντα |
κακόν
τι
δρᾶν
ἐπῃνεῖτο
καὶ |
[20] |
μὲν
λόγῳ
εἶπον
ἕκαστοι
ἢ
|
μέλλοντες |
πολεμήσειν
ἢ
ἐν
αὐτῷ
ἤδη |
[46] |
ταῖς
ἐλπίσιν,
ὧν
ἐν
τῷ
|
μέλλοντι |
ἐστὶν
ἡ
ἰσχύς.
~(Ἤδη
δ´ |
[36] |
τοῦ
βασιλέως
τῶν
Λακεδαιμονίων
Ἀρχιδάμου
|
μέλλοντος |
δῃώσειν
τὴν
γῆν,
πρέσβεις
παρὰ |
[44] |
Οὐδὲ
γὰρ
ἡ
περὶ
τοῦ
|
μέλλοντος |
ἐλπίς,
ὅτι
ταῦτα
πρὸς
ἀγαθοῦ |
[26] |
τε
φόβος
ἦν
ὑπὲρ
τοῦ
|
μέλλοντος |
οὐδενὶ
ἐοικὼς
καὶ
διὰ
τὸ |
[19] |
ποιεῖν
αὐτὰ
τὰ
κεφάλαια
τῶν
|
μελλόντων |
δηλοῦσθαι
προλαμβάνοντας.
Ὃ
δὴ
καὶ |
[37] |
Εἰ
μὲν
τοίνυν
ὑπονοίας
τῶν
|
μελλόντων |
λογιούμενοι
ἢ
ἄλλο
τι
ξυνήκετε, |
[20] |
τὸ
σαφὲς
σκοπεῖν
καὶ
τῶν
|
μελλόντων |
ποτὲ
αὖθις
κατὰ
τὸ
ἀνθρώπινον |
[7] |
τὸ
σαφὲς
σκοπεῖν,
καὶ
τῶν
|
μελλόντων |
ποτὲ
κατὰ
τὸ
ἀνθρώπειον
τοιούτων |
[47] |
ἡ
παροῦσα
ἦν
ἀλλ´
ἡ
|
μέλλουσα, |
οὐδ´
ἐν
τῇ
προνοίᾳ
τὸ |
[21] |
ὁ
χαρακτὴρ
αὐτοῦ
διάδηλός
ἐστι,
|
μέλλω |
νυνὶ
λέγειν.
Ἀνάγκη
δὲ
ἴσως |
[29] |
ἤκμασεν
ἡ
πολιτικὴ
δύναμις·
ἃ
|
μέλλω |
νυνὶ
λέγειν·
Ἐστασίαζέν
τε
οὖν |
[19] |
ἐπὶ
τῷ
τέλει
τοῦ
προοιμίου,
|
μέλλων |
ἄρχεσθαι
τῆς
διηγήσεως,
ἐν
ἐλάττοσιν |
[5] |
περὶ
ταῦτα
κατατρίψας
τὸν
λόγον.
|
~(Μέλλων |
δὲ
ἄρχεσθαι
τῆς
περὶ
Θουκυδίδου |
[2] |
καὶ
τελέσας
τὴν
ὑπόσχεσιν
ἀποδίδωμι.
|
~(Μέλλων |
δὲ
τῶν
κατὰ
μέρος
ἅπτεσθαι |
[6] |
μονόκωλον
παντάπασι
μήτ´
εἰς
πολλὰ
|
μεμερισμένην |
καὶ
ἀσυνάρτητα
κεφάλαια·
ἔπειτα
κατὰ |
[12] |
ὀχυρῶς
ξυμβάν.
Ἀεὶ
γὰρ
ἐγὼ
|
μέμνημαι |
καὶ
ἀρχομένου
τοῦ
πολέμου
καὶ |
[52] |
τὸ
μὲν
ἐπιτιμᾶν
τισι
καὶ
|
μεμνῆσθαι |
τῶν
ἡμαρτημένων
αὐτοῖς
ἐάσομεν·
περὶ |
[9] |
καὶ
ταύτην
ἀτελῆ
τοῦ
Μυτιληναϊκοῦ
|
μέμνηται |
πολέμου·
εἶτ´
ἐκεῖθεν
ἄγει
τὴν |
[9] |
οὐδὲ
ταῦτα
συγκορυφώσας
τῆς
Πλαταιέων
|
μέμνηται |
πολιορκίας·
ἀφεὶς
δὲ
καὶ
ταύτην |
[51] |
διορίζων
μήτε
τὴν
ποσότητα
ὁρῶν,
|
μεμπτός. |
Ἐγὼ
δὲ
οὔτε
αὐχμηρὰν
καὶ |
[47] |
φυγὼν
τὸν
κίνδυνον
τοῦ
ὑποστάντος
|
μεμπτότερος· |
καὶ
ἐγὼ
μὲν
ὁ
αὐτός |
[3] |
τοὺς
περὶ
δογμάτων
διαφερομένους
οὐδεὶς
|
μέμφεται |
τῆς
προαιρέσεως,
εἰ
μὴ
πάντα |
[3] |
γε
προελομένους
χαρακτήρων
ἰδιότητα
δηλῶσαι
|
μέμψαιτ´ |
ἄν
τις,
εἰ
μὴ
πάσας |
[27] |
τῆς
τῶν
πολλῶν
ὑπερορῶντες
ἀμαθίας
|
μέμψασθαι |
τὴν
κατασκευὴν
ταύτης
τῆς
λέξεως, |
[27] |
ἐπιτυχούσης
ἀγωγῆς
γιγνόμενος
τεχνίτης
οὐ
|
μέμψεται |
τὸ
ἀγεννὲς
καὶ
χαμαιτυπὲς
καὶ |
[49] |
ἄλλα
ἐν
τῇ
δημηγορίᾳ
ταύτῃ
|
μέμψεως |
ἄξια,
περὶ
ὧν
οὐδὲν
δέομαι |
[44] |
ἕνεκα
ξυνήγαγον,
ὅπως
ὑπομνήσω
καὶ
|
μέμψωμαι, |
εἴ
τι
μὴ
ὀρθῶς
ἢ |
[36] |
τυγχάνομεν.
Ξυγγνώμονες
δὲ
ἔστε
τῆς
|
μὲν |
ἀδικίας
κολάζεσθαι
τοῖς
ὑπάρχουσι
προτέροις, |
[47] |
ἤδη
ἔχετε
αὐτήν,
ἣν
λαβεῖν
|
μὲν |
ἄδικον
δοκεῖ
εἶναι,
ἀφεῖναι
δὲ |
[26] |
ὀνομαστὶ
τὸν
τριήραρχον
ἠρώτων,
οἱ
|
μὲν |
Ἀθηναῖοι,
εἰ
τὴν
πολεμιωτάτην
γῆν |
[26] |
τὴν
ναυτικὴν
φιλονεικίαν
ἐγίγνετο·
τοῖς
|
μὲν |
Ἀθηναίοις
βιάζεσθαί
τε
τὸν
ἔκπλουν |
[47] |
συγκείμενα
ἡδέως·
καὶ
γὰρ
οἷς
|
μὲν |
αἵρεσις
γεγένηται
τὰ
ἄλλα
εὐτυχοῦσι, |
[32] |
ἢ
ἀμαθεῖς
ἀγαθοί,
καὶ
τῷ
|
μὲν |
αἰσχύνονται,
ἐπὶ
δὲ
τῷ
ἀγάλλονται |
[32] |
τούτους
ἀγαθοὺς
καλεῖ;
Καὶ
τῷ
|
μὲν |
αἰσχύνονται
τίνες;
Ἄδηλον
γὰρ
πότερον |
[28] |
ἐχθροὺς
δοκοῦντας
εἶναι
ἐφόνευον,
τὴν
|
μὲν |
αἰτίαν
ἐπιφέροντες
τοῖς
τὸν
δῆμον |
[47] |
μεταβάλλετε,
ἐπειδὴ
ξυνέβη
ὑμῖν
πεισθῆναι
|
μὲν |
ἀκεραίοις,
μεταμέλειν
δὲ
κακουμένοις.
Καὶ |
[20] |
ἢ
μνήμης
ἔχοι.
Καὶ
ἐς
|
μὲν |
ἀκρόασιν
ἴσως
τὸ
μὴ
μυθῶδες |
[7] |
λέξιν
οὕτως
γράφων·
καὶ
ἐς
|
μὲν |
ἀκρόασιν
τὸ
μὴ
μυθῶδες
αὐτῶν |
[38] |
διαπράσσεσθαι.
Τοῦτο
δέ
ἐστιν·
Ὑμεῖς
|
μὲν |
ἀληθῶς
φρονοῦντες
ὅτι
ἀδικεῖσθε,
τὴν |
[26] |
πολλαχοῦ
διὰ
τὴν
στενοχωρίαν
τὰ
|
μὲν |
ἄλλοις
ἐμβεβληκέναι,
τὰ
δὲ
αὐτοὺς |
[20] |
καίπερ
τῶν
ἀνθρώπων,
ἐν
ᾧ
|
μὲν |
ἂν
πολεμῶσι,
τὸν
παρόντα
ἀεὶ |
[40] |
λελείψεσθαι·
οὐδὲν
γὰρ
ἔξω
τῆς
|
μὲν |
ἀνθρωπείας,
τῆς
δ´
εἰς
τὸ |
[55] |
ὅσον
ἐστὶν
αὐτοῦ
μέρος
γνωσθῆναι
|
μὲν |
ἅπασιν
ἀνθρώποις
εὔπορον,
κατασκευασθῆναι
δ´ |
[40] |
δὲ
κινδύνου
παραμύθιον
οὖσα
τοὺς
|
μὲν |
ἀπὸ
περιουσίας
χρωμένους
αὐτῇ
κἂν |
[1] |
κείμενα
τοῖς
ἀνδράσιν,
ἀλλὰ
τὰς
|
μὲν |
ἀρετὰς
αὐτῶν
λαμβάνοντες,
τὰς
δ´ |
[36] |
Καὶ
τάδε
ἡμῖν
ἀρκέσει.
Ὁ
|
μὲν |
Ἀρχίδαμος
τοσαῦτα
εἶπεν.
Οἱ
δὲ |
[17] |
ἐν
τῷ
αὐτῷ
καιρῷ
τιθέναι
|
μὲν |
ἃς
οὐκ
ἔδει,
παραλιπεῖν
δὲ |
[39] |
ἔχθρα
ὑμῶν,
ὅσον
ἡ
φιλία
|
μὲν |
ἀσθενείας,
τὸ
δὲ
μῖσος
δυνάμεως |
[14] |
τῆς
προτέρας,
ὅτε
Ἀθηναῖοι
τετμημένης
|
μὲν |
αὐτοῖς
τῆς
χώρας,
οἰκοφθορημένης
δὲ |
[54] |
ἐστὶ
κἀκεῖνα·
Εἶτ´
οἴεσθε,
εἰ
|
μὲν |
αὐτὸν
μηδὲν
ἐποίησαν
κακόν,
μὴ |
[6] |
τὰς
πράξεις
συντιθείς,
ἀλλ´
οἷς
|
μὲν |
αὐτὸς
παρῆν,
ἐξ
ἐμπειρίας,
ὧν |
[10] |
πόλεμος
τοῖς
Ἕλλησι
κατέστη.
Τὴν
|
μὲν |
γὰρ
ἀληθεστάτην
πρόφασιν,
ἀφανεστάτην
δὲ |
[29] |
τὰ
θεατρικὰ
σχήματα
ταυτί·
Τόλμα
|
μὲν |
γὰρ
ἀλόγιστος
ἀνδρία
φιλέταιρος
ἐνομίσθη, |
[41] |
ἀντιπαρεξετάζων
τὸν
ἕτερον.
Ἐν
ἐκείνῳ
|
μὲν |
γὰρ
Ἀρχίδαμος
ὁ
Λακεδαιμόνιος
δίκαιά |
[26] |
οὐχ
ἑτέρα
τῶν
πρότερον.
Πολλὴ
|
μὲν |
γὰρ
ἑκατέροις
προθυμία
ἀπὸ
τῶν |
[32] |
ἀγάλλονται
κἀνταῦθα
ἄδηλον,
τίνες·
εἰ
|
μὲν |
γὰρ
ἐπ´
ἀμφοτέρων
τίθησιν,
οὐκ |
[44] |
εὐτυχούσῃ
πολλῷ
μᾶλλον
διασῴζεται.
Εἰ
|
μὲν |
γὰρ
ἰδίᾳ
τινὲς
ἐβλάπτοντο
τῶν |
[46] |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
καταφρονήματι.
Φρόνημα
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
ὑπὸ
ἀμαθίας
εὐτυχοῦς |
[29] |
τὸ
καινοῦσθαι
τὰς
διανοίας
βούλεται
|
μὲν |
γὰρ
λέγειν·
οἱ
δὲ
ὑστερίζοντες |
[18] |
ἐπιτάφιον
ἥρμοττεν
εἰρῆσθαι·
ἐν
ταύτῃ
|
μὲν |
γὰρ
οἱ
κατὰ
τὴν
πρώτην |
[16] |
οὔτε
τῆς
αὐτῆς
δυνάμεως·
ἣ
|
μὲν |
γὰρ
ὀλίγα
πράγματα
καὶ
μικρὰ |
[31] |
ὑπερβατόν
τε
καὶ
περίφρασις·
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
ὅρκοι
τῆς
συναλλαγῆς
τὸ |
[41] |
ὅσα
τοῖς
ἰσχυροτέροις
δοκεῖ;
Ἐγὼ
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
οἴομαι
τοῖς
ἐκ |
[48] |
οὐδὲ
μειρακίῳ
προσῆκον
ἐπιφώνημα·
Λόγῳ
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
ἡμετέραν
δύναμιν
σῴζοι |
[29] |
σχῆμα
τοιοῦτ´
ἂν
ἦν·
τὴν
|
μὲν |
γὰρ
τόλμαν
ἀνδρίαν
ἐκάλουν,
τὴν |
[44] |
εὐπραγοῦσαν,
ἀθρόαν
δὲ
σφαλλομένην.
Καλῶς
|
μὲν |
γὰρ
φερόμενος
ἀνὴρ
τὸ
καθ´ |
[13] |
εἰς
ἔλαττον
τοῦ
μετρίου.
Τὰ
|
μέν |
γε
περὶ
Πύλον
Ἀθηναίοις
πραχθέντα |
[27] |
τὴν
αὐτὴν
ὑπόληψιν
ἕξει·
ὁ
|
μέν |
γε
πολὺς
ἐκεῖνος
ἰδιώτης
οὐ |
[42] |
ἔχοντα
τήνδε
τὴν
ἀρχήν·
Τῆς
|
μὲν |
γνώμης,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀεὶ |
[44] |
ταῖς
ξυμφοραῖς
εἴκετε.
Ταῦτα
Θουκυδίδῃ
|
μὲν |
γράφοντι
περὶ
τοῦ
ἀνδρὸς
ἐν |
[41] |
τὸν
κοινὸν
βίον
ἐξημερώσαντες.
Ἐγὼ
|
μὲν |
δὴ
διὰ
ταύτας
τὰς
αἰτίας |
[48] |
τὴν
νίκην
παρασχόντα
λήψονται.
Ταῦτα
|
μὲν |
δὴ
καὶ
τὰ
παραπλήσια
τούτοις |
[6] |
τῶν
ἄριστα
γινωσκόντων
πυνθανόμενος.
Πρῶτον
|
μὲν |
δὴ
κατὰ
τοῦτο
διήλλαξε
τῶν |
[21] |
πόλεμος
τοῖς
Ἕλλησι
κατέστη.
~(Τὰ
|
μὲν |
δὴ
περὶ
τὸ
πραγματικὸν
μέρος |
[27] |
τὴν
πόλιν
τρόπαιον
ἔστησαν.
~(Μοὶ
|
μὲν |
δὴ
ταῦτα
καὶ
τὰ
παραπλήσια |
[24] |
δὲ
ταῦτα
τὸ
παθητικόν.
Τοιοῦτος
|
μὲν |
δή
τίς
ἐστιν
ὁ
Θουκυδίδης |
[13] |
πολλαπλασίους
τῶν
βαρβάρων
ναυμαχήσαντες
ἃς
|
μὲν |
διέφθειρον,
ἃς
δ´
αὐτάνδρους
ἔλαβον |
[40] |
ἄρχειν
τούτων
ὁ
νοῦς
ἔστι
|
μὲν |
δυσείκαστος
καὶ
τοῖς
πάνυ
δοκοῦσιν |
[39] |
δὲ
ἡσυχίαν
ἄγοντας
ἡμᾶς
φίλους
|
μὲν |
εἶναι
ἀντὶ
πολεμίων,
ξυμμάχους
δὲ |
[40] |
φέρουσιν
οἱ
πολέμιοι
καὶ
τὸ
|
μὲν |
εἶξαι
εὐθὺς
ἀνέλπιστον,
μετὰ
δὲ |
[54] |
ὁρῶ,
ὥστε
δέδοικα
μὴ
βλάσφημον
|
μὲν |
εἰπεῖν,
ἀληθὲς
δέ·
εἰ
καὶ |
[38] |
τρόπῳ,
εἰ
δοκεῖ,
γιγνέσθω
πρῶτον
|
μὲν |
εἴρηκεν
ἐνθύμημα
οὔτε
τῆς
Ἀθηναίων |
[32] |
τῷ
ἀγάλλονται
ταῦτα
γὰρ
ἀγκύλως
|
μὲν |
εἴρηται
καὶ
βραχέως,
ἐν
ἀφανεῖ |
[22] |
ὅτι
τῶν
καλουμένων
ἀρετῶν
αἳ
|
μέν |
εἰσιν
ἀναγκαῖαι
καὶ
ἐν
ἅπασιν |
[2] |
τοῦ
γένους
τῆς
γραφῆς
πλείονα
|
μὲν |
εἶχον
λέγειν,
ἀρκεσθήσομαι
δὲ
ὀλίγοις. |
[55] |
δ´
οὐχἅπασι
δυνατόν;
Τούτων
ἡδίω
|
μὲν |
εἶχόν
σοι
περὶ
Θουκυδίδου
γράφειν, |
[54] |
πάντας
ἥξοντας
ἔστι.
Ταῦτα
ἐξήλλακται
|
μὲν |
ἐκ
τῆς
πολιτικῆς
καὶ
συνήθους |
[37] |
τοῦ
πολέμου·
καὶ
κατ´
ἀρχὰς
|
μὲν |
ἐκ
τοῦ
ἰδίου
προσώπου
δηλοῖ |
[26] |
ἀπέλιπον
ξυναμφότεραι
διακόσιαι
γενέσθαι)
αἱ
|
μὲν |
ἐκβολαὶ
διὰ
τὸ
μὴ
εἶναι |
[22] |
εἰς
ἕτερα
μόρια
διαιρεῖται,
ἡ
|
μὲν |
ἐκλογὴ
τῶν
στοιχειωδῶν
μορίων
(ὀνοματικῶν |
[2] |
καὶ
τῶν
πολλῶν
ἀγωγόν,
περὶ
|
μὲν |
ἐμαυτοῦ
τοσοῦτον
ἀρκεσθήσομαι
μόνον
εἰπών, |
[17] |
γενομένων
ἐν
ταῖς
Ἀθήναις
τοὺς
|
μὲν |
ἐν
τῇ
προτέρᾳ
ῥηθέντας
ὑπὸ |
[34] |
ἡ
τῶν
εὑρεθέντων
χρῆσις·
ἐκείνη
|
μὲν |
ἐν
τῇ
φύσει
μᾶλλον
ἔχουσα |
[38] |
τούτου
βουληθεὶς
ἐπιλέγει·
Ὅτι
δίκαια
|
μὲν |
ἐν
τῷ
ἀνθρωπείῳ
λόγῳ
ἀπὸ |
[28] |
τοῦ
δήμου
γενόμενα
διεξιών,
ἕως
|
μὲν |
ἐν
τῷ
κοινῷ
καὶ
συνήθει |
[41] |
οἱ
φρονιμώτατοι
τῶν
Ἑλλήνων
αἴσχιστα
|
μὲν |
ἐνθυμήματα
φέρουσιν,
ἀηδεστάτῃ
δ´
αὐτὰ |
[54] |
παθεῖν
δὲ
φυλάξαιντο
ἴσως,
τούτους
|
μὲν |
ἐξαπατᾶν
αἱρεῖσθαι
μᾶλλον
ἢ
προλέγοντα |
[55] |
Ἵνα
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
ἀμφότερα
|
μὲν |
ἐπ´
ἴσης
ζηλωτὰ
εἶναι,
τά |
[26] |
πάντες
δυσανασχετοῦντες
τὰ
γιγνόμενα,
οἳ
|
μὲν |
ἐπὶ
τὰς
ναῦς
παρεβοήθουν,
οἳ |
[53] |
καὶ
τοῖς
δικανικοῖς
λόγοις,
ἧττον
|
μὲν |
ἐπὶ
τῶν
ἰδιωτικῶν,
δαψιλέστερον
δὲ |
[37] |
σχήματα
καλῶν;
Προθεὶς
γὰρ
ἡ
|
μὲν |
ἐπιείκεια
τοῦ
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν |
[37] |
λόγος
κατάλληλος
οὕτω
σχηματισθείς·
Ἡ
|
μὲν |
ἐπιείκεια
τοῦ
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν |
[37] |
τῶν
Μηλίων
σύνεδροι
ἀπεκρίναντο·
Ἡ
|
μὲν |
ἐπιείκεια
τοῦ
διδάσκειν
καθ´
ἡσυχίαν |
[52] |
καθ´
ἡμῶν
τοιαύτη
γένηται,
τὸ
|
μὲν |
ἐπιτιμᾶν
τισι
καὶ
μεμνῆσθαι
τῶν |
[3] |
εἶναι,
κρατίστη
δὲ
ἡ
πλεῖστα
|
μὲν |
ἐπιτυγχάνουσα,
ἐλάχιστα
δὲ
ἀστοχοῦσα.
Ἐπὶ |
[36] |
δ´
ἀπεκρίναντο,
ἐντεῦθεν
δὴ
πρῶτον
|
μὲν |
ἐς
ἐπιμαρτυρίαν
καὶ
θεῶν
καὶ |
[30] |
γὰρ
ἐν
τούτοις
πάλιν
ἄδηλον
|
μέν |
ἐστι,
τίνα
βούλεται
δηλοῦν
τὸν |
[49] |
ὅτι
τῆς
Θουκυδίδου
λέξεως
κρατίστη
|
μέν |
ἐστιν
ἡ
μετρίως
ἐκβεβηκυῖα
τὰ |
[24] |
Ἵνα
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
τέτταρα
|
μέν |
ἐστιν
ὥσπερ
ὄργανα
τῆς
Θουκυδίδου |
[20] |
ὁρῶν
ξυνιστάμενον
πρὸς
ἑκατέρους,
τὸ
|
μὲν |
εὐθύς,
τὸ
δὲ
καὶ
διανοούμενον. |
[20] |
αὐτῶν
καὶ
ἔτι
παλαιότερα
σαφῶς
|
μὲν |
εὑρεῖν
διὰ
χρόνου
πλῆθος
ἀδύνατον |
[25] |
καὶ
τὰ
ἔτι
παλαιότερα
σαφῶς
|
μὲν |
εὑρεῖν
διὰ
χρόνου
πλῆθος
ἀδύνατον |
[34] |
τοῦ
πραγματικοῦ.
Ἐν
ᾧ
πρώτην
|
μὲν |
ἔχει
μοῖραν
ἡ
τῶν
ἐνθυμημάτων |
[48] |
δὲ
τῆς
Ἑρμοκράτους
δημηγορίας
ἐπαινεῖν
|
μὲν |
ἔχω
ταῦτα
τὰ
κατορθώματα
τοῦ |
[48] |
ἐκεῖνα·
Εἴ
τέ
τις
φθονεῖ
|
μὲν |
ἢ
καὶ
φοβεῖται
(ἀμφότερα
γὰρ |
[54] |
ἐγένετο.
Καὶ
γὰρ
ἐνταῦθα
πέπλεκται
|
μὲν |
ἡ
διάνοια
πολυπλόκως,
λέλεκται
δ´ |
[48] |
γὰρ
εἰς
τὴν
Σικελίαν
προφάσει
|
μέν, |
ᾗ
πυνθάνεσθε,
διανοίᾳ
δέ,
ἣν |
[39] |
σκοπεῖν,
τοιόνδε
ἐστίν,
ὅτι
φιλοῦντες
|
μὲν |
ἡμᾶς
ἀσθενεῖς
φαίνεσθαι
πρὸς
τοὺς |
[36] |
παρόντας
ξυμμάχους
κατὰ
δύναμιν.
Τάδε
|
μὲν |
ἡμῖν
πατέρες
οἱ
ὑμέτεροι
ἔδοσαν |
[40] |
τοιοῦτόν
τι
πέρας,
ὅτι
τὸ
|
μὲν |
θεῖον
δόξῃ
γινώσκουσιν
ἅπαντες,
τὰ |
[48] |
δ´
αὐτὰ
τὰς
Συρακόσσας
κακωθῆναι
|
μέν, |
ἵνα
σωφρονισθῶμεν,
βούλεται,
περιγενέσθαι
δὲ |
[41] |
Ἀθηναῖος
εἴρηκεν·
Ἀλλ´
ὑμῶν
τὰ
|
μὲν |
ἰσχυρὰ
ὄντα
ἐλπιζόμενα
μέλλεται,
τὰ |
[26] |
τοῦ
ναυτικοῦ
τοῖς
Συρακοσίοις
Σικανὸς
|
μὲν |
καὶ
Ἀγάθαρχος,
κέρας
ἑκάτερος
τοῦ |
[44] |
πραΰνειν.
Τούτοις
ἐπιτίθησι
διάνοιαν
ἀληθῆ
|
μὲν |
καὶ
δεινῶς
ἀπηγγελμένην,
οὐ
μέντοι |
[38] |
τὸν
Ἀθηναῖον
ἀποκρινόμενον
ποιεῖ·
Εἰκὸς
|
μὲν |
καὶ
ξυγγνώμη,
ἐν
τῷ
τοιῷδε |
[36] |
ταῦτα
ἔφη·
Ὑμεῖς
δὲ
πόλιν
|
μὲν |
καὶ
οἰκίας
ἡμῖν
παράδοτε
τοῖς |
[10] |
τὸ
πλέον
τοῦ
χρόνου,
ὄντες
|
μὲν |
καὶ
πρὸ
τοῦ
μὴ
ταχεῖς |
[30] |
μέχρι
τούτων
προελθὼν
ἐπαύσατο
τὰ
|
μὲν |
καλλωπίζων,
τὰ
δὲ
σκληραγωγῶν
τὴν |
[20] |
τοσαίδε
ἀνθρώπων
καὶ
φόνος
ὃ
|
μὲν |
κατ´
αὐτὸν
τὸν
πόλεμον,
ὃ |
[16] |
φησὶ
μηδεμίαν
τάξαι
ῥητορείαν,
πολλῶν
|
μὲν |
κατὰ
τὴν
Ἰωνίαν
γενομένων,
πολλῶν |
[25] |
αὐτοὺς
ἥδ´
ἡ
περιοχὴ
ὤφελε
|
μὲν |
κατεσκευάσθαι
μὴ
τοῦτον
ὑπ´
αὐτοῦ |
[34] |
πρὸς
ἅπαντα
δυσχεραίνουσιν,
ἀλλὰ
τοῖς
|
μὲν |
κατορθώμασι
τὴν
προσήκουσαν
μαρτυρίαν
ἀπονέμουσιν, |
[3] |
ἔργον
οὐδέν,
ἐν
ᾧ
τὰ
|
μὲν |
κατορθώματα
καὶ
τὰς
ἀρετὰς
οὐδενὸς |
[33] |
καὶ
ἀριστοκρατίας
σώφρονος
προτιμήσει,
τὰ
|
μὲν |
κοινὰ
λόγῳ
θεραπεύοντες
ἆθλα
ἐποιοῦντο· |
[9] |
περὶ
Κέρκυραν,
ὡς
ἐστασίασαν
οἳ
|
μὲν |
Λακεδαιμονίους,
οἳ
δ´
Ἀθηναίους
ἐπαγόμενοι· |
[20] |
στασιάζειν.
Τά
τε
πρότερον
ἀκοῇ
|
μὲν |
λεγόμενα,
ἔργῳ
δὲ
σπανιώτερον
βεβαιούμενα |
[24] |
ῥινῶν
καὶ
τορεύων·
καὶ
τοτὲ
|
μὲν |
λόγον
ἐξ
ὀνόματος
ποιῶν,
τοτὲ |
[20] |
μείζων
γεγενημένος
αὐτῶν.
Καὶ
ὅσα
|
μὲν |
λόγῳ
εἶπον
ἕκαστοι
ἢ
μέλλοντες |
[47] |
ἀλλήλοις,
εἴ
γε
δὴ
τὸ
|
μὲν |
λυποῦν
τὴν
αἴσθησιν
εἶχεν
ἤδη |
[54] |
ὑμᾶς
ἐξέφυγεν·
ὅσα
δ´
ἐβουλήθητε
|
μέν, |
μετὰ
ταῦτα
δὲ
ἀπεβλέψατε
εἰς |
[36] |
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερώσεως.
Ἧς
μάλιστα
|
μὲν |
μετασχόντες
καὶ
αὐτοὶ
ἐμμείνατε
τοῖς |
[41] |
λέγεσθαι,
οὐδ´
ἂν
ἀξιώσαιμι
τοὺς
|
μὲν |
μικροπολίτας
καὶ
μηδὲν
ἔργον
ἐπιφανὲς |
[26] |
τὴν
γῆν.
Τότε
δὴ
ὁ
|
μὲν |
ναυτικὸς
στρατὸς
ἄλλος
ἄλλῃ,
ὅσοι |
[31] |
παρὰ
τοὺς
καθεστῶτας
πλεονεξίᾳ.
Ὁ
|
μὲν |
νοῦς
ἐστὶ
τοιόςδε·
οὐ
γὰρ |
[26] |
ξύστασιν
τῆς
γνώμης
εἶχε,
φιλονεικῶν
|
μὲν |
ὁ
αὐτόθεν
περὶ
τοῦ
πλείονος |
[47] |
τοῦ
ὑποστάντος
μεμπτότερος·
καὶ
ἐγὼ
|
μὲν |
ὁ
αὐτός
εἰμι
καὶ
οὐκ |
[45] |
ταῦτα.
Ἐχρῆν
δέ
γε
αὐτὸν
|
μὲν |
ὅ
τι
βούλεται
περὶ
τοῦ |
[45] |
μέτριον
νοῦν
ἠγνόησεν,
ὅτι
πανταχῇ
|
μὲν |
οἱ
μὴ
τεταμιευμένως
ἐπαινοῦντες
τὰς |
[9] |
ἐστὶ
τοῦ
πραγματικοῦ,
τὸ
λεγόμενον
|
μὲν |
οἰκονομικόν,
ἐν
ἁπάσαις
δὲ
γραφαῖς |
[24] |
ἀναστρέφων
τὰς
χρήσεις,
ἵνα
τὸ
|
μὲν |
ὀνοματικὸν
προσηγορικὸν
γένηται,
τὸ
δὲ |
[13] |
καὶ
ζῶντες
ἐλήφθησαν
τοσοίδε·
εἴκοσι
|
μὲν |
ὁπλῖται
διέβησαν
καὶ
τετρακόσιοι
οἱ |
[54] |
ἀπεβλέψατε
εἰς
ἀλλήλους,
ὡς
αὐτὸς
|
μὲν |
οὐ
ποιήσων,
τὸν
δὲ
πλησίον |
[33] |
αὐτίκα
φιλονεικίαν
ἐκπιμπλάναι.
Ὥστ´
εὐσεβείᾳ
|
μὲν |
οὐδέτεροι
ἐνόμιζον,
εὐπρεπείᾳ
δὲ
λόγου, |
[37] |
φαίνεται.
Τούτοις
ἐπιτίθησιν
ἐνθύμημα
νενοημένον
|
μὲν |
οὐκ
ἀτόπως,
ἡρμηνευμένον
δὲ
οὐκ |
[10] |
ταύτας
ὑποθέμενος,
τήν
τε
ἀληθῆ
|
μέν, |
οὐκ
εἰς
ἅπαντας
δὲ
λεγομένην, |
[34] |
παρατιθεὶς
τὸν
λόγον,
ὅτι
ταυτὶ
|
μὲν |
οὐκ
ἦν
ἐπιτήδεια
ἐν
τούτῳ |
[8] |
διεληλυθόσιν
αὐτοῦ
τὰς
ἱστορίας.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἂν
ἔχοι
τις
εἰπεῖν, |
[23] |
καὶ
συνήθους
ἅπασι
διαλέκτου.
Τὰς
|
μὲν |
οὖν
ἀναγκαίας
ἀρετὰς
ἡ
λέξις |
[22] |
τὸ
χεῖρον,
μηδὲν
ἀποκρυψάμενον.
~(Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ἅπασα
λέξις
εἰς
δύο |
[23] |
ἴδιον
τοῦ
ἀνδρὸς
χαρακτῆρα.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
ἀρχαῖοι
πάνυ
καὶ
ἀπ´ |
[52] |
καταπαύσομεν
αὐτοῦ
τὸν
λόγον.
Συγγραφέων
|
μὲν |
οὖν
ἀρχαίων,
ὅσα
κἀμὲ
εἰδέναι, |
[34] |
τοῦ
δέοντος
ἐπὶ
πολλῶν.
Ὅσοι
|
μὲν |
οὖν
ἐκτεθαυμάκασιν
αὐτὸν
ὑπὲρ
τὸ |
[15] |
οὐκ
ἐπετελέσθησαν
αἱ
σπονδαί.
~(εἰ
|
μὲν |
οὖν
ἐπὶ
τῆς
Ἀθηναίων
πρεσβείας |
[25] |
μετὰ
ταῦτα
χώραν
λαβόντων.
Ἀγκυλωτέρα
|
μὲν |
οὖν
ἡ
φράσις
οὕτω
σχηματισθεῖσα |
[24] |
παρὰ
τοὺς
ἄλλους
διήνεγκεν.
Ὅταν
|
μὲν |
οὖν
ἥ
τε
προαίρεσις
αὐτοῦ |
[12] |
οἵῳ
τρόπῳ
κατέστη.
~(ΧΙΙ)
Ἱκανὸν
|
μὲν |
οὖν
καὶ
τοῦτο
τεκμήριον
ἦν |
[50] |
ἵνα
μηδὲν
παρεἱκέναι
δοκῶ.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
οὔτ´
εἰς
τοὺς
πολιτικοὺς |
[44] |
κατὰ
τῆς
Ἀθηναίων
πόλεως.
~(Ὁ
|
μὲν |
οὖν
Περικλῆς
ταῦτα
λέγει·
Καὶ |
[5] |
αὐτοῦ,
καὶ
ἡ
δύναμις.
Ἀρχαῖοι
|
μὲν |
οὖν
συγγραφεῖς
πολλοὶ
καὶ
κατὰ |
[51] |
διαλλάξῃ
τοὺς
ἄλλους
συγγραφεῖς.
Ὅταν
|
μὲν |
οὖν
τεταμιευμένως
αὐτῇ
χρήσηται
καὶ |
[36] |
κατὰ
τὴν
φράσιν
ἀνεγκλήτων.
~(Ἐν
|
μὲν |
οὖν
τῇ
δευτέρᾳ
βύβλῳ
τὴν |
[28] |
ἐναντίας
ταῖς
ἀρεταῖς
κακίας.
Ἐν
|
μὲν |
οὖν
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
τὰ |
[7] |
παρὰ
τῶν
ἀρχαίων
ἐδέξαντο.
Ἐκείνοις
|
μὲν |
οὖν
τοῖς
ἀνδράσιν
ἀναγκαῖον
ἦν |
[25] |
μιμεῖσθαι
τὸν
ἄνδρα.
Ἐν
ἀρχῇ
|
μὲν |
οὖν
τοῦ
προοιμίου
προθέσει
χρησάμενος, |
[51] |
ὁ
Θουκυδίδης
ὑπέθετο,
συνέρχονται.
~(Πρὸς
|
μὲν |
οὖν
τοὺς
οἰομένους
μόνων
εἶναι |
[41] |
περιπεσεῖν.
Τούτων
τῶν
λόγων
ὅτι
|
μὲν |
οὔτε
αὐτὸς
μετέσχεν
ὁ
συγγραφεὺς |
[15] |
συμφορὰς
πολλάκις
ἀναγκασθεὶς
γράφειν
ποτὲ
|
μὲν |
οὕτως
ὠμὰ
καὶ
δεινὰ
καὶ |
[24] |
προσηγορικὸν
ὀνοματικῶς
λέγηται·
καὶ
τὰ
|
μὲν |
παθητικὰ
ῥήματα
δραστήρια,
τὰ
δὲ |
[5] |
ἔργοις
αὐτῶν
καὶ
χάρις,
τοῖς
|
μὲν |
πλείων,
τοῖς
δ´
ἐλάττων,
δι´ |
[34] |
ἐν
τῇ
τέχνῃ.
Τούτων
ἣ
|
μὲν |
πλέον
ἔχουσα
τοῦ
τεχνικοῦ
τὸ |
[50] |
ἄδοξοι
σοφισταὶ
λέγειν,
ὅτι
τοῖς
|
μὲν |
πρὸς
τὰς
ὀχλικὰς
ἐντεύξεις
παρεσκευασμένοις |
[24] |
ὀνοματικῶν
ἢ
μετοχικῶν
πτώσεις
ποτὲ
|
μὲν |
πρὸς
τὸ
σημαινόμενον
ἀπὸ
τοῦ |
[6] |
ἱστορίαν
συναγαγεῖν,
μιμησάμενος
Ἡρόδοτον·
τῆς
|
μὲν |
προτέρας
ὑπεριδὼν
ὡς
εὐτελοῦς
καὶ |
[28] |
αὐτὸς
ἑαυτοῦ.
Ἔστι
δὲ
τὰ
|
μὲν |
πρῶτα,
ὧν
οὐδεὶς
ἂν
ὡς |
[13] |
βεβαιῶσαι
δυνάμενος
ὀλίγοις
χρήσομαι·
τὰς
|
μὲν |
πρώτας
Ἀθηναίων
καὶ
Πελοποννησίων
ναυμαχίας |
[26] |
Ἀθηναῖοι
προσέμισγον
τῷ
ζεύγματι,
τῇ
|
μὲν |
πρώτῃ
ῥύμῃ
ἐπιπλέοντες
ἐκράτουν
τῶν |
[29] |
τιμωριῶν
ἀτοπίᾳ.
Ἐν
τούτοις
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
τῶν
κώλων
περιπέφρασται
πρὸς |
[54] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ὅτι
ὅσα
|
μὲν |
πώποτε
ἐβουλήθητε
καὶ
μετὰ
ταῦτα |
[48] |
εἴ
τῳ
ἄρα
παρέστηκε
τὸν
|
μὲν |
Συρακόσιον,
ἑαυτὸν
δ´
οὐ
πολέμιον |
[48] |
ἀντέστησαν,
περὶ
δὲ
τοῦ,
οἳ
|
μὲν |
σφίσιν
ἀλλὰ
μὴ
ἐκείνῳ
καταδουλώσεως, |
[5] |
τι
διαφερούσας
ἔσχον
ἀλλήλων,
οἳ
|
μὲν |
τὰς
Ἑλληνικὰς
ἀναγράφοντες
ἱστορίας,
οἳ |
[36] |
Πελοποννήσιοι
καὶ
οἱ
ξύμμαχοι
ἐς
|
μὲν |
τὴν
Ἀττικὴν
οὐκ
ἐσέβαλον,
ἐστράτευσαν |
[24] |
ἱστορικὴν
πραγματείαν
ἐσπούδασεν
ἀγαγεῖν·
ἐπὶ
|
μὲν |
τῆς
ἐκλογῆς
τῶν
ὀνομάτων
τὴν |
[14] |
ἐπεθύμησαν
ἀμφότεραι
τῆς
εἰρήνης,
περὶ
|
μὲν |
τῆς
προτέρας,
ὅτε
Ἀθηναῖοι
τετμημένης |
[4] |
μοι
μέρος
ἀπολογίας
δεόμενον,
ἐπίφθονον
|
μέν |
τι
κατηγόρημα
καὶ
τοῖς
πολλοῖς |
[14] |
πραγμάτων·
καὶ
μάχης
γενομένης
ὀλίγον
|
μέν |
τινα
χρόνον
ὑπέστησαν
οἱ
Κυθήριοι· |
[26] |
ἐς
τὸ
αὐτὸ
σκοπούντων,
εἰ
|
μέν |
τινες
ἴδοιέν
πῃ
τοὺς
σφετέρους |
[24] |
συνάγων
τὸν
λόγον·
καὶ
νῦν
|
μὲν |
τὸ
ῥηματικὸν
ὀνοματικῶς
ἐκφέρων,
αὖθις |
[40] |
τὸν
Ἀθηναῖον
ἀποκρινόμενον
εἰσάγει·
Τῆς
|
μὲν |
τοίνυν
πρὸς
τὸ
θεῖον
εὐμενείας |
[37] |
ἡρμηνευμένον
δὲ
οὐκ
εὐπαρακολουθήτως·
Εἰ
|
μὲν |
τοίνυν
ὑπονοίας
τῶν
μελλόντων
λογιούμενοι |
[18] |
Τί
δή
ποτε
οὖν
ἐπὶ
|
μὲν |
τοῖς
ὀλίγοις
ἱππεῦσι
καὶ
οὐδεμίαν |
[18] |
δὴ
εἰκὸς
ἦν
Ἀθηναίους
ἐπὶ
|
μὲν |
τοῖς
πεντεκαίδεκα
ἱππεῦσιν
δημοσίᾳ
πενθεῖν, |
[42] |
~(Τῶν
δὲ
δημηγορικῶν
λόγων
τεθαύμακα
|
μὲν |
τὸν
ἐν
τῇ
πρώτῃ
βύβλῳ |
[54] |
ἂν
ἡγούμενος
σωθῆναι·
οὐκοῦν
ἐκ
|
μὲν |
τοῦ
καλεῖν
ἤδη
τὸ
δεῖσθαι |
[39] |
τύραννοι.
Οἷς
ἐπιτίθησιν
Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτου
ἡμῖν
ἀφείσθω
κινδυνεύεσθαι
ὃ |
[30] |
νοεῖσθαι
δύναται,
εἴ
γε
ὁ
|
μὲν |
τυχὼν
ἐπὶ
τοῦ
κατορθώσαντος
καὶ |
[41] |
ἀποστελλούσης
πόλεως
αὐτούς.
Καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῶν
διαλόγων
ἅλις.
~(Τῶν
δὲ |
[14] |
Ἀθήνας,
οὕτως
εἴρηκεν
ἐπιτροχάδην,
περὶ
|
μὲν |
τῶν
ἐν
Κυθήροις
πραγμάτων·
καὶ |
[48] |
εἰ
καταστρέψονται
ἡμᾶς
Ἀθηναῖοι,
ταῖς
|
μὲν |
ὑμετέραις
γνώμαις
κρατήσουσι,
τῷ
δ´ |
[20] |
πόλεις
τοσαίδε
ληφθεῖσαι
ἠρημώθησαν
αἳ
|
μὲν |
ὑπὸ
βαρβάρων,
αἳ
δ´
ὑπὸ |
[10] |
πόλεως,
καὶ
τὴν
οὐκ
ἀληθῆ
|
μέν, |
ὑπὸ
δὲ
Λακεδαιμονίων
πλαττομένην,
τὴν |
[48] |
εἰ
μὴ
πείσομεν,
ὅτι
ἐπιβουλευόμεθα
|
μὲν |
ὑπὸ
Ἰώνων
ἀεὶ
πολεμίων,
προδιδόμεθα |
[44] |
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
ἀχθομένων,
τετμημένης
|
μὲν |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
τῆς
κρατίστης
γῆς, |
[8] |
~(Μαρτυρεῖται
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
τάχα
|
μὲν |
ὑπὸ
πάντων
φιλοσόφων
τε
καὶ |
[54] |
δή
τις
αὐτῷ
δημηγορία
τὴν
|
μὲν |
ὑπόθεσιν
ἔχουσα
περὶ
τοῦ
πρὸς |
[26] |
ξυνηρτῆσθαι·
καὶ
τοῖς
κυβερνήταις
τῶν
|
μὲν |
φυλακήν,
τῶν
δ´
ἐπιβουλὴν
μὴ |
[30] |
ἀποτροπῆς
πρόφασις
εὔλογος.
Καὶ
ὁ
|
μὲν |
χαλεπαίνων
πιστὸς
ἀεί,
ὁ
δ´ |
[26] |
ἐπιπλέουσα,
πυκνότεραι
ἦσαν.
Καὶ
ὅσον
|
μὲν |
χρόνον
προσφέροιτο
ναῦς,
οἱ
ἀπὸ |
[54] |
καὶ
οὐκέτι
προστίθημι,
ὅτι
τῆς
|
μὲν |
ὠμότητος,
ἣν
ἐν
οἷς
καθάπαξ |
[52] |
ῥητόρων
τε
καὶ
συγγραφέων,
ἀναγκαῖος
|
μὲν |
ὤν,
ὥςπέρ
τις
καὶ
ἄλλος, |
[26] |
πραχθέντα·
Ὁ
δὲ
Δημοσθένης
καὶ
|
Μένανδρος |
καὶ
Εὐθύδημος
(οὗτοι
γὰρ
ἐπὶ |
[33] |
καὶ
κοινῷ
τῆς
διαλέκτου
χαρακτῆρι
|
μένῃ, |
χείρων
δέ,
ὅταν
ἐκτρέψῃ
τὴν |
[48] |
Πελοποννήσου
τὴν
Σικελίαν
οἰκοῦντες.
Ἢ
|
μένομεν, |
ἕως
ἂν
ἕκαστοι
κατὰ
πόλεις |
[5] |
δ´
ἐλάττων,
δι´
ἣν
ἔτι
|
μένουσιν |
αὐτῶν
αἱ
γραφαί.
Ὁ
δ´ |
[18] |
καὶ
Ἀθηναίων
οὐ
πολλοί·
ἀνείλοντο
|
μέντοι |
αὐτοὺς
αὐθημερὸν
ἀσπόνδους·
καὶ
οἱ |
[44] |
μὲν
καὶ
δεινῶς
ἀπηγγελμένην,
οὐ
|
μέντοι |
γε
τῷ
παρόντι
καιρῷ
χρησίμην· |
[38] |
Ἔπειτα
εὐσχήμονα
πρόθεσιν
ὑποθέμενος
Ἡ
|
μέντοι |
ξύνοδος
καὶ
περὶ
σωτηρίας
ἤδη |
[18] |
μάλιστα
ὅσον
ἐδύνατο
εἶχεν·
ἱππέας
|
μέντοι |
τινὰς
ἐξέπεμπεν
ἀεὶ
τοῦ
μὴ |
[5] |
μηδεμίαν
σκευωρίαν
ἐπιφαίνουσαν
τεχνικήν·
ἐπιτρέχει
|
μέντοι |
τις
ὥρα
τοῖς
ἔργοις
αὐτῶν |
[26] |
πρότερον
κατά
τε
τὸν
ἔκπλουν
|
μέρει |
αὐτῶν
ἐφύλασσον
καὶ
κατὰ
τὸν |
[20] |
μεγίστη
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐγένετο
καὶ
|
μέρει |
τινὶ
τῶν
βαρβάρων,
ὡς
δ´ |
[21] |
ἰδέας
προειπεῖν,
εἰς
πόσα
τε
|
μέρη |
διαιρεῖσθαι
πέφυκεν
ἡ
λέξις
καὶ |
[22] |
οὖν
ἅπασα
λέξις
εἰς
δύο
|
μέρη |
διαιρεῖται
τὰ
πρῶτα,
εἴς
τε |
[25] |
κατὰ
περιοχάς
τινας
καὶ
τόπους,
|
μέρη |
λαμβάνων
τῆς
τε
διηγήσεως
καὶ |
[21] |
γενομένων
συγγραφέων
παρέλαβε,
καὶ
τίνα
|
μέρη |
πρῶτος
ἁπάντων
ἐκαίνωσεν,
εἴ
τ´ |
[9] |
ἤτοι
ταῖς
διαδοχαῖς
τῶν
βασιλέων
|
μερίζοντες |
τὰς
ἀναγραφὰς
ἢ
ταῖς
τῶν |
[9] |
γενομένων
συγγραφέων
ἢ
κατὰ
τόπους
|
μεριζόντων |
τὰς
ἀναγραφὰς
ἢ
κατὰ
χρόνους |
[21] |
μὲν
δὴ
περὶ
τὸ
πραγματικὸν
|
μέρος |
ἁμαρτήματά
τε
καὶ
κατορθώματα
τοῦ |
[4] |
ἀρετάς;
~(Ἓν
ἔτι
λείπεταί
μοι
|
μέρος |
ἀπολογίας
δεόμενον,
ἐπίφθονον
μέν
τι |
[2] |
ἀποδίδωμι.
~(Μέλλων
δὲ
τῶν
κατὰ
|
μέρος |
ἅπτεσθαι
λόγων,
ὀλίγα
περὶ
ἐμαυτοῦ |
[55] |
ἀλλ´
οὐχ
ὁμολογοῦμεν
τὸ
διηγηματικὸν
|
μέρος |
αὐτῆς
πλὴν
ὀλίγων
πάνυ
θαυμαστῶς |
[20] |
πέρι,
οἳ
ἐπὶ
πλεῖστον
ἅμα
|
μέρος |
γῆς
καὶ
ἰσχυρότατοι
οἱ
αὐτοὶ |
[55] |
εἶναι,
ἀλλ´
ὅσον
ἐστὶν
αὐτοῦ
|
μέρος |
γνωσθῆναι
μὲν
ἅπασιν
ἀνθρώποις
εὔπορον, |
[1] |
ἐφ´
ὧν
ποιήσονται
τὰς
κατὰ
|
μέρος |
γυμνασίας
μὴ
πάντα
μιμούμενοι
τὰ |
[10] |
αὐτῇ
τὸ
πρέπον,
οὐκ
ἐλάχιστον
|
μέρος |
εἶναι
λέγοντες
οἰκονομίας
ἀγαθῆς
ἀρχήν |
[34] |
ἀπονέμουσιν,
εἰ
δέ
τι
διημάρτηται
|
μέρος |
ἐν
αὐτοῖς,
οὐκ
ἐπαινοῦσιν.
~(Ὁ |
[9] |
αὐτῷ
τινες,
περὶ
τὸ
τεχνικώτερον
|
μέρος |
ἐστὶ
τοῦ
πραγματικοῦ,
τὸ
λεγόμενον |
[34] |
θεωρίαν
εἴς
τε
τὸ
πραγματικὸν
|
μέρος |
καὶ
εἰς
τὸ
λεκτικὸν
χωρὶς |
[47] |
ἐπαινῶ
οὔτε
κατὰ
τὸ
πραγματικὸν
|
μέρος |
οὔτε
κατὰ
τὸ
λεκτικόν,
οὕτως |
[20] |
προοίμιον,
εἰ
τὸ
τελευταῖον
αὐτοῦ
|
μέρος |
τῇ
προθέσει
προσήρμοσε
πάντα
τὰ |
[20] |
ἡ
οὐχ
ἥκιστα
βλάψασα
καὶ
|
μέρος |
τι
φθείρασα,
ἡ
λοιμώδης
νόσος· |
[33] |
διαπράξασθαι,
ἄμεινον
ἤκουον·
τὰ
δὲ
|
μέσα |
τῶν
πολιτῶν
ὑπ´
ἀμφοτέρων,
ἢ |
[26] |
δὲ
καὶ
οἱ
Κορίνθιοι
τὸ
|
μέσον. |
Ἐπειδὴ
δὲ
καὶ
οἱ
ἄλλοι |
[35] |
τὰ
δοκοῦντά
μοι
φέρειν
ἐς
|
μέσον |
οὔτε
νῦν
ἀποτρέψομαι.
Διδοὺς
δὴ |
[25] |
πρώτῳ
προστεθέντος,
τῶν
δὲ
διὰ
|
μέσου |
τὴν
μετὰ
ταῦτα
χώραν
λαβόντων. |
[54] |
ἔχθραν
τι
λέγειν
ἀνελόντας
ἐκ
|
μέσου, |
τίνες
ὡς
ἀληθῶς
ἦσαν
οἷς |
[28] |
τῶν
πολεμίων
οἰχομένας,
λαβόντες
τοὺς
|
Μεσσηνίους |
εἰς
τὴν
πόλιν
ἤγαγον
πρότερον |
[42] |
τε
γὰρ
ἐνθυμήματα
πάθους
ἐστὶ
|
μεστὰ |
καὶ
ἡ
λέξις
οὐκ
ἀποστρέφουσα |
[48] |
δεινότητα,
καὶ
πάθους
ἐστὶν
ἐναγωνίου
|
μεστά· |
οἷς
ἂν
καὶ
ἐν
δικαστηρίῳ |
[20] |
προθέσει
προσήρμοσε
πάντα
τὰ
ἐν
|
μέσῳ |
παραλιπὼν
καὶ
τοῦτον
τὸν
τρόπον |
[36] |
ὡς
τοὺς
Ἀθηναίους
καὶ
βουλευσάμενοι
|
μετ´ |
αὐτῶν
πάλιν
ἦλθον
ἀγγέλλοντες
τοῖς |
[18] |
ἑνὶ
τῶν
ἱππέων
καὶ
Θεσσαλοῖς
|
μετ´ |
αὐτῶν
πρὸς
τοὺς
Βοιωτῶν
ἱππέας· |
[40] |
καὶ
χρησμοὺς
καὶ
ὅσα
τοιαῦτα
|
μετ´ |
ἐλπίδων
λυμαίνεται.
Ταῦτ´
οὐκ
οἶδα |
[20] |
τριακοντούτεις
σπονδάς,
αἳ
αὐτοῖς
ἐγένοντο
|
μετ´ |
Εὐβοίας
ἅλωσιν.
Διότι
δὲ
ἔλυσαν, |
[45] |
εἰς
αὐτὸ
τοῦτο
πρῶτον
τὸ
|
μετ´ |
εὐνοίας
ἀκουσθῆναι.
Ὁ
δὲ
δημαγωγὸς |
[38] |
λέγεσθαι
Ἡμεῖς
τοίνυν
οὔτε
αὐτοὶ
|
μετ´ |
ὀνομάτων
καλῶν,
ὡς
ἢ
δικαίως |
[26] |
ἡσσώμενον
βλέψαντες
ὀλοφυρμῷ
τε
ἅμα
|
μετὰ |
βοῆς
ἐχρῶντο
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[36] |
Ὑμεῖς
δὲ
τἀναντία
ἐκείνοις
δρᾶτε·
|
μετὰ |
γὰρ
Θηβαίων
τῶν
ἡμῖν
ἐχθίστων |
[17] |
ἐν
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ
πεποίηκε·
|
μετὰ |
γὰρ
τὴν
ἅλωσιν
αὐτῆς
καὶ |
[14] |
καὶ
ἀδόξων
πραγμάτων
ταῦτα
εἴρηκε·
|
Μετὰ |
δὲ
τὴν
δευτέραν
εἰσβολὴν
τῶν |
[40] |
τὸ
μὲν
εἶξαι
εὐθὺς
ἀνέλπιστον,
|
μετὰ |
δὲ
τοῦ
δρωμένου
ἔτι
καὶ |
[26] |
καὶ
ἐπειρῶντο
λύειν
τὰς
κλείσεις·
|
μετὰ |
δὲ
τοῦτο
πανταχόθεν
σφίσι
τῶν |
[18] |
δὲ
τῇ
τετάρτῃ
βύβλῳ
οἱ
|
μετὰ |
Δημοσθένους
περὶ
Πύλον
ἀγωνισάμενοι
πρὸς |
[36] |
τὴν
Ἑλλάδα
ἀπὸ
τῶν
Μήδων
|
μετὰ |
Ἑλλήνων
τῶν
ἐθελησάντων
συνάρασθαι
τοῦ |
[10] |
τριακοντούτεις
σπονδάς,
αἳ
αὐτοῖς
ἐγένοντο
|
μετὰ |
Εὐβοίας
ἅλωσιν
διότι
δὲ
ἔλυσαν, |
[18] |
πεντεκαίδεκα
ὄντας,
οἱ
ἐν
Σικελίᾳ
|
μετὰ |
Νικίου
καὶ
Δημοσθένους
ἀποθανόντες
Ἀθηναίων |
[33] |
γὰρ
ἐν
ταῖς
πόλεσι
προστάντες,
|
μετὰ |
ὀνόματος
ἑκάτεροι
εὐπρεποῦς,
πλήθους
τε |
[49] |
ἃ
περὶ
τοῦ
συγγραφέως
ἐπείσθην,
|
μετὰ |
πάσης
ἀληθείας
εἰρημένα
κατὰ
τὴν |
[12] |
αὐτῶν
μᾶλλον
αἰσθέσθαι.
Τὴν
οὖν
|
μετὰ |
τὰ
δέκα
ἔτη
διαφοράν
τε |
[18] |
τοῦ
πολέμου
καὶ
οὐδεμιᾷ
τῶν
|
μετὰ |
ταῦτα
γενομένων
τῇ
πόλει
συμφορῶν |
[54] |
ἐξέφυγεν·
ὅσα
δ´
ἐβουλήθητε
μέν,
|
μετὰ |
ταῦτα
δὲ
ἀπεβλέψατε
εἰς
ἀλλήλους, |
[10] |
ταῦτα
πάλιν
κατὰ
λέξιν
γράφει·
|
Μετὰ |
ταῦτα
δὲ
ἤδη
γίγνεται
οὐ |
[37] |
διατηρήσας,
τὸ
διηγηματικόν,
προσωποποιεῖ
τὸν
|
μετὰ |
ταῦτα
διάλογον
καὶ
δραματίζει.
Ἄρχει |
[13] |
καὶ
τὴν
λέξιν
αὐτοῦ.
Ἐγένετο
|
μετὰ |
ταῦτα
καὶ
ἐπ´
Εὐρυμέδοντι
ποταμῷ |
[32] |
δὲ
τούτων
ἐστὶ
καὶ
ἃ
|
μετὰ |
ταῦτα
τίθησιν·
Ἐν
δὲ
τῷ |
[39] |
ἢ
λῃστῶν
Οὐδὲν
ἐπιστρέφομαι
τῆς
|
μετὰ |
ταῦτα
τιμωρίας
χαρισάμενος
ἐπιθυμίαις
ἐν |
[54] |
ὅσα
μὲν
πώποτε
ἐβουλήθητε
καὶ
|
μετὰ |
ταῦτα
τὸ
πράττειν
αὐτὸς
ἕκαστος |
[25] |
τῶν
δὲ
διὰ
μέσου
τὴν
|
μετὰ |
ταῦτα
χώραν
λαβόντων.
Ἀγκυλωτέρα
μὲν |
[12] |
φεύγειν
τὴν
ἐμαυτοῦ
ἔτη
εἴκοσι
|
μετὰ |
τὴν
εἰς
Ἀμφίπολιν
στρατηγίαν,
καὶ |
[41] |
αὑτοῦ
γράφει,
μαθεῖν
ῥᾴδιον,
ὅτι
|
μετὰ |
τὴν
ἐν
Ἀμφιπόλει
στρατηγίαν
ἐξελαθεὶς |
[10] |
τὰ
ἔργα
τῆς
πόλεως,
ὅσα
|
μετὰ |
τὸν
Περσικὸν
πόλεμον
ἕως
τοῦ |
[19] |
εἰς
τὸ
φανερὸν
ἀποδύντες
λίπα
|
μετὰ |
τοῦ
γυμνάζεσθαι
ἠλείψαντο
Ὁ
δὲ |
[54] |
τύχητε
ἐφαμαρτεῖν,
ἐκ
δὲ
τοῦ
|
μετὰ |
τοῦ
παρασκευάσασθαι
τὰ
ὑμέτερα
αὐτῶν |
[36] |
εἰς
τὴν
πόλιν,
καὶ
βουλευσάμενοι
|
μετὰ |
τοῦ
πλήθους
ἔλεξαν,
ὅτι
βούλονται |
[31] |
περίοδον
ἀγκύλως
εἰρημένην
καὶ
δυνατῶς
|
μετὰ |
τοῦ
σαφῶς·
Ἁπλῶς
δὲ
ὁ |
[20] |
λοιμώδης
νόσος·
ταῦτα
γὰρ
πάντα
|
μετὰ |
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
ἅμα
ξυνεπέθετο. |
[38] |
ἐπὶ
τοῦτο,
λέγοιμεν
ἄν.
~(Καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
ἀποστρέψας
τοῦ
διηγήματος
τὸν |
[9] |
καταλιπὼν
Σικελίας
ἅπτεται
πάλιν,
καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
Δῆλον
καθαίρει
καὶ
τὸ |
[47] |
κοινοῦ
τῆς
σωτηρίας
ἀντιλαμβάνεσθαι,
καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
διεξελθών,
ὅτι
τὴν
κατὰ |
[10] |
Ταυλάντιοι
βάρβαροι,
Ἰλλυρικὸν
ἔθνος.
Καὶ
|
μετὰ |
τοῦτο
διεξέρχεται
τὰ
περὶ
Ἐπίδαμνον |
[54] |
τριακοσίας
οὐχ
ἥξει
καὶ
δεήσεται,
|
μετὰ |
τούτων
ἀσφαλέστατ´
ἂν
ἡγούμενος
σωθῆναι· |
[31] |
οὔτε
σαφῶς
ἀπήγγελται·
Οὐ
γὰρ
|
μετὰ |
τῶν
κειμένων
νόμων
ὠφελείας
αἱ |
[33] |
ἡδονὴν
ἔχον
ὁρίζοντες·
καὶ
ἢ
|
μετὰ |
ψήφου
ἀδίκου
καταγνώσεως
ἢ
χειρὶ |
[47] |
καὶ
οὐκ
ἐξίσταμαι,
ὑμεῖς
δὲ
|
μεταβάλλετε, |
ἐπειδὴ
ξυνέβη
ὑμῖν
πεισθῆναι
μὲν |
[48] |
ἢ
ἕνα
γέ
τινα
ἀεὶ
|
μεταβάλλοντες |
δουλοῦνται,
ἀλλὰ
Δωριεῖς
ἐλεύθεροι
ἀπ´ |
[53] |
ἐν
τοῖς
συνήθεσιν
ἔμεινε,
ταῖς
|
μεταβολαῖς |
καὶ
τῇ
ποικιλίᾳ
καὶ
τῷ |
[48] |
καταδουλώσεως,
οἳ
δ´
ἐπὶ
δεσπότου
|
μεταβολῇ |
οὐκ
ἀξυνετωτέρου,
κακοξυνετωτέρου
δέ.
Καὶ |
[9] |
ἱστορίᾳ,
δῆλον.
Οὐδεὶς
γὰρ
τῶν
|
μεταγενεστέρων |
συγγραφέων
θερείαις
καὶ
χειμῶσι
διεῖλε |
[48] |
Καὶ
ἔτι
τὸ
κατακορὲς
τῆς
|
μεταγωγῆς |
τῆς
ἔκ
τε
τοῦ
πληθυντικοῦ |
[31] |
μὴ
διανοούμενον
ποιητικῇ
πάλιν
χρήσεται
|
μεταλήψει· |
Καὶ
μὴν
καὶ
τὸ
συγγενὲς |
[47] |
ξυνέβη
ὑμῖν
πεισθῆναι
μὲν
ἀκεραίοις,
|
μεταμέλειν |
δὲ
κακουμένοις.
Καὶ
ἔτι
ἐκεῖνα· |
[25] |
οὐ
πάλαι
βεβαίως
οἰκουμένη,
ἀλλὰ
|
μεταναστάσεις |
τε
οὖσαι
τὰ
πρότερα
καὶ |
[17] |
τῶν
αὐτῶν
ῥηθέντας,
ἐν
ᾗ
|
μετάνοιά |
τις
ὑπεισῆλθε
τοὺς
πολλούς,
περὶ |
[39] |
τῷ
παρόντι.
Ἔπειτ´
ὀλίγων
τῶν
|
μεταξὺ |
γενομένων
ἀμοιβαίων
καὶ
τῶν
Μηλίων |
[24] |
ἐνθυμημάτων
τε
καὶ
νοημάτων
αἱ
|
μεταξὺ |
παρεμπτώσεις
πολλαὶ
γινόμεναι
διὰ
πολλοῦ |
[10] |
ἐγένοντο
ἐν
ἔτεσι
πεντήκοντα
μάλιστα
|
μεταξὺ |
τῆς
τε
Ξέρξου
ἀναχωρήσεως
καὶ |
[13] |
τῇ
τετάρτῃ
βύβλῳ
διηγεῖσθαι
καὶ
|
μεταξὺ |
τοῦ
πολέμου
τοῦδε
πράξεις
τινὰς |
[41] |
Τῆς
διανοίας
παρέχετε,
εἰ
μὴ
|
μεταστησάμενοι |
ἡμᾶς
ἄλλό
τι
τῶνδε
σωφρονέστερον |
[36] |
ἄλλων
ἐλευθερώσεως.
Ἧς
μάλιστα
μὲν
|
μετασχόντες |
καὶ
αὐτοὶ
ἐμμείνατε
τοῖς
ὅρκοις. |
[36] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ξυνελευθεροῦτε,
ὅσοι
|
μετασχόντες |
τῶν
τότε
κινδύνων
ὑμῖν
τε |
[29] |
ὀνόματα
ἐπὶ
τοῖς
πράγμασι
λέγεσθαι
|
μετατιθέντες |
ἄλλως
ἠξίουν
αὐτὰ
καλεῖν.
Ἡ |
[24] |
χρόνων
ἐναλλαγαῖς
καὶ
τροπικῶν
σημειώσεων
|
μεταφοραῖς |
ἐξηλλαγμένα
τῶν
συνήθων
καὶ
σολοικισμῶν |
[45] |
ἀλλ´
ἐπεξεργάζεταί
τε
τούτοις
καὶ
|
μεταφράζει |
τὰ
ῥηθέντα·
Ὅ
τε
γὰρ |
[36] |
εἰς
ἀριθμὸν
ἐλθεῖν·
αὐτοὶ
δὲ
|
μεταχωρήσατε |
ὅποι
βούλεσθε,
ἕως
ἂν
ὁ |
[20] |
εἰσὶ
δὲ
αἳ
καὶ
οἰκήτορας
|
μετέβαλον |
ἁλισκόμεναι·
οὔτε
φυγαὶ
τοσαίδε
ἀνθρώπων |
[31] |
συγγενείας
καὶ
τῆς
ἑταιρίας
κείμενον
|
μετείληπται· |
τό
τε
ἀπροφασίστως
τολμᾶν
ἄδηλον, |
[34] |
εἴ
τε
φυσικῆς
τινος
κρίσεως
|
μετειληφότες |
εἴ
τε
καὶ
διὰ
διδαχῆς |
[41] |
λόγων
ὅτι
μὲν
οὔτε
αὐτὸς
|
μετέσχεν |
ὁ
συγγραφεὺς
τῷ
συλλόγῳ
τότε |
[50] |
οὐδὲ
τοῖς
ἄλλοις
οἳ
μὴ
|
μετέσχον |
ἀγωγῆς
ἐλευθερίου
ταύτας
κατασκευάζεσθαι
τὰς |
[33] |
εὔηθες,
οὗ
τὸ
γενναῖον
πλεῖστον
|
μετέχει, |
καταγελασθὲν
ἠφανίσθη·
τὸ
δὲ
ἀντιτετάχθαι |
[26] |
στρατὸς
ἄλλος
ἄλλῃ,
ὅσοι
μὴ
|
μετέωροι |
ἑάλωσαν,
κατενεχθέντες
ἐξέπεσον
ἐς
τὸ |
[9] |
δυναμένας
ἄγειν
ἐπὶ
τὴν
σαφήνειαν
|
μετῆλθον. |
~(Αἰτιῶνται
δὲ
καὶ
τὴν
τάξιν |
[24] |
τὰς
δὲ
τῶν
ὀνοματικῶν
ἢ
|
μετοχικῶν |
πτώσεις
ποτὲ
μὲν
πρὸς
τὸ |
[47] |
τῶν
ὀνομάτων
καὶ
τῶν
σχημάτων
|
μετρίας |
ἔχει
καὶ
οὔτε
περιέργους
οὔτε |
[45] |
ὃ
μηδεὶς
ἂν
τῶν
ἐχόντων
|
μέτριον |
νοῦν
ἠγνόησεν,
ὅτι
πανταχῇ
μὲν |
[34] |
οὖν
ἐκτεθαυμάκασιν
αὐτὸν
ὑπὲρ
τὸ
|
μέτριον, |
ὡς
μηδὲν
τῶν
θεοφορήτων
διαφέρειν, |
[36] |
οἰκείους
καὶ
μήτ´
ἐλλείποντας
τοῦ
|
μετρίου |
μήτε
ὑπεραίροντας,
λέξει
τε
κεκόσμηκεν |
[13] |
ἢ
συναγόμενα
εἰς
ἔλαττον
τοῦ
|
μετρίου. |
Τὰ
μέν
γε
περὶ
Πύλον |
[41] |
ὁ
λόγος
γένοιτό
μοι
τοῦ
|
μετρίου, |
τὴν
τελευταίαν
ἔτι
προσθήκην
παραλήψομαι |
[49] |
λέξεως
κρατίστη
μέν
ἐστιν
ἡ
|
μετρίως |
ἐκβεβηκυῖα
τὰ
συνήθη
καὶ
τὰς |
[51] |
οὖν
τεταμιευμένως
αὐτῇ
χρήσηται
καὶ
|
μετρίως, |
θαυμαστός
ἐστι
καὶ
οὐδενὶ
συγκριτὸς |
[36] |
ἀποδώσομεν
ὑμῖν,
ἃ
ἂν
παραλάβωμεν·
|
μέχρι |
δὲ
τοῦδε
ἕξομεν
ὑμῖν
παρακαταθήκην |
[36] |
ἢν
πείθωσιν
αὐτούς,
ποιεῖν
ταῦτα.
|
Μέχρι |
δὲ
τούτου
σπείσασθαι
σφίσιν
ἐκέλευον |
[10] |
Ἀθηναίων
πόλεως
λόγους.
Ταῦτα
δὲ
|
μέχρι |
δισχιλίων
ἐκμηκύνας
στίχων,
τότε
περὶ |
[12] |
καὶ
ἀρχομένου
τοῦ
πολέμου
καὶ
|
μέχρι |
οὗ
ἐτελεύτησε
προφερόμενον
ὑπὸ
πολλῶν, |
[12] |
ἀφ´
οὗ
τε
ἤρξατο
καὶ
|
μέχρι |
οὗ
προελθὼν
κατελύθη,
ταῦτα
κατὰ |
[18] |
ἔσχον
οἱ
Θεσσαλοὶ
καὶ
Ἀθηναῖοι,
|
μέχρι |
οὗ
προσβοηθησάντων
τοῖς
Βοιωτοῖς
τῶν |
[6] |
καὶ
τὴν
διάνοιαν
ὑγιαίνων
καὶ
|
μέχρι |
παντὸς
αὐτοῦ
βιώσας,
καὶ
οὐκ |
[24] |
τὸ
τῆς
δυνάμεως,
οὐ
παραμείναντος
|
μέχρι |
πάντων
τοῦ
τόνου,
διὰ
τὸ |
[19] |
παραλιπὼν
τὸ
προοίμιον
τῆς
ἱστορίας
|
μέχρι |
πεντακοσίων
ἐκμηκύνει
στίχων,
τὰ
πρὸ |
[24] |
ξένα
καὶ
πεποιημένα
λέγεσθαι
καὶ
|
μέχρι |
πόσου
προελθόντα
πεπαῦσθαι,
καλὰ
καὶ |
[5] |
δὲ
πρεσβύτεροι
τῶν
Πελοποννησιακῶν
καὶ
|
μέχρι |
τῆς
Θουκυδίδου
παρεκτείναντες
ἡλικίας
Ἑλλάνικός |
[23] |
τοῦ
Πελοποννησιακοῦ
γενόμενοι
πολέμου
καὶ
|
μέχρι |
τῆς
Θουκυδίδου
παρεκτείναντες
ἡλικίας
ὁμοίας |
[12] |
ἕως
τῆς
καταλύσεως
αὐτοῦ
βιώσας,
|
μέχρι |
τοῦ
δευτέρου
καὶ
εἰκοστοῦ
κατεβίβασεν |
[33] |
τὰς
τιμωρίας
ἔτι
μείζους,
οὐ
|
μέχρι |
τοῦ
δικαίου
καὶ
τῇ
πόλει |
[2] |
ἐν
παντὶ
πεφυλαγμένος
τῷ
βίῳ
|
μέχρι |
τοῦ
παρόντος
καὶ
οὐδεμίαν
ἐκδεδωκὼς |
[5] |
ἀπὸ
τῆς
τῶν
Λυδῶν
δυναστείας
|
μέχρι |
τοῦ
Περσικοῦ
πολέμου
κατεβίβασε
τὴν |
[34] |
ἐπὶ
τούτοις
τοῖς
πράγμασιν
οὐδὲ
|
μέχρι |
τούτου,
δυσχεραίνουσιν,
ὅμοιόν
τι
πάσχοντες |
[30] |
ἅπαντα
ἐν
ἅπασιν
ἀργοί.
~(Εἰ
|
μέχρι |
τούτων
προελθὼν
ἐπαύσατο
τὰ
μὲν |
[23] |
διασῴζονται
τῶν
πλειόνων
αἱ
γραφαὶ
|
μέχρι |
τῶν
καθ´
ἡμᾶς
χρόνων,
οὔθ´ |
[5] |
πρότερον
τῶν
Περσικῶν,
παρεκτείνας
δὲ
|
μέχρι |
τῶν
Πελοποννησιακῶν,
τήν
τε
πραγματικὴν |
[36] |
καὶ
περὶ
πάσῃ
τῇ
πόλει,
|
μὴ |
´κείνων
ἀποχωρησάντων
Ἀθηναῖοι
ἐλθόντες
σφίσιν |
[36] |
λέγομεν
ὑμῖν,
γῆν
τὴν
Πλαταιίδα
|
μὴ |
ἀδικεῖν
μηδὲ
παραβαίνειν
τοὺς
ὅρκους, |
[36] |
μηδ´
ἐπὶ
δουλείᾳ·
εἰ
δὲ
|
μή, |
ἀμύνειν
τοὺς
παρόντας
ξυμμάχους
κατὰ |
[10] |
ταχεῖς
ἐς
τοὺς
πολέμους,
ἢν
|
μὴ |
ἀναγκάζωνται,
τότε
δέ
τι
καὶ |
[36] |
ἐμμείνατε
τοῖς
ὅρκοις.
Εἰ
δὲ
|
μή, |
ἅπερ
καὶ
πρότερον
ἤδη
προὐκαλεσάμεθα, |
[41] |
δ´
αὐτὰ
περιλαμβάνουσι
λέξει·
εἰ
|
μὴ |
ἄρα
μνησικακῶν
ὁ
συγγραφεὺς
τῇ |
[47] |
ἐθέλειν
ὑφίστασθαι
καὶ
τὴν
ἀξίωσιν
|
μὴ |
ἀφανίζειν·
ἐν
ἴσῳ
γὰρ
οἱ |
[47] |
παρακαλῶν
τὰς
συμφορὰς
γενναίως
ὑφίστασθαι
|
μὴ |
ἀφανίζοντας
τὴν
τῆς
πόλεωςἀξίωσιν,
ἀπαλγήσαντας |
[42] |
οὐδὲν
οὕτως
ἕτερον
ὡς
τὸ
|
μὴ |
βεβασανίσθαι
μηδὲ
κατεπιτετηδεῦσθαι,
ἀληθεῖ
δέ |
[54] |
καὶ
προεἱμένα
ὁρῶ,
ὥστε
δέδοικα
|
μὴ |
βλάσφημον
μὲν
εἰπεῖν,
ἀληθὲς
δέ· |
[40] |
καὶ
ἐπὶ
σκοπῆς
μιᾶς
ὄντες
|
μὴ |
βούλεσθε
παθεῖν
μηδ´
ὁμοιωθῆναι
τοῖς |
[11] |
κατημαξευμένα
τοῖς
πρὸ
αὐτοῦ,
ὥστε
|
μὴ |
δεῖν
ἀπὸ
τούτων
ἀρχὴν
ποιεῖσθαι. |
[36] |
σφίσιν
ἐκέλευον
καὶ
τὴν
γῆν
|
μὴ |
δῃοῦν.
Ὃ
δ´
ἡμέρας
τε |
[31] |
ἐπῃνεῖτο
καὶ
ὁ
ἐπικελεύσας
τὸν
|
μὴ |
διανοούμενον
ποιητικῇ
πάλιν
χρήσεται
μεταλήψει· |
[50] |
ὁ
χαρακτήρ,
ἅπαντες
ὁμολογήσουσιν
οἱ
|
μὴ |
διεφθαρμένοι
τὴν
διάνοιαν
ἀλλ´
ἐν |
[8] |
προστιθεὶς
τοῖς
πράγμασιν
οὐδὲν
ὃ
|
μὴ |
δίκαιον
οὔτε
ἀφαιρῶν,
οὐδὲ
ἐνεξουσιάζων |
[37] |
ἐν
ὀλίγῳ
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ
|
μὴ |
δοκοῦν
ἐπιτηδείως
λέγεσθαι
εὐθὺς
ὑπολαμβάνοντες |
[43] |
τῆς
διαλέκτου
χαρακτῆρα.
Ἵνα
δὲ
|
μὴ |
δόξῃ
τις
φάσεις
ἀναποδείκτους
με |
[42] |
Ἀθήναις
ὑπὸ
Περικλέους
περὶ
τοῦ
|
μὴ |
εἴκειν
Λακεδαιμονίοις,
τὸν
ἔχοντα
τήνδε |
[42] |
Ἀθηναῖοι,
ἀεὶ
τῆς
αὐτῆς
ἔχομαι,
|
μὴ |
εἴκειν
Πελοποννησίοις
ὡς
καὶ
τοῖς |
[26] |
αἱ
μὲν
ἐκβολαὶ
διὰ
τὸ
|
μὴ |
εἶναι
τὰς
ἀνακρούσεις
καὶ
διέκπλους |
[12] |
Πρόσεστι
δὲ
τούτῳ
καὶ
τὸ
|
μὴ |
εἰς
ἃ
ἔδει
κεφάλαια
τετελευτηκέναι |
[48] |
τοῦ,
οἳ
μὲν
σφίσιν
ἀλλὰ
|
μὴ |
ἐκείνῳ
καταδουλώσεως,
οἳ
δ´
ἐπὶ |
[14] |
ἐξεπόρθησαν,
τούς
τε
Αἰγινήτας,
ὅσοι
|
μὴ |
ἐν
χερσὶ
διεφθάρησαν,
ἄγοντες
ἀφίκοντο |
[45] |
διδάξας
ἐν
ἴσῳ
καὶ
εἰ
|
μὴ |
ἐνεθυμήθη,
ὅ
τ´
ἔχων
ἀμφότερα, |
[10] |
Λακεδαιμόνιοι
αἰσθόμενοι
οὔτε
ἐκώλυον,
εἰ
|
μὴ |
ἐπὶ
βραχύ,
ἡσύχαζόν
τε
τὸ |
[10] |
λόγοις,
ὅσον
φοβούμενοι
τοὺς
Ἀθηναίους,
|
μὴ |
ἐπὶ
μεῖζον
δυνηθῶσιν,
ὁρῶντες
αὐτοῖς |
[26] |
μὲν
φυλακήν,
τῶν
δ´
ἐπιβουλὴν
|
μὴ |
καθ´
ἓν
ἕκαστον,
κατὰ
πολλὰ |
[39] |
τοῖς
Ἀθηναίοις
προνοεῖν
τοῦ
δικαίου,
|
μὴ |
καὶ
αὐτοί
ποτε
σφαλέντες
ὑπ´ |
[54] |
ὅτι
φησάντων
γ´
ἄν,
εἰ
|
μὴ |
καὶ
ποιοῦσι
τοῦτο,
καὶ
λέγειν |
[45] |
καθ´
ἑαυτὴν
ἀξία
σπουδῆς,
εἰ
|
μὴ |
καὶ
τοῖς
πράγμασιν
εἴη
προσήκοντα |
[32] |
οὐκ
ἂν
εἴησαν
ἀμαθεῖς
οἱ
|
μὴ |
κακοί·
εἴ
τ´
ἐπὶ
τῶν |
[52] |
κακόηθες
πρᾶγμα
δόξομεν,
εἰ
τοὺς
|
μὴ |
καλῶς
τῇ
μιμήσει
χρησαμένους
παράγομεν |
[26] |
ἑκατέρων,
εἴ
τινά
που
ὁρῷεν
|
μὴ |
κατ´
ἀνάγκην
πρύμναν
κρουόμενον
ἀνακαλοῦντες |
[3] |
οὐδενὸς
ἠξίωκα
λόγου,
τοῖς
δὲ
|
μὴ |
κατὰ
τὸ
κράτιστον
εἰρημένοις
ἐπιφύομαι· |
[12] |
καὶ
τοῦτο
τεκμήριον
ἦν
τοῦ
|
μὴ |
κατὰ
τὸν
ἄριστον
τρόπον
ᾠκονομῆσθαι |
[41] |
ἐλευθερίας
λόγοι
παρακαλοῦντες
τοὺς
Ἀθηναίους
|
μὴ |
καταδουλοῦσθαι
πόλιν
Ἑλληνίδα
μηδὲν
ἁμαρτάνουσαν |
[4] |
Ἅλις
ἔστω
μοι
προοιμίων,
ἵνα
|
μὴ |
λάθω
περὶ
ταῦτα
κατατρίψας
τὸν |
[26] |
ἐθεράπευον,
ὅτε
προσπέσοι
ναῦς
νηί,
|
μὴ |
λείπεσθαι
τὰ
ἀπὸ
τοῦ
καταστρώματος |
[33] |
καὶ
τὸ
τῶν
ἐναντίων
ξυνετόν,
|
μὴ |
λόγοις
τε
ἥττους
ὦσι
καὶ |
[43] |
δυνάμενος
δυσὶν
ἀρκεσθήσομαι
δημηγορίαις,
ἵνα
|
μὴ |
μακρὸς
ὁ
λόγος
γένηται,
τῇ |
[55] |
τὴν
ἐξαλλαγὴν
ἔχοντα.
Ἀλλ´
ἵνα
|
μὴ |
μακρότερος
τοῦ
δέοντος
ὁ
λόγος |
[41] |
φησί
Τῆς
διανοίας
παρέχετε,
εἰ
|
μὴ |
μεταστησάμενοι
ἡμᾶς
ἄλλό
τι
τῶνδε |
[50] |
χειροτέχναις
οὐδὲ
τοῖς
ἄλλοις
οἳ
|
μὴ |
μετέσχον
ἀγωγῆς
ἐλευθερίου
ταύτας
κατασκευάζεσθαι |
[26] |
ναυτικὸς
στρατὸς
ἄλλος
ἄλλῃ,
ὅσοι
|
μὴ |
μετέωροι
ἑάλωσαν,
κατενεχθέντες
ἐξέπεσον
ἐς |
[7] |
καὶ
ἐς
μὲν
ἀκρόασιν
τὸ
|
μὴ |
μυθῶδες
αὐτῶν
ἀτερπέστερον
φαίνεται·
ὅσοι |
[20] |
ἐς
μὲν
ἀκρόασιν
ἴσως
τὸ
|
μὴ |
μυθῶδες
αὐτῶν
ἀτερπέστερον
φανεῖται·
ὅσοι |
[44] |
ὑπομνήσω
καὶ
μέμψωμαι,
εἴ
τι
|
μὴ |
ὀρθῶς
ἢ
ἐμοὶ
χαλεπαίνετε
ἢ |
[54] |
μὲν
αὐτὸν
μηδὲν
ἐποίησαν
κακόν,
|
μὴ |
παθεῖν
δὲ
φυλάξαιντο
ἴσως,
τούτους |
[33] |
ἐς
τὸ
ἀνέλπιστον
τοῦ
βεβαίου
|
μὴ |
παθεῖν
μᾶλλον
προεσκόπουν
ἢ
πιστεῦσαι |
[1] |
ποιήσονται
τὰς
κατὰ
μέρος
γυμνασίας
|
μὴ |
πάντα
μιμούμενοι
τὰ
παρ´
ἐκείνοις |
[3] |
οὐδεὶς
μέμφεται
τῆς
προαιρέσεως,
εἰ
|
μὴ |
πάντα
τὰ
τῶν
πρεσβυτέρων
ἐπαινοῦσιν, |
[27] |
οὐδ´
ἂν
ἔχοιεν
οὔθ´
οἱ
|
μὴ |
πάνυ
λόγων
ἔμπειροι
πολιτικῶν
εἰπεῖν, |
[3] |
δηλῶσαι
μέμψαιτ´
ἄν
τις,
εἰ
|
μὴ |
πάσας
μαρτυροῦσι
τοῖς
πρὸ
αὐτῶν |
[48] |
δεόμεθα
οὖν
καὶ
μαρτυρόμεθα,
εἰ
|
μὴ |
πείσομεν,
ὅτι
ἐπιβουλευόμεθα
μὲν
ὑπὸ |
[33] |
παρέχεται
δόξαν,
ἀρκεσθήσομαι
τούτοις,
ἵνα
|
μὴ |
περαιτέρω
τοῦ
δέοντος
ἡ
γραφή |
[45] |
ἀγῶσιν,
ἐν
οἷς
γε
δὴ
|
μὴ |
περὶ
τιμῶν
αὐτοῖς
ἐστιν
ἀλλὰ |
[47] |
ἐλπίσιν)
ἔπειτα
τούτων
ἐπιλαθόμενος
ἀξιοῖ
|
μὴ |
πιστεύειν
τῇ
ἐλπίδι,
ἧς
ἐν |
[41] |
τὸ
συνετὸν
ἐχούσας
πονηρόν,
ἵνα
|
μὴ |
πλείων
ὁ
λόγος
γένοιτό
μοι |
[34] |
οἵας
δή
τινος
ὄψεως
ἔρωτι
|
μὴ |
πολὺ
ἀπέχοντι
μανίας.
Ἐκεῖνοί
τε |
[36] |
ἀπαγγειλάντων
οἱ
Πλαταιεῖς
ἐβουλεύσαντο
Ἀθηναίους
|
μὴ |
προδιδόναι,
ἀλλ´
ἀνασχέσθαι
καὶ
γῆν |
[18] |
μέντοι
τινὰς
ἐξέπεμπεν
ἀεὶ
τοῦ
|
μὴ |
προδρόμους
ἀπὸ
τῆς
στρατιᾶς
ἐσπίπτοντας |
[47] |
ἂν
μαλακίᾳ
ἐλλείπῃ,
καὶ
τῆς
|
μὴ |
προσηκούσης
μισεῖν
τὸν
θρασύτητι
ὀρεγόμενον. |
[34] |
τὴν
διάνοιαν
ἅπαντα
καὶ
τὰ
|
μὴ |
προσόντα
τῷ
συγγραφεῖ
μαρτυροῦσιν·
ἃ |
[3] |
τοῖς
πρὸ
αὐτῶν
καὶ
τὰς
|
μὴ |
προσούσας
ἀρετάς;
~(Ἓν
ἔτι
λείπεταί |
[54] |
πολέμου,
παρακαλοῦσα
δὲ
τοὺς
Ἀθηναίους
|
μὴ |
προχείρως
αὐτὸν
ἄρασθαι,
ὡς
οὔτε |
[45] |
τε
γὰρ
γνούς
φησί
καὶ
|
μὴ |
σαφῶς
διδάξας
ἐν
ἴσῳ
καὶ |
[55] |
ἴσης
ζηλωτὰ
εἶναι,
τά
τε
|
μὴ |
σαφῶς
εἰρημένα
ὑπὸ
τοῦ
συγγραφέως |
[26] |
ἂν
καὶ
πρὸς
ἀνάκλησιν
θεῶν
|
μὴ |
στερῆσαι
σφᾶς
τῆς
σωτηρίας
ἐτρέποντο· |
[37] |
οἱ
λόγοι
γίγνονται,
ὅπως
δὴ
|
μὴ |
συνεχεῖ
ῥήσει
οἱ
λαοὶ
ἐπαγωγὰ |
[3] |
ἄλλους.
Ἐν
οἷς
ἀναγκαῖον
ἦν
|
μὴ |
τὰς
ἀρετὰς
λέγεσθαι
μόνον,
ἀλλὰ |
[4] |
γραφέων
τῶν
διωνομασμένων
τέχνας
οἱ
|
μὴ |
τὰς
αὐτὰς
ἔχοντες
ἐκείνοις
ἀρετὰς |
[10] |
ὄντες
μὲν
καὶ
πρὸ
τοῦ
|
μὴ |
ταχεῖς
ἐς
τοὺς
πολέμους,
ἢν |
[45] |
ἠγνόησεν,
ὅτι
πανταχῇ
μὲν
οἱ
|
μὴ |
τεταμιευμένως
ἐπαινοῦντες
τὰς
ἑαυτῶν
ἀρετὰς |
[4] |
Πολυκλείτου
καὶ
Μύρωνος
ἔργα
οἱ
|
μὴ |
τηλικοῦτοι
δημιουργοί.
Ἐῶ
γὰρ
λέγειν, |
[12] |
ὑπ´
αὐτοῦ,
λέγω
δὴ
τὸ
|
μὴ |
τὴν
κατὰ
φύσιν
ἔχειν
ἀρχήν. |
[48] |
ἔρημος
ἀγωνιεῖται·
τόν
τε
Ἀθηναῖον
|
μὴ |
τὴν
τοῦ
Συρακοσίου
ἔχθραν
κολάσασθαι. |
[3] |
ὑπόθεσιν
ἀναφέρων
ἕκαστος
τὰ
ῥηθησόμενα
|
μὴ |
τῆς
προαιρέσεώς
μου
γενέσθω
κατήγορος, |
[26] |
τὸ
κατὰ
γῆν
σωθήσεσθαι,
ἢν
|
μή |
τι
παρὰ
λόγον
γίγνηται.
Γενομένης |
[20] |
πρῶτον
καὶ
τὰς
διαφορὰς
τοῦ
|
μή |
τινα
ζητῆσαί
ποτε,
ἐξ
ὅτου |
[52] |
καὶ
πολλὴν
εὐλάβειαν
ἡμῖν
παρέχων,
|
μή |
τινα
παράσχωμεν
ἀφορμὴν
διαβολῆς
τοῖς |
[10] |
πρῶτον
καὶ
τὰς
διαφορὰς
τοῦ
|
μή |
τινας
ζητῆσαί
ποτε,
ἐξ
ὅτου |
[48] |
φθονῆσαι·
ἀδύνατον
δὲ
προεμένῳ
καὶ
|
μὴ |
τοὺς
αὐτοὺς
κινδύνους
οὐ
περὶ |
[25] |
ἡ
περιοχὴ
ὤφελε
μὲν
κατεσκευάσθαι
|
μὴ |
τοῦτον
ὑπ´
αὐτοῦ
τὸν
τρόπον, |
[54] |
καλεῖν
ἤδη
τὸ
δεῖσθαι
κἂν
|
μὴ |
τύχητε
ἐφαμαρτεῖν,
ἐκ
δὲ
τοῦ |
[8] |
τε
καὶ
ῥητόρων,
εἰ
δὲ
|
μή, |
τῶν
γε
πλείστων,
ὅτι
καὶ |
[26] |
καλοῦ,
δεδιότες
δὲ
οἱ
ἐπελθόντες,
|
μὴ |
τῶν
παρόντων
ἔτι
χείρω
πράξωσι. |
[47] |
ὑπὲρ
ἅπαντας
ἀγάλλεσθε,
βοηθεῖν
καὶ
|
μὴ |
φεύγειν
τοὺς
πόνους,
ἢ
μηδὲ |
[46] |
τοῖς
ἐχθροῖς
ὁμόσε
καὶ
ἀμύνεσθαι
|
μὴ |
φρονήματι
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
καταφρονήματι. |
[15] |
οὕτως
ταπεινὰ
καὶ
μικρά,
ὥστε
|
μηδ´ |
εἰς
αἴσθησιν
δεινῶν
τι
πεσεῖν |
[6] |
τὸ
μηδὲν
αὐτῇ
μυθῶδες
προσάψαι,
|
μηδ´ |
εἰς
ἀπάτην
καὶ
γοητείαν
τῶν |
[36] |
μηδένα
ποτὲ
ἀδίκως
ἐπ´
αὐτοὺς
|
μηδ´ |
ἐπὶ
δουλείᾳ·
εἰ
δὲ
μή, |
[40] |
μιᾶς
ὄντες
μὴ
βούλεσθε
παθεῖν
|
μηδ´ |
ὁμοιωθῆναι
τοῖς
πολλοῖς,
οἷς
παρὸν |
[37] |
ἔτι
ἀσφαλέ–
στερον
ποιήσετε.
Καὶ
|
μηδ´ |
ὑμεῖς
ἐν
ὀλίγῳ
ἀλλὰ
πρὸς |
[42] |
ἕτερον
ὡς
τὸ
μὴ
βεβασανίσθαι
|
μηδὲ |
κατεπιτετηδεῦσθαι,
ἀληθεῖ
δέ
τινι
καὶ |
[36] |
τὰ
ὑμέτερα
αὐτῶν·
καὶ
ἔστε
|
μηδὲ |
μεθ´
ἑτέρων,
δέχεσθε
δ´
ἀμφοτέρους |
[8] |
πάντων
τὸ
μηδὲν
ἑκουσίως
ψεύδεσθαι
|
μηδὲ |
μιαίνειν
τὴν
αὑτοῦ
συνείδησιν.
~(ἃ |
[47] |
ἢ
μηδὲ
τὰς
τιμὰς
διώκειν·
|
μηδὲ |
νομίσαι
περὶ
ἑνὸς
μόνου,
δουλείας |
[36] |
γῆν
τὴν
Πλαταιίδα
μὴ
ἀδικεῖν
|
μηδὲ |
παραβαίνειν
τοὺς
ὅρκους,
ἐᾶν
δὲ |
[28] |
καὶ
θαυμαστὰ
εἶναί
τισιν,
ὅσα
|
μηδὲ |
τὰς
πρώτας
ἀρετὰς
ἔχει
καὶ |
[47] |
μὴ
φεύγειν
τοὺς
πόνους,
ἢ
|
μηδὲ |
τὰς
τιμὰς
διώκειν·
μηδὲ
νομίσαι |
[18] |
οὕτως
ἠμέληκε
τῶν
ἀνδρῶν,
ὥστε
|
μηδὲ |
τοῦτο
αὐτὸ
εἰπεῖν,
ὅτι
πένθος |
[45] |
τότε
ῥητόρων
ἠγνόει
τοῦτο,
ὃ
|
μηδεὶς |
ἂν
τῶν
ἐχόντων
μέτριον
νοῦν |
[52] |
δόξης
λαμπρᾶς
κατηξιώθησαν.
Ἵνα
δὲ
|
μηδεμία |
ὑποψία
καθ´
ἡμῶν
τοιαύτη
γένηται, |
[31] |
ἦν
οὕτως
ἐξενεχθέν·
διὰ
τὸ
|
μηδεμίαν |
ἄλλην
ἔχειν
δύναμιν
κατὰ
τὸ |
[5] |
καὶ
τοῖς
πράγμασι
προσφυῆ
καὶ
|
μηδεμίαν |
σκευωρίαν
ἐπιφαίνουσαν
τεχνικήν·
ἐπιτρέχει
μέντοι |
[16] |
τοῖς
τελευταίοις
τῆς
ἱστορίας
φησὶ
|
μηδεμίαν |
τάξαι
ῥητορείαν,
πολλῶν
μὲν
κατὰ |
[15] |
φαίνεσθαι
ποιεῖ
τὰ
πάθη,
ὥστε
|
μηδεμίαν |
ὑπερβολὴν
μήτε
ἱστοριογράφοις
μήτε
ποιηταῖς |
[18] |
πλείους
οἱ
διαφθαρέντες
ἢ
πεντακιςχίλιοι,
|
μηδεμιᾶς |
ἀξιῶσαι
τιμῆς.
Ἀλλ´
ἔοικεν
ὁ |
[38] |
ἐστιν
ὁμολογοῦντος
τὴν
ἐπὶ
τοὺς
|
μηδὲν |
ἀδικοῦντας
στράτευσιν,
ἐπειδὴ
περὶ
μηδετέρου |
[41] |
τὸν
Περσικὸν
πόλεμον
Ἀθηναίους,
ἵνα
|
μηδὲν |
αἰσχρὸν
ὑπομείνωσιν
ἐπίταγμα,
τῶν
ταὐτὰ |
[40] |
πεποίθασιν,
οὓς
εἰ
καὶ
διὰ
|
μηδὲν |
ἄλλο,
διὰ
γοῦν
τὴν
αἰσχύνην |
[41] |
Ἀθηναίους
μὴ
καταδουλοῦσθαι
πόλιν
Ἑλληνίδα
|
μηδὲν |
ἁμαρτάνουσαν
εἰς
αὐτούς,
οὕτως
καὶ |
[40] |
καιρῷ
τοῖς
θεοῖς
ἕπεσθαι
καὶ
|
μηδὲν |
ἄνευ
μαντικῆς
καὶ
χρησμῶν
ἐπιτελεῖν. |
[53] |
καὶ
τῇ
ποικιλίᾳ
καὶ
τῷ
|
μηδὲν |
ἁπλῶς
ἀσχημάτιστον
ἐκφέρειν
νόημα
κοσμῶν |
[21] |
εἴ
τ´
ἐπὶ
τὸ
χεῖρον,
|
μηδὲν |
ἀποκρυψάμενον.
~(Ὅτι
μὲν
οὖν
ἅπασα |
[41] |
εἶναι
τὰ
δεινὰ
ὑποφέρειν,
ἵνα
|
μηδὲν |
ἄσχημον
ἀναγκασθῶσι
πράττειν,
τοὺς
δὲ |
[6] |
ἀσυνάρτητα
κεφάλαια·
ἔπειτα
κατὰ
τὸ
|
μηδὲν |
αὐτῇ
μυθῶδες
προσάψαι,
μηδ´
εἰς |
[30] |
δεινότεροι·
ὁ
δὲ
προἰδόμενος,
ὅπως
|
μηδὲν |
αὑτῷ
δεήσει
μήτ´
ἐπιβουλῆς
μήτε |
[30] |
ἔτι
δεινότερος·
προβουλεύσας
δὲ
ὅπως
|
μηδὲν |
αὑτῷ
δεήσει,
τῆς
ἑταιρίας
διαλυτὴς |
[8] |
ἄξια.
(Κράτιστον
δὲ
πάντων
τὸ
|
μηδὲν |
ἑκουσίως
ψεύδεσθαι
μηδὲ
μιαίνειν
τὴν |
[10] |
περιλαβεῖν
τὴν
πραγματείαν,
ᾧ
δόξει
|
μηδὲν |
ἐνδεῖν·
ὧν
οὐδετέρου
πρόνοιαν
αὐτὸν |
[54] |
Εἶτ´
οἴεσθε,
εἰ
μὲν
αὐτὸν
|
μηδὲν |
ἐποίησαν
κακόν,
μὴ
παθεῖν
δὲ |
[41] |
ἀξιώσαιμι
τοὺς
μὲν
μικροπολίτας
καὶ
|
μηδὲν |
ἔργον
ἐπιφανὲς
ἀποδειξαμένους
Μηλίους
πλέονα |
[23] |
τὴν
λιτὴν
καὶ
ἀκόσμητον
καὶ
|
μηδὲν |
ἔχουσαν
περιττόν,
ἀλλ´
αὐτὰ
τὰ |
[24] |
καὶ
μαλακῆς
καὶ
συνεξεσμένης
καὶ
|
μηδὲν |
ἐχούσης
ἀντίτυπον·
ἐπὶ
δὲ
τῶν |
[2] |
βελτίστου
κρινόντων
τὰ
πράγματα
καὶ
|
μηδὲν |
ἡγουμένων
χρῆμα
τιμιώτερον
τῆς
ἀληθείας· |
[36] |
ὅρκων,
οὓς
οἱ
πατέρες
ὤμοσαν,
|
μηδὲν |
νεωτερίζειν
περὶ
τὴν
συμμαχίαν.
Τοιαῦτα |
[50] |
τισιν
ἐξετάσαι
δι´
ὀλίγων,
ἵνα
|
μηδὲν |
παρεἱκέναι
δοκῶ.
Ὅτι
μὲν
οὖν |
[34] |
αὐτὸν
ὑπὲρ
τὸ
μέτριον,
ὡς
|
μηδὲν |
τῶν
θεοφορήτων
διαφέρειν,
διὰ
τὸ |
[36] |
τι
ἂν
ξυμβαίνῃ·
ἐξελθεῖν
τε
|
μηδένα |
ἔτι,
ἀλλ´
ἀπὸ
τοῦ
τείχους |
[36] |
ἔχοντας
αὐτονόμους
οἰκεῖν,
στρατεῦσαί
τε
|
μηδένα |
ποτὲ
ἀδίκως
ἐπ´
αὐτοὺς
μηδ´ |
[38] |
μηδὲν
ἀδικοῦντας
στράτευσιν,
ἐπειδὴ
περὶ
|
μηδετέρου |
τούτων
βούλεται
τὸν
λόγον
ὑπέχειν· |
[36] |
ἀμφοτέρους
φίλους,
ἐπὶ
πολέμῳ
δὲ
|
μηδετέρους. |
Καὶ
τάδε
ἡμῖν
ἀρκέσει.
Ὁ |
[39] |
εἶναι
ἀντὶ
πολεμίων,
ξυμμάχους
δὲ
|
μηδετέρων |
οὐκ
ἂν
δέξαισθε;
Ἀποκρινόμενον
ποιεῖ |
[11] |
Ἑλληνικὰ
ξυνετίθεσαν,
ἢ
αὐτὰ
τὰ
|
Μηδικά. |
Τούτων
δὲ
ὧνπερ
καὶ
ἥψατο |
[20] |
πρότερον
ἔργων
μέγιστον
ἐπράχθη
τὸ
|
Μηδικόν· |
καὶ
τοῦτο
ὅμως
δυεῖν
ναυμαχίαιν |
[11] |
καὶ
ἢ
τὰ
πρὸ
τῶν
|
Μηδικῶν |
Ἑλληνικὰ
ξυνετίθεσαν,
ἢ
αὐτὰ
τὰ |
[48] |
καὶ
νησιῶται,
οἳ
δεσπότην
ἢ
|
Μῆδον |
ἢ
ἕνα
γέ
τινα
ἀεὶ |
[38] |
καλῶν,
ὡς
ἢ
δικαίως
τὸν
|
Μῆδον |
καταλύσαντες
ἄρχομεν,
ἢ
ἀδικούμενοι
νῦν |
[13] |
Ἀθηναίων
καὶ
τῶν
ξυμμάχων
πρὸς
|
Μήδους, |
καὶ
ἐνίκων
τῇ
αὐτῇ
ἡμέρᾳ |
[48] |
οἱ
Ἕλληνες
τῆς
ἑαυτῶν
τῷ
|
Μήδῳ |
ἀντέστησαν,
περὶ
δὲ
τοῦ,
οἳ |
[36] |
οἱ
πατέρες
ἡμῶν
εὐξάμενοι
ὑμῖν
|
Μήδων |
ἐκράτησαν
καὶ
παρέσχετε
αὐτὴν
εὐμενῆ |
[36] |
ἐλευθερώσας
τὴν
Ἑλλάδα
ἀπὸ
τῶν
|
Μήδων |
μετὰ
Ἑλλήνων
τῶν
ἐθελησάντων
συνάρασθαι |
[39] |
Ἕλληνας,
οὓς
ἠλευθέρωσαν
ἀπὸ
τῶν
|
Μήδων, |
οὐκ
ἦν
προσήκοντα
εἰρῆσθαι,
ὅτι |
[10] |
πολέμων
ὁ
Πελοποννησιακὸς
χρόνου
τε
|
μήκει |
καὶ
παθημάτων
πολλῶν
συντυχίαις,
τελευτῶν |
[25] |
πολλαπλάσιοι
φαινόμενοι
καὶ
ξυνειθισμένοι
μᾶλλον
|
μηκέτι |
δεινοὺς
αὐτοὺς
ὁμοίως
σφίσι
φαίνεσθαι, |
[25] |
πολλαπλάσιοι
ἦσαν,
καὶ
ἐκ
τοῦ
|
μηκέτι |
δεινοὺς
αὐτοὺς
ὁμοίως
σφίσι
φαίνεσθαι |
[38] |
ἢ
ἀδικούμενοι
νῦν
ἐπεξερχόμεθα,
λόγων
|
μῆκος |
ἄπιστον
παρέξομεν·
τοῦτο
δέ
ἐστιν |
[20] |
ἔσχεν·
τούτου
δὲ
τοῦ
πολέμου
|
μῆκός |
τε
μέγα
προὔβη
παθήματά
τε |
[13] |
κατὰ
τὰς
πεζικὰς
μάχας
ἢ
|
μηκυνόμενα |
πέρα
τοῦ
δέοντος
ἢ
συναγόμενα |
[41] |
προείρηκεν.
Ἆρ´
οὖν
ὥσπερ
τοῖς
|
Μηλίοις |
οἰκεῖοι
καὶ
προσήκοντες
ἦσαν
οἱ |
[37] |
δή,
στρατιὰν
ἀποστειλάντων
Ἀθηναίων
ἐπὶ
|
Μηλίους |
Λακεδαιμονίων
ἀποίκους,
Πρὶν
ἄρξασθαι
τοῦ |
[41] |
καὶ
μηδὲν
ἔργον
ἐπιφανὲς
ἀποδειξαμένους
|
Μηλίους |
πλέονα
τοῦ
καλοῦ
ποιεῖσθαι
πρόνοιαν |
[40] |
ἀμοιβαῖα
περίεργα
καὶ
πικρά,
τοὺς
|
Μηλίους |
ὑποτίθεται
λέγοντας,
ὅτι
κοινὰς
τὰς |
[39] |
Ὀλίγα
δὲ
πρὸς
ταῦτα
τῶν
|
Μηλίων |
ἀποκριναμένων,
ὅτι
καλῶς
ἂν
ἔχοι |
[39] |
μεταξὺ
γενομένων
ἀμοιβαίων
καὶ
τῶν
|
Μηλίων |
εἰς
ἐπιεικῆ
συγκαταβαινόντων
αἵρεσιν
Ὥστε |
[41] |
τῶν
διαθεμένων
αὐτοὺς
Ἀθηναίων
ἢ
|
Μηλίων |
ἤκουσεν,
ἐξ
ὧν
αὐτὸς
ἐν |
[40] |
χρησμῶν
ἐπιτελεῖν.
Λεγόντων
τε
τῶν
|
Μηλίων, |
ὅτι
σὺν
τῇ
παρὰ
τῶν |
[15] |
τῆς
Μυτιληναίων
καὶ
περὶ
τῆς
|
Μηλίων, |
οὐδὲν
δέομαι
τὰς
λέξεις
ἐκείνας |
[37] |
λέγομεν,
εἴπατε.
Οἱ
δὲ
τῶν
|
Μηλίων |
σύνεδροι
ἀπεκρίναντο·
Ἡ
μὲν
ἐπιείκεια |
[37] |
Ἀθηναίων
καὶ
τοὺς
προβούλους
τῶν
|
Μηλίων |
συνιόντας
εἰς
λόγους
περὶ
καταλύσεως |
[55] |
βέλτιστε
Κόιντε
Αἴλιε
Τουβέρων,
οὐ
|
μὴν |
ἀληθέστερα.
|
[54] |
ἢ
κατὰ
τὸν
ἰδιώτην·
οὐ
|
μὴν |
ἐσκότισταί
γε
οὐδὲ
ἀσαφῆ
γέγονεν |
[31] |
τὴν
ἑαυτοῦ
βούλησιν
σχηματίζων·
καὶ
|
μὴν |
καὶ
τὸ
ἑταιρικὸν
οἰκειότερον
ἐγένετο |
[31] |
ποιητικῇ
πάλιν
χρήσεται
μεταλήψει·
Καὶ
|
μὴν |
καὶ
τὸ
συγγενὲς
τοῦ
ἑταιρικοῦ |
[30] |
ὑπονοήσας
ἐπὶ
τοῦ
προαισθομένου
τὸ
|
μήπω |
πραχθὲν
ἀλλ´
ἔτι
μέλλον
κακόν. |
[16] |
τετυχηκότα
καὶ
μήτε
πρόσθεσιν
δεχόμενα
|
μήτ´ |
ἀφαίρεσιν,
ἢ
ῥᾳθύμως
ἐπιτετροχασμένα
καὶ |
[6] |
λαβεῖν
ὑπόθεσιν
μήτε
μονόκωλον
παντάπασι
|
μήτ´ |
εἰς
πολλὰ
μεμερισμένην
καὶ
ἀσυνάρτητα |
[36] |
καὶ
τοῖς
πράγμασιν
οἰκείους
καὶ
|
μήτ´ |
ἐλλείποντας
τοῦ
μετρίου
μήτε
ὑπεραίροντας, |
[41] |
ἦσαν
οἱ
περὶ
τῶν
δικαίων
|
μήτ´ |
ἐξετάζειν
ἐῶντες
μήτε
λέγειν,
ἀλλὰ |
[30] |
προἰδόμενος,
ὅπως
μηδὲν
αὑτῷ
δεήσει
|
μήτ´ |
ἐπιβουλῆς
μήτε
φυλακῆς,
τάς
τε |
[5] |
παρέλαβον,
μήτε
προστιθέντες
αὐταῖς
τι
|
μήτε |
ἀφαιροῦντες·
ἐν
αἷς
καὶ
μῦθοί |
[15] |
πρέσβεις,
οὐδὲν
ἔδει,
μήτε
πεισθέντων
|
μήτε |
δεξαμένων
τὰς
σπονδὰς
Λακεδαιμονίων,
τί |
[28] |
ἐκνενίκηται
τῷ
περιέργῳ
καὶ
περιττῷ
|
μήτε |
ἡδέα
εἶναι
μήτε
ὠφέλιμα·
ὧν |
[55] |
σολοικοφανὲς
ἐν
τοῖς
σχηματισμοῖς
ἐχούσας
|
μήτε |
θαυμάζειν
μήτε
μιμεῖσθαι.
Ἵνα
δὲ |
[15] |
τὰ
πάθη,
ὥστε
μηδεμίαν
ὑπερβολὴν
|
μήτε |
ἱστοριογράφοις
μήτε
ποιηταῖς
καταλιπεῖν·
ποτὲ |
[41] |
τῶν
δικαίων
μήτ´
ἐξετάζειν
ἐῶντες
|
μήτε |
λέγειν,
ἀλλὰ
τὸν
τῆς
βίας |
[55] |
τοῖς
σχηματισμοῖς
ἐχούσας
μήτε
θαυμάζειν
|
μήτε |
μιμεῖσθαι.
Ἵνα
δὲ
συνελὼν
εἴπω, |
[6] |
δὲ
κατὰ
τὸ
λαβεῖν
ὑπόθεσιν
|
μήτε |
μονόκωλον
παντάπασι
μήτ´
εἰς
πολλὰ |
[15] |
ἐχρήσαντο
οἱ
πρέσβεις,
οὐδὲν
ἔδει,
|
μήτε |
πεισθέντων
μήτε
δεξαμένων
τὰς
σπονδὰς |
[15] |
ὥστε
μηδεμίαν
ὑπερβολὴν
μήτε
ἱστοριογράφοις
|
μήτε |
ποιηταῖς
καταλιπεῖν·
ποτὲ
δὲ
οὕτως |
[16] |
τῆς
ἄκρας
ἐξεργασίας
τετυχηκότα
καὶ
|
μήτε |
πρόσθεσιν
δεχόμενα
μήτ´
ἀφαίρεσιν,
ἢ |
[5] |
ἁπάντων
γνῶσιν
ἐξενεγκεῖν,
οἵας
παρέλαβον,
|
μήτε |
προστιθέντες
αὐταῖς
τι
μήτε
ἀφαιροῦντες· |
[51] |
ἀπειροκάλως,
μήτε
τοὺς
καιροὺς
διορίζων
|
μήτε |
τὴν
ποσότητα
ὁρῶν,
μεμπτός.
Ἐγὼ |
[51] |
ὅταν
δὲ
κατακόρως
καὶ
ἀπειροκάλως,
|
μήτε |
τοὺς
καιροὺς
διορίζων
μήτε
τὴν |
[36] |
καὶ
μήτ´
ἐλλείποντας
τοῦ
μετρίου
|
μήτε |
ὑπεραίροντας,
λέξει
τε
κεκόσμηκεν
αὐτοὺς |
[30] |
μηδὲν
αὑτῷ
δεήσει
μήτ´
ἐπιβουλῆς
|
μήτε |
φυλακῆς,
τάς
τε
ἑταιρίας
διαλύειν |
[28] |
καὶ
περιττῷ
μήτε
ἡδέα
εἶναι
|
μήτε |
ὠφέλιμα·
ὧν
ὀλίγα
παρέξομαι
δείγματα |
[49] |
τῶν
οὕτως
διαλεγομένων
οὐδὲ
αἱ
|
μητέρες |
ἂν
καὶ
οἱ
πατέρες
ἀνάσχοιντο |
[5] |
ἐπιφανεῖς
Ἑλλήνων
τε
καὶ
βαρβάρων
|
μιᾷ |
συντάξει
περιλαβών)
καὶ
τῇ
λέξει |
[8] |
τὸ
μηδὲν
ἑκουσίως
ψεύδεσθαι
μηδὲ
|
μιαίνειν |
τὴν
αὑτοῦ
συνείδησιν.
~(ἃ
δ´ |
[31] |
ἐδόκει
καὶ
τοὺς
ἐναντίους
ἐκπεπλῆχθαι.
|
~(μίαν |
δὲ
τούτοις
ἐπιθεὶς
περίοδον
ἀγκύλως |
[6] |
ἢ
βαρβάροις
ἐπιτελεσθείσας
πράξεις
εἰς
|
μίαν |
ἱστορίαν
συναγαγεῖν,
μιμησάμενος
Ἡρόδοτον·
τῆς |
[26] |
αὐτοὺς
ἐμβεβλῆσθαι,
δύο
τε
περὶ
|
μίαν |
καὶ
ἔστιν
ᾗ
καὶ
πλείους |
[7] |
ἀναγραφάς.
Θουκυδίδῃ
δὲ
τῷ
προελομένῳ
|
μίαν |
ὑπόθεσιν,
ᾗ
παρεγίνετο
αὐτός,
οὐχ |
[37] |
τὰ
λεχθέντα
ὑφ´
ἑκατέρων,
ἐπὶ
|
μιᾶς |
δ´
ἀποκρίσεως
τοῦτο
τὸ
σχῆμα |
[40] |
ἀσθενεῖς
τε
καὶ
ἐπὶ
σκοπῆς
|
μιᾶς |
ὄντες
μὴ
βούλεσθε
παθεῖν
μηδ´ |
[26] |
πεζὸς
οὐκέτι
διαφόρως,
ἀλλ´
ἀπὸ
|
μιᾶς |
ὁρμῆς
οἰμωγῇ
τε
καὶ
στόνῳ |
[5] |
ἐξήνεγκε
καὶ
λαμπρότερον,
οὔτε
πόλεως
|
μιᾶς |
οὔτ´
ἔθνους
ἑνὸς
ἱστορίαν
προελόμενος |
[5] |
ἔκ
τε
τῆς
Ἀσίας
εἰς
|
μιᾶς |
περιγραφὴν
πραγματείας
συναγαγεῖν
(ἀρξάμενος
γοῦν |
[2] |
ἐν
ᾗ
κατηγορῶ
τινος,
ἔξω
|
μιᾶς |
πραγματείας,
ἣν
συνεταξάμην
ὑπὲρ
τῆς |
[34] |
προβέβληνται·
οὗτοί
τε
ὑπὸ
τῆς
|
μιᾶς |
ταύτης
ἀρετῆς
κεκαρωμένοι
τὴν
διάνοιαν |
[19] |
τοῦ
πολέμου
πραχθέντα
τοῖς
Ἕλλησι
|
μικρὰ |
βουλόμενος
ἀποδεῖξαι
καὶ
οὐκ
ἄξια |
[11] |
ἀπολογεῖσθαι
περὶ
αὐτοῦ
βουλομένων,
ὅτι
|
μικρὰ |
καὶ
οὐκ
ἄξια
λόγου
τὰ |
[16] |
μὲν
γὰρ
ὀλίγα
πράγματα
καὶ
|
μικρὰ |
περιέχουσα
πληθύει
τῶν
ῥητορειῶν,
ἣ |
[15] |
Ἐν
αἷς
δ´
ἐπιτρέχει
καὶ
|
μικρὰ |
ποιεῖ
τὰ
πάθη
αὐτῇ
κατὰ |
[54] |
τὰ
Φιλίππου
πράγματα
καὶ
κομιδῇ
|
μικρά, |
πολλάκι
προλεγόντων
ἡμῶν
καὶ
παρακαλούντων |
[52] |
τῶν
κατορθωσάντων
ἐν
τῇ
μιμήσει
|
μικρὰ |
προσθέντες
ἔτι
καταπαύσομεν
αὐτοῦ
τὸν |
[15] |
ποτὲ
δὲ
οὕτως
ταπεινὰ
καὶ
|
μικρά, |
ὥστε
μηδ´
εἰς
αἴσθησιν
δεινῶν |
[9] |
κατὰ
πολλοὺς
τόπους
γινομένων
εἰς
|
μικρὰς |
κατακερματιζομένη
τομὰς
ἡ
διήγησις
οὐκ |
[23] |
καὶ
οἱ
τὴν
ἀρχαίαν
Ἀτθίδα
|
μικράς |
τινας
ἔχουσαν
διαφορὰς
παρὰ
τὴν |
[23] |
γενόμενοι
συγγραφεῖς
καὶ
τίνων
ἐπὶ
|
μικρὸν |
ἥψαντο,
ἐξ
ἀρχῆς
ἀναλαβών,
ὥσπερ |
[18] |
συμφορῶν
παρεγένετο,
εἰς
ἐκεῖνο
τὸ
|
μικρὸν |
καὶ
οὐκ
ἄξιον
σπουδῆς
ἔργον |
[41] |
οὐδ´
ἂν
ἀξιώσαιμι
τοὺς
μὲν
|
μικροπολίτας |
καὶ
μηδὲν
ἔργον
ἐπιφανὲς
ἀποδειξαμένους |
[14] |
πως
καὶ
ῥᾳθύμως
ὡς
περὶ
|
μικρῶν |
καὶ
ἀδόξων
πραγμάτων
ταῦτα
εἴρηκε· |
[19] |
(οὐ
γὰρ
εἴ
τι
τῶν
|
μικρῶν |
μεῖζόν
ἐστι,
διὰ
τοῦτ´
ἐστὶν |
[5] |
ὁ
Φυγελεὺς
καὶ
Ἑκαταῖος
ὁ
|
Μιλήσιος, |
ὅ
τε
Ἀργεῖος
Ἀκουσίλαος
καὶ |
[23] |
εἰσιν
αἵ
τε
Κάδμου
τοῦ
|
Μιλησίου |
καὶ
Ἀρισταίου
τοῦ
Προκοννησίου
καὶ |
[13] |
ἡμέρᾳ
ἀμφότερα
Ἀθηναῖοι
Κίμωνος
τοῦ
|
Μιλτιάδου |
στρατηγοῦντος,
καὶ
εἷλον
τριήρεις
Φοινίκων |
[45] |
τοῦτο
γὰρ
ἦν
πρέπον
τῷ
|
μιμεῖσθαι |
βουλομένῳ
συγγραφεῖ
τὴν
ἀλήθειαν.
~(Ὀχληρὰ |
[55] |
σχηματισμοῖς
ἐχούσας
μήτε
θαυμάζειν
μήτε
|
μιμεῖσθαι. |
Ἵνα
δὲ
συνελὼν
εἴπω,
ἀμφότερα |
[55] |
ῥητόρων
κράτιστον
γεγενῆσθαι
πειθόμεθα,
ταύτας
|
μιμεῖσθαι |
τὰς
κατασκευάς,
ἐν
αἷς
ἥ |
[25] |
τὴν
ὠφέλειαν
αὐτῶν
τῶν
βουλησομένων
|
μιμεῖσθαι |
τὸν
ἄνδρα.
Ἐν
ἀρχῇ
μὲν |
[42] |
ἔργα,
καὶ
ἀπὸ
τούτων
τὰ
|
μιμήματα |
τοῖς
ἱστοριογραφοῦσιν
ὑποτίθεμαι
λαμβάνειν.
~(Τὴν |
[6] |
πράξεις
εἰς
μίαν
ἱστορίαν
συναγαγεῖν,
|
μιμησάμενος |
Ἡρόδοτον·
τῆς
μὲν
προτέρας
ὑπεριδὼν |
[52] |
καταλείπεται
λόγος
ὁ
περὶ
τῶν
|
μιμησαμένων |
τὸν
ἄνδρα
ῥητόρων
τε
καὶ |
[52] |
δὲ
τῶν
κατορθωσάντων
ἐν
τῇ
|
μιμήσει |
μικρὰ
προσθέντες
ἔτι
καταπαύσομεν
αὐτοῦ |
[52] |
εἰ
τοὺς
μὴ
καλῶς
τῇ
|
μιμήσει |
χρησαμένους
παράγομεν
καὶ
παρεχόμεθα
τὰς |
[8] |
ὁ
συγγραφεὺς
κατορθοῖ,
καλὰ
καὶ
|
μιμήσεως |
ἄξια.
(Κράτιστον
δὲ
πάντων
τὸ |
[27] |
τούτοις
ἄξια
ζήλου
τε
καὶ
|
μιμήσεως |
ἐφάνη,
τήν
τε
μεγαληγορίαν
τοῦ |
[1] |
~(Ἐν
τοῖς
προεκδοθεῖσι
περὶ
τῆς
|
μιμήσεως |
ὑπομνηματισμοῖς
ἐπεληλυθὼς
οὓς
ὑπελάμβανον
ἐπιφανεστάτους |
[55] |
δὲ
δημηγορικὸν
οὐχ
ἅπαν
εἰς
|
μίμησιν |
ἐπιτήδειον
εἶναι,
ἀλλ´
ὅσον
ἐστὶν |
[52] |
ἀρχαίων,
ὅσα
κἀμὲ
εἰδέναι,
Θουκυδίδου
|
μιμητὴς |
οὐδεὶς
ἐγένετο
κατὰ
ταῦτά
γε, |
[1] |
κατὰ
μέρος
γυμνασίας
μὴ
πάντα
|
μιμούμενοι |
τὰ
παρ´
ἐκείνοις
κείμενα
τοῖς |
[6] |
καὶ
διὰ
πελάγους
νηχομένας
καὶ
|
μιξόθηρας, |
καὶ
ταύτας
εἰς
ὁμιλίαν
ἀνθρώποις |
[47] |
ἐλλείπῃ,
καὶ
τῆς
μὴ
προσηκούσης
|
μισεῖν |
τὸν
θρασύτητι
ὀρεγόμενον.
Καὶ
ἔτι |
[41] |
κατεσκέδασεν
αὐτῆς,
ἐξ
ὧν
ἅπαντες
|
μισήσειν |
αὐτὴν
ἔμελλον.
Ἃ
γὰρ
οἱ |
[39] |
φιλία
μὲν
ἀσθενείας,
τὸ
δὲ
|
μῖσος |
δυνάμεως
παράδειγμα
τοῖς
ἀρχομένοις
δηλούμενον |
[39] |
ὅτι
παρὰ
τοῖς
τυράννοις
οὐ
|
μισοῦνται |
τύραννοι.
Οἷς
ἐπιτίθησιν
Καὶ
περὶ |
[39] |
φαίνεσθαι
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ποιήσετε,
|
μισοῦντες |
δὲ
ἰσχυρούς·
οὐ
γὰρ
ζητοῦμεν |
[5] |
ὅσαι
διεσῴζοντο
παρὰ
τοῖς
ἐπιχωρίοις
|
μνῆμαι |
κατὰ
ἔθνη
τε
καὶ
κατὰ |
[7] |
τόπους
καὶ
κατὰ
πόλεις
ἰδίᾳ
|
μνῆμαί |
τινες
ἐσῴζοντο
καὶ
τῶν
τοιούτων |
[9] |
καὶ
τὰς
ἡμιτελεῖς
τῶν
ἀκουσθέντων
|
μνήμας |
οὐ
ῥᾳδίως
οὐδ´
ἀκριβῶς
ἀναφερούσης. |
[20] |
ὡς
ἑκατέρων
τις
εὐνοίας
ἢ
|
μνήμης |
ἔχοι.
Καὶ
ἐς
μὲν
ἀκρόασιν |
[20] |
τὰς
ἐκ
τοῦ
πρὶν
χρόνου
|
μνημονευομένας |
ξυνέβησαν,
αὐχμοί
τε
ἔστι
παρ´ |
[14] |
διεφθάρησαν.
~(Τῆς
δὲ
Νικίου
στρατηγίας
|
μνησθείς, |
ὅτε
ναῦς
ἑξήκοντα
καὶ
δισχιλίους |
[54] |
δεινότητος,
ᾗ
κατεστρατηγήκει
τὰς
πόλεις,
|
μνησθεὶς |
οὕτω
τὴν
διάνοιαν
ἐσχημάτικεν·
καὶ |
[8] |
Θεμιστοκλέους
ἐν
τῇ
πρώτῃ
βύβλῳ
|
μνησθεὶς |
τὰς
ὑπαρχούσας
αὐτῷ
ἀρετὰς
ἀφθόνως |
[15] |
πολλοὺς
τόπους
τῆς
ἱστορίας,
τούτων
|
μνησθήσομαι· |
Περὶ
δὲ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους |
[41] |
περιλαμβάνουσι
λέξει·
εἰ
μὴ
ἄρα
|
μνησικακῶν |
ὁ
συγγραφεὺς
τῇ
πόλει
διὰ |
[39] |
τούτου
ἡμῖν
ἀφείσθω
κινδυνεύεσθαι
ὃ
|
μόγις |
ἂν
εἶπεν
τῶν
καταποντιστῶν
τις |
[35] |
παράθεσις
αὐτῶν,
ἀντιπαρεξεταζομένων
τοῖς
ἄριστά
|
μοι |
δοκοῦσιν
ἔχειν
τῶν
οὔτε
κατὰ |
[48] |
δέ,
ἣν
πάντες
ὑπονοοῦμεν.
Καί
|
μοι |
δοκοῦσιν
οὐ
Λεοντίνους
βούλεσθαι
κατοικίσαι, |
[20] |
ἀπαγγέλλουσιν·
ὡς
δ´
ἂν
ἐδόκουν
|
μοι |
ἕκαστοι
περὶ
τῶν
ἀεὶ
παρόντων |
[20] |
λέγεσθαι;
~(Εἰ
δ´
ἔστιν
ὅσιόν
|
μοι |
καὶ
θεμιτὸν
εἰπεῖν
ἃ
φρονῶ, |
[52] |
συμμετρία
πανταχῇ
χρήσιμον.
~(Εἷς
ἔτι
|
μοι |
καταλείπεται
λόγος
ὁ
περὶ
τῶν |
[20] |
θεμιτὸν
εἰπεῖν
ἃ
φρονῶ,
δοκεῖ
|
μοι |
κράτιστον
ἂν
γενέσθαι
τὸ
προοίμιον, |
[51] |
ἀνθρώποις
οὖσαν
συνήθη,
βραχὺς
ἀπόχρη
|
μοι |
λόγος
καὶ
σαφής,
ὅτι
πολλῶν |
[27] |
πρὸς
τὴν
πόλιν
τρόπαιον
ἔστησαν.
|
~(Μοὶ |
μὲν
δὴ
ταῦτα
καὶ
τὰ |
[4] |
προσούσας
ἀρετάς;
~(Ἓν
ἔτι
λείπεταί
|
μοι |
μέρος
ἀπολογίας
δεόμενον,
ἐπίφθονον
μέν |
[25] |
τεκμηρίων,
ὧν
ἐπὶ
μακρότατον
σκοποῦντί
|
μοι |
ξυνέβη
πιστεῦσαι,
οὐ
μεγάλα
νομίζω |
[33] |
περαιτέρω
τοῦ
δέοντος
ἡ
γραφή
|
μοι |
προβῇ.
~(Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
περὶ |
[4] |
λαμβάνει
τὴν
ἀρχήν.
Ἅλις
ἔστω
|
μοι |
προοιμίων,
ἵνα
μὴ
λάθω
περὶ |
[1] |
καὶ
περὶ
Θουκυδίδου
τὰ
δοκοῦντά
|
μοι, |
συντόμῳ
τε
καὶ
κεφαλαιώδει
γραφῇ |
[44] |
Περικλῆς
ταῦτα
λέγει·
Καὶ
προσδεχομένῳ
|
μοι |
τὰ
τῆς
ὀργῆς
ὑμῶν
εἰς |
[41] |
μὴ
πλείων
ὁ
λόγος
γένοιτό
|
μοι |
τοῦ
μετρίου,
τὴν
τελευταίαν
ἔτι |
[55] |
τοῦ
δέοντος
ὁ
λόγος
γένοιτό
|
μοι, |
τούτοις
ἀρκεσθεὶς
ἱκανοῖς
οὖσι
βεβαιῶσαι |
[34] |
τῶν
δημηγοριῶν
αὐτοῦ
τὰ
δοκοῦντά
|
μοι |
φανερὰ
ποιήσειν
ὑπεσχόμην,
ἐν
αἷς |
[35] |
οὔτε
πρότερον
ὤκνησα
τὰ
δοκοῦντά
|
μοι |
φέρειν
ἐς
μέσον
οὔτε
νῦν |
[12] |
ἀκριβῶς
τι
εἴσομαι·
καὶ
ξυνέβη
|
μοι |
φεύγειν
τὴν
ἐμαυτοῦ
ἔτη
εἴκοσι |
[34] |
Ἐν
ᾧ
πρώτην
μὲν
ἔχει
|
μοῖραν |
ἡ
τῶν
ἐνθυμημάτων
τε
καὶ |
[24] |
τελευτῆς
τὰς
ὀκτὼ
βύβλους,
ἃς
|
μόνας |
κατέλιπεν,
στρέφων
ἄνω
καὶ
κάτω |
[9] |
τρίτῃ
βύβλῳ
(ταύτῃ
γὰρ
ἀρκεσθήσομαι
|
μόνῃ) |
τὰ
περὶ
Μυτιληναίους
ἀρξάμενος
γράφειν, |
[41] |
τὴν
τελευταίαν
ἔτι
προσθήκην
παραλήψομαι
|
μόνην, |
ἣν
ἀπαλλαττόμενος
ἐκ
τοῦ
συλλόγου |
[2] |
παράδοξα·
καινοτομεῖν
πράγματα
πρῶτοι
καὶ
|
μόνοι |
δόξομεν,
εἴ
τι
τῶν
ὑπὸ |
[13] |
ναῦς
Πελοποννησίων
εἴκοσι
ναυσὶν
Ἀθηναῖοι
|
μόνοι |
πρὸς
πολλαπλασίους
τῶν
βαρβάρων
ναυμαχήσαντες |
[3] |
δυνάμενος
μάρτυρας,
δυεῖν
ἀνδράσιν
ἀρκεσθήσομαι
|
μόνοις, |
Ἀριστοτέλει
καὶ
Πλάτωνι.
Ἀριστοτέλης
τε |
[6] |
κατὰ
τὸ
λαβεῖν
ὑπόθεσιν
μήτε
|
μονόκωλον |
παντάπασι
μήτ´
εἰς
πολλὰ
μεμερισμένην |
[46] |
ὁμόσε
καὶ
ἀμύνεσθαι
μὴ
φρονήματι
|
μόνον, |
ἀλλὰ
καὶ
καταφρονήματι.
Φρόνημα
μὲν |
[3] |
ἦν
μὴ
τὰς
ἀρετὰς
λέγεσθαι
|
μόνον, |
ἀλλὰ
καὶ
τὰς
γειτνιώσας
αὐταῖς |
[48] |
πόλεις
ληφθῶμεν,
εἰδότες
ὅτι
ταύτῃ
|
μόνον |
ἁλωτοί
ἐσμεν;
Ταῦτα
γὰρ
ἐν |
[23] |
ἀρχαῖοι
πάνυ
καὶ
ἀπ´
αὐτῶν
|
μόνον |
γινωσκόμενοι
τῶν
ὀνομάτων
ποίαν
τινὰ |
[12] |
τοῖς
ἀπὸ
χρησμῶν
τι
ἰσχυρισαμένοις
|
μόνον |
δὴ
τοῦτο
ὀχυρῶς
ξυμβάν.
Ἀεὶ |
[2] |
περὶ
μὲν
ἐμαυτοῦ
τοσοῦτον
ἀρκεσθήσομαι
|
μόνον |
εἰπών,
ὅτι
τὸ
φιλόνεικον
τοῦτο |
[45] |
κίνδυνος·
τότε
γὰρ
οὐκ
ἐπαχθεῖς
|
μόνον |
εἰσὶν
ἑτέροις,
ἀλλὰ
καὶ
δυστυχεῖς |
[2] |
συκοφαντεῖν
ἐπιβαλοίμεθα,
οὐ
ταῖς
κοιναῖς
|
μόνον |
ἐναντιούμενοι
δόξαις,
ἃς
ἅπαντες
ἐκ |
[26] |
καὶ
τῶν
συμμάχων
ἐπιφερομένων
οὐ
|
μόνον |
πρὸς
τῷ
ζεύγματι
ἡ
ναυμαχία, |
[16] |
ὑπ´
αὐτοῦ
συναγαγὼν
γέγραφεν,
οὐ
|
μόνον |
ταῖς
πράξεσιν
αὐτὰς
ἐμποδὼν
γεγενῆσθαι |
[54] |
οὗ
τὴν
εἰρήνην
ἐποιήσατο
οὐ
|
μόνον |
ὑμᾶς,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[53] |
τοὺς
λόγους.
~(Ῥητόρων
δὲ
Δημοσθένης
|
μόνος, |
ὥσπερ
τῶν
ἄλλων
ὅσοι
μέγα |
[47] |
διώκειν·
μηδὲ
νομίσαι
περὶ
ἑνὸς
|
μόνου, |
δουλείας
ἀντ´
ἐλευθερίας,
ἀγωνίζεσθαι,
ἀλλὰ |
[51] |
~(Πρὸς
μὲν
οὖν
τοὺς
οἰομένους
|
μόνων |
εἶναι
τῶν
εὐπαιδεύτων
ἀναγνῶναί
τε |
[22] |
τούτων
αὖθις
ἑκάτερον
εἰς
ἕτερα
|
μόρια |
διαιρεῖται,
ἡ
μὲν
ἐκλογὴ
τῶν |
[24] |
τοῖς
συνδετικοῖς
καὶ
τοῖς
προθετικοῖς
|
μορίοις |
καὶ
ἔτι
μᾶλλον
ἐν
τοῖς |
[32] |
σκοτεινῶς
περιπέφρασται,
καὶ
ἐλλείπει
τι
|
μόριον |
εἰς
τὸ
συμπληρωθῆναι
τὴν
νόησιν. |
[25] |
μᾶλλον
καὶ
ὠφελιμώτερον,
τοῦ
τελευταίου
|
μορίου |
τῷ
πρώτῳ
προστεθέντος,
τῶν
δὲ |
[22] |
τῶν
ἐλαττόνων
τε
καὶ
μειζόνων
|
μορίων, |
καὶ
ὅτι
τούτων
αὖθις
ἑκάτερον |
[22] |
ἡ
μὲν
ἐκλογὴ
τῶν
στοιχειωδῶν
|
μορίων |
(ὀνοματικῶν
λέγω
καὶ
ῥηματικῶν
καὶ |
[42] |
οὔτε
κατὰ
τὴν
σύνθεσιν
τῶν
|
μορίων |
οὔτε
κατὰ
τὴν
ἐξαλλαγὴν
τῶν |
[24] |
ἓν
ἕκαστον
τῶν
τῆς
φράσεως
|
μορίων |
ῥινῶν
καὶ
τορεύων·
καὶ
τοτὲ |
[24] |
τ´
ἐλαττόνων
καὶ
τῶν
μειζόνων
|
μορίων |
τὴν
ἀξιωματικὴν
καὶ
αὐστηρὰν
καὶ |
[34] |
τὰς
ἀρετάς,
ὁπόσαι
γίνονται
περὶ
|
μορφὰς |
εὐπρεπεῖς,
ταῖς
καταδεδουλωμέναις
αὑτοὺς
προσεῖναι |
[3] |
τὰ
ῥηθησόμενα
μὴ
τῆς
προαιρέσεώς
|
μου |
γενέσθω
κατήγορος,
ἀλλὰ
τῶν
ἰδίων |
[3] |
ἕκαστος.
~(Ἔστι
δὴ
τὸ
βούλημά
|
μου |
τῆς
πραγματείας
οὐ
καταδρομὴ
τῆς |
[25] |
ἐντευξομένων
τῇ
γραφῇ,
τὸ
βούλημά
|
μου |
τῆς
ὑποθέσεως
ἧς
προῄρημαι
σκοπεῖν, |
[7] |
ἔχων
συγγνώμην,
εἰ
καὶ
τῶν
|
μυθικῶν |
ἥψαντο
πλασμάτων,
ἐθνικὰς
καὶ
τοπικὰς |
[5] |
μήτε
ἀφαιροῦντες·
ἐν
αἷς
καὶ
|
μῦθοί |
τινες
ἐνῆσαν
ἀπὸ
τοῦ
πολλοῦ |
[7] |
ἐς
μὲν
ἀκρόασιν
τὸ
μὴ
|
μυθῶδες |
αὐτῶν
ἀτερπέστερον
φαίνεται·
ὅσοι
δὲ |
[20] |
μὲν
ἀκρόασιν
ἴσως
τὸ
μὴ
|
μυθῶδες |
αὐτῶν
ἀτερπέστερον
φανεῖται·
ὅσοι
δὲ |
[20] |
χρόνου
αὐτῶν
ἀπίστως
ἐπὶ
τὸ
|
μυθῶδες |
ἐκνενικηκότα·
εὑρῆσθαι
δὲ
ἡγησάμενος
ἐκ |
[6] |
ἔπειτα
κατὰ
τὸ
μηδὲν
αὐτῇ
|
μυθῶδες |
προσάψαι,
μηδ´
εἰς
ἀπάτην
καὶ |
[7] |
ἀνδράσιν
ἀναγκαῖον
ἦν
ποικίλλειν
τοῖς
|
μυθώδεσιν |
ἐπεισοδίοις
τὰς
τοπικὰς
ἀναγραφάς.
Θουκυδίδῃ |
[55] |
καὶ
διαφθείροντες,
ἕως
δούλους
ἐποίησαν.
|
~(Μυρία |
παραδείγματα
φέρειν
δυναίμην
ἂν
ἐκ |
[3] |
γραφὰς
ἀλλὰ
θεωρητικὰς
τῆς
ἀληθείας,
|
μυρίους |
παρασχέσθαι
δυνάμενος
μάρτυρας,
δυεῖν
ἀνδράσιν |
[45] |
ἔχῃ
δικαστάς
τε
καὶ
κατηγόρους,
|
μυρίων |
αὐτῷ
δεῖ
δακρύων
τε
καὶ |
[4] |
τὰ
Φειδίου
καὶ
Πολυκλείτου
καὶ
|
Μύρωνος |
ἔργα
οἱ
μὴ
τηλικοῦτοι
δημιουργοί. |
[9] |
δὲ
καὶ
ταύτην
ἀτελῆ
τοῦ
|
Μυτιληναϊκοῦ |
μέμνηται
πολέμου·
εἶτ´
ἐκεῖθεν
ἄγει |
[9] |
γὰρ
ἀρκεσθήσομαι
μόνῃ)
τὰ
περὶ
|
Μυτιληναίους |
ἀρξάμενος
γράφειν,
πρὶν
ὅλην
ἐκπληρῶσαι |
[17] |
δῆμος
ἐψηφίσατο
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
Μυτιληναίους |
ἡβηδόν,
γυναῖκας
δὲ
καὶ
παῖδας |
[15] |
πόλεως
εἴρηκε
καὶ
περὶ
τῆς
|
Μυτιληναίων |
καὶ
περὶ
τῆς
Μηλίων,
οὐδὲν |
[43] |
ἐπαινῶ·
οὐδὲ
τὰς
περὶ
τῆς
|
Μυτιληναίων |
πόλεως
δημηγορίας,
ἃς
διέθεντο
Κλέων |
[17] |
Οἷόν
τι
καὶ
περὶ
τῆς
|
Μυτιληναίων |
πόλεως
ἐν
τῇ
τρίτῃ
βύβλῳ |