HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
αὑτὸς 1
αυτοῦ 1
αὐτου 1
αὐτοῦ 45
αὑτοῦ 8
αὐτούς 2
αὐτοὺς 14

Fréquences [« »]
43 αὐτῷ
42 ἢ
43 ἡ
45 αὐτοῦ
45 ταῖς
52 φησιν
54 ἐκ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre XII

αὐτοῦ

>
Livre, Chap.

[12, 73]   δ᾽ ἐπεδεδώκει καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Αλέξανδρος, ὁ τὴν ἑαυτοῦ μητέρα

[12, 12]   καὶ ζωμοῦ πίονος. Μνημονεύει δ' αὐτοῦ Αλεξις ἐν Παννυχίδι ἢ Ερίθοις·

[12, 47]   ὑποδήματα παρηλλαγμένα ἐφόρει, ἃ ἀπ' αὐτοῦ Αλκιριάδες καλεῖται. Ὅτε δὲ χορηγοίη

[12, 56]   τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ περὶ τοῦ ὁμωνύμου αὐτοῦ Αντιόχου λέγων τοῦ ἐπ᾽ (Αρσάκην

[12, 52]   τῷ περὶ Ηδονῆς ἱστορεῖ περὶ αὐτοῦ, ἄνωθεν ἀναλαβὼν διηγήσομαι. Ὅτε τὸ

[12, 48]   ἀλλ' ἵνα ὁ γενόμενος ἐξ αὐτοῦ βασιλεύσῃ τε τῆς Σπάρτης καὶ

[12, 73]   ὅπως δεῖπνον παρεσκεύασε τοῖς πρὸ αὐτοῦ γενομένοις ἱερεῦσι, γράφων οὕτως· Ἀρτεμίτια

[12, 60]   πάντες οἱ παῖδες τὸν ἐρώμενον αὐτοῦ Δίογνινι, καὶ τοσοῦτον ἦν τῷ

[12, 66]   αὐτὸν Επιστολῃ κατὰ τῆς φιληδονίας αὐτοῦ εἰπὼν καὶ φιλαργυρίαν αὐτῷ ὀνειδίζει

[12, 58]   Ἱστορεῖ δὲ καὶ Πολέμων περὶ αὐτοῦ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν

[12, 62]   ἀντελαμβάνετο καὶ ἐπέγραφεν τοῖς ὑπ' αὐτοῦ ἐπιτελουμένοις ἔργοις· (Ἁβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν

[12, 76]   παίζων οὖν εἰς τὴν ἰδέαν αὐτοῦ ἔφη Φθιῶτ' Αχιλλεῦ. Ἄλλοι δ'

[12, 9]   ἑβδομήκοντα, καὶ μηδένα πίνειν ἀπ' αὐτοῦ ἢ μόνον βασιλέα καὶ τὸν

[12, 55]   παρ' Αλεξανδρῳ δαπανης. Ἦν γὰρ αὐτοῦ ἡ σκηνὴ κλινῶν ρ' χρυσοῖ

[12, 50]   οἱ τεχνῖται. Αἱ δὲ χλαμύδες αὐτοῦ ἦσαν ὄρφνινον ἔχουσαι τὸ φέγγος

[12, 73]   δ' ἐστί) δειπνίζει τοὺς πρὸ αὐτοῦ ἱερευσαμένους καὶ παρατίθησιν ἑκάστῳ τρύβλιον·

[12, 44]   μιμησάμενος ἐκεῖνον, περὶ οὗ καὶ αὐτοῦ ἱστορῶν ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν

[12, 73]   ἐδώκαμεν καὶ παρεκαλέσαμεν ἕκαστον ἐπὶ αὐτοῦ καθεσθέντα οἴκαδ' ἀπιέναι. Εἰς πάχος

[12, 62]   Ἐπέγραψεν δ' ἐπὶ πολλῶν ἔργων αὐτοῦ καὶ τάδε· Ἁβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν

[12, 58]   μάγειροι καὶ ὀρνιθευταί. Ἱστορεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ Τίμαιος διὰ τῆς ἑβδόμης.

[12, 43]   τὴν ὕβριν ἀνήλισκε, τὰ δ' αὐτοῦ κατέλειπεν Αθήνησιν τοῖς τε λέγουσιν

[12, 81]   ἡδονης. Ἐπεὶ δε ὁ ἀδελφὸς, αὐτοῦ Κρίτων ἐκ Σικελίας ἐπιδημήσας συλλαβὼν

[12, 48]   ὁ ῥήτωρ περὶ τῆς τρυφῆς αὐτοῦ λέγων φησίν· Ἐκπλεύσαντες γὰρ κοινῇ

[12, 72]   διαλέγοιτο τοῖς ἀπαντῶσιν. Μνημονεύει δ' αὐτοῦ Μένανδρος ἥκιστά γ' ὢν λοίδορος

[12, 18]   κατέδραμεν ἐπὶ τὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μνήματα, ἀφῆκεν αἰδεσθείς. (Ἐξαναλώθησαν δὲ

[12, 65]   καὶ τῆς περὶ τὸν χρῶτα αὐτοῦ ὀδμῆς καὶ τῆς εὐμορφίας καὶ

[12, 74]   ὡς Λέων ἱστορεῖ ὁ πολίτης αὐτοῦ, πάνυ ἦν παχὺς τὸ σῶμα

[12, 66]   κείμεθα, δεικνύων καὶ τὸν θάνατον αὐτοῦ παρ' αὐταῖς ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς

[12, 60]   Δημητρίῳ, προσελθεῖν ὥστε μετ' ἄριστον αὐτοῦ (περιπατήσαντος παρὰ τοὺς Τριποδας συνῆλθον

[12, 73]   συμρασιλεύουσαν αὐτῷ. (Φησὶ γοῦν περὶ αὐτοῦ Ποσειδώνιος ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ

[12, 4]   μέχρις ὑγιείας (καὶ εὐεξίας καὶ αὐτοῦ σίτου καὶ ὄψου ἀναγκαῖος ἂν

[12, 67]   δ' Αρίστιππος καὶ οἱ ἀπ' αὐτοῦ τὴν κατὰ κίνησιν ἡδονὴν ἠσπάζοντο,

[12, 2]   εἰς σωφροσύνην ἔθετο τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ τὴν περὶ τὰς τῶν ἀφροδισίων

[12, 44]   καὶ τοὺς καθ' ἑκάστην ἡμέραν αὐτοῦ τι δεομένους, καὶ λέγουσιν ὡς

[12, 60]   Καὶ κατ' ἀρχὰς μὲν ἦν αὐτοῦ τὸ ἄριστον ὀξύραφα παντοδαπὰς ἐλάας

[12, 58]   μητρόπολιν (Δωρὶς γὰρ ἡ μήτηρ αὐτοῦ τὸ γένος ἦν Λοκρίς) στρώσας

[12, 51]   τοῖς πολεμίοις ὑσπὲρ τοῦ ἀνελέσθαι αὐτοῦ τὸ σῶμα. Φύλαρχος δὲ ἐν

[12, 72]   καὶ τριάκοντα, ἁπάντων τῶν πρὸ αὐτοῦ τυράννων πρᾳότητι καὶ ἐπιεικείᾳ διετὴνοχώς.

[12, 63]   εὖ ποιεῖν ἀξιοῦντες. Ὡμολόγησεν δ' αὐτοῦ τῷ δόγματι καὶ ὁ βίος,

[12, 39]   γενόμενος Σαρδανάπαλλος· καὶ γὰρ ἐπιγέγραπται αὐτοῦ τῷ μνήματι· Σαρδανάπαλλος Ανακυνδαράξεω Αγχιάλην

[12, 9]   μόνον βασιλέα καὶ τὸν πρεσβύτατον αὐτοῦ τῶν παίδων· τῶν δ' ἄλλων

[12, 78]   θᾶττον ἡ παῖς δ' ἥψατ῏ αὐτοῦ τῶν ποδῶν ἔτριψέ τ᾽ ἀνεπήδησεν.

[12, 65]   καὶ περὶ τῆς τῶν ἀφροδισίων αὐτοῦ χρήσεως καὶ τῆς περὶ τὸν

[12, 54]   εἴκοσι μνῶν ἀργυρᾶ· Ἡ δὲ αὐτοῦ χρυσόπους ἦν. Συμπαρέλαβεν δὲ εἰς

[12, 11]   ὅτι Εφορος ὁ συγγραφεὺς μνημονεύει αὐτοῦ ὡς παλαιοτέρου ὄντος καὶ Ηροδότῳ

Livre, Chap.
[12, 73]	δ᾽ ἐπεδεδώκει καὶ ὁ υἱὸς	αὐτοῦ	Αλέξανδρος, ὁ τὴν ἑαυτοῦ μητέρα
[12, 12]	καὶ ζωμοῦ πίονος. Μνημονεύει δ'	αὐτοῦ	Αλεξις ἐν Παννυχίδι ἢ Ερίθοις·
[12, 47]	ὑποδήματα παρηλλαγμένα ἐφόρει, ἃ ἀπ'	αὐτοῦ	Αλκιριάδες καλεῖται. Ὅτε δὲ χορηγοίη
[12, 56]	τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ περὶ τοῦ ὁμωνύμου	αὐτοῦ	Αντιόχου λέγων τοῦ ἐπ᾽ (Αρσάκην
[12, 52]	τῷ περὶ Ηδονῆς ἱστορεῖ περὶ	αὐτοῦ,	ἄνωθεν ἀναλαβὼν διηγήσομαι. Ὅτε τὸ
[12, 48]	ἀλλ' ἵνα ὁ γενόμενος ἐξ	αὐτοῦ	βασιλεύσῃ τε τῆς Σπάρτης καὶ
[12, 73]	ὅπως δεῖπνον παρεσκεύασε τοῖς πρὸ	αὐτοῦ	γενομένοις ἱερεῦσι, γράφων οὕτως· Ἀρτεμίτια
[12, 60]	πάντες οἱ παῖδες τὸν ἐρώμενον	αὐτοῦ	Δίογνινι, καὶ τοσοῦτον ἦν τῷ
[12, 66]	αὐτὸν Επιστολῃ κατὰ τῆς φιληδονίας	αὐτοῦ	εἰπὼν καὶ φιλαργυρίαν αὐτῷ ὀνειδίζει
[12, 58]	Ἱστορεῖ δὲ καὶ Πολέμων περὶ	αὐτοῦ	ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ περὶ τῶν
[12, 62]	ἀντελαμβάνετο καὶ ἐπέγραφεν τοῖς ὑπ'	αὐτοῦ	ἐπιτελουμένοις ἔργοις· (Ἁβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν
[12, 76]	παίζων οὖν εἰς τὴν ἰδέαν	αὐτοῦ	ἔφη Φθιῶτ' Αχιλλεῦ. Ἄλλοι δ'
[12, 9]	ἑβδομήκοντα, καὶ μηδένα πίνειν ἀπ'	αὐτοῦ	ἢ μόνον βασιλέα καὶ τὸν
[12, 55]	παρ' Αλεξανδρῳ δαπανης. Ἦν γὰρ	αὐτοῦ	ἡ σκηνὴ κλινῶν ρ' χρυσοῖ
[12, 50]	οἱ τεχνῖται. Αἱ δὲ χλαμύδες	αὐτοῦ	ἦσαν ὄρφνινον ἔχουσαι τὸ φέγγος
[12, 73]	δ' ἐστί) δειπνίζει τοὺς πρὸ	αὐτοῦ	ἱερευσαμένους καὶ παρατίθησιν ἑκάστῳ τρύβλιον·
[12, 44]	μιμησάμενος ἐκεῖνον, περὶ οὗ καὶ	αὐτοῦ	ἱστορῶν ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν
[12, 73]	ἐδώκαμεν καὶ παρεκαλέσαμεν ἕκαστον ἐπὶ	αὐτοῦ	καθεσθέντα οἴκαδ' ἀπιέναι. Εἰς πάχος
[12, 62]	Ἐπέγραψεν δ' ἐπὶ πολλῶν ἔργων	αὐτοῦ	καὶ τάδε· Ἁβροδίαιτος ἀνὴρ ἀρετήν
[12, 58]	μάγειροι καὶ ὀρνιθευταί. Ἱστορεῖ περὶ	αὐτοῦ	καὶ Τίμαιος διὰ τῆς ἑβδόμης.
[12, 43]	τὴν ὕβριν ἀνήλισκε, τὰ δ'	αὐτοῦ	κατέλειπεν Αθήνησιν τοῖς τε λέγουσιν
[12, 81]	ἡδονης. Ἐπεὶ δε ὁ ἀδελφὸς,	αὐτοῦ	Κρίτων ἐκ Σικελίας ἐπιδημήσας συλλαβὼν
[12, 48]	ὁ ῥήτωρ περὶ τῆς τρυφῆς	αὐτοῦ	λέγων φησίν· Ἐκπλεύσαντες γὰρ κοινῇ
[12, 72]	διαλέγοιτο τοῖς ἀπαντῶσιν. Μνημονεύει δ'	αὐτοῦ	Μένανδρος ἥκιστά γ' ὢν λοίδορος
[12, 18]	κατέδραμεν ἐπὶ τὰ τοῦ πατρὸς	αὐτοῦ	μνήματα, ἀφῆκεν αἰδεσθείς. (Ἐξαναλώθησαν δὲ
[12, 65]	καὶ τῆς περὶ τὸν χρῶτα	αὐτοῦ	ὀδμῆς καὶ τῆς εὐμορφίας καὶ
[12, 74]	ὡς Λέων ἱστορεῖ ὁ πολίτης	αὐτοῦ,	πάνυ ἦν παχὺς τὸ σῶμα
[12, 66]	κείμεθα, δεικνύων καὶ τὸν θάνατον	αὐτοῦ	παρ' αὐταῖς ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς
[12, 60]	Δημητρίῳ, προσελθεῖν ὥστε μετ' ἄριστον	αὐτοῦ	(περιπατήσαντος παρὰ τοὺς Τριποδας συνῆλθον
[12, 73]	συμρασιλεύουσαν αὐτῷ. (Φησὶ γοῦν περὶ	αὐτοῦ	Ποσειδώνιος ἐν τῇ ἑβδόμῃ καὶ
[12, 4]	μέχρις ὑγιείας (καὶ εὐεξίας καὶ	αὐτοῦ	σίτου καὶ ὄψου ἀναγκαῖος ἂν
[12, 67]	δ' Αρίστιππος καὶ οἱ ἀπ'	αὐτοῦ	τὴν κατὰ κίνησιν ἡδονὴν ἠσπάζοντο,
[12, 2]	εἰς σωφροσύνην ἔθετο τὴν ἀσθένειαν	αὐτοῦ	τὴν περὶ τὰς τῶν ἀφροδισίων
[12, 44]	καὶ τοὺς καθ' ἑκάστην ἡμέραν	αὐτοῦ	τι δεομένους, καὶ λέγουσιν ὡς
[12, 60]	Καὶ κατ' ἀρχὰς μὲν ἦν	αὐτοῦ	τὸ ἄριστον ὀξύραφα παντοδαπὰς ἐλάας
[12, 58]	μητρόπολιν (Δωρὶς γὰρ ἡ μήτηρ	αὐτοῦ	τὸ γένος ἦν Λοκρίς) στρώσας
[12, 51]	τοῖς πολεμίοις ὑσπὲρ τοῦ ἀνελέσθαι	αὐτοῦ	τὸ σῶμα. Φύλαρχος δὲ ἐν
[12, 72]	καὶ τριάκοντα, ἁπάντων τῶν πρὸ	αὐτοῦ	τυράννων πρᾳότητι καὶ ἐπιεικείᾳ διετὴνοχώς.
[12, 63]	εὖ ποιεῖν ἀξιοῦντες. Ὡμολόγησεν δ'	αὐτοῦ	τῷ δόγματι καὶ ὁ βίος,
[12, 39]	γενόμενος Σαρδανάπαλλος· καὶ γὰρ ἐπιγέγραπται	αὐτοῦ	τῷ μνήματι· Σαρδανάπαλλος Ανακυνδαράξεω Αγχιάλην
[12, 9]	μόνον βασιλέα καὶ τὸν πρεσβύτατον	αὐτοῦ	τῶν παίδων· τῶν δ' ἄλλων
[12, 78]	θᾶττον ἡ παῖς δ' ἥψατ῏	αὐτοῦ	τῶν ποδῶν ἔτριψέ τ᾽ ἀνεπήδησεν.
[12, 65]	καὶ περὶ τῆς τῶν ἀφροδισίων	αὐτοῦ	χρήσεως καὶ τῆς περὶ τὸν
[12, 54]	εἴκοσι μνῶν ἀργυρᾶ· Ἡ δὲ	αὐτοῦ	χρυσόπους ἦν. Συμπαρέλαβεν δὲ εἰς
[12, 11]	ὅτι Εφορος ὁ συγγραφεὺς μνημονεύει	αὐτοῦ	ὡς παλαιοτέρου ὄντος καὶ Ηροδότῳ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/11/2005