Livre, chapitre |
[4, 6] |
ὅταν
ῥυῇ,
πάλιν
γίγνεται
σκληρόν.
|
Καὶ |
αἱ
μύλαι
τήκονται
ὥστε
ῥεῖν· |
[4, 3] |
τῆς
τοῦ
σώματος
θερμότητος
γίγνεται.
|
Καὶ |
ἀπεψίαι
ἔνιαι
ὅμοιαι
τῇ
μολύνσει. |
[4, 7] |
ὥστε
μηδὲ
ὑγρῷ
διδόναι
δίοδον.
|
Καὶ |
διὰ
ταῦτα
οὔτε
τὸ
θερμὸν |
[4, 9] |
ὅπερ
ἀδύνατον,
τὸ
εὐθὺ
κεκάμφθαι.
|
Καὶ |
εἰ
κάμπτεται
πᾶν
ἢ
ἀνακάμψει |
[4, 1] |
γὰρ
ἕλκουσα
ἡ
οἰκεία
θερμότης.
|
Καὶ |
ἐν
τοῖς
ψύχεσι
δ'
ἧττον |
[4, 3] |
ἐντός·
τὰ
δ'
ἑφθὰ
τοὐναντίον.
|
Καὶ |
ἔργον
ἐπὶ
τῶν
χειροκμήτων
τὸ |
[4, 1] |
οὔ,
καὶ
τἆλλα
ὕδατα
ὡσαύτως.
|
Καὶ |
ζῷα
ἐγγίγνεται
τοῖς
σηπομένοις
διὰ |
[4, 3] |
ἀπεψίαι
ἔνιαι
ὅμοιαι
τῇ
μολύνσει.
|
Καὶ |
ζῷον
οὐκ
ἐγγίγνεται
ἐν
τῇ |
[4, 2] |
πεφθῇ,
τετελείωταί
τε
καὶ
γέγονεν.
|
Καὶ |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
τελειώσεως
ὑπὸ |
[4, 2] |
ὑποχωρήσεις
καὶ
ὅλως
τὰ
περιττώματα.
|
Καὶ |
λέγεται
πεπέφθαι,
ὅτι
δηλοῖ
κρατεῖν |
[4, 10] |
ὕδατος
καὶ
ἀέρος,
οἷον
ἔλαιον.
|
Καὶ |
ὅσα
μὲν
ὑπὸ
θερμοῦ
παχύνεται, |
[4, 10] |
τὸ
ὑγρόν)
ταῦτα
πάντα
γῆς.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
ἄτηκτα
καὶ
ἀμάλακτα, |
[4, 3] |
αἰεὶ
παχύτερα
γίγνεται
πεπαινόμενα
πάντα.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
εἰς
αὐτὴν
ἡ |
[4, 9] |
κατακτά,
ὅσα
δ'
ἄμφω,
ἀμφότερα.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
θλαστά,
οἷον
χαλκὸς |
[4, 9] |
εὐθυντά,
καὶ
ἄκαμπτα
καὶ
ἀνεύθυντα.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
κατακτὰ
καὶ
θραυστὰ |
[4, 9] |
μὴ
μόνιμον
ἔχει
τὴν
πίεσιν.
|
Καὶ |
τὰ
μὲν
καυστά
ἐστιν
τὰ |
[4, 6] |
ὑγρὸς
γίγνεσθαι
καὶ
πάλιν
πήγνυσθαι.
|
Καὶ |
τὰ
στομώματα
ποιοῦσιν
οὕτως·
ὑφίσταται |
[4, 3] |
γὰρ
κεῖται
ὀνόματα
ταῖς
διαφοραῖς.
|
Καὶ |
τὰ
ὑγρὰ
δὲ
ἕψεσθαι
λέγομεν, |
[4, 9] |
καὶ
εὔθυνσις
ἄλλο
καὶ
ἄλλο.
|
Καὶ |
ταῦτά
ἐστιν
καμπτὰ
καὶ
εὐθυντά, |
[4, 7] |
τοῦτο
μᾶλλον
ὕδατος
καὶ
ἄτροφον.
|
Καὶ |
τὸ
αἷμα
δὲ
ὁμοίως·
πήγνυται |
[4, 9] |
καὶ
γῆ
τεγκτόν·
βρέχεται
γάρ.
|
Καὶ |
χαλκὸς
μὲν
δὴ
τηκτόν,
οὐχ |