Paragraphes |
[10] |
ἐν
τῇ
πόλει
δεῖ
τινὰ
|
φαίνεσθαι, |
τὴν
πόλιν
δ´
ἐν
τοῖς |
[10] |
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τὸν
μὲν
οὕτω
|
φανερῶς |
ἀδικοῦντα
καὶ
πόλεις
καταλαμβάνοντα
οὐδεὶς |
[10] |
καὶ
τοὺς
πεπρακότας
αὑτοὺς
ἐκείνῳ
|
φανερῶς |
ἀποτυμπανίσαι·
οὐ
γὰρ
ἔστιν,
οὐκ |
[10] |
δὲ
τὴν
κρύβδην
ψῆφον
τοῦ
|
φανερῶς |
θορύβου.
ταῦτ´
ἀπιστίαν,
ταῦτ´
ὀργὴν |
[10] |
πόλεως
ἀπῆρκεν
δύναμις
καὶ
ποῦ
|
φανήσεται. |
Εἰ
δέ
τῳ
δοκεῖ
ταῦτα |
[10] |
ἀλλὰ
μανδραγόραν
πεπωκόσιν
ἤ
τι
|
φάρμακον |
ἄλλο
τοιοῦτον
ἐοίκαμεν
ἀνθρώποις·
εἶτ´, |
[10] |
ὑμᾶς
μὲν
γὰρ
ἡσυχίαν
ἄγειν
|
φασὶ |
δεῖν,
κἄν
τις
ὑμᾶς
ἀδικῇ, |
[10] |
καὶ
Μάστειραν
καὶ
ἃ
νῦν
|
φασιν
|
αὐτὸν
ἔχειν;
τούτων
μὲν
ἐπιθυμεῖν |
[10] |
ταῦτα
συμβουλεύοντας,
τούτους
πόλεμον
ποιεῖν
|
φασίν; |
ὅτι
τὴν
αἰτίαν
τῶν
ἐκ |
[10] |
καὶ
κακόνουν
εἶναι
τῇ
πόλει
|
φάσκοντα, |
ὃς
καὶ
πρότερον
συνεπηνώρθωσε
τὰ |
[10] |
ἅπαντες
ὅς´
ἂν
αὐτός,
οὐ
|
φάσκοντα |
ποιήσειν
οὐδὲν
οὐδ´
αὐτόν·
καὶ
|
[10] |
πόλει
δ´
ὑπῆρξεν
ἀνώνυμα
καὶ
|
φαῦλα |
τὰ
τῶν
προγόνων.
ἀλλ´
οὐδὲ
|
[10] |
ἆρ´
οὖν
διὰ
τοῦτ´
ἐκείνῳ
|
φαύλως |
ἔχει
τὰ
πράγματα,
ἢ
τῇ |
[10] |
οὔτε
νῦν
οὔτ´
ἄλλοτε
πώποτε
|
φαύλως |
ἔχειν,
ἀλλ´
ὅταν
πάντ´
ἀκούσαντες |
[10] |
μηδέν´
ἄλλον
αἰτιατέον
τοῦ
πάντα
|
φαύλως
|
ἔχειν
ἢ
ὑμᾶς
αὐτούς.
|
[10] |
καὶ
πανήγυριν
ἐκ
τούτων
ἢ
|
φαύλως |
ἢ
καλῶς
παρεσκευάσθαι
κρίνοι·
πόλιν |
[10] |
μικροῦ
χρόνου
συνειλεγμένων,
ἐξ
ὧν
|
φαύλως
|
ταῦτ´
ἔχει,
οὐδέν
ἐστιν,
ὦ |
[10] |
δυνήσεσθε.
διὰ
ταῦθ´
ὑμῶν
οὐχὶ
|
φείσεται, |
εἴπερ
ἐγκρατὴς
γενήσεται.
ὡς
οὖν |
[10] |
ὄντων
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
οὐδὲ
|
Φεραίοις |
πρότερον,
πρὸς
τὰ
τείχη
προσβάλλων, |
[10] |
εἰλήφει.
~πολλὰ
δὲ
καὶ
παραλείπω,
|
Φεράς, |
τὴν
ἐπ´
Ἀμβρακίαν
ὁδόν,
τὰς |
[10] |
καὶ
παρὰ
τοῦ
νόμου,
δικαίως
|
φέρειν
|
καὶ
ἑκόνθ´
ὑποτελεῖν.
ὥσπερ
τοίνυν |
[10] |
καὶ
ἐᾶν
τοῦτον
τὸν
τρόπον
|
φέρεσθαι, |
ὁ
μὲν
εὐδαίμων
καὶ
μέγας |
[10] |
τοὺς
ἀμύνεσθαι
κελεύοντας
πόλεμον
ποιεῖν
|
φήσομεν; |
οὐκοῦν
ὑπόλοιπον
δουλεύειν·
οὐδὲ
γὰρ |
[10] |
ἐφ´
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἴῃ,
τί
|
φήσομεν |
τότε;
ἐκεῖνος
μὲν
γὰρ
οὐ |
[10] |
τύχης
βοηθείᾳ
γεγονυίᾳ
τοῖς
ἀπόροις
|
φθονοῦμεν; |
οὓς
οὔτ´
ἂν
αἰτιασαίμην
ἔγωγε, |
[10] |
πάντες,
ἀφεστᾶσι
δ´
ἔργῳ,
καὶ
|
φθονοῦσι |
καὶ
ἀπιστοῦσιν
αὑτοῖς,
οὐχ
οἷς |
[10] |
ὄντα,
τὸν
δὲ
τῶν
πολιτευομένων
|
φιλαίτιον |
καὶ
σφαλερὸν
καὶ
καθ´
ἑκάστην
|
[10] |
μόνον
τῷ
μάλισθ´
ὑμῖν
ἐπιβουλεύειν
|
Φίλιππον, |
ἀλλὰ
καὶ
τῷ
πάντων
ἀργότατ´ |
[10] |
ὑμεῖς
ὁμοθυμαδὸν
ἐκ
μιᾶς
γνώμης
|
Φίλιππον
|
ἀμύνησθε,
κἀκείνου
κρατήσειν
ὑμᾶς
καὶ |
[10] |
καὶ
μένειν
ἐπὶ
τοῦ
τόπου
|
Φίλιππον
|
ἀναγκάσετε,
ἢ
πολεμήσετ´
ἐξ
ἴσου· |
[10] |
Θετταλῶν
τῷ
τοὺς
τυράννους
ἐκβαλεῖν
|
Φίλιππον |
αὐτοῖς
καὶ
τὴν
Πυλαίαν
ἀποδοῦναι· |
[10] |
ὡς
χρώμεθα
τοῖς
πράγμασι,
καὶ
|
Φίλιππον |
δ´
αὐτὸν
οὐδὲν
ἂν
ἄλλ´ |
[10] |
ἀλλ´
ἐπειδάν
τι
τῶν
πρὸς
|
Φίλιππον
|
ἐμπέσῃ,
εὐθὺς
ἀναστάς
τις
λέγει |
[10] |
ἑαυτοῦ,
οὗτοι
μισοῦσι
καὶ
πολεμοῦσι
|
Φίλιππον. |
ἔπειθ´
ὁ
πράττων
καὶ
συνειδὼς |
[10] |
ποτ´,
ἔγωγε,
ἐπειδὴ
οὐχ
οὗτος
|
Φίλιππον. |
Ἔστι
τοίνυν
τι
πρᾶγμα
καὶ |
[10] |
ἐστὶν
οὐδεὶς
ὥσθ´
ὑπολαμβάνειν
τὸν
|
Φίλιππον |
τῶν
μὲν
ἐν
Θρᾴκῃ
κακῶν |
[10] |
τῷ
βασιλεῖ
φοβερώτερός
ἐσθ´
ὁ
|
Φίλιππος, |
ἂν
προτέροις
ἡμῖν
ἐπιθῆται·
εἰ |
[10] |
δ´
Ἑλλάδα
πᾶσαν
ἐφεξῆς
οὑτωσὶ
|
Φίλιππος |
ἁρπάζων
οὐ
λυπεῖ,
καὶ
ταῦτ´ |
[10] |
τὰ
δ´
ὑφ´
αὑτῷ
ποιούμενος
|
Φίλιππος, |
εἰ
μή
τις
αὐτὸν
κωλύσει. |
[10] |
τοίνυν
ζητεῖθ´
ὅντιν´
ἀνθ´
ὧν
|
Φίλιππος |
ἐξαμαρτάνει
μισήσετε
καὶ
τοῖς
παρ´ |
[10] |
γράψαντος
Ἀθηναίων
οὐδενὸς
πόλεμον,
πολλὰ
|
Φίλιππος |
ἔχει
τῶν
τῆς
πόλεως
καὶ |
[10] |
εἰ
δι´
ἃ
πρῶτα
παρεσπόνδησε
|
Φίλιππος |
ἢ
δεύτερ´
ἢ
τρίτα
(πολλὰ |
[10] |
νῦν
ὑμεῖς
πυνθάνεσθε
τί
ποιεῖ
|
Φίλιππος |
καὶ
ποῖ
πορεύεται,
οὕτως
ἂν |
[10] |
πράττων
καὶ
συνειδὼς
ἅπανθ´
ἃ
|
Φίλιππος
|
κατὰ
βασιλέως
παρασκευάζεται,
οὗτος
ἀνάσπαστος |
[10] |
βεβαίως
γνῶναι,
ὅτι
τῇ
πόλει
|
Φίλιππος |
πολεμεῖ
καὶ
τὴν
εἰρήνην
λέλυκεν, |
[10] |
αὑτῷ
ποιήσασθαι
τὴν
πόλιν
βούλεται
|
Φίλιππος
|
ὑμῶν,
οὔ,
ἀλλ´
ὅλως
ἀνελεῖν. |
[10] |
πλεονεξία,
ᾗ
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους
|
Φίλιππος |
χρῆται,
τοσαύτη
τὸ
πλῆθος
ὅσην |
[10] |
καὶ
τὴν
Καρδιανῶν
χώραν
ἀπεστερηκότος
|
Φιλίππου, |
ἀλλὰ
καὶ
κατασκευάζοντος
ὑμῖν
ἐπιτείχισμα |
[10] |
παριόντος,
ἀσφαλές
ἐστι
λέγειν
ὑπὲρ
|
Φιλίππου. |
καὶ
γάρ
τοι
τούτων
μὲν |
[10] |
ἀσφαλὲς
λέγειν
ἐν
Ὀλύνθῳ
τὰ
|
Φιλίππου |
μὴ
σὺν
εὖ
πεπονθότων
τῶν
|
[10] |
μισθοῦ
λέγει
καὶ
{τίς}
ὑπὲρ
|
Φιλίππου |
πολιτεύεται,
καὶ
τίς
ὡς
ἀληθῶς |
[10] |
βεβιασμένους
καὶ
τοὺς
ἠδικημένους
ὑπὸ
|
Φιλίππου, |
ταῦτα
διεξῆλθον,
ἀλλ´
ἵνα
τοῦθ´
|
[10] |
δοίημεν
ἀληθὲς
λέγειν,
ὡς
ὑπὲρ
|
φιλοτιμίας |
καὶ
δόξης
ταῦτα
πάντα
ποιεῖς, |
[10] |
παρ´
ἡμῖν,
εἰκότως·
οὔτε
γὰρ
|
φιλῶν |
οὔτε
πιστεύων
οὔτε
φοβούμενος
οὐδεὶς |
[10] |
ἔρημον
ἀνείλετο.
τοιγάρτοι
τὸ
μὲν
|
φοβεῖσθαι |
τοῖς
ἄλλοις,
τὸ
δὲ
συμμάχους
|
[10] |
μὲν
εὐδαίμων
καὶ
μέγας
καὶ
|
φοβερὸς
|
πᾶσιν
Ἕλλησι
καὶ
βαρβάροις,
ὑμεῖς |
[10] |
πραγμάτων
πᾶσιν,
ὡς
ἐγὼ
κρίνω,
|
φοβερῶν, |
οὐδένες
ἐν
μείζονι
κινδύνῳ
τῶν |
[10] |
καὶ
ὅτι
πολὺ
τῷ
βασιλεῖ
|
φοβερώτερός |
ἐσθ´
ὁ
Φίλιππος,
ἂν
προτέροις |
[10] |
τινες
οὐχὶ
δικαίως,
καὶ
τὸν
|
φόβον, |
ὡς
οὐ
στήσεται
τοῦτ´
ἄνευ |
[10] |
ἀναφερομένην.
περὶ
οὗ
πάνυ
μὲν
|
φοβοῦμαι, |
οὐ
μὴν
ἀλλ´
ἐρῶ·
οἶμαι |
[10] |
γὰρ
φιλῶν
οὔτε
πιστεύων
οὔτε
|
φοβούμενος |
οὐδεὶς
ἡμῖν
διαλέγεται.
αἴτιον
δὲ |
[10] |
ἐπιβουλεύοντα
καὶ
ὑμᾶς
αἰσθανομένους·
εὖ
|
φρονεῖν |
δ´
ὑμᾶς
ὑπολαμβάνων
μισεῖν
αὑτὸν |
[10] |
ἕκαστος
ὑμῶν
οὐ
μόνον
οὐδὲν
|
φροντίζει |
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλ´
οὐδὲ
μέμνηται. |
[10] |
ποῖ
πορεύεται,
οὕτως
ἂν
ἐκεῖνος
|
φροντίσαι |
ποῖ
ποθ´
ἡ
τῆς
πόλεως |
[10] |
ὅπως
ἔνι
τὴν
τῶν
χρημάτων
|
φυλακὴν |
ἀκριβεστάτην
γενέσθαι,
οὕτω
ποιήσαντας,
τὸν |
[10] |
τὸ
διαρπασθήσεται
τὰ
χρήματα’
τῷ
|
φυλακὴν |
εὑρεῖν
δι´
ἧς
σωθήσεται
κωλύειν, |
[10] |
ὑμῶν
εἰ
διαρπασθήσεται,
ἃ
καὶ
|
φυλάττειν |
καὶ
κολάζειν
τοὺς
ἀδικοῦντας
ἐφ´ |
[10] |
ἀμφοτέρων
ἔρανον,
καὶ
παρὰ
τῆς
|
φύσεως |
καὶ
παρὰ
τοῦ
νόμου,
δικαίως |
[10] |
τὴν
Βοιωτίαν
ἀπέδωκε
καὶ
τοὺς
|
Φωκέας
|
ἀνεῖλεν.
ἀλλ´
Ἀθήνησιν,
οὐ
μόνον |
[10] |
πός´
ἐξηπάτησθε,
πόσων
ἀπεστέρησθε.
οὐχὶ
|
Φωκέας, |
οὐ
Πύλας,
οὐχὶ
τἀπὶ
Θρᾴκης, |
[10] |
Θηβαίων
δ´
ἀσχόλων
διὰ
τὸν
|
Φωκικὸν
|
πόλεμον
γενομένων,
ἡμῶν
δ´
ἀμελούντων, |