Chapitre
[2]	πρὸς ἀπόλαυσιν καὶ τρυφὴν εὑρημένης·	μάγειροι,	σιτοποιοὶ, οἰνοχόοι, θηρευταὶ, πλάσται, ζωγράφοι,
[1]	μαθόντα παρὰ τοῦ ἀληθινοῦ διδασκάλου	μαθήματα	σωτήρια, μὴ ἐγγράψαι τῇ ἑαυτοῦ
[1]	ἀπελέγχει. Διδάσκαλον λέγεις, καὶ τὰ	μαθητῶν	οὐ ποιεῖς; Ἀγαθὸν ὁμολογεῖς, καὶ
[1]	τοῖς πολλοῖς ἀρέσκον περισκοποῦσαν· τὸ,	μαθόντα	παρὰ τοῦ ἀληθινοῦ διδασκάλου μαθήματα
[1]	χοῦν παρεχόμενος, ἵνα κτήσῃ τὴν	μακαρίαν	ζωήν. ~Ἀλλὰ τί χρήσῃ τῷ
[1]	γὰρ δῆλος εἶ τῆς ἐντολῆς	μακρὰν	ὑπάρχων, καὶ ψευδῶς σεαυτῷ προσμαρτυρήσας
[7]	ἡ ψυχή; Μὴ οὐχὶ πάντων	μᾶλλον	εἰς οἰκειότητα προσεγγίζει; Πρώτῃ αὐτῇ
[9]	διακείμενοι. Ὅσῳ φιλόπλουτος εἶ, τοσούτῳ	μᾶλλον	μηδὲν ὑπολίπῃ τῶν προσόντων σοι.
[3]	αὐτὸν εἰς τὴν γῆν ἀπεκρύψω.	Μανία	δεινὴ, ἕως μὲν ἐν μετάλλοις
[4]	ἐπιθυμίαις ἐνίησι, λίθους τινὰς ἐπινοοῦσα,	μαργαρίτας	καὶ σμαράγδους καὶ ὑακίνθους, καὶ
[7]	λίθος ὁ ἄργυρος, λίθος ὁ	μαργαρίτης,	λίθος τῶν λίθων ἕκαστος· χρυσόλιθον,
[2]	λουτρὰ κατ´ ἀγρούς· οἶκοι παντοδαποῖς	μαρμάροις	περιλαμπόμενοι, ὁ μὲν Φρυγίου λίθου,
[6]	ποιήσεις; ποίους συνηγόρους μισθώσῃ; ποίους	μάρτυρας	παραστήσῃ; πῶς παραπείσεις τὸν ἀπαραλόγιστον
[8]	σφραγὶς παραποιηθεῖσα, δύο ἢ τρεῖς	μάρτυρες	ἄδικοι, ὅλον ἂν τὸν κλῆρον
[1]	οὔτε ἔκλεψας, οὔτε κατεμαρτύρησάς τινος	μαρτυρίαν	ψευδῆ, ἀνόνητον σεαυτῷ ποιεῖς τὴν
[4]	ἀλλήλους νικώντων ταῖς ἐφευρέσεσι τῶν	ματαίων,	εἰκότως οὐδένα καιρὸν ἔχει πρὸς
[4]	κεῖται, ἐπὶ τῇ σπουδῇ τῶν	ματαίων	μεταμελόμενος; Μεγάλην ἔχε τὴν ψυχήν·
[3]	καὶ πάντων ἀποκτωμένων; Μὴ ἐρώτα	με	διάνοιαν δεσποτικῶν προσταγμάτων. Οἶδεν ὁ
[5]	παρασύρουσιν· οὕτω καὶ οἱ ἐπὶ	μέγα	τῆς δυνάμεως προελθόντες, ἐκ τῶν
[4]	τῇ σπουδῇ τῶν ματαίων μεταμελόμενος;	Μεγάλην	ἔχε τὴν ψυχήν· τοῖχοι δὲ
[4]	δὲ ὁ ἐπὶ τῇ τούτων	μεγαλουργίᾳ	ζηλούμενος; Οὐ τὰ μὲν συγκέχυται
[8]	ἁδρὸς γέγονας ταῖς δαπάναις καὶ	μεγαλόψυχος.	Ποίων, εἰπέ μοι, καιρῶν τοὺς
[1]	ἠθύμεις ἀκούων· ἐπειδὴ δὲ ὁ	μέγας	τῶν ψυχῶν ἰατρὸς τέλειόν σε
[6]	Οὐ νήψεις ποτὲ ἀπὸ τῆς	μέθης	ταύτης; Οὐχ ὑγιανεῖς τοὺς λογισμούς;
[2]	πολλοῖς περισπούδαστος, ἀλλά τις ἐπινενόηται	μεθοδεία	τῷ διαβόλῳ, μυρίας τοῖς πλουσίοις
[5]	τὴν ὄρεξιν. Ὥσπερ γὰρ τοῖς	μεθύουσιν	ἀφορμὴ τοῦ πίνειν ἡ προσθήκη
[4]	τοῖχοι δὲ καὶ μικροὶ καὶ	μείζους	τὴν αὐτὴν χρείαν πληροῦσιν. Ὅταν
[8]	τὴν ζωὴν εὐσεβεῖ δηλονότι. Ἐν	μέλανι	καὶ γράμμασι κατεπαγγέλλῃ τὰς εὐποιίας.
[1]	ἐδυσχέρανας ἀποτιθέμενος τὰ λειπόμενα, πάλαι	μελετήσας	αὐτὰ διανέμειν τοῖς ἐνδεέσιν; Εἶτα,
[1]	τὰ χρήματα πλέον ἢ τὰ	μέλη	τοῦ σώματος, καὶ λυπεῖ σε
[3]	ἀποῤῥήτοις φυλάσσεται. Ἄδηλον γὰρ τὸ	μέλλον,	μήπου τινὲς ἡμᾶς ἀδόκητοι καταλάβωσι
[3]	γὰρ ἠκολούθει σοι πρὸς τὸ	μέλλον,	οὐδ´ οὕτως ἂν ἦν περισπούδαστα,
[2]	παροῦσαν χρείαν, καὶ πρὸς τὴν	μέλλουσαν·	καὶ τὸν μὲν ἑαυτοῖς, τὸν
[2]	παράδοξον ἴσως φανεῖταί σοι ὃ	μέλλω	λέγειν· παντὸς δέ ἐστιν ἀληθέστερον.
[6]	ἁμαρτωλοῖς· Καὶ πυρὸς ζῆλος ἐσθίειν	μέλλων	τοὺς ὑπεναντίους· Ἐκεῖνα λυπείτω σε,
[1]	εἰ μὲν ἰατρὸς ἐπηγγέλλετο κολοβώματα	μελῶν	ἐκ φύσεως ἢ ἐξ ἀῤῥωστίας
[1]	περὶ τοῦ νεανίσκου τούτου, καὶ	μέμνηται	πάντως ὅ γε φιλόπονος ἀκροατὴς
[6]	ἀναπολόγητος, κατῃσχυμμένος παραληφθήσῃ, σκυθρωπὸς, κατηφὴς,	μεμονωμένος,	ἀπαῤῥησίαστος. Ὅπου γὰρ ἂν περιαγάγῃς
[4]	τοὺς ἔξωθεν παρακύπτειν. Ἀλλ´ ἐὰν	μὲν	ἀκούσῃς· Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα,
[3]	ἀποκλείων. Τοιοῦτοί εἰσιν οἱ τὰ	μὲν	ἄλλα ποιεῖν καταδεχόμενοι, ἀντιβαίνοντες δὲ
[9]	ἔδειξε, πονηρὰ ἡ βουλή· ζῶν	μὲν,	ἀπολαύσω τῶν ἡδονῶν· ἀποθανὼν δὲ,
[7]	τὰ ἄνθη· ὧν σὺ τὰ	μὲν	ἀποτίθεσαι κατακρύπτων, καὶ τοὺς διαφανεῖς
[3]	βασιλείαν τῶν οὐρανῶν· Ἀλλ´ ἡ	μὲν	ἀπόφασις οὕτως ἐναργὴς, καὶ ὁ
[2]	παντοίας δημιουργοί. Ἀγέλαι καμήλων, τῶν	μὲν	ἀχθοφόρων, τῶν δὲ νομάδων, ἵππων
[4]	ὁρωμένων τιμιώτερον κέκτηται, ἀλλὰ τὰ	μὲν	ἄψυχα καλλωπίζει, τὴν δὲ ψυχὴν
[1]	ἀθλιώτατον καὶ πάντη ἀπεγνωσμένον. Τὸ	μὲν	γὰρ γνωρίσαι τὸν ἀληθῶς διδάσκαλον,
[1]	ἀλλὰ πενθεῖς καὶ σκυθρωπάζεις. Ἐκείνης	μὲν	γὰρ δῆλος εἶ τῆς ἐντολῆς
[3]	Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα; Εἰ	μὲν	γὰρ ἠκολούθει σοι πρὸς τὸ
[1]	παρὰ τῷ Λουκᾷ νομικῷ. Ὁ	μὲν	γὰρ πειραστὴς ἦν, εἰρωνικὰς τὰς
[7]	παισὶ διαιρήσεις τὸν βίον. Οἱ	μέν	γε παῖδες παρὰ γονέων μὴ
[8]	ἐταμιεύου τὴν ἐντολὴν, ὅτε ἡ	μὲν	γλῶσσα παρεῖται, ἡ δὲ χεὶρ
[4]	ἐπαρκεῖν τοῖς αἰτοῦσι. Καὶ τῇ	μὲν	γλώσσῃ ἐξόμνυσαι, ὑπὸ δὲ τῆς
[3]	κέρδος ἀπενεγκώμεθα; Σὺ δὲ, χρυσὸν	μὲν	διδοὺς, καὶ ἵππον κτώμενος, οὐκ
[2]	πρὸς τὴν μέλλουσαν· καὶ τὸν	μὲν	ἑαυτοῖς, τὸν δὲ παισὶν ἀποτίθενται.
[8]	μετὰ τὴν ἀποβίωσιν; Ἀλλ´ ὃν	μὲν	ἔζης χρόνον, καθηδυπαθῶν τοῦ βίου
[1]	ἡ θεραπεία τῶν δεομένων· ὀλίγα	μὲν	ἑκάστου πρὸς τὴν ἀναγκαίαν ἐπιμέλειαν
[3]	γῆν ἀπεκρύψω. Μανία δεινὴ, ἕως	μὲν	ἐν μετάλλοις ἦν ὁ χρυσὸς,
[2]	Θεσσαλικῆς πλακός· καὶ τούτων οἱ	μὲν	ἐν χειμῶνι θάλποντες, οἱ δὲ
[2]	διατάξεις, ἄκουσον. Ἔστω, φησὶν, ὁ	μὲν	ἐν χρήσει πλοῦτος, ὁ δὲ
[1]	τὸ ἦθος ἡμῖν ἀνεφαίνετο· πῆ	μὲν	ἐπαινετὸν δεικνύοντος τοῦ λόγου, πῆ
[1]	ἐρωτήσεις ποιούμενος· οὗτος δὲ, ὑγιῶς	μὲν	ἐρωτῶν, οὐκ εὐπειθῶς δὲ παραδεχόμενος.
[9]	Ἀνάγνωθί σου τὰς διαθήκας. Ἐβουλόμην	μὲν	ζῇν, καὶ ἀπολαύειν τῶν ἐμαυτοῦ.
[1]	βασιλείαν τοῦ Θεοῦ. Καὶ εἰ	μὲν	ἰατρὸς ἐπηγγέλλετο κολοβώματα μελῶν ἐκ
[9]	~Τί οὖν σεαυτὸν ἐξαπατᾷς, νῦν	μὲν	κακῶς εἰς ἀπόλαυσιν σαρκὸς τὸν
[8]	οὕτω διανοούμενος. Εἰ γὰρ ὁ	μὲν	Κύριος ὡς ἀναγκαῖα ἡμῖν διετάξατο,
[2]	τὰς ἔξωθεν φαντασίας ὑπηρετείτω· ὁ	μὲν	ὁδοιποροῦντι χορηγείτω τὴν πολυτέλειαν, ὁ
[1]	ἀκροατὴς τῶν ἐξητασμένων τότε· πρῶτον	μὲν,	ὅτι οὐχ ὁ αὐτός ἐστι
[2]	ἀπ´ αὐτοῦ περιγίνεται ὄφελος. Ὅτι	μὲν	οὖν ἀνόνητός ἐστιν ἡ τῶν
[3]	ἡμᾶς ἀδόκητοι καταλάβωσι χρεῖαι. Ἄδηλον	μὲν	οὖν, εἰ ἥξεις πρὸς τὴν
[1]	διανέμειν τοῖς ἐνδεέσιν; Εἶτα, ἐν	μὲν	πανηγύρει οὐδεὶς λυπεῖται προϊέμενος τὰ
[4]	ἐκ ποταμῶν ἐπιῤῥέῃ· ὅταν σπουδάζηται	μὲν	παρ´ αὐταῖς τὸ βαρβαρικὸν μύρον,
[1]	ἐστι παρεκτικὸς δηλονότι. Καὶ ἐρωτᾷς	μὲν	περὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἐλέγχῃ
[8]	τοὺς πένητας· ἀποθανόντος δὲ ποία	μὲν	πρᾶξις; ποῖος δὲ μισθὸς ἐργασίας
[2]	ἐπίνοιαν. Ὀχήματά ἐστι μυρία, τὰ	μὲν	σκευαγωγοῦντα, τὰ δὲ αὐτοὺς περιφέροντα,
[2]	πολυτιμήτῳ περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο	μέν	σοι πηχῶν χιτωνίσκος ἀρκέσει, ἑνὸς
[4]	τούτων μεγαλουργίᾳ ζηλούμενος; Οὐ τὰ	μὲν	συγκέχυται καὶ ἠφάνισται, ὥσπερ τὰ
[6]	Χριστοῦ παρουσίας, ὅτε ἀναστήσονται· Οἱ	μὲν	τὰ ἀγαθὰ πράξαντες εἰς ἀνάστασιν
[4]	τοὺς βαρυτίμους τῶν λίθων, ὁ	μέν	τις αὐταῖς προμετωπίδιος γίνεται κόσμος,
[2]	πατέρων, ὥσπερ οἱ ἄνθρωποι. Οἱ	μὲν	τρυφῶντας αὐτοὺς κατὰ τὴν πόλιν
[2]	οἶκοι παντοδαποῖς μαρμάροις περιλαμπόμενοι, ὁ	μὲν	Φρυγίου λίθου, ἄλλος Λακωνικῆς ἢ
[4]	καὶ ὑακίνθους, καὶ χρυσὸν, τὸν	μὲν	χαλκεύουσα, τὸν δὲ ἐξυφαίνουσα, καὶ
[2]	τοῖς πένησιν· ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ	μένει	εἰς τὸν αἰῶνα· Ἀλλ´ οὐ
[3]	τιμίων ἐπισκοτούμενα· εἰ δὲ ἀνάγκη	μένειν	ἐνταῦθα, τί μὴ, πωλήσαντες, τὸ
[2]	πολυτέλειαν, ὁ δὲ ἐφ´ ἑστίας	μένοντι	λαμπρὸν καὶ περίβλεπτον κατασκευαζέτω τὸν
[1]	τοῦτο ἦν ὃ ἐπῃνεῖτο. Καὶ	μέντοι	τὸ φανῆναι φροντίδος ἄξιον ποιούμενον
[5]	ἀεὶ τὴν ψυχὴν αὐτοῖς ταῖς	μερίμναις	ἐκτήκεσθαι, πρὸς τὸ ὑπερβάλλον τὴν
[4]	καὶ ἡμέραι τὰς περὶ τούτων	μερίμνας	ἔχουσι. Καὶ μυρίοι τινὲς κόλακες,
[7]	ἐγὼ αὐτὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ	μετ´	ἐμέ. Καὶ τίς οἶδεν εἰ
[7]	ἄφρων; Ὅρα δὴ οὖν μὴ,	μετὰ	μυρίων πόνων τὸν πλοῦτον ἀθροίσας,
[9]	προσφέρων ἀπρόσδεκτος. Σὺ δὲ ἃ	μετὰ	πᾶσαν τὴν ζωὴν ἐπερίσσευσε, ταῦτα
[9]	τὸν πλοῦτον ποίησαι· ἔχε αὐτὸν	μετὰ	σεαυτοῦ. Πείσθητι καλῷ συμβούλῳ, τῷ
[6]	νάπας, ποταμοὺς, λιβάδας. Τί οὖν	μετὰ	ταῦτα; Οὐχὶ τρεῖς σε πήχεις
[8]	ἐν τῇ ζωῇ, ἢ τῶν	μετὰ	τὴν ἀποβίωσιν; Ἀλλ´ ὃν μὲν
[8]	πολέμους ἀνδραγαθίζεται· οὐ τοίνυν οὐδὲ	μετὰ	τὴν ζωὴν εὐσεβεῖ δηλονότι. Ἐν
[8]	παρὰ πᾶσάν μου τὴν ζωὴν,	μετὰ	τὴν τελευτὴν τοῦ βίου διαδόχους
[8]	καὶ ἀπαίτει τὰς ἀντιδόσεις. Οὐδεὶς	μετὰ	τὸ λυθῆναι τὴν πανήγυριν πραγματεύεται·
[9]	ἔζης, σεαυτὸν τῆς ἐντολῆς προετίθεις·	μετὰ	τὸν θάνατον καὶ τὴν διάλυσιν,
[8]	λυθῆναι τὴν πανήγυριν πραγματεύεται· οὐδὲ	μετὰ	τοὺς ἀγῶνας ἐπελθὼν στεφανοῦται· οὐδὲ
[8]	τοὺς ἀγῶνας ἐπελθὼν στεφανοῦται· οὐδὲ	μετὰ	τοὺς πολέμους ἀνδραγαθίζεται· οὐ τοίνυν
[3]	Μανία δεινὴ, ἕως μὲν ἐν	μετάλλοις	ἦν ὁ χρυσὸς, ἀνερευνᾷν τὴν
[4]	ἐπὶ τῇ σπουδῇ τῶν ματαίων	μεταμελόμενος;	Μεγάλην ἔχε τὴν ψυχήν· τοῖχοι
[5]	πρὶν ἂν ἐπαγάγῃ αὐτοῖς ἀνάγκην	μεταναστάσεως.	Τί τὸν Ναβουθὲ τὸν Ἰεζραηλίτην
[8]	γράμμα παρεντεθὲν ἱκανὸν ἦν πᾶσαν	μεταποιῆσαι	τὴν γνώμην· μία σφραγὶς παραποιηθεῖσα,
[5]	ἐπὶ τὸν ἄλλον τὴν σπουδὴν	μεταφέρουσιν.	Ὥσπερ γὰρ οἱ τὰς κλίμακας
[5]	ὁρμῆς, ἕως ἂν ὑψωθέντες, ἀπὸ	μετεώρου	τοῦ πτώματος ἑαυτοὺς καταῤῥάξωσιν. Τὴν
[8]	ἂν τὸν κλῆρον ἐφ´ ἑτέρους	μετήνεγκαν.	~Τί οὖν σεαυτὸν ἐξαπατᾷς, νῦν
[3]	ἐπιθυμίᾳ πόλεώς τινος συντόνως τὴν	μέχρις	αὐτῆς ὁδὸν διανύσας, εἶτα αὐτοῦ
[7]	προβάλλεσθε, τὴν δὲ καρδίαν πληροφορεῖτε.	Μὴ	αἰτιῶ τὸν ἀναίτιον· ἴδιον ἔχει
[9]	ὁδὸς, τὸν ὄγκον τοῦ πλούτου	μὴ	ἀποθέμενον. Βαστάζων αὐτὸν ἐξῆλθες· μὴ
[9]	μὴ ἀποθέμενον. Βαστάζων αὐτὸν ἐξῆλθες·	μὴ	γὰρ ἀπέῤῥιψας, ὡς προσετάχθης. Ὅτε
[7]	ἐδόθη τὰ χρήματα; Λύτρον ψυχῆς.	Μὴ	γὰρ ἀφορμὴ ἀπωλείας; Ἀλλ´ ἀναγκαῖος
[7]	περιέτρεψε; Συνεργία πρὸς τὸ ζῇν.	Μὴ	γὰρ ἐφόδια κακῶν ἐδόθη τὰ
[4]	ὥστε τὸν πλοῦτον διὰ ταῦτα	μὴ	διαβαίνειν πρὸς τοὺς πτωχοὺς, καίτοι
[7]	μέν γε παῖδες παρὰ γονέων	μὴ	διαδεξάμενοι, ἑαυτοῖς πολλάκις οἴκους ἐποίησαν·
[1]	τοῦ ἀληθινοῦ διδασκάλου μαθήματα σωτήρια,	μὴ	ἐγγράψαι τῇ ἑαυτοῦ καρδίᾳ, μηδὲ
[3]	πάντων πωλούντων καὶ πάντων ἀποκτωμένων;	Μὴ	ἐρώτα με διάνοιαν δεσποτικῶν προσταγμάτων.
[9]	Πάντα σεαυτοῦ ποίησαι, πάντα ἐπικόμισαι,	μὴ	καταλίπῃς ἀλλοτρίοις τὸν πλοῦτον. Τάχα
[9]	τῶν ἐχθρῶν προετίμησας. Ἵνα γὰρ	μὴ	λάβῃ ὁ δεῖνα, λαβέτω, φησὶν,
[6]	ὑπεναντίους· Ἐκεῖνα λυπείτω σε, καὶ	μὴ	λυπείτω ἡ ἐντολή. Πῶς σε
[7]	ἢ ἄφρων; Ὅρα δὴ οὖν	μὴ,	μετὰ μυρίων πόνων τὸν πλοῦτον
[7]	ἠδίκησας, καὶ ὧν ἕτερον ἐφωδίασας.	Μὴ	οὐχὶ παντὸς τέκνου οἰκειοτέρα σοῦ
[7]	οἰκειοτέρα σοῦ ἐστιν ἡ ψυχή;	Μὴ	οὐχὶ πάντων μᾶλλον εἰς οἰκειότητα
[9]	οὐκ ἂν ἐμνήσθης τῶν ἐντολῶν·	Μὴ	πλανᾶσθε· Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· Νεκρὸν
[3]	εὐλάβειαν ἐνδεικνυμένους, ὀβολὸν δὲ ἕνα	μὴ	προϊεμένους τοῖς θλιβομένοις. Τί ὄφελος
[5]	βοῶν, ἀροτριᾷ, κατασπείρει, θερίζει τὰ	μὴ	προσήκοντα. Ἐὰν ἀντείπῃς, αἱ πληγαί·
[5]	λόγον ἑκάστου τῶν ἠδικημένων ἔχοντος	μὴ	προσπαθεῖν τι κακὸν, ἢ δίκην
[1]	ποιεῖς τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν,	μὴ	προστιθεὶς τὸ λεῖπον, δι´ οὗ
[3]	δὲ ἀνάγκη μένειν ἐνταῦθα, τί	μὴ,	πωλήσαντες, τὸ ἀπ´ αὐτῶν κέρδος
[3]	γὰρ ἑαυτοῖς τὸν βίον τίθενται,	μὴ	ταῖς ἀνωφελέσι δαπάναις ἐνασχολούμενοι. Καί
[7]	τὰς ἀφορμὰς ἀναμένει τοῦ βίου.	Μὴ	τοῖς γεγαμηκόσιν οὐκ ἐγράφη τὰ
[6]	χερσὶν ἀκαρπίαν; Εἴθε ἀκαρπίαν καὶ	μὴ	ὕλην τῷ αἰωνίῳ πυρί. Οὐ
[7]	σου; δός μοι τέκνα, ἵνα	μὴ	φθάσω εἰς τὴν βασιλείαν τῶν
[2]	ἀπὸ τοῦ πλούτου; Ἀλλ´ ἐὰν	μὴ	χαμαὶ ζητήσῃς τὴν δόξαν, εὑρήσεις
[1]	μὴ ἐγγράψαι τῇ ἑαυτοῦ καρδίᾳ,	μηδὲ	εἰς ἔργον ἀγαγεῖν τὰ διδάγματα,
[2]	τὸν πλοῦτον ἀγαπητόν ἐστι, κἂν	μηδὲν	ἀπ´ αὐτοῦ περιγίνεται ὄφελος. Ὅτι
[2]	καὶ ἄχρηστα ὡς ἀναγκαῖα σπουδάζεσθαι,	μηδὲν	δὲ αὐτοῖς ἐξαρκεῖν πρὸς τὴν
[9]	Ὅσῳ φιλόπλουτος εἶ, τοσούτῳ μᾶλλον	μηδὲν	ὑπολίπῃ τῶν προσόντων σοι. Πάντα
[1]	περισσότερον κέκτηται τοῦ πλησίον· ἀλλὰ	μὴν	φαίνῃ ἔχων κτήματα πολλά. Πόθεν
[3]	φυλάσσεται. Ἄδηλον γὰρ τὸ μέλλον,	μήπου	τινὲς ἡμᾶς ἀδόκητοι καταλάβωσι χρεῖαι.
[8]	ταῖς συνολκαῖς, ὡς μήτε φωνῇ	μήτε	γράμματι διασημάναι τὴν γνώμην. Καίτοι
[8]	ἤδη κλονουμένη ταῖς συνολκαῖς, ὡς	μήτε	φωνῇ μήτε γράμματι διασημάναι τὴν
[4]	ἀπολῦσαι; πόσους οἴκους καταπίπτοντας ἀνορθῶσαι;	Μία	σου κιβωτὸς τῶν ἱματίων δύναται
[8]	ἦν πᾶσαν μεταποιῆσαι τὴν γνώμην·	μία	σφραγὶς παραποιηθεῖσα, δύο ἢ τρεῖς
[7]	καὶ ἀμεθύσους ἐπιζητῶν. Τίς καλλωπιστὴς	μίαν	ἡμέραν ἠδυνήθη τῷ βίῳ προσθεῖναι;
[3]	τῶν τειχῶν καταλύσειεν πανδοχεῖα, ὄκνῳ	μικρᾶς	κινήσεως τόν τε προϋπάρξαντα πόνον
[5]	Καὶ ὥσπερ οἱ ποταμοὶ, ἐκ	μικρᾶς	τῆς πρώτης ἀρχῆς ὁρμηθέντες, εἶτα
[4]	τὴν ψυχήν· τοῖχοι δὲ καὶ	μικροὶ	καὶ μείζους τὴν αὐτὴν χρείαν
[6]	προσδοὺς, ἀπηλλάχθαι πραγμάτων. ~Ἐβουλόμην σε	μικρὸν	ἀναπνεῦσαι τῶν ἔργων τῆς ἀδικίας,
[1]	προσῆγε τὰς πεύσεις. Διόπερ οἱονεὶ	μικτὸν	αὐτοῦ τὸ ἦθος ἡμῖν ἀνεφαίνετο·
[5]	οὐ συγχωρεῖ ἀκολουθίαν διαδοχῆς, ἀλλὰ	μιμεῖται	τοῦ πυρὸς τὴν βίαν· πάντα
[8]	ποία μὲν πρᾶξις; ποῖος δὲ	μισθὸς	ἐργασίας ὀφείλεται; Δεῖξον τὰ ἔργα,
[8]	Ποίων, εἰπέ μοι, καιρῶν τοὺς	μισθοὺς	ἀπαιτήσεις, τῶν ἐν τῇ ζωῇ,
[6]	Τί οὖν ποιήσεις; ποίους συνηγόρους	μισθώσῃ;	ποίους μάρτυρας παραστήσῃ; πῶς παραπείσεις
[8]	τῆς φιλοτιμίας, ὅτι ἐν τῷ	μνήματι	κείμενος, καὶ εἰς γῆν διαλυθεὶς,
[9]	πολυτίμητα τῆς ἐσθῆτος; Τί δὲ	μνήματος	ἐπισήμου, καὶ ταφῆς πολυτελοῦς, καὶ
[6]	ᾗ· Ἀποκαλύπτεται ὀργὴ ἀπ´ οὐρανοῦ·	Μνήσθητι	τῆς ἐνδόξου τοῦ Χριστοῦ παρουσίας,
[6]	ἄρα ἀκούσῃς, ἐὰν ἄρα ἐνδῷς,	μνήσθητι	τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐν ᾗ·
[3]	ταῖς ἀνωφελέσι δαπάναις ἐνασχολούμενοι. Καί	μοι	δοκεῖ τὸ πάθος τοῦ νεανίσκου,
[2]	περίβλεπτον κατασκευαζέτω τὸν βίον· ὥστε	μοι	θαυμάζειν ἔπεισι τῶν περιττῶν τὴν
[8]	δαπάναις καὶ μεγαλόψυχος. Ποίων, εἰπέ	μοι,	καιρῶν τοὺς μισθοὺς ἀπαιτήσεις, τῶν
[7]	παρακούσω τῶν ἐντολῶν σου; δός	μοι	τέκνα, ἵνα μὴ φθάσω εἰς
[7]	πατὴρ, ἆρα προσέθηκας τοῦτο· Δός	μοι	τέκνα, ἵνα παρακούσω τῶν ἐντολῶν
[5]	λάβῃς τὰ τοῦ πλησίον; Ἐπισκοτεῖ	μοι,	φησὶν, ἡ τοῦ γείτονος οἰκία,
[4]	ψυχὴν ἀκόσμητον ἔχει. Ποίαν, εἰπέ	μοι,	χρείαν περισσοτέραν παρέχουσιν ἀργυραῖ κλῖναι
[4]	αἱ φιλόχρυσοι δεδεμέναι ταῖς χειροπέδαις,	μόνον	ἐὰν χρυσὸς ὁ δεσμῶν αὐτὰς
[1]	προστιθεὶς τὸ λεῖπον, δι´ οὗ	μόνου	δυνήσῃ εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν
[1]	τὴν προσηγορίαν ταύτην ἀναθεῖναι τῷ	μόνῳ	ἀληθινῷ καὶ ἀγαθῷ διδασκάλῳ, τοῦτο
[8]	Ἀλλ´ ἀπολαύσας αὐτῶν παρὰ πᾶσάν	μου	τὴν ζωὴν, μετὰ τὴν τελευτὴν
[6]	τῇ δυστήνῳ σαρκί; Ὑπὲρ τίνος	μοχθεῖς;	ὑπὲρ τίνος παρανομεῖς; Τί συνάγεις
[9]	ἐντολῶν· Μὴ πλανᾶσθε· Θεὸς οὐ	μυκτηρίζεται·	Νεκρὸν εἰς θυσιαστήριον οὐκ ἀνάγεται·
[4]	τοὺς ἀνθοβαφεῖς, τοὺς χρυσοχόους, τοὺς	μυρεψοὺς,	τοὺς ὑφάντας, τοὺς ποικιλτάς. Οὐδένα
[3]	ἄνθεσι καλλωπίζεται. ~Ἐπειδὰν δὲ εἰς	μυρία	διασπώμενος ὁ πλοῦτος ἔτι περιττεύει,
[5]	δὲ τί ποιεῖς; Οὐ προφασίζῃ	μυρία,	ἵνα λάβῃς τὰ τοῦ πλησίον;
[2]	περιττῶν τὴν ἐπίνοιαν. Ὀχήματά ἐστι	μυρία,	τὰ μὲν σκευαγωγοῦντα, τὰ δὲ
[3]	Ὅτε γὰρ οὐκ ἠδυνήθης ταῖς	μυρίαις	ἐπινοίαις ἐκδαπανῆσαι τὸν πλοῦτον, τότε
[3]	αἰτοῦντα, καὶ ἀνανεύεις τὴν δόσιν,	μυρίας	προφάσεις ἀναλωμάτων ἐπινοῶν. ~Τί ἀποκριθήσῃ
[2]	τις ἐπινενόηται μεθοδεία τῷ διαβόλῳ,	μυρίας	τοῖς πλουσίοις δαπάνης ἀφορμὰς ὑποβάλλουσα,
[4]	διαβαίνειν πρὸς τοὺς πτωχοὺς, καίτοι	μυρίοι	ἐφεστᾶσι τῇ θύρᾳ, πᾶσαν ἐλεεινὴν
[4]	περὶ τούτων μερίμνας ἔχουσι. Καὶ	μυρίοι	τινὲς κόλακες, ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτῶν
[7]	Ὅρα δὴ οὖν μὴ, μετὰ	μυρίων	πόνων τὸν πλοῦτον ἀθροίσας, ὕλην
[4]	μὲν παρ´ αὐταῖς τὸ βαρβαρικὸν	μύρον,	ὡς τὸ ἐξ ἀγορᾶς ἔλαιον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/04/2009