Chapitre
[1]	ποίων ἂν ἐλυπήθης χρημάτων; Ποῦ	δ´	ἂν καὶ ἐδυσχέρανας ἀποτιθέμενος τὰ
[6]	εἰκόνας· ἔνθεν τοῦ ὀρφανοῦ τὰ	δάκρυα,	ἐκεῖθεν τῆς χήρας τὸν στεναγμὸν,
[3]	προϊέμενος, καὶ βασιλείαν οὐρανῶν ἀντιλαμβάνων,	δακρύεις,	ἀρνῇ τὸν αἰτοῦντα, καὶ ἀνανεύεις
[4]	σφενδόνης. Πόσους δύναται εἷς σου	δακτύλιος	χρεῶν ἀπολῦσαι; πόσους οἴκους καταπίπτοντας
[4]	περιαστραπτομένη ὑπὸ τῆς ἐπὶ τοῦ	δακτυλίου	σφενδόνης. Πόσους δύναται εἷς σου
[3]	βίον τίθενται, μὴ ταῖς ἀνωφελέσι	δαπάναις	ἐνασχολούμενοι. Καί μοι δοκεῖ τὸ
[8]	γῆν διαλυθεὶς, ἁδρὸς γέγονας ταῖς	δαπάναις	καὶ μεγαλόψυχος. Ποίων, εἰπέ μοι,
[9]	ἐπισήμου, καὶ ταφῆς πολυτελοῦς, καὶ	δαπάνης	ἀκερδοῦς ὄφελος; Δέον εἰς τὰ
[2]	τῷ διαβόλῳ, μυρίας τοῖς πλουσίοις	δαπάνης	ἀφορμὰς ὑποβάλλουσα, ὥστε τὰ περιττὰ
[2]	διαιροῦσι τὸν αὐτὸν εἰς ἀφορμὰς	δαπάνης	ποικίλης. Οἷαι γὰρ αὐτῶν αἱ
[1]	ἡ τῶν χρημάτων αὕτη περιουσία;	Δαπανητικὸν	γὰρ πλούτου ἡ θεραπεία τῶν
[1]	τὰ ὄντα, καὶ περὶ ἑαυτοὺς	δαπανώντων.	Ὥστε ὁ ἀγαπῶν τὸν πλησίον
[9]	τοῦ περισσεύματος προσφέρων ἀπρόσδεκτος. Σὺ	δὲ	ἃ μετὰ πᾶσαν τὴν ζωὴν
[1]	ἐπαινετὸν δεικνύοντος τοῦ λόγου, πῆ	δὲ	ἀθλιώτατον καὶ πάντη ἀπεγνωσμένον. Τὸ
[4]	αἰωνίαν ἀπόλαυσιν, ἀπέρχῃ λυπούμενος· ἐὰν	δὲ	ἀκούσῃς· Δὸς χρήματα γυναιξὶ χλιδώσαις,
[2]	ὑποτίθεται τρόπον, πέφυκε παραμένειν· συνεχόμενος	δὲ,	ἀλλοτριοῦσθαι. Ἐὰν φυλάσσῃς, οὐκ ἔχεις·
[3]	τῶν ἐκεῖ τιμίων ἐπισκοτούμενα· εἰ	δὲ	ἀνάγκη μένειν ἐνταῦθα, τί μὴ,
[2]	μὲν ἐν χειμῶνι θάλποντες, οἱ	δὲ	ἀναψύχοντες ἐν τῷ θέρει. Ἔδαφος
[2]	μὲν ἐν χρήσει πλοῦτος, ὁ	δὲ	ἀπόθετος· καὶ ὁ ταῖς χρείαις
[4]	πᾶσαν ἐλεεινὴν ἀφιέντες φωνήν; Σὺ	δὲ	ἀρνῇ τὴν δόσιν, ἀδύνατον εἶναι
[2]	ἄχρηστα ὡς ἀναγκαῖα σπουδάζεσθαι, μηδὲν	δὲ	αὐτοῖς ἐξαρκεῖν πρὸς τὴν τῶν
[2]	μυρία, τὰ μὲν σκευαγωγοῦντα, τὰ	δὲ	αὐτοὺς περιφέροντα, χαλκῷ καὶ ἀργύρῳ
[4]	κατορύσσων, τοῦ ἀγχομένου καταφρονεῖς; Ἐὰν	δὲ	δὴ καὶ γυνὴ φιλόπλουτος συνοικεῖ,
[5]	ἔχειν, τοσούτων ὄντας εὐπορωτέρους· οἱ	δὲ	δυσφοροῦσιν καὶ ὀδυνῶνται, ὅτι ἑνός
[3]	τῆς γραφικῆς ἄνθεσι καλλωπίζεται. ~Ἐπειδὰν	δὲ	εἰς μυρία διασπώμενος ὁ πλοῦτος
[8]	αὐτὸς σὺ νομοθετεῖς σεαυτῷ. Βλέπε	δὲ	εἰς οἷον κίνδυνον ἐμπίπτεις οὕτω
[9]	σαρκὸς τὸν πλοῦτον διατιθέμενος, ἐπαγγελλόμενος	δὲ	εἰς ὕστερον ὧν οὐκέτι ἔσῃ
[4]	τὸ ἐξ ἀγορᾶς ἔλαιον, τὰ	δὲ	ἐκ θαλάττης ἄνθη, ἡ κόχλος,
[4]	ὑπὸ τῶν παίδων φιλοτεχνούμενα, ὁ	δὲ	ἐν τῷ ᾅδῃ κεῖται, ἐπὶ
[3]	τὴν ἀδάπανον εὐλάβειαν ἐνδεικνυμένους, ὀβολὸν	δὲ	ἕνα μὴ προϊεμένους τοῖς θλιβομένοις.
[4]	χρυσὸν, τὸν μὲν χαλκεύουσα, τὸν	δὲ	ἐξυφαίνουσα, καὶ διὰ πάσης ἀπειροκαλίας
[5]	κτίστης τῶν ὅλων ἐμηχανήσατο· σὺ	δὲ	ἐπὶ βλάβῃ τῶν πολλῶν ἀκόρεστον
[5]	κτίστης τῶν ὅλων ἐμηχανήσατο· σὺ	δὲ	ἐπὶ βλάβῃ τῶν πολλῶν ἀκόρεστον
[2]	σοι ὃ μέλλω λέγειν· παντὸς	δέ	ἐστιν ἀληθέστερον. Σκορπιζόμενος ὁ πλοῦτος,
[2]	ὁδοιποροῦντι χορηγείτω τὴν πολυτέλειαν, ὁ	δὲ	ἐφ´ ἑστίας μένοντι λαμπρὸν καὶ
[3]	τοῦ κατορωρυγμένου χρυσίου· οὐκ ἄδηλος	δὲ	ἡ ζημία τῆς ἀπανθρωπίας τῶν
[2]	σοι πηχῶν χιτωνίσκος ἀρκέσει, ἑνὸς	δὲ	ἱματίου περιβολὴ πᾶσαν τῶν ἐνδυμάτων
[7]	τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν; Τίς	δὲ	καὶ ἐγγυητὴς ἔσται τῆς τοῦ
[4]	Μεγάλην ἔχε τὴν ψυχήν· τοῖχοι	δὲ	καὶ μικροὶ καὶ μείζους τὴν
[7]	τοὺς γὰρ παῖδας προβάλλεσθε, τὴν	δὲ	καρδίαν πληροφορεῖτε. Μὴ αἰτιῶ τὸν
[1]	ζωῆς, ἀποδεκτὸν καὶ τοῦτο. Ἐκεῖνο	δὲ	λοιπὸν ἐλέγχει αὐτοῦ τὴν ὅλην
[1]	αὐτῷ τοῦ συναλλάγματος γενομένου· σὺ	δὲ	λυπῇ, χρυσίον, καὶ ἀργύριον, καὶ
[8]	δὲ ποία μὲν πρᾶξις; ποῖος	δὲ	μισθὸς ἐργασίας ὀφείλεται; Δεῖξον τὰ
[9]	τὰ πολυτίμητα τῆς ἐσθῆτος; Τί	δὲ	μνήματος ἐπισήμου, καὶ ταφῆς πολυτελοῦς,
[2]	καμήλων, τῶν μὲν ἀχθοφόρων, τῶν	δὲ	νομάδων, ἵππων ἀγέλαι, βουκόλια, ποίμνια,
[4]	λαμπρὰ τῶν ἔργων κατασκευή; ποῦ	δὲ	ὁ ἐπὶ τῇ τούτων μεγαλουργίᾳ
[1]	οὐκ ἂν ἠθύμεις ἀκούων· ἐπειδὴ	δὲ	ὁ μέγας τῶν ψυχῶν ἰατρὸς
[1]	περὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς· ἐλέγχῃ	δὲ	ὅλως τῇ ἀπολαύσει τοῦ παρόντος
[1]	τὴν ἀναγκαίαν ἐπιμέλειαν δεχομένου, πάντων	δὲ	ὁμοῦ καταμεριζομένων τὰ ὄντα, καὶ
[9]	ἐκκομίζειν τὸν οὐκέτι αἰσθανόμενον. Τί	δὲ	οὐ βέλτιον τοὺς περιόντας κοσμεῖσθαι
[1]	λυπηθῆναι δυσφοροῦντα τῷ ἐπιτάγματι· εἰ	δὲ	οὕτως διὰ ῥᾳδίας ὁδοῦ, οὐδένα
[2]	καὶ τὸν μὲν ἑαυτοῖς, τὸν	δὲ	παισὶν ἀποτίθενται. Εἶτα καὶ διαιροῦσι
[7]	πολλάκις οἴκους ἐποίησαν· ἡ ψυχὴ	δὲ,	παρὰ σοῦ ἐγκαταλειφθεῖσα, παρὰ τίνος
[1]	ὑγιῶς μὲν ἐρωτῶν, οὐκ εὐπειθῶς	δὲ	παραδεχόμενος. Οὐ γὰρ ἂν ἀπῆλθεν
[3]	καὶ ὁ εἰπὼν ἀψευδής· οἱ	δὲ	πειθόμενοι σπάνιοι. Καὶ πῶς βιωσόμεθα
[4]	αὐταῖς προμετωπίδιος γίνεται κόσμος, ὁ	δὲ	περιαυχένιος· καὶ ἄλλος ἐν ζώναις,
[4]	ἐκ τῶν προβάτων ἔριον. Χρυσὸς	δὲ,	περισφίγγων τοὺς βαρυτίμους τῶν λίθων,
[7]	τῶν λίθων σκότῳ κατακαλύπτων· τοὺς	δὲ	περιφέρεις, τῶν βαρυτίμων ἐναβρυνόμενος αὐτῶν
[5]	οὐχ ὑπερβαίνει ὁροθεσίας ἀρχαίας. Ὁ	δὲ	πλεονέκτης οὐκ αἰδεῖται χρόνον, οὐ
[8]	προσβλέπειν ἠνείχου τοὺς πένητας· ἀποθανόντος	δὲ	ποία μὲν πρᾶξις; ποῖος δὲ
[9]	ὡς εὐεργέτην ἡμῶν ἀμειψώμεθα. Πάντως	δὲ	ποιήσωμεν τὰ διατεταγμένα ἡμῖν, ἵνα
[9]	μὲν, ἀπολαύσω τῶν ἡδονῶν· ἀποθανὼν	δὲ,	πράξω τὰ διατεταγμένα. Ἐρεῖ καὶ
[3]	ἵππον κτώμενος, οὐκ ἀθυμεῖς· φθαρτὰ	δὲ	προϊέμενος, καὶ βασιλείαν οὐρανῶν ἀντιλαμβάνων,
[3]	μὲν ἄλλα ποιεῖν καταδεχόμενοι, ἀντιβαίνοντες	δὲ	πρὸς τὴν τῶν ὑπαρχόντων ἀπόθεσιν.
[1]	ἠγαπήκεις σου τὸν πλησίον. Νυνὶ	δὲ	προσπέφυκέ σοι τὰ χρήματα πλέον
[1]	τοῦ παρόντος βίου προσδεδεμένος. Τί	δέ	σοι χαλεπὸν, ἢ βαρὺ, ἢ
[6]	πράξαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ	δὲ	τὰ φαῦλα εἰς ἀνάστασιν κρίσεως·
[1]	πάθει τῆς φιλοπλουτίας ἐσκοτωμένον. Τοῦτο	δὲ	τὴν ἀνωμαλίαν τῶν τρόπων, καὶ
[4]	τῇ μὲν γλώσσῃ ἐξόμνυσαι, ὑπὸ	δὲ	τῆς χειρὸς διελέγχῃ· σιωπῶσα γάρ
[5]	τοῦ πλησίον ἀφέλωνταί τι· Σὺ	δὲ	τί ποιεῖς; Οὐ προφασίζῃ μυρία,
[3]	βιωσόμεθα πάντα ἀποκτησάμενοι; φησίν· τί	δὲ	τὸ σχῆμα τοῦ βίου ἔσται,
[2]	χρυσὸς ὑπαλείφων τὸν ὄροφον. Ὅσον	δὲ	τῶν τοίχων διαφεύγει τὴν πλάκα,
[1]	εἰρωνικὰς τὰς ἐρωτήσεις ποιούμενος· οὗτος	δὲ,	ὑγιῶς μὲν ἐρωτῶν, οὐκ εὐπειθῶς
[5]	ἐστιν ὁ πολλῶν ἐνδεής. Πολλῶν	δὲ	ὑμᾶς ἐνδεεῖς ποιεῖ τὸ τῆς
[3]	χρυσὸς, ἀνερευνᾷν τὴν γῆν· ὅτε	δὲ	φανερὸς ἐγένετο, πάλιν αὐτὸν ἐν
[8]	ἡ μὲν γλῶσσα παρεῖται, ἡ	δὲ	χεὶρ ὑπότρομος ἤδη κλονουμένη ταῖς
[3]	ἀπ´ αὐτῶν κέρδος ἀπενεγκώμεθα; Σὺ	δὲ,	χρυσὸν μὲν διδοὺς, καὶ ἵππον
[4]	τὰ μὲν ἄψυχα καλλωπίζει, τὴν	δὲ	ψυχὴν ἀκόσμητον ἔχει. Ποίαν, εἰπέ
[8]	ὡς ἀναγκαῖα ἡμῖν διετάξατο, σὺ	δὲ	ὡς ἀδύνατα παραγράφῃ, οὐδὲν ἕτερον
[3]	δυνατὸν συναρμόσαι τῷ νόμῳ. Σοῦ	δὲ	ὥσπερ ἐπὶ τρυτάνης δοκιμάζεται ἡ
[4]	πόδας. Χαίρουσι γὰρ αἱ φιλόχρυσοι	δεδεμέναι	ταῖς χειροπέδαις, μόνον ἐὰν χρυσὸς
[1]	ἡμῖν ἀνεφαίνετο· πῆ μὲν ἐπαινετὸν	δεικνύοντος	τοῦ λόγου, πῆ δὲ ἀθλιώτατον
[9]	Ἵνα γὰρ μὴ λάβῃ ὁ	δεῖνα,	λαβέτω, φησὶν, ὁ Κύριος. Καὶ
[3]	εἰς τὴν γῆν ἀπεκρύψω. Μανία	δεινὴ,	ἕως μὲν ἐν μετάλλοις ἦν
[7]	τοῦ Ἐκκλησιαστοῦ λέγοντος· Εἶδον ἀῤῥωστίαν	δεινὴν,	πλοῦτον φυλασσόμενον τῷ παρ´ αὐτοῦ
[8]	ποῖος δὲ μισθὸς ἐργασίας ὀφείλεται;	Δεῖξον	τὰ ἔργα, καὶ ἀπαίτει τὰς
[5]	ἐπιθυμίας ἀκόρεστον. Τοῖς δέκα ταλάντοις	δέκα	ἕτερα προστιθέναι σπουδάζεις· ἐπειδὰν εἴκοσι
[5]	τὸ τῆς ἐπιθυμίας ἀκόρεστον. Τοῖς	δέκα	ταλάντοις δέκα ἕτερα προστιθέναι σπουδάζεις·
[7]	θανάτου ἄγκιστρον, τὸ τῆς ἁμαρτίας	δέλεαρ;	Ἕως πότε πλοῦτος, ἡ τοῦ
[9]	ἐκ τῶν λειψάνων τῆς τραπέζης	δεξιώσασθαι	τοὺς ἐνδόξους, πῶς οὖν τολμᾷς
[1]	γὰρ πλούτου ἡ θεραπεία τῶν	δεομένων·	ὀλίγα μὲν ἑκάστου πρὸς τὴν
[5]	τὸ ὑπερβάλλον τὴν ἅμιλλαν ποιουμένοις.	Δέον	γὰρ εὐφραίνεσθαι καὶ χάριν ἔχειν,
[9]	πολυτελοῦς, καὶ δαπάνης ἀκερδοῦς ὄφελος;	Δέον	εἰς τὰ κατὰ τὸν βίον
[7]	τοῦ παιδὸς προαιρέσεως, ὅτι εἰς	δέον	χρήσεται τοῖς δοθεῖσι; Πολλοῖς γὰρ
[4]	ζώναις, καὶ ἄλλος τὰς χεῖρας	δεσμεῖ	καὶ τοὺς πόδας. Χαίρουσι γὰρ
[4]	χειροπέδαις, μόνον ἐὰν χρυσὸς ὁ	δεσμῶν	αὐτὰς ᾖ. Πότε οὖν ψυχῆς
[5]	γραφαὶ, ἀγώγιμος εἶ, οἰκήσεις τὸ	δεσμωτήριον,	οἱ συκοφάνται εὐτρεπεῖς, εἰς τὸν
[7]	αἰτιῶ τὸν ἀναίτιον· ἴδιον ἔχει	δεσπότην,	ἴδιον οἰκονόμον· παρ´ ἄλλου τὴν
[3]	ἀποκτωμένων; Μὴ ἐρώτα με διάνοιαν	δεσποτικῶν	προσταγμάτων. Οἶδεν ὁ νομοθετήσας καὶ
[5]	ὀδυνῶνται, ὅτι ἑνός που ἢ	δευτέρου	τῶν ὑπερπλουτούντων ἀπολιμπάνονται. Ὅταν τοῦτον
[9]	ἐν τῇ ζωῇ σου· Οὐ	δέχεταί	σε ἡ στενὴ καὶ τεθλιμμένη
[1]	βούλεται τοῖς καιριωτάτοις ἐλλείποντα, οὐ	δέχῃ	τὴν χάριν, ἀλλὰ πενθεῖς καὶ
[1]	ἑκάστου πρὸς τὴν ἀναγκαίαν ἐπιμέλειαν	δεχομένου,	πάντων δὲ ὁμοῦ καταμεριζομένων τὰ
[4]	τοῦ ἀγχομένου καταφρονεῖς; Ἐὰν δὲ	δὴ	καὶ γυνὴ φιλόπλουτος συνοικεῖ, διπλάσιον
[4]	τῶν συνοικούντων καταβαπτίζουσι. Πρὸς τοσαῦτα	δὴ	οὖν διελκόμενος ὁ πλοῦτος ὑπὸ
[7]	σοφὸς ἔσται ἢ ἄφρων; Ὅρα	δὴ	οὖν μὴ, μετὰ μυρίων πόνων
[4]	τέκτοσι, ψηφοθέταις, ζωγράφοις, χαίρεις ὡς	δή	τι χρημάτων τιμιώτερον κατακτώμενος. Οὐχ
[7]	καὶ ἀμέθυσος, καὶ ἴασπις. Ταῦτα	δὴ	τοῦ πλούτου τὰ ἄνθη· ὧν
[1]	κτήματα πολλά. Πόθεν ταῦτα; ἢ	δῆλον	ὅτι τὴν οἰκείαν ἀπόλαυσιν προτιμοτέραν
[8]	οὐδὲ μετὰ τὴν ζωὴν εὐσεβεῖ	δηλονότι.	Ἐν μέλανι καὶ γράμμασι κατεπαγγέλλῃ
[1]	γε ἀγαθὸς ἀγαθῶν ἐστι παρεκτικὸς	δηλονότι.	Καὶ ἐρωτᾷς μὲν περὶ τῆς
[1]	καὶ σκυθρωπάζεις. Ἐκείνης μὲν γὰρ	δῆλος	εἶ τῆς ἐντολῆς μακρὰν ὑπάρχων,
[2]	θηρευταὶ, πλάσται, ζωγράφοι, ἡδονῆς παντοίας	δημιουργοί.	Ἀγέλαι καμήλων, τῶν μὲν ἀχθοφόρων,
[7]	ψεύδους πατήρ; τίς ὁ πλαστογραφίας	δημιουργός;	τίς ὁ τὴν ἐπιορκίαν γεννήσας;
[4]	σου κιβωτὸς τῶν ἱματίων δύναται	δῆμον	ὅλον ῥιγοῦντα περιβαλεῖν· ἀλλ´ ὑπομένεις
[9]	τῷ ἀγαπήσαντί σε Χριστῷ, τῷ	δι´	ἡμᾶς πτωχεύσαντι, ἵνα ἡμεῖς τῇ
[7]	ὑπόθεσις, δι´ ὃν χαλκεύεται ὅπλα,	δι´	ὃν ἀκονᾶται ξίφη; Διὰ τοῦτον
[7]	πλοῦτος, ἡ τοῦ πολέμου ὑπόθεσις,	δι´	ὃν χαλκεύεται ὅπλα, δι´ ὃν
[1]	σπουδὴν, μὴ προστιθεὶς τὸ λεῖπον,	δι´	οὗ μόνου δυνήσῃ εἰσελθεῖν εἰς
[4]	χαλκεύουσα, τὸν δὲ ἐξυφαίνουσα, καὶ	διὰ	πάσης ἀπειροκαλίας τὴν νόσον αὔξουσα.
[1]	τῷ ἐπιτάγματι· εἰ δὲ οὕτως	διὰ	ῥᾳδίας ὁδοῦ, οὐδένα πόνον ἐχούσης
[7]	τὸν πλοῦτον; τίνος ἀπέσχετο νόσος	διὰ	τὰ χρήματα; Ἕως πότε χρυσὸς,
[8]	ὑπάρχοντα, οὐδὲ δίδωμι τοῖς πτωχοῖς,	διὰ	τὰς ἀναγκαίας τοῦ βίου χρείας.
[4]	ἐλεφάντινοι δίφροι, ὥστε τὸν πλοῦτον	διὰ	ταῦτα μὴ διαβαίνειν πρὸς τοὺς
[4]	πόλιν πένητες, τούτων ἐγειρομένων, οἳ	διὰ	τὴν περὶ ταῦτα σπουδὴν ὑπὸ
[4]	τὰ λείψανα, ὥσπερ σκόπελοί τινες,	διὰ	τῆς πόλεως πάσης ἀνέχουσιν; Πόσοι
[7]	ἀδελφοὶ κατ´ ἀλλήλων φονικὸν βλέπουσι·	διὰ	τὸν πλοῦτον αἱ ἐρημίαι τοὺς
[7]	βίῳ προσθεῖναι; τίνος ἐφείσατο θάνατος	διὰ	τὸν πλοῦτον; τίνος ἀπέσχετο νόσος
[7]	ἀπωλείας; Ἀλλ´ ἀναγκαῖος ὁ πλοῦτος	διὰ	τοὺς παῖδας. Εὐπρόσωπος ἀφορμὴ πλεονεξίας
[3]	φησὶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία·	Διὰ	τοῦτο λυποῦσιν αἱ ἐντολαί· ἀβίωτον
[6]	παρέπονται, ἐναργῶς τὰς πράξεις ἐξεικονίζουσαι.	Διὰ	τοῦτο οὐκ ἔστιν ἄρνησις ἐκεῖ,
[7]	ὅπλα, δι´ ὃν ἀκονᾶται ξίφη;	Διὰ	τοῦτον συγγενεῖς ἀγνοοῦσι τὴν φύσιν,
[3]	οὐρανῶν· διότι· Εὐκοπώτερον, φησὶν, κάμηλον	διὰ	τρυμαλιᾶς ῥαφίδος διελθεῖν, ἢ πλούσιον
[4]	τὸν πλοῦτον διὰ ταῦτα μὴ	διαβαίνειν	πρὸς τοὺς πτωχοὺς, καίτοι μυρίοι
[7]	οὐ προτρέπεται, λιθίνῃ καρδίᾳ διαλεγόμεθα.	~Διάβλεψον,	ἄνθρωπε, πρὸς τὴν φύσιν τοῦ
[2]	ἀλλά τις ἐπινενόηται μεθοδεία τῷ	διαβόλῳ,	μυρίας τοῖς πλουσίοις δαπάνης ἀφορμὰς
[7]	γε παῖδες παρὰ γονέων μὴ	διαδεξάμενοι,	ἑαυτοῖς πολλάκις οἴκους ἐποίησαν· ἡ
[9]	τῆς βαρύτητος ἀμυνόμενοι, καὶ τοῖς	διαδεξαμένοις	τὰ σὰ χαριζόμενοι. Προλαβὼν οὖν,
[5]	γνωρίζει ὅρον, οὐ συγχωρεῖ ἀκολουθίαν	διαδοχῆς,	ἀλλὰ μιμεῖται τοῦ πυρὸς τὴν
[2]	χρόαν διῃρημένων· ἡνίοχοι τούτων, ἀλλήλων	διάδοχοι,	οἱ προτρέχοντες, οἱ παρεπόμενοι. Τῶν
[8]	μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ βίου	διαδόχους	ποιήσομαι τῶν ἐμοὶ προσόντων τοὺς
[4]	οὕτως αἱ πονηραὶ τῶν γυναικῶν	διαθέσεις	τὰς ἀσθενεῖς ψυχὰς τῶν συνοικούντων
[8]	προσόντων τοὺς πένητας, γράμμασι καὶ	διαθήκαις	κυρίους αὐτοὺς τῶν ἐμῶν ἀποδείξας.
[9]	πλησίον ἀγάπην; Ἀνάγνωθί σου τὰς	διαθήκας.	Ἐβουλόμην μὲν ζῇν, καὶ ἀπολαύειν
[7]	ζωῆς· καὶ τότε τοῖς παισὶ	διαιρήσεις	τὸν βίον. Οἱ μέν γε
[2]	δὲ παισὶν ἀποτίθενται. Εἶτα καὶ	διαιροῦσι	τὸν αὐτὸν εἰς ἀφορμὰς δαπάνης
[9]	παύσασθε ἐμπαθῶς πρὸς τὰ χρήματα	διακείμενοι.	Ὅσῳ φιλόπλουτος εἶ, τοσούτῳ μᾶλλον
[6]	φαιδρὰ οὐ προτρέπεται, λιθίνῃ καρδίᾳ	διαλεγόμεθα.	~Διάβλεψον, ἄνθρωπε, πρὸς τὴν φύσιν
[8]	μνήματι κείμενος, καὶ εἰς γῆν	διαλυθεὶς,	ἁδρὸς γέγονας ταῖς δαπάναις καὶ
[9]	μετὰ τὸν θάνατον καὶ τὴν	διάλυσιν,	τότε τὴν ἐντολὴν τῶν ἐχθρῶν
[1]	τὰ λειπόμενα, πάλαι μελετήσας αὐτὰ	διανέμειν	τοῖς ἐνδεέσιν; Εἶτα, ἐν μὲν
[3]	πάντων ἀποκτωμένων; Μὴ ἐρώτα με	διάνοιαν	δεσποτικῶν προσταγμάτων. Οἶδεν ὁ νομοθετήσας
[8]	εἰς οἷον κίνδυνον ἐμπίπτεις οὕτω	διανοούμενος.	Εἰ γὰρ ὁ μὲν Κύριος
[3]	συντόνως τὴν μέχρις αὐτῆς ὁδὸν	διανύσας,	εἶτα αὐτοῦ που περὶ τὰ
[8]	τοῦ βίου καὶ τῇ τρυφῇ	διαῤῥέων,	οὐδὲ προσβλέπειν ἠνείχου τοὺς πένητας·
[8]	φανερῶς ἐγέγραπτο, καὶ πᾶσα φωνὴ	διαῤῥήδην	κεκήρυκτο, ἓν γράμμα παρεντεθὲν ἱκανὸν
[8]	ὡς μήτε φωνῇ μήτε γράμματι	διασημάναι	τὴν γνώμην. Καίτοι εἰ καὶ
[3]	καλλωπίζεται. ~Ἐπειδὰν δὲ εἰς μυρία	διασπώμενος	ὁ πλοῦτος ἔτι περιττεύει, κατὰ
[2]	ποικίλης. Οἷαι γὰρ αὐτῶν αἱ	διατάξεις,	ἄκουσον. Ἔστω, φησὶν, ὁ μὲν
[9]	ἡδονῶν· ἀποθανὼν δὲ, πράξω τὰ	διατεταγμένα.	Ἐρεῖ καὶ σοὶ Ἀβραάμ· Ἀπέλαβες
[9]	ἀμειψώμεθα. Πάντως δὲ ποιήσωμεν τὰ	διατεταγμένα	ἡμῖν, ἵνα κληρονόμοι γενώμεθα. τῆς
[9]	εἰς ἀπόλαυσιν σαρκὸς τὸν πλοῦτον	διατιθέμενος,	ἐπαγγελλόμενος δὲ εἰς ὕστερον ὧν
[7]	μὲν ἀποτίθεσαι κατακρύπτων, καὶ τοὺς	διαφανεῖς	τῶν λίθων σκότῳ κατακαλύπτων· τοὺς
[2]	ὄροφον. Ὅσον δὲ τῶν τοίχων	διαφεύγει	τὴν πλάκα, τοῖς τῆς γραφικῆς
[1]	μηδὲ εἰς ἔργον ἀγαγεῖν τὰ	διδάγματα,	ἀλλ´ ἀπελθεῖν ἀθυμοῦντα, τῷ πάθει
[1]	μὲν γὰρ γνωρίσαι τὸν ἀληθῶς	διδάσκαλον,	καὶ παρελθόντα τὴν Φαρισαίων ἀλαζονείαν,
[1]	τὸ πρὸς ἑαυτὸν ἀσύμφωνον ἀπελέγχει.	Διδάσκαλον	λέγεις, καὶ τὰ μαθητῶν οὐ
[8]	Οὐκοῦν οὐχ ὁ Κύριός σου	διδάσκαλος,	οὐδὲ τὸ Εὐαγγέλιον ῥυθμίζει σου
[1]	βαρὺ, ἢ ὑπέρογκον ῥῆμα ὁ	διδάσκαλος	προετείνατο; Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα,
[1]	τὸ, μαθόντα παρὰ τοῦ ἀληθινοῦ	διδασκάλου	μαθήματα σωτήρια, μὴ ἐγγράψαι τῇ
[1]	τῷ μόνῳ ἀληθινῷ καὶ ἀγαθῷ	διδασκάλῳ,	τοῦτο ἦν ὃ ἐπῃνεῖτο. Καὶ
[1]	ποιεῖς; Ἀγαθὸν ὁμολογεῖς, καὶ τὰ	διδόμενα	παραπέμπῃ; Καίτοι ὅ γε ἀγαθὸς
[3]	ἀπενεγκώμεθα; Σὺ δὲ, χρυσὸν μὲν	διδοὺς,	καὶ ἵππον κτώμενος, οὐκ ἀθυμεῖς·
[1]	χρυσίον, καὶ ἀργύριον, καὶ κτήματα	διδούς·	τουτέστι, λίθους καὶ χοῦν παρεχόμενος,
[8]	Οὐ πωλῶ τὰ ὑπάρχοντα, οὐδὲ	δίδωμι	τοῖς πτωχοῖς, διὰ τὰς ἀναγκαίας
[4]	τοὺς ποικιλτάς. Οὐδένα χρόνον ἀναπνεῖν	δίδωσι	τῷ ἀνδρὶ ἐκ τῶν συνεχῶν
[1]	ἀγάπης ἀπολειπόμενον. Εἰ γὰρ ὅπερ	διεβεβαιώσω	ἀληθὲς ἦν, ὅτι ἐφύλαξας ἐκ
[4]	ἐξόμνυσαι, ὑπὸ δὲ τῆς χειρὸς	διελέγχῃ·	σιωπῶσα γάρ σου ἡ χεὶρ
[3]	φησὶν, κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ῥαφίδος	διελθεῖν,	ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν
[4]	καταβαπτίζουσι. Πρὸς τοσαῦτα δὴ οὖν	διελκόμενος	ὁ πλοῦτος ὑπὸ ἀνδρὸς καὶ
[8]	μὲν Κύριος ὡς ἀναγκαῖα ἡμῖν	διετάξατο,	σὺ δὲ ὡς ἀδύνατα παραγράφῃ,
[2]	τῷ θέρει. Ἔδαφος ταῖς ψηφῖσι	διηνθισμένον,	χρυσὸς ὑπαλείφων τὸν ὄροφον. Ὅσον
[2]	νυμφίους· ἡμιόνων πλῆθος, κατὰ χρόαν	διῃρημένων·	ἡνίοχοι τούτων, ἀλλήλων διάδοχοι, οἱ
[4]	τὸν πένητα, οὐ φοβούμενος τὸ	δίκαιον	τῆς ἀνταποδόσεως τοῦ κριτοῦ. Οὐκ
[2]	γὰρ, ἔδωκε τοῖς πένησιν· ἡ	δικαιοσύνη	αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα·
[6]	ἠδικημένοι καταβοῶσί σου ἐπὶ τοῦ	δικαίου	κριτοῦ; Τί οὖν ποιήσεις; ποίους
[6]	παραστήσῃ; πῶς παραπείσεις τὸν ἀπαραλόγιστον	δικαστήν;	Οὐκ ἔνι ῥήτωρ ἐκεῖ· οὐκ
[6]	ὀφθαλμῶν λήψῃ τὸ τοῦ Χριστοῦ	δικαστήριον;	Τί ἀπολογήσῃ, ἐπειδάν σε κύκλῳ
[6]	πιθανότης ῥημάτων, κλέψαι δυναμένη τοῦ	δικαστοῦ	τὴν ἀλήθειαν· οὐκ ἀκολουθοῦσιν οἱ
[5]	μὴ προσπαθεῖν τι κακὸν, ἢ	δίκην	λαβεῖν ὑπὲρ τῶν φθασάντων. Ἐπάγει
[8]	πάντα πρὸς τὸ ἑαυτοῦ χρήσιμον	διοικούμενος,	ἄπρακτά σοι ποιῶν τὰ βουλεύματα.
[1]	καταφρονητικῶς αὐτῷ προσῆγε τὰς πεύσεις.	Διόπερ	οἱονεὶ μικτὸν αὐτοῦ τὸ ἦθος
[1]	ἢ ἐξ ἀῤῥωστίας προσόντα σοι	διορθώσασθαι,	οὐκ ἂν ἠθύμεις ἀκούων· ἐπειδὴ
[3]	αὐτοὺς ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν·	διότι·	Εὐκοπώτερον, φησὶν, κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς
[7]	ἁμαρτημάτων ἑτέροις παρασκευάσῃς, εἶτα εὑρεθῇς	διπλᾶ	τιμωρούμενος, ὧν τε αὐτὸς ἠδίκησας,
[4]	δὴ καὶ γυνὴ φιλόπλουτος συνοικεῖ,	διπλάσιον	ἡ νόσος· τάς τε γὰρ
[4]	ἀργυραῖ, ἐλεφάντιναι στιβάδες καὶ ἐλεφάντινοι	δίφροι,	ὥστε τὸν πλοῦτον διὰ ταῦτα
[7]	ὅτι εἰς δέον χρήσεται τοῖς	δοθεῖσι;	Πολλοῖς γὰρ ὁ πλοῦτος ὑπηρέτης
[3]	ἀνωφελέσι δαπάναις ἐνασχολούμενοι. Καί μοι	δοκεῖ	τὸ πάθος τοῦ νεανίσκου, ἢ
[3]	Σοῦ δὲ ὥσπερ ἐπὶ τρυτάνης	δοκιμάζεται	ἡ καρδία, πότερον πρὸς τὴν
[9]	τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσωμεν· τῷ	δόντι	ἑαυτὸν λύτρον ὑπὲρ ἡμῶν. Ἢ
[9]	αὐτῷ τῷ Χριστῷ· ᾧ ἡ	δόξα	καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς
[2]	ἐὰν μὴ χαμαὶ ζητήσῃς τὴν	δόξαν,	εὑρήσεις τὴν ἀληθινὴν ἐκείνην καὶ
[2]	οὖν λυπῇ; ὡς τίνος στερούμενος;	δόξης	τῆς ἀπὸ τοῦ πλούτου; Ἀλλ´
[4]	ἀκούσῃς· Δὸς χρήματα γυναιξὶ χλιδώσαις,	δὸς	λιθοξόοις, τέκτοσι, ψηφοθέταις, ζωγράφοις, χαίρεις
[7]	ἵνα παρακούσω τῶν ἐντολῶν σου;	δός	μοι τέκνα, ἵνα μὴ φθάσω
[7]	τέκνων πατὴρ, ἆρα προσέθηκας τοῦτο·	Δός	μοι τέκνα, ἵνα παρακούσω τῶν
[1]	Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ	δὸς	πτωχοῖς· Εἴ σοι προέβαλε πόνους
[4]	Πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ	δὸς	πτωχοῖς· ἵνα ἔχῃς ἐφόδια πρὸς
[7]	πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα, καὶ	δὸς	πτωχοῖς; Ὅτε ᾔτεις παρὰ τοῦ
[4]	ἀπέρχῃ λυπούμενος· ἐὰν δὲ ἀκούσῃς·	Δὸς	χρήματα γυναιξὶ χλιδώσαις, δὸς λιθοξόοις,
[4]	φωνήν; Σὺ δὲ ἀρνῇ τὴν	δόσιν,	ἀδύνατον εἶναι λέγων ἐπαρκεῖν τοῖς
[3]	τὸν αἰτοῦντα, καὶ ἀνανεύεις τὴν	δόσιν,	μυρίας προφάσεις ἀναλωμάτων ἐπινοῶν. ~Τί
[6]	τῶν ἔργων τῆς ἀδικίας, καὶ	δοῦναι	σχολὴν τοῖς σεαυτοῦ λογισμοῖς, ὥστε
[6]	οὐκ ἔνι πιθανότης ῥημάτων, κλέψαι	δυναμένη	τοῦ δικαστοῦ τὴν ἀλήθειαν· οὐκ
[5]	λειπομένους καταδουλοῦνται, καὶ γίνεται αὐτοῖς	δυνάμεως	αὔξησις ἡ περιουσία τῆς πονηρίας.
[5]	καὶ οἱ ἐπὶ μέγα τῆς	δυνάμεως	προελθόντες, ἐκ τῶν ἤδη καταδυναστευθέντων
[5]	καταδυναστευθέντων τὴν τοῦ πλείονας ἀδικεῖν	δύναμιν	προσλαμβάνοντες, τοῖς προηδικημένοις τοὺς λειπομένους
[5]	οὐ παύονται τῆς κατὰ τὴν	δυναστείαν	ὁρμῆς, ἕως ἂν ὑψωθέντες, ἀπὸ
[5]	τῇ τυραννίδι, πάντα ὑποπτήσσει τὴν	δυναστείαν,	πλείονα λόγον ἑκάστου τῶν ἠδικημένων
[4]	Μία σου κιβωτὸς τῶν ἱματίων	δύναται	δῆμον ὅλον ῥιγοῦντα περιβαλεῖν· ἀλλ´
[4]	ἐπὶ τοῦ δακτυλίου σφενδόνης. Πόσους	δύναται	εἷς σου δακτύλιος χρεῶν ἀπολῦσαι;
[3]	Οἶδεν ὁ νομοθετήσας καὶ τὸ	δυνατὸν	συναρμόσαι τῷ νόμῳ. Σοῦ δὲ
[6]	ὑφ´ ἡμῶν κατεσκεύασται. Πῶς σοι	δυνηθῶ	ὑπ´ ὄψιν ἀγαγεῖν τὰ φρικτά;
[1]	τὸ λεῖπον, δι´ οὗ μόνου	δυνήσῃ	εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ
[8]	τὴν γνώμην· μία σφραγὶς παραποιηθεῖσα,	δύο	ἢ τρεῖς μάρτυρες ἄδικοι, ὅλον
[2]	Ἐσθῆτι πολυτιμήτῳ περιβαλεῖς σεαυτόν; Οὐκοῦν	δύο	μέν σοι πηχῶν χιτωνίσκος ἀρκέσει,
[6]	βάρος ἀρκέσει πρὸς φυλακὴν τῇ	δυστήνῳ	σαρκί; Ὑπὲρ τίνος μοχθεῖς; ὑπὲρ
[1]	ἐπίπονα πρόσεστιν, ἔδει σε λυπηθῆναι	δυσφοροῦντα	τῷ ἐπιτάγματι· εἰ δὲ οὕτως
[5]	τοσούτων ὄντας εὐπορωτέρους· οἱ δὲ	δυσφοροῦσιν	καὶ ὀδυνῶνται, ὅτι ἑνός που
[3]	ὡς ἀλλοτρίων χωριζομένους, ἀλλ´ οὐχὶ	δυσχεραίνειν	ὡς τῶν οἰκείων ἐκπίπτοντας. Τί
[6]	λυπείτω ἡ ἐντολή. Πῶς σε	δυσωπήσω;	τί φθέγξομαι; Βασιλείας οὐκ ἐπιθυμεῖς;

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 2/04/2009