Chapitre
[1]	διδάγματα, ἀλλ´ ἀπελθεῖν ἀθυμοῦντα, τῷ	πάθει	τῆς φιλοπλουτίας ἐσκοτωμένον. Τοῦτο δὲ
[3]	ἐνασχολούμενοι. Καί μοι δοκεῖ τὸ	πάθος	τοῦ νεανίσκου, ἢ καὶ τῶν
[8]	φωνὴν ῥῆξαι συγχωρηθέντες ὑπὸ τοῦ	πάθους;	Πόσους πυρετὸς ἐποίησεν ἔκφρονας; Τί
[7]	ἀναγκαῖος ὁ πλοῦτος διὰ τοὺς	παῖδας.	Εὐπρόσωπος ἀφορμὴ πλεονεξίας αὕτη· τοὺς
[7]	ἀφορμὴ πλεονεξίας αὕτη· τοὺς γὰρ	παῖδας	προβάλλεσθε, τὴν δὲ καρδίαν πληροφορεῖτε.
[7]	τὸν βίον. Οἱ μέν γε	παῖδες	παρὰ γονέων μὴ διαδεξάμενοι, ἑαυτοῖς
[4]	καὶ ἠφάνισται, ὥσπερ τὰ κατὰ	παιδιὰν	ἐν ταῖς ψάμμοις ὑπὸ τῶν
[7]	καὶ ἐγγυητὴς ἔσται τῆς τοῦ	παιδὸς	προαιρέσεως, ὅτι εἰς δέον χρήσεται
[4]	ἐν ταῖς ψάμμοις ὑπὸ τῶν	παίδων	φιλοτεχνούμενα, ὁ δὲ ἐν τῷ
[7]	τῆς ζωῆς· καὶ τότε τοῖς	παισὶ	διαιρήσεις τὸν βίον. Οἱ μέν
[2]	τὸν μὲν ἑαυτοῖς, τὸν δὲ	παισὶν	ἀποτίθενται. Εἶτα καὶ διαιροῦσι τὸν
[1]	τοσοῦτον ἐλλείπεις τῇ ἀγάπῃ. Ἐπεὶ	πάλαι	ἂν ἐμελέτησας τῶν χρημάτων τὴν
[1]	καὶ ἐδυσχέρανας ἀποτιθέμενος τὰ λειπόμενα,	πάλαι	μελετήσας αὐτὰ διανέμειν τοῖς ἐνδεέσιν;
[3]	γῆν· ὅτε δὲ φανερὸς ἐγένετο,	πάλιν	αὐτὸν ἐν τῇ γῇ ἀφανίζειν.
[7]	αὐτοῦ εἰς κακίαν αὐτῷ; καὶ	πάλιν,	ὅτι· Ἀφίω ἐγὼ αὐτὸν τῷ
[2]	χαλκῷ καὶ ἀργύρῳ κεκαλυμμένα. Ἵπποι	παμπληθεῖς,	καὶ οὗτοι γενεαλογούμενοι ἀπὸ εὐγενείας
[1]	τοῦ Κυρίου προταθὲν ἐλέγχει σε	παμπληθὲς	τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης ἀπολειπόμενον. Εἰ
[3]	τὰ πρὸ τῶν τειχῶν καταλύσειεν	πανδοχεῖα,	ὄκνῳ μικρᾶς κινήσεως τόν τε
[1]	τοῖς ἐνδεέσιν; Εἶτα, ἐν μὲν	πανηγύρει	οὐδεὶς λυπεῖται προϊέμενος τὰ παρόντα
[8]	Οὐδεὶς μετὰ τὸ λυθῆναι τὴν	πανήγυριν	πραγματεύεται· οὐδὲ μετὰ τοὺς ἀγῶνας
[3]	πειθόμενοι σπάνιοι. Καὶ πῶς βιωσόμεθα	πάντα	ἀποκτησάμενοι; φησίν· τί δὲ τὸ
[2]	Χαλινοὶ καὶ ζῶναι καὶ περιδέῤῥεα,	πάντα	ἀργυρᾶ, πάντα χρυσόπαστα. Τάπητες ἁλουργοὶ,
[9]	προσόντων σοι. Πάντα σεαυτοῦ ποίησαι,	πάντα	ἐπικόμισαι, μὴ καταλίπῃς ἀλλοτρίοις τὸν
[5]	μιμεῖται τοῦ πυρὸς τὴν βίαν·	πάντα	ἐπιλαμβάνει, πάντα ἐπινέμεται. Καὶ ὥσπερ
[5]	πυρὸς τὴν βίαν· πάντα ἐπιλαμβάνει,	πάντα	ἐπινέμεται. Καὶ ὥσπερ οἱ ποταμοὶ,
[1]	πενθῶν, καὶ ποιεῖς σεαυτῷ ἄχρηστα	πάντα	ὅσα σοι προπεπόνηται. Εἰ γὰρ
[9]	ἐνταφίασον. Καλὸν ἐντάφιον ἡ εὐσέβεια.	Πάντα	περιβαλλόμενος ἄπελθε· οἰκεῖον κόσμον τὸν
[8]	ὁ ἐφεδρεύων τῷ κλήρῳ ἕτοιμος,	πάντα	πρὸς τὸ ἑαυτοῦ χρήσιμον διοικούμενος,
[9]	μηδὲν ὑπολίπῃ τῶν προσόντων σοι.	Πάντα	σεαυτοῦ ποίησαι, πάντα ἐπικόμισαι, μὴ
[6]	κατέξαινες· τοὺς γείτονας, οὓς παρώργιζες·	πάντα	σοι ἐπαναστήσεται· πονηρὸς χορὸς τῶν
[5]	ὑφίσταται τὴν βίαν τοῦ πλούτου·	Πάντα	ὑποκύπτει τῇ τυραννίδι, πάντα ὑποπτήσσει
[5]	πλούτου· Πάντα ὑποκύπτει τῇ τυραννίδι,	πάντα	ὑποπτήσσει τὴν δυναστείαν, πλείονα λόγον
[8]	τὴν γνώμην. Καίτοι εἰ καὶ	πάντα	φανερῶς ἐγέγραπτο, καὶ πᾶσα φωνὴ
[2]	ζῶναι καὶ περιδέῤῥεα, πάντα ἀργυρᾶ,	πάντα	χρυσόπαστα. Τάπητες ἁλουργοὶ, κοσμοῦντες τοὺς
[6]	τρεῖς σε πήχεις ἀναμένουσιν οἱ	πάντες;	Οὐχὶ λίθων ὀλίγων βάρος ἀρκέσει
[1]	λόγου, πῆ δὲ ἀθλιώτατον καὶ	πάντη	ἀπεγνωσμένον. Τὸ μὲν γὰρ γνωρίσαι
[2]	ἐστιν ἡ τῶν ἀχρήστων σπουδὴ,	παντὶ	γνώριμον. Πλὴν ἀλλὰ παράδοξον ἴσως
[1]	εἰ ἡ θύρα σου ἠνέῳκτο	παντὶ	ξένῳ, εἰ ἐγένου πατὴρ ὀρφανῶν,
[1]	εἰ ἐγένου πατὴρ ὀρφανῶν, εἰ	παντὶ	συνέπασχες ἀδυνάτῳ, ὑπὲρ ποίων ἂν
[2]	πολυτέλειαν ἐξαρκῶν· ἐπίτροποι, ταμίαι, γεωργοὶ,	παντοδαπῆς	ἔμπειροι τέχνης, τῆς τε ἀναγκαίας
[2]	πόλει· λουτρὰ κατ´ ἀγρούς· οἶκοι	παντοδαποῖς	μαρμάροις περιλαμπόμενοι, ὁ μὲν Φρυγίου
[2]	οἰνοχόοι, θηρευταὶ, πλάσται, ζωγράφοι, ἡδονῆς	παντοίας	δημιουργοί. Ἀγέλαι καμήλων, τῶν μὲν
[4]	καὶ ὀψιπλούτου, καὶ ἴδω αὐτὴν	παντοίοις	γεγανωμένην ἄνθεσιν, οἶδα ὅτι οὗτος
[2]	φανεῖταί σοι ὃ μέλλω λέγειν·	παντὸς	δέ ἐστιν ἀληθέστερον. Σκορπιζόμενος ὁ
[7]	ὧν ἕτερον ἐφωδίασας. Μὴ οὐχὶ	παντὸς	τέκνου οἰκειοτέρα σοῦ ἐστιν ἡ
[3]	βίου ἔσται, πάντων πωλούντων καὶ	πάντων	ἀποκτωμένων; Μὴ ἐρώτα με διάνοιαν
[1]	πρὸς τὴν ἀναγκαίαν ἐπιμέλειαν δεχομένου,	πάντων	δὲ ὁμοῦ καταμεριζομένων τὰ ὄντα,
[7]	ἐστιν ἡ ψυχή; Μὴ οὐχὶ	πάντων	μᾶλλον εἰς οἰκειότητα προσεγγίζει; Πρώτῃ
[3]	τὸ σχῆμα τοῦ βίου ἔσται,	πάντων	πωλούντων καὶ πάντων ἀποκτωμένων; Μὴ
[9]	ἢ ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα.	Πάντως	δὲ ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν,
[1]	τοῦ νεανίσκου τούτου, καὶ μέμνηται	πάντως	ὅ γε φιλόπονος ἀκροατὴς τῶν
[7]	ἴδιον ἔχει δεσπότην, ἴδιον οἰκονόμον·	παρ´	ἄλλου τὴν ζωὴν ἐδέξατο, παρ´
[4]	ποταμῶν ἐπιῤῥέῃ· ὅταν σπουδάζηται μὲν	παρ´	αὐταῖς τὸ βαρβαρικὸν μύρον, ὡς
[7]	ἀῤῥωστίαν δεινὴν, πλοῦτον φυλασσόμενον τῷ	παρ´	αὐτοῦ εἰς κακίαν αὐτῷ; καὶ
[7]	παρ´ ἄλλου τὴν ζωὴν ἐδέξατο,	παρ´	αὐτοῦ τὰς ἀφορμὰς ἀναμένει τοῦ
[7]	βίον. Οἱ μέν γε παῖδες	παρὰ	γονέων μὴ διαδεξάμενοι, ἑαυτοῖς πολλάκις
[8]	τοῦ νομοθέτου. Ἀλλ´ ἀπολαύσας αὐτῶν	παρὰ	πᾶσάν μου τὴν ζωὴν, μετὰ
[7]	οἴκους ἐποίησαν· ἡ ψυχὴ δὲ,	παρὰ	σοῦ ἐγκαταλειφθεῖσα, παρὰ τίνος ἐλεηθήσεται;
[7]	ψυχὴ δὲ, παρὰ σοῦ ἐγκαταλειφθεῖσα,	παρὰ	τίνος ἐλεηθήσεται; ~Εἴρηται πρὸς τοὺς
[1]	πολλοῖς ἀρέσκον περισκοποῦσαν· τὸ, μαθόντα	παρὰ	τοῦ ἀληθινοῦ διδασκάλου μαθήματα σωτήρια,
[1]	ὡς σεαυτόν. Ἰδοὺ γὰρ τὸ	παρὰ	τοῦ Κυρίου προταθὲν ἐλέγχει σε
[7]	καὶ δὸς πτωχοῖς; Ὅτε ᾔτεις	παρὰ	τοῦ Κυρίου τὴν εὐπαιδίαν, ὅτε
[1]	οὐχ ὁ αὐτός ἐστι τῷ	παρὰ	τῷ Λουκᾷ νομικῷ. Ὁ μὲν
[8]	διετάξατο, σὺ δὲ ὡς ἀδύνατα	παραγράφῃ,	οὐδὲν ἕτερον ἢ φρονιμώτερον σεαυτὸν
[3]	τῆς λοιπῆς ἀρετῆς; Οὐ γὰρ	παραδέχεται	αὐτοὺς ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν·
[1]	μὲν ἐρωτῶν, οὐκ εὐπειθῶς δὲ	παραδεχόμενος.	Οὐ γὰρ ἂν ἀπῆλθεν ἐπὶ
[2]	σπουδὴ, παντὶ γνώριμον. Πλὴν ἀλλὰ	παράδοξον	ἴσως φανεῖταί σοι ὃ μέλλω
[7]	τοῦτο· Δός μοι τέκνα, ἵνα	παρακούσω	τῶν ἐντολῶν σου; δός μοι
[4]	καιρὸν ἔχει πρὸς τοὺς ἔξωθεν	παρακύπτειν.	Ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἀκούσῃς· Πώλησόν
[6]	ἔρημος βοηθῶν, ἀσυνηγόρητος, ἀναπολόγητος, κατῃσχυμμένος	παραληφθήσῃ,	σκυθρωπὸς, κατηφὴς, μεμονωμένος, ἀπαῤῥησίαστος. Ὅπου
[2]	ὁ Κύριος ὑποτίθεται τρόπον, πέφυκε	παραμένειν·	συνεχόμενος δὲ, ἀλλοτριοῦσθαι. Ἐὰν φυλάσσῃς,
[1]	ἀπόλαυσιν προτιμοτέραν τῆς τῶν πολλῶν	παραμυθίας	ποιούμενος. Ὅσον οὖν πλεονάζεις τῷ
[6]	Ὑπὲρ τίνος μοχθεῖς; ὑπὲρ τίνος	παρανομεῖς;	Τί συνάγεις χερσὶν ἀκαρπίαν; Εἴθε
[6]	μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας παραστήσῃ; πῶς	παραπείσεις	τὸν ἀπαραλόγιστον δικαστήν; Οὐκ ἔνι
[1]	Ἀγαθὸν ὁμολογεῖς, καὶ τὰ διδόμενα	παραπέμπῃ;	Καίτοι ὅ γε ἀγαθὸς ἀγαθῶν
[3]	τοῦ νεανίσκου, ἢ καὶ τῶν	παραπλησίων	αὐτῷ, παρόμοιον εἶναι, ὥσπερ ἂν
[8]	μεταποιῆσαι τὴν γνώμην· μία σφραγὶς	παραποιηθεῖσα,	δύο ἢ τρεῖς μάρτυρες ἄδικοι,
[7]	πλοῦτον ἀθροίσας, ὕλην ἁμαρτημάτων ἑτέροις	παρασκευάσῃς,	εἶτα εὑρεθῇς διπλᾶ τιμωρούμενος, ὧν
[6]	ποίους συνηγόρους μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας	παραστήσῃ;	πῶς παραπείσεις τὸν ἀπαραλόγιστον δικαστήν;
[5]	ποῖος σύνοικος, τίς συναλλάκτης οὐ	παρασύρεται;	Οὐδὲν ὑφίσταται τὴν βίαν τοῦ
[5]	βιαίῳ τῆς φορᾶς τὸ ἐνιστάμενον	παρασύρουσιν·	οὕτω καὶ οἱ ἐπὶ μέγα
[7]	πρεσβεῖα τῆς κληρονομίας, πλουσίας αὐτῇ	παράσχου	τὰς ἀφορμὰς τῆς ζωῆς· καὶ
[8]	ἐντολὴν, ὅτε ἡ μὲν γλῶσσα	παρεῖται,	ἡ δὲ χεὶρ ὑπότρομος ἤδη
[1]	ὅ γε ἀγαθὸς ἀγαθῶν ἐστι	παρεκτικὸς	δηλονότι. Καὶ ἐρωτᾷς μὲν περὶ
[1]	γνωρίσαι τὸν ἀληθῶς διδάσκαλον, καὶ	παρελθόντα	τὴν Φαρισαίων ἀλαζονείαν, καὶ νομικῶν
[4]	τὴν αὐτὴν χρείαν πληροῦσιν. Ὅταν	παρέλθω	εἰς οἰκίαν ἀνδρὸς ἀπειροκάλου καὶ
[8]	φωνὴ διαῤῥήδην κεκήρυκτο, ἓν γράμμα	παρεντεθὲν	ἱκανὸν ἦν πᾶσαν μεταποιῆσαι τὴν
[2]	ἀλλήλων διάδοχοι, οἱ προτρέχοντες, οἱ	παρεπόμενοι.	Τῶν ἄλλων οἰκετῶν ἀριθμὸς ἄπειρος
[6]	οὕτω ταῖς ψυχαῖς αἱ ἁμαρτίαι	παρέπονται,	ἐναργῶς τὰς πράξεις ἐξεικονίζουσαι. Διὰ
[4]	νόσον αὔξουσα. Οὐ γὰρ ἐκ	παρέργου	ἡ περὶ ταῦτα σπουδὴ, ἀλλὰ
[2]	πρὸς τὰς κατ´ οἶκον πολυτελείας	παρέστω,	ἐκεῖνος πρὸς τὰς ἔξωθεν φαντασίας
[5]	γὰρ προπεπονθότες κακῶς, ἠναγκασμένην αὐτοῖς	παρεχόμενοι	τὴν βοήθειαν, τὰς καθ´ ἑτέρων
[1]	διδούς· τουτέστι, λίθους καὶ χοῦν	παρεχόμενος,	ἵνα κτήσῃ τὴν μακαρίαν ζωήν.
[4]	Ποίαν, εἰπέ μοι, χρείαν περισσοτέραν	παρέχουσιν	ἀργυραῖ κλῖναι καὶ τράπεζαι ἀργυραῖ,
[4]	σπουδὴν ὑπὸ τῶν τότε πλουσίων	παρεωρῶντο;	Ποῦ τοίνυν ἡ λαμπρὰ τῶν
[5]	πλούσιον καταλάβωσιν, εὐθὺς τῷ πλουσιωτέρῳ	παρισωθῆναι	φιλονεικοῦσιν· κἂν ἐπ´ ἐκεῖνον φθάσωσιν,
[3]	ἢ καὶ τῶν παραπλησίων αὐτῷ,	παρόμοιον	εἶναι, ὥσπερ ἂν εἴ τις
[1]	πανηγύρει οὐδεὶς λυπεῖται προϊέμενος τὰ	παρόντα	καὶ ἀντικτώμενος τὰ ἐνδέοντα· ἀλλ´
[5]	Οὐ γὰρ εὐφραίνει αὐτοὺς τὰ	παρόντα	τοσαῦτα ὄντα, ὅσον λυπεῖ τὰ
[1]	δὲ ὅλως τῇ ἀπολαύσει τοῦ	παρόντος	βίου προσδεδεμένος. Τί δέ σοι
[3]	τὴν ἀληθινὴν ἢ πρὸς τὴν	παροῦσαν	ἀπόλαυσιν καταῤῥέπει. Οἰκονομικὴν τοῦ πλούτου
[2]	τὸν πλοῦτον πρός τε τὴν	παροῦσαν	χρείαν, καὶ πρὸς τὴν μέλλουσαν·
[5]	ποτε· Ἀρκεῖ. Πότε χρήσῃ τοῖς	παροῦσι;	πότε ἀπολαύσεις αὐτῶν, ἀεὶ τοῖς
[6]	Μνήσθητι τῆς ἐνδόξου τοῦ Χριστοῦ	παρουσίας,	ὅτε ἀναστήσονται· Οἱ μὲν τὰ
[6]	οὓς κατέξαινες· τοὺς γείτονας, οὓς	παρώργιζες·	πάντα σοι ἐπαναστήσεται· πονηρὸς χορὸς
[8]	καὶ πάντα φανερῶς ἐγέγραπτο, καὶ	πᾶσα	φωνὴ διαῤῥήδην κεκήρυκτο, ἓν γράμμα
[2]	ἄλλων οἰκετῶν ἀριθμὸς ἄπειρος πρὸς	πᾶσαν	αὐτοῖς πολυτέλειαν ἐξαρκῶν· ἐπίτροποι, ταμίαι,
[4]	καίτοι μυρίοι ἐφεστᾶσι τῇ θύρᾳ,	πᾶσαν	ἐλεεινὴν ἀφιέντες φωνήν; Σὺ δὲ
[8]	ἓν γράμμα παρεντεθὲν ἱκανὸν ἦν	πᾶσαν	μεταποιῆσαι τὴν γνώμην· μία σφραγὶς
[8]	νομοθέτου. Ἀλλ´ ἀπολαύσας αὐτῶν παρὰ	πᾶσάν	μου τὴν ζωὴν, μετὰ τὴν
[3]	Οἶδα πολλοὺς νηστεύοντας, προσευχομένους, στενάζοντας,	πᾶσαν	τὴν ἀδάπανον εὐλάβειαν ἐνδεικνυμένους, ὀβολὸν
[9]	ἀπρόσδεκτος. Σὺ δὲ ἃ μετὰ	πᾶσαν	τὴν ζωὴν ἐπερίσσευσε, ταῦτα προσφέρεις
[2]	ἀρκέσει, ἑνὸς δὲ ἱματίου περιβολὴ	πᾶσαν	τῶν ἐνδυμάτων ἐκπληρώσει τὴν χρείαν.
[4]	σκόπελοί τινες, διὰ τῆς πόλεως	πάσης	ἀνέχουσιν; Πόσοι ἦσαν κατὰ τὴν
[4]	τὸν δὲ ἐξυφαίνουσα, καὶ διὰ	πάσης	ἀπειροκαλίας τὴν νόσον αὔξουσα. Οὐ
[2]	οἱ τούτων νομεῖς, γῆ ἡ	πᾶσι	τούτοις πρὸς τροφὴν ἐξαρκοῦσα, καὶ
[7]	ἡ περὶ τοῦτον σπουδή; Τί	πάσχετε,	ἄνθρωποι; τίς ὑμῖν τὰ ὑμέτερα
[8]	τίνος ἐλεηθήσεται; ~Εἴρηται πρὸς τοὺς	πατέρας	ἃ εἴρηται· οἱ ἄτεκνοι τίνα
[2]	καὶ οὗτοι γενεαλογούμενοι ἀπὸ εὐγενείας	πατέρων,	ὥσπερ οἱ ἄνθρωποι. Οἱ μὲν
[7]	εὐπαιδίαν, ὅτε ἠξίους γενέσθαι τέκνων	πατὴρ,	ἆρα προσέθηκας τοῦτο· Δός μοι
[1]	ἠνέῳκτο παντὶ ξένῳ, εἰ ἐγένου	πατὴρ	ὀρφανῶν, εἰ παντὶ συνέπασχες ἀδυνάτῳ,
[7]	συκοφάντας. Τίς ἐστιν ὁ ψεύδους	πατήρ;	τίς ὁ πλαστογραφίας δημιουργός; τίς
[5]	ἀεὶ, καὶ σπαράσσων, οὐ πρότερον	παύεται,	πρὶν ἂν ἐπαγάγῃ αὐτοῖς ἀνάγκην
[5]	ἐφίκωνται· οὕτω καὶ οὗτοι οὐ	παύονται	τῆς κατὰ τὴν δυναστείαν ὁρμῆς,
[9]	τῆς φιλοχρηματίας, οἱ πλούσιοι, καὶ	παύσασθε	ἐμπαθῶς πρὸς τὰ χρήματα διακείμενοι.
[6]	γῆς πεφυτευμένης τοσαῦτα ἕτερα, ὄρη,	πεδία,	νάπας, ποταμοὺς, λιβάδας. Τί οὖν
[3]	ὁ εἰπὼν ἀψευδής· οἱ δὲ	πειθόμενοι	σπάνιοι. Καὶ πῶς βιωσόμεθα πάντα
[4]	ὁ κατασήπων τὸν σῖτον, τοὺς	πεινῶντας	οὐ τρέφεις; ὁ τὸν χρυσὸν
[1]	γὰρ ἠμφίασας γυμνὸν, εἰ ἔδωκας	πεινῶντι	τὸν ἄρτον σου, εἰ ἡ
[1]	Λουκᾷ νομικῷ. Ὁ μὲν γὰρ	πειραστὴς	ἦν, εἰρωνικὰς τὰς ἐρωτήσεις ποιούμενος·
[9]	ποίησαι· ἔχε αὐτὸν μετὰ σεαυτοῦ.	Πείσθητι	καλῷ συμβούλῳ, τῷ ἀγαπήσαντί σε
[9]	σοφῷ τὸ συμφέρον ἡμῖν συνορῶντι	πεισθῶμεν,	ἢ ὡς ἀγαπῶντος ἡμᾶς ἀνασχώμεθα,
[5]	πένητα λέγεις σαυτόν· κἀγὼ συντίθεμαι.	Πένης	γάρ ἐστιν ὁ πολλῶν ἐνδεής.
[2]	ἀπολεῖς· Ἐσκόρπισε γὰρ, ἔδωκε τοῖς	πένησιν·	ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς
[5]	λήψῃ τὴν αἰώνιον ζωήν. ~Ἀλλὰ	πένητα	λέγεις σαυτόν· κἀγὼ συντίθεμαι. Πένης
[4]	ἀλλ´ ὑπομένεις ἄπρακτον ἀποπέμψαι τὸν	πένητα,	οὐ φοβούμενος τὸ δίκαιον τῆς
[8]	διαῤῥέων, οὐδὲ προσβλέπειν ἠνείχου τοὺς	πένητας·	ἀποθανόντος δὲ ποία μὲν πρᾶξις;
[8]	ποιήσομαι τῶν ἐμοὶ προσόντων τοὺς	πένητας,	γράμμασι καὶ διαθήκαις κυρίους αὐτοὺς
[6]	ἑτέρωθεν τοὺς κατακονδυλισθέντας ὑπό σου	πένητας·	τοὺς οἰκέτας, οὓς κατέξαινες· τοὺς
[4]	Πόσοι ἦσαν κατὰ τὴν πόλιν	πένητες,	τούτων ἐγειρομένων, οἳ διὰ τὴν
[1]	οὐ δέχῃ τὴν χάριν, ἀλλὰ	πενθεῖς	καὶ σκυθρωπάζεις. Ἐκείνης μὲν γὰρ
[1]	ἀπέρχῃ ὀδυνώμενος τὴν ψυχὴν καὶ	πενθῶν,	καὶ ποιεῖς σεαυτῷ ἄχρηστα πάντα
[6]	λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι πρὸς ποῖον	πέρας	ἡ σπουδὴ τῶν γινομένων συντέταται.
[1]	ὁμοῦ καταμεριζομένων τὰ ὄντα, καὶ	περὶ	ἑαυτοὺς δαπανώντων. Ὥστε ὁ ἀγαπῶν
[7]	περιτρώγουσι, καὶ σὺ λίχνως ἔχεις	περὶ	τὰ ἄνθη τῶν λίθων, σαρδόνυχας,
[3]	ὁδὸν διανύσας, εἶτα αὐτοῦ που	περὶ	τὰ πρὸ τῶν τειχῶν καταλύσειεν
[4]	Οὐ γὰρ ἐκ παρέργου ἡ	περὶ	ταῦτα σπουδὴ, ἀλλὰ καὶ νύκτες
[1]	ψευδῆ, ἀνόνητον σεαυτῷ ποιεῖς τὴν	περὶ	ταῦτα σπουδὴν, μὴ προστιθεὶς τὸ
[4]	τούτων ἐγειρομένων, οἳ διὰ τὴν	περὶ	ταῦτα σπουδὴν ὑπὸ τῶν τότε
[1]	παρεκτικὸς δηλονότι. Καὶ ἐρωτᾷς μὲν	περὶ	τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἐλέγχῃ δὲ
[7]	τοῦ πλούτου. Τί τοσοῦτον ἐπτόησαι	περὶ	τὸν χρυσόν; Λίθος ἐστὶν ὁ
[1]	~Εἴρηται καὶ πρώην ἡμῖν τὰ	περὶ	τοῦ νεανίσκου τούτου, καὶ μέμνηται
[7]	Οὐχ ὁ πλοῦτος; οὐχ ἡ	περὶ	τοῦτον σπουδή; Τί πάσχετε, ἄνθρωποι;
[4]	καὶ νύκτες καὶ ἡμέραι τὰς	περὶ	τούτων μερίμνας ἔχουσι. Καὶ μυρίοι
[6]	μεμονωμένος, ἀπαῤῥησίαστος. Ὅπου γὰρ ἂν	περιαγάγῃς	τὸν ὀφθαλμὸν, ἐναργεῖς ὄψει τῶν
[4]	ἡ χεὶρ τὴν ψευδολογίαν κηρύσσει,	περιαστραπτομένη	ὑπὸ τῆς ἐπὶ τοῦ δακτυλίου
[4]	προμετωπίδιος γίνεται κόσμος, ὁ δὲ	περιαυχένιος·	καὶ ἄλλος ἐν ζώναις, καὶ
[4]	ἱματίων δύναται δῆμον ὅλον ῥιγοῦντα	περιβαλεῖν·	ἀλλ´ ὑπομένεις ἄπρακτον ἀποπέμψαι τὸν
[2]	χρήσῃ τῷ πλούτῳ; Ἐσθῆτι πολυτιμήτῳ	περιβαλεῖς	σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο μέν σοι
[9]	Καλὸν ἐντάφιον ἡ εὐσέβεια. Πάντα	περιβαλλόμενος	ἄπελθε· οἰκεῖον κόσμον τὸν πλοῦτον
[2]	ἐφ´ ἑστίας μένοντι λαμπρὸν καὶ	περίβλεπτον	κατασκευαζέτω τὸν βίον· ὥστε μοι
[8]	σοι ποιῶν τὰ βουλεύματα. Εἶτα	περιβλεψάμενος	ὧδε καὶ ὧδε, καὶ ἰδὼν
[9]	κοσμεῖσθαι τῇ πολυτελεῖ καὶ ἐνδόξῳ	περιβολῇ,	ἢ συγκατασήπειν τῷ νεκρῷ τὰ
[2]	χιτωνίσκος ἀρκέσει, ἑνὸς δὲ ἱματίου	περιβολὴ	πᾶσαν τῶν ἐνδυμάτων ἐκπληρώσει τὴν
[2]	ἐστι, κἂν μηδὲν ἀπ´ αὐτοῦ	περιγίνεται	ὄφελος. Ὅτι μὲν οὖν ἀνόνητός
[2]	ἐξησκημένοι. Χαλινοὶ καὶ ζῶναι καὶ	περιδέῤῥεα,	πάντα ἀργυρᾶ, πάντα χρυσόπαστα. Τάπητες
[5]	ὅ τι ἂν τύχῃ αἰτιασάμενος,	περιελαύνων,	καὶ ἐξωθῶν, καὶ ἕλκων ἀεὶ,
[4]	φιληδονίας συναύξει, καὶ κέντρα ταῖς	περιέργοις	ἐπιθυμίαις ἐνίησι, λίθους τινὰς ἐπινοοῦσα,
[8]	καὶ ὧδε, καὶ ἰδὼν τὴν	περιεστῶσάν	σε ἐρημίαν, τότε αἰσθήσῃ τῆς
[7]	εἰς τὴν καθ´ ὑμῶν ἐπιβουλὴν	περιέτρεψε;	Συνεργία πρὸς τὸ ζῇν. Μὴ
[2]	κατ´ ἀγρούς· οἶκοι παντοδαποῖς μαρμάροις	περιλαμπόμενοι,	ὁ μὲν Φρυγίου λίθου, ἄλλος
[9]	Τί δὲ οὐ βέλτιον τοὺς	περιόντας	κοσμεῖσθαι τῇ πολυτελεῖ καὶ ἐνδόξῳ
[4]	ἵππους κοσμῶν, τὸν ἀδελφὸν ἀσχημονοῦντα	περιορᾷς;	ὁ κατασήπων τὸν σῖτον, τοὺς
[1]	σοι ἡ τῶν χρημάτων αὕτη	περιουσία;	Δαπανητικὸν γὰρ πλούτου ἡ θεραπεία
[5]	γίνεται αὐτοῖς δυνάμεως αὔξησις ἡ	περιουσία	τῆς πονηρίας. Οἱ γὰρ προπεπονθότες
[9]	τὸν βίον ἀναγκαῖα χρήσασθαι τοῖς	περιοῦσιν.	Τοιαῦτα ἐροῦσι καὶ σὲ τῆς
[1]	ἀλλὰ τὸ τοῖς πολλοῖς ἀρέσκον	περισκοποῦσαν·	τὸ, μαθόντα παρὰ τοῦ ἀληθινοῦ
[3]	μέλλον, οὐδ´ οὕτως ἂν ἦν	περισπούδαστα,	ὑπὸ τῶν ἐκεῖ τιμίων ἐπισκοτούμενα·
[2]	ὁ πλοῦτός ἐστι τοῖς πολλοῖς	περισπούδαστος,	ἀλλά τις ἐπινενόηται μεθοδεία τῷ
[9]	τὴν θυσίαν. Ὁ ἐκ τοῦ	περισσεύματος	προσφέρων ἀπρόσδεκτος. Σὺ δὲ ἃ
[4]	ἔχει. Ποίαν, εἰπέ μοι, χρείαν	περισσοτέραν	παρέχουσιν ἀργυραῖ κλῖναι καὶ τράπεζαι
[1]	τὸν πλησίον ὡς ἑαυτὸν οὐδὲν	περισσότερον	κέκτηται τοῦ πλησίον· ἀλλὰ μὴν
[6]	Τί ἀπολογήσῃ, ἐπειδάν σε κύκλῳ	περιστάντες	οἱ ἠδικημένοι καταβοῶσί σου ἐπὶ
[9]	τὸν πλοῦτον. Τάχα σε οὐδὲ	περιστελοῦσιν	οἱ οἰκέται τῷ τελευταίῳ κόσμῳ,
[6]	χορὸς τῶν κακῶν σου πράξεων	περιστοιχίσεταί	σε. Ὥσπερ γὰρ ἡ σκιὰ
[7]	τί ὄφελός σοι λίθοις λαμπομένην	περιστρέφειν	τὴν χεῖρα; Οὐκ ἐρυθριᾷς λιθιδίων
[4]	τῶν προβάτων ἔριον. Χρυσὸς δὲ,	περισφίγγων	τοὺς βαρυτίμους τῶν λίθων, ὁ
[5]	προστιθεμένῳ τὴν νόσον τρέφοντες, καὶ	περιτρέπεται	αὐτοῖς ἡ σπουδὴ πρὸς τὸ
[7]	κύωσιν; Καὶ γὰρ ἐκεῖναι λιθίδια	περιτρώγουσι,	καὶ σὺ λίχνως ἔχεις περὶ
[2]	δαπάνης ἀφορμὰς ὑποβάλλουσα, ὥστε τὰ	περιττὰ	καὶ ἄχρηστα ὡς ἀναγκαῖα σπουδάζεσθαι,
[3]	μυρία διασπώμενος ὁ πλοῦτος ἔτι	περιττεύει,	κατὰ γῆς ὠθεῖται, καὶ ἐν
[2]	ὥστε μοι θαυμάζειν ἔπεισι τῶν	περιττῶν	τὴν ἐπίνοιαν. Ὀχήματά ἐστι μυρία,
[7]	λίθων σκότῳ κατακαλύπτων· τοὺς δὲ	περιφέρεις,	τῶν βαρυτίμων ἐναβρυνόμενος αὐτῶν τῇ
[2]	μὲν σκευαγωγοῦντα, τὰ δὲ αὐτοὺς	περιφέροντα,	χαλκῷ καὶ ἀργύρῳ κεκαλυμμένα. Ἵπποι
[2]	τρυφῶντας αὐτοὺς κατὰ τὴν πόλιν	περιφέρουσιν·	ἄλλοι συνθηρεύουσιν, ἄλλοι πρὸς ὁδοιπορίαν
[1]	εἰ καταφρονητικῶς αὐτῷ προσῆγε τὰς	πεύσεις.	Διόπερ οἱονεὶ μικτὸν αὐτοῦ τὸ
[2]	ὃν ὁ Κύριος ὑποτίθεται τρόπον,	πέφυκε	παραμένειν· συνεχόμενος δὲ, ἀλλοτριοῦσθαι. Ἐὰν
[6]	πλέθρα τόσα καὶ τόσα, γῆς	πεφυτευμένης	τοσαῦτα ἕτερα, ὄρη, πεδία, νάπας,
[1]	μὲν ἐπαινετὸν δεικνύοντος τοῦ λόγου,	πῆ	δὲ ἀθλιώτατον καὶ πάντη ἀπεγνωσμένον.
[1]	αὐτοῦ τὸ ἦθος ἡμῖν ἀνεφαίνετο·	πῆ	μὲν ἐπαινετὸν δεικνύοντος τοῦ λόγου,
[6]	μετὰ ταῦτα; Οὐχὶ τρεῖς σε	πήχεις	ἀναμένουσιν οἱ πάντες; Οὐχὶ λίθων
[2]	σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο μέν σοι	πηχῶν	χιτωνίσκος ἀρκέσει, ἑνὸς δὲ ἱματίου
[6]	ἔνι ῥήτωρ ἐκεῖ· οὐκ ἔνι	πιθανότης	ῥημάτων, κλέψαι δυναμένη τοῦ δικαστοῦ
[5]	γὰρ τοῖς μεθύουσιν ἀφορμὴ τοῦ	πίνειν	ἡ προσθήκη τοῦ οἴνου γίνεται,
[4]	θαλάττης ἄνθη, ἡ κόχλος, ἡ	πίννα,	ὑπὲρ τὸ ἐκ τῶν προβάτων
[2]	δὲ τῶν τοίχων διαφεύγει τὴν	πλάκα,	τοῖς τῆς γραφικῆς ἄνθεσι καλλωπίζεται.
[2]	λίθου, ἄλλος Λακωνικῆς ἢ Θεσσαλικῆς	πλακός·	καὶ τούτων οἱ μὲν ἐν
[9]	ἂν ἐμνήσθης τῶν ἐντολῶν· Μὴ	πλανᾶσθε·	Θεὸς οὐ μυκτηρίζεται· Νεκρὸν εἰς
[5]	οἰκία, θορύβους ἐνίησιν, ἢ τὸ	πλανώμενον	ὑποδέχεται, ἢ ὅ τι ἂν
[2]	εὑρημένης· μάγειροι, σιτοποιοὶ, οἰνοχόοι, θηρευταὶ,	πλάσται,	ζωγράφοι, ἡδονῆς παντοίας δημιουργοί. Ἀγέλαι
[7]	ὁ ψεύδους πατήρ; τίς ὁ	πλαστογραφίας	δημιουργός; τίς ὁ τὴν ἐπιορκίαν
[6]	γινομένων συντέταται. Ἔχεις γῆς ἀροσίμης	πλέθρα	τόσα καὶ τόσα, γῆς πεφυτευμένης
[5]	τυραννίδι, πάντα ὑποπτήσσει τὴν δυναστείαν,	πλείονα	λόγον ἑκάστου τῶν ἠδικημένων ἔχοντος
[5]	τῶν ἤδη καταδυναστευθέντων τὴν τοῦ	πλείονας	ἀδικεῖν δύναμιν προσλαμβάνοντες, τοῖς προηδικημένοις
[5]	καὶ οἱ νεόπλουτοι, πολλὰ κτησάμενοι,	πλειόνων	ἐπιθυμοῦσι, τῷ ἀεὶ προστιθεμένῳ τὴν
[1]	δὲ προσπέφυκέ σοι τὰ χρήματα	πλέον	ἢ τὰ μέλη τοῦ σώματος,
[1]	πολλῶν παραμυθίας ποιούμενος. Ὅσον οὖν	πλεονάζεις	τῷ πλούτῳ, τοσοῦτον ἐλλείπεις τῇ
[5]	οὐκ εἶπεν· Ἀρκεῖ, οὐδὲ ὁ	πλεονέκτης	εἶπέ ποτε· Ἀρκεῖ. Πότε χρήσῃ
[5]	σύνοικος, πονηρὸς ἐν ἀγροῖς, ὁ	πλεονέκτης.	Ἡ θάλασσα οἶδεν τὰ ὅρια
[5]	βλέπει ὀφθαλμὸς, τοσούτων ἐπιθυμεῖ ὁ	πλεονέκτης·	Οὐ πλησθήσεται ὀφθαλμὸς τοῦ ὁρᾷν·
[5]	ὑπερβαίνει ὁροθεσίας ἀρχαίας. Ὁ δὲ	πλεονέκτης	οὐκ αἰδεῖται χρόνον, οὐ γνωρίζει
[7]	διὰ τοὺς παῖδας. Εὐπρόσωπος ἀφορμὴ	πλεονεξίας	αὕτη· τοὺς γὰρ παῖδας προβάλλεσθε,
[5]	μὴ προσήκοντα. Ἐὰν ἀντείπῃς, αἱ	πληγαί·	ἐὰν ὀδύρῃ, ὕβρεων γραφαὶ, ἀγώγιμος
[2]	τοὺς ἵππους ὥσπερ νυμφίους· ἡμιόνων	πλῆθος,	κατὰ χρόαν διῃρημένων· ἡνίοχοι τούτων,
[2]	τῶν ἀχρήστων σπουδὴ, παντὶ γνώριμον.	Πλὴν	ἀλλὰ παράδοξον ἴσως φανεῖταί σοι
[4]	καὶ μείζους τὴν αὐτὴν χρείαν	πληροῦσιν.	Ὅταν παρέλθω εἰς οἰκίαν ἀνδρὸς
[7]	παῖδας προβάλλεσθε, τὴν δὲ καρδίαν	πληροφορεῖτε.	Μὴ αἰτιῶ τὸν ἀναίτιον· ἴδιον
[5]	τοσούτων ἐπιθυμεῖ ὁ πλεονέκτης· Οὐ	πλησθήσεται	ὀφθαλμὸς τοῦ ὁρᾷν· καὶ οὐ
[9]	εἴπωμεν, ἐχθρῶν ἄμυναν, ἢ τοῦ	πλησίον	ἀγάπην; Ἀνάγνωθί σου τὰς διαθήκας.
[1]	ἑαυτὸν οὐδὲν περισσότερον κέκτηται τοῦ	πλησίον·	ἀλλὰ μὴν φαίνῃ ἔχων κτήματα
[5]	πρὸς ἀγρὸν ἐγγίζοντες, ἵνα τοῦ	πλησίον	ἀφέλωνταί τι· Σὺ δὲ τί
[5]	μυρία, ἵνα λάβῃς τὰ τοῦ	πλησίον;	Ἐπισκοτεῖ μοι, φησὶν, ἡ τοῦ
[1]	ἀλλοτρίωσιν, εἰ ἠγαπήκεις σου τὸν	πλησίον.	Νυνὶ δὲ προσπέφυκέ σοι τὰ
[1]	προσμαρτυρήσας αὐτὴν, ὅτι ἠγάπησας τὸν	πλησίον	σου ὡς σεαυτόν. Ἰδοὺ γὰρ
[1]	δαπανώντων. Ὥστε ὁ ἀγαπῶν τὸν	πλησίον	ὡς ἑαυτὸν οὐδὲν περισσότερον κέκτηται
[7]	ἀπόδος τὰ πρεσβεῖα τῆς κληρονομίας,	πλουσίας	αὐτῇ παράσχου τὰς ἀφορμὰς τῆς
[9]	τὸ τέλος τῆς φιλοχρηματίας, οἱ	πλούσιοι,	καὶ παύσασθε ἐμπαθῶς πρὸς τὰ
[2]	μεθοδεία τῷ διαβόλῳ, μυρίας τοῖς	πλουσίοις	δαπάνης ἀφορμὰς ὑποβάλλουσα, ὥστε τὰ
[3]	διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος διελθεῖν, ἢ	πλούσιον	εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν·
[5]	ὑπερπλουτούντων ἀπολιμπάνονται. Ὅταν τοῦτον τὸν	πλούσιον	καταλάβωσιν, εὐθὺς τῷ πλουσιωτέρῳ παρισωθῆναι
[4]	ταῦτα σπουδὴν ὑπὸ τῶν τότε	πλουσίων	παρεωρῶντο; Ποῦ τοίνυν ἡ λαμπρὰ
[5]	τὸν πλούσιον καταλάβωσιν, εὐθὺς τῷ	πλουσιωτέρῳ	παρισωθῆναι φιλονεικοῦσιν· κἂν ἐπ´ ἐκεῖνον
[9]	ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ	πλουτήσωμεν·	τῷ δόντι ἑαυτὸν λύτρον ὑπὲρ
[2]	Ἀλλ´ αὐτὸ τὸ ἔχειν τὸν	πλοῦτον	ἀγαπητόν ἐστι, κἂν μηδὲν ἀπ´
[7]	μὴ, μετὰ μυρίων πόνων τὸν	πλοῦτον	ἀθροίσας, ὕλην ἁμαρτημάτων ἑτέροις παρασκευάσῃς,
[7]	ἀλλήλων φονικὸν βλέπουσι· διὰ τὸν	πλοῦτον	αἱ ἐρημίαι τοὺς φονευτὰς τρέφουσιν,
[2]	καὶ ἔτι ταῖς προσόδοις τὸν	πλοῦτον	αὔξουσα· λουτρὰ ἐν πόλει· λουτρὰ
[4]	καὶ ἐλεφάντινοι δίφροι, ὥστε τὸν	πλοῦτον	διὰ ταῦτα μὴ διαβαίνειν πρὸς
[9]	κακῶς εἰς ἀπόλαυσιν σαρκὸς τὸν	πλοῦτον	διατιθέμενος, ἐπαγγελλόμενος δὲ εἰς ὕστερον
[9]	περιβαλλόμενος ἄπελθε· οἰκεῖον κόσμον τὸν	πλοῦτον	ποίησαι· ἔχε αὐτὸν μετὰ σεαυτοῦ.
[2]	ἀναλωμάτων ἐπίνοιαν. Καταμερίζουσι γὰρ τὸν	πλοῦτον	πρός τε τὴν παροῦσαν χρείαν,
[3]	οἶμαι, συμβαίνει σοι κατορύσσοντι τὸν	πλοῦτον	συγκατορύσσειν καὶ τὴν καρδίαν· Ὅπου
[9]	ἐπικόμισαι, μὴ καταλίπῃς ἀλλοτρίοις τὸν	πλοῦτον.	Τάχα σε οὐδὲ περιστελοῦσιν οἱ
[7]	τίνος ἐφείσατο θάνατος διὰ τὸν	πλοῦτον;	τίνος ἀπέσχετο νόσος διὰ τὰ
[3]	ταῖς μυρίαις ἐπινοίαις ἐκδαπανῆσαι τὸν	πλοῦτον,	τότε αὐτὸν εἰς τὴν γῆν
[7]	Ἐκκλησιαστοῦ λέγοντος· Εἶδον ἀῤῥωστίαν δεινὴν,	πλοῦτον	φυλασσόμενον τῷ παρ´ αὐτοῦ εἰς
[7]	ἀφορμὴ ἀπωλείας; Ἀλλ´ ἀναγκαῖος ὁ	πλοῦτος	διὰ τοὺς παῖδας. Εὐπρόσωπος ἀφορμὴ
[2]	ἱματίων ἕνεκεν οὐδὲ τροφῶν ὁ	πλοῦτός	ἐστι τοῖς πολλοῖς περισπούδαστος, ἀλλά
[3]	δὲ εἰς μυρία διασπώμενος ὁ	πλοῦτος	ἔτι περιττεύει, κατὰ γῆς ὠθεῖται,
[7]	τῆς ἁμαρτίας δέλεαρ; Ἕως πότε	πλοῦτος,	ἡ τοῦ πολέμου ὑπόθεσις, δι´
[2]	δέ ἐστιν ἀληθέστερον. Σκορπιζόμενος ὁ	πλοῦτος,	καθ´ ὃν ὁ Κύριος ὑποτίθεται
[2]	φησὶν, ὁ μὲν ἐν χρήσει	πλοῦτος,	ὁ δὲ ἀπόθετος· καὶ ὁ
[7]	τὴν ἐπιορκίαν γεννήσας; Οὐχ ὁ	πλοῦτος;	οὐχ ἡ περὶ τοῦτον σπουδή;
[4]	συνεχῶν αὐτῆς ἐπιταγμάτων. Οὐδεὶς ἐξαρκεῖ	πλοῦτος	ταῖς γυναικείαις ἐπιθυμίαις ὑπηρετούμενος, οὐδ´
[7]	τοῖς δοθεῖσι; Πολλοῖς γὰρ ὁ	πλοῦτος	ὑπηρέτης ἀκολασίας ἐγένετο. Ἢ οὐκ
[4]	τοσαῦτα δὴ οὖν διελκόμενος ὁ	πλοῦτος	ὑπὸ ἀνδρὸς καὶ γυναικὸς, ἀλλήλους
[2]	στερούμενος; δόξης τῆς ἀπὸ τοῦ	πλούτου;	Ἀλλ´ ἐὰν μὴ χαμαὶ ζητήσῃς
[1]	χρημάτων αὕτη περιουσία; Δαπανητικὸν γὰρ	πλούτου	ἡ θεραπεία τῶν δεομένων· ὀλίγα
[9]	τεθλιμμένη ὁδὸς, τὸν ὄγκον τοῦ	πλούτου	μὴ ἀποθέμενον. Βαστάζων αὐτὸν ἐξῆλθες·
[5]	Οὐδὲν ὑφίσταται τὴν βίαν τοῦ	πλούτου·	Πάντα ὑποκύπτει τῇ τυραννίδι, πάντα
[7]	καὶ ἴασπις. Ταῦτα δὴ τοῦ	πλούτου	τὰ ἄνθη· ὧν σὺ τὰ
[3]	παροῦσαν ἀπόλαυσιν καταῤῥέπει. Οἰκονομικὴν τοῦ	πλούτου	τὴν χρῆσιν, ἀλλ´ οὐκ ἀπολαυστικὴν
[7]	ἄνθρωπε, πρὸς τὴν φύσιν τοῦ	πλούτου.	Τί τοσοῦτον ἐπτόησαι περὶ τὸν
[0]	~ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ	ΠΛΟΥΤΟΥΝΤΑΣ.	~Εἴρηται καὶ πρώην ἡμῖν τὰ
[2]	Ἀλλ´ εἰς τροφὴν καταχρήσῃ τῷ	πλούτῳ;	Εἷς ἄρτος ἱκανὸς ἀποπληρῶσαι γαστέρα.
[2]	ζωήν. ~Ἀλλὰ τί χρήσῃ τῷ	πλούτῳ;	Ἐσθῆτι πολυτιμήτῳ περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν
[1]	ποιούμενος. Ὅσον οὖν πλεονάζεις τῷ	πλούτῳ,	τοσοῦτον ἐλλείπεις τῇ ἀγάπῃ. Ἐπεὶ
[4]	τὰς χεῖρας δεσμεῖ καὶ τοὺς	πόδας.	Χαίρουσι γὰρ αἱ φιλόχρυσοι δεδεμέναι
[6]	οὐκ ἐπιθυμεῖς; γέενναν οὐ φοβῇ;	πόθεν	εὑρεθῇ ἴασις τῇ ψυχῇ σου;
[1]	ἀπέδωκας ἑκάστῳ ὅσον καὶ σεαυτῷ,	πόθεν	σοι ἡ τῶν χρημάτων αὕτη
[1]	μὴν φαίνῃ ἔχων κτήματα πολλά.	Πόθεν	ταῦτα; ἢ δῆλον ὅτι τὴν
[8]	ἠνείχου τοὺς πένητας· ἀποθανόντος δὲ	ποία	μὲν πρᾶξις; ποῖος δὲ μισθὸς
[4]	τὴν δὲ ψυχὴν ἀκόσμητον ἔχει.	Ποίαν,	εἰπέ μοι, χρείαν περισσοτέραν παρέχουσιν
[5]	ἐνδεής. Πολλῶν δὲ ὑμᾶς ἐνδεεῖς	ποιεῖ	τὸ τῆς ἐπιθυμίας ἀκόρεστον. Τοῖς
[3]	εἰσιν οἱ τὰ μὲν ἄλλα	ποιεῖν	καταδεχόμενοι, ἀντιβαίνοντες δὲ πρὸς τὴν
[1]	λέγεις, καὶ τὰ μαθητῶν οὐ	ποιεῖς;	Ἀγαθὸν ὁμολογεῖς, καὶ τὰ διδόμενα
[5]	ἀφέλωνταί τι· Σὺ δὲ τί	ποιεῖς;	Οὐ προφασίζῃ μυρία, ἵνα λάβῃς
[1]	τὴν ψυχὴν καὶ πενθῶν, καὶ	ποιεῖς	σεαυτῷ ἄχρηστα πάντα ὅσα σοι
[1]	τινος μαρτυρίαν ψευδῆ, ἀνόνητον σεαυτῷ	ποιεῖς	τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν, μὴ
[1]	τῶν ψυχῶν ἰατρὸς τέλειόν σε	ποιῆσαι	βούλεται τοῖς καιριωτάτοις ἐλλείποντα, οὐ
[9]	ἄπελθε· οἰκεῖον κόσμον τὸν πλοῦτον	ποίησαι·	ἔχε αὐτὸν μετὰ σεαυτοῦ. Πείσθητι
[9]	τῶν προσόντων σοι. Πάντα σεαυτοῦ	ποίησαι,	πάντα ἐπικόμισαι, μὴ καταλίπῃς ἀλλοτρίοις
[6]	τοῦ δικαίου κριτοῦ; Τί οὖν	ποιήσεις;	ποίους συνηγόρους μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας
[8]	τὴν τελευτὴν τοῦ βίου διαδόχους	ποιήσομαι	τῶν ἐμοὶ προσόντων τοὺς πένητας,
[9]	εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ	ποιήσωμεν	τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι
[2]	τὸν αὐτὸν εἰς ἀφορμὰς δαπάνης	ποικίλης.	Οἷαι γὰρ αὐτῶν αἱ διατάξεις,
[4]	τοὺς μυρεψοὺς, τοὺς ὑφάντας, τοὺς	ποικιλτάς.	Οὐδένα χρόνον ἀναπνεῖν δίδωσι τῷ
[2]	δὲ νομάδων, ἵππων ἀγέλαι, βουκόλια,	ποίμνια,	συφόρβια, οἱ τούτων νομεῖς, γῆ
[6]	σεαυτοῦ λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι πρὸς	ποῖον	πέρας ἡ σπουδὴ τῶν γινομένων
[5]	ἑτέρων βλάβας καὶ ἀδικίας συνεκπονοῦσιν.	Ποῖος	γὰρ γείτων, ποῖος σύνοικος, τίς
[8]	ἀποθανόντος δὲ ποία μὲν πρᾶξις;	ποῖος	δὲ μισθὸς ἐργασίας ὀφείλεται; Δεῖξον
[5]	ἀδικίας συνεκπονοῦσιν. Ποῖος γὰρ γείτων,	ποῖος	σύνοικος, τίς συναλλάκτης οὐ παρασύρεται;
[5]	πρὸς τὸ ὑπερβάλλον τὴν ἅμιλλαν	ποιουμένοις.	Δέον γὰρ εὐφραίνεσθαι καὶ χάριν
[1]	μέντοι τὸ φανῆναι φροντίδος ἄξιον	ποιούμενον	πῶς ἂν τῆς αἰωνίου κληρονομήσειε
[1]	προτιμοτέραν τῆς τῶν πολλῶν παραμυθίας	ποιούμενος.	Ὅσον οὖν πλεονάζεις τῷ πλούτῳ,
[1]	πειραστὴς ἦν, εἰρωνικὰς τὰς ἐρωτήσεις	ποιούμενος·	οὗτος δὲ, ὑγιῶς μὲν ἐρωτῶν,
[6]	οὖν ποιήσεις; ποίους συνηγόρους μισθώσῃ;	ποίους	μάρτυρας παραστήσῃ; πῶς παραπείσεις τὸν
[6]	δικαίου κριτοῦ; Τί οὖν ποιήσεις;	ποίους	συνηγόρους μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας παραστήσῃ;
[1]	εἰ παντὶ συνέπασχες ἀδυνάτῳ, ὑπὲρ	ποίων	ἂν ἐλυπήθης χρημάτων; Ποῦ δ´
[8]	γέγονας ταῖς δαπάναις καὶ μεγαλόψυχος.	Ποίων,	εἰπέ μοι, καιρῶν τοὺς μισθοὺς
[8]	ἑαυτοῦ χρήσιμον διοικούμενος, ἄπρακτά σοι	ποιῶν	τὰ βουλεύματα. Εἶτα περιβλεψάμενος ὧδε
[3]	τῆς ἱστορίας τῶν ἐν τῇ	πόλει	καλῶν ἑαυτὸν ἀποκλείων. Τοιοῦτοί εἰσιν
[2]	τὸν πλοῦτον αὔξουσα· λουτρὰ ἐν	πόλει·	λουτρὰ κατ´ ἀγρούς· οἶκοι παντοδαποῖς
[5]	ἐπιθυμία τοῦ ἀμπελῶνος; Πονηρὸς ἐν	πόλει	σύνοικος, πονηρὸς ἐν ἀγροῖς, ὁ
[7]	ἡ θάλασσα τοὺς καταποντιστὰς, αἱ	πόλεις	τοὺς συκοφάντας. Τίς ἐστιν ὁ
[7]	Ἕως πότε πλοῦτος, ἡ τοῦ	πολέμου	ὑπόθεσις, δι´ ὃν χαλκεύεται ὅπλα,
[8]	ἐπελθὼν στεφανοῦται· οὐδὲ μετὰ τοὺς	πολέμους	ἀνδραγαθίζεται· οὐ τοίνυν οὐδὲ μετὰ
[4]	ὥσπερ σκόπελοί τινες, διὰ τῆς	πόλεως	πάσης ἀνέχουσιν; Πόσοι ἦσαν κατὰ
[3]	ἂν εἴ τις ὁδοιπόρος ἐπιθυμίᾳ	πόλεώς	τινος συντόνως τὴν μέχρις αὐτῆς
[4]	ἀνέχουσιν; Πόσοι ἦσαν κατὰ τὴν	πόλιν	πένητες, τούτων ἐγειρομένων, οἳ διὰ
[2]	μὲν τρυφῶντας αὐτοὺς κατὰ τὴν	πόλιν	περιφέρουσιν· ἄλλοι συνθηρεύουσιν, ἄλλοι πρὸς
[4]	Ὥσπερ γὰρ τὰ ὑπόσαθρα τῶν	πολίων	καταιγίδες καὶ ζάλαι, οὕτως αἱ
[5]	γίνεται, οὕτω καὶ οἱ νεόπλουτοι,	πολλὰ	κτησάμενοι, πλειόνων ἐπιθυμοῦσι, τῷ ἀεὶ
[1]	ἀλλὰ μὴν φαίνῃ ἔχων κτήματα	πολλά.	Πόθεν ταῦτα; ἢ δῆλον ὅτι
[7]	παρὰ γονέων μὴ διαδεξάμενοι, ἑαυτοῖς	πολλάκις	οἴκους ἐποίησαν· ἡ ψυχὴ δὲ,
[8]	οὖν ἀναμένεις καιρὸν, ἐν ᾧ	πολλάκις	οὐδὲ τῶν λογισμῶν τῶν σεαυτοῦ
[8]	ἴδω, τότε σε εἴπω φιλάδελφον.	Πολλή	σοι χάρις τῆς φιλοτιμίας, ὅτι
[1]	καλὸν ἀποβλέπουσαν, ἀλλὰ τὸ τοῖς	πολλοῖς	ἀρέσκον περισκοποῦσαν· τὸ, μαθόντα παρὰ
[7]	εἰς δέον χρήσεται τοῖς δοθεῖσι;	Πολλοῖς	γὰρ ὁ πλοῦτος ὑπηρέτης ἀκολασίας
[2]	τροφῶν ὁ πλοῦτός ἐστι τοῖς	πολλοῖς	περισπούδαστος, ἀλλά τις ἐπινενόηται μεθοδεία
[3]	τὴν τῶν ὑπαρχόντων ἀπόθεσιν. Οἶδα	πολλοὺς	νηστεύοντας, προσευχομένους, στενάζοντας, πᾶσαν τὴν
[5]	σὺ δὲ ἐπὶ βλάβῃ τῶν	πολλῶν	ἀκόρεστον εἶναι ὁ κτίστης τῶν
[5]	σὺ δὲ ἐπὶ βλάβῃ τῶν	πολλῶν	ἀκόρεστον τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν κατεσκεύασας.
[5]	γάρ ἐστιν ὁ πολλῶν ἐνδεής.	Πολλῶν	δὲ ὑμᾶς ἐνδεεῖς ποιεῖ τὸ
[5]	συντίθεμαι. Πένης γάρ ἐστιν ὁ	πολλῶν	ἐνδεής. Πολλῶν δὲ ὑμᾶς ἐνδεεῖς
[1]	οἰκείαν ἀπόλαυσιν προτιμοτέραν τῆς τῶν	πολλῶν	παραμυθίας ποιούμενος. Ὅσον οὖν πλεονάζεις
[9]	βέλτιον τοὺς περιόντας κοσμεῖσθαι τῇ	πολυτελεῖ	καὶ ἐνδόξῳ περιβολῇ, ἢ συγκατασήπειν
[2]	ἀριθμὸς ἄπειρος πρὸς πᾶσαν αὐτοῖς	πολυτέλειαν	ἐξαρκῶν· ἐπίτροποι, ταμίαι, γεωργοὶ, παντοδαπῆς
[2]	ὁ μὲν ὁδοιποροῦντι χορηγείτω τὴν	πολυτέλειαν,	ὁ δὲ ἐφ´ ἑστίας μένοντι
[2]	οὗτος πρὸς τὰς κατ´ οἶκον	πολυτελείας	παρέστω, ἐκεῖνος πρὸς τὰς ἔξωθεν
[9]	δὲ μνήματος ἐπισήμου, καὶ ταφῆς	πολυτελοῦς,	καὶ δαπάνης ἀκερδοῦς ὄφελος; Δέον
[9]	Ἀπειροκαλία, φησὶν, καλλωπίζειν νεκρὸν, καὶ	πολυτελῶς	ἐκκομίζειν τὸν οὐκέτι αἰσθανόμενον. Τί
[1]	ὅσῳπερ ἂν ἐλάττονος τιμῆς τὰ	πολυτίμητα	πρίηται, τοσούτῳ χαίρει, ὡς λαμπροῦ
[9]	ἢ συγκατασήπειν τῷ νεκρῷ τὰ	πολυτίμητα	τῆς ἐσθῆτος; Τί δὲ μνήματος
[2]	τί χρήσῃ τῷ πλούτῳ; Ἐσθῆτι	πολυτιμήτῳ	περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο μέν
[9]	κύριος; Ὡς ὁ λόγος ἔδειξε,	πονηρὰ	ἡ βουλή· ζῶν μὲν, ἀπολαύσω
[4]	καταιγίδες καὶ ζάλαι, οὕτως αἱ	πονηραὶ	τῶν γυναικῶν διαθέσεις τὰς ἀσθενεῖς
[5]	δυνάμεως αὔξησις ἡ περιουσία τῆς	πονηρίας.	Οἱ γὰρ προπεπονθότες κακῶς, ἠναγκασμένην
[5]	ἀμπελῶνος; Πονηρὸς ἐν πόλει σύνοικος,	πονηρὸς	ἐν ἀγροῖς, ὁ πλεονέκτης. Ἡ
[5]	τοῦ Ἀχαὰβ ἐπιθυμία τοῦ ἀμπελῶνος;	Πονηρὸς	ἐν πόλει σύνοικος, πονηρὸς ἐν
[6]	οὓς παρώργιζες· πάντα σοι ἐπαναστήσεται·	πονηρὸς	χορὸς τῶν κακῶν σου πράξεων
[5]	πότε ἀπολαύσεις αὐτῶν, ἀεὶ τοῖς	πόνοις	τῆς κτήσεως συνεχόμενος; Οὐαὶ οἱ
[3]	μικρᾶς κινήσεως τόν τε προϋπάρξαντα	πόνον	ἀχρειῶν, καὶ τῆς ἱστορίας τῶν
[1]	οὕτως διὰ ῥᾳδίας ὁδοῦ, οὐδένα	πόνον	ἐχούσης οὐδὲ ἱδρῶτα, ἐπαγγέλλεταί σε
[1]	δὸς πτωχοῖς· Εἴ σοι προέβαλε	πόνους	γεωργικοὺς, ἢ τοὺς ἐξ ἐμπορίας
[7]	δὴ οὖν μὴ, μετὰ μυρίων	πόνων	τὸν πλοῦτον ἀθροίσας, ὕλην ἁμαρτημάτων
[4]	διὰ τῆς πόλεως πάσης ἀνέχουσιν;	Πόσοι	ἦσαν κατὰ τὴν πόλιν πένητες,
[8]	ἔσται τοῦ τρόπου τῆς τελευτῆς;	Πόσοι	ὑπὸ βιαίων ἀνηρπάσθησαν συμπτωμάτων, οὐδὲ
[4]	τῆς ἐπὶ τοῦ δακτυλίου σφενδόνης.	Πόσους	δύναται εἷς σου δακτύλιος χρεῶν
[4]	εἷς σου δακτύλιος χρεῶν ἀπολῦσαι;	πόσους	οἴκους καταπίπτοντας ἀνορθῶσαι; Μία σου
[8]	ῥῆξαι συγχωρηθέντες ὑπὸ τοῦ πάθους;	Πόσους	πυρετὸς ἐποίησεν ἔκφρονας; Τί οὖν
[5]	πάντα ἐπινέμεται. Καὶ ὥσπερ οἱ	ποταμοὶ,	ἐκ μικρᾶς τῆς πρώτης ἀρχῆς
[6]	τοσαῦτα ἕτερα, ὄρη, πεδία, νάπας,	ποταμοὺς,	λιβάδας. Τί οὖν μετὰ ταῦτα;
[4]	ἐπιθυμίαις ὑπηρετούμενος, οὐδ´ ἂν ἐκ	ποταμῶν	ἐπιῤῥέῃ· ὅταν σπουδάζηται μὲν παρ´
[6]	τῷ αἰωνίῳ πυρί. Οὐ νήψεις	ποτὲ	ἀπὸ τῆς μέθης ταύτης; Οὐχ
[5]	Ἀρκεῖ. Πότε χρήσῃ τοῖς παροῦσι;	πότε	ἀπολαύσεις αὐτῶν, ἀεὶ τοῖς πόνοις
[5]	Ἀρκεῖ, οὐδὲ ὁ πλεονέκτης εἶπέ	ποτε·	Ἀρκεῖ. Πότε χρήσῃ τοῖς παροῦσι;
[4]	χρυσὸς ὁ δεσμῶν αὐτὰς ᾖ.	Πότε	οὖν ψυχῆς ἐπιμελήσεται ὁ γυναικείαις
[7]	τὸ τῆς ἁμαρτίας δέλεαρ; Ἕως	πότε	πλοῦτος, ἡ τοῦ πολέμου ὑπόθεσις,
[5]	ὁ πλεονέκτης εἶπέ ποτε· Ἀρκεῖ.	Πότε	χρήσῃ τοῖς παροῦσι; πότε ἀπολαύσεις
[7]	νόσος διὰ τὰ χρήματα; Ἕως	πότε	χρυσὸς, τῶν ψυχῶν ἡ ἀγχόνη,
[3]	ἐπὶ τρυτάνης δοκιμάζεται ἡ καρδία,	πότερον	πρὸς τὴν ζωὴν τὴν ἀληθινὴν
[1]	ὑπὲρ ποίων ἂν ἐλυπήθης χρημάτων;	Ποῦ	δ´ ἂν καὶ ἐδυσχέρανας ἀποτιθέμενος
[4]	ἡ λαμπρὰ τῶν ἔργων κατασκευή;	ποῦ	δὲ ὁ ἐπὶ τῇ τούτων
[5]	δυσφοροῦσιν καὶ ὀδυνῶνται, ὅτι ἑνός	που	ἢ δευτέρου τῶν ὑπερπλουτούντων ἀπολιμπάνονται.
[9]	προσχωρήσαντες κατὰ τὴν εὔνοιαν. Ἤ	που	καὶ καταφιλοσοφήσουσί σου τότε· Ἀπειροκαλία,
[3]	αὐτῆς ὁδὸν διανύσας, εἶτα αὐτοῦ	που	περὶ τὰ πρὸ τῶν τειχῶν
[4]	ὑπὸ τῶν τότε πλουσίων παρεωρῶντο;	Ποῦ	τοίνυν ἡ λαμπρὰ τῶν ἔργων
[6]	Αὐτὰ γὰρ ἑκάστου καταμαρτυρεῖ τὰ	πράγματα,	οὐ φωνὴν ἀφιέντα, ἀλλὰ τοιαῦτα
[8]	μετὰ τὸ λυθῆναι τὴν πανήγυριν	πραγματεύεται·	οὐδὲ μετὰ τοὺς ἀγῶνας ἐπελθὼν
[5]	καὶ ἄλλο τι προσδοὺς, ἀπηλλάχθαι	πραγμάτων.	~Ἐβουλόμην σε μικρὸν ἀναπνεῦσαι τῶν
[6]	ἀναστήσονται· Οἱ μὲν τὰ ἀγαθὰ	πράξαντες	εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ
[6]	αἱ ἁμαρτίαι παρέπονται, ἐναργῶς τὰς	πράξεις	ἐξεικονίζουσαι. Διὰ τοῦτο οὐκ ἔστιν
[6]	πονηρὸς χορὸς τῶν κακῶν σου	πράξεων	περιστοιχίσεταί σε. Ὥσπερ γὰρ ἡ
[8]	πένητας· ἀποθανόντος δὲ ποία μὲν	πρᾶξις;	ποῖος δὲ μισθὸς ἐργασίας ὀφείλεται;
[9]	ἀπολαύσω τῶν ἡδονῶν· ἀποθανὼν δὲ,	πράξω	τὰ διατεταγμένα. Ἐρεῖ καὶ σοὶ
[7]	προσεγγίζει; Πρώτῃ αὐτῇ ἀπόδος τὰ	πρεσβεῖα	τῆς κληρονομίας, πλουσίας αὐτῇ παράσχου
[1]	ἂν ἐλάττονος τιμῆς τὰ πολυτίμητα	πρίηται,	τοσούτῳ χαίρει, ὡς λαμπροῦ αὐτῷ
[5]	καὶ σπαράσσων, οὐ πρότερον παύεται,	πρὶν	ἂν ἐπαγάγῃ αὐτοῖς ἀνάγκην μεταναστάσεως.
[5]	ἴχνος αἴροντες, οὐ πρότερον ἵστανται	πρὶν	ἂν τῆς ἄκρας ἐφίκωνται· οὕτω
[6]	λογισμούς; Οὐ σεαυτοῦ γενήσῃ; Οὐ	πρὸ	ὀφθαλμῶν λήψῃ τὸ τοῦ Χριστοῦ
[3]	εἶτα αὐτοῦ που περὶ τὰ	πρὸ	τῶν τειχῶν καταλύσειεν πανδοχεῖα, ὄκνῳ
[2]	τὴν ἀληθινὴν ἐκείνην καὶ λαμπρὰν	προάγουσάν	σε ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν
[7]	ἐγγυητὴς ἔσται τῆς τοῦ παιδὸς	προαιρέσεως,	ὅτι εἰς δέον χρήσεται τοῖς
[1]	λοιπὸν ἐλέγχει αὐτοῦ τὴν ὅλην	προαίρεσιν,	οὐ πρὸς τὸ ἀληθινῶς καλὸν
[7]	πλεονεξίας αὕτη· τοὺς γὰρ παῖδας	προβάλλεσθε,	τὴν δὲ καρδίαν πληροφορεῖτε. Μὴ
[8]	ἡμῖν εὐπρόσωπον αἰτίαν τῆς φειδωλίας	προβάλλονται;	Οὐ πωλῶ τὰ ὑπάρχοντα, οὐδὲ
[4]	πίννα, ὑπὲρ τὸ ἐκ τῶν	προβάτων	ἔριον. Χρυσὸς δὲ, περισφίγγων τοὺς
[1]	καὶ δὸς πτωχοῖς· Εἴ σοι	προέβαλε	πόνους γεωργικοὺς, ἢ τοὺς ἐξ
[5]	οἱ ἐπὶ μέγα τῆς δυνάμεως	προελθόντες,	ἐκ τῶν ἤδη καταδυναστευθέντων τὴν
[1]	ἢ ὑπέρογκον ῥῆμα ὁ διδάσκαλος	προετείνατο;	Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ
[9]	Ὅτε ἔζης, σεαυτὸν τῆς ἐντολῆς	προετίθεις·	μετὰ τὸν θάνατον καὶ τὴν
[9]	τότε τὴν ἐντολὴν τῶν ἐχθρῶν	προετίμησας.	Ἵνα γὰρ μὴ λάβῃ ὁ
[5]	πλείονας ἀδικεῖν δύναμιν προσλαμβάνοντες, τοῖς	προηδικημένοις	τοὺς λειπομένους καταδουλοῦνται, καὶ γίνεται
[3]	κτώμενος, οὐκ ἀθυμεῖς· φθαρτὰ δὲ	προϊέμενος,	καὶ βασιλείαν οὐρανῶν ἀντιλαμβάνων, δακρύεις,
[1]	ἐν μὲν πανηγύρει οὐδεὶς λυπεῖται	προϊέμενος	τὰ παρόντα καὶ ἀντικτώμενος τὰ
[3]	ἐνδεικνυμένους, ὀβολὸν δὲ ἕνα μὴ	προϊεμένους	τοῖς θλιβομένοις. Τί ὄφελος τούτοις
[9]	τοῖς διαδεξαμένοις τὰ σὰ χαριζόμενοι.	Προλαβὼν	οὖν, σεαυτὸν ἐνταφίασον. Καλὸν ἐντάφιον
[4]	λίθων, ὁ μέν τις αὐταῖς	προμετωπίδιος	γίνεται κόσμος, ὁ δὲ περιαυχένιος·
[1]	σεαυτῷ ἄχρηστα πάντα ὅσα σοι	προπεπόνηται.	Εἰ γὰρ οὐκ ἐφόνευσας, ὡς
[5]	περιουσία τῆς πονηρίας. Οἱ γὰρ	προπεπονθότες	κακῶς, ἠναγκασμένην αὐτοῖς παρεχόμενοι τὴν
[5]	οἰκίαν πρὸς οἰκίαν, καὶ ἀγρὸν	πρὸς	ἀγρὸν ἐγγίζοντες, ἵνα τοῦ πλησίον
[2]	τῆς τε ἀναγκαίας καὶ τῆς	πρὸς	ἀπόλαυσιν καὶ τρυφὴν εὑρημένης· μάγειροι,
[1]	ἀνωμαλίαν τῶν τρόπων, καὶ τὸ	πρὸς	ἑαυτὸν ἀσύμφωνον ἀπελέγχει. Διδάσκαλον λέγεις,
[2]	πόλιν περιφέρουσιν· ἄλλοι συνθηρεύουσιν, ἄλλοι	πρὸς	ὁδοιπορίαν ἐξησκημένοι. Χαλινοὶ καὶ ζῶναι
[5]	συνεχόμενος; Οὐαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν	πρὸς	οἰκίαν, καὶ ἀγρὸν πρὸς ἀγρὸν
[2]	Τῶν ἄλλων οἰκετῶν ἀριθμὸς ἄπειρος	πρὸς	πᾶσαν αὐτοῖς πολυτέλειαν ἐξαρκῶν· ἐπίτροποι,
[6]	τοῖς σεαυτοῦ λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι	πρὸς	ποῖον πέρας ἡ σπουδὴ τῶν
[9]	οἱ πλούσιοι, καὶ παύσασθε ἐμπαθῶς	πρὸς	τὰ χρήματα διακείμενοι. Ὅσῳ φιλόπλουτος
[2]	κατ´ οἶκον πολυτελείας παρέστω, ἐκεῖνος	πρὸς	τὰς ἔξωθεν φαντασίας ὑπηρετείτω· ὁ
[2]	τῶν ἀναγκαίων τὸν ὅρον· οὗτος	πρὸς	τὰς κατ´ οἶκον πολυτελείας παρέστω,
[2]	ἐπίνοιαν. Καταμερίζουσι γὰρ τὸν πλοῦτον	πρός	τε τὴν παροῦσαν χρείαν, καὶ
[4]	δὸς πτωχοῖς· ἵνα ἔχῃς ἐφόδια	πρὸς	τὴν αἰωνίαν ἀπόλαυσιν, ἀπέρχῃ λυπούμενος·
[1]	τῶν δεομένων· ὀλίγα μὲν ἑκάστου	πρὸς	τὴν ἀναγκαίαν ἐπιμέλειαν δεχομένου, πάντων
[3]	τρυτάνης δοκιμάζεται ἡ καρδία, πότερον	πρὸς	τὴν ζωὴν τὴν ἀληθινὴν ἢ
[2]	τε τὴν παροῦσαν χρείαν, καὶ	πρὸς	τὴν μέλλουσαν· καὶ τὸν μὲν
[3]	τὴν ζωὴν τὴν ἀληθινὴν ἢ	πρὸς	τὴν παροῦσαν ἀπόλαυσιν καταῤῥέπει. Οἰκονομικὴν
[2]	σπουδάζεσθαι, μηδὲν δὲ αὐτοῖς ἐξαρκεῖν	πρὸς	τὴν τῶν ἀναλωμάτων ἐπίνοιαν. Καταμερίζουσι
[3]	ἄλλα ποιεῖν καταδεχόμενοι, ἀντιβαίνοντες δὲ	πρὸς	τὴν τῶν ὑπαρχόντων ἀπόθεσιν. Οἶδα
[5]	οἱ τὰς κλίμακας ἀναβαίνοντες, ἀεὶ	πρὸς	τὴν ὑπερκειμένην βαθμίδα τὸ ἴχνος
[7]	λιθίνῃ καρδίᾳ διαλεγόμεθα. ~Διάβλεψον, ἄνθρωπε,	πρὸς	τὴν φύσιν τοῦ πλούτου. Τί
[3]	Ἄδηλον μὲν οὖν, εἰ ἥξεις	πρὸς	τὴν χρείαν τοῦ κατορωρυγμένου χρυσίου·
[1]	αὐτοῦ τὴν ὅλην προαίρεσιν, οὐ	πρὸς	τὸ ἀληθινῶς καλὸν ἀποβλέπουσαν, ἀλλὰ
[8]	ἐφεδρεύων τῷ κλήρῳ ἕτοιμος, πάντα	πρὸς	τὸ ἑαυτοῦ χρήσιμον διοικούμενος, ἄπρακτά
[5]	καὶ περιτρέπεται αὐτοῖς ἡ σπουδὴ	πρὸς	τὸ ἐναντίον. Οὐ γὰρ εὐφραίνει
[7]	καθ´ ὑμῶν ἐπιβουλὴν περιέτρεψε; Συνεργία	πρὸς	τὸ ζῇν. Μὴ γὰρ ἐφόδια
[3]	Εἰ μὲν γὰρ ἠκολούθει σοι	πρὸς	τὸ μέλλον, οὐδ´ οὕτως ἂν
[5]	ψυχὴν αὐτοῖς ταῖς μερίμναις ἐκτήκεσθαι,	πρὸς	τὸ ὑπερβάλλον τὴν ἅμιλλαν ποιουμένοις.
[4]	ἀσθενεῖς ψυχὰς τῶν συνοικούντων καταβαπτίζουσι.	Πρὸς	τοσαῦτα δὴ οὖν διελκόμενος ὁ
[4]	ματαίων, εἰκότως οὐδένα καιρὸν ἔχει	πρὸς	τοὺς ἔξωθεν παρακύπτειν. Ἀλλ´ ἐὰν
[8]	ἐγκαταλειφθεῖσα, παρὰ τίνος ἐλεηθήσεται; ~Εἴρηται	πρὸς	τοὺς πατέρας ἃ εἴρηται· οἱ
[0]	~ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΟΜΙΛΙΑ	ΠΡΟΣ	ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΥΝΤΑΣ. ~Εἴρηται καὶ πρώην
[4]	πλοῦτον διὰ ταῦτα μὴ διαβαίνειν	πρὸς	τοὺς πτωχοὺς, καίτοι μυρίοι ἐφεστᾶσι
[2]	νομεῖς, γῆ ἡ πᾶσι τούτοις	πρὸς	τροφὴν ἐξαρκοῦσα, καὶ ἔτι ταῖς
[6]	Οὐχὶ λίθων ὀλίγων βάρος ἀρκέσει	πρὸς	φυλακὴν τῇ δυστήνῳ σαρκί; Ὑπὲρ
[8]	καὶ τῇ τρυφῇ διαῤῥέων, οὐδὲ	προσβλέπειν	ἠνείχου τοὺς πένητας· ἀποθανόντος δὲ
[1]	τῇ ἀπολαύσει τοῦ παρόντος βίου	προσδεδεμένος.	Τί δέ σοι χαλεπὸν, ἢ
[5]	καθιστῶντες. Ἀγαπήσεις, καὶ ἄλλο τι	προσδοὺς,	ἀπηλλάχθαι πραγμάτων. ~Ἐβουλόμην σε μικρὸν
[7]	οὐχὶ πάντων μᾶλλον εἰς οἰκειότητα	προσεγγίζει;	Πρώτῃ αὐτῇ ἀπόδος τὰ πρεσβεῖα
[7]	ἠξίους γενέσθαι τέκνων πατὴρ, ἆρα	προσέθηκας	τοῦτο· Δός μοι τέκνα, ἵνα
[9]	εἰς θυσιαστήριον οὐκ ἀνάγεται· ζῶσαν	προσένεγκε	τὴν θυσίαν. Ὁ ἐκ τοῦ
[1]	ὅσα ἄλλα τοῖς χρηματιζομένοις ἐπίπονα	πρόσεστιν,	ἔδει σε λυπηθῆναι δυσφοροῦντα τῷ
[9]	ἐξῆλθες· μὴ γὰρ ἀπέῤῥιψας, ὡς	προσετάχθης.	Ὅτε ἔζης, σεαυτὸν τῆς ἐντολῆς
[3]	ὑπαρχόντων ἀπόθεσιν. Οἶδα πολλοὺς νηστεύοντας,	προσευχομένους,	στενάζοντας, πᾶσαν τὴν ἀδάπανον εὐλάβειαν
[1]	Κυρίου λυπούμενος, εἰ καταφρονητικῶς αὐτῷ	προσῆγε	τὰς πεύσεις. Διόπερ οἱονεὶ μικτὸν
[1]	οἴησιν, καὶ γραμματέων ὄχλον, τὴν	προσηγορίαν	ταύτην ἀναθεῖναι τῷ μόνῳ ἀληθινῷ
[3]	ἀπολαυστικὴν τοὺς σωφρόνως λογιζομένους νομίζειν	προσῆκεν·	καὶ ἀποτιθεμένους, χαίρειν ὡς ἀλλοτρίων
[5]	ἀροτριᾷ, κατασπείρει, θερίζει τὰ μὴ	προσήκοντα.	Ἐὰν ἀντείπῃς, αἱ πληγαί· ἐὰν
[7]	μίαν ἡμέραν ἠδυνήθη τῷ βίῳ	προσθεῖναι;	τίνος ἐφείσατο θάνατος διὰ τὸν
[5]	ὁρμηθέντες, εἶτα ταῖς κατ´ ὀλίγον	προσθήκαις	ἀνυπόστατον λαβόντες τὴν αὔξησιν, τῷ
[5]	μεθύουσιν ἀφορμὴ τοῦ πίνειν ἡ	προσθήκη	τοῦ οἴνου γίνεται, οὕτω καὶ
[5]	τὴν τοῦ πλείονας ἀδικεῖν δύναμιν	προσλαμβάνοντες,	τοῖς προηδικημένοις τοὺς λειπομένους καταδουλοῦνται,
[1]	μακρὰν ὑπάρχων, καὶ ψευδῶς σεαυτῷ	προσμαρτυρήσας	αὐτὴν, ὅτι ἠγάπησας τὸν πλησίον
[2]	τροφὴν ἐξαρκοῦσα, καὶ ἔτι ταῖς	προσόδοις	τὸν πλοῦτον αὔξουσα· λουτρὰ ἐν
[1]	ἐκ φύσεως ἢ ἐξ ἀῤῥωστίας	προσόντα	σοι διορθώσασθαι, οὐκ ἂν ἠθύμεις
[9]	τοσούτῳ μᾶλλον μηδὲν ὑπολίπῃ τῶν	προσόντων	σοι. Πάντα σεαυτοῦ ποίησαι, πάντα
[8]	βίου διαδόχους ποιήσομαι τῶν ἐμοὶ	προσόντων	τοὺς πένητας, γράμμασι καὶ διαθήκαις
[5]	ἑκάστου τῶν ἠδικημένων ἔχοντος μὴ	προσπαθεῖν	τι κακὸν, ἢ δίκην λαβεῖν
[1]	σου τὸν πλησίον. Νυνὶ δὲ	προσπέφυκέ	σοι τὰ χρήματα πλέον ἢ
[3]	Μὴ ἐρώτα με διάνοιαν δεσποτικῶν	προσταγμάτων.	Οἶδεν ὁ νομοθετήσας καὶ τὸ
[1]	τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν, μὴ	προστιθεὶς	τὸ λεῖπον, δι´ οὗ μόνου
[5]	ἐπιζητεῖς, καὶ ἀεί σοι τὸ	προστιθέμενον,	οὐχὶ τὴν ὁρμὴν ἵστησιν, ἀλλ´
[5]	κτησάμενοι, πλειόνων ἐπιθυμοῦσι, τῷ ἀεὶ	προστιθεμένῳ	τὴν νόσον τρέφοντες, καὶ περιτρέπεται
[5]	Τοῖς δέκα ταλάντοις δέκα ἕτερα	προστιθέναι	σπουδάζεις· ἐπειδὰν εἴκοσι γένηται, ἄλλα
[9]	πᾶσαν τὴν ζωὴν ἐπερίσσευσε, ταῦτα	προσφέρεις	τῷ εὐεργέτῃ. Εἰ οὐ τολμᾷς
[9]	θυσίαν. Ὁ ἐκ τοῦ περισσεύματος	προσφέρων	ἀπρόσδεκτος. Σὺ δὲ ἃ μετὰ
[9]	τὴν ταφὴν, τοῖς κληρονόμοις λοιπὸν	προσχωρήσαντες	κατὰ τὴν εὔνοιαν. Ἤ που
[1]	γὰρ τὸ παρὰ τοῦ Κυρίου	προταθὲν	ἐλέγχει σε παμπληθὲς τῆς ἀληθινῆς
[5]	βαθμίδα τὸ ἴχνος αἴροντες, οὐ	πρότερον	ἵστανται πρὶν ἂν τῆς ἄκρας
[5]	ἕλκων ἀεὶ, καὶ σπαράσσων, οὐ	πρότερον	παύεται, πρὶν ἂν ἐπαγάγῃ αὐτοῖς
[1]	δῆλον ὅτι τὴν οἰκείαν ἀπόλαυσιν	προτιμοτέραν	τῆς τῶν πολλῶν παραμυθίας ποιούμενος.
[6]	οὐ πτοεῖ, τὰ φαιδρὰ οὐ	προτρέπεται,	λιθίνῃ καρδίᾳ διαλεγόμεθα. ~Διάβλεψον, ἄνθρωπε,
[2]	ἡνίοχοι τούτων, ἀλλήλων διάδοχοι, οἱ	προτρέχοντες,	οἱ παρεπόμενοι. Τῶν ἄλλων οἰκετῶν
[3]	ὄκνῳ μικρᾶς κινήσεως τόν τε	προϋπάρξαντα	πόνον ἀχρειῶν, καὶ τῆς ἱστορίας
[3]	καὶ ἀνανεύεις τὴν δόσιν, μυρίας	προφάσεις	ἀναλωμάτων ἐπινοῶν. ~Τί ἀποκριθήσῃ τῷ
[5]	Σὺ δὲ τί ποιεῖς; Οὐ	προφασίζῃ	μυρία, ἵνα λάβῃς τὰ τοῦ
[1]	ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΛΟΥΤΟΥΝΤΑΣ. ~Εἴρηται καὶ	πρώην	ἡμῖν τὰ περὶ τοῦ νεανίσκου
[7]	πάντων μᾶλλον εἰς οἰκειότητα προσεγγίζει;	Πρώτῃ	αὐτῇ ἀπόδος τὰ πρεσβεῖα τῆς
[5]	οἱ ποταμοὶ, ἐκ μικρᾶς τῆς	πρώτης	ἀρχῆς ὁρμηθέντες, εἶτα ταῖς κατ´
[1]	φιλόπονος ἀκροατὴς τῶν ἐξητασμένων τότε·	πρῶτον	μὲν, ὅτι οὐχ ὁ αὐτός
[6]	Εἰ γὰρ τὰ φρικτὰ οὐ	πτοεῖ,	τὰ φαιδρὰ οὐ προτρέπεται, λιθίνῃ
[5]	ἂν ὑψωθέντες, ἀπὸ μετεώρου τοῦ	πτώματος	ἑαυτοὺς καταῤῥάξωσιν. Τὴν σελευκίδα τὸ
[9]	πτωχεύσαντι, ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου	πτωχείᾳ	πλουτήσωμεν· τῷ δόντι ἑαυτὸν λύτρον
[9]	σε Χριστῷ, τῷ δι´ ἡμᾶς	πτωχεύσαντι,	ἵνα ἡμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ
[8]	τὰ ὑπάρχοντα, οὐδὲ δίδωμι τοῖς	πτωχοῖς,	διὰ τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου
[1]	σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς	πτωχοῖς·	Εἴ σοι προέβαλε πόνους γεωργικοὺς,
[4]	σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς	πτωχοῖς·	ἵνα ἔχῃς ἐφόδια πρὸς τὴν
[7]	σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς	πτωχοῖς;	Ὅτε ᾔτεις παρὰ τοῦ Κυρίου
[4]	ταῦτα μὴ διαβαίνειν πρὸς τοὺς	πτωχοὺς,	καίτοι μυρίοι ἐφεστᾶσι τῇ θύρᾳ,
[8]	συγχωρηθέντες ὑπὸ τοῦ πάθους; Πόσους	πυρετὸς	ἐποίησεν ἔκφρονας; Τί οὖν ἀναμένεις
[6]	καὶ μὴ ὕλην τῷ αἰωνίῳ	πυρί.	Οὐ νήψεις ποτὲ ἀπὸ τῆς
[6]	αἰσχύνη αἰώνιος τοῖς ἁμαρτωλοῖς· Καὶ	πυρὸς	ζῆλος ἐσθίειν μέλλων τοὺς ὑπεναντίους·
[5]	ἀκολουθίαν διαδοχῆς, ἀλλὰ μιμεῖται τοῦ	πυρὸς	τὴν βίαν· πάντα ἐπιλαμβάνει, πάντα
[3]	ἀνάγκη μένειν ἐνταῦθα, τί μὴ,	πωλήσαντες,	τὸ ἀπ´ αὐτῶν κέρδος ἀπενεγκώμεθα;
[3]	τί καταπενθεῖς τῇ ψυχῇ, ἀκούων·	Πώλησόν	σου τὰ ὑπάρχοντα; Εἰ μὲν
[1]	ὑπέρογκον ῥῆμα ὁ διδάσκαλος προετείνατο;	Πώλησόν	σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς
[4]	παρακύπτειν. Ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἀκούσῃς·	Πώλησόν	σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς
[7]	Εὐαγγέλια· Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι,	πώλησόν	σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς
[3]	σχῆμα τοῦ βίου ἔσται, πάντων	πωλούντων	καὶ πάντων ἀποκτωμένων; Μὴ ἐρώτα
[8]	αἰτίαν τῆς φειδωλίας προβάλλονται; Οὐ	πωλῶ	τὰ ὑπάρχοντα, οὐδὲ δίδωμι τοῖς
[1]	τὸ φανῆναι φροντίδος ἄξιον ποιούμενον	πῶς	ἂν τῆς αἰωνίου κληρονομήσειε ζωῆς,
[3]	οἱ δὲ πειθόμενοι σπάνιοι. Καὶ	πῶς	βιωσόμεθα πάντα ἀποκτησάμενοι; φησίν· τί
[9]	τῆς τραπέζης δεξιώσασθαι τοὺς ἐνδόξους,	πῶς	οὖν τολμᾷς τὸν Θεὸν ἐκ
[6]	συνηγόρους μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας παραστήσῃ;	πῶς	παραπείσεις τὸν ἀπαραλόγιστον δικαστήν; Οὐκ
[6]	καὶ μὴ λυπείτω ἡ ἐντολή.	Πῶς	σε δυσωπήσω; τί φθέγξομαι; Βασιλείας
[6]	φαινόμενα οἷα ὑφ´ ἡμῶν κατεσκεύασται.	Πῶς	σοι δυνηθῶ ὑπ´ ὄψιν ἀγαγεῖν