Paragraphes
[10]	δ´ οὐ μόνον τούτοις ὑπολειπόμεθ´,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ´ οὐδ´ ἀνεγερθῆναι
[10]	ταῦτ´ ὀργὴν ἔχει. δεῖ γάρ,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις τῆς
[10]	δέονται διδόντες, αὐτοὶ δ´ εἰσφέροντες,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ κατασκευαζόμενοι στράτευμα,
[10]	~(Καὶ σπουδαῖα νομίζων,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περὶ ὧν βουλεύεσθε,
[10]	λέγειν ἄξιον. Τὸ μὲν τοίνυν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ τοιαῦτ´
[10]	αἴτιον δὲ τούτων οὐχ ἕν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (ῥᾴδιον γὰρ ἂν
[10]	ἢ τί μέλλομεν; ἢ πότ´,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ δέοντα ποιεῖν
[10]	ἀκούειν ἐστίν, ἐθέλω λέγειν. ἐξέστητ´,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῆς ὑποθέσεως ἐφ´
[10]	ὑμᾶς ἁρπάζων. τί ποτ´ οὖν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν μὲν οὕτω
[10]	θεοὺς προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ
[10]	τι χρὴ ποιεῖν. πρῶτον μέν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ´ ὑμῖν
[10]	φαύλως ταῦτ´ ἔχει, οὐδέν ἐστιν,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν πάντων δυσκολώτερον
[10]	συμβουλεύειν εὔπορον εἶναι. Ὄντων δ´,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν παρόντων πραγμάτων
[10]	ὅπως παύσεται λέξω. οὐδὲν πώποτ´,	ὦ	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν πραγμάτων ἐξ
[10]	ἄλλων τοῦτο μαθεῖν δύναταί τις,	ὡδὶ	λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ πώποτε, ὅπου
[10]	εὐδαιμονίαν καὶ πολλὴν ἀσφάλειαν ἔχειν	ᾤεσθε.	ἐκ δὲ τούτων παρελθὼν ἐπὶ
[10]	καὶ Δορίσκον· ταῦτα γὰρ πρῶτον	ὠλιγωρήθη	μετὰ τὴν εἰρήνην, ἃ πολλοῖς
[10]	γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος οὐδ´	ὠμὸς	εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν
[10]	νομίζων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, περὶ	ὧν	βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει,
[10]	χρήματα λήψεσθαι, ὑμᾶς δ´ ὑπὲρ	ὧν	δεῖ παρὰ τούτων δίκην λαβεῖν,
[10]	ἀλλὰ τοὐναντίον σοὶ μὲν ἐξ	ὧν	ἐργάζει καὶ περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους
[10]	καὶ προσήκειν τούτους οὐχ ὅπως	ὧν	ἡ πόλις δίδως´ ἀφελέσθαι τι,
[10]	σχολὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν, ὑφ´	ὧν	κεκηλημένοι τοῖς ἀδικοῦσιν οὐ πικρῶς
[10]	ποτὲ συμβῇ πείσονται. ὑμεῖς δ´	ὧν	μὲν ἀπεστέρησθε σιωπῶ· ἀλλ´ ἐν
[10]	τριήρων καὶ τόπου καὶ δόξης,	ὧν	μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ γένοιτο
[10]	πλοῦτον ἡγοῦμαι συμμάχους, πίστιν, εὔνοιαν,	ὧν	πάντων ὑμεῖς ἔστ´ ἄποροι. ἐκ
[10]	ἀγορὰν εὐετηρίᾳ λαμπροί, τῇ δ´	ὧν	προσῆκε παρασκευῇ καταγέλαστοι. ~οὐ τὸν
[10]	ἐκ παντὸς ἡμαρτημένα τοῦ χρόνου,	ὧν	τὸ καθ´ ἕκαστον ἐάσας, εἰς
[10]	ἐκ μικροῦ χρόνου συνειλεγμένων, ἐξ	ὧν	φαύλως ταῦτ´ ἔχει, οὐδέν ἐστιν,
[10]	μὴ τοίνυν ζητεῖθ´ ὅντιν´ ἀνθ´	ὧν	Φίλιππος ἐξαμαρτάνει μισήσετε καὶ τοῖς
[10]	οὐ μὰ Δί´ ἐκ τῶν	ὠνίων,	εἰ καλῶς ἔχει, δοκιμάζειν δεῖ,
[10]	διακεῖσθαι. εἰ τοίνυν τὸ τῶν	ὠνίων	πλῆθος ὁρῶντες καὶ τὴν εὐετηρίαν
[10]	γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ´	Ὠρείταις,	τῶν στρατιωτῶν ὄντων ἐν τῇ
[10]	οὐ πολὺν χρόνον τὰ ἐν	Ὠρεῷ	πράγματ´ εἰλήφει. ~πολλὰ δὲ καὶ
[10]	γάρ, οἶμαι, τοῖς γονεῦσι τὸν	ὡρισμένον	ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον, καὶ παρὰ
[10]	ἑξῆς τὸ τὴν εἰρήνην ἄγειν	ὡς	ἀγαθὸν καὶ τὸ τρέφειν μεγάλην
[10]	καταλαμβάνοντα οὐδεὶς πώποτε τούτων εἶπεν	ὡς	ἀδικεῖ καὶ πόλεμον ποιεῖ, τοὺς
[10]	οὕτω ποιήσητε καὶ τοῦτ´ ἐθελήσηθ´	ὡς	ἀληθῶς, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ
[10]	ὑπὲρ Φιλίππου πολιτεύεται, καὶ τίς	ὡς	ἀληθῶς ὑπὲρ τῶν βελτίστων) ἀλλ´
[10]	τὸ κατασκεύασμα τὸ τῶν αἰτιῶν,	ὡς	ἄρα βούλονταί τινες πόλεμον ποιῆσαι.
[10]	εἶναι δεῖ, ταῦτ´ ἴσως ἐστίν·	ὡς	δὲ καὶ γένοιτ´ ἄν, {ἐν}
[10]	ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου πράγματος)	ὡς,	ἐὰν ἄγηθ´ ἡσυχίαν καὶ ἅπαντα
[10]	ἀνθρώποις· εἶτ´, οἶμαι, (δεῖ γάρ,	ὡς	ἐγὼ κρίνω, λέγειν τἀληθῆ) οὕτω
[10]	Ἀθηναῖοι, τῶν παρόντων πραγμάτων πᾶσιν,	ὡς	ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν, οὐδένες ἐν
[10]	κατὰ τὴν ἀγοράν, τούτοις κεκήλησθ´	ὡς	ἐν οὐδενὶ δεινῷ τῆς πόλεως
[10]	πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται.	ὡς	μὲν οὖν εἴποι τις ἄν,
[10]	χρήματα βούλονται, καὶ ἄλλους λόγους	ὡς	οἷόν τ´ ἀληθεστάτους λέγουσιν. ἀλλὰ
[10]	ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες	ὡς	ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι
[10]	ἐμπέσῃ, εὐθὺς ἀναστάς τις λέγει	ὡς	οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν
[10]	οὐχὶ δικαίως, καὶ τὸν φόβον,	ὡς	οὐ στήσεται τοῦτ´ ἄνευ μεγάλου
[10]	οὐχὶ φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται.	ὡς	οὖν ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων ἐσομένου
[10]	γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν εἴποις,	ὡς	σὲ μὲν ἐν τῇ πόλει
[10]	μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ,	ὡς	τῇ μὲν πόλει ἀσφαλὲς τὸ
[10]	ὃν βασιλεὺς ἥδιστ´ ἂν ἀκούσαι,	ὡς	τὸν ἀμφοτέρους ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι
[10]	τοῦτό σοι δοίημεν ἀληθὲς λέγειν,	ὡς	ὑπὲρ φιλοτιμίας καὶ δόξης ταῦτα
[10]	καὶ τὸ τρέφειν μεγάλην δύναμιν	ὡς	χαλεπόν, καὶ διαρπάζειν τινὲς τὰ
[10]	ἐρῶ. οὐδενὸς τῶν πάντων οὕτως	ὡς	χρημάτων δεῖ τῇ πόλει πρὸς
[10]	~ἐπεὶ νῦν γε γέλως ἔσθ´	ὡς	χρώμεθα τοῖς πράγμασι, καὶ Φίλιππον
[10]	οὕτως εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν οὐδεὶς	ὥσθ´	ὑπολαμβάνειν τὸν Φίλιππον τῶν μὲν
[10]	ἀφελεῖν ἂν συμβουλεύσαιμι. δίειμι δέ,	ὥσπερ	ἄρτι, τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ
[10]	τοίνυν οὐκ ἀκούειν, πρὶν ἂν	ὥσπερ	νῦν αὐτὰ παρῇ τὰ πράγματα,
[10]	αὐτῷ πολεμεῖν, ὁ δ´ ὁμοίως	ὥσπερ	νῦν, οὐ γράφοντος οὐδενὸς ὑμῶν
[10]	ἴσου· καὶ ἴσως ἄν, ἴσως,	ὥσπερ	νῦν ὑμεῖς πυνθάνεσθε τί ποιεῖ
[10]	ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐ πολεμεῖν,	ὥσπερ	οὐδ´ Ὠρείταις, τῶν στρατιωτῶν ὄντων
[10]	κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις	ὥσπερ	προβόλοις προσπταίσαντας ὑστερίζειν ἐκείνων. πόθεν
[10]	δικαίως φέρειν καὶ ἑκόνθ´ ὑποτελεῖν.	ὥσπερ	τοίνυν ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου τίς
[10]	καθ´ ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ ῥᾳθυμία,	ὥσπερ	τοῖς ἰδίοις βίοις, οὕτω καὶ
[10]	τοῦ πράξαντος αὐτοῦ καὶ διοικοῦντος,	ὥστ´	εἶναι πιστάς, καὶ λοιπὸν λόγον
[10]	οὐδ´ ἄτοπον τῶν ὄντων οὐδένα,	ὥστε,	εἰ μὴ ποιήσουσιν ἅπαντες ὅς´
[10]	ἀπαλλάξας πολέμου πολλοῦ καὶ χαλεποῦ·	ὥστε	καρπωσάμενοί τιν´ ἕκαστοι τούτων πλεονεξίαν,
[10]	τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε,	ὥστε	λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν τοὺς
[10]	ἤδη περιέστηκε τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας,	ὥστε	μηδ´ ὅ τι χρὴ συμβουλεύειν
[10]	διαβεβλήμεθα καὶ καταπεφρονήμεθ´ ἐκ τούτων	ὥστε	τῶν ἐν αὐτῷ τῷ κινδυνεύειν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2008