Alphabétiquement     [«   »]
ταφῆς 1
Τάχα 1
Ταχὺ 1
τε 127
τεθνάναι 1
τέθνηκα 1
τέθνηκεν 1
Fréquences     [«    »]
111 τὰ
119 τοῖς
108 τῷ
127 τε
132 μὲν
133 τοῦ
136 εἰς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XII

τε


>
Livre, Chap.
[12, 49]   ναῦς ἠκρωτηριασμένας (εἰς διακοσίας ἱππαγωγούς  τε   ἄγων σκύλων καὶ ὅπλων Λακωνικῶν
[12, 56]   καὶ ἵππων καὶ καμήλων. Ἔδει  τε   ἀναβάντα ἐπὶ τὴν κάμηλον ἕκαστον
[12, 62]   ἐπεστηρίζετο χρυσᾶς ἴλικας ἐμπεπαισμένῳ χρυσοῖς  τε   ἀνασπαστοῖς ἐπέσφιγγε τῶν βλαυτῶν τοὺς
[12, 61]   εἰς Ρώμην καὶ θριαμβεύσαντα λόγον  τε   ἀποδόντα τοῦ πρὸς Μιθριδάτην πολέμου
[12, 65]   λειπόμενον· (ἐκεινῳ μὲν γὰρ  τε   Ασία ὅλη χορηγεῖ. τὸ δὲ
[12, 24]   ἀλλὰ θύουσι Διὶ Καταιβάτῃ. ~Ιαπύγων  τε   αὖ τὸ γένος ἐκ Κρήτης
[12, 22]   τυχὼν ἧκεν εἰς Κρότωνα. Βουλομένου  τε   αὐτόθι καταμένειν, ἐπιλαβομένου τινὸς (τῶν
[12, 5]   καὶ τὰς κόρρας ἐφόρουν· ὀκλαδίας  τε   αὐτοῖς δίφρους ἔφερον οἱ παῖδες,
[12, 8]   διφροφόρος, εἰς τοῦτο εἵπετο. Φυλάσσουσί  τε   αὐτον καὶ τριακόσιαι γυναῖκες, ὡς
[12, 32]   Αδρίαν) ἐπιεικῶς εἷναι ἁβροδίαιτον, παραπλησίως  τε   βιοτεύειν τοῖς Λυδοῖς χώραν (τε
[12, 28]   σώματος, (κομῇ τε νεανικῇ, σφριγει  τε   βραχιονων. Β. σθου τὸν Αβυδόθ'
[12, 13]   τῇ τρυφῇ και ῥᾳθυμίᾳ. Διατρίβει  τε   γὰρ αἰεὶ ἐν τοῖς βασιλείοις
[12, 79]   δυοῖν χάριν ταῦτα περιφέρουσιν· ἀρχή  τε   γὰρ ἐντυχίας καὶ παράδειγμα τῆς
[12, 63]   χθὲς ἔφησεν παραπλησίαν εἷναι. Ἐκείνη  τε   γάρ, ἔφησεν, ἀδοξεῖ τήμερον χωρισθεῖσα
[12, 68]   ἀλλ' ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν. Πλούτει  τε   γὰρ κατ' οἱκον, εἰ βούλει,
[12, 2]   ἱλάσκοντο γραπτοῖς τε ζῴοισι μύροισί  τε   δαιδαλεόδμοις σμύρνης τ' ἀκρήτου θυσίαις
[12, 44]   τρεῖς ἔχοντας κέρματα τούτοις  τε   διδόναι προσέταττεν, ὁπότε τις προσέλθοι
[12, 12]   καὶ Μίθαικος καὶ Διονύσιος Ηρακλεῖδαί  τε   δύο γένος Συρακόσιοι καὶ Ἄγις
[12, 31]   ἥλιον οὔτε δυόμενον ἑωράκασιν. Νόμον  τε   ἔθεντο, ὃς ἔτι καὶ ἐφ'
[12, 7]   τε, φίλη κίθαρίς τε χοροί  τε   εἵματα τ' ἐξημοιβὰ λοετρά τε
[12, 60]   δύο τρεῖς συνοικίας ἐωνήσατο παῖδάς  τε   ἐλευθέρους ὕβριζεν καὶ γυναῖκας τὰς
[12, 42]   βλασφημεῖν καὶ πλημμελεῖν ἐπεχείρησεν. Διηγεῖταί  τε   ἑξῆς συγγραφεὺς ὅτι δεῖπνον
[12, 62]   ἐπὶ τῆς κεφαλῆς εἷχεν σκίπωνί  τε   ἐπεστηρίζετο χρυσᾶς ἴλικας ἐμπεπαισμένῳ χρυσοῖς
[12, 13]   τῇ λιβανοφόρῳ χώρᾳ βασιλεὺς αὐτόνομός  τε   ἐστι καὶ οὐδενὸς ὑπήκοος, γράφει
[12, 47]   δὲ ὢν τὴν μορφὴν κόμην  τε   ἔτρεφεν ἐπὶ πολὺ τῆς ἡλικίας
[12, 26]   ὥς φησιν Ἔφορος, καὶ τάς  τε   ἐφ' Ἑλλησπόντῳ πόλεις ἔκτισαν καὶ
[12, 32]   τε βιοτεύειν τοῖς Λυδοῖς χώραν  (τε   εχειν αγαθην, ὅθεν προελθεῖν εἰς
[12, 2]   γ' εὐσεβέεσσιν ἀγάλμασιν ἱλάσκοντο γραπτοῖς  τε   ζῴοισι μύροισί τε δαιδαλεόδμοις σμύρνης
[12, 12]   καὶ Επαίνετος καὶ Διονύσιος ἔτι  τε   Ηγησιππος καὶ Ερασίστρατος καὶ Εὐθύδημος
[12, 73]   τρυφῃ ζῶν, οὐδὲ ἀποπατεῖν οἷός  τε   ἦν, εἰ μὴ δυσὶν ἐπαπερειδόμενος
[12, 5]   Αθηναίων πόλις, ἕως ἐτρύφα, μεγίστη  τε   ἦν καὶ μεγαλοψυχοτάτους ἔτρεφεν ἄνδρας.
[12, 7]   τε εἵματα τ' ἐξημοιβὰ λοετρά  τε   θερμὰ καὶ εὐναί. Μόνως γὰρ
[12, 2]   σμύρνης τ' ἀκρήτου θυσίαις λιβάνου  τε   θυώδους, ξανθῶν τε σπονδὰς μελίτων
[12, 73]   ὀγδόῳ τῶν Υπομνημάτων διηγούμενος ὅπως  τε   ἱερεὺς ἐγένετο τοῦ ἐν Κυρήνῃ
[12, 20]   τοῦ χρόνου τὴν παρασκευὴν τῶν  τε   ἱματίων καὶ τοῦ λοιποῦ κόσμου
[12, 27]   περὶ τοὺς ἡγεμόνας αὐτῶν ἐσθῆτός  τε   (καὶ διαίτης, τρυφήσαντες δὲ καὶ
[12, 18]   ἄνδρα σεβίσσῃς, (τηνίκα σοι πόλεμός  τε   και ἔμφυλος στάσις ἥξει. Τούτων
[12, 10]   καὶ τοὺς κοσμητὰς οἵ ὑποχρίουσί  τε   καὶ ἐντρίρουσιν αὐτοὺς καὶ τἄλλα
[12, 12]   ἄρτου καὶ Φρυγίου τυροῦ ἀνήθου  τε   καὶ ζωμοῦ πίονος. Μνημονεύει δ'
[12, 7]   ἄλλο διέκρινεν φιλέοντέ τε τερπομένω  τε.   Καί· Ἣμεθα δαινύμενοι κρέα τ'
[12, 57]   τῆς συμπάσης πόλεως ἐν ἑορταῖς  τε   καὶ μέθαις. Καὶ ταῦτα μὲν
[12, 54]   τὴν δὲ λοιπὴν δύναμιν πεζήν  τε   καὶ ναυτίκὴν καὶ τὰς πρεσβείας
[12, 54]   οἱκος πολυτελῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς ἱματίοις  τε   καὶ ὀθονίοις πολυτελέσιν, ὑπὸ δὲ
[12, 59]   ὡραίους καὶ παραδρομὴν ἀνάγωγον κολάκων  τε   καὶ παίδων στρατιωτικῶν. Ὕστερον δὲ
[12, 38]   δὲ τὸ οἴκημα δοκοῖς μεγάλαις  τε   καὶ παχείαις, ἔπειτα ἐν κύκλῳ
[12, 40]   ἀμιθρῆσαι, (ἀλλ' ἦν ἄριστος ἐσθίειν  τε   καὶ πίνειν κἠρᾶν, τὰ δ'
[12, 18]   κειμένη τοῦ μὲν θέρους ἕωθέν  τε   καὶ πρὸς ἑσπέραν ψῦχος ὑπερβάλλον
[12, 56]   τῶν ἑστιατόρων ὁλομελῇ κρέα χερσαίων  τε   καὶ πτηνῶν καὶ θαλαττίων ζῴων
[12, 53]   καὶ τὰ ἄλλα θυμιάματα· εὐφημία  τε   καὶ σιγὴ κατεῖχε πάντας ὑπὸ
[12, 34]   τὴν διάνοιαν ἔχων εἰς Ιταλίαν  τε   καὶ Σικελίαν (ἦλθον ὅτε πρῶτον
[12, 64]   καὶ τὰ πολλὰ τῶν εὐοφθάλμων  τε   καὶ σπανίων, ὅσα καὶ (κατὰ
[12, 34]   δ' εἰσὶ περὶ τρυφὴν Σικελιῶταί  τε   καὶ Συρακόσιοι, ὡς καὶ Αριστοφάνης
[12, 42]   πρὸς τὸ διαιτηθῆναι κεχαρισμένον ἄλλως  τε   καὶ τὴν θερινὴν ὥραν. Ἠν
[12, 54]   ἅπαντας καὶ κατέκλινεν ἀντιπροσώπους ἑαυτῷ  τε   καὶ τοῖς ἄλλοις νυμφίοις, τὴν
[12, 54]   εἷλε Δαρεῖον, γάμους συνετέλεσεν ἑαυτοῦ  τε   καὶ τῶν ἄλλων φίλων, (ἐνενήκοντα
[12, 69]   ἱκανὸν τὸ ἐκλεγόμενον ἀργύριον· ἱεροποιῆσαί  τε   καὶ τῶν Μουσείων ἐπιμελητὴν γενέσθαι.
[12, 10]   εὕρητο οὐδὲν αὐτῶν ἀφῄρηται ἄλλα  τε   καινὰ αἰεὶ ἐπιμηχανῶνται, καὶ ὄψα
[12, 79]   τῆς ὥρας ὄντως πρόσωπον ἔν  τε   καρποῖσι καὶ ἄνθεσι θεωρούμενον.
[12, 73]   ἑκάστην ἧς προειρήκαμεν δαπάνης, ἵππον  τε   κατεσκευασμένον σὺν ἱπποκόμῳ καὶ φαλάροις
[12, 48]   Στρατηγῶν δὲ συμπεριήγετο αὑτῷ τήν  τε   Λαίδος τῆς Κορινθίας μητέρα Τιμάνδραν
[12, 43]   δ' αὐτοῦ κατέλειπεν Αθήνησιν τοῖς  τε   λέγουσιν καὶ τὰ ψηφίσματα γράφουσιν
[12, 37]   τὴν Πρώνακτος θυγατέρα μνηστεύοντας τοῖς  τε   λοιποῖς πᾶσιν ἐξησκημένους ἐλθεῖν καὶ
[12, 64]   ὢν τυγχάνει πρότερον δὲ τούς  τε   Λυδῶν καὶ τοὺς Μήδων καὶ
[12, 45]   μεθ' ἡδονῆς βίον (προείλετο ᾤκει  τε   μετ' Ασπασίας τῆς ἐκ Μεγάρων
[12, 38]   τῶν παλλακίδων ξαίνοντα (πορφύραν ἀναβάδην  τε   μετ' αὐτῶν καθήμενον, τὰς ὀφροῦς
[12, 38]   κλίνας ὑπεστόρεσε καὶ κατεκνλίθη αὐτός  τε   μετὰ καὶ τῆς γυναικὸς καὶ
[12, 49]   ἀνέπεμψεν εἰς τὰς Αθήνας. Κατιών  τε   μετὰ ταῦτα εἰς τὴν πατρίδα
[12, 26]   τε φόνος μέλει ἀπτολεμίστων πισσήρων  τε   μόρος καὶ δένδρεον αἰεὶ ἀθαλλές.
[12, 70]   ἐκ τοῦ Αναξίλα Λυροποιοῦ· Ξανθοῖς  τε   μύροις χρῶτα λιπαίνων, χλανίδας θ'
[12, 60]   καθαρειότητι Κυπρίους καὶ φοίνικας· ῥάσματά  τε   μύρων ἔπιπτεν (ἐπὶ τὴν γῆν,
[12, 28]   μαλακῶς ἔχειν ἀπὸ σώματος, (κομῇ  τε   νεανικῇ, σφριγει τε βραχιονων. Β.
[12, 43]   πέμπτῃ (καὶ τεσσαρακοστῃ φησιν· Χάρητός  τε   νωθροῦ τε ὄντος καὶ βραδέος,
[12, 73]   ἔτι δὲ θαλαττίων (ἰχθύων ταρίχου  τε   ξενικοῦ πλείονα γένη· πολλάκις δέ
[12, 12]   τὰ Οψαρτυτικὰ συνθέντες εἰρήκασιν, Γλαῦκός  τε   Λοκρὸς καὶ Μίθαικος καὶ
[12, 54]   Ταραντῖνος καὶ Φιλιστίδης Συρακόσιος Ηράκλειτός  τε   Μιτυληναῖος· μεθ' οὕς ἐπεδείξατο
[12, 54]   (Ἀθηνόδωρος Τήιος· ἐκιθαρῴδησαν δὲ Ηράκλειτός  τε   Ταραντῖνος καὶ Αριστοκράτης
[12, 58]   οὖσαν τῶν βίων ἀνατροπὴν ἁπάντων  τε   ὀλέθριον ἡγεῖσθαι τὴν ὕβριν. ~Διόδωρος
[12, 43]   τεσσαρακοστῃ φησιν· Χάρητός τε νωθροῦ  τε   ὄντος καὶ βραδέος, καίτοι γε
[12, 78]   Ἐν δὲ Μητραγύρτῃ φησί· Τήν  τε   παῖδ' ἀλείμματα παρὰ τῆς θεοῦ
[12, 2]   αὐτὸν πάνυ ἀκούσματ' εἰς τρυφήν  τε   παιδεύεσθ' ἀεί. ~Καίτοι τινές φασι
[12, 55]   καὶ τῶν Ινδικῶν ἀνθράκων ἄλλων  τε   παντοδαπῶν λίθων, ὑπερβαλλόν των ταῖς
[12, 78]   Αναξανδρίπης δὲ ἐν Πρωτεσιλάῳ· Μύρον  τε   παρὰ Πέρωνος, οὑπερ ἀπέδοτο (ἐχθὲς
[12, 41]   πυνθανόμενοι παρὰ τῶν (ἀφικνουμένων τάς  τε   παρασκευὰς τῶν οἰκιῶν καὶ τὰς
[12, 4]   ἀναγκαία, τε ὠφέλιμος  τε   παῦσαι ζῶντας δυνατή; Ναί.
[12, 53]   ἐν δὲ τῇ συνουσίᾳ τά  τε   πέδιλα καὶ τὸν πέτασον ἐπὶ
[12, 1]   ἄλλοι καὶ δέκα ἅρματα συνωρίδες  τε   πεντεκαίδεκα· τούτοις δὲ δεῖ σε
[12, 79]   και ὡραίους ἀνθολογεῖν. Ὅθεν αἱ  τε   περὶ τὴν Περσεφόνην ἀνθολογεῖν, λέγονται,
[12, 66]   φησίν· Ὡς ἀμφὶ κρητῆρα τραπέζας  τε   πληθούσας κείμεθα, δεικνύων καὶ τὸν
[12, 37]   τρυφὴν τυχεῖν τῆς προσηγορίας Χλιδῶν  τε   πλόκαμος ὥστε παρθένοις ἁβραῖς, ὅθεν
[12, 26]   κατεπίττωσαν. Ὧν καιομένων φασὶν ἄλλα  τε   πολλὰ γενέσθαι τέρατα καὶ ἐλαίαν
[12, 60]   ἔπιπτεν (ἐπὶ τὴν γῆν, ἀνθινά  τε   πολλὰ τῶν ἐδαφῶν ἐν τοῖς
[12, 53]   καὶ καθ' ἑκάστην ἡμέραν χλαμύδα  τε   πορφυρᾶν καὶ χιτῶνα μεσόλευκον καὶ
[12, 10]   τὰ πεττόμενα ἐπὶ τράπεζαν ὅσα  τε   πρότερον εὕρητο οὐδὲν αὐτῶν ἀφῄρηται
[12, 61]   ἐκ τῆς παλαιᾶς σωφροσύνης τρυφῆς  τε   πρῶτον εἰς ἅπαν Ρωμαίοις ἡγεμόνα
[12, 62]   ἐπιτελουμένοις ἔργοις· (Ἁβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν  τε   σέβων τάδ' ἔγραψεν. Καί τις
[12, 62]   καὶ τάδε· Ἁβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν  τε   σέβων τάδ' ἔγραψεν Παρράσιος κλεινῆς
[12, 2]   θυσίαις λιβάνου τε θυώδους, ξανθῶν  τε   σπονδὰς μελίτων ῥίπτοντες ἐς οὖδας.
[12, 79]   τῶν πρὸς καλλωπισμὸν συντείνόντων, ἔχουσί  τε   ταῦτα καὶ χαίρουσιν αὐτοῖς. Οὐ
[12, 9]   πολυτελεστάτων ψήφων συντεθειμένους. Οὐ μακράν  τε   ταύτης ἀνακεῖσθαι κρατῆρα χρυσοῦν (Θεοδώρου
[12, 7]   κεν ἡμέας ἄλλο διέκρινεν φιλέοντέ  τε   τερπομένω τε. Καί· Ἣμεθα δαινύμενοι
[12, 63]   ἦν ἐνδοξοτάτη δι' ἡμᾶς, αὕτη  τε   τήμερον καὶ ἔνδοξος γέγονεν διὰ
[12, 33]   πάντων Ελλήνων πολυτελέστατοι γεγενῆσθαι περί  τε   τὴν δίαιταν καὶ τὴν ἐσθῆτα
[12, 69]   εὐλαρουμένους προσάγειν, ἔδει γὰρ ἄρξαι  τε   τὴν νομιζομένην ἐν τῷ περιπάτῳ
[12, 55]   ἔχοντες, εἷτα μύριοι Πέρσαι, τό  τε   τὴν πορφύραν ἔχον πλῆθος εἰς
[12, 51]   καὶ τὰ τυχόντα προσφερομένους ἐπί  τε   τῆς ἄμμου χύδην ἐρριμμένους, εἱπεν·
[12, 34]   βίος οὐδαμῇ οὐδαμῶς ἤρεσεν, δίς  τε   τῆς ἡμέρας ἐμπιπλάμενον ζῆν καὶ
[12, 18]   ὑπὸ τῶν πολιτῶν καταναλισκομένων,  τε,   τῆς πόλεως τόπος καὶ
[12, 48]   γενόμενος ἐξ αὐτοῦ βασιλεύσῃ  τε   τῆς Σπάρτης καὶ (μηκέτι λέγωνται
[12, 76]   συμττεριζώννυσθαι ἵνα μὴ κάμπτηται διά  τε   τὸ μῆκος καὶ τὴν ἰσχνότητα.
[12, 42]   εἰς ἑκάστους ὁπότε τύχοι θυσίας  τε   τοῖς θεοῖς ἐποιεῖτο καὶ συνῆν
[12, 19]   Τοῦ δ᾽ οὕτως συμφωνήσαντος ἐνεβίβασέν  τε   τὸν ἵππον καὶ ὑποστορέσαι τῷ
[12, 53]   ὑποφαίνων ἄνωθεν τῶν ὤμων τό  τε   τόξον καὶ τὴν σιβύνην, ἐνίοτε
[12, 63]   παρ' αὐτῷ τυχὼν ἤνεγκεν ἐρωτήσαντός  τε   τοῦ Διονυσίου τί φαίνεται
[12, 60]   δὲ καὶ τῆς ὄψεως, τήν  τε   τρίχα τὴν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
[12, 27]   διὰ τὸ (πένθος ἅμα τόν  τε   τῶν βίων ὄλβον καὶ τὰς
[12, 63]   πρωτεύων ἁπάντων τῶν τότε ἀκολασίᾳ  τε   τῶν γεγονότων διαφέρων. Τούτῳ τάλαντον
[12, 64]   ποτε ἀπορίας καὶ σκέψεως περί  τε   τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ τὸ σύνολον
[12, 7]   Αλκίνου· Αἰεὶ δ' ἡμῖν δαίς  τε,   φίλη κίθαρίς τε χοροί τε
[12, 26]   ἀπελαύνονται εἶπεν· Καί μοι Γεργίθων  τε   φόνος μέλει ἀπτολεμίστων πισσήρων τε
[12, 16]   τῆς τῶν ἐφήβων ἡλικίας ἁλουργίδας  τε   φορεῖν καὶ πλοκαμῖδας ἀναδεδεμένους χρυσοφορεῖν.
[12, 4]   σώματι, βλαβερὰ δὲ ψυχῇ πρός  τε   φρόνησιν καὶ πρὸς τὸ σωφρονεῖν,
[12, 78]   σὺ ποεῖς παθεῖν, μαλακαῖς καλαῖς  τε   χερσὶ τριφθῆναι πόδας, (πῶς οὐχὶ
[12, 69]   δεύτερα παρὰ τοῖς ὕστερον τῶν  τε   χλανίδων καὶ τῆς πολυτελείας τῆς
[12, 7]   ἡμῖν δαίς τε, φίλη κίθαρίς  τε   χοροί τε εἵματα τ' ἐξημοιβὰ
[12, 39]   ἔπιον, ἔφαγον, ἠφροδισίασα, εἰδὼς (τόν  τε   χρόνον ὄντα βραχὺν ὃν ζῶσιν
[12, 64]   δὴ πεπονθέναι δοκεῖ  τε   χρυσὸς καὶ ἄργυρος καὶ τὰ
[12, 4]   σίτου κατ' ἀμφότερα ἀναγκαία,  τε   ὠφέλιμος τε παῦσαι ζῶντας




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/11/2005