HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Discours aux jeunes sur l'utilité qu'ils peuvent retirer de la lecture des livres profanes

Liste des contextes (ordre alphabétique)

υ = 43 formes différentes pour 72 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[9]   ὥσπερ ἡνίοχον ὑπὸ δυσηνίων ἵππων ὕβρει φερομένων παρασυρόμενον ἄγεσθαι· καὶ τοῦ

[9]   ἐκβακχεύονται. Τοσοῦτόν ἐστι τὸ διάφορον ὑγιοῦς ἢ μοχθηρᾶς μελῳδίας ἀναπλησθῆναι. Ὥστε

[2]   ἐπακουσόμεθα παιδευμάτων· καὶ οἷον ἐν ὕδατι τὸν ἥλιον ὁρᾶν ἐθισθέντες οὕτως

[9]   πῦρ ξαίνοντες, καὶ κοσκίνῳ φέροντες ὕδωρ, καὶ εἰς τετρημένον ἀντλοῦντες πίθον,

[9]   ὁπότε βούλοιτο, καὶ πῦρ καὶ ὕδωρ καὶ πάντα χρήματα; εἴπερ δὴ

[10]   Ὁ μὲν οὖν Βίας τῷ υἱεῖ, πρὸς Αἰγυπτίους ἀπαίροντι, καὶ πυνθανομένῳ

[2]   ἐφικέσθαι, μειζόνων δὲ ἢ καθ´ ὑμᾶς ἀκροατῶν ἀκοῦσαι. Τοσοῦτόν γε μὴν

[1]   τι πατέρων εὐνοίας νέμειν ὑμῖν, ὑμᾶς δὲ νομίζω, εἰ μή τι

[10]   πάντα τὸν βίον ὑμῖν συμβουλεύσω· ὑμεῖς δέ, τριῶν ἀρρωστημάτων, μὴ τῷ

[5]   ἄγοντι τὴν ἡλικίαν, ἣν καὶ ὑμεῖς νῦν, βουλευομένῳ ποτέραν τράπηται τῶν

[10]   προσίενται. Ὃ μὴ πάθητε νῦν ὑμεῖς τοὺς ὀρθῶς ἔχοντας τῶν λογισμῶν

[1]   δι´ ὧν καταλελοίπασι λόγων συγγινομένοις ὑμῖν, αὐτός τι παρ´ ἐμαυτοῦ λυσιτελέστερον

[4]   ἀγαθῶν ἀνδρῶν πράξεις ἢ λόγους ὑμῖν διεξίωσιν, ἀγαπᾶν τε καὶ ζηλοῦν,

[1]   εἶναι κρίνω, καὶ ἃ συνοίσειν ὑμῖν ἑλομένοις πεπίστευκα. Τό τε γὰρ

[2]   μὴν εἰπὼν ἱκανῶς ἂν ἴσως ὑμῖν ἐνδειξαίμην ὅτι πᾶσαν ὁμοῦ τὴν

[4]   ὅπως γε μὴν αὐτῶν μεθεκτέον ὑμῖν ἑξῆς ἂν εἴη λέγειν. Πρῶτον

[10]   κινοῦντας, ὅθεν ἂν μέλλῃ τις ὑμῖν ἐπ´ αὐτὸν ὠφέλεια γενήσεσθαι. Μηδ´

[5]   λέγειν τὸν Ὅμηρον ὅτι· Ἀρετῆς ὑμῖν ἐπιμελητέον, ὦ ἄνθρωποι, ἣ καὶ

[9]   ὡς ἀθρόως τε εἰπεῖν καὶ ὑμῖν ἱκανῶς, τὰς διὰ τῶν αἰσθήσεων

[9]   νῦν δὴ κρατούσης ταύτης ἧττον ὑμῖν μεθεκτέον ἢ οὑτινοσοῦν τῶν προδήλως

[10]   δὲ παρὰ πάντα τὸν βίον ὑμῖν συμβουλεύσω· ὑμεῖς δέ, τριῶν ἀρρωστημάτων,

[1]   οἰκειότητι εὐθὺς μετὰ τοὺς γονέας ὑμῖν τυγχάνω, ὥστε μήτ´ αὐτὸς ἔλαττόν

[1]   ἔλαττόν τι πατέρων εὐνοίας νέμειν ὑμῖν, ὑμᾶς δὲ νομίζω, εἰ μή

[1]   με τὰ παρακαλοῦντά ἐστι συμβουλεῦσαι ὑμῖν, ὦ παῖδες, ἃ βέλτιστα εἶναι

[5]   ἕτερος ἐοικότα τούτοις τὴν ἀρετὴν ὕμνησεν, ὡς εἰς ταὐτὸν ἡμῖν φέροντας

[5]   δὲ ἔτι πλείω φιλοσόφοις ἀνδράσιν ὕμνηται, τοῖς τοιούτοις τῶν λόγων μάλιστα

[1]   δὲ νομίζω, εἰ μή τι ὑμῶν διαμαρτάνω τῆς γνώμης, μὴ ποθεῖν

[1]   πλοίου τὰ πηδάλια τῆς διανοίας ὑμῶν παραδόντας, ᾗπερ ἂν ἄγωσι, ταύτῃ

[9]   πρὸς τὴν γαστέρα καὶ τὰ ὑπ´ αὐτὴν συννενευκότας ζῆν; Ἑνὶ δὲ

[8]   τῇ ἑτέρᾳ λαβεῖν τῶν χειρῶν ὑπάρξει; Πολλοῦ μέντ´ ἂν ἄξιον ἦν

[4]   καὶ μέλι λαμβάνειν ἀπ´ αὐτῶν ὑπάρχει, οὕτω δὴ κἀνταῦθα τοῖς μὴ

[5]   ἐλθεῖν. Ἄνω δὲ γενομένῳ ὁρᾶν ὑπάρχει ὡς μὲν λεία τε καὶ

[4]   μάλιστα τοῦ κορυφαίου πάντων καὶ ὑπάτου Διός, ὡς αὐτοὶ λέγουσιν, ἃ

[6]   εἰς τὸ μέσον, καὶ μακροὺς ὑπὲρ αὐτῆς ἀποτείνειν λόγους, ἰδίᾳ δὲ

[2]   πάντων ἀγώνων μέγιστον νομίζειν χρεών, ὑπὲρ οὗ πάντα ποιητέον ἡμῖν καὶ

[9]   ἀντιλέγειν, κἂν ἀδοξεῖν καὶ κινδυνεύειν ὑπὲρ τοῦ καλοῦ δέῃ, μηδὲν αἱρεῖσθαι

[4]   τῇ ἀληθείᾳ παρ´ αὐτῶν κομισάμενοι, ὑπερβησόμεθα τὸ λειπόμενον. Καὶ καθάπερ τῆς

[9]   ζῆν; Ἑνὶ δὲ λόγῳ, παντὸς ὑπεροπτέον τοῦ σώματος τῷ μὴ ὡς

[9]   Ἀλλὰ μὴν εἰ τούτου γε ὑπερορᾶν μελετήσαιμεν, σχολῇ γ´ ἂν ἄλλο

[9]   τὴν πάντων ὁμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων ὑπεροψίαν, ὅς γε καὶ βασιλέως τοῦ

[9]   οἰόμεθα; Ἀλλὰ δῆτα πλούτου μὲν ὑπεροψόμεθα, καὶ τὰς διὰ τῶν αἰσθήσεων

[9]   ἀνθεκτέον αὐτοῦ ὅσον, φησὶ Πλάτων, ὑπηρεσίαν φιλοσοφίᾳ κτωμένους, ἐοικότα που λέγων

[9]   γαστρὶ μέν γε τὰ ἀναγκαῖα ὑπηρετοῦντας, οὐχὶ τὰ ἥδιστα, ὡς οἵ

[8]   διῆγεν. Οὐ γὰρ ἂν τοσοῦτον ὑπῆρξεν αὐτῷ διενεγκεῖν ἁπάντων τῇ μουσικῇ,

[5]   βλέπειν, καὶ λέγειν τοιαῦτα ἕτερα· ὑπισχνεῖσθαι γὰρ οὐδὲν ἀνειμένον, οὐδὲ ἡδύ,

[5]   δεικνύναι, καὶ ἔτι πλείω τούτων ὑπισχνουμένην, ἕλκειν ἐπιχειρεῖν τὸν Ἡρακλέα πρὸς

[8]   ἔχοντι) ἀλλ´ ἐν τοῖς, εἴτε ὑπὸ γῆν, εἴτε καὶ ὅπου δὴ

[9]   περιορᾶν τὸν νοῦν ὥσπερ ἡνίοχον ὑπὸ δυσηνίων ἵππων ὕβρει φερομένων παρασυρόμενον

[5]   διάφορον. Εἶναι γὰρ τὴν μὲν ὑπὸ κομμωτικῆς διεσκευασμένην εἰς κάλλος, καὶ

[10]   τοὺς ἰατροὺς ἔρχονται· οἱ δὲ ὑπὸ μειζόνων καταληφθέντες ἀρρωστημάτων, ἐφ´ ἑαυτοὺς

[7]   παραδειγμάτων εἰσελθεῖν τὴν μνήμην, ἀνδρὸς ὑπὸ ὀργῆς ἤδη κατεχομένου; Τῇ τραγῳδίᾳ

[2]   ἡμᾶς ἐκπαιδεύοντες. Ἕως γε μὴν ὑπὸ τῆς ἡλικίας ἐπακούειν τοῦ βάθους

[9]   Δώριον· τοὺς δὲ οὕτως ἀναφρονῆσαι ὑπὸ τοῦ μέλους ὥστε τοὺς στεφάνους

[5]   κομμωτικῆς διεσκευασμένην εἰς κάλλος, καὶ ὑπὸ τρυφῆς διαρρεῖν, καὶ πάντα ἑσμὸν

[7]   καὶ ὕπουλον αὐτῷ τὸ πρόσωπον ὑπὸ τῶν πληγῶν εἶναι. Ὡς δ´

[7]   ἤδη καὶ σκότους, ἀπαλλαττόμενον μόλις ὑπὸ φωτὶ παρέπεμψε Περικλῆς, ὅπως αὑτῷ

[1]   ἔχειν ὥσπερ ὁδοῦ τὴν ἀσφαλεστάτην ὑποδεικνύναι· τῇ τε παρὰ τῆς φύσεως

[1]   κἀκεῖνον τὸν τοῖς παρ´ ἑτέρων ὑποδειχθεῖσιν ἑπόμενον, τὸν δὲ πρὸς οὐδέτερον

[10]   οὐ μᾶλλόν γε ἢ τελευτὴν ὑποθέσθαι τῆς ἀθανάτου ψυχῆς. Πρὸς ὅνπερ

[7]   οἳ τὰς τῶν καλῶν ἔχουσιν ὑποθήκας, οὕτως ἀποδεχόμεθα. Ἐπειδὴ δὲ καὶ

[9]   πολύποδα τὴν χρόαν πρὸς τὴν ὑποκειμένην γῆν, οὕτως αὐτὸς τὴν διάνοιαν

[6]   ἂν ἔγωγε τοῖς ἐπὶ σκηνῆς ὑποκρινομένοις τὰ δράματα· οἳ ὡς βασιλεῖς

[5]   ποτε ἄλλο διανοηθέντα τὸν Ἡσίοδον ὑπολάβωμεν ταυτὶ ποιῆσαι τὰ ἔπη ἃ

[2]   παντάπασι τὸν ἀνθρώπινον βίον τοῦτον ὑπολαμβάνομεν, οὔτ´ ἀγαθόν τι νομίζομεν ὅλως,

[9]   οὐκ ἐξαρκεῖν ἑαυτῇ πρὸς κόσμον ὑπολαμβάνοντες, ἐλάττονος αἰσχύνης ἄξια ποιεῖν οἰόμεθα;

[7]   τὸ Εὐκλείδου τῷ τοὺς διώκοντας ὑπομένειν καὶ πρᾴως αὐτῶν τῆς ὀργῆς

[9]   ψυχὴν ἐμπόδιόν ἐστι, τό γε ὑποπεπτωκέναι τούτῳ καὶ θεραπεύειν μανία σαφής.

[8]   μὴ οὐχὶ πολλαπλασίω τὴν κόλασιν ὑποσχεῖν. ~Τί οὖν ποιῶμεν; φαίη τις

[7]   ἐμφορεῖσθαι, ὥστε ἐξοιδεῖν ἤδη καὶ ὕπουλον αὐτῷ τὸ πρόσωπον ὑπὸ τῶν

[10]   γὰρ τὸν παρόντα καιρὸν προεμένους ὕστερόν ποτ´ ἀνακαλεῖσθαι τὸ παρελθόν, ὅτε

[9]   πλούτῳ καλλωπιζόμενοι, ἀφέντες τὴν τέχνην, ὑφ´ ἧς καὶ ὁ χρυσὸς ἡδίων

[8]   ὀνείδη τε ἕξειν καὶ τιμωρίας ὑφέξειν, οὔ τι παρὰ τοῖς ἀνθρώποις

Chapitre
[9]	ὥσπερ ἡνίοχον ὑπὸ δυσηνίων ἵππων	ὕβρει	φερομένων παρασυρόμενον ἄγεσθαι· καὶ τοῦ
[9]	ἐκβακχεύονται. Τοσοῦτόν ἐστι τὸ διάφορον	ὑγιοῦς	ἢ μοχθηρᾶς μελῳδίας ἀναπλησθῆναι. Ὥστε
[2]	ἐπακουσόμεθα παιδευμάτων· καὶ οἷον ἐν	ὕδατι	τὸν ἥλιον ὁρᾶν ἐθισθέντες οὕτως
[9]	πῦρ ξαίνοντες, καὶ κοσκίνῳ φέροντες	ὕδωρ,	καὶ εἰς τετρημένον ἀντλοῦντες πίθον,
[9]	ὁπότε βούλοιτο, καὶ πῦρ καὶ	ὕδωρ	καὶ πάντα χρήματα; εἴπερ δὴ
[10]	Ὁ μὲν οὖν Βίας τῷ	υἱεῖ,	πρὸς Αἰγυπτίους ἀπαίροντι, καὶ πυνθανομένῳ
[2]	ἐφικέσθαι, μειζόνων δὲ ἢ καθ´	ὑμᾶς	ἀκροατῶν ἀκοῦσαι. Τοσοῦτόν γε μὴν
[1]	τι πατέρων εὐνοίας νέμειν ὑμῖν,	ὑμᾶς	δὲ νομίζω, εἰ μή τι
[10]	πάντα τὸν βίον ὑμῖν συμβουλεύσω·	ὑμεῖς	δέ, τριῶν ἀρρωστημάτων, μὴ τῷ
[5]	ἄγοντι τὴν ἡλικίαν, ἣν καὶ	ὑμεῖς	νῦν, βουλευομένῳ ποτέραν τράπηται τῶν
[10]	προσίενται. Ὃ μὴ πάθητε νῦν	ὑμεῖς	τοὺς ὀρθῶς ἔχοντας τῶν λογισμῶν
[1]	δι´ ὧν καταλελοίπασι λόγων συγγινομένοις	ὑμῖν,	αὐτός τι παρ´ ἐμαυτοῦ λυσιτελέστερον
[4]	ἀγαθῶν ἀνδρῶν πράξεις ἢ λόγους	ὑμῖν	διεξίωσιν, ἀγαπᾶν τε καὶ ζηλοῦν,
[1]	εἶναι κρίνω, καὶ ἃ συνοίσειν	ὑμῖν	ἑλομένοις πεπίστευκα. Τό τε γὰρ
[2]	μὴν εἰπὼν ἱκανῶς ἂν ἴσως	ὑμῖν	ἐνδειξαίμην ὅτι πᾶσαν ὁμοῦ τὴν
[4]	ὅπως γε μὴν αὐτῶν μεθεκτέον	ὑμῖν	ἑξῆς ἂν εἴη λέγειν. Πρῶτον
[10]	κινοῦντας, ὅθεν ἂν μέλλῃ τις	ὑμῖν	ἐπ´ αὐτὸν ὠφέλεια γενήσεσθαι. Μηδ´
[5]	λέγειν τὸν Ὅμηρον ὅτι· Ἀρετῆς	ὑμῖν	ἐπιμελητέον, ὦ ἄνθρωποι, ἣ καὶ
[9]	ὡς ἀθρόως τε εἰπεῖν καὶ	ὑμῖν	ἱκανῶς, τὰς διὰ τῶν αἰσθήσεων
[9]	νῦν δὴ κρατούσης ταύτης ἧττον	ὑμῖν	μεθεκτέον ἢ οὑτινοσοῦν τῶν προδήλως
[10]	δὲ παρὰ πάντα τὸν βίον	ὑμῖν	συμβουλεύσω· ὑμεῖς δέ, τριῶν ἀρρωστημάτων,
[1]	οἰκειότητι εὐθὺς μετὰ τοὺς γονέας	ὑμῖν	τυγχάνω, ὥστε μήτ´ αὐτὸς ἔλαττόν
[1]	ἔλαττόν τι πατέρων εὐνοίας νέμειν	ὑμῖν,	ὑμᾶς δὲ νομίζω, εἰ μή
[1]	με τὰ παρακαλοῦντά ἐστι συμβουλεῦσαι	ὑμῖν,	ὦ παῖδες, ἃ βέλτιστα εἶναι
[5]	ἕτερος ἐοικότα τούτοις τὴν ἀρετὴν	ὕμνησεν,	ὡς εἰς ταὐτὸν ἡμῖν φέροντας
[5]	δὲ ἔτι πλείω φιλοσόφοις ἀνδράσιν	ὕμνηται,	τοῖς τοιούτοις τῶν λόγων μάλιστα
[1]	δὲ νομίζω, εἰ μή τι	ὑμῶν	διαμαρτάνω τῆς γνώμης, μὴ ποθεῖν
[1]	πλοίου τὰ πηδάλια τῆς διανοίας	ὑμῶν	παραδόντας, ᾗπερ ἂν ἄγωσι, ταύτῃ
[9]	πρὸς τὴν γαστέρα καὶ τὰ	ὑπ´	αὐτὴν συννενευκότας ζῆν; Ἑνὶ δὲ
[8]	τῇ ἑτέρᾳ λαβεῖν τῶν χειρῶν	ὑπάρξει;	Πολλοῦ μέντ´ ἂν ἄξιον ἦν
[4]	καὶ μέλι λαμβάνειν ἀπ´ αὐτῶν	ὑπάρχει,	οὕτω δὴ κἀνταῦθα τοῖς μὴ
[5]	ἐλθεῖν. Ἄνω δὲ γενομένῳ ὁρᾶν	ὑπάρχει	ὡς μὲν λεία τε καὶ
[4]	μάλιστα τοῦ κορυφαίου πάντων καὶ	ὑπάτου	Διός, ὡς αὐτοὶ λέγουσιν, ἃ
[6]	εἰς τὸ μέσον, καὶ μακροὺς	ὑπὲρ	αὐτῆς ἀποτείνειν λόγους, ἰδίᾳ δὲ
[2]	πάντων ἀγώνων μέγιστον νομίζειν χρεών,	ὑπὲρ	οὗ πάντα ποιητέον ἡμῖν καὶ
[9]	ἀντιλέγειν, κἂν ἀδοξεῖν καὶ κινδυνεύειν	ὑπὲρ	τοῦ καλοῦ δέῃ, μηδὲν αἱρεῖσθαι
[4]	τῇ ἀληθείᾳ παρ´ αὐτῶν κομισάμενοι,	ὑπερβησόμεθα	τὸ λειπόμενον. Καὶ καθάπερ τῆς
[9]	ζῆν; Ἑνὶ δὲ λόγῳ, παντὸς	ὑπεροπτέον	τοῦ σώματος τῷ μὴ ὡς
[9]	Ἀλλὰ μὴν εἰ τούτου γε	ὑπερορᾶν	μελετήσαιμεν, σχολῇ γ´ ἂν ἄλλο
[9]	τὴν πάντων ὁμοῦ τῶν ἀνθρωπίνων	ὑπεροψίαν,	ὅς γε καὶ βασιλέως τοῦ
[9]	οἰόμεθα; Ἀλλὰ δῆτα πλούτου μὲν	ὑπεροψόμεθα,	καὶ τὰς διὰ τῶν αἰσθήσεων
[9]	ἀνθεκτέον αὐτοῦ ὅσον, φησὶ Πλάτων,	ὑπηρεσίαν	φιλοσοφίᾳ κτωμένους, ἐοικότα που λέγων
[9]	γαστρὶ μέν γε τὰ ἀναγκαῖα	ὑπηρετοῦντας,	οὐχὶ τὰ ἥδιστα, ὡς οἵ
[8]	διῆγεν. Οὐ γὰρ ἂν τοσοῦτον	ὑπῆρξεν	αὐτῷ διενεγκεῖν ἁπάντων τῇ μουσικῇ,
[5]	βλέπειν, καὶ λέγειν τοιαῦτα ἕτερα·	ὑπισχνεῖσθαι	γὰρ οὐδὲν ἀνειμένον, οὐδὲ ἡδύ,
[5]	δεικνύναι, καὶ ἔτι πλείω τούτων	ὑπισχνουμένην,	ἕλκειν ἐπιχειρεῖν τὸν Ἡρακλέα πρὸς
[8]	ἔχοντι) ἀλλ´ ἐν τοῖς, εἴτε	ὑπὸ	γῆν, εἴτε καὶ ὅπου δὴ
[9]	περιορᾶν τὸν νοῦν ὥσπερ ἡνίοχον	ὑπὸ	δυσηνίων ἵππων ὕβρει φερομένων παρασυρόμενον
[5]	διάφορον. Εἶναι γὰρ τὴν μὲν	ὑπὸ	κομμωτικῆς διεσκευασμένην εἰς κάλλος, καὶ
[10]	τοὺς ἰατροὺς ἔρχονται· οἱ δὲ	ὑπὸ	μειζόνων καταληφθέντες ἀρρωστημάτων, ἐφ´ ἑαυτοὺς
[7]	παραδειγμάτων εἰσελθεῖν τὴν μνήμην, ἀνδρὸς	ὑπὸ	ὀργῆς ἤδη κατεχομένου; Τῇ τραγῳδίᾳ
[2]	ἡμᾶς ἐκπαιδεύοντες. Ἕως γε μὴν	ὑπὸ	τῆς ἡλικίας ἐπακούειν τοῦ βάθους
[9]	Δώριον· τοὺς δὲ οὕτως ἀναφρονῆσαι	ὑπὸ	τοῦ μέλους ὥστε τοὺς στεφάνους
[5]	κομμωτικῆς διεσκευασμένην εἰς κάλλος, καὶ	ὑπὸ	τρυφῆς διαρρεῖν, καὶ πάντα ἑσμὸν
[7]	καὶ ὕπουλον αὐτῷ τὸ πρόσωπον	ὑπὸ	τῶν πληγῶν εἶναι. Ὡς δ´
[7]	ἤδη καὶ σκότους, ἀπαλλαττόμενον μόλις	ὑπὸ	φωτὶ παρέπεμψε Περικλῆς, ὅπως αὑτῷ
[1]	ἔχειν ὥσπερ ὁδοῦ τὴν ἀσφαλεστάτην	ὑποδεικνύναι·	τῇ τε παρὰ τῆς φύσεως
[1]	κἀκεῖνον τὸν τοῖς παρ´ ἑτέρων	ὑποδειχθεῖσιν	ἑπόμενον, τὸν δὲ πρὸς οὐδέτερον
[10]	οὐ μᾶλλόν γε ἢ τελευτὴν	ὑποθέσθαι	τῆς ἀθανάτου ψυχῆς. Πρὸς ὅνπερ
[7]	οἳ τὰς τῶν καλῶν ἔχουσιν	ὑποθήκας,	οὕτως ἀποδεχόμεθα. Ἐπειδὴ δὲ καὶ
[9]	πολύποδα τὴν χρόαν πρὸς τὴν	ὑποκειμένην	γῆν, οὕτως αὐτὸς τὴν διάνοιαν
[6]	ἂν ἔγωγε τοῖς ἐπὶ σκηνῆς	ὑποκρινομένοις	τὰ δράματα· οἳ ὡς βασιλεῖς
[5]	ποτε ἄλλο διανοηθέντα τὸν Ἡσίοδον	ὑπολάβωμεν	ταυτὶ ποιῆσαι τὰ ἔπη ἃ
[2]	παντάπασι τὸν ἀνθρώπινον βίον τοῦτον	ὑπολαμβάνομεν,	οὔτ´ ἀγαθόν τι νομίζομεν ὅλως,
[9]	οὐκ ἐξαρκεῖν ἑαυτῇ πρὸς κόσμον	ὑπολαμβάνοντες,	ἐλάττονος αἰσχύνης ἄξια ποιεῖν οἰόμεθα;
[7]	τὸ Εὐκλείδου τῷ τοὺς διώκοντας	ὑπομένειν	καὶ πρᾴως αὐτῶν τῆς ὀργῆς
[9]	ψυχὴν ἐμπόδιόν ἐστι, τό γε	ὑποπεπτωκέναι	τούτῳ καὶ θεραπεύειν μανία σαφής.
[8]	μὴ οὐχὶ πολλαπλασίω τὴν κόλασιν	ὑποσχεῖν.	~Τί οὖν ποιῶμεν; φαίη τις
[7]	ἐμφορεῖσθαι, ὥστε ἐξοιδεῖν ἤδη καὶ	ὕπουλον	αὐτῷ τὸ πρόσωπον ὑπὸ τῶν
[10]	γὰρ τὸν παρόντα καιρὸν προεμένους	ὕστερόν	ποτ´ ἀνακαλεῖσθαι τὸ παρελθόν, ὅτε
[9]	πλούτῳ καλλωπιζόμενοι, ἀφέντες τὴν τέχνην,	ὑφ´	ἧς καὶ ὁ χρυσὸς ἡδίων
[8]	ὀνείδη τε ἕξειν καὶ τιμωρίας	ὑφέξειν,	οὔ τι παρὰ τοῖς ἀνθρώποις

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/04/2009