Chapitre |
[1] |
τιμῆς
τὰ
πολυτίμητα
πρίηται,
τοσούτῳ
|
χαίρει, |
ὡς
λαμπροῦ
αὐτῷ
τοῦ
συναλλάγματος |
[3] |
λογιζομένους
νομίζειν
προσῆκεν·
καὶ
ἀποτιθεμένους,
|
χαίρειν |
ὡς
ἀλλοτρίων
χωριζομένους,
ἀλλ´
οὐχὶ |
[1] |
τῆς
αἰωνίου
ζωῆς
ἀποδείξειν,
οὐ
|
χαίρεις |
τῇ
εὐκολίᾳ
τῆς
σωτηρίας,
ἀλλ´ |
[4] |
δὸς
λιθοξόοις,
τέκτοσι,
ψηφοθέταις,
ζωγράφοις,
|
χαίρεις |
ὡς
δή
τι
χρημάτων
τιμιώτερον |
[4] |
χεῖρας
δεσμεῖ
καὶ
τοὺς
πόδας.
|
Χαίρουσι |
γὰρ
αἱ
φιλόχρυσοι
δεδεμέναι
ταῖς |
[1] |
βίου
προσδεδεμένος.
Τί
δέ
σοι
|
χαλεπὸν, |
ἢ
βαρὺ,
ἢ
ὑπέρογκον
ῥῆμα |
[2] |
συνθηρεύουσιν,
ἄλλοι
πρὸς
ὁδοιπορίαν
ἐξησκημένοι.
|
Χαλινοὶ |
καὶ
ζῶναι
καὶ
περιδέῤῥεα,
πάντα
|
[7] |
τοῦ
πολέμου
ὑπόθεσις,
δι´
ὃν
|
χαλκεύεται
|
ὅπλα,
δι´
ὃν
ἀκονᾶται
ξίφη; |
[4] |
ὑακίνθους,
καὶ
χρυσὸν,
τὸν
μὲν
|
χαλκεύουσα, |
τὸν
δὲ
ἐξυφαίνουσα,
καὶ
διὰ |
[2] |
σκευαγωγοῦντα,
τὰ
δὲ
αὐτοὺς
περιφέροντα,
|
χαλκῷ
|
καὶ
ἀργύρῳ
κεκαλυμμένα.
Ἵπποι
παμπληθεῖς, |
[2] |
τοῦ
πλούτου;
Ἀλλ´
ἐὰν
μὴ
|
χαμαὶ |
ζητήσῃς
τὴν
δόξαν,
εὑρήσεις
τὴν |
[9] |
καὶ
τοῖς
διαδεξαμένοις
τὰ
σὰ
|
χαριζόμενοι. |
Προλαβὼν
οὖν,
σεαυτὸν
ἐνταφίασον.
Καλὸν |
[1] |
καιριωτάτοις
ἐλλείποντα,
οὐ
δέχῃ
τὴν
|
χάριν, |
ἀλλὰ
πενθεῖς
καὶ
σκυθρωπάζεις.
Ἐκείνης |
[5] |
ποιουμένοις.
Δέον
γὰρ
εὐφραίνεσθαι
καὶ
|
χάριν |
ἔχειν,
τοσούτων
ὄντας
εὐπορωτέρους·
οἱ |
[9] |
ἀπολαύειν
τῶν
ἐμαυτοῦ.
Τῷ
θανάτῳ
|
χάρις, |
οὐ
σοί.
Εἰ
γὰρ
ἦς |
[8] |
σε
εἴπω
φιλάδελφον.
Πολλή
σοι
|
χάρις |
τῆς
φιλοτιμίας,
ὅτι
ἐν
τῷ
|
[2] |
καὶ
τούτων
οἱ
μὲν
ἐν
|
χειμῶνι |
θάλποντες,
οἱ
δὲ
ἀναψύχοντες
ἐν |
[4] |
διελέγχῃ·
σιωπῶσα
γάρ
σου
ἡ
|
χεὶρ |
τὴν
ψευδολογίαν
κηρύσσει,
περιαστραπτομένη
ὑπὸ
|
[8] |
μὲν
γλῶσσα
παρεῖται,
ἡ
δὲ
|
χεὶρ
|
ὑπότρομος
ἤδη
κλονουμένη
ταῖς
συνολκαῖς, |
[7] |
σοι
λίθοις
λαμπομένην
περιστρέφειν
τὴν
|
χεῖρα; |
Οὐκ
ἐρυθριᾷς
λιθιδίων
κισσῶν
ὡς |
[4] |
ἐν
ζώναις,
καὶ
ἄλλος
τὰς
|
χεῖρας |
δεσμεῖ
καὶ
τοὺς
πόδας.
Χαίρουσι |
[4] |
γὰρ
αἱ
φιλόχρυσοι
δεδεμέναι
ταῖς
|
χειροπέδαις, |
μόνον
ἐὰν
χρυσὸς
ὁ
δεσμῶν |
[4] |
γλώσσῃ
ἐξόμνυσαι,
ὑπὸ
δὲ
τῆς
|
χειρὸς |
διελέγχῃ·
σιωπῶσα
γάρ
σου
ἡ |
[6] |
ὑπὲρ
τίνος
παρανομεῖς;
Τί
συνάγεις
|
χερσὶν |
ἀκαρπίαν;
Εἴθε
ἀκαρπίαν
καὶ
μὴ |
[6] |
ὀρφανοῦ
τὰ
δάκρυα,
ἐκεῖθεν
τῆς
|
χήρας |
τὸν
στεναγμὸν,
ἑτέρωθεν
τοὺς
κατακονδυλισθέντας |
[2] |
Οὐκοῦν
δύο
μέν
σοι
πηχῶν
|
χιτωνίσκος |
ἀρκέσει,
ἑνὸς
δὲ
ἱματίου
περιβολὴ |
[4] |
δὲ
ἀκούσῃς·
Δὸς
χρήματα
γυναιξὶ
|
χλιδώσαις, |
δὸς
λιθοξόοις,
τέκτοσι,
ψηφοθέταις,
ζωγράφοις, |
[2] |
φαντασίας
ὑπηρετείτω·
ὁ
μὲν
ὁδοιποροῦντι
|
χορηγείτω |
τὴν
πολυτέλειαν,
ὁ
δὲ
ἐφ´ |
[6] |
παρώργιζες·
πάντα
σοι
ἐπαναστήσεται·
πονηρὸς
|
χορὸς |
τῶν
κακῶν
σου
πράξεων
περιστοιχίσεταί |
[1] |
κτήματα
διδούς·
τουτέστι,
λίθους
καὶ
|
χοῦν |
παρεχόμενος,
ἵνα
κτήσῃ
τὴν
μακαρίαν |
[3] |
μήπου
τινὲς
ἡμᾶς
ἀδόκητοι
καταλάβωσι
|
χρεῖαι. |
Ἄδηλον
μὲν
οὖν,
εἰ
ἥξεις
|
[2] |
δὲ
ἀπόθετος·
καὶ
ὁ
ταῖς
|
χρείαις |
ὑπηρετούμενος
ὑπερβαινέτω
τῶν
ἀναγκαίων
τὸν
|
[2] |
πᾶσαν
τῶν
ἐνδυμάτων
ἐκπληρώσει
τὴν
|
χρείαν. |
Ἀλλ´
εἰς
τροφὴν
καταχρήσῃ
τῷ |
[2] |
πλοῦτον
πρός
τε
τὴν
παροῦσαν
|
χρείαν, |
καὶ
πρὸς
τὴν
μέλλουσαν·
καὶ |
[4] |
ἀκόσμητον
ἔχει.
Ποίαν,
εἰπέ
μοι,
|
χρείαν
|
περισσοτέραν
παρέχουσιν
ἀργυραῖ
κλῖναι
καὶ |
[4] |
μικροὶ
καὶ
μείζους
τὴν
αὐτὴν
|
χρείαν |
πληροῦσιν.
Ὅταν
παρέλθω
εἰς
οἰκίαν |
[3] |
οὖν,
εἰ
ἥξεις
πρὸς
τὴν
|
χρείαν |
τοῦ
κατορωρυγμένου
χρυσίου·
οὐκ
ἄδηλος |
[8] |
διὰ
τὰς
ἀναγκαίας
τοῦ
βίου
|
χρείας. |
Οὐκοῦν
οὐχ
ὁ
Κύριός
σου |
[4] |
Πόσους
δύναται
εἷς
σου
δακτύλιος
|
χρεῶν
|
ἀπολῦσαι;
πόσους
οἴκους
καταπίπτοντας
ἀνορθῶσαι; |
[4] |
λυπούμενος·
ἐὰν
δὲ
ἀκούσῃς·
Δὸς
|
χρήματα |
γυναιξὶ
χλιδώσαις,
δὸς
λιθοξόοις,
τέκτοσι, |
[9] |
καὶ
παύσασθε
ἐμπαθῶς
πρὸς
τὰ
|
χρήματα |
διακείμενοι.
Ὅσῳ
φιλόπλουτος
εἶ,
τοσούτῳ |
[7] |
τίνος
ἀπέσχετο
νόσος
διὰ
τὰ
|
χρήματα; |
Ἕως
πότε
χρυσὸς,
τῶν
ψυχῶν |
[7] |
γὰρ
ἐφόδια
κακῶν
ἐδόθη
τὰ
|
χρήματα; |
Λύτρον
ψυχῆς.
Μὴ
γὰρ
ἀφορμὴ |
[6] |
ἀκολουθοῦσιν
οἱ
κόλακες,
οὐ
τὰ
|
χρήματα, |
οὐχ
ὁ
ὄγκος
τοῦ
ἀξιώματος· |
[1] |
Νυνὶ
δὲ
προσπέφυκέ
σοι
τὰ
|
χρήματα |
πλέον
ἢ
τὰ
μέλη
τοῦ |
[1] |
κινδύνους,
ἢ
ὅσα
ἄλλα
τοῖς
|
χρηματιζομένοις |
ἐπίπονα
πρόσεστιν,
ἔδει
σε
λυπηθῆναι |
[1] |
σεαυτῷ,
πόθεν
σοι
ἡ
τῶν
|
χρημάτων |
αὕτη
περιουσία;
Δαπανητικὸν
γὰρ
πλούτου |
[1] |
ἀδυνάτῳ,
ὑπὲρ
ποίων
ἂν
ἐλυπήθης
|
χρημάτων; |
Ποῦ
δ´
ἂν
καὶ
ἐδυσχέρανας |
[1] |
Ἐπεὶ
πάλαι
ἂν
ἐμελέτησας
τῶν
|
χρημάτων |
τὴν
ἀλλοτρίωσιν,
εἰ
ἠγαπήκεις
σου |
[4] |
ζωγράφοις,
χαίρεις
ὡς
δή
τι
|
χρημάτων |
τιμιώτερον
κατακτώμενος.
Οὐχ
ὁρᾷς
τοὺς |
[9] |
τὰ
κατὰ
τὸν
βίον
ἀναγκαῖα
|
χρήσασθαι |
τοῖς
περιοῦσιν.
Τοιαῦτα
ἐροῦσι
καὶ
|
[2] |
Ἔστω,
φησὶν,
ὁ
μὲν
ἐν
|
χρήσει |
πλοῦτος,
ὁ
δὲ
ἀπόθετος·
καὶ |
[7] |
παιδὸς
προαιρέσεως,
ὅτι
εἰς
δέον
|
χρήσεται |
τοῖς
δοθεῖσι;
Πολλοῖς
γὰρ
ὁ |
[5] |
πλεονέκτης
εἶπέ
ποτε·
Ἀρκεῖ.
Πότε
|
χρήσῃ |
τοῖς
παροῦσι;
πότε
ἀπολαύσεις
αὐτῶν, |
[2] |
τὴν
μακαρίαν
ζωήν.
~Ἀλλὰ
τί
|
χρήσῃ |
τῷ
πλούτῳ;
Ἐσθῆτι
πολυτιμήτῳ
περιβαλεῖς
|
[8] |
ἕτοιμος,
πάντα
πρὸς
τὸ
ἑαυτοῦ
|
χρήσιμον |
διοικούμενος,
ἄπρακτά
σοι
ποιῶν
τὰ |
[3] |
καταῤῥέπει.
Οἰκονομικὴν
τοῦ
πλούτου
τὴν
|
χρῆσιν, |
ἀλλ´
οὐκ
ἀπολαυστικὴν
τοὺς
σωφρόνως |
[6] |
πρὸ
ὀφθαλμῶν
λήψῃ
τὸ
τοῦ
|
Χριστοῦ |
δικαστήριον;
Τί
ἀπολογήσῃ,
ἐπειδάν
σε
|
[6] |
οὐρανοῦ·
Μνήσθητι
τῆς
ἐνδόξου
τοῦ
|
Χριστοῦ |
παρουσίας,
ὅτε
ἀναστήσονται·
Οἱ
μὲν |
[9] |
καλῷ
συμβούλῳ,
τῷ
ἀγαπήσαντί
σε
|
Χριστῷ, |
τῷ
δι´
ἡμᾶς
πτωχεύσαντι,
ἵνα |
[9] |
ζωῆς
τῆς
ἐν
αὐτῷ
τῷ
|
Χριστῷ· |
ᾧ
ἡ
δόξα
καὶ
τὸ |
[2] |
ὥσπερ
νυμφίους·
ἡμιόνων
πλῆθος,
κατὰ
|
χρόαν |
διῃρημένων·
ἡνίοχοι
τούτων,
ἀλλήλων
διάδοχοι, |
[4] |
τοὺς
ὑφάντας,
τοὺς
ποικιλτάς.
Οὐδένα
|
χρόνον
|
ἀναπνεῖν
δίδωσι
τῷ
ἀνδρὶ
ἐκ |
[8] |
ἀποβίωσιν;
Ἀλλ´
ὃν
μὲν
ἔζης
|
χρόνον, |
καθηδυπαθῶν
τοῦ
βίου
καὶ
τῇ |
[5] |
Ὁ
δὲ
πλεονέκτης
οὐκ
αἰδεῖται
|
χρόνον, |
οὐ
γνωρίζει
ὅρον,
οὐ
συγχωρεῖ |
[4] |
τοίχους
τούτους
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
|
χρόνου |
καταῤῥυέντας,
ὧν
τὰ
λείψανα,
ὥσπερ |
[1] |
συναλλάγματος
γενομένου·
σὺ
δὲ
λυπῇ,
|
χρυσίον, |
καὶ
ἀργύριον,
καὶ
κτήματα
διδούς· |
[3] |
πρὸς
τὴν
χρείαν
τοῦ
κατορωρυγμένου
|
χρυσίου· |
οὐκ
ἄδηλος
δὲ
ἡ
ζημία |
[7] |
μαργαρίτης,
λίθος
τῶν
λίθων
ἕκαστος·
|
χρυσόλιθον, |
καὶ
βηρύλλιον,
καὶ
ἀχάτης,
καὶ |
[4] |
πεινῶντας
οὐ
τρέφεις;
ὁ
τὸν
|
χρυσὸν |
κατορύσσων,
τοῦ
ἀγχομένου
καταφρονεῖς;
Ἐὰν |
[7] |
Τί
τοσοῦτον
ἐπτόησαι
περὶ
τὸν
|
χρυσόν; |
Λίθος
ἐστὶν
ὁ
χρυσὸς,
λίθος |
[3] |
αὐτῶν
κέρδος
ἀπενεγκώμεθα;
Σὺ
δὲ,
|
χρυσὸν |
μὲν
διδοὺς,
καὶ
ἵππον
κτώμενος, |
[4] |
καὶ
σμαράγδους
καὶ
ὑακίνθους,
καὶ
|
χρυσὸν, |
τὸν
μὲν
χαλκεύουσα,
τὸν
δὲ |
[2] |
καὶ
περιδέῤῥεα,
πάντα
ἀργυρᾶ,
πάντα
|
χρυσόπαστα. |
Τάπητες
ἁλουργοὶ,
κοσμοῦντες
τοὺς
ἵππους
|
[3] |
μὲν
ἐν
μετάλλοις
ἦν
ὁ
|
χρυσὸς, |
ἀνερευνᾷν
τὴν
γῆν·
ὅτε
δὲ |
[4] |
τὸ
ἐκ
τῶν
προβάτων
ἔριον.
|
Χρυσὸς |
δὲ,
περισφίγγων
τοὺς
βαρυτίμους
τῶν
|
[7] |
τὸν
χρυσόν;
Λίθος
ἐστὶν
ὁ
|
χρυσὸς, |
λίθος
ὁ
ἄργυρος,
λίθος
ὁ
|
[4] |
δεδεμέναι
ταῖς
χειροπέδαις,
μόνον
ἐὰν
|
χρυσὸς |
ὁ
δεσμῶν
αὐτὰς
ᾖ.
Πότε |
[7] |
διὰ
τὰ
χρήματα;
Ἕως
πότε
|
χρυσὸς, |
τῶν
ψυχῶν
ἡ
ἀγχόνη,
τὸ |
[2] |
θέρει.
Ἔδαφος
ταῖς
ψηφῖσι
διηνθισμένον,
|
χρυσὸς |
ὑπαλείφων
τὸν
ὄροφον.
Ὅσον
δὲ |
[4] |
ὑποτρέχοντες,
συνάγουσι
τοὺς
ἀνθοβαφεῖς,
τοὺς
|
χρυσοχόους, |
τοὺς
μυρεψοὺς,
τοὺς
ὑφάντας,
τοὺς |
[3] |
καὶ
ἀποτιθεμένους,
χαίρειν
ὡς
ἀλλοτρίων
|
χωριζομένους, |
ἀλλ´
οὐχὶ
δυσχεραίνειν
ὡς
τῶν |
[1] |
καὶ
λυπεῖ
σε
αὐτῶν
ὁ
|
χωρισμὸς |
ὡς
ἀκρωτηριασμὸς
τῶν
καιρίων.
Εἰ |