HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Basile de Césarée, Contre les riches

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 95 formes différentes pour 182 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Chapitre

[9]   ἀμυνόμενοι, καὶ τοῖς διαδεξαμένοις τὰ σὰ χαριζόμενοι. Προλαβὼν οὖν, σεαυτὸν ἐνταφίασον.

[7]   περὶ τὰ ἄνθη τῶν λίθων, σαρδόνυχας, καὶ ἰάσπιδας, καὶ ἀμεθύσους ἐπιζητῶν.

[6]   ἀρκέσει πρὸς φυλακὴν τῇ δυστήνῳ σαρκί; Ὑπὲρ τίνος μοχθεῖς; ὑπὲρ τίνος

[9]   νῦν μὲν κακῶς εἰς ἀπόλαυσιν σαρκὸς τὸν πλοῦτον διατιθέμενος, ἐπαγγελλόμενος δὲ

[5]   αἰώνιον ζωήν. ~Ἀλλὰ πένητα λέγεις σαυτόν· κἀγὼ συντίθεμαι. Πένης γάρ ἐστιν

[1]   μέλη τοῦ σώματος, καὶ λυπεῖ σε αὐτῶν ὁ χωρισμὸς ὡς ἀκρωτηριασμὸς

[6]   μὴ λυπείτω ἡ ἐντολή. Πῶς σε δυσωπήσω; τί φθέγξομαι; Βασιλείας οὐκ

[8]   ὅταν νεκρόν σε ἴδω, τότε σε εἴπω φιλάδελφον. Πολλή σοι χάρις

[2]   ἀληθινὴν ἐκείνην καὶ λαμπρὰν προάγουσάν σε ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

[8]   ὧδε, καὶ ἰδὼν τὴν περιεστῶσάν σε ἐρημίαν, τότε αἰσθήσῃ τῆς ἀβουλίας·

[9]   τῇ ζωῇ σου· Οὐ δέχεταί σε ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸς,

[8]   τότε γενήσῃ φιλάνθρωπος· ὅταν νεκρόν σε ἴδω, τότε σε εἴπω φιλάδελφον.

[6]   μέλλων τοὺς ὑπεναντίους· Ἐκεῖνα λυπείτω σε, καὶ μὴ λυπείτω ἡ ἐντολή.

[1]   πόνον ἐχούσης οὐδὲ ἱδρῶτα, ἐπαγγέλλεταί σε κληρονόμον τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀποδείξειν,

[6]   Χριστοῦ δικαστήριον; Τί ἀπολογήσῃ, ἐπειδάν σε κύκλῳ περιστάντες οἱ ἠδικημένοι καταβοῶσί

[1]   τοῖς χρηματιζομένοις ἐπίπονα πρόσεστιν, ἔδει σε λυπηθῆναι δυσφοροῦντα τῷ ἐπιτάγματι· εἰ

[6]   τι προσδοὺς, ἀπηλλάχθαι πραγμάτων. ~Ἐβουλόμην σε μικρὸν ἀναπνεῦσαι τῶν ἔργων τῆς

[9]   καταλίπῃς ἀλλοτρίοις τὸν πλοῦτον. Τάχα σε οὐδὲ περιστελοῦσιν οἱ οἰκέται τῷ

[1]   παρὰ τοῦ Κυρίου προταθὲν ἐλέγχει σε παμπληθὲς τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης ἀπολειπόμενον.

[6]   οὖν μετὰ ταῦτα; Οὐχὶ τρεῖς σε πήχεις ἀναμένουσιν οἱ πάντες; Οὐχὶ

[1]   μέγας τῶν ψυχῶν ἰατρὸς τέλειόν σε ποιῆσαι βούλεται τοῖς καιριωτάτοις ἐλλείποντα,

[9]   τοῖς περιοῦσιν. Τοιαῦτα ἐροῦσι καὶ σὲ τῆς βαρύτητος ἀμυνόμενοι, καὶ τοῖς

[9]   Πείσθητι καλῷ συμβούλῳ, τῷ ἀγαπήσαντί σε Χριστῷ, τῷ δι´ ἡμᾶς πτωχεύσαντι,

[6]   τῶν κακῶν σου πράξεων περιστοιχίσεταί σε. Ὥσπερ γὰρ ἡ σκιὰ τῷ

[8]   παραγράφῃ, οὐδὲν ἕτερον ἢ φρονιμώτερον σεαυτὸν εἶναι λέγεις τοῦ νομοθέτου. Ἀλλ´

[9]   τὰ σὰ χαριζόμενοι. Προλαβὼν οὖν, σεαυτὸν ἐνταφίασον. Καλὸν ἐντάφιον ἡ εὐσέβεια.

[9]   ἐφ´ ἑτέρους μετήνεγκαν. ~Τί οὖν σεαυτὸν ἐξαπατᾷς, νῦν μὲν κακῶς εἰς

[1]   ἠγάπησας τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Ἰδοὺ γὰρ τὸ παρὰ τοῦ

[2]   τῷ πλούτῳ; Ἐσθῆτι πολυτιμήτῳ περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο μέν σοι πηχῶν

[9]   ἀπέῤῥιψας, ὡς προσετάχθης. Ὅτε ἔζης, σεαυτὸν τῆς ἐντολῆς προετίθεις· μετὰ τὸν

[6]   Οὐχ ὑγιανεῖς τοὺς λογισμούς; Οὐ σεαυτοῦ γενήσῃ; Οὐ πρὸ ὀφθαλμῶν λήψῃ

[8]   πολλάκις οὐδὲ τῶν λογισμῶν τῶν σεαυτοῦ ἔσῃ κύριος; Νὺξ βαθεῖα, καὶ

[6]   ἀδικίας, καὶ δοῦναι σχολὴν τοῖς σεαυτοῦ λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι πρὸς ποῖον

[9]   πλοῦτον ποίησαι· ἔχε αὐτὸν μετὰ σεαυτοῦ. Πείσθητι καλῷ συμβούλῳ, τῷ ἀγαπήσαντί

[9]   ὑπολίπῃ τῶν προσόντων σοι. Πάντα σεαυτοῦ ποίησαι, πάντα ἐπικόμισαι, μὴ καταλίπῃς

[5]   βλάβῃ τῶν πολλῶν ἀκόρεστον τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν κατεσκεύασας. Ὅσα βλέπει ὀφθαλμὸς,

[1]   ψυχὴν καὶ πενθῶν, καὶ ποιεῖς σεαυτῷ ἄχρηστα πάντα ὅσα σοι προπεπόνηται.

[8]   βίον, ἀλλ´ αὐτὸς σὺ νομοθετεῖς σεαυτῷ. Βλέπε δὲ εἰς οἷον κίνδυνον

[1]   τοσοῦτον ἀπέδωκας ἑκάστῳ ὅσον καὶ σεαυτῷ, πόθεν σοι ἡ τῶν χρημάτων

[1]   κατεμαρτύρησάς τινος μαρτυρίαν ψευδῆ, ἀνόνητον σεαυτῷ ποιεῖς τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν,

[1]   ἐντολῆς μακρὰν ὑπάρχων, καὶ ψευδῶς σεαυτῷ προσμαρτυρήσας αὐτὴν, ὅτι ἠγάπησας τὸν

[5]   τοῦ πτώματος ἑαυτοὺς καταῤῥάξωσιν. Τὴν σελευκίδα τὸ ὄρνεον ἐπ´ εὐεργεσίᾳ τῶν

[4]   ἀσχημονοῦντα περιορᾷς; ὁ κατασήπων τὸν σῖτον, τοὺς πεινῶντας οὐ τρέφεις; ὁ

[2]   ἀπόλαυσιν καὶ τρυφὴν εὑρημένης· μάγειροι, σιτοποιοὶ, οἰνοχόοι, θηρευταὶ, πλάσται, ζωγράφοι, ἡδονῆς

[4]   ὑπὸ δὲ τῆς χειρὸς διελέγχῃ· σιωπῶσα γάρ σου ἡ χεὶρ τὴν

[2]   Ὀχήματά ἐστι μυρία, τὰ μὲν σκευαγωγοῦντα, τὰ δὲ αὐτοὺς περιφέροντα, χαλκῷ

[6]   περιστοιχίσεταί σε. Ὥσπερ γὰρ ἡ σκιὰ τῷ σώματι, οὕτω ταῖς ψυχαῖς

[4]   καταῤῥυέντας, ὧν τὰ λείψανα, ὥσπερ σκόπελοί τινες, διὰ τῆς πόλεως πάσης

[2]   λέγειν· παντὸς δέ ἐστιν ἀληθέστερον. Σκορπιζόμενος ὁ πλοῦτος, καθ´ ὃν ὁ

[2]   Ἐὰν φυλάσσῃς, οὐκ ἔχεις· ἐὰν σκορπίσῃς, οὐκ ἀπολεῖς· Ἐσκόρπισε γὰρ, ἔδωκε

[7]   καὶ τοὺς διαφανεῖς τῶν λίθων σκότῳ κατακαλύπτων· τοὺς δὲ περιφέρεις, τῶν

[1]   τὴν χάριν, ἀλλὰ πενθεῖς καὶ σκυθρωπάζεις. Ἐκείνης μὲν γὰρ δῆλος εἶ

[6]   βοηθῶν, ἀσυνηγόρητος, ἀναπολόγητος, κατῃσχυμμένος παραληφθήσῃ, σκυθρωπὸς, κατηφὴς, μεμονωμένος, ἀπαῤῥησίαστος. Ὅπου γὰρ

[4]   λίθους τινὰς ἐπινοοῦσα, μαργαρίτας καὶ σμαράγδους καὶ ὑακίνθους, καὶ χρυσὸν, τὸν

[9]   πράξω τὰ διατεταγμένα. Ἐρεῖ καὶ σοὶ Ἀβραάμ· Ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου

[1]   φύσεως ἢ ἐξ ἀῤῥωστίας προσόντα σοι διορθώσασθαι, οὐκ ἂν ἠθύμεις ἀκούων·

[6]   οἷα ὑφ´ ἡμῶν κατεσκεύασται. Πῶς σοι δυνηθῶ ὑπ´ ὄψιν ἀγαγεῖν τὰ

[9]   ἐμαυτοῦ. Τῷ θανάτῳ χάρις, οὐ σοί. Εἰ γὰρ ἦς ἀθάνατος, οὐκ

[6]   τοὺς γείτονας, οὓς παρώργιζες· πάντα σοι ἐπαναστήσεται· πονηρὸς χορὸς τῶν κακῶν

[1]   ἑκάστῳ ὅσον καὶ σεαυτῷ, πόθεν σοι ἡ τῶν χρημάτων αὕτη περιουσία;

[3]   γῇ ἀφανίζειν. Εἶτα, οἶμαι, συμβαίνει σοι κατορύσσοντι τὸν πλοῦτον συγκατορύσσειν καὶ

[7]   τῇ αὐγῇ. Εἰπὲ, τί ὄφελός σοι λίθοις λαμπομένην περιστρέφειν τὴν χεῖρα;

[2]   Πλὴν ἀλλὰ παράδοξον ἴσως φανεῖταί σοι ὃ μέλλω λέγειν· παντὸς δέ

[9]   μᾶλλον μηδὲν ὑπολίπῃ τῶν προσόντων σοι. Πάντα σεαυτοῦ ποίησαι, πάντα ἐπικόμισαι,

[2]   περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο μέν σοι πηχῶν χιτωνίσκος ἀρκέσει, ἑνὸς δὲ

[8]   τὸ ἑαυτοῦ χρήσιμον διοικούμενος, ἄπρακτά σοι ποιῶν τὰ βουλεύματα. Εἶτα περιβλεψάμενος

[1]   ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς· Εἴ σοι προέβαλε πόνους γεωργικοὺς, ἢ τοὺς

[1]   ποιεῖς σεαυτῷ ἄχρηστα πάντα ὅσα σοι προπεπόνηται. Εἰ γὰρ οὐκ ἐφόνευσας,

[3]   ὑπάρχοντα; Εἰ μὲν γὰρ ἠκολούθει σοι πρὸς τὸ μέλλον, οὐδ´ οὕτως

[1]   τὸν πλησίον. Νυνὶ δὲ προσπέφυκέ σοι τὰ χρήματα πλέον ἢ τὰ

[5]   ἄλλα τοσαῦτα ἐπιζητεῖς, καὶ ἀεί σοι τὸ προστιθέμενον, οὐχὶ τὴν ὁρμὴν

[8]   τὰς εὐποιίας. Τίς οὖν ἀναγγελεῖ σοι τὸν καιρὸν τῆς ἐξόδου; τίς

[1]   παρόντος βίου προσδεδεμένος. Τί δέ σοι χαλεπὸν, ἢ βαρὺ, ἢ ὑπέρογκον

[8]   τότε σε εἴπω φιλάδελφον. Πολλή σοι χάρις τῆς φιλοτιμίας, ὅτι ἐν

[4]   δακτυλίου σφενδόνης. Πόσους δύναται εἷς σου δακτύλιος χρεῶν ἀπολῦσαι; πόσους οἴκους

[3]   τὸ δυνατὸν συναρμόσαι τῷ νόμῳ. Σοῦ δὲ ὥσπερ ἐπὶ τρυτάνης δοκιμάζεται

[8]   χρείας. Οὐκοῦν οὐχ ὁ Κύριός σου διδάσκαλος, οὐδὲ τὸ Εὐαγγέλιον ῥυθμίζει

[7]   τέκνα, ἵνα παρακούσω τῶν ἐντολῶν σου; δός μοι τέκνα, ἵνα μὴ

[7]   ἐποίησαν· ἡ ψυχὴ δὲ, παρὰ σοῦ ἐγκαταλειφθεῖσα, παρὰ τίνος ἐλεηθήσεται; ~Εἴρηται

[6]   πόθεν εὑρεθῇ ἴασις τῇ ψυχῇ σου; Εἰ γὰρ τὰ φρικτὰ οὐ

[1]   εἰ ἔδωκας πεινῶντι τὸν ἄρτον σου, εἰ ἡ θύρα σου ἠνέῳκτο

[9]   σοὶ Ἀβραάμ· Ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου· Οὐ

[6]   κύκλῳ περιστάντες οἱ ἠδικημένοι καταβοῶσί σου ἐπὶ τοῦ δικαίου κριτοῦ; Τί

[7]   Μὴ οὐχὶ παντὸς τέκνου οἰκειοτέρα σοῦ ἐστιν ἡ ψυχή; Μὴ οὐχὶ

[4]   τῆς χειρὸς διελέγχῃ· σιωπῶσα γάρ σου ἡ χεὶρ τὴν ψευδολογίαν κηρύσσει,

[1]   ἄρτον σου, εἰ ἡ θύρα σου ἠνέῳκτο παντὶ ξένῳ, εἰ ἐγένου

[4]   πόσους οἴκους καταπίπτοντας ἀνορθῶσαι; Μία σου κιβωτὸς τῶν ἱματίων δύναται δῆμον

[9]   ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου· Οὐ δέχεταί σε ἡ στενὴ

[6]   στεναγμὸν, ἑτέρωθεν τοὺς κατακονδυλισθέντας ὑπό σου πένητας· τοὺς οἰκέτας, οὓς κατέξαινες·

[6]   ἐπαναστήσεται· πονηρὸς χορὸς τῶν κακῶν σου πράξεων περιστοιχίσεταί σε. Ὥσπερ γὰρ

[3]   καταπενθεῖς τῇ ψυχῇ, ἀκούων· Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα; Εἰ μὲν γὰρ

[7]   Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς;

[4]   Ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἀκούσῃς· Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς·

[1]   ῥῆμα ὁ διδάσκαλος προετείνατο; Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς·

[9]   ἢ τοῦ πλησίον ἀγάπην; Ἀνάγνωθί σου τὰς διαθήκας. Ἐβουλόμην μὲν ζῇν,

[8]   διδάσκαλος, οὐδὲ τὸ Εὐαγγέλιον ῥυθμίζει σου τὸν βίον, ἀλλ´ αὐτὸς σὺ

[1]   χρημάτων τὴν ἀλλοτρίωσιν, εἰ ἠγαπήκεις σου τὸν πλησίον. Νυνὶ δὲ προσπέφυκέ

[9]   εὔνοιαν. Ἤ που καὶ καταφιλοσοφήσουσί σου τότε· Ἀπειροκαλία, φησὶν, καλλωπίζειν νεκρὸν,

[3]   καρδίαν· Ὅπου γὰρ ὁ θησαυρός σου, φησὶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία·

[1]   αὐτὴν, ὅτι ἠγάπησας τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν. Ἰδοὺ γὰρ τὸ

[7]   ἐμέ. Καὶ τίς οἶδεν εἰ σοφὸς ἔσται ἢ ἄφρων; Ὅρα δὴ

[9]   λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν. Ἢ ὡς σοφῷ τὸ συμφέρον ἡμῖν συνορῶντι πεισθῶμεν,

[3]   εἰπὼν ἀψευδής· οἱ δὲ πειθόμενοι σπάνιοι. Καὶ πῶς βιωσόμεθα πάντα ἀποκτησάμενοι;

[5]   ἐξωθῶν, καὶ ἕλκων ἀεὶ, καὶ σπαράσσων, οὐ πρότερον παύεται, πρὶν ἂν

[5]   δέκα ταλάντοις δέκα ἕτερα προστιθέναι σπουδάζεις· ἐπειδὰν εἴκοσι γένηται, ἄλλα τοσαῦτα

[2]   περιττὰ καὶ ἄχρηστα ὡς ἀναγκαῖα σπουδάζεσθαι, μηδὲν δὲ αὐτοῖς ἐξαρκεῖν πρὸς

[4]   ἂν ἐκ ποταμῶν ἐπιῤῥέῃ· ὅταν σπουδάζηται μὲν παρ´ αὐταῖς τὸ βαρβαρικὸν

[4]   ἐκ παρέργου ἡ περὶ ταῦτα σπουδὴ, ἀλλὰ καὶ νύκτες καὶ ἡμέραι

[2]   ἀνόνητός ἐστιν ἡ τῶν ἀχρήστων σπουδὴ, παντὶ γνώριμον. Πλὴν ἀλλὰ παράδοξον

[5]   τρέφοντες, καὶ περιτρέπεται αὐτοῖς ἡ σπουδὴ πρὸς τὸ ἐναντίον. Οὐ γὰρ

[7]   πλοῦτος; οὐχ ἡ περὶ τοῦτον σπουδή; Τί πάσχετε, ἄνθρωποι; τίς ὑμῖν

[6]   ἐνθυμηθῆναι πρὸς ποῖον πέρας ἡ σπουδὴ τῶν γινομένων συντέταται. Ἔχεις γῆς

[4]   τῷ ᾅδῃ κεῖται, ἐπὶ τῇ σπουδῇ τῶν ματαίων μεταμελόμενος; Μεγάλην ἔχε

[5]   φθάσωσιν, ἐπὶ τὸν ἄλλον τὴν σπουδὴν μεταφέρουσιν. Ὥσπερ γὰρ οἱ τὰς

[1]   σεαυτῷ ποιεῖς τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν, μὴ προστιθεὶς τὸ λεῖπον, δι´

[4]   οἳ διὰ τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν ὑπὸ τῶν τότε πλουσίων παρεωρῶντο;

[6]   δάκρυα, ἐκεῖθεν τῆς χήρας τὸν στεναγμὸν, ἑτέρωθεν τοὺς κατακονδυλισθέντας ὑπό σου

[3]   ἀπόθεσιν. Οἶδα πολλοὺς νηστεύοντας, προσευχομένους, στενάζοντας, πᾶσαν τὴν ἀδάπανον εὐλάβειαν ἐνδεικνυμένους,

[8]   τότε αἰσθήσῃ τῆς ἀβουλίας· τότε στενάξεις τὴν ἄνοιαν, εἰς οἷον καιρὸν

[9]   σου· Οὐ δέχεταί σε ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸς, τὸν ὄγκον

[2]   Τί οὖν λυπῇ; ὡς τίνος στερούμενος; δόξης τῆς ἀπὸ τοῦ πλούτου;

[8]   οὐδὲ μετὰ τοὺς ἀγῶνας ἐπελθὼν στεφανοῦται· οὐδὲ μετὰ τοὺς πολέμους ἀνδραγαθίζεται·

[4]   κλῖναι καὶ τράπεζαι ἀργυραῖ, ἐλεφάντιναι στιβάδες καὶ ἐλεφάντινοι δίφροι, ὥστε τὸν

[6]   ἔστιν ἄρνησις ἐκεῖ, ἀλλ´ ἐμφράσσεται στόμα καὶ τὸ ἀναίσχυντον. Αὐτὰ γὰρ

[9]   ἐκ τοῦ περισσεύματος προσφέρων ἀπρόσδεκτος. Σὺ δὲ ἃ μετὰ πᾶσαν τὴν

[4]   θύρᾳ, πᾶσαν ἐλεεινὴν ἀφιέντες φωνήν; Σὺ δὲ ἀρνῇ τὴν δόσιν, ἀδύνατον

[5]   ὁ κτίστης τῶν ὅλων ἐμηχανήσατο· σὺ δὲ ἐπὶ βλάβῃ τῶν πολλῶν

[5]   ὁ κτίστης τῶν ὅλων ἐμηχανήσατο· σὺ δὲ ἐπὶ βλάβῃ τῶν πολλῶν

[1]   λαμπροῦ αὐτῷ τοῦ συναλλάγματος γενομένου· σὺ δὲ λυπῇ, χρυσίον, καὶ ἀργύριον,

[5]   ἵνα τοῦ πλησίον ἀφέλωνταί τι· Σὺ δὲ τί ποιεῖς; Οὐ προφασίζῃ

[3]   τὸ ἀπ´ αὐτῶν κέρδος ἀπενεγκώμεθα; Σὺ δὲ, χρυσὸν μὲν διδοὺς, καὶ

[8]   Κύριος ὡς ἀναγκαῖα ἡμῖν διετάξατο, σὺ δὲ ὡς ἀδύνατα παραγράφῃ, οὐδὲν

[7]   γὰρ ἐκεῖναι λιθίδια περιτρώγουσι, καὶ σὺ λίχνως ἔχεις περὶ τὰ ἄνθη

[8]   σου τὸν βίον, ἀλλ´ αὐτὸς σὺ νομοθετεῖς σεαυτῷ. Βλέπε δὲ εἰς

[7]   τοῦ πλούτου τὰ ἄνθη· ὧν σὺ τὰ μὲν ἀποτίθεσαι κατακρύπτων, καὶ

[1]   Εἰ γὰρ οὐκ ἐφόνευσας, ὡς σὺ φῂς, οὔτε ἐμοίχευσας, οὔτε ἔκλεψας,

[7]   ὃν ἀκονᾶται ξίφη; Διὰ τοῦτον συγγενεῖς ἀγνοοῦσι τὴν φύσιν, ἀδελφοὶ κατ´

[9]   πολυτελεῖ καὶ ἐνδόξῳ περιβολῇ, ἢ συγκατασήπειν τῷ νεκρῷ τὰ πολυτίμητα τῆς

[3]   συμβαίνει σοι κατορύσσοντι τὸν πλοῦτον συγκατορύσσειν καὶ τὴν καρδίαν· Ὅπου γὰρ

[4]   μεγαλουργίᾳ ζηλούμενος; Οὐ τὰ μὲν συγκέχυται καὶ ἠφάνισται, ὥσπερ τὰ κατὰ

[5]   χρόνον, οὐ γνωρίζει ὅρον, οὐ συγχωρεῖ ἀκολουθίαν διαδοχῆς, ἀλλὰ μιμεῖται τοῦ

[8]   ἀνηρπάσθησαν συμπτωμάτων, οὐδὲ φωνὴν ῥῆξαι συγχωρηθέντες ὑπὸ τοῦ πάθους; Πόσους πυρετὸς

[5]   εἶ, οἰκήσεις τὸ δεσμωτήριον, οἱ συκοφάνται εὐτρεπεῖς, εἰς τὸν ὑπὲρ τοῦ

[7]   τοὺς καταποντιστὰς, αἱ πόλεις τοὺς συκοφάντας. Τίς ἐστιν ὁ ψεύδους πατήρ;

[3]   τῇ γῇ ἀφανίζειν. Εἶτα, οἶμαι, συμβαίνει σοι κατορύσσοντι τὸν πλοῦτον συγκατορύσσειν

[9]   αὐτὸν μετὰ σεαυτοῦ. Πείσθητι καλῷ συμβούλῳ, τῷ ἀγαπήσαντί σε Χριστῷ, τῷ

[8]   τελευτῆς; Πόσοι ὑπὸ βιαίων ἀνηρπάσθησαν συμπτωμάτων, οὐδὲ φωνὴν ῥῆξαι συγχωρηθέντες ὑπὸ

[9]   ἡμῶν. Ἢ ὡς σοφῷ τὸ συμφέρον ἡμῖν συνορῶντι πεισθῶμεν, ἢ ὡς

[6]   μοχθεῖς; ὑπὲρ τίνος παρανομεῖς; Τί συνάγεις χερσὶν ἀκαρπίαν; Εἴθε ἀκαρπίαν καὶ

[4]   κόλακες, ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτῶν ὑποτρέχοντες, συνάγουσι τοὺς ἀνθοβαφεῖς, τοὺς χρυσοχόους, τοὺς

[1]   χαίρει, ὡς λαμπροῦ αὐτῷ τοῦ συναλλάγματος γενομένου· σὺ δὲ λυπῇ, χρυσίον,

[5]   γὰρ γείτων, ποῖος σύνοικος, τίς συναλλάκτης οὐ παρασύρεται; Οὐδὲν ὑφίσταται τὴν

[5]   τῆς κτήσεως συνεχόμενος; Οὐαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν πρὸς οἰκίαν, καὶ ἀγρὸν

[3]   ὁ νομοθετήσας καὶ τὸ δυνατὸν συναρμόσαι τῷ νόμῳ. Σοῦ δὲ ὥσπερ

[4]   τρυφὰς ἀναφλέγει· καὶ τὰς φιληδονίας συναύξει, καὶ κέντρα ταῖς περιέργοις ἐπιθυμίαις

[5]   καθ´ ἑτέρων βλάβας καὶ ἀδικίας συνεκπονοῦσιν. Ποῖος γὰρ γείτων, ποῖος σύνοικος,

[1]   ἐγένου πατὴρ ὀρφανῶν, εἰ παντὶ συνέπασχες ἀδυνάτῳ, ὑπὲρ ποίων ἂν ἐλυπήθης

[7]   τὴν καθ´ ὑμῶν ἐπιβουλὴν περιέτρεψε; Συνεργία πρὸς τὸ ζῇν. Μὴ γὰρ

[2]   Κύριος ὑποτίθεται τρόπον, πέφυκε παραμένειν· συνεχόμενος δὲ, ἀλλοτριοῦσθαι. Ἐὰν φυλάσσῃς, οὐκ

[5]   ἀεὶ τοῖς πόνοις τῆς κτήσεως συνεχόμενος; Οὐαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν πρὸς

[4]   δίδωσι τῷ ἀνδρὶ ἐκ τῶν συνεχῶν αὐτῆς ἐπιταγμάτων. Οὐδεὶς ἐξαρκεῖ πλοῦτος

[6]   κριτοῦ; Τί οὖν ποιήσεις; ποίους συνηγόρους μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας παραστήσῃ; πῶς

[2]   κατὰ τὴν πόλιν περιφέρουσιν· ἄλλοι συνθηρεύουσιν, ἄλλοι πρὸς ὁδοιπορίαν ἐξησκημένοι. Χαλινοὶ

[4]   δὲ δὴ καὶ γυνὴ φιλόπλουτος συνοικεῖ, διπλάσιον ἡ νόσος· τάς τε

[5]   τοῦ ἀμπελῶνος; Πονηρὸς ἐν πόλει σύνοικος, πονηρὸς ἐν ἀγροῖς, ὁ πλεονέκτης.

[5]   συνεκπονοῦσιν. Ποῖος γὰρ γείτων, ποῖος σύνοικος, τίς συναλλάκτης οὐ παρασύρεται; Οὐδὲν

[4]   διαθέσεις τὰς ἀσθενεῖς ψυχὰς τῶν συνοικούντων καταβαπτίζουσι. Πρὸς τοσαῦτα δὴ οὖν

[8]   χεὶρ ὑπότρομος ἤδη κλονουμένη ταῖς συνολκαῖς, ὡς μήτε φωνῇ μήτε γράμματι

[9]   ὡς σοφῷ τὸ συμφέρον ἡμῖν συνορῶντι πεισθῶμεν, ἢ ὡς ἀγαπῶντος ἡμᾶς

[6]   πέρας ἡ σπουδὴ τῶν γινομένων συντέταται. Ἔχεις γῆς ἀροσίμης πλέθρα τόσα

[5]   ~Ἀλλὰ πένητα λέγεις σαυτόν· κἀγὼ συντίθεμαι. Πένης γάρ ἐστιν ὁ πολλῶν

[3]   τις ὁδοιπόρος ἐπιθυμίᾳ πόλεώς τινος συντόνως τὴν μέχρις αὐτῆς ὁδὸν διανύσας,

[2]   νομάδων, ἵππων ἀγέλαι, βουκόλια, ποίμνια, συφόρβια, οἱ τούτων νομεῖς, γῆ ἡ

[4]   ὑπὸ τῆς ἐπὶ τοῦ δακτυλίου σφενδόνης. Πόσους δύναται εἷς σου δακτύλιος

[8]   πᾶσαν μεταποιῆσαι τὴν γνώμην· μία σφραγὶς παραποιηθεῖσα, δύο ἢ τρεῖς μάρτυρες

[3]   ἀποκτησάμενοι; φησίν· τί δὲ τὸ σχῆμα τοῦ βίου ἔσται, πάντων πωλούντων

[6]   ἔργων τῆς ἀδικίας, καὶ δοῦναι σχολὴν τοῖς σεαυτοῦ λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι

[6]   Ὥσπερ γὰρ ἡ σκιὰ τῷ σώματι, οὕτω ταῖς ψυχαῖς αἱ ἁμαρτίαι

[1]   πλέον ἢ τὰ μέλη τοῦ σώματος, καὶ λυπεῖ σε αὐτῶν ὁ

[1]   παρὰ τοῦ ἀληθινοῦ διδασκάλου μαθήματα σωτήρια, μὴ ἐγγράψαι τῇ ἑαυτοῦ καρδίᾳ,

[1]   οὐ χαίρεις τῇ εὐκολίᾳ τῆς σωτηρίας, ἀλλ´ ἀπέρχῃ ὀδυνώμενος τὴν ψυχὴν

[3]   χρῆσιν, ἀλλ´ οὐκ ἀπολαυστικὴν τοὺς σωφρόνως λογιζομένους νομίζειν προσῆκεν· καὶ ἀποτιθεμένους,

Chapitre
[9]	ἀμυνόμενοι, καὶ τοῖς διαδεξαμένοις τὰ	σὰ	χαριζόμενοι. Προλαβὼν οὖν, σεαυτὸν ἐνταφίασον.
[7]	περὶ τὰ ἄνθη τῶν λίθων,	σαρδόνυχας,	καὶ ἰάσπιδας, καὶ ἀμεθύσους ἐπιζητῶν.
[6]	ἀρκέσει πρὸς φυλακὴν τῇ δυστήνῳ	σαρκί;	Ὑπὲρ τίνος μοχθεῖς; ὑπὲρ τίνος
[9]	νῦν μὲν κακῶς εἰς ἀπόλαυσιν	σαρκὸς	τὸν πλοῦτον διατιθέμενος, ἐπαγγελλόμενος δὲ
[5]	αἰώνιον ζωήν. ~Ἀλλὰ πένητα λέγεις	σαυτόν·	κἀγὼ συντίθεμαι. Πένης γάρ ἐστιν
[1]	μέλη τοῦ σώματος, καὶ λυπεῖ	σε	αὐτῶν ὁ χωρισμὸς ὡς ἀκρωτηριασμὸς
[6]	μὴ λυπείτω ἡ ἐντολή. Πῶς	σε	δυσωπήσω; τί φθέγξομαι; Βασιλείας οὐκ
[8]	ὅταν νεκρόν σε ἴδω, τότε	σε	εἴπω φιλάδελφον. Πολλή σοι χάρις
[2]	ἀληθινὴν ἐκείνην καὶ λαμπρὰν προάγουσάν	σε	ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.
[8]	ὧδε, καὶ ἰδὼν τὴν περιεστῶσάν	σε	ἐρημίαν, τότε αἰσθήσῃ τῆς ἀβουλίας·
[9]	τῇ ζωῇ σου· Οὐ δέχεταί	σε	ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη ὁδὸς,
[8]	τότε γενήσῃ φιλάνθρωπος· ὅταν νεκρόν	σε	ἴδω, τότε σε εἴπω φιλάδελφον.
[6]	μέλλων τοὺς ὑπεναντίους· Ἐκεῖνα λυπείτω	σε,	καὶ μὴ λυπείτω ἡ ἐντολή.
[1]	πόνον ἐχούσης οὐδὲ ἱδρῶτα, ἐπαγγέλλεταί	σε	κληρονόμον τῆς αἰωνίου ζωῆς ἀποδείξειν,
[6]	Χριστοῦ δικαστήριον; Τί ἀπολογήσῃ, ἐπειδάν	σε	κύκλῳ περιστάντες οἱ ἠδικημένοι καταβοῶσί
[1]	τοῖς χρηματιζομένοις ἐπίπονα πρόσεστιν, ἔδει	σε	λυπηθῆναι δυσφοροῦντα τῷ ἐπιτάγματι· εἰ
[6]	τι προσδοὺς, ἀπηλλάχθαι πραγμάτων. ~Ἐβουλόμην	σε	μικρὸν ἀναπνεῦσαι τῶν ἔργων τῆς
[9]	καταλίπῃς ἀλλοτρίοις τὸν πλοῦτον. Τάχα	σε	οὐδὲ περιστελοῦσιν οἱ οἰκέται τῷ
[1]	παρὰ τοῦ Κυρίου προταθὲν ἐλέγχει	σε	παμπληθὲς τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης ἀπολειπόμενον.
[6]	οὖν μετὰ ταῦτα; Οὐχὶ τρεῖς	σε	πήχεις ἀναμένουσιν οἱ πάντες; Οὐχὶ
[1]	μέγας τῶν ψυχῶν ἰατρὸς τέλειόν	σε	ποιῆσαι βούλεται τοῖς καιριωτάτοις ἐλλείποντα,
[9]	τοῖς περιοῦσιν. Τοιαῦτα ἐροῦσι καὶ	σὲ	τῆς βαρύτητος ἀμυνόμενοι, καὶ τοῖς
[9]	Πείσθητι καλῷ συμβούλῳ, τῷ ἀγαπήσαντί	σε	Χριστῷ, τῷ δι´ ἡμᾶς πτωχεύσαντι,
[6]	τῶν κακῶν σου πράξεων περιστοιχίσεταί	σε.	Ὥσπερ γὰρ ἡ σκιὰ τῷ
[8]	παραγράφῃ, οὐδὲν ἕτερον ἢ φρονιμώτερον	σεαυτὸν	εἶναι λέγεις τοῦ νομοθέτου. Ἀλλ´
[9]	τὰ σὰ χαριζόμενοι. Προλαβὼν οὖν,	σεαυτὸν	ἐνταφίασον. Καλὸν ἐντάφιον ἡ εὐσέβεια.
[9]	ἐφ´ ἑτέρους μετήνεγκαν. ~Τί οὖν	σεαυτὸν	ἐξαπατᾷς, νῦν μὲν κακῶς εἰς
[1]	ἠγάπησας τὸν πλησίον σου ὡς	σεαυτόν.	Ἰδοὺ γὰρ τὸ παρὰ τοῦ
[2]	τῷ πλούτῳ; Ἐσθῆτι πολυτιμήτῳ περιβαλεῖς	σεαυτόν;	Οὐκοῦν δύο μέν σοι πηχῶν
[9]	ἀπέῤῥιψας, ὡς προσετάχθης. Ὅτε ἔζης,	σεαυτὸν	τῆς ἐντολῆς προετίθεις· μετὰ τὸν
[6]	Οὐχ ὑγιανεῖς τοὺς λογισμούς; Οὐ	σεαυτοῦ	γενήσῃ; Οὐ πρὸ ὀφθαλμῶν λήψῃ
[8]	πολλάκις οὐδὲ τῶν λογισμῶν τῶν	σεαυτοῦ	ἔσῃ κύριος; Νὺξ βαθεῖα, καὶ
[6]	ἀδικίας, καὶ δοῦναι σχολὴν τοῖς	σεαυτοῦ	λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι πρὸς ποῖον
[9]	πλοῦτον ποίησαι· ἔχε αὐτὸν μετὰ	σεαυτοῦ.	Πείσθητι καλῷ συμβούλῳ, τῷ ἀγαπήσαντί
[9]	ὑπολίπῃ τῶν προσόντων σοι. Πάντα	σεαυτοῦ	ποίησαι, πάντα ἐπικόμισαι, μὴ καταλίπῃς
[5]	βλάβῃ τῶν πολλῶν ἀκόρεστον τὴν	σεαυτοῦ	ψυχὴν κατεσκεύασας. Ὅσα βλέπει ὀφθαλμὸς,
[1]	ψυχὴν καὶ πενθῶν, καὶ ποιεῖς	σεαυτῷ	ἄχρηστα πάντα ὅσα σοι προπεπόνηται.
[8]	βίον, ἀλλ´ αὐτὸς σὺ νομοθετεῖς	σεαυτῷ.	Βλέπε δὲ εἰς οἷον κίνδυνον
[1]	τοσοῦτον ἀπέδωκας ἑκάστῳ ὅσον καὶ	σεαυτῷ,	πόθεν σοι ἡ τῶν χρημάτων
[1]	κατεμαρτύρησάς τινος μαρτυρίαν ψευδῆ, ἀνόνητον	σεαυτῷ	ποιεῖς τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν,
[1]	ἐντολῆς μακρὰν ὑπάρχων, καὶ ψευδῶς	σεαυτῷ	προσμαρτυρήσας αὐτὴν, ὅτι ἠγάπησας τὸν
[5]	τοῦ πτώματος ἑαυτοὺς καταῤῥάξωσιν. Τὴν	σελευκίδα	τὸ ὄρνεον ἐπ´ εὐεργεσίᾳ τῶν
[4]	ἀσχημονοῦντα περιορᾷς; ὁ κατασήπων τὸν	σῖτον,	τοὺς πεινῶντας οὐ τρέφεις; ὁ
[2]	ἀπόλαυσιν καὶ τρυφὴν εὑρημένης· μάγειροι,	σιτοποιοὶ,	οἰνοχόοι, θηρευταὶ, πλάσται, ζωγράφοι, ἡδονῆς
[4]	ὑπὸ δὲ τῆς χειρὸς διελέγχῃ·	σιωπῶσα	γάρ σου ἡ χεὶρ τὴν
[2]	Ὀχήματά ἐστι μυρία, τὰ μὲν	σκευαγωγοῦντα,	τὰ δὲ αὐτοὺς περιφέροντα, χαλκῷ
[6]	περιστοιχίσεταί σε. Ὥσπερ γὰρ ἡ	σκιὰ	τῷ σώματι, οὕτω ταῖς ψυχαῖς
[4]	καταῤῥυέντας, ὧν τὰ λείψανα, ὥσπερ	σκόπελοί	τινες, διὰ τῆς πόλεως πάσης
[2]	λέγειν· παντὸς δέ ἐστιν ἀληθέστερον.	Σκορπιζόμενος	ὁ πλοῦτος, καθ´ ὃν ὁ
[2]	Ἐὰν φυλάσσῃς, οὐκ ἔχεις· ἐὰν	σκορπίσῃς,	οὐκ ἀπολεῖς· Ἐσκόρπισε γὰρ, ἔδωκε
[7]	καὶ τοὺς διαφανεῖς τῶν λίθων	σκότῳ	κατακαλύπτων· τοὺς δὲ περιφέρεις, τῶν
[1]	τὴν χάριν, ἀλλὰ πενθεῖς καὶ	σκυθρωπάζεις.	Ἐκείνης μὲν γὰρ δῆλος εἶ
[6]	βοηθῶν, ἀσυνηγόρητος, ἀναπολόγητος, κατῃσχυμμένος παραληφθήσῃ,	σκυθρωπὸς,	κατηφὴς, μεμονωμένος, ἀπαῤῥησίαστος. Ὅπου γὰρ
[4]	λίθους τινὰς ἐπινοοῦσα, μαργαρίτας καὶ	σμαράγδους	καὶ ὑακίνθους, καὶ χρυσὸν, τὸν
[9]	πράξω τὰ διατεταγμένα. Ἐρεῖ καὶ	σοὶ	Ἀβραάμ· Ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου
[1]	φύσεως ἢ ἐξ ἀῤῥωστίας προσόντα	σοι	διορθώσασθαι, οὐκ ἂν ἠθύμεις ἀκούων·
[6]	οἷα ὑφ´ ἡμῶν κατεσκεύασται. Πῶς	σοι	δυνηθῶ ὑπ´ ὄψιν ἀγαγεῖν τὰ
[9]	ἐμαυτοῦ. Τῷ θανάτῳ χάρις, οὐ	σοί.	Εἰ γὰρ ἦς ἀθάνατος, οὐκ
[6]	τοὺς γείτονας, οὓς παρώργιζες· πάντα	σοι	ἐπαναστήσεται· πονηρὸς χορὸς τῶν κακῶν
[1]	ἑκάστῳ ὅσον καὶ σεαυτῷ, πόθεν	σοι	ἡ τῶν χρημάτων αὕτη περιουσία;
[3]	γῇ ἀφανίζειν. Εἶτα, οἶμαι, συμβαίνει	σοι	κατορύσσοντι τὸν πλοῦτον συγκατορύσσειν καὶ
[7]	τῇ αὐγῇ. Εἰπὲ, τί ὄφελός	σοι	λίθοις λαμπομένην περιστρέφειν τὴν χεῖρα;
[2]	Πλὴν ἀλλὰ παράδοξον ἴσως φανεῖταί	σοι	ὃ μέλλω λέγειν· παντὸς δέ
[9]	μᾶλλον μηδὲν ὑπολίπῃ τῶν προσόντων	σοι.	Πάντα σεαυτοῦ ποίησαι, πάντα ἐπικόμισαι,
[2]	περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν δύο μέν	σοι	πηχῶν χιτωνίσκος ἀρκέσει, ἑνὸς δὲ
[8]	τὸ ἑαυτοῦ χρήσιμον διοικούμενος, ἄπρακτά	σοι	ποιῶν τὰ βουλεύματα. Εἶτα περιβλεψάμενος
[1]	ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς· Εἴ	σοι	προέβαλε πόνους γεωργικοὺς, ἢ τοὺς
[1]	ποιεῖς σεαυτῷ ἄχρηστα πάντα ὅσα	σοι	προπεπόνηται. Εἰ γὰρ οὐκ ἐφόνευσας,
[3]	ὑπάρχοντα; Εἰ μὲν γὰρ ἠκολούθει	σοι	πρὸς τὸ μέλλον, οὐδ´ οὕτως
[1]	τὸν πλησίον. Νυνὶ δὲ προσπέφυκέ	σοι	τὰ χρήματα πλέον ἢ τὰ
[5]	ἄλλα τοσαῦτα ἐπιζητεῖς, καὶ ἀεί	σοι	τὸ προστιθέμενον, οὐχὶ τὴν ὁρμὴν
[8]	τὰς εὐποιίας. Τίς οὖν ἀναγγελεῖ	σοι	τὸν καιρὸν τῆς ἐξόδου; τίς
[1]	παρόντος βίου προσδεδεμένος. Τί δέ	σοι	χαλεπὸν, ἢ βαρὺ, ἢ ὑπέρογκον
[8]	τότε σε εἴπω φιλάδελφον. Πολλή	σοι	χάρις τῆς φιλοτιμίας, ὅτι ἐν
[4]	δακτυλίου σφενδόνης. Πόσους δύναται εἷς	σου	δακτύλιος χρεῶν ἀπολῦσαι; πόσους οἴκους
[3]	τὸ δυνατὸν συναρμόσαι τῷ νόμῳ.	Σοῦ	δὲ ὥσπερ ἐπὶ τρυτάνης δοκιμάζεται
[8]	χρείας. Οὐκοῦν οὐχ ὁ Κύριός	σου	διδάσκαλος, οὐδὲ τὸ Εὐαγγέλιον ῥυθμίζει
[7]	τέκνα, ἵνα παρακούσω τῶν ἐντολῶν	σου;	δός μοι τέκνα, ἵνα μὴ
[7]	ἐποίησαν· ἡ ψυχὴ δὲ, παρὰ	σοῦ	ἐγκαταλειφθεῖσα, παρὰ τίνος ἐλεηθήσεται; ~Εἴρηται
[6]	πόθεν εὑρεθῇ ἴασις τῇ ψυχῇ	σου;	Εἰ γὰρ τὰ φρικτὰ οὐ
[1]	εἰ ἔδωκας πεινῶντι τὸν ἄρτον	σου,	εἰ ἡ θύρα σου ἠνέῳκτο
[9]	σοὶ Ἀβραάμ· Ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά	σου	ἐν τῇ ζωῇ σου· Οὐ
[6]	κύκλῳ περιστάντες οἱ ἠδικημένοι καταβοῶσί	σου	ἐπὶ τοῦ δικαίου κριτοῦ; Τί
[7]	Μὴ οὐχὶ παντὸς τέκνου οἰκειοτέρα	σοῦ	ἐστιν ἡ ψυχή; Μὴ οὐχὶ
[4]	τῆς χειρὸς διελέγχῃ· σιωπῶσα γάρ	σου	ἡ χεὶρ τὴν ψευδολογίαν κηρύσσει,
[1]	ἄρτον σου, εἰ ἡ θύρα	σου	ἠνέῳκτο παντὶ ξένῳ, εἰ ἐγένου
[4]	πόσους οἴκους καταπίπτοντας ἀνορθῶσαι; Μία	σου	κιβωτὸς τῶν ἱματίων δύναται δῆμον
[9]	ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ	σου·	Οὐ δέχεταί σε ἡ στενὴ
[6]	στεναγμὸν, ἑτέρωθεν τοὺς κατακονδυλισθέντας ὑπό	σου	πένητας· τοὺς οἰκέτας, οὓς κατέξαινες·
[6]	ἐπαναστήσεται· πονηρὸς χορὸς τῶν κακῶν	σου	πράξεων περιστοιχίσεταί σε. Ὥσπερ γὰρ
[3]	καταπενθεῖς τῇ ψυχῇ, ἀκούων· Πώλησόν	σου	τὰ ὑπάρχοντα; Εἰ μὲν γὰρ
[7]	Εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, πώλησόν	σου	τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς;
[4]	Ἀλλ´ ἐὰν μὲν ἀκούσῃς· Πώλησόν	σου	τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς·
[1]	ῥῆμα ὁ διδάσκαλος προετείνατο; Πώλησόν	σου	τὰ ὑπάρχοντα, καὶ δὸς πτωχοῖς·
[9]	ἢ τοῦ πλησίον ἀγάπην; Ἀνάγνωθί	σου	τὰς διαθήκας. Ἐβουλόμην μὲν ζῇν,
[8]	διδάσκαλος, οὐδὲ τὸ Εὐαγγέλιον ῥυθμίζει	σου	τὸν βίον, ἀλλ´ αὐτὸς σὺ
[1]	χρημάτων τὴν ἀλλοτρίωσιν, εἰ ἠγαπήκεις	σου	τὸν πλησίον. Νυνὶ δὲ προσπέφυκέ
[9]	εὔνοιαν. Ἤ που καὶ καταφιλοσοφήσουσί	σου	τότε· Ἀπειροκαλία, φησὶν, καλλωπίζειν νεκρὸν,
[3]	καρδίαν· Ὅπου γὰρ ὁ θησαυρός	σου,	φησὶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία·
[1]	αὐτὴν, ὅτι ἠγάπησας τὸν πλησίον	σου	ὡς σεαυτόν. Ἰδοὺ γὰρ τὸ
[7]	ἐμέ. Καὶ τίς οἶδεν εἰ	σοφὸς	ἔσται ἢ ἄφρων; Ὅρα δὴ
[9]	λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν. Ἢ ὡς	σοφῷ	τὸ συμφέρον ἡμῖν συνορῶντι πεισθῶμεν,
[3]	εἰπὼν ἀψευδής· οἱ δὲ πειθόμενοι	σπάνιοι.	Καὶ πῶς βιωσόμεθα πάντα ἀποκτησάμενοι;
[5]	ἐξωθῶν, καὶ ἕλκων ἀεὶ, καὶ	σπαράσσων,	οὐ πρότερον παύεται, πρὶν ἂν
[5]	δέκα ταλάντοις δέκα ἕτερα προστιθέναι	σπουδάζεις·	ἐπειδὰν εἴκοσι γένηται, ἄλλα τοσαῦτα
[2]	περιττὰ καὶ ἄχρηστα ὡς ἀναγκαῖα	σπουδάζεσθαι,	μηδὲν δὲ αὐτοῖς ἐξαρκεῖν πρὸς
[4]	ἂν ἐκ ποταμῶν ἐπιῤῥέῃ· ὅταν	σπουδάζηται	μὲν παρ´ αὐταῖς τὸ βαρβαρικὸν
[4]	ἐκ παρέργου ἡ περὶ ταῦτα	σπουδὴ,	ἀλλὰ καὶ νύκτες καὶ ἡμέραι
[2]	ἀνόνητός ἐστιν ἡ τῶν ἀχρήστων	σπουδὴ,	παντὶ γνώριμον. Πλὴν ἀλλὰ παράδοξον
[5]	τρέφοντες, καὶ περιτρέπεται αὐτοῖς ἡ	σπουδὴ	πρὸς τὸ ἐναντίον. Οὐ γὰρ
[7]	πλοῦτος; οὐχ ἡ περὶ τοῦτον	σπουδή;	Τί πάσχετε, ἄνθρωποι; τίς ὑμῖν
[6]	ἐνθυμηθῆναι πρὸς ποῖον πέρας ἡ	σπουδὴ	τῶν γινομένων συντέταται. Ἔχεις γῆς
[4]	τῷ ᾅδῃ κεῖται, ἐπὶ τῇ	σπουδῇ	τῶν ματαίων μεταμελόμενος; Μεγάλην ἔχε
[5]	φθάσωσιν, ἐπὶ τὸν ἄλλον τὴν	σπουδὴν	μεταφέρουσιν. Ὥσπερ γὰρ οἱ τὰς
[1]	σεαυτῷ ποιεῖς τὴν περὶ ταῦτα	σπουδὴν,	μὴ προστιθεὶς τὸ λεῖπον, δι´
[4]	οἳ διὰ τὴν περὶ ταῦτα	σπουδὴν	ὑπὸ τῶν τότε πλουσίων παρεωρῶντο;
[6]	δάκρυα, ἐκεῖθεν τῆς χήρας τὸν	στεναγμὸν,	ἑτέρωθεν τοὺς κατακονδυλισθέντας ὑπό σου
[3]	ἀπόθεσιν. Οἶδα πολλοὺς νηστεύοντας, προσευχομένους,	στενάζοντας,	πᾶσαν τὴν ἀδάπανον εὐλάβειαν ἐνδεικνυμένους,
[8]	τότε αἰσθήσῃ τῆς ἀβουλίας· τότε	στενάξεις	τὴν ἄνοιαν, εἰς οἷον καιρὸν
[9]	σου· Οὐ δέχεταί σε ἡ	στενὴ	καὶ τεθλιμμένη ὁδὸς, τὸν ὄγκον
[2]	Τί οὖν λυπῇ; ὡς τίνος	στερούμενος;	δόξης τῆς ἀπὸ τοῦ πλούτου;
[8]	οὐδὲ μετὰ τοὺς ἀγῶνας ἐπελθὼν	στεφανοῦται·	οὐδὲ μετὰ τοὺς πολέμους ἀνδραγαθίζεται·
[4]	κλῖναι καὶ τράπεζαι ἀργυραῖ, ἐλεφάντιναι	στιβάδες	καὶ ἐλεφάντινοι δίφροι, ὥστε τὸν
[6]	ἔστιν ἄρνησις ἐκεῖ, ἀλλ´ ἐμφράσσεται	στόμα	καὶ τὸ ἀναίσχυντον. Αὐτὰ γὰρ
[9]	ἐκ τοῦ περισσεύματος προσφέρων ἀπρόσδεκτος.	Σὺ	δὲ ἃ μετὰ πᾶσαν τὴν
[4]	θύρᾳ, πᾶσαν ἐλεεινὴν ἀφιέντες φωνήν;	Σὺ	δὲ ἀρνῇ τὴν δόσιν, ἀδύνατον
[5]	ὁ κτίστης τῶν ὅλων ἐμηχανήσατο·	σὺ	δὲ ἐπὶ βλάβῃ τῶν πολλῶν
[5]	ὁ κτίστης τῶν ὅλων ἐμηχανήσατο·	σὺ	δὲ ἐπὶ βλάβῃ τῶν πολλῶν
[1]	λαμπροῦ αὐτῷ τοῦ συναλλάγματος γενομένου·	σὺ	δὲ λυπῇ, χρυσίον, καὶ ἀργύριον,
[5]	ἵνα τοῦ πλησίον ἀφέλωνταί τι·	Σὺ	δὲ τί ποιεῖς; Οὐ προφασίζῃ
[3]	τὸ ἀπ´ αὐτῶν κέρδος ἀπενεγκώμεθα;	Σὺ	δὲ, χρυσὸν μὲν διδοὺς, καὶ
[8]	Κύριος ὡς ἀναγκαῖα ἡμῖν διετάξατο,	σὺ	δὲ ὡς ἀδύνατα παραγράφῃ, οὐδὲν
[7]	γὰρ ἐκεῖναι λιθίδια περιτρώγουσι, καὶ	σὺ	λίχνως ἔχεις περὶ τὰ ἄνθη
[8]	σου τὸν βίον, ἀλλ´ αὐτὸς	σὺ	νομοθετεῖς σεαυτῷ. Βλέπε δὲ εἰς
[7]	τοῦ πλούτου τὰ ἄνθη· ὧν	σὺ	τὰ μὲν ἀποτίθεσαι κατακρύπτων, καὶ
[1]	Εἰ γὰρ οὐκ ἐφόνευσας, ὡς	σὺ	φῂς, οὔτε ἐμοίχευσας, οὔτε ἔκλεψας,
[7]	ὃν ἀκονᾶται ξίφη; Διὰ τοῦτον	συγγενεῖς	ἀγνοοῦσι τὴν φύσιν, ἀδελφοὶ κατ´
[9]	πολυτελεῖ καὶ ἐνδόξῳ περιβολῇ, ἢ	συγκατασήπειν	τῷ νεκρῷ τὰ πολυτίμητα τῆς
[3]	συμβαίνει σοι κατορύσσοντι τὸν πλοῦτον	συγκατορύσσειν	καὶ τὴν καρδίαν· Ὅπου γὰρ
[4]	μεγαλουργίᾳ ζηλούμενος; Οὐ τὰ μὲν	συγκέχυται	καὶ ἠφάνισται, ὥσπερ τὰ κατὰ
[5]	χρόνον, οὐ γνωρίζει ὅρον, οὐ	συγχωρεῖ	ἀκολουθίαν διαδοχῆς, ἀλλὰ μιμεῖται τοῦ
[8]	ἀνηρπάσθησαν συμπτωμάτων, οὐδὲ φωνὴν ῥῆξαι	συγχωρηθέντες	ὑπὸ τοῦ πάθους; Πόσους πυρετὸς
[5]	εἶ, οἰκήσεις τὸ δεσμωτήριον, οἱ	συκοφάνται	εὐτρεπεῖς, εἰς τὸν ὑπὲρ τοῦ
[7]	τοὺς καταποντιστὰς, αἱ πόλεις τοὺς	συκοφάντας.	Τίς ἐστιν ὁ ψεύδους πατήρ;
[3]	τῇ γῇ ἀφανίζειν. Εἶτα, οἶμαι,	συμβαίνει	σοι κατορύσσοντι τὸν πλοῦτον συγκατορύσσειν
[9]	αὐτὸν μετὰ σεαυτοῦ. Πείσθητι καλῷ	συμβούλῳ,	τῷ ἀγαπήσαντί σε Χριστῷ, τῷ
[8]	τελευτῆς; Πόσοι ὑπὸ βιαίων ἀνηρπάσθησαν	συμπτωμάτων,	οὐδὲ φωνὴν ῥῆξαι συγχωρηθέντες ὑπὸ
[9]	ἡμῶν. Ἢ ὡς σοφῷ τὸ	συμφέρον	ἡμῖν συνορῶντι πεισθῶμεν, ἢ ὡς
[6]	μοχθεῖς; ὑπὲρ τίνος παρανομεῖς; Τί	συνάγεις	χερσὶν ἀκαρπίαν; Εἴθε ἀκαρπίαν καὶ
[4]	κόλακες, ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτῶν ὑποτρέχοντες,	συνάγουσι	τοὺς ἀνθοβαφεῖς, τοὺς χρυσοχόους, τοὺς
[1]	χαίρει, ὡς λαμπροῦ αὐτῷ τοῦ	συναλλάγματος	γενομένου· σὺ δὲ λυπῇ, χρυσίον,
[5]	γὰρ γείτων, ποῖος σύνοικος, τίς	συναλλάκτης	οὐ παρασύρεται; Οὐδὲν ὑφίσταται τὴν
[5]	τῆς κτήσεως συνεχόμενος; Οὐαὶ οἱ	συνάπτοντες	οἰκίαν πρὸς οἰκίαν, καὶ ἀγρὸν
[3]	ὁ νομοθετήσας καὶ τὸ δυνατὸν	συναρμόσαι	τῷ νόμῳ. Σοῦ δὲ ὥσπερ
[4]	τρυφὰς ἀναφλέγει· καὶ τὰς φιληδονίας	συναύξει,	καὶ κέντρα ταῖς περιέργοις ἐπιθυμίαις
[5]	καθ´ ἑτέρων βλάβας καὶ ἀδικίας	συνεκπονοῦσιν.	Ποῖος γὰρ γείτων, ποῖος σύνοικος,
[1]	ἐγένου πατὴρ ὀρφανῶν, εἰ παντὶ	συνέπασχες	ἀδυνάτῳ, ὑπὲρ ποίων ἂν ἐλυπήθης
[7]	τὴν καθ´ ὑμῶν ἐπιβουλὴν περιέτρεψε;	Συνεργία	πρὸς τὸ ζῇν. Μὴ γὰρ
[2]	Κύριος ὑποτίθεται τρόπον, πέφυκε παραμένειν·	συνεχόμενος	δὲ, ἀλλοτριοῦσθαι. Ἐὰν φυλάσσῃς, οὐκ
[5]	ἀεὶ τοῖς πόνοις τῆς κτήσεως	συνεχόμενος;	Οὐαὶ οἱ συνάπτοντες οἰκίαν πρὸς
[4]	δίδωσι τῷ ἀνδρὶ ἐκ τῶν	συνεχῶν	αὐτῆς ἐπιταγμάτων. Οὐδεὶς ἐξαρκεῖ πλοῦτος
[6]	κριτοῦ; Τί οὖν ποιήσεις; ποίους	συνηγόρους	μισθώσῃ; ποίους μάρτυρας παραστήσῃ; πῶς
[2]	κατὰ τὴν πόλιν περιφέρουσιν· ἄλλοι	συνθηρεύουσιν,	ἄλλοι πρὸς ὁδοιπορίαν ἐξησκημένοι. Χαλινοὶ
[4]	δὲ δὴ καὶ γυνὴ φιλόπλουτος	συνοικεῖ,	διπλάσιον ἡ νόσος· τάς τε
[5]	τοῦ ἀμπελῶνος; Πονηρὸς ἐν πόλει	σύνοικος,	πονηρὸς ἐν ἀγροῖς, ὁ πλεονέκτης.
[5]	συνεκπονοῦσιν. Ποῖος γὰρ γείτων, ποῖος	σύνοικος,	τίς συναλλάκτης οὐ παρασύρεται; Οὐδὲν
[4]	διαθέσεις τὰς ἀσθενεῖς ψυχὰς τῶν	συνοικούντων	καταβαπτίζουσι. Πρὸς τοσαῦτα δὴ οὖν
[8]	χεὶρ ὑπότρομος ἤδη κλονουμένη ταῖς	συνολκαῖς,	ὡς μήτε φωνῇ μήτε γράμματι
[9]	ὡς σοφῷ τὸ συμφέρον ἡμῖν	συνορῶντι	πεισθῶμεν, ἢ ὡς ἀγαπῶντος ἡμᾶς
[6]	πέρας ἡ σπουδὴ τῶν γινομένων	συντέταται.	Ἔχεις γῆς ἀροσίμης πλέθρα τόσα
[5]	~Ἀλλὰ πένητα λέγεις σαυτόν· κἀγὼ	συντίθεμαι.	Πένης γάρ ἐστιν ὁ πολλῶν
[3]	τις ὁδοιπόρος ἐπιθυμίᾳ πόλεώς τινος	συντόνως	τὴν μέχρις αὐτῆς ὁδὸν διανύσας,
[2]	νομάδων, ἵππων ἀγέλαι, βουκόλια, ποίμνια,	συφόρβια,	οἱ τούτων νομεῖς, γῆ ἡ
[4]	ὑπὸ τῆς ἐπὶ τοῦ δακτυλίου	σφενδόνης.	Πόσους δύναται εἷς σου δακτύλιος
[8]	πᾶσαν μεταποιῆσαι τὴν γνώμην· μία	σφραγὶς	παραποιηθεῖσα, δύο ἢ τρεῖς μάρτυρες
[3]	ἀποκτησάμενοι; φησίν· τί δὲ τὸ	σχῆμα	τοῦ βίου ἔσται, πάντων πωλούντων
[6]	ἔργων τῆς ἀδικίας, καὶ δοῦναι	σχολὴν	τοῖς σεαυτοῦ λογισμοῖς, ὥστε ἐνθυμηθῆναι
[6]	Ὥσπερ γὰρ ἡ σκιὰ τῷ	σώματι,	οὕτω ταῖς ψυχαῖς αἱ ἁμαρτίαι
[1]	πλέον ἢ τὰ μέλη τοῦ	σώματος,	καὶ λυπεῖ σε αὐτῶν ὁ
[1]	παρὰ τοῦ ἀληθινοῦ διδασκάλου μαθήματα	σωτήρια,	μὴ ἐγγράψαι τῇ ἑαυτοῦ καρδίᾳ,
[1]	οὐ χαίρεις τῇ εὐκολίᾳ τῆς	σωτηρίας,	ἀλλ´ ἀπέρχῃ ὀδυνώμενος τὴν ψυχὴν
[3]	χρῆσιν, ἀλλ´ οὐκ ἀπολαυστικὴν τοὺς	σωφρόνως	λογιζομένους νομίζειν προσῆκεν· καὶ ἀποτιθεμένους,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 2/04/2009