Alphabétiquement     [«   »]
ἔμψυχον 1
Εν 3
Ἐν 17
ἐν 311
ἔν 1
Ἒν 1
ἓν 1
Fréquences     [«    »]
216
256 τὴν
206 τῆς
311 ἐν
356 τῶν
424 δὲ
1014 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XII

ἐν


>
Livre, Chap.
[12, 8]   ὡς ἱστορεῖ Κυμαῖος Ηρακλείδης  ἐν   α' Περσικῶν. Αὗται δὲ τὰς
[12, 28]   ἔργων τρόπους μαθησόμενος παρὰ τῶν  ἐν   Αβύδῳ, γυναικῶν, ὅπως ἐν τῷ
[12, 48]   καὶ Αλκιβιάδης εἰς Ελλήσποντον ἔγημαν  ἐν   Αβύδῳ δύο ὄντε Μεδοντίδα τὴν
[12, 63]   δ' Αρίστιππος τὰ πολλὰ  ἐν   Αἰγίνῃ τρυφῶν· διὸ καὶ
[12, 43]   Σιγείῳ, καὶ αὐτὸς Χαρρίας  ἐν   Αἰγύπτῳ. Καὶ περὶ τοῦ Χάρητος
[12, 77]   ἰδέαν ὥς φησιν Αντιφάνης  ἐν   Αἰόλῳ· Τοῦτον οὗν δι' οἰνοφλυγίαν
[12, 35]   ἀναγκαῖα κακοπαθείας συνόδους νεμόντων πλείονας,  ἐν   αἷς εὐωχοῦντο συνεχῶς, τοῖς μὲν
[12, 17]   Συβαρίταις δ' εὑρέθησαν καὶ πύελοι  ἐν   αἷς κατακείμενοι ἐπυριῶντο. Πρῶτοι δὲ
[12, 56]   ὑποδοχὰς ἐποιεῖτο καθ' ἡμέραν ὀχλικάς·  ἐν   αἷς χωρὶς τῶν ἀναλισκομένων καὶ
[12, 68]   κρεμήσονται, καὶ οἱ πατέρες αὐτῶν  ἐν   αἰτίαις ἔσονται ταῖς μεγίσταις· καὶ
[12, 23]   παῖδας καὶ παρθένους καὶ τὰς  ἐν   ἀκμῇ γυναῖκας ἀθροίσαντες είς τὰ
[12, 52]   παρακαταθήκην λαβόντος ᾔτησεν Αθηναίους ποτὲ  ἐν   Ακροπόλει τόπον ἵν' οἰκοδομήσηται τοῖς
[12, 63]   ἠδόξει μὴ παρόντος ἐμοῦ. Καὶ  ἐν   ἄλλοις δέ (φησιν Ηγήσανδρος·
[12, 63]   δ' ἀρτηρίαν συνήρπασεν. Αντιφάνης δ'  ἐν   Ανταίῳ περὶ τῆς τῶν φιλοσόφων
[12, 68]   εἰσηγητὴς ἐγένετο Σοφοκλῆς ποιητὴς  ἐν   Αντιγόνῃ τοιαῦτα εἰπών· Τὰς γὰρ
[12, 3]   τῶν ἄλλων παθημάτων κοινῶς μὲν  ἐν   ἅπασιν ὄντων, παρὰ δὲ τοῖς
[12, 65]   ἐπεισεκόμισανι καὶ πλεονεξίαν ἐκάλεσαν τὴν  ἐν   ἀπολαύσεσιν ὑπεροχήν· ὥστε τὸν πειθαρχοῦντα
[12, 63]   ταύτην τέλος εἷναι ἔφη καὶ  ἐν   αὐτῇ τἡν εὐδαιμονίαν βεβλῆσθαι· καὶ
[12, 35]   τὸ πλεῖον τῆς ἡμέρας γαστριζόμενοι  ἐν   αὐτοῖς οἴνοις καὶ βρώμασιν, ὥστε
[12, 8]   Περσεπόλει δὲ διατρίβουσι φθινόπωρον καὶ  ἐν   Βαρυλῶνι τὸ λεῖπον τοῦ ἐνιαυτοῦ
[12, 8]   μὲν ἐν Ράγαις, χειμάζουσι δὲ  (ἐν   Βαρυλῶνι, τὸ λεῖπον τοῦ ἐνιαυτοῦ,
[12, 5]   ἄρχοντι· Μηδ' ἀμαύρου, φησί, τέρψιν  ἐν   βίῳ· πολύ τοι φέριστον ἀνδρὶ
[12, 63]   διαφθαρήσεται. Κωμῳδῶν δὲ αὐτὸν Αλεξις  ἐν   Γαλατείᾳ ποιεῖ τινα θεράποντα διηγούμενον
[12, 75]   δὲ Μελήτου αὐτὸς Σαννυρίων  ἐν   Γέλωτι λέγει οὕτως· Μέλητον τὸν
[12, 75]   καὶ Θουμάντιδος. Καὶ Αριστοφάνης δ'  ἐν   Γηρυτάδῃ λεπτοὺς τούσδε καταλέγει, οῦς
[12, 34]   Συρακόσιοι, ὡς καὶ Αριστοφάνης φησὶν  ἐν   Δαιταλεῦσιν· Ἀλλ' οὐ γὰρ ἔμαθε
[12, 7]   πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο (χρυσέῳ  ἐν   δαπέδῳ, μετὰ δέ σφισι πότνια
[12, 47]   Ολυμπιάδα καὶ Πυθιάδα στεφανούσας αὐτόν,  ἐν   δὲ θατέρῳ Νεμέα ἦν καθημένη
[12, 78]   Σφιγγοκαρίωνι· Ἐν θαλάμῳ μαλακῶς κατακείμενον·  ἐν   δὲ κύκλῳ νιν παρθενικαὶ τρυφεραί,
[12, 53]   ἔχουσαν τὸ διάδημα τὸ (βασιλικόν,  ἐν   δὲ τῇ συνουσίᾳ τά τε
[12, 60]   καὶ τοσαῦτα ἦν αὐτῷ τὰ  ἐν   δείπνοις παρασκευαζόμενα καθ' ἡμέραν ὥστε
[12, 77]   διατελέσας· Μητρόδωρος δ' Σκήψιος  ἐν   δευτέρῷ περὶ Αλει πτικῆς (Ἱπτπώνακτα
[12, 26]   Μιλήσιοι. Ηρακλείδης δ' Ποντικὸς  ἐν   δευτέρῳ περὶ Δικαιοσύνης φησίν·
[12, 19]   περὶ Καρδιανῶν Λαμψακηνὸς Χάρων  ἐν   δευτέρῳ Ωρων γράφων οὕτως· Βισάλται
[12, 25]   μὲν Τίμαιός φησιν καὶ Εὐριπιδς  ἐν   Δισμώτιδι Μελανίππῃ, ἀπὸ γυναικός (τινος
[12, 46]   κίβδηλον εὑρίσκων βίον, πολλὰ μὲν  ἐν   δουρὶ τιθεὶς αὐχένα, πολλὰ δ'
[12, 72]   ὑπερσαρκήσας, ὥστε διὰ τὸ πάχος  ἐν   δυσπνοίᾳ αὐτὸν συσχεθῆναι καὶ πνιγμῷ.
[12, 33]   πολυτέλειαν κατάχρεοι ἐγένοντο. Αγαθαρχίδης δ᾽  ἐν   δωδεκάτῃ Ιστοριῶν Αἰτωλοί, φησί, τοσούτῳ
[12, 31]   περὶ πάντων Ιώνων τρυφῆς Αντιφάνης  ἐν   Δωδώνῃ τάδε λέγει· πόθεν οἰκήτωρ,
[12, 73]   Αλεξάνδρειαν καὶ θεασάμενος αὐτόν, γράφει  ἐν   ἑβδόμῃ τῶν Ιστοριῶν οὕτως· Διὰ
[12, 40]   Φρύξ. Καὶ γὰρ οὖτος  ἐν   ἐδέδυτοι ἀνθινὴν ἐσθῆτα καὶ γυναικὸς
[12, 8]   μὲν ἐν Σούσοις, ἐθέριζον δὲ  ἐν   Εκβατάνοις. (Κληθῆναι δὲ τὰ Σοῦσά
[12, 50]   ὀχούμενος. Νύμφις δ' Ηρακλεώτης  ἐν   ἕκτῳ τῶν περὶ τῆς πατρίδος
[12, 52]   ἀλλήλων ζῆν προελόμενοι καὶ πάντ'  ἐν   ἐλάττονι ποιούμενοι τῆς ἡδονῆς, ἐπειδὴ
[12, 57]   Ἔτι δὲ τῆς συμπάσης πόλεως  ἐν   ἑορταῖς τε καὶ μέθαις. Καὶ
[12, 32]   μετασχεῖν αὐτοῖς τῆς πολιτείας ἅπαντες  ἐν   ἐπιτηδεύμασι καὶ βίῳ βελτίονι διετέλουν
[12, 60]   τῷ Μοσχίωνι τὰ λείψανα Μοσχίων  ἐν   ἔτεσι δύο τρεῖς συνοικίας ἐωνήσατο
[12, 35]   ἀπείρους εἷναι πολέμου διὰ τὸ  ἐν   εὐπορίᾳ καὶ πλούτῳ τρυφῶντας ἐθίζεσθαι.
[12, 29]   ἐν τῷ προτέρῳ περὶ τοῦ  ἐν   Εφέσῳ Ναοῦ διηγούμενος περὶ τῆς
[12, 78]   ποδῶν ἔτριψέ τ᾽ ἀνεπήδησεν. Καὶ  ἐν   Ζακυνθίῳ· Εἷτ' οὐ δικαίως εἰμὶ
[12, 73]   Ἀρτεμίτια μεγίστη ἑορτὴ, ἐν Κυρήνῃ,  ἐν   ἱερεὺς τοῦ Απολλωνος
[12, 57]   καλουμένην μέχρι καὶ νῦν Εὐδαιμόνων,  ἐν   πάντα τὰ πρὸς τρυφὴν
[12, 77]   αὐτὸν ἀποφανῶ Φιλιππίδου. Β. Οὕτως  ἐν   ἡμέραις ὀλίγαις νεκροὺς ποιεῖς; Μένανδρος
[12, 72]   Κλεάρχου τοῦ πρώτου τυραννήσαντος  ἐν   Ηρακλείᾳ υἱὸς καὶ αὐτὸς τῆς
[12, 18]   Συβαρῖτα, πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεὶ  ἐν   θαλίῃσιν ἔση, τιμῶν γένος αἰὲν
[12, 77]   Περείδφης ἔφη. Αλεξίς τ'  ἐν   Θεσπρωτοῖς φησιν· Ερμῆ νεκρῶν προπομπὲ
[12, 47]   τῶν Θηαίων αὐτῶν μᾶλλον Βοιώτιος,  ἐν   Θετταλίᾳ δὲ ἱπποτροφῶν καὶ ἡνιοχῶν
[12, 47]   μὲν ὢν Ιώνων ἐφαίνετο τρυφερώτερος,  ἐν   Θήβαις δὲ σωμασκῶν καὶ γυμναζόμενος
[12, 78]   (πῶς οὐχὶ σεμνόν ἐστιν; Καὶ  ἐν   Θορικίοις· Λοῦται δ' ἀληθῶς; ἀλλὰ
[12, 43]   τῆς πόλεως καταβιοῦν, Ιφικράτης μὲν  ἐν   Θρᾴκῃ, Κόνων δ' ἐν Κύπρῳ,
[12, 52]   κείσεται, λέγων ὡς οὐκ ἀσφαλὲς  ἐν   ἰδιωτικῇ οἰκίᾳ πολλὰ χρήματα εἷναι.
[12, 71]   θεούς. Καρύστιος δ' Περγαμηνὸς  ἐν   Ιστορικοῖς Υπομνήμασιν Κηφισόδωμος φησίν,
[12, 37]   τριχός. Καὶ Κυμαῖοι δὲ οί  ἐν   Ιταλίᾳ ὥς φησιν Υπέροχος
[12, 7]   φρόνει. Ὁμοίως φησὶν καὶ Σοφοκλῆς  ἐν   Ιφιγενείᾳ· Νόει πρὸς ἀνδρί, σῶμα
[12, 47]   Σάτυρος ἱστορῶν Λέγεται, φησίν, ὅτι  ἐν   Ιωνίᾳ μὲν ὢν Ιώνων ἐφαίνετο
[12, 55]   δὲ καί ποτε Αλέξανδρος ταῖς  ἐν   Ιωνίᾳ πόλεσιν καὶ πρώτοις Χίοις,
[12, 36]   ἐν τῇ ἑβδόμῃ Καπυησίους τοὺς  ἐν   (Καμπανιᾳ διὰ τὴν ἀρετην τῆς
[12, 23]   δαιμόνιον ἠγανάκτησεν ὥστε Ταραντίνων τοὺς  ἐν   Καρβίνη (παρανομήσαντας ἐκεραύνὠσεν πάντας. Καὶ
[12, 58]   ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν  ἐν   Καρχηδόνι Πέπλων. Περὶ δὲ Σμινδυρίδου
[12, 75]   εἶναι λεπτότερον ὦν καταλέγει Ἕρμιππος  ἐν   Κέρκωψιν ὑπερπλουτοῦντας τῷ Ταναγραίῳ
[12, 2]   ἐς οὖδας. Καὶ Μένανδρος δ'  ἐν   Κιθαριστῇ περί τινος μουσικευομένου λέγων
[12, 18]   ἐκλελυμένως. δὲ πόλις αὐτῶν  ἐν   κοίλῳ κειμένη τοῦ μὲν θέρους
[12, 48]   Εὐπόλιδος ὡς ἀκόλαστος πρὸς γυναῖκας  ἐν   Κόλαξιν οὕτως· Αλκιβιάδης ἐκ τῶν
[12, 33]   ταῖς αὐλητρίσιν διατρίβοντες, οἱ δ'  ἐν   κύβοις καὶ πότοις καὶ ταῖς
[12, 38]   μεγάλαις τε καὶ παχείαις, ἔπειτα  ἐν   κύκλῳ περιέθηκε πολλὰ ξύλα καὶ
[12, 28]   Ιωνας ἐπισκώπτων Καλλίας Διοκλῆς  ἐν   Κύκλωψί φησιν· Τί γὰρ
[12, 41]   φησιν αὐτὸν Νικοκλεῖ τῷ τῆς  ἐν   Κύπρῳ Σαλαμῖνος βασιλεύσαντι (ἐσπουδακότι περὶ
[12, 43]   μὲν ἐν Θρᾴκῃ, Κόνων δ'  ἐν   Κύπρῳ, Τιμόθεος δ' ἐν Λέσβῳ,
[12, 73]   ὅπως τε ἱερεὺς ἐγένετο τοῦ  ἐν   Κυρήνῃ (Απόλλωνος καὶ ὅπως δεῖπνον
[12, 73]   γράφων οὕτως· Ἀρτεμίτια μεγίστη ἑορτὴ,  ἐν   Κυρήνῃ, ἐν ἱερεὺς
[12, 43]   δ' ἐν Κύπρῳ, Τιμόθεος δ'  ἐν   Λέσβῳ, Χάρης δ' ἐν Σιγείῳ,
[12, 6]   φησίν, οἱ νεώτεροι ποιηταὶ κατασκευάζουσιν  ἐν   λῃστοῦ σχήματι μόνον περιπορευόμενον, ξύλον
[12, 62]   Τερατευόμενος δὲ ἔλεγεν, ὅτε τὸν  ἐν   Λίνδῳ Ηρακλέα ἔγραφεν, ὡς ὄναρ
[12, 12]   ἁμάρτημα τί; (Καὶ Νικόστρατος  ἐν   Μαγείρῳ· Ὃς μέλανα ποιεῖν ζωμὸν
[12, 45]   τρίτῳ Μαγνητικῶν τὸν (Θεμιστοκλέα φησὶν  ἐν   Μαγνησίᾳ τὴν στεφανηφόρον ἀρχὴν ἀναλαβόντα
[12, 77]   πεφιλιππιδῶσθαι ἔλεγον τὸ λελεπτύνθαι Αλεξις  ἐν   Μανδραγοριζομένῃ φησίν· Κακῶς ἔχεις, στρουθὶς
[12, 81]   ἐπαύσατο, διηγεῖτο πολλάκις περὶ τῆς  ἐν   μανίᾳ διατριβῆς, οὐδεπώποτε φάσκων κατὰ
[12, 5]   Καὶ τοιοῦτοι ἦσαν οἱ τὴν  ἐν   Μαραθῶνι νικήσαντες μάχην καὶ μόνοι
[12, 78]   τῷ Μεγαλλείῳ μύρῳ. Αντιφάνης δὲ  ἐν   μὲν Αλκήστιδι ἐλαίῳ τινὰ ποιεῖ
[12, 58]   ἑρπύλλοις καὶ ῥόδοις μετεπέμπετο μὲν  ἐν   μέρει τὰς Λοκρῶν παρθένους καὶ
[12, 59]   δένδρων ἡμέρων, ὥς φησιν Καλλίας  ἐν   ὀγδόῃ τῶν (περὶ Αγαθοκλέα Ιστοριῶν,
[12, 32]   παρωκεανιτῶν δέ τινάς φησι Θεόπομπος  ἐν   ὀγδόῃ Φιλιππικῶν ἁβροδιαίτους γενέσθαι, περὶ
[12, 10]   θάνατος ζημία. ~Ξενοφῶν δὲ,  ἐν   ὀγδόῳ Παιδείας Ἐχρῶντο, φησιν, ἔτι
[12, 16]   βασιλεὺς ἀπεκρίνατο, ὥς φησι Πτολεμαῖος  ἐν   ὀγδόῳ Υπομνημάτων, ζητοῦσιν συνωνεῖσθαι πιθήκους·
[12, 64]   πρεσβευτὰς πρὸς τὴν Ταραντίνων πόλιν,  ἐν   οἷς εἷναι καὶ Πολύαρχον τὸν
[12, 60]   αὐτὸν ποιήματα Καστορίωνος τοῦ Σολεως,  ἐν   οἷς ἡλιόμορφος προοηγορεύετο· Ἐξόχως δ᾽
[12, 17]   τὴν εἰς τὰ (δεῖπνα χορηγίαν·  ἐν   οἷς στεφανοῦσθαι καὶ τῶν μαγείρων
[12, 58]   τελευτησάντων τὰ μὲν ὀστᾶ κατέκοψαν  ἐν   ὅλμοις, τὰ δὲ λοιπὰ κρεανομησάμενοι
[12, 61]   τῆς Ελλάδος σχεδὸν ἁπάσης (κύριος  ἐν   οὐδεμιᾷ φανήσεται τῶν πόλεων οὔτε
[12, 12]   πίονος. Μνημονεύει δ' αὐτοῦ Αλεξις  ἐν   Παννυχίδι Ερίθοις· μάγειρος δ'
[12, 12]   Μνημονεύει τοῦ κανδαύλου καὶ Φιλήμων  ἐν   Παρεισιόντι οὕτως· Τοὺς ἐν τῇ
[12, 64]   ἄλλα πάντα σχεδὸν ἁπλῶς εἰπεῖν  ἐν   παρέργου τίθεσθαι χώρᾳ. Προφέρειν δ'
[12, 63]   καὶ βίος, ὃν ἐβίωσεν  ἐν   πάσῃ τρυφῇ καὶ πολυτελείᾳ μύρων
[12, 70]   δὲ Αναξάρχου Κλέαρχος Σολεὺς  ἐν   πέμπτῳ Βίων οὕτω γράφει·
[12, 15]   γινομένοις ἐδέσμασιν, ὥς φησι Κλέαρχος  ἐν   πέμπτῳ Βίων. Περὶ δὲ Συβαριτῶν
[12, 40]   ἐν τρίτῳ Εὐρώπης. Κλέαρχος δ'  ἐν   πέμπτῳ Βίων Σάγαρίν φησι τὸν
[12, 31]   πρὸς τῷ μεθύειν. Θεόπομπος δ'  ἐν   πεντεκαιδεκάτῃ Ιστοριῶν χιλίους φησὶν ἄνδρας
[12, 41]   χὠ μιτρηφόρος κεῖμαι. ~Θεόπομπος δ'  ἐν   πεντεκαιδεκάτῃ Φιλιππικῶν Ιστοριῶν Στράτωνά φησι
[12, 9]   δ' ἐν τρίτῳ περὶ Κυζίκου  ἐν   Πέρσαις φησὶν εἷναι καὶ χρυσοῦν
[12, 73]   δ' ὑπὸ τῶν περὶ αὐτόν,  ἐν   πολλῇ δὲ τρυφῃ ζῶν, οὐδὲ
[12, 44]   πολιτῶν. δὲ Πεισίστρατος καὶ  ἐν   πολλοῖς βαρὺς ἐγένετο, ὅπου καὶ
[12, 11]   Μίδου ὑπ' ἀνανδρίας καὶ τρυφῆς  ἐν'   πορφύρᾳ κειμένου καὶ ταῖς γυναιξὶν
[12, 47]   καλεῖται. Ὅτε δὲ χορηγοίη πομπεύων  ἐν   πορφυρίδι εἰσιὼν εἰς τὸ θέατρον,
[12, 12]   Κυθνίου παρατεμών, βοτρύδιόν τι, χόριον,  ἐν   ποτηρίῳ γλυκύν τὸ τοιοῦτον, γὰρ
[12, 43]   τοὺς δὲ μικρὸν ἐκείνων πρεσβυτέρους  ἐν   πότοις καὶ κύβοις καὶ ταῖς
[12, 78]   ἐπὶ Θεμιστοκλέους δὲ βίον Τηλεκλείδης  ἐν   Πρυτάνεσιν ἁβρὸν ὄντα παραδίδωσι. Κρατῖνος
[12, 78]   καὶ τὸν αὐχένα. Αναξανδρίπης δὲ  ἐν   Πρωτεσιλάῳ· Μύρον τε παρὰ Πέρωνος,
[12, 45]   ἑορτὴν αὐτόθι καταδεῖξαι. Κλέαρχος δὲ  ἐν   πρώτῳ περὶ Φιλίας τὸν Θεμιστοκλέα
[12, 8]   Πάρθων δὲ βασιλεῖς ἐαρίζουσι μὲν  ἐν   Ράγαις, χειμάζουσι δὲ (ἐν Βαρυλῶνι,
[12, 62]   Ἀγωνιζόμενος δέ ποτε πρὸς καταδεέστερον  ἐν   Σάμῳ τὸν Αἴαντα καὶ ἡττηθείς,
[12, 57]   Λυδῶν μαλακά. Ὅθεν τῷ τ'  ἐν   Σάρδεσιν Αγκῶνι Γλυκεῖ προσαγορευομένῳ τὴν
[12, 43]   δ' ἐν Λέσβῳ, Χάρης δ'  ἐν   Σιγείῳ, καὶ αὐτὸς Χαρρίας
[12, 70]   Χῖον πίνων, καὶ πρὸς τούτοις  ἐν   σκυταρίοις ῥαπτοῖσι φορῶν Εφεσήια γράμματα
[12, 8]   καὶ οἱ βασιλεῖς ἐχείμαζον μὲν  ἐν   Σούσοις, ἐθέριζον δὲ ἐν Εκβατάνοις.
[12, 47]   καὶ ἡνιοχῶν τῶν Αλευαδῶν ἱππικώτερος,  ἐν   Σπάρτῃ δὲ καρτερίαν καὶ ἀφέλειαν
[12, 12]   μόνος φύσκην ποιῶ, κάνδαυλον, ᾠόθριον  ἐν   στενῷ. Τί γὰρ τούτων διάπτωμ'
[12, 39]   Νίνου, ἐφ' οὗ καὶ ἐπιγεγράφθαι  ἐν   στήλῃ λιθίνῃ Χαλδαϊκοῖς γράμμασιν
[12, 28]   καὶ κατεαγότες, ὡς παρίστησιν Ερμιππος  ἐν   Στρατιώταις· Χαῖρ᾽ διαπόντιον στράτευμα,
[12, 19]   συμπαρῆσαν γὰρ αὐτοῖς καὶ αὐληταὶ  ἐν   στρατιωτικῇ σκευῇ· καὶ ἅμα αὐλούντων
[12, 18]   και ῥηθῆναι ὅτι τὸν βουλόμενον  ἐν   Συβάρει μὴ πρὸ μοίρας ἀποθανεῖν
[12, 80]   ἱστορεῖ λέγων· Ἦν καλλιπύγων ζεῦγος  ἐν   Συρακούυσαις. Αὖται οὖν ἐπιλαβόμεναι οὐσίας
[12, 78]   πρίω μοι βάκκαριν. Εὔβουλος δ'  ἐν   Σφιγγοκαρίωνι· Ἐν θαλάμῳ μαλακῶς κατακείμενον·
[12, 58]   τῆς τούτου τρυφῆς ἱστόρησεν Ηρόδοτος  ἐν   τ ἕκτῃ ὡς ἀποπλέων
[12, 59]   (περὶ Αγαθοκλέα Ιστοριῶν, Ποσειδώνιος δ'  ἐν   τ ὀγδόῃ τῶν Ιστοριῶν
[12, 57]   παρὰ τοῖς Σαμίοις λαύραν ἀντικατεσκεύασεν  ἐν   τ πόλει καὶ τοῖς
[12, 58]   ἦν Λοκρίς) στρώσας οἶκον τῶν  ἐν   τ πόλει τὸν μέγιστον
[12, 31]   Φύλαρχος, τὴν ἀρχὴν ὅντες σκληροὶ  ἐν   ταῖς ἀγωγαῖς, ἐπεὶ εἰς τρυφὴν
[12, 38]   τῆς γυναικὸς καὶ αἱ ποιλλακίδες  ἐν   ταῖς ἄλλαις κλίναις, τοὺς γὰρ
[12, 17]   στεφάνοις τιμῶσι καὶ τούτους ἀνακηρύττουσιν  ἐν   ταῖς δημοσίαις θυσίαις καὶ τοῖς
[12, 67]   ὄψιν ἡδείας κινήσεις. Καὶ (Μητρόδωρος  ἐν   ταῖς Επιστολαῖς φησιν· Περὶ γαστέρα,
[12, 34]   Χῖον ἐκ Λακαινᾶν. Πλάτων δ'  ἐν   ταῖς Επιστολαῖς φησιν· Ταύτην δὴ
[12, 4]   ἀλαζονίστατον. Ὡς δὲ λόγος, καὶ  ἐν   (ταῖς ἡδοναῖς ταῖς περὶ τὰ
[12, 55]   μεγέθεσιν, ὑφ' αἷς περιλαμβάνοντες τόπον  ἐν   ταῖς καταστρατοπεδείαις ἐγυμνάζοντο· ἠκολούθει δὲ
[12, 55]   ὢν καὶ Αγνων χρυσοῦς ἥλους  ἐν   ταῖς κρηπῖσι ἐφόρει. Κλεῖτος δ'
[12, 35]   γράφει καὶ ταῦτα· Τῶν γοῦν  ἐν   ταῖς πόλεσιν ἀνθρώπων διὰ τὴν
[12, 25]   κόσμον. Ἀσχημονοῦσι γοῦν διὰ τὴν  ἐν   ταῖς ψυχαῖς μαλακίαν, διὰ τρυφὴν
[12, 72]   ταῖς ἐπιθυμίαις ἐμπεπλέχθαι ἐπὶ γήρως  ἐν   ταλάρῳ καθεῖρται (κρεμαστὸς ὢν πρὸς
[12, 23]   πάντας. Καὶ μέχρι καὶ νῦν,  ἐν   Τάραντι ἑκάστη τῶν οἰκιῶν ὅσους
[12, 10]   αἱ τῶν πετρῶν σκιαί, ἀλλ'  ἐν   ταύταις ἑτέρας σκιάδας ἄνθρωποι μηχανώμενοι
[12, 23]   λέγουσιν. ~Ταραντίνους δέ φησι Κλέαρχος  ἐν   τετάρτῳ Βίων ἀλκὴν καὶ δύναμιν
[12, 26]   δένδρεον αἰεὶ ἀθαλλές. Κλέαρχος δὲ  ἐν   τετάρτῳ Βίων ζηλώσαντάς φησι τοὺς
[12, 9]   ~(Ὁ Κλέαρχος δὲ Σολεὺς  ἐν   τετάρτῳ Βίων προειπὼν περὶ τῆς
[12, 71]   πράξας. Δημήτριος δὲ Βυζάντιος  ἐν   τετάρτῳ περὶ Ποιημάτων Γοργίας, φησίν,
[12, 14]   Τυρρῃνοῖς ἐκτόπως τρυφήσασιν ἱστορεῖ Τίιμαιος  ἐν   τῇ α' ὅτι αἱ θεράπαιναι,
[12, 43]   ἑξήκοντα. Ἀφ' ὧν ἐδείπνισεν Αθηναίους  (ἐν   τῇ ἀγορᾷ θύσας τὰ ἐπινίκια
[12, 54]   τὰς πρεσβείας καὶ τοὺς (παρεπιδημσῦντας  ἐν   τῇ αὐλῇ. Κατεσκεύαστο δὲ
[12, 21]   ἄρχοντες τὴν αὐτὴν ἰδεῖν ὄψιν  ἐν   τῇ αὐτῇ νυκτί· τὴν γὰρ
[12, 76]   Αχιλλέα αὐτὸν καλῶν διὰ τὸ  ἐν   τῇ αὑτοῦ ποιήσει συνεχῶς τὸ
[12, 59]   αὕτη διεφθάρη (καταχωσθεῖσα. Δοῦρις δὲ  ἐν   τῇ δ τῶν περὶ Αγαθοκλέα
[12, 61]   αὐτῷ, ~Νικόλαος δ' Περιπατητικὸς  ἐν   τῇ δεκάτῃ καὶ ἑκατοστῇ τῶν
[12, 61]   Σπάρτη φέρει Παυσανίαν. Θεόπομπος δὲ  ἐν   τῇ δεκάτῃ τῶν Ελληνικῶν τἀναντία
[12, 54]   τὸν πόλεμον ἱκανοῖς. ~Χάρης δ'  ἐν   τῇ δεκάτῃ τῶν περὶ Αλέξανδρον
[12, 44]   περὶ οὗ καὶ αὐτοῦ ἱστορῶν  ἐν   τῇ δεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν
[12, 50]   καθάπερ καὶ Θεμιστοκλῆς. ~Δοῦρις δ'  ἐν   τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῃ τῶν
[12, 11]   δεδωκότος δὲ οὖν Ξάνθος  ἐν   τῇ δευτέρᾳ τῶν Λυδιακῶν Αδραμύτην
[12, 73]   (Φησὶ γοῦν περὶ αὐτοῦ Ποσειδώνιος  ἐν   τῇ ἑβδόμῃ καὶ τεσσαρακοστ
[12, 36]   πλούτῳ τρυφῶντας ἐθίζεσθαι. ~Πολύβιος δ'  ἐν   τῇ ἑβδόμῃ Καπυησίους τοὺς ἐν
[12, 60]   Φαληρεύς, ὥς φησι Δοῦρις  ἐν   τῇ ἐκκαιδεκάτῃ τῶν Ἱστοριῶν, χιλίων
[12, 74]   τῶν ἠσκηκότων ἐποιεῖτο. ~Αγαθαρχίδης δ'  ἐν   τῇ ἑκκαιδεκάτῃ Εὐρωπιακῶν Μήγαν φησὶ
[12, 53]   Διονύσῳ θυσίαν καὶ πάντων δαψιλῶς  ἐν   τῇ θοίνῃ παρασκευασθέντων, καὶ Σατραβάτης
[12, 42]   ὃς ἁπάντων τῶν βασιλέων τῶν  ἐν   τῇ Θράκῃ γεγενημένων μάλιστα πρὸς
[12, 51]   αὐτοῦ τὸ σῶμα. Φύλαρχος δὲ  ἐν   τῇ ι' τῶν Ιστοριῶν Θρᾳκῶν
[12, 19]   τῶν δὲ Καρδιηνῶν ἰσχὺς  ἐν   τῇ ἵππῳ ἦν, καὶ οὕτως
[12, 19]   Νάρις. Οὑτος δὲ παῖς ὢν  ἐν   τῇ Καρδίῃ (ἐπράθη καί τινι
[12, 66]   ἡδονάς, ~Καὶ Δοῦρις δέ φησιν  ἐν   τῇ κγ' τῶν Ιστοριῶν ὡς
[12, 69]   τῷ ἐπιφανεστάτω τῆς πόλεως (τόπῳ  ἐν   τῇ Κόνωνος οἰκίᾳ εἷχεν εἰκοσίκλινον
[12, 13]   ἐπιγραφομένοις, Παρασκευαστικοῖς εἰπὼν ὡς  ἐν   τῇ λιβανοφόρῳ χώρᾳ βασιλεὺς αὐτόνομός
[12, 39]   Αμύντας δὲ ἐν τρίτῳ Σταθμῶν  ἐν   τῇ Νίνῳ φησὶν εἶναι χῶμα
[12, 56]   Γρυπὸν ἐπικαλούμενον βασιλέα φησὶ Ποσειδώνιος  ἐν   τῇ ὀγδόῃ και εἰκοστῇ τῶν
[12, 55]   πεντακισχιλίων. ~Πολύκλειτος δ' Λαρισαῖος  ἐν   τῇ ὀγδόῃ τῶν Ιστοριῶν καὶ
[12, 55]   τὴν κόνιν κομίζοντα πρὸς τὴν  ἐν   τῇ παλαίστρᾳ χρείαν. (Λεοννάτῳ δὲ
[12, 58]   ὡς προτίθεσθαι αὐτὸ ἐπὶ Λακινίου  ἐν   τῇ πανηγύρει τῆς Ηρας, εἰς
[12, 20]   τὴν γῆν πλεῖν. ~(Φύλαρχος δ'  ἐν   τῇ πέμπτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν
[12, 43]   Αἰγύπτῳ. Καὶ περὶ τοῦ Χάρητος  ἐν   τῇ πέμπτῃ (καὶ τεσσαρακοστῃ φησιν·
[12, 9]   ἐγκέφαλος. Χάρης δ' Μιτυληναῖος  ἐν   τῇ πέμπτῃ, τῶν περὶ Ἀλέξανδρον
[12, 11]   γενομένας αὐτῇ πρότερον ὕβρεις τοῖς  ἐν   τῇ πόλει δούλοις τὰς τῶν
[12, 12]   Φιλήμων ἐν Παρεισιόντι οὕτως· Τοὺς  ἐν   τῇ πόλει μάρτυρας ἔχω γὰρ
[12, 68]   πρότερον ὅπως μηδεὶς φιλόσοφος  ἐν   τῇ πόλει μηδ᾽ ἐν τῇ
[12, 43]   φησιν· Οὐ δυνάμενος δὲ ζῆν  ἐν   τῇ πόλει τὰ μὲν διὰ
[12, 15]   οὐκ ἐξῆν δ' οὐδ' ἀλεκτρυόνα  ἐν   τῇ πόλει τρέφεσθαι. Ἱστορεῖ δὲ
[12, 39]   χῶμα ὑψηλόν, ὅπερ κατασπάσαι Κῦρον  ἐν   τῇ πολιορκίᾳ ἀντιχωννύντα τῇ πόλει
[12, 66]   γοῦν τῆς Σικελίας τύραννος  ἐν   τῇ πρὸς αὐτὸν Επιστολῃ κατὰ
[12, 44]   φύλακας (ἐφίστα, ὡς Θεόπομπος ἱστορεῖ  ἐν   τῇ πρώτῃ καὶ εἰκοστῆ, ἀλλ'
[12, 38]   καὶ ταύτας χρυσᾶς, ἐποίησε δὲ  ἐν   τῇ πυρᾷ καὶ οἴκημα ἑκατόμπεδον
[12, 51]   Φάραξ Λακεδαιμόνιος, ὡς (Θεόπομπος  ἐν   τῇ τεσσαρακοστῃ ἱστορεῖ· καὶ ταῖς
[12, 14]   τοῖς ἀνδράσι διακονοῦνται. Θεόπομπος δὲ  ἐν   τῇ τεσσαρακοσττῇ τρίτῃ τῶν Ίστοριων
[12, 11]   ἀντὶ ἀνδρῶν εὐνούχων. Κλεαρχος δ᾽  ἐν   τῇ τετάρτῃ περὶ Βίων Λυδοί
[12, 39]   παρέλιπον τοῦτο ποιῶν. Κλείταρχος δ'  ἐν   τῇ τετάρτῃ τῶν περὶ Αλέξανδρον
[12, 33]   εὐδαιμονιαν. ~Περὶ δὲ Θετταλῶν λέγων  ἐν   τῇ τετάρτῃ φησὶν ὅτι Ζῶσιν
[12, 35]   τοιούτοις κελάδοις συνηχεῖσθαι. Αγαθαρχίδης δ'  ἐν   τῇ τριακοστῃ πέμπτῃ τῶν Εὐρωπιακῶν
[12, 55]   ἕτεροι λαβόντες ἀνεκηρύχθησαν, Φύλαρχος δ'  ἐν   τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν
[12, 53]   τῇ κεφαλῃ καὶ τὸ κηρύκειον  ἐν   τῇ χειρί, πολλάκις δὲ καὶ
[12, 68]   φιλόσοφος ἐν τῇ πόλει μηδ᾽  ἐν   τῇ χώρᾳ. Πυνθανόμεθα δὲ οὐκ
[12, 44]   Θεόπομπός φησι· Κίμων Αθηναῖος  ἐν   τοῖς ἀγροῖς καὶ τοῖς κήποις
[12, 72]   Μένανδρος ἥκιστά γ' ὢν λοίδορος  ἐν   τοῖς Αλιεῦσιν, τὸν μῦθον ὑποστησάμενος
[12, 60]   ἀνθινά τε πολλὰ τῶν ἐδαφῶν  ἐν   τοῖς ἀνδρῶσιν κατεσκευάζετο διαπεποικιλμένα ὑπὸ
[12, 63]   τρυφῶν· διὸ καὶ Ξενοφῶν  ἐν   τοῖς Απομνημονεύμασί φησιν ὅτι πολλάκις
[12, 43]   ἔζων, ὥστε τοὺς μὲν νέους  ἐν   τοῖς αὐλητριδίοις καὶ παρὰ ταῖς
[12, 13]   ῥᾳθυμίᾳ. Διατρίβει τε γὰρ αἰεὶ  ἐν   τοῖς βασιλείοις ἐν τρυφῇ καὶ
[12, 38]   τοῦ Αρράκου τελευτῆσαι ἑαυτὸν ἐμπρήσαντα  ἐν   τοῖς βασιλείοις, πυρὰν νήσαντα ὕψος
[12, 62]   κεφαλῆς ἔχοντα, ὡς ἱστορεῖ Κλέαρχος  ἐν   τοῖς Βίοις. Οὗτος γὰρ παρὰ
[12, 58]   τρυφῆς Σάτυρος Περιπατητικὸς ἱστορῶν  ἐν   τοῖς Βίοις πληροῦσθαί φησιν παρ'
[12, 54]   δεῖπνα πρὸς σάλπιγγα τότε μὲν  ἐν   τοῖς γαμοις, καὶ ἄλλως δ'
[12, 53]   καὶ τὰς ἱερὰς ἐσθῆτας ἐφόρει  ἐν   τοῖς δείπνοις, ὁτὲ μὲν τὴν
[12, 29]   πλέον ἀνεθῆναι, ὥς φησι Καλλῖνος  ἐν   τοῖς Ελεγείοις καὶ Αρχίλοχος· ἑάλωσαν
[12, 13]   Κυμαῖος τὰ Περσικὰ συγγράψας  ἐν   τοῖς ἐπιγραφομένοις, Παρασκευαστικοῖς εἰπὼν ὡς
[12, 79]   ἠγόραζον. ~Κλέαρχος δ' Σολεὺς  ἐν   τοῖς Ερωτικοῖς Διὰ τί, φησί,
[12, 58]   δὲ τὸν Συραρίτην φησὶν Ἀριστοτέλης  ἐν   τοῖς Θαυμασίοις ὑπο τρυφῆς ἱμ
[12, 80]   θεόν, ὡς ἱστορεῖ καὶ Αρχέλαος  ἐν   τοῖς Ιάμβοις. ~Εν μανίᾳ δὲ
[12, 80]   ὡς καὶ Μεγαλοπολίτης Κερκιδᾶς  ἐν   τοῖς Ιάμβοις ἱστορεῖ λέγων· Ἦν
[12, 11]   πορφύρᾳ κειμένου καὶ ταῖς γυναιξὶν  ἐν   τοῖς ἱστοῖς συνταλασιουργοῦντος, Ομφάλης δἐ
[12, 44]   οὐδ᾽ ἐν τοῖς χωρίοις οὐδ'  ἐν   τοῖς κήποις φύλακας (ἐφίστα, ὡς
[12, 59]   ὕβριν. ~Διόδωρος δ' Σικελιώτης  ἐν   τοῖς περὶ Βιβλιοθήκης (Ακραγαντίνους φησὶ
[12, 55]   ἄχρι τῆς ἕω. Κλέαρχος δ'  ἐν   τοῖς περὶ Βίων περὶ Δαρείου
[12, 57]   πλήθη. ~Κλύτος δ' Αριστοτελικὸς  ἐν   τοῖς περὶ Μιλήτου Πολυκράτην φησὶ
[12, 29]   ἀκταίας, ὅπερ ἐστὶ καὶ πολυτελέστατον  ἐν   τοῖς Περσικοῖς περιβλήμασιν. Ἐστὶν δὲ
[12, 9]   δ' ἄμπελον ταύτην Αμύντας φησὶν  ἐν   τοῖς Σταθμοῖς καὶ βότρυας ἔχειν
[12, 19]   Καρδιηνοὶ πάντες τοὺς ἵππους ἐδίδαξαν  ἐν   τοῖς συμποσίοις ορχεῖσθαι ὑπὸ τῶν
[12, 73]   ἐπαπερειδόμενος ἐπορεύετο. Εἰς δὲ τὰς  ἐν   τοῖς συμποσίοις ὀρχήσεις ἀπὸ μετεώρων
[12, 44]   λαμβάνωσιν εἴ τινος δέοιντο τῶν  ἐν   τοῖς χωρίοις, ἔπειτα τὴν οἰκίαν
[12, 44]   ἐχρῆτο ταῖς ἡδοναῖς· ὥστε οὐδ᾽  ἐν   τοῖς χωρίοις οὐδ' ἐν τοῖς
[12, 62]   φέροντα τέχνης. Ηὔχησε δ' ἀνεμεσήτως  ἐν   τούτοις· (Εἰ καὶ ἄπιστα κλύουσι,
[12, 67]   χαίρειν ἐα τέον, σαφῶς ὑπουργὸν  ἐν   τούτοις ποιῶν τὴν ἀρετὴν (τῆς
[12, 46]   πενίας εἰς τρυφὴν ὁρμῆσαί φησιν  ἐν   τούτοις· Πρὶν μὲν ἔχων βερβέριον,
[12, 25]   ἀγαθῶν σπανίζοντες. ~Ἴβηρες δὲ καίτοι  ἐν   τραγικαῖς στολαῖς καὶ ποικιλαις προιόντες
[12, 17]   ζευγῶν πορευόμενοι τὴν ἡμερησίαν πορείαν  ἐν   τρισὶν ἡμέραις διήνυον. Ἦσαν δέ
[12, 33]   Περὶ δὲ Αἰτωλῶν Πολύριος μὲν  ἐν   τρισκαιδεκάτῃ Ιστοριῶν φησιν ὡς διὰ
[12, 38]   κατ' ἄνδρα τάδ' ἤκουσα. Κτησίας  ἐν   τρίτῃ Περσικῶν καὶ πάντας μέν
[12, 40]   εὐπρεπέστερον ἐκοσμεῖτο, ὡς Μνασέας φησὶν  ἐν   τρίτῳ Εὐρώπης. Κλέαρχος δ' ἐν
[12, 45]   ἐπὶ τὸ τέθριππον. Πόσσις δ'  ἐν   τρίτῳ Μαγνητικῶν τὸν (Θεμιστοκλέα φησὶν
[12, 9]   τοῦ Σαμίου ποίημα. Ἀγαθοκλῆς δ'  ἐν   τρίτῳ περὶ Κυζίκου ἐν Πέρσαις
[12, 57]   δ' ἐκ Σικελίας. Αλεξις δ'  ἐν   τρίτῳ Σαμίων Ωρων ἐκ πολλῶν
[12, 59]   κατασκευάσαι, Σιληνὸς δ' Καλακτῖνος  ἐν   τρίτῳ Σικελικῶν περὶ Συρακούσας φησὶν
[12, 39]   ἀλλὰ νῦν τέθνηκεν. Αμύντας δὲ  ἐν   τρίτῳ Σταθμῶν ἐν τῇ Νίνῳ
[12, 60]   γεραίρει. Καρύστιος δὲ Περγαμηνὸς  ἐν   τρίτῳ Υπομνημάτων Δημήτριος, φησίν,
[12, 78]   ἐναλείφειν μύροις, ὡς Κηφισόδωρος μὲν  ἐν   Τροφωνίῳ φησίν· Ἔπειτ' ἀλείφεσθαι τὸ
[12, 46]   δουρὶ τιθεὶς αὐχένα, πολλὰ δ'  ἐν   τροχῷ, πολλὰ δὲ νῶτα σκυτίνῃ
[12, 13]   γὰρ αἰεὶ ἐν τοῖς βασιλείοις  ἐν   τρυφῇ καὶ δαπάνῃ τὸν βίον
[12, 31]   Τοιγαροῦν διὰ τὴν τοιαύτην ἀγωγὴν  ἐν   τυραννίδι καὶ στάσεσι γενόμενοι αὐτῇ
[12, 52]   τοῦ στρατηγοῦ χρημάτων. Ἔτυχεν γὰρ  ἐν   τῷ ἀγρῷ τῷ ἐκείνου σκηνῶν
[12, 64]   δοκῶ. ~Αριστόξενος δ' μουσικὸς  ἐν   τῷ Αρχύτα Βίῳ ἀφικέσθαι φησὶ
[12, 54]   (ἐνενήκοντα καὶ δύοι θαλάμους κατασκευασάμενος  ἐν   τῷ αὐτῷ τόπῳ, ἧν δὲ
[12, 55]   Ιστοριῶν καὶ Αγαθαρχίδης Κνίδιος  ἐν   τῷ δεκάτῳ περὶ (Ασίας καὶ
[12, 41]   βιαίῳ θανάτῳ διεφθάρησαν. Αναξιμένης δ'  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Βασιλέων Μεταλλαγαὶ περὶ
[12, 58]   δὲ καὶ Πολέμων περὶ αὐτοῦ  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν ἐν
[12, 28]   τῶν ἐν Αβύδῳ, γυναικῶν, ὅπως  ἐν   τῷ ἐπιλοίπῳ βίῳ ἔχοις χρῆσθαι
[12, 69]   δὲ Λύκων ὑπ' ἀλαζονείας καὶ  ἐν   τῷ ἐπιφανεστάτω τῆς πόλεως (τόπῳ
[12, 42]   ἐκείνου καὶ εἰπόντος μηδένα εἶναι  ἐν   τῷ θαλάμῳ, τοξεύσας τοῦτον ἀπέκτεινεν
[12, 37]   Κουρῆτα λαὸν ᾔνεσαν, (Αγάθων δ'  ἐν   τῷ Θυέστῃ τοὺς τὴν Πρώνακτος
[12, 72]   τρυφήν. Νύμφις γοῦν Ηρακλεώτης  ἐν   τῷ ιβ' περὶ Ηρακλείας Διονύσιος,
[12, 21]   ἀνέβλυσεν δὲ καὶ αἵματος πηγὴ  ἐν   τῷ ἱερῷ αὐτῆς· καὶ οὐδὲ
[12, 28]   Περι δε των Ἀβυδηνῶν Ἀντιφῶν  ἐν   τῷ κατὰ Ἀλκιβιάδου λοιδορίας γράφει
[12, 74]   ἐκκλησίαν καὶ Λυσάνδρου πολλὰ ὀνειδίσαντος  ἐν   τῷ κοινῷ ὡς τρυφῶντι παρ᾽
[12, 9]   προσηγορεύετο βασιλικὸν ὑποπόδιον. Ἦν δ'  ἐν   τῷ κοιτῶνι καὶ λιθοκόλλητος ἄμπελος
[12, 19]   καὶ πυκνὰ, περὶ τούτου διελέγοντο  ἐν   τῷ κορσωτηρίῳ ἱζάνοντες. Και ἀποδρὰς
[12, 26]   τὰ Μιλήσια κἀπιχώρια καὶ μὴ  ἐν   (τῷ μέσῳ. ~Καὶ περὶ Σκυθῶν
[12, 14]   ἐστι Τυρρηνοῖς οὐ μόνον αὐτοὺς  ἐν   τῷ μέσῳ τι ποιοῦντας, ἀλλ'
[12, 71]   οὗ φησιν αὐτὸς Κλέαρχος  ἐν   τῷ ὀγδόῳ τῶν Βίων ὅτι
[12, 73]   οὗτος, αὐτὸς περὶ ἑαυτοῦ μαρτυρεῖ  ἐν   τῷ ὀγδόῳ τῶν Υπομνημάτων διηγούμενος
[12, 53]   καὶ Αλεξάνδρου Τελευτῆς φησιν ὅτι  ἐν   τῷ παραδείσῳ ἔκειτο αὐτῷ χρυσοῦς
[12, 46]   πληρώσειεν. ~Καμαιλέων δ' Ποντικὸς  ἐν   τῳ περὶ Ανακρέοντος πρόθεὶς τὸ
[12, 21]   ἀπώλοντο. Ηρακλείδης δ' Ποντικὸς  ἐν   τῷ περὶ Δικαιοσύνης φησίν· Συβαρῖται
[12, 62]   ᾄδειν γράφοντα, ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος  ἐν   τῷ περὶ Εὐδαιμονίας. Τερατευόμενος δὲ
[12, 77]   οὑπιχώριοι. Ηρακλειδης δὲ Ποντικὸς  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς Δεινίαν φησὶ
[12, 3]   κατά γε τὴν δόξαν, φησὶν  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς Θεόφραστος, οὐχ
[12, 52]   ἐπεὶ καινῶς Ηρακλείδης Ποντικὸς  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς ἱστορεῖ περὶ
[12, 31]   ἡδυπαθὴς ὄχλος ὥρμηται; Θεόφραστος δ'  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς καὶ δὴ
[12, 81]   ἀηδῶς Ποντικὸς Ἡρακλείδης διηγεῖται  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς οὕτω γράφων
[12, 30]   πολεμιστήν. Ἡρακλείδης δ' Ποντικὸς  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς (Σαμίους φησὶ
[12, 5]   οὖν. ~Ἡρακλείδης δ' Ποντικὸς  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς τάδε λέγει·
[12, 45]   Ολύμπιόν φησιν Ηρακλείδης Ποντικὸς  ἐν   τῷ περὶ Ηδονῆς ὡς ἀπήλλαξεν
[12, 77]   Πολέμων δ' περι ηγητὴς  (ἐν   τῷ περὶ Θαυμασίων Αρχέστρατόν φησι
[12, 16]   ἐπίβουλον κακόν. (Καὶ Αθηνόδωρος δὲ  ἐν   τῷ περὶ Σπουδῆς καὶ Παιδιᾶς
[12, 11]   ὡς Αρτέμων φησὶν Κασανδρεὺς  ἐν   τῷ περὶ Συναγωγῆς Βιρλίων, ἀγνοῶν
[12, 67]   γαργαλισμοὺς καὶ τὰ νύγματα  ἐν   τῷ περὶ Τέλους εἴρηκεν, τούτων
[12, 53]   τρυφῆς Εφιππος μὲν Ολύνθιος  ἐν   τῷ περὶ τῆς Ηφαιστίωνος καὶ
[12, 54]   διάλιθοι καὶ περιάργυροι. Περιερέρληντο δὲ  ἐν   τῷ περιβόλῳ πολυτελετῖς αὐλαῖαι ζῳωτοὶ
[12, 69]   γὰρ ἄρξαι τε τὴν νομιζομένην  ἐν   τῷ περιπάτῳ ἀρχὴν (αὕτη δ'
[12, 51]   (αὐτοῖς βοηθός· κἀκεῖ γενόμενος καὶ  ἐν   τῷ πολέμῳ ἀποθανὼν οὐδὲ ταφῆς
[12, 29]   τῶν Εφεσίων Δημόκριτος Ἐφέσιος  ἐν   τῷ προτέρῳ περὶ τοῦ ἐν
[12, 40]   Κολοφώνιος ποιητὴς περὶ Νίνου λέγων  ἐν   τῷ πρώτῳ τῶν Ιάμβων φησίν·
[12, 31]   αὐτῶν καὶ Διογένης Βαρυλώνιος  ἐν   τῷ πρώτῳ τῶν Νόμων. Κοινῶς
[12, 53]   τέρπειν τὸν βασιλέα καὶ ὅτι  ἐν   τῷ τελευταίῳ δείπνῳ αὐτὸς
[12, 58]   τῶν εὐωχουμένων. Καὶ Κλέαρχος δὲ  ἐν   τῷ τετάρτῳ τῶν Βίων γράφει
[12, 39]   τὰς ἀπολαύσεις, καὶ τελευτήσας δείκνυσιν  ἐν   τῷ τοῦ μνήματος τύπῳ τοῖς
[12, 76]   δεινὸς τἄλλα Λυσίας ῥήτωρ  ἐν   τῷ (ὑπὲρ Φανίου παρανόμων ἐπιγραφομένῳ
[12, 13]   μὴ δικαίως δεδικακέναι, ἔστι θυρὶς  ἐν   τῷ ὑψηλοτάτῳ τῶν βασιλείων καὶ
[12, 4]   τὰς ἄλλας διαγωγάς. ~Πλάτων δ'  ἐν   τῷ Φιλήβῳ φησίν· Ἡδονὴ μὲν
[12, 10]   ἀμφοτέρων τούτων κέκτηνται. ἀλλὰ καὶ  ἐν   τῷ χειμῶνι οὐ μόνον κεφαλὴν
[12, 16]   ἔφη καὶ Εὔβουλος κωμικὸς  ἐν   Χάρισιν οὕτως· Καὶ γὰρ πόσῳ
[12, 78]   ἁβρὸν ὄντα παραδίδωσι. Κρατῖνος τ'  ἐν   Χείρωσι τὴν τρυφὴν ἐμφανίζων τὴν
[12, 39]   δακτύλων ὃν πεποίηται ποιούμενος δὶς  ἐν   χορῷ. περὶ τὰ λοιπὰ
[12, 24]   οἱ ἀπ' ἐκείνων μέχρι τήμερον  ἐν   χρῷ κεκαρμένοι καὶ πένθιμον στολὴν
[12, 75]   δἐ τοῦ Σαννυρίωνος καὶ Στράττις  ἐν   Ψυχασταῖς φησιν· Σαννυρίωνος σκυτίνην ἐπικουρίαν.
[12, 9]   ὑπὲρ κεφαλῆς οἴκημά τι πεντάκλινον,  ἐν   χρυσίου πεντακισχίλια διὰ παντὸς
[12, 54]   ἧν δὲ οἷκος ἑκατοντάκλινος,  ἐν   ἑκάστη ἦν κλίνη κεκοσμημένη
[12, 59]   κάλλει διάφορον καὶ κατάρρυτον ὕδασιν,  ἐν   καὶ τόπον τινὰ εἶναι
[12, 73]   ἄγγος ἐπιδεχόμενον ὡς εἴκοσι ἀρτάβας,  ἐν   πολλὰ μὲν τῶν ἀγριμαίων
[12, 11]   τὰς τῶν δεσποτῶν παρθένους ἐξέδωκεν  ἐν   τόπῳ πρὸς ἐκείνων ὑβρίσθη·
[12, 59]   πολυτελῶς κατεσκευασμένον ὅν καλεῖσθαι Μῦθον,  ἐν   χρηματίζειν Ιέρωνα τὸν βασιλέα.
[12, 46]   καλύμματ' ἐσφηκωμένα, καὶ ξυλίνους ἀστραγάλους  ἐν   ὠσὶ καὶ ψιλὸν περὶ πλευρῇσι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philipe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 24/11/2005