Livre, chapitre |
[4, 10] |
καὶ
καττίτερος
καὶ
μόλυβδος
καὶ
|
ὕαλος |
καὶ
λίθοι
πολλοὶ
ἀνώνυμοι
ὕδατος· |
[4, 2] |
φύσις
τοῦτ'
ἐστίν.
(Διὸ
καὶ
|
ὑγιείας |
σημεῖα
τὰ
τοιαῦτα,
καὶ
οὖρα |
[4, 3] |
ὀνόματα
ταῖς
διαφοραῖς.
Καὶ
τὰ
|
ὑγρὰ |
δὲ
ἕψεσθαι
λέγομεν,
οἷον
γάλα |
[4, 3] |
γίγνεται
τῶν
ἑφθῶν,
τὰ
δ'
|
ὑγρὰ |
διωρισμένα
μᾶλλον.
Ἕψησις
μὲν
οὖν |
[4, 9] |
σκληρὰ
πάντα,
(ἀλλ'
ὅσα
μήτε
|
ὑγρά |
ἐστιν
μήτε
θλαστὰ
μήτε
θραυστά· |
[4, 10] |
Εἰ
οὖν
ἅπαντα
μὲν
ἢ
|
ὑγρὰ |
ἢ
πεπηγότα,
τούτων
δὲ
τὰ |
[4, 9] |
θραύεσθαι
διαιρούμενα·
ὅσα
δὲ
μὴ
|
ὑγρὰ |
ᾖ,
τὰ
τοιαῦτα
ἄτμητα.
Ἔνια |
[4, 9] |
εἰς
βάθος
τὸ
ἐπίπεδον)
καὶ
|
ὑγρά, |
οἷον
ὕδωρ
(τὸ
γὰρ
ὕδωρ |
[4, 9] |
Ἔστι
δὲ
φλογιστὰ
ὅσα
μὴ
|
ὑγρὰ |
ὄντα
θυμιατά
ἐστιν·
πίττα
δὲ |
[4, 1] |
μαλάττουσαι,
τὰ
δὲ
ξηρὰ
καὶ
|
ὑγρὰ |
ὁριζόμενα
καὶ
τἆλλα
τὰ
εἰρημένα |
[4, 6] |
μὲν
οὖν
μαλακὰ
ἀλλὰ
μὴ
|
ὑγρά, |
οὐ
παχύνεται
ἀλλὰ
πήγνυται
ἐξιόντος |
[4, 1] |
φύσιν
φθορᾶς
σῆψίς
ἐστιν.
Διὸ
|
ὑγρὰ |
πρῶτον,
εἶτα
ξηρὰ
τέλος
γίγνεται |
[4, 10] |
σωμάτων
τῶν
δεδημιουργημένων
τὰ
μὲν
|
ὑγρά, |
τὰ
δὲ
μαλακά,
τὰ
δὲ |
[4, 6] |
ὁ
ὀπτώμενος
κέραμος·
ὅσα
δὲ
|
ὑγρὰ |
τῶν
μεικτῶν,
καὶ
παχύνεται,
οἷον |
[4, 6] |
τοῦ
ξηραίνεσθαι
εἴρηται.
~Τὸ
δ'
|
ὑγραίνεσθαί |
ἐστιν
ἓν
μὲν
τὸ
ὕδωρ |
[4, 5] |
καὶ
τοῦ
ξηραίνεσθαι
καὶ
τοῦ
|
ὑγραίνεσθαι. |
Ποιεῖ
δὲ
τὸ
ποιοῦν
δυσὶ |
[4, 6] |
οἷον
γάλα.
Πολλὰ
δὲ
καὶ
|
ὑγραίνεται |
πρῶτον,
ὅσα
ἢ
παχέα
ἢ |
[4, 1] |
καὶ
τὰ
μὴ
ὁμογενῆ,
καὶ
|
ὑγραίνουσαι |
καὶ
ξηραίνουσαι
καὶ
σκληρύνουσαι
καὶ |
[4, 3] |
μὲν
ὅλον
πέψις
ὑπὸ
θερμότητος
|
ὑγρᾶς |
τοῦ
ἐνυπάρχοντος
ἀορίστου
ἐν
τῷ |
[4, 3] |
οὐ
δύναται
ἐκκρίνεσθαι
τὸ
ἐνυπάρχον
|
ὑγρόν, |
ἀλλ'
ἐγκατακλείεται,
ὅταν
οἱ
πόροι |
[4, 3] |
ὑγρὸν
τὸ
πεπαινόμενον.
Οὐδὲν
δὲ
|
ὑγρὸν |
αὐτὸ
καθ'
αὑτὸ
πεπαίνεται
ἄνευ |
[4, 8] |
μὲν
ὑπάρχει
διὰ
τὸ
ποιεῖν,
|
ὑγρὸν |
δὲ
καὶ
ξηρὸν
διὰ
τὸ |
[4, 6] |
γὰρ
ξηρῷ
θερμῷ
ἐναντίον
ψυχρὸν
|
ὑγρόν. |
Εἰ
οὖν
ἔπηξεν
θάτερον,
θάτερον |
[4, 9] |
λίθος
καὶ
ὕδωρ
καὶ
πᾶν
|
ὑγρόν. |
ἑλκτὰ
δ'
ἐστὶν
ὅσων
δυνατὸν |
[4, 6] |
ἄλλως,
ὑπὸ
μὲν
θερμοῦ
τὸ
|
ὑγρὸν |
ἐξάγοντος
(ἐξατμίζοντος
γὰρ
τοῦ
ὑγροῦ |
[4, 5] |
ξηραίνεται,
ἂν
ὀλίγον
ᾖ
τὸ
|
ὑγρόν, |
ἐξιούσης
τῆς
θερμότητος
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 4] |
Ἐπεὶ
δ'
ἐστὶν
τὸ
μὲν
|
ὑγρὸν |
εὐόριστον,
τὸ
δὲ
ξηρὸν
δυσόριστον, |
[4, 5] |
πρῶτον.
Τὸ
δὴ
πάσχον
ἢ
|
ὑγρὸν |
ἢ
ξηρὸν
ἢ
ἐκ
τούτων. |
[4, 2] |
τοιονδὶ
γένηται
καὶ
τοσονδὶ
τὸ
|
ὑγρὸν |
ἢ
ὀπτώμενον
ἢ
ἑψόμενον
ἢ |
[4, 1] |
παθητικά,
τὸ
ξηρὸν
καὶ
τὸ
|
ὑγρόν· |
ἡ
δὲ
πίστις
τούτων
ἐκ |
[4, 9] |
μὲν
ξύλα
ἀθρόον
ἔχει
τὸ
|
ὑγρόν, |
καὶ
δι'
ὅλου
συνεχές
ἐστιν, |
[4, 1] |
ποιητικόν
τί
ἐστι)
τὸ
δὲ
|
ὑγρὸν |
καὶ
ξηρὸν
παθητικόν
(τὸ
γὰρ |
[4, 4] |
ἀρχαὶ
τῶν
σωμάτων
αἱ
παθητικαὶ
|
ὑγρὸν |
καὶ
ξηρόν,
τὰ
δ'
ἄλλα |
[4, 8] |
τὰ
τοιαῦτα
παθητικά,
ὥσπερ
τὸ
|
ὑγρὸν |
καὶ
τὸ
ξηρόν.
Τούτοις
δ' |
[4, 1] |
θερμοῦ
συνεξατμίζεται
τὸ
κατὰ
φύσιν
|
ὑγρόν, |
καὶ
τὸ
σπῶν
τὴν
ὑγρότητα |
[4, 5] |
ἢ
τῷ
ἐκτὸς
συνεξατμίζοντι
τὸ
|
ὑγρόν |
(λέγω
δ'
ἐκτὸς
μὲν
ὥσπερ |
[4, 5] |
τοῦ
ἐντὸς
θερμοῦ
συνεξατμίζοντος
τὸ
|
ὑγρὸν |
ξηραίνεται,
ἂν
ὀλίγον
ᾖ
τὸ |
[4, 3] |
γὰρ
ἐν
ᾧ
μηδέν
ἐστιν
|
ὑγρόν, |
οἷον
ἐν
λίθοις,
οὔτ'
ἐν |
[4, 9] |
δ'
ἐστὶν
ὅταν
ἑλκτὸν
ᾖ
|
ὑγρὸν |
ὂν
ἢ
μαλακόν.
Τοιοῦτον
δὲ |
[4, 6] |
θερμὸν
ἐκθλίβοντος,
μεθ'
οὗ
τὸ
|
ὑγρὸν |
συναπέρχεται
συνεξατμίζον.
Ὅσα
μὲν
οὖν |
[4, 7] |
θερμὸν
ἐξικμάσῃ
ἐξιόν,
τὸ
πλεῖστον
|
ὑγρὸν |
συνθλίβεσθαι
πάλιν
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ, |
[4, 3] |
γὰρ
ἀνασπᾷ
εἰς
ἑαυτὰ
τὸ
|
ὑγρὸν |
τὰ
ἑψόμενα·
κρατεῖ
γὰρ
ἡ |
[4, 10] |
εἰς
ὕδωρ
ἀφεθῇ,
ἐξατμίζει
τὸ
|
ὑγρόν) |
ταῦτα
πάντα
γῆς.
Καὶ
τὰ |
[4, 3] |
θερμοῦ
καὶ
ἀσυμμετρίαν
πρὸς
τὸ
|
ὑγρὸν |
τὸ
πεπαινόμενον.
Οὐδὲν
δὲ
ὑγρὸν |
[4, 4] |
πρὸς
ἄλληλα
πάσχουσι·
τὸ
γὰρ
|
ὑγρὸν |
τῷ
ξηρῷ
αἴτιον
τοῦ
ὁρίζεσθαι, |
[4, 11] |
γὰρ
τὸ
ξηρὸν
καὶ
τὸ
|
ὑγρὸν |
ὕλη
(ταῦτα
γὰρ
παθητικά)
τούτων |
[4, 8] |
μὲν
τοῦ
θερμοῦ
ξηραίνοντος
τὸ
|
ὑγρόν, |
ὑπὸ
δὲ
τοῦ
ψυχροῦ
ἐκθλίβοντος |
[4, 3] |
(ἐκκρίνεται
γὰρ
ἐξ
αὐτοῦ
τὸ
|
ὑγρὸν |
ὑπὸ
τῆς
ἐν
τῷ
ἔξω |
[4, 5] |
κεχωρισμένον
αὐτὸ
καθ'
αὑτὸ
τὸ
|
ὑγρόν, |
ὑπὸ
τοῦ
ἐντὸς
θερμοῦ
συνεξατμίζοντος |
[4, 10] |
διεξιόντος
τοῦ
θερμοῦ
συνεξέρχεται
τὸ
|
ὑγρὸν |
ὑπὸ
τοῦ
ἐξ
αὐτοῦ
ἐξιόντος |
[4, 6] |
ὑπὸ
ὕδατος
λύεται,
ὅ
ἐστιν
|
ὑγρὸν |
ψυχρόν,
τὰ
δὲ
ὑπὸ
ψυχροῦ |
[4, 9] |
καὶ
μήτ'
ἐξίκμασται
πᾶν
τὸ
|
ὑγρὸν |
ὥσπερ
ἐν
νίτρῳ
ἢ
ἁλσί, |
[4, 10] |
ὕλη
μὲν
τὸ
ξηρὸν
καὶ
|
ὑγρόν, |
ὥστε
ὕδωρ
καὶ
γῆ
(ταῦτα |
[4, 6] |
καὶ
ὁ
εἰργασμένος
σίδηρος,
ὥστε
|
ὑγρὸς |
γίγνεσθαι
καὶ
πάλιν
πήγνυσθαι.
Καὶ |
[4, 2] |
κρατηθῇ
ἡ
ὕλη
καὶ
ἡ
|
ὑγρότης· |
αὕτη
γάρ
ἐστιν
ἡ
ὁριζομένη |
[4, 3] |
αὕτη
δ'
ἐστὶν
ἡ
ἀόριστος
|
ὑγρότης. |
Διὸ
ἢ
πνευματικὴ
ἢ
ὑδατώδης |
[4, 9] |
ἔχει
πόρους
δεκτικοὺς
πυρὸς
καὶ
|
ὑγρότητα |
ἐν
τοῖς
κατ'
εὐθυωρίαν
πόροις |
[4, 9] |
δ'
ἐστὶ
τῶν
σωμάτων
ὅσα
|
ὑγρότητα |
ἔχει
μέν,
οὕτω
δ'
ἔχει |
[4, 1] |
ὑγρόν,
καὶ
τὸ
σπῶν
τὴν
|
ὑγρότητα |
οὐκ
ἔστιν·
ἐπάγει
γὰρ
ἕλκουσα |
[4, 3] |
ἀλλ'
ὅσα
τῶν
σωμάτων
ἔχει
|
ὑγρότητα |
παθητικὴν
ὑπὸ
τῆς
ἐν
τῷ |
[4, 8] |
ἄπηκτα
δὲ
ὅσα
μὴ
ἔχει
|
ὑγρότητα |
ὑδατώδη,
μηδὲ
ὕδατός
ἐστιν,
ἀλλὰ |
[4, 9] |
καυστικοῦ
κοινὴ
ἔκκρισις
ξηροῦ
καὶ
|
ὑγροῦ |
ἀθρόως·
διόπερ
οὐ
διαίνει,
ἀλλὰ |
[4, 8] |
τὸ
θερμόν.
Ὥστε
τὰ
μὲν
|
ὑγροῦ |
ἀπουσίᾳ
τὰ
δὲ
θερμοῦ
τοῦτο |
[4, 8] |
γῆς,
ὑγροῦ.
Τὰ
μὲν
(οὖν
|
ὑγροῦ |
ἀπουσίᾳ
ὑπὸ
ὑγροῦ
διατήκεται,
ἂν |
[4, 4] |
στοιχείων
ἰδιαίτατα
ξηροῦ
μὲν
γῆ,
|
ὑγροῦ |
δὲ
ὕδωρ.
Διὰ
τοῦτο
ἅπαντά |
[4, 9] |
ἀέρα
καὶ
πνεῦμα
ἔκκρισις
ἐξ
|
ὑγροῦ |
διαντική.
Τὰ
δὲ
θυμιατὰ
χρόνῳ |
[4, 8] |
μὲν
(οὖν
ὑγροῦ
ἀπουσίᾳ
ὑπὸ
|
ὑγροῦ |
διατήκεται,
ἂν
μὴ
οὕτως
συνέλθῃ |
[4, 3] |
πέττεσθαι,
μὴ
ὑπὸ
τῆς
τοῦ
|
ὑγροῦ |
θερμότητος
ἀλλ'
ὑπὸ
τῆς
τοῦ |
[4, 4] |
μαλακότητα·
ἀνάγκη
γὰρ
τὸ
ἐξ
|
ὑγροῦ |
καὶ
ξηροῦ
ἢ
σκληρὸν
εἶναι |
[4, 4] |
εἴρηται.
~Τῶν
δὲ
παθητικῶν,
τοῦ
|
ὑγροῦ |
καὶ
τοῦ
ξηροῦ,
λεκτέον
τὰ |
[4, 9] |
μὲν
οὖν
ἐκθυμιώμενα
τῶν
ὑγρῶν
|
ὑγροῦ |
μᾶλλον,
ὡς
ἔλαιον
καὶ
πίττα, |
[4, 6] |
τοιαῦτα
πηγνύμενα·
ἡ
γὰρ
πάχυνσις
|
ὑγροῦ |
μὲν
ἀπιόντος
γίγνεται,
τοῦ
ξηροῦ |
[4, 10] |
δὲ
πήγνυται
ψύξει
ἐξιόντος
τοῦ
|
ὑγροῦ |
μετὰ
τοῦ
θερμοῦ.
~Ποῖα
δὲ |
[4, 10] |
θερμῷ·
οἱ
μὲν
γὰρ
ἅλες
|
ὑγροῦ |
μόνου
στερήσει
πήγνυνται,
καὶ
ὅσα |
[4, 6] |
παχύνεται
ἀλλὰ
πήγνυται
ἐξιόντος
τοῦ
|
ὑγροῦ, |
οἷον
ὁ
ὀπτώμενος
κέραμος·
ὅσα |
[4, 4] |
μὲν
ξηροῦ
μᾶλλον
τὰ
δ'
|
ὑγροῦ. |
Πάντα
δὲ
τὰ
μὲν
ἐντελεχείᾳ |
[4, 6] |
ὑγρὸν
ἐξάγοντος
(ἐξατμίζοντος
γὰρ
τοῦ
|
ὑγροῦ |
παχύνεται
τὸ
ξηρὸν
καὶ
συνίσταται) |
[4, 3] |
τοῦ
φυσικοῦ
θερμοῦ
τοῦ
ἐνόντος
|
ὑγροῦ |
πέψις·
ἀδύνατον
γὰρ
ὁρίζειν
μὴ |
[4, 10] |
ἀμφοῖν
στερήσει,
καὶ
θερμοῦ
καὶ
|
ὑγροῦ |
συνεξιόντος
τῷ
θερμῷ·
οἱ
μὲν |
[4, 5] |
ἢ
ἐκ
τούτων.
Τιθέμεθα
δὲ
|
ὑγροῦ |
σῶμα
ὕδωρ,
ξηροῦ
δὲ
γῆν· |
[4, 8] |
ὕδατος,
θερμοῦ,
ὅσα
δὲ
γῆς,
|
ὑγροῦ. |
Τὰ
μὲν
(οὖν
ὑγροῦ
ἀπουσίᾳ |
[4, 9] |
τήκεται
καὶ
τέγγεται
ὑπὸ
τοῦ
|
ὑγροῦ, |
τὸ
δὲ
νίτρον
τήκεται
μέν, |
[4, 7] |
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ,
ὥστε
μηδὲ
|
ὑγρῷ |
διδόναι
δίοδον.
Καὶ
διὰ
ταῦτα |
[4, 7] |
ξηρῷ,
λύεσθαι
ἀνάγκη
θερμῷ
καὶ
|
ὑγρῷ· |
διὸ
πυρὶ
καὶ
ὕδατι
(ταῦτα |
[4, 3] |
ὑπὸ
τῆς
ἐν
τῷ
ἔξω
|
ὑγρῷ |
θερμασίας)
διὸ
ξηρότερα
τὰ
ἑφθὰ |
[4, 3] |
γὰρ
συμβαίνει
τὴν
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
θερμότητα
πλείω
μὲν
εἶναι
ἢ |
[4, 3] |
ἑψήσει
ἐστίν·
καὶ
γὰρ
ἐν
|
ὑγρῷ |
καὶ
θερμῷ
ὑπὸ
τῆς
τοῦ |
[4, 6] |
μὲν
ἄλυτα,
τὰ
δὲ
λυτὰ
|
ὑγρῷ. |
Κέραμος
μὲν
οὖν
καὶ
λίθων |
[4, 3] |
τοῦ
ἐνυπάρχοντος
ἀορίστου
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ, |
λέγεται
δὲ
τοὔνομα
κυρίως
μόνον |
[4, 3] |
καὶ
γλεῦκος,
ὅταν
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
ὁ
χυμὸς
εἰς
εἶδός
τι |
[4, 1] |
ἐστὶν
φθορὰ
τῆς
ἐν
ἑκάστῳ
|
ὑγρῷ |
οἰκείας
καὶ
κατὰ
φύσιν
θερμότητος |
[4, 6] |
νίτρον
δὲ
καὶ
ἅλες
λυτὰ
|
ὑγρῷ, |
οὐ
παντὶ
δὲ
ἀλλὰ
ψυχρῷ· |
[4, 3] |
πάσχει,
ἐν
ᾧ
δ'
ἐστὶν
|
ὑγρῷ, |
ποιεῖ
ἐκεῖνο
μᾶλλον
ξηρόν,
εἰς |
[4, 3] |
γίγνεται
ἀπὸ
τοῦ
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
πυρός·
τὸ
γὰρ
ἐπὶ
τῶν |
[4, 3] |
παθητικὴν
ὑπὸ
τῆς
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
πυρώσεως.
Λέγεται
δὲ
καὶ
χρυσὸς |
[4, 8] |
ὅσα
δὲ
μὴ
οὕτω,
πάντα
|
ὑγρῷ |
τήκεται,
οἷον
νίτρον,
ἅλες,
γῆ |
[4, 10] |
γῆς
(διὸ
ψύχει
πήγνυται
καὶ
|
ὑγρῷ |
τήκεται)
τὰ
δὲ
μὴ
ἔχοντα |
[4, 1] |
γὰρ
ἐγένετο,
καὶ
ὡρίσθη
τῷ
|
ὑγρῷ |
τὸ
ξηρὸν
ἐργαζομένων
τῶν
ποιητικῶν. |
[4, 3] |
δι'
ἔνδειαν
τῆς
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
τῷ
πέριξ
θερμότητος
(ἡ
δ' |
[4, 3] |
τὸ
πλῆθος
τῆς
ἐν
τῷ
|
ὑγρῷ |
ψυχρότητος
ἢ
διὰ
τὸ
ἐν |
[4, 11] |
ψυχρὰ
τῶν
πεπηγότων
ἢ
τῶν
|
ὑγρῶν, |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
δεῖ
μεταδιώκειν. |
[4, 5] |
δὲ
γῆν·
ταῦτα
γὰρ
τῶν
|
ὑγρῶν |
καὶ
τῶν
ξηρῶν
παθητικά.
Διὸ |
[4, 7] |
γῆς,
ὥσπερ
καὶ
ἐξ
ὅσων
|
ὑγρῶν |
νίτρον
γίγνεται
καὶ
ἅλες
(καὶ |
[4, 10] |
εἴρηται
πρότερον.
Τῶν
μὲν
οὖν
|
ὑγρῶν |
ὅσα
μὲν
ἐξατμίζεται,
ὕδατος,
ὅσα |
[4, 6] |
δὲ
συνισταμένου·
ὕδωρ
δὲ
τῶν
|
ὑγρῶν |
οὐ
παχύνεται
μόνον.
Ὅσα
δὲ |
[4, 3] |
γὰρ
οὐ
παχύνεται
μόνον
τῶν
|
ὑγρῶν. |
(Συμβαίνει
δὲ
τοῦτο
ἢ
τῷ |
[4, 10] |
ἄν
τις
περὶ
οἴνου
τῶν
|
ὑγρῶν· |
τοῦτο
(γὰρ
καὶ
ἐξατμισθείη
ἄν, |
[4, 9] |
Τὰ
μὲν
οὖν
ἐκθυμιώμενα
τῶν
|
ὑγρῶν |
ὑγροῦ
μᾶλλον,
ὡς
ἔλαιον
καὶ |
[4, 1] |
ἅπασα
δ'
οὔ,
καὶ
τἆλλα
|
ὕδατα |
ὡσαύτως.
Καὶ
ζῷα
ἐγγίγνεται
τοῖς |
[4, 7] |
οὐδὲ
μαλακτά,
καὶ
ἐπὶ
τῷ
|
ὕδατι |
ἐπιπλεῖ,
πλὴν
ἐβένου·
αὕτη
δ' |
[4, 7] |
πλῆρες.
Διὸ
καὶ
ἐν
τῷ
|
ὕδατι |
ἐπιπολάζει·
καὶ
γὰρ
ὁ
ἀὴρ |
[4, 4] |
καὶ
ἐν
γῇ
καὶ
ἐν
|
ὕδατι |
ζῷα
μόνον
ἐστίν,
ἐν
ἀέρι |
[4, 6] |
παντὶ
δὲ
ἀλλὰ
ψυχρῷ·
διὸ
|
ὕδατι |
καὶ
ὅσα
ὕδατος
εἴδη
τήκεται, |
[4, 4] |
ἐποίησεν
ἐν
τοῖς
φυσικοῖς
ἄλφιτον
|
ὕδατι |
κολλήσας.
καὶ
διὰ
τοῦτο
ἐξ |
[4, 7] |
καὶ
ὕδατι
(ταῦτα
γὰρ
ἐναντία)
|
ὕδατι |
μὲν
ὅσα
πυρὶ
μόνῳ,
πυρὶ |
[4, 9] |
σκληροτέρων
τοῦ
ὕδατος.
Τηκτὰ
δὲ
|
ὕδατι |
ὅσα
δι'
ὅλου.
Διὰ
τί |
[4, 7] |
καὶ
ὑγρῷ·
διὸ
πυρὶ
καὶ
|
ὕδατι |
(ταῦτα
γὰρ
ἐναντία)
ὕδατι
μὲν |
[4, 1] |
ἐν
τῷ
περιέχοντι
ἀέρι
καὶ
|
ὕδατι |
τὸ
θερμόν,
ὥστ'
οὐδὲν
ἰσχύει, |
[4, 9] |
μὴ
ἐξ
ὕδατος,
οἷον
κρύσταλλος
|
ὕδατος, |
ἀλλ'
ὅσα
γῆς
μᾶλλον,
καὶ |
[4, 6] |
πήγνυται
δὲ
οὐχ
ὑπὸ
τοῦ
|
ὕδατος, |
ἀλλ'
ὑπὸ
τοῦ
ἐν
αὐτῷ |
[4, 5] |
σύμφυτον
δ'
οἷον
ἐν
γάλακτι)
|
Ὕδατος |
δ'
εἴδη
τὰ
τοιάδε,
οἶνος, |
[4, 9] |
μὲν
δὴ
τηκτόν,
οὐχ
ὑπὸ
|
ὕδατος |
δὲ
τηκτόν.
Ἀλλὰ
καὶ
τῶν |
[4, 10] |
τὰ
δὲ
μὴ
ἔχοντα
ἶνας
|
ὕδατος |
(διὸ
καὶ
οὐ
πήγνυται)
Γονὴ |
[4, 7] |
ἐλαίου
φύσις.
Εἰ
μὲν
γὰρ
|
ὕδατος, |
ἔδει
πήγνυσθαι
ὑπὸ
ψυχροῦ,
εἰ |
[4, 5] |
δὲ
ὅσα
ἐστὶν
ὕδωρ
καὶ
|
ὕδατος |
εἴδη,
ἢ
ἔχει
ὕδωρ
εἴτ' |
[4, 6] |
ψυχρῷ·
διὸ
ὕδατι
καὶ
ὅσα
|
ὕδατος |
εἴδη
τήκεται,
ἐλαίῳ
δ'
οὐ |
[4, 7] |
ὑπὸ
τοῦ
ψυχροῦ
ἀλλὰ
πήγνυται,
|
ὕδατός |
ἐστι
μᾶλλον,
οἷον
οἶνος
καὶ |
[4, 8] |
μὴ
ἔχει
ὑγρότητα
ὑδατώδη,
μηδὲ
|
ὕδατός |
ἐστιν,
ἀλλὰ
πλέον
θερμοῦ
καὶ |
[4, 10] |
οἷς
διαγνωσόμεθα
πότερον
γῆς
ἢ
|
ὕδατος |
ἢ
πλειόνων
κοινόν,
καὶ
πότερον |
[4, 12] |
Ἔτι
δ'
ἐπὶ
πυρὸς
καὶ
|
ὕδατος |
ἧττον·
τὸ
γὰρ
οὗ
ἕνεκα |
[4, 8] |
θερμοῦ
τοῦτο
πάσχει,
ὅσα
μὲν
|
ὕδατος, |
θερμοῦ,
ὅσα
δὲ
γῆς,
ὑγροῦ. |
[4, 7] |
μὲν
γῆς,
τὰ
δὲ
κοινὰ
|
ὕδατος |
καὶ
ἀέρος,
μέλι
μὲν
γῆς, |
[4, 10] |
καὶ
ἀέρος,
οἷον
ξύλον,
ἢ
|
ὕδατος |
καὶ
ἀέρος,
οἷον
ἔλαιον.
Καὶ |
[4, 10] |
καὶ
γονὴ
κοινὰ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος |
καὶ
ἀέρος,
τὸ
μὲν
ἔχον |
[4, 7] |
γάλα
ἢ
ὀλίγον,
τοῦτο
μᾶλλον
|
ὕδατος |
καὶ
ἄτροφον.
Καὶ
τὸ
αἷμα |
[4, 7] |
διὰ
γλισχρότητα.
Ὅσα
δὲ
μεικτὰ
|
ὕδατος |
καὶ
γῆς,
κατὰ
τὸ
πλῆθος |
[4, 7] |
αἷμα
ἀμφοῖν
μὲν
κοινὰ
καὶ
|
ὕδατος |
καὶ
γῆς,
μᾶλλον
δὲ
τὰ |
[4, 8] |
κοινὰ
πάντων.
Ἐκ
μὲν
οὖν
|
ὕδατος |
καὶ
γῆς
τὰ
ὁμοιομερῆ
σώματα |
[4, 9] |
διαντά,
ἢ
ἐλατὰ
μὴ
ὄντα
|
ὕδατος, |
καὶ
μαλακτὰ
πυρί,
οἷον
σίδηρος |
[4, 10] |
ποῖα
γῆς
εἴδη
καὶ
ποῖα
|
ὕδατος |
καὶ
ποῖα
κοινά.
Ἔστι
δὴ |
[4, 6] |
ὕδατος
ὄντα
ἢ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος, |
καὶ
ταῦτα
ἢ
θερμῷ
ξηρῷ |
[4, 6] |
Ὅσα
δὲ
κοινὰ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος, |
καὶ
ὑπὸ
πυρὸς
πήγνυται
καὶ |
[4, 11] |
ὕδωρ
καπνοῦ
καὶ
ὁ
λίθος
|
ὕδατος |
καίει
μᾶλλον.
~Ἐπεὶ
δὲ
περὶ |
[4, 6] |
ὑπὸ
ξηροῦ
θερμοῦ
παγέντα
ὑπὸ
|
ὕδατος |
λύεται,
ὅ
ἐστιν
ὑγρὸν
ψυχρόν, |
[4, 7] |
τὸ
τῆς
ἐλάφου,
τὰ
τοιαῦτα
|
ὕδατος |
μᾶλλον,
καὶ
ψυχρὰ
ταῦτα.
Διὸ |
[4, 8] |
ζέοντα
γάρ
ἐστιν)
καὶ
ὅσα
|
ὕδατος |
μὲν
ἔχει,
ἔστιν
δὲ
πλέον |
[4, 8] |
τοὺς
πόρους
λειφθῆναι
τῶν
τοῦ
|
ὕδατος |
ὄγκων,
οἷον
ὁ
κέραμος·
ὅσα |
[4, 9] |
τοὺς
πόρους
μείζους
τῶν
τοῦ
|
ὕδατος |
ὄγκων,
ὄντων
σκληροτέρων
τοῦ
ὕδατος. |
[4, 10] |
γῆς
ἢ
κοινὰ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος, |
οἷον
γάλα,
ἢ
γῆς
καὶ |
[4, 9] |
τῶν
πεπηγότων
ὅσα
μὴ
ἐξ
|
ὕδατος, |
οἷον
κρύσταλλος
ὕδατος,
ἀλλ'
ὅσα |
[4, 10] |
ὅσα
μὲν
πέπηγεν
ὑπὸ
ψυχροῦ,
|
ὕδατος, |
οἷον
κρύσταλλος,
χιών,
χάλαζα,
πάχνη· |
[4, 6] |
Πήγνυται
δὲ
ὅσα
πήγνυται
ἢ
|
ὕδατος |
ὄντα
ἢ
γῆς
καὶ
ὕδατος, |
[4, 4] |
ἐνταῦθα
οὐκ
ἄνευ
γῆς
καὶ
|
ὕδατος |
(ὁποτέρου
δὲ
πλέον,
κατὰ
τὴν |
[4, 7] |
μόνου,
ταῦτα
λύει·
οὔθ'
ὑπὸ
|
ὕδατος· |
ὅσα
γὰρ
ὑπὸ
ψυχροῦ
πήγνυται, |
[4, 10] |
οὖν
ὑγρῶν
ὅσα
μὲν
ἐξατμίζεται,
|
ὕδατος, |
ὅσα
δὲ
μή,
ἢ
γῆς |
[4, 6] |
ψυχροῦ.
Ὅσα
μὲν
οὖν
ἐστιν
|
ὕδατος, |
οὐ
πήγνυται
ὑπὸ
πυρός·
λύεται |
[4, 10] |
κονία
καὶ
ὀρὸς
καὶ
ἰχὼρ
|
ὕδατος· |
πάντα
γὰρ
πήγνυται
ψυχρῷ.
Σίδηρος |
[4, 10] |
ὕαλος
καὶ
λίθοι
πολλοὶ
ἀνώνυμοι
|
ὕδατος· |
πάντα
γὰρ
τήκεται
ταῦτα
θερμῷ. |
[4, 7] |
μὲν
ἐξατμίζοντος
εἴ
τι
ἐνῆν
|
ὕδατος, |
παχύνεται
δὲ
διὰ
τὸ
μαραινομένου |
[4, 6] |
πήγνυται
τῶν
κοινῶν
γῆς
καὶ
|
ὕδατος, |
πλέον
δὲ
ἐχόντων
γῆς,
τὰ |
[4, 7] |
οὖν
ὑπὸ
πυρὸς
μόνον,
ὅσα
|
ὕδατος |
πλέον
ἔχει
ἢ
γῆς,
πήγνυται |
[4, 9] |
ὥστε
διαιρεῖται
εὐθὺς
ὑπὸ
τοῦ
|
ὕδατος |
τὰ
μόρια,
ἐν
δὲ
τῇ |
[4, 10] |
οἷον
κηρός·
ὅσα
δὲ
ὑπὸ
|
ὕδατος, |
ταῦτα
δὲ
(γῆς·
ὅσα
δὲ |
[4, 9] |
ὕδατος
ὄγκων,
ὄντων
σκληροτέρων
τοῦ
|
ὕδατος. |
Τηκτὰ
δὲ
ὕδατι
ὅσα
δι' |
[4, 9] |
τηκτόν.
Ἀλλὰ
καὶ
τῶν
ὑπὸ
|
ὕδατος |
τηκτῶν
ἔνια
ἄτεγκτα,
οἷον
νίτρον |
[4, 11] |
ἐν
οἷς
μὲν
ἡ
ὕλη
|
ὕδατος |
τὸ
πλεῖστον,
ψυχρά
(ἀντίκειται
γὰρ |
[4, 3] |
πλῆθος
τοῦ
ἐν
τῷ
ὀπτωμένῳ
|
ὕδατος· |
τότε
γὰρ
πλείων
μέν
ἐστιν |
[4, 11] |
δεῖ
μεταδιώκειν.
Ὅσα
μὲν
οὖν
|
ὕδατος, |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ
ψυχρά, |
[4, 10] |
ἑκατέρου
ἐστίν,
ἢ
γῆς
ἢ
|
ὕδατος, |
ὡς
ταύτης
ἔχει
πλῆθος)
ὅσα |
[4, 6] |
δ'
ἔνια
δόξειεν
ἂν
ὑπὸ
|
ὕδατος, |
ὡς
τὸ
μέλι
τὸ
ἑφθόν· |
[4, 3] |
εἴη,
ὥσπερ
εἴρηται,
πνευματῶδες
ἢ
|
ὑδατῶδες. |
Ἡ
δὲ
πέψις
γίγνεται
ἀπὸ |
[4, 10] |
τήκεται
ὑπὸ
πυρός,
ταῦτ'
ἐστὶν
|
ὑδατωδέστερα, |
ἔνια
(δὲ
καὶ
κοινά,
οἷον |
[4, 3] |
Ἐκ
μὲν
οὖν
τῶν
πνευματικῶν
|
ὑδατώδη, |
ἐκ
δὲ
τῶν
τοιούτων
τὰ |
[4, 8] |
δὲ
ὅσα
μὴ
ἔχει
ὑγρότητα
|
ὑδατώδη, |
μηδὲ
ὕδατός
ἐστιν,
ἀλλὰ
πλέον |
[4, 3] |
ὑγρότης.
Διὸ
ἢ
πνευματικὴ
ἢ
|
ὑδατώδης |
ἢ
τῶν
ἐξ
ἀμφοῖν
ἐστιν |
[4, 7] |
θερμοῦ
ἐκ
τοῦ
ἀέρος
γίγνεσθαι
|
ὕδωρ. |
Ἀμφοτέρως
μὲν
οὖν
τὸ
αὐτὸ |
[4, 10] |
τοῦ
ἑψομένου
μέλιτος,
ὅταν
εἰς
|
ὕδωρ |
ἀφεθῇ,
ἐξατμίζει
τὸ
ὑγρόν)
ταῦτα |
[4, 3] |
καθ'
αὑτὸ
πεπαίνεται
ἄνευ
ξηροῦ·
|
ὕδωρ |
γὰρ
οὐ
παχύνεται
μόνον
τῶν |
[4, 7] |
δ'
ἐστὶν
ὅτι
οὐ
ξηραίνεται·
|
ὕδωρ |
γὰρ
τὸ
λοιπόν,
ὡς
τὸ |
[4, 6] |
ὑγραίνεσθαί
ἐστιν
ἓν
μὲν
τὸ
|
ὕδωρ |
γίγνεσθαι
συνιστάμενον,
ἓν
δὲ
τὸ |
[4, 9] |
θυμιατόν
ἐστιν
ἀλλ'
οὐκ
ἀτμιστόν·
|
ὕδωρ |
δ'
οὐ
θυμιατὸν
ἀλλ'
ἀτμιστόν. |
[4, 6] |
γίγνεται,
τοῦ
ξηροῦ
δὲ
συνισταμένου·
|
ὕδωρ |
δὲ
τῶν
ὑγρῶν
οὐ
παχύνεται |
[4, 7] |
γάρ,
τοῦτο
δὲ
φλέγμα
καὶ
|
ὕδωρ |
διὰ
τὸ
ἄπεπτον
εἶναι
καὶ |
[4, 4] |
ξηροῦ
μὲν
γῆ,
ὑγροῦ
δὲ
|
ὕδωρ. |
Διὰ
τοῦτο
ἅπαντά
τε
τὰ |
[4, 11] |
ἡ
ὕλη,
γῆ
οὖσα
ἢ
|
ὕδωρ· |
διὸ
ἀμφότερα
δοκεῖ
τισιν,
καὶ |
[4, 7] |
ἡ
γὰρ
ἀτμὶς
συνίσταται
εἰς
|
ὕδωρ, |
ἐάν
τις
βούληται
συλλέγειν·
ὥστε |
[4, 7] |
οὐκέτι
παχύνεται,
ἀλλ'
ἐκκάεται
ὥσπερ
|
ὕδωρ. |
Εἰ
δέ
τι
μὴ
ἔχει |
[4, 7] |
κατὰ
μικρόν·
οὔτε
γὰρ
τὸ
|
ὕδωρ |
εἰσόδους
ἔχει,
δι'
ὧν
μόνον |
[4, 5] |
καὶ
ὕδατος
εἴδη,
ἢ
ἔχει
|
ὕδωρ |
εἴτ'
ἐπακτὸν
εἴτε
συμφυές
(λέγω |
[4, 11] |
δὲ
σώματα
μάλιστα
γῆ
καὶ
|
ὕδωρ |
ἐστίν
(ταῦτα
γὰρ
ψυχρότητι
ὥρισται) |
[4, 9] |
δ'
ἄθλαστα,
οἷον
κέραμος
καὶ
|
ὕδωρ. |
Ἔστιν
δὲ
θλάσις
ἐπιπέδου
κατὰ |
[4, 9] |
ἐλατά,
ἔριον
δ'
οὔ
(οὐδ'
|
ὕδωρ) |
Ἔστιν
δὲ
καὶ
τὰ
μὲν |
[4, 3] |
θερμότητος
ἀπαθῆ
ᾖ.
Διὸ
τὸ
|
ὕδωρ |
ἑφθὸν
μὲν
λέγεται,
ὠμὸν
δ' |
[4, 12] |
του,
καὶ
οὐ
πάντως
ἔχον
|
ὕδωρ |
ἢ
πῦρ,
ὥσπερ
οὐδὲ
σὰρξ |
[4, 11] |
ἀλλοτρίαν
θερμότητα,
οἷον
τὸ
ζέον
|
ὕδωρ |
ἢ
τὸ
διὰ
τέφρας
ἠθημένον· |
[4, 7] |
ὕδωρ.
Σημεῖον
δ'
ὅτι
τὸ
|
ὕδωρ· |
ἡ
γὰρ
ἀτμὶς
συνίσταται
εἰς |
[4, 1] |
πυρός·
καὶ
γὰρ
γῆ
καὶ
|
ὕδωρ |
καὶ
ἀὴρ
σήπεται·
πάντα
γὰρ |
[4, 10] |
τὸ
ξηρὸν
καὶ
ὑγρόν,
ὥστε
|
ὕδωρ |
καὶ
γῆ
(ταῦτα
γὰρ
προφανεστάτην |
[4, 7] |
παχύνει·
ἀεὶ
γάρ,
ὅταν
μειχθῇ
|
ὕδωρ |
καὶ
ἔλαιον,
ἀμφοῖν
γίγνεται
παχύτερον. |
[4, 9] |
ἰξός,
τὰ
δ'
ἄνελκτα,
οἷον
|
ὕδωρ |
καὶ
λίθος.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[4, 9] |
σίδηρος
ἀπίεστος
καὶ
λίθος
καὶ
|
ὕδωρ |
καὶ
πᾶν
ὑγρόν.
ἑλκτὰ
δ' |
[4, 5] |
θερμόν.
Ξηραίνεται
δὲ
ὅσα
ἐστὶν
|
ὕδωρ |
καὶ
ὕδατος
εἴδη,
ἢ
ἔχει |
[4, 11] |
κάει
μάλιστα,
ἐὰν
πυρωθῇ,
οἷον
|
ὕδωρ |
καπνοῦ
καὶ
ὁ
λίθος
ὕδατος |
[4, 5] |
τούτων.
Τιθέμεθα
δὲ
ὑγροῦ
σῶμα
|
ὕδωρ, |
ξηροῦ
δὲ
γῆν·
ταῦτα
γὰρ |
[4, 4] |
τῷ
μὴ
ἀντιπεριίστασθαι·
τὸ
γὰρ
|
ὕδωρ |
οὐ
μαλακόν·
οὐ
γὰρ
ὑπείκει |
[4, 7] |
ἐστίν.
Οὐ
ξηραίνεται
δὲ
τὸ
|
ὕδωρ |
οὐδ'
ἕψεται
ὑπὸ
πυρός,
ὅτι |
[4, 7] |
μόνον
πήγνυσιν,
ἀλλὰ
ξηραίνει
μὲν
|
ὕδωρ, |
παχύνει
δὲ
τὸν
ἀέρα
ὕδωρ |
[4, 9] |
ἄλλου
ἄλλῳ
μορίου,
οἷον
τὸ
|
ὕδωρ |
ποιεῖ·
τοῦτο
γὰρ
ἀντιμεθίσταται.
Ἔστι |
[4, 7] |
ὕδωρ,
παχύνει
δὲ
τὸν
ἀέρα
|
ὕδωρ |
ποιοῦν·
ἡ
δὲ
πῆξις
εἴρηται |
[4, 7] |
ψυχρὸν
ἐκ
τοῦ
ἐνόντος
πνεύματος
|
ὕδωρ |
ποιοῦν
παχύνει·
ἀεὶ
γάρ,
ὅταν |
[4, 7] |
πάντων
τῶν
τοιούτων
ξηραινομένων
τὸ
|
ὕδωρ. |
Σημεῖον
δ'
ὅτι
τὸ
ὕδωρ· |
[4, 9] |
τὸ
ἐπίπεδον)
καὶ
ὑγρά,
οἷον
|
ὕδωρ |
(τὸ
γὰρ
ὕδωρ
ὑπείκει
μέν, |
[4, 9] |
ὑγρά,
οἷον
ὕδωρ
(τὸ
γὰρ
|
ὕδωρ |
ὑπείκει
μέν,
ἀλλ'
οὐ
κατὰ |
[4, 5] |
γὰρ
ἡ
γῆ
καὶ
τὸ
|
ὕδωρ |
ψυχρὰ
ὑπόκειται.
Ποιητικὸν
δὲ
τὸ |
[4, 11] |
φύσεως
οὐκέτι·
λείπεται
γὰρ
ἡ
|
ὕλη, |
γῆ
οὖσα
ἢ
ὕδωρ·
διὸ |
[4, 2] |
πάσχειν
ἅπασιν,
ὅταν
κρατηθῇ
ἡ
|
ὕλη |
καὶ
ἡ
ὑγρότης·
αὕτη
γάρ |
[4, 10] |
συνέστηκεν,
ἐξ
ὧν
δὲ
ταῦτα
|
ὕλη |
μὲν
τὸ
ξηρὸν
καὶ
ὑγρόν, |
[4, 2] |
δ'
ἐστὶν
ἡ
οἰκεία
ἑκάστῳ
|
ὕλη. |
Ὅταν
γὰρ
πεφθῇ,
τετελείωταί
τε |
[4, 12] |
τὰ
ἔσχατα
ληφθείη,
ἡ
μὲν
|
ὕλη |
οὐδὲν
ἄλλο
παρ'
αὐτήν,
ἡ |
[4, 2] |
παθητικῶν,
ἥπερ
ἐστὶν
ἑκάστῳ
φύσει
|
ὕλη. |
Πέψις
μὲν
οὖν
καὶ
ἀπεψία |
[4, 11] |
τὸ
ξηρὸν
καὶ
τὸ
ὑγρὸν
|
ὕλη |
(ταῦτα
γὰρ
παθητικά)
τούτων
δὲ |
[4, 4] |
οὐκ
ἔστιν,
ὅτι
τῶν
σωμάτων
|
ὕλη |
ταῦτα.
Τῶν
δὲ
σωματικῶν
παθημάτων |
[4, 1] |
καὶ
ἀὴρ
σήπεται·
πάντα
γὰρ
|
ὕλη |
τῷ
πυρί
ἐστι
ταῦτα.
Σῆψις |
[4, 11] |
διώρισται,
ἐν
οἷς
μὲν
ἡ
|
ὕλη |
ὕδατος
τὸ
πλεῖστον,
ψυχρά
(ἀντίκειται |
[4, 5] |
τὰ
αἴτια
τὰ
παρὰ
τὴν
|
ὕλην |
δύο,
τό
τε
ποιοῦν
καὶ |
[4, 12] |
τί
ἐστιν,
ἐὰν
ἢ
τὴν
|
ὕλην |
ἢ
τὸν
λόγον
ἔχωμεν,
μάλιστα |
[4, 11] |
τέφρα.
Δεῖ
δὲ
λαβεῖν
τὴν
|
ὕλην |
ψυχρότητά
τινα
εἶναι·
ἐπεὶ
γὰρ |
[4, 12] |
δ'
ἅπαντα
ὡς
μὲν
ἐξ
|
ὕλης |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων,
ὡς
δὲ |
[4, 1] |
ἔχωσι
λόγον,
ἐκ
τῆς
ὑποκειμένης
|
ὕλης |
ἑκάστῃ
φύσει·
αὗται
δ'
εἰσὶν |
[4, 1] |
θερμὸν
καὶ
ψυχρὸν
κρατοῦντα
τῆς
|
ὕλης· |
ὅταν
δὲ
μὴ
κρατῇ,
κατὰ |
[4, 12] |
ὁμοιομερῆ,
ἐκ
δὲ
τούτων
ὡς
|
ὕλης |
τὰ
ὅλα
ἔργα
τῆς
φύσεως. |
[4, 12] |
δῆλον,
ὅπου
δὴ
πλεῖστον
τῆς
|
ὕλης· |
ὥσπερ
γὰρ
εἰ
καὶ
τὰ |
[4, 10] |
τοιαῦτα.
Ἐπεὶ
δὲ
ταῦτα
μὲν
|
ὑπ' |
ἄλλης
αἰτίας
συνέστηκεν,
ἐξ
ὧν |
[4, 1] |
οἰκείας
καὶ
κατὰ
φύσιν
θερμότητος
|
ὑπ' |
ἀλλοτρίας
θερμότητος·
αὕτη
δ'
ἐστὶν |
[4, 7] |
μὲν
ὑπ'
οὐδετέρου,
παχύνεται
δὲ
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν.
Αἴτιον
δ'
ἐστὶν
ὅτι |
[4, 6] |
καὶ
ὑπὸ
ψυχροῦ,
παχύνεται
δὲ
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν
ἔστι
μὲν
ὡς
τὸν |
[4, 10] |
ταῦτα
δ'
ἀμφοῖν.
Διὸ
καὶ
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν
καὶ
εἶχεν
ἄμφω.
Ὅσων |
[4, 10] |
ψυχροῦ
παχύνεται,
γῆς·
ὅσα
δ'
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν,
κοινὰ
πλειόνων,
οἷον
ἔλαιον |
[4, 7] |
ψυχρῷ
μόνῳ·
ὥστ'
εἴ
τι
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν
συμβαίνει
πήγνυσθαι,
ταῦτα
ἄλυτα |
[4, 10] |
τυρός,
νίτρον,
ἅλες·
ὅσα
δ'
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν
(τοιαῦτα
δ'
ἐστὶν
ὅσα |
[4, 9] |
πέπηγεν
ἢ
ὑπὸ
θερμοῦ
ἢ
|
ὑπ' |
ἀμφοῖν,
ψυχροῦ
καὶ
θερμοῦ·
ταῦτα |
[4, 7] |
οὐχ
ὡσαύτως.
Παχύνεται
μὲν
οὖν
|
ὑπ' |
ἀμφοτέρων,
οὐ
ξηραίνεται
δ'
ὑπ' |
[4, 7] |
ὑπ'
ἀμφοτέρων,
οὐ
ξηραίνεται
δ'
|
ὑπ' |
οὐδετέρου·
οὔτε
γὰρ
ὁ
ἥλιος |
[4, 7] |
πυρός·
νῦν
δὲ
πήγνυται
μὲν
|
ὑπ' |
οὐδετέρου,
παχύνεται
δὲ
ὑπ'
ἀμφοῖν. |
[4, 8] |
ἐκλείπει.
Ὥστ'
ἐπεὶ
ταῦτα
μὲν
|
ὑπάρχει |
διὰ
τὸ
ποιεῖν,
ὑγρὸν
δὲ |
[4, 12] |
αὐτῶν
οὐκ
ἀκριβεῖς.
Ὥστε
πότε
|
ὑπάρχει |
καὶ
πότε
οὔ,
οὐ
ῥᾴδιον |
[4, 4] |
σωματικῶν
παθημάτων
ταῦτα
πρῶτα
ἀνάγκη
|
ὑπάρχειν |
τῷ
ὡρισμένῳ,
σκληρότητα
ἢ
μαλακότητα· |
[4, 1] |
μὲν
οὖν
τοῖς
τε
φυτοῖς
|
ὑπάρχουσι |
καὶ
ζῴοις
καὶ
τοῖς
μέρεσιν |
[4, 9] |
σκληρά,
οἷον
κέραμος
(οὐ
γὰρ
|
ὑπείκει |
εἰς
βάθος
τὸ
ἐπίπεδον)
καὶ |
[4, 5] |
σῶμα
οἰκείῳ
ὅρῳ
(ἢ
γὰρ
|
ὑπείκει |
ἢ
μή)
ἔτι
πεπηγὸς
εἶναι |
[4, 9] |
οἷον
ὕδωρ
(τὸ
γὰρ
ὕδωρ
|
ὑπείκει |
μέν,
ἀλλ'
οὐ
κατὰ
μέρος, |
[4, 4] |
ὕδωρ
οὐ
μαλακόν·
οὐ
γὰρ
|
ὑπείκει |
τῇ
θλίψει
τὸ
ἐπίπεδον
εἰς |
[4, 4] |
δὲ
σκληρὸν
μὲν
τὸ
μὴ
|
ὑπεῖκον |
εἰς
αὑτὸ
κατὰ
τὸ
ἐπίπεδον, |
[4, 4] |
τὸ
ἐπίπεδον,
μαλακὸν
δὲ
τὸ
|
ὑπεῖκον |
τῷ
μὴ
ἀντιπεριίστασθαι·
τὸ
γὰρ |
[4, 10] |
ὁ
ἐν
Ἀρκαδίᾳ
οὕτως
ἀποξηραίνεται
|
ὑπὲρ |
τοῦ
καπνοῦ
ἐν
τοῖς
ἀσκοῖς |
[4, 4] |
τῇ
ἁφῇ·
διὸ
τὸ
μὲν
|
ὑπερβάλλον |
αὐτὴν
σκληρόν,
τὸ
δ'
ἐλλεῖπον |
[4, 6] |
ἅπαντος,
ταῦτα
δὲ
ἄλυτα
μὴ
|
ὑπερβαλλούσῃ |
θερμότητι,
ἀλλὰ
μαλάττεται,
οἷον
σίδηρος |
[4, 3] |
καὶ
οὐχ
ἑφθόν,
καὶ
τῇ
|
ὑπερβολῇ |
προσκεκαῦσθαι
λέγεται·
ὑπὸ
ξηρᾶς
δὲ |
[4, 3] |
γὰρ
ἐπὶ
τῶν
τηγάνων
ὀπτᾶται
|
(ὑπὸ |
γὰρ
τοῦ
ἔξωθεν
θερμοῦ
πάσχει, |
[4, 7] |
καὶ
ἔλαιον,
ἀμφοῖν
γίγνεται
παχύτερον.
|
Ὑπὸ |
δὲ
πυρὸς
καὶ
χρόνου
παχύνεται |
[4, 10] |
γοῦν
ζῷα
ἐν
αὐτῷ
φαίνεται·
|
ὑπὸ |
δὲ
τοῦ
ποταμοῦ
τὸ
θερμὸν |
[4, 8] |
τοῦ
θερμοῦ
ξηραίνοντος
τὸ
ὑγρόν,
|
ὑπὸ |
δὲ
τοῦ
ψυχροῦ
ἐκθλίβοντος
τὸ |
[4, 6] |
παχύνεται
τὸ
ξηρὸν
καὶ
συνίσταται)
|
ὑπὸ |
δὲ
ψυχροῦ
τὸ
θερμὸν
ἐκθλίβοντος, |
[4, 3] |
ἐὰν
δυνάμενα
μεταβάλλειν
καὶ
συνίστασθαι
|
ὑπὸ |
θερμότητος
ἀπαθῆ
ᾖ.
Διὸ
τὸ |
[4, 3] |
ἐστιν·
ὄπτησις
δ'
ἐστὶν
πέψις
|
ὑπὸ |
θερμότητος
ξηρᾶς
καὶ
ἀλλοτρίας.
Διὰ |
[4, 11] |
θερμότητα·
συνέστηκε
γὰρ
τὰ
πλεῖστα
|
ὑπὸ |
θερμότητος
πεψάσης.
Ἔνια
δὲ
σήψεις |
[4, 2] |
Καὶ
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
τελειώσεως
|
ὑπὸ |
θερμότητος
τῆς
οἰκείας
συμβαίνει,
κἂν |
[4, 3] |
ἐστὶν
τὸ
μὲν
ὅλον
πέψις
|
ὑπὸ |
θερμότητος
ὑγρᾶς
τοῦ
ἐνυπάρχοντος
ἀορίστου |
[4, 10] |
χιών,
χάλαζα,
πάχνη·
ὅσα
δ'
|
ὑπὸ |
θερμοῦ,
γῆς,
οἷον
κέραμος,
τυρός, |
[4, 9] |
τοῦτο
πάντα
ὅσα
πέπηγεν
ἢ
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
ἢ
ὑπ'
ἀμφοῖν,
ψυχροῦ |
[4, 12] |
ἄλλοις
τοῖς
τοιούτοις·
ταῦτα
δὲ
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
καὶ
τῶν |
[4, 8] |
~Ἐκ
δὲ
τούτων
φανερὸν
ὅτι
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
καὶ
ψυχροῦ
συνίσταται
τὰ |
[4, 9] |
χωρίς·
ἔστιν
γὰρ
ἀτμὶς
ἡ
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
καυστικοῦ
εἰς
ἀέρα
καὶ |
[4, 9] |
μῆκος·
θυμίασις
δ'
ἐστὶν
ἡ
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
καυστικοῦ
κοινὴ
ἔκκρισις
ξηροῦ |
[4, 7] |
πήγνυται,
οὐ
λύει,
ἀλλ'
ὅσα
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
ξηροῦ
μόνον.
Ὁ
δὲ |
[4, 6] |
τοῖς
ἐναντίοις,
ὅσα
(λύεται
τῶν
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
παγέντων
ἢ
ὑπὸ
ψυχροῦ· |
[4, 8] |
πήγνυται
καὶ
σκληρύνεται,
τὰ
μὲν
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
πάσχει
τοῦτο
τὰ
δ' |
[4, 10] |
οἷον
ἔλαιον.
Καὶ
ὅσα
μὲν
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
παχύνεται,
κοινά
(ἀπορήσειε
δ' |
[4, 8] |
πηλοῦ·
τὰ
δὲ
θερμοῦ
στερήσει
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
τήκεται,
οἷον
κρύσταλλος,
μόλυβδος, |
[4, 7] |
μόνον.
Ὁ
δὲ
σίδηρος
τακεὶς
|
ὑπὸ |
θερμοῦ
ψυχθεὶς
πήγνυται.
Τὰ
δὲ |
[4, 6] |
τρόπον,
ἔστι
δ'
ὡς
ἄλλως,
|
ὑπὸ |
μὲν
θερμοῦ
τὸ
ὑγρὸν
ἐξάγοντος |
[4, 8] |
τοῦτο
τὰ
δ'
ὑπὸ
ψυχροῦ,
|
ὑπὸ |
μὲν
τοῦ
θερμοῦ
ξηραίνοντος
τὸ |
[4, 3] |
καὶ
τῇ
ὑπερβολῇ
προσκεκαῦσθαι
λέγεται·
|
ὑπὸ |
ξηρᾶς
δὲ
θερμότητος
γίγνεται
ὅταν |
[4, 6] |
ὑπὸ
ψυχροῦ·
τὰ
μὲν
γὰρ
|
ὑπὸ |
ξηροῦ
θερμοῦ
παγέντα
ὑπὸ
ὕδατος |
[4, 6] |
καὶ
ἡ
γῆ.
Ὅσα
δ'
|
ὑπὸ |
(ξηροῦ
θερμοῦ
πήγνυται,
τὰ
μὲν |
[4, 10] |
γίγνονται
τούτοις,
καὶ
οὐχ
ὡς
|
ὑπὸ |
πυρὸς
ἀλλ'
ὡς
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 6] |
οὖν
ἐστιν
ὕδατος,
οὐ
πήγνυται
|
ὑπὸ |
πυρός·
λύεται
γὰρ
ὑπὸ
πυρός, |
[4, 6] |
τὰ
δὲ
ὑπὸ
ψυχροῦ
παγέντα
|
ὑπὸ |
πυρὸς
λύεται,
ὅ
ἐστιν
θερμόν. |
[4, 7] |
τῶν
ἐναντίων.
~Παχύνεται
μὲν
οὖν
|
ὑπὸ |
πυρὸς
μόνον,
ὅσα
ὕδατος
πλέον |
[4, 7] |
ψυχροῦ,
εἰ
δὲ
γῆς
πλέον,
|
ὑπὸ |
πυρός·
νῦν
δὲ
πήγνυται
μὲν |
[4, 7] |
δὲ
τὸ
ὕδωρ
οὐδ'
ἕψεται
|
ὑπὸ |
πυρός,
ὅτι
οὐκ
ἀτμίζει
διὰ |
[4, 6] |
κοινὰ
γῆς
καὶ
ὕδατος,
καὶ
|
ὑπὸ |
πυρὸς
πήγνυται
καὶ
ὑπὸ
ψυχροῦ, |
[4, 10] |
ἢ
πλειόνων
κοινόν,
καὶ
πότερον
|
ὑπὸ |
πυρὸς
συνέστηκεν
ἢ
ψυχροῦ
ἢ |
[4, 7] |
ὅσα
δὲ
παχύνεται
μὴ
ἐξατμίζοντα
|
ὑπὸ |
πυρός,
τὰ
μὲν
γῆς,
τὰ |
[4, 10] |
γε
θετέον
καὶ
ὅσα
τήκεται
|
ὑπὸ |
πυρός,
ταῦτ'
ἐστὶν
ὑδατωδέστερα,
ἔνια |
[4, 6] |
καὶ
λίθων
ἐνίων
γένη,
ὅσοι
|
ὑπὸ |
πυρὸς
τῆς
γῆς
συγκαυθείσης
γίγνονται, |
[4, 6] |
πήγνυται
ὑπὸ
πυρός·
λύεται
γὰρ
|
ὑπὸ |
πυρός,
τὸ
δὲ
αὐτὸ
τῷ |
[4, 2] |
αὕτη
γάρ
ἐστιν
ἡ
ὁριζομένη
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐν
τῇ
φύσει
θερμότητος. |
[4, 1] |
ἀκινητίζοντος·
ἀσθενεστέρα
γὰρ
γίγνεται
ἡ
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐν
τῷ
ἀέρι
θερμότητος |
[4, 3] |
γὰρ
ἐξ
αὐτοῦ
τὸ
ὑγρὸν
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐν
τῷ
ἔξω
ὑγρῷ |
[4, 3] |
τῶν
σωμάτων
ἔχει
ὑγρότητα
παθητικὴν
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐν
τῷ
ὑγρῷ
πυρώσεως. |
[4, 5] |
ψυχόμενα,
ἀμφότερα
δὲ
θερμῷ,
καὶ
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐντὸς
θερμότητος
ἢ
τῆς |
[4, 3] |
αἴτιον·
τῷ
γὰρ
μὴ
κεκρατῆσθαι
|
ὑπὸ |
τῆς
θερμότητος
μηδὲ
συνεστάναι
ὠμὰ |
[4, 3] |
τῆς
τοῦ
ὑγροῦ
θερμότητος
ἀλλ'
|
ὑπὸ |
τῆς
τοῦ
πυρός,
ὅταν
τελεσθῇ, |
[4, 3] |
γὰρ
ἐν
ὑγρῷ
καὶ
θερμῷ
|
ὑπὸ |
τῆς
τοῦ
σώματος
θερμότητος
γίγνεται. |
[4, 3] |
ποιῇ
μεταβάλλειν
καὶ
πέττεσθαι,
μὴ
|
ὑπὸ |
τῆς
τοῦ
ὑγροῦ
θερμότητος
ἀλλ' |
[4, 7] |
τὸ
ἄπεπτον
εἶναι
καὶ
ἀκράτητον
|
ὑπὸ |
τῆς
φύσεως.
Ἔτι
δὲ
τὰ |
[4, 3] |
ἑκάστην
τελείωσιν
περὶ
τὰ
ὁριζόμενα
|
ὑπὸ |
τῆς
φυσικῆς
θερμότητος
καὶ
ψυχρότητος. |
[4, 6] |
οὐχ
ὑπὸ
τοῦ
ὕδατος,
ἀλλ'
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἐν
αὐτῷ
ψυχροῦ.
Ὅσα |
[4, 5] |
αὐτὸ
καθ'
αὑτὸ
τὸ
ὑγρόν,
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἐντὸς
θερμοῦ
συνεξατμίζοντος
τὸ |
[4, 10] |
τοῦ
θερμοῦ
συνεξέρχεται
τὸ
ὑγρὸν
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἐξ
αὐτοῦ
ἐξιόντος
θερμοῦ· |
[4, 10] |
θερμοῦ·
ἐν
δὲ
τοῖς
ἑτέροις
|
ὑπὸ |
τοῦ
ἔξωθεν
πυρός.
Ὅσα
δὲ |
[4, 9] |
Ἔστι
δὲ
ὦσις
ἡ
κίνησις
|
ὑπὸ |
τοῦ
κινοῦντος,
ἣ
(γίγνεται
ἀπὸ |
[4, 3] |
χυμὸς
εἰς
εἶδός
τι
μεταβάλλῃ
|
ὑπὸ |
τοῦ
κύκλῳ
καὶ
ἔξωθεν
πυρὸς |
[4, 7] |
Τὸ
δὲ
γεῶδες
συνίσταται
καὶ
|
ὑπὸ |
τοῦ
ὀποῦ,
ἐάν
πως
ἕψῃ |
[4, 5] |
τὸ
ὑγρόν,
ἐξιούσης
τῆς
θερμότητος
|
ὑπὸ |
τοῦ
περιεστῶτος
ψυχροῦ.
Ξηραίνεται
μὲν |
[4, 7] |
μὴ
χωρισθῇ
ὁ
ὀρός,
ἐκκάεται
|
ὑπὸ |
τοῦ
πυρὸς
ἑψόμενος.
Τὸ
δὲ |
[4, 9] |
θερμοῦ·
ταῦτα
γὰρ
φαίνεται
κρατούμενα
|
ὑπὸ |
τοῦ
πυρός·
ἥκιστα
δὲ
τῶν |
[4, 9] |
γῆ
καὶ
τήκεται
καὶ
τέγγεται
|
ὑπὸ |
τοῦ
ὑγροῦ,
τὸ
δὲ
νίτρον |
[4, 6] |
τὸ
ἑφθόν·
πήγνυται
δὲ
οὐχ
|
ὑπὸ |
τοῦ
ὕδατος,
ἀλλ'
ὑπὸ
τοῦ |
[4, 9] |
οἱ
πόροι,
ὥστε
διαιρεῖται
εὐθὺς
|
ὑπὸ |
τοῦ
ὕδατος
τὰ
μόρια,
ἐν |
[4, 3] |
καὶ
τῶν
τοιούτων
πέπανσις
ἡ
|
ὑπὸ |
τοῦ
φυσικοῦ
θερμοῦ
τοῦ
ἐνόντος |
[4, 2] |
Πέψις
μὲν
οὖν
ἐστιν
τελείωσις
|
ὑπὸ |
τοῦ
φυσικοῦ
καὶ
οἰκείου
θερμοῦ |
[4, 7] |
Ὅσα
μὲν
οὖν
μὴ
παχύνεται
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψυχροῦ
ἀλλὰ
πήγνυται,
ὕδατός |
[4, 10] |
ὡς
ὑπὸ
πυρὸς
ἀλλ'
ὡς
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψυχροῦ
διεξιόντος
τοῦ
θερμοῦ |
[4, 10] |
θερμῷ
μάλιστα
καὶ
πήγνυται
ἧττον
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψυχροῦ·
ἔχει
γὰρ
καὶ |
[4, 7] |
τὸ
πλεῖστον
ὑγρὸν
συνθλίβεσθαι
πάλιν
|
ὑπὸ |
τοῦ
ψυχροῦ,
ὥστε
μηδὲ
ὑγρῷ |
[4, 8] |
ἐργασίαν
αὐτῶν.
Διὰ
δὲ
τὸ
|
ὑπὸ |
τούτων
δημιουργεῖσθαι
ἐν
ἅπασιν
ἔνεστι |
[4, 12] |
θερμότητι
καὶ
ψυχρότητι
καὶ
ταῖς
|
ὑπὸ |
τούτων
κινήσεσιν
ἐνδέχεται
γίγνεσθαι,
πηγνύμενα |
[4, 1] |
καὶ
ἡ
φυσικὴ
γένεσις
μεταβολὴ
|
ὑπὸ |
τούτων
τῶν
δυνάμεων,
ὅταν
ἔχωσι |
[4, 8] |
Τὰ
μὲν
(οὖν
ὑγροῦ
ἀπουσίᾳ
|
ὑπὸ |
ὑγροῦ
διατήκεται,
ἂν
μὴ
οὕτως |
[4, 9] |
χαλκὸς
μὲν
δὴ
τηκτόν,
οὐχ
|
ὑπὸ |
ὕδατος
δὲ
τηκτόν.
Ἀλλὰ
καὶ |
[4, 6] |
γὰρ
ὑπὸ
ξηροῦ
θερμοῦ
παγέντα
|
ὑπὸ |
ὕδατος
λύεται,
ὅ
ἐστιν
ὑγρὸν |
[4, 7] |
πήγνυται
μόνου,
ταῦτα
λύει·
οὔθ'
|
ὑπὸ |
ὕδατος·
ὅσα
γὰρ
ὑπὸ
ψυχροῦ |
[4, 10] |
κοινά,
οἷον
κηρός·
ὅσα
δὲ
|
ὑπὸ |
ὕδατος,
ταῦτα
δὲ
(γῆς·
ὅσα |
[4, 9] |
δὲ
τηκτόν.
Ἀλλὰ
καὶ
τῶν
|
ὑπὸ |
ὕδατος
τηκτῶν
ἔνια
ἄτεγκτα,
οἷον |
[4, 6] |
Πήγνυσθαι
δ'
ἔνια
δόξειεν
ἂν
|
ὑπὸ |
ὕδατος,
ὡς
τὸ
μέλι
τὸ |
[4, 9] |
ποιεῖ
τῷ
ἐλαίῳ·
οὔτε
γὰρ
|
ὑπὸ |
ψύχους
πήγνυται,
καίεταί
τε.
Ἔστιν |
[4, 7] |
μὲν
γὰρ
ὕδατος,
ἔδει
πήγνυσθαι
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ,
εἰ
δὲ
γῆς
πλέον, |
[4, 6] |
ἐστιν
ὑγρὸν
ψυχρόν,
τὰ
δὲ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ
παγέντα
ὑπὸ
πυρὸς
λύεται, |
[4, 10] |
ταύτης
ἔχει
πλῆθος)
ὅσα
δὲ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ
παχύνεται,
γῆς·
ὅσα
δ' |
[4, 6] |
καὶ
ὑπὸ
πυρὸς
πήγνυται
καὶ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ,
παχύνεται
δὲ
ὑπ'
ἀμφοῖν |
[4, 7] |
τὸ
θερμὸν
λύει·
ὅσα
γὰρ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ
πήγνυται
μόνου,
ταῦτα
λύει· |
[4, 7] |
οὔθ'
ὑπὸ
ὕδατος·
ὅσα
γὰρ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ
πήγνυται,
οὐ
λύει,
ἀλλ' |
[4, 6] |
ταῖς
καμίνοις.
Ὅσα
μὲν
οὖν
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ
πήγνυται
τῶν
κοινῶν
γῆς |
[4, 6] |
ὅσα
ἢ
παχέα
ἢ
σκληρὰ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ
προϋπῆρχεν
ὄντα,
ὥσπερ
καὶ |
[4, 6] |
τῶν
ὑπὸ
θερμοῦ
παγέντων
ἢ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ·
τὰ
μὲν
γὰρ
ὑπὸ |
[4, 10] |
δὲ
συνεστώτων
ὅσα
μὲν
πέπηγεν
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ,
ὕδατος,
οἷον
κρύσταλλος,
χιών, |
[4, 8] |
θερμοῦ
πάσχει
τοῦτο
τὰ
δ'
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ,
ὑπὸ
μὲν
τοῦ
θερμοῦ |
[4, 7] |
γῆς.
Ἔνια
δὲ
τούτων
καὶ
|
ὑπὸ |
ψυχροῦ,
ὥσπερ
εἴρηται,
παχύνεται
καὶ |
[4, 2] |
καὶ
οὐσίαν·
τοῖς
δὲ
εἰς
|
ὑποκειμένην |
τινὰ
μορφὴν
τὸ
τέλος
ἐστὶ |
[4, 1] |
ὅταν
ἔχωσι
λόγον,
ἐκ
τῆς
|
ὑποκειμένης |
ὕλης
ἑκάστῃ
φύσει·
αὗται
δ' |
[4, 2] |
αἱ
εἰρημέναι
δυνάμεις
ἐργάζονται
ἐξ
|
ὑποκειμένων |
τῶν
φύσει
συνεστώτων
ἤδη.
Ἔστι |
[4, 5] |
γῆ
καὶ
τὸ
ὕδωρ
ψυχρὰ
|
ὑπόκειται. |
Ποιητικὸν
δὲ
τὸ
ψυχρὸν
ὡς |
[4, 2] |
ὠμότης,
μόλυνσις,
στάτευσις.
Δεῖ
δὲ
|
ὑπολαμβάνειν |
μὴ
κυρίως
ταῦτα
λέγεσθαι
τὰ |
[4, 5] |
ὅσα
μηδεμίαν
ἢ
βραχεῖαν
ἔχει
|
ὑπόστασιν, |
μὴ
διὰ
γλισχρότητα·
ἐνίοις
γὰρ |
[4, 3] |
πολλαχῶς.
Ὅθεν
καὶ
οὖρα
καὶ
|
ὑποχωρήσεις |
καὶ
κατάρροι
ὠμοὶ
λέγονται
διὰ |
[4, 2] |
τὰ
τοιαῦτα,
καὶ
οὖρα
καὶ
|
ὑποχωρήσεις |
καὶ
ὅλως
τὰ
περιττώματα.
Καὶ |
[4, 12] |
δὲ
μᾶλλον
δῆλον
ἐπὶ
τῶν
|
ὑστέρων |
καὶ
ὅλως
ὅσα
οἷον
ὄργανα |
[4, 10] |
δὲ
(γῆς·
ὅσα
δὲ
μηδ'
|
ὑφ' |
ἑτέρου,
ταῦτα
ἢ
γῆς
ἢ |
[4, 5] |
ἑψόμενα,
ἐντὸς
δὲ
ὅταν
ἀφαιρεθέντος
|
ὑφ' |
ἧς
ἔχει
θερμότητος
ἀναλωθῇ
ἀποπνεούσης) |
[4, 5] |
ἐνίοις
γὰρ
αἴτιον
τοῦ
μὴ
|
ὑφίστασθαι |
μηδὲν
ἡ
γλισχρότης,
ὥσπερ
ἐλαίῳ |
[4, 6] |
Καὶ
τὰ
στομώματα
ποιοῦσιν
οὕτως·
|
ὑφίσταται |
γὰρ
καὶ
ἀποκαθαίρεται
κάτω
(ἡ |