Paragraphes |
[10] |
τῷ
βαράθρῳ
χειμάζειν.
οὐκ
ἔστι
|
ταῦτα, |
ἀλλὰ
κἀκεῖν´
ὑπὲρ
τοῦ
τούτων |
[10] |
γὰρ
ὁ
μὲν
λαβὼν
μετὰ
|
ταῦτα
|
βαδίζῃ
τὰ
ὅπλα,
πᾶσιν
τοῖς |
[10] |
γενόμενοι,
τῶν
λυμαίνεσθαι
καὶ
διαστρέφειν
|
ταῦτα |
βουλομένων
ἐξ
ἴσου
κάθησθ´
ἀκροώμενοι, |
[10] |
ἀπαντᾷ.
ὁρᾶτε
Σέρριον
καὶ
Δορίσκον·
|
ταῦτα
|
γὰρ
πρῶτον
ὠλιγωρήθη
μετὰ
τὴν |
[10] |
λογίσηται
τὰ
τῇ
πόλει
μετὰ
|
ταῦτα |
γενησόμενα,
ἐὰν
ταῦτα
μὴ
ἐθέλῃ |
[10] |
ἀλλήλους
αἰτιᾶσθε.
ἀφ´
οὗ
δὲ
|
ταῦτα
|
γίγνεται
ἐγὼ
διδάξω,
καὶ
ὅπως |
[10] |
καὶ
τοὺς
ἠδικημένους
ὑπὸ
Φιλίππου,
|
ταῦτα |
διεξῆλθον,
ἀλλ´
ἵνα
τοῦθ´
ὑμῖν |
[10] |
γὰρ
ἄλλον
ἅπαντ´
εἰς
δύο
|
ταῦτα |
διῄρητο
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων,
Λακεδαιμονίους
|
[10] |
φανήσεται.
Εἰ
δέ
τῳ
δοκεῖ
|
ταῦτα |
καὶ
δαπάνης
πολλῆς
καὶ
πόνων
|
[10] |
μὲν
ἐπιθυμεῖν
καὶ
ὑπὲρ
τοῦ
|
ταῦτα |
λαβεῖν
καὶ
πόνους
καὶ
χειμῶνας |
[10] |
οὔκουν
Ἀθηναίων
γε,
ὥστε
λυπεῖσθαι
|
ταῦτα |
λαμβάνοντας
ὁρῶν
τοὺς
ἀπόρους
καὶ |
[10] |
ἡμῶν
ἐγνώκασιν.
Τοῦ
χάριν
δὴ
|
ταῦτα |
λέγω
καὶ
διεξέρχομαι;
οὐ
γὰρ
|
[10] |
ἐφεδρεύειν,
οὐ
κακῶς
οὐδ´
ἀργῶς
|
ταῦτα
|
λογιζόμενος.
πρῶτον
μὲν
δὴ
τοῦτο |
[10] |
ἡμετέραν
κυριεῦσαι,
οὐκ
ἐπιθυμεῖν,
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μὲν
ὑμᾶς
ἐάσειν
ἔχειν,
ὑπὲρ |
[10] |
ὑμῶν
οὐδὲ
γνώριμ´
ἐστὶν
ἴσως.
|
ταῦτα |
μέντοι
τότ´
ἐαθέντα
καὶ
παροφθέντ´ |
[10] |
κινδυνευτέον,
τῇ
πόλει
δὲ
προέσθαι
|
ταῦτα |
μετὰ
ῥᾳθυμίας
συμβουλεύεις.
οὐ
γὰρ |
[10] |
πόλει
μετὰ
ταῦτα
γενησόμενα,
ἐὰν
|
ταῦτα |
μὴ
ἐθέλῃ
ποιεῖν,
εὑρήσει
λυσιτελοῦν |
[10] |
ὡς
ὑπὲρ
φιλοτιμίας
καὶ
δόξης
|
ταῦτα |
πάντα
ποιεῖς,
θαυμάζω
τί
δήποτε |
[10] |
καὶ
μάταιον
ἀνάλωμ´
ὑπὸ
τῶν
|
ταῦτα |
πολιτευομένων,
τὸ
δ´
ἐν
ἡσυχίᾳ |
[10] |
δὲ
μὴ
ἐπιτρέπειν
μηδὲ
προΐεσθαι
|
ταῦτα |
συμβουλεύοντας,
τούτους
πόλεμον
ποιεῖν
φασίν; |
[10] |
κύριος
καὶ
τἄλλα
πάντα
πραγματεύεται.
|
ταῦτα |
τοίνυν
ἕκαστον
εἰδότα
καὶ
γιγνώσκοντα |
[10] |
λέγειν.
τοιγάρτοι
διεστηκότων
εἰς
δύο
|
ταῦτα |
τῶν
ἐν
ταῖς
πόλεσι,
τῶν |