Chapitre |
[5] |
καὶ
Ξενομήδης
ὁ
Χῖος
καὶ
|
Ξάνθος |
ὁ
Λυδὸς
καὶ
ἄλλοι
συχνοί. |
[49] |
τε
καὶ
σχημάτων
εἰς
τὰ
|
ξένα |
καὶ
βεβιασμένα
καὶ
ἀνακολούθητα,
δι´ |
[24] |
ἐν
ᾧ
δεῖ
τρόπῳ
τὰ
|
ξένα |
καὶ
πεποιημένα
λέγεσθαι
καὶ
μέχρι |
[33] |
ἐκ
τῆς
συνήθους
ἐπὶ
τὰ
|
ξένα |
ὀνόματα
καὶ
βεβιασμένα
σχήματα,
ὧν |
[35] |
καὶ
γὰρ
αἱ
γλωττηματικαὶ
καὶ
|
ξέναι |
καὶ
πεποιημέναι
λέξεις
ἐν
ταύταις |
[52] |
καὶ
ἀπηρχαιωμένην
καὶ
ποιητικὴν
καὶ
|
ξένην |
λέξιν,
καὶ
κατὰ
τὰς
ὑπερβατοὺς |
[24] |
καὶ
γλωττηματικὴν
καὶ
ἀπηρχαιωμένην
καὶ
|
ξένην |
λέξιν
προελόμενος
ἀντὶ
τῆς
κοινῆς |
[18] |
τοὺς
εἰωθότας
ἐναγισμοὺς
τοῖς
ἐπὶ
|
ξένης |
ἀποθανοῦσιν
ἐπετέλεσεν
καὶ
τὸν
ἐροῦντα |
[5] |
καὶ
Δαμάστης
ὁ
Σιγειεὺς
καὶ
|
Ξενομήδης |
ὁ
Χῖος
καὶ
Ξάνθος
ὁ |
[50] |
ἐληλυθόσιν,
οἷς
οὐδὲν
φανήσεται
τούτων
|
ξένον. |
Ἤδη
δέ
τινες
ἐπεχείρησαν
λέγειν, |
[50] |
ἐν
ἔθει
σχημάτων
ἐπὶ
τὸ
|
ξένον |
καὶ
περιττόν.
Οὐ
γὰρ
ἀγοραίοις |
[53] |
δὲ
κατάγλωσσον
τῆς
λέξεως
καὶ
|
ξένον |
καὶ
ποιητικὸν
οὐχ
ἡγησάμενος
ἐπιτήδεια |
[51] |
περὶ
Κριτίαν
καὶ
Ἀντισθένη
καὶ
|
Ξενοφῶντα |
Σωκρατικοί.
Ἐκ
δὴ
τούτων
ἁπάντων |
[34] |
τε
καὶ
ἐνθυμημάτων
περιττῶν
καὶ
|
ξένων |
καὶ
παραδόξων.
Ἣ
δὲ
πλεῖον |
[10] |
πεντήκοντα
μάλιστα
μεταξὺ
τῆς
τε
|
Ξέρξου |
ἀναχωρήσεως
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
τοῦδε |
[48] |
αὐτὰ
παρόντα
σοφίσματα,
Λεοντίνων
τε
|
ξυγγενῶν |
κατοικίσεις
καὶ
Αἰγεσταίων
ξυμμάχων
ἐπικουρίας, |
[38] |
ἀποκρινόμενον
ποιεῖ·
Εἰκὸς
μὲν
καὶ
|
ξυγγνώμη, |
ἐν
τῷ
τοιῷδε
καθεστῶτας
ἐπὶ |
[36] |
πολλὰ
καὶ
εἰκότα
οὐ
τυγχάνομεν.
|
Ξυγγνώμονες |
δὲ
ἔστε
τῆς
μὲν
ἀδικίας |
[36] |
ἀγορᾷ
ἱερὰ
Διὶ
ἐλευθερίῳ
καὶ
|
ξυγκαλέσας |
πάντας
τοὺς
συμμάχους,
ἀπεδίδου
Πλαταιεῦσι |
[7] |
ἀγώνισμα
ἐς
τὸ
παραχρῆμα
ἀκούειν
|
ξύγκειται. |
~(Μαρτυρεῖται
δὲ
τῷ
ἀνδρὶ
τάχα |
[20] |
ἀγώνισμα
εἰς
τὸ
παραχρῆμα
ἀκούειν
|
ξύγκειται. |
Τῶν
δὲ
πρότερον
ἔργων
μέγιστον |
[12] |
δέκα
ἔτη
διαφοράν
τε
καὶ
|
ξύγχυσιν |
τῶν
σπονδῶν
καὶ
τὰ
ἔπειτα, |
[38] |
προὔχοντες
πράσσουσι
καὶ
οἱ
ἀσθενεῖς
|
ξυγχωροῦσι. |
~(Βασιλεῦσι
γὰρ
βαρβάροις
ταῦτα
πρὸς |
[33] |
ἐνόμιζον,
εὐπρεπείᾳ
δὲ
λόγου,
οἷς
|
ξυμβαίη |
ἐπιφθόνως
τι
διαπράξασθαι,
ἄμεινον
ἤκουον· |
[20] |
ὧν
ἐπὶ
μακρότατον
σκοποῦντι
πιστεύειν
|
ξυμβαίνει, |
οὐ
μεγάλα
νομίζω
γενέσθαι
οὔτε |
[36] |
ἄλλο
πάσχοντας,
ὅ
τι
ἂν
|
ξυμβαίνῃ· |
ἐξελθεῖν
τε
μηδένα
ἔτι,
ἀλλ´ |
[47] |
ἀπροσδόκητον
καὶ
τὸ
πλείστῳ
παραλόγῳ
|
ξυμβαῖνον· |
ὅμως
δὲ
πόλιν
μεγάλην
οἰκοῦντας |
[12] |
ἰσχυρισαμένοις
μόνον
δὴ
τοῦτο
ὀχυρῶς
|
ξυμβάν. |
Ἀεὶ
γὰρ
ἐγὼ
μέμνημαι
καὶ |
[36] |
χρόνῳ,
ἄνδρες
Πλαταιεῖς,
ἀφ´
οὗ
|
ξύμμαχοι |
ἐγενόμεθα,
Ἀθηναῖοι
φασὶν
ἐν
οὐδενὶ |
[26] |
δὴ
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ
οἱ
|
ξύμμαχοι, |
ἐπὶ
πολὺ
ἀντισχούσης
τῆς
ναυμαχίας, |
[26] |
ἀπολομένων
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ
οἱ
|
ξύμμαχοι |
ἐπικρατήσαντες
τά
τε
ναυάγια
καὶ |
[36] |
θέρους
οἱ
Πελοποννήσιοι
καὶ
οἱ
|
ξύμμαχοι |
ἐς
μὲν
τὴν
Ἀττικὴν
οὐκ |
[26] |
δὲ
οἱ
Συρακόσιοι
καὶ
οἱ
|
ξύμμαχοι |
ναυσὶ
παραπλησίαις
τὸν
ἀριθμὸν
καὶ |
[26] |
ἀντιλαμβάνεσθαι·
τοῖς
δὲ
Συρακοσίοις
καὶ
|
ξυμμάχοις |
καλὸν
εἶναι
κωλῦσαί
τε
αὐτοὺς |
[48] |
οὐ
προδιεφθαρμένου
ἐμοῦ,
ἔχων
δὲ
|
ξύμμαχον |
ἐμὲ
καὶ
οὐκ
ἔρημος
ἀγωνιεῖται· |
[39] |
φίλους
μὲν
εἶναι
ἀντὶ
πολεμίων,
|
ξυμμάχους |
δὲ
μηδετέρων
οὐκ
ἂν
δέξαισθε; |
[36] |
δὲ
μή,
ἀμύνειν
τοὺς
παρόντας
|
ξυμμάχους |
κατὰ
δύναμιν.
Τάδε
μὲν
ἡμῖν |
[48] |
τε
ξυγγενῶν
κατοικίσεις
καὶ
Αἰγεσταίων
|
ξυμμάχων |
ἐπικουρίας,
οὐ
ξυστραφέντες
βουλόμεθα
προθυμότερον |
[13] |
καὶ
ναυμαχία
Ἀθηναίων
καὶ
τῶν
|
ξυμμάχων |
πρὸς
Μήδους,
καὶ
ἐνίκων
τῇ |
[45] |
τοῦδε,
χρήμασι
δὲ
νικωμένου,
τὰ
|
ξύμπαντα |
τούτου
ἑνὸς
ἂν
πωλοῖτο.
Οὐκ |
[44] |
γὰρ
ἡγοῦμαι
φησί
πόλιν
πλείω
|
ξύμπασαν |
ὀρθουμένην
ὠφελεῖν
τοὺς
ἰδιώτας
ἢ |
[20] |
ἐχομένῳ
ὅ
τι
ἐγγύτατα
τῆς
|
ξυμπάσης |
γνώμης
τῶν
ἀληθῶς
λεχθέντων,
οὕτως |
[26] |
τῷ
παραυτίκα
οὐδεμιᾶς
δὴ
τῶν
|
ξυμπασῶν |
ἐλάσσων
ἔκπληξις.
Παραπλήσιά
τε
ἐπεπόνθεσαν |
[26] |
αὐτὸς
ἕκαστος
ἠπείγετο
πρῶτος
φαίνεσθαι.
|
Ξυμπεσουσῶν |
δ´
ἐν
ὀλίγῳ
πολλῶν
νεῶν |
[44] |
ἢ
ἐμοὶ
χαλεπαίνετε
ἢ
ταῖς
|
ξυμφοραῖς |
εἴκετε.
Ταῦτα
Θουκυδίδῃ
μὲν
γράφοντι |
[14] |
πολεμεῖν
καὶ
δι´
ἐκεῖνον
ταῖς
|
ξυμφοραῖς |
περιπεπτωκότες·
πρὸς
δὲ
τοὺς
Λακεδαιμονίους |
[33] |
τοῦ
δικαίου
καὶ
τῇ
πόλει
|
ξυμφόρου |
προστιθέντες,
ἐς
δὲ
τὸ
ἑκατέροις |
[26] |
ὀλίγῳ
ἐναυμάχησαν·
βραχὺ
γὰρ
ἀπέλιπον
|
ξυναμφότεραι |
διακόσιαι
γενέσθαι)
αἱ
μὲν
ἐκβολαὶ |
[44] |
διαφθειρομένης
τῆς
πατρίδος
οὐδὲν
ἧσσον
|
ξυναπόλλυται, |
κακοτυχῶν
δὲ
ἐν
εὐτυχούσῃ
πολλῷ |
[26] |
αὐτοῖς
ἴσα
τῇ
δόξῃ
περιδεῶς
|
ξυναπονεύοντες |
ἐν
τοῖς
χαλεπώτατα
διῆγον·
ἀεὶ |
[14] |
συνέβησαν
πρὸς
Νικίαν
καὶ
τοὺς
|
ξυνάρχοντας, |
Ἀθηναίοις
ἐπιτρέψαι
περὶ
σφῶν
αὐτῶν |
[28] |
γίγνεσθαι,
οὐδὲν
ὅ
τι
οὐ
|
ξυνέβη, |
καὶ
ἔτι
περαιτέρω·
καὶ
γὰρ |
[12] |
ὅπως
ἀκριβῶς
τι
εἴσομαι·
καὶ
|
ξυνέβη |
μοι
φεύγειν
τὴν
ἐμαυτοῦ
ἔτη |
[25] |
ὧν
ἐπὶ
μακρότατον
σκοποῦντί
μοι
|
ξυνέβη |
πιστεῦσαι,
οὐ
μεγάλα
νομίζω
γενέσθαι |
[47] |
ἐξίσταμαι,
ὑμεῖς
δὲ
μεταβάλλετε,
ἐπειδὴ
|
ξυνέβη |
ὑμῖν
πεισθῆναι
μὲν
ἀκεραίοις,
μεταμέλειν |
[20] |
ἐκ
τοῦ
πρὶν
χρόνου
μνημονευομένας
|
ξυνέβησαν, |
αὐχμοί
τε
ἔστι
παρ´
οἷς |
[25] |
πλεῖστον
εἰληφότες
πολλαπλάσιοι
φαινόμενοι
καὶ
|
ξυνειθισμένοι |
μᾶλλον
μηκέτι
δεινοὺς
αὐτοὺς
ὁμοίως |
[36] |
τε
αὐτονομεῖσθε
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ξυνελευθεροῦτε, |
ὅσοι
μετασχόντες
τῶν
τότε
κινδύνων |
[20] |
μετὰ
τοῦδε
τοῦ
πολέμου
ἅμα
|
ξυνεπέθετο. |
Ἤρξαντο
δὲ
αὐτοῦ
Ἀθηναῖοι
καὶ |
[38] |
ὅτι
Λακεδαιμονίων
ἄποικοι
ὄντες
οὐ
|
ξυνεστρατεύσατε |
ἢ
ὡς
ἡμᾶς
οὐδὲν
ἠδικήκατε |
[11] |
τὰ
πρὸ
τῶν
Μηδικῶν
Ἑλληνικὰ
|
ξυνετίθεσαν, |
ἢ
αὐτὰ
τὰ
Μηδικά.
Τούτων |
[33] |
ἐνδεὲς
καὶ
τὸ
τῶν
ἐναντίων
|
ξυνετόν, |
μὴ
λόγοις
τε
ἥττους
ὦσι |
[30] |
δέ
τις
φησί
τυχών
τε
|
ξυνετός, |
καὶ
ὑπονοήσας
ἔτι
δεινότερος·
προβουλεύσας |
[26] |
ναυμαχίας
ἀπιδόντες
διὰ
τὸ
ἀκρίτως
|
ξυνεχὲς |
τῆς
ἁμίλλης
καὶ
τοῖς
σώμασιν |
[44] |
αἰτίας)
καὶ
ἐκκλησίαν
τούτου
ἕνεκα
|
ξυνήγαγον, |
ὅπως
ὑπομνήσω
καὶ
μέμψωμαι,
εἴ |
[37] |
μελλόντων
λογιούμενοι
ἢ
ἄλλο
τι
|
ξυνήκετε, |
ἢ
ἐκ
τῶν
παρόντων
καὶ |
[20] |
τε
μέγα
προὔβη
παθήματά
τε
|
ξυνηνέχθη |
γενέσθαι
ἐν
αὐτῷ
τῇ
Ἑλλάδι |
[26] |
καὶ
πλείους
ναῦς
κατ´
ἀνάγκην
|
ξυνηρτῆσθαι· |
καὶ
τοῖς
κυβερνήταις
τῶν
μὲν |
[20] |
καὶ
τὸ
ἄλλο
Ἑλληνικὸν
ὁρῶν
|
ξυνιστάμενον |
πρὸς
ἑκατέρους,
τὸ
μὲν
εὐθύς, |
[36] |
τὴν
Πλαταιίδα
ἔχετε,
καὶ
ἥρωες,
|
ξυνίστορες |
ἔστε,
ὅτι
οὔτε
τὴν
ἀρχὴν |
[38] |
εὐσχήμονα
πρόθεσιν
ὑποθέμενος
Ἡ
μέντοι
|
ξύνοδος |
καὶ
περὶ
σωτηρίας
ἤδη
πάρεστι, |
[36] |
τῶν
τότε
κινδύνων
ὑμῖν
τε
|
ξυνώμοσαν |
καὶ
εἰσὶ
νῦν
ὑπ´
Ἀθηναίοις· |
[36] |
ἐκλιπόντων
δὲ
τῶνδε
προτέρων
τὸ
|
ξυνώμοτον |
ἐπὶ
γῆν
τήνδε
ἤλθομεν,
ἐν |
[26] |
καθεστηκυίας
πολὺν
τὸν
ἀγῶνα
καὶ
|
ξύστασιν |
τῆς
γνώμης
εἶχε,
φιλονεικῶν
μὲν |
[48] |
καὶ
Αἰγεσταίων
ξυμμάχων
ἐπικουρίας,
οὐ
|
ξυστραφέντες |
βουλόμεθα
προθυμότερον
δεῖξαι
αὐτοῖς,
ὅτι |