Livre, chapitre
[4, 3]	δ' οὐ πᾶν σῶμα ἑψητόν·	οὔτε	γὰρ ἐν ᾧ μηδέν ἐστιν
[4, 7]	οὐ ξηραίνεται δ' ὑπ' οὐδετέρου·	οὔτε	γὰρ ὁ ἥλιος οὔτε τὸ
[4, 7]	τὸ ξηραινόμενος παγῆναι κατὰ μικρόν·	οὔτε	γὰρ τὸ ὕδωρ εἰσόδους ἔχει,
[4, 9]	καὶ ταὐτὰ ποιεῖ τῷ ἐλαίῳ·	οὔτε	γὰρ ὑπὸ ψύχους πήγνυται, καίεταί
[4, 9]	δ' αὕτη ἡ ἔκκρισις, ὅτι	οὔτε	διαίνει οὔτε πνεῦμα γίγνεται. Ἔστιν
[4, 10]	ὁ νέος· αἴτιον δ' ὅτι	οὔτε	ἐν ἑνὶ εἴδει λέγεται ὁ
[4, 3]	(τέλος δὲ οὐ ταὐτὸ πᾶσιν,	οὔτε	ἑψομένοις οὔτε πεττομένοις, ἀλλὰ τοῖς
[4, 9]	δύνανται τοῦτο πάσχειν. Ἔστιν δὲ	οὔτε	μαλακὸν οὐδὲν σχιστόν (λέγω δὲ
[4, 3]	οὐ ταὐτὸ πᾶσιν, οὔτε ἑψομένοις	οὔτε	πεττομένοις, ἀλλὰ τοῖς μὲν πρὸς
[4, 9]	ἡ ἔκκρισις, ὅτι οὔτε διαίνει	οὔτε	πνεῦμα γίγνεται. Ἔστιν δὲ πνεῦμα
[4, 7]	δι' ὧν μόνον πνεῦμα ἐξῆλθεν,	οὔτε	πῦρ· ἔπηξε γὰρ αὐτό. Τί
[4, 9]	γὰρ καὶ σίδηρος ἔσται μαλακός)	οὔτε	τὰ σκληρὰ πάντα, (ἀλλ' ὅσα
[4, 1]	κρατεῖται, τὸ δὲ κινοῦν κρατεῖ)	οὔτε	τὸ ζέον ἢ θερμόν (ἐλάττων
[4, 7]	διδόναι δίοδον. Καὶ διὰ ταῦτα	οὔτε	τὸ θερμὸν λύει· ὅσα γὰρ
[4, 1]	δὲ τῷ θέρει πλέον) καὶ	οὔτε	τὸ πεπηγός (μᾶλλον γὰρ ψυχρὸν
[4, 7]	οὐδετέρου· οὔτε γὰρ ὁ ἥλιος	οὔτε	τὸ ψῦχος ξηραίνει· οὐ μόνον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/11/2009