Paragraphes
[10]	τῆς πάντων ἐλευθερίας προστῆναι, οὐ	μὰ	Δί´ ἐκ τῶν ὠνίων, εἰ
[10]	καὶ γιγνώσκοντα παρ´ αὑτῷ δεῖ	μὰ	Δί´ οὐ γράψαι κελεύειν πόλεμον
[10]	καὶ διεξέρχομαι; οὐ γὰρ ἀπεχθάνεσθαι	μὰ	τὸν Δία καὶ πάντας θεοὺς
[10]	αὐτὸν οὐδὲν ἂν ἄλλ´ οἶμαι	μὰ	τοὺς θεοὺς εὔξασθαι ποιεῖν τὴν
[10]	ἀφ´ ἑνὸς τῶν ἄλλων τοῦτο	μαθεῖν	δύναταί τις, ὡδὶ λογισάσθω. ἡμεῖς
[10]	καὶ καλῶς ποιοῦσιν. τί οὖν	μαθόντες	τοῦτ´ ὀνειδίζομεν ἀλλήλοις καὶ προφάσει
[10]	Ποτείδαιαν προεῖτο, οὐδ´ ἂν ἐν	Μακεδονίᾳ	μένειν ἀσφαλῶς ἐδύνατο. ἀμφότερ´ οὖν
[10]	πολλῶν καὶ πραγματείας εἶναι, καὶ	μάλ´	ὀρθῶς δοκεῖ· ἀλλ´ ἐὰν λογίσηται
[10]	εἰσὶν ὑμῶν, οὐ μόνον τῷ	μάλισθ´	ὑμῖν ἐπιβουλεύειν Φίλιππον, ἀλλὰ καὶ
[10]	ἄν, εἰ σκέψαισθ´ ἐκείνως. πότε	μάλιστ´	ἐν ταραχῇ τὰ τῶν Ἑλλήνων
[10]	καὶ ἔγωγε αὐτὸς μὲν τεθνάναι	μᾶλλον	ἂν ἢ ταῦτ´ εἰρηκέναι βουλοίμην·
[10]	εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´ ὅ τι κοινῇ	μᾶλλον	ἂν ὅλην ἐπιρρώσειε τὴν πόλιν.
[10]	τινὲς δὲ καθ´ αὑτοὺς ἀμύνεσθαι	μᾶλλον	ἢ μεθ´ ἡμῶν ἐγνώκασιν. Τοῦ
[10]	οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ μέντοι	μᾶλλον	ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ οὐδ´
[10]	πολεμεῖ οὐδ´ ἐπιβουλεύει, καὶ σκοπεῖ	μᾶλλον	οὐδὲν τῶν πάντων ἢ πῶς
[10]	ἀλλ´ οὐδ´ ἀνεγερθῆναι δυνάμεθα, ἀλλὰ	μανδραγόραν	πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο
[10]	εἴποι Δρογγίλον καὶ Καβύλην καὶ	Μάστειραν	καὶ ἃ νῦν φασιν αὐτὸν
[10]	βοηθεῖν περίεργον ἐπείσθητ´ εἶναι καὶ	μάταιον	ἀνάλωμ´ ὑπὸ τῶν ταῦτα πολιτευομένων,
[10]	εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον καὶ	μέγα	καὶ λαμπρόν, καὶ περὶ οὗ
[10]	τοῦ κεκτημένου. οὕτω καὶ μικρὰ	μεγάλη	πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται.
[10]	μικρὰ μεγάλη πόλις γίγνεται καὶ	μεγάλη	σῴζεται. ὡς μὲν οὖν εἴποι
[10]	ὡς ἀγαθὸν καὶ τὸ τρέφειν	μεγάλην	δύναμιν ὡς χαλεπόν, καὶ διαρπάζειν
[10]	συμμάχους πολλοὺς ἔχειν καὶ δύναμιν	μεγάλην	ἐκείνῳ περιγέγονε, καὶ τοσαῦτα πράγματα
[10]	ὡς οὐ στήσεται τοῦτ´ ἄνευ	μεγάλου	τινὸς κακοῦ, οὐδὲν ἂν εἰς
[10]	ἴδια μεταβιβάζοντας ὁρῶσί τινας, καὶ	μέγαν	μὲν ὄντα παρ´ ὑμῖν εὐθέως
[10]	ἐν τῇ Εὐβοίᾳ. ταύτης ὀλιγωρουμένης,	Μέγαρ´	ἑάλω παρὰ μικρόν. οὐδὲν ἐφροντίσατ´
[10]	προσῆκεν ἕτερος, οὗτος εὐδαίμων καὶ	μέγας	καὶ πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως·
[10]	φέρεσθαι, ὁ μὲν εὐδαίμων καὶ	μέγας	καὶ φοβερὸς πᾶσιν Ἕλλησι καὶ
[10]	οὗ πάντα τὸν χρόνον αἱ	μέγισται	τῶν πόλεων πρὸς αὑτὰς διεφέροντο,
[10]	ὅτι ἐστὶν ἐλευθέρῳ μὲν ἀνθρώπῳ	μεγίστη	ἀνάγκη ἡ ὑπὲρ τῶν γιγνομένων
[10]	ἴσασιν οἱ Ἕλληνες ἐκ τῶν	μεγίστων	κινδύνων σεσωσμένοι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ
[10]	καθ´ αὑτοὺς ἀμύνεσθαι μᾶλλον ἢ	μεθ´	ἡμῶν ἐγνώκασιν. Τοῦ χάριν δὴ
[10]	οἱ γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται	μεθέξοντες	τούτου, καὶ καλῶς ποιοῦσιν. τί
[10]	οὐδὲν ἂν εἰς τὰ πράγματα	μεῖζον	εἰσενεγκαίμεθα, οὐδ´ ὅ τι κοινῇ
[10]	ἐγὼ κρίνω, φοβερῶν, οὐδένες ἐν	μείζονι	κινδύνῳ τῶν πάντων εἰσὶν ὑμῶν,
[10]	ὑπὲρ τῶν γιγνομένων αἰσχύνη, καὶ	μείζω	ταύτης οὐκ οἶδ´ ἥντιν´ ἂν
[10]	ἐάσειν ἔχειν, ὑπὲρ δὲ τῶν	μελινῶν	καὶ τῶν ὀλυρῶν τῶν ἐν
[10]	ἐχθρῷ, ποῖ ἀναδυόμεθα, ἢ τί	μέλλομεν;	ἢ πότ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	φροντίζει περὶ αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ	μέμνηται.	Ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ
[10]	ποιεῖν ἢ τοῦτο) καὶ τοὺς	μὲν	ἄλλους εὖ ποιοῦντα, εἰ μηδὲν
[10]	πολεμεῖ τρόπον, τοῦτον μιμεῖσθε, τοῖς	μὲν	ἀμυνομένοις ἤδη χρήματα καὶ τἄλλ´
[10]	Δί´ ἀναγκαῖον ᾖ. ἀλλ´ ἣν	μὲν	ἄν τις ἐλευθέρων ἀνθρώπων ἀνάγκην
[10]	δὲ τί; ὅτι ἐστὶν ἐλευθέρῳ	μὲν	ἀνθρώπῳ μεγίστη ἀνάγκη ἡ ὑπὲρ
[10]	συμβῇ πείσονται. ὑμεῖς δ´ ὧν	μὲν	ἀπεστέρησθε σιωπῶ· ἀλλ´ ἐν αὐτῷ
[10]	τοῖς ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ	μὲν	γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν πραγμάτων
[10]	οὐδ´ ἂν εἷς εἴποι. τὸν	μὲν	γὰρ ἄλλον ἅπαντ´ εἰς δύο
[10]	ὀρθῶς τὸ πρᾶγμα κρίνετε· ~ἀγορὰν	μὲν	γὰρ ἄν τις καὶ πανήγυριν
[10]	ἐπὶ πᾶσι δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο	μὲν	γάρ ἐστι λαβεῖν ὅτῳ πολεμήσετε
[10]	ἑκόντας ποιεῖν τὰ δέοντα. εἰ	μὲν	γάρ ἐστί τις ἐγγυητὴς ὑμῖν
[10]	οὐδὲ τοῦθ´ οὕτως ἔχει· σοὶ	μὲν	γὰρ ἦν κλέπτης ὁ πατήρ,
[10]	τῶν λεγόντων ὁρῶ βουλευομένους· ὑμᾶς	μὲν	γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ δεῖν,
[10]	ἂν γένοιτο τὰ δέοντα. πρῶτον	μὲν	γὰρ οἷς βασιλεὺς πιστεύει καὶ
[10]	ἴῃ, τί φήσομεν τότε; ἐκεῖνος	μὲν	γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ´
[10]	οὐδ´ ἀργῶς ταῦτα λογιζόμενος. πρῶτον	μὲν	δὴ τοῦτο δεῖ, ἐχθρὸν ὑπειληφέναι
[10]	δὴ λοιπόν ἐστι, καὶ πάλαι	μὲν	ἔδει, διαφεύγει δ´ οὐδὲ νῦν,
[10]	λέγουσιν. ἀλλὰ δεῖ δήπου τὴν	μὲν	εἰρήνην ἄγειν οὐχ ὑμᾶς πείθειν,
[10]	τῶν ἐν ταῖς πόλεσι, τῶν	μὲν	εἰς τὸ μήτ´ ἄρχειν βίᾳ
[10]	Φιλίππου. καὶ γάρ τοι τούτων	μὲν	ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι
[10]	εἰώθατ´ ἐφ´ ἡσυχίας, ἀλλ´ ὅταν	μὲν	ἐκεῖνος παρασκευάζηται, ἀμελήσαντες τοῦ ποιεῖν
[10]	ὑπὲρ ὑμῶν εἰρηκότων λήψεσθαι. ~αἱ	μὲν	ἐλπίδες αἱ τούτων αὗται καὶ
[10]	ὥσθ´ ὑπολαμβάνειν τὸν Φίλιππον τῶν	μὲν	ἐν Θρᾴκῃ κακῶν (τί γὰρ
[10]	γὰρ ὅταν τιν´ ἴδω τὸν	μὲν	ἐν Σούσοις καὶ Ἐγβατάνοις δεδοικότα
[10]	γ´ ἂν εἴποις, ὡς σὲ	μὲν	ἐν τῇ πόλει δεῖ τινὰ
[10]	γνώριμοι, ὑμεῖς δὲ τοὐναντίον ἐκ	μὲν	ἐνδόξων ἄδοξοι, ἐκ δ´ εὐπόρων
[10]	πλέον περιεργάσει, ἀλλὰ τοὐναντίον σοὶ	μὲν	ἐξ ὧν ἐργάζει καὶ περιεργάζει
[10]	νῦν φασιν αὐτὸν ἔχειν; τούτων	μὲν	ἐπιθυμεῖν καὶ ὑπὲρ τοῦ ταῦτα
[10]	τὴν εἰρήνην λέλυκεν, καὶ κακόνους	μέν	ἐστι καὶ ἐχθρὸς ὅλῃ τῇ
[10]	τοῦτον τὸν τρόπον φέρεσθαι, ὁ	μὲν	εὐδαίμων καὶ μέγας καὶ φοβερὸς
[10]	ἀλλήλοις τῆς πολιτείας κοινωνεῖν, τοὺς	μὲν	εὐπόρους εἰς μὲν τὸν βίον
[10]	τιν´ ἕκαστοι τούτων πλεονεξίαν, οἱ	μὲν	ἤδη πεπόνθασιν ἃ δὴ πεπόνθασιν,
[10]	τῶν δ´ ἄλλων {Ἑλλήνων} οἱ	μὲν	ἡμῖν, οἱ δ´ ἐκείνοις ὑπήκουον.
[10]	πόλεων πρὸς αὑτὰς διεφέροντο, Λακεδαιμονίων	μὲν	ἠτυχηκότων, Θηβαίων δ´ ἀσχόλων διὰ
[10]	καὶ παρασκευάζεσθε· ~ἦν δ´ ἀκηκοέναι	μὲν	καὶ βεβουλεῦσθαι τότε καιρός, ὅθ´
[10]	δ´ ἔρημοι καὶ ταπεινοί, τῇ	μὲν	κατὰ τὴν ἀγορὰν εὐετηρίᾳ λαμπροί,
[10]	παρέχοντας, τοὺς δὲ λοιποὺς τὰ	μὲν	κοινὰ κοινὰ νομίζοντας καὶ μετέχοντας
[10]	καὶ δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ ὁ	μὲν	λαβὼν μετὰ ταῦτα βαδίζῃ τὰ
[10]	ὑμᾶς τελευτῶν ἐκεῖνος ἥξει, αἰσχρὸν	μὲν	νὴ τὸν Δία καὶ πάντας
[10]	ἐξ ἀρχῆς. νῦν δὲ πρῶτον	μὲν	ὁ βασιλεὺς ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν
[10]	ὑπήκουον. βασιλεὺς δὲ καθ´ αὑτὸν	μὲν	ὁμοίως ἅπασιν ἄπιστος ἦν, τοὺς
[10]	μεταβιβάζοντας ὁρῶσί τινας, καὶ μέγαν	μὲν	ὄντα παρ´ ὑμῖν εὐθέως τὸν
[10]	ταῖς οὐσίαις λῃτουργῆσαι ἕκαστον, ἐστὶ	μὲν	οὐκ ὀρθῶς ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ
[10]	αὐτῶν, ἀλλ´ οὐδὲ μέμνηται. Ἡ	μὲν	οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία, ᾗ
[10]	γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς	μὲν	οὖν εἴποι τις ἄν, ἃ
[10]	οὖν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τὸν	μὲν	οὕτω φανερῶς ἀδικοῦντα καὶ πόλεις
[10]	γίγνονται, καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται	μὲν	πάντες, ἀφεστᾶσι δ´ ἔργῳ, καὶ
[10]	πᾶσιν ὅσοις πράγματα πράττεται, πρώτῳ	μὲν	πάντων καὶ πλείστῳ τῷ τοῖς
[10]	τὰς τιμὰς ἔχουσιν. καὶ τὰ	μὲν	περὶ τἄλλ´ οὐκ ἄξιον ἐξετάσαι
[10]	ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ, ὡς τῇ	μὲν	πόλει ἀσφαλὲς τὸ τὰ αὑτῆς
[10]	οἱ πρόγονοι κατέλιπον, καὶ τὸ	μὲν	προΐστασθαι τῶν Ἑλλήνων καὶ δύναμιν
[10]	δουλείαν προέσθαι, καὶ ἔγωγε αὐτὸς	μὲν	τεθνάναι μᾶλλον ἂν ἢ ταῦτ´
[10]	τῶν καιρῶν, καὶ μετειλήφαθ´ ὑμεῖς	μὲν	τὴν σχολὴν καὶ τὴν ἡσυχίαν,
[10]	πῶς γάρ ἐστιν ἴσον τούτων	μέν	τινας ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου ἥκοντας
[10]	μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς	μὲν	τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους τῇ
[10]	γένοιτο οὔτε λέγειν ἄξιον. Τὸ	μὲν	τοίνυν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πρὸς
[10]	κοινωνεῖν, τοὺς μὲν εὐπόρους εἰς	μὲν	τὸν βίον τὰ ἑαυτῶν ἀσφαλῶς
[10]	πρὸς τὸ κρίνειν τράπησθε, αὐτοὶ	μὲν	τούτων κατηγοροῦντες ἀμφότερ´ ἕξειν, καὶ
[10]	γὰρ τὰ τοιαῦτ´ ἀγνοεῖ) τὸν	μὲν	τῶν ἰδιωτῶν βίον ἀσφαλῆ καὶ
[10]	τῶν δ´ εἰς τὸ ἄρχειν	μὲν	τῶν πολιτῶν ἐπιθυμεῖν, ἑτέρῳ δ´
[10]	ἀκριβεστάτην γενέσθαι, οὕτω ποιήσαντας, τὸν	μὲν	τῶν χρημάτων λόγον παρὰ τούτων
[10]	κυριεῦσαι, οὐκ ἐπιθυμεῖν, ἀλλὰ ταῦτα	μὲν	ὑμᾶς ἐάσειν ἔχειν, ὑπὲρ δὲ
[10]	ἀναθεῖναι βούλονται. ἡγοῦνται γάρ, ἂν	μὲν	ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ μιᾶς γνώμης
[10]	οἶδε γὰρ ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν	μὲν	ὑμεῖς οὔτ´ ἐθελήσετε, οὔτ´, ἐὰν
[10]	αὐτῷ τῷ κινδυνεύειν ὄντων οἱ	μὲν	ὑπὲρ τῆς ἡγεμονίας ἡμῖν ἀντιλέγουσιν,
[10]	ποιεῖς, θαυμάζω τί δήποτε σαυτῷ	μὲν	ὑπὲρ τούτων ἅπαντα ποιητέον εἶναι
[10]	ἀμελούντων, ἔρημον ἀνείλετο. τοιγάρτοι τὸ	μὲν	φοβεῖσθαι τοῖς ἄλλοις, τὸ δὲ
[10]	αἰτίαν ἀναφερομένην. περὶ οὗ πάνυ	μὲν	φοβοῦμαι, οὐ μὴν ἀλλ´ ἐρῶ·
[10]	καὶ αὐτὸ τοῦτο, εἰ τὰ	μὲν	χρήματα λυπεῖ τινὰς ὑμῶν εἰ
[10]	ὅ τι χρὴ ποιεῖν. πρῶτον	μέν,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο παρ´
[10]	προεῖτο, οὐδ´ ἂν ἐν Μακεδονίᾳ	μένειν	ἀσφαλῶς ἐδύνατο. ἀμφότερ´ οὖν οἶδε,
[10]	ἀληθῶς, ἄγειν εἰρήνην δικαίαν καὶ	μένειν	ἐπὶ τοῦ τόπου Φίλιππον ἀναγκάσετε,
[10]	εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν. εἰ	μέντοι	βουλόμεθ´ ἡμεῖς μὴ προσποιεῖσθαι πολεμεῖν
[10]	θεοῖς, οἵπερ αὐτὸν ἐξολέσειαν, οὐδενὶ	μέντοι	μᾶλλον ἢ τῇ πολιτείᾳ πολεμεῖ
[10]	οὐδὲ γνώριμ´ ἐστὶν ἴσως. ταῦτα	μέντοι	τότ´ ἐαθέντα καὶ παροφθέντ´ ἀπώλεσε
[10]	ἡμεῖς. ἀλλ´ ὅμως εἰς τοσαῦτα	μέρη	καὶ τοσαύτας δυναστείας διῃρημένων {τῶν
[10]	κοινὰ νομίζοντας καὶ μετέχοντας τὸ	μέρος,	τὰ δ´ ἑκάστου ἴδια τοῦ
[10]	ταῖς θύραις ἐγγὺς οὑτωσὶ ἐν	μέσῃ	τῇ Ἑλλάδι αὐξανομένου λῃστοῦ τῶν
[10]	τοὺς ἐπιδεεῖς. εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ	μέσου	καὶ τὰς βλασφημίας ἃς ἐπὶ
[10]	ἑκάστην ἡμέραν ἀγώνων καὶ κακῶν	μεστόν,	οὐ τὸν ἡσύχιον, ἀλλὰ τὸν
[10]	κολακείᾳ βλάβης καὶ ἀπάτης λόγος	μεστός,	ἀργύριον τῷ λέγοντι ποιήσων, τὰ
[10]	ποιεῖν αὐτῷ· Ἀντρῶνας ἐπρίατο καὶ	μετ´	οὐ πολὺν χρόνον τὰ ἐν
[10]	Ἑλληνικῶν πραγμάτων} εἰ δεῖ τἀληθῆ	μετὰ	παρρησίας εἰπεῖν, τὰ παρ´ οὐδέσι
[10]	δεηθεὶς ὑμῶν, ἂν λέγω τἀληθῆ	μετὰ	παρρησίας, μηδὲν ἀχθεσθῆναί μοι. πέπραται
[10]	δεόντων ποιῆτε. (ταῦτ´ ἐστὶ τἀληθῆ,	μετὰ	πάσης παρρησίας, ἁπλῶς εὐνοίᾳ τὰ
[10]	τῇ πόλει δὲ προέσθαι ταῦτα	μετὰ	ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ γὰρ ἐκεῖνό
[10]	χρῆσθαι τῷ βουλεύεσθαι, ὑμεῖς δὲ	μετὰ	τὰ πράγματα. Ὃ δὴ λοιπόν
[10]	καὶ πάντ´ ἐποιοῦμεν τὰ δέοντα.	μετὰ	ταῦθ´ ἡ τύχη, καλῶς ποιοῦσα,
[10]	ἐπειδὰν γὰρ ὁ μὲν λαβὼν	μετὰ	ταῦτα βαδίζῃ τὰ ὅπλα, πᾶσιν
[10]	ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ πόλει	μετὰ	ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα μὴ
[10]	Δορίσκον· ταῦτα γὰρ πρῶτον ὠλιγωρήθη	μετὰ	τὴν εἰρήνην, ἃ πολλοῖς ὑμῶν
[10]	κοινῶν ἔθος ἐπὶ τὰ ἴδια	μεταβιβάζοντας	ὁρῶσί τινας, καὶ μέγαν μὲν
[10]	(ῥᾴδιον γὰρ ἂν ἦν ὑμῖν	μεταθεῖναι)	ἀλλὰ πολλὰ καὶ παντοδαπὰ ἐκ
[10]	ἐφ´ ἑκάστου τῶν καιρῶν, καὶ	μετειλήφαθ´	ὑμεῖς μὲν τὴν σχολὴν καὶ
[10]	μὲν κοινὰ κοινὰ νομίζοντας καὶ	μετέχοντας	τὸ μέρος, τὰ δ´ ἑκάστου
[10]	λέγει καὶ ὑμᾶς πείθει, ἔστω,	μὴ	ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε. εἰ δὲ
[10]	δὲ τῶν δούλων ἀπεύχεσθαι δήπου	μὴ	γενέσθαι δεῖ. διαφέρει δὲ τί;
[10]	ἔχειν νομίζοντας καὶ ὑπὲρ τούτων	μὴ	δεδοικότας, εἰς δὲ τοὺς κινδύνους
[10]	ὑμῖν ἐρίζειν, εἰ δέον ἢ	μὴ	δέον ὑμᾶς τοῦτο πεποιηκέναι· ἀλλ´
[10]	καὶ νῦν ἐπηγγέλλετο (εἰ δὲ	μὴ	ἐδέχεσθ´ ὑμεῖς, ἀλλ´ ἀπεψηφίζεσθε, οὐ
[10]	μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα	μὴ	ἐθέλῃ ποιεῖν, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ
[10]	καὶ πόλεμον ποιεῖ, τοὺς δὲ	μὴ	ἐπιτρέπειν μηδὲ προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας,
[10]	ἥκιστα δὴ† ἡμῖν, ἄν τι	μὴ	νῦν ἐπανορθωσώμεθα· ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ
[10]	τῶν ὄντων οὐδένα, ὥστε, εἰ	μὴ	ποιήσουσιν ἅπαντες ὅς´ ἂν αὐτός,
[10]	βοήθειαν. εἰ μέντοι βουλόμεθ´ ἡμεῖς	μὴ	προσποιεῖσθαι πολεμεῖν ἡμῖν ἐκεῖνον, ἀνοητότατος
[10]	ἦν ἀσφαλὲς λέγειν ἐν Θετταλίᾳ	μὴ	σὺν εὖ πεπονθότος τοῦ πλήθους
[10]	λέγειν ἐν Ὀλύνθῳ τὰ Φιλίππου	μὴ	σὺν εὖ πεπονθότων τῶν πολλῶν
[10]	δαπανῶμεν, ἀλλ´ ἃ πεισόμεθα, ἂν	μὴ	ταῦτ´ ἐθέλωμεν ποιεῖν, καὶ τὸ
[10]	ὑφ´ αὑτῷ ποιούμενος Φίλιππος, εἰ	μή	τις αὐτὸν κωλύσει. Εἰσὶν δέ
[10]	ᾐτιῶντ´ ἂν αὐτὸν Καρδιανοῖς βεβοηθηκέναι;	μὴ	τοίνυν ζητεῖθ´ ὅντιν´ ἀνθ´ ὧν
[10]	παρ´ ἐκείνου μισθαρνοῦσι διασπάσασθαι παραβαλεῖτε·	μηδ´	αὐτοὶ χειροτονήσαντες πόλεμον βούλεσθε παρ´
[10]	ἀγνοεῖ δήπου. καὶ γὰρ εἰ	μηδ´	ἀφ´ ἑνὸς τῶν ἄλλων τοῦτο
[10]	περιέστηκε τοὺς Ἕλληνας ἅπαντας, ὥστε	μηδ´	ὅ τι χρὴ συμβουλεύειν εὔπορον
[10]	τινὰ πρόφασιν ὅμως· τὸ δὲ	μηδ´	ὅς´ ἀκοῦσαι δεῖ μηδ´ ὅσα
[10]	δὲ μηδ´ ὅς´ ἀκοῦσαι δεῖ	μηδ´	ὅσα βουλεύσασθαι προσήκει, μηδὲ ταῦτ´
[10]	ποιεῖ, τοὺς δὲ μὴ ἐπιτρέπειν	μηδὲ	προΐεσθαι ταῦτα συμβουλεύοντας, τούτους πόλεμον
[10]	δεῖ μηδ´ ὅσα βουλεύσασθαι προσήκει,	μηδὲ	ταῦτ´ ἐθέλειν {ἀκούειν} τοῦτ´ ἤδη
[10]	ἔργων παρὰ τοῦ στρατηγοῦ, καὶ	μηδεμίαν	πρόφασιν τοῦ πλεῖν ἄλλοσε ἢ
[10]	μὲν ἄλλους εὖ ποιοῦντα, εἰ	μηδὲν	ἄλλο, ἐξαπατᾶν, ὑμῖν δ´ ἀπειλεῖν
[10]	εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες	μηδὲν	αὐτοὶ τῶν δεόντων ποιῆτε. (ταῦτ´
[10]	ἂν λέγω τἀληθῆ μετὰ παρρησίας,	μηδὲν	ἀχθεσθῆναί μοι. πέπραται τὰ συμφέροντ´
[10]	ἀφελέσθαι τι, ἀλλ´ εἰ καὶ	μηδὲν	ἦν τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν ὅπως
[10]	ἀλλήλοις καὶ προφάσει χρώμεθα τοῦ	μηδὲν	ποιεῖν, πλὴν εἰ τῇ παρὰ
[10]	πράττειν, σοὶ δὲ κίνδυνος, εἰ	μηδὲν	τῶν ἄλλων πλέον περιεργάσει, ἀλλὰ
[10]	δ´ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν καὶ	μηδὲν	τῶν δεόντων πράττειν, ἀλλὰ προϊεμένους
[10]	οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον, εἶτα τοῖς	μηδὲν	τῶν ἐν τῇ πολιτείᾳ δικαίων
[10]	παυστέον τούτων τῶν ἐθῶν, ἢ	μηδέν´	ἄλλον αἰτιατέον τοῦ πάντα φαύλως
[10]	ἀμύνεσθε, ἅπαντα πρόεσθε. εἰ δὲ	μηδενὶ	τοῦτο δοκεῖ, τοὐναντίον δὲ πρόϊσμεν
[10]	μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ γένοιτο	μηδενὶ	χειρωσαμένῳ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν
[10]	πόλιν δ´ ἐν τοῖς Ἕλλησι	μηδενὸς	ἀξίαν εἶναι. καὶ μὴν οὐδ´
[10]	τὸ μήτ´ ἄρχειν βίᾳ βούλεσθαι	μηδενὸς	μήτε δουλεύειν ἄλλῳ, ἀλλ´ ἐν
[10]	ἦν τούτων, ἄλλοθεν σκοπεῖν ὅπως	μηδενὸς	ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται. τοὺς μὲν
[10]	ἢ ταῦτ´ εἰρηκέναι βουλοίμην· οὐ	μὴν	ἀλλ´ εἴ τις ἄλλος λέγει
[10]	οὗ πάνυ μὲν φοβοῦμαι, οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἐρῶ· οἶμαι γὰρ ἕξειν
[10]	ἔχον, οὐδὲ πολλοῦ δεῖ, οὐ	μὴν	ἀλλ´ ἔχει τινὰ πρόφασιν ὅμως·
[10]	Ἕλλησι μηδενὸς ἀξίαν εἶναι. καὶ	μὴν	οὐδ´ ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ, ὡς
[10]	ἄλλο γ´ οὐδὲν ἔνι. καὶ	μὴν	οὐχ ὑπὲρ τῶν ἴσων ὑμῖν
[10]	καὶ δόξης, ὧν μήτ´ ἐκείνῳ	μήτ´	ἄλλῳ γένοιτο μηδενὶ χειρωσαμένῳ τὴν
[10]	πόλεσι, τῶν μὲν εἰς τὸ	μήτ´	ἄρχειν βίᾳ βούλεσθαι μηδενὸς μήτε
[10]	καὶ τόπου καὶ δόξης, ὧν	μήτ´	ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ γένοιτο μηδενὶ
[10]	χὠ τοῦ σώματος αἰκισμός, ὃ	μήτε	γένοιτο οὔτε λέγειν ἄξιον. Τὸ
[10]	μήτ´ ἄρχειν βίᾳ βούλεσθαι μηδενὸς	μήτε	δουλεύειν ἄλλῳ, ἀλλ´ ἐν ἐλευθερίᾳ
[10]	ἂν μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ	μιᾶς	γνώμης Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν
[10]	ἴδια τοῦ κεκτημένου. οὕτω καὶ	μικρὰ	μεγάλη πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη
[10]	ταύτης ὀλιγωρουμένης, Μέγαρ´ ἑάλω παρὰ	μικρόν.	οὐδὲν ἐφροντίσατ´ οὐδ´ ἐπεστράφητ´ οὐδὲν
[10]	δ´ ὄντων ἁμαρτημάτων οὐδ´ ἐκ	μικροῦ	χρόνου συνειλεγμένων, ἐξ ὧν φαύλως
[10]	ὃν ἐκεῖνος πολεμεῖ τρόπον, τοῦτον	μιμεῖσθε,	τοῖς μὲν ἀμυνομένοις ἤδη χρήματα
[10]	εὖ φρονεῖν δ´ ὑμᾶς ὑπολαμβάνων	μισεῖν	αὑτὸν ἡγεῖται. πρὸς δὲ τούτοις
[10]	ὅντιν´ ἀνθ´ ὧν Φίλιππος ἐξαμαρτάνει	μισήσετε	καὶ τοῖς παρ´ ἐκείνου μισθαρνοῦσι
[10]	ὑμᾶς καὶ αὑτοῖς οὐκέτ´ ἔσεσθαι	μισθαρνεῖν,	ἂν δ´ ἀπὸ τῶν πρώτων
[10]	μισήσετε καὶ τοῖς παρ´ ἐκείνου	μισθαρνοῦσι	διασπάσασθαι παραβαλεῖτε· μηδ´ αὐτοὶ χειροτονήσαντες
[10]	γὰρ εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς	μισθοῦ	λέγει καὶ {τίς} ὑπὲρ Φιλίππου
[10]	καὶ εὐεργέτας ὑπείληφεν ἑαυτοῦ, οὗτοι	μισοῦσι	καὶ πολεμοῦσι Φίλιππον. ἔπειθ´ ὁ
[10]	καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ	μοι	δοκεῖ τὰ πράγματ´ οὔτε νῦν
[10]	τἀληθῆ μετὰ παρρησίας, μηδὲν ἀχθεσθῆναί	μοι.	πέπραται τὰ συμφέροντ´ ἐφ´ ἑκάστου
[10]	εἴ τις χωρὶς ἔροιτο εἰπέ	μοι,	τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες,
[10]	τὸν τρόπον προσφέρεται; ὅτι ἐν	μόνῃ	τῶν πασῶν πόλεων τῇ ὑμετέρᾳ
[10]	τῶν Ἑλλήνων ἄρχειν ἀεὶ βούληται,	μόνην	ἂν ἐναντιωθῆναι καὶ τῆς πάντων
[10]	τοιγαροῦν ἐκ τῶν τοιούτων ἐθῶν	μόνοι	τῶν πάντων ἀνθρώπων ὑμεῖς τοῖς
[10]	Φωκέας ἀνεῖλεν. ἀλλ´ Ἀθήνησιν, οὐ	μόνον	Ἀμφίπολιν καὶ τὴν Καρδιανῶν χώραν
[10]	ταύτῃ χρωμένους τῇ γνώμῃ οὐ	μόνον	ἡγοῦμαι τὰ δίκαι´ ἂν ποιεῖν,
[10]	ἐλευθέρων ἀνθρώπων ἀνάγκην εἴποι, οὐ	μόνον	ἤδη πάρεστιν, ἀλλὰ καὶ πάλαι
[10]	εἶτ´ ἀπελθὼν ἕκαστος ὑμῶν οὐ	μόνον	οὐδὲν φροντίζει περὶ αὐτῶν, ἀλλ´
[10]	χρόνοις παρεῖναι. ἡμεῖς δ´ οὐ	μόνον	τούτοις ὑπολειπόμεθ´, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]	τῶν πάντων εἰσὶν ὑμῶν, οὐ	μόνον	τῷ μάλισθ´ ὑμῖν ἐπιβουλεύειν Φίλιππον,
[10]	ἄρχειν βούλεται, τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς	μόνους	ὑπείληφεν ὑμᾶς. ἀδικεῖ πολὺν χρόνον
[10]	τὰς ἐν Ἤλιδι σφαγάς, ἄλλα	μυρία·	οὐ γὰρ ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/09/2008