>Livre, Chap. |
[12, 14] |
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
πρὸς
ἑαυτάς·
|
οὐ |
γὰρ
αἰσχρὸν
εἷναι
αὐταῖς
φαίνεσθαι |
[12, 40] |
τῶν
ἄνω
λιμνῶν
Σινδὸς
κομήτης·
|
οὐ |
γὰρ
ἀλλὰ
κηρύσσω·
ἐγὼ
Νίνος |
[12, 69] |
καὶ
τῆς
πολυτελείας
τῆς
εἰρημένης·
|
οὐ |
γὰρ
ἔγωγε
τοὺς
λοιποὺς
ὑπεξαιροῦμαι. |
[12, 43] |
ἀωρὶ
κοκκύζοντα
καὶ
πλανώμενον
κατέκοψεν·
|
οὐ |
γὰρ
εἶχεν
οὐδέπω
λόφον.
ἕνα |
[12, 34] |
Αριστοφάνης
φησὶν
ἐν
Δαιταλεῦσιν·
Ἀλλ'
|
οὐ |
γὰρ
ἔμαθε
ταῦτ'
ἐμοῦ
πέμποντος, |
[12, 10] |
ἵππων
ἢ
ἐπὶ
τῶν
εὐνῶν·
|
οὐ |
γὰρ
τῆς
ἱππείας
οὕτως
ὡς |
[12, 22] |
ὑποδεδεμένον
λευκὰς
κρηπῖδας.
Οἱ
δὲ
|
οὐ |
(διὰ
τρυφήν
φασι
τοῦτο
γεγονέναι, |
[12, 63] |
βακχεύμασιν
οὖσ'
ἥ
γε
σώφρων
|
οὐ |
διαφθαρήσεται.
Κωμῳδῶν
δὲ
αὐτὸν
Αλεξις |
[12, 78] |
ἀνεπήδησεν.
Καὶ
ἐν
Ζακυνθίῳ·
Εἷτ'
|
οὐ |
δικαίως
εἰμὶ
φιλογύνης
ἐγὼ
καὶ |
[12, 40] |
τοῦ
θεοῦ
ψαύων·
οὐ
μυθιήτης,
|
οὐ |
δικασπόλος
κεῖνος,
οὐ
λεωλογεῖν
ἐμάνθαν' |
[12, 18] |
πολλῶν
τῆς
ἀπωλείας,
περὶ
ἧς
|
οὐ |
κατεπείγει
λέγειν,
διεφθάρησαν.
~Εἰς
τηλικοῦτον |
[12, 52] |
πρὸς
ἡδονην
βιώσας
(ποῖοι
γὰρ
|
οὐ |
κόλακες
ἢ
τί
πλῆθος
οὐχ |
[12, 40] |
οὐ
μυθιήτης,
οὐ
δικασπόλος
κεῖνος,
|
οὐ |
λεωλογεῖν
ἐμάνθαν'
οὐκ
ἀμιθρῆσαι,
(ἀλλ' |
[12, 31] |
εἰς
ἀγορὴν
παναλουργέα
φάρε'
ἔχοντες,
|
οὐ |
μείους
ὥσπερ
χίλιοι,
εἰς
ἐπίπαν, |
[12, 76] |
πρέπον
μὲν
ταῖς
αὑτῶν
τύχαις·
|
οὐ |
μὴν
ὡς
τοῦτο
διαπραττόμενοι
τὴν |
[12, 14] |
Οὐδὲν
δ'
αἰσχρόν
ἐστι
Τυρρηνοῖς
|
οὐ |
μόνον
αὐτοὺς
ἐν
τῷ
μέσῳ |
[12, 10] |
ἀλλὰ
καὶ
ἐν
τῷ
χειμῶνι
|
οὐ |
μόνον
κεφαλὴν
καὶ
σῶμα
καὶ |
[12, 77] |
Αλει
πτικῆς
(Ἱπτπώνακτα
τὸν
ποιητὴν
|
οὐ |
μόνον
μικρὸν
γενέσθαι
τὸ
σῶμα |
[12, 64] |
τὰς
σωματικὰς
ἡδονὰς
ἐσπουδακότα
(καὶ
|
οὐ |
μόνον
τῷ
ἔργῳ
ἀλλὰ
καὶ |
[12, 47] |
εἰσιὼν
εἰς
τὸ
θέατρον,
ἐθαυμάζετο
|
οὐ |
μόνον
ὑπὸ
τῶν
ἀνδρῶν
ἀλλὰ |
[12, 40] |
νόμος,
ῥάβδοισι
τοῦ
θεοῦ
ψαύων·
|
οὐ |
μυθιήτης,
οὐ
δικασπόλος
κεῖνος,
οὐ |
[12, 64] |
γνώριμον
τῷ
Αρχύτᾳ
καὶ
φιλοσοφίας
|
οὐ |
παντελῶς
ἀλλότριον
ἀπαντᾶν
εἰς
τὰ |
[12, 63] |
δεσπότης,
καὶ
τὴν
τέχνην
μὲν
|
οὐ |
πάνυ
ἐξέμαθε,
τὴν
δ'
ἀρτηρίαν |
[12, 40] |
ἴδ᾽
ἀστέρ'
οὐδ'
ἰδὼν
ἐδίζητο,
|
οὐ |
παρ'
μάγοισι
πῦρ
ἱερὸν
ἀνέστησεν, |
[12, 14] |
φαίνεσθαι
γυμναῖς.
Δειπνεῖν
δὲ
αὐτὰς
|
οὐ |
παρὰ
τοῖς
ἀνδράσι
τοῖς
ἑαυτῶν, |
[12, 18] |
ἡμιλλᾶτο
περὶ
τρυφῆς.
Εἱτα
μετ'
|
οὐ |
πολὺ
γινομένων
αὐτοῖς
σημείων
πολλῶν |
[12, 58] |
τοῦ
στρώματος
κυλινδούμενος.
Τοιγαροῦν
μετ᾽
|
οὐ |
πολὺν
χρόνον
οἱ
ὑβρισθέντες
γυναῖκα |
[12, 39] |
εἰς
Πέρσας
κατεστρατοπεδεύσατο.
Καὶ
ἦν
|
οὐ |
πόρρω
τὸ
τοῦ
Σαρδαναπάλλου
μνημεῖον, |
[12, 40] |
τὸν
Χαλκηδόνιονι
σκώπτων
ὅτι
οὐρῶν
|
οὐ |
προσῆγε
τὴν
χεῖρα
τῷ
αἰδοίῳ |
[12, 40] |
στόματος,
ἵνα
μὴ
μασώμενος
πονέσειεν,
|
οὐ |
πώποτε
δὲ
τὴν
χεῖρα
κατωτέρω |
[12, 6] |
γὰρ
ἄν
τις
πρὸς
τοὺς
|
οὐ |
ταῦτα
παραδεχομένους·
Πόθεν,
ὦ
οὗτοι, |
[12, 6] |
μαρτυρεῖ,
ὥς
φησιν
ὁ
Μεγακλείδης,
|
οὐ |
ταύτην
αὐτῷ
περιτίθησι
τὴν
στολήν, |
[12, 77] |
σὺ
καινῶς
μοι
λάλει·
ὅσον
|
οὐ |
τέθνηκα.
Α.
Τοῦ
ταλαιπώρου
πάθους. |
[12, 74] |
διὰ
τῆς
ἑβδόμης
καὶ
εἰκοστῆς
|
οὐ |
τῆς
τυχούσης
ἀδοξίας
νομίζεσθαι,
εἴ |
[12, 68] |
γὰρ
ἡδονὰς
ὅταν
προδῶσιν
ἄνδρες,
|
οὐ |
τίθημ'
ἐγὼ
ζῆν
τοῦτον,
ἀλλ' |
[12, 16] |
ὑμῖν,
ὦ
οὗτοι,
αἱ
γυναῖκες
|
οὐ |
τίκτουσιν
παιδία;
Παιδίοις
γὰρ
ἔχαιρεν |
[12, 22] |
τοὺς
βωμοὺς
μετὰ
τοῦ
πρυτάνεως·
|
οὐ |
τρυφῆς
χάριν
οὐδὲ
ὕβρεως,
ἀλλ' |