Livre, Chap. |
[1, 9] |
τὸν
λίθον,
καὶ
ἐθυμίασαν
τῇ
|
Βάαλ» |
Μέγιστον
γὰρ
τεκμήριον
τῆς
φιλανθρωπίας |
[1, 6] |
ὁ
λόγος
ἐστίν,
μαρτυρεῖ
τοῦ
|
Ἄβελ |
τοῦ
δικαίου
τὸ
αἷμα
ἐντυγχάνον |
[1, 9] |
εἴσεται
τὸν
τρέφοντα,
ὁ
δὲ
|
Ἰσραὴλ
|
ἀλογώτερος
καὶ
τούτων
εὑρεθήσεται;
Καὶ |
[1, 9] |
τὴν
φάτνην
τοῦ
κυρίου
αὐτοῦ,
|
Ἰσραὴλ |
δέ
με
οὐκ
ἔγνω.
Πῶς |
[1, 10] |
αὐτοῦ
προφήτου
μηνύεται
λέγοντος
ἄκουε,
|
Ἰσραήλ, |
ἐντολὰς
ζωῆς,
ἐνωτίσασθε
γνῶναι
φρόνησιν» |
[1, 7] |
θεὸς
καὶ
γνωρίζεται.
Τότε
καὶ
|
Ἰσραὴλ |
ἐπωνόμασται,
ὅτε
εἶδεν
τὸν
θεὸν |
[1, 9] |
ἠθέτησεν
εἰς
ἐμὲ
ὁ
οἶκος
|
Ἰσραήλ, |
καὶ
ὁ
οἶκος
Ἰούδα
ἐψεύσατο
|
[1, 10] |
ἔθετο
ἐπὶ
τὰ
ἐνθυμήματα
οἴκου
|
Ἰσραήλ, |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
τοῦ
πλησίον |
[1, 9] |
καὶ
παρωργίσατε
τὸν
ἅγιον
τοῦ
|
Ἰσραήλ. |
Λέγει
δὲ
καὶ
διὰ
Ἱερεμίου· |
[1, 10] |
τὴν
φρόνησιν
ἐξηγεῖται,
μακάριοί
ἐσμεν,
|
Ἰσραήλ» |
λέγων,
ὅτι
τὰ
ἀρεστὰ
τῷ |
[1, 1] |
ᾴδοντες
προφητείᾳ
ὡς
ἀγαθὸς
τῷ
|
Ἰσραὴλ |
ὁ
θεός,
τοῖς
εὐθέσιν
τῇ |
[1, 9] |
ἐστὶ
ψυχῆς.
Διὸ
καὶ
ὁ
|
Ἰσραὴλ |
ὁ
ὁρῶν
τὸν
θεόν,
τουτέστιν |
[1, 10] |
εἰς
σωτηρίαν.
Φησὶ
γὰρ
δι´
|
Ἰεζεκιήλ· |
ἐὰν
ἐπιστραφῆτε
ἐξ
ὅλης
τῆς |
[1, 10] |
πάθους·
ὑποτίθεται
δὲ
καὶ
δι´
|
Ἰεζεκιὴλ |
ἡ
ζωὴ
τὰς
ἐντολάς·
ἡ |
[1, 9] |
παιδαγωγὸς
νηπίων.
Φησὶν
γοῦν
διὰ
|
Ἰεζεκιὴλ
|
πρὸς
τοὺς
πρεσβυτέρους
ἀποταθεὶς
καί |
[1, 9] |
παρακαλεῖ
καί
φησιν
διὰ
τοῦ
|
Ἰεζεκιήλ· |
υἱὲ
ἀνθρώπου,
ἐν
μέσῳ
σκορπίων
|