Paragraphes
[10]	ἀρχῆς. νῦν δὲ πρῶτον μὲν	ὁ	βασιλεὺς ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν οἰκείως
[10]	ἐβοήθει, οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος ἦν	ὁ	γράψας, καὶ διὰ τοῦτο πάντες
[10]	ἐφεξῆς) ἔγραψέ τις αὐτῷ πολεμεῖν,	ὁ	δ´ ὁμοίως ὥσπερ νῦν, οὐ
[10]	ἀποθέσθαι, δι´ ἣν πολλάκις ἠλαττώθητε,	ὁ	δὴ βάρβαρος, καὶ ὁ κοινὸς
[10]	ὑμῖν καὶ τοῖς ἄλλοις ἔσθ´	ὁ	κίνδυνος· οὐ γὰρ ὑφ´ αὑτῷ
[10]	ἠλαττώθητε, ὁ δὴ βάρβαρος, καὶ	ὁ	κοινὸς ἅπασιν ἐχθρός, καὶ πάντα
[10]	ἐᾶν τοῦτον τὸν τρόπον φέρεσθαι,	ὁ	μὲν εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ
[10]	γε καὶ δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ	ὁ	μὲν λαβὼν μετὰ ταῦτα βαδίζῃ
[10]	σοὶ μὲν γὰρ ἦν κλέπτης	ὁ	πατήρ, εἴπερ ἦν ὅμοιος σοί,
[10]	μισοῦσι καὶ πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´	ὁ	πράττων καὶ συνειδὼς ἅπανθ´ ἃ
[10]	πολὺ τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός ἐσθ´	ὁ	Φίλιππος, ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται·
[10]	τὰ πράγματα μεῖζον εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´	ὅ	τι κοινῇ μᾶλλον ἂν ὅλην
[10]	ἀπαλλαγῶσιν. δεῖ δ´ ὅμως εἰπεῖν	ὅ	τι χρὴ ποιεῖν. πρῶτον μέν,
[10]	τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας, ὥστε μηδ´	ὅ	τι χρὴ συμβουλεύειν εὔπορον εἶναι.
[10]	τί ἂν εἴποις; εἰ γὰρ	ὃ	βέλτιστον εἰπεῖν ἂν ἔχοις, τοῦτό
[10]	ὑμεῖς δὲ μετὰ τὰ πράγματα.	Ὃ	δὴ λοιπόν ἐστι, καὶ πάλαι
[10]	τοῖς δ´ ἐν ἐνδείᾳ, δι´	ὃ	δυσχεραίνουσι τὸ πρᾶγμ´ οἱ τὰς
[10]	τοίνυν τι πρᾶγμα καὶ ἄλλο,	ὃ	λυμαίνεται τὴν πόλιν ὑπὸ βλασφημίας
[10]	πληγαὶ χὠ τοῦ σώματος αἰκισμός,	ὃ	μήτε γένοιτο οὔτε λέγειν ἄξιον.
[10]	τὸ καθ´ ἕκαστον ἐάσας, εἰς	ὃ	πάντα τείνει λέξω, δεηθεὶς ὑμῶν,
[10]	παραλείπω, Φεράς, τὴν ἐπ´ Ἀμβρακίαν	ὁδόν,	τὰς ἐν Ἤλιδι σφαγάς, ἄλλα
[10]	μὲν καὶ βεβουλεῦσθαι τότε καιρός,	ὅθ´	ὑμεῖς οὐκ ἠθέλετε, πράττειν δὲ
[10]	εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ	οἱ	ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ ἀδικοῦντι
[10]	οὐσίας ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος·	οἱ	γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται μεθέξοντες
[10]	δὲ καθώμεθ´ εἰρηκότες τὰ δίκαια,	οἱ	δ´ ἀκηκοότες, εἰκότως, οἶμαι, τοὺς
[10]	ἄλλων {Ἑλλήνων} οἱ μὲν ἡμῖν,	οἱ	δ´ ἐκείνοις ὑπήκουον. βασιλεὺς δὲ
[10]	ἤδη πεπόνθασιν ἃ δὴ πεπόνθασιν,	οἱ	δ´ ὅταν ποτὲ συμβῇ πείσονται.
[10]	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἡμῖν ἀντιλέγουσιν,	οἱ	δ´ ὑπὲρ τοῦ ποῦ συνεδρεύσουσι,
[10]	πλὴν ἡ ἡμετέρα. καὶ κεκρατήκασιν	οἱ	δι´ ἐκείνου τὰς πολιτείας ποιούμενοι
[10]	δ´ ἡμῶν οὓς πάντες ἴσασιν	οἱ	Ἕλληνες ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων
[10]	ὑμεῖς τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε·	οἱ	μὲν γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν
[10]	καρπωσάμενοί τιν´ ἕκαστοι τούτων πλεονεξίαν,	οἱ	μὲν ἤδη πεπόνθασιν ἃ δὴ
[10]	ἡμᾶς, τῶν δ´ ἄλλων {Ἑλλήνων}	οἱ	μὲν ἡμῖν, οἱ δ´ ἐκείνοις
[10]	ἐν αὐτῷ τῷ κινδυνεύειν ὄντων	οἱ	μὲν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἡμῖν
[10]	τῆς ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς ὑμᾶς	οἱ	πρόγονοι κατέλιπον, καὶ τὸ μὲν
[10]	δι´ ὃ δυσχεραίνουσι τὸ πρᾶγμ´	οἱ	τὰς οὐσίας ἔχοντες καὶ κατηγοροῦσι
[10]	ἂν οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι,	οἱ	τῆς ἐκείνου προαιρέσεως, οἱ τυραννίδων
[10]	ποιῆσαι, οἱ τῆς ἐκείνου προαιρέσεως,	οἱ	τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι
[10]	εἰρήνην ἄγειν οὐχ ὑμᾶς πείθειν,	οἳ	πεπεισμένοι κάθησθε, ἀλλὰ τὸν τὰ
[10]	αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν δέ τινες	οἳ	πρὶν ἀκοῦσαι τοὺς ὑπὲρ τῶν
[10]	τινες πόλεμον ποιῆσαι. ἐγὼ δ´	οἶδ´	ἀκριβῶς ὅτι, οὐ γράψαντος Ἀθηναίων
[10]	καὶ πόλις δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ	οἶδ´	εἴ τίς ἐστι τῶν πασῶν
[10]	αἰσχύνη, καὶ μείζω ταύτης οὐκ	οἶδ´	ἥντιν´ ἂν εἴποι τις· δούλῳ
[10]	ὑμῶν, οὔ, ἀλλ´ ὅλως ἀνελεῖν.	οἶδε	γὰρ ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν μὲν
[10]	μένειν ἀσφαλῶς ἐδύνατο. ἀμφότερ´ οὖν	οἶδε,	καὶ αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα καὶ
[10]	πρὸς δὲ τούτοις τοσούτοις οὖσιν	οἶδεν	ἀκριβῶς ὅτι, οὐδ´ ἂν ἁπάντων
[10]	προβόλοις προσπταίσαντας ὑστερίζειν ἐκείνων. πόθεν	οἴεσθε	νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶς (οὐδὲν
[10]	ὁ βασιλεὺς ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν	οἰκείως	ἔχει, καὶ πάντων ἥκιστα δὴ†
[10]	~οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖς ἰδίαις	οἰκίαις	ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς
[10]	φοβοῦμαι, οὐ μὴν ἀλλ´ ἐρῶ·	οἶμαι	γὰρ ἕξειν καὶ ὑπὲρ τῶν
[10]	ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκαμεν ἀνθρώποις· εἶτ´,	οἶμαι,	(δεῖ γάρ, ὡς ἐγὼ κρίνω,
[10]	πορεύσεται. ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων	οἶμαι	δεῖν ὑμᾶς πρεσβείαν ἐκπέμπειν, ἥτις
[10]	δ´ αὐτὸν οὐδὲν ἂν ἄλλ´	οἶμαι	μὰ τοὺς θεοὺς εὔξασθαι ποιεῖν
[10]	οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ,	οἶμαι,	τοῖς γονεῦσι τὸν ὡρισμένον ἐξ
[10]	δίκαια, οἱ δ´ ἀκηκοότες, εἰκότως,	οἶμαι,	τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται, καὶ
[10]	ἐξαπατᾶν, ὑμῖν δ´ ἀπειλεῖν ἤδη;	οἷον	Θετταλοὺς πολλὰ δοὺς ὑπηγάγετ´ εἰς
[10]	βούλονται, καὶ ἄλλους λόγους ὡς	οἷόν	τ´ ἀληθεστάτους λέγουσιν. ἀλλὰ δεῖ
[10]	τοῖς ἐν τῇ πόλει θεοῖς,	οἵπερ	αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον
[10]	καταστρεψομένην τοὺς ἐναντιουμένους αὐτοῖς ἐν	οἷς	ἂν αἰτήσωσι χρόνοις παρεῖναι. ἡμεῖς
[10]	συμβέβηκε δ´ εὐτυχήματ´ ἀπὸ ταὐτομάτου,	οἷς	ἂν χρησώμεθ´ ὀρθῶς, ἴσως ἂν
[10]	τὰ δέοντα. πρῶτον μὲν γὰρ	οἷς	βασιλεὺς πιστεύει καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν
[10]	τοῦτ´ αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ·	οἷς	γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει {χρῆσθαι}
[10]	φθονοῦσι καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς, οὐχ	οἷς	ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς
[10]	παρέρχεται, καὶ προσέχουσιν ἅπαντες οὐχ	οἷς	εἴπομέν ποθ´ ἡμεῖς δικαίοις ἢ
[10]	ἢ νῦν ἂν εἴποιμεν, ἀλλ´	οἷς	ποιοῦμεν. ἔστι δὲ ταῦτ´ οὐδένα
[10]	ὑπακούειν, δι´ ὅτου ποτ´ ἂν	οἴωνται	τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι, οἱ τῆς
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρὸς τὰ τοιαῦτ´	ὀκνηρῶς	διακεῖσθαι, ἃ δεῖ τοῖς σώμασι
[10]	κακόνους μέν ἐστι καὶ ἐχθρὸς	ὅλῃ	τῇ πόλει καὶ τῷ τῆς
[10]	ὅ τι κοινῇ μᾶλλον ἂν	ὅλην	ἐπιρρώσειε τὴν πόλιν. οὑτωσὶ δὲ
[10]	εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν. Οὐκ	ὀλίγων	δ´ ὄντων ἁμαρτημάτων οὐδ´ ἐκ
[10]	ὑμῖν ἐν τῇ Εὐβοίᾳ. ταύτης	ὀλιγωρουμένης,	Μέγαρ´ ἑάλω παρὰ μικρόν. οὐδὲν
[10]	ἄποροι. ἐκ δὲ τοῦ τούτων	ὀλιγώρως	ὑμᾶς ἔχειν καὶ ἐᾶν τοῦτον
[10]	πρὸς τὰ τείχη προσβάλλων, οὐδ´	Ὀλυνθίοις	ἐξ ἀρχῆς, ἕως ἐν αὐτῇ
[10]	δύναιτ´ οὐδεὶς ὅσα τοὺς ταλαιπώρους	Ὀλυνθίους	πρότερον δοὺς Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ
[10]	σὺν εὖ πεπονθότων τῶν πολλῶν	Ὀλυνθίων	τῷ Ποτείδαιαν καρποῦσθαι· οὐκ ἦν
[10]	οὐκ ἦν ἀσφαλὲς λέγειν ἐν	Ὀλύνθῳ	τὰ Φιλίππου μὴ σὺν εὖ
[10]	δὲ τῶν μελινῶν καὶ τῶν	ὀλυρῶν	τῶν ἐν τοῖς Θρᾳκίοις σιροῖς
[10]	βούλεται Φίλιππος ὑμῶν, οὔ, ἀλλ´	ὅλως	ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ ἀκριβῶς ὅτι
[10]	κωλῦσαι καὶ ἔχοντ´ ἀφελέσθαι καὶ	ὅλως	ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλομένοις καὶ
[10]	ἀκούσαντες ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ	ὁμογνώμονες	ὡς ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν
[10]	ἡγοῦνται γάρ, ἂν μὲν ὑμεῖς	ὁμοθυμαδὸν	ἐκ μιᾶς γνώμης Φίλιππον ἀμύνησθε,
[10]	κλέπτης ὁ πατήρ, εἴπερ ἦν	ὅμοιος	σοί, τῇ πόλει δ´ ἡμῶν
[10]	βασιλεὺς δὲ καθ´ αὑτὸν μὲν	ὁμοίως	ἅπασιν ἄπιστος ἦν, τοὺς δὲ
[10]	τις αὐτῷ πολεμεῖν, ὁ δ´	ὁμοίως	ὥσπερ νῦν, οὐ γράφοντος οὐδενὸς
[10]	οὐ νῦν Καρδίαν ἔχει καὶ	ὁμολογεῖ;	τί ποτ´ οὖν ἐκείνως τοῖς
[10]	τοῦ λέγοντος ἀπαλλαγῶσιν. δεῖ δ´	ὅμως	εἰπεῖν ὅ τι χρὴ ποιεῖν.
[10]	Λακεδαιμόνιοι, Κορίνθιοι, Ἀρκάδες, ἡμεῖς. ἀλλ´	ὅμως	εἰς τοσαῦτα μέρη καὶ τοσαύτας
[10]	μὴν ἀλλ´ ἔχει τινὰ πρόφασιν	ὅμως·	τὸ δὲ μηδ´ ὅς´ ἀκοῦσαι
[10]	εἶναι τοῖς παρ´ ὑμῶν πρέσβεσιν,	ὃν	βασιλεὺς ἥδιστ´ ἂν ἀκούσαι, ὡς
[10]	δέον ὑμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´	ὃν	ἐκεῖνος πολεμεῖ τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε,
[10]	ποιοῦσιν. τί οὖν μαθόντες τοῦτ´	ὀνειδίζομεν	ἀλλήλοις καὶ προφάσει χρώμεθα τοῦ
[10]	ἀπώλεσε Θρᾴκην καὶ Κερσοβλέπτην, σύμμαχον	ὄνθ´	ὑμῶν. πάλιν ταῦτ´ ἀμελούμεν´ ἰδὼν
[10]	ὁρῶσί τινας, καὶ μέγαν μὲν	ὄντα	παρ´ ὑμῖν εὐθέως τὸν λέγοντα,
[10]	κοινὰ ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τὰ	ὄντα	τῇ πατρίδι παρέχοντας, τοὺς δὲ
[10]	ἀσφαλῆ καὶ ἀπράγμονα καὶ ἀκίνδυνον	ὄντα,	τὸν δὲ τῶν πολιτευομένων φιλαίτιον
[10]	ἀπόρους καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς	ὄντας.	ἀλλὰ ποῦ συντρίβεται τὸ πρᾶγμα
[10]	ἐργάζει καὶ περιεργάζει τοὺς ἐσχάτους	ὄντας	κινδύνους, τῇ πόλει δ´ ἐκ
[10]	τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν ὅπως μηδενὸς	ὄντες	ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς μὲν τοίνυν
[10]	Καρδιανοῖς βεβοηθηκέναι; μὴ τοίνυν ζητεῖθ´	ὅντιν´	ἀνθ´ ὧν Φίλιππος ἐξαμαρτάνει μισήσετε
[10]	νομίζω συμφέρειν. Οὐκ ὀλίγων δ´	ὄντων	ἁμαρτημάτων οὐδ´ ἐκ μικροῦ χρόνου
[10]	τι χρὴ συμβουλεύειν εὔπορον εἶναι.	Ὄντων	δ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν
[10]	ὥσπερ οὐδ´ Ὠρείταις, τῶν στρατιωτῶν	ὄντων	ἐν τῇ χώρᾳ, οὐδὲ Φεραίοις
[10]	τῶν ἐν αὐτῷ τῷ κινδυνεύειν	ὄντων	οἱ μὲν ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας
[10]	οὕτως ἀγνώμον´ οὐδ´ ἄτοπον τῶν	ὄντων	οὐδένα, ὥστε, εἰ μὴ ποιήσουσιν
[10]	λαβὼν μετὰ ταῦτα βαδίζῃ τὰ	ὅπλα,	πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἑτοίμως κινδυνεύσων,
[10]	συμμάχων εὐνοίᾳ πιστεύει, εἰ τοῖς	ὅπλοις	ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς πόλεως
[10]	ὡδὶ λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ πώποτε,	ὅπου	περὶ τῶν δικαίων εἰπεῖν ἐδέησεν,
[10]	καὶ ταμίας καὶ δημοσίους, καὶ	ὅπως	ἔνι τὴν τῶν χρημάτων φυλακὴν
[10]	μηδὲν ἦν τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν	ὅπως	μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς
[10]	ταῦτα γίγνεται ἐγὼ διδάξω, καὶ	ὅπως	παύσεται λέξω. οὐδὲν πώποτ´, ὦ
[10]	ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους οὐχ	ὅπως	ὧν ἡ πόλις δίδως´ ἀφελέσθαι
[10]	ἃ τῇ πόλει συμφέρει πράττειν.	ὁρᾶτε	γάρ. εἰ δι´ ἃ πρῶτα
[10]	τῷ κεφαλαίῳ τῶν πραγμάτων ἀπαντᾷ.	ὁρᾶτε	Σέρριον καὶ Δορίσκον· ταῦτα γὰρ
[10]	φανερῶς θορύβου. ταῦτ´ ἀπιστίαν, ταῦτ´	ὀργὴν	ἔχει. δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες
[10]	ἐξ ἀρχῆς ἐνεστήσασθ´ οὐδὲ κατεσκευάσασθ´	ὀρθῶς,	ἀλλὰ τὸ συμβαῖνον ἀεὶ διώκετε,
[10]	καὶ πραγματείας εἶναι, καὶ μάλ´	ὀρθῶς	δοκεῖ· ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται τὰ
[10]	λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ μὲν οὐκ	ὀρθῶς	ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ, οὐ
[10]	ἀπὸ ταὐτομάτου, οἷς ἂν χρησώμεθ´	ὀρθῶς,	ἴσως ἂν γένοιτο τὰ δέοντα.
[10]	τὰ δέοντα, καὶ ὁμογνώμονες ὡς	ὀρθῶς	λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ
[10]	πόλεως οὔσης, οὔτε προσηκόντως οὔτ´	ὀρθῶς	τὸ πρᾶγμα κρίνετε· ~ἀγορὰν μὲν
[10]	περὶ αὑτῶν ἐνίους τῶν λεγόντων	ὁρῶ	βουλευομένους· ὑμᾶς μὲν γὰρ ἡσυχίαν
[10]	γὰρ ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις	ὁρῶ	τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς τοὺς
[10]	καὶ μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γ´	ὁρῶ,	ὡς τῇ μὲν πόλει ἀσφαλὲς
[10]	γε, ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντας	ὁρῶν	τοὺς ἀπόρους καὶ τῶν ἀναγκαίων
[10]	τοίνυν τὸ τῶν ὠνίων πλῆθος	ὁρῶντες	καὶ τὴν εὐετηρίαν τὴν κατὰ
[10]	ἔθος ἐπὶ τὰ ἴδια μεταβιβάζοντας	ὁρῶσί	τινας, καὶ μέγαν μὲν ὄντα
[10]	κρίνοι· πόλιν δ´ ἣν ὑπείληφεν,	ὃς	ἂν τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν ἀεὶ
[10]	κακόνουν εἶναι τῇ πόλει φάσκοντα,	ὃς	καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς
[10]	πρόφασιν ὅμως· τὸ δὲ μηδ´	ὅς´	ἀκοῦσαι δεῖ μηδ´ ὅσα βουλεύσασθαι
[10]	ὥστε, εἰ μὴ ποιήσουσιν ἅπαντες	ὅς´	ἂν αὐτός, οὐ φάσκοντα ποιήσειν
[10]	νομίζειν δ´ εἶναι χαλεπὰ οὐχ	ὅς´	ἂν εἰς σωτηρίαν δαπανῶμεν, ἀλλ´
[10]	τριήρεις ταχείας, ἵππους, ἱππαγωγούς, τἄλλ´	ὅς´	εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν γε
[10]	ποιεῖν πρόφασιν παρέχει· καὶ πάντων,	ὅς´	ἐκλείπει, δέον παρά του γίγνεσθαι,
[10]	μηδ´ ὅς´ ἀκοῦσαι δεῖ μηδ´	ὅσα	βουλεύσασθαι προσήκει, μηδὲ ταῦτ´ ἐθέλειν
[10]	δ´ εἰδέναι σαφῶς ὅτι πάνθ´	ὅσα	πραγματεύεται καὶ κατασκευάζεται νῦν, ἐπὶ
[10]	οὐδ´ ἂν εἰπεῖν δύναιτ´ οὐδεὶς	ὅσα	τοὺς ταλαιπώρους Ὀλυνθίους πρότερον δοὺς
[10]	Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη τὸ πλῆθος	ὅσην	ἀκούετε· ὅτι δ´ οὐκ ἔνι
[10]	ἐκείνου τὰς πολιτείας ποιούμενοι πᾶσιν	ὅσοις	πράγματα πράττεται, πρώτῳ μὲν πάντων
[10]	πραγμάτων, καὶ τοσοῦτον χρόνον σπουδάζεθ´	ὅσον	ἂν κάθησθ´ ἀκούοντες ἢ προσαγγελθῇ
[10]	λέγοντα, θαυμάζω, καὶ δέδοικα τοῦτον,	ὅστις	ἂν ᾖ ποτ´, ἔγωγε, ἐπειδὴ
[10]	τριηραρχεῖν δυναμένων οὐδὲ τῶν εἰσφέρειν	ὅστις	οὐκ ἠξίου τὰ καθήκοντ´ ἐφ´
[10]	τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν ἅπαντες ὅτι,	ὅσῳ	ἂν πλειόνων ἐάσωμεν ἐκεῖνον γενέσθαι
[10]	ἀμυνομένοις ἤδη χρήματα καὶ τἄλλ´	ὅσων	δέονται διδόντες, αὐτοὶ δ´ εἰσφέροντες,
[10]	ποτ´ οὐ πάλαι παρ´ ὑμῖν,	ὅτ´	οὐ προσῄει τῇ πόλει τάλανθ´
[10]	ἂν εἴη, εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι·	ὅταν	γὰρ οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί
[10]	οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´	ὅταν	μὲν ἐκεῖνος παρασκευάζηται, ἀμελήσαντες τοῦ
[10]	Ἀθηναῖοι, τὰ δέοντα ποιεῖν ἐθελήσομεν;	ὅταν	νὴ Δί´ ἀναγκαῖον ᾖ. ἀλλ´
[10]	ἄλλοτε πώποτε φαύλως ἔχειν, ἀλλ´	ὅταν	πάντ´ ἀκούσαντες ὑμεῖς τὰ δέοντα,
[10]	ἃ δὴ πεπόνθασιν, οἱ δ´	ὅταν	ποτὲ συμβῇ πείσονται. ὑμεῖς δ´
[10]	πάντα τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ γὰρ	ὅταν	τιν´ ἴδω τὸν μὲν ἐν
[10]	τὸ πρᾶγμα καὶ ποῦ δυσχεραίνεται;	ὅταν	τὸ ἀπὸ τῶν κοινῶν ἔθος
[10]	τοσαύτη τὸ πλῆθος ὅσην ἀκούετε·	ὅτι	δ´ οὐκ ἔνι ταύτης ἐκεῖνον
[10]	ὅλως ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ ἀκριβῶς	ὅτι	δουλεύειν μὲν ὑμεῖς οὔτ´ ἐθελήσετε,
[10]	οὐ τοῦτον τὸν τρόπον προσφέρεται;	ὅτι	ἐν μόνῃ τῶν πασῶν πόλεων
[10]	γενέσθαι δεῖ. διαφέρει δὲ τί;	ὅτι	ἐστὶν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ μεγίστη
[10]	Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ,	ὅτι	ἡ καθ´ ἡμέραν ῥᾳστώνη καὶ
[10]	δοκεῖ, τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν ἅπαντες	ὅτι,	ὅσῳ ἂν πλειόνων ἐάσωμεν ἐκεῖνον
[10]	ποιῆσαι. ἐγὼ δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς	ὅτι,	οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον,
[10]	ἀλλ´ ἵνα τοῦθ´ ὑμῖν δείξω,	ὅτι	οὐ στήσεται πάντας ἀνθρώπους ἀδικῶν,
[10]	τούτοις τοσούτοις οὖσιν οἶδεν ἀκριβῶς	ὅτι,	οὐδ´ ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων
[10]	οὐδὲν τούτων, οὐδ´ ἐνεδείξασθε τοῦθ´	ὅτι	οὐκ ἐπιτρέψετε τοῦτο ποιεῖν αὐτῷ·
[10]	ἐκεῖνον, δεύτερον δ´ εἰδέναι σαφῶς	ὅτι	πάνθ´ ὅσα πραγματεύεται καὶ κατασκευάζεται
[10]	ἀδικοῦντα κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ, καὶ	ὅτι	πολὺ τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός ἐσθ´
[10]	δυσκολώτερον εἰς τὸ παρὸν ἢ	ὅτι	ταῖς γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν
[10]	παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι,	ὅτι	τῇ πόλει Φίλιππος πολεμεῖ καὶ
[10]	συμβουλεύοντας, τούτους πόλεμον ποιεῖν φασίν;	ὅτι	τὴν αἰτίαν τῶν ἐκ τοῦ
[10]	τὰ καθήκοντ´ ἐφ´ ἑαυτὸν ποιεῖν,	ὅτι	χρήματ´ οὐ περιῆν, ἀλλὰ καὶ
[10]	ἐπιθυμεῖν, ἑτέρῳ δ´ ὑπακούειν, δι´	ὅτου	ποτ´ ἂν οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι
[10]	ἃ νῦν ποιεῖτε· ὑστερίζετε, ἀναλίσκετε·	ὅτῳ	παραδώσετε τὰ πράγματα ζητεῖτε, δυσχεραίνετε·
[10]	τοῦτο μὲν γάρ ἐστι λαβεῖν	ὅτῳ	πολεμήσετε βουλομένων, οὐχ ἃ τῇ
[10]	ἐστί τις ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν	(οὐ	γὰρ ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν
[10]	δὴ ταῦτα λέγω καὶ διεξέρχομαι;	οὐ	γὰρ ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν Δία
[10]	προέσθαι ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις.	οὐ	γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν εἴποις,
[10]	πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι·	οὐ	γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι τῶν
[10]	ἐν Ἤλιδι σφαγάς, ἄλλα μυρία·	οὐ	γὰρ ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς βεβιασμένους
[10]	ἐπὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν παρασκευάζεται.	οὐ	γὰρ οὕτως εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν
[10]	τοῖς ἄλλοις ἔσθ´ ὁ κίνδυνος·	οὐ	γὰρ ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν
[10]	ὁ δ´ ὁμοίως ὥσπερ νῦν,	οὐ	γράφοντος οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς
[10]	παρ´ αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´	οὐ	γράψαι κελεύειν πόλεμον τὸν τὰ
[10]	ἐγὼ δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς ὅτι,	οὐ	γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον, πολλὰ
[10]	εὐθὺς ἀναστάς τις λέγει ὡς	οὐ	δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον,
[10]	τις ὑμᾶς ἀδικῇ, αὐτοὶ δ´	οὐ	δύνανται παρ´ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν
[10]	τὴν παρ´ ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν,	οὐ	κακῶς οὐδ´ ἀργῶς ταῦτα λογιζόμενος.
[10]	τρόπον καὶ ὑπὲρ τῶν εὐπόρων,	οὐ	κατοκνήσας εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ
[10]	ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ´ εἰρημένα,	οὐ	κολακείᾳ βλάβης καὶ ἀπάτης λόγος
[10]	πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ γὰρ	οὐ	λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ τὰ
[10]	πᾶσαν ἐφεξῆς οὑτωσὶ Φίλιππος ἁρπάζων	οὐ	λυπεῖ, καὶ ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς
[10]	καὶ τῆς πάντων ἐλευθερίας προστῆναι,	οὐ	μὰ Δί´ ἐκ τῶν ὠνίων,
[10]	ἂν ἢ ταῦτ´ εἰρηκέναι βουλοίμην·	οὐ	μὴν ἀλλ´ εἴ τις ἄλλος
[10]	περὶ οὗ πάνυ μὲν φοβοῦμαι,	οὐ	μὴν ἀλλ´ ἐρῶ· οἶμαι γὰρ
[10]	ὀρθῶς ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ,	οὐ	μὴν ἀλλ´ ἔχει τινὰ πρόφασιν
[10]	τοὺς Φωκέας ἀνεῖλεν. ἀλλ´ Ἀθήνησιν,	οὐ	μόνον Ἀμφίπολιν καὶ τὴν Καρδιανῶν
[10]	εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους τῇ γνώμῃ	οὐ	μόνον ἡγοῦμαι τὰ δίκαι´ ἂν
[10]	τις ἐλευθέρων ἀνθρώπων ἀνάγκην εἴποι,	οὐ	μόνον ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ καὶ
[10]	νεώτερον, εἶτ´ ἀπελθὼν ἕκαστος ὑμῶν	οὐ	μόνον οὐδὲν φροντίζει περὶ αὐτῶν,
[10]	αἰτήσωσι χρόνοις παρεῖναι. ἡμεῖς δ´	οὐ	μόνον τούτοις ὑπολειπόμεθ´, ὦ ἄνδρες
[10]	κινδύνῳ τῶν πάντων εἰσὶν ὑμῶν,	οὐ	μόνον τῷ μάλισθ´ ὑμῖν ἐπιβουλεύειν
[10]	Δορίσκον, Σέρριον, τὸν Κερσοβλέπτην αὐτόν;	οὐ	νῦν Καρδίαν ἔχει καὶ ὁμολογεῖ;
[10]	δοκούντων εἶναι πρότερον. ἦν ποτ´	οὐ	πάλαι παρ´ ὑμῖν, ὅτ´ οὐ
[10]	ἐφ´ ἑαυτὸν ποιεῖν, ὅτι χρήματ´	οὐ	περιῆν, ἀλλὰ καὶ τριήρεις ἔπλεον
[10]	ὑφ´ ὧν κεκηλημένοι τοῖς ἀδικοῦσιν	οὐ	πικρῶς ἔχετε, ἕτεροι δὲ τὰς
[10]	φήσομεν τότε; ἐκεῖνος μὲν γὰρ	οὐ	πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ´ Ὠρείταις, τῶν
[10]	αὐτῷ· Ἀντρῶνας ἐπρίατο καὶ μετ´	οὐ	πολὺν χρόνον τὰ ἐν Ὠρεῷ
[10]	οὐ πάλαι παρ´ ὑμῖν, ὅτ´	οὐ	προσῄει τῇ πόλει τάλανθ´ ὑπὲρ
[10]	ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων	οὐ	προσηκόντων διαβεβλημένον, εἶτα τοῖς μηδὲν
[10]	ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας,	οὐ	Πύλας, οὐχὶ τἀπὶ Θρᾴκης, Δορίσκον,
[10]	ἵνα τοῦθ´ ὑμῖν δείξω, ὅτι	οὐ	στήσεται πάντας ἀνθρώπους ἀδικῶν, τὰ
[10]	δικαίως, καὶ τὸν φόβον, ὡς	οὐ	στήσεται τοῦτ´ ἄνευ μεγάλου τινὸς
[10]	μὴ ἐδέχεσθ´ ὑμεῖς, ἀλλ´ ἀπεψηφίζεσθε,	οὐ	τἀκείνου αἴτια) ὑπὲρ δὲ τοῦ
[10]	δ´ ὧν προσῆκε παρασκευῇ καταγέλαστοι.	~οὐ	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον περί
[10]	ἡμέραν ἀγώνων καὶ κακῶν μεστόν,	οὐ	τὸν ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν ἐν
[10]	ἐκείνως τοῖς ἄλλοις, καὶ ὑμῖν	οὐ	τοῦτον τὸν τρόπον προσφέρεται; ὅτι
[10]	ποιήσουσιν ἅπαντες ὅς´ ἂν αὐτός,	οὐ	φάσκοντα ποιήσειν οὐδὲν οὐδ´ αὐτόν·
[10]	τὴν πόλιν βούλεται Φίλιππος ὑμῶν,	οὔ,	ἀλλ´ ὅλως ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ
[10]	ζητεῖτε, δυσχεραίνετε· ἀλλήλους αἰτιᾶσθε. ἀφ´	οὗ	δὲ ταῦτα γίγνεται ἐγὼ διδάξω,
[10]	μέγα καὶ λαμπρόν, καὶ περὶ	οὗ	πάντα τὸν χρόνον αἱ μέγισται
[10]	εὑρήσετε τὴν αἰτίαν ἀναφερομένην. περὶ	οὗ	πάνυ μὲν φοβοῦμαι, οὐ μὴν
[10]	κρατουμένους τῷ πολέμῳ προσλαμβάνων, ἄχρι	οὗ	τοῖς ἑτέροις ἐξ ἴσου ποιήσαι,
[10]	τῶν δικαίων εἰπεῖν ἐδέησεν, ἡττήθημεν	οὐδ´	ἀδικεῖν ἐδόξαμεν, ἀλλὰ πάντων πανταχοῦ
[10]	τοσούτοις οὖσιν οἶδεν ἀκριβῶς ὅτι,	οὐδ´	ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων γένηται
[10]	εἰς τὴν νῦν παροῦσαν δουλείαν·	οὐδ´	ἂν εἰπεῖν δύναιτ´ οὐδεὶς ὅσα
[10]	ἄλλον ἢ τὸν νυνὶ παρόντ´	οὐδ´	ἂν εἷς εἴποι. τὸν μὲν
[10]	γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο,	οὐδ´	ἂν ἐν Μακεδονίᾳ μένειν ἀσφαλῶς
[10]	ὑπολειπόμεθ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀλλ´	οὐδ´	ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα, ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν
[10]	ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν, οὐ κακῶς	οὐδ´	ἀργῶς ταῦτα λογιζόμενος. πρῶτον μὲν
[10]	οὕτω διακείμενον οὐδ´ οὕτως ἀγνώμον´	οὐδ´	ἄτοπον τῶν ὄντων οὐδένα, ὥστε,
[10]	αὐτός, οὐ φάσκοντα ποιήσειν οὐδὲν	οὐδ´	αὐτόν· καὶ γὰρ ἂν τοῖς
[10]	Οὐκ ὀλίγων δ´ ὄντων ἁμαρτημάτων	οὐδ´	ἐκ μικροῦ χρόνου συνειλεγμένων, ἐξ
[10]	μηδενὸς ἀξίαν εἶναι. καὶ μὴν	οὐδ´	ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ, ὡς τῇ
[10]	ἐφροντίσατ´ οὐδ´ ἐπεστράφητ´ οὐδὲν τούτων,	οὐδ´	ἐνεδείξασθε τοῦθ´ ὅτι οὐκ ἐπιτρέψετε
[10]	ἑάλω παρὰ μικρόν. οὐδὲν ἐφροντίσατ´	οὐδ´	ἐπεστράφητ´ οὐδὲν τούτων, οὐδ´ ἐνεδείξασθε
[10]	μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ	οὐδ´	ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν
[10]	εἰς τὰ πράγματα μεῖζον εἰσενεγκαίμεθα,	οὐδ´	ὅ τι κοινῇ μᾶλλον ἂν
[10]	πρότερον, πρὸς τὰ τείχη προσβάλλων,	οὐδ´	Ὀλυνθίοις ἐξ ἀρχῆς, ἕως ἐν
[10]	πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους οὕτω διακείμενον	οὐδ´	οὕτως ἀγνώμον´ οὐδ´ ἄτοπον τῶν
[10]	ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος	οὐδ´	ὠμὸς εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην,
[10]	μὲν γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ	οὐδ´	Ὠρείταις, τῶν στρατιωτῶν ὄντων ἐν
[10]	δύναταί τις, ὡδὶ λογισάσθω. ἡμεῖς	οὐδαμοῦ	πώποτε, ὅπου περὶ τῶν δικαίων
[10]	σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς ὑμῖν καὶ	οὐδαμῶς	ἅπαντ´ ἔχει. γνοίητε δ´ ἄν,
[10]	ποιεῖν φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν·	οὐδὲ	γὰρ ἄλλο γ´ οὐδὲν ἔνι.
[10]	ἂν αἰτιασαίμην ἔγωγε, οὔτ´ ἀξιῶ.	~οὐδὲ	γὰρ ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις
[10]	τὴν εἰρήνην, ἃ πολλοῖς ὑμῶν	οὐδὲ	γνώριμ´ ἐστὶν ἴσως. ταῦτα μέντοι
[10]	λέγει ὡς οὐ δεῖ ληρεῖν	οὐδὲ	γράφειν πόλεμον, παραθεὶς εὐθέως ἑξῆς
[10]	τῶν πραγμάτων ἐξ ἀρχῆς ἐνεστήσασθ´	οὐδὲ	κατεσκευάσασθ´ ὀρθῶς, ἀλλὰ τὸ συμβαῖνον
[10]	οὐδὲν φροντίζει περὶ αὐτῶν, ἀλλ´	οὐδὲ	μέμνηται. Ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια
[10]	πάλαι μὲν ἔδει, διαφεύγει δ´	οὐδὲ	νῦν, τοῦτ´ ἐρῶ. οὐδενὸς τῶν
[10]	σεσωσμένοι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἴσως	οὐδὲ	πολιτικῶς ἔνιοι τὰ καθ´ αὑτοὺς
[10]	ἐστὶ μὲν οὐκ ὀρθῶς ἔχον,	οὐδὲ	πολλοῦ δεῖ, οὐ μὴν ἀλλ´
[10]	φαῦλα τὰ τῶν προγόνων. ἀλλ´	οὐδὲ	τοῦθ´ οὕτως ἔχει· σοὶ μὲν
[10]	οὐδεὶς {ἐστι} τῶν τριηραρχεῖν δυναμένων	οὐδὲ	τῶν εἰσφέρειν ὅστις οὐκ ἠξίου
[10]	στρατιωτῶν ὄντων ἐν τῇ χώρᾳ,	οὐδὲ	Φεραίοις πρότερον, πρὸς τὰ τείχη
[10]	ἐπισχεῖν ἐκ λόγου καὶ δημηγορίας	οὐδεὶς	ἀγνοεῖ δήπου. καὶ γὰρ εἰ
[10]	θεῶν (οὐ γὰρ ἀνθρώπων γ´	οὐδεὶς	ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου πράγματος)
[10]	τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες,	(οὐδεὶς	γὰρ τὰ τοιαῦτ´ ἀγνοεῖ) τὸν
[10]	ὑπὲρ τριάκοντα καὶ ἑκατόν· καὶ	οὐδεὶς	{ἐστι} τῶν τριηραρχεῖν δυναμένων οὐδὲ
[10]	φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε φοβούμενος	οὐδεὶς	ἡμῖν διαλέγεται. αἴτιον δὲ τούτων
[10]	δουλείαν· οὐδ´ ἂν εἰπεῖν δύναιτ´	οὐδεὶς	ὅσα τοὺς ταλαιπώρους Ὀλυνθίους πρότερον
[10]	κατοκνήσας εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ	οὐδεὶς	οὕτως ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς εἶναι
[10]	φανερῶς ἀδικοῦντα καὶ πόλεις καταλαμβάνοντα	οὐδεὶς	πώποτε τούτων εἶπεν ὡς ἀδικεῖ
[10]	γὰρ οὕτως εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν	οὐδεὶς	ὥσθ´ ὑπολαμβάνειν τὸν Φίλιππον τῶν
[10]	πάλιν ταῦτ´ ἀμελούμεν´ ἰδὼν καὶ	οὐδεμιᾶς	βοηθείας τυγχάνοντα παρ´ ὑμῶν κατέσκαπτε
[10]	πράγμασι, καὶ Φίλιππον δ´ αὐτὸν	οὐδὲν	ἂν ἄλλ´ οἶμαι μὰ τοὺς
[10]	τοῦτ´ ἄνευ μεγάλου τινὸς κακοῦ,	οὐδὲν	ἂν εἰς τὰ πράγματα μεῖζον
[10]	οἴεσθε νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶς	(οὐδὲν	γὰρ ἄλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν
[10]	οὐδένα τῶν ἀδικουμένων σῴζειν δυνάμενα·	οὐδὲν	γὰρ δεῖ πλείω περὶ αὐτῶν
[10]	ὑπὲρ αὑτῶν, δευτέρῳ δὲ καὶ	οὐδὲν	ἐλάττονι τούτου τῷ δύναμιν τὴν
[10]	δουλεύειν· οὐδὲ γὰρ ἄλλο γ´	οὐδὲν	ἔνι. καὶ μὴν οὐχ ὑπὲρ
[10]	ἁπάντων τῶν ἄλλων γένηται κύριος,	οὐδὲν	ἔστ´ αὐτῷ βεβαίως ἔχειν, ἕως
[10]	ἐξ ὧν φαύλως ταῦτ´ ἔχει,	οὐδέν	ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν
[10]	ὀλιγωρουμένης, Μέγαρ´ ἑάλω παρὰ μικρόν.	οὐδὲν	ἐφροντίσατ´ οὐδ´ ἐπεστράφητ´ οὐδὲν τούτων,
[10]	τῶν ἑκατὸν ταλάντων προσέρχεται, οὐδενὸς	οὐδὲν	ζημιουμένου τῶν τὰς οὐσίας ἐχόντων,
[10]	ἂν αὐτός, οὐ φάσκοντα ποιήσειν	οὐδὲν	οὐδ´ αὐτόν· καὶ γὰρ ἂν
[10]	διδάξω, καὶ ὅπως παύσεται λέξω.	οὐδὲν	πώποτ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν
[10]	μικρόν. οὐδὲν ἐφροντίσατ´ οὐδ´ ἐπεστράφητ´	οὐδὲν	τούτων, οὐδ´ ἐνεδείξασθε τοῦθ´ ὅτι
[10]	ἔχει· οὐκ ἔνεστι βοηθείαις χρωμένους	οὐδὲν	τῶν δεόντων ποτὲ πρᾶξαι, ἀλλὰ
[10]	οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον	οὐδὲν	τῶν πάντων ἢ πῶς ταύτην
[10]	ἀπελθὼν ἕκαστος ὑμῶν οὐ μόνον	οὐδὲν	φροντίζει περὶ αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ
[10]	τὰ τῶν Ἑλλήνων γέγονε πράγματα;	οὐδένα	γὰρ χρόνον ἄλλον ἢ τὸν
[10]	οἷς ποιοῦμεν. ἔστι δὲ ταῦτ´	οὐδένα	τῶν ἀδικουμένων σῴζειν δυνάμενα· οὐδὲν
[10]	ἀγνώμον´ οὐδ´ ἄτοπον τῶν ὄντων	οὐδένα,	ὥστε, εἰ μὴ ποιήσουσιν ἅπαντες
[10]	πᾶσιν, ὡς ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν,	οὐδένες	ἐν μείζονι κινδύνῳ τῶν πάντων
[10]	ἀγοράν, τούτοις κεκήλησθ´ ὡς ἐν	οὐδενὶ	δεινῷ τῆς πόλεως οὔσης, οὔτε
[10]	πόλει θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν,	οὐδενὶ	μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ
[10]	δύνανται παρ´ ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν	οὐδενὸς	αὐτοὺς ἀδικοῦντος. καίτοι λοιδορίας εἴ
[10]	τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι περὶ	οὐδενὸς	εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´ ὅταν
[10]	ἀντὶ τῶν ἑκατὸν ταλάντων προσέρχεται,	οὐδενὸς	οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰς οὐσίας
[10]	ἀκριβῶς ὅτι, οὐ γράψαντος Ἀθηναίων	οὐδενὸς	πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν
[10]	δ´ οὐδὲ νῦν, τοῦτ´ ἐρῶ.	οὐδενὸς	τῶν πάντων οὕτως ὡς χρημάτων
[10]	ὁμοίως ὥσπερ νῦν, οὐ γράφοντος	οὐδενὸς	ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει, οὐκ
[10]	μετὰ παρρησίας εἰπεῖν, τὰ παρ´	οὐδέσι	τούτων ἀρχεῖα καὶ βουλευτήρι´ ἐρημότερ´
[10]	βουλομένων ἐξ ἴσου κάθησθ´ ἀκροώμενοι,	οὐκ	ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε γὰρ εὐθὺς
[10]	πᾶσαν ἐπιδέχεται κατηγορίαν. ὑμεῖς τοίνυν	οὐκ	ἀκούειν, πρὶν ἂν ὥσπερ νῦν
[10]	οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει,	οὐκ	ἂν ἀνηρπασμένος ἦν ὁ γράψας,
[10]	καὶ τὰ μὲν περὶ τἄλλ´	οὐκ	ἄξιον ἐξετάσαι νῦν· ἀλλ´ ἐπειδάν
[10]	πρὸς ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς	οὐκ	αὐτοὶ πλεονεκτῆσαι καὶ κατασχεῖν ἀρχὴν
[10]	τὸ δ´ οὐχ οὕτως ἔχει·	οὐκ	ἔνεστι βοηθείαις χρωμένους οὐδὲν τῶν
[10]	πλῆθος ὅσην ἀκούετε· ὅτι δ´	οὐκ	ἔνι ταύτης ἐκεῖνον ἐπισχεῖν ἐκ
[10]	ἄγηθ´ ἡσυχίαν καὶ ἅπαντα προῆσθε,	οὐκ	ἐπ´ αὐτοὺς ὑμᾶς τελευτῶν ἐκεῖνος
[10]	τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν κυριεῦσαι,	οὐκ	ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ ταῦτα μὲν ὑμᾶς
[10]	τούτων, οὐδ´ ἐνεδείξασθε τοῦθ´ ὅτι	οὐκ	ἐπιτρέψετε τοῦτο ποιεῖν αὐτῷ· Ἀντρῶνας
[10]	σιροῖς ἐν τῷ βαράθρῳ χειμάζειν.	οὐκ	ἔστι ταῦτα, ἀλλὰ κἀκεῖν´ ὑπὲρ
[10]	φανερῶς ἀποτυμπανίσαι· οὐ γὰρ ἔστιν,	οὐκ	ἔστι τῶν ἔξω τῆς πόλεως
[10]	βίοις, οὕτω καὶ ταῖς πόλεσιν	οὐκ	ἐφ´ ἑκάστου τῶν ἀμελουμένων ποιεῖ
[10]	βεβουλεῦσθαι τότε καιρός, ὅθ´ ὑμεῖς	οὐκ	ἠθέλετε, πράττειν δὲ καὶ χρῆσθαι
[10]	πολλῶν Ὀλυνθίων τῷ Ποτείδαιαν καρποῦσθαι·	οὐκ	ἦν ἀσφαλὲς λέγειν ἐν Θετταλίᾳ
[10]	ἀφῃρημένοι τὰ ὑμέτερ´ αὐτῶν ἦτε.	οὐκ	ἦν ἀσφαλὲς λέγειν ἐν Ὀλύνθῳ
[10]	αὐτοῖς καὶ τὴν Πυλαίαν ἀποδοῦναι·	οὐκ	ἦν ἐν Θήβαις ἀσφαλές, πρὶν
[10]	δυναμένων οὐδὲ τῶν εἰσφέρειν ὅστις	οὐκ	ἠξίου τὰ καθήκοντ´ ἐφ´ ἑαυτὸν
[10]	μεγίστων κινδύνων σεσωσμένοι. ἀλλὰ γὰρ	οὐκ	ἴσως οὐδὲ πολιτικῶς ἔνιοι τὰ
[10]	πανταχοῦ, καὶ πόλις δημοκρατουμένη βεβαίως	οὐκ	οἶδ´ εἴ τίς ἐστι τῶν
[10]	γιγνομένων αἰσχύνη, καὶ μείζω ταύτης	οὐκ	οἶδ´ ἥντιν´ ἂν εἴποι τις·
[10]	αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.	Οὐκ	ὀλίγων δ´ ὄντων ἁμαρτημάτων οὐδ´
[10]	οὐσίαις λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ μὲν	οὐκ	ὀρθῶς ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ,
[10]	κἀκείνου κρατήσειν ὑμᾶς καὶ αὑτοῖς	οὐκέτ´	ἔσεσθαι μισθαρνεῖν, ἂν δ´ ἀπὸ
[10]	ἀμύνεσθαι κελεύοντας πόλεμον ποιεῖν φήσομεν;	οὐκοῦν	ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐδὲ γὰρ ἄλλο
[10]	ὠμὸς εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην,	οὔκουν	Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα
[10]	ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί.	οὔκουν	βούλεται τοῖς αὑτοῦ καιροῖς τὴν
[10]	ἀλλ´ οὐδὲ μέμνηται. Ἡ μὲν	οὖν	ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία, ᾗ πρὸς
[10]	καὶ περίεσμεν τῷ λόγῳ. ἆρ´	οὖν	διὰ τοῦτ´ ἐκείνῳ φαύλως ἔχει
[10]	καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς μὲν	οὖν	εἴποι τις ἄν, ἃ παρ´
[10]	ἔχει καὶ ὁμολογεῖ; τί ποτ´	οὖν	ἐκείνως τοῖς ἄλλοις, καὶ ὑμῖν
[10]	τούτου, καὶ καλῶς ποιοῦσιν. τί	οὖν	μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις καὶ
[10]	Μακεδονίᾳ μένειν ἀσφαλῶς ἐδύνατο. ἀμφότερ´	οὖν	οἶδε, καὶ αὑτὸν ὑμῖν ἐπιβουλεύοντα
[10]	πόλεως τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ	οὖν	παυστέον τούτων τῶν ἐθῶν, ἢ
[10]	φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται. ὡς	οὖν	ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων ἐσομένου τοῦ
[10]	λόγους εὐθέως εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί	οὖν	χρὴ ποιεῖν; οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες
[10]	ἐφ´ ὑμᾶς ἁρπάζων. τί ποτ´	οὖν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν μὲν
[10]	βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς ἀπόροις φθονοῦμεν;	οὓς	οὔτ´ ἂν αἰτιασαίμην ἔγωγε, οὔτ´
[10]	σοί, τῇ πόλει δ´ ἡμῶν	οὓς	πάντες ἴσασιν οἱ Ἕλληνες ἐκ
[10]	ἔπειτ´ οὐχ ἧττον αὐτὸν ἐμίσουν	οὓς	σώσειε τῶν ὑπαρχόντων ἐχθρῶν ἐξ
[10]	βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται,	οὓς	ὑπὲρ τοῦ συμφέροντος ἂν ἡγήσαιτο
[10]	ἐν οὐδενὶ δεινῷ τῆς πόλεως	οὔσης,	οὔτε προσηκόντως οὔτ´ ὀρθῶς τὸ
[10]	δεῖ τοῖς σώμασι καὶ ταῖς	οὐσίαις	λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ μὲν οὐκ
[10]	δυσχεραίνουσι τὸ πρᾶγμ´ οἱ τὰς	οὐσίας	ἔχοντες καὶ κατηγοροῦσι δικαίως, τοῦτ´
[10]	οὐδενὸς οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰς	οὐσίας	ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ
[10]	καὶ ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς	οὐσίας	πρὸς τοὺς ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν
[10]	βαδίζῃ τὰ ὅπλα, πᾶσιν τοῖς	οὖσιν	ἑτοίμως κινδυνεύσων, ἡμεῖς δὲ καθώμεθ´
[10]	ἡγεῖται. πρὸς δὲ τούτοις τοσούτοις	οὖσιν	οἶδεν ἀκριβῶς ὅτι, οὐδ´ ἂν
[10]	ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ	οὖσιν	ὑμετέροις ἔχει {χρῆσθαι} τούτοις ἅπαντα
[10]	δοκεῖ τὰ πράγματ´ οὔτε νῦν	οὔτ´	ἄλλοτε πώποτε φαύλως ἔχειν, ἀλλ´
[10]	γεγονυίᾳ τοῖς ἀπόροις φθονοῦμεν; οὓς	οὔτ´	ἂν αἰτιασαίμην ἔγωγε, οὔτ´ ἀξιῶ.
[10]	οὓς οὔτ´ ἂν αἰτιασαίμην ἔγωγε,	οὔτ´	ἀξιῶ. ~οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖς
[10]	δουλεύειν μὲν ὑμεῖς οὔτ´ ἐθελήσετε,	οὔτ´,	ἐὰν ἐθέλητε, ἐπιστήσεσθε (ἄρχειν γὰρ
[10]	ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν μὲν ὑμεῖς	οὔτ´	ἐθελήσετε, οὔτ´, ἐὰν ἐθέλητε, ἐπιστήσεσθε
[10]	τῆς πόλεως οὔσης, οὔτε προσηκόντως	οὔτ´	ὀρθῶς τὸ πρᾶγμα κρίνετε· ~ἀγορὰν
[10]	ἢ τὰ παρ´ ἡμῖν, εἰκότως·	οὔτε	γὰρ φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε
[10]	σώματος αἰκισμός, ὃ μήτε γένοιτο	οὔτε	λέγειν ἄξιον. Τὸ μὲν τοίνυν,
[10]	ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ τὰ πράγματ´	οὔτε	νῦν οὔτ´ ἄλλοτε πώποτε φαύλως
[10]	ἡμῖν, εἰκότως· οὔτε γὰρ φιλῶν	οὔτε	πιστεύων οὔτε φοβούμενος οὐδεὶς ἡμῖν
[10]	οὐδενὶ δεινῷ τῆς πόλεως οὔσης,	οὔτε	προσηκόντως οὔτ´ ὀρθῶς τὸ πρᾶγμα
[10]	οὔτε γὰρ φιλῶν οὔτε πιστεύων	οὔτε	φοβούμενος οὐδεὶς ἡμῖν διαλέγεται. αἴτιον
[10]	πιστεύει καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ,	οὗτοι	μισοῦσι καὶ πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´
[10]	ἃ Φίλιππος κατὰ βασιλέως παρασκευάζεται,	οὗτος	ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας τὰς
[10]	ἧς ὑμῖν τετάχθαι προσῆκεν ἕτερος,	οὗτος	εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ πολλῶν
[10]	ᾖ ποτ´, ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ	οὗτος	Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν τι πρᾶγμα
[10]	τοῖς τῆς κακώσεως εἴη νόμοις	οὕτω	γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι,
[10]	ὡς ἐγὼ κρίνω, λέγειν τἀληθῆ)	οὕτω	διαβεβλήμεθα καὶ καταπεφρονήμεθ´ ἐκ τούτων
[10]	ἐν ἡλικίᾳ πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους	οὕτω	διακείμενον οὐδ´ οὕτως ἀγνώμον´ οὐδ´
[10]	δ´ ἑκάστου ἴδια τοῦ κεκτημένου.	οὕτω	καὶ μικρὰ μεγάλη πόλις γίγνεται
[10]	ῥᾳθυμία, ὥσπερ τοῖς ἰδίοις βίοις,	οὕτω	καὶ ταῖς πόλεσιν οὐκ ἐφ´
[10]	τῶν χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην γενέσθαι,	οὕτω	ποιήσαντας, τὸν μὲν τῶν χρημάτων
[10]	τι τῷ στρατηγῷ καταλείπειν. ἂν	οὕτω	ποιήσητε καὶ τοῦτ´ ἐθελήσηθ´ ὡς
[10]	τῶν ἐσχάτων ἐσομένου τοῦ ἀγῶνος,	οὕτω	προσήκει γιγνώσκειν, καὶ τοὺς πεπρακότας
[10]	ἡμῶν ἑκάστου τίς ἐστι γονεύς,	οὕτω	συμπάσης τῆς πόλεως κοινοὺς δεῖ
[10]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν μὲν	οὕτω	φανερῶς ἀδικοῦντα καὶ πόλεις καταλαμβάνοντα
[10]	τοὺς πρεσβυτέρους οὕτω διακείμενον οὐδ´	οὕτως	ἀγνώμον´ οὐδ´ ἄτοπον τῶν ὄντων
[10]	εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς	οὕτως	ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς εἶναι δοκεῖ
[10]	ποιεῖ Φίλιππος καὶ ποῖ πορεύεται,	οὕτως	ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ ποθ´
[10]	ἡμετέραν πόλιν παρασκευάζεται. οὐ γὰρ	οὕτως	εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν οὐδεὶς ὥσθ´
[10]	καὶ θορυβεῖσθε. τὸ δ´ οὐχ	οὕτως	ἔχει· οὐκ ἔνεστι βοηθείαις χρωμένους
[10]	τῶν προγόνων. ἀλλ´ οὐδὲ τοῦθ´	οὕτως	ἔχει· σοὶ μὲν γὰρ ἦν
[10]	τοῦτ´ ἐρῶ. οὐδενὸς τῶν πάντων	οὕτως	ὡς χρημάτων δεῖ τῇ πόλει
[10]	ἂν ὅλην ἐπιρρώσειε τὴν πόλιν.	οὑτωσὶ	δὲ σκοπεῖτε· ἐρῶ δ´ ὑπὲρ
[10]	τοῦ ἐπὶ ταῖς θύραις ἐγγὺς	οὑτωσὶ	ἐν μέσῃ τῇ Ἑλλάδι αὐξανομένου
[10]	τὴν δ´ Ἑλλάδα πᾶσαν ἐφεξῆς	οὑτωσὶ	Φίλιππος ἁρπάζων οὐ λυπεῖ, καὶ
[10]	ἐστι λαβεῖν ὅτῳ πολεμήσετε βουλομένων,	οὐχ	ἃ τῇ πόλει συμφέρει πράττειν.
[10]	ἡμῖν διαλέγεται. αἴτιον δὲ τούτων	οὐχ	ἕν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (ῥᾴδιον
[10]	καὶ πάσας τὰς πράξεις βασιλεὺς	οὐχ	ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται, οὓς ὑπὲρ
[10]	ἐξ ἴσου ποιήσαι, διεπιστεύετο, ἔπειτ´	οὐχ	ἧττον αὐτὸν ἐμίσουν οὓς σώσειε
[10]	ἐρωτᾶν τί οὖν χρὴ ποιεῖν;	οὐχ	ἵν´ ἀκούσαντες ποιήσωσι (χρησιμώτατοι γὰρ
[10]	καὶ φθονοῦσι καὶ ἀπιστοῦσιν αὑτοῖς,	οὐχ	οἷς ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ´
[10]	τἄργα παρέρχεται, καὶ προσέχουσιν ἅπαντες	οὐχ	οἷς εἴπομέν ποθ´ ἡμεῖς δικαίοις
[10]	σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους	οὐχ	ὅπως ὧν ἡ πόλις δίδως´
[10]	ὑπάρχει· νομίζειν δ´ εἶναι χαλεπὰ	οὐχ	ὅς´ ἂν εἰς σωτηρίαν δαπανῶμεν,
[10]	ἂν ᾖ ποτ´, ἔγωγε, ἐπειδὴ	οὐχ	οὗτος Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν τι
[10]	παρασκευάζεσθε καὶ θορυβεῖσθε. τὸ δ´	οὐχ	οὕτως ἔχει· οὐκ ἔνεστι βοηθείαις
[10]	δήπου τὴν μὲν εἰρήνην ἄγειν	οὐχ	ὑμᾶς πείθειν, οἳ πεπεισμένοι κάθησθε,
[10]	γ´ οὐδὲν ἔνι. καὶ μὴν	οὐχ	ὑπὲρ τῶν ἴσων ὑμῖν καὶ
[10]	νῦν αὐτὰ παρῇ τὰ πράγματα,	οὐχὶ	βουλεύεσθαι περὶ οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´
[10]	ἐπὶ τῷ θεωρικῷ ποιοῦνταί τινες	οὐχὶ	δικαίως, καὶ τὸν φόβον, ὡς
[10]	ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας, οὐ Πύλας,	οὐχὶ	τἀπὶ Θρᾴκης, Δορίσκον, Σέρριον, τὸν
[10]	εὑρεῖν δι´ ἧς σωθήσεται κωλύειν,	οὐχὶ	τῷ τοῦ συμφέροντος ἀποστῆναι. καίτοι
[10]	ἁπάντων δυνήσεσθε. διὰ ταῦθ´ ὑμῶν	οὐχὶ	φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται. ὡς
[10]	ποιήσασθαι, πός´ ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε.	οὐχὶ	Φωκέας, οὐ Πύλας, οὐχὶ τἀπὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2008