HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Les Philippiques, Discours X

Liste des contextes (ordre alphabétique)

γ = 42 formes différentes pour 118 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Paragraphes

[10]   ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν εἴποις, ὡς σὲ μὲν

[10]   ἂν γὰρ ἐκεῖνος πεισθῇ, τά γ´ ἀφ´ ὑμῶν ὑπάρχει· νομίζειν δ´

[10]   τῆς κακώσεως εἴη νόμοις οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς

[10]   εἶναι. καὶ μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό γ´ ὁρῶ, ὡς τῇ μὲν πόλει

[10]   ὑμῖν θεῶν (οὐ γὰρ ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου

[10]   ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐδὲ γὰρ ἄλλο γ´ οὐδὲν ἔνι. καὶ μὴν οὐχ

[10]   οὔ, ἀλλ´ ὅλως ἀνελεῖν. οἶδε γὰρ ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν μὲν ὑμεῖς

[10]   νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶς (οὐδὲν γὰρ ἄλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν ἢ

[10]   φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐδὲ γὰρ ἄλλο γ´ οὐδὲν ἔνι. καὶ

[10]   ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι πρὸ τῶν πραγμάτων εἰώθασι

[10]   ἂν εἷς εἴποι. τὸν μὲν γὰρ ἄλλον ἅπαντ´ εἰς δύο ταῦτα

[10]   ἅπαντα τἄλλα βεβαίως κέκτηται· εἰ γὰρ Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο, οὐδ´

[10]   τὸ πρᾶγμα κρίνετε· ~ἀγορὰν μὲν γὰρ ἄν τις καὶ πανήγυριν ἐκ

[10]   μὲν ἐν Θρᾴκῃ κακῶν (τί γὰρ ἂν ἄλλο τις εἴποι Δρογγίλον

[10]   ἕν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (ῥᾴδιον γὰρ ἂν ἦν ὑμῖν μεταθεῖναι) ἀλλὰ

[10]   οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες ποιήσωσι (χρησιμώτατοι γὰρ ἂν ἦσαν ἁπάντων) ἀλλ´ ἵνα

[10]   λέγειν εἰθισμένοις ἀναθεῖναι βούλονται. ἡγοῦνται γάρ, ἂν μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ

[10]   ποιήσειν οὐδὲν οὐδ´ αὐτόν· καὶ γὰρ ἂν τοῖς τῆς κακώσεως εἴη

[10]   τοῦ πολέμου συμβησομένων δυσχερῶν (ἀνάγκη γάρ, ἀνάγκη πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ

[10]   τις ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν (οὐ γὰρ ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν γένοιτ´

[10]   ταῦτα λέγω καὶ διεξέρχομαι; οὐ γὰρ ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν Δία καὶ

[10]   νῦν γε δὴ ποιεῖ. λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν βούλεται, τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς

[10]   τῶν ἀδικουμένων σῴζειν δυνάμενα· οὐδὲν γὰρ δεῖ πλείω περὶ αὐτῶν λέγειν.

[10]   ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ´ ἡμεῖς, ἀδεῶς

[10]   ἐκ δ´ εὐπόρων ἄποροι· πόλεως γὰρ ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι συμμάχους, πίστιν,

[10]   τῇ πόλει συμφέρει πράττειν. ὁρᾶτε γάρ. εἰ δι´ ἃ πρῶτα παρεσπόνδησε

[10]   δημηγορίας οὐδεὶς ἀγνοεῖ δήπου. καὶ γὰρ εἰ μηδ´ ἀφ´ ἑνὸς τῶν

[10]   οὔτ´, ἐὰν ἐθέλητε, ἐπιστήσεσθε (ἄρχειν γὰρ εἰώθατε) πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ,

[10]   ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ γὰρ ἐκεῖνό γ´ ἂν εἴποις, ὡς

[10]   τὰ τοῦ πολέμου πράττοντα· ἂν γὰρ ἐκεῖνος πεισθῇ, τά γ´ ἀφ´

[10]   αἰτιασαίμην ἔγωγε, οὔτ´ ἀξιῶ. ~οὐδὲ γὰρ ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις ὁρῶ

[10]   πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον καὶ μέγα καὶ λαμπρόν,

[10]   οὐ μὴν ἀλλ´ ἐρῶ· οἶμαι γὰρ ἕξειν καὶ ὑπὲρ τῶν ἀπόρων

[10]   πᾶσι δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν γάρ ἐστι λαβεῖν ὅτῳ πολεμήσετε βουλομένων,

[10]   ποιεῖν τὰ δέοντα. εἰ μὲν γάρ ἐστί τις ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν

[10]   ἢ δεύτερ´ ἢ τρίτα (πολλὰ γάρ ἐστιν ἐφεξῆς) ἔγραψέ τις αὐτῷ

[10]   κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύονται· πῶς γάρ ἐστιν ἴσον τούτων μέν τινας

[10]   αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι· οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι τῶν ἔξω

[10]   ἀκροώμενοι, οὐκ ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε γὰρ εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ

[10]   ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ γὰρ εὔποροι πάντες ἔρχονται μεθέξοντες τούτου,

[10]   τοῦθ´ οὕτως ἔχει· σοὶ μὲν γὰρ ἦν κλέπτης ὁ πατήρ, εἴπερ

[10]   λεγόντων ὁρῶ βουλευομένους· ὑμᾶς μὲν γὰρ ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ δεῖν, κἄν

[10]   Ἤλιδι σφαγάς, ἄλλα μυρία· οὐ γὰρ ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς βεβιασμένους καὶ

[10]   πολλοῦ γε καὶ δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ ὁ μὲν λαβὼν μετὰ ταῦτα

[10]   αἱρεῖ; τί ἂν εἴποις; εἰ γὰρ ὃ βέλτιστον εἰπεῖν ἂν ἔχοις,

[10]   εἴη, εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν γὰρ οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ

[10]   νόμοις οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς γονεῦσι τὸν ὡρισμένον

[10]   γένοιτο τὰ δέοντα. πρῶτον μὲν γὰρ οἷς βασιλεὺς πιστεύει καὶ εὐεργέτας

[10]   καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ γὰρ ὅταν τιν´ ἴδω τὸν μὲν

[10]   περὶ πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ γὰρ οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ

[10]   τί φήσομεν τότε; ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ´ Ὠρείταις,

[10]   οὐ κατοκνήσας εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ γὰρ οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς

[10]   τῶν μεγίστων κινδύνων σεσωσμένοι. ἀλλὰ γὰρ οὐκ ἴσως οὐδὲ πολιτικῶς ἔνιοι

[10]   αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει {χρῆσθαι} τούτοις

[10]   τὴν ἡμετέραν πόλιν παρασκευάζεται. οὐ γὰρ οὕτως εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν οὐδεὶς

[10]   ὁρᾶτε Σέρριον καὶ Δορίσκον· ταῦτα γὰρ πρῶτον ὠλιγωρήθη μετὰ τὴν εἰρήνην,

[10]   δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς γὰρ τὰ τοιαῦτ´ ἀγνοεῖ) τὸν μὲν

[10]   ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. καὶ γάρ τοι τούτων μὲν ἐκ πτωχῶν

[10]   ἀλλὰ καὶ τὰ λυσιτελῆ· τὸ γὰρ τῶν ἀναγκαίων τιν´ ἀποστερεῖν κοινῇ

[10]   καὶ καταφεύξεται πρὸς ὑμᾶς. ἐστὲ γὰρ ὑμεῖς οὐκ αὐτοὶ πλεονεκτῆσαι καὶ

[10]   ἄλλοις ἔσθ´ ὁ κίνδυνος· οὐ γὰρ ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν πόλιν

[10]   τὰ παρ´ ἡμῖν, εἰκότως· οὔτε γὰρ φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε φοβούμενος

[10]   τῶν Ἑλλήνων γέγονε πράγματα; οὐδένα γὰρ χρόνον ἄλλον ἢ τὸν νυνὶ

[10]   ἀπιστίαν, ταῦτ´ ὀργὴν ἔχει. δεῖ γάρ, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις

[10]   ἐοίκαμεν ἀνθρώποις· εἶτ´, οἶμαι, (δεῖ γάρ, ὡς ἐγὼ κρίνω, λέγειν τἀληθῆ)

[10]   ὅς´ εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν γε γέλως ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς

[10]   ἐξ ἀνάγκης τρόπον τινὰ νῦν γε δὴ ποιεῖ. λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν

[10]   ἢ τῇ πόλει καλῶς; πολλοῦ γε καὶ δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ ὁ

[10]   δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν

[10]   αὑτοῖς, οὐχ οἷς ἔδει, καὶ γεγόνασι καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι,

[10]   κατὰ βασιλέως παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος γέγονε, καὶ πάσας τὰς πράξεις βασιλεὺς

[10]   ἐν ταραχῇ τὰ τῶν Ἑλλήνων γέγονε πράγματα; οὐδένα γὰρ χρόνον ἄλλον

[10]   καὶ μέγας καὶ πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον καὶ

[10]   τῇ παρὰ τῆς τύχης βοηθείᾳ γεγονυίᾳ τοῖς ἀπόροις φθονοῦμεν; οὓς οὔτ´

[10]   εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν γε γέλως ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασι,

[10]   τούτους καὶ τὸ πρᾶγμ´ εἰς γέλωτα καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες μηδὲν αὐτοὶ

[10]   τῶν δούλων ἀπεύχεσθαι δήπου μὴ γενέσθαι δεῖ. διαφέρει δὲ τί; ὅτι

[10]   ὅσῳ ἂν πλειόνων ἐάσωμεν ἐκεῖνον γενέσθαι κύριον, τοσούτῳ χαλεπωτέρῳ καὶ ἰσχυροτέρῳ

[10]   τὴν τῶν χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην γενέσθαι, οὕτω ποιήσαντας, τὸν μὲν τῶν

[10]   ὑμῶν οὐχὶ φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς γενήσεται. ὡς οὖν ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων

[10]   τὰ τῇ πόλει μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα μὴ ἐθέλῃ ποιεῖν,

[10]   οὐδ´ ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων γένηται κύριος, οὐδὲν ἔστ´ αὐτῷ βεβαίως

[10]   ἴσως ἐστίν· ὡς δὲ καὶ γένοιτ´ ἄν, {ἐν} νόμῳ διορθώσασθαι δεῖ.

[10]   τι πταῖσμα (πολλὰ δ´ ἂν γένοιτ´ ἀνθρώπῳ) ἥξει πάντα τὰ νῦν

[10]   γὰρ ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου πράγματος) ὡς, ἐὰν

[10]   ὧν μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ γένοιτο μηδενὶ χειρωσαμένῳ τὴν πόλιν τὴν

[10]   τοῦ σώματος αἰκισμός, ὃ μήτε γένοιτο οὔτε λέγειν ἄξιον. Τὸ μὲν

[10]   ἂν χρησώμεθ´ ὀρθῶς, ἴσως ἂν γένοιτο τὰ δέοντα. πρῶτον μὲν γὰρ

[10]   καὶ ὁμογνώμονες ὡς ὀρθῶς λέγεται γενόμενοι, τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν ταῦτα

[10]   ἀσχόλων διὰ τὸν Φωκικὸν πόλεμον γενομένων, ἡμῶν δ´ ἀμελούντων, ἔρημον ἀνείλετο.

[10]   ὅς´ ἐκλείπει, δέον παρά του γίγνεσθαι, ἐπὶ τοῦθ´ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν

[10]   ἀλλὰ κἀκεῖν´ ὑπὲρ τοῦ τούτων γίγνεσθαι κύριος καὶ τἄλλα πάντα πραγματεύεται.

[10]   πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ πολέμου γίγνεσθαι) τοῖς ὑπὲρ ὑμῶν τὰ βέλτιστα

[10]   αἰτιᾶσθε. ἀφ´ οὗ δὲ ταῦτα γίγνεται ἐγὼ διδάξω, καὶ ὅπως παύσεται

[10]   οὕτω καὶ μικρὰ μεγάλη πόλις γίγνεται καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς μὲν

[10]   μεγίστη ἀνάγκη ἡ ὑπὲρ τῶν γιγνομένων αἰσχύνη, καὶ μείζω ταύτης οὐκ

[10]   ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι γίγνονται, καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων

[10]   ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ καὶ πανταχόθεν γίγνονται, καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν

[10]   ἐσομένου τοῦ ἀγῶνος, οὕτω προσήκει γιγνώσκειν, καὶ τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ

[10]   ταῦτα τοίνυν ἕκαστον εἰδότα καὶ γιγνώσκοντα παρ´ αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´

[10]   ἔροιτο εἰπέ μοι, τί δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς γὰρ τὰ

[10]   ὑμῖν καὶ οὐδαμῶς ἅπαντ´ ἔχει. γνοίητε δ´ ἄν, εἰ σκέψαισθ´ ἐκείνως.

[10]   ἕκαστος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο γνῷ καὶ εἰδῇ, ὅτι ἡ καθ´

[10]   τὸ παρὸν ἢ ὅτι ταῖς γνώμαις ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων, καὶ

[10]   τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους τῇ γνώμῃ οὐ μόνον ἡγοῦμαι τὰ δίκαι´

[10]   οὐδ´ ὠμὸς εἶναι δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι

[10]   μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ μιᾶς γνώμης Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν ὑμᾶς

[10]   τοῦτο παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως γνῶναι, ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος πολεμεῖ

[10]   εἰρήνην, ἃ πολλοῖς ὑμῶν οὐδὲ γνώριμ´ ἐστὶν ἴσως. ταῦτα μέντοι τότ´

[10]   ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ γνώριμοι, ὑμεῖς δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν

[10]   τῆς πόλεως κοινοὺς δεῖ τοὺς γονέας σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους

[10]   ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου τίς ἐστι γονεύς, οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως κοινοὺς

[10]   ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς γονεῦσι τὸν ὡρισμένον ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον,

[10]   ὡς οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον, παραθεὶς εὐθέως ἑξῆς τὸ

[10]   δ´ ὁμοίως ὥσπερ νῦν, οὐ γράφοντος οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει,

[10]   αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´ οὐ γράψαι κελεύειν πόλεμον τὸν τὰ βέλτιστ´

[10]   δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς ὅτι, οὐ γράψαντος Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος

[10]   οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος ἦν ὁ γράψας, καὶ διὰ τοῦτο πάντες ᾐτιῶντ´

Paragraphes
[10]	ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ γὰρ ἐκεῖνό	γ´	ἂν εἴποις, ὡς σὲ μὲν
[10]	ἂν γὰρ ἐκεῖνος πεισθῇ, τά	γ´	ἀφ´ ὑμῶν ὑπάρχει· νομίζειν δ´
[10]	τῆς κακώσεως εἴη νόμοις οὕτω	γ´	ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς
[10]	εἶναι. καὶ μὴν οὐδ´ ἐκεῖνό	γ´	ὁρῶ, ὡς τῇ μὲν πόλει
[10]	ὑμῖν θεῶν (οὐ γὰρ ἀνθρώπων	γ´	οὐδεὶς ἂν γένοιτ´ ἀξιόχρεως τηλικούτου
[10]	ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐδὲ γὰρ ἄλλο	γ´	οὐδὲν ἔνι. καὶ μὴν οὐχ
[10]	οὔ, ἀλλ´ ὅλως ἀνελεῖν. οἶδε	γὰρ	ἀκριβῶς ὅτι δουλεύειν μὲν ὑμεῖς
[10]	νῦν αὐτὸν ὑβρίζειν ὑμᾶς (οὐδὲν	γὰρ	ἄλλ´ ἔμοιγε δοκεῖ ποιεῖν ἢ
[10]	φήσομεν; οὐκοῦν ὑπόλοιπον δουλεύειν· οὐδὲ	γὰρ	ἄλλο γ´ οὐδὲν ἔνι. καὶ
[10]	ἄλλοις τοὐναντίον ποιεῖτε· οἱ μὲν	γὰρ	ἄλλοι πρὸ τῶν πραγμάτων εἰώθασι
[10]	ἂν εἷς εἴποι. τὸν μὲν	γὰρ	ἄλλον ἅπαντ´ εἰς δύο ταῦτα
[10]	ἅπαντα τἄλλα βεβαίως κέκτηται· εἰ	γὰρ	Ἀμφίπολιν καὶ Ποτείδαιαν προεῖτο, οὐδ´
[10]	τὸ πρᾶγμα κρίνετε· ~ἀγορὰν μὲν	γὰρ	ἄν τις καὶ πανήγυριν ἐκ
[10]	μὲν ἐν Θρᾴκῃ κακῶν (τί	γὰρ	ἂν ἄλλο τις εἴποι Δρογγίλον
[10]	ἕν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, (ῥᾴδιον	γὰρ	ἂν ἦν ὑμῖν μεταθεῖναι) ἀλλὰ
[10]	οὐχ ἵν´ ἀκούσαντες ποιήσωσι (χρησιμώτατοι	γὰρ	ἂν ἦσαν ἁπάντων) ἀλλ´ ἵνα
[10]	λέγειν εἰθισμένοις ἀναθεῖναι βούλονται. ἡγοῦνται	γάρ,	ἂν μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ
[10]	ποιήσειν οὐδὲν οὐδ´ αὐτόν· καὶ	γὰρ	ἂν τοῖς τῆς κακώσεως εἴη
[10]	τοῦ πολέμου συμβησομένων δυσχερῶν (ἀνάγκη	γάρ,	ἀνάγκη πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ
[10]	τις ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν (οὐ	γὰρ	ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν γένοιτ´
[10]	ταῦτα λέγω καὶ διεξέρχομαι; οὐ	γὰρ	ἀπεχθάνεσθαι μὰ τὸν Δία καὶ
[10]	νῦν γε δὴ ποιεῖ. λογίζεσθε	γάρ.	ἄρχειν βούλεται, τούτου δ´ ἀνταγωνιστὰς
[10]	τῶν ἀδικουμένων σῴζειν δυνάμενα· οὐδὲν	γὰρ	δεῖ πλείω περὶ αὐτῶν λέγειν.
[10]	ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται· εἰ	γὰρ	ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ´ ἡμεῖς, ἀδεῶς
[10]	ἐκ δ´ εὐπόρων ἄποροι· πόλεως	γὰρ	ἔγωγε πλοῦτον ἡγοῦμαι συμμάχους, πίστιν,
[10]	τῇ πόλει συμφέρει πράττειν. ὁρᾶτε	γάρ.	εἰ δι´ ἃ πρῶτα παρεσπόνδησε
[10]	δημηγορίας οὐδεὶς ἀγνοεῖ δήπου. καὶ	γὰρ	εἰ μηδ´ ἀφ´ ἑνὸς τῶν
[10]	οὔτ´, ἐὰν ἐθέλητε, ἐπιστήσεσθε (ἄρχειν	γὰρ	εἰώθατε) πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ,
[10]	ταῦτα μετὰ ῥᾳθυμίας συμβουλεύεις. οὐ	γὰρ	ἐκεῖνό γ´ ἂν εἴποις, ὡς
[10]	τὰ τοῦ πολέμου πράττοντα· ἂν	γὰρ	ἐκεῖνος πεισθῇ, τά γ´ ἀφ´
[10]	αἰτιασαίμην ἔγωγε, οὔτ´ ἀξιῶ. ~οὐδὲ	γὰρ	ἐν ταῖς ἰδίαις οἰκίαις ὁρῶ
[10]	πολλῶν κύριος γέγονεν, εἰκότως· πρᾶγμα	γὰρ	ἔντιμον καὶ μέγα καὶ λαμπρόν,
[10]	οὐ μὴν ἀλλ´ ἐρῶ· οἶμαι	γὰρ	ἕξειν καὶ ὑπὲρ τῶν ἀπόρων
[10]	πᾶσι δικαίοις συμβουλεύοντα· τοῦτο μὲν	γάρ	ἐστι λαβεῖν ὅτῳ πολεμήσετε βουλομένων,
[10]	ποιεῖν τὰ δέοντα. εἰ μὲν	γάρ	ἐστί τις ἐγγυητὴς ὑμῖν θεῶν
[10]	ἢ δεύτερ´ ἢ τρίτα (πολλὰ	γάρ	ἐστιν ἐφεξῆς) ἔγραψέ τις αὐτῷ
[10]	κατὰ τὴν πόλιν πολιτεύονται· πῶς	γάρ	ἐστιν ἴσον τούτων μέν τινας
[10]	αὑτοὺς ἐκείνῳ φανερῶς ἀποτυμπανίσαι· οὐ	γὰρ	ἔστιν, οὐκ ἔστι τῶν ἔξω
[10]	ἀκροώμενοι, οὐκ ἀγνοοῦντες αὐτούς (ἴστε	γὰρ	εὐθὺς ἰδόντες ἀκριβῶς, τίς μισθοῦ
[10]	ἐχόντων, ἀλλὰ καὶ προσλαμβάνοντος· οἱ	γὰρ	εὔποροι πάντες ἔρχονται μεθέξοντες τούτου,
[10]	τοῦθ´ οὕτως ἔχει· σοὶ μὲν	γὰρ	ἦν κλέπτης ὁ πατήρ, εἴπερ
[10]	λεγόντων ὁρῶ βουλευομένους· ὑμᾶς μὲν	γὰρ	ἡσυχίαν ἄγειν φασὶ δεῖν, κἄν
[10]	Ἤλιδι σφαγάς, ἄλλα μυρία· οὐ	γὰρ	ἵν´ ἐξαριθμήσωμαι τοὺς βεβιασμένους καὶ
[10]	πολλοῦ γε καὶ δεῖ· ἐπειδὰν	γὰρ	ὁ μὲν λαβὼν μετὰ ταῦτα
[10]	αἱρεῖ; τί ἂν εἴποις; εἰ	γὰρ	ὃ βέλτιστον εἰπεῖν ἂν ἔχοις,
[10]	εἴη, εἰ τοῦτ´ ἐξελέγχοι· ὅταν	γὰρ	οἱ ἀδικούμενοι ἀρνῶνται, τί τῷ
[10]	νόμοις οὕτω γ´ ἔνοχος· δεῖ	γάρ,	οἶμαι, τοῖς γονεῦσι τὸν ὡρισμένον
[10]	γένοιτο τὰ δέοντα. πρῶτον μὲν	γὰρ	οἷς βασιλεὺς πιστεύει καὶ εὐεργέτας
[10]	καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα. ἐγὼ	γὰρ	ὅταν τιν´ ἴδω τὸν μὲν
[10]	περὶ πολλῶν εἰπεῖν παύσομαι· καὶ	γὰρ	οὐ λόγων ἐνδείᾳ μοι δοκεῖ
[10]	τί φήσομεν τότε; ἐκεῖνος μὲν	γὰρ	οὐ πολεμεῖν, ὥσπερ οὐδ´ Ὠρείταις,
[10]	οὐ κατοκνήσας εἰπεῖν τἀληθῆ. ἐμοὶ	γὰρ	οὐδεὶς οὕτως ἄθλιος οὐδ´ ὠμὸς
[10]	τῶν μεγίστων κινδύνων σεσωσμένοι. ἀλλὰ	γὰρ	οὐκ ἴσως οὐδὲ πολιτικῶς ἔνιοι
[10]	αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ· οἷς	γὰρ	οὖσιν ὑμετέροις ἔχει {χρῆσθαι} τούτοις
[10]	τὴν ἡμετέραν πόλιν παρασκευάζεται. οὐ	γὰρ	οὕτως εὐήθης ὑμῶν ἐστὶν οὐδεὶς
[10]	ὁρᾶτε Σέρριον καὶ Δορίσκον· ταῦτα	γὰρ	πρῶτον ὠλιγωρήθη μετὰ τὴν εἰρήνην,
[10]	δὴ γιγνώσκων ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς	γὰρ	τὰ τοιαῦτ´ ἀγνοεῖ) τὸν μὲν
[10]	ἐστι λέγειν ὑπὲρ Φιλίππου. καὶ	γάρ	τοι τούτων μὲν ἐκ πτωχῶν
[10]	ἀλλὰ καὶ τὰ λυσιτελῆ· τὸ	γὰρ	τῶν ἀναγκαίων τιν´ ἀποστερεῖν κοινῇ
[10]	καὶ καταφεύξεται πρὸς ὑμᾶς. ἐστὲ	γὰρ	ὑμεῖς οὐκ αὐτοὶ πλεονεκτῆσαι καὶ
[10]	ἄλλοις ἔσθ´ ὁ κίνδυνος· οὐ	γὰρ	ὑφ´ αὑτῷ ποιήσασθαι τὴν πόλιν
[10]	τὰ παρ´ ἡμῖν, εἰκότως· οὔτε	γὰρ	φιλῶν οὔτε πιστεύων οὔτε φοβούμενος
[10]	τῶν Ἑλλήνων γέγονε πράγματα; οὐδένα	γὰρ	χρόνον ἄλλον ἢ τὸν νυνὶ
[10]	ἀπιστίαν, ταῦτ´ ὀργὴν ἔχει. δεῖ	γάρ,	ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαίως ἀλλήλοις
[10]	ἐοίκαμεν ἀνθρώποις· εἶτ´, οἶμαι, (δεῖ	γάρ,	ὡς ἐγὼ κρίνω, λέγειν τἀληθῆ)
[10]	ὅς´ εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν	γε	γέλως ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς
[10]	ἐξ ἀνάγκης τρόπον τινὰ νῦν	γε	δὴ ποιεῖ. λογίζεσθε γάρ. ἄρχειν
[10]	ἢ τῇ πόλει καλῶς; πολλοῦ	γε	καὶ δεῖ· ἐπειδὰν γὰρ ὁ
[10]	δοκεῖ τὴν γνώμην, οὔκουν Ἀθηναίων	γε,	ὥστε λυπεῖσθαι ταῦτα λαμβάνοντας ὁρῶν
[10]	αὑτοῖς, οὐχ οἷς ἔδει, καὶ	γεγόνασι	καθ´ αὑτοὺς ἕκαστοι, Ἀργεῖοι, Θηβαῖοι,
[10]	κατὰ βασιλέως παρασκευάζεται, οὗτος ἀνάσπαστος	γέγονε,	καὶ πάσας τὰς πράξεις βασιλεὺς
[10]	ἐν ταραχῇ τὰ τῶν Ἑλλήνων	γέγονε	πράγματα; οὐδένα γὰρ χρόνον ἄλλον
[10]	καὶ μέγας καὶ πολλῶν κύριος	γέγονεν,	εἰκότως· πρᾶγμα γὰρ ἔντιμον καὶ
[10]	τῇ παρὰ τῆς τύχης βοηθείᾳ	γεγονυίᾳ	τοῖς ἀπόροις φθονοῦμεν; οὓς οὔτ´
[10]	εἰς πόλεμον· ~ἐπεὶ νῦν γε	γέλως	ἔσθ´ ὡς χρώμεθα τοῖς πράγμασι,
[10]	τούτους καὶ τὸ πρᾶγμ´ εἰς	γέλωτα	καὶ λοιδορίαν ἐμβαλόντες μηδὲν αὐτοὶ
[10]	τῶν δούλων ἀπεύχεσθαι δήπου μὴ	γενέσθαι	δεῖ. διαφέρει δὲ τί; ὅτι
[10]	ὅσῳ ἂν πλειόνων ἐάσωμεν ἐκεῖνον	γενέσθαι	κύριον, τοσούτῳ χαλεπωτέρῳ καὶ ἰσχυροτέρῳ
[10]	τὴν τῶν χρημάτων φυλακὴν ἀκριβεστάτην	γενέσθαι,	οὕτω ποιήσαντας, τὸν μὲν τῶν
[10]	ὑμῶν οὐχὶ φείσεται, εἴπερ ἐγκρατὴς	γενήσεται.	ὡς οὖν ὑπὲρ τῶν ἐσχάτων
[10]	τὰ τῇ πόλει μετὰ ταῦτα	γενησόμενα,	ἐὰν ταῦτα μὴ ἐθέλῃ ποιεῖν,
[10]	οὐδ´ ἂν ἁπάντων τῶν ἄλλων	γένηται	κύριος, οὐδὲν ἔστ´ αὐτῷ βεβαίως
[10]	ἴσως ἐστίν· ὡς δὲ καὶ	γένοιτ´	ἄν, {ἐν} νόμῳ διορθώσασθαι δεῖ.
[10]	τι πταῖσμα (πολλὰ δ´ ἂν	γένοιτ´	ἀνθρώπῳ) ἥξει πάντα τὰ νῦν
[10]	γὰρ ἀνθρώπων γ´ οὐδεὶς ἂν	γένοιτ´	ἀξιόχρεως τηλικούτου πράγματος) ὡς, ἐὰν
[10]	ὧν μήτ´ ἐκείνῳ μήτ´ ἄλλῳ	γένοιτο	μηδενὶ χειρωσαμένῳ τὴν πόλιν τὴν
[10]	τοῦ σώματος αἰκισμός, ὃ μήτε	γένοιτο	οὔτε λέγειν ἄξιον. Τὸ μὲν
[10]	ἂν χρησώμεθ´ ὀρθῶς, ἴσως ἂν	γένοιτο	τὰ δέοντα. πρῶτον μὲν γὰρ
[10]	καὶ ὁμογνώμονες ὡς ὀρθῶς λέγεται	γενόμενοι,	τῶν λυμαίνεσθαι καὶ διαστρέφειν ταῦτα
[10]	ἀσχόλων διὰ τὸν Φωκικὸν πόλεμον	γενομένων,	ἡμῶν δ´ ἀμελούντων, ἔρημον ἀνείλετο.
[10]	ὅς´ ἐκλείπει, δέον παρά του	γίγνεσθαι,	ἐπὶ τοῦθ´ εὑρήσετε τὴν αἰτίαν
[10]	ἀλλὰ κἀκεῖν´ ὑπὲρ τοῦ τούτων	γίγνεσθαι	κύριος καὶ τἄλλα πάντα πραγματεύεται.
[10]	πολλὰ λυπηρὰ ἐκ τοῦ πολέμου	γίγνεσθαι)	τοῖς ὑπὲρ ὑμῶν τὰ βέλτιστα
[10]	αἰτιᾶσθε. ἀφ´ οὗ δὲ ταῦτα	γίγνεται	ἐγὼ διδάξω, καὶ ὅπως παύσεται
[10]	οὕτω καὶ μικρὰ μεγάλη πόλις	γίγνεται	καὶ μεγάλη σῴζεται. ὡς μὲν
[10]	μεγίστη ἀνάγκη ἡ ὑπὲρ τῶν	γιγνομένων	αἰσχύνη, καὶ μείζω ταύτης οὐκ
[10]	ἐκ πτωχῶν ἔνιοι ταχὺ πλούσιοι	γίγνονται,	καὶ ἐξ ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων
[10]	ἔπειτα προστασίαι πολλαὶ καὶ πανταχόθεν	γίγνονται,	καὶ τοῦ πρωτεύειν ἀντιποιοῦνται μὲν
[10]	ἐσομένου τοῦ ἀγῶνος, οὕτω προσήκει	γιγνώσκειν,	καὶ τοὺς πεπρακότας αὑτοὺς ἐκείνῳ
[10]	ταῦτα τοίνυν ἕκαστον εἰδότα καὶ	γιγνώσκοντα	παρ´ αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´
[10]	ἔροιτο εἰπέ μοι, τί δὴ	γιγνώσκων	ἀκριβῶς, Ἀριστόμηδες, (οὐδεὶς γὰρ τὰ
[10]	ὑμῖν καὶ οὐδαμῶς ἅπαντ´ ἔχει.	γνοίητε	δ´ ἄν, εἰ σκέψαισθ´ ἐκείνως.
[10]	ἕκαστος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτο	γνῷ	καὶ εἰδῇ, ὅτι ἡ καθ´
[10]	τὸ παρὸν ἢ ὅτι ταῖς	γνώμαις	ὑμεῖς ἀφεστήκατε τῶν πραγμάτων, καὶ
[10]	τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους τῇ	γνώμῃ	οὐ μόνον ἡγοῦμαι τὰ δίκαι´
[10]	οὐδ´ ὠμὸς εἶναι δοκεῖ τὴν	γνώμην,	οὔκουν Ἀθηναίων γε, ὥστε λυπεῖσθαι
[10]	μὲν ὑμεῖς ὁμοθυμαδὸν ἐκ μιᾶς	γνώμης	Φίλιππον ἀμύνησθε, κἀκείνου κρατήσειν ὑμᾶς
[10]	τοῦτο παρ´ ὑμῖν αὐτοῖς βεβαίως	γνῶναι,	ὅτι τῇ πόλει Φίλιππος πολεμεῖ
[10]	εἰρήνην, ἃ πολλοῖς ὑμῶν οὐδὲ	γνώριμ´	ἐστὶν ἴσως. ταῦτα μέντοι τότ´
[10]	ἀνωνύμων καὶ ἀδόξων ἔνδοξοι καὶ	γνώριμοι,	ὑμεῖς δὲ τοὐναντίον ἐκ μὲν
[10]	τῆς πόλεως κοινοὺς δεῖ τοὺς	γονέας	σύμπαντας ἡγεῖσθαι, καὶ προσήκειν τούτους
[10]	ἑνὸς ἡμῶν ἑκάστου τίς ἐστι	γονεύς,	οὕτω συμπάσης τῆς πόλεως κοινοὺς
[10]	ἔνοχος· δεῖ γάρ, οἶμαι, τοῖς	γονεῦσι	τὸν ὡρισμένον ἐξ ἀμφοτέρων ἔρανον,
[10]	ὡς οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ	γράφειν	πόλεμον, παραθεὶς εὐθέως ἑξῆς τὸ
[10]	δ´ ὁμοίως ὥσπερ νῦν, οὐ	γράφοντος	οὐδενὸς ὑμῶν πόλεμον, Καρδιανοῖς ἐβοήθει,
[10]	αὑτῷ δεῖ μὰ Δί´ οὐ	γράψαι	κελεύειν πόλεμον τὸν τὰ βέλτιστ´
[10]	δ´ οἶδ´ ἀκριβῶς ὅτι, οὐ	γράψαντος	Ἀθηναίων οὐδενὸς πόλεμον, πολλὰ Φίλιππος
[10]	οὐκ ἂν ἀνηρπασμένος ἦν ὁ	γράψας,	καὶ διὰ τοῦτο πάντες ᾐτιῶντ´

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 4/09/2008