Chapitre |
[5] |
αὐτοῖς
ἀνάγκην
μεταναστάσεως.
Τί
τὸν
|
Ναβουθὲ |
τὸν
Ἰεζραηλίτην
ἀπέκτεινεν;
Οὐχ
ἡ |
[6] |
πεφυτευμένης
τοσαῦτα
ἕτερα,
ὄρη,
πεδία,
|
νάπας, |
ποταμοὺς,
λιβάδας.
Τί
οὖν
μετὰ |
[3] |
μοι
δοκεῖ
τὸ
πάθος
τοῦ
|
νεανίσκου, |
ἢ
καὶ
τῶν
παραπλησίων
αὐτῷ, |
[1] |
πρώην
ἡμῖν
τὰ
περὶ
τοῦ
|
νεανίσκου |
τούτου,
καὶ
μέμνηται
πάντως
ὅ |
[9] |
Μὴ
πλανᾶσθε·
Θεὸς
οὐ
μυκτηρίζεται·
|
Νεκρὸν |
εἰς
θυσιαστήριον
οὐκ
ἀνάγεται·
ζῶσαν |
[9] |
σου
τότε·
Ἀπειροκαλία,
φησὶν,
καλλωπίζειν
|
νεκρὸν, |
καὶ
πολυτελῶς
ἐκκομίζειν
τὸν
οὐκέτι |
[8] |
ἀνθρώποις,
τότε
γενήσῃ
φιλάνθρωπος·
ὅταν
|
νεκρόν |
σε
ἴδω,
τότε
σε
εἴπω |
[9] |
ἐνδόξῳ
περιβολῇ,
ἢ
συγκατασήπειν
τῷ
|
νεκρῷ |
τὰ
πολυτίμητα
τῆς
ἐσθῆτος;
Τί |
[5] |
οἴνου
γίνεται,
οὕτω
καὶ
οἱ
|
νεόπλουτοι, |
πολλὰ
κτησάμενοι,
πλειόνων
ἐπιθυμοῦσι,
τῷ |
[1] |
ἀληθὲς
ἦν,
ὅτι
ἐφύλαξας
ἐκ
|
νεότητος |
τὴν
ἐντολὴν
τῆς
ἀγάπης,
καὶ |
[3] |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀπόθεσιν.
Οἶδα
πολλοὺς
|
νηστεύοντας, |
προσευχομένους,
στενάζοντας,
πᾶσαν
τὴν
ἀδάπανον |
[6] |
ὕλην
τῷ
αἰωνίῳ
πυρί.
Οὐ
|
νήψεις |
ποτὲ
ἀπὸ
τῆς
μέθης
ταύτης; |
[4] |
ὑπὸ
ἀνδρὸς
καὶ
γυναικὸς,
ἀλλήλους
|
νικώντων |
ταῖς
ἐφευρέσεσι
τῶν
ματαίων,
εἰκότως |
[2] |
τῶν
μὲν
ἀχθοφόρων,
τῶν
δὲ
|
νομάδων, |
ἵππων
ἀγέλαι,
βουκόλια,
ποίμνια,
συφόρβια, |
[2] |
βουκόλια,
ποίμνια,
συφόρβια,
οἱ
τούτων
|
νομεῖς, |
γῆ
ἡ
πᾶσι
τούτοις
πρὸς |
[3] |
οὐκ
ἀπολαυστικὴν
τοὺς
σωφρόνως
λογιζομένους
|
νομίζειν
|
προσῆκεν·
καὶ
ἀποτιθεμένους,
χαίρειν
ὡς |
[1] |
ἐστι
τῷ
παρὰ
τῷ
Λουκᾷ
|
νομικῷ. |
Ὁ
μὲν
γὰρ
πειραστὴς
ἦν, |
[1] |
παρελθόντα
τὴν
Φαρισαίων
ἀλαζονείαν,
καὶ
|
νομικῶν |
οἴησιν,
καὶ
γραμματέων
ὄχλον,
τὴν
|
[8] |
τὸν
βίον,
ἀλλ´
αὐτὸς
σὺ
|
νομοθετεῖς |
σεαυτῷ.
Βλέπε
δὲ
εἰς
οἷον |
[3] |
διάνοιαν
δεσποτικῶν
προσταγμάτων.
Οἶδεν
ὁ
|
νομοθετήσας |
καὶ
τὸ
δυνατὸν
συναρμόσαι
τῷ |
[8] |
φρονιμώτερον
σεαυτὸν
εἶναι
λέγεις
τοῦ
|
νομοθέτου. |
Ἀλλ´
ἀπολαύσας
αὐτῶν
παρὰ
πᾶσάν |
[3] |
καὶ
τὸ
δυνατὸν
συναρμόσαι
τῷ
|
νόμῳ. |
Σοῦ
δὲ
ὥσπερ
ἐπὶ
τρυτάνης |
[4] |
καὶ
διὰ
πάσης
ἀπειροκαλίας
τὴν
|
νόσον
|
αὔξουσα.
Οὐ
γὰρ
ἐκ
παρέργου |
[5] |
ἐπιθυμοῦσι,
τῷ
ἀεὶ
προστιθεμένῳ
τὴν
|
νόσον
|
τρέφοντες,
καὶ
περιτρέπεται
αὐτοῖς
ἡ |
[8] |
ἔσῃ
κύριος;
Νὺξ
βαθεῖα,
καὶ
|
νόσος
|
βαρεῖα,
καὶ
ὁ
βοηθῶν
οὐδαμοῦ· |
[7] |
διὰ
τὸν
πλοῦτον;
τίνος
ἀπέσχετο
|
νόσος |
διὰ
τὰ
χρήματα;
Ἕως
πότε |
[4] |
γυνὴ
φιλόπλουτος
συνοικεῖ,
διπλάσιον
ἡ
|
νόσος· |
τάς
τε
γὰρ
τρυφὰς
ἀναφλέγει· |
[4] |
περὶ
ταῦτα
σπουδὴ,
ἀλλὰ
καὶ
|
νύκτες |
καὶ
ἡμέραι
τὰς
περὶ
τούτων |
[2] |
ἁλουργοὶ,
κοσμοῦντες
τοὺς
ἵππους
ὥσπερ
|
νυμφίους· |
ἡμιόνων
πλῆθος,
κατὰ
χρόαν
διῃρημένων· |
[9] |
μετήνεγκαν.
~Τί
οὖν
σεαυτὸν
ἐξαπατᾷς,
|
νῦν |
μὲν
κακῶς
εἰς
ἀπόλαυσιν
σαρκὸς |
[1] |
εἰ
ἠγαπήκεις
σου
τὸν
πλησίον.
|
Νυνὶ |
δὲ
προσπέφυκέ
σοι
τὰ
χρήματα |
[8] |
λογισμῶν
τῶν
σεαυτοῦ
ἔσῃ
κύριος;
|
Νὺξ |
βαθεῖα,
καὶ
νόσος
βαρεῖα,
καὶ |
[5] |
οἶδεν
τὰ
ὅρια
αὐτῆς·
ἡ
|
νὺξ |
οὐχ
ὑπερβαίνει
ὁροθεσίας
ἀρχαίας.
Ὁ |