>Livre, Chap. |
[12, 39] |
ἔχοντα
μεταβολὰς
καὶ
κακοπαθείας,
καὶ
|
ὧν |
ἂν
καταλίπω
ἀγαθῶν
ἄλλοι
ἕξουσι |
[12, 44] |
βουλόμενον
εἰσιόντα
ἀπολαύειν
καὶ
λαμβάνειν
|
ὧν |
δεηθείη·
ὅπερ
ὕστερον
ἐποίησε
καὶ |
[12, 17] |
ἱμάτια
Μιλησίων
ἐρίων
πεποιημένα·
ἀφ'
|
ὧν |
δὴ
καὶ
αἱ
φιλίαι
ταῖς |
[12, 19] |
Βισάλτας
ἐδίδαξε
πολλοὺς
αὐλητάς·
μεθ'
|
ὧν |
δὴ
καὶ
στρατεύεναι
ἐπὶ
τὴν |
[12, 8] |
τέσσαρες
κιονίσκοι
λιθοκόλλητοι
χρυσοῖ,
ἐφ
|
ὧν |
διετέτατο
ἱμάτιον
ποικίλον
πορφυροῦν.
~(Ὁ |
[12, 68] |
διὰ
τὸ
μηθὲν
πεποιηκέναι
ὑμᾶς
|
ὧν |
ἐγράψαμεν
περὶ
τούτων.
Ὡς
ἂν |
[12, 43] |
διὰ
Λυσάνδρου
τάλαντα
ἑξήκοντα.
Ἀφ'
|
ὧν |
ἐδείπνισεν
Αθηναίους
(ἐν
τῇ
ἀγορᾷ |
[12, 41] |
μὲν
ᾠδικάς,
(τὰς
δὲ
ὀρχηστρικάς,
|
ὧν |
εἴθιστο
μετὰ
τῶν
φίλων
ἀγῶνας |
[12, 9] |
γενέσθαι
Πέρσαις
μηλοφορίαν
μὴ
μόνον
|
ὧν |
ἔπαθον
τιμωρίαν,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς |
[12, 38] |
τοῖν
ὀφθαλμοῖν.
Οἱ
μὲν
πολλοί,
|
ὧν |
ἐστι
καὶ
Δοῦρις,
ἱστοροῦσιν
ὑπὸ |
[12, 72] |
ἔτη
πέντε
πρὸς
τοῖς
πεντήκοντα,
|
ὧν |
ἐτυράννησεν
τρία
καὶ
τριάκοντα,
ἁπάντων |
[12, 29] |
περὶ
τῆς
χλιδῆς
αὐτῶν
καὶ
|
ὧν |
ἐφόρουν
βαπτῶν
ἱματίων
γράφει
καὶ |
[12, 23] |
πάντων
μὲν
ὁρώντων,
μάλιστα
δὲ
|
ὧν |
ἥκιστα
ἐκεῖνοι
προσεδόκων
θεῶν.
Οὕτω |
[12, 7] |
εὐναί.
Μόνως
γὰρ
οὕτως
ᾠήθη
|
ὧν |
ἤλπιζεν
μὴ
διαμαρτεῖν.
Τοιοῦτός
ἐστιν |
[12, 18] |
καὶ
εἰς
θεοῦ
τοὺς
χρησομένους,
|
ὧν |
ἦν
εἷς
Αμυρις,
πυνθανόμενοι
μέχρι |
[12, 53] |
θρόνος
καὶ
κλῖναι
ἀργυρόποδες,
ἐφ
|
ὧν |
καθεζόμενος
ἐχρημάτιζε
μετὰ
τῶν
ἑταίρων. |
[12, 8] |
ἐγένοντο
πρῶτοι
πάντων
(ἀνθρώπων
Πέρσαι,
|
ὧν |
καὶ
οἱ
βασιλεῖς
ἐχείμαζον
μὲν |
[12, 26] |
πάλιν
οἱ
πλούσιοι
κρατήσαντες
ἅπαντας
|
ὧν |
κύριοι
κατέστησαν
μετὰ
τῶν
τέκνων |
[12, 47] |
δύο
πίνακας
ἀνέθηκεν,
Αγλαοφῶντος
γραφήν·
|
ὧν |
ὁ
μὲν
εἷχεν
Ολυμπιάδα
καὶ |
[12, 27] |
οὕς
ἀφίκοιντο
ἠκρωτηρίαζον
τας
ρῖνας
|
ὧν |
οἱ
ἀπογόνοι
μεταστάντες
ἔτι
καὶ |
[12, 8] |
πεζὸς
ὑποτιθεμένων
ψιλοταπίδων
Σαρδιανῶν,
ἐφ'
|
ὧν |
οὐδεὶς
ἄλλος
ἐπέβαινεν
ἢ
βασιλεύς. |
[12, 41] |
φίλων
ἀγῶνας
τιθέναι
καὶ
μεθ'
|
ὧν |
συνουσιάζων
διέτριβεν,
χαίρων
μὲν
καὶ |