>

Livre, Chap.
[12, 71]	διαίτῃ χρώμενος οὕτως ἐμμελῶς καὶ	μετὰ	αἰσθήσεως τοσοῦτον χρόνον ζήσειεν, Οὐδὲν
[12, 52]	ὁ περὶ ἡδονὴν βίος ὥστε	μετὰ	γρᾳδίου βαρβάρου διατελεῖν ἠναγκάσθη καὶ
[12, 58]	τὰς Λοκρῶν παρθένους καὶ γυμνὸς	μετὰ	γυμνῶν οὐδὲν αἰσχύνης παρέλιπεν ἐπὶ
[12, 37]	καὶ ἀνθιναῖς ἐσθῆσι χρώμενοι και	μετὰ	γυναικῶν εἰς τοὺς ἀγροὺς ἐξιόντες
[12, 7]	καθήμενοι ἠγορόωντο (χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ,	μετὰ	δέ σφισι πότνια Ηβη νέκταρ
[12, 55]	πορφυραῖς καὶ μηλίναις ἐσθῆσιν ἐξησκημένοι·	μετὰ	δὲ τούτους τοξόται τὸν ἀριθμὸν
[12, 38]	ὑπεστόρεσε καὶ κατεκνλίθη αὐτός τε	μετὰ	καὶ τῆς γυναικὸς καὶ αἱ
[12, 12]	ἐπὶ τοὺς πολέμους, καθάπερ Κρῆτες	μετὰ	λύρας. ~(Ηρακλείδης δ' ὁ Κυμαῖος
[12, 60]	ἀδελφοῦ ἀναιρεθέντος ὑπ' Αντιπάτρου αὐτὸς	μετὰ	Νικάνορος διέτριρεν, αἰτίαν ἔχων ὡς
[12, 17]	ἄντρα τῶν Λουσιάδων ἀποδημοῦντες διετέλουν	μετὰ	πάσης τρυφῆς. Οἱ δ' εὔποροι
[12, 81]	δὲ σῳζόμἐνοις ἔχαιρεν καὶ διῆγεν	μετὰ	πλείστης ἡδονης. Ἐπεὶ δε ὁ
[12, 12]	δὲ ἐξιόντες οἱ Λυδοὶ παρατάττονται	μετὰ	συρίγγων καὶ αὐλῶν, ὥς φησιν
[12, 49]	εἰς τὰς Αθήνας. Κατιών τε	μετὰ	ταῦτα εἰς τὴν πατρίδα ἐστεφάνωσε
[12, 56]	ἐσκευασμένα, ἅμαξαν πληρῶσαι δυνάμενα· καὶ	μετὰ	ταῦτα μελιπήκτων καὶ στεφάνων ἐκ
[12, 39]	Αλέξανδρον γήρᾳ τελευτῆσαί φησιν Σαρδανάπαλλον	μετὰ	τὴν ἀπόπτωσιν τῆς Σύρων ἀρχῆς.
[12, 22]	Κροτωνιᾶται δ᾽ ὥς φησι Τίμαιος,	μετὰ	τὸ ἐξελεῖν Συραρίτας ἐξώκειλαν εἰς
[12, 36]	πολιορκού μενοι (ὑπ' Αννίρα ὥστε	μετὰ	τὸ πάντα μὲν τὰ κατὰ
[12, 22]	τῷ Σαμίων τυράννῳ συνὼν καὶ	μετὰ	τὸν ἐκείνου θάνατον αἰχμαλωτισθεὶς ὑπὸ
[12, 22]	περιέρχεται ταῖς ἑβδόμαις τοὺς βωμοὺς	μετὰ	τοῦ πρυτάνεως· οὐ τρυφῆς χάριν
[12, 76]	ἀκούετε καθ' ἕκαστον ἐνιαυτόν; Οὐ	μετὰ	τούτου ποτὲ Απολλοφάνης καὶ Μυσταλίδης
[12, 24]	ζήτησιν ἀφικομένων καὶ κατοικησάντων, (οἱ	μετὰ	τούτους λήθην λαβόντες τῆς Κρητῶν
[12, 53]	ἀργυρόποδες, ἐφ ὧν καθεζόμενος ἐχρημάτιζε	μετὰ	τῶν ἑταίρων. Νικοβούλη δέ φησιν
[12, 65]	συμβεβηκότων. Σύρους μὲν γὰρ Μῆδοι	μετὰ	τῶν μεγίστων κινδύνων ἀφείλαντο την
[12, 41]	μὲν Φαίακες, ὥς φησιν Ομηρος,	μετὰ	τῶν οἰκείων γυναικῶν καὶ θυγατέρων
[12, 38]	ἐψιμυθιωμένον καὶ κεκοσμημένον γυναικιστὶ, καὶ,	μετὰ	τῶν παλλακίδων ξαίνοντα (πορφύραν ἀναβάδην
[12, 26]	κρατήσαντες ἅπαντας ὧν κύριοι κατέστησαν	μετὰ	τῶν τέκνων κατεπίττωσαν. Ὧν καιομένων
[12, 42]	τοῖς θεοῖς ἐποιεῖτο καὶ συνῆν	μετὰ	τῶν ὑπάρχων, εὐδαίμων καὶ μακαριστὸς
[12, 41]	(τὰς δὲ ὀρχηστρικάς, ὧν εἴθιστο	μετὰ	τῶν φίλων ἀγῶνας τιθέναι καὶ
[12, 54]	τὸ Πυθικὸν ηὔλησαν, εἱθ' ἑξῆς	μετὰ	τῶν χορῶν, Τιμόθεος, Φρύνιχος, Καφισίας,
[12, 81]	καὶ διῴκει καὶ καταπλέοντα ἀπεδέχετο	μετὰ	χαρᾶς τοσαύτης ὅσησπερ (ἅν τις
[12, 79]	τοῖς Ερωτικοῖς Διὰ τί, φησί,	μετὰ	χεῖρας ἄνθη καὶ μῆλα καὶ
[12, 79]	τοῖς ὡραίοις ἄνθεσιν, ἀλλὰ καὶ	μετὰ	χεῖρας ἐχόντων τὸ πᾶν εἶδος
[12, 79]	δεῖγμα τῆς φύσεως τὰ ὡραῖα	μετὰ	χεῖρας ἔχουσιν καὶ χαίρουσιν αὐτοῖς;
[12, 78]	ἢ κρίνον παρ᾽ οὖς ἐθάκει,	μετὰ	χερσὶ δὲ μῆλον ἕκαστος ἔχων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/11/2005