Paragraphes |
[10] |
ἐκείνων.
πόθεν
οἴεσθε
νῦν
αὐτὸν
|
ὑβρίζειν |
ὑμᾶς
(οὐδὲν
γὰρ
ἄλλ´
ἔμοιγε |
[10] |
τούτου
δ´
ἀνταγωνιστὰς
μόνους
ὑπείληφεν
|
ὑμᾶς. |
ἀδικεῖ
πολὺν
χρόνον
ἤδη,
καὶ |
[10] |
ἄγειν
φασὶ
δεῖν,
κἄν
τις
|
ὑμᾶς |
ἀδικῇ,
αὐτοὶ
δ´
οὐ
δύνανται |
[10] |
καὶ
αὑτὸν
ὑμῖν
ἐπιβουλεύοντα
καὶ
|
ὑμᾶς |
αἰσθανομένους·
εὖ
φρονεῖν
δ´
ὑμᾶς
|
[10] |
οὐ
λυπεῖ,
καὶ
ταῦτ´
ἐφ´
|
ὑμᾶς
|
ἁρπάζων.
τί
ποτ´
οὖν,
ὦ |
[10] |
τοῦ
πάντα
φαύλως
ἔχειν
ἢ
|
ὑμᾶς |
αὐτούς.
|
[10] |
καὶ
παρ´
ἐκείνου
χρήματα
λήψεσθαι,
|
ὑμᾶς |
δ´
ὑπὲρ
ὧν
δεῖ
παρὰ
|
[10] |
οὐκ
ἐπιθυμεῖν,
ἀλλὰ
ταῦτα
μὲν
|
ὑμᾶς |
ἐάσειν
ἔχειν,
ὑπὲρ
δὲ
τῶν
|
[10] |
νῦν
βεβιασμένα
καὶ
καταφεύξεται
πρὸς
|
ὑμᾶς. |
ἐστὲ
γὰρ
ὑμεῖς
οὐκ
αὐτοὶ |
[10] |
ἐκ
δὲ
τοῦ
τούτων
ὀλιγώρως
|
ὑμᾶς |
ἔχειν
καὶ
ἐᾶν
τοῦτον
τὸν
|
[10] |
γνώμης
Φίλιππον
ἀμύνησθε,
κἀκείνου
κρατήσειν
|
ὑμᾶς |
καὶ
αὑτοῖς
οὐκέτ´
ἔσεσθαι
μισθαρνεῖν, |
[10] |
ἐνίους
τῶν
λεγόντων
ὁρῶ
βουλευομένους·
|
ὑμᾶς |
μὲν
γὰρ
ἡσυχίαν
ἄγειν
φασὶ |
[10] |
Ἀθηναῖοι,
τῆς
ὑποθέσεως
ἐφ´
ἧς
|
ὑμᾶς |
οἱ
πρόγονοι
κατέλιπον,
καὶ
τὸ |
[10] |
πόθεν
οἴεσθε
νῦν
αὐτὸν
ὑβρίζειν
|
ὑμᾶς |
(οὐδὲν
γὰρ
ἄλλ´
ἔμοιγε
δοκεῖ |
[10] |
εἴ
τις
ἄλλος
λέγει
καὶ
|
ὑμᾶς |
πείθει,
ἔστω,
μὴ
ἀμύνεσθε,
ἅπαντα |
[10] |
τὴν
μὲν
εἰρήνην
ἄγειν
οὐχ
|
ὑμᾶς |
πείθειν,
οἳ
πεπεισμένοι
κάθησθε,
ἀλλὰ |
[10] |
δὴ
τούτων
ἁπάντων
οἶμαι
δεῖν
|
ὑμᾶς
|
πρεσβείαν
ἐκπέμπειν,
ἥτις
τῷ
βασιλεῖ |
[10] |
ἅπαντα
προῆσθε,
οὐκ
ἐπ´
αὐτοὺς
|
ὑμᾶς |
τελευτῶν
ἐκεῖνος
ἥξει,
αἰσχρὸν
μὲν |
[10] |
εἰ
δέον
ἢ
μὴ
δέον
|
ὑμᾶς |
τοῦτο
πεποιηκέναι·
ἀλλ´
ὃν
ἐκεῖνος |
[10] |
ὑμᾶς
αἰσθανομένους·
εὖ
φρονεῖν
δ´
|
ὑμᾶς
|
ὑπολαμβάνων
μισεῖν
αὑτὸν
ἡγεῖται.
πρὸς |
[10] |
ἐπηγγέλλετο
(εἰ
δὲ
μὴ
ἐδέχεσθ´
|
ὑμεῖς, |
ἀλλ´
ἀπεψηφίζεσθε,
οὐ
τἀκείνου
αἴτια) |
[10] |
παρὸν
ἢ
ὅτι
ταῖς
γνώμαις
|
ὑμεῖς |
ἀφεστήκατε
τῶν
πραγμάτων,
καὶ
τοσοῦτον |
[10] |
φοβερὸς
πᾶσιν
Ἕλλησι
καὶ
βαρβάροις,
|
ὑμεῖς |
δ´
ἔρημοι
καὶ
ταπεινοί,
τῇ |
[10] |
δ´
ὅταν
ποτὲ
συμβῇ
πείσονται.
|
ὑμεῖς
|
δ´
ὧν
μὲν
ἀπεστέρησθε
σιωπῶ· |
[10] |
πραγμάτων
εἰώθασι
χρῆσθαι
τῷ
βουλεύεσθαι,
|
ὑμεῖς |
δὲ
μετὰ
τὰ
πράγματα.
Ὃ |
[10] |
καὶ
ἀδόξων
ἔνδοξοι
καὶ
γνώριμοι,
|
ὑμεῖς |
δὲ
τοὐναντίον
ἐκ
μὲν
ἐνδόξων |
[10] |
αὐτῷ
βεβαίως
ἔχειν,
ἕως
ἂν
|
ὑμεῖς
|
δημοκρατῆσθε,
ἀλλ´
ἄν
ποτε
συμβῇ |
[10] |
συμμάχους,
πίστιν,
εὔνοιαν,
ὧν
πάντων
|
ὑμεῖς |
ἔστ´
ἄποροι.
ἐκ
δὲ
τοῦ |
[10] |
ἑκάστου
τῶν
καιρῶν,
καὶ
μετειλήφαθ´
|
ὑμεῖς |
μὲν
τὴν
σχολὴν
καὶ
τὴν
|
[10] |
βούλονται.
ἡγοῦνται
γάρ,
ἂν
μὲν
|
ὑμεῖς |
ὁμοθυμαδὸν
ἐκ
μιᾶς
γνώμης
Φίλιππον
|
[10] |
καταφεύξεται
πρὸς
ὑμᾶς.
ἐστὲ
γὰρ
|
ὑμεῖς |
οὐκ
αὐτοὶ
πλεονεκτῆσαι
καὶ
κατασχεῖν |
[10] |
καὶ
βεβουλεῦσθαι
τότε
καιρός,
ὅθ´
|
ὑμεῖς |
οὐκ
ἠθέλετε,
πράττειν
δὲ
καὶ |
[10] |
γὰρ
ἀκριβῶς
ὅτι
δουλεύειν
μὲν
|
ὑμεῖς |
οὔτ´
ἐθελήσετε,
οὔτ´,
ἐὰν
ἐθέλητε, |
[10] |
ἴσως
ἄν,
ἴσως,
ὥσπερ
νῦν
|
ὑμεῖς |
πυνθάνεσθε
τί
ποιεῖ
Φίλιππος
καὶ |
[10] |
ἔχειν,
ἀλλ´
ὅταν
πάντ´
ἀκούσαντες
|
ὑμεῖς |
τὰ
δέοντα,
καὶ
ὁμογνώμονες
ὡς |
[10] |
τοῦτ´
ἤδη
πᾶσαν
ἐπιδέχεται
κατηγορίαν.
|
ὑμεῖς |
τοίνυν
οὐκ
ἀκούειν,
πρὶν
ἂν |
[10] |
ἐθῶν
μόνοι
τῶν
πάντων
ἀνθρώπων
|
ὑμεῖς |
τοῖς
ἄλλοις
τοὐναντίον
ποιεῖτε·
οἱ
|
[10] |
παρ´
ὑμῖν,
κἂν
ἀφῃρημένοι
τὰ
|
ὑμέτερ´ |
αὐτῶν
ἦτε.
οὐκ
ἦν
ἀσφαλὲς
|
[10] |
μόνῃ
τῶν
πασῶν
πόλεων
τῇ
|
ὑμετέρᾳ |
ἄδει´
ὑπὲρ
τῶν
ἐχθρῶν
λέγειν |
[10] |
σύνοιδεν
αὑτῷ·
οἷς
γὰρ
οὖσιν
|
ὑμετέροις |
ἔχει
{χρῆσθαι}
τούτοις
ἅπαντα
τἄλλα |
[10] |
τὰ
αἴτια·
ἃ
εἰ
βουλομένοις
|
ὑμῖν |
ἀκούειν
ἐστίν,
ἐθέλω
λέγειν.
ἐξέστητ´, |
[10] |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτο
παρ´
|
ὑμῖν |
αὐτοῖς
βεβαίως
γνῶναι,
ὅτι
τῇ |
[10] |
ποιοῦντα,
εἰ
μηδὲν
ἄλλο,
ἐξαπατᾶν,
|
ὑμῖν |
δ´
ἀπειλεῖν
ἤδη;
οἷον
Θετταλοὺς |
[10] |
ταῦτα
διεξῆλθον,
ἀλλ´
ἵνα
τοῦθ´
|
ὑμῖν |
δείξω,
ὅτι
οὐ
στήσεται
πάντας |
[10] |
τυραννίδ´
ἀπαντικρὺ
τῆς
Ἀττικῆς
ἐπετείχισεν
|
ὑμῖν |
ἐν
τῇ
Εὐβοίᾳ.
ταύτης
ὀλιγωρουμένης, |
[10] |
ὑμῶν,
οὐ
μόνον
τῷ
μάλισθ´
|
ὑμῖν
|
ἐπιβουλεύειν
Φίλιππον,
ἀλλὰ
καὶ
τῷ |
[10] |
ἀμφότερ´
οὖν
οἶδε,
καὶ
αὑτὸν
|
ὑμῖν
|
ἐπιβουλεύοντα
καὶ
ὑμᾶς
αἰσθανομένους·
εὖ |
[10] |
ἀπεστερηκότος
Φιλίππου,
ἀλλὰ
καὶ
κατασκευάζοντος
|
ὑμῖν |
ἐπιτείχισμα
τὴν
Εὔβοιαν
καὶ
νῦν |
[10] |
χειροτονήσαντες
πόλεμον
βούλεσθε
παρ´
αὐτοῖς
|
ὑμῖν |
ἐρίζειν,
εἰ
δέον
ἢ
μὴ |
[10] |
καὶ
κολάζειν
τοὺς
ἀδικοῦντας
ἐφ´
|
ὑμῖν |
ἐστι,
τὴν
δ´
Ἑλλάδα
πᾶσαν |
[10] |
κατηγοροῦντες
ἀμφότερ´
ἕξειν,
καὶ
παρ´
|
ὑμῖν |
εὐδοκιμήσειν
καὶ
παρ´
ἐκείνου
χρήματα |
[10] |
καὶ
μέγαν
μὲν
ὄντα
παρ´
|
ὑμῖν |
εὐθέως
τὸν
λέγοντα,
ἀθάνατον
δ´ |
[10] |
αὐτοὶ
δ´
οὐ
δύνανται
παρ´
|
ὑμῖν |
ἡσυχίαν
ἄγειν
οὐδενὸς
αὐτοὺς
ἀδικοῦντος. |
[10] |
μὲν
γάρ
ἐστί
τις
ἐγγυητὴς
|
ὑμῖν |
θεῶν
(οὐ
γὰρ
ἀνθρώπων
γ´ |
[10] |
πόλεως
δεῖ
σκοπεῖν·
ἃ
σφαλερῶς
|
ὑμῖν |
καὶ
οὐδαμῶς
ἅπαντ´
ἔχει.
γνοίητε |
[10] |
μὴν
οὐχ
ὑπὲρ
τῶν
ἴσων
|
ὑμῖν |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἔσθ´
ὁ |
[10] |
αὐτὸν
ἀφαλές
ἐστι
λέγειν
παρ´
|
ὑμῖν, |
κἂν
ἀφῃρημένοι
τὰ
ὑμέτερ´
αὐτῶν |
[10] |
Ἀθηναῖοι,
(ῥᾴδιον
γὰρ
ἂν
ἦν
|
ὑμῖν |
μεταθεῖναι)
ἀλλὰ
πολλὰ
καὶ
παντοδαπὰ |
[10] |
ἦν
ποτ´
οὐ
πάλαι
παρ´
|
ὑμῖν, |
ὅτ´
οὐ
προσῄει
τῇ
πόλει |
[10] |
οὖν
ἐκείνως
τοῖς
ἄλλοις,
καὶ
|
ὑμῖν |
οὐ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
προσφέρεται; |
[10] |
ἐπὶ
τὴν
τάξιν
ἐφ´
ἧς
|
ὑμῖν
|
τετάχθαι
προσῆκεν
ἕτερος,
οὗτος
εὐδαίμων |
[10] |
ὃ
πάντα
τείνει
λέξω,
δεηθεὶς
|
ὑμῶν, |
ἂν
λέγω
τἀληθῆ
μετὰ
παρρησίας, |
[10] |
τὰ
μὲν
χρήματα
λυπεῖ
τινὰς
|
ὑμῶν |
εἰ
διαρπασθήσεται,
ἃ
καὶ
φυλάττειν |
[10] |
δίκην
λαβεῖν,
παρὰ
τῶν
ὑπὲρ
|
ὑμῶν |
εἰρηκότων
λήψεσθαι.
~αἱ
μὲν
ἐλπίδες |
[10] |
καὶ
πάντας
θεοὺς
προαιροῦμαι.
ἵν´
|
ὑμῶν |
ἕκαστος,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τοῦτο |
[10] |
τοῖς
αὑτοῦ
καιροῖς
τὴν
παρ´
|
ὑμῶν |
ἐλευθερίαν
ἐφεδρεύειν,
οὐ
κακῶς
οὐδ´ |
[10] |
παρασκευάζεται.
οὐ
γὰρ
οὕτως
εὐήθης
|
ὑμῶν |
ἐστὶν
οὐδεὶς
ὥσθ´
ὑπολαμβάνειν
τὸν |
[10] |
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
περί
θ´
|
ὑμῶν |
καὶ
περὶ
αὑτῶν
ἐνίους
τῶν |
[10] |
καὶ
πάντας
θεοὺς
καὶ
ἀνάξιον
|
ὑμῶν |
καὶ
τῶν
ὑπαρχόντων
τῇ
πόλει |
[10] |
καὶ
οὐδεμιᾶς
βοηθείας
τυγχάνοντα
παρ´
|
ὑμῶν |
κατέσκαπτε
Πορθμόν,
καὶ
τυραννίδ´
ἀπαντικρὺ |
[10] |
τι
νεώτερον,
εἶτ´
ἀπελθὼν
ἕκαστος
|
ὑμῶν |
οὐ
μόνον
οὐδὲν
φροντίζει
περὶ |
[10] |
μείζονι
κινδύνῳ
τῶν
πάντων
εἰσὶν
|
ὑμῶν, |
οὐ
μόνον
τῷ
μάλισθ´
ὑμῖν
|
[10] |
ποιήσασθαι
τὴν
πόλιν
βούλεται
Φίλιππος
|
ὑμῶν, |
οὔ,
ἀλλ´
ὅλως
ἀνελεῖν.
οἶδε |
[10] |
μετὰ
τὴν
εἰρήνην,
ἃ
πολλοῖς
|
ὑμῶν
|
οὐδὲ
γνώριμ´
ἐστὶν
ἴσως.
ταῦτα |
[10] |
ἀνθρώπων
ἁπάντων
δυνήσεσθε.
διὰ
ταῦθ´
|
ὑμῶν |
οὐχὶ
φείσεται,
εἴπερ
ἐγκρατὴς
γενήσεται. |
[10] |
Θρᾴκην
καὶ
Κερσοβλέπτην,
σύμμαχον
ὄνθ´
|
ὑμῶν. |
πάλιν
ταῦτ´
ἀμελούμεν´
ἰδὼν
καὶ |
[10] |
ὥσπερ
νῦν,
οὐ
γράφοντος
οὐδενὸς
|
ὑμῶν |
πόλεμον,
Καρδιανοῖς
ἐβοήθει,
οὐκ
ἂν |
[10] |
λοιπὸν
λόγον
εἶναι
τοῖς
παρ´
|
ὑμῶν |
πρέσβεσιν,
ὃν
βασιλεὺς
ἥδιστ´
ἂν |
[10] |
τοῦ
πολέμου
γίγνεσθαι)
τοῖς
ὑπὲρ
|
ὑμῶν
|
τὰ
βέλτιστα
λέγειν
εἰθισμένοις
ἀναθεῖναι |
[10] |
ἐκεῖνος
πεισθῇ,
τά
γ´
ἀφ´
|
ὑμῶν |
ὑπάρχει·
νομίζειν
δ´
εἶναι
χαλεπὰ |
[10] |
πόλλ´
ἕτερα·
Θηβαίους
τὰ
νῦν
|
ὑπάγει |
τὴν
Βοιωτίαν
αὐτοῖς
παραδοὺς
καὶ |
[10] |
τῶν
πολιτῶν
ἐπιθυμεῖν,
ἑτέρῳ
δ´
|
ὑπακούειν, |
δι´
ὅτου
ποτ´
ἂν
οἴωνται |
[10] |
παππῴα
σοι
καὶ
πατρῴα
δόξ´
|
ὑπάρχει, |
ἣν
αἰσχρόν
ἐστιν
ἐν
σοὶ |
[10] |
πεισθῇ,
τά
γ´
ἀφ´
ὑμῶν
|
ὑπάρχει· |
νομίζειν
δ´
εἶναι
χαλεπὰ
οὐχ |
[10] |
αὐτὸν
ἐμίσουν
οὓς
σώσειε
τῶν
|
ὑπαρχόντων
|
ἐχθρῶν
ἐξ
ἀρχῆς.
νῦν
δὲ |
[10] |
καὶ
ἀνάξιον
ὑμῶν
καὶ
τῶν
|
ὑπαρχόντων |
τῇ
πόλει
καὶ
πεπραγμένων
τοῖς |
[10] |
οἷς
βασιλεὺς
πιστεύει
καὶ
εὐεργέτας
|
ὑπείληφεν |
ἑαυτοῦ,
οὗτοι
μισοῦσι
καὶ
πολεμοῦσι
|
[10] |
παρεσκευάσθαι
κρίνοι·
πόλιν
δ´
ἣν
|
ὑπείληφεν, |
ὃς
ἂν
τῶν
Ἑλλήνων
ἄρχειν
|
[10] |
βούλεται,
τούτου
δ´
ἀνταγωνιστὰς
μόνους
|
ὑπείληφεν |
ὑμᾶς.
ἀδικεῖ
πολὺν
χρόνον
ἤδη, |
[10] |
μὲν
δὴ
τοῦτο
δεῖ,
ἐχθρὸν
|
ὑπειληφέναι
|
τῆς
πολιτείας
καὶ
τῆς
δημοκρατίας |
[10] |
χρήματα
λαμβάνειν
ἔχειν
τὸν
δώσονθ´
|
ὑπὲρ |
αὑτῶν,
δευτέρῳ
δὲ
καὶ
οὐδὲν |
[10] |
ἀλλ´
ἀπεψηφίζεσθε,
οὐ
τἀκείνου
αἴτια)
|
ὑπὲρ |
δὲ
τοῦ
ἐπὶ
ταῖς
θύραις |
[10] |
ταῦτα
μὲν
ὑμᾶς
ἐάσειν
ἔχειν,
|
ὑπὲρ |
δὲ
τῶν
μελινῶν
καὶ
τῶν |
[10] |
ἀδεῶς
ἐπ´
ἐκεῖνον
ἤδη
πορεύσεται.
|
ὑπὲρ |
δὴ
τούτων
ἁπάντων
οἶμαι
δεῖν |
[10] |
τῷ
κινδυνεύειν
ὄντων
οἱ
μὲν
|
ὑπὲρ |
τῆς
ἡγεμονίας
ἡμῖν
ἀντιλέγουσιν,
οἱ |
[10] |
εἰ
τοῖς
ὅπλοις
ἰσχύει,
ταῦθ´
|
ὑπὲρ |
τῆς
πόλεως
δεῖ
σκοπεῖν·
ἃ |
[10] |
εἰς
δὲ
τοὺς
κινδύνους
κοινὰ
|
ὑπὲρ |
τῆς
σωτηρίας
τὰ
ὄντα
τῇ
|
[10] |
ἡγεμονίας
ἡμῖν
ἀντιλέγουσιν,
οἱ
δ´
|
ὑπὲρ |
τοῦ
ποῦ
συνεδρεύσουσι,
τινὲς
δὲ |
[10] |
οὐχ
ἡμῶν
κατηγορούντων
ἀκούσεται,
οὓς
|
ὑπὲρ |
τοῦ
συμφέροντος
ἂν
ἡγήσαιτο
τοῦ |
[10] |
ἔχειν;
τούτων
μὲν
ἐπιθυμεῖν
καὶ
|
ὑπὲρ |
τοῦ
ταῦτα
λαβεῖν
καὶ
πόνους |
[10] |
οὐκ
ἔστι
ταῦτα,
ἀλλὰ
κἀκεῖν´
|
ὑπὲρ |
τοῦ
τούτων
γίγνεσθαι
κύριος
καὶ |
[10] |
θαυμάζω
τί
δήποτε
σαυτῷ
μὲν
|
ὑπὲρ |
τούτων
ἅπαντα
ποιητέον
εἶναι
νομίζεις |
[10] |
ἑαυτῶν
ἀσφαλῶς
ἔχειν
νομίζοντας
καὶ
|
ὑπὲρ |
τούτων
μὴ
δεδοικότας,
εἰς
δὲ |
[10] |
οὐ
προσῄει
τῇ
πόλει
τάλανθ´
|
ὑπὲρ |
τριάκοντα
καὶ
ἑκατόν·
καὶ
οὐδεὶς |
[10] |
ἐρῶ·
οἶμαι
γὰρ
ἕξειν
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἀπόρων
τὰ
δίκαι´
ἐπὶ |
[10] |
πολιτεύεται,
καὶ
τίς
ὡς
ἀληθῶς
|
ὑπὲρ |
τῶν
βελτίστων)
ἀλλ´
ἵν´
αἰτιασάμενοι |
[10] |
μὲν
ἀνθρώπῳ
μεγίστη
ἀνάγκη
ἡ
|
ὑπὲρ |
τῶν
γιγνομένων
αἰσχύνη,
καὶ
μείζω |
[10] |
οὑτωσὶ
δὲ
σκοπεῖτε·
ἐρῶ
δ´
|
ὑπὲρ
|
τῶν
ἐν
χρείᾳ
δοκούντων
εἶναι |
[10] |
εἴπερ
ἐγκρατὴς
γενήσεται.
ὡς
οὖν
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἐσχάτων
ἐσομένου
τοῦ
ἀγῶνος, |
[10] |
ἄρτι,
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῶν
εὐπόρων,
οὐ
κατοκνήσας
εἰπεῖν |
[10] |
πασῶν
πόλεων
τῇ
ὑμετέρᾳ
ἄδει´
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἐχθρῶν
λέγειν
δέδοται,
καὶ |
[10] |
οὐδὲν
ἔνι.
καὶ
μὴν
οὐχ
|
ὑπὲρ |
τῶν
ἴσων
ὑμῖν
καὶ
τοῖς |
[10] |
εἰπεῖν
πρὸς
τοὺς
εὐπόρους,
καὶ
|
ὑπὲρ |
τῶν
κεκτημένων
τὰς
οὐσίας
πρὸς |
[10] |
τινες
οἳ
πρὶν
ἀκοῦσαι
τοὺς
|
ὑπὲρ |
τῶν
πραγμάτων
λόγους
εὐθέως
εἰώθασιν |
[10] |
τούτων
δίκην
λαβεῖν,
παρὰ
τῶν
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
εἰρηκότων
λήψεσθαι.
~αἱ
μὲν |
[10] |
ἐκ
τοῦ
πολέμου
γίγνεσθαι)
τοῖς
|
ὑπὲρ |
ὑμῶν
τὰ
βέλτιστα
λέγειν
εἰθισμένοις |
[10] |
Βυζάντιον
παριόντος,
ἀσφαλές
ἐστι
λέγειν
|
ὑπὲρ |
Φιλίππου.
καὶ
γάρ
τοι
τούτων |
[10] |
τίς
μισθοῦ
λέγει
καὶ
{τίς}
|
ὑπὲρ
|
Φιλίππου
πολιτεύεται,
καὶ
τίς
ὡς |
[10] |
σοι
δοίημεν
ἀληθὲς
λέγειν,
ὡς
|
ὑπὲρ |
φιλοτιμίας
καὶ
δόξης
ταῦτα
πάντα |
[10] |
ἐκείνου
χρήματα
λήψεσθαι,
ὑμᾶς
δ´
|
ὑπὲρ |
ὧν
δεῖ
παρὰ
τούτων
δίκην |
[10] |
ἤδη;
οἷον
Θετταλοὺς
πολλὰ
δοὺς
|
ὑπηγάγετ´ |
εἰς
τὴν
νῦν
παροῦσαν
δουλείαν· |
[10] |
μὲν
ἡμῖν,
οἱ
δ´
ἐκείνοις
|
ὑπήκουον. |
βασιλεὺς
δὲ
καθ´
αὑτὸν
μὲν |
[10] |
σοὶ
καταλῦσαι·
τῇ
πόλει
δ´
|
ὑπῆρξεν |
ἀνώνυμα
καὶ
φαῦλα
τὰ
τῶν |
[10] |
ἄλλο,
ὃ
λυμαίνεται
τὴν
πόλιν
|
ὑπὸ |
βλασφημίας
ἀδίκου
καὶ
λόγων
οὐ |
[10] |
ἐπείσθητ´
εἶναι
καὶ
μάταιον
ἀνάλωμ´
|
ὑπὸ |
τῶν
ταῦτα
πολιτευομένων,
τὸ
δ´ |
[10] |
τοὺς
βεβιασμένους
καὶ
τοὺς
ἠδικημένους
|
ὑπὸ |
Φιλίππου,
ταῦτα
διεξῆλθον,
ἀλλ´
ἵνα |
[10] |
ἐξέστητ´,
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
τῆς
|
ὑποθέσεως |
ἐφ´
ἧς
ὑμᾶς
οἱ
πρόγονοι |
[10] |
εὐήθης
ὑμῶν
ἐστὶν
οὐδεὶς
ὥσθ´
|
ὑπολαμβάνειν
|
τὸν
Φίλιππον
τῶν
μὲν
ἐν |
[10] |
αἰσθανομένους·
εὖ
φρονεῖν
δ´
ὑμᾶς
|
ὑπολαμβάνων |
μισεῖν
αὑτὸν
ἡγεῖται.
πρὸς
δὲ |
[10] |
ἡμεῖς
δ´
οὐ
μόνον
τούτοις
|
ὑπολειπόμεθ´, |
ὦ
ἄνδρες
Ἀθηναῖοι,
ἀλλ´
οὐδ´ |
[10] |
κελεύοντας
πόλεμον
ποιεῖν
φήσομεν;
οὐκοῦν
|
ὑπόλοιπον |
δουλεύειν·
οὐδὲ
γὰρ
ἄλλο
γ´ |
[10] |
χειμῶνας
καὶ
τοὺς
ἐσχάτους
κινδύνους
|
ὑπομένειν, |
τῶν
δ´
Ἀθηναίων
λιμένων
καὶ |
[10] |
νόμου,
δικαίως
φέρειν
καὶ
ἑκόνθ´
|
ὑποτελεῖν. |
ὥσπερ
τοίνυν
ἑνὸς
ἡμῶν
ἑκάστου |
[10] |
ἀνάγκη
τούτοις
ὥσπερ
προβόλοις
προσπταίσαντας
|
ὑστερίζειν |
ἐκείνων.
πόθεν
οἴεσθε
νῦν
αὐτὸν |
[10] |
ἢ
ταῦθ´
ἃ
νῦν
ποιεῖτε·
|
ὑστερίζετε, |
ἀναλίσκετε·
ὅτῳ
παραδώσετε
τὰ
πράγματα
|
[10] |
συμβαῖνον
ἀεὶ
διώκετε,
εἶτ´
ἐπειδὰν
|
ὑστερίσητε |
παύεσθε·
ἕτερον
πάλιν
ἂν
συμβῇ |
[10] |
ἔσθ´
ὁ
κίνδυνος·
οὐ
γὰρ
|
ὑφ´ |
αὑτῷ
ποιήσασθαι
τὴν
πόλιν
βούλεται |
[10] |
πάντας
ἀνθρώπους
ἀδικῶν,
τὰ
δ´
|
ὑφ´ |
αὑτῷ
ποιούμενος
Φίλιππος,
εἰ
μή |
[10] |
τὴν
σχολὴν
καὶ
τὴν
ἡσυχίαν,
|
ὑφ´ |
ὧν
κεκηλημένοι
τοῖς
ἀδικοῦσιν
οὐ |