Paragraphes
[10]	Ὃ δὴ λοιπόν ἐστι, καὶ	πάλαι	μὲν ἔδει, διαφεύγει δ´ οὐδὲ
[10]	εἶναι πρότερον. ἦν ποτ´ οὐ	πάλαι	παρ´ ὑμῖν, ὅτ´ οὐ προσῄει
[10]	μόνον ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ καὶ	πάλαι	παρελήλυθε, τὴν δὲ τῶν δούλων
[10]	εἶτ´ ἐπειδὰν ὑστερίσητε παύεσθε· ἕτερον	πάλιν	ἂν συμβῇ τι παρασκευάζεσθε καὶ
[10]	καὶ Κερσοβλέπτην, σύμμαχον ὄνθ´ ὑμῶν.	πάλιν	ταῦτ´ ἀμελούμεν´ ἰδὼν καὶ οὐδεμιᾶς
[10]	μὲν γὰρ ἄν τις καὶ	πανήγυριν	ἐκ τούτων ἢ φαύλως ἢ
[10]	ἀλλὰ προϊεμένους καθ´ ἓν ἕκαστον	πάνθ´	ἑτέρους ἐᾶσαι λαβεῖν, θαυμαστὴν εὐδαιμονίαν
[10]	δεύτερον δ´ εἰδέναι σαφῶς ὅτι	πάνθ´	ὅσα πραγματεύεται καὶ κατασκευάζεται νῦν,
[10]	πώποτε φαύλως ἔχειν, ἀλλ´ ὅταν	πάντ´	ἀκούσαντες ὑμεῖς τὰ δέοντα, καὶ
[10]	ἔπλεον καὶ χρήματ´ ἐγίγνετο καὶ	πάντ´	ἐποιοῦμεν τὰ δέοντα. μετὰ ταῦθ´
[10]	ὑπὲρ φιλοτιμίας καὶ δόξης ταῦτα	πάντα	ποιεῖς, θαυμάζω τί δήποτε σαυτῷ
[10]	τούτων γίγνεσθαι κύριος καὶ τἄλλα	πάντα	πραγματεύεται. ταῦτα τοίνυν ἕκαστον εἰδότα
[10]	δ´ ἂν γένοιτ´ ἀνθρώπῳ) ἥξει	πάντα	τὰ νῦν βεβιασμένα καὶ καταφεύξεται
[10]	ὁ κοινὸς ἅπασιν ἐχθρός, καὶ	πάντα	τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ γὰρ ὅταν
[10]	καθ´ ἕκαστον ἐάσας, εἰς ὃ	πάντα	τείνει λέξω, δεηθεὶς ὑμῶν, ἂν
[10]	καὶ λαμπρόν, καὶ περὶ οὗ	πάντα	τὸν χρόνον αἱ μέγισται τῶν
[10]	ἢ μηδέν´ ἄλλον αἰτιατέον τοῦ	πάντα	φαύλως ἔχειν ἢ ὑμᾶς αὐτούς.
[10]	ὑμῖν δείξω, ὅτι οὐ στήσεται	πάντας	ἀνθρώπους ἀδικῶν, τὰ δ´ ὑφ´
[10]	ἐνοχλῆσαι τοῖς ἄρχειν βουλομένοις καὶ	πάντας	ἀνθρώπους εἰς ἐλευθερίαν ἐξελέσθαι δεινοί.
[10]	μὲν νὴ τὸν Δία καὶ	πάντας	θεοὺς καὶ ἀνάξιον ὑμῶν καὶ
[10]	ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν Δία καὶ	πάντας	θεοὺς προαιροῦμαι. ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος,
[10]	ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ καὶ	πανταχόθεν	γίγνονται, καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται
[10]	τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι	πανταχοῦ,	καὶ πόλις δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ
[10]	οὐδ´ ἀδικεῖν ἐδόξαμεν, ἀλλὰ πάντων	πανταχοῦ	κρατοῦμεν καὶ περίεσμεν τῷ λόγῳ.
[10]	καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν	πάντες,	ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ, καὶ φθονοῦσι
[10]	καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ γὰρ εὔποροι	πάντες	ἔρχονται μεθέξοντες τούτου, καὶ καλῶς
[10]	ὁ γράψας, καὶ διὰ τοῦτο	πάντες	ᾐτιῶντ´ ἂν αὐτὸν Καρδιανοῖς βεβοηθηκέναι;
[10]	τῇ πόλει δ´ ἡμῶν οὓς	πάντες	ἴσασιν οἱ Ἕλληνες ἐκ τῶν
[10]	ὑμῖν μεταθεῖναι) ἀλλὰ πολλὰ καὶ	παντοδαπὰ	ἐκ παντὸς ἡμαρτημένα τοῦ χρόνου,
[10]	ἀλλὰ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ἐκ	παντὸς	ἡμαρτημένα τοῦ χρόνου, ὧν τὸ
[10]	προσποιεῖσθαι πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος	πάντων	ἂν εἴη, εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι·
[10]	τῶν τοιούτων ἐθῶν μόνοι τῶν	πάντων	ἀνθρώπων ὑμεῖς τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον
[10]	ἐπιβουλεύειν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ τῷ	πάντων	ἀργότατ´ αὐτοὶ διακεῖσθαι. εἰ τοίνυν
[10]	ἐστιν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν	πάντων	δυσκολώτερον εἰς τὸ παρὸν ἢ
[10]	οὐδένες ἐν μείζονι κινδύνῳ τῶν	πάντων	εἰσὶν ὑμῶν, οὐ μόνον τῷ
[10]	μόνην ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ τῆς	πάντων	ἐλευθερίας προστῆναι, οὐ μὰ Δί´
[10]	καὶ σκοπεῖ μᾶλλον οὐδὲν τῶν	πάντων	ἢ πῶς ταύτην καταλύσει. καὶ
[10]	τοῖς Ἕλλησιν οἰκείως ἔχει, καὶ	πάντων	ἥκιστα δὴ† ἡμῖν, ἄν τι
[10]	ὅσοις πράγματα πράττεται, πρώτῳ μὲν	πάντων	καὶ πλείστῳ τῷ τοῖς βουλομένοις
[10]	βουλομένοις ποιεῖν πρόφασιν παρέχει· καὶ	πάντων,	ὅς´ ἐκλείπει, δέον παρά του
[10]	νῦν, τοῦτ´ ἐρῶ. οὐδενὸς τῶν	πάντων	οὕτως ὡς χρημάτων δεῖ τῇ
[10]	ἡττήθημεν οὐδ´ ἀδικεῖν ἐδόξαμεν, ἀλλὰ	πάντων	πανταχοῦ κρατοῦμεν καὶ περίεσμεν τῷ
[10]	ἡγοῦμαι συμμάχους, πίστιν, εὔνοιαν, ὧν	πάντων	ὑμεῖς ἔστ´ ἄποροι. ἐκ δὲ
[10]	τὴν αἰτίαν ἀναφερομένην. περὶ οὗ	πάνυ	μὲν φοβοῦμαι, οὐ μὴν ἀλλ´
[10]	τῆς ἡσυχίας. ἀλλὰ νὴ Δία	παππῴα	σοι καὶ πατρῴα δόξ´ ὑπάρχει,
[10]	μηδ´ αὐτοὶ χειροτονήσαντες πόλεμον βούλεσθε	παρ´	αὐτοῖς ὑμῖν ἐρίζειν, εἰ δέον
[10]	τοίνυν ἕκαστον εἰδότα καὶ γιγνώσκοντα	παρ´	αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´ οὐ
[10]	οὖν εἴποι τις ἄν, ἃ	παρ´	ἑκατέρων εἶναι δεῖ, ταῦτ´ ἴσως
[10]	Φίλιππος ἐξαμαρτάνει μισήσετε καὶ τοῖς	παρ´	ἐκείνου μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι παραβαλεῖτε· μηδ´
[10]	καὶ παρ´ ὑμῖν εὐδοκιμήσειν καὶ	παρ´	ἐκείνου χρήματα λήψεσθαι, ὑμᾶς δ´
[10]	τῶν Ἑλληνικῶν πραγμάτων ἢ τὰ	παρ´	ἡμῖν, εἰκότως· οὔτε γὰρ φιλῶν
[10]	τἀληθῆ μετὰ παρρησίας εἰπεῖν, τὰ	παρ´	οὐδέσι τούτων ἀρχεῖα καὶ βουλευτήρι´
[10]	μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο	παρ´	ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι, ὅτι
[10]	τούτων κατηγοροῦντες ἀμφότερ´ ἕξειν, καὶ	παρ´	ὑμῖν εὐδοκιμήσειν καὶ παρ´ ἐκείνου
[10]	τινας, καὶ μέγαν μὲν ὄντα	παρ´	ὑμῖν εὐθέως τὸν λέγοντα, ἀθάνατον
[10]	ἀδικῇ, αὐτοὶ δ´ οὐ δύνανται	παρ´	ὑμῖν ἡσυχίαν ἄγειν οὐδενὸς αὐτοὺς
[10]	χρήματ´ αὐτὸν ἀφαλές ἐστι λέγειν	παρ´	ὑμῖν, κἂν ἀφῃρημένοι τὰ ὑμέτερ´
[10]	πρότερον. ἦν ποτ´ οὐ πάλαι	παρ´	ὑμῖν, ὅτ´ οὐ προσῄει τῇ
[10]	βούλεται τοῖς αὑτοῦ καιροῖς τὴν	παρ´	ὑμῶν ἐλευθερίαν ἐφεδρεύειν, οὐ κακῶς
[10]	ἰδὼν καὶ οὐδεμιᾶς βοηθείας τυγχάνοντα	παρ´	ὑμῶν κατέσκαπτε Πορθμόν, καὶ τυραννίδ´
[10]	καὶ λοιπὸν λόγον εἶναι τοῖς	παρ´	ὑμῶν πρέσβεσιν, ὃν βασιλεὺς ἥδιστ´
[10]	Εὐβοίᾳ. ταύτης ὀλιγωρουμένης, Μέγαρ´ ἑάλω	παρὰ	μικρόν. οὐδὲν ἐφροντίσατ´ οὐδ´ ἐπεστράφητ´
[10]	μηδὲν ποιεῖν, πλὴν εἰ τῇ	παρὰ	τῆς τύχης βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς
[10]	ὡρισμένον ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον, καὶ	παρὰ	τῆς φύσεως καὶ παρὰ τοῦ
[10]	καὶ πάντων, ὅς´ ἐκλείπει, δέον	παρά	του γίγνεσθαι, ἐπὶ τοῦθ´ εὑρήσετε
[10]	καὶ παρὰ τῆς φύσεως καὶ	παρὰ	τοῦ νόμου, δικαίως φέρειν καὶ
[10]	λαμβάνειν, τὸν δὲ τῶν ἔργων	παρὰ	τοῦ στρατηγοῦ, καὶ μηδεμίαν πρόφασιν
[10]	ὑμᾶς δ´ ὑπὲρ ὧν δεῖ	παρὰ	τούτων δίκην λαβεῖν, παρὰ τῶν
[10]	τὸν μὲν τῶν χρημάτων λόγον	παρὰ	τούτων λαμβάνειν, τὸν δὲ τῶν
[10]	δεῖ παρὰ τούτων δίκην λαβεῖν,	παρὰ	τῶν ὑπὲρ ὑμῶν εἰρηκότων λήψεσθαι.
[10]	τοῖς παρ´ ἐκείνου μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι	παραβαλεῖτε·	μηδ´ αὐτοὶ χειροτονήσαντες πόλεμον βούλεσθε
[10]	νῦν ὑπάγει τὴν Βοιωτίαν αὐτοῖς	παραδοὺς	καὶ ἀπαλλάξας πολέμου πολλοῦ καὶ
[10]	νῦν ποιεῖτε· ὑστερίζετε, ἀναλίσκετε· ὅτῳ	παραδώσετε	τὰ πράγματα ζητεῖτε, δυσχεραίνετε· ἀλλήλους
[10]	δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον,	παραθεὶς	εὐθέως ἑξῆς τὸ τὴν εἰρήνην
[10]	πράγματ´ εἰλήφει. ~πολλὰ δὲ καὶ	παραλείπω,	Φεράς, τὴν ἐπ´ Ἀμβρακίαν ὁδόν,
[10]	πολιορκούμενόν τι πύθησθε, ἀκροᾶσθε καὶ	παρασκευάζεσθε·	~ἦν δ´ ἀκηκοέναι μὲν καὶ
[10]	ἕτερον πάλιν ἂν συμβῇ τι	παρασκευάζεσθε	καὶ θορυβεῖσθε. τὸ δ´ οὐχ
[10]	νῦν, ἐπὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν	παρασκευάζεται.	οὐ γὰρ οὕτως εὐήθης ὑμῶν
[10]	ἅπανθ´ ἃ Φίλιππος κατὰ βασιλέως	παρασκευάζεται,	οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας
[10]	ἡσυχίας, ἀλλ´ ὅταν μὲν ἐκεῖνος	παρασκευάζηται,	ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν ταὐτὸ καὶ
[10]	λαμπροί, τῇ δ´ ὧν προσῆκε	παρασκευῇ	καταγέλαστοι. ~οὐ τὸν αὐτὸν δὲ
[10]	(ἄρχειν γὰρ εἰώθατε) πράγματα δὲ	παρασχεῖν	αὐτῷ, ἂν καιρὸν λάβητε, πλείω
[10]	ἐν οἷς ἂν αἰτήσωσι χρόνοις	παρεῖναι.	ἡμεῖς δ´ οὐ μόνον τούτοις
[10]	ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ καὶ πάλαι	παρελήλυθε,	τὴν δὲ τῶν δούλων ἀπεύχεσθαι
[10]	ἔχειν ᾤεσθε. ἐκ δὲ τούτων	παρελθὼν	ἐπὶ τὴν τάξιν ἐφ´ ἧς
[10]	εἰκότως, οἶμαι, τοὺς λόγους τἄργα	παρέρχεται,	καὶ προσέχουσιν ἅπαντες οὐχ οἷς
[10]	τούτων ἢ φαύλως ἢ καλῶς	παρεσκευάσθαι	κρίνοι· πόλιν δ´ ἣν ὑπείληφεν,
[10]	πράττειν δὲ καὶ χρῆσθαι τοῖς	παρεσκευασμένοις	νῦν, ἡνίκ´ ἀκούετε. τοιγαροῦν ἐκ
[10]	γάρ. εἰ δι´ ἃ πρῶτα	παρεσπόνδησε	Φίλιππος ἢ δεύτερ´ ἢ τρίτα
[10]	ἀνάγκην εἴποι, οὐ μόνον ἤδη	πάρεστιν,	ἀλλὰ καὶ πάλαι παρελήλυθε, τὴν
[10]	πολιτείᾳ δικαίων βουλομένοις ποιεῖν πρόφασιν	παρέχει·	καὶ πάντων, ὅς´ ἐκλείπει, δέον
[10]	σωτηρίας τὰ ὄντα τῇ πατρίδι	παρέχοντας,	τοὺς δὲ λοιποὺς τὰ μὲν
[10]	πρὶν ἂν ὥσπερ νῦν αὐτὰ	παρῇ	τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι περὶ
[10]	αὐτῇ τῇ χώρᾳ τὸ στράτευμα	παρῆν	ἔχων. ἢ καὶ τότε τοὺς
[10]	Εὔβοιαν καὶ νῦν ἐπὶ Βυζάντιον	παριόντος,	ἀσφαλές ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου.
[10]	τῶν πάντων δυσκολώτερον εἰς τὸ	παρὸν	ἢ ὅτι ταῖς γνώμαις ὑμεῖς
[10]	χρόνον ἄλλον ἢ τὸν νυνὶ	παρόντ´	οὐδ´ ἂν εἷς εἴποι. τὸν
[10]	νόμῳ διορθώσασθαι δεῖ. Τῶν δὲ	παρόντων	πραγμάτων καὶ τῆς ταραχῆς πολλὰ
[10]	δ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν	παρόντων	πραγμάτων πᾶσιν, ὡς ἐγὼ κρίνω,
[10]	δοὺς ὑπηγάγετ´ εἰς τὴν νῦν	παροῦσαν	δουλείαν· οὐδ´ ἂν εἰπεῖν δύναιτ´
[10]	ταῦτα μέντοι τότ´ ἐαθέντα καὶ	παροφθέντ´	ἀπώλεσε Θρᾴκην καὶ Κερσοβλέπτην, σύμμαχον
[10]	(ταῦτ´ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ πάσης	παρρησίας,	ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ´ εἰρημένα,
[10]	πραγμάτων} εἰ δεῖ τἀληθῆ μετὰ	παρρησίας	εἰπεῖν, τὰ παρ´ οὐδέσι τούτων
[10]	ὑμῶν, ἂν λέγω τἀληθῆ μετὰ	παρρησίας,	μηδὲν ἀχθεσθῆναί μοι. πέπραται τὰ
[10]	ταῦτ´ ἐθέλειν {ἀκούειν} τοῦτ´ ἤδη	πᾶσαν	ἐπιδέχεται κατηγορίαν. ὑμεῖς τοίνυν οὐκ
[10]	ὑμῖν ἐστι, τὴν δ´ Ἑλλάδα	πᾶσαν	ἐφεξῆς οὑτωσὶ Φίλιππος ἁρπάζων οὐ
[10]	παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ	πάσας	τὰς πράξεις βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν
[10]	πρωτεῖον εἶχε, νῦν ἐν ἀδοξίᾳ	πάσῃ	καὶ ταπεινότητι καθεστάναι; Πολλὰ τοίνυν
[10]	ποιῆτε. (ταῦτ´ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ	πάσης	παρρησίας, ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ βέλτιστ´
[10]	πόλεμον τὸν τὰ βέλτιστ´ ἐπὶ	πᾶσι	δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν γάρ
[10]	Ἑλλήνων καὶ δύναμιν συνεστηκυῖαν ἔχοντας	πᾶσι	τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´
[10]	εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ φοβερὸς	πᾶσιν	Ἕλλησι καὶ βαρβάροις, ὑμεῖς δ´
[10]	δι´ ἐκείνου τὰς πολιτείας ποιούμενοι	πᾶσιν	ὅσοις πράγματα πράττεται, πρώτῳ μὲν
[10]	μετὰ ταῦτα βαδίζῃ τὰ ὅπλα,	πᾶσιν	τοῖς οὖσιν ἑτοίμως κινδυνεύσων, ἡμεῖς
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν παρόντων πραγμάτων	πᾶσιν,	ὡς ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν, οὐδένες
[10]	οἶδ´ εἴ τίς ἐστι τῶν	πασῶν	λοιπὴ πλὴν ἡ ἡμετέρα. καὶ
[10]	προσφέρεται; ὅτι ἐν μόνῃ τῶν	πασῶν	πόλεων τῇ ὑμετέρᾳ ἄδει´ ὑπὲρ
[10]	μὲν γὰρ ἦν κλέπτης ὁ	πατήρ,	εἴπερ ἦν ὅμοιος σοί, τῇ
[10]	τῆς σωτηρίας τὰ ὄντα τῇ	πατρίδι	παρέχοντας, τοὺς δὲ λοιποὺς τὰ
[10]	νὴ Δία παππῴα σοι καὶ	πατρῴα	δόξ´ ὑπάρχει, ἣν αἰσχρόν ἐστιν
[10]	ἀεὶ διώκετε, εἶτ´ ἐπειδὰν ὑστερίσητε	παύεσθε·	ἕτερον πάλιν ἂν συμβῇ τι
[10]	γίγνεται ἐγὼ διδάξω, καὶ ὅπως	παύσεται	λέξω. οὐδὲν πώποτ´, ὦ ἄνδρες
[10]	ἔτι καὶ περὶ πολλῶν εἰπεῖν	παύσομαι·	καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ
[10]	τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ οὖν	παυστέον	τούτων τῶν ἐθῶν, ἢ μηδέν´
[10]	τις ἄλλος λέγει καὶ ὑμᾶς	πείθει,	ἔστω, μὴ ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε.
[10]	μὲν εἰρήνην ἄγειν οὐχ ὑμᾶς	πείθειν,	οἳ πεπεισμένοι κάθησθε, ἀλλὰ τὸν
[10]	βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει,	πειράσομαι	περὶ αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω
[10]	πολέμου πράττοντα· ἂν γὰρ ἐκεῖνος	πεισθῇ,	τά γ´ ἀφ´ ὑμῶν ὑπάρχει·
[10]	ἐπιθῆται· εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι	πεισόμεθ´	ἡμεῖς, ἀδεῶς ἐπ´ ἐκεῖνον ἤδη
[10]	εἰς σωτηρίαν δαπανῶμεν, ἀλλ´ ἃ	πεισόμεθα,	ἂν μὴ ταῦτ´ ἐθέλωμεν ποιεῖν,
[10]	οἱ δ´ ὅταν ποτὲ συμβῇ	πείσονται.	ὑμεῖς δ´ ὧν μὲν ἀπεστέρησθε
[10]	ἄγειν οὐχ ὑμᾶς πείθειν, οἳ	πεπεισμένοι	κάθησθε, ἀλλὰ τὸν τὰ τοῦ
[10]	ἡ τύχη, καλῶς ποιοῦσα, πολλὰ	πεποίηκε	τὰ κοινά, καὶ τετρακόσι´ ἀντὶ
[10]	ἢ μὴ δέον ὑμᾶς τοῦτο	πεποιηκέναι·	ἀλλ´ ὃν ἐκεῖνος πολεμεῖ τρόπον,
[10]	πόλεως καὶ νῦν εἰς Καρδίαν	πέπομφε	βοήθειαν. εἰ μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς
[10]	τούτων πλεονεξίαν, οἱ μὲν ἤδη	πεπόνθασιν	ἃ δὴ πεπόνθασιν, οἱ δ´
[10]	μὲν ἤδη πεπόνθασιν ἃ δὴ	πεπόνθασιν,	οἱ δ´ ὅταν ποτὲ συμβῇ
[10]	ἐν Θετταλίᾳ μὴ σὺν εὖ	πεπονθότος	τοῦ πλήθους τοῦ Θετταλῶν τῷ
[10]	τὰ Φιλίππου μὴ σὺν εὖ	πεπονθότων	τῶν πολλῶν Ὀλυνθίων τῷ Ποτείδαιαν
[10]	τῶν ὑπαρχόντων τῇ πόλει καὶ	πεπραγμένων	τοῖς προγόνοις, τῆς ἰδίας ῥᾳθυμίας
[10]	οὕτω προσήκει γιγνώσκειν, καὶ τοὺς	πεπρακότας	αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι· οὐ
[10]	μετὰ παρρησίας, μηδὲν ἀχθεσθῆναί μοι.	πέπραται	τὰ συμφέροντ´ ἐφ´ ἑκάστου τῶν
[10]	οὐδ´ ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα, ἀλλὰ μανδραγόραν	πεπωκόσιν	ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον
[10]	ὑμῶν οὐ μόνον οὐδὲν φροντίζει	περὶ	αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ μέμνηται. Ἡ
[10]	καὶ ἀναγκαῖα τῇ πόλει, πειράσομαι	περὶ	αὐτῶν εἰπεῖν ἃ νομίζω συμφέρειν.
[10]	δυνάμενα· οὐδὲν γὰρ δεῖ πλείω	περὶ	αὐτῶν λέγειν. τοιγάρτοι διεστηκότων εἰς
[10]	τρόπον περί θ´ ὑμῶν καὶ	περὶ	αὑτῶν ἐνίους τῶν λεγόντων ὁρῶ
[10]	~οὐ τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	περί	θ´ ὑμῶν καὶ περὶ αὑτῶν
[10]	καὶ μέγα καὶ λαμπρόν, καὶ	περὶ	οὗ πάντα τὸν χρόνον αἱ
[10]	τοῦθ´ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν ἀναφερομένην.	περὶ	οὗ πάνυ μὲν φοβοῦμαι, οὐ
[10]	παρῇ τὰ πράγματα, οὐχὶ βουλεύεσθαι	περὶ	οὐδενὸς εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´
[10]	Πολλὰ τοίνυν ἔχων ἔτι καὶ	περὶ	πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ γὰρ
[10]	τιμὰς ἔχουσιν. καὶ τὰ μὲν	περὶ	τἄλλ´ οὐκ ἄξιον ἐξετάσαι νῦν·
[10]	λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ πώποτε, ὅπου	περὶ	τῶν δικαίων εἰπεῖν ἐδέησεν, ἡττήθημεν
[10]	σπουδαῖα νομίζων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	περὶ	ὧν βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ
[10]	ἔχειν καὶ δύναμιν μεγάλην ἐκείνῳ	περιγέγονε,	καὶ τοσαῦτα πράγματα καὶ τοιαῦτ´
[10]	μὲν ἐξ ὧν ἐργάζει καὶ	περιεργάζει	τοὺς ἐσχάτους ὄντας κινδύνους, τῇ
[10]	εἰ μηδὲν τῶν ἄλλων πλέον	περιεργάσει,	ἀλλὰ τοὐναντίον σοὶ μὲν ἐξ
[10]	ἔχοντας πᾶσι τοῖς ἀδικουμένοις βοηθεῖν	περίεργον	ἐπείσθητ´ εἶναι καὶ μάταιον ἀνάλωμ´
[10]	ἀλλὰ πάντων πανταχοῦ κρατοῦμεν καὶ	περίεσμεν	τῷ λόγῳ. ἆρ´ οὖν διὰ
[10]	τοσαῦτα πράγματα καὶ τοιαῦτ´ ἤδη	περιέστηκε	τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας, ὥστε μηδ´
[10]	ἑαυτὸν ποιεῖν, ὅτι χρήματ´ οὐ	περιῆν,	ἀλλὰ καὶ τριήρεις ἔπλεον καὶ
[10]	σκοπεῖν ὅπως μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς	περιοφθήσονται.	τοὺς μὲν τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ
[10]	πλεονεκτῆσαι καὶ κατασχεῖν ἀρχὴν εὖ	πεφυκότες,	ἀλλ´ ἕτερον λαβεῖν κωλῦσαι καὶ
[10]	ὧν κεκηλημένοι τοῖς ἀδικοῦσιν οὐ	πικρῶς	ἔχετε, ἕτεροι δὲ τὰς τιμὰς
[10]	αὐτοῦ καὶ διοικοῦντος, ὥστ´ εἶναι	πιστάς,	καὶ λοιπὸν λόγον εἶναι τοῖς
[10]	δεῖ, ἀλλ´ εἰ συμμάχων εὐνοίᾳ	πιστεύει,	εἰ τοῖς ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´
[10]	πρῶτον μὲν γὰρ οἷς βασιλεὺς	πιστεύει	καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι
[10]	εἰκότως· οὔτε γὰρ φιλῶν οὔτε	πιστεύων	οὔτε φοβούμενος οὐδεὶς ἡμῖν διαλέγεται.
[10]	γὰρ ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι συμμάχους,	πίστιν,	εὔνοιαν, ὧν πάντων ὑμεῖς ἔστ´
[10]	στρατηγοῦ, καὶ μηδεμίαν πρόφασιν τοῦ	πλεῖν	ἄλλοσε ἢ πράττειν ἄλλο τι
[10]	πρόϊσμεν ἅπαντες ὅτι, ὅσῳ ἂν	πλειόνων	ἐάσωμεν ἐκεῖνον γενέσθαι κύριον, τοσούτῳ
[10]	πράττεται, πρώτῳ μὲν πάντων καὶ	πλείστῳ	τῷ τοῖς βουλομένοις χρήματα λαμβάνειν
[10]	σῴζειν δυνάμενα· οὐδὲν γὰρ δεῖ	πλείω	περὶ αὐτῶν λέγειν. τοιγάρτοι διεστηκότων
[10]	παρασχεῖν αὐτῷ, ἂν καιρὸν λάβητε,	πλείω	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων ἁπάντων δυνήσεσθε.
[10]	κίνδυνος, εἰ μηδὲν τῶν ἄλλων	πλέον	περιεργάσει, ἀλλὰ τοὐναντίον σοὶ μὲν
[10]	ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ αὐτοὶ	πλεονεκτῆσαι	καὶ κατασχεῖν ἀρχὴν εὖ πεφυκότες,
[10]	Ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ	πλεονεξία,	ᾗ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος
[10]	ὥστε καρπωσάμενοί τιν´ ἕκαστοι τούτων	πλεονεξίαν,	οἱ μὲν ἤδη πεπόνθασιν ἃ
[10]	ἂν εἴποι τις· δούλῳ δὲ	πληγαὶ	χὠ τοῦ σώματος αἰκισμός, ὃ
[10]	εἰ τοίνυν τὸ τῶν ὠνίων	πλῆθος	ὁρῶντες καὶ τὴν εὐετηρίαν τὴν
[10]	ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη τὸ	πλῆθος	ὅσην ἀκούετε· ὅτι δ´ οὐκ
[10]	μὴ σὺν εὖ πεπονθότος τοῦ	πλήθους	τοῦ Θετταλῶν τῷ τοὺς τυράννους
[10]	προφάσει χρώμεθα τοῦ μηδὲν ποιεῖν,	πλὴν	εἰ τῇ παρὰ τῆς τύχης
[10]	τίς ἐστι τῶν πασῶν λοιπὴ	πλὴν	ἡ ἡμετέρα. καὶ κεκρατήκασιν οἱ
[10]	μὲν ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ	πλούσιοι	γίγνονται, καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ
[10]	εὐπόρων ἄποροι· πόλεως γὰρ ἔγωγε	πλοῦτον	ἡγοῦμαι συμμάχους, πίστιν, εὔνοιαν, ὧν
[10]	οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ	ποθ´	ἡ τῆς πόλεως ἀπῆρκεν δύναμις
[10]	προσέχουσιν ἅπαντες οὐχ οἷς εἴπομέν	ποθ´	ἡμεῖς δικαίοις ἢ νῦν ἂν
[10]	ὥσπερ προβόλοις προσπταίσαντας ὑστερίζειν ἐκείνων.	πόθεν	οἴεσθε νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶς
[10]	χαλεπωτέρῳ καὶ ἰσχυροτέρῳ χρησόμεθ´ ἐχθρῷ,	ποῖ	ἀναδυόμεθα, ἢ τί μέλλομεν; ἢ
[10]	πορεύεται, οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι	ποῖ	ποθ´ ἡ τῆς πόλεως ἀπῆρκεν
[10]	πυνθάνεσθε τί ποιεῖ Φίλιππος καὶ	ποῖ	πορεύεται, οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι
[10]	τρόπον τινὰ νῦν γε δὴ	ποιεῖ.	λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν βούλεται, τούτου
[10]	οὐκ ἐφ´ ἑκάστου τῶν ἀμελουμένων	ποιεῖ	τὴν αἴσθησιν εὐθέως, ἀλλ´ ἐπὶ
[10]	εἶπεν ὡς ἀδικεῖ καὶ πόλεμον	ποιεῖ,	τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ
[10]	ὥσπερ νῦν ὑμεῖς πυνθάνεσθε τί	ποιεῖ	Φίλιππος καὶ ποῖ πορεύεται, οὕτως
[10]	μόνον ἡγοῦμαι τὰ δίκαι´ ἂν	ποιεῖν,	ἀλλὰ καὶ τὰ λυσιτελῆ· τὸ
[10]	τοῦθ´ ὅτι οὐκ ἐπιτρέψετε τοῦτο	ποιεῖν	αὐτῷ· Ἀντρῶνας ἐπρίατο καὶ μετ´
[10]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ δέοντα	ποιεῖν	ἐθελήσομεν; ὅταν νὴ Δί´ ἀναγκαῖον
[10]	γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα μὴ ἐθέλῃ	ποιεῖν,	εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ ἑκόντας ποιεῖν
[10]	(οὐδὲν γὰρ ἄλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ	ποιεῖν	ἢ τοῦτο) καὶ τοὺς μὲν
[10]	πεισόμεθα, ἂν μὴ ταῦτ´ ἐθέλωμεν	ποιεῖν,	καὶ τὸ διαρπασθήσεται τὰ χρήματα’
[10]	ἠξίου τὰ καθήκοντ´ ἐφ´ ἑαυτὸν	ποιεῖν,	ὅτι χρήματ´ οὐ περιῆν, ἀλλὰ
[10]	εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί οὖν χρὴ	ποιεῖν;	οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες ποιήσωσι (χρησιμώτατοι
[10]	καὶ προφάσει χρώμεθα τοῦ μηδὲν	ποιεῖν,	πλὴν εἰ τῇ παρὰ τῆς
[10]	τιν´ ἀποστερεῖν κοινῇ κακόνους ἐστὶ	ποιεῖν	πολλοὺς ἀνθρώπους τοῖς πράγμασι· τοῖς
[10]	ἐν τῇ πολιτείᾳ δικαίων βουλομένοις	ποιεῖν	πρόφασιν παρέχει· καὶ πάντων, ὅς´
[10]	ὅμως εἰπεῖν ὅ τι χρὴ	ποιεῖν.	πρῶτον μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	ποιεῖν, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ ἑκόντας	ποιεῖν	τὰ δέοντα. εἰ μὲν γάρ
[10]	μὲν ἐκεῖνος παρασκευάζηται, ἀμελήσαντες τοῦ	ποιεῖν	ταὐτὸ καὶ ἀντιπαρασκευάζεσθαι ῥᾳθυμεῖτε, καὶ
[10]	οἶμαι μὰ τοὺς θεοὺς εὔξασθαι	ποιεῖν	τὴν πόλιν ἢ ταῦθ´ ἃ
[10]	προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας, τούτους πόλεμον	ποιεῖν	φασίν; ὅτι τὴν αἰτίαν τῶν
[10]	τότε τοὺς ἀμύνεσθαι κελεύοντας πόλεμον	ποιεῖν	φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐδὲ
[10]	φιλοτιμίας καὶ δόξης ταῦτα πάντα	ποιεῖς,	θαυμάζω τί δήποτε σαυτῷ μὲν
[10]	ἀνθρώπων ὑμεῖς τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον	ποιεῖτε·	οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πρὸ
[10]	πόλιν ἢ ταῦθ´ ἃ νῦν	ποιεῖτε·	ὑστερίζετε, ἀναλίσκετε· ὅτῳ παραδώσετε τὰ
[10]	οὗ τοῖς ἑτέροις ἐξ ἴσου	ποιήσαι,	διεπιστεύετο, ἔπειτ´ οὐχ ἧττον αὐτὸν
[10]	ὡς ἄρα βούλονταί τινες πόλεμον	ποιῆσαι.	ἐγὼ δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς ὅτι,
[10]	ποτ´ ἂν οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι	ποιῆσαι,	οἱ τῆς ἐκείνου προαιρέσεως, οἱ
[10]	χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην γενέσθαι, οὕτω	ποιήσαντας,	τὸν μὲν τῶν χρημάτων λόγον
[10]	ἐν αὐτῷ τῷ τὴν εἰρήνην	ποιήσασθαι,	πός´ ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ
[10]	κίνδυνος· οὐ γὰρ ὑφ´ αὑτῷ	ποιήσασθαι	τὴν πόλιν βούλεται Φίλιππος ὑμῶν,
[10]	ὅς´ ἂν αὐτός, οὐ φάσκοντα	ποιήσειν	οὐδὲν οὐδ´ αὐτόν· καὶ γὰρ
[10]	τῷ στρατηγῷ καταλείπειν. ἂν οὕτω	ποιήσητε	καὶ τοῦτ´ ἐθελήσηθ´ ὡς ἀληθῶς,
[10]	ὄντων οὐδένα, ὥστε, εἰ μὴ	ποιήσουσιν	ἅπαντες ὅς´ ἂν αὐτός, οὐ
[10]	λόγος μεστός, ἀργύριον τῷ λέγοντι	ποιήσων,	τὰ δὲ πράγματα τῆς πόλεως
[10]	χρὴ ποιεῖν; οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες	ποιήσωσι	(χρησιμώτατοι γὰρ ἂν ἦσαν ἁπάντων)
[10]	ἐμβαλόντες μηδὲν αὐτοὶ τῶν δεόντων	ποιῆτε.	(ταῦτ´ ἐστὶ τἀληθῆ, μετὰ πάσης
[10]	σαυτῷ μὲν ὑπὲρ τούτων ἅπαντα	ποιητέον	εἶναι νομίζεις καὶ πονητέον καὶ
[10]	νῦν ἂν εἴποιμεν, ἀλλ´ οἷς	ποιοῦμεν.	ἔστι δὲ ταῦτ´ οὐδένα τῶν
[10]	οἱ δι´ ἐκείνου τὰς πολιτείας	ποιούμενοι	πᾶσιν ὅσοις πράγματα πράττεται, πρώτῳ
[10]	ἀδικῶν, τὰ δ´ ὑφ´ αὑτῷ	ποιούμενος	Φίλιππος, εἰ μή τις αὐτὸν
[10]	καὶ τοὺς μὲν ἄλλους εὖ	ποιοῦντα,	εἰ μηδὲν ἄλλο, ἐξαπατᾶν, ὑμῖν
[10]	βλασφημίας ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ	ποιοῦνταί	τινες οὐχὶ δικαίως, καὶ τὸν
[10]	μετὰ ταῦθ´ ἡ τύχη, καλῶς	ποιοῦσα,	πολλὰ πεποίηκε τὰ κοινά, καὶ
[10]	ἔρχονται μεθέξοντες τούτου, καὶ καλῶς	ποιοῦσιν.	τί οὖν μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν
[10]	γ´ ὁρῶ, ὡς τῇ μὲν	πόλει	ἀσφαλὲς τὸ τὰ αὑτῆς πράττειν,
[10]	τοὺς ἐσχάτους ὄντας κινδύνους, τῇ	πόλει	δ´ ἐκ τῆς ἡσυχίας. ἀλλὰ
[10]	εἴπερ ἦν ὅμοιος σοί, τῇ	πόλει	δ´ ἡμῶν οὓς πάντες ἴσασιν
[10]	ἐστιν ἐν σοὶ καταλῦσαι· τῇ	πόλει	δ´ ὑπῆρξεν ἀνώνυμα καὶ φαῦλα
[10]	καὶ πονητέον καὶ κινδυνευτέον, τῇ	πόλει	δὲ προέσθαι ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας
[10]	ὡς σὲ μὲν ἐν τῇ	πόλει	δεῖ τινὰ φαίνεσθαι, τὴν πόλιν
[10]	δὲ καὶ τοῖς ἐν τῇ	πόλει	θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ
[10]	ὑμῶν καὶ τῶν ὑπαρχόντων τῇ	πόλει	καὶ πεπραγμένων τοῖς προγόνοις, τῆς
[10]	ἐστι καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ τῇ	πόλει	καὶ τῷ τῆς πόλεως ἐδάφει,
[10]	ἔχει τὰ πράγματα, ἢ τῇ	πόλει	καλῶς; πολλοῦ γε καὶ δεῖ·
[10]	ἂν τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ	πόλει	κολάσητ´ ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις
[10]	ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ	πόλει	μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα
[10]	ὧν βουλεύεσθε, καὶ ἀναγκαῖα τῇ	πόλει,	πειράσομαι περὶ αὐτῶν εἰπεῖν ἃ
[10]	οὕτως ὡς χρημάτων δεῖ τῇ	πόλει	πρὸς τὰ νῦν ἐπιόντα πράγματα.
[10]	πολεμήσετε βουλομένων, οὐχ ἃ τῇ	πόλει	συμφέρει πράττειν. ὁρᾶτε γάρ. εἰ
[10]	ὑμῖν, ὅτ´ οὐ προσῄει τῇ	πόλει	τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα καὶ ἑκατόν·
[10]	δεδοικότα καὶ κακόνουν εἶναι τῇ	πόλει	φάσκοντα, ὃς καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε
[10]	αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι, ὅτι τῇ	πόλει	Φίλιππος πολεμεῖ καὶ τὴν εἰρήνην
[10]	μὲν οὕτω φανερῶς ἀδικοῦντα καὶ	πόλεις	καταλαμβάνοντα οὐδεὶς πώποτε τούτων εἶπεν
[10]	γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος	πολεμεῖ	καὶ τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ
[10]	μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ	πολεμεῖ	οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ μᾶλλον
[10]	τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´ ὃν ἐκεῖνος	πολεμεῖ	τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖς μὲν
[10]	μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς μὴ προσποιεῖσθαι	πολεμεῖν	ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος πάντων ἂν
[10]	ἐστιν ἐφεξῆς) ἔγραψέ τις αὐτῷ	πολεμεῖν,	ὁ δ´ ὁμοίως ὥσπερ νῦν,
[10]	τότε; ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐ	πολεμεῖν,	ὥσπερ οὐδ´ Ὠρείταις, τῶν στρατιωτῶν
[10]	τοῦ τόπου Φίλιππον ἀναγκάσετε, ἢ	πολεμήσετ´	ἐξ ἴσου· καὶ ἴσως ἄν,
[10]	μὲν γάρ ἐστι λαβεῖν ὅτῳ	πολεμήσετε	βουλομένων, οὐχ ἃ τῇ πόλει
[10]	διασπάσασθαι παραβαλεῖτε· μηδ´ αὐτοὶ χειροτονήσαντες	πόλεμον	βούλεσθε παρ´ αὐτοῖς ὑμῖν ἐρίζειν,
[10]	δ´ ἀσχόλων διὰ τὸν Φωκικὸν	πόλεμον	γενομένων, ἡμῶν δ´ ἀμελούντων, ἔρημον
[10]	ἵππους, ἱππαγωγούς, τἄλλ´ ὅς´ εἰς	πόλεμον·	~ἐπεὶ νῦν γε γέλως ἔσθ´
[10]	νῦν, οὐ γράφοντος οὐδενὸς ὑμῶν	πόλεμον,	Καρδιανοῖς ἐβοήθει, οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος
[10]	οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν	πόλεμον,	παραθεὶς εὐθέως ἑξῆς τὸ τὴν
[10]	τούτων εἶπεν ὡς ἀδικεῖ καὶ	πόλεμον	ποιεῖ, τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν
[10]	μηδὲ προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας, τούτους	πόλεμον	ποιεῖν φασίν; ὅτι τὴν αἰτίαν
[10]	καὶ τότε τοὺς ἀμύνεσθαι κελεύοντας	πόλεμον	ποιεῖν φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν·
[10]	αἰτιῶν, ὡς ἄρα βούλονταί τινες	πόλεμον	ποιῆσαι. ἐγὼ δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς
[10]	ὅτι, οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς	πόλεμον,	πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν τῆς
[10]	μὰ Δί´ οὐ γράψαι κελεύειν	πόλεμον	τὸν τὰ βέλτιστ´ ἐπὶ πᾶσι
[10]	ἀνάγκη πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ	πολέμου	γίγνεσθαι) τοῖς ὑπὲρ ὑμῶν τὰ
[10]	Βοιωτίαν αὐτοῖς παραδοὺς καὶ ἀπαλλάξας	πολέμου	πολλοῦ καὶ χαλεποῦ· ὥστε καρπωσάμενοί
[10]	κάθησθε, ἀλλὰ τὸν τὰ τοῦ	πολέμου	πράττοντα· ἂν γὰρ ἐκεῖνος πεισθῇ,
[10]	τὴν αἰτίαν τῶν ἐκ τοῦ	πολέμου	συμβησομένων δυσχερῶν (ἀνάγκη γάρ, ἀνάγκη
[10]	ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι μισοῦσι καὶ	πολεμοῦσι	Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ πράττων καὶ
[10]	ἦν, τοὺς δὲ κρατουμένους τῷ	πολέμῳ	προσλαμβάνων, ἄχρι οὗ τοῖς ἑτέροις
[10]	δύο ταῦτα τῶν ἐν ταῖς	πόλεσι,	τῶν μὲν εἰς τὸ μήτ´
[10]	ἰδίοις βίοις, οὕτω καὶ ταῖς	πόλεσιν	οὐκ ἐφ´ ἑκάστου τῶν ἀμελουμένων
[10]	τὸν χρόνον αἱ μέγισται τῶν	πόλεων	πρὸς αὑτὰς διεφέροντο, Λακεδαιμονίων μὲν
[10]	ὅτι ἐν μόνῃ τῶν πασῶν	πόλεων	τῇ ὑμετέρᾳ ἄδει´ ὑπὲρ τῶν
[10]	φροντίσαι ποῖ ποθ´ ἡ τῆς	πόλεως	ἀπῆρκεν δύναμις καὶ ποῦ φανήσεται.
[10]	ἄδοξοι, ἐκ δ´ εὐπόρων ἄποροι·	πόλεως	γὰρ ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι συμμάχους,
[10]	ὅπλοις ἰσχύει, ταῦθ´ ὑπὲρ τῆς	πόλεως	δεῖ σκοπεῖν· ἃ σφαλερῶς ὑμῖν
[10]	τῇ πόλει καὶ τῷ τῆς	πόλεως	ἐδάφει, προσθήσω δὲ καὶ τοῖς
[10]	δίκαι´ ἐπὶ τῷ συμφέροντι τῆς	πόλεως	εἰπεῖν πρὸς τοὺς εὐπόρους, καὶ
[10]	οὐκ ἔστι τῶν ἔξω τῆς	πόλεως	ἐχθρῶν κρατῆσαι, πρὶν ἂν τοὺς
[10]	πολλὰ Φίλιππος ἔχει τῶν τῆς	πόλεως	καὶ νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε
[10]	ἐστι γονεύς, οὕτω συμπάσης τῆς	πόλεως	κοινοὺς δεῖ τοὺς γονέας σύμπαντας
[10]	ὡς ἐν οὐδενὶ δεινῷ τῆς	πόλεως	οὔσης, οὔτε προσηκόντως οὔτ´ ὀρθῶς
[10]	καὶ πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς	πόλεως	πράγματα καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο (εἰ
[10]	ποιήσων, τὰ δὲ πράγματα τῆς	πόλεως	τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν. ἢ οὖν
[10]	γὰρ ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν	πόλιν	βούλεται Φίλιππος ὑμῶν, οὔ, ἀλλ´
[10]	πόλει δεῖ τινὰ φαίνεσθαι, τὴν	πόλιν	δ´ ἐν τοῖς Ἕλλησι μηδενὸς
[10]	δεσμωτηρίου ἥκοντας ἑαυτοὺς ἀγνοεῖν, τὴν	πόλιν	δ´, ἣ προειστήκει τῶν Ἑλλήνων
[10]	φαύλως ἢ καλῶς παρεσκευάσθαι κρίνοι·	πόλιν	δ´ ἣν ὑπείληφεν, ὃς ἂν
[10]	τοὺς θεοὺς εὔξασθαι ποιεῖν τὴν	πόλιν	ἢ ταῦθ´ ἃ νῦν ποιεῖτε·
[10]	μᾶλλον ἂν ὅλην ἐπιρρώσειε τὴν	πόλιν.	οὑτωσὶ δὲ σκοπεῖτε· ἐρῶ δ´
[10]	κατασκευάζεται νῦν, ἐπὶ τὴν ἡμετέραν	πόλιν	παρασκευάζεται. οὐ γὰρ οὕτως εὐήθης
[10]	αὑτοὺς καὶ τὰ κατὰ τὴν	πόλιν	πολιτεύονται· πῶς γάρ ἐστιν ἴσον
[10]	ἄλλῳ γένοιτο μηδενὶ χειρωσαμένῳ τὴν	πόλιν	τὴν ἡμετέραν κυριεῦσαι, οὐκ ἐπιθυμεῖν,
[10]	καὶ ἄλλο, ὃ λυμαίνεται τὴν	πόλιν	ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων
[10]	ἐκβάλλετε, ἐπειδὰν δ´ ἀπολωλὸς ἢ	πολιορκούμενόν	τι πύθησθε, ἀκροᾶσθε καὶ παρασκευάζεσθε·
[10]	κεκτημένου. οὕτω καὶ μικρὰ μεγάλη	πόλις	γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς
[10]	δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες, κεκρατήκασι πανταχοῦ, καὶ	πόλις	δημοκρατουμένη βεβαίως οὐκ οἶδ´ εἴ
[10]	τούτους οὐχ ὅπως ὧν ἡ	πόλις	δίδως´ ἀφελέσθαι τι, ἀλλ´ εἰ
[10]	τοῖς μηδὲν τῶν ἐν τῇ	πολιτείᾳ	δικαίων βουλομένοις ποιεῖν πρόφασιν παρέχει·
[10]	οὐδενὶ μέντοι μᾶλλον ἢ τῇ	πολιτείᾳ	πολεμεῖ οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ
[10]	τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν ὑπειληφέναι τῆς	πολιτείας	καὶ τῆς δημοκρατίας ἀδιάλλακτον ἐκεῖνον,
[10]	ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις τῆς	πολιτείας	κοινωνεῖν, τοὺς μὲν εὐπόρους εἰς
[10]	κεκρατήκασιν οἱ δι´ ἐκείνου τὰς	πολιτείας	ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις πράγματα πράττεται,
[10]	ἐλευθερίᾳ καὶ νόμοις ἐξ ἴσου	πολιτεύεσθαι,	τῶν δ´ εἰς τὸ ἄρχειν
[10]	λέγει καὶ {τίς} ὑπὲρ Φιλίππου	πολιτεύεται,	καὶ τίς ὡς ἀληθῶς ὑπὲρ
[10]	μάταιον ἀνάλωμ´ ὑπὸ τῶν ταῦτα	πολιτευομένων,	τὸ δ´ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν
[10]	ἀκίνδυνον ὄντα, τὸν δὲ τῶν	πολιτευομένων	φιλαίτιον καὶ σφαλερὸν καὶ καθ´
[10]	καὶ τὰ κατὰ τὴν πόλιν	πολιτεύονται·	πῶς γάρ ἐστιν ἴσον τούτων
[10]	ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἴσως οὐδὲ	πολιτικῶς	ἔνιοι τὰ καθ´ αὑτοὺς καὶ
[10]	εἰς τὸ ἄρχειν μὲν τῶν	πολιτῶν	ἐπιθυμεῖν, ἑτέρῳ δ´ ὑπακούειν, δι´
[10]	πρότερον δοὺς Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ	πόλλ´	ἕτερα· Θηβαίους τὰ νῦν ὑπάγει
[10]	Φίλιππος ἢ δεύτερ´ ἢ τρίτα	(πολλὰ	γάρ ἐστιν ἐφεξῆς) ἔγραψέ τις
[10]	ἄν ποτε συμβῇ τι πταῖσμα	(πολλὰ	δ´ ἂν γένοιτ´ ἀνθρώπῳ) ἥξει
[10]	τὰ ἐν Ὠρεῷ πράγματ´ εἰλήφει.	~πολλὰ	δὲ καὶ παραλείπω, Φεράς, τὴν
[10]	δ´ ἀπειλεῖν ἤδη; οἷον Θετταλοὺς	πολλὰ	δοὺς ὑπηγάγετ´ εἰς τὴν νῦν
[10]	ἂν ἦν ὑμῖν μεταθεῖναι) ἀλλὰ	πολλὰ	καὶ παντοδαπὰ ἐκ παντὸς ἡμαρτημένα
[10]	συμβησομένων δυσχερῶν (ἀνάγκη γάρ, ἀνάγκη	πολλὰ	λυπηρὰ ἐκ τοῦ πολέμου γίγνεσθαι)
[10]	ταῦθ´ ἡ τύχη, καλῶς ποιοῦσα,	πολλὰ	πεποίηκε τὰ κοινά, καὶ τετρακόσι´
[10]	παρόντων πραγμάτων καὶ τῆς ταραχῆς	πολλὰ	πόρρωθέν ἐστι τὰ αἴτια· ἃ
[10]	ἀδοξίᾳ πάσῃ καὶ ταπεινότητι καθεστάναι;	Πολλὰ	τοίνυν ἔχων ἔτι καὶ περὶ
[10]	οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον,	πολλὰ	Φίλιππος ἔχει τῶν τῆς πόλεως
[10]	μὴ νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι	πολλαὶ	καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ
[10]	τὴν ἀβελτερίαν ἀποθέσθαι, δι´ ἣν	πολλάκις	ἠλαττώθητε, ὁ δὴ βάρβαρος, καὶ
[10]	ἐᾶσαι λαβεῖν, θαυμαστὴν εὐδαιμονίαν καὶ	πολλὴν	ἀσφάλειαν ἔχειν ᾤεσθε. ἐκ δὲ
[10]	τῳ δοκεῖ ταῦτα καὶ δαπάνης	πολλῆς	καὶ πόνων πολλῶν καὶ πραγματείας
[10]	ὠλιγωρήθη μετὰ τὴν εἰρήνην, ἃ	πολλοῖς	ὑμῶν οὐδὲ γνώριμ´ ἐστὶν ἴσως.
[10]	πράγματα, ἢ τῇ πόλει καλῶς;	πολλοῦ	γε καὶ δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ
[10]	μὲν οὐκ ὀρθῶς ἔχον, οὐδὲ	πολλοῦ	δεῖ, οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχει
[10]	αὐτοῖς παραδοὺς καὶ ἀπαλλάξας πολέμου	πολλοῦ	καὶ χαλεποῦ· ὥστε καρπωσάμενοί τιν´
[10]	ἀποστερεῖν κοινῇ κακόνους ἐστὶ ποιεῖν	πολλοὺς	ἀνθρώπους τοῖς πράγμασι· τοῖς δ´
[10]	τοῖς ἄλλοις, τὸ δὲ συμμάχους	πολλοὺς	ἔχειν καὶ δύναμιν μεγάλην ἐκείνῳ
[10]	τοίνυν ἔχων ἔτι καὶ περὶ	πολλῶν	εἰπεῖν παύσομαι· καὶ γὰρ οὐ
[10]	καὶ δαπάνης πολλῆς καὶ πόνων	πολλῶν	καὶ πραγματείας εἶναι, καὶ μάλ´
[10]	οὗτος εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ	πολλῶν	κύριος γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ
[10]	μὴ σὺν εὖ πεπονθότων τῶν	πολλῶν	Ὀλυνθίων τῷ Ποτείδαιαν καρποῦσθαι· οὐκ
[10]	κοινῇ τιμωρήσασθαι δεῖ, καὶ ὅτι	πολὺ	τῷ βασιλεῖ φοβερώτερός ἐσθ´ ὁ
[10]	ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς. ἀδικεῖ	πολὺν	χρόνον ἤδη, καὶ τοῦτ´ αὐτὸς
[10]	Ἀντρῶνας ἐπρίατο καὶ μετ´ οὐ	πολὺν	χρόνον τὰ ἐν Ὠρεῷ πράγματ´
[10]	ἅπαντα ποιητέον εἶναι νομίζεις καὶ	πονητέον	καὶ κινδυνευτέον, τῇ πόλει δὲ
[10]	ὑπὲρ τοῦ ταῦτα λαβεῖν καὶ	πόνους	καὶ χειμῶνας καὶ τοὺς ἐσχάτους
[10]	ταῦτα καὶ δαπάνης πολλῆς καὶ	πόνων	πολλῶν καὶ πραγματείας εἶναι, καὶ
[10]	τί ποιεῖ Φίλιππος καὶ ποῖ	πορεύεται,	οὕτως ἂν ἐκεῖνος φροντίσαι ποῖ
[10]	ἡμεῖς, ἀδεῶς ἐπ´ ἐκεῖνον ἤδη	πορεύσεται.	ὑπὲρ δὴ τούτων ἁπάντων οἶμαι
[10]	βοηθείας τυγχάνοντα παρ´ ὑμῶν κατέσκαπτε	Πορθμόν,	καὶ τυραννίδ´ ἀπαντικρὺ τῆς Ἀττικῆς
[10]	δεῖ δύναμιν, καὶ τροφὴν ταύτῃ	πορίσαντας	καὶ ταμίας καὶ δημοσίους, καὶ
[10]	πραγμάτων καὶ τῆς ταραχῆς πολλὰ	πόρρωθέν	ἐστι τὰ αἴτια· ἃ εἰ
[10]	αὐτῷ τῷ τὴν εἰρήνην ποιήσασθαι,	πός´	ἐξηπάτησθε, πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας,
[10]	τὴν εἰρήνην ποιήσασθαι, πός´ ἐξηπάτησθε,	πόσων	ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας, οὐ Πύλας,
[10]	ἑτέρῳ δ´ ὑπακούειν, δι´ ὅτου	ποτ´	ἂν οἴωνται τοῦτο δυνήσεσθαι ποιῆσαι,
[10]	δέδοικα τοῦτον, ὅστις ἂν ᾖ	ποτ´,	ἔγωγε, ἐπειδὴ οὐχ οὗτος Φίλιππον.
[10]	χρείᾳ δοκούντων εἶναι πρότερον. ἦν	ποτ´	οὐ πάλαι παρ´ ὑμῖν, ὅτ´
[10]	Καρδίαν ἔχει καὶ ὁμολογεῖ; τί	ποτ´	οὖν ἐκείνως τοῖς ἄλλοις, καὶ
[10]	ταῦτ´ ἐφ´ ὑμᾶς ἁρπάζων. τί	ποτ´	οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν
[10]	ἀναδυόμεθα, ἢ τί μέλλομεν; ἢ	πότ´,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὰ δέοντα
[10]	δ´ ἄν, εἰ σκέψαισθ´ ἐκείνως.	πότε	μάλιστ´ ἐν ταραχῇ τὰ τῶν
[10]	βοηθείαις χρωμένους οὐδὲν τῶν δεόντων	ποτὲ	πρᾶξαι, ἀλλὰ κατασκευάσαντας δεῖ δύναμιν,
[10]	δὴ πεπόνθασιν, οἱ δ´ ὅταν	ποτὲ	συμβῇ πείσονται. ὑμεῖς δ´ ὧν
[10]	ἂν ὑμεῖς δημοκρατῆσθε, ἀλλ´ ἄν	ποτε	συμβῇ τι πταῖσμα (πολλὰ δ´
[10]	τοὺς ταλαιπώρους Ὀλυνθίους πρότερον δοὺς	Ποτείδαιαν	ἐξηπάτησε καὶ πόλλ´ ἕτερα· Θηβαίους
[10]	πεπονθότων τῶν πολλῶν Ὀλυνθίων τῷ	Ποτείδαιαν	καρποῦσθαι· οὐκ ἦν ἀσφαλὲς λέγειν
[10]	κέκτηται· εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ	Ποτείδαιαν	προεῖτο, οὐδ´ ἂν ἐν Μακεδονίᾳ
[10]	ποῦ συντρίβεται τὸ πρᾶγμα καὶ	ποῦ	δυσχεραίνεται; ὅταν τὸ ἀπὸ τῶν
[10]	ἀντιλέγουσιν, οἱ δ´ ὑπὲρ τοῦ	ποῦ	συνεδρεύσουσι, τινὲς δὲ καθ´ αὑτοὺς
[10]	τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς ὄντας. ἀλλὰ	ποῦ	συντρίβεται τὸ πρᾶγμα καὶ ποῦ
[10]	τῆς πόλεως ἀπῆρκεν δύναμις καὶ	ποῦ	φανήσεται. Εἰ δέ τῳ δοκεῖ
[10]	ἵν´ αἰτιασάμενοι τούτους καὶ τὸ	πρᾶγμ´	εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες
[10]	ἐνδείᾳ, δι´ ὃ δυσχεραίνουσι τὸ	πρᾶγμ´	οἱ τὰς οὐσίας ἔχοντες καὶ
[10]	καὶ πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως·	πρᾶγμα	γὰρ ἔντιμον καὶ μέγα καὶ
[10]	οὗτος Φίλιππον. Ἔστι τοίνυν τι	πρᾶγμα	καὶ ἄλλο, ὃ λυμαίνεται τὴν
[10]	ὄντας. ἀλλὰ ποῦ συντρίβεται τὸ	πρᾶγμα	καὶ ποῦ δυσχεραίνεται; ὅταν τὸ
[10]	οὔτε προσηκόντως οὔτ´ ὀρθῶς τὸ	πρᾶγμα	κρίνετε· ~ἀγορὰν μὲν γὰρ ἄν
[10]	γέλως ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς	πράγμασι,	καὶ Φίλιππον δ´ αὐτὸν οὐδὲν
[10]	ἐστὶ ποιεῖν πολλοὺς ἀνθρώπους τοῖς	πράγμασι·	τοῖς δ´ ἐν ἐνδείᾳ, δι´
[10]	πολὺν χρόνον τὰ ἐν Ὠρεῷ	πράγματ´	εἰλήφει. ~πολλὰ δὲ καὶ παραλείπω,
[10]	λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ τὰ	πράγματ´	οὔτε νῦν οὔτ´ ἄλλοτε πώποτε
[10]	ἐθέλητε, ἐπιστήσεσθε (ἄρχειν γὰρ εἰώθατε)	πράγματα	δὲ παρασχεῖν αὐτῷ, ἂν καιρὸν
[10]	ὑστερίζετε, ἀναλίσκετε· ὅτῳ παραδώσετε τὰ	πράγματα	ζητεῖτε, δυσχεραίνετε· ἀλλήλους αἰτιᾶσθε. ἀφ´
[10]	τοῦτ´ ἐκείνῳ φαύλως ἔχει τὰ	πράγματα,	ἢ τῇ πόλει καλῶς; πολλοῦ
[10]	πρότερον συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς πόλεως	πράγματα	καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο (εἰ δὲ
[10]	μεγάλην ἐκείνῳ περιγέγονε, καὶ τοσαῦτα	πράγματα	καὶ τοιαῦτ´ ἤδη περιέστηκε τοὺς
[10]	κακοῦ, οὐδὲν ἂν εἰς τὰ	πράγματα	μεῖζον εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´ ὅ τι
[10]	βουλεύεσθαι, ὑμεῖς δὲ μετὰ τὰ	πράγματα.	Ὃ δὴ λοιπόν ἐστι, καὶ
[10]	ταραχῇ τὰ τῶν Ἑλλήνων γέγονε	πράγματα;	οὐδένα γὰρ χρόνον ἄλλον ἢ
[10]	ὥσπερ νῦν αὐτὰ παρῇ τὰ	πράγματα,	οὐχὶ βουλεύεσθαι περὶ οὐδενὸς εἰώθατ´
[10]	τὰς πολιτείας ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις	πράγματα	πράττεται, πρώτῳ μὲν πάντων καὶ
[10]	πόλει πρὸς τὰ νῦν ἐπιόντα	πράγματα.	συμβέβηκε δ´ εὐτυχήματ´ ἀπὸ ταὐτομάτου,
[10]	τῷ λέγοντι ποιήσων, τὰ δὲ	πράγματα	τῆς πόλεως τοῖς ἐχθροῖς ἐγχειριῶν.
[10]	πολλῆς καὶ πόνων πολλῶν καὶ	πραγματείας	εἶναι, καὶ μάλ´ ὀρθῶς δοκεῖ·
[10]	εἰδέναι σαφῶς ὅτι πάνθ´ ὅσα	πραγματεύεται	καὶ κατασκευάζεται νῦν, ἐπὶ τὴν
[10]	γίγνεσθαι κύριος καὶ τἄλλα πάντα	πραγματεύεται.	ταῦτα τοίνυν ἕκαστον εἰδότα καὶ
[10]	οὐδεὶς ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου	πράγματος)	ὡς, ἐὰν ἄγηθ´ ἡσυχίαν καὶ
[10]	ἀλλ´ ἐπὶ τῷ κεφαλαίῳ τῶν	πραγμάτων	ἀπαντᾷ. ὁρᾶτε Σέρριον καὶ Δορίσκον·
[10]	τοσαύτας δυναστείας διῃρημένων {τῶν Ἑλληνικῶν	πραγμάτων}	εἰ δεῖ τἀληθῆ μετὰ παρρησίας
[10]	μὲν γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν	πραγμάτων	εἰώθασι χρῆσθαι τῷ βουλεύεσθαι, ὑμεῖς
[10]	πώποτ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν	πραγμάτων	ἐξ ἀρχῆς ἐνεστήσασθ´ οὐδὲ κατεσκευάσασθ´
[10]	ἄν τις ἴδοι τῶν Ἑλληνικῶν	πραγμάτων	ἢ τὰ παρ´ ἡμῖν, εἰκότως·
[10]	διορθώσασθαι δεῖ. Τῶν δὲ παρόντων	πραγμάτων	καὶ τῆς ταραχῆς πολλὰ πόρρωθέν
[10]	ταῖς γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν	πραγμάτων,	καὶ τοσοῦτον χρόνον σπουδάζεθ´ ὅσον
[10]	πρὶν ἀκοῦσαι τοὺς ὑπὲρ τῶν	πραγμάτων	λόγους εὐθέως εἰώθασιν ἐρωτᾶν τί
[10]	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν παρόντων	πραγμάτων	πᾶσιν, ὡς ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν,
[10]	χρωμένους οὐδὲν τῶν δεόντων ποτὲ	πρᾶξαι,	ἀλλὰ κατασκευάσαντας δεῖ δύναμιν, καὶ
[10]	τοῦ ἰδίου λέγειν, ἀλλὰ τοῦ	πράξαντος	αὐτοῦ καὶ διοικοῦντος, ὥστ´ εἶναι
[10]	ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας τὰς	πράξεις	βασιλεὺς οὐχ ἡμῶν κατηγορούντων ἀκούσεται,
[10]	διάγειν καὶ μηδὲν τῶν δεόντων	πράττειν,	ἀλλὰ προϊεμένους καθ´ ἓν ἕκαστον
[10]	πρόφασιν τοῦ πλεῖν ἄλλοσε ἢ	πράττειν	ἄλλο τι τῷ στρατηγῷ καταλείπειν.
[10]	καιρός, ὅθ´ ὑμεῖς οὐκ ἠθέλετε,	πράττειν	δὲ καὶ χρῆσθαι τοῖς παρεσκευασμένοις
[10]	οὐχ ἃ τῇ πόλει συμφέρει	πράττειν.	ὁρᾶτε γάρ. εἰ δι´ ἃ
[10]	πόλει ἀσφαλὲς τὸ τὰ αὑτῆς	πράττειν,	σοὶ δὲ κίνδυνος, εἰ μηδὲν
[10]	πολιτείας ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις πράγματα	πράττεται,	πρώτῳ μὲν πάντων καὶ πλείστῳ
[10]	ἀλλὰ τὸν τὰ τοῦ πολέμου	πράττοντα·	ἂν γὰρ ἐκεῖνος πεισθῇ, τά
[10]	καὶ πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ	πράττων	καὶ συνειδὼς ἅπανθ´ ἃ Φίλιππος
[10]	τούτων ἁπάντων οἶμαι δεῖν ὑμᾶς	πρεσβείαν	ἐκπέμπειν, ἥτις τῷ βασιλεῖ διαλέξεται,
[10]	λόγον εἶναι τοῖς παρ´ ὑμῶν	πρέσβεσιν,	ὃν βασιλεὺς ἥδιστ´ ἂν ἀκούσαι,
[10]	τὸν ἐν ἡλικίᾳ πρὸς τοὺς	πρεσβυτέρους	οὕτω διακείμενον οὐδ´ οὕτως ἀγνώμον´
[10]	κωλύσει. Εἰσὶν δέ τινες οἳ	πρὶν	ἀκοῦσαι τοὺς ὑπὲρ τῶν πραγμάτων
[10]	ἔξω τῆς πόλεως ἐχθρῶν κρατῆσαι,	πρὶν	ἂν τοὺς ἐν αὐτῇ τῇ
[10]	κατηγορίαν. ὑμεῖς τοίνυν οὐκ ἀκούειν,	πρὶν	ἂν ὥσπερ νῦν αὐτὰ παρῇ
[10]	οὐκ ἦν ἐν Θήβαις ἀσφαλές,	πρὶν	τὴν Βοιωτίαν ἀπέδωκε καὶ τοὺς
[10]	ποιεῖτε· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι	πρὸ	τῶν πραγμάτων εἰώθασι χρῆσθαι τῷ
[10]	δυνήσεσθαι ποιῆσαι, οἱ τῆς ἐκείνου	προαιρέσεως,	οἱ τυραννίδων καὶ δυναστειῶν ἐπιθυμοῦντες,
[10]	τὸν Δία καὶ πάντας θεοὺς	προαιροῦμαι.	ἵν´ ὑμῶν ἕκαστος, ὦ ἄνδρες
[10]	ἐχθρούς, ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις ὥσπερ	προβόλοις	προσπταίσαντας ὑστερίζειν ἐκείνων. πόθεν οἴεσθε
[10]	ὑποθέσεως ἐφ´ ἧς ὑμᾶς οἱ	πρόγονοι	κατέλιπον, καὶ τὸ μὲν προΐστασθαι
[10]	τῇ πόλει καὶ πεπραγμένων τοῖς	προγόνοις,	τῆς ἰδίας ῥᾳθυμίας ἕνεκα τοὺς
[10]	ἀνώνυμα καὶ φαῦλα τὰ τῶν	προγόνων.	ἀλλ´ οὐδὲ τοῦθ´ οὕτως ἔχει·
[10]	ἀγνοεῖν, τὴν πόλιν δ´, ἣ	προειστήκει	τῶν Ἑλλήνων τέως καὶ τὸ
[10]	εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν	προεῖτο,	οὐδ´ ἂν ἐν Μακεδονίᾳ μένειν
[10]	ἄλλους ἅπαντας Ἕλληνας εἰς δουλείαν	προέσθαι,	καὶ ἔγωγε αὐτὸς μὲν τεθνάναι
[10]	καὶ κινδυνευτέον, τῇ πόλει δὲ	προέσθαι	ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ
[10]	πείθει, ἔστω, μὴ ἀμύνεσθε, ἅπαντα	πρόεσθε.	εἰ δὲ μηδενὶ τοῦτο δοκεῖ,
[10]	ἐὰν ἄγηθ´ ἡσυχίαν καὶ ἅπαντα	προῆσθε,	οὐκ ἐπ´ αὐτοὺς ὑμᾶς τελευτῶν
[10]	μηδὲν τῶν δεόντων πράττειν, ἀλλὰ	προϊεμένους	καθ´ ἓν ἕκαστον πάνθ´ ἑτέρους
[10]	τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν μηδὲ	προΐεσθαι	ταῦτα συμβουλεύοντας, τούτους πόλεμον ποιεῖν
[10]	μηδενὶ τοῦτο δοκεῖ, τοὐναντίον δὲ	πρόϊσμεν	ἅπαντες ὅτι, ὅσῳ ἂν πλειόνων
[10]	πρόγονοι κατέλιπον, καὶ τὸ μὲν	προΐστασθαι	τῶν Ἑλλήνων καὶ δύναμιν συνεστηκυῖαν
[10]	οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία, ᾗ	πρὸς	ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται, τοσαύτη
[10]	χρόνον αἱ μέγισται τῶν πόλεων	πρὸς	αὑτὰς διεφέροντο, Λακεδαιμονίων μὲν ἠτυχηκότων,
[10]	ὑμᾶς ὑπολαμβάνων μισεῖν αὑτὸν ἡγεῖται.	πρὸς	δὲ τούτοις τοσούτοις οὖσιν οἶδεν
[10]	ὡς χρημάτων δεῖ τῇ πόλει	πρὸς	τὰ νῦν ἐπιόντα πράγματα. συμβέβηκε
[10]	τῇ χώρᾳ, οὐδὲ Φεραίοις πρότερον,	πρὸς	τὰ τείχη προσβάλλων, οὐδ´ Ὀλυνθίοις
[10]	μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,	πρὸς	τὰ τοιαῦτ´ ὀκνηρῶς διακεῖσθαι, ἃ
[10]	τῶν πρώτων θορύβων αἰτιασάμενοί τινας	πρὸς	τὸ κρίνειν τράπησθε, αὐτοὶ μὲν
[10]	ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας	πρὸς	τοὺς ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ
[10]	τῷ συμφέροντι τῆς πόλεως εἰπεῖν	πρὸς	τοὺς εὐπόρους, καὶ ὑπὲρ τῶν
[10]	οἰκίαις ὁρῶ τὸν ἐν ἡλικίᾳ	πρὸς	τοὺς πρεσβυτέρους οὕτω διακείμενον οὐδ´
[10]	τὰ νῦν βεβιασμένα καὶ καταφεύξεται	πρὸς	ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ
[10]	νῦν· ἀλλ´ ἐπειδάν τι τῶν	πρὸς	Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺς ἀναστάς τις
[10]	ὅσον ἂν κάθησθ´ ἀκούοντες ἢ	προσαγγελθῇ	τι νεώτερον, εἶτ´ ἀπελθὼν ἕκαστος
[10]	Φεραίοις πρότερον, πρὸς τὰ τείχη	προσβάλλων,	οὐδ´ Ὀλυνθίοις ἐξ ἀρχῆς, ἕως
[10]	τετρακόσι´ ἀντὶ τῶν ἑκατὸν ταλάντων	προσέρχεται,	οὐδενὸς οὐδὲν ζημιουμένου τῶν τὰς
[10]	τοὺς λόγους τἄργα παρέρχεται, καὶ	προσέχουσιν	ἅπαντες οὐχ οἷς εἴπομέν ποθ´
[10]	πάλαι παρ´ ὑμῖν, ὅτ´ οὐ	προσῄει	τῇ πόλει τάλανθ´ ὑπὲρ τριάκοντα
[10]	εὐετηρίᾳ λαμπροί, τῇ δ´ ὧν	προσῆκε	παρασκευῇ καταγέλαστοι. ~οὐ τὸν αὐτὸν
[10]	ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ ἀδικοῦντι	προσήκει;	ἀλλ´ ἐπειδὰν ἐφ´ ἡμᾶς αὐτοὺς
[10]	ἐσχάτων ἐσομένου τοῦ ἀγῶνος, οὕτω	προσήκει	γιγνώσκειν, καὶ τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς
[10]	ἀκοῦσαι δεῖ μηδ´ ὅσα βουλεύσασθαι	προσήκει,	μηδὲ ταῦτ´ ἐθέλειν {ἀκούειν} τοῦτ´
[10]	τοὺς γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ	προσήκειν	τούτους οὐχ ὅπως ὧν ἡ
[10]	τάξιν ἐφ´ ἧς ὑμῖν τετάχθαι	προσῆκεν	ἕτερος, οὗτος εὐδαίμων καὶ μέγας
[10]	βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων οὐ	προσηκόντων	διαβεβλημένον, εἶτα τοῖς μηδὲν τῶν
[10]	δεινῷ τῆς πόλεως οὔσης, οὔτε	προσηκόντως	οὔτ´ ὀρθῶς τὸ πρᾶγμα κρίνετε·
[10]	καὶ τῷ τῆς πόλεως ἐδάφει,	προσθήσω	δὲ καὶ τοῖς ἐν τῇ
[10]	τὰς οὐσίας ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ	προσλαμβάνοντος·	οἱ γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται
[10]	τοὺς δὲ κρατουμένους τῷ πολέμῳ	προσλαμβάνων,	ἄχρι οὗ τοῖς ἑτέροις ἐξ
[10]	εἰ μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς μὴ	προσποιεῖσθαι	πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος πάντων
[10]	ἀλλ´ ἀνάγκη τούτοις ὥσπερ προβόλοις	προσπταίσαντας	ὑστερίζειν ἐκείνων. πόθεν οἴεσθε νῦν
[10]	τι μὴ νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα	προστασίαι	πολλαὶ καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ
[10]	ἐναντιωθῆναι καὶ τῆς πάντων ἐλευθερίας	προστῆναι,	οὐ μὰ Δί´ ἐκ τῶν
[10]	ὑμῖν οὐ τοῦτον τὸν τρόπον	προσφέρεται;	ὅτι ἐν μόνῃ τῶν πασῶν
[10]	φοβερώτερός ἐσθ´ ὁ Φίλιππος, ἂν	προτέροις	ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί
[10]	οὐδεὶς ὅσα τοὺς ταλαιπώρους Ὀλυνθίους	πρότερον	δοὺς Ποτείδαιαν ἐξηπάτησε καὶ πόλλ´
[10]	τῶν ἐν χρείᾳ δοκούντων εἶναι	πρότερον.	ἦν ποτ´ οὐ πάλαι παρ´
[10]	ἐν τῇ χώρᾳ, οὐδὲ Φεραίοις	πρότερον,	πρὸς τὰ τείχη προσβάλλων, οὐδ´
[10]	τῇ πόλει φάσκοντα, ὃς καὶ	πρότερον	συνεπηνώρθωσε τὰ τῆς πόλεως πράγματα
[10]	μαθόντες τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις καὶ	προφάσει	χρώμεθα τοῦ μηδὲν ποιεῖν, πλὴν
[10]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἔχει τινὰ	πρόφασιν	ὅμως· τὸ δὲ μηδ´ ὅς´
[10]	τῇ πολιτείᾳ δικαίων βουλομένοις ποιεῖν	πρόφασιν	παρέχει· καὶ πάντων, ὅς´ ἐκλείπει,
[10]	παρὰ τοῦ στρατηγοῦ, καὶ μηδεμίαν	πρόφασιν	τοῦ πλεῖν ἄλλοσε ἢ πράττειν
[10]	ὁρᾶτε γάρ. εἰ δι´ ἃ	πρῶτα	παρεσπόνδησε Φίλιππος ἢ δεύτερ´ ἢ
[10]	τῶν Ἑλλήνων τέως καὶ τὸ	πρωτεῖον	εἶχε, νῦν ἐν ἀδοξίᾳ πάσῃ
[10]	καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ	πρωτεύειν	ἀντιποιοῦνται μὲν πάντες, ἀφεστᾶσι δ´
[10]	ἴσως ἂν γένοιτο τὰ δέοντα.	πρῶτον	μὲν γὰρ οἷς βασιλεὺς πιστεύει
[10]	κακῶς οὐδ´ ἀργῶς ταῦτα λογιζόμενος.	πρῶτον	μὲν δὴ τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν
[10]	ἐχθρῶν ἐξ ἀρχῆς. νῦν δὲ	πρῶτον	μὲν ὁ βασιλεὺς ἅπασι τοῖς
[10]	εἰπεῖν ὅ τι χρὴ ποιεῖν.	πρῶτον	μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο
[10]	Σέρριον καὶ Δορίσκον· ταῦτα γὰρ	πρῶτον	ὠλιγωρήθη μετὰ τὴν εἰρήνην, ἃ
[10]	ποιούμενοι πᾶσιν ὅσοις πράγματα πράττεται,	πρώτῳ	μὲν πάντων καὶ πλείστῳ τῷ
[10]	μισθαρνεῖν, ἂν δ´ ἀπὸ τῶν	πρώτων	θορύβων αἰτιασάμενοί τινας πρὸς τὸ
[10]	ἀλλ´ ἄν ποτε συμβῇ τι	πταῖσμα	(πολλὰ δ´ ἂν γένοιτ´ ἀνθρώπῳ)
[10]	γάρ τοι τούτων μὲν ἐκ	πτωχῶν	ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι γίγνονται, καὶ
[10]	δ´ ἀπολωλὸς ἢ πολιορκούμενόν τι	πύθησθε,	ἀκροᾶσθε καὶ παρασκευάζεσθε· ~ἦν δ´
[10]	ἐκβαλεῖν Φίλιππον αὐτοῖς καὶ τὴν	Πυλαίαν	ἀποδοῦναι· οὐκ ἦν ἐν Θήβαις
[10]	πόσων ἀπεστέρησθε. οὐχὶ Φωκέας, οὐ	Πύλας,	οὐχὶ τἀπὶ Θρᾴκης, Δορίσκον, Σέρριον,
[10]	ἄν, ἴσως, ὥσπερ νῦν ὑμεῖς	πυνθάνεσθε	τί ποιεῖ Φίλιππος καὶ ποῖ
[10]	καὶ ὅπως παύσεται λέξω. οὐδὲν	πώποτ´,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν πραγμάτων
[10]	τις, ὡδὶ λογισάσθω. ἡμεῖς οὐδαμοῦ	πώποτε,	ὅπου περὶ τῶν δικαίων εἰπεῖν
[10]	ἀδικοῦντα καὶ πόλεις καταλαμβάνοντα οὐδεὶς	πώποτε	τούτων εἶπεν ὡς ἀδικεῖ καὶ
[10]	πράγματ´ οὔτε νῦν οὔτ´ ἄλλοτε	πώποτε	φαύλως ἔχειν, ἀλλ´ ὅταν πάντ´
[10]	τὰ κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύονται·	πῶς	γάρ ἐστιν ἴσον τούτων μέν
[10]	μᾶλλον οὐδὲν τῶν πάντων ἢ	πῶς	ταύτην καταλύσει. καὶ τοῦτ´ ἐξ